buitenland.
binnenland.
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar
f 2.50
f 0.50, hooger.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon REDACTIERNo!E633 33
Advertentieprijs:
ton alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert legen ongevallen tol een bedrag van f 500,-, f 400,-, f 200,-, f 100,-, f 60,-, f 35,—, f 15.—.'
GEEN REDEN VOOR ALARM,
FEUILLETON
Binsienlandsch Nieuws]
wetlergevonden dochter
14e JAARGANG
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
1 2.-
Van 1—5 regels 11.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel I 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod bij voor
uitbetaling per plaatsing t 0.60.
Het avontuur van ex-keizer Karl.
Volgens bericht aan de Weensche bla
den uit Steinamanger, zou Karei ziek ge
worden zijn. Hij heeft een keelaandoening
en koorts. Hij houdt het bed. Volgens zijn
omgeving weigert hij thans te vertrekken
en zou hij de eerst volgende bijeenkomst
van de Nationale Vergadering willen af
wachten.
De vertegenwoordigers van de entente,
van Zwitserland en van Oostenrijk, zijn
het eens geworden over de reis van Karei.
Zijn vertrek wordt nu ten spoedigste ver
wacht. Eindpunt van de reis zal Luzern
zijn, waar dan Karei bericht zal krijgen
van de verdere besluiten van de Zwitser-
sche regeering. De trein zal ook begeleid
worden door een vertegenwoordiging van
de Oostenrijksche socialistische partij. De
andere Oostenrijksche partijen hebben cr
voor bedankt aan dit geleide mee te doen.
Van Hongaarsche zijde wordt gevreesd
coor een aanslag op Karei. Karei had te
Steinamanger reeds een geheele hofhouding
om zich heen.' Hij had reeds eereteekenen
en ambten uitgedeeld, benoemingen gedaan
audiënties verleend enz. Op het oogenblik
is hij ernstig ziek met zware koortsen. De
doctoren vreezen een zenuw-inzinking.
De aanhangers van den ex-koning ver
klaren, dat zij hun actie zullen voortzetten,
ook al mocht de koning toch weggaan.
De Coamjunistfsclie opstand in
Duitschland.
In ftijnland-Weslfalen.
In Mörs aan den Benoden-Kijn is het
tol bloedige botsingen luissohen de 'Bel
gische bezettingstroepen en communisten
gekomen. De communisten hadden in
Möns een kleine radenrepubliek opge-
rich!. Zij bezetten de kolenmijnen en de
groote fabrieken en terroriseerden de
werkwilligen. Daarbij werd' op groote
schaal geplunderd. De bezettingstroepen
hielden zich eerst neutraal; gisteren
echter Ih-ehben voor de eerste maal, ver-
moedeüijik o-p bevel van hoogerhand, de
Belgische troepen ingegrepen. Toen de
communisten zielh verzetten, gaven de
Belgen vuur. Bij het daarop volgende ge
vecht werden drie communislen gedood
en 27 gewond. Er werden verscheidene
personen gearresteerd. La-ter trachtten
de communisten hun kameraden ie be
vrijden; ze wierpen de Belgische soldaten
met steenen en schoten op hen, de Bel
gen beantwoordden het vuur. Versterkin
gen zijn naar Mörs onder-weg. De mij
nen moeten door Belgische soldaten be
zet.- zijn.
Volgens de jongste berichten is het in
de geheele streek thans rustig; het werk
zal heden worden hervat. Na het ge
beurde werden op bevel van de 'Belgische
autoriteiten biljetten aangeplakt, waarin
gezegd wordt; I-eder, die verdacht wordt
aan een misdrijf schuldig te zijn, wordt
gearresteerd en voor den krijgsraad ge
bracht. Elke vijandelijke daad tegenover
militaire personen wordt onmiddellijk
gestraft. Huizen, waaruit gescholen
vordt, worden direct in brand gestoken.
Tegen gemeenten,-wijken of gebouwen,
waarin de troepen bij de vervulling van
hun opdraoli-t op tegenstand1 stuiten, zal
mei artillerie w-oi-den opgetreden. Zware
vergrijpen tegen de vrijheid van arbeid,
d'ke aanval op peTson-en, elke vernieling
of poging tot vernieling van gebouwen
o-f openbare ins tellingen zullen met
^kracht w-OT-den onderdrukt.
Uit Midden-Duit schland.
In het regeeringsdistrict -Morsebung is
de veiligheidspolitie nog dru-k aan het
werk oin het oproerige gebied van com
munistische benden te zuiveren; De actie
heeft veel succes. Zondag zijn lusschen
Hel-tstcdt en Eisleben' nog 44 personen
gearresteerd. Oppenpiresident Horsing
wijst in een manifest op het betreurens
waardig feit, dat de schuldigen aan vele
misdaden, voornamelijk aan dynauiiet-
aanslagen op openbare gehouwen en par -
licuMer eigendom, nog niet zijn ontdekt,
looft voor i-eder, die aanwijzingen
kan geven, belooningen uit lot 20.000
mark.
De opper-president van Maagdenburg
deelt mee, dat in het district Maagden-
buig alles rustig is, evenals in Halle.
In het district Merscburg wordt nog
steeds met succes gepatrouilleerd. In
Wittenberg is de staking afgebroken. In
Liebenwerda is het rustig.
Hols vogelvrij verklaard.
Het thans geëindigde onderzoek naar
de schuldigen aan den aanslag op de
„Siegesaule" heeft uitgemaakt, dat de be
ruchte communistenleider Max Hölz den
aanslag heeft op touw gezet en ook de
ontplofbare stoffen er voor heeft geleverd.
Een verder onderzoek bracht aan het licht,
dat alle communistische aanslagen van de
laatste waken, de aanslagen op de spoor
wegstations en -bruggen, op de electrische
centrale Unterspr-ee enz. alle door Max
Hölz zijn geleid. Voor dit doel vertoefde
de booswicht dagen lang in Berlijn. Al
deze gewelddaden hadden ten doel, eencr-
zijds de bourgeoisie angst en schrik aan
te jagen en daardoor krachteloos te maken
aan den anderen kant de aarzelende ka
meraden mee te sleepen.
De Pruisische regeeriug heeft honderd
duizend mark uitgeloofd voor hem, die
-den beruchten rooverhoofdman en com
munist Max Hölz gevangen neemt. Men
hoopt op deze manier een misdadiger in
handen te krijgen, wien 't steeds lukt op
het laatste oogeéblik te ontvluchten^ Za
terdag nog pakten de ten N. van Halle
vechtende politietroepen den adjudant van,
Hölz, den communistischen redacteur»
Schneider uit Jdansfeld, maar Hölz zelf
was weer weg. De drie voorafgaande da
gen had hij een fabriekseigenaar uit Zör-
big gedwongen persoonlijk hem in een auto
-door het .Saaiedistrict te rijden. Daarna
vestigde hij zijn hoofdkwartier in het
slot Beesensted-t, vanwaar hij nu weer ver
jaagd is.
Hols te Berlijn?
Zondagnacht tegen half een werd te
Berlijn in de villawijk Grunewald op een
stil gedeelte een hevige ontploffing ge
hoord. De serre van een huis bleek ern
stig beschadigd. Een onderzoek bracht
aan het licht, dat de verwoesting veroor
zaakt was door twee handgranaten. In de
villawijk heeft deze aanslag groote opwin
ding veroorzaakt. Maandagochtend vond
men in het Grunewald overal strookten pa
pier aangeplakt,^ met het opschrift; Hölz
is er! Dit heeft natuurlijk de opgewonden
heid van d-e bevolking der voorstad ver
groot. Men weet niet,of de aanslag wer
kelijk van epn bende van Hölz is uitge
gaan, of van andere misdadige elementen,
die Hölz als uithangbord gebruiken.
Naar de „B. Z. a. M." verneemt, ver
moedt men echter in poiitie-kringen te
Berlijn, dat Hölz, die bij de gevechten in
-Midden-Duitschland is ontkomen, zich op
het .oogenblik werkelijk in Berlijn op
houdt.
Een patrouille politie-beainibten vond bij
de Dammwegbriicke bij Treptow, die over
de spoorbaan loopt, een kleine hoeveelheid
ontplofbare stof. In een dynamiel-doos was
ongeveer ISO gram dynamiet; 'een ongeveer
io c.M. lange lont was aan de doos beves
tigd-. De politiebeambten doofden de leunt
uit en namen de doos in beslag.
Op vergaderingen van transportarbei-1
ders en spoorwegpersoneel, die heden le
Londen en elders gebonden zijn, hebben
de sprekers zich kra-chtig uilgesproken
voor een actie tiot-het verleenen van steun
aan de mijnwerkers. Verklaard werd dat,
wanneer de andere vakvercenigingen toe
lieten dat de mijnwerkers het onderspit
dolven, zij op hun beurt aangevallen en
verslagen zouden worden.
Er is een officieel staalje gepubliceerd
met de volgende -onrustbarende cijfers. Het
aantal werkloozen die bij de arbeiders-
bureaus ingeschreven slaan bedraagt
1.408.800, verder werken 750.000 arbeiders
korter tijd en als gevolg van hot hangende
geschil zijn nu ook 1.250.000 mijnwerkers
werkloos.
Frank Hodges, de secretaris van den
mijnwerkersbond, ving een rede te Conis-
boro in Yorkshire aan met le zeggen, dat
hij geloofde, dat de regeering voornemens
was de mijnwerkers door uithongering te
onderwerpen.Indien dat het geval mocht
•zijn, was de natie verloren, daar het de
revolutie zou beteekenen.
De rest van de rede was echter gema
tigd. Hodges geloofde, dat, indien de man
nen bleven volharden in wat zij noodzake
lijk achlten, niet slechts voor het herstel
len van het mijnbedrijf, maar voor het
heele land, namelijk een tijdelijke subsidie
voor het steenkoolbedrijf, zij 'hun doel zou
den bereiken.
Cramp, de secretaris der spoorwegarbei
ders, heeft in een rede te Birmingham ge
zegd, dat indien hij voelde dat alle afdee-
lingen van het Drievoudig Verbond eensge
zind waren, hij zijn uiterste best zou doen
om iederen man te'ïloen slaken. Het was
heldhaftig de mannen in den strijd te lei
den, maar het zou dwaasheid zijn hen in
den put te helpen. De spoorwegmannen en
de mijnw'erkers alleen konden echter niet
slagen zonder de transportarbeiders en
evenmin de mijnwerkers en de transport
arbeiders zonder het spoorwegpersoneel.
Voor succes was het stopzetten van allo
transportmiddelen noodzakelijk.
troepje nationalisten drong daarop in de
soc. club door en vernielde het gebouw.
HÉT HANDELSVERKEER MET RUS
LAND.
Naar het B. T. A. uil Rome meldt,
heeft minister Sforza in antwoord op
en desbetreffende vraag verklaard, dat-
het onmogelijk is het normale economi
sche leven te herstellen meL uitschake
ling van Rusland. De Itatóaansche regee
ring hoopt weldra een handelsverdrag te
kunnen onderteefkencn, welk verdrag een
bepaling zal bevatten, waarbij elke poli
tieke propaganda wordt verboden, aan
welke bepaling de ïtftliaansche regeering
krachtig de band zal houden.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
"HET D IK NSTflOD EN VRAAGSTUK.
Waar zijn onze^iienstboden, vraagt men
in Engeland, nu de oorlog voorbij is, de
meisjes niet meer in de munitiefabrieken
of andere ooriogsinrichti-ngen werken,
liaar geld op is en er zooveel werkloosheid
is. Waarom gaan ze niet weer dienen?
Het antwoord op deze vraag is zeer
eenivoud-ig, zegit de „Westminster Gazette.'
Een ambtenaar van hot departement van
arbeid deelde aan het blad mede, dat er
een .groot agmtal getrouwd is, velen zijn
naar de Koloniën gegaan of hebben ver
schillende bezigheden 'cr hand genomen.
De meeslen echter zijn in een of anderen
vorm weer tot het gezinsleven terugge
keerd. Er.zijn invalide moeders te verzor
gen, of neven of nichten, die door den
oorlog weezen zijn geworden.
De vrouwenarbeid schommelt altijd be
langrijk. Uit een fabriek gaal in drie jaar
ongeveer 50 pGt. weer. op een of andere
wij-ze naar het gezin terug en in vijf jaar
tijd® verandert bet vrouwelijke fabrieks-
personeel schier volledig.
Dienstboden, goed, slecht of middelmatig
kwamen en gingen ook vóór den oorlo,
en wie een dienstbode drie jaar hield, kon
er prat op gaan.
De vrouwen en meisjes, die zich thans
-laten inschrijven voor „huishoudelijke
-diensten," vormen een nieuwe klasse; zij
der van den vermoorden Tsaar) of diens
zoon uit het morganatisch huwelijk met
gravin Brasow.
Tengevolge van dé voortdurende
droogte is hét verkeer op liet Ganal du
Centre (Frankrijk) geslaakt. Hel water is
vrijwel geheel verdwenen.
;ijn voor het meei nnideel ongeschoold en
Er wordt veel belang gehecht aan - t haar betrekkingen evenjpoedig
parlementszitting van gisteren, daar men
De mijnwerkersstaking.
Met het oog op de beperking van steen
kool is liet laden van steenkool in sche
pen, ook het bunkeren, in alle havens ver
boden zonder toeslemming.
In de gepubliceerde maatregelen tot be
perking van het steenkoolverbruik wordt
het quantum voor huisbrand bepaald op
50 K. G. per week en het gebruik in de
industrie over het algemeen op de helft
van het normale.
verwachtte dat er iels gedaan zal worden
om een eind te maken aan het vastgeloo-
pen geschil in de mijnindustrie. De arbei
dersleder Henderson heetf de hoop uilge
sproken dat er een poging zou worden ge
daan om regeering, mijneigenaars en mijn
werkers samen te brengen. Tot dusver
hebben de zaken zich ntog niet in deze
richting ontwikkeld.
In vergaderingen van spoorwegperso
neel, Zondag te Birmingham, Derby, Rom
ford, Sheffield en Leeds gehouden, en in
een vergadering van de Zuidelijke federatie
(welke 100.000 man vertegenwoordigt) zijn
moties aangenomen ten gunste van steun
aan de mijnwerkers. De meeste moties
stelden zelfs staking voor.
De regeeriug heeft aan de uitvoerders
van de rijkswerkloosheidsverzekering be
richt, dat de stakende mijnwerkers geen
recht hadden op uitkeering, omdat bij hen
de werkloosheid het gevolg was van een
bedrijfsgeschil.
Uit verschillende belangrijke mijnstre
ken komt ernstig nieuws, dat vele schach
ten volloopen. In sommige gevallen werden
de pompers en machinisten, die aan den
arbeid waren gebleven, gedwongen hun
werk in den steek té laten door bedrei
gingen der extremisten.
SOCIALISTEN EN NATIONALISTEN
IN ITALIë.
Naar het B. T A- uit Bologna meldt,
werd uit een café geschoten op een op
tocht, welke door de stad trok bij ge
legenheid van de opening van een na-
tionaldstisdh congres.
als zij ze krijgen. Daarnaast zijn er echter
.tweeduizend door het ministerie opgeleid
en het Centraal Comité tot opleiding van
vrouwen gaat klassen inrichten voor huis
houdelijke diensten (koken, wassohen
naaien en hygiëne). Dit „Committee" zorgt
dat geschikte meisjes een uitzet krijgen
units zij betrekkingen aannemen en er
blijven.
Slechts weinig vrouwen melden zich
in tegenstelling met vroeger bij de ar
beidsbeurzen als „inwonende" dienstboden
aam. -Er hébben zich, voor bet heele
Koninkrijk, volgens de jongste opgaven
4835 inwonende dienstboden bij de ar
beidsbeurzen doen inschrijven, 10.450 niet
inwonende en 22,500 ander dienstperso
neel.
De looncn schommelen thans tusschen
85 en 60 pond per jaar, terwijl werksters
8 tot 10 pence per uur krijgen en een
shilling vragen,
In de „Nation" deelt „A Wayfarer'
(Massingham) mede, dat koningin Mar-y
aan haar hoedenmaaksters last heeft ge
geven geen veeren van wilde vogels voor
haar hoeden te gebruiken.
Verschillende bankiers, induslrieelen
en groothandelaars hebben een inschrijving
geopend ten voordeele der speciale scholen
der universiteiten van Leuven en Brussel
Deze inschrijving heeft twaalf millioen
frames opgebracht, waarvan één millioen
door de Société Générale de Betgique.
Aan iedere boogeschool zal de helft toe
gewezen worden.
Een Orienl-telegram uit Kopenhagen
vertelt dat de Russische ex-keizerin moe
der, Maria Feodorowna, in een interview
verklaarde naar aanleiding .van de gebeur
tenissen in Rusland, dat in geval van een
herstel van het monarchistisch regime in
R ml and de eenige wettige troonpretendent
Twee arrestaties hadden plaats. Een zou zijn Michael Alexandrowitsj (de Kroe-
„Den monarchalen staatsvorm acht de
Commissie een zegen voor ons land, doch
alleen zoolang behoud van een waarlijk
nationaal Koningschap mogelijk is. Van de
troonopvolging behooren daarom uilge
sloten le zijn zij, die geen zekerheid bie
den, dat zij onze nationale gevoelens dee-
len en met onze inheemsche toestanden
voldoende vertrouwd zijn".
Het hier omschreven standpunt der
Staatscommissie voor de Grondwetsher
ziening wordt ook, blijkens de Memorie
van Toelichting bij de Revisie-voorstellen,
gedeeld door de Regeering.
Maar terwijl de commissie dan verder
re-deneerende tot de conclusie komt, dat
voor 't geval geen bevoegde opvolger naar
de Grondwet aanwezig zal zijn door mid
del van een volksstemming over den
Staatsvorm zal worden beslist, is de Re
geering van oordeel, dat art. 20 der be
staande Grondwet gehandhaafd moet blij
ven, welk artikel bepaalt, dat bij een wet
de opvolger zal worden benoemd.
In de M. Van T. motiveert de Regeering
haar standpunt aldus:
„Voor dat geval (dat geen bevoegde" op
volger naar de Grondwet bestaat) moet,
naar hare mcening, zoo cenigszins moge
lijk, de monarchie gehandhaafd blijven en
dus een koningskeuze geschieden. Elke
vingerwijzing in de Grondwet naar 'n an
deren vorm van staatsregeling is in 'n con
stitutie, gelijk de onze, misplaatst. Wordt
men dien weg opgedreven, omdat het met
terdaad onmogelijk zou blijken de monar
chie te handhaven, dan openen de bepalin
gen van liet XI hoofdstuk der Grondwet
daartoe de mogelijkheid. Dan -zal niet een
volksstemming met abstracte begrippen tot
inzet, maar een behoorlijk voorbereide
Grondwetsherziening moeten breken met
hetgeen thans tot de heilzaamste bepalin
gen onzer constitutie behoort".
-Erkenning en handhaving van den mo
narchalen regeeringsvorm wenscht dc Re
geering dus in onze Grondwet te blijven
voorschrijven.
Zij wil in ons'monarchaal land de deur
niet als op een kier zeiten voor een andere
staatsregeling.
Maar de mogelijkheid, dat zulk een an
dere staatregeling zou zijn in te voeren
wordt door haar niet ontkend of uitge
schakeld.
Zou het onmogelijk blijken de monar
chie le bandhaven, danzegt zij ope
nen de bepalingen van het Xle hoofdstuk
der Grondwet daartoe den weg.
Geen volksstemming in dat geval, maar
wijziging der Grondwet.
Van sociaal-democratische zijde wordt
tegen dit standpunt der Regeering op een
wijze, zooals daar meer gebruikelijk is,
alarm geslagen.
Met het „Centr." zijn we van meening,
dat daartoe geen reden bestaat.
De monarchie is zeker niet de eenig
goede regeeringsvorm; maar van den an
deren kant heeft het constitutioneel Ko
ningschap voor ons land onmiskenbare
voordeelen.
„De monaTchie zooals zij zich hier le
lande heeft ontwikkeld, behelst den liecht-
sten waarborg voor de ontplooiing yan
waarlijk democratische Staatsinstellingen"^
zegt de Regeering in "hare M. v. T. en
de geschiedenis van ons land is daarmee
in overeenstemming.
De democratische ontwikkeling wordt
ten onzent allerminst door het koning-
1 schap bedreigd, of belemmerd, getuige o.a.
de aanhangig gemaakte grondwets-herzié-
ning, welke nog groolere uitbreiding ge
ven zal aan den invloed van het volk en
zijn vertegenwoordigers.
Waarom dan zoo te polemiseercn legen
de Regeering, wanneer zij het beslaan van
een „waarlijk nationaal Koningschap"
geen ander dus wil vastleggen in de
hoogste wet des lands?
Zou men om nog slechts deze vraag
te stellen het raadzaam achten in de
constitutie van een Republiek een vinger
wijzing op te nemen naar de invoering of
het herstel,der Monarchie.
En is het goed recht der democratie in
ons koninkrijk minder gewaarborgd, dan
in de republieken Frankrijk en Portugal,
om van sommige andere niel te spreken?
Tegen de reactie f
Leeuwarden is een dei' bevoorrechte
steden 'in ons land. Een stad met veel
sociaal-democraten in den Raad en
twee dito wethouders. Een dezer wet
houders, de hear Schaafsma, ver
wezenlijkt nu socialistische idealen.
Zoö ook j.l. Dinsdag. Toen verdedigde
hij in den gemeenteraad een voorstel
om... B? en W. te machtigen, aan <le
gemeentewerklieden vergunning te ge
ven om 's avonds, na den acht-urigen
werkdag, dus... voor derden, nog ar
beid te verrichten!
Wat zegt uien nu, van zulk een wet
houder
De „Tijd" zegt er dit van:
Wij laten nu maar rusten, dat Mi
nister Aalberse gedreigd heeft met
strafmaatregelen te konten, indien
door dit werken voor derden de acht-
uraidag zou worden gesaboteerd. Wij
bespreken nu maar niet, dat patroons
eti werklieden in meerdere bedrijven
naai- middelen zoeken om dit euvel
tegen le gaanwij willen iter alleen,
maar eens het licht laten vallen, op
het feit, dat een socialistische wet
houder den 8-urendag wil saboteeren
en dus méédoet aan de reactie, doet
als de meeste conservatieve werkgever.
Zijn argumenten wilt ge wellicht
kenen? De meest verstokte vrij-liberaal
kan zo gebruiken, ziellier:
Hij beweerde o.a. dat de theorie
en de praktijk van den achturen-dag
o zoo veel verschikten;
dat de werklieden ook zondier toe
stemming van B. en W. 's avonds
voor derden werken;
dat de werklieden 's avonds met hun
vrijen tijd geen raad weten;
dat je er als bedrijfsleider eerst
maar eens in moet zitten, om den
toestand te beoordeelen.'
I
Is liet wonder, dat hij behalve nog
drie roode collega's zijn oud-liberalen
voorganger méékreeg voor dit voor
stel?
Gelukkig waren de „burgerlijke" leden
verstandiger en zorgden dat het voor
stel verworpen werd. De socialis
tische fractie was verdeeld.
't Is dus toch nog wel eens anders
dan de socialisten beweren. Hier roode
saboteurs en „burgerlijke" verdedigers
van den acht-urigendagt.
BEZWAREN TEGEN EEN WETS
ONTWERP.
Het volgende request is aan de
Tweede Kamér gezonden:
Het Bestuur der Algem. R. K.
Werkgeversvereeniging acht zich ver
plicht ter Uwer kennis te brengen
dat liet- zeer emslig, ja overwegend
bezwaar lieeft legen hel gedwongen
hooren van getuigen en bodeno-nder-
zoek voorgeschreven in par. 4 van
het Wetsontwerp no. 364 houdende
bepalingen tot bevordering van de
vreedzame bijtegging van geschillen
over arbeidsaangelegenheden en tot
L
Naar het Fransch
van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
M. VAN PINXTEREN. R. K. Pr.
In hun plaats zullen overbllijven mijn-
b-er Jacques en mijnheer Humbert,
schatmeesters der armen. Zoek in eeD
eenzame wijk een huis voor ons ge
schikt voor het bescheiden leven, dat
wij willen leiden en blijf gij bij ons
<xn ons le geleiden en lot God te
voeren."
„Hecre God," zeide de priester,
„troost hen, want Gij zijt de Trooster
Ik heb U om die twee zielen gesmeekt
zegen hen gelijk ik hen zegen."
Alle drie weenden zij en alle drie
gevoelden zij den onuitsprekelijken
troost gelegen in tranen, die voor, God
gantort worden.
Twee maanden later was de fortuin
wrn den markies te gelde gemaakt,
«et gerucht liep, dat hij alles ver-
had om ziin zoon te onterven.
Weldra was hij vergelen cn niemand
Wt Êt latej; fliw eenig verband te
zoeken tusschen de schattneeslers der
armen en de twee mannen op wie de
hand van God zoo zwaar drukte.
Geen dag en geen uur weken Jaques
de Flessigny en zijn zoon af van den
weg dien zij zich hadden afgebakend
Zij wijdden zich met vurige liefde aan
de armen en trachtten hunne smarten
te vergeten door deel te nemen in die
tan anderen. Ma-ar meermalen ontviel
hun oen moed. Een enkel woord; eeD
naam een herinnering, wekte het ver-
ledene voor hen weder op. Dan scheen
hun kruis hen te zwaar en zonder er
aan te denken hun levenswijze op te
geven, riepen zij om' medlijden tot God
en smeekten Hem hun de vergetel
heid te schenken.
Abbé Régis, die henverlaten had
om directeur te worden van een liefde
werk, „do nieuwe bekeerlingen" ge-
naamo, bezocht hen dikwijls, ook op
den avond waarover wij in het begin
van dit hoofdstuk spraken. Hij ver
sterkte hen op hun weg, richtte hen op
wanneer zij vielen en langzamerhand
wist zijn vaderlijk Voord hen ook
nu te troosten.
Kreten van kinderlijke vreugde deden
zich tot in hun woning hooren en hij
zeide hun op zachten to-on: „Het is
de speeltijd voor de meisjes in hef
klooster der nieuwe bekeerlingen. De
overste heeft mij dezen morgen ge
zegd, dat zij een nieuwe leerlinge, een
wild meisje, verwachtte. Zij zal.in de
communiteit gedoopt worden. Daarvan
zal een groot feest gemaakt worden, dal
veel belangstellenden trekken zalGij
hebt onze boeken doorbladerd, mijnheer
de graal', ïk hoop dat gij tevreden zuil
zijn, gij hebt er het recht toe, want
ik verklaar u, in naam van den God-
delijken Meester, gij handelt als. ware
Christenen,"
Abbé Régis kon niet langer bij1 zijne
vrienden blijven, hoe gaarne hij ook
.wilde want men kwam hem berichten,
nat eene vrouw hem wachtte in den
biechtstoel.
34
HOOFDSTUK XI.
HET DICHTSTUK „OVER DB
GENADE".
Het klooster der nieuwe bekeerlingen
was sinds actht dagen in vreugde. Zeker,
dit verblijf voor vrouwen, die dooi; de
genade getroffen waren, was altijd een
plaats vao vreedzame blijdschap, maar
nu was er nog een bijzondere reden
voor. Een buitengewone gebeurtenis
zou plaats vinden. De anieuwe bekeer
lingen" of „nieuwe Katholieken", want
beide namen werden aan het klooster
gegeven had to,t doel in Frankrijk den
ijver der missionarissènn, die Indië en
China gingen bekeeren, na te volgen.
De vermoeienissen der reis, de gevaren
waaraan op die verre kusten teeder
voelende vrouwen blootstonden, lieten
in die dagen niet toe hen te midden
der heidenen te zenden. Maar Luther
en Calvijn Iiadden aan de kerk rampen
genoeg' veroorzaakt^ om voor die' kwaal
een geneesmiddel te moeten zoeken.
De ketterij' besmette half Frankrijk,
Engeland en Duitschland. Zij verdeelde
de huisgezinnen en 'veroorzaakte zoo
veel rampen, dat de christelijke naas
tenliefde een nieuw middel moest zoe
ken om ze te lenigen. Een klooster
orde ontstond, die zich ten doel stelde,
jonge vrouwen en meisjes, die -door
hare families in de dwaling waren op
gevoed, een schuilplaats te verleenen.
De'bekeerlingen leefden tot den dag
harer opname in den schaapsstal onder
de hoede dier engelen van lierde.
Een nieuwe bewoonster was in hel
klooster gekomen, wier komst een bui
tengewone vreugde veroorzaakte. Haai'
gëschiedenis ontroerde allen. „Denk
eens, zuster;" ®eide een jeugdige no
vice, „de dochter van de koningin van
Polen zal haar komen bezoeken. Dc
hertog van Orleans zal met geheel zijn
hof in onze kapel komen."
„Zal onze aalmoezenier de plechtig
heid verrichten
„De Bisschop van Parijs zal tegen
woordig zijn, maar abbé Régis zal de
bekeerlinge doopen."
„Hebt gij het wilde meisje reeds ge
zien
„Neen, nog'nief
„Zou zij zeer leelijk zijn?"
„Neen, schoon als een eng,./."
„Daar komt zijriepen verscheidene
stemmen door elkander.
Inderdaad kwam het wilde meisje
aan den arm eener. zuster de zaal
binnen.
Mevrouw d'Epinoy had op raad v,an
haar biechtvader besloten, haar de
maand vóór haar doopsel aan het kloos
ter toe te vertrouwen. Het was een
groot offer voor tiaar, maar zij begreep,
dat hel nuttig was voor haiair bescher
melinge. Dezë verlangde vurig onder de
christengemeente te warden opgeno
men. De naam van „het wilde nleisje",
waarmede men haair steeds noemde,
vernederde haar. Zij verlangde vurig,
dat de priester, haai; een anderen zou
geven. Dus was ook zij gelukkig on
der de beschermelingen van het kloos
ter te worden opgenomen, om zoo den
dag van Ixaiar doopsel te verhaasten.
Mevrouw d'Epiuoy had dus van haar
biechtvader een woordje van aanbeve
ling aan de overste gevraagd, en ont
ving den volgenden dag twee brieven,
een voor de 'overste cn oen voor mijn
heer den abbc Régis. Zij haastte zich
daarmede naia r de kamer barer vriendin
en zeide haar: „Gij moet met mij mede
gpan, Plavienne; bovendien zal het
<rme kind u nog meer missen dan mij
en daarom moet zij uw laatste omhel
zing ontvangen; ziehier brieven vaü
aanbeveling."
„Zuster Pranedis, overste," las me
vrouw de Flessigny; „abbé Régis, aal-
mioevenierAbbé Régis, ik heb toch
goed gelezen, Etiennetle? Als dal mo
gelijk was! Als de priester, die dien
naam draagt, dezelfde ware van wien
Humbert vergiffenis voor hem en voor
mij verwachtte. Een voorgevoel zegt
mij dat het zoo is."
„Dus," vroeg mevrouw d'Epinoy,
wenscht gij abbé Régis te spreken?'
„Van gansclier harte."
Wordt vetraoMS. A
