ling
1
IC. 174.
iiig van he!
riesland,
ien.
11 eik ander.
\ME
1AG21
tart
UR voar set |aar
OoereiiiraiRi
ONS 3LAD
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: redact™!!^" 433
Binnenland
FEUILLETON
INGEST van 14
19ES CURSUS
01 en met
Alkmaarl
at niet doos*.
MAAND uG 21 MAART 1921
3e JAARGANG
SS
f 2.-
f 2.50
f 0.50 hooger.
Advertentieprijs:
Na de» storm
BinnessSandsch Nieuws.
Uit onze Oost.
Gemengd Nieuws
De wedergevonden dochter
1.35.
Proefwerk van
Sf, en het werk
R en MANTEL
BESTUUR.
ne en Katoen,
ten.
muniedoekjes,
n, Jong. Boor-
psÊkjes.
mor 42 cent
rooi- 35
n
foor 22
n
roor 25
yoor 21
cent
voor 21
7)
.130
145
oor 2S
cent.
82
2o
V
lo.
n
20
14
9>
9
72
-5r>
n
39
n
2*1
1°
a
dsen C 103
en 22 en 29 Ma arc a.8,
digdo openbare ver
te BERGEN, van he
tbouw genaamd ,Ber
rnjj^wirfkel „<yi woojv-
terhuis, toin en eri aan
itraat te BERGEN",
L P. H. DE LANGE,
Notaris.
im 7 Hectaren best
ND en ARBE1DERS-
ook4 afzonderlijk to
eer geschikt yoor wei
slegen aan d.en Nieuwe-
Schagen. Te bevragen
YLAAli, Nieuw ewegt
No. 14»
NOORD-HOLLANDSCH
99
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Van 1—5 regels f 1.25; elke-regel meer f 0.25; Reclames
per regel f Ü.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor»
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—f toÖ^TTe^^Tss^TT'ïs^
Onze Katholieke partij is in de
laatste weken in zeldzame disharmo
nie met e ".tuur geweest. Terwijl de
ma«nd Atai-i dit jaar met alle oude
tfirejhwoo den spette etj zich gedroeg
als rici zij de koninklijke Meimaand
zonder wiiieu-;en regenvlagen, was er in
ons Katholieke kamp een voorjaars-
stoca opgestoken, die ouden van da-
gee bedenkelijk het hoofd deed schud-
'd sn.
Wij hebben ons met opzet afzijdig
gehouden bij zooveel rumoer, u.it over
weging, dat, wanneer er eenmaal ver
warring heerscht, meerdere bemoeiing
een zaak steeds eer schaadt dan baat.
Pu de storm echter geluwd is, nu
et een middel is gevonden om de inge
treden kalmte eenigen tijd te hand-
havea en er zelfs kans bestaat, dat de
wMe voor goed wordt hersteld, willen
wij m dit stadium over oorzaak en
vftrioop van het gebeurde nog wel een
enkel woord zeggen. Want misver
standen, als thans zijn gerezen, moe
iten in de toekomst zoo weinig moge
lijk onder ons voorkomen.
Met daadwerkelijke belangstelling
feeifben wij, en de meeste onzer pbrs-
broeders, de ontwikkéling der sociale
dankbeelden in onze Katholieke gele
deren gedurende de laatste jaren ge
volgd. Na de opleving van handel en
industrie bij het wegvallen der knellen
de distributiemaatregelen ging die
ontwikkeling in hoofdzaak in de rich
ting van meer belangstelling voor de
posit.i van den werknemer in het be
drijfsleven. Het zal wat er ook
gebenro altijd een mooie bladzijde'
in onze vaderlandsche geschiedenis
blijven, t de leiders der Katholieke
vakorganisaties hier te lande, van
werkgcy werknemers, boeren» en
middewiuanders, in een tijd van gisting
en sociale revolutie elkander zoo spoe
dig vo.iden voor één en dezelfde leus,
n. m. de solidariteit der standen.
Die teus werd op principieele grond
slagen i .werkt- in het met enthou
siasme ontvangen Paaschmanifest van
1919, de stichting van den bekenden
R. K. Centralen Raad van bedrijven.
Mw, zooals het meer in dit onder-
niaacvuche gaat, idealen verliezen wel
jets van hun schitterenden glans,
wanneer wij ze van de bergtoppen
onzer hoog gespannen verbeelding
naar omlaag haien en huil bruikbaar
heid tï>wu<<y' aan het,practische leven.
Dan er onder het eerst eenstem
mige koor van bewonderaars tjieenigs-
verschilde een zegt„gij hebt de onge
repte schoonheid beduimeld door de
aanraking uwervingers, terwijl de
aiuKw zegtdie idealen vallen tegen,
nu tf] geen droomen meer zijn maar
werkelijt.heid moeten worden.
En in het eerst harmonische koor
ontstaat verwarring.
Het heeft er in de laatste weken'ge
ducht gespannen tusschen de voor
mannen in onze beweging. En toch
waren die onverkwikkelijke meening^-
verschillen onnoodig geweest, wanaeer
de betrokkenen wat mt.t op zich zelf
hadden gel-rc en wat minder schuld bij
anderen halden gezocht
ZÖo is van verschillenden kant het
verwijt vernomen, dat de Katholieke
pers wel wat meer had kunnen doen
omtrr.it voorlichting over de R. K.
bedrijcs«* den zij moest dan maar wat
minder dt-n aan socialisten- en com
munist .'inestrijding werd daar scham
per aan toegevoegdwat begrijpelijker
wijze koren was op den molen van „het
Volk."
Wij herhalen dat verwijt niet, omdat
het ons pijnlijk heeft getroffen, maar
enkel, om den overspannen geestestos
stand" te teekenen, waarin de twis
tenden de laatste weken verkeerden en
die tot het uitspreken van zulke on
juiste dingen voerde. Onjitim immers
tot uit den treure is er in onze Room
sche pers over de Katholieke bedrijfs
raden geschrevenen laat men nu
eens ten onrechte, in een kwade
bui zeggen, dat die redacteurs onzer
Katholieke bladen het niet goed heb
ben gedaan of te weinig aandacht aan
de zaak schonken, dan heeft onze
Katholieke pers toch wel zooveel gast
vrijheid verleend aan haar bedillers
dan zijn er toch wel zóó vaak toelich
tingen van de meest bevoegde zijde
en verslagen van deskundige sprekers
over her'bedrijfsradenstelsel gepubli
ceerd, dat het publiek naar onze
beste weten en daar kunnen wij toch
beter over oordeelen dan de vaders
der bedrijfsraden van dit goede
heusch te veel begon te krijgen
Wanneer dus geklaagd wordt, dat
er nog*zoo weinig sympathie met en
zoo weinig begrip- van het bedrijfs
radenstelsel te bemerken valt, dan
zoeke men de oorzaak elders. Wij willen
niet onvriendelijk -zijn en vragen of de
daartoe eerst aangewezenen wellicht
wat duidelijker .en precieser in hun
omschrijvingen en uitleggingen konden
zijn, wat meer populair en bevattelijk
maar wel mogen wij vragenwaarom
heeft men niet meer notitie genomen
van de welgemeende bemerkingen,
welke in diezelfde Roomsche pers nu
en dan werden gemaakt en waarvan
men altijd kon vermoeden, dat zij uit
het werkelijke leven, uit de kringen
van werknemers en werkgevers naar
voren kwamen. On^e belangstelling
hebben- wij voornamelijk op die wijze
getoond, herhaaldelijk, in verschillende
artikelen. En wij meenden daarmee goed
te doen en meeiien dat nog. Gratis, op
de meest gemakkelijke manier krijgt
men aldus te-hooren, wat er leeft in de
kringen, welke men bereiken wil en
waarover men nu klaagt, dat men er
geen vat op heeft.
Had een deel der leiders van het
bedrijfsradenstelsel zich wat meer met
dat practische leven en wat minder
met de eigen bespiegelingen in de
studeerkamer bezig gehouden, de thans
gerezen misverstanden zouden niet
zijn ontstaan. De geleidelijke en nood
zakelijke groei van' het tegenwoordig
sl.echts door collectieve contracten
gebonden bedrijfsleven tot een publiek
rechterlijke bedrijfsorganisatie hebben
wij verschillende malen verdedigd
maar steeds gesproken van een gelei
delijken weg. Toen dan ook prof. Ver
aart eeni'ge maanden geleden plotseling
in een artikel in „de Tijd" den eisch
stelde nu zal er een wet op de publiek
rechterlijke regeling der bedrijfsor
ganisatie komen, omdat wij het langs
den weg van r.atuuilijken groei niet
bereiken kunnen, toen hebben wij aan
stonds gewaarschuwd pas op, wan
neer een wet gaat afdwingen, wat niet
in de massa leeft, in plaats van sanctie
te geven aan nieuw gegroeide
ideeën, bederft men zijn eigen werk
voor goed. Immers men snijdt de
mogelijkheid van verderen groei af.
is anderzijds een beroep op diezelfde t minister Van Karnebeek „dit nalionalisti-
massa om iets te helpen doordrijver, iche delirium" meende le moeten bekrach-
waarvan Zij het rechte niet vat I 'j ligen, dat de Eerst# Kamer daarbij gehuild
Eigenaardig ook die vurige begeerte! lieeft en dat dit onbekookte optreden on-
om een kasplant te kweeken, terwijf berekenbare gevolgen zou kunnen hebben
men met geduld een stevigen boom
kon doen groeien, naar Vondejb's
'woord, volgens hetwelk langzaamheid
past aan groote zaken.
Wij zullen niet trachten dit alles te
kwalificeeren. Alleen begrijpen wij.
dat ervaren en meer bedaagde leiders
in het Katholieke kamp bij het zien
van dit overmoedig streven het hoofd
schudden.
Er is nu echter gemeld, dat de ge-
heele zaak der R. K. bedrijfsraden
nogmaals aan een, ernstig onderzoek
zal worden onderworpen er komt een
Meicongres en een Septembercongres
er zal nog eens gepraat worden en er
zullen nog vele publicaties komen.
Dus is de storm voorloopig bezworen
om waarschijnlijk niet meer het hoofd
op te steken. Men zorge ifu maar, dat
het geharrewar verde'r uit onze kies
verenigingen blijve.
En tot de twistenden zouden wij
willen zeggenvoorjaarsstormen zijn
een gehoon verschijnsel; en even ge
woon is het, dat kinderen gaarne in
den bolderenden wind loopen, hun
jonge krachten metend met den ster
ken storm even gewoon ook, dat ou
deren van jaren er het hoofd bij schud
den en zuchten om de jonge bloesems,
die verloren gaan. Maar als de zomer
in 't land is zijn beiden hun vreugd en
hun angst vergeten: de jongeren, om
dat zij geen tijd meer hebben om over
de lentespelen te denken en de oude
ren, omdat de rijkdom van gewas hun
vroegtijdige zorg beschaamt.
Zoo zal het ook aanstonds zijn,
wanneer er uit dezen onstuimigen
tijd betere maatschappelijke verhou
dingen gegroeid zijn.
Een woord .van haat-
Het lid dor Tweede Kamer, de bekende
heer Duys, heeft te Rotterdam een rede
gehouden, welke hij, volgens een der cou
ranten-verslagen, aldus begon:
Niet eeu woord van. versterving zou hij
doen hooren, maar een woord van leven.
Niet een woord van liefde, doch een woord
van haat. Haat, welke juist voortkomt uit
de liefde, die ons doortintelt voor den vre
de".
Met dergelijke frasen is van sociaal-de
mocratische zijde reeds lang en dikwerf
geschermd.
Haat en ontevredenheid moeten worden
gepredikt, om tot liefde en vrede te ko
men!
Maar nu oordeele men, zegt het „Centr."
naar de resultaten.
Men lette op de hevige twisten tusschen
de verschillende revolutionnaire groepen
en partijen, mitsgaders in den boezem dier
partijen zelve.
Wat is daar van liefde te vinden en van
vrede*
En nu zwijgen wij nog van die onophou
delijke aanvallen, doorgaans in den bitter-
- - sten en grimmigsten vorm, op andere
Wie eerst onverschillig of onwetend ,.T 1
volksdeelen, di<? men als „bourgeoisie"
pleegt aan te duiden.
Wie haat zaait dit is nu toch wel
overduidelijk gebleken oogst geen vre
de, maar woesten strijd en onverzoenlijke
vijandschap, die zelfs den burger-oorlog
ontketenen.
stond tegenover de nieuwe zaak wordt
dan vijand, omdat de wet hem dwingt.
Wij moeten het dan ook blijven be
treuren, dat de jonge stichters der
bedrijfsraden niet geluisterd hebben
naar waarschuwingen, welke van over
ijlde stappen trachtten terug té houden
en dat zij de kiesvereenigingen en vak
organisaties trachtten warm te maken,
om door wettelijke dwangmaatregelen
door te drijven, wa.: zij naar den na
tuurlijke;; loop der dingtai tot nog toe
niet konden bereiken.
Eigenaardig: eenerzijds de klacht
over de massa, di£ zoo onbegrijpelijk
ZIEKELIJK ANTI-NATI0NALISME.
Het zal misschien de aandacht van onze
lezers zijn ontgaan, dat wij verleden week
in de Eerste Kamer „een nationalistische
zwijmei" hebben beleefd, die door den
heer Henri Polak tot een „bradende hym
ne" is „opgezweept", en dat bovendien
voor onze internationale verhoudingen.
Wij moeten onze lezers verontschuldi
gingen aanbieden lien met deze gewichtige
■X'iten niet lijdiger in kennis te hebben ge
stold; wij hebben er evenwel eerst van
vernomen door de lectuur van „De Tele
graaf". De ucnsolicn, die in de betrokken
zitting der Eerste Kamer zijn geweest, heb
ben het evenmin bespeurd als wij. „De
Telegraaf" heeft evenwel ook een en ander
niet gehoord; het blad heeft bijv. blijkbaar
niet vernomen, van de bereidwilligheid der
Nederlandschc regeering inzake de Wielin
gen „de internationale rcclitsgedachte" zich
lo doen manifesteeren bij het Wielingén-
geschil, zooals „Het Volk", iooh waarlijk
geen nationalistisch orgaan, zijn partijge
noot van Kol tegemoet voert.
Aldus de „Nieuwe Crt.", die de .„Tel."
tfan.de volgende verdiende afstraffing toe
kent:
„Het blad liee/t deze praemige gelegen
heid om het vuile werk van buitenlandseh
nationalisme, wanneer het zich legen Ne
derland richt, vrijwillig op zich te nemen,
natuurlijk niet kunnen laten ontgaan. Het
blad zal, als de teekenen niet bedriegen,
weldra meer werkkrijgen. Het zal weer
een anti-smokkelbureau kunnen opzetten,
waarmoe het zich reeds eenmaal onver-
v.elkbare lauweren verw'ierf.
Het is een, merkwaardig verschijnsel, dat
bet Amsterdamsche blad, dat zóo graag
in de leer gaat bij den grootmeester der
nationalistische propaganda, Northcliffe,
diens leer in het tegendeel verkeert uit
would-be internationalisme, dal zich mani
festeert zoodra het zich anti-Nederlandsch
gedragen kan.
Wie ook een geschil van diplomatieken
o' anderen aard met Nederland heeft, kan
aipriori verzekerd zijn van den steun van-
i,5 St.-Nicolaasstraat. Wij'hehben 'l-gezien
lü^t de Duitsche Rijntollen, wij hebben
ii<rr~bi:xpeLird telkens mis de geallieerden
om der wille van hun oorlogsbelangen on
ze rechten minachtten en ter zake van de
Duitsche rechtsverkrachting zou het blad
liet stellig ook wel gedaan hebben, als het
gebrek aan critischen zin zelfs van zijn
lezers, ondanks de oorlogpsychose, toeh
ook niet zekere grenzen nog had.
Het blad beseft blijkbaar niet, hoe ver
achtelijk het zich maakt "in de oogen der
genen, wier belangen het met de toewij
ding van een slavenziel dient. In elk volk
met een werkelijk krachtig levende natio
nale gezindheid zou een blad als dit een
voudig begraven worden onder de alge
meen® minachting. Dat het hier leven kan
is een bewijs van onze verdraagzaamheid,
maar is tevens een smaad voor onze natie,
ai wordt die verklaard door het feit, daj
niemand dit orgaan au sérieux neemt en'
ieder er de schouders over ophaalt.
Ten onrechte! Immers, het buitenland
wordt dupe van liet air, dat het blad zich
geeft, voor zoover het niet de leegheid
van zijn gebaar doorziet, maar inmiddels
dankbaar Is dat hel zelf aan dit werk zijn
handen niet behoeft vuil te maken".
Welk een laag-bij-den-grondsche geest
spreekt toch uit alles in de „Tele-
graaf"-
Het blad zou zóó niet kunnen» schrijVMk
als een deel van hel publiek in ons land
zich daarmee niet kon vereenigen.
Ilulpvcrlceniny aan Oostenrijksche Gees
telijken. Bij het Priesfercomité tot
hulpverleening aan de Gees'clijkheid van
Oostenrijk en Hongarije, (Zwijsenstraat 5,
Tilburg), is ingekomen van 15 Februari
tot en met 28 Februari 1921:
Vorige opgaaf bedroeg:
777.40 Kr. 3.865.— R.M. 100.—,
4.091.60 Kr. 31.179.— R.M. 4.412.45
Zoodat in totaal is ingekomen:
4.869.— Kr. 35.044R.M. 4.512.45
HET BEDRIJFSRADENSTELSEL EN HET
PROGRAM DER R.-K. STAATSPARTIJ.
Te 's-Hertogcnbosch heeft een vergade
ring plaats gehad van het hoofdbestuur
van dé R.-K. Statenkieskring-organisatie in'
den Rijkskieskring 's-Hertogenbosch.
Aan de orde was de ook door ons reeds
gepubliceerde motie-Foppeie-Krijgsman en
het voorstel van den voorzitter, mr. dr. A
van Rijckevorsel, luidende:
„De Bond van R.'K. Slatenkieslcring-or
ganisaties in den RijkskieSkring 's Bosch
stelt de algemeene vergadering van den Al-
gemeenen Bond van R. K. Kieskringorga
nisaties in Nederland, voor, te besluiten,
dat het program der R.K. Staatspartij voor
de Kamerverkiezingen van 1922 zal wor
den gewijd aan de publiekrechtelijke be
drijfeorganisatie."
Na uitvoerige discusde werd het voor
stel van den voorzitter aangenomen, na
dat op verzoek van de hoeren Krijgsman
en Foppele en anderen de voorzitter
zijn voorstel heeft aangevuld met
de woorden: „Als middel om de voortbrm
ging en verdeeling der stoffelijke goederen
meer dienstbaar te maken aan liet alge
meen belang."
PASSEN AAN STUDENTEN
GEWEIGERD.
Uit .Brussel wordt aan de „Msb." ge
meld, dat volgens mededeeling van de
„Librc Belgique" een ioo-tal paspoorten
geweigerd zijn aan studenten, die zich
naar het groot Nederiandsch Sludenteucon-
gres te Delft de „Libre Belgique" noemt
dit een „activistencongres" wilden be
geven.
Luchtverkeer.
Het internationale luchtverkeer. Het
Kamerlid de heer Van Doorn heeft aan
den Minister van Waterstaat de volgende
vragen gesteld:
Is het juist dat in April a.s. liet interna
tionale luchtverkeer hier le lande zal wor
den herval?
Hebben" den Minister re.etis a'Niezen, be
reikt van de bij Kon. B. van 28 N,*v. 1919
ingestelde Staatscommissie inzake lucht
vaart?
Zoo ja, geven dan die adviezen den Mi
nister aanleiding d,eze aanga' ïgenheid na
der ter hand 1e nemen en kan de Minis
ter ecnige mededeelingen dom omtrent
'ij l voornemens?
EERSTE' LIMBURGSCHE LUCHT-
LIJN.
De Fransche vlieger Duchereux, die
verleden jaar verschillende vliegtochten
boven Maastricht en omgeving maakte,
heeft sinds eenige weken zijn teijt opge
slagen op „De Green" tusschen Maas en
Spoorbrug, en dat terrein voorloopig voor
vliegterrein, ingericht. Hij beschikt op
het oogenblik over drie machines en heeft
geregeld passagiers, die korte of langere
vliegtochten maken. Binnenkort zal te
Maastricht de Limburgsche LuchtvaarU
vereeniging worden opgericht en de ie
Limburgsche Luchtlijn Maastricht-Valken
burg worden geopend..
GROOTE DOUANE-DIEFSTALLEN.
Uit Weltevreden wordt gemeld, dat te
Semarang groote douane-diefstallen zijn
ontdekt. Er zijn vier Europeesche douane
ambtenaren gearresteerd.
Tot dusver zijn te Samarang gearres
teerd vier douaniers, onder wie een met
24 dienstjaren, voorts drie boomklerk'en,
een commies der landpakhuizen, een toko-
juffrouw, twee douane-mandoers. Allen
bekenden verschillc-idé entrepot- en tóko-
diefstallen bedreven te hebben. Karre-
vrachten met goederen zijn in beslag ge
nomen. Er worden nog meer arrestaties
verwacht.
WEER OP "f PAD.
We hebben, schrijft het ,JIbld." eeni
ge jaren geleden gewaarschuwd legen
een meisje Veneveld, ruit de ÏJrommte»
straat te Amersfoort, die er haar weri
van maakte te soMiciteercn naar diieust-.
bo den-betrekkingen te Amsterdam. Zii
schreef op elke advertentie en wikte
gaarne overkomen ter kennismaking,
mits haar de reiskosten vergoed werden.
Had zij die, aan eenige adressen op oen-
zefden dag g-eind, dan ging zij naar
Amersfoort terug, en men hoorde niets
meer van haar.
De politie heeft indertijd ook haar
handelwijze gesignaleerd.
Deze vrouw schrijft thans weer op
advertenties, naar ons gebleken is, mei
golieel dezelfde aanbieding van vroeger.
De huisvrouwen mogen den naam ont
houden!
UIT DE DRENTSCHE VENEN.
Behalve enkele ongeregeldheden, is de
houding der veenarbeiders in de brand
punten der vervening in Oostelijk Drente
zeer gematigd. Nadat de werkloozen eea
beroep gedaan hadden op de ingezetenen,
is daaraan mild voldaan en kon men een
flinke inzameling van noodige levensmid
delen doen, tot bestrijding dor eerste be
hoeften. De'burgemeester van Emmen zal
den minister verzoeken de steunregeling
van Emmen ten spoedigste op flinken
grondslag in le voeren. Van het bedrag
8.50 per -hoofd en 50 cl. per kind wil
de het rijk 90 pet. geven, als Emmen 10
pet. geeft. Er wordt nu getracht 95 pet.
van het rijk te krijgen, want tot meer dan
5 pet. is Emmen niet in staat.
Voor particuliere ontginningen zal het
rijk vermoedelijk 45 pet. geven met een
maximum van 35 et. uurloon.
EEN BIJNA REGEERINGLOÖZF-
GEMEENTE.
Het is wel een eigenaardige toestand,
schrijft het „Ilbld.", die zich onder het
stelsel van evenredige vertegenwoordiging
voordoet in de gemeente Vlieland. Door
bedanken of overlijden, is Itier. het getal
raadsleden verminderd van 7 op 4 en dat
der wethouders van 2 op 1. Van de viel,
overgebleven raadsleden hebben onlangs
twee bedankt, zoodat overbleven de burge
meester, één wethouder en één raadslid.
Aanvulling van het getal -raadsleden is
niet mogelijk, omdat de lijsten uitgeput
zijn. Het behalve den wethouder ecnig
overgebleven raadslid is niet tot wethou
der benoembaar. Het college van burge
meester en wethouders moet derhalve, be
houdens wettelijke voorziening, lol Sep-,
lember 1923 blijven beslaan uit den bur
gemeester en één wethouder.
Volgens de gemeentewet mag de raad
van Vlieland niet vergaderen, ais niet ten
minste vier raadsleden tegenwoordig zijn.
Anders moet de vergadering voor dezelfde
onderwerpen ten tweeden en ten derden ma*
Ié belegd worden en kunnen eindelijk iu de
derde vergadering de zaken worden afge
daan. Op een verzoek om inlichtingen heb
ben öedeputeerde Slaten van Noord-Hol
land intussclien-aan het gemeentebestuur
medegedeeld, dat volgens de gemêentewel
de wethouder en de twee raadsleden, die
bedankten, wethouder en raadslid blijven
lofdat zij door anderen zijn vervangen. In
theorie behoudt dus Vlieland zijn twee
wethouders benevens vier raadsleden. Of
de praktijk zich aan deze theorie zal sto
ren en zij, die bedankten doch huns on
danks lid blijven, de vergaderingen voor-
taan weer zullen bijwonen en zioh naai
behooren aan de belangen der gemeen'4
zuilen geven, staat zeer te bezien.
INBRAKEN TE ROTTERDAM.
Evenals de Residentie schijnt Rotterdam
als opératie-terrein zeer in de gunst te
staan bij de heeren inbrekers.
Naar het.Fransch
.vair RAOUL 1ÏE NAVERY,
bewerkt door
fi. M. VAN P1NXTEREN, R. K. Pr.
Zij begreep' dat zij item, zoo. niet be
minnen, dan toch eerbiedigen en ge-
h'Xkraamen kon. Een beurs vol goud
werd in baax bruidsinamd- verborgen
en de gnaaf voegde cr een blanco barnd-
tcckening bij voor die voornaamste
bank van Frankrijk.
De baron de Courseulles vestigde
zich den dag na het huwelijk in bet
paleis van ^rijn schoonzoon.
Maar niettegenstaande al diens be
hendigheid beoordeelde Olympia haar
echtgenoot spoedig zooals hij was.
Haar leven was treurig, maar z|j
hield hare waardigheid op. Zij zocht
haar geluk in het drogen der tra
nen van anderen. Zij gebruikte de
weelde van haren echtgenoot om rij
ko aalmoezen uit te deelen. en deze
Verzette zich niet daartegen,
Meenend dat zijne dochter geluk
kig was, verheugde baron de Cour-
seulleo zich ei in, dat hij haar tot dat
huwelijk had aangespoord, cn Olym
pia had nooit den moed hem die mee
ning te ontnemen.
Langzamerhand bewerkte de jonge
vrouw, dat zij minder hareD echtge
noot behoefde te vergezellen; zjj had
een zoon en wijdde zich geheel aan
diens opvoeding. Graaf Candos vond
dus een deel van zijne vrijheid terug
maar al maakte hij er ook- misbruik
van, zoo achtte hij toch Olympia hoog
genoeg om den uiterlijken schijn te
bewaren, en nooit drong het gerucht
zijner dwaasheden tot haar door.
Dat was de persoon, die, op den
avond dat het wilde meisje aan pro
fessor do la Condamine werd voorge
steld, biina tegelijk met den hertog v.
Orleans binnen kwam, en wiens aan
blik bij Mevrouw de Flessigny een
zoo groote ontroering te weeg bracht
Overigens was de ontroering weder
kerig, en graai' Canelos volgde met
een peinzenden blik gravin Flaviana
toen deze het wilde meisje uit de sa
lons van den professor, .wegbracht.
HOOFDSTUK IX
ONTSNAPT UIT DE BASTILLE.
Mevrouw de Flessigny kwam zeer
ontroerd thuis. Gedurende twee uren
had zij zich midden tusschen bekende
voorwerpen bevonden; zij had de eer
ste jaren van haar huwelijk voor ha
ren geest zien voorbijgaan en in ha
re herinnering de beelden van graaf
Humbert en van Dolores teruggezien
De gedachte, dat het wilde meisje in
dat land geboren was, vermeerderde
hare onrust,
Zij bad tot diep in den nacht, en
smeekte den hemel medelijden met
haarte hebben en haar den echtge
noot terug te geven, waaromtrent zij
nog steeds in onzekerheid verkeerde.
De burggraaf de Raunoy had nog
geen antwoord ontvangen op den
brief, dien hij naar Panama geschre
ven had om inlichtingen omtrent
graaf Humbert in te winnen.
In de eerste dagen van haar ver
blijf te Parijs had het haar aan moed
ontbroken om onderzoek te doen
naar markies Jacques de Flessigcy
en zij had een lange rust noo'dig voor
dat zjj gracht genoeg vond om zich
j mpt haar schoonvader bezig te hou-| de grijsaaid, na zijne woning ver-
fla-n TT no— f i /-vi-1 »/mi V, r, r, 4-/%/^ I lrAplof in, V»c»VkV\iar» ddLt v«hi rmn/o
den. Haar fierheid zou haar niet toe-
gestan hebben do hulp van den
strengen grijsaard in te roepen, in ge
val de dood van Humbert haar zon
der middelen zou hebben achtergela
ten.
Toen zij, zich eindelijk naar do rue
Saint Dominique, waar het hotel van
den Markies gelegen was, begaf beef
de zij als eer. misdadigster. Nooit had
zjj den drempel van" die prachtige wo
ning overschreden, en meer dan ooit
gevoeldo zij zich daaruit gebannen.
Met bango vrees vroeg zij naar den
markies.
Een deftige portier antwoordde
haar, dat de oude edelman tien jaar
geleden zijne woning aan den tegen-
woordigen eigenaar verkocht'had.
Toen tvas hij stervend. Sedert dien
had de hertog de Chaulnes, die ze ge
kocht had, nooit meer van hem ge
hoord, en het was waarschijnlijk dat
de grijsaard Binds dien gestorven was
Mevrouw de Flessigny begaf -zich
daarna naar mijnheer de Taboureau
notaris, die lang met de zaken van
de familie van haren echtgenoot was
belast geweest. Deze zelde haar dat
kocht te. hebben, zich ook van zijne
landerijen Ontdaan had.
Ik heb altijd gemeend, voegde
hij er,bij, dat zijne bedoeling was oin
op die wijze zijn zoon te onterven.
En "weet ge niet wat er van mar
kies de Flessigny geworden is?
Volstrekt niets. Hij is verdwe
nen als een schaduw.
Mevrouw de Flessigny keerde ge
heel ontmoedigd naar huis terug.
Een uur later deed burggraaf An-
tonius zich bij haar aandienen. Hij
hield en geopenden brief, met vreern
tïe stempels overdekt, in de hand.
Hebt ge tijding ontvangen?
riep mevrouw de Flessigny uit.
Ja, mevrouw antwoordde hij
droevig.
Ach, ik begrijp het, zeido zij, gij
komt mij aankondigen dat ik wedu
we ben.
Ik kom u ze'ggcn wat ik van
mijn correspondent uit Panama ver
nomen heb; na do schipbreuk van de
Terrible, waarvan de tijding spoedig
tot het Koningseiland 2doordrong,
heeft graaf de Flessigny zijne parels-
visscherij verkocht eu is naar 'Sain-
oogenblik is zijn spoor verloren. Ia
hij nog op reis om in de afwisseling
oen troost voor zijn droefheid te zoe
ken? Ig hij naar Frankrijk terug-ge
keerd om zijq. vader op te zoeken,,
want- zijn vader sollen nog te leveni'
Niemand weet het.
Nen, mijnheer, antwoordde Fla-
vieuxe, hij is niet haar Frankrijk te
rug-gekomen, want zijn vader, al leef
de hij nog, had hem gevloekt.
Gevloekt! En het portret da!)
gij van .hem schildert, en het 'god
vruchtig- aandenken dat gij no'g
steeds aan hem bewaart, doen hem
kennen, 2als (-11 voorbeeld van alls
deugden.
Hij had de fout begaan mij t>
huwen tegen den wil van den mar
kies.
fGij, die zooveel eerbied cn lief
de waardig zijt-, afgewezen!
Een oude haat bestond tusscher
onze families, de markies, wilde mie'
vergeven. Ik trok over graaf Hum
bert een vreesclijken vloek en'ondei
ea" thans de 'straf voor mijne fout.
Wordt vervolgd.