„PMS slap89 pmr1
3
Binnenland
l~ I Byreay: HOF 63 ALKSVSAAR. - Telefoon: redactie^o.^" 433
Abonnementsprijs;
Binraeniandsch Nieuws.
Gemengd Nieuws
FKUlLLhTON
No. 14»
MAAND O* 21 MAART 1921
3eJAARGANG
NOORD-HOLLANÜSCH DAGBLAD
1 2.50
f 0.50 hooger.
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen -ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400—f 200,—, f lOOf 60,—, f 35,—, f Ï5~^]
tenden de laatste weken verkeerden en is anderzijds een beroep op diezelfder minister Van Karnebeet „dit nationalist!-
.1?— J 1t m f. 1- t r n M i t 1 I r rt tl 111 O O O O A 111 I Or O O M O l 11 A 11 /~i t~\ y-\ f 1* (f 1 T (1 1 .v .1 a1 T*i t1,-1 /-\ /t n I n .1 I n 1. nl. 1
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Na dei? storm
Onze Katholieke 'partij is in de
laatste weken in zeldzame disharmo
nie -net j '.tuur geweest. Terwijl de
mand w dit jaar met alle oude
M-ret'. woo den spotte en zich gedroeg
als ti i zij de koninklijke Meimaand,
zonder '"dien en regenvlagen, was er in
ons Katholieke kamp een voorjaars-
st'Kiu opgestoken, die ouden van da-
jTei' bedenkelijk het hoofd deed schud-
a .n.
V/ij hebben ons met opzet afzijdig
ge.ouden bij zooveel rumoer, uit over
weging, dat, wanneer er eenmaal ver
warring heerscht, meerdere bemoeiing
een z-tak steeds eer schaadt dan baat.
t'ii de storm echter geluwd is, nu
ér een middel is gevonden om de inge
treden kalmte eénigen.tijd te hand-
have t en er zelfs kans bestaat, datde
v cv voor goed wordt hersteld, willen
v, j m dit stadium over oorzaak en
wTeop van het gebeurde nqg wel een
enkel woord zeggen. Want misver
standen, als thans zijn gerezen, moe
ten in de toekomst zoo weinig moge
lijk onder o-ns voorkomen.
Atet daadwerkelijke belangstelling
ppfrben wij, en de meeste onzer pers
broeders, de ontwikkeling der sociale
d nkbeelden- in onze Katholieke gele-
uarett gedurende de laatsfe jaren ge
volg -Na.de opleving van handel en
i.tdu.trie bij het wegvallen der knellen
de distributiemaatregelen ging die
ontwikkeling in hoofdzaak in de rich
ting van meer belangstelling voor de
pooN van den werknemer in het be-
drijf'neven. Het zal wat er ook
gebe.»!":altijd een mooie bladzijde
m onze vaderlandsche geschiedenis
btrjveu, 4 de leiders der Katholieke
vaiorg uusaties hier te lande, van
wer.'. jrfo werknemers, boeren en
middemtandgrs, in een tijd van gisting
en sociale revolutie elkander zoo spoe
dig voiden voor-één en dezelfde leus,
n. in, de solidariteit der standen.
D.e kus werd op principieele grond
slagen werkt in het met enthou-
siasn-; ontvangen Paaschmanifest yan
1919, de stichting van den bekenden
R. K. Centralen Raad van bedrijven.
\t<ur, zooals het meer in dit onder-
nuaruche gaat, idealen, verliezen wel
iets van hun schitterenden glans,
wanneu" wij ze van de bergtoppen
onzer hoog gespannen verbeelding
naar omlaag haten en hun bruikbaar
heid taei vc" aan het practische leven.
Dan k-mit er onder het eerst eenstem
mige koj' van bewonderaars meenigs-
versel.ilde een zegt, gij hebt de onge
repte schoonheid beduimeld door de
aanraking uwer vingers, terwijl 'de
aiuto zegtd'e idealen vallen tegen,
nu d jeen droomen meer zijn maar
werkelijkheid moeten worden.
Eu in het eerst harmonische koor
ontstaat verwarring.
Het heeft er in de laatste weken ge
ducht gespannen tusschen de voor
mannen in onze beweging. En toch
waren die onverkwikkelijke meenings-
verschillen onnoodig geweest, wan-eer
de betrokkenen wat me.', op zich zelf
hadden gelet en wat minder schuld bij
anderen kalden gezocht
Zoo is van verschillenden kant het
verwijt vernomen, dat de Katholieke
pers wel wat meer had kunnen doen
omtrent voorlichting over de R. K.
bedrijcs« den zij moest dan maar wat
minder dt-n aan socialisten- en com-
munist .'inestrijding werd daar scham-
o.-r aan toegevoegdwal begrijpelijker
.ize koren was op den molen van „het
Volk."
Wij herïiden dat verwijt niet, omdat
iet ons pijnlijk heeft getroffen, maar
nkel óm den overspannen geestesto-
stand te teekenen, waarin de twis-
dio tot het uitspreken van zulke on
juiste dingen voerde. Onjuist; immers
tot uit den treure is er in onze Room-
sche pers over de'Katholieke bedrijfs-
raden geschreven en laat men nu
eens ten onrechte, in een kwade
bui zeggen, dat die redacteurs onzer
KMtholieke bladen liet niet goed heb
ben gedaan of te weinig aandacht aan
de zaak schonken, dan heeft onze
Katholieke pers toch wel zooveel gast
vrijheid verleend aan haar bedillers
dan zijn er toch wel zóó vaak toelich
tingen van de meest bevoegde zijde
en verslagen van deskundige sprekers
over her bedrijfsradenstelsel gepubli
ceerd, dat het publiek naar onze
beste weten en daar kunnen wij toch
beter over oordeelen dan de vaders
der bedrijfsraden - van dit goede
heusch te veel begon te krijgen.
Wanneer dus geklaagd wordt, dat
er nog zo.o weinig sympathie met en
zoo weinig begrip van het bedrijfs
radenstelsel te bemerken valt, dan
zoeke men de oorzaak elders. Wij willen
niet onvriendelijk zijn en vragen of de
daartoe eerst aangewezenen wellicht
wat duidelijker en precieser in hun
omschrijvingen en uitleggingen konden
zijn, wat meer populair en beyattelijk
maar wel mogen wij vragen waarom
heeft men niet mepr notitie genomen
van (je welgemeende bemerkingen
welke in diezelfde Roomsche pers nu
en dan werden gemaakt en waarvan
men altijd kon vermoeden, dat zij uit
het werkelijke leven., uit de kringen
van werknemers en werkgevers naar
voren kwamen. Onze belangstelling
hebben wij voornamelijk op die wijze
getoond, herhaaldelijk, in verschillende
artikelen.En wij meenden daarmee goed
te doen en meenën dat nog. Gratis, op
de meest gemakkelijke manier krijgt
men aldus te hooren, wat er leeft in de
kringen, welke men bereiken wil en
waarover men nu klaagt, dat men er
geen vat op heeft.
Had een deel der leiders van het
bedrijfsradenstelsel zich wat meer met
dat practische leven en wat minder
met de eigen bespiegelingen in de
studeerkamer bezig gehouden, de thans
gerezen misverstanden zouden niet
zijn ontstaan. De geleidelijke en nood
zakelijke groei van het tegenwoordig
slechts door collectieve contracten
gebonden bedrijfsleven tot een publiek
rechterlijke bedrijfsorganisatie hebben
wij verschillende malen verdedigd
maar steeds gesproken van een gelei
delijken weg. Toen dan ook prof. Ver
aart eenige maanden géleden plotseling
in een artikel in „de Tijd" den eisch
stelde nu zal er een wet op de publiek
rechterlijke regeling der bedrijfsor
ganisatie komen, omdat wij het langs
den weg van natuurlijken groei niet
bereiken kunnen, toen hebben wij aan
stonds gewaarschuwd pas op, wan
neer een wet gaat afdwingen, wat niet
in de massa leeft, in plaats van sanctie
te géven aan nieuw gegroeide
ideeën, bederft men zijn eigen werk
voor goed. Immers men snijdt de
mogelijkheid van verdereif groei af. s(m en grUnmigsten vorm, op andere
Wie eerst onverschillig of onwetend voIksdeelenj die
men als „bourgeoisie'
massa om iets te helpen doordrijver, r.he delirium" meende ie moeien bekrach-
waarvan zij het rechte niet vat
Eigenaardig ook die vurige begeerte
om een kasplant te kweeken, terwijl
men met geduld een stevigen boom
kon- doen groeien, naar Vondel's
woord, volgens hetwelk langzaamheid
past aan groote zaken.
Wij zullen niet trachten dit alles te
kwalificeeren. „Alleen begrijpen wij,
dat ervaren en meer bedaagde leiders
in het Katholieke kamp bij het zien
van dit overmoedig streven het hoofd
schudden.
Er is nu echter gemeld, dat de ge-
heele zaak der R. K. bedrijfsraden
nogmaals aan een ernstig onderzoek
zal woiden onderworpen er komt een
Meicongres en een Septembercongres
er zal nog eens gepraat worden en er
zullen nog vele publicaties komen.
Dus is de storm voorloopig bezworen
óm waarschijnlijk niet meer het hopfd
op te steken. Men zorge nu maar, dat
het geharrewar verder uit onze kies
verenigingen blijve.
En tot de twistenden zouden wij
willen zeggenv.oorjaarsstormen zijn
een gewoon verschijnsel; en even ge
woon is het, dat kinderen gaarne in
den bolderenden wind loopen, hun
jonge krachten metend.met den ster
ken storm even gewoon ook, dat ou
deren van jaren er het hoofd bij schud
den en zuchten om de jonge bloesems,
die verloren gaan. Maar als de zomer
in 't land is zijn bejden hun vreugd en
hun angst vergeten.' dé jongeren, om
dat zij geen tijd meer hebben om over
de lentespelen-te denken en de oude
ren, omdat de rijkdom van gewas hun
vroegtijdige zorg beschaamt.
Zoo zal het -ook aanstonds zijn,
wanneer er uit dezen onstuimigen
tijd betere maatschappelijke verhou
dingen gegroeid zijn.
Een woord van haat.
Het' lid der Tweede Kamer, de bekende
heer Days, heeft te Rotterdam een rede
gehouden, welke hij, volgens een der cou
ranten-verslagen, aldus begon:
,Niet een woord van versterving zou liij
doen hooren, maar een woord van leven.
Niet een woord van liefde, doch een woord
van haat. Haat, welke juist voortkomt uit
de liefde, die ons doortintelt voor den vre
de?.
Met dergelijke frasen is van sociaal-de
mocratische zijde reeds lang en dikwerf
geschermd.
Haat en ontevredenheid moeten worden
gepredikt, om tot liefde en vrede te ko-
mênj
Maar nu oordeele men, zegt het „Centr."
naar de. resultaten.
Men lette op de hevige twisten tusschen
de verschillende revolutionnaire groepen
en partijen, mitsgaders in den boezem dier
partijen zelve.
Wat is daar van liefde te vinden en van
vrede?
En nu zwijgen wij nog van die onophou
delijke aanvallen, doorgaans in den bitter-
stond tegenover de nieuwe zaak wordt,
dan vijand, omdat de wet hem dwingt.
Wij moeten het dan ook blijven be
treuren, dat de jonge stichters der
bedrijfsradert niet geluisterd hebben
naar waarschuwingen, welke van over
ijlde stappen trachtten terug te houden
en dat zij de kiesvereenigingen en vak
organisaties trachtten warm te maken,
om door wettelijke dwangmaatregelen
door te drijven, war zij naar den na
tuurlijken loop' der dingen tot nog toe
niet konden bereiken.
Eigenaardig: eenerzijds de klacht
ever de massa, die zoo onbegrijpelijk
pleegt aan te duiden.
Wie haat zaait dit is nu toch wel
overduidelijk gebleken oogst geen vre
de, maar woesten strijd en onverzoenlijke
vijandschap, die zelfs den burger-oorlog
.ontketenen.
f
ZIEKELIJK ANTLNATIONALISME.
Het zal misschien de aandacht van onze
lezers zijn ontgaan, dat wij verleden week
in de Eerste Kamer „een nationalistische
zwijmei" hebben beleefd, die door den
heer Henri Polak tot een „brallende hym
ne" is „opgezweept", en dat bovendien
tigen, dat de Eerste Kamer daarbij gehuild
heeft en dat dit onbekookte optreden on-
Jserekenbare gevolgen zou kunnen hebben
voor onze internationale verhoudingen.
Wij moeten onze lezers verontschuldi
gingen aanbieden hen met deze gewichtige
feiten niet tijdiger in kennis te hebben ge
steld; wij hebben er evenwel eerst van
vernomen door de lcctiiur van „De Tele-
jraaf". De uenschen, die in de betrokken
zitting der Eerste Kamer zijn geweest, heb
ben het evenmin bespeurd als wij. „De
Telegraaf" heeft evenwel ook een en ander
biet gehoord; het blad heeft bijv. blijkbaar
niet vernomen, van de bereidwilligheid der
Nederlandsche regeering inzake de Wielin
gen „de internationale rechtsgedachte" zich
te doen manifesteeren bij het Wielingen-
yeschil, zooals „Het Volk", toch waarlijk
geen nationalistisch orgaan, zijn partijge
noot van Kol tegemoet voert.
Aldus de „Nieuwe Crt.", die de „Tel."
dan de volgende verdiende afstraffing loe-
kent:
„Het blad heeft deze praennge gelegen
heid om het vuile werk van buitenlandsch
nationalisme, wanneer het zich legen Ne
derland richt, vrijwillig op zich te nemen,
natuurlijk niet kunnen laten ontgaan. Het
blad zal, als de teekenen niet bedriegen,
weldra meer werk krijgen. Het zal weer
een anti-smokkelbureau kunnen opzeilen,
yraarmee het zich reeds eenmaal onver-
welkbare lauweren verwierf.
Het is een merkwaardig verschijnsel, dat
liet Amsterdamschc blad, dat zoo graag
iii de leer gaat bij den grootmeester der
nationalistische propaganda, Northcliffe,
diens leer in liet tegendeel verkeert uit
v; ould-be internationalisme, dat zich mani
festeert zoodra het zich anti-Nederlandscli
gedragen kan.
Wie ook een geschil van diplomatieken
C: anderen aard met Nederland heeft, kan
u priori verzekerd zijn van den steun van
nje St.-Nicolaasslraat. Wij hebben 't gezien
Helt de Duitsche Rijntollen, wij hebben
iKrc -bespeurd telken^ als de geallieerden
om der wille van hun oorlogsbelangen on
ze rechten minachtten en ter zake van de
Dnilsche rechtsverkrachting zou het blad
het stellig ook wel gedaan hebben, als het
gebrek ban critischen zin zelfs van zijn
lezers, ondanks de oorlogpsychose, toch
ook niet zekere grenzen nog had.
Het blad beseft blijkbaar niet, hoe ver
achtelijk het zich maakt in de oogen der
genen, wier belangen het met de toewij
ding van een slavenziel dient. In elk volk
met een werkelijk krachtig levende natio
nale gezindheid zou een blad als dit een
voudig begraven worden onder de alge-
meene minachting. Dat het hier leven kan
is een bewijs van onze verdraagzaamheid,
maar is tevens een smaad voor onze natie,
at wordt die verklaard door het feit, dat
niemand dit orgaan au sérieux neemt en
ieder er de schouders over ophaalt.
Ten onrechtel Immers, het buitenland
wordt dupe van het air, dat het blad zich
geeft, voor zoover het niet de leegheid
van zijn gebaar doorziet, maar inmiddels
dankbaar is dat het zelf aan dit werk zijn
handen niet behoeft vuil te maken".
Welk een laag-bij-den-grondsche geest
spreekt toch uit alles in de „Tele-
graaf"-
Het blad zou zóó niet kunnen schrijven,
als een deel van het publiek in ons land
zich daarmee niet kon vereenigen.
Hulpverleeniny aan Oostenrijksche Gees
telijken. Bij het Pries'ercomité tot
hulpverleening aan de Gees'elijkhhid van
Oostenrijk en Hongarije, (Zwijsenstraat 5,
Tilburg), is ingekomen van 15 Februari
tot en met 28 Februari 1921:
Vorige opgaaf bedroeg:
777.10 Kr. 3.865.— R.M. 100.—,
4.091.60 Kr. 31.179.— R.M. 4.412.45
Zoodat in totaal is ingekomen:
4.869.— Kr. 35.044R.M. 4.512.45
HET BEDRIJFSRADENSTELSEL EN HET
PROGRAM DER R.-K. STAATSPARTIJ.
Te 's-Herlogenhosch heeft een vergade
ring plaats gehad van het hoofdbestuur
van de R.-K. Stalenkieskring-organisatie in
den Rijkskieskring 's-IIerlogenbosch.
Aan de orde was de ook door ons reeds
gepubliceerde motie-Foppele-Krijgsman en
het voorstel van den voorzitter, mr. dr. A.
van Rijckevorsel, luidende:
„De Bond van R. K. Statenkieskring-or-
ganisaties in den Rijkskieskring 's Bosch
stelt de algemeene vergadering ''an den Al-
gemeenen Bond van R. K. Kieskringorga
nisaties in Nederland, voor, te besluiten,
dat het program der R.K. Staatspartij voor
de Kamerverkiezingen van 1922 zal wor
den gewijd aan de publiekrechtelijke be
drijf sorganisa tie."
Na uitvoerige discusde werd het voor
stel. van den voorzitter aangenomen, na
dat op verzoek van de heeren Krijgsman
en Foppele en anderen de voorzitter
zijn voorstel heeft aangevuld met
de woorden: „Als middel om de voorlbri'i
ging en verdeeling der stoffelijke goederen
meer dienstbaar te maken aan het alge
meen belang."
PASSEN AAN STUDENTEN
GEWEIGERD.
Uit Brussel wordt aan de „Msb." ge
meld, dat volgens mededceling van de
„Libre Belgique" een ioo-tal paspoorten
geweigerd zijn aan studenten, die zich
naar het groot Nederlandsch Studentencon
gres te Delft de „Libre Belgique" noemt
dit een „activistencongres" wilden be
geven.
Luchtverkeer.
Het internationale luchtverkeer. Het
Kamerlid de heer Van Doorn hemt aan
den Minister van Waterstaat de volgende
vragen gesteld:
Is het juist dat in April a.Si bat interna
tionale luchtverkeer hier te lande zal wor
den hervat?
Hebben den Minister reeds a tviezen be
reikt van de bij Kon. B. van 28 Nov. 1919
ingestelde Staatscommissie inzake lucht
vaart?
Zoo ja, geven dan die adviezen den Mi
nister aanleiding deze aange' 'geilheid na
der ter hand te nemen en kan de Minis
ter eenige mededeelingen do ui omtrent
zij l voornemens?
EERSTE LIMBURGSCHE LUCHT
LIJN.
De Fransche vlieger Duchereux, die
verleden jaar verschillende vliegtochten
boven Maastricht en omgeving maakte,
heeft sinds eenige weken zijn tent opge
slagen op „De Green" tusschen Maas en
Spoorbrug, en dat terrein voorloopig voor
vliegterrein ingericht. Hij beschikt op
het oogenblik over drie machines en heeft
geregeld passagiers, die korte of langere
vliegtochten maken. Binnenkort zal te
Maastricht de Limburgsche Luchtvaart-
vereeniging worden opgericht en de Ie
Limburgsche Luchtlijn Maastricht-Valken
burg worden geopend.
I
Uit onze Oost.
GROOTE DOUANE-DIEFSTALLEN.
Uit Weltevreden wordt gemeld, dat te
Semarang groote douane-diefstallen zijn
ontdekt. Er zijn vier Europeesche douane
ambtenaren gearresteerd.
Tot dusver zijn te Samarang gearres
teerd vier douaniers, onder wie een met
24 dienstjaren, voorts drie boomklerk'en,
een commies der landpakhuizen, een toko
juffrouw, twee douane-njandoers. Allen
bekenden verschillende entrepot- en toko-
diefstallen bedreven te hebben. Karre-
vrachten met goederen zijn in beslag ge
nomen. Er worden nog meer arrestaties
verwacht.
WEER OP T PAD.
We hebben, schrijft het „Hbld." eeni
ge jaren geleden./ gewaarschuwd teger
oen meisje Vencveld, uit dc Kromme*
straat te Amersfoort, die er haar wedt
van maakte te solliciteeren naar diieust-
boden-belreklkin/gen te Am,sterdam. Zij
schreef op elke advertentie en wilde
gaarne overkomen ter kennismaking,
mits haar de reiskosten vergoed werden.
Had zij die, aan eenige adressen op cen-
zefden dag geind, dan ging zij naat.
Amersfoort terug, en. men hoorde niets
meer van haar.
De politie heeft indertijd ook haar
handelwijze gesignaleerd'.
Deze vrouw schrijft thans weer op
advertenties, naar ons gebioken is. met
ge/heel dezelfde aanbieding van vroeger.
De huisvrouwen mogen den naam ont
houden!
UIT DE DRENTSCHE VENEN.
Behalve enkele ongeregeldheden, is dc
houding dei* veenarbeiders in de brand
punten der vervening in Oostelijk Drente
zeer gematigd. Nadat de werkfoozen een
beroep gedaan hadden op de ingezetenen,
is daaraan mild voldaan en kon men een
flinke inzameling van noodige levensmid
delen doen,' lot bestrijding der eerste be
hoeften. De burgemeester van Emmen zal
den minister verzoeken dc steunregeling
van Emmen ten spoedigste op flinken
grondslag in Ie voeren. Van liet Bedrag
8.50 per hoofd en 50 ot. per kind wil
de het rijk 90 pet. geven, als Emimen 10
pet. geeft. Er wordt nu getracht 95. pet.
van het rijk te krijgen, want lot meer dan
5 pot. is Emipen niet in slaat.
Voor particuliere ontginningen zal het
rijk vermoedelijk 45 pel. geven met een
maximum van 85 ct. uurloon.
EEN BIJNA REGEERINGLÖÖZE~~
GEMEENTE
Het is wel een eigenaardige toestand,
schrijft het „Hbld.", die zich onder hel
stelsel van evenredige vertegenwoordiging
voordoet in de gemeente Vlieland, floor
bedanken of overlijden is hier hst getal
raadsleden verminderd van 7 op 4 en dat
der wethouders van 2 op 1. Van de vier
overgebleven raadsleden hebben onlangs
twee bedankt, zoodat overbleven de burge
meester, één wethouder en één raadslid.
Aanvulling van het getal raadsleden is
niet mogelijk, omdat de lijsten uitgeput
zijn. Het hfchalve den wethouder eenig
overgebleven raadslid is niet tot wethou
der benoembaar. Het college van burge
meester en wethouders moet derhalve, be
houdens wettelijke voorziening, tol Sep
tember 1923 blijven beslaan uit dein bur
gemeester en één wethouder.
Volgens de gemeentewet mag de raai
van Vlieland niet vergaderen, ais niet ten
minste vier raadsleden tegenwoordig zijn.
Anders moet de vergadering voor dezelfde
onderwerpen ten-tweeden en ten derden ma
le belegd worden en kunnen eindeJijk in de
derde vergadering de zaken worden afge
daan. Op een verzoek om inlichtingen heb
ben Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land intussehen aan het gemeentebestuur
medegedeeld, dat volgens de gemeentewet
de wethouder en dc twee raadsleden, die
bedankten, wethouder en raadslid- btijven
totdat zij door anderen zijn vervangen. In
theorie behoudt dus Vlieland zijn twee
wethouders benövens Vier raadsleden. Of
de praktijk zich aan deze theorie zal sto
ren en zij, die bedankten doch huns on
danks lid blijven, de vergaderingen voor
laan weer zullen hijwonen en zich naa!
hehooren aan de belangen der gemeente
zullen geven, staat zeer te bezien.
INBRAKEN TE ROTTERDAM.
Evenals de Residentie schijnt Rotterdam"
als operatie-terrein zeer in de gunst te
staan bij do heèren inbrekers.
Be weoeryevonütm tloctuer
Naar het Fransch
van-RAOUL DE NAVERV,
bewerkt door
M. VAN P1NXTEREN,
R. K. Pr.
Zij begreep dat zij heru, zoo niet be
minnen, dan toch eerbiedigen en ge
hoorzamen kon. Een beurs vol goud
werd in bruidsinand verbolrgen
en de graaf voegde er een blanco hamd-
leekeuing bij voor die voornaamste
bank van Frankrijk.
De baron de f-ourseulles vestigde
ziich den dag na het huwelijk in het
paleis van zijn schoonzoon.
Maar niettegenstaande al diens be
hendigheid beoordeelde Olympia haar
echtgenoot spo.edig zooals hij was.
Haar leven was treurig, maar zij
hield hare waardigheid op. Zjj zocht
haar geluk in het drogen der tra
nen van anderen. Zjj gebruikto de
weelde van haren echtgenoot om rij
^0 aalmoezen uit te deel en, en deze
verzette zich niet daartegen.
Meenend dat zijue dochter geluk-
kig 'was, verheugde baron de Cour I
seullea zich ei in, dat hij ha?n' tot dat
huwelijk had aangespoord, en Olym
pia had nooit den moed hem die mee
ning te ontnemen.
Langzamerhand bewerkto de jonge
vrouw, dat zij minder haren echtge
noot behoefde te vergezellen; zij had
een zoon en wijdde zich geheel aan
diens opvoeding. Graaf Candos vond
dus een deel van zijne vrijheid terug
maar al maakte hij er ook misbruik
van, zoo achtte hij toch Olympia hoog
genoeg om den uiterlijken schijn te
bewaren, en nooit drong het gerucht
zijner dwaasheden tot haar door.
Dat was de persoon, dié, op den
avond dat het wilde meisje aan pro
fessor do la Condamine werd voorge
steld, bijna tegelijk met den hertog v.
Orleans binnen kwam, en wiens aan
blik bij Mevrouw de Flessigny een
zoo groote ontroering te weeg bracht
Overigens was do ontroering weder
kerig, cn graaf Canelos volgde met
een poinzebden blik gravin Flaviana
toen dezo het wilde meisje uit de sa
lons van den professor .wegbracht.
HOOFDSTUK IX
ONTSNAPT UIT DE BASTILLE.
Mevrouw de Flessigny kwam zeer
ontroerd thuis. Gedurende twee uren
had zjj zich midden tusschen bekende
voorwerpen bevonden; zij had de eer
ste jaren van haar huwelijk voor ha
ren geest zien voorbijgaan en in ha
re herinnering de beelden van graaf
Humbert en van' Dolores teruggezien
De gedachte, dat het wilde meisje in
dat land geboren was, vermeerderde
hare onrust.
Zij badtot diep in den nacht, en
smeekte den hemel medelijden met
haar te hebben en haar den echtge
noot teyng te geven, waaromtrent zij
nog steeds in onzekerheid verkeerde.
De burggraaf de Raunoy had nog
geen antwoord ontvangen op den
brief, dien hij naar Panama geschre
ven had om inlichtingen omtrent
graaf Humbert in te winnen.
In de eerste dagen van haar ver
blijf te Parijs had het haar aan moed
ontbroken om onderzoek te doen
naar markies Jacques de Flessigny
en zij had een lange rust noödig voor
dat zjj kracht genoeg yond om zich
met haar schoonvader bezig te hou-1 de grijsaaid, 11a zijne woning ver-
den. Haar fierheid zon haar niet toe- kocht te hebben, zich ook van zijne
gestan hebben de hulp van den landerijen ontdaan had.
strengen grijsaard in te roepen, in ge
val de dood van Humbert haar zon
der middelen zou hebben achtergela
ten.
Toen zij zich eindelijk naar de rue
Saint Dominique, waar het hotel van
den Markies gelegen was, begaf beef
de zij als een misdadigster. Nooit had
zij den drempel vaifdie prsfehtige wo
ning overschreden, en moer dan ooit
gevoelde zij ^ch daaruit gebannen.
Met bange Yrees' vroeg zij naar den
markies.
N
Een deftige portier antwoordde
haai', dat de oude edelman tien jaar
geleden zijne woning aan den tegen-
woordigen eigenaar verkocht had.
Toen was hij stervend. Sedert dien
had de hertog de Chaulnos, die ze ge
kocht had, nooit meer van hem ge
hoord, en het was waarschijnlijk dat-
de grijsaard sinds dien gestorven was
"Mevrouw do Flessigny begaf zich
daarna naar mijnheer de Taboureau
notaris, die lang met de zaken van
de familie van haren echtgenoot was
belast geweest. Deze zèlde haar dat
Ik heb altijd gemeend, voegde
hij er bij, dat zijne bedoeling was om
op die wijze zijn zoon to onterven.
En weet go niet wat er van mar
kies de Flessigny geworden is?
Volstrekt niets. Hij is verdwe
nen als een schaduw.
Mevrouw de Flessigny keerde ge
heel ontmoedigd naar huis terug.
Een uur later deed burggraaf An-
tonius zich bij haar aandienen. Hij
hield en geopenden brief, met vreem
de stempels overdekt, in de hand.
H'ebt ge tijding ontvangen?
riep mevrouw de Flessigny uit.
Ja, mevrouw antwoordde hij
droevig.
Ach, ik begrijp het, zeido zij, gij
komt mij aankondigen dat ik wedu
we ben.
Ik kom u zeggen wat ik van
mijn correspondent uit Panama ver
nomen heb; na de schipbreuk van do
Terrible, waarvan de tijding' spoedig
tot het Koningsoilancj Sdoqrdrong,
heeft graaf de Flessigny zijne parels-
visscherij verkocht en is naar Sain-
oogenbük is zijn spoor verloren. Is
hij nog op reis om in de afwisseling
een troost voor zijn droefheid te zoe
ken? Is hij naar Frankrijk terugge
keerd om zijn vader op te zooken,
want- zijn yader sc.ken nog te levqnf
Niemand weet het.
Nen, mijnheer, antwoordde Fla,
vieuxe, hij is niet naar Frankrijk te
ruggekomen, want zijn vader, al leef
de hij nog, had Item gevloekt.
Gevloekt! En het portret dat -
gij van hem schildert, "en iict god
vruchtig aandenken dat -gij nog
steeds aan hem be-waart, doen hem
kennen, 2als en voorbeeld van alk-
deugden.
Hij had .de fout begaan mij te
huwen tegen den wil van den mar
kies.
Gij, die zooveel eerbied en lief
de waardig zijt, afgewezen!
Een oude haat bestond tusscbei1
onze families, de markies, wilde nic'
vergeven. Ik trok over graaf Hum
bert een vreeselijken vloek en oydci
ea thans de straf voor mijne fout..
Wordt vervolgd.