ling 1 IC. 174. iiig van he! riesland, ien. 11 eik ander. \ME 1AG21 tart UR voar set |aar OoereiiiraiRi ONS 3LAD Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: redact™!!^" 433 Binnenland FEUILLETON INGEST van 14 19ES CURSUS 01 en met Alkmaarl at niet doos*. MAAND uG 21 MAART 1921 3e JAARGANG SS f 2.- f 2.50 f 0.50 hooger. Advertentieprijs: Na de» storm BinnessSandsch Nieuws. Uit onze Oost. Gemengd Nieuws De wedergevonden dochter 1.35. Proefwerk van Sf, en het werk R en MANTEL BESTUUR. ne en Katoen, ten. muniedoekjes, n, Jong. Boor- psÊkjes. mor 42 cent rooi- 35 n foor 22 n roor 25 yoor 21 cent voor 21 7) .130 145 oor 2S cent. 82 2o V lo. n 20 14 9> 9 72 -5r> n 39 n 2*1 1° a dsen C 103 en 22 en 29 Ma arc a.8, digdo openbare ver te BERGEN, van he tbouw genaamd ,Ber rnjj^wirfkel „<yi woojv- terhuis, toin en eri aan itraat te BERGEN", L P. H. DE LANGE, Notaris. im 7 Hectaren best ND en ARBE1DERS- ook4 afzonderlijk to eer geschikt yoor wei slegen aan d.en Nieuwe- Schagen. Te bevragen YLAAli, Nieuw ewegt No. 14» NOORD-HOLLANDSCH 99 Abonnementsprijs; Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad Van 1—5 regels f 1.25; elke-regel meer f 0.25; Reclames per regel f Ü.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor» uitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—f toÖ^TTe^^Tss^TT'ïs^ Onze Katholieke partij is in de laatste weken in zeldzame disharmo nie met e ".tuur geweest. Terwijl de ma«nd Atai-i dit jaar met alle oude tfirejhwoo den spette etj zich gedroeg als rici zij de koninklijke Meimaand zonder wiiieu-;en regenvlagen, was er in ons Katholieke kamp een voorjaars- stoca opgestoken, die ouden van da- gee bedenkelijk het hoofd deed schud- 'd sn. Wij hebben ons met opzet afzijdig gehouden bij zooveel rumoer, u.it over weging, dat, wanneer er eenmaal ver warring heerscht, meerdere bemoeiing een zaak steeds eer schaadt dan baat. Pu de storm echter geluwd is, nu et een middel is gevonden om de inge treden kalmte eenigen tijd te hand- havea en er zelfs kans bestaat, dat de wMe voor goed wordt hersteld, willen wij m dit stadium over oorzaak en vftrioop van het gebeurde nog wel een enkel woord zeggen. Want misver standen, als thans zijn gerezen, moe iten in de toekomst zoo weinig moge lijk onder ons voorkomen. Met daadwerkelijke belangstelling feeifben wij, en de meeste onzer pbrs- broeders, de ontwikkéling der sociale dankbeelden in onze Katholieke gele deren gedurende de laatste jaren ge volgd. Na de opleving van handel en industrie bij het wegvallen der knellen de distributiemaatregelen ging die ontwikkeling in hoofdzaak in de rich ting van meer belangstelling voor de posit.i van den werknemer in het be drijfsleven. Het zal wat er ook gebenro altijd een mooie bladzijde' in onze vaderlandsche geschiedenis blijven, t de leiders der Katholieke vakorganisaties hier te lande, van werkgcy werknemers, boeren» en middewiuanders, in een tijd van gisting en sociale revolutie elkander zoo spoe dig vo.iden voor één en dezelfde leus, n. m. de solidariteit der standen. Die teus werd op principieele grond slagen i .werkt- in het met enthou siasme ontvangen Paaschmanifest van 1919, de stichting van den bekenden R. K. Centralen Raad van bedrijven. Mw, zooals het meer in dit onder- niaacvuche gaat, idealen verliezen wel jets van hun schitterenden glans, wanneer wij ze van de bergtoppen onzer hoog gespannen verbeelding naar omlaag haien en huil bruikbaar heid tï>wu<<y' aan het,practische leven. Dan er onder het eerst eenstem mige koor van bewonderaars tjieenigs- verschilde een zegt„gij hebt de onge repte schoonheid beduimeld door de aanraking uwervingers, terwijl de aiuKw zegtdie idealen vallen tegen, nu tf] geen droomen meer zijn maar werkelijt.heid moeten worden. En in het eerst harmonische koor ontstaat verwarring. Het heeft er in de laatste weken'ge ducht gespannen tusschen de voor mannen in onze beweging. En toch waren die onverkwikkelijke meening^- verschillen onnoodig geweest, wanaeer de betrokkenen wat mt.t op zich zelf hadden gel-rc en wat minder schuld bij anderen halden gezocht ZÖo is van verschillenden kant het verwijt vernomen, dat de Katholieke pers wel wat meer had kunnen doen omtrr.it voorlichting over de R. K. bedrijcs«* den zij moest dan maar wat minder dt-n aan socialisten- en com munist .'inestrijding werd daar scham per aan toegevoegdwat begrijpelijker wijze koren was op den molen van „het Volk." Wij herhalen dat verwijt niet, omdat het ons pijnlijk heeft getroffen, maar enkel, om den overspannen geestestos stand" te teekenen, waarin de twis tenden de laatste weken verkeerden en die tot het uitspreken van zulke on juiste dingen voerde. Onjitim immers tot uit den treure is er in onze Room sche pers over de Katholieke bedrijfs raden geschrevenen laat men nu eens ten onrechte, in een kwade bui zeggen, dat die redacteurs onzer Katholieke bladen het niet goed heb ben gedaan of te weinig aandacht aan de zaak schonken, dan heeft onze Katholieke pers toch wel zooveel gast vrijheid verleend aan haar bedillers dan zijn er toch wel zóó vaak toelich tingen van de meest bevoegde zijde en verslagen van deskundige sprekers over her'bedrijfsradenstelsel gepubli ceerd, dat het publiek naar onze beste weten en daar kunnen wij toch beter over oordeelen dan de vaders der bedrijfsraden van dit goede heusch te veel begon te krijgen Wanneer dus geklaagd wordt, dat er nog*zoo weinig sympathie met en zoo weinig begrip- van het bedrijfs radenstelsel te bemerken valt, dan zoeke men de oorzaak elders. Wij willen niet onvriendelijk -zijn en vragen of de daartoe eerst aangewezenen wellicht wat duidelijker .en precieser in hun omschrijvingen en uitleggingen konden zijn, wat meer populair en bevattelijk maar wel mogen wij vragenwaarom heeft men niet meer notitie genomen van de welgemeende bemerkingen, welke in diezelfde Roomsche pers nu en dan werden gemaakt en waarvan men altijd kon vermoeden, dat zij uit het werkelijke leven, uit de kringen van werknemers en werkgevers naar voren kwamen. On^e belangstelling hebben- wij voornamelijk op die wijze getoond, herhaaldelijk, in verschillende artikelen. En wij meenden daarmee goed te doen en meeiien dat nog. Gratis, op de meest gemakkelijke manier krijgt men aldus te-hooren, wat er leeft in de kringen, welke men bereiken wil en waarover men nu klaagt, dat men er geen vat op heeft. Had een deel der leiders van het bedrijfsradenstelsel zich wat meer met dat practische leven en wat minder met de eigen bespiegelingen in de studeerkamer bezig gehouden, de thans gerezen misverstanden zouden niet zijn ontstaan. De geleidelijke en nood zakelijke groei van' het tegenwoordig sl.echts door collectieve contracten gebonden bedrijfsleven tot een publiek rechterlijke bedrijfsorganisatie hebben wij verschillende malen verdedigd maar steeds gesproken van een gelei delijken weg. Toen dan ook prof. Ver aart eeni'ge maanden geleden plotseling in een artikel in „de Tijd" den eisch stelde nu zal er een wet op de publiek rechterlijke regeling der bedrijfsor ganisatie komen, omdat wij het langs den weg van r.atuuilijken groei niet bereiken kunnen, toen hebben wij aan stonds gewaarschuwd pas op, wan neer een wet gaat afdwingen, wat niet in de massa leeft, in plaats van sanctie te geven aan nieuw gegroeide ideeën, bederft men zijn eigen werk voor goed. Immers men snijdt de mogelijkheid van verderen groei af. is anderzijds een beroep op diezelfde t minister Van Karnebeek „dit nalionalisti- massa om iets te helpen doordrijver, iche delirium" meende le moeten bekrach- waarvan Zij het rechte niet vat I 'j ligen, dat de Eerst# Kamer daarbij gehuild Eigenaardig ook die vurige begeerte! lieeft en dat dit onbekookte optreden on- om een kasplant te kweeken, terwijf berekenbare gevolgen zou kunnen hebben men met geduld een stevigen boom kon doen groeien, naar Vondejb's 'woord, volgens hetwelk langzaamheid past aan groote zaken. Wij zullen niet trachten dit alles te kwalificeeren. Alleen begrijpen wij. dat ervaren en meer bedaagde leiders in het Katholieke kamp bij het zien van dit overmoedig streven het hoofd schudden. Er is nu echter gemeld, dat de ge- heele zaak der R. K. bedrijfsraden nogmaals aan een, ernstig onderzoek zal worden onderworpen er komt een Meicongres en een Septembercongres er zal nog eens gepraat worden en er zullen nog vele publicaties komen. Dus is de storm voorloopig bezworen om waarschijnlijk niet meer het hoofd op te steken. Men zorge ifu maar, dat het geharrewar verde'r uit onze kies verenigingen blijve. En tot de twistenden zouden wij willen zeggenvoorjaarsstormen zijn een gehoon verschijnsel; en even ge woon is het, dat kinderen gaarne in den bolderenden wind loopen, hun jonge krachten metend met den ster ken storm even gewoon ook, dat ou deren van jaren er het hoofd bij schud den en zuchten om de jonge bloesems, die verloren gaan. Maar als de zomer in 't land is zijn beiden hun vreugd en hun angst vergeten: de jongeren, om dat zij geen tijd meer hebben om over de lentespelen te denken en de oude ren, omdat de rijkdom van gewas hun vroegtijdige zorg beschaamt. Zoo zal het ook aanstonds zijn, wanneer er uit dezen onstuimigen tijd betere maatschappelijke verhou dingen gegroeid zijn. Een woord .van haat- Het lid dor Tweede Kamer, de bekende heer Duys, heeft te Rotterdam een rede gehouden, welke hij, volgens een der cou ranten-verslagen, aldus begon: Niet eeu woord van. versterving zou hij doen hooren, maar een woord van leven. Niet een woord van liefde, doch een woord van haat. Haat, welke juist voortkomt uit de liefde, die ons doortintelt voor den vre de". Met dergelijke frasen is van sociaal-de mocratische zijde reeds lang en dikwerf geschermd. Haat en ontevredenheid moeten worden gepredikt, om tot liefde en vrede te ko men! Maar nu oordeele men, zegt het „Centr." naar de resultaten. Men lette op de hevige twisten tusschen de verschillende revolutionnaire groepen en partijen, mitsgaders in den boezem dier partijen zelve. Wat is daar van liefde te vinden en van vrede* En nu zwijgen wij nog van die onophou delijke aanvallen, doorgaans in den bitter- - - sten en grimmigsten vorm, op andere Wie eerst onverschillig of onwetend ,.T 1 volksdeelen, di<? men als „bourgeoisie" pleegt aan te duiden. Wie haat zaait dit is nu toch wel overduidelijk gebleken oogst geen vre de, maar woesten strijd en onverzoenlijke vijandschap, die zelfs den burger-oorlog ontketenen. stond tegenover de nieuwe zaak wordt dan vijand, omdat de wet hem dwingt. Wij moeten het dan ook blijven be treuren, dat de jonge stichters der bedrijfsraden niet geluisterd hebben naar waarschuwingen, welke van over ijlde stappen trachtten terug té houden en dat zij de kiesvereenigingen en vak organisaties trachtten warm te maken, om door wettelijke dwangmaatregelen door te drijven, wa.: zij naar den na tuurlijke;; loop der dingtai tot nog toe niet konden bereiken. Eigenaardig: eenerzijds de klacht over de massa, di£ zoo onbegrijpelijk ZIEKELIJK ANTI-NATI0NALISME. Het zal misschien de aandacht van onze lezers zijn ontgaan, dat wij verleden week in de Eerste Kamer „een nationalistische zwijmei" hebben beleefd, die door den heer Henri Polak tot een „bradende hym ne" is „opgezweept", en dat bovendien voor onze internationale verhoudingen. Wij moeten onze lezers verontschuldi gingen aanbieden lien met deze gewichtige ■X'iten niet lijdiger in kennis te hebben ge stold; wij hebben er evenwel eerst van vernomen door de lectuur van „De Tele graaf". De ucnsolicn, die in de betrokken zitting der Eerste Kamer zijn geweest, heb ben het evenmin bespeurd als wij. „De Telegraaf" heeft evenwel ook een en ander niet gehoord; het blad heeft bijv. blijkbaar niet vernomen, van de bereidwilligheid der Nederlandschc regeering inzake de Wielin gen „de internationale rcclitsgedachte" zich lo doen manifesteeren bij het Wielingén- geschil, zooals „Het Volk", iooh waarlijk geen nationalistisch orgaan, zijn partijge noot van Kol tegemoet voert. Aldus de „Nieuwe Crt.", die de .„Tel." tfan.de volgende verdiende afstraffing toe kent: „Het blad liee/t deze praemige gelegen heid om het vuile werk van buitenlandseh nationalisme, wanneer het zich legen Ne derland richt, vrijwillig op zich te nemen, natuurlijk niet kunnen laten ontgaan. Het blad zal, als de teekenen niet bedriegen, weldra meer werkkrijgen. Het zal weer een anti-smokkelbureau kunnen opzetten, waarmoe het zich reeds eenmaal onver- v.elkbare lauweren verw'ierf. Het is een, merkwaardig verschijnsel, dat bet Amsterdamsche blad, dat zóo graag in de leer gaat bij den grootmeester der nationalistische propaganda, Northcliffe, diens leer in het tegendeel verkeert uit would-be internationalisme, dal zich mani festeert zoodra het zich anti-Nederlandsch gedragen kan. Wie ook een geschil van diplomatieken o' anderen aard met Nederland heeft, kan aipriori verzekerd zijn van den steun van- i,5 St.-Nicolaasstraat. Wij'hehben 'l-gezien lü^t de Duitsche Rijntollen, wij hebben ii<rr~bi:xpeLird telkens mis de geallieerden om der wille van hun oorlogsbelangen on ze rechten minachtten en ter zake van de Duitsche rechtsverkrachting zou het blad liet stellig ook wel gedaan hebben, als het gebrek aan critischen zin zelfs van zijn lezers, ondanks de oorlogpsychose, toeh ook niet zekere grenzen nog had. Het blad beseft blijkbaar niet, hoe ver achtelijk het zich maakt "in de oogen der genen, wier belangen het met de toewij ding van een slavenziel dient. In elk volk met een werkelijk krachtig levende natio nale gezindheid zou een blad als dit een voudig begraven worden onder de alge meen® minachting. Dat het hier leven kan is een bewijs van onze verdraagzaamheid, maar is tevens een smaad voor onze natie, ai wordt die verklaard door het feit, daj niemand dit orgaan au sérieux neemt en' ieder er de schouders over ophaalt. Ten onrechte! Immers, het buitenland wordt dupe van liet air, dat het blad zich geeft, voor zoover het niet de leegheid van zijn gebaar doorziet, maar inmiddels dankbaar Is dat hel zelf aan dit werk zijn handen niet behoeft vuil te maken". Welk een laag-bij-den-grondsche geest spreekt toch uit alles in de „Tele- graaf"- Het blad zou zóó niet kunnen» schrijVMk als een deel van hel publiek in ons land zich daarmee niet kon vereenigen. Ilulpvcrlceniny aan Oostenrijksche Gees telijken. Bij het Priesfercomité tot hulpverleening aan de Gees'clijkheid van Oostenrijk en Hongarije, (Zwijsenstraat 5, Tilburg), is ingekomen van 15 Februari tot en met 28 Februari 1921: Vorige opgaaf bedroeg: 777.40 Kr. 3.865.— R.M. 100.—, 4.091.60 Kr. 31.179.— R.M. 4.412.45 Zoodat in totaal is ingekomen: 4.869.— Kr. 35.044R.M. 4.512.45 HET BEDRIJFSRADENSTELSEL EN HET PROGRAM DER R.-K. STAATSPARTIJ. Te 's-Hertogcnbosch heeft een vergade ring plaats gehad van het hoofdbestuur van dé R.-K. Statenkieskring-organisatie in' den Rijkskieskring 's-Hertogenbosch. Aan de orde was de ook door ons reeds gepubliceerde motie-Foppeie-Krijgsman en het voorstel van den voorzitter, mr. dr. A van Rijckevorsel, luidende: „De Bond van R.'K. Slatenkieslcring-or ganisaties in den RijkskieSkring 's Bosch stelt de algemeene vergadering van den Al- gemeenen Bond van R. K. Kieskringorga nisaties in Nederland, voor, te besluiten, dat het program der R.K. Staatspartij voor de Kamerverkiezingen van 1922 zal wor den gewijd aan de publiekrechtelijke be drijfeorganisatie." Na uitvoerige discusde werd het voor stel van den voorzitter aangenomen, na dat op verzoek van de hoeren Krijgsman en Foppele en anderen de voorzitter zijn voorstel heeft aangevuld met de woorden: „Als middel om de voortbrm ging en verdeeling der stoffelijke goederen meer dienstbaar te maken aan liet alge meen belang." PASSEN AAN STUDENTEN GEWEIGERD. Uit .Brussel wordt aan de „Msb." ge meld, dat volgens mededeeling van de „Librc Belgique" een ioo-tal paspoorten geweigerd zijn aan studenten, die zich naar het groot Nederiandsch Sludenteucon- gres te Delft de „Libre Belgique" noemt dit een „activistencongres" wilden be geven. Luchtverkeer. Het internationale luchtverkeer. Het Kamerlid de heer Van Doorn heeft aan den Minister van Waterstaat de volgende vragen gesteld: Is het juist dat in April a.s. liet interna tionale luchtverkeer hier le lande zal wor den herval? Hebben" den Minister re.etis a'Niezen, be reikt van de bij Kon. B. van 28 N,*v. 1919 ingestelde Staatscommissie inzake lucht vaart? Zoo ja, geven dan die adviezen den Mi nister aanleiding d,eze aanga' ïgenheid na der ter hand 1e nemen en kan de Minis ter ecnige mededeelingen dom omtrent 'ij l voornemens? EERSTE' LIMBURGSCHE LUCHT- LIJN. De Fransche vlieger Duchereux, die verleden jaar verschillende vliegtochten boven Maastricht en omgeving maakte, heeft sinds eenige weken zijn teijt opge slagen op „De Green" tusschen Maas en Spoorbrug, en dat terrein voorloopig voor vliegterrein, ingericht. Hij beschikt op het oogenblik over drie machines en heeft geregeld passagiers, die korte of langere vliegtochten maken. Binnenkort zal te Maastricht de Limburgsche LuchtvaarU vereeniging worden opgericht en de ie Limburgsche Luchtlijn Maastricht-Valken burg worden geopend.. GROOTE DOUANE-DIEFSTALLEN. Uit Weltevreden wordt gemeld, dat te Semarang groote douane-diefstallen zijn ontdekt. Er zijn vier Europeesche douane ambtenaren gearresteerd. Tot dusver zijn te Samarang gearres teerd vier douaniers, onder wie een met 24 dienstjaren, voorts drie boomklerk'en, een commies der landpakhuizen, een toko- juffrouw, twee douane-mandoers. Allen bekenden verschillc-idé entrepot- en tóko- diefstallen bedreven te hebben. Karre- vrachten met goederen zijn in beslag ge nomen. Er worden nog meer arrestaties verwacht. WEER OP "f PAD. We hebben, schrijft het ,JIbld." eeni ge jaren geleden gewaarschuwd legen een meisje Veneveld, ruit de ÏJrommte» straat te Amersfoort, die er haar weri van maakte te soMiciteercn naar diieust-. bo den-betrekkingen te Amsterdam. Zii schreef op elke advertentie en wikte gaarne overkomen ter kennismaking, mits haar de reiskosten vergoed werden. Had zij die, aan eenige adressen op oen- zefden dag g-eind, dan ging zij naar Amersfoort terug, en men hoorde niets meer van haar. De politie heeft indertijd ook haar handelwijze gesignaleerd. Deze vrouw schrijft thans weer op advertenties, naar ons gebleken is, mei golieel dezelfde aanbieding van vroeger. De huisvrouwen mogen den naam ont houden! UIT DE DRENTSCHE VENEN. Behalve enkele ongeregeldheden, is de houding der veenarbeiders in de brand punten der vervening in Oostelijk Drente zeer gematigd. Nadat de werkloozen eea beroep gedaan hadden op de ingezetenen, is daaraan mild voldaan en kon men een flinke inzameling van noodige levensmid delen doen, tot bestrijding dor eerste be hoeften. De'burgemeester van Emmen zal den minister verzoeken de steunregeling van Emmen ten spoedigste op flinken grondslag in le voeren. Van het bedrag 8.50 per -hoofd en 50 cl. per kind wil de het rijk 90 pet. geven, als Emmen 10 pet. geeft. Er wordt nu getracht 95 pet. van het rijk te krijgen, want tot meer dan 5 pet. is Emmen niet in staat. Voor particuliere ontginningen zal het rijk vermoedelijk 45 pet. geven met een maximum van 35 et. uurloon. EEN BIJNA REGEERINGLOÖZF- GEMEENTE. Het is wel een eigenaardige toestand, schrijft het „Ilbld.", die zich onder het stelsel van evenredige vertegenwoordiging voordoet in de gemeente Vlieland. Door bedanken of overlijden, is Itier. het getal raadsleden verminderd van 7 op 4 en dat der wethouders van 2 op 1. Van de viel, overgebleven raadsleden hebben onlangs twee bedankt, zoodat overbleven de burge meester, één wethouder en één raadslid. Aanvulling van het getal -raadsleden is niet mogelijk, omdat de lijsten uitgeput zijn. Het behalve den wethouder ecnig overgebleven raadslid is niet tot wethou der benoembaar. Het college van burge meester en wethouders moet derhalve, be houdens wettelijke voorziening, lol Sep-, lember 1923 blijven beslaan uit den bur gemeester en één wethouder. Volgens de gemeentewet mag de raad van Vlieland niet vergaderen, ais niet ten minste vier raadsleden tegenwoordig zijn. Anders moet de vergadering voor dezelfde onderwerpen ten tweeden en ten derden ma* Ié belegd worden en kunnen eindelijk iu de derde vergadering de zaken worden afge daan. Op een verzoek om inlichtingen heb ben öedeputeerde Slaten van Noord-Hol land intussclien-aan het gemeentebestuur medegedeeld, dat volgens de gemêentewel de wethouder en de twee raadsleden, die bedankten, wethouder en raadslid blijven lofdat zij door anderen zijn vervangen. In theorie behoudt dus Vlieland zijn twee wethouders benevens vier raadsleden. Of de praktijk zich aan deze theorie zal sto ren en zij, die bedankten doch huns on danks lid blijven, de vergaderingen voor- taan weer zullen bijwonen en zioh naai behooren aan de belangen der gemeen'4 zuilen geven, staat zeer te bezien. INBRAKEN TE ROTTERDAM. Evenals de Residentie schijnt Rotterdam als opératie-terrein zeer in de gunst te staan bij de heeren inbrekers. Naar het.Fransch .vair RAOUL 1ÏE NAVERY, bewerkt door fi. M. VAN P1NXTEREN, R. K. Pr. Zij begreep' dat zij item, zoo. niet be minnen, dan toch eerbiedigen en ge- h'Xkraamen kon. Een beurs vol goud werd in baax bruidsinamd- verborgen en de gnaaf voegde cr een blanco barnd- tcckening bij voor die voornaamste bank van Frankrijk. De baron de Courseulles vestigde zich den dag na het huwelijk in bet paleis van ^rijn schoonzoon. Maar niettegenstaande al diens be hendigheid beoordeelde Olympia haar echtgenoot spoedig zooals hij was. Haar leven was treurig, maar z|j hield hare waardigheid op. Zij zocht haar geluk in het drogen der tra nen van anderen. Zij gebruikte de weelde van haren echtgenoot om rij ko aalmoezen uit te deelen. en deze Verzette zich niet daartegen, Meenend dat zijne dochter geluk kig was, verheugde baron de Cour- seulleo zich ei in, dat hij haar tot dat huwelijk had aangespoord, cn Olym pia had nooit den moed hem die mee ning te ontnemen. Langzamerhand bewerkte de jonge vrouw, dat zij minder hareD echtge noot behoefde te vergezellen; zjj had een zoon en wijdde zich geheel aan diens opvoeding. Graaf Candos vond dus een deel van zijne vrijheid terug maar al maakte hij er ook- misbruik van, zoo achtte hij toch Olympia hoog genoeg om den uiterlijken schijn te bewaren, en nooit drong het gerucht zijner dwaasheden tot haar door. Dat was de persoon, die, op den avond dat het wilde meisje aan pro fessor do la Condamine werd voorge steld, biina tegelijk met den hertog v. Orleans binnen kwam, en wiens aan blik bij Mevrouw de Flessigny een zoo groote ontroering te weeg bracht Overigens was de ontroering weder kerig, en graai' Canelos volgde met een peinzenden blik gravin Flaviana toen deze het wilde meisje uit de sa lons van den professor, .wegbracht. HOOFDSTUK IX ONTSNAPT UIT DE BASTILLE. Mevrouw de Flessigny kwam zeer ontroerd thuis. Gedurende twee uren had zij zich midden tusschen bekende voorwerpen bevonden; zij had de eer ste jaren van haar huwelijk voor ha ren geest zien voorbijgaan en in ha re herinnering de beelden van graaf Humbert en van Dolores teruggezien De gedachte, dat het wilde meisje in dat land geboren was, vermeerderde hare onrust, Zij bad tot diep in den nacht, en smeekte den hemel medelijden met haarte hebben en haar den echtge noot terug te geven, waaromtrent zij nog steeds in onzekerheid verkeerde. De burggraaf de Raunoy had nog geen antwoord ontvangen op den brief, dien hij naar Panama geschre ven had om inlichtingen omtrent graaf Humbert in te winnen. In de eerste dagen van haar ver blijf te Parijs had het haar aan moed ontbroken om onderzoek te doen naar markies Jacques de Flessigcy en zij had een lange rust noo'dig voor dat zjj gracht genoeg vond om zich j mpt haar schoonvader bezig te hou-| de grijsaaid, na zijne woning ver- fla-n TT no— f i /-vi-1 »/mi V, r, r, 4-/%/^ I lrAplof in, V»c»VkV\iar» ddLt v«hi rmn/o den. Haar fierheid zou haar niet toe- gestan hebben do hulp van den strengen grijsaard in te roepen, in ge val de dood van Humbert haar zon der middelen zou hebben achtergela ten. Toen zij, zich eindelijk naar do rue Saint Dominique, waar het hotel van den Markies gelegen was, begaf beef de zij als eer. misdadigster. Nooit had zjj den drempel van" die prachtige wo ning overschreden, en meer dan ooit gevoeldo zij zich daaruit gebannen. Met bango vrees vroeg zij naar den markies. Een deftige portier antwoordde haar, dat de oude edelman tien jaar geleden zijne woning aan den tegen- woordigen eigenaar verkocht'had. Toen tvas hij stervend. Sedert dien had de hertog de Chaulnes, die ze ge kocht had, nooit meer van hem ge hoord, en het was waarschijnlijk dat de grijsaard Binds dien gestorven was Mevrouw de Flessigny begaf -zich daarna naar mijnheer de Taboureau notaris, die lang met de zaken van de familie van haren echtgenoot was belast geweest. Deze zelde haar dat kocht te. hebben, zich ook van zijne landerijen Ontdaan had. Ik heb altijd gemeend, voegde hij er,bij, dat zijne bedoeling was oin op die wijze zijn zoon te onterven. En "weet ge niet wat er van mar kies de Flessigny geworden is? Volstrekt niets. Hij is verdwe nen als een schaduw. Mevrouw de Flessigny keerde ge heel ontmoedigd naar huis terug. Een uur later deed burggraaf An- tonius zich bij haar aandienen. Hij hield en geopenden brief, met vreern tïe stempels overdekt, in de hand. Hebt ge tijding ontvangen? riep mevrouw de Flessigny uit. Ja, mevrouw antwoordde hij droevig. Ach, ik begrijp het, zeido zij, gij komt mij aankondigen dat ik wedu we ben. Ik kom u ze'ggcn wat ik van mijn correspondent uit Panama ver nomen heb; na do schipbreuk van de Terrible, waarvan de tijding spoedig tot het Koningseiland 2doordrong, heeft graaf de Flessigny zijne parels- visscherij verkocht eu is naar 'Sain- oogenblik is zijn spoor verloren. Ia hij nog op reis om in de afwisseling oen troost voor zijn droefheid te zoe ken? Ig hij naar Frankrijk terug-ge keerd om zijq. vader op te zoeken,, want- zijn vader sollen nog te leveni' Niemand weet het. Nen, mijnheer, antwoordde Fla- vieuxe, hij is niet haar Frankrijk te rug-gekomen, want zijn vader, al leef de hij nog, had hem gevloekt. Gevloekt! En het portret da!) gij van .hem schildert, en het 'god vruchtig- aandenken dat gij no'g steeds aan hem bewaart, doen hem kennen, 2als (-11 voorbeeld van alls deugden. Hij had de fout begaan mij t> huwen tegen den wil van den mar kies. fGij, die zooveel eerbied cn lief de waardig zijt-, afgewezen! Een oude haat bestond tusscher onze families, de markies, wilde mie' vergeven. Ik trok over graaf Hum bert een vreesclijken vloek en'ondei ea" thans de 'straf voor mijne fout. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 5