BANK - ASSOCIATIE
f^OORDERBANK,
- Telefoon- ADMiN|STRAT,E 433
Parlementaire kroniek
ISTIEIl n fiifWEITZ 1834 n «E1ÏÏD1113
FEUILLETON
ZAfEKDAO 23 APRIL 1921
14de JAARGANG
Bisirlofs-congres van Derde
Orde Directeuren te
Veiseroord.
Fa. W. APPEL Jr.
Ho. 2 Zatidblad I0 Gfs.
VAN DER PöTT DE VLAM
EINDHOVEN.
ALKMAAR - HOORN.
Verstrekt credief
in Rekening-ceurani en tegen
accept.
Kapiiaai en Reserven f 19.500.000.—
Direct.K VAN NI EN ES, Jr.
Dn wetiertjevonden dochter
No. 168
t
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar f2.- I Byreaiil HOF 0, ALKMAAR.
aar f 2.50 1
Voor bulten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.50 hooger.
REDACTIE: NO. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan all® abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400—, f 200,—. f 100,—f 60,—, f 35,—, f 15,—.
Beroemde „SEHICiHG'
Fornuizen Hali. IJzermagazijn v/h.
M. DE WILD, Aikmaar,
Laat over de Boterstraat.
Gedurende de J?eesto=e£: Tan 't ze-
venhondevdjarig bestaan der Derde Orde
werd to Veiseroord een Districts-Con-
gres van Derde Orde-Directeuren en be
langstellende Priesters gehouden. Vele
Priesters waren naar Veiseroord opge
gaan om dit Congres bij te wonen.
Om half één werd de vergadering,
die in de grooto zaal van 't Verecni-
gingsgebouw gehouden werd, door den
Voorzitter, den IIoogEerw. Pater Ro-
bertus, Definitor en Vicaris van Am
sterdam, met een hartelijk welkomst
woord geopend. Daarna gaf hij het woord
aan den ZeerEerw. Pater Servatius, Gar
diaan van Veiseroord en Secretaris van
't Congres, die voorlezing deed van een
schrijven van Zijn Doorluchtige Hoog
waardigheid, Mgr. Gallier, Bisschop van
Haarlem, waarin ZJD.H. Zijn instem
ming met dit Congres te kennon gaf
en Zijn harte-wenseh uitsprak, dat het
heilzame vruchten mocht afwerpen en
do E.E. Directeuren meer en meer moch
ten overtuigd worden van het groot gees
telijk belang der Derde Orde, waarvan
de leden bezield met don waren geest
van St. Franciscus ongetwijfeld zijn
en zullen zijn het zout der aarde.
Daarna deelde de Secretaris mede, dat
Z.D. Hoogwaardigheid volgaarne aan al
le deelnemers van 't Congres den Bis-
schoppelijken Zegen verleende.
Door een hartelijk applaus werd dit
schrijven begroet.
De Voorzitter deed 't voorstel aan Mon
seigneur een telegram te zenden van den
volgendeu inhoud: „Dorde-Orde-Piiestex-
congres betuigt Uw Doorluchtige Hoog
waardigheid huldo en trouw." Een lang
durig apnlaus bewees, hoe de vergade
ring niot'iceilo instomde.
•oie.Vj Pater Servatius als Dis-
tuotó-visithfior verslag uit over de
verschillende aideelingen der Derde Orde
van zijn District. Het groot aantal le
den van sommige afdeelingen deed de
Congressisten verbaasd staan. Met de
zen wcnsch sloot hij zijn verslag: Moge
dit Disti'iets-Oongres er tce bijdragen,
dat de bestaande afdeelingen, zoo mo
gelijk, nog tot grootor bloei worden ge
bracht en dat in verschillende parochies
do Derde Orde van St. Eranciscus wor
de opgericht.
Hierna werd 't woord gegeven aan
den WelEerw. Pater Budolphus uit 't
klooster te Breda. ZijnEerw. hield de
volgende inleiding:
Ofschoon een opbloei van godsdien
stig loven overal valt waar te nemen,
wordt de strijd tegen God en don Chris
tus steeds feller gevoerd, nemen de ge
varen voor geloof en deugd meer en meer
toe.
Dö zielzorger ziet uit naar middelen
om de hem toevertrouwde geloovigen
langs veilige wegen te geleiden en te
gen gevaren te hesehutten.
„liet middel" is de Derde Orde van
St. Eranciscus.
Deze uitspraak wordt gestaafd door het
hoogste kerkelijk gezag.
Paus Leo XÏTT zegt o.a. „Dewijl voor
de maatschappij de grootste ramp hier
in bestaat, dat zij God verlaten en Zijn
geboden vergeten heeft, zal zij op den
goeden weg, door haar Stichter aange
wezen, terugkeeren, wanneer de volke
ren torugkeeren tot de Orde van Boet
vaardigheid. De Derde Orde zal nn, ge
lijk ten tijde van Erancisous, het men-
schelijk geslacht geestelijk vernieuwen."
Alle drukwerken zonder uitzondering.
ÜRAAËT prijs.
Deze groote Paus heeft in vier En
cyclieken en tal van Breven en Allo
cuties de Derde Orde aanbevolen als
het groote middel om de huisgezinnen
en de parochies en de wereld te her
vormen. Hij zegt: „Mijn hervorming is
de Derde Orde van St. Franciscus".
De heilige Paus Pius X, die tot
devies koos: „Alles herstellen in Chris
tus", getuigt o.m., dat de Derde Orde
wonderlijk geschikt is, om de heilig
heid van zeden te herstellen onder
geheel het christen volk. Als eenvoudig
dorpspastoor richtte hij de Derde Orde
op en bracht haar tot hoogen bloei.
Later Bisschop geworden, zorgde hij
er voor, dat de Derde Orde bloeide
onder zijn seminaristen. Als Patriarch
van Venelië liet hij overal in pre
dikatiën de Derde Orde aanbevelen,
„omdat zij zoo zegt hij vol
komen beantwoordt aan al datgene,
waarop ik reeds vroeger gewezen, heb:
n.l. Onzen Heer Jezus Christus bestu-
deeren en kennen om Hem na te
volgen."
En hoe onze roemrijk regeerende
Paus Benedictus XV over de Derde
Orde van St. Franciscus denkt, blijkt
overduidelijk uit zijn Encycliek, die
hij bij het begin van dit jubeljaar ter
gelegenheid van het Zevende Eeuwfeest
der Derde Orde zond aan de Bisschop
pen van geheel de wereld en waarin
Hij haar roem luide verkondigt en
haar tot nut voor iedereen aanprijst.
Dan bespreekt de inleider de onver
schilligheid, die er nog bij velen be
staat, omtrent deze grootsclie ins Sel
ling van St. Franciscus, waarna hij
de vraag stelt: Wat is de Derde Orde?
Zij is een levensprogram, geput uit
het H. Evangelie; zij wil het christelijk
leven vormen naar den geest van
Jezus Christus.
Dat is geschikt en noodig voor alle
tijden, ook voor onze eeuw, te meer,
daar wij Wven in een tijd, in zeer
veel punten gelijkend op dien, waarin
Franciscus leefde, zegt Leo XIII.
Wanneer wij de Derde Orde be
schouwen, moeten wij niet blijven han
gen bij datgene, wat het eerst in het
oog valt en gegeven is, om haar aan
trekkelijk te maken oï als een beloo
ning voor de leden, wij moeien dieper
in haar wezen doordringen en be
schouwen haar „geest, die levend
maakt" en vernieuwt en waardoor
zij haar heiligenden invloed uitoefent.
De wereldlijke Tertiarissen, zegt de
Nieuwe Codex, zijn personen, die in
de wereld leven onder leiding van
een geestelijke Orde, wier geest zij
volgen en die zich inspannen, om!
naar de volmaaktheid te streven op
eéh wijze, aan het leekenleven con
form, volgens de Regels, welke voor
hen door den Apostolischen Sloel zijn
goedgekeurd.
In den Regel dus, waartoe de Derde
Ordelingen zich plechtig verbinden,
ligt de hervormende kracht, die van
de Derde Orde uitgaat. En daarin ook
is de reden te zoeken, waarom de Kerk
haar den voorrang geeft boven broe
derschappen en godsdienstige vereeni-
ghigen.
De Derde Orde omvat geheel het
leven van den christen; zij is het Evan
gelie in de praktijk.
Vandaar dat zij door groote en er
varen zielzorgers, als een II. Carolus
Borromeus, een H. Franciscus van Sa-
les en een H. Pastoor van Ars zoozeer
wordt aanbevolen. Als Herders der
zielen bij den Zaligen Pastoor van
Ars kw:unea klagen over misstanden
in. hun parochies, was zijn antwoord:
„Richt in Uw parochie de Derde Or
de op; het (.s een der machtigste
middelen om de liefde in de harten
te herstellen en alle misbruiken uit
te roeien".
En leent dit niet die ondervinding?
De Tertiarissen, bezield met ren waren
Tiranoiscaaiisdhen geest, zijn de trouwste
parochianen, een troost en vreugd, een
steun voor bun. geesteéipke herders.
Ais Franciscus, hun H. Vader, mmiten
zjj uit door eerbied en onderwerping aan
den Priester. Als er misbruiken moeten
worden uitgeroeid, een goed werk moet
worden verricht, den strijd moet worden
aangebonden voor geloof en deugd, wie
staan bot nauwst geschaard aan do zijde
van hun aanvoerder, in de eerste gelede
ren? Do „Maohabeën van het Nieuwe
Verbond", de Tertiarissen! Wie rijn de
ijverigste leden van H. Familie of Con
gregatie, de hechtste steunpilaren voor
hot vereenfgsügslevem?.Do Dérd
Oirdetingcn.
Maar dan is tbct ook met voldoende,
dat er Derde-Orde Congregaties worden
opgericht en dat velen riedi in de Derde
Orde laten opnemen, maar boven afes is
noodig, dat de Congregatie goed geleid
wordt, dat de leden' den Regel grondig
kennen en «tipt naleven en liezieS-d zijn
mot den geest van den H. Vader Fran-
icdscug.
En dat te bewerken is de grootsdhe en
IheLfige taaik van den Directeur, de ziel
!van de Congregatie.
Een ijverig Directeur zal zijn Congre
gatie naar do eüsdhen der vcrscbiöenrle
(voonsdhriften inrichten. Hij zal mot zorg
iwaken over de aanneming tot kfeeding
tof professie en hot onderricht van nieu-
twe leden. Hij zal veel werk malken van
|do conferentie voor de maandelijksche
Iverga'darijig, die er vooral op ingericht
Imo-et rijn, om de leden een diepere en
fbreedere kennis van den Regel in te stor-
Iten en hen meer met den geest van den
!H. Vader Franciscus te bezielen. Hij zal
het als zijn heflKgen plicht beschouwen te
iwaken over de onderhouding van Regel
len voorschriften.
En in deze moet hij niet schipperen uit
vrees van misschien eenige leden te ver
liezen, want beter is het een „kleine kud
de", die een keurbende, een kern vormt,
voor elk goed werk geschikt en bereid,
dan een groote Congregatie met vele le
den, die slechts lid zijn met naam en niet
zelden oorzaak, dat de eerbied en hoog
achting, die de Derde rde verdient, te loor
gaat.
Moge dit Jubeljaar rijke vruchten ople
veren voor de uitbreiding en bloei van
St. Franciscus' Derde Orde! Moge in ver
vulling gaan de wensch van den Vader der
Christenheid, Paus Benedictus XV, dat
óveral Derde-Orde-Congregaties worden
opgericht tot verleyendiging en bevestiging
van het Geloof, tot hervorming en verbe
tering der zeden, tot glorie van God, tot
verheerlijking van den H. Vader Francis
cus, tot heil der zielen 1
Het warm applaus, dat op deze meer dan
drie kwartier lange inleiding volgde, be
wees hoezeer de Congressisten het eens wa
ren met den spreker.
Een zeer geanimeerde bespreking volgde
op de inleiding. Verschillende Eerw. Hee-
ren hadden vrat, te stellen, die door Pa
ter Rudolphus tpt aller bevrediging wer
den beantwoord.
Meerdere Eerw. Heeren Pastoors gaven
hun plan te kennen om in hun parochies
een Derde Orde op te richten.
De vergadering, die 2% uur geduurd
had, werd door den Eerw. Voorzitter met
een woord van dank gesloten.
Daarna werd in 't klooster der Eerw.
Paters Capucijnen gepauzeerd.
Na de pauze vereenigden zich de Con
gressisten wederom in de vergaderzaal,
waar de WelEerw, Pater Desiderius, Vi-
carius van Bzbberich, St. Franciscus-
liohtbeelden vertoonde. De beelden waren
prachtig; de uitleg zeer interessant.
Het Congres is geslaagd; 't heeft allen
opgewekt naar 't voorbeeld van Vader
Franciscus onze beste krachten te wijden
aan Franciscus' grootsche instelling, de
Derde Orde.
De herziening der leerplichtwet. Land-
howwverloven. Sckoolvoeding en Mee
ding. Plaatselijke keuzo-
He Kamer, <lie verleden week was blij
ven steken in bet amendement-K. ter Laan,
tot invoering van een verplicht achtste
leerjaar, zag Dinsdag j.L met frisschen
moed het amendement-Gerhard, thans ge
wijzigd, onder oogen. Dit amendement
diende om de mogelijkheid te openen, dat
voorbereidend onderwijs, genoten tnsschen
het 6e en 8e levensjaar, wordt medegere-
keod bij den leerplicht. De bedoeling is,
dat bijvoorbeeld de leerjaren van kinderen,
die tot het achtste jaar Montessori- of
ander voorbereidend onderwijs ontvangen,
hi mindering kunnen worden gebracht van
den leerplicht voor de lagere school.
Tegen dit amendement, aldus gewijzigd,
verklaarde Minister de Visser geen be
zwaar te hebben, onder één voorwaarde.
Het moest op zich zelf blijven staan en
niet opgenomen worden in het amende-
ment-Ter Laan. Aldus geschiedde, met ge
volg, dat het amendement-Gerhard werd
aangenomen. Een ander lot wedervoer het
ameadtement-Ter Laan, dat met 52 tegen
19 stemmen, die der sociaal- en vrijzinnig-
democraten vóór, verworpen werd. Hier
mede is het verplichte 8ste leerjaar voor
eerst van de baan.
Een uitvoerig debat ontwikkelde zich
over het z.g. Landbouwverlof. Dit verlof
berust op de bevoegdheid aan de school
inspectie geschonken, om voor werkzaam
heden in den land- of tuinbouw en de
veehouderij schoolverzuim toe te staan.
Nu is het waar, dat dit landbouwverlof
tot tal van misbruiken aanleiding geeft.
De vrijzinnig-democratische afgevaardig
de, de heer Teenstra, mat die misbruiken
heel breed uit. Hij wees erop, hoe de kin
derarbeid op het land in die weken van
verzuim volstrekt niet altijd beteekent, dat
een kind zijn ouders een handje komt hel
pen om den oogst binnen te halen, maar
dat 't maar al te vaak kinderexploitatie
Kantoor J4LKMAJUÏBREEBSTRffiAT tl
Correspondentschap KOOÜSM. GROOTE tl OORD 140
CresSiletesij PeposSSo's, Aass- ©ïs Verkoop vast iffeck».,
AULE bankzakeh.
is, waarbij de kinderen [ogen loon in
dienst van landeigenaars wonden gesteld.
En hij vertelde van den koppclarbeid,
waarbij heele schare ouderen en jongeren
zelfs naar andere provincies trekken om
daar hard te werken.
De heer Van Wijnbergen daarentegen
meende er op te moeten wijzen, dat het
door den heer Teenstra aangevoerde, niet
vrij van overdrijving was. Het voorkomen
van den. door dien heer gesignaleerde mis
bruiken, kon z.i. worden tegengegaan door
den inspecteur, wiens taak het is bij het
toestaan van verlof er tegen te waken, dat
de kinderen in loondienst worden gezon
den bij groote werkgevers. Wanneer hun
assistentie bij den landarbeid aldus be
perkt blijft tot het bedrijf van ouders en
geburen, dan is er waarlijk toch geen re
den om zulke ijselijk'e tafereelen op te han
gen als de heer Teenstra deed, die in de
zen kinderarbeid ten plattelande blijkbaar
het toppunt van lichamelijke en zedelijke
ellende ziet.
Aldus de heer Van Wijnbergen, De
Katholieke afgevaardigde, de heer Buiten,
schaarde zich echter aisonderwijsspecia-
liteit aan de zijde van den heer Teenstra.
Uit eigen ervaring wist hij, dat die land-
bouwverloven niet deugden, noch voor de
kinderen, noch voor het onderwijs.
De Minister van Onderwijs, die er aan
herinnerde, dat hij indertijd had gestemd
voor het dmcndement-Van der Zwaag om
geen landbouwverlof toe te staan, betoog
de, dat hij voor het oogenhlik niet verder
mot inperking kon gaan. Men zou de
landbouwers werkelijk in ongelegenheid
brengen indien nu ineens verbotten werd,
dat bijv. voor den pluk van aardbeien of
kersen de kinderen de school verzuimden.
Dat is haastwerk, waarbij ieder, ook de
kleinsten, een handje moeten helpen. Maar
hij verzette zich ten stelligste tegen een
uitbreiding als de christelijk-historische
heer Bakker in overweging gaf, daar
dit schade zou brengen aan den geregei-
den gang van het onderwijs.
Het einde van dit liedje was,
dat het amendemenl-Ossendorp,
dat hierop neerkwam, dat in 't geheel geen
landbouwverlof meer zou worden toege
staan, met 45 tegen 31 stemmen werd ver
worpen. Onder de voorstemmers waren er
een aohttal van Rechts, de heeren Bullen,
v. Schaick, v. d. Bilt, Haazevoet, Henri
Htrmans, v. Rijzewijk en Smeenk.
Een amendement, door den heer Bulten
ingediend, om landbouwverlof niet te ver
gunnen zoo de bedoeling ervan is het kind
loondienst te doen verrichten, werd aange
nomen met 59 tegen 9 stemmen.
Tenslotte werd nog een amendement
door den heer Teenslra ingediend, om de
periode, waarin landbouwverlof aan de
kinderen kan worden verleend, niet vier,
maar slechts één maand te doen duren.
Dit amendement nam de Minister over.
Nog had de Kamlr zich bezig te houden
met een amendement-Ketelaar, om de be
voegdheid van een gemeenteraad om te be
palen, dat de politie een leerplichtig kind,
dat tijdens den schooltijd op straal wordt
aangetroffen, naar school te brengen, om
te zetten in een verplichting.
Daar kwam, zooals te verwachten was,
groot verzet tegen. De heer Van der Mo
len achtte het door den heer Ketelaar ver
langde, practisch onuitvoerbaar; de heer
Snoeclc Henkemans bestreed het'amende
ment als in strijd met de volkszeden, Da*
vid Wijnkoop achtte het in strijd met de
vrijheid(!) en de Minister zelf meende,
da: de heer Ketelaar met zijn amendement
geen rekening hield met de locale ornstan*
digheden. Maar de vrijzinnige onderwijs*
specialiteit lachte om al die bezwaren. Hij
vond dat er nu een prachtige gelegenheid
was om de bandelooze straatjeugd té
dwingen school toe te gaan. Hierbij kreeg
hij steun van den heer De Kanter. Maar.
de Kamer liet zich niet bepraten en met:
37 tegen 24 stemmen werd des heeren Kei
telaar's amendement verworpen,
Nog een groot deel der Donderdag*
middag-vergadering werd door de beraad*
slaging over de herziening der leerplicht*
wel gevuld.
Daar was een amendemerrt-Gcrhard
om de leerplichtwet ook toepisselijk te vers
klaien op het vervolgonderwijs.
Aanvankelijk had de heer Van der Bilt
op het amendement-Gerhard een sub-amen*
dement voorgesteld om den leerplicht wel*
iswaar in de wet neer te leggen, doch dé
Kroon de bevoegdheid te verleenen, om 'n
gemeente of een gedeelte van een ge*
meente van deze verplichting vrij te stel*
len, Daar de heer Gerhard dit sub-amemde*
ment in zijn amendement opnam, was het
daarmede ais zelfstandig voorstel verval*
len.
Het voorstel werd krachtig ondersteund
door den heer Ketelaar, die er aan herin*
nerde, dat in 1900 reeds tie- gclieele lin*
kerzijde zich er voor had verklaard- Thans-
mocht zij dus haar steun er niet aan onts
houden.
Maar de Minister van Onderwijs ont*
zenuwde dit argument, door er op te wij*
zen, dat de toestand van 1900 heel wat
verschilde met dien van 1921. Het herha*
lingsonderwijs van 1900 is wat anders dan
het vervolgonderwijs, dat de wet thans op
het oog heeft, zoo redeneerde de heer Da'
Visser. Toen waren er 6 leerjaren en dé
leerstof moest herhaald wórden. Daarvoor;
diende het herhalingsonderwijs. Thans
echter zal dit geschieden in het zevendé
leerjaar, terwijl het vervolgonderwijs zal
strekken om het reeds geleerde iets té
versterken. Daarbij komt, dat het vervolg*
onderwijs, overdag gegeven, een groolé
verscheidenheid zai vertoonen en voor.
een algemeene verplichting om het te vol*
gen, missen wc de leerkrachten en dé
schoolruimten. Minister's verzet tegen het!
amendement vond steun in de opmerkingen'
van de heeren De Kanier, Van der Molen'
en Van Wijnbergen, waarvan de beidé
eersten er op wezen, dat de practijk moei*
lijieheden zou opleveren voor het verpllch*
tend stellen van het vervolgonderwijs. De;
laatste meende, dat men met iiet oog op
wat het particulier initiatief op dit gebied
deed, verstandig zou doen met een afwach
tende houding aan te nemen.
Ook naar het sub-amendement van der,
Bilt had de Minister geen ooren. Naar zijn
meening ontbreekt het de Regeering aan
voldoende kennis om te beslissen, of aan
een gemeente al of niet ontheffing kan
worden verleend. Het eind van deze his*
torie was, dat de heer Gerhard zijn amen*
dement met 51 tegen 20 stemme» zag
kelderen.
Over de door de Socialisten' en Com
munisten zoo vurig verlangde schoolvoc*
ding en Weeding werd ook uitvoerig ge*
Naar het Fransch
van RA01JL DE NAVERY,
bewerkt door
„Neen, mejuffrouw," antwoordde de
kamerdienaar, „de koetsier weet waar
hij heen gaat'
Zij wierp zich in de kussens en
besloot geduld te hebben. Zij bemerkte
echter, dat het rijtuig de bewoonde wij
ten verliet en zich op een eenzamen
<ve,g bevond. Toen greep de angst haiar
aan, zij sloeg de hand aan het por
tier, maar voelde dat het gesloten was.
De gedachte, dat zij in een strik ge
vallen was, vloog door haren geest.
„Gij bedriegt mij," zeide zij tot Mel
vac, „gij brengt mij niet naar mevrouw
d'Epinoy... De straten zijn verlaten,
het lijkt mij of ik in een woestijn ben.
Waar brengt gij mij heen? Wat wilt gij
van mij? Ik ben een arm meisje, dat
Afhangt van de edelmoedigheid van an
deren, maar men heeft mij eenige rie
mden gegeven, neem ze en geef mij de
yrijheid weder." -<
Melvac stiet de armbanden terug,
die het meisje hem aanbood.
„Gij weigert," hernam zij met meer
deren angst, „wat wilt gij dan? Ik ben
bang voor uMaak open, ik wil bet,
laat het rijtuig stilstaan- De portieren
zijn gesloten, ik weet het wel, maar
ik kan toch roepen. Ik ben nog sjerk,
een vrij leven in de bosscben heeft
mij krachten gegeveu... Ik bid u, Iaat
mij hier uitstappen, op dezen weg...
'k zal zwijgen... Als ik u ooit terug
zie, zal ik veinzen u niet te kcnneni...
Als gij alles wist zoudt gij medelijden
met mij hebben... Ik ben vandaag ge
doopt, onder mijn mantel draag ik nog
mijn witte kleedGij zijt ook eenmaal
christen geworden door het doopsel;
welnu, in den naam 'van uwe moeder
en van uw doopsel smeek ik u: geef
mij de vrijheid."
Het hart van Melvac gevoelde eenige
verteedering bij het zien van het wee-
nende meisje, mqgr de gedachte aan
het geheim dat Oanélos kende, de zeker
heid dat deze hem in het verderf zou
storten als hij zijne hevelen niet ge
hoorzaamde, verstikten die aandoening.
„Zwijg", zeide kn hard tot hot meisje.
Deze meende haar ontvoerder be
wogen te hebben, de wanhpop gaf ham-
meed en de vuist ballend sloeg rij het
glas van het portier stuk.
Bij het gerucht hierdoor veroorzaakt,
sidderde Oanéloe op dan bok en be
grijpend wat er gebeurde, boog hij zich
naiaa- het portier en riep tot Melvac:
„De sjerp!"
Met een snelle beweging wikkelde
deze het hoofd van het meisje In den
zijden doek, kruiste de twee einden
over haar gelaat en bond ze vast voor
haar mond. Het was nu de ongelukkige
onmogelijk gemaakt om te schreeuwen.
Een weinig later hield het rijtuig
stil en opende Oanélos het portier.
„Stap net eerst uit," zeide hij! tot
Melvac.
Deze gehoorzaamde.
Nauwelijks stond hij op den grond of
Oanélos nam het meisje in rijn armen,
wikkelde haar in een donkeren man
tel en voerde tear met vluggen stop
weg
Melvac stond onbewegelijk en des te
meer verwonderd, daar hij in den om
trek noch huizen noch Rekt zag. Hij
was geneigd Canéloe van verre te vol
gen, om ten minste te kunnen raden
waar hij heen ging, maar hij zag niets
dan een uitgestrekte vlakte in duister
nis gehuld en als een nog duisterder
vlek in die duisternis een boschje hoo
rnen, die zich tegen den hemel aïtee-
kenden. Het sloeg toen juist tien uur
van een kerkklok.
„Welaan," zeide hij", „de kerk en het
boschje zijn toch eenige aanduiding.
Terwijl lig den terugkeer van Oané
los atws entte, Rep deze snel door de
vlakten. Hij erkende zeer goed den
weg, dien hij twee dagen vroeger geloo-
pèn had. Wait hij dien avond er te doen
had, w.as bijna een herhaling van wat
er twee dagen vroeger gebeurd was.
Het jonge meisje, verstikt door den
doek, verlamd door de vrees, trachtte
eerst zich te verzetten, maar de ijzeren
armen van den avonturier hielden haar
omkneld en de schrik had haar bijna
geheel van hare krachten beroofd.
Eindelijk stond Canélos stil. Het
boschje was aan zijn rechterhand en
vóór hem verhief zioh de rand van
den huilenden put, een groot gat, dat
in den nacht hem dreigend tegcngaaptc.
Hjj zeide het meisje eerst op den
rand, hield haar toen opgeheven boven
den afgrond, het haar "plotseling los
en het geluid van een lichaam dat in
een groote diepte vief, 'deed zich üiof
en somber hooren.
„Nw" zeide bij, „kan de passagier
van de Terrible Dolores gaan zoeken."
Terzelfder tijd werd een kreet van
«uneschrijfelijken angst uil de diepte
van den put gehoord: „Help, help! heb
medelijden
Oanélos verwijderde zich haastig Die
droevige slem had hij reeds eenmaal
gehoord in den nacht in het diepst
der bosschen van Mëzières. Hij kwam
bij zijn rijtuig terug, legde de zweep
over de paarden en keerde in draf
naar Parijs terug.
Terwijl hij op weg daarheen was,
weerklonk de huilende put van zuch
ten en smartkreten.
Toen Oanélos haar op den rand zette
begreep het wilde meisje nog met welk
gevaar haar bedreigde. Maar weldra
voelde zij de armen, die haar omknel
den, haar loslaten en zich met duize
lingwekkende snelheid in een afgrond
nedervalien. Zij begreep in hetzelfde
oogenblik, dat zij op den bodem ver
pletterd zou worden en trachtte zich
aian iels, hoe zwak dan ook, vast te
grijpen, maar vond slechts een gladden,
vochtigen muur, en viel op een lioop
vujl, waaraan zJj geen naam1 wist te
geien.
Eenige oogenblikken had zij noodig
oitt te begrijpen, dat zij alleen was
op den bodem van den afgrond, waar
in men haar had neergestort. Zij had
pijn door haar geheele lichaam, maait;
voelde locli wel dat geen enkel liar er,
ledematen gebroken was. Haar eerste
beweging was haar handen naar den
mond te brengen, om dien te bevrij
den van den doek, die haai- verslikte.
Di( gelukte ook, maar het was slechts
om haar aan nieuwe gevaren bloot te
stellen. Zij gevoelde, dat zij weldra;
stikken zou ten gevolge van de ver
giftige, siiukeude dampen, die opste
gen uit den put, waarin zij geworpen
was.
„Help! Help!" riep zij nogmaals.
Écu uur iang riep en weende zij,
haar siein werd gebroken dooi- haan
tranen, maar zij bleef roepen eu wce-
uen.
Een oogenblik meende zij gered te
zijn. Twee stemmen weerklonken niet
ver van den put. Het waren twee meis
jes, die de vlakte v,an Gennevilliers
overstaken.
„Hoor! gij, Rosa?" vroeg de eene.
„Gij zijt dwaas, Julia; wat moeten
wij lian hooren
„Dc schim-, die in den huilenden
ptit Is opgesloteB."
(Wordt vervolgd.i
