H i i llpsp II f 2. f 2.50 f 0.50 hooger. Bureau: HOF 6, ALK! BUITEMl AMD. FF.UllJ.HTON [Parfsmentaire kroniek Op vy-eciergevonden dochter 14e JAARGANd Abonnementsprijs; Per kwartsal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad ADMiNISTRATIE No. 433 REDACTIE No. 633 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voort uitbetaling per plaatsing 0.60. abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,— Herziening der Leerplichtwet. Bezuini- flingscommissie. Het Djambé-ontwerp aangenomen. De van Donderdag was er een van opruiming van kleingoed. Vooreerst werd het wetsontwerp tot herziening der Leer plichtwet met 60 tegen 16 stemmen aange nomen. Op hun post waren al de anti- revolutionnairen. De meerderheid hunner, 11 in getal stemde tegen. De heeren Smeenk en Schouten, lie reeds vóór dat zij als Kamerlid hun intrede in het Parlement deden, een zelfstandig standpunt innamen, weken van de meerderheid der 11 af en slemden voor. Zulks was ook het geval met de Katholieken. De moties-Duys kwamen eveneens in behandeling tol definitieve afdoening. Zijn motie, „dat als regel het houden van op tochten en meeting's, eventueel met muziek en banieren, ook op Zondag geoorloofd moet wezen," hebben wij reeds uitvoerig besproken. Zij werd met 46 tegen 29 stem men aangenomen. Minder fortuinlijk was het lol dat zijn andere motie onderging; de motie in zake de verzorging van werklooze arbeiders, die geen steun meer genieten krachtens de Rijkswerkloozenverzekeringdoor ge meentelijke steuncommissies en de beta ling der kosten van deze verzorging. Zij werd verworpen De revolutionnaire lieer Kruyt waagde zijn motie waarin bet onderzoek naar de politieke gevoelens van Nederlanders, die ,een pas aanvragen, wordt afgekeurd, niet aap oen stemming doch trok haar ter elf der tfrè in. Hij motiveerde dit besluit met de bewering dat min. Heemskerk Dinsdag avond gezegd had, d*| de motie feitelijk zijn ambtgenoot, vjai Buiten 1. Zaken aangaat en hij de rïtèftae^pp dienv gr-ond had afge wezen. Tegen dez*> haiyi^vijze kwam de heer Schraper in verzet; it^^zijn wensch, om de motie overste ncim*^i%on echter om formeeie redenen niet "Vó^aan wor den. De instelling van een bezuinigiiigs-in-. zonder" stSSmihg doorgegaan. Voorioopig komen er vier bezuingings-in- specteurs, die het geheele terrein van het dure Slaalsfruishouden rullen moeten be werken. Hopen wij er het beste vanl De medewerking der betreffende ministers zal voor de inspecteurs noodig zijn; zij zal ook niet geweigerd worden. Maar de bu reaucratie, zal deze van goeden wil zijn? Mr. Oud, die iid is van de bezuinigings- commissie-Rink, klaagde reeds over tegen werking van liooge ambtenaren, die het werk der Staatscommissie niet goed ge zind zijn. Minister de Vries vroeg hem zulke gevallen van tegenwerking mee te willen doelen. Aan dit verzoek zullen ongetwijfeld al len, die er v-oor in aanmerking komen, voldoen. En dat is noodiig ook.' Immers, als het waar is, dat hoofdeanblenaren het werk der Bezuinigingscomimissie trachten te safootceren, dan moet de arbeid van de lagere ambtenaren, de inspecteurs bijv. wei tot vruchteloosheid gedoemd zijn. Een ambtenaar, onverschillig tot welken rang hij behoort, die zich aan. verkapte sabotage of tegenwerking in dit opzicht schuldig maakt, moet flink op zijn num mer gezet, desnoods gestraft worden. Het veel besproken pelroJeum-onlwerp is door die Earner in de vergadering van Vrijdag vlug afgehandeld', niet zonder protesten van tegenstanders. Zoo riep de communist van Ravesteyn luidkeels uit, dat de zaak siï lang verkocht was en de beer Akbairdsf sprak van de dictatuur der Bataafsell's, die zich in de Kamer liet gekten. Er iS geen enkele primcipieele wijziging aangebracht. AJlecn is als zoodanig mis schien aan te merken dte wijziging van den considerans, zoodat nu niet meer van de aardolicvelden in Ned.-Indlië, maar van de D jambi-veldenrbrdt gesproken. Overigens weTden aEfe amendementen meest rechts tegen links-, verworpen. Verworpen werd de 'staatsexploitatie gelijk dehoer Albarda die wilde, verwor pen werd het systeem van verdeel,ing der terreinen gelijk de heer Tremb had voor gesteld. Gedurende het slol der behandeling was het rumoerig; er hcerschte een wrevelige stemming, dde zich o.m. uitte in de ge neigdheid om het debat maar ie eindigen De amendementen werden zelfs bijna niet meer toegelicht. De replieken brachten de principicele punten nog eens op dien voorgrond. Naar het oordeel van den heer Alharda heeft de Minister niet ontzenuwd de bezwaren die tegen zijn voorstellen zijn aangevoerd. Het groole bezwaar van den heer Al- barda is, dat Nederland zich overle vert aan die machtigste maatschappij van de gansche wereld. Dé bodemrijkdiomnien van Indië mogen z.i. niet uitgeleverd worden aan het groot-kapitaal. Die rijK- dommen belmoren aan de Indische be- volUng en moeten aan haar teu goede lemen. Dat kan alleen als ze Jour den Staat geëxploiteerd worden. Ook de heer Marohant sprak in den zefden geest. Twijfelachtig bleef bij de zen afgevaardigde de „vergissing" mei artikel 26 begaan, het artikel, dat zooals men zicli zal herinneren, hij ongeluk in hot contract was blijven staan. Het einde van 't lied was, dat de wet met 49 tegen 30 stemmen wTerd aangeno men. Rechts stemde voot met die leden van links, de heeren van Rappard, Drion, Braai, Visser van IJzendoorn, de Kanter en Dresselhuijs. Ook stesmdie ditmaal links de heer A. P. Staalman. Als opvolger van het overleden lid de heer van Doorn, werd toegelaten de heer Bijleveid. De Conferentie te Londen. De conferentie te Londen heeft zich door zeer verwarde discussies gekenmerkt, blijkens de berichten, die sinds gistermor gen achtereenvolgens over de zittingen van Zondag en Maandag binnenkwamen. Zondagmorgen waren de geallieerde des kundigen nog niet tot een schikking geko men, toen het tijdstip voor de bijeen komst van den Oppersten Raad was aan gebroken, zoodat deze tot 's middags werd uitgesteld. Intu.sschen bespraken de geallieerden de voorstellen van Jaspar, welke ten doel hadden de standpunten der geallieerden in overeenstemming te brengen. Be voorwaarden, welke Duitscbland in het ultimatum gesteld zouden worden, be rustten op het bedrag van Duitschland's schuld voorgesteld door de commissie van herstel, n.l. 6600 millioen pond sterling. De Opperste Raad zou Jaspar's voorstel len Maandagmiddag in behandeling ne men. Een commissie van redactie, be staande uit Cunzon, Briand, Sforza, Jas par en Hayahi werd benoemd om Jas par's voorstellen op te stellen. Zij beraad slaagde 's avonds en besloot den volgenden morgen den arbeid te hervatten, wanneer zij hoopte dezen te kunnen beëindigen. Reuter meldde verder, dat Briand in de middag-vergadering uitvoerig het standpunt uiteenzette betreffende een onmiddellijke toepassing der sancties, vooral met het oog op de ontwapening; hij wees er op, dat een niet-ontwapening van Duitscbland een mililairistische bedreiging vormt, welke vooral voor Frankrijk en België gevaarlijk is. Sforza keurde de verklaringen van Bri and goed, vooral die betreffende de ont wapening en hij stelde voor de commissie van herstel op te dragen Duitscbland de vastgestelde tekortkomingen ten opzichte van het vredesverdrag te beteckenen met vermelding van de noodig geachte sanc ties. Jaspar (België) sloot zich geheel aan bij het Fransche standpunt nopens de nood zakelijkheid van onmiddellijke sancties. Lloyd George gaf uiting aan zijn meening, dat men Duitschiand zijn tekort komingen behoorde te beteckenen alvorens de sancties toe Ic passen; mocht Duitsch iand dan nog volharden in zijn houding, dan zouden de geallieerden moeten over gaan tot de operaties in het Ruhrgebied. Jaspar stelde voor een ultimatum op korten termijn te zenden, terwijl de geal lieerden inmiddels de voorbereiding voor de sancties zonden voortzetten. Jaspar's voorstel stelde Frankrijk in staat zijn toebereidselen voort te zetten, voor het geyal Duitscbland de schadever goeding, de ontwapening en de berech ting der oorlogsmisdadigers weigert, ter wijl het tevens de Brifcsche openbare mee ning wilde bevredigen door Duitschiand een kleine tijdruimte te geven voor de aanvaarding der geallieerde voorwaarden en de voorziening van de noodzakelijke waarborgen. Naar verluidt, bleek Lloyd George bij de gedachtenwisseling ongeneigd Jaspar's voorstellen te aanvaarden. Hij sprak waar- deedeering uit de Fransch-Belgische po gingen de moeilijkheden op te lossen, doch hij weigerde definitief antwoord te geven- alvorens het Kabinet te hebben geraad pleegd. Dit wenschle de voorstellen te overwegen, wanneer zij schriftelijk zijn op gemaakt en vastgesteld. Aan het slot van de vergadering van den Oppersten Raad herhaalde Briand, dat in dien hij ai genegen was vorm wijzigingen aan te brengen in het Iransactioneele voorstel, hij beslist tegen elke principieele verzwakking was. Onmiddellijke sancties en actie zonder verder uitstel Wijven het eenige standpunt dat voor de Fransche regeering amnleuie- liik is- Duitschiand mag slechts zooveel lijd gelaten worden om zijn verplichtingen alsnog na te komen, als noodig is voor het mohiliseeren en concentreeren van de strijdkrachten. In conferentiekringen toonde mien zich steeds meer geneigd om het voorstel-Jas- par aan te nemen, zooals het geamendeerd is door de Fransche delegatie, waarbij de onmiddellijke mobilisatie en concentratie van troepen voor de bezetting van het Ruthngebied wordt voorzien, gepaard gaande met een beteekening aan Duitsch iand door de ootmimissie van herstel van de modaliteiten en waarborgen voor de betaling dier schuld, terwijl de dwang maatregelen sic<4its zullen worden opge schort, indien DuitscbSamd onvoorwaar delijk voor 8 Mei toegeeft. Briand weigerde onder welken vorm ook de zending van een nieuw ultimatum en de hervatting van eenige bespreking met Duitschiand over zijn verplichtingen. Volgens de oplossing van de kwestie, volgens het Fransche standpunt, zou men reeds heden met de maatregelen kunnen beginnen voor een militaire en economi sche actie in het Ruhigebied. De deskun digen waren van oordeel, dat de mobi lisatie en concentratie van het bezettings leger drie of vier dagen zouden verelschen en de bezetting, zelve 12 A 15 dagen. Tij dens den termijn van voorbereiding der bezetting zou Duitschiand nog tijd heb ben voor de aanvaarding van de voor stellen der commissie van herstd voor de betaling der 132 milliard', de ontwa pening,svoorwaarden en de waarborgen voor de naleving. Na afloop van den ter mijn zou eventueel de bezetting automa tisch volgen. De houding van Amerika. Officieel wordt uit Washington geseind, dat Duilschland geen enkele nieuwe aan bieding voor het herstel lieefl gedaan. De niet-offieieele gedachlenwisscling duurt voort, maar de Amcrikaansche rc- geening beschikt over geen enkele défini- tiewe regeling, welke aan de geallieerden ter bespreking kan worden voorgelegd. Aangaande de houding van de Ameri- kaansolie regeering wordt verklaard, dat deze niet optreedt als agent van Duitsch iand of als beilangdooze makelaar, maar dst Amerika zich als belanghebbende be schouwt in de kwestie van het herstel, die voor de Veroenigde Staten een levens kwestie is. Aan dien and'eren kant wordt betoogd, dal Amerika het eens is met de geallieer den om een praotische oplossing te ver krijgen op billiijlke grondslagen. Een verklaring van hel I. V. V. Het Bureau van het Internationaal Ver bond van Vaikvereeniighig.cn, zendt een verklaring rond, waarin bet zegt, kennis genomen hebbende van de nieuwe Duit- sche voorstellen betreffende het herstel, te verklaren dat die voorstellen van zoo- danigen aard zijn dat zij een onderwerp van nieuwe onderhall delingen tus scthen de Entente-rageeringen en Duiltschland uit kunnen maken. Overwegende de verklaringen, afgelegd door bevoegde vertegenwoordigers der Diritsche arbeidersorganisaties te Amster dam, luidende: „De voorstellen dier Duilsche regeerimg ;n ondersteund door de Duitsche Idersklasse en de Duilsche Vatkverec- [en zijn bereid al hun kracht aan wen dien om iedere overeenkomst, d ie loten zou kunnen worden door mid- van nieuwe omdeihanideliagen mlvoer- te maken"; verklaart het Internationaal Verbond ;»sn Vakvereenigingien, dat ondier die toorwaarden en tegenover dergelijke de weg geopend wordt tot vreedzame oplossing der problemen, die niet alleen zwaar drukken op het léven der bevolking van de door den oor log verwoeste gebieden, maar ook op het economische leven dor geflicele wereld. Het I. V. V. herinnert aan zijn resoluties aangenomen te Londen in November 1920, aan die van Amsterdam van 31 Maart en 1 April 1921 en verklaart op nieuw, dat de toevlucht tot gewieklpoiiiliick dien nauwelijks hertenenden vrede In de wereld slechts kan versloren en alleen nieuwe ruines kan toevoegen aan de reeds bestaande. Hot e lacht in het hoogere belang der vodkeren, dat het herstd geschieden zal op de basis der samenwerking tussctben de volken hetgeen de eenige oplossing is, "welke de uitwerking der genomen roaat- regden ten voBe waarlboTgt en de verzoe king tot stand kan brengen die noodig is voor het herstel van een definitie/ven en dnunzamen vrede. Heit Internationaal Verbond van Vak- vereenigingem, diat de gevoelens weer geeft van de georganiseerde arbeiders massa's, ei sell t van de Entente-regeerm- gen, dat zij den weg der onderhandelin gen zullen betreden zonder hare toevlucht te nemen tot nieuwe nnttelooze strafbe- païingen; het cAscht tevens van de Duit sche Regeering, dat zij haar eerbied' zal toornen voor het gegeven woord door de uitenste verzoeningsgezindheid te betrach ten en ten opzichte der militaristen, die alsnog den vrede van de Duilsche Repu- blïek kunnen bedreigen en daardoor, bij terugslag, den Europeeschen vrede, de noodigc maatregelen te nemen. Het Internationaal Verbond van Vak verenigingen is verzekerd van het feit, diat heit werkt in het belang van de be volking in de verwoeste streken en le vens voor den wereldvrede, welke nood zakelijk is voor de volkeren om zich te redden uit den pijnlijken en gevaarlijken toestand van het oogemblik. DE DUITSGHE REGEERINGSCRISIS. UITSTEL, GEEN AFSTEL. Dr. Simons zal, volgens een officieele verklaring, voorloopig minister van bud- tenlaudsclhe zaken blijven. Het is juist aldus wordt toegegeven dat hij „een poos geleden" ontslag heeft gevraagd, om dat hij den indruk had gekregen, dat de publieke opinie in Duitschiand niet meer op zijn hand was. Dr. Simons walde echter nog aanblijven tot de onderhandelingen met Amerika afgeloopen zouden zijn. De rijkspresidenl heeft hef verzoek om ontslag niet ingewilligd, omdat het parle ment de houding van den minister ten op zichte van Amerika heeft goedgekeurd. Het „Beri. Tagehl." geeft de uitvoerige geschiedenis van deze vermeden regee- ringscrlsis. Dr. Simons heeft reeds den 23en April den rijkskanselier en zijn in- tiemstcn medewerkers verleid, dait hij ont slag had gevraagd, omdat hij met dte nieuwe voorstellen, naar Washington ge zonden, was afgeweken van zijn oorspron kelijke lijn. Wel was hij het met deze nieuwe voorstellen volkomen eens, doch in zijn overgroote rechtschapenheid, die een stempel drukt op zijn geheele persoon lijkheid, en die bij hem niet, als bij vele anderen, iets uiterlijks en half waars is, was hij van meening de consequenties te moeten trekken uit enkele tegenstrijdig heden iusschen zijn eerste verklaring en zijn latere houding, die toah alleen beoog de rekening te houden met de politieke situatie. Dr. Simons was bereid op po-si, te blijven tot de onderhandelingen over de schadeloosstelling afgeloo-pen zouden zijn en zijn verzoek om ontslag gold dan ook voor dat tijdstip. De bezwaren geuit in het kabinet, door heeren van het departe ment en vooral door president Ebert heb ben aan liet incident een eind gemaakt. Uit dit en ook het officieele commentaar blijkt, dat dr. Simons en met hem waar schijnlijk de rijkskanselier Fehrenbach zal aftreden, zoodra de onderhandelingen over de schadeloosstelling afgeloopen zul len zjjn, indien geen complicaties van bin- nenlandschen pobtieken aard hem dwingen vroeger te gaan. De crisis is uitgesteld, niet afgestelid. DE ViEiRiDEElLING VAN OPPER-SILEZIë. Naar de „B. Z. a. M." van goed inge lichte zijde verneemt, zijn de voorstellen van de intergeallieerde commissie in Op- pefln omtrent de verdeeling van Opper- Süezdë naar Londe* onderweg. Volgens den zegsman van het blad stelt de com missie voor, het plebiscielgebiod van Op- per-Silezië bjj Duitschiand te laten, met uitzondering van de districten Plcss en Rybnickbenevens het oostelijk deel van den kreits Kottowilz, welke volgens de grensregeling bij Polen zullen komen. Het «dhijnit hierbij te gaan om de strook iand vam Mystowitz tot Bogotsdhiilz, daar deze bij het district Pless aansluit. Daarentegen zou met betrekking tot het district Taroo- •witz, dat een Pool sehe meerderheid had, niets bepaald zijn omtrent het afstaan van gebied aan Polen. LBNIN NAAR LONDEN? Volgens een Orientt-beriobt uit Riga wordt uit Moskou gemeld, dat Tsjitsjerin Krassin zou opgedragen hebben het terrein te Londen te verkennen ten aanzien der vraag of de komst van Lenin er met een welwillend oog zou worden gezien. Lenin zou voornemens zijn zioli naar Londen te begeven, ten einde de officieele Engel sclie kringen te interesseeren voor zijn groot poiitiek-economisch program voor den wederopbouw van Rusland, waarin, gelijk Krassin te verstaan heeft gegeven, het Engeflsclie kapitaal en de Engelsche indus trie een belangrijke rol zouden spelen. GEMENGDE BUITENL. BE RICHTEN. 1 MEI-VIERING. is. De eerste Mei is te Parijs rustig voor bij gegaan. AlJe takken van openbaren dienst werkten als gewoonlijk, evenals alle verkeersmiddelen, behalve voor een deel do taxi's. De vergaderingen waren, naar Reuter seint, niet heel druk be zocht en gaven tot geen incidenten aan leiding. Te Praag heeft do 1 Mei-viering zonder eenige ongeregeldheden plaats gehad. De 1 Meidag is te Weenen, waar do communisten groote betoogingen aan gekondigd hadden, rustig verloopcn. Er waren in den communisten-optocht wel veel borden met oproepen voor aanslui ting bij Sovjet-Rusland en ten gunste van de dictatuur van het proletariaat. Het eenige voorval, dat wat opschud ding wekte, was do uitroep: „leve keizer Karei!" door een man in het contrum van de stad geslaakt hij het voorhij trek ken van den stoet communisten. De man werd bijna gelyncht. Met moeite kon do politie hem in veiligheid brengen. Een kist, gemerkt „eieren" en be stemd voor Glasgow, trok te Dundeo de aandacht door d e groote zwaarte. Zij werd geopend en toen vond men onder een laag eieren een groote hoeveelheid revol vers en ammunitie. Vier mannen en een vrouw zijn gearresteerd en te Glasgow werden in verhand hiermede meerdere arrestaties gedaan. Na een diensttijd van 28 jaar is de directeur van de Associated Press, Mel ville Stone, als zoodanig afgetreden. Hij was een der stichters van dit nieuws bureau, dat ontstond uit een dergelijk bureau te Chicago, de Westera Asso ciated Press. Toen hij' van dit burean de leiding had, ging hij naar Europa en keerde terug met de contracten in zijn zak voor de Amerikaansche rechten op de diensten van Reuter, Wolff en Huvas. Het reporterswerk beschouwde bij als het meest interessante en zelf was hjj een groot reporter, die alle mogelijke menschen kende en daardoor groote dien sten aan zijn onderneming bewees. t Do Ereiheit meldt, dat Kempin, de leider van den opstand in de Leunawerkal, die, toen de zaak misliep er vandoor ging en sedert dien bij do arbeiders als agent provocateur bekend staat, thans weer te Ilalle rondwandelt, zoo vrij als een vogeltje in de lucht, terwijl de door hem misleide arbeiders achter slot zitten. Kempin, die eigenlijk Utzelmann heet, was eenige dagen na zijn vlucht te Leip zig ingerekend, maar dadelijk weer op vrije voeten gesteld. Een Reuter-telegram uit Washing ton meldt, dat Benson, de'leider van den Shipping Board, een loonsverlaging met 15 pet. hj-eft gelast voor alle bemanningen van de koopvaardijvloot der regeering. Deze vermindering zou op 1 Mei ingaan. Weer heeft Stinnes de hand gelegd op eenige bladen, dia door het Büxen- steinscho Zeitungs Kanzern worden uit gegeven. Hij heeft er 17 millioen voor betaald en bovendien geheimraad Büxen- stein, den eigenaar, de opperleiding van zijn publicaties, die langzamerhand den omvang van een trust krijgon, toever trouwd. Zondagmiddag is de „West-Arrow" met 718 Amerikaansche koeien en 70 kalveren in Bremen aangekomen. Te öompie, in Pertshire (Schot land) is Zaterdagmiddag een aardschok gevoeld, die onder de bevolking ontstel tenis verspreidde. Naar het Fransch »an RAOUL DE NAVERV, bewerkt door Antonin snelde de trap af, terwijl de matroos uit een hoek der kamer het touw met de knoopen meenam, dat aew reeds vroeger geholpen had. Het rij uig van Antonin wachtte hem. ,c aar de vlakte van Gennevilliers," riep hij den koetsier toe. De paarden vertrokken in draf. De burggraaf rat alleen in het rijtuig. De matroosdie wist waar de 'weenende put m die vlakte te vinden was, nam plaats nevens den kostsier om hem aanwijzingen te geven. -Nauwelijks alleen voelde mijnheer de Luunoy zich door een onbeschrijfe lijke droefheid overvallen. Die droef heid alleen kon hem inlichten omtrent de gevoelens, die zijne ziel vervulden. van af den dag toen hij voor het eerst zijne zuster, de dienaren viatn het kasteel en den boschwachter had boa-' ten spreken over het wilde meisje, ge voelde hij een onuitgesproken neiging voor dit meer ongelukkige dan zonder linge schepsel. Het scheen hem toe, dat het een daad van ridderlijkheid was, zich met tiaar bezig te houden. Zij had genoeg geleden om de welwillendheid des Hemels en de hulp der menschen te verdienen. Hij besloot de plaats vervanger der Voorzienigheid te wor den en haar terug te geven aan de wereld, waar buitengewone rampen of monsterachtige misdaden haar hadden uitgeworpen. V.an af het oogenblik, dat hij haar te midden der woeste schoon heid van het ravijn der vogelen had gezien, voelde hij zijn belangstelling aangroeien en maakte het medelijden plaats voor genegenheid. Het meisje werd hem zoo dierbaar, dat hij zich geheel aan zijn taak wijdde. Hij be merkte weldra, dat zij voor hem een nederige dankbaarheid gevoelde en hem blindelings gehoorzaamde. Hij be greep dat zij hem boven Etiennette stel de. lederen voortgang dien zij maakte op den weg der beschaving, was aan den burggraaf de Launoy gewijd. Zij erkende hem tegelijk als meester en als broeder. De woeste aianvallen in den staat van onbeschaafdheid, waarin zij vroeger verkeerde, werden door Antonin beteu geld; tot hem richtte zich' haar eerste vraag om vergeving en hij zag haar eerste tranen vloeien. Zijn vriendschap veranderde, zonder dat hij er zien van bewust was, in een feeder en geheimzinnig gevoel, waar van hij zich geen rekenschap trachtte te geven. Overigens onderzocht hij niet welk een toekomst zijn opkomende lief de te wachten stond, voordat hij ver nam welke banden haair aan mevrouw de Flessigny verbonden. Maar als hij er voor teruggeschrokken zou zijn een kind zonder familie en naam in zijn familie te doen opnemen, de toestand veranderde geheel en al toen mevrouw de Flessigny in het jeugdige meisje hare dochte» Dolores herkende. De ge negenheid van Etiennette voor Flaviana verzekerde hem, dat hij geen tegenstand zou ondervinden, als hij voorstelde de twee families te vereenigen. Daarna werd zijn hoop plotseling vernietigd door de ontvoering van Dolores. De ontzettende droefheid die hij gevoelde, maakte hem de diepte van zijn harts tocht bekend. Hij begon de opsporing der ongelukkige, niét alleen gedreven door het gevoel van menschelijklieid, maar hij begreep, dat het er om ging haar terug te vinden, die hij §edert eenige uren als zijne verloofde be schouwde. Terwijl het rijtuig voortrolde naar de plaats van Geunevilliers, gpf Anto nin zich beurtelings aian wanhoop en hoop over. Dan eens dacht hij te laat te komen en slechts een lijk uit den aTgrond te bevrijden, dan hoopte hij het meisje bezwijmd in het daglicht :c kunnen wedervoeren. Eindelijk zag Grand-Hunier de spook achtige gestalten der boomen rondom den put uit de schaduw opdoemen. „Rijd sneller," zeide hij tot den koet sier. Maar deze, in plaats van de paarden aan te sporen, scheen ze in te lwuden. „Mijnheer Grand-IIunier," zeide hij, ziet gij niets?' „Ik zie boómen, voor den drommel. De put is onder dat berkje." „Ik zie de boomen ook in de verde, maar ik hoor geraas van een menigte. Men loopt, spreekt en beweegt zich op eenige schreden van ons." „Gq hebt gelijk," antwoordde de ma troos, ,,wat kan er te doen zijn f' Granu-IIunier sprong op den grond en het portier openend, zeide hij tol den Durggraaf: „Luitenant, het rijtuig kan niet verder gaan zonder gevaar. Misschien is er alarm „emaakt en tracht men haar, die wij zoeken, te redden; stap uit, volg mij en oordeel zelf wat wij doen moeten." Antonin stond aanstonds naast Grand Hunier. Beiden konden toen de juist heid der woorden van den koetsier nagaan. Meer of minder dichte groe pen begaven zich naar den put. Half luide gesprekken werden gevoerd tus- schen de mannen en vrouwen, die zich naar hetzelfde doel begaven. Toen Rose en Julia, verschrikt hij hun ouders waren aangekomen en hun zeiden, dat zij zuchten en kreten op den bodem van den put gehoord had den, hield de nieuwsgierigheid de over hand boven de vrees. Het nieuws was weldra door het gehucht verspreid, uit ieder huis kwamen mannen, vrouwen en kinderen, hegeerig om 'het spook te zien of ten minste te hooren. Naar mate zij het boschje naderden, werden de kreten duidelijker; hun bijigeloovige vrees steeg tot ontzetting. Niemand kwam op de gedachte, dat een men- schclijk schepsel op den bodem van den put weende. Iedereen herhaalde op hangen toon den naam van liet meisje, dat voor twee eeuwen in den drogen put was geworpen en de nieuws gierigen bleven bleek en angstig staan luisteren naar de zwakke stem, die uit het duister lol hen kwam. Eenige vrouwen vielen op de knieën om te bidden. Tc midden van die ontstelde menigte wierpen zich Antonin en zijn matroos. Deze herkenden het gebroken spreken van liet meisje uit het Ravijn. „Luitenant," riep hij uit, „God heeft haar gespaard." En mot vuisten en ellebogen werkend, maakte hij een ope ning door de menschen van Geunevill- liers, die daar sidderend stonden zon der een schrede nader naar den put te durven zetten. Een nog droeviger kreet deed zich hooren cn de matroos antwoordde er op met een krachtigen uitroep. Op hetzelfde oogenblik omklemden de handen van Rosa Zijn arm: „Mijn heer de matroos" zeide zij,, „pas op, het is het spook" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1