„PMS slap89 pmr1 3 Binnenland l~ I Byreay: HOF 63 ALKSVSAAR. - Telefoon: redactie^o.^" 433 Abonnementsprijs; Binraeniandsch Nieuws. Gemengd Nieuws FKUlLLhTON No. 14» MAAND O* 21 MAART 1921 3eJAARGANG NOORD-HOLLANÜSCH DAGBLAD 1 2.50 f 0.50 hooger. Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen -ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400—f 200,—, f lOOf 60,—, f 35,—, f Ï5~^] tenden de laatste weken verkeerden en is anderzijds een beroep op diezelfder minister Van Karnebeet „dit nationalist!- .1?— J 1t m f. 1- t r n M i t 1 I r rt tl 111 O O O O A 111 I Or O O M O l 11 A 11 /~i t~\ y-\ f 1* (f 1 T (1 1 .v .1 a1 T*i t1,-1 /-\ /t n I n .1 I n 1. nl. 1 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60. Na dei? storm Onze Katholieke 'partij is in de laatste weken in zeldzame disharmo nie -net j '.tuur geweest. Terwijl de mand w dit jaar met alle oude M-ret'. woo den spotte en zich gedroeg als ti i zij de koninklijke Meimaand, zonder '"dien en regenvlagen, was er in ons Katholieke kamp een voorjaars- st'Kiu opgestoken, die ouden van da- jTei' bedenkelijk het hoofd deed schud- a .n. V/ij hebben ons met opzet afzijdig ge.ouden bij zooveel rumoer, uit over weging, dat, wanneer er eenmaal ver warring heerscht, meerdere bemoeiing een z-tak steeds eer schaadt dan baat. t'ii de storm echter geluwd is, nu ér een middel is gevonden om de inge treden kalmte eénigen.tijd te hand- have t en er zelfs kans bestaat, datde v cv voor goed wordt hersteld, willen v, j m dit stadium over oorzaak en wTeop van het gebeurde nqg wel een enkel woord zeggen. Want misver standen, als thans zijn gerezen, moe ten in de toekomst zoo weinig moge lijk onder o-ns voorkomen. Atet daadwerkelijke belangstelling ppfrben wij, en de meeste onzer pers broeders, de ontwikkeling der sociale d nkbeelden- in onze Katholieke gele- uarett gedurende de laatsfe jaren ge volg -Na.de opleving van handel en i.tdu.trie bij het wegvallen der knellen de distributiemaatregelen ging die ontwikkeling in hoofdzaak in de rich ting van meer belangstelling voor de pooN van den werknemer in het be- drijf'neven. Het zal wat er ook gebe.»!":altijd een mooie bladzijde m onze vaderlandsche geschiedenis btrjveu, 4 de leiders der Katholieke vaiorg uusaties hier te lande, van wer.'. jrfo werknemers, boeren en middemtandgrs, in een tijd van gisting en sociale revolutie elkander zoo spoe dig voiden voor-één en dezelfde leus, n. in, de solidariteit der standen. D.e kus werd op principieele grond slagen werkt in het met enthou- siasn-; ontvangen Paaschmanifest yan 1919, de stichting van den bekenden R. K. Centralen Raad van bedrijven. \t<ur, zooals het meer in dit onder- nuaruche gaat, idealen, verliezen wel iets van hun schitterenden glans, wanneu" wij ze van de bergtoppen onzer hoog gespannen verbeelding naar omlaag haten en hun bruikbaar heid taei vc" aan het practische leven. Dan k-mit er onder het eerst eenstem mige koj' van bewonderaars meenigs- versel.ilde een zegt, gij hebt de onge repte schoonheid beduimeld door de aanraking uwer vingers, terwijl 'de aiuto zegtd'e idealen vallen tegen, nu d jeen droomen meer zijn maar werkelijkheid moeten worden. Eu in het eerst harmonische koor ontstaat verwarring. Het heeft er in de laatste weken ge ducht gespannen tusschen de voor mannen in onze beweging. En toch waren die onverkwikkelijke meenings- verschillen onnoodig geweest, wan-eer de betrokkenen wat me.', op zich zelf hadden gelet en wat minder schuld bij anderen kalden gezocht Zoo is van verschillenden kant het verwijt vernomen, dat de Katholieke pers wel wat meer had kunnen doen omtrent voorlichting over de R. K. bedrijcs« den zij moest dan maar wat minder dt-n aan socialisten- en com- munist .'inestrijding werd daar scham- o.-r aan toegevoegdwal begrijpelijker .ize koren was op den molen van „het Volk." Wij herïiden dat verwijt niet, omdat iet ons pijnlijk heeft getroffen, maar nkel óm den overspannen geestesto- stand te teekenen, waarin de twis- dio tot het uitspreken van zulke on juiste dingen voerde. Onjuist; immers tot uit den treure is er in onze Room- sche pers over de'Katholieke bedrijfs- raden geschreven en laat men nu eens ten onrechte, in een kwade bui zeggen, dat die redacteurs onzer KMtholieke bladen liet niet goed heb ben gedaan of te weinig aandacht aan de zaak schonken, dan heeft onze Katholieke pers toch wel zooveel gast vrijheid verleend aan haar bedillers dan zijn er toch wel zóó vaak toelich tingen van de meest bevoegde zijde en verslagen van deskundige sprekers over her bedrijfsradenstelsel gepubli ceerd, dat het publiek naar onze beste weten en daar kunnen wij toch beter over oordeelen dan de vaders der bedrijfsraden - van dit goede heusch te veel begon te krijgen. Wanneer dus geklaagd wordt, dat er nog zo.o weinig sympathie met en zoo weinig begrip van het bedrijfs radenstelsel te bemerken valt, dan zoeke men de oorzaak elders. Wij willen niet onvriendelijk zijn en vragen of de daartoe eerst aangewezenen wellicht wat duidelijker en precieser in hun omschrijvingen en uitleggingen konden zijn, wat meer populair en beyattelijk maar wel mogen wij vragen waarom heeft men niet mepr notitie genomen van (je welgemeende bemerkingen welke in diezelfde Roomsche pers nu en dan werden gemaakt en waarvan men altijd kon vermoeden, dat zij uit het werkelijke leven., uit de kringen van werknemers en werkgevers naar voren kwamen. Onze belangstelling hebben wij voornamelijk op die wijze getoond, herhaaldelijk, in verschillende artikelen.En wij meenden daarmee goed te doen en meenën dat nog. Gratis, op de meest gemakkelijke manier krijgt men aldus te hooren, wat er leeft in de kringen, welke men bereiken wil en waarover men nu klaagt, dat men er geen vat op heeft. Had een deel der leiders van het bedrijfsradenstelsel zich wat meer met dat practische leven en wat minder met de eigen bespiegelingen in de studeerkamer bezig gehouden, de thans gerezen misverstanden zouden niet zijn ontstaan. De geleidelijke en nood zakelijke groei van het tegenwoordig slechts door collectieve contracten gebonden bedrijfsleven tot een publiek rechterlijke bedrijfsorganisatie hebben wij verschillende malen verdedigd maar steeds gesproken van een gelei delijken weg. Toen dan ook prof. Ver aart eenige maanden géleden plotseling in een artikel in „de Tijd" den eisch stelde nu zal er een wet op de publiek rechterlijke regeling der bedrijfsor ganisatie komen, omdat wij het langs den weg van natuurlijken groei niet bereiken kunnen, toen hebben wij aan stonds gewaarschuwd pas op, wan neer een wet gaat afdwingen, wat niet in de massa leeft, in plaats van sanctie te géven aan nieuw gegroeide ideeën, bederft men zijn eigen werk voor goed. Immers men snijdt de mogelijkheid van verdereif groei af. s(m en grUnmigsten vorm, op andere Wie eerst onverschillig of onwetend voIksdeelenj die men als „bourgeoisie' massa om iets te helpen doordrijver, r.he delirium" meende ie moeien bekrach- waarvan zij het rechte niet vat Eigenaardig ook die vurige begeerte om een kasplant te kweeken, terwijl men met geduld een stevigen boom kon- doen groeien, naar Vondel's woord, volgens hetwelk langzaamheid past aan groote zaken. Wij zullen niet trachten dit alles te kwalificeeren. „Alleen begrijpen wij, dat ervaren en meer bedaagde leiders in het Katholieke kamp bij het zien van dit overmoedig streven het hoofd schudden. Er is nu echter gemeld, dat de ge- heele zaak der R. K. bedrijfsraden nogmaals aan een ernstig onderzoek zal woiden onderworpen er komt een Meicongres en een Septembercongres er zal nog eens gepraat worden en er zullen nog vele publicaties komen. Dus is de storm voorloopig bezworen óm waarschijnlijk niet meer het hopfd op te steken. Men zorge nu maar, dat het geharrewar verder uit onze kies verenigingen blijve. En tot de twistenden zouden wij willen zeggenv.oorjaarsstormen zijn een gewoon verschijnsel; en even ge woon is het, dat kinderen gaarne in den bolderenden wind loopen, hun jonge krachten metend.met den ster ken storm even gewoon ook, dat ou deren van jaren er het hoofd bij schud den en zuchten om de jonge bloesems, die verloren gaan. Maar als de zomer in 't land is zijn bejden hun vreugd en hun angst vergeten.' dé jongeren, om dat zij geen tijd meer hebben om over de lentespelen-te denken en de oude ren, omdat de rijkdom van gewas hun vroegtijdige zorg beschaamt. Zoo zal het -ook aanstonds zijn, wanneer er uit dezen onstuimigen tijd betere maatschappelijke verhou dingen gegroeid zijn. Een woord van haat. Het' lid der Tweede Kamer, de bekende heer Days, heeft te Rotterdam een rede gehouden, welke hij, volgens een der cou ranten-verslagen, aldus begon: ,Niet een woord van versterving zou liij doen hooren, maar een woord van leven. Niet een woord van liefde, doch een woord van haat. Haat, welke juist voortkomt uit de liefde, die ons doortintelt voor den vre de?. Met dergelijke frasen is van sociaal-de mocratische zijde reeds lang en dikwerf geschermd. Haat en ontevredenheid moeten worden gepredikt, om tot liefde en vrede te ko- mênj Maar nu oordeele men, zegt het „Centr." naar de. resultaten. Men lette op de hevige twisten tusschen de verschillende revolutionnaire groepen en partijen, mitsgaders in den boezem dier partijen zelve. Wat is daar van liefde te vinden en van vrede? En nu zwijgen wij nog van die onophou delijke aanvallen, doorgaans in den bitter- stond tegenover de nieuwe zaak wordt, dan vijand, omdat de wet hem dwingt. Wij moeten het dan ook blijven be treuren, dat de jonge stichters der bedrijfsradert niet geluisterd hebben naar waarschuwingen, welke van over ijlde stappen trachtten terug te houden en dat zij de kiesvereenigingen en vak organisaties trachtten warm te maken, om door wettelijke dwangmaatregelen door te drijven, war zij naar den na tuurlijken loop' der dingen tot nog toe niet konden bereiken. Eigenaardig: eenerzijds de klacht ever de massa, die zoo onbegrijpelijk pleegt aan te duiden. Wie haat zaait dit is nu toch wel overduidelijk gebleken oogst geen vre de, maar woesten strijd en onverzoenlijke vijandschap, die zelfs den burger-oorlog .ontketenen. f ZIEKELIJK ANTLNATIONALISME. Het zal misschien de aandacht van onze lezers zijn ontgaan, dat wij verleden week in de Eerste Kamer „een nationalistische zwijmei" hebben beleefd, die door den heer Henri Polak tot een „brallende hym ne" is „opgezweept", en dat bovendien tigen, dat de Eerste Kamer daarbij gehuild heeft en dat dit onbekookte optreden on- Jserekenbare gevolgen zou kunnen hebben voor onze internationale verhoudingen. Wij moeten onze lezers verontschuldi gingen aanbieden hen met deze gewichtige feiten niet tijdiger in kennis te hebben ge steld; wij hebben er evenwel eerst van vernomen door de lcctiiur van „De Tele- jraaf". De uenschen, die in de betrokken zitting der Eerste Kamer zijn geweest, heb ben het evenmin bespeurd als wij. „De Telegraaf" heeft evenwel ook een en ander biet gehoord; het blad heeft bijv. blijkbaar niet vernomen, van de bereidwilligheid der Nederlandsche regeering inzake de Wielin gen „de internationale rechtsgedachte" zich te doen manifesteeren bij het Wielingen- yeschil, zooals „Het Volk", toch waarlijk geen nationalistisch orgaan, zijn partijge noot van Kol tegemoet voert. Aldus de „Nieuwe Crt.", die de „Tel." dan de volgende verdiende afstraffing loe- kent: „Het blad heeft deze praennge gelegen heid om het vuile werk van buitenlandsch nationalisme, wanneer het zich legen Ne derland richt, vrijwillig op zich te nemen, natuurlijk niet kunnen laten ontgaan. Het blad zal, als de teekenen niet bedriegen, weldra meer werk krijgen. Het zal weer een anti-smokkelbureau kunnen opzeilen, yraarmee het zich reeds eenmaal onver- welkbare lauweren verwierf. Het is een merkwaardig verschijnsel, dat liet Amsterdamschc blad, dat zoo graag iii de leer gaat bij den grootmeester der nationalistische propaganda, Northcliffe, diens leer in liet tegendeel verkeert uit v; ould-be internationalisme, dat zich mani festeert zoodra het zich anti-Nederlandscli gedragen kan. Wie ook een geschil van diplomatieken C: anderen aard met Nederland heeft, kan u priori verzekerd zijn van den steun van nje St.-Nicolaasslraat. Wij hebben 't gezien Helt de Duitsche Rijntollen, wij hebben iKrc -bespeurd telken^ als de geallieerden om der wille van hun oorlogsbelangen on ze rechten minachtten en ter zake van de Dnilsche rechtsverkrachting zou het blad het stellig ook wel gedaan hebben, als het gebrek ban critischen zin zelfs van zijn lezers, ondanks de oorlogpsychose, toch ook niet zekere grenzen nog had. Het blad beseft blijkbaar niet, hoe ver achtelijk het zich maakt in de oogen der genen, wier belangen het met de toewij ding van een slavenziel dient. In elk volk met een werkelijk krachtig levende natio nale gezindheid zou een blad als dit een voudig begraven worden onder de alge- meene minachting. Dat het hier leven kan is een bewijs van onze verdraagzaamheid, maar is tevens een smaad voor onze natie, at wordt die verklaard door het feit, dat niemand dit orgaan au sérieux neemt en ieder er de schouders over ophaalt. Ten onrechtel Immers, het buitenland wordt dupe van het air, dat het blad zich geeft, voor zoover het niet de leegheid van zijn gebaar doorziet, maar inmiddels dankbaar is dat het zelf aan dit werk zijn handen niet behoeft vuil te maken". Welk een laag-bij-den-grondsche geest spreekt toch uit alles in de „Tele- graaf"- Het blad zou zóó niet kunnen schrijven, als een deel van het publiek in ons land zich daarmee niet kon vereenigen. Hulpverleeniny aan Oostenrijksche Gees telijken. Bij het Pries'ercomité tot hulpverleening aan de Gees'elijkhhid van Oostenrijk en Hongarije, (Zwijsenstraat 5, Tilburg), is ingekomen van 15 Februari tot en met 28 Februari 1921: Vorige opgaaf bedroeg: 777.10 Kr. 3.865.— R.M. 100.—, 4.091.60 Kr. 31.179.— R.M. 4.412.45 Zoodat in totaal is ingekomen: 4.869.— Kr. 35.044R.M. 4.512.45 HET BEDRIJFSRADENSTELSEL EN HET PROGRAM DER R.-K. STAATSPARTIJ. Te 's-Herlogenhosch heeft een vergade ring plaats gehad van het hoofdbestuur van de R.-K. Stalenkieskring-organisatie in den Rijkskieskring 's-IIerlogenbosch. Aan de orde was de ook door ons reeds gepubliceerde motie-Foppele-Krijgsman en het voorstel van den voorzitter, mr. dr. A. van Rijckevorsel, luidende: „De Bond van R. K. Statenkieskring-or- ganisaties in den Rijkskieskring 's Bosch stelt de algemeene vergadering ''an den Al- gemeenen Bond van R. K. Kieskringorga nisaties in Nederland, voor, te besluiten, dat het program der R.K. Staatspartij voor de Kamerverkiezingen van 1922 zal wor den gewijd aan de publiekrechtelijke be drijf sorganisa tie." Na uitvoerige discusde werd het voor stel. van den voorzitter aangenomen, na dat op verzoek van de heeren Krijgsman en Foppele en anderen de voorzitter zijn voorstel heeft aangevuld met de woorden: „Als middel om de voorlbri'i ging en verdeeling der stoffelijke goederen meer dienstbaar te maken aan het alge meen belang." PASSEN AAN STUDENTEN GEWEIGERD. Uit Brussel wordt aan de „Msb." ge meld, dat volgens mededceling van de „Libre Belgique" een ioo-tal paspoorten geweigerd zijn aan studenten, die zich naar het groot Nederlandsch Studentencon gres te Delft de „Libre Belgique" noemt dit een „activistencongres" wilden be geven. Luchtverkeer. Het internationale luchtverkeer. Het Kamerlid de heer Van Doorn hemt aan den Minister van Waterstaat de volgende vragen gesteld: Is het juist dat in April a.Si bat interna tionale luchtverkeer hier te lande zal wor den hervat? Hebben den Minister reeds a tviezen be reikt van de bij Kon. B. van 28 Nov. 1919 ingestelde Staatscommissie inzake lucht vaart? Zoo ja, geven dan die adviezen den Mi nister aanleiding deze aange' 'geilheid na der ter hand te nemen en kan de Minis ter eenige mededeelingen do ui omtrent zij l voornemens? EERSTE LIMBURGSCHE LUCHT LIJN. De Fransche vlieger Duchereux, die verleden jaar verschillende vliegtochten boven Maastricht en omgeving maakte, heeft sinds eenige weken zijn tent opge slagen op „De Green" tusschen Maas en Spoorbrug, en dat terrein voorloopig voor vliegterrein ingericht. Hij beschikt op het oogenblik over drie machines en heeft geregeld passagiers, die korte of langere vliegtochten maken. Binnenkort zal te Maastricht de Limburgsche Luchtvaart- vereeniging worden opgericht en de Ie Limburgsche Luchtlijn Maastricht-Valken burg worden geopend. I Uit onze Oost. GROOTE DOUANE-DIEFSTALLEN. Uit Weltevreden wordt gemeld, dat te Semarang groote douane-diefstallen zijn ontdekt. Er zijn vier Europeesche douane ambtenaren gearresteerd. Tot dusver zijn te Samarang gearres teerd vier douaniers, onder wie een met 24 dienstjaren, voorts drie boomklerk'en, een commies der landpakhuizen, een toko juffrouw, twee douane-njandoers. Allen bekenden verschillende entrepot- en toko- diefstallen bedreven te hebben. Karre- vrachten met goederen zijn in beslag ge nomen. Er worden nog meer arrestaties verwacht. WEER OP T PAD. We hebben, schrijft het „Hbld." eeni ge jaren geleden./ gewaarschuwd teger oen meisje Vencveld, uit dc Kromme* straat te Amersfoort, die er haar wedt van maakte te solliciteeren naar diieust- boden-belreklkin/gen te Am,sterdam. Zij schreef op elke advertentie en wilde gaarne overkomen ter kennismaking, mits haar de reiskosten vergoed werden. Had zij die, aan eenige adressen op cen- zefden dag geind, dan ging zij naat. Amersfoort terug, en. men hoorde niets meer van haar. De politie heeft indertijd ook haar handelwijze gesignaleerd'. Deze vrouw schrijft thans weer op advertenties, naar ons gebioken is. met ge/heel dezelfde aanbieding van vroeger. De huisvrouwen mogen den naam ont houden! UIT DE DRENTSCHE VENEN. Behalve enkele ongeregeldheden, is dc houding dei* veenarbeiders in de brand punten der vervening in Oostelijk Drente zeer gematigd. Nadat de werkfoozen een beroep gedaan hadden op de ingezetenen, is daaraan mild voldaan en kon men een flinke inzameling van noodige levensmid delen doen,' lot bestrijding der eerste be hoeften. De burgemeester van Emmen zal den minister verzoeken dc steunregeling van Emmen ten spoedigste op flinken grondslag in Ie voeren. Van liet Bedrag 8.50 per hoofd en 50 ot. per kind wil de het rijk 90 pet. geven, als Emimen 10 pet. geeft. Er wordt nu getracht 95. pet. van het rijk te krijgen, want lot meer dan 5 pot. is Emipen niet in slaat. Voor particuliere ontginningen zal het rijk vermoedelijk 45 pel. geven met een maximum van 85 ct. uurloon. EEN BIJNA REGEERINGLÖÖZE~~ GEMEENTE Het is wel een eigenaardige toestand, schrijft het „Hbld.", die zich onder hel stelsel van evenredige vertegenwoordiging voordoet in de gemeente Vlieland, floor bedanken of overlijden is hier hst getal raadsleden verminderd van 7 op 4 en dat der wethouders van 2 op 1. Van de vier overgebleven raadsleden hebben onlangs twee bedankt, zoodat overbleven de burge meester, één wethouder en één raadslid. Aanvulling van het getal raadsleden is niet mogelijk, omdat de lijsten uitgeput zijn. Het hfchalve den wethouder eenig overgebleven raadslid is niet tot wethou der benoembaar. Het college van burge meester en wethouders moet derhalve, be houdens wettelijke voorziening, tol Sep tember 1923 blijven beslaan uit dein bur gemeester en één wethouder. Volgens de gemeentewet mag de raai van Vlieland niet vergaderen, ais niet ten minste vier raadsleden tegenwoordig zijn. Anders moet de vergadering voor dezelfde onderwerpen ten-tweeden en ten derden ma le belegd worden en kunnen eindeJijk in de derde vergadering de zaken worden afge daan. Op een verzoek om inlichtingen heb ben Gedeputeerde Staten van Noord-Hol land intussehen aan het gemeentebestuur medegedeeld, dat volgens de gemeentewet de wethouder en dc twee raadsleden, die bedankten, wethouder en raadslid- btijven totdat zij door anderen zijn vervangen. In theorie behoudt dus Vlieland zijn twee wethouders benövens Vier raadsleden. Of de praktijk zich aan deze theorie zal sto ren en zij, die bedankten doch huns on danks lid blijven, de vergaderingen voor laan weer zullen hijwonen en zich naa! hehooren aan de belangen der gemeente zullen geven, staat zeer te bezien. INBRAKEN TE ROTTERDAM. Evenals de Residentie schijnt Rotterdam" als operatie-terrein zeer in de gunst te staan bij do heèren inbrekers. Be weoeryevonütm tloctuer Naar het Fransch van-RAOUL DE NAVERV, bewerkt door M. VAN P1NXTEREN, R. K. Pr. Zij begreep dat zij heru, zoo niet be minnen, dan toch eerbiedigen en ge hoorzamen kon. Een beurs vol goud werd in bruidsinand verbolrgen en de graaf voegde er een blanco hamd- leekeuing bij voor die voornaamste bank van Frankrijk. De baron de f-ourseulles vestigde ziich den dag na het huwelijk in het paleis van zijn schoonzoon. Maar niettegenstaande al diens be hendigheid beoordeelde Olympia haar echtgenoot spo.edig zooals hij was. Haar leven was treurig, maar zij hield hare waardigheid op. Zjj zocht haar geluk in het drogen der tra nen van anderen. Zjj gebruikto de weelde van haren echtgenoot om rij ^0 aalmoezen uit te deel en, en deze verzette zich niet daartegen. Meenend dat zijue dochter geluk- kig 'was, verheugde baron de Cour I seullea zich ei in, dat hij ha?n' tot dat huwelijk had aangespoord, en Olym pia had nooit den moed hem die mee ning te ontnemen. Langzamerhand bewerkto de jonge vrouw, dat zij minder haren echtge noot behoefde te vergezellen; zij had een zoon en wijdde zich geheel aan diens opvoeding. Graaf Candos vond dus een deel van zijne vrijheid terug maar al maakte hij er ook misbruik van, zoo achtte hij toch Olympia hoog genoeg om den uiterlijken schijn te bewaren, en nooit drong het gerucht zijner dwaasheden tot haar door. Dat was de persoon, dié, op den avond dat het wilde meisje aan pro fessor do la Condamine werd voorge steld, bijna tegelijk met den hertog v. Orleans binnen kwam, en wiens aan blik bij Mevrouw de Flessigny een zoo groote ontroering te weeg bracht Overigens was do ontroering weder kerig, cn graaf Canelos volgde met een poinzebden blik gravin Flaviana toen dezo het wilde meisje uit de sa lons van den professor .wegbracht. HOOFDSTUK IX ONTSNAPT UIT DE BASTILLE. Mevrouw de Flessigny kwam zeer ontroerd thuis. Gedurende twee uren had zjj zich midden tusschen bekende voorwerpen bevonden; zij had de eer ste jaren van haar huwelijk voor ha ren geest zien voorbijgaan en in ha re herinnering de beelden van graaf Humbert en van' Dolores teruggezien De gedachte, dat het wilde meisje in dat land geboren was, vermeerderde hare onrust. Zij badtot diep in den nacht, en smeekte den hemel medelijden met haar te hebben en haar den echtge noot teyng te geven, waaromtrent zij nog steeds in onzekerheid verkeerde. De burggraaf de Raunoy had nog geen antwoord ontvangen op den brief, dien hij naar Panama geschre ven had om inlichtingen omtrent graaf Humbert in te winnen. In de eerste dagen van haar ver blijf te Parijs had het haar aan moed ontbroken om onderzoek te doen naar markies Jacques de Flessigny en zij had een lange rust noödig voor dat zjj kracht genoeg yond om zich met haar schoonvader bezig te hou-1 de grijsaaid, 11a zijne woning ver- den. Haar fierheid zon haar niet toe- kocht te hebben, zich ook van zijne gestan hebben de hulp van den landerijen ontdaan had. strengen grijsaard in te roepen, in ge val de dood van Humbert haar zon der middelen zou hebben achtergela ten. Toen zij zich eindelijk naar de rue Saint Dominique, waar het hotel van den Markies gelegen was, begaf beef de zij als een misdadigster. Nooit had zij den drempel vaifdie prsfehtige wo ning overschreden, en moer dan ooit gevoelde zij ^ch daaruit gebannen. Met bange Yrees' vroeg zij naar den markies. N Een deftige portier antwoordde haai', dat de oude edelman tien jaar geleden zijne woning aan den tegen- woordigen eigenaar verkocht had. Toen was hij stervend. Sedert dien had de hertog de Chaulnos, die ze ge kocht had, nooit meer van hem ge hoord, en het was waarschijnlijk dat- de grijsaard sinds dien gestorven was "Mevrouw do Flessigny begaf zich daarna naar mijnheer de Taboureau notaris, die lang met de zaken van de familie van haren echtgenoot was belast geweest. Deze zèlde haar dat Ik heb altijd gemeend, voegde hij er bij, dat zijne bedoeling was om op die wijze zijn zoon to onterven. En weet go niet wat er van mar kies de Flessigny geworden is? Volstrekt niets. Hij is verdwe nen als een schaduw. Mevrouw de Flessigny keerde ge heel ontmoedigd naar huis terug. Een uur later deed burggraaf An- tonius zich bij haar aandienen. Hij hield en geopenden brief, met vreem de stempels overdekt, in de hand. H'ebt ge tijding ontvangen? riep mevrouw de Flessigny uit. Ja, mevrouw antwoordde hij droevig. Ach, ik begrijp het, zeido zij, gij komt mij aankondigen dat ik wedu we ben. Ik kom u zeggen wat ik van mijn correspondent uit Panama ver nomen heb; na de schipbreuk van do Terrible, waarvan de tijding' spoedig tot het Koningsoilancj Sdoqrdrong, heeft graaf de Flessigny zijne parels- visscherij verkocht en is naar Sain- oogenbük is zijn spoor verloren. Is hij nog op reis om in de afwisseling een troost voor zijn droefheid te zoe ken? Is hij naar Frankrijk terugge keerd om zijn vader op te zooken, want- zijn yader sc.ken nog te levqnf Niemand weet het. Nen, mijnheer, antwoordde Fla, vieuxe, hij is niet naar Frankrijk te ruggekomen, want zijn vader, al leef de hij nog, had Item gevloekt. Gevloekt! En het portret dat - gij van hem schildert, "en iict god vruchtig aandenken dat -gij nog steeds aan hem be-waart, doen hem kennen, 2als en voorbeeld van alk- deugden. Hij had .de fout begaan mij te huwen tegen den wil van den mar kies. Gij, die zooveel eerbied en lief de waardig zijt, afgewezen! Een oude haat bestond tusscbei1 onze families, de markies, wilde nic' vergeven. Ik trok over graaf Hum bert een vreeselijken vloek en oydci ea thans de straf voor mijne fout.. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1