Ihildehing,
mm
|NG Gz. Gudorp.
idbnis
Kruis.
cr
ISjlJÏ
B
1
figl
.fl
i
ONS BLAD" F
FEUILLETON
atinveiling.
ifacturen.
i en Qnderdeeies
BUITENLAND.
Dorpstraat
MENSIEPER.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: REDAQTIERNo!E633* 433
Fa. W. APPEL Jr.
WOENSDAG 6 APRIL 1921
xoopers.
xedjes.'
:klee,djes.
iliteit. Lage prijzen,
prijsopgaaf aan
idhuis is voortaan
op alle werkdagen
lur tot half 2 en
uur.
AKERDAGS blijft
luis geopend tot
iaf f 75-
Olie op de golven,
Oe weCergevonden dochter
No. 153
14c JAARGANG
I I
ÏLEE. 517.
R, FNIDSEM111-113.
let j. w. a. van HUIT
zal op Vrijdag 6
de3 morgens 10 uur,
Is" te Scbagen, ten ver-
Sen heer B. G. G. KöNIG
publiek en om contan'
pen:
ligrijke partij
eren zijn in opgemeld
bezichtigen op den ver-
8 tot 10 uur v.m
ivweeronpud).
Badmeester zijn voort-
|rijgbaar FAMILIE-
7 van 100 baden voor
jASSEN met 10
IM. TAN BEHEER.
LKN. DIRECTEUR DER
iWERKEN TE ALK-
igt vóór of op 15 April
30PGAAF van:
verrichten vaneenigo
pnmaakw erken aan da
sente-eigendommen
foren van stucddeois-
Itiiwerken
eismidwerk;
,8rstell8nvan bruggen.
de voorwaarden voor
J 25 cent per stuk aan de
Irwerf verkrijgbaar zpn.
klas Rijwielen
|s verkrijgbaar
U tot het
ut Rpielmagazijn
XMAAR,
krkt 68. Tel. 236
Reparatie-Inrichting.
i\i'.'éisi'-jJ
■I
w,
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
f 2.
f 2.50
f 0.50 hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclame?
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor»
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
A^TaTle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 50Q,—f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,—.
motiveering en een nfet geheel juiste
preciseering van die stelling.
Dat alles zijn echter geen onover-
Langzamerhand keert in het pers-komelijke moeilijkheden, dat is naar
debat de noodige objectiviteit inza
ke de te nemen maatregelen nopens
den opbouw van een organische Maat
schappij terug.
Dat is buitengewoon gelukkig.
Men schijnt -te fjpbben ingezien, dat
iet lanceeren van persoonlijke on
aangenaamheden de zaak eerder ach
ter dan vooruit zal brengen. Die over
tuiging moest zich wederom eenmaal
baan breken.
Men bedenke nu verjler, dat een
zakelijk debat verre is te verkiezen
boven een debat doorspekt met per
soonlijke onaangenaamheden. Wij heb
ben overigens altijd nog meer respect
voor mannen of vrouwen, die hun
meening durven zeggen, ook al is
die meening een andere dan de onze,
dan voor degenen die niets zeggen
maar in alle stilte de slooperswerk-
tuigen in het zweet huns aanschijns
hanteeren.
In een vrije kwestie, als de rege
ling lol in details van het groote vraag
stuk -der bedrijfsraden moet men een an
ders meening kunnen verdragen en eer
biedigen.
Ook al vermeent men dat die an
dere niet precies een juisten kijk op
het geheel en alle onderdeden heeft.
Men doet naar onze meening ook
niet juist, met daar achter altijd ver
keerde overwegingen te zoeken. In
één woord, men late vrij degenen
die hun meening willen zeggen en
vermeenen te moeten zeggen, en men
stelle, daar slechts een geargumen
teerde zakelijke bestrijding tegen
over.
Want zoo alleen zullen wij naar
onze stellige overtuiging tot het zoo
zeer gewenschte doel geraken.
Niet datgene wat de personen of
groepen scheidt zette men voorop,
veeleer en veelmeer datgene wat de
personen of groepen samenbindt.
Immerff.op die manier bereikt men
praktisch het beste resultaat en daar
om alleen is het ons te doen.
Bij het tot standkomen van een
meer intensieve samenwerking tus-
schen de Maatschappelijke groepen
heeft het in geheel Nederland ge
juicht van de uitingen van sympathie.
Daardoor werd een begin van daad-
werkelijke uitvoering gegeven aan
ons fundamenteel idee, aan,onze po
gingen tot oplossing van het sociale
probleem.
Immers niet in den strijd van de
eene klasse tegen de andere -klasse
moest de oplossing worden Jgezocht,
wel in de samenwerking van die groe
pen.
Men had een vorm geprojecteerd,
en de groepen waren toegetreden,
waarin die samenwerking zou moe
ten geschieden.
In een manifest, genoemd het
Paaschmanifest van '19, werd het
Nederlandsche volk van een en ander
mededeeling gedaan.
Even later werden op een groot
congres eenige fundamenten gelegd,
waarop die samenwerking zou steu
nen. Inleiders verdedigden daar de
congres-resoluties, en deze werden
met nagenoeg algemeene stemmen
tanvaard.
Toch was de eene inleider gelukkiger
en duidelijker in zijn formuleering
dan de andere, maar in het algemeen
bleek toen van weinig verschil.
Een van de belangrijkste stellin
gen wij denken hier aan de mede-
zeggingsschap «Ier arbeiders in het
bedrijf, werd spoedig een voor
werp van meer of minder verschil.
Wij hadden toen de overtuiging
:n hebben die nog, dat dit niet het
minst voortkwam uit een onvaste
onze wijze van zien slechts een kwestie
van juiste interpretatie.
In de gepasseerde twee jaren is
over het bedrijfsraden-stelsel heel
veel gesproken en geschreven. Kon
den wij de hoeveelheid literatuur
bijeen brengen, wij zouden' een res
pectabelen berg verzameld hebben.
Mede daardoor is het vraagstuk
van de uitwerking in" détails v^n
meerdere zijden bezien.
Daar zijn allicht fouten aan het
toen geprojéeteerde ontdektmen
heeft getracht verbeteringen aan te
wijzen.
Anderen zijn er gekomen, die als
hun meening kenbaar maken, dat
vooral sommige promotors verder
zijn gegaan dan oorspronkelijk was
bedoeld.
Weer anderen zijn er, die feitelijk
spijt'toonen te hebben van het toerr
aanvaarde en terug zouden willen gaan
Van dit alles is maar één ding noo-
dig. Wij moeten spoedig opnieuw bij
elkander komen, en dan elkander
eerlijk in de oogen zien en zoo noo-
dig over verschilpunten den degen
kruisen.
Daarbij moet voorop staan, dat
ieders meening recht wedervare.
Dat niet de een de pretentie heeft
dat hij feitelijk alleen is aangewezen
om een juiste omschrijving te geven
en de ander meent, dat die arbeiders
nu maar eens moeten zwijgen.
Dan krijgen wij een soort S. D. A P.-
toestand, waar een paar partijbazen
alleen de lakens uitdeelen. Dat wreekt
zich toch.
Want willen wij zorgen, dat de
organische Maatschappij er komt, dan
zal daarvoor noodig zijn buitenge
wone tact, zoowel naar binnen als
naar buiten.
Men vergete toch niet, dat door
een zaak tot een punt van praktische
politiek te maken, die zaak nog niet
voor elkander is. Eerst moet die zaak
groeien en botten in het Maatschappe
lijk leven zelf.
Alsdan zal de Wetgever gaan re
gelen en bevorderen dien groei. Voor
alles dus klaarheid en preciseering.
Men vraagt thans en niet al
lereerst uit werkgeverskringen zeg
ons nu eens precies welke bevoegd
heden die bedrijfsraden zullen krijgen
Dat is een zaak van het grootste be-
lang.
De derde groep in het geding, de
consumenten-groep, met heel veel
groote belangen, heeft daarop naar
onze meening volle recht.
Wij zijn er ook van overtuigd,
dat de beweging niet terugschrikt
om nog eens precies alle kaarten bloot
te leggen.
Daarvoor weet zij te goed en te
vast wat zij wil.
Maar dit ga vooraf aan een bespre
king in de politieke Centrale. Want
is dit vooraf gegaan, dan kan „de
politiek" er verder buiten blijven.
Het was vrees, meer dan iets anders,
die om een uitspraak der kiesvereenigingen
deed 'roepen.
Het persdebat, waarin persoon
lijke onaangenaamheden een oogen-
blik meer domineerden dan een zake
lijk debat, deed hieraan geen goed.
Er is nu olie op de golven. Toenade
ring tusschen en met bevriende rich
tingen, hetzelfde met groepen waarbij
verwijdering dreigden
Dat tnen in deze positie den tijd
benutte!
's B. M. KRIJGSMAN.
De communistische opstand
mislukt.
Da communistische partij heeft beslo
ten het parool tot de algemeene staking in
Duitschland in te trekken. De officieele
erkenning van het volledige fiasco dus.
De „Rote Fahne" publiceert tot nu dit
besluit niet. Maar wel tTacht het centrale
bestuur der partij in een ellenlange op
roep aan het Duitsche proletariaat het
communistische fiasco voor te stellen als
een triomf van de „beesten der openbare
orde!" In dezen oproep wordt gezegd, op
de gebruikelijke ophitsende wijze, dat de
opstand in midden-Duitschland het wel
overdachte werk is geweeJt van een te-
gen-revolutionnaire provocatie. Zoo ver
gaan de heeren zelfs, dat zij beweren, dat
spionnen en agents provocateurs door dy-
namiet-aanslagen een progromstemming
wilden verwekken tegen de communisten
om de arbeiders tot oneenigheid te bren
gen! Het oogenblik voor den strijd is
gunstig geweest. En het proletariaat zou
gewonnen hebben, indien de arbeiders één
lijn hadden getrokken. Maar natuurlijk
kozen op het beslissende moment de aan
voerders weer de partij van de bourgeoisie,
niet die van het proletariaat. Niet de mi
litaristen hebben aan het oproer een eind
gemaakt, doch de mcerderheidssocialisten
en de on a i'h an kei ijken, Mie het proletariaat
in den steek lieten. „De communisten al
leen kunnen de overwinning van dè we
reldrevolutie niet bevechten", aldus wordt
eerlijk erkend. En zij hebben roemrijk het
onderspit moeten delven voor de tegenre-
volutie van Weslarp tot Hilferding. Maar
de communisten gaan, niettegenstaande de
zen nederlaag, vol vertrouwen" en met op
geheven hoofd nieuwen strijd tegemoet.
En dus: „Bereidt u voor op een nieu
wen strijd! Weest gereed! Spoedig zal
weer bevolen wordende slormrfem onder
de kin! Pakt den vijand aan! Thans
reeds roepen wij zeker van de overwinning
na den verloren slag: Vit gevecht werd
afgebroken, maar de geheele situatie
schreeuwt naar nieuwen strijd!"
Ook uit een manifest van de „Vereenig-
de Communistische Partijen van Duitsch
land" blijkt duidelijk', dat het niet om het
einde, maar slechts om een pauze van den
strijd gaat. In dit manifest .kondigen de
communistische leiders aan, dat spoedig
weer het parool zal zijnde stormriem on
der de kin. Woordelijk wordt gezegd;
„In Oost-Pruisen, in Pommeren, in
Sleeswijk-PIoistein staan de arbeiders on
middellijk voor een zwaren strijd. In het
Rijnsch-Westfaalsche kolengebicd staan de
mijnwerkers vöor een reusachtige staking".
Het officieel verslag van den Opper-
president in Maag-denburg beschouwt den
toestand seeds zeer optimistisch. In dit
verslag wordt verklaard, dat de toestand
over het algemeen in het industrie-gebied
van MiddenDuitschland rustiger geworden
is en dat de oproerige beweging als on
derdrukt kan worden beschouwd.-
De aanslagen, die nu weer te Berlijn
zijn gepleegd, wijzen er op, dat de com
munisten in geenen deele hun actie defi
nitief hebben gestaakt, maar dat zij nog
voortdurend trachten deze opnieuw aan
te wakkeren.
De directie der Leunafabrieken is voor
nemens hij het weder aanstellen der ar
beiders een minimum leeftijdsgrens te stel
len. Wie in een voor Duitschland zoo be
langrijk- bedrijf als de Leunafabrieken
werkt, moet een zekere rijpheid hebben be
reikt, meent de directie. Men hoopt reeds
in den loop van deze week met het herstel
lingswerk' en dan geleidelijtk met de her
vatting van het bedrijf te kannen begin
nen.
Het Moskousche blad „Iswestia" wijst
er in een hoofdartikel op, dat de commu
nistische onlusten in Duitschland geen in
wendige kracht hebben getoond; zelfs in
Alle drukwerken zonder uitzondering.
VRAAGT PRIJS.
het Ruhrgebied is het betrekkelijk rustig
gebleven. Het blad meent echter, dat de
voedingsbodem voor zulk een beweging
ontbreekt erf betreurt, dat de Duitsche
communisten den toestand niet goed heb
ben ingezien en zich tot een verdeeld optre
den hebben laten meeslepen.
De buitengewone rechtbanken,
I-n de rechtzaal te Moabit komt heden de
buitengewone rechtbank' bijeen, die naar
aanleiding van de communistische onlus
ten voor het district Berlijn is ingesteld.
Voor deze -rechtbank zullen alle personen
moeten terechtstaan, die verdacht van
communistische misdaden in hechtenis zijn
genomen, o.a. ook de daders van den aan
Slag op de Siegessaule.-Er moeten in het
geheel 500 zaken worden behandeld. De
processen zullen dus weken lang duren.
Het avontuur van ex-keizer Karl.
De, houding van Zwitserland.
De Zwitsersche Bondsraad heeft beslo
ten de Hongaarsche regeering mede te
deèlen, dat hij nog steeds bereid is den
ex-koning een voorloopig verblijf in Zwit
serland toe te staan, ondor voorbercljd
van zekere controlemaatregelen. De Bonds
raad heeft een officier afgevaardigd, die
zich naar de grensplaats zal begeven, waar
de ex-koning Zwitserland zal binnen
komen. Deze officier zal den ex-koning
naar zijn voorloopige verblijfplaats bege
leiden en, het toezicht op zijn verblijf op
zich nemen. Waarschijnlijk zal de ex-
koning in Luzerm afstappen en in een
plaats in het kanton Luzern voorloopig
gaan wonen. Het kanton Waaidt is voor
hein volgens besluit van de Waadtland-
sohe regeering gesloten; hij zal dns niet
naar zijn vroegere verblijfplaats Prangins
lerugkeeren.
Ex-koning Karl vertrokken.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat de on
derhandelingen tusschen Boedapest en
Steinamanger op een compromis zijn uit-
geloopen. Karl zal voor zijn vertrek een
proclamatie uitvaardigen aan het Hon-
sJr ^éKrsdic voikv waarin hij zijn aanspraken
op dè Hongaarsche troon handhaaft en
verklaart dat hij slechts bukt voor de
omstandigheden van het oogenblik.
Uit Steinamanger wordt nader gemeld,
dat Karl gisterenmorgen om 9.40 uur zou
vertrekken. Tot de Oostenrijkscihe grens
zou bij begeleid worden door generaal
Hegedüs kolonel Robier, regeoringscom-
missaris, graaf Sigray en verschillende
ambtenaren. De orue op het station werd
gehandhaafd door politie. Militairen
namen officieel aan het vertrek niet
deel.
De mljnwerkersstaking.
Pu'yt id del in spogingen. Kans op
het stopzetten van de scheepvaart.
Aangemoedigd door Lloyd George's
mededeeling dat de regeering begeerig is
om elke mogelijkheid voor een oplossing
in het steenkoolgeschil te onderzoeken,
doen arbeidersleiders als Ciynes en Hen
derson voorstellen van vredeiievenden
aard, vooral strekkende toit verlenging der
periode van regeeringsconlrole. Dergelijke
maatregelen worden echter beschouwd als
uitstel van executie.
Indien de onderhandelingen niet spoedig
hervat worden, zullen de vakvereenigingen
in het scheepvaartbedrijf zich aansluiten
bij de actie van het Drievoudig Verbond,
met dien verstandz dat indien 't Verbond
de staking afkondigt, ook de scheepvaart
zal worden stopgezet.
De houding van het spoorwegpersoneel.
De voorzatter van het verbond van
spoormachinisten en stokers heeft in een
interview gezegd, dat zijn bond geen deel
uitmaakt van de Triple Alliantie en niet
wenscht 'gewikkeld le worden in eeniger-
loi actie van de Triple Alliantie.
Verloven ingetrokken.
De admiraliteit heeft alle verloven inge
trokken, maar tot nu toe geen personeel
van de vloot naar de mijnen gezonden.
DE TOESTAND IN IERLAND.
„Zoolang de oorlog duurt".
In verband met de werkloosheid en den
crisis in Ierland hebben de Iersche arbei
derspartij en het vakvereenigings-congres
een manifest gericht tot het Iersche volk,
waarin er op wordt gewezen, dat er meer
dan honderdduizend wcrkloozen in hel
land zijn.
„De tijd is gekomen", zegt het manifest,
„dat alle goede staatsburgers hun per
soonlijke belangen moeten opofferen voor
het algemeen welzijn. Van een nader ie be
palen datum af moet ieder zijn bezittingen,
en werkkracht stellen in dienst van de na
tie. Alles wat het weizijn en de productie
bevorderen kan, moet dienstbaar gemaakt
worden voor het algemeen, zoolang de
oorlog duurt, dus ook aller arbeid".
Een valsch bericht.
De „Daily Herald" spreekt het bericht
tegen dat Dail Eireann een commissie zou
hebben benoemd „voor onderhandelingen
met vijandelijke landen", waarmee,dan in
de eerste plaats Engeland zou zijn be
doeld. Dè Engelsche pérs meldde dit, zegt
de D. H.. op gezag van de „Iris Rui lot in'
maar dit heeft de mededeeling niet gedaan.
De D. H. herinnerde aan de valsche
„Praavdas", insinueert nu dat wellicht een
valsoh nummer van de „Irish Bulletin'
liet officieele orgaan der Iersche repuhliek,
is verschenen.
BEN MIJNWERKERSREPUBLIEK
Een vertraagd B. T. A.-lelegiram uit
Rome meldt, dat volgens berichten uit
Triest aan het „Giornaie dTtalia" d'e
mijnwerkers van Dalarsa, die een maand
geleden de algemeene staking uitriepen
tengevolge van het verbranden van de
Kamer van Arbeid te Triest, thans over
gegaan zijn lot de bezetting van de ge
heele omgeving en Jran agitatie uitstrek
ken tot buiten het kolengebicd', waarvan
zij aile toegangen hebben bezet.
Het gebied vormt een kleine autonome
republiek, waar strenge wellen heersehen
EEN BOLSJEWISTISCH COMPLOT
m ITALIë.
Volgens berichten uit Rome zou de re
geering besloten hebben krachtig op te
treden tegen de revolutionaire propagan
da, welke gevoerd wordt door "talrijke
vreemdelingen. Vele huiszoekingen heb
ben plaats gehad in de omgeving van
Genua, waar het centrum der agitatie is.
Hongaren, Poien en Russen zijn gearres
teerd. Een uitvoerige correspondentie is
in beslag genomen, weülko op het stpoor
van een uitgebreid bolsjewistisch com
plot heeft gebracht. Een communistisch
afgevaardigde zou bij de zaak betTokiken
zijn. De Russische handelsmissie vraagt
om bescherming tegen de ascis'tisdhe be
dreigingen. „Bpoca" en „Giornaie dTta
lia" verzoeken de missie te vertrekken.
DE V. S. EN DUITSCHLAND.
Uit Washington verneemt Reuter, dat
naar verluidt, Harling het weder indie
nen heeft goedgekeurd, zoodra het con-
gres de volgende week opnieuw bijeen
komt, van d"e motie van Knox, volgens
wélke een afzonderlijke vrede met
Duitschland zal worden gesloten. Er is
nog niet beslist, wanneer de motie in
stemming zal worden gebracht.
DE CONFERENTIE DER SUCCESSÏE-
STATEN.
Uit Rome wordt gemeld: De conferen
tie der staten, die uit le vroegere Oos
tenrijkscihe monarchie zijn anlstaan, zal
titans op 6 April ie Rome beginnen. De
conferentie te Porto Rose zal, indien de
conferentie te Rome voor dien tijd ge
ëindigd is, op 15 April worden gehou
den.
DE TOESTAND IN PERZIë.
De bijzondere correspondent van de
„Times" in het Mididen-Oostcn meldt aan
zijn blaid het een en ander over den nieu-
Naar liet Fransch
van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
I» M. VAN PINXTEREN. R. K. Pr.
„Gelieve don het bevel te geven om
1,1 'c spannen; terwijl ik onze bescher
melinge aan zuster Pranedis voorstel,
zu" gij naar den aalmoezenier vragen."
Na J ljennette en Flavienne omhelsd
e hebben en hen te hebben doen be
ioven baar iederen Zondag te komen
Iczoeken, trok het wilde meisje een
mauw gewaad aanv omdat die Meur
hoar zeer behaagde en wachtte op hen.
oon Iiiiennette haar kwam halen,
vroeg zij schroomvallig: „Mag. ik mijn
heer Anlonin niet vaarwel zeggen?"
■„Zeker, lief kind. en ik ben blii
Jat gij hem niet vergeet."
He jonge mau kwam. nai ontboden
zijlij bij züne zuster en zeide haar:
„Gij voert haar weg, zonder dat iets
ofj die scheiding heeft voorbereid"
„Mijnheer de burggraaf," antwoordde
Jet kind, „ik zal als ik het -klooster
'crlaalj uwe vriendschap meer waardig
zijn. Dan zal men," hoop ik, in mij niet
meer het wilde meisje zign. maar een
.nieuw geboren, wier liefde geen schan
de aandoet."
„Mat zegt gij!" riep Anlonin; „kun!
gij denken dat uwe genegenheid, uwe
treffende dankbaarheid verachting vér
dienen? Het is alleen voor uw wel
zijn, dat mijne zuster u brengen zal
naar het klooster. Bid voor haar, bid
voor uwe vrienden, bid ook voor mij,
die iederen dag aam u denken zal."
„Ik zal bidden," antwoordde zjj.
Mevrouw d'Epinoy ging naar bene
den, Flavienne nam de hand van het
wilde meisje en Antonin zag hen in
het rijtuig stappen,
„Vaarwel," fluisterde hij.
Op hetzelfde oogenblik deed een
zachte aanraking hem zich omwenden.
De tamme jonge hilde likte hem de
hand. „Zij Leeft u vergeten," zeide hij,
„gelukkig!" En hij liefkoosde het ear-
dig diertje.
De paarden voerden mevrouw de
Flessigny en mevrouw d'Epinoy in
snelle vaart naar het Mooster. De laat
ste trad de spreekkamer binnen, ter
wijl de portierster zuster Pranedis ging
verwittigen. Mevrouw de Flessigny be
ga fzich zeer ontroerd naar de kapel,
waar zij abbé Régis deed ontbieden.
Zij wikkelde zich in de plooien van
haar tangen mantel en wachtte in de
schaduw van het heiligdom op den
priester. Een lichte stap, het gerujsch
van een deur, die geopend werd, ver
kondigden haar zijne komst. Zij maakte
liet kruisteeken en bad zacht de voor
bereidende gebedenn.
„Vader," zeide Flavienne, haar sluier
"pneffend, „ik heb geen zonder op mijn
geweten, waarvan ik mij te beschuldi
gen heb, maar ik ga gebukt onder den
ast vlan een groot ongeluk en een vree-
selijk geheim."
„Ik zal u helpen den last te dra
gen en het geheim bewaren.
„Gif noemt u abbe Regis?" i
„Ja, mijne dochter."
^Zijt gij het, die de opvoeder en
vriend waart van graaf umbert?"
„Ja, mijne dochter," zeide de pries
ter ten tweede male.
„God is antwoordide de ange-
lukkijge vrouw. „Ik hgd niet durven
Iwnpen, dat Hij mij1 den troost zou
geven u, na zóóveel rampen, weer te
zien."
„Wie zijt gij dan?" vroeg de priester.
„Ik ben Flavienne de Flessigny," riep
de jone .vrouw.
1 Op zijn beurt liet de priester, een
kreet hooren.
„Gij leeft, gij leeft!" zeide hij.
„Ta," antwoordde zij weenendl, „en
mijn Humbert is dood."
„Hij? Wie heeft u dat gezegd? Ween
niet, wees niet bevreesd, mijne dochter.
God, die oneindig barmhartig, is, be
proefd zijne kinderen nooit boven hun
ne kipchlen. Zou .ik aldus tot u spre
ken, mijne dochter, als Humbert, mijn
leerling, mijn zoon
„Voleindig, vader, gij ziét wel dat ik
bijna sterf."
„Men sterft niet van vreugde, mijne
dochter."
„Mijn echtgenoot leeft!" ri^p Fla
vienne. 'beide handen óp haar hart
drukkend.
Maar op dje uitbarsting liarer vreug
de volgde een ontzettende - schrik.
„Wat moet ik hem zeggen, als hij
naar zijne dochter vraagt?"
„Dus Dolores...."
„Is verloren," antwoordde zij, „hijna
zeker dood, inaar zeker verloren."
Toen verhaalde zij snikkend wait de
ontsnapte wit de Bastille haar verhaald
had.
„Arme vrouw," zeide de priester; ,gij
wpafl wiel schuldig en zelfs njet jou
wen toestand in Perzië, waar een nieuwe
omwenteling begonnen is. De vorige re
volutie was een strijd om de madht aan
den Sjah te ontnemen en haar in han
den te brengen van de edelen. Zij slaag
de, met liet gevolg, dat de corrupte
grandes een regeering instellen, die veel
slechter was dan PerzSë op dit gebied
ooilt onder een Sjaih had beleefd. De
nieuwe woesteling dient om de madht
van den adel over te brengen op de in-
tellleclueele aristocratie. De éersie leider
is een bekwaam jong journalist, die, vol
gens den „Times"-inian, een afstamme
ling is van den profeet. Perzië heeft geen
arbeidersbevolking en, naar de meening
van den „Times"-correspondent, geen
bolsjewieken, behalve enkele dilettanlen,
die mei een salon-bolsjewisme spelen.
Het doel van de nieuwe Perzische be
weging is belangrijk voor het Westen,
want het schijnt tot de mogelijkheden
te behooren, dat het Oosten het tegen
gif voor het bolsjewisme vindt. Hier is
geen arbeidersbevolking en niemand, die
een proletariërsregeering predikt of mo
gelijk acht, maar daarentegen zijn er ve
len,. die het ideaal van Plato koestaren,
dat wijsgeeren koningen moeien zijn en
koningen wijsgeeren. Het Oosten schijnt
den rug toe te kceren aan de parlemen"
ten en wijzen te zoeken.
De nieuwe regeering begon met een
groote overwinning op haar tegenstan
ders. Er zijn thans ongeveer tweehonderd
van de meest vooraanstaande personen
uit de Perzische groote wereld en de po
litiek met uitzondering van stamhoof
den, die men met rust geitalen heeft, j
gevangen genomen.
Weliswaar heeft de nieuwe regeering
de Engelsdh-Perzische overeenkomst op
gezegd, maar zij heeft getoond toch prijs
le stellen op de aanwezigheid van Brit-
sche officieren en adviseurs.
De militaire toestand baart de nieuwe
regeering zorg, met name de be trekkin
gen tussdhen Moskou en de Perzisch-
Ta r taa rsdli -bolsjewiek scilie troepenmacht
le Kesjt. In verband daarmee is aan de
'Britsche troepen, die bezig zijn Perzië te
ontruimen, verzocht eenig oorlogsmate
riaal aan de nieuwe regeering te willen
verkoop en.
Er is een bolsjewietosche afgezant on
derweg, Rotihslein geheeten, en het heet,
dat de Fransche en Britsche regeering
beide" aan haar vertegenwoordi^rs te
Teheran instructies hebbeji gegeven geen
betrekkingen met dezen nieuwen afge
zant aan te knoopen.
De TCgeering van Zia ed Din heeft pres
tige gekregen door een buitengewoon
dramatische poging om eerlijk te zijnen
zedelijk gezag te krijgen. Zoo zijn de ver
koop van alcoholische dranken en het
hazardspel verboden. De opheffing van
het opium-departeimeni, dat 400 man
personeel telde, en de afschaffing van het
beruchte departement van justitie, zijn
maatregelen, die evenals de voorgaande,
populair zijn. Speciale rechtbanken zijn
bezig den ontzei lenden achterstand in te
halen. De agrarische politiek der regee
ring iis. eveneens iets nieuws. Totldusver
bepaalden de regeeringen zich erioe, baar
prestige op te houden door het nationa
lisme tegen Rusland en in den laatsten
tijd tegen Engeland aan te wakkeren,
Thans is het eerste woord tot den Perzi-
sdhen boer gesproken.
GEMENGDE BUITEN!.. BE- 1
RICHTEN.
DRAADLOOS STATION OP GROENLAND.
Een draadloos telegram uit Kopenhagen
meldt, dat volgens „Social-democraten" de
Britsche regeering zich tot de Deensche
regeering -wendde met het oog op de op
richting van een draadloos station op
Groenland. De dilectuur van het Deensche
instituut verklaarde aan het blad dat voor
de meteorologische wetenschap en de zee
vaart zulk een station van groote waarde
voorzichtig. Uw ijver omi uw kind te
redden stelde u bloot aan een doods
gevaar, dat gij heldhaftig op u ge
nomen hebt. De misdaad van twee
booswichten kan niet aan u geweten
worden."
„Misschien zou Humbert barmhartig
genoeg zijn ont evenals gij te denken,
mijn vader, maar ik oordeel mij zelw
met strengheid, ik beschuldig mij zel
ve. Ik had mijne dochter niet moeten
verlaten, zelfs faiet om haar te redden.
Ziehier dan ook wat ik wil. Paul Avène
is naar de Ardennen gegaan om er het
spoor van Dolores te zoeken. Grand-
Hunier bewaakt den toegang .tot het
huis tan gcaaf Canélos, wij hebben
onze politie. De haat van Paul Avène
op zijn ouden medeplichtige, het ver
langen om zijn misdaad 'te herstellen,
zoo het mogelijk is, alles vereenigt zich
om mij *lc doen hopen, dat de een mij
tijding van mijn kind zal brengen en
de ander de bestraffing van een ellen
deling zal verzekeren. Ik zou op dit
oogenblik den blik van mijn echtgenoot
niét durven uitstaan, de vader zou van
mij Zijn dochter terugeischen. Wie weet.
of hij wel gelooven zou aan de geschie
denis. van die boot, van het Mstje aan
Lament Caba^ou gegeven, attu de strand
roovers van de kust van Penntarck?
Ik wil mii niet moeten verdedigen voor
Humbert. Bovendien de gedachte dat
mijn echtgenoot ft, dat zijn vader
hein vergiffenis heeft geschonken, dat
hij nog aan mij denkt, is voldoende
om mij te Roosten."
„Rekent gij dan zijne kwellingen voor
niets 1"
„Hel geloof verzacht ze, de naasten
liefde lenigt ze. De Voorzienigheid, die
Papt Avène pp mijnncn weg gebracht
heeft en die mij thans aan uwe voeten
doet nederknielen, zal het afgebeden
wcncier verder voltooien. Ik zal den
voorgewenden graaf Conélos ontmas
keren, ik zal hem brengen tegenover,
zijn slachtoffer en als de misdaad be
wezen en de tuchtiging van den schul
dige geschied is, clan zal ik mij pas in
de armen van Humbert durven wer
pen."
Hel tuiden eener klók werd gehoord
en abbé Régis zeide haar: „Men luidt
voor het Lof, binnen eenige oogenbiilv
ken kunt gij, als gij wilt,, jiwen echt
genoot zien."
„In deze kapel?"
veryoLgii,
