No. 137
WOENSDAG 16 MAART 1921
Parlementaire kroniek,
KEUILLhTON
Binneniandsch Nieuws.
OORD-HOLLANDSCH
14e JAARGANG
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400—, f 200,—, f 10O,—f 60,—, f 35— f 15
Allerlei uit de Eerste Kamer. De hejfing
van een tabaksaccijns in de Tweede
Kamer.
Zoowel in de Eerste als in de Tweede
Kamer zijn de vorige week onderwerpen
behandeld, die de belangstelling onzer le
zers ten volle waardig zijn. iJaarom zul
len wij ons een weinig verdiepen, in
hetgeen Donderdag en Vrijdagj.l. in bei-
do ei taatslichamen te berde is gebracht en
verhandeld.
neren wij 'den ouderdom en beginnen
we dus met den Senaat, dan ontmoeten
wij daar een drietal onderwerpen: België
en do kwestie der Wielingen, Servië, en
het gezantschap bij Z. 11. den Paus. Dit
aües trok meer dan gewone .aandacht bij
de behandeling der begrooting van Bin-
nenlandsehe Zaken.
De inleiding van hot debat werd ge
vormd door het gezantschap bij den ïïj
Stoel. Do Katholieke veteraan, de heer
fKeckers, beriep zich daarbij, zeer terecht
op het landsbelang, al verneeide hij niet,
nat door bestendiging van het gezantschap
tevens grigven werden weggenomen, die
sinus 1872 dateerden, toen de aanneming
der bekende niotie-Dumbar, een einde
maakte aan onze vertegenwoordiging van
den zoo schandelijk van zijn Staten be
rooiden H. Vader: Pius IX.
Ken zeer breed standpunt nam de anti-
revolutionnaire heer Van den Berg iu.
De Paus, zoo zeiuo deze spreker, is niet
alleen in geestelijken zin het hootd der
K. K. Kerk, maar ook van de li. IC.
Kerkorganisatie, lien en ander strekte
hom tot aanleiding om het gezantschap
to verdedigen.
Dio ruime, onbevooroordeelde houding
van. een anti-revolutionnair, heelt de li
berale pers,
de pen gegeven.
De „N. Ort." schrijft gepiqueerd, dat
do heer v. d. Berg beter bad gedaan, deze
verdeuiging aan de Katlioiieicen over ta
la&Okiai.jr.cp-g»—A^.-, rj-'jnrl
lieert togen de bestendiging van net ge
zantschap bij den H. Stoei, zegt gering
schattend: prof. v. d. Berg is als speciali
teit in het Mahomedaansch recht vermoe
delijk te veel gewoon geraakt aan de
Vermenging van het wereldlijke en het
geestelijke gezag, dan dat hij dezo nog
uiteen kan houden.
Bij de bespreking der Belgische kwes
tie neeft de socialist, de heer Van Kol,
op den geheelen Senaat en op zoo goed
als 'geheel Nederla3d, een onaangenamen
indruk gemaakt. Ilij betoogde namelijk,
dat wij in zake de Wielingen niet zoo
streng op Oiizé souvereiniteitsrechten
moesten blijven slaan; van beide zijden
moest z.i. wat worden toegegeven. Maar
bet klonk en was ook zoo bedoeld, alsof
Nederland nog meer tegemoetkoming
moest toonen on alsof er geen gerecht
vaardigde vqrwijten te richten waren te
gen België over de houding van zijn
regeering, en een deel van volk en pers.
Daartegen liet de Katholieke heer Ver-
heijen een krahtig woord vacn protest
hooren. Hij verwierf er de ondubbelzin
nige instemming der Kamer mee. Kr
werd bravo geroepen eh geapplaudisseerd.
Moest dit al niet aangenaam zijn voor
don heer Van Kol, nog minder prettig was
't voor hem, dat ook zijn partijgenoot, de
lieer Henri Polak, zich tegen hem keerde.
Dozo vroeg wat er nu verder zal gebeu
ren. Moeten we maar blijven afwachten,
if het België misschien zal believen zich
roid te verklaren tot onderteekening
liet herziene tractaat. Zulk wachten
iou onzer onwaardig zijn on volgens dezen
soc.-dem. afgevaardigde moeten we er voo
bedanken nu langer te wachten.
De Minister van Buitenlandsche Za
ken ver .daar do met belangstelling den heer
Polak te hebben gehoord; diens opvatting
leeft in hart en hoofd van velen in den
lande.
Echter, bleek de Minister nog niet ge
neigd daadworkelijk de consequentie van
dio opvatting te aanvaarden.
Nog wil de Eegeering dus wachten.
Ter wille van België, dat mag men in
Brussel wol eens bedenken enindien
men daartoe in staat iswaardeeren.
Maar uitdrukkelijk wees de heer Van
Karnebeek er op, dat onze Kegeering
niet altijd kan blijven wichten. Als het
oogenblik voor haar gekomen is, om te
heslissen, zal zij weten wat haar te doen
staat, ook wat het verdrag van 1839 be
treft. Dat was flink gesproken. Men doe
er in Bplgië maar zijn voordeel mee.
In vrij scherpen vorm critiseerde prof
Van Embden het beleid der Kegeering
inzake de kwestie met Servië. Wel ver
klaarde hij, dat de verantwoordelijkheid
voornamelijk niet op dezen minister rustte,
die alleen verantwoordelijk is voor hetgeen
na 1919 gebeurde. Maar hij vergrootte z.i.
zijn verantwoordelijkheid door geen woord
van afkeuring te doen hooren over -het
geen er vóór dion tijd gebeurd is. Die
afkeuring had dan speiaal moeten bcetref-
len, volgens den heer Van Embden, de
benoeming van een Oostenrijker als Ne-
dcrlandsch consul in Servië. Dat is vol
gens hem de gro'ote fout geweest. Mi
nister Van Karneoeek bestreed deze beroe
ring. Er was geen aanleiding in 1907 den
heer ltapaport niet tot vice-consul te be
noemen. ±iij was Oostenrijker, doch or
hestonden geen bezwaren tegen hem cn
het is dikwijls moeilijk geschikte per
sonen te viuuen. In 1913. kreeg hij een
Nederlandschc onderscheiding juist om de
wijze, waarop hij de Nederlandsche bc-
laugen behartigde. Er was tosu ook geen
andere om tot eonsui-generaal te benoe
men en redenen o:n mot den beer Kapa-
pert. te breken waren er niet. Wie geeft,
zoo vroeg de heer Van Karnebeek, trou
wens waarborg, dat, ware de consul-gene-
raal van andere nationaliteit ge.weest, bet
geschil niet zou zijn ontstaan?
De boer Van Embden vroeg, npg,welke
oplossing den Minister, die het denkbeell
van arbitrage in de aangelegenheid met,
KN/Ativio hfldotfo-rvHTMr/AV: f]fin VfDVV nOPWl
stond. Waarop hij van \den bewindsman
ten antwoord kreeg: laat u dat maar aan
mij over. Een antwoord, dat den heer
Van Embden, even min als ons, wel niet
geheel zal hebben bevredigd.
0
Van de Eerste naar de Tweede Kamer
te wandelen, wel, dat is gauw geschied.
Daar was de behandeling van de tabaks
accijns, een belangrijke economisch on
derwerp, aan de orde.
De tweo Katholieke afgevaardigden Arts
en W ja termans spraken zich zeer beslist
uit tegon het ontwerp van Minister De
Vries.
Terwijl eerstgenoemde, in 't bijzonder
den nadruk legde op de vexaties, waartoe
voor de kleine fabrikanten en de dé
tailhandelaars bet tanderole-sleisel" leiden
zal en het opnam voor de huisindustrie,
die door de voorgestelde maatregelen ten
doode zal gedoemd zijn, baseerde de heer
Wintermans zijn verzet meer op den bui
tengewonen rompslomp, waarmede deze
ingrijpende voorstellen moeten gepaard
gaan, nu de minister afzag van zijn oor
spronkelijk plan, waaraan beide woord
voerders- do voorkeur zouden geven, om
do belasting te beffen „aan do bron," een
heffing van de waarde der ruwe tabak,
die uit de eerste hand overgaat.
De heer Wintermans gaf in een kort
bestek een overzicht van al de administra
tieve drukte, die van aanneming dezer
wet het gevolg zijn zal.
Er* zal, zoo zeide hij o.m-, een admini
stratie komen van degenen, met wie de
Staat zaken wil gaan doen. Er zullen
bedrijfsvergunningen worden uitgereikt
aan de makelaars, de importeurs, de 2000
sigarenfabrikanten en de 28.0000 winke
liers in sigaren.
De ontvangers der belastingen zullen
met al die personen correspondentie voe
ren en de registers daarover aanhouden.
Er zullen teekeningen in duplo moeten De Minister achtte het een gelukkige bij-
worden gemaakt van alle Bigarenfabrie- komstig, dat dit ontwerp de liuïsindus-
ken. Dan zal natuurlijk voortdurend wor- trie onmogelijk maakt. Als er daarbij
den nagegaan of or ook wijziging in slachtoffers vallen, zal de Regeering hen
komt. Ook de belending der perceelen gaarne helpen.
zal moeten worden beschreven en ge- Met een krachtig beroep op de geheele
controleerd. j gamer 0m de Regeering aan de noodige
Verder is voortdurende controle noo- gelden te helpen en met de verzekering dat
dig van de ambtenaren, bij allen waar er over de artikelen valt te marchandee-
tabak, snuif, sigaren of Bigaretten circu- ren> begloot de Minister zijn rede
loeren Alleen mag men Bigaren voor eigen zijn toezegging, om tegenover 'de amen-
ver u'j." Zlc ,G..,L oor s moeten demenfen
zoo tegemoetkomend mogelijk
er milKoenen geleidebdjetten worden ge- wc heeft oJ de kans to, aanneming
fabriceerd om mogelijk te maken dat de ~van hel wetEontwerp wel wat verbeterd.
tabak in ons land circuleert. Allemaal
naar ofi'icieele formulieren. j
Vóór een sigarenfabrikant sigaren,
maakt of inslaat, moet hij kennis geven rj g SW g BW 9 Ff 9 g ik 8k I
van allo merken. Dó winkeliers moeten" Lj B B Va a sl CL S sa IbAAIvIIb?*
prijslijsten hebben. j
Maar dit alles is nog slechts een ba-1 HISTORISCH ONJUIST,
gatel, vergeleken bij de administratie der Dezer dagen sprak de bekende Dr.
ontvangsten van don fisus. Uit allerlei Frederik van Eeden te Tiel over zijn
kraantjes moet worden getapt, doch er, boek de „Kleine Johannes."
moet ook weer worden teruggehoveld. I Bij "de beschouwing van het d erde
De christe.ijk-sociale een-en-zonderling/ Bij de beschouwing van het derde
de heer Van de Laar, de socialist J. ter deel, waar de schrijver Marcus, d. i.
Laan, de christelijk-historiscke afgevaar-jde jezusfiguur gedacht in dezen mo-
digde Snoeck Henkemans, do Katholieken' dernen tijd, laat te velde trekken tegen
Van Dijk en Van Bijzewijk, zij allen na- het Kerkelijk Katholicisme, wenschte
men stelling tegen het ministerieele ont- schr. zijn hoorders te waarschuwen,
werp. daarin vooral geen geringschatting te
bteun voor zijn ontwerp ontving de zien van die Kerkelijke leer.
Minister van den hoor Kolkman, den oud- Dr. Van Eeden is het nog eens met
minister van Einaniën. Hij achtte het wat hij ruim 20 jaar geleden schreef,
beter om zich thans, nu wij op een keer- Thans ZOU hij hetzelfde in meer ver-
punt in de belasting opbrengsten schijnen - zoenenden geest zeggen, maar hij zou
te staan, niet in fiuancieele voorspollingen 'het nóg blijven afkeuren, dat de R. K.
te verdiepen; de naaste toekomst is ook kerk niet is voorgegaan in den Strijd
,op belastinggebied daarvoor te onzeker, tegen de.SOCiale nooden, evenmin ais
Hij wees op het zich altijd weer voor- in dien tegen den woeker en het alco-
doend verschijnsel, dat de Kamer bij een holisme. Zij is Cerst gevolgd, toen
belasting-ontwerp, juist iets anders wil, anderen voorgegaan waren. Dat noemt
dan de liegeering voorstelt. Z.i. moest bij spr. bij dienaren gemis aan geloofs-
dcrgelijko ontwerpen niet veel waarde ge-moed.
hecht worden aan adressen van belang-! Tegen de priesters, die fliet volgden,
hebbenden. Bij de verbooging van het die huil eersten christenplicht, den
accijns op het gedistilleerd waren het de strijd tegen 't kwaad, verzaakten, is
distillateurs, bij dit ontwerp zijn bet de Marcus' strafrede gericht,
sigarenfabrikanten en bij het ontwerp be-.v_ Onkunde kan hen niet verontschul-
treffende de simceMebelastine zuhen .liet digen. Was het niet reeds Thomas
de toekomstige erflaters en erfgorechtig=->Va!1 Aqwiho die Streng- net nemen van
den zijn, die bezwaren tegen de voorstellen' rente van geleend geld veroordeelde,
der Kegeering aanvoeren, zoo meende de'
heer Kolkman.
Nu het geld er absoluut moet zijn, ziet
hij geen gevaar in een belasting, die in
alle beschaatKe landen reeds lang geheven
wordt.
Ook de partijgenootvan "Minister de
Waar is de priester, die tantièmes
en dividenden, verworven zonder ar
beid, veroordeelt
De R.K. kerk is hiertegen niet krach
tig opgetreden.
Tot zoover de heer Van Esdên.
Dat de R. K. Kerk niet is voorge-
Vries, de heer De Monté Yerlorm vlei hem gaan in den strijd tegen de sociale
lllj, ilij vsrdetugué het wetsontwerp, als nooden is historisch onjuisj. Zoolang
zijnde een belasting op een genotmiddel. v j df; maatschappelijke verhoudingen, als
Aan de verdediging van zijn ontwerp, in de middeleeuwen op Christelijken
liet de Minister een klaaglied voorafgaan grondslag waren gebouwd, bleven de
over den slechten toestand der financiën, sociale nooden uiterst beperkt. Toen
Zelfs als 1921 evenveel mocht opleveren liberalisme en andere dwaalleeugn
als 1920, zal er een tekort zijn van 40 mil- ^at alles hadden vernietigd, hebben
lioen. De Regeering moet geld hebben. Nu Katholieken, wier leer ook op dit stuk
'zijn in de laatste jaren de directe belaslin- Y.??^ 8een bestrijding vatbaar IS, hun
gen zeer hoog opgevoerd en de verhouding j jllOCten verbeiden om haar in het
waarin de opbrengt daarvan staat tot die "matschappelijk °PIlie"W e
van de indirecte, is in «enige jaren tijds kun,?e" toepassen. Wat de bestrijding
geheel gewijzigd. Er meest dus nu maar van het alcoholisme betreft, heeft men
eens een schepje op de indirecte. Overal
bestaat al een tabaksbelasting en dus moet
Nederland die ook hebben. Wat gevraagd
wordt is nog zeer weinig.
Na deze inleiding kwam de Minister tot
het eigenlijke stelsel. Ieder ander stelsel is
z.i. slechter. Een belasting op den ruwen
tabak belemmert den handel. Uitvoerig
heeft de Minister dien handel geschetst; hij
heeft ons naar Amsterdam, naar Frascati
geleid, hij heeft ons verhaald over de
própvolle pakhuizen.
Het banderollc-stelsel gaat eenvoudig
volgens spreker. Dé Minister had een fij
ne Hollandsche sigaar meegebracht, die
naar Brazilië behoorde te gaan. Hij droeg
al de banderolle onder het coquette band
je. De Minister zegde deze sigaar toe aan
het lid der Kamer dat het laatst vóór zou
stemmen. Dit grapje bracht natuurlijk ge
lach t^ weeg.
slechts te herinneren aan de actie van
Mrg. Mathew, -ard. Manning en Mgr.
„Egger in het buitenland en dr. Ariëns
in ons land om te weten, dat ook op dit
gebied de Katholieken hun taak heb
ben begrepen.
De „Tijd" wijst er zeer terecht op,
dat de H. Kerk altijd de zedelijke-ge-
oorloofdheid erkend heeft van het
nemen van rente op uiterlijke gronden,
doch dat het van zelf duidelijk is,
dat wijziging van economische ver
houdingen van grooten invloed zijn
op het meer of minder aanwezig zijn
van dergelijke uiterlijke titels. In
onzen tijd, die toch voor ieder, die
economisch inzicht bezit, radicaal
verschilt van de middeleeuwen, wat
betreft de volkshuishouding, wordt
door de moraal-theologen algemeen
geleerd, dat bij het uitleenen van geld
steeds een uiterlijke titel aanwezig is,
op grond waarvan men een matige
rente mag eischen.
Het gaat dus niet aan met een be
roep op dekerkleer de rente als onge
oorloofd te bestrijden.
NEDERLAND ÉN BELGIE.
PERSSTEMMEN OVER HET EERSTE
KAMER-DEBAT.
Men seint uit Brussel aan de „N. R.
Gt." dat alle avondbladen gewag maken
van de besprekingen in de Nederland-
sdhe Eerste Kamer gevoerd over de Bel-
gisoh-Nederlandsclie verhouding-en en de
herziening van de traclaten van 1839.
Alleen L'Indépendance Beige echter
knoopt er commentaar aan vast. Het li
berale blad' juicht de rede van den heer
Van Kol zonder voorbehoud toe, maar
betreurt het, dat zij aanleiding gaf tot
andere uitlatingen, welke niet gelukkig
kunnen wo-rden genoemd. Vooral het ge
zegde van den heer Polak, dat hij Bel
gië niet meer als zusternatie kan be
sohouwen, omdat de helft van die natie
de Nederlandsche taal bespet en ver
volgt, acht de „Indépendance" zeer on
gepast, omdat zij daarin cei? poging lot
inmenging in de binnenlandsche aange
legenheden van België meent te zien.
Ook met de rede van minister van Kar
nebeek is het Brusselsche blad niet al tc
zeer ingenomen, omdat hij met geen en
kel woord het Nederlandsche parlemenl
er aan herinnerde, dat het zich met de
Beigische Mnnenlandsohe politiek niet
heeft in te laten en ook nog, omdat hij
betreffende de tractafen van 1839 en de
Wielingen-kwestie geen andere dan Si-,
bylilijnsche verklaringen wist af te leg
gen.
Jhr. Mr. A. F. de Savornin Lobman.
Aan jhr. mr. A. F. de Savornin Lohmiin,
die Vrijdag vóór 60 jaar aan de Gro-
ningsche universiteit den doctorstitel
verwierf, werd dien dag vanwege den
ü-nnoi d;er universiteit een gecalligra-
fee rd, in de Latijmsche taal gesteld do
cument toegezonden overhandiging
'kon wegens uiltstedigheid van den jubi
laris niet geschieden waarin ophoog.;
vereerende wijze aan diens op verschil
lend gebied verrichten arbeid wordt
herinneerd.
De burgemeester van Leiden. Men
meklt ons uit Leiden, dat in den gezond
heidstoestand van jhr. mr. dr. N. C. de
Gijselaar nog weinig verandering ten
goede gekomen is. De toestand is thans
van dien aard, dat een operatie wensche-
lijk wordt geacht.
DE STEUNREGELING VOOR DE DIA-
MANT- EN TABAKSBEWERKERS.
Zooals men weet is voqr de werklooze
Diamantbewerkers en Tabaksbewerkers,
die reglementair geen recht meer heb
ben op uitkeering uit de werkioozenkas,
door dén minister van Arbeid oenigen
tijd geleden een z.g. steunregeling inge
steld, weilke regeling hierop neerkomt,
dat de udtgetrokkenen, welke geen of
onvoldoende middelen hebben om in
eigen onderhoud te voorzien, met een
bedrag van maximum 16.50 per week,
benevens een kindertoeslag van 1.50
per week worden gesteund.
Naar het „Gentr." verneemt, heeft de
minister thans, na gepleegd overleg met
de betrokken tabaksbewerkers-organisa
ties besloten, dat de hier bedoelde steun-
verieening voor ongehuwden, geen kost
winners, die den leeftijd van 25 jaar nog
niet hebben bereikt, na 15 weken eindi
gen zal. (Als termijn van ingang wordt
gerekend 1 Februari). Na dien tijd,
schrijft de minister, zal de werklooze zoo
mogelijk zelf in zijn onderhoud dienen
te voorzien.
De minister heeft thans ook tot de
diamantbewerkersorganisaities voorstel-*
len in gelijken geest gericht. De betrok
ken organismes hebben hun houding
ten opzichte daarvan nog niet bepaald.
De Influenza. Nog steeds of weer
opnieuw waart de influenza over Indië
rond. Zoowel onder" de van Java aan
komende immigranten als onder de be
woners van Medan en het overige doel
van de Oostkust komen tal van geval
len voor en reizigers brengen de ziekte
zelfs tot diep in de binnenlanden.
Het verloop schijnt over 't algemeen
echter gunstig te zijn.
HANDELSREGISTERWET 1918.
De Handelsregisterwet 1918 en de
Wet op de Kamers van Koophandel 1920
zullen heden, 15 Maart, in werking tre
den. De uitvoering van cte wet op de
Kamers van Koophandel brengt mede
een verdeeling van het Rijk in distric
ten, waarvan er 36 zijn gevormd, terwijl
voor ieder daarvan een commissie is be
noemd, die o.a. lot taak heeft, de inrich
ting van het Handelsregister ten uitvoer
-te brengen.
In verhand hiermede wordt er de aan-i
dacht op gevestigd!, cat voortaan op elk
koopman, behoudens enkele uitzonderin
gen, de verplichting rust zich le laten
inschrijven in liet Handelsregister, waar
onder de plaats, waarin de betreffende
handelszaak gevestigd is, ressorteert.
Tot het doen van de opgaaf behoort
men zich tot de desbetreffende commis
sie te wenden, welke de benoodigdc for
mulieren gratis ter beschikking stelt. De
ze formulieren kunnen desgewenscht ook
schriftelijk worden aangevraagd, onder
bijvoeging van een bedrag van 10 cents,
in welk geval de formulieren franco per
post worden toegezonden.
Handelszaken, welke reeds vóór 15
Maast bestonden, moeten binnen 3 maan
den vanaf dien datum gerekend, worden
ingeschreven; bij voorkeur echter ge
schiede de inschrijving op de door elk©
commissie nader hieromtrent te gevepi
aanwijzingen.
Handelszaken echter, die na 15 Maart
vrorxlcii b'-'- -Cr-Hji„r wiiriirinaen
in een reeds ingeschreven opgaaf, race
ten uiterlijk binnen een week, nadat de
vestiging, resp. nadat het op te geven
feit geschied is, ter inschrijving worden
opgegeven.
Slechts zij, welke in het Handelsregis
ter ingeschreven staan, zullen in aan
merking komen als kiezer voor de Ka
mers van Koophandel en Fabrieken.
Voorts wordt in bet bijzonder de aan
dacht van notarissen, curatoren, enz, ge
vestigd op art. 16 der Handelsregister
wet 1918, betreffende de inschrijving van
scheiding van goederen, curateele ver
klaring van vermoedelijk overlijden,
faillissement of surséance van betaling.
Ten slotte wordt gewezen op art. 24
en 25 der Handelsregisterwet 1918, ver
meldende de strafbepalingen ten opzich
te van dengene, die nalatig is in het doen
der opgave, resp. onjuiste of onvollbdige
opgaven doet.
Voor alle overige inlichtingen wend©
men zich lot de bp'ven bedoelde com-
missiën.
DE PUBLIEKRECHTELIJKE BEDRIJFS
ORGANISATIE EN HET R. K. STAATS-
PROGRAM.
In de vergadering der besturen van de
R, K. Werkgeversverenigingen op 11
Maart 1.1. te 's-Gravenhage gehouden, is na
uitvoerige gedachtenwisseling de navol
gende motie aangenomen naar aanleiding
van. het brandende vraagstuk van het R.K.
Staatsprogram en de publiekrechtelijke be
drijfsorganisatie.
Het Bestuur der Algemeene R. K. Wcrk-
geversvereeniging, en afgevaardigden ha-
rer afdeeiingen;
het Bestuur van het R. K. Verhond van
Werkgeversvakvercenigingcn. en vertegen-
Oe wetsöryevonüen dochter
Naar het Fransch
van RAÜUL DE NAVERY,
bewerkt door
E. M. VAN PINXTEREN, R. K. Pr.
Graaf Canelos was den dag na de
hJgcmeenc ramp twintigmaal rijker dan
toen hij uit Peru kwam met zijn kof
fers vol edelgesteenten. Tot nu toe had
iinen zijn rijkdom geprezen, nu sprak
men over zijn helderen blik. Maar hij
genoot zijne overwinning met zeldzame
bescheidenheid en beroemde zich nicl
er 9fn de romp voorzien te hebben.
Na eerst nan zijne vrienden zijn aan,
slaand vertrek naar zijn landgoed in
An jou te hebben aangekondigd, ver
ouderde hij plotseling van heL besluit
maar droeg zorg daarvoor een reden
aan te geven, die de achting, waarin
hij stond, nog vermeerderde.
Onder 'tien, die hij in de ernstige krin
gen, waar hij Zich zoo nu en dan liet
aandienen, ontmoette, was ook een oud-
lid van hel parlement, die om zijn gr-
bej4 en karakter in hoogq achting
stond, de baron de Couséulles. Toen
deze bègreep, dat parlement en regent
schap niet elkander mi botsing zoauet)
komen, trok hij zich onder voorwend
sel van een geschokte gezondheid terug
uit 't publieke leven. Zijn fortuin was
middelmatig. Zijn vrouw, die sedert vijf
jaren dood was, liad liem een bekoor
lijke dochter nagelaten. Olympia was
een schoon en braaf kind, zonder aan
matiging of behaagzucht, wier leven
voorbijging bij, een vader, die leed on
der een smart die hij. nooit Jcon af
schudden. Zij vroeg liem met wait hare
toekomst zou zijn. Zij bad veel en vond
daarin de kracht harer ziel. Alle vrien
den van haar vader achtten haar hoog
Graaf Canélos had haar voor het eerst
in ziük een ernstigen kring ontmoet.
Hij hoorde de rechtschapenheiid van
den vader prijzen en kon over baar
karakter'oordeelen. Toen vroeg hij zich
af, hoe zijn verder leven wezen zou.
Twee wegen lagen open: of hij zou
zijn vrij en vroolijk leven voortzetten,
of hij kon zijn stand bevestigen door
een huwelijk aan te gaan. Verschillende
schitterende partijen waren hem reeds
aangeboden. Ilij had ze allen afgewezen,
omdat hii tneen.de dat de opoffering
i zijner vrijheid hem meer moest geven
dan 'n vermeerdering van de millioe-
ncn die hij reeds bezat.
De ontmoeting met Olympia gaf den
doorslag. Deze arme dochter van een
man, die de algemeene achting genoot,
werd voo|r hem een schitterende par
tij. Hel stond goed voor dezen Cresus,
die zijn goud putte uit de mijnen dei-
nieuwe wereld, om hare sclioonheid
en deugden een meisje te huwen, dat
niets bij haar huwelijkscontract mede
bracht. Acht dagen lang zou men in
Par(js over niets anders spreken. Ieder
een zou hem prijzen en zijne mild
dadigheid roemen.'
Een zijner vrienden vroeg in zijnen
naam de hand van Olympia de Cour-
seulles. "Wel verre van verheugd te zijn
over een voorstel, dat hare vriendin
nen van blijdschap buiten zich zeiven
zou gebracht hebben, gevoelde zij eene
aarzeling, die bijna op schrik geleek.
De Peruviaan joeg haar angst aan. Zij
vreesde iii zijne grooto donkere oogen
vreeselijke geheeimen te lezen. Nooit
had zij hem eenige gedachte hooren
uiten, die een edel karakter openba
ren. Hij gaf veel, maar beoefende geen
christelijke naastenliefde. Nooit was het
haar voor den geest gekomen, dat de-
rijke deftige heer aan haar kon den
ken. Toen haar vader stralend van
blijdschap het aanzoek van Man-oël Ca-
nclös aan haar overbracht- vond zij een
oogenblik geen kracht om te antwoor
den. Eindelijk sloeg zij de oogen op
naar haar vader en vroeg hem: „Mat
wenscht gij dat ik doen zal T'
„Uw zin, mijn kind," antwoordde hij.
„In dat geval weiger ik," zcicle Olym
pia.
„Dat kan niet waai' zijn. Graaf Ca
nélos weigeren f'
„Waarom niet, als ik mij hier geluk
kig voel?"
„Maar ik ben -bijna arm."
„Mijne eischen zijn bescheiden."
„Maar ik word oud en zal u als wees
achterlaten."
„God zal mij bijblijven als gij mij
verlaat"
„Denk nog eens na. Is de graaf niet
jong en schoon?"-
„Jong? Ik weet hot niet, voor mij
niet Hij moet öf veel geleden hebben
óf sterk geleefd hebben. Ik hoor ie
dereen, en u ook, zijn schoonheid, zijn
edele gestalte roemen, en ik zoek op
zijn regelmatig Grieksch gelaat te ver-
geels de teekenen van zedelijke schoon
heid, zonder welke voor mij geen
schoonheid beslaat. Onder het masker
van zijn glimlach, zie ik teekenen van
augslff" die alleen door verstrooiing en
vermaken te verdrijven zijn. Mijnheer
Canelos trekl mij niet aan, ik beu
bijna bang voor hem."
„Gij noemt mij uwe indrukken, de'
indrukken van een zenuwachtig kind,
in plaats van stellige redenen." Kunt gij
die geven?"
„Neen," antwoordde Olympia.
„Gij weet hoezeer ik u bemin;" als
mijnheer Canelos zich aan uitspattin
gen had overgegeven, daii zou ik uwe
vrees begrijpen, maar iijne feesten en
vermaken zijn vrij van alle gevaarlijke
dwaasheid. Zelfs dal hij u kiest, eene
bloem in de schaduw verborgen, be
wijst den ernst van zijn karakter. IK
heb lang verdriet gehad bij de gedachte
u alleen cu zonder lortum ucliter te
laten. Als gij het voorstel van graaf
Canelos aannaamt, zoudt 'gij mijne vu
rigste wenschen vervullen en ik zou
gerust sterven, daar ik wist, dat gij
gelukkig zijl"
„Gelukkig," herhaalde Olympia.
„Ja, want voor u zal het geluk al
tijd bestaan ui het eel uk van hm die
u dierbaar zijn."
„Gij verlangt dus dit huwelijk, va-
df-.r"1"
„ik heb er genoeg van g.-zegd. beslis
zcllV'
„Binnen aclit thgen zal ik u ant-
woorde n.
Bij het einde daarvan gaf Olympia
hare toestemming. Z,:j zag in die vcr-
eeniging de rust van haar vader en
bovendien wist zij, na zich zelve ze-
naadpleegd te hebben, niets aan den
man te verwijlen, en daar zij n'-.U ro-
ntantiscn aangelegd was, nam zij hem
aan met de kalmte van e n èttri. tin
en van een lielh tibenti dochter. De
vreugde van haar vader dc-ed hu r be
grijpen hoe b.iter zijne I leerstelling
zou geweest zijn, indi u z:j geweigerd
had. Het huwelijk zou b.imeu een
maand voltrokken worden, utympia
stemde toe cn de daad vaïi gehoor
zaamheid, dia zij gesteld lstd, bracht
minder hittere vróclilen voort dan zij
gevreesd had. Haar Yerloo.de toonde
zidi onberispelijk ten luwenopzichte.
(Wordt vervolgd)
