i „ONS BLAD" De groote aarzeling BUITENLAND. FEUf LLRrON Dd wedergevonden dochter BINNENLAND. Nó. 167 Bureau: HOF 6 ALKMAAR. - Telefoon: SS'433 VRIJDAG 22 APRIL Ï92Ï 14e JAARGANG p^as*SJÉfi5aa8S 11 - Abonnementsprijs; Per kwartaal voor Alkmaar ...••»-» I 2.— Voor buiten Alkmaar 5L 2.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad - f 0.50 hooger. V|.'. Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60. A i alle abonné's wordt op aanvrage ii. Er ging in 1918 en 1919 geen redevoe ring mijnerzijds voorbij of ik wees op den nieuwen opbouw onzer Staatsinrichting, aangepast aan de nieuwe verhoudingen. En niet gering is het aantal artikelen in de pers aan deze zelfde zaak gewijd Waarin ik met aandrang vroeg om daden. En nu een ander om daden vraagt, Word ik huiverig? Ja. Want het is geen Katholieke zaak alléén, noch zelfs moet bij dc propaganda der nieuwe gedachten het zwaartepunt daarheen verlegd worden. Wijzelf zijn ge noog overtuigd. Overtuig nu uw broeders. Onze slem had moeten doorklinken lot de Commissie diie de Grondwetsherziening voorbereidde, maar wij hebben getracht doolt blijkbaar gefaald, want er ontpopte üiclh slechts een korte platoniscüie liefdes verklaring, vaag en aarzelend. Wat ons Kef was en is, werd niet in artikelen neer geschreven, die de nieuwe Grondwet zou den sieren en de revolutie konden koeren. Maai- in teleurstelling beukt men nu op de Roomsclte Staatspartij. Zit daar de schuldige? Zeker niet bij het Roomsche volk in het nlgeimeen, dat liet Paasehmam- fes't publiceerde en begreep, zeker niet in onze sociale rangen, d'ie op 12 November 1918 de daden van positieven ophouw reeds begrepen toen zij ferm en mannelijk de negatieve daad stelden van afweer van Troelslra's greep. Ons standpunt is dat der gamsohe Roomsche partij.... of moest het zijn, neen, is het, en wij begrijpen slechts de groote aarzeling der regeerders niet orn wat goed en nnodig is naar builen te dragen, reeds thans, al kan deze tijds bepaling ruim genomen worden. Of moes ten wij na deze een nieuwe Grondwetsher ziening afwachten? Dat halen wij niet. Vóór dien tijd zullen onze oude krukken het begeven hebben. Maar wat dan te doen? Eu niet eenvoudig is hot hierop, sdherp omlijnd te antwoorden. Ik voor mij heb altijd om een „Sociale He Kamer" geroepen. Nn hoor ik den roep om Politiekrech- lelijke Bedrijfsraden. 1 Het is geenszins hetzelfde, neen, maar ■wie onzer wil zich slechts met honderd percent zijner weu.sohen tevreden stellen? Er gebeurt nu niets, wij zouden al juichen ails er iets gebeurde. En beide wenschcn sluiten elkander niet uit, maar vragen juist om innig samengaan. De Sociale Wetgeving in haar huldigen vorm heeft afgedaan. Deze stoute bewering wordt weinig ge uit, maar des te meer gevoeld en begre pen. Begrepen vooral door hen dóe in het bedrijfsleven staan en de werking der wet ten aan den lijve gevoelen. Wij zouden niet gaarne de heilzame werking der Sociale Wetgeving ontkennen maar al dieper en dieper ingrijpend in het algemeen maat schappelijk maar vooral economisch teven wordt de bescherming reeds hier en daar »ls last aangevoeld en woTdt het bewijs baar dat bij nog verder „maatregelen" der fijne economische bedrijfspolitiek de hand des weigevers een ruwe wordt een wet geving van onbevoegden, waartoe een Par lement gekozen uit geheim individueel al- icmtansoh kiesrecht niet in staal is, immers ondeskundig. De bedrijfsorganen, de economische groepen vragen om zelfbestuur. Niels is natuurlijker dan dat de vol wassene de voogdij verwerpt. De huidige sociale wetgeving is voogdij. Nuttig en noodig in den jeugdtijd van de Bedrijfs organisaties, doch nu deze zich krachtig voelen en schier volwassen, wensclten zij nil de voogdij of liever moederlijke be scherming van bovenaf uit te komen en vragen een eigen piaats in de zon; ook op het terrein der Staatsinrichting die sinds 1815 nimmer is aangepast aan een groeiende staatszaak: de sociale wetge ving in haar nieuwen en olievlekkigen vorm. Ook hier, neen juist hier, behoort het individualisme tot het verleden. Ook de staatsinrichting moet onkamisCh aan het bedrijfs-organisatieleven worden aange past. We kunnen niet blijven hinken op twee gedachten. De vakverecniging van alle soort is volwassen en eischt erken ning. Een leek en end voorbeeld levert de voorgeschiedenis van de nieuwe ziekte wet. Geen voogdten s. v_ p.! Geen ambte naren, maar eigen beheer, eigen bestuur, eigen uilkeering, wij vakorganisaties, zijn nu sterk genoeg onze eigen boontjes te doppen. Wij dainken vadertje Staat maar willen nu toonen hoe krachtig het kind „Organisatie" gewordten is. Een gezond teeken. Hier moet niet weerstreefd maar geleid worden. Al wat weerstreefd zal gebroken worden, het is onze innige overtuiging, waarvan de huidige tijd van malaise zelfs bij de vakorganisaties niets wegneemt. Het is de natuurlijke loop der dingen. In plaats van diil gebeuren aan te grij pen om liet machtig gebeuren in te zet ten; aanpassing onzer Staatsinrichting, bemerken wij aarzeling, niets dan aarze ling, groote aarzeling, zelfs in de bespre king der verschijnselten. En aldoor ver loopt de lijd, machtige bondgenoot dcT geleidelijkheid en nadert het oogenblik der botsing. En wie nu met mij van gevoelen Is dat boven geschetste strooming ontegenzegge lijk het nieuwe tijdpeitk beduidt, door den wereldoorlog geopend en tevens vaag de gevolgen doorziet én iu het in wendig bedrijfsleven èn in het uitwendig Staatsbestel, hij zal. juist als man van recht en orde om daden hunkeren, die den strijd ontwijken door de wezenlijke ontwikkeling, wettelijk en rustig, van de zeggenschap der Bedrijfsorganisaties ook en vooral in het staatkundig leven, doch niet onmogelijk zal aan dien lezer niet juist voor eoffen slaan wellte weg betre den moet worden in de naaste toekomst en hij zal zich de strijdvragen van den allerlaatslen tijd, ook in het katholieke kamp, herinneren en alsdan meer dan ooit in liet duister tasten, waar hjj een strooming billijkt als redelijk en nood wendig gebeuren, welke strooming toch alleszins wordt afgekeurd. Hierover iels te zeggen is liet doel van een volgend artikel. Mr. BOMANS. Het conflict in de mijnindustrie. üe toestand. De „Daily News" zegt in een samen vatting van den toestand, dat aan de beslissing, welke de conferentie van ge delegeerden heden zal nemen, niet ge twijfeld kan worden. De gedelegeerden van alle districten, uitgezonderd Nor thumberland en Leicester, ontvingen de finitieve instructies voor voortzetting van den strijd te stemmen totdat het be ginsel van nationale loonregeling en winstpot is toegegeven en dit opent het vooruitzicht op taaien tegenstand, tenzij de eigenaars de opvatting ten aanzien vaal den winstpot wijzigen. De leiders der mijnwerkers verklaren, dat het ver zet zes weken kan worden volgehouden. Inlu-ssohen is het niet onwaarschijnlijk dat de gedelegeerden het bestuur zuilen machtigen, eigenaars en regeering op nieuw te ontmoeten, teneinde precies te vernemen wat de eigenaars nu aanbie den alsmede het bedrag en den duur der financieeJe hulp, weJtke de regeering be reid is te verleenen gedurende de abnor- Naar liet Fransch van RAOUI- DE NAVERY, bewerkt door Toon de jeugdige doopelinge na het Sacrament van wederge boorte ontvangen te hebben, naar het hek van het priesterkoor kwam, om daar de akten van geloof, hoop en liefde te bidden, zocht haar blik on der de menigte naar Etiennette en Fla- vienne, maar erkende terzelfder tijd in den man, die daar met over elkander gekruiste armen stond, den edelman, die haar in de salons van professor de la Condamine een vrage vrees 'rad in geboezemd. Thans kreeg zij weder den zelfden indruk. Het leek haar toe, of zij zich in tegenwoordigheid van een gevaarlijk wezen bevond, en alsof zijn gelaat haar niet onbekend was. Maar zij verweet zich de vrees die zij gevoel de, en hare oogen van graaf Canélos afwendend, richtte zij zij naar het al taar. Een oogenblik later liet hare hel ïnale periode. Zoowel regeering als eige naars zijn ongerust over de besliste hou ding der arbeiders. Daarom gelooft men, dat de conferentie van gedelegeerden een definitieve uitnoodiging zal ontvangen om de onderhandelingen le hervatten. Inmiddels is er weinig reden, van. zulke hernieuwde onderhandelingen veel te verwachten, daar de eigenaars zich ster ker dan ooit tegen een winstpot ver zetten. De openbare meening is ontevre den over het feit dat de eigenaars tot nu toe in gebreke bleven te zeggen in hoeverre zij bereid zijn de reeds aange kondigde toonen in do verschillende dis tricten te verbeteren. Er is sprake van een algemeen beroep op de vakvereeni- gingen voor een vrijwillige heffing, ten, bate der mijnwerkers, indien het geschil de volgende week voortduurt zonder uitzicht op een spoedige regeling. DE HANDEL MET RUSLAND, Volgens de Engeisehe ochtendbladen van gisteren heeft de Bank van Enge land een pakje Russisch goud in roebel- vorm ontvangen, vroeger bethoorende aan de Russische staatsbank, waarvan thans de Sovjet-regeering het eigenaarschap opeisdht. Dit goud wordt onderworpen aan een proefproces, waarin de Bank van Engeland partij is. Indien de uit slag van het geding het recht der Sovjet- regeering op het goud vaststelt, zal de Rank van Engeland gedwongen zijn het de Russische regeerihg terug te gewen. DE A.S. CONFERENTIE DER GEALLI EERDEN. Naar Renter nit Parijs seint, za de sa menkomst van Lloyd George en Briand niet een eigenlijk gezegde conferentie zijn, daar lot dusverre België en Italië niet zijn uitgenoodigd gedelegeerden te zenden, maar een Fransch-Britsche gedachtewis seling over do houding, tegenover Duitscli- lamd aan te nemen na den vervaldag van 1 Mei. Waarschijnlijk zullen beide staats lieden op het tijdstip van het onderhoud in het bezit zijn van de nieuwe Doitsche voorstellen, zoodat zij de beteekends ervan dere, volle en klankvolle stem een vu rige toewijding hooren. Haar begeeste ring, de herinnering aan haar vroegere smarten, deden tranen aan de oogen van alle aanwezigen ontsnappen, en de algemeene ontroering was bijna aan de hare gelijk. Juist op dat oogenblik her innerde het wilde meisje zich het kin derlik gebed, dat zij aan de knieën ha- rer moeder gebeden had, en neerknie lend herhaalde zij dat met een blijde verrukking. Naar gelang die eenvou dige woorden langzaam over hare lip pen kwamen,werden zij door twee per sonen even gretig, maar met zeer ver schillende gevoelens, opgevangen. Mevrouw de Flessigny viel in zwijm, onder het uitroepen van den naam Do lores, en ook Canélos, die aan boord van de Terrible het kind van Flavien- ne zoo dikwijls dat gebed had hooren opzeggen, erkende in het wilde meisje het arme kind, dat hjj op den weg naar Mézdères had achtergelaten. Eenige opschudding volgde op de bezwijming van mevrouw de Flessig ny, zij werd weggedragen en de nieuw gedoopte verdween tusschen eenige zusters, Canélos ging haastig naar zijn Er is aanleiding om aan tc nemen, dat Lloyd George zch ermede zal vcreemgen. Waarschijnlijk zullen bedde premiers ge legenheid hebben eveneens de kwestie van ■le verdeeling van Opper-Silezic te bsprc- kwn. 1 e „Daily Chronicle" acht het waar schijnlijk, dat Sfoi-za en Hyman* zuiden deelnemen aan de conferentie te Hyttie. DE EERSTE DAG VAN HET NIEUWE DOUANESTELSEL. Sedert gisterennacht zijn de nieuwe dou anebepalingen in het bezette gebied van Duitscliland in werking gelreden. Alle we gen en spoorlijnen, die van het bezette ge bied ioopen, worden door Fransche dou aneposten bewaakt. Tusschen de verschil lende douaneposten patrouilleerden Fran sche gendarmen, die de smokkelarij moe ten tegengaan, aldus wordt aan het „Hidd." gemeld. Het door de Amerikanen bezette brugge- hoofd van Coblenz h onder het beheer der Fransche douane gesteld, daer de Amerikanen tegenover de douane-sancties een passieve houding aannemen, bi het door de Amerikanen bezette gebied func tioneert de nieuwe controle tengevolge van gebrek aan personeel en voorbereiding nog zeer onvolkomen. Het postverkeer naar het onbezette ge bied van Duitschtand staat op het oogen- Mük volkomen stil, daar de postkantoren geen pakketten aannemen, waarvoor geen invoerrecht betaald is, en de postkantoren hebben nog geen opdracht gekregen pa- ketten voor het verkeer binnen Duitsch tand te onderzoeken en te de cl arceren. Volgens een bericht uit Frankfort zijn de douane-beambten aan de grens van het bezette gebied hun werkxaamhedeïi begon nen. De controle wordt uitgeoefend door bezettingstroepen onder de technische lei ding van Fransche douane-beambten. Dc douane-werkzaamheden zelf worden door Draïlsclie ambtenaren uitgevoerd. Deze be- -rtjbteiv hebben echter nog in bet geheel "f n instructies ontvangen waardoor in ruilen kunsten waardeeren- Indien b.c.„ personeiv* en goederenverkeer groote Duitsche rijk zich 'bepaalt tot vage en holle formules; indien het geen definitief en ern stig voorstel voor het herstel doet, met aanduiding van een behoorlijke methode en zekere waarborgen voor de naleving, zal eens to meer het bewijs geleverd zijn, aldns het Parijsche Reuterbericbt, dat men nog altijd te maken heeft mol hetzelfde Dndtschland. Onder die omstandigheden zullen beide premiers do hoofdlijnen vast stellen van de actie, welke zij willen vol gen in de toekomst, indien Duitschland volhardt in zijn passief verzet of een be slist weerspannige houding aanneemt. Bidamd, zoo wordt verder gemeld, zal Lloyd George het Fransche plan voorleg gen, ontstaan door de samensmelting van de vijf rapporten, door de verschillende deskundigen uitgebracht. Dit plan zou een heffing bevatten ten bate van het herstel van een belasting van 50 tot 70 frs. per ton kolen, welke de Ruhimijnen verlaat; do exploitatie zon worden gelaten in han den van het Duitsohe personeel, maar onderworpen zijn aan het toezicht van Fransche ingenieurs evenals de verdeeJiug. Verder zouden faciliteiten worden ver leend voor raritaitleering van de bevolking in de bezette zone. Men vewacht, dat de opbrengst nog een 75% zou kunnen halen van de vroegere productie, welke jaarlijks een 250 m'tllioen ton beliep. Aan de kolenbelasling zullen andere be- talingsmodalitedten worden toegevoegd, zooals industrieele deelneming, heffingen op uitvoeren, tegen praestaiies in ruil voor Durtsehe kolen, verkocht aan het buiten land. Het getoete plan zal worden uitge voerd onder de leiding van een dviden hoogen commissaris. Naar het wil voorkomen, schijnt het Fransche miKfaire en economische ont werp praciisch en loonend te zullen zijn. moedlifkhedien ontstaan- Tot nu toe wor den alleen personentreinen gecontroleerd deze hebben daardoor oponthoud. De uitwerking van de sancties blijkt in het Wurtemhergsohe industriegebied uit beperkingen in het bedrijf en het ontslaan van arbeiders. In Stuttgart beeft de firma Bosch 690 arbeiders ontslagen de tinna Eisen mrirm 160. Andere groote firma's hebben hun bedrijven geheel gestoten. DREIGENDE ZEELIEDENSTAKING IN DE VER.-STATEN. De „Daily Mail" vernoemt uit Nw-York, dat de Amerikaansche bond van eigenaars ■ran stoomschepen Dfaadag kennis heeft gegeven van een algemeene vermindering der loonen mot 25 percent, te beginnen op 1 Mek Het bestuur van den zeeliedenbond heeft gedreigd met een op dien datum aan belde kusten te beginnen staking, OVATIE AAN HINDENBURG. Het vertrek van veldmaarschalk" von Hindenburg uit Potsdam ging vergezeld van een geestdriftige hulde-betooging voor den grijzen veïdbeer. Heit bericht van zijn vertrek had zich als een toopemd vuurtje door de stad verspreid en jong en oud was toegesneld om den vertrekkende een vaarwel toe te roepen. In dichte rijen stonden de mens dien rondom ]jet rtation, toen Hindenburg daar aankwam. Een jui chend hoera! Honk tosa tegemoet en werd ontelbare malen herhaald. Ook op het perron wachtte een groote menigte en juichte den vddmaarschaik toe. GEMENGDE BUITENL. BE RICHTEN. DE SOKKENRR'BIER VAN HET. LAGERHUIS. 1 Bet overlijden wordt gemeld vafi het coalitie-liberale LagenhuiWlkl voor Orkney en Shetland, J. Jaf Wasou. Hij vertegen woordigde het noordelijkste district van Gr.-Brittannië cn Ierland; dc uilslag van dit district kwam steeds het laatste in. Met zijn Lengte van bijna 6 voet 6 inch was hij ook gewoonlijk de laagste man dn het Lagerhuis, maar het merkwaardig ste was wel hot middel, dat hij bedacht had oan den tijd te verdrijven name lijksokken breien! Hij had de ge woonte zioh in dc „tearoom" of een an dere rustige plaats in hot parlementsge bouw terug te trekken en diaar haalde hij dan zijn breinaalden en zijn kluwen sajet voor den dag en ging .sokken breien voor zichzelf terwijl hot debat in het Lagerhuis voortduurde. Wason bekende, dat zijn oorspronkelijke dloel bij heit breien-lecren was, in de pas le komen bij dc vrouwen van Orkney en Shetland, wier speciaal handwerk hot maken van kousen is. ALs cr verfdezingsvergaderLngen werden ge houden, was hij bozig met breien tot zijn ilijd kwam om te spreken. De bla'dcn melden, dat gisternacht weer 350 ruiten te Londen met behulp van .diamant zijn doorgesneden. De wam daden wonden toegeschreven aan Sinn Fein. - -L. OM EEN LANDGOED. Onder verdenking van een moordaan slag le hebben willen doen plegen op den 23-jarigen riddergoedbezitter graaf Gieorg v. Sclilieffen, zijn de gravin Elconora von Schlieffen en haar 21-jarige zoon graaf Hans von Schlieffen te Berlijn geva'ngen genomen. En tegelijkertijd werden gear resteerd de drie mannen, die den moord zouden doen, een groentenhandelaar Rossel uit Görlilz, diens zwager Grosser en vriend Stenschke. Volgens de verklaring vain Rossel heeft graaf Hans Sclilieffen hun een half mil lioen mank aangeboden, indien hij graaf GeoTg uit den weg ruimde, dan. toch zou het riddergoed in Mecklenburg overgaan in de handen van den neef Hare. Bij de onderhandelingen hierover waren aanwezig Hans' moeder en haar gouver nante. APc drie hebben Rossel vaat geld in die handen gestopt, zelfs wapens en dynamiet. En bovendien foto's van het riddergoed en teckeningen van dc wegen in het bosch, die toegang gaven tot het kasteel. Riossel kreeg bij de toebereidse len tot uitvoering van het plan twist met «jjn vriend Stenschke, die graaf Ge org Schlieffer waarsclniwde en onmiddellijk een detective in den arm nam. Deze detective nu huurde een wagen, ■ette daarin een strootpop, ging zelf op den bok zitten. En wachtte op den aan- die echter udtibicef; want inmiddels bad de politie te Berlijn en Görlilz,, die ooi van, het geval had gehoord, alMe le den van de bende gevangen. VAN KIKKERS EN VROUWEN. In een ondergrond-trein te New-York ontstond, zoo rnlldt „Central News" een paniek onder de vrouwen, doordat een papieren zak, waarin honderden 'kikvor- schien zaten, open barstte, en de bevrijde dieren door den wagen gingen springen. Sommige vrouwen trachtten dioor de ra men te springen, doch gelukkig bereikte de trein spoedig een station cn konden alten den wiagen verlaten De zak behoor de aan knapen, die er geregeld hun werk van maakten in een moeras van Court- Jamd Parit kikkers te gaan vangen, die zij dan in de stad voordeelig verkochten. JEU waren nu met een groote hoeveelheid 'teruggekeerd, die zij, omdat er in den linnen zaik, dien zjj anders gebruikten voor hun vangst, een gat wats, gedaan hadden in een papieren zak, met het bo vengenoemde gevolg. t n~ De hoogmoed van het geld. In de „Nieuwe Eeuw" trok ontangs de Eerw. Heer Wouter Lutlcic te velde tegen den hoogmoed der katholieke intellectuee- len, voor zoover zij van de Universiteit komen. Zonder te ontkennen, dal er katholieke universitair gevormijen zijn vooral onder de jongeren op wie het verwijt van hoogmoed toepasselijk is, meenen wc toch met de „N. Tilb. Crt.", dat veeleer een andere hoogmoed, die ook in Katho lieke kringen maar al le veel wordt aan getroffen, op bestrijding wacht. De hoogmoed namelijk van het geld, dat niet slechts in 't licht der eeuwigheid, maar zelfs in het lich't der zuivere aard- schc menschclijkheid minder eerbetoon verdient, dan cr algemeen aan geschonken wordt. Als men den hoogmoed eens bestrijden en uitroeien kon, onder katholieken al vast, wat zou er dan een nuttig werk wor den verricht! Het opzien naar mensclien met geld, schrijft liet blad met reden, is een noodlot tig iets, even als de hoogmoed van men sclien met geld een onuitstaanbaar, of schoon algemeen maatschappelijk ver schijnsel is. Ook wij, Katholieken, die toch drom mels goed weten, dat de waarde van den mensch niet in een zak rijksdaalders of in een trommel effecten zit, doen veel te vee! aan die gelid-aanbidding mee. Een feit is het, dat geldbezit voor de meesten een aanleiding is om zioh te ver- hoovaardigen boven anderen die minder hebben. En nu is het even dwaas, dat dc massa zich den superioriteits-waan van de mensohen met meer geld in den buidel, .zoo algemeen laat aanleunen. Wanneer van Katholieke zijde liier eens meer tegen werd opgekomen cn dit euvel genekt, dan was niet alleen een ondeugd bestreden, maar was ook een oorzaak van veel sociale ongerechtigheid weggenomen. Want de geldhooginoed leidt tot geld zucht en deze tot alle mogelijke onredht- vaardigheden. De aebt-urendag. Dezer dagen troffen we in de „Clïrïs- ten-I\itroon" aan een artikel over „erva ringen met den achluursdag." Wij laten Ihicr het begin der beschou wingen van dit Patroonsblad volgen: „Er is de laatste weken en maanden heel wat geschreven en gewreven over de dus ver met den 8-uursdag opgedane ervarin gen. En wie, aan de hand van allerlei rapporten in binnen- en buitenland, naar bezwaren zochten, hadden licht werk. Moeilijkheden genoeg; schier overal. De conclusie, door sommigen aanstonds ge trokken, dat de achtuursdag, of hier zelfs dc 45-urige arbeidsweek, principieel te veroordeeien zou zijn, lijkt echter weinig gewettigd door wat tot nog toe de practijk leerde. Wel is duidelijk geworden, dat vooral de plotselinge invoering van een ■korter werkdag op verschillend gebied ernstige bezwaren met zich bracht; doch het bewijs dat ze onoverkomelijk zouden zijn, moet nog geleverd worden. En wat voorts de klacht betreft, dat dc arbeidslust met den korter arbeidstijd niet toenam, dat schijnt verband te houden met '11 algemeen verschijnsel, in alle landen na den oorlog geconstateerd en mag zeer zeker niet als principieel argument tegen den korter werkdag worden aangevoerd. Heat het maatschappelijk en economisch leven is nog veelszins abnorniaai, en eerst als alles weer normaal toegaat ook' in de arbeidsprestatie zal, na grondige proef nemingen, een beslissend oordcel zijn uit te spreken." MEDEWERKING DER LEIDERS. In „De Katholieke Pers", orgaan van de 'R.-K. Journalisten, geeft de redacteur, de heer W. Nieuwenliuis, een bespreking rijtuig en liet zich naar zijne woning terugbrengen. Slechts weinig tijd bleef hem over om den storm te bezweren, die over zijn hoofd ging losbarsten. Maar zijn stoutmoedigheid was even groot als zijn verstand, en hij had slechts een oogenblik noodig om een besluit te vormen. Menschen die, als Laurent Cabaroen, in omstandigheden verkeeren waarin snel handelen nood zakelijk kan zijn, hebber gewoonlijk zwakke wezens ter beschikking, die door eenige fout in hun verleden met handen en voelen gebonden aan hen zijn overgeleverd. Ook Cabarou had zich die voorzorg niet verwaarloosd. Op zekeren dag had hij de gelegen heid gehad aan de handen der politie een man te ontrukken, die verdacht was van een moord. De verdachte tod het geluk gehad uit gebrek aan wettige bewijzen te worden vrijgesproken, maar Canélos had die bewijzen van zijn schuld in handen en steunend op die macht had hjf hem in rijn dienst ge nomen, zonder eenigen geregelden ar beid van hem te vorderen, maai om voor hem: sommige dingen te doen, die zoo ai niet gevaarlijk, dan toch moeilijk waren. Die man bleef, hoewel hij vrij door Me straten rondliep, in zekeren zin de gevangene van Canélos. Volgens zijne bevelen moest Melvac, zoo heette de ongelukkige, altijd een goed paard en een niet in het txjg ioopend rijtuig in den stal gereed heb ben en bovendien een verzameling klee deren, die voor verschillende omstan digheden konden dienen. De levenswijze van. Canélos maakte somwijlen een ver momming noodzakelijk. Toen Mj uit de kapel thuis kwam, gaf Laurent aan Melvac bevel om in te spanncn.Toen het rijtuig voorkwam, trok de graaf een koetsiersli-vred aan, beval Melvaic zich te kleeden als een kamerdienaar en schreef eenige woor den op een blad papier. „Wij gaan maar het klooster der nieuw bekeerden," zeide hij hem!; „ik zai op den bok Zitten en gij gaal in het rijtuig. Aan het klooster gekomen stapt gij uit en na gebeld te hebben zal de portierster u spoedig openen. Dan geeft gij haiar dit briefje, dat ik aan de overste geschreven heb. Kort daarna zal een jong meisje worden bin nengebracht, dat gij naar het rijtuig zult geleiden en doen instappen... Gjj weet dat de portieren met een sleutel kunnen worden gesloten „Wees gerust, mijnheer de graaf." „Tiet jonge meisje zal u misschien inlichtingen vragen omtrent een zieke dame, tracht haar dan gerust te stellen, Daar het rijtuig de straten van Parijs zal verlaten, zal het kind misschien ongerust worden en ga,au schreeuwen; ziehier een zachte zijden sjerp, die haar zulks zal beletten." „Begrepen.'" hernam Melvac. Eenige minuien waren den avontu rier voldoende geweest, om deze maat regelen te nemen. De avond was gevallen, toen de voor gewende kamerdienaar het briefje van Canélos aan de portierster van bet klooster afgaf. Dit briefje, wij welen het reeds, berichtte zuster Praxedis, dat mevrouw de Fiessdgny, ten gevolge van de hevige ontroering in de ka-pel, in gevaarlijken toestand verkeerde cn het pas gedoopte meisje bij zich ver langde. Zuster Praxedis vond het ver langen van de zieke te redelijk om' Cr niet aan te voldoen en 't wilde meisje, door haar gewaarschuwd, wierp een mantel over de senouders, een sluier oy,ef: hel Löftfd Ca.ncTos reed dien avond. Hij legde dc zweep over de paarden en zij vertrok ken in draf. Half in de kussens van tiet rijtuig neergedoken, zag het meisje, wier leer meesteres mevrouw de Flessigny ge weest was, zich aan hevige onrust ten prooi. To-ch was zij zoodanig onder den indruk van een christelijke vreug de, dat zij midden in die droefhTA God 0111 hulp vroeg. Verslonden "11 hare gedachten en haar gebed, tod zij eerst geen erg in de lengte van den weg, evenmin als zij er aan dacht op te letten, welke stralen de koetsier volgde. Maar het slaan van een klok in de vert herinnerde haar, dat zij reeds lang het klooster veria ten had en dat zjj wooniijk minder tijd noodig had -... Van het klooster naar hei hotel l gaan. I gc- o-;n (TVorat vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1