FEUILLETON
MAANDAG 25 APRIL 1921
14e JAARGANG
ss©
1
BI
LA1
D"
Bureau: HOF
5, ALKMi
HAR. Te!
crlvtrtRf ADMINISTRATIE No. 433
eSUUSS. REDACTIE NO. 633
Advertentieprijs:
De groote aarzeling,
BUITFMLAND
No 165
NüORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0,50 hooger.
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alia abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 1QO,—f 60,—, f 35,—, f 15,—,
UI.
teil feit is dat in deze groote vragen
van den dag over de inschakeling van
het bedrijfsleven in het complex van
publiekrechtelijke organen de Roomsch
Katholieke Staatspartij van alle par
tijen de minste aansporing noodig
heeft om tot het offensief over te gaan
en dat laten wij het sterk zeggen
elke motie uit een kiezersvergadering
die de politieke leiders aan hun taak
in dit landelijk gebeuren wil herinne
ren, een beleediging is voor onze voor
mannen, als waren zij zich niet van
hun verantwoordelijkheid bewust en
hielden ij zich niet dag aan dag met
deze uiterst moeilijk en urgente kwestie
bezig. Ziedaar dê reden van onbe
hagelijkheid bij de lezing van moties,
die veeltijds het vraagstuk zóó opper
vlakkig beroeren dat hij, voor wied de
motie bestemd is, lacht' om de naïevi-
teit van inhoud steiler en meeting-
ganger
Onze Rouusche partij behoort geen
aansporing in een zaak, die haar vraag
stuk zoude zijn ware de zaak niet uiter
aard een algemeen landelijke, te
ontvangen.
Het eerste doel, nog eens, moet zijn
onze broeders mede te krijgen en ter
wille van ons aller lief denkbeeld zelf
zij men voorzichtig met de Rocmsrhe
"opacanda
i weeleoig is de weg, in te slaan door
i.en die vooruit willen. En was het H.
M. onze Koningin zelf niet die in haar
Proclamatie aan het Ned. volk in
November 1P1S zeide moeten
•ooruil
Het is de vraag of ieder zich van de
tweeledigheid bewust is.
De voorstanders van publiekrech
telijke bedrijfsorganisatie, wettelijk
erkend dus en in de staatsmachine als
raderwerk uitgevoegd, spréken be
wust of onbewust uit.... dat dè tijd
der sociale wetgeving voorbij is.
De moderne economische bedrijfs
organisatie, op den grondslag van soli
dariteit en waarachtig begrepen be
drijfsbelang, waarvoor alle gegadigden
(producent'n, consumenten en dislri-
buenton) zich solidair verklaren, sa
men koppelend werkgever en werk
nemer om en voor en door het bedrijf,
welks belang vanzelfsprekend hun
eigen belan.: mede vertegenwoordigt,
deze bedrijfsorganisatie, (ai of niet
bekroond door "een bedrijfsraad) lan
delijk gerepresenteerd door eigen or
gan n (het bestuur) vormt één geheel
en wenscht zich begiftigd te zien met
publiekrechtelijke bevoegdheden.
Een bedrijfsgemeente, een gemeen
schap van „economisch gesproken,
een belangengroep, zich concentree-
rend oni hun bedrijf en deszelfs wel
varen.
Zulk een v, e,isch zoude twintig jaar
geleden een utopie zijn, doch de ge
stadige groei der vakorganisaties van
alle deelhebbenden, zoowei patroons
als arbeiders, heeft de utopie tot 'n
urgent en practisch gebeuren gemaakt,
netvvelk zonder twijfel daden van re-
geeringswege zal moeien uitlokken.
Doch nu komt de tweesprong.
Want tot dusver is er f itelijk geen
str d ra g.
ommige, zeg de meeste, voorstan
ders willen die publiekrechterlijke be
voegdheden niet minimaal maar maxi
maal uitgemeten -ien. Er is niets tegen,
zou men zeggen, als daardoor de socia
le vrede wederkeert. Maar hier zit
juist de kn ep En wij vragen uw volle
aandacht.
Een dusdanige „bednji'sgemeente"
n haar vele categorale vertakkingen
schept een Staat in den Staat. Dit
gevaar is niet denkbeeldig. Het is er.
En Engeland geeft ons, als van ouds,
een klassiek voorbeeld. Wie dit wil en
niet tegelijk propageert de aanpassing
van onze staatsinrichting of omwer
king van ons Parlementair stelsel, hij
schept een gevaar van de eerste groot
te, hij meent socialen vrede gekweekt
te hebben maar zal sociaal-politieke
wanorde en feilen strijd oogsten.
Waarom meenen wij en steeds
hebben wij dit gepropageerd dat
tegelijkertijd èn het een èn het ander
moet komen?
Want wij zeiden. de sociaie wet
geving in haar huidige vorm heeft
afgedaan. In tegenstelling met de
eerste groep meenen wij dat het bedrijf
(en ik zie hier meer bijzonder op de
arbeiders) de sociale wetgeving voor
alsnog niet kan missen, ai zijn de vak'
organisaties zich van haar kracht be
wust. Maar niet in den huidigen vorm als
voo dij-maatregelen uit handen van
ndividueel gekozenen (ondeskundigen)
moet de sociale wetgeving nog korten
tijd haar zegenrijke werking vervolgen
maar als poiitiek-sociale medezeggen'
schap, voortvloei nd uit wettelijk er-
ke de briangenre resentatie, gegroe
peerd om de bedrijven. Een „Huis van
Desknnuigen," een sociale of bedrijfs-
kamer. waar tij een Politie e kamer
reden van bestaan kan hebben, minder
als Huis van Revisie of verzameling
van censoren - au we! om de andere
staatstaak te behartigen n. de
rechtsbescherming in liet algemeen.
Wij nu meenen de omwerking der
volksvertegenwoordiging even-'noodig
ais de „Publiekrechtelijke Bedrijfs
organisatie". Ja, indien beide denkbeel
den te scheiden zouden zijn, dan zouden
wij meenen dat de begiftiging van ons
volk met een organisch-bedrijfskies-
recht de voorrang zou moeten hebben.
Als men over „rijpheid" spreekt is
zeker deze edachte r p voor daden-
cogst waar immers zelfs nu, hoe ook de
groote partijen weerstreven meer en
meer individücë' kiesrecht de belan
genvertegenwoordiging naar voren
treedt. Het zal niet te houden zijn als
men de strooming niet In juiste bed
ding leidt. En de juiste bedring lijkt
ons de samenloop der stroomingen
„publiekrechtelijke bedrijfsorganisa
tie" desnoods in den aanvang gebrek
kig, zijnde nog niet volgroeid, maar dan
althans ingericht op kiescolleges met
behoud der groote geestelijke stroo
mingen, ter afvaardiging van dat deel
der Staten Generaal hetwelk zich meer
speciaal met cie sociale wetgeving zal
bezig houden.
Ik kan mij het één moeilijk los den
ken v n het ander
Of liever, denk ik het mij los, dan
zie ik geweldige moeilijkheden, die ons
de grootste onrust in plaats van de
gedachte „sociaie vrede" zouden ge
bracht hebben. Een nationale zaak.
De tijden demonstreeren de urgentie.
Moge de groote aarzeling slechts
voorzichtigheid beduiden
Mr. BO MANS.
Da Flijksinkomstsnbelasting
en d@ Landbouw
Tengevolge van de Wet op de Rijks-
inkomstenbelasting is ook de Landbouwer
verplicht belasting te betalen van de op
brengst der boerderij. Dit is in artikol
4 aangeduid onder opbrengst van onder
neming en arbeid. Ba in artikel 37
4Iezen we, dat men in do termen valt
als het belastbaar inkomen f 800.of
hoogcr is.
De Staat heeft veel geld noodig, die
grootendeels door belastingen moeten
worden gedekt. Daar zal geen enkel wel
denkend menseh iets op tegen hebben.
Maar een andere vraag is, schrijft de
heer Delhoofen in het „Centr." of het
inkomen werkelijk zoo hoog is, als
waarvoor men is aangeslagen. Er zijn
nog heel wat landbouwers, die niet het
minste aan boekhouding doen. Zo mee
nen, dat een boer geen handen heeft
voor papier, maar ze vergeten, dat ze dan
geen goed overzicht kunnen krijgen van
wat er door het jaar op de boerderij iri-
en uitgaat, en zich daardoor ook een voo;v
stelling kunnen vormen van de opbrengst.
Men dient onderscheid te maken ius-
schen inkomen (opbrenst, rente) en ka
pitaal (bezit).
De Minister zegt in zijn Memorie van
Toelichting bij de wet:
„Tot de kenmerken van bet inkomen
beboert periodiciteit: bet inkomen wordt
gevormd door voordooien, dis zich her
halen, waarvan althans herhaling in den
regel beoogd en bereikt wordt; m.a.w.
normaal is."
Neem nu eens aan, dat iemand een
erfenis krijgt van f 1000,Dat is geen
inkomen, wel kapitaal. Zet men diè
f 1000,op do boerenleenbank, tegen 4
pOt„ dan is do rente f 40,Dit is
inkomen.
Iets anders is het, als iemand een lijf
rente krijgt van f 1000.Dan behoort
deze som wel tot het inkomen.
Een boer verkoopt een partij hooi voor
f 100.Dit heeft de boerderij hem op
geleverd, en is dus inkomen.
Een ander geval is bet, als bij een
koe verkoopt voor f 8C0.Hij moet,
om zijn veestapel in- denzelfden stand
te houden, weer een koe van ongeveor
dezelfde waarde inkoopen. Hij bezat
reeds voor den verkoop feitelijk een
kapitaal van f 800,door het bezit van
die koe. Het is derhalve een inkomeii.
Had hij die koe bij het begin van bet
boekjaar geschat op f 700,en krijgt
bij bij verkoop f 800,dan is zijn in
komen met f 100,vermeerderd.
Do verkoop van een stuk vos, land,
bosch, huis of dergelijks, wat hij reed3
bezat, is dus nog geen inkomen, maar
wel kapitaal in anderen vorm. Het kan
zelfs verliest, vermindering van inkomen
zijn, als bij bijv. een dier tengevolge van
ziekte onder den gesckatien prijs van de
hand moet doen.
Inkomen, kunnen we dus zeggen, is
de opbrengst der boerderij, als deze in
denzeifden staat verkeert. Van die op
brengst kan dan afgetrokken worden alle
onkosten, die tot verkrijging dier op
brengst noodig waren. Het zal nu ook
duidelijk worden, waaruit de inkomsten
der boerderij bestaan, en tevens, waarmee
dit bedrag kan verminderd worden.
Tot de inkomsten der boerderij be-
hooren
le. Alle ontvangsten in geld bij den
verkoop van melk, vee, eieren, stroo,
aardappelen, granen, bieten, enz.
2e. De waardevermeerdering per jaar
van de jonge dieren. Veulens, kalveren,
jonge koeien nemen jaarlijks in waarde
toe. Deze waardevermeerdering behoort
bij het inkomen.
3e. Alles, wat in de huishouding ge
bruikt wordt uit de boerderij, zooals rog
ge, aardappels, melk, eieren, varkens.
Men moet niet vergeten, dat de kósten
der huishouding niet van het inkomen
mogen worden afgetrokken. Nu zal 't ook
duidelijk zijn, dat do waarde der artike
len, die de huishouding uit de boerderij
gebruikt, dus voortbrengselen der boer
derij, tot het inkomen, de opbrengst der
boerderij behooren.
Deze inkomsten worden verminderd met:
le. Alle .uitgaven voor veevoor, mest
stoffen, zaaizaad, pootgoed, vruebtprijzen,
huur- en pachtsommen, kosten van on
derhoud, grondbelasting, brand-, vee- en
ongevallenverzekering, Ioonen aan knechts
en meiden, rente van voorschotten en
hypotheken ton behoeve der boerderij,
enz.
Voor minderjarige kinderen mag niet
afgetrokken worden, dat dost de wet
zelf. Wel kunnen kost, inwoning en loon
voor meerderaxige kinderen in mindering
worden gebracht, maar men vergete niet,
dat men daardoor ook verplicht is, om
zegels te plakken.
2. Bijgekocht vee ter vervanging van
verkochte of gestorven dieren.
3. De waardevermindering van ouder
vee, groote werktuigen en eigen ge-
bouweu.
Berekent men, dat de boerderij, die
men in eigendom heeft (een pacht-boar-
derij valt voor don pachter er buiten)
jaarlijke f 150 aan waarde afneemt, dan
kunnen deze van de inkomsten afge
trokken worden. Eveneens bet bedrag,
waarmee een stuk vee per jaar in waarde
vermindert. Zoo is ook toegestaan, een
afshrijving toe te passen op de grootere
werktuigen, niet op de kleinere.
Het zal uit bovenstaande duidelijk zijn,
dat het kasgeld geen voldoende maat
staf is ter berekening van bet inkomen;
dat men, om een juist beeld van de op
brengst der boerderij te krijgen, altijd
eon notitieboekje mett potlood moet ter
hand hebbon; dat een inventaris moet
worden opgemaakt van alle bezittingen
en schulden, en dat alle ontvangsten en
uitgaven in een als kasboek ingericht
cahier dienen opgeteekend te worden.
Landbouwers wilt ge juist weten, koo
hoog de inkomsten der boerderij zijn,
houdt dan boek. Dan kunt ge bij te
hoogen aanslag roclamoeren, want ge hebt
bewijzen, zwart op wit, en dan zullen
uw reclames ook een gunstig gehoor
vinden.
Op uw belastingbiljet staat, dat het
hoek jaar' loopt van 1 Mei tot 30 April.
De belasting wordt geheven naar het
inkomen in het afgeloopen belastingaar.
Zoo ge 't nog niet gedaan hebt, begint
dan op 1 Mei met geregeld aanteekening
te houden. Go zult dan niet alleen bij
eenig nadenken zelf de opbrengst uwer
boerderij kunnen bepalen, maar- go zult
ook op vele andere zaken gaan letten,
die ge nu over het hoofd ziet.
Da wedergevonden dochter
Naar het Fransch
van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
„Dat is een fabel," antwoordde Rosa.
Maar terzelfder lijd riep een klagende
stem„In naam des Hemels, barmhar
tigheid, medelijden V'
Kosa en Julia smoorden een angst
kreet.
„Koni gauw," hernam Rosa, ik ben
bang."
Die woorden waren door het wilde
meisje gehoord, zij verzamelde bare
bezwijmende krachten en riep: „Help
mij uit den afgrond, in naa,m van uwe
moeder, in naam van de H. Maagd.'"
En hare banden wringend van angst
barstte het slachtoffer van Oanélos in
snikken uit.
De twee meisjes gaven elkander de
band en vluchtten weg. Toen zij bij
bare ouders kwamen, zeiden zij hun,
dat er iets ernstigs gebeurd was.
„Maar wat dan?" vroegen deze.
„Wij hebben een stem1 gehoord uit
hujlenden put"
De Dsiitsclie schadevergoeding.
Duitschlandi is in zijn builenlandsche
politiek de laatste maanden al zeer on
gelukkig. Scheen het verleden jaar op de
Conferentie te Spa: dat de Minister van
Buiteniandsohe Zaken, dr. Simons, de tact
volle man was, die 'het land door dc
moeilijkheden zou been helpen op de
iaatste Conferentie te Londen was zijn
beleid al weinig beleidvol en wat hij in
de afgeloopen week heeft gepresteerd is
het summum van wanbeleid. Het voorstel
aan president Harding, om als scheids
rechter op te treden, waarbij dus ver
zuimd werd vooraf te onderzoeken of de
andere, de voornaamste partij, n.m. de
Entente, wel van zulke arbitrage gediend
was mocht al een zeer onhandige zet
genoemd worden. Te meer, waar liet en
kele dagc.i vóór bet verstrijken van den
fatalen betalingstermijn van 1 Mei als
een wanhoopsdaad zou worden beschouwd.
En toen Harding natuurlijk het verzoek
afwees, maar den Duitschen flater zoo
veel mogel'jk trachtte goed te maken door
bemiddeling in uitzicht te blijven stellen,
toen was dr. Simons nog zoo onverstandig
om in een rede voor den Rijksdag te too-
nen dat hij de wenk van Amerika niet
begreep den Rijksdag, dien hij te voren
verzuimd ..ad in te lichten en waar waar
schijnlijk wel geen meerderheid voor zulk
een verzoek aan Amerika zou zijn ge
weest.
Geen wonder, dat er dan ook aanstonds
sprake was va-n een regeeringscrisis en
de vraag is zeker gewettigd1, of dr. Si
mons wel als leider van de Duitsche bui
teniandsohe politiek gehandhaafd kan blij
ven.
Een nieuwe nota.
Nu is ter elfder ure nog een nota ge
richt "aan de commissie van herstel, waar
in de Duitsche regeering nogmaals tracht,
langs den weg van goed maken der ver
woestingen in Noord-Frankrijk en Bel
gië tot een schikking te komen.
Duitschiand verklaart zich daarin nog
maals ten stelligste bereid met alle be
schikbare middelen en krachten mee te
werken tot het herstel en bij de uitvoering
daarvan eiken wensch van de betrokken
mogendheden tot in bijzonderheden, voor
zoover zulks maar eenigzin.s mogelijk is,
in acht te nemen. Nopens de wijze van deel
neming aan het herstel, veroorlooft dc
Duitsche regeering zich, met in standhou
ding van al baar sinds 1919 gedane aan
biedingen, kort samengevat op de volgen
de mogelijkheden te wijzen:
I. Du.-sohland zou het herstel van be
paalde steden, dorpen of gehuchten of van
bepaalde, een geheel vormende gedeelten
van het gebied, dat herbouwd moet wor
den, met betaling van alle kosten zelf op
zich nemen of dit laten geschieden door
een internationale onderneming. Duitsch
iand ziet er voor het oogenblik van af dit
voorstel nader te verklaren, daar de be
ginselen, waarop het rust, tot dusver bij de
geallieerde regeeringen op bedenkingen
gestuit zijn.
II. Duitschiand is verder bereid, on
afhankelijk van de voorgestelde regeling
spoedig voor den wederopbouw van de
verwoeste gebieden in Noord-Frankrijk en
België alle hulpmiddelen ter beschikking
te stellen. De Duitsche vak'vereenigingen
hebben besloten, onmiddellijk na bekend
making van de nadere wenschen der geal-
l'eerde regeering, met het opruimingswerk
te beginn .1, paunebakkerijen, kalk en ce
mentfabrieken in het verwoeste gebied
te bouwen, de noodige machines en gereed
schappen te leveren, onmiddellijk met den
bouw van tenminste 250.000 houten huizen
te beginn n; daarvoor de meubelen, ka
chels en fornuizen enz. te leveren en vol
gens de plannen der Fransche autoriteiten
al het werk te laten doen onder en boven
den grond.
De Duitsche regoering verzekert, in
oavereenstemming met de organisaties van
bouwarbeiders, dat de leden der organisa
ties bereid zijn, bij don herbouw der ver
woeste gebieden productief mede te wer
ken.
III. Duilscbland verklaart zich bereid
onmiddellijk en lot een verdere regeling
iot stand is gekomen, dengenen, die hun
verwoeste huizen 'en dergelijke herbouwd
wenschen te zien, productieve en betrouw
bare ondernemingen te noemen, waarmede
zij dc volledige bouwplannen en kostenra
ming kunnen bespreken en 'vaststellen. De
Duitsche regeering is bereid, alle kosten
voor den wederopbouw tegen cred&l-ccring
op rekening van de schadevergoeding op
zich tc nemen.
IV. Indien de geallieerde regeeringen
wenschen, dat de medewerking der Duit
sche regeering aan den wederopbouw op
andere dan de boven aangegeven wijze
wordt verfeend, dan fs de Duitsche regee
ring bereid, elke door de geallieerde re
geeringen gegeven aanwijzing en elk ge
daan voorstel diepgaand en consciëntieus
le onderzoeken. De Duitsche regeering
verzoekt den geallieerden regeeringen de
nood'ige besprekingen omtrent de bijzon
derheden van de te treffen regeling zoo
mogelijk onmiddellijk In te leiden.
De Conferentie te Lympne.
Na een uitstekende reis hoewel liet
regenachtig weer was zijn Briand en
zijn gevolg Zaterdag te Dover aangekomen,
precies om half drie. De Fransche eerste
minister werd daar ontvangen door de
Montüle, gezautschapsraad le Londen, aan
gezien de Saint Anloisz ongesteld was, en
door Sir Philip Sassoon. die Lloyd George
vertegenwoordigde. Vervolgens zijn Briand
en Berthelot onmiddellijk inel een auto
naar Lympne gegaan.
Briand kwam vergezeld door Berthelot
en den tolk, op de villa van Sir Philip
Sassoon aan om 3 uur 's middags. Zij wer
den ontvangen door Liovd George.
Briand en Lloyd George hebben daarop
officieus cn geheel onder elkaar O.jg mi
's middags beraadslaagd. Zij hadden he;
over de Fransche sancties en ook over de
Duitsche nota. Naar verluidt konden er elk
oogenblik nieuwe Duiische voorsteller
worden ingediend voor den herbouw de:
verwoeste gebieden.
Dc besprekingen werden 's avonds
voorlgezet.
ITALIë EN DE SANCTIES..
Volgens de Epoca heeft de Ilaliaansch;
ministerraad zijn volle solidariteit met de
boudgenooten uitgesproken ten einde <h
uitvoering van het vredesverdrag le ver
krijgen. De ministerraad heeft echter elke
militaire medewerking van de hand gewc
zen.
De Idea NazionaJe betreurt, dal Itali'
van de besprekingen Insschen Lloyc'
George en Briand uitgestoten is. Het blail
voegt eraan toe, dat hef Fransche plan om
Duitschiand te verdoelen en ie verzwakken
in slrijd is mei de belangen van Ila'lië er
er slechls toe kan voeren Duitschiand te;
wanhoop aan het bolsjewisme over le le
veren.
DE MIJNWERKERSSTAKING IN
ENGELAND.
Ofschoon er geen vooruiigamg van be
lang in de staking is, schreef de Time"
'Zaterdag: Er is een, krachtige overtuigan,"
'dat als gevolg van de verdaging van d-
onde-rliamdeling-en op gisteren zich leb
tastbaars zal voordoen dlr.t een sipoedig;
herva-tting van het werk in de mijnen ter
gevolge zal hebben.
De beperkingen van de spoordiensten
gaan voort, in bet bijzonder in, Schotland
- Dertig stoomschepen zijn bij Glasg-ov
opgehouden, wegens gdbrelk .aan brand
stof. De -pl-aaüseüijke havenarbeiders we.
geren tai-tenlandlsdhe kolen ie lossen. F
zijin 50.000 Verlkloozen in het Teos-dfc-
trict.
DE VERKEERSONTREDDERING IN
HET BEZETTE GEBIED.
De door de douane-controle veroor
zaakte ontreddering van het goederenver
keer duimt voort. Ofschoon de toestand
van goedereniwiagbnis uit het onbezette ge
bied- wat Is verminderd,, kunnen de goe-
derenstations te DusseldoTf, aan de grens
van het bezette gebied, een sledke op-
hoopimg van wago:»s niet voorkomen
Daarom is getest, het verkeer naair Sdhii-
lerdonf te beperken. Dc spoorwegdirectie
'te Essen heeft gelast voorloo-pig bniten
steenkool, cokes en brik(-l-tcn geen vracht
goed aam te nemen'. Exprossgoed em ijEgoed
maar DuisseM'O-rf zflticü evenmin meer
worden aargenomen.
Hel postverkeer is ook sterk gestoord,
vooral de postpakketten 'hebben zich 055
g-eihoopt.
WanneeT dc tijdelijk opgeheven cor
troie op pa-ssagi-ers-ireioen wordt herstek;
staat n-og niet vast. WaarsdhijiGSijk is zij
opgeheven, omdat ze vee! tijd in beslag
nam en de moeite niet loonde, daar de
meeste reizigers slechls weinig bagage
hij zich hadden.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
CRISIS IN DE AM-ERCANADBESGHIE
PAPIERNIJVERHEID.
Naar de Times uit New-York vera oom!
is volgens het Journal of Commerce
de toestand in de Amerikaaimsch-Ca-
madecsche papiernijverheid kriiieh, he;-
g-een een gevolg is van hel voonsie® dot
werkgevers om de Ioonen te verlagen me*.
30 pot. en den arbeidsdag van 8 uur te
brengen op 9 uur. De werknemers heb
ben die voorstellen mei overweldigende
m-cc-rdenlieid verworpen. Hot Journal of
Commerce voorziet, 'dlat op 11 Mcd
op welken datum hel huidige contract
afloopt 50 fabrieken zuüSlen w-ordeu
stopgezet. Dat zou 'overa'l in Noord-A-mc-
„Aeh hom," zeitle de moeder, „dwaas
heden, sprookjes."
Julia voegde er bij: „De stem riep
ons toe: medelijden, barmhartigheid,
in naam van de H. Maagd Maria."
De oudere maakten een knvisteeken,
trachllen hunne dochter te bedaren,
inaa-r waren toch de eersten om in de
buurt to verhalen, da,t de steml in den
huilenden put weder gehoord werd.
Twee van de dapperste vrouwen uit
het dorp gingen een weddenschap aan,
dat zij zich er heen zouden begeven
om Rosa en Julia, van bedriegerij te
overtuigen, maar loen zij er kwamen
en de kreten en snikken van de on
gelukkige tot haa,r doordrongen, vie
len zij op de knieën en begonnen half
dood van angst eenige gebeden voor
de overledenen op te zeggen.
In de naijheid bevonden zich goed
hartige mannen, die zonder klagen hun
leven zouden opgeofferd hebben om
dat van ae ongelukkige te redden, maar
het bijgeloof verstikte den kiem van
hun edelmoedige gevoelens. Allen ge
loofden aan een bovennatuurlijk yer-
schijnsel en niemand had den moed
zich van de waarheid te overtuigen.
Gedurende drie lange uren Bad.
weende en leed het ongelukkige kind.
Toen verzwakte hare stem en kon zij
slechts fluisteren: „Neem mijne ziel
tot U, o God, ik stérft" En zich tegen
den muur zettend, de Iianden gevou
wen over de borst, verstijfd van koude,
wachtte zij af en viel weldra in een
bezwijming, die den dood voorafgaat.
HOOFDSTUK XV
BIJ DEN LUITENANT VAN POLITIE.
Op het gevoel van verpletterende
droefheid, dat zich van mevrouw de
Flessjgny meester maakte toen zij de
verdwijning harer dochter vernaim,
volgde een gejaagdheid, die alleen door
iets te doen kon tot bedaren komen.
Flavienne twijfelde niet aan den ijver
van Antonin; de gedachte, dat hij tot
dan toe in het diepst van zijn hart
een innjge liefde voor Dolores verbor
gen had, moest haar vertrouwen op
dien dapperen jongeling verdubbelen;
maar och, zoodra zij rich alleen be
vond met Ètiemietle, leek het haar
toe, dat rij aan al haar moederlijke
plichten te kort kwam en zich on
waardig maakte Dolores tcrug' te ving
den, als zij niets deed om haar te zoe
ken. Antonin had beloofd zoo spoedig
mogelijk ter.ug le komen, maar mis
schien lag hare dochter te sterven,
terwijl bare moeder wanhopig de han
den wrong zonder iels te doen. Boven
dien gevoelde Flavienne, dat de ure
van vergelding voor Canólos gekomen
was en dat rij een heiligen plicht ver
zuimde, als rij zijne straf liet uitstel
len. Terwijl zij den hemel vroeg wat
te doen, Viel haar oog op den rong,
dien de hertog van Orleans haar ge
geven had, toen het wilde meisje hem
bij Professor de la Gondamine was
voorgesteld.
„Elieunette," zeide rij plotseling, „ik
vroeg om uitkomst, en ziehier. Hier
is de uilkomst. De hertog heeft mij
beloofd, da-t op welk uur ook ik zijne
fnulp zou vragen in het belang van
Dolores, 'hij' ze geven zou. Zijn woord
als edelman is heilig en ik ga zijne
hulp vragen."
„Van avond nog?" vroeg ElienneLte.
„Heeft mijn dochler dan tijd om te
wachten j"
„Maar het is vanavond een feest in
het koninklijk paleis."
„Des te beter, dan ben ik zeker
hem thuis te vinden. Ik wil eerst zijne
echtgenoote spreken."
„Maar gij zult tochi niet alleen
„Ik wilde u verzoeken mij; te ver
gezellen."
Aanstonds snelden twee kamermeis
jes toe. Mevrouw de Flessiguy kleed
de zich in rouwgewaad. Zij droeg geen
ander sieraad dan den ring dien zij
van den hertog ontvangen had.
Spoedig waren rij aan het koninklijk
paleis. Daar ontmoetten zij den mar
kies de Cormeiiles en verzochten hem
ha ar naar de hertogin tc geleiden, die
den naiaim had zeer medelijdend te zijn.
„Mevrouw," zeide de moeder van Do
lores, toen rij bij haar toegelaten wer
den in een salon waar zij alleen met
haar waren, ik kom van u de redding
mijner dochter afsmeekenHet zou
voor ieder ander dan voor u op dit
oogenblik onmogelijk zijn een gehoor
hij den hertog te vertrijgeu. Deze ring
zal hem herinneren wat hij bezworen
heeft Je doen voor liet jonge kind,
dat men toen het wilde meisje noemde."
De hertogin beval een kamerheer
den hertog op te zoeken en hem te
vragen bij haar te komen. Zij tieed
mevrouw de Flessiguy nederzitten,
hoorde haar verfraai aan en beloofde
hare pogingen met die van den her
tog te vereeuigeu om' de schuldigen in
dit droevig drama te straffen.
Flavienne wa-chlia zich wel Canë-
los -als den eenigen dien rij verdacht
bekend te maken. Zij wilde dat de straf
onverwachts op üenï neerviel, zooals
dc bliksem over een misdadig hoofd
losbreekt.
Flavienne had niét te veel van de
rechtvaardigheid van den 'hertog van
Orleans verwacht. Hij bezw '-".ar,
dat die misdaad zou gewroken
„Niet wa-a-r, monseigneur, hoe
lig de schuldige ook zij."
„I'k zweer het. En nu, mevrouw, -.
verlangt gij nog meer?"
„Een bevel in blanco, opdat de lui
tenant van politie met evenveel spoed
kunne bandelen, alsof de zaak door t;
persoonlijk gedaan wordt,"
Dc hertog schreef eenige regels en
gaf ze aan mevrouw de Flcssigny.
„Heb dank, monseigneur, na God
zal ik mijne dochler aan u te dan
ken hebben."
Zij liet zich mar den luitenant van
politie, mijnheer d'Argenson, geleiden,
zonder te onderzoeken of deze haar
zoo laat ontvangen kjóii. Het wal; uit
gemaakt, dat djefeuele mah dien nachl
niet slapea zou.
U.G^Llfl.O-1 UCBO WUBft. 41U& tJOil Jbcüilnl LriTV.
