BUITENLAND.
Bureau: HOF 0, ALKMAAR. - Telefoon: SK433
Fa. W. APPEL Jr.
öp wedergevonden dochter
Aansporing tot misdrijf,
No. tS9
WOENSDAG 13 ADKIL 1921
Mdc JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH
r- 1
ssOHS BLAD55 1
Abonnementsprijs;
Per kwarfa(a! voor Alkmaar 2.—
Voor buiten Alkmaar •••••••••f 2.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.50 hooger.
Advertentieprijs:
I Van 1—5 regels S 1.25; e!ke rege! meer f 0.25; Reclames
f per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor*
uitbetaling per plaatsing f 0.50. t
ft n
cAS
a|ie abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,--, f 35,—, f 15,-
Ismentasre kroniek
Ve Successie-belasting Herziening der
Leerplichtwet.
De voortgezette beraadslagingen over
le wijziging der Successiewet, kenmerkten
tich door een zekere matheid en weinig
vuimo. Dit laatste openbaarde zich ook
o de omstandigheid, dat Donderdag, reeds
éven na 4 uur, weer de helft der heeren
ïiet in de vergaderzaal der Tweede Kamer
aanwezig was, een omstandigheid, waar-
loor een stemming ongeldig moest worden
/erklaard. Bij de Linkerzijde was de op-
komst weer 't slechtst. In schrille tegen-
stelling met het afkeurens- en betreurens
waardig absenthdsme, is de interpellatie
zucht der leden, waar tegenover staat, dat
'de gewone wetgevende werkzaamheden in
Y gedrang geraken. Het absentheïsme
schijnt intusschen zoo'n ingekankerd
kwaad in de Tweede Kamer te zijn ge
worden, dat zonder drastische maatregelen
'dit euvel wel niet zal kunnen worden be
dwongen.
De beraadslaging over de successie-belas
ting werd dan voortgezet en de heer De
Wyckerslooth, achtte het regeeringsont-
werp in zijn voortgezette rede, ook op zich
zelf, dus zonder vergelijking met andere
vormen van kapitaal-heffing, onaantieme-
Ijk. Spr. wees er op, dat het eenige mo
tief voor het ontwerp gelegen is in den
Wer.sch, 0111 den vermogensaanwas te
■treffen. Doch, zoo vroeg hij, waarom is dit
ontwerp dan gehandhaafd, terwijl het
eigenlijk ontwerp-vermogensaanwasbclas-
ting door den minister is ingetrokken? De
nood van de schatkist ten slotte, hoe hoog
'deze ook gestegen mag zijn, kan wel, zoo
meende de heer Wyckersloot, een reden tot
het zoeken van middelen zijn, doch kan
op ziclizelve geen rechtsgrond opleveren
voor het voorstellen van een willekeurig
belas tingontwerp.
Een geheel anderen toon dan zijn par
tijgenoot, sloeg de oud-minister van
Financiën, de heer Kolkman, tegen het
ontwerp aan. Deze was over liet wetsont
werp weliswaar evenmin opgetogen als
3e heer De Wijkerslooth, doch hij aan
vaardde het met berusting, evenals inder
tijd de Tabaksbelasting. Het geld moet
er nu eenmaal zijn, zei hij tot den socialis-
tisc'nen heer J. Ter Laan. De heer Kolk
man verdedigde het gekozen percentage
tegenover den sociaal-democratischen afge-
'aardigde, die met een vermenigvaildigings-
iijfer had willen werken in plaats van een
bepaald (voor dezelfde groep uniform)
percentage aan het reeds bestaande toe te
voegen, in het stelsel-J. ter Laan zou wel
iswaar proportioneel de druk voor allen
in dezelfde mate verzwaard zijn geworden.
Tegenover dit theoretische voordeel zou
echter volgens den minister en mr. Kolk
man, een zóó zware belasting van groote
erfenissen hebben gestaan, dat hieraan
verbonden nadcclen wel den doorslag
noesten geven.
Van een heffing in eens bleek mr. Kolk-
nan thans minder gediend dan zijn partij
genoot Dc Wijkerslooth. Zeker mocht zij
volgens hem niet dienen om de verhoogde
succesiebelasting van de baan te werken.
rrouwens, hij gaf het voorstel-Marchant
net de minste kans en wenschte zijn oogen
uiet te sluiten voor het feit, dat in ver
band met de achtereenvolgende staats
leningen en den vermaarden „stok achter
de deur" feitelijk reeds een heffing in
eens had plaats gehad.
De lijdelijke vermeerdering van draag
kracht volgens velen de rechtsgrond bij
ui nemendheid voor het beginsel der
lucccsiebclasting heeft bij een erfenis
wel plaats, indien de kinderen van den
erflater volwassen zijn en een gevestigde
positie hebben, doch blijft ten eenenmale
uit, indien een gezinshoofd met achterla
ting van minderjarige kinderen in de
kracht van ziin leven sterft. In de Succes
siewet wordt aan deze wanverhouding
l'Kl 'I l.l.K T( )i\
Naar hel Franscli
wn RAOUL DE NAVERY,.
bewerkt door
Acker aan u?"
„Neen, niet aan mij."
„Aan wie dan?''
„Aan mevrouw de Flessigny."
„Mevrouw dc Flessiguy is dood, dtl
weet gij."
„Gij vergist u, CaniSIos, ntovtouw de
Flessigny leeft. Ik begrijp uw angst
bij die gedachte; dat is een tegen
standster, die meer te vreezen is dan
Paul Avène, dien kan men opnieuw
in de Bastiilo doen opsluiten. Maar
Bis mevrouw de Flessigny een klacht
indient, zljt gij verloren."
„Een klacht indienen... Ik zeg u,
dat zij gestorven is bij de ramp van
de Terrible... En al had zij de ramp
overleefd, dan zou zij in graaf Canë-
los mij onmogelijk herkennen."
„Zij zal u herkennen, zooals ik u
herkenWij zijn beiden groote ellen
delingen geweest j onze misdaad heeft
Icgemoet gekomen, door een bepaling,
waarbij de heffing in een dergelijk geval
getemperd wordt. De heer De Geer had nu
een amendement voorgesteld om, naast
het ontwerp, ook het desbetreffend artikel
dier wet te wijzigen, opdat deze gunstige
bepaling haar waarde blijft behouden.
Ook de heer Oud kwam met een be
zwaar voor den dag. Volgens het ontwerp,
is de mogelijkheid niet uitgesloten, dat de
weduwe van den erflater minder erft dan
de echtgenoote bij diens overleden zoon.
Ten einde deze mogelijkheid uit te sluiten,
stelde de heer Oud voor, om in de eer
ste, laagst belaste categorie van erfgena
men, n.l. „3e kinderen of de echtgenoot,
terwijl kind of kinderen uit het huwelijk
verwekt of afstammelingen daarvan aan
wezig zijn", de laatste op „terwijl" vol
gende toevoeging le doen vervallen.
Tegen alle drie de amendementen trad
Minister De Vries in 't krijt. Tegen het
amendement-De Wijckersloot'n stelde hij
het bezwaar, dat de wet al aftrek kent,
als er kinderen van den erflater zijn. Na
eenige discussie, liet hij het amendement-
De Geer aan de beslissing der Kamer over.
Tegenover het amendement-Oud, voerde
hij aan, dat de opbrengst der belasting bij
aanneming ervan, belangrijk zou verminde
ren.
De oppositie van den Minister mocht
echter niet baten. De drie amendementen
werden aangenomen. Het amendoment-
Dc Geer bad slechts twee stemmen tegen.
Bij de behandeling van dc herziening
der Leerplichtwet, hield de anti-vevolution-
naire afgevaardigde Van der Molen, een
belangrijke rede. Hij ontkende het recht
der Overheid om bet volk wettelijk te
dwingen tot het volgen van onderwijs en
critisecrde scherp de toenemende staatsin
menging in alles en nog wat, waarbij den
burgers op allerlei wijze dwang word op
gelegd.
Van Vrijzinnige zijde, n.l. door den heer
De ICantcr, mede namens de heeren Dres-
selhuys, Treub, Otto, ter Hall, Rink en
De Muralt, werd een motieingediend,
waarbij de Kamer, op grond dat de leer
plicht logisch meebrengt, dat de ouders
en verzorgers niet door onvermogen om
hun kinderen en pupillen voldoende te
kleeden en te voeden, belet worden dien
plicht na te komen, de regeering wondt uit-
genoodigd een subsidiestelsel te bevorde
ren, waardoor aan het particulier initia
tief de gelegenheid wordt gegeven hier
aan tegemoet te komen.
Nog spraken de christelijk-historlschc
afgevaardigde Bakker en de Katholiek
Bulten. Over de beginselvraag maakte de
eerste zich niet druk. Hij constateerde
dat leerplicht nu eenmaal een noodzakelijk
kwaad was en ging daarna over tot een
bespreking van ondergeschikte punten in 't
ontwerp.
De heer Bulten meende, dat het bij dit
ontwerp niet over een principiëele vraag
ging, immers over het beginsel was
reeds in 1900 beslist maar over een gra-
dueele vraag. Op dezen grond verklaarde
bij zich tegen het ontwerp te zullen ver
zetten.
Wanneer de berichlen in de „Courant",
op waarheid zijn gegrond, dan be
slaat er voor de justitie alle aanleiding
lot een onderzoek naar de omstandighe
den waaronder de brand in de Drentsche
venen is uitgebroken.
In deze berichlen loali heet licit, dat deze
branden bijna tegelijkertijd op verschillen
de plaatsen zijn begonnen, dat het uitbre
ken daarvan was voorspeld.
Aan de brandstichting van de zijde der
verveners, zooals gemompeld is, kan moei
lijk worden gedacht, omdat verschillende
verzekering-maatschappijen de te velde
staande turf niet meer willen assureeren.
Er is in het loonoenflict in de venen op
geweldige wijze gestookt. Dc revolutionai
ren in ons land en hun orgaan, „De Tri
bune", doen wat in hun vermogen is, om
dit conflict tot inzet te maken van een
strijd.
Nog Vrijdag j.l. schreef het blad van
Wijnkoop en van Ravesleyn:
„Arbeiders van Nederland, zorgt dat
van onderop, dc drang koant om op te
houden met het geleuter, met liet gemier
en geklier.
Laat het revi'luüonnair proletariaat
van Nederland iels doen.
Het hoogste, dc eer van het revolnii-
onaire proletariaat staat hier in Hol
land thans op het spell
Het woord is nu aan dc arbeiders zelf,
de laksheid der leiders is geen vereont-
schuldiging, er moet nu onmiddellijk
wat gedaan worden.
Arbeiders, kent uw plicht." 1
Die laai riekt o.i. slerk naar opruiing.
Het zou dus geeu verwondering- behoeven
te wekken, als een of meer revolutionairen
in de venen, in een dergelijke „opwekking"
een aansporing tot misdrijf had gelezen.
De Mijnwerkersstaking.
Naar verluidt, hebben de onderhande
lingen voor dc regeling van het geschil
een bevredigenden loop en is de conferen
tie gisteren hervat.
Maandagavond is de tweede zitting van
de conferentie gehouden en toen zij uit
eenging werd officieel medegedeeld „dat
Evan Williams, dc voorzitter van het
eigenaarsverixmd, een uitvoerige uiteen
zetting had gegeven van het standpunt van
de eigenaars."
Een even uitvoerige uiteenzettiüg van
het standpunt der mijnwerkers werd ge
geven door Frank Hodges, den secretaris
van het miiuwerk'ersverbond.
De eerste-minister uitte den wensdh ge
legenheid te mogen krijgen om deze mede-
deelingen door te lezen en men kwam on
derling overeen, dat midderwiji geen vet-
slag openbaar zou gemaakt worden over
de wederzijdsche uiteenzettingen.
De eerste-minister deelde mede dat bij
ook gelegenheid wenschte te hebben, 0111
de partijen afzonderlijk te ontmoeten voor
er een nieuwe gemeenschappelijke ver
gadering werd gehouden.
Hierin stemde tiffen toe en dc bijeenkom
sten hebben gisteren plaats gehad.
De mogelijkheid van een staking van de
spoorwegbeambten en de transportarbei
ders is nu geheel ter zijde gesteld. De
lastgevingen voor een staking zijn niet
herroepen, maar er beslaat weinig kans op,
dat zij in werking zullen treden en men ge
looft, dat zij heelcmaal ingetrokken zouden
zijn, als de mijnwerkers niet van meening
waren, dat zij sterker zijn indien deze be
dreiging gehandhaafd wordt.
De omvang van de militaire maatrege
len van de regeering tegen de staking kan
afgeleid worden uit de cijfers van de ge
publiceerde aanvullingsbegrooting, welke
voorziet in 300.000 extra mannen voor liet
leger en 10.000 voor de luchtwacht.
De ontwikkeling van den toestand in de
richting van een einrlregeling gaat bevre
digend voort. De „Daily Chronicle" ver
neemt dat de leiding van de mijnwerkers
hare bereidheid herhaald heeft tot aan
vaarding van een nationale loonsverlaging,
gebaseerd op de icvcnskoslcn.
Dit DiiHsckland.
Dc kolcnleveringen.
Bij de onderhall delingen te Parijs tus
schen de commiissie van herstel en ver
tegenwoordigers van het Duilsche mijn
wezen heeft de commissie bepaald, dal
DuitecMand ook in Aipril 2.200.000 ton
moet leveren.
De Duilsche delegatie heeft in een
memorie op eon vermindering van da
maamdelijksdhe levering aangedrongen.
De Dieselmotoren.
De Deutsche Allg. Ztg. meldt: De Duil
sche regeering heeft op 31 Maart dedoor
den gezantenraad geëisehte lijst onitrenl'
het gribruilk der Dieselmotoren aan die
marine-con irele-commissie overlegd. Zij
omval 423 machines. Daarvan w^ren op
31 Maart vier vennieligd, daar zij onbruik
baar waren. 343 voor handelsdoeleinden
verkocht en ïlcrihls 755 slaan nog onver
kocht., ter beschikking der Duilsche re-
gecrlmg.
Naar het blad opmerkt is dat liet beste
bewijs' hoe dringend de Duilsche nijver
heid juist deze machines voor haar her
stel noodig heeft.
Dc nieuwe tegenvoorstellen.
Dc correspondent van de Pe!i:t Parisien
te Gerève meldt, dal minister Simons te
vergeefs lieefl gelrachit de Zwitserschic
regoering ie. bewegen haar bemiddeling
aan tc bieden ter vergemakkelijking van
de hervatting der onderhandelingen mol
de geallieerden over dc schadevergoe
ding. f
Minister Simons is gisterochtend om
half tien le Berlijn aangekomen en da
delijk naar hel ministerie van buitcriland-
scaie zaken gegaan. Gisterenmiddag werd
kabinetsraad gehouden.
liet staal thans wel vaat dat Duitscih-
lan-d voor 1 Mei nieuwe sdhadevcrgoc-
dings-voorsiteffien zal doen. Hoe en aan
wie is nog niet bepaald.
Men bespreekt nog steeds hfet plan, dat
DuitseSi'Iand de geallieerde schulden aan
de Ver, Staten zal overnemen. Voor een
officieels deelneming van de V. S. aan
de scfiv'id'Cvergoedingskwes-lie is liet even
wel 1100dig d'at over tie resohrtié-Ivnox,
omtrent bet sluiten van vrede lusscihen
Amierika.cn Duilschland, een beslissing is
gevallei Daaruit is te verklaren, waar
om dr, 'Stamos lnel zoo groolen ma,druk
'heeft i» gezegd, dat een reahtelreeiksclhe
sc.h'yf',.: met Frankrijk noodzakelijk is.
- 'QajlscheVvoc sieilen zul'len.
een beroep doen o-p den rcchiOvaardig-
heiidszin der wereld.
Naar aanleiding van het interview kan-
mog worden aangestipt, dal dr. Simons
geen woorden heeft gebezigd, die op on-
ecniigheiid tassdhen hem en -de andere
leden van liet rijkskabinet kunnen wijzen.
DE KABINETSCRISIS IN HONGARIJE.
Aangezien de partijen inzake het ko-
mngsvraagstók nauwkeurig omschreven,
overeenkomsten hebben aangegaan, is
hei voortbestaan van de coalitie en een
zeer spoedige oplossing van de kabinets
crisis in Hongarije verzekerd. Het kabi
net Telcki blijft mei enkele wijzigingen.
Een onderhoud met den ex-keizer
Karei te Luzern.
Jules Sauerwein, de bekende reporter
vatn de Matin, heeft te Luzern een onder
houd gehad mei „Karei, oud-keizer van"
Oostenrijk en koning van Hongarije." Dit
is geen interview in den eigenlijken zin
des woords, geen precieze weergeving van
Kurei's woorden, doch meer een persoon
lijke indrink, vermengd m,el een aangeven
van wat de keizer als zijai meening over
verschillende vraagstukken te kennen gaf.
Karei bezil het geloof, schrijft de man
van de Ma-tin. Dat is die sleutel lot al zijn
■daden. Niet alleen is hij overtuigd katho
liek en overtuigd van zij,n recht als apos
tolisch koning, maar hij heeft ook een
eigen politieke overtuiging, afwijikiend van
3e gangbare katholieke opvatlingen
nopens midden-Europa, waarin hij gelooft.
Sauerwein beschrijft hem als iemand mei
een innemende natuurlijkheid, met een
open blik en een edel en verin-ven voor
komen, vrij van hooghartigheid, jong van
uiterlijk, doch verouderd door de jongste
«moties. Sauerwein moest plaats nemen
in de diepste en gemakkelijkste stoel uat
hel vertrek, terwijl Karei op eai gewone
stoel ging zitten.
De koning gewaagde ecrsl van zijn lief
de voor Frankrijk en van zijn pogingen
tijdens den oorlog om tot den vrede le
geraken, waarbij hij ook nog zinspeelde
op zijn pogingen uit Februari 1918, 11a de
bekendmaking van Wilson's veerlien pun
ten om met de Ver. Staten tot overeen
stemming te komen.
De koning vreest, dat de isolatie van
Oostenrijk en Hongarije, en een mogelijke
mislukking van de pogingen van de andere
erfstalen om onder Ilaliaansche bescher
ming nauwer lol elkaar te komen,
Diritsehhuid maar al te gemakkelijk gele
genheid tot revanche zullen geven. Ook
in de omgeving van den keizer is men
beducht voor de aansluiting van Oosten
rijk bij Duilschlanid binnen korter of lan
ger lijd, wat Ts'jeCho-Silovvakije van drie
kanten ingesloten zon doen zijn, Hongarije
tot een DuHscthe vazalstaat zou maken en
Italië een lamge gemeenschappelijke grens
met Duitschland zou geven, dait het lol
economische aansluiting zou dwingen. Dat
men te Rome den terugkeer van Karei op
■den Hongaarschen troon een grooter ge
vaar achtte, kam Sauerwein zieli niet be
grijpen.
Door Hongarije zijn wettigen koning
weer te geven, zei Karei tot Sauerwein-
liad ik geineend een onafhamlcëlijike mo
reels en potlllieke kradht te scheppen in
dal werkzame en vredelievende latnid, dal
evenzeer wars is van de sociale ontbin
ding, v-eike Rusland verkondigt ais van
imperialistische dwingelandij, van waar
die ook komen mocht.
Sauerwein wilde ook. Karal's meening
weten over een staat, die Beieren, Oosten
rijk en Hongarije zou omvatten, waarop
de koning antwoordde, dal zijn streven
zich niet tot een vreemd land uitstrekt.
Aalteer dit antwoord, zegt Sauerwein,
steekt ook weer een diepgaande kennis
van zaken. Dit .zou slechts een schrede
zijn c,p den weg naar de inlijving bij
Duitsclitond, een comódie „door Lmden-
dorff zelf te Miinclien geleid".
In don loop van het onderhoud ge
vaagde Karei van den droevigen indruk,
welüse Weenen op hom 'gemaakt h
plaals vail het oude Weenen, zoo vroolijk
levenslustig en vooral zoo eigenaardig, zoo
zuiver Ooslenrijksch, is een somber stad
gekomen, waarin iedereen met zorg liet
lol van den volgenden dag schijnt te ver
beiden. Hot overige Oostenrijk had op
den gewezen keizer den indruk gemaakt,
geen oogen landaard meer te bezitten. Aan
dc stations zag hij volksweersoldaten in
buitengewone uniformen, gendarmen nset
Pruisische helmen en Ilaliaa.nsche sta
tionschefs. „Hoe wilt ge, zei hij, van een
zoo ontredderd en ongelukkig volk, weer
standsvermogen verwachten? Veten schij
nen steum te zoeken bij het buitenland,
die dat zeker niet zouden doen als zij liet
in eigen land konden vinden."
De koning sprak, toen de politieke
vraagstukken afgehandeld waren, ook
over zijn verblijf te Stóm aan Anger, te
mididen van een geestdriftige bevolking,
dat heim in zijn zorgelijk bestaan, vol
teleurstellingen een versterkend Mohlpunl
zal blijven. „Zelfs in Oostenrijk, zoo voeg
de liij er aan toe, ondanks de bewaking,
waaraan zij bloot stonden, groetten mij
vete burgers, een groet, die mij om zijn
besclieiidienheiid des temeer trof. Achter
hot cordon der troepen brachten de offi
cieren mij den militairen groet. Ik voelde
de trouwe liefde van velen."
Ten stekte' sprak de koning weer over
Frankrijk, Sauerwein vindt daarin aanlei
ding lot mee-deeling van een teekenend
staaltje vam Karal's inzicht in de Franschc
toestanden, dat hij na het onderhoud van
andere zijde beeft vertnoonen.
Toen Karei, nadat hij den troon bestegen
had, voornemens was Frankrijk vredes
voorstellen le doen, spraik hij er helaas,
zegt Sauerwein Czomin over. Deze
.Stelde liean voor Caillaux in den arm 1e
nemen, een mam, die zeker nog weer eens
aan het roer zou kernen.
Alle drukwerken zender uitzondering.
BRSflST PSUE.
„Als dat gebeurde", antwoordde. Karei,
zou hij er toch niet blijven, want hij is niet
de vertegenwoordiger van Frankrijk, waar
mee ik blijvende vriendschap wil sluiten.'
Ik zal mij daarom richten lo! lieden, die
Frankrijk werkelijk vcrtegcnwoordligen en
jj' ook in de toekomst het vertrouwen
van hun land zulten genieten. Dat is dc
eenige eerlijke weg."
Er meet een correspondentie bestaan,
welke vatn dit verschil van inzicht getui
genis aflegt.
GEMENGDE BUITENSL DE-
RICHTEN.
AMiER IK AA NSCHE BELASTINGEN.
De Daily Telegraph vcrnecsnt uil New-
York, dat om Ie gemoet te kouten aan
den vrijwel algomeencn eüsch 01111 de oor-
tegswijistbelaktimg in le trokken in het
Amerikaansche Huis vam Afgevaardigden
een wetsontwerp is ingediend, d'at de
strekking heeft een recht van één proeent
te heffen vam alle vertkoopeii. Men schat
■dat een dergelijke belasting ongeveer
600,000,000 p.st. 's jaaTS zal opbrengen.
Ook wordt voorspeld dat deze belasting
populair zal zijn, daar het opbrengen er
van nauwelijks geveeld zal werden.
In arbeiderskringen is cell ter verzot
tegen die belasting, wijl zij maar verhou
ding sterker zou drukken op de armen,
d'an op de rijken.
De Franschc minister vam justitie,
heeft een wetsontwerp ingediend, waarvan
de strekking is kwetsing der goede zeden
op het tooineel te beletten en delicten, be
et erven door middel van redevoeringen,
dialogen, zang, kreten of bedreigingen in
hot publiek geuit, door advertenties of
modedeelingen in het openhaar, dde in
Strijd zijn met de goode zoden, naar de
coTrectiionoe.le rech'lGximlk te verwijzen.
Tot dusver werden die misdrijven, wan
neer zij woorden betroffen door bet hof
van assisen berecht, wannéér zij gezongen
.„.UgtjoXfirg door de oorrcolioneele
rechtbank. Miüfaster Bonnévay wil nu al
deze delicten naar deze laatste rechtbank
verwijzen, wal een snellere bereelh'ling en
waarschijnlijk meer zekere vwoordeeling
ten gevolge zal hebben.
De berichten over bosohbramden in
Zuid-Framlkrijk komen dii't jaar vroeg. 'Uit
Toulouse wordt gemold, dat er in de
pijmbossdhen in de streek van Allons (Lot-
en-Garonme) dagen lang een brand gewoed
hoeft, die aanvankelijk groote ongerust
heid heeft gewekt. Er zijn meer dan 800
H.A. bosch verwoest en de schade beloopt
meer dan twee miliioen. Vier huizen, een
loods, drie zagerijen, een massa gezaagd
'hout zijn mee verbrand. Yeei dieren zijn
oangekoimen en twaalf gezinnen van hars-
af kappers zijn broodeloos geworden.
Naar de Daily Mail uil Washington
verneemt, is een directe telefonische ver
binding tot stand gebracht tusschen New-
York en Los Angelos en tusschen New-
York en Havana. Ook mot we lusscenhge-
legen steden kan worden gesproken. Presi
dent Harding te Washington, heeft gespro
ken met den president van Cuba, die zich
te Havana bevond. De stemimen waren dui
delijk verstaanbaar.
In een hotel te Essen zijn twee koop
lieden uit Recklinghausen, die ruim 200
geheime recepten van de bekende klcur-
stoffeiifabriek Braum ie Quedlitiburg voor
twintig millioen mark in liet buitenland
wilden verkoopen. ingerekend. De recepten
waren afkomstig van iemand, die in de
fabriek had gewerkt cn ze had weten af te
schrijven.
Op Helgoland is een kruitmagazijn in de
lucht gevlogen. Drie mensebcn zijn ge
dood, een zwaar gewond, c-en wordt ver
mist.
Hilton Young zeide gisteren in ant
woord op een vraag in liet Lagerhuis, dat
de geheele schuld van Engeland aan Ame-
vreeselijker gevolgen gehad, dan wij
eerst Iconden meenenGraaf Humbert,
wan f 10 pig zijn vrouw en kind verloieu
te hebben, verliet bet KoningsciJtand
en men beeft nooit meer van hem ge
hoord Zijne vrouw, door een won
der van de schipbreuk gered, heeft het
verstand verloren, toen zij DoloTe-s niet
meer hij zich vond. Tien jaren is zij
krankzinnig geweest, zooals ik tien ja
ren gevangen was. De misdaad drukt
mei gelijk gewicht—op ons beiden, gij
hebt gezorgd, dal ik de mijne heb uit
geboet. La ten wij thans het overige
regelenTerwijl gij genot had van
uw afschuwelijken diefstal, werf jk
door wroeging en lijden getroffen
Als ongeloovige en booswicht de Bas
tille ingebracht, ben ik er als boet
vaardige uitgekomen. Gij moet herstel
len... Cabarou, ik eisch zulks. Ik doe
dal, omdat de eerste die mij een aal
moes gaf, gravin Flavienen de Fles
signy was."
„Dus hebt gij mij alleen hier doen
komen om restitutie van mij te ei-
■sehen
„Mevrouw de Flessigny is arm, gij
zult haar hare twee pakhoen terug
geven."
„Paul Avène, bij dat alles is slechts
één ding jammer
„Wat dau?"
„Ik geloof niet aan de verschijning
van mevrouw de Flessigny, Het is in
uw belang na tien jaren een vrouw
naar voren te brengen, wier trekken
ecnigszins gelijken op die van. gravin
Flavienn; en die krankzinnige te over
reden een rol te spelen in uw ellendige
vertöom.Hg, maar ik val zoo gemakke
lijk niet in den strik. Gij spreekt er
van nfij te verderven? Beproef het;
met mijne milliocnen 'bezit ik een in
vloed dien niemand kan weerstaan en
die door n met kan gebroken wor
den."
„Dus gij weigert terug te geven?"
„Ik "weiger de dupe van een be
driegerij te worden."
„Ik zal u dus schimmen moeten
doen zien om u te doen gelooven?"
,Jk ben sterk Van geest, schimmen
maken mij niet bang.'8
„Goed," reide Paul Avène, „Spreken
wij dan over Dolores. Hebt gij nooit in
uw leven van weelde en pracht gedaclit
aan dat schepseltje, dat door ons in
bet woud der Ardennen verlaten js?"
-Nfloit"
„Welnu, ik, in de eenzaamheid mij
ner gevangenis, heb altijd dat engel
achtig gelaat voor mij gezien, haar
angstkreten hebben altijd in mijn ooren
weergalmd,"
„Een kwestie van zenuwen," zeide
Cftnélos. „Wilt gij naar Engeland gaan?"
„Hoeveel biedt gij mij aan?"
„Veertig duizend gulden."
yDaf js m'ets. Een medeplichtige, be
handeld zooals gij mij behandeld hebt,
uit den weg ruimen voor voertuig dui
zend gulden. Neen, Canëlos, alles of
niets. Ik heb mijn prijs genoemd. Twee
millioen."
„Hebt gij mij nog iets anders te
zeggenr
„Voor heden niets."
„Gij begint dus den strijd?'
„Nog niet. Jk geef u nog acht dagen
uitstel."
„Gij zult heden sterven," schreeuw
de Cenélos. En op Avène aanspringend
voor 'hij den tijd had zich te verdedi
gen, gaf hij hem twee dolksteken.
„Hulp," riep de getroffene reutelend,
Canëlos' schopte zijn medeplichtige
mei den voet op zijde en liep weg in de
richting, waar hij een oogenblik vroeger
zijn paard gelaten had. Op hetzelfde
oogenblik verscheen het hoofd van
Grand-Hunier hoven den pul.
„Drommels," riep hij uit, „de senurk
heefl hem gedood."
„Nog niet,' antwoordde Avène hiel
zwakke stem, „Gij hebt hel gehoord
en gij zijl getuige. Als ik sterf zal zijn
straf niet op zich doen wachten...."
De matroos droeg het lichaam van
Paul Avène naar den rand van den pul.
„AYal moet ik doen vroeg hij zich
af; de vlakte is eenzaam, J?ën hulp is'
le wachten...."
„Verbind voorloopig mijne wonden,"
antwoordde Avène, ,,en als gij er de
krachl toe heb draag mij dan weg."
Grand-Hunier volgde dien raad, en
ria het bloed, dat uit de twee wonden
vloeide, gestelpt te hebben, nam hij
het beweginglooze lichaam op zijne
-schouders. Hij was sterk en droeg dien
last zonder moeite. Toen hij een der
slagboomen van Parijs doorging, vroeg
een soldaat van de wacht:
„Wat draagt gij daar?"
„Een onverbeterlijke dronkaard."
Daar dc zeeman den gewonde, niet
naar zijne woning durfde te brengen,
ging hij .een naburige herberg binnen,
verhaalde dmv dezelfde geschiedenis
en liet zich een kamer geven. Een uur
later opende Avène dc oogen.
„Ts hst ernstig?" vroeg hij. „Ik moet
leven, mevrouw de Flessigny heeft mij
noodigZoek een geneesheer voor mij,
die mij binnen drie dagen op de been
helpt. De strijd met Canélos is be
gonnen. ik wil sterven als zijn slrai'
maar spoedig op mijn dood volgl.*'
I)e waardin liet aanstonds een ge
neesheer halen. Na de dubbele wond
beschouwd te hebben, maakte deze cc 1
weinig bemoedigende beweging en zei-
de: „Ik sta voor niels in. het geval
is ernstig. Als 'gij zeer kalm Wijlt
en geen enkele beweging maakt, tal ik
u misschien kunnen redden."
„Wees gerust, dokier," antwoordde
de gewonde, ,.ik wil genezen."
Toen do geneesheer vertrokken wes,
vroeg Grand-Hunier: „Moet ik mijnheer
den burggraaf waarschuwen?'
„Wacht tot morgen, ik voel mij zeer
zwak. Tegen dien tijd z-al ik, wnt meer
krachten hebben cn overwegen welke
middelen wij moeten aanwenden om
dien ellendigen Cunélos zeker ten val
te brengen."
A
jtVordt vervolgd/
