H i
i
llpsp
II
f 2.
f 2.50
f 0.50 hooger.
Bureau: HOF 6, ALK!
BUITEMl AMD.
FF.UllJ.HTON
[Parfsmentaire kroniek
Op vy-eciergevonden dochter
14e JAARGANd
Abonnementsprijs;
Per kwartsal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
ADMiNISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod bij voort
uitbetaling per plaatsing 0.60.
abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,—
Herziening der Leerplichtwet. Bezuini-
flingscommissie. Het Djambé-ontwerp
aangenomen.
De van Donderdag was er een van
opruiming van kleingoed. Vooreerst werd
het wetsontwerp tot herziening der Leer
plichtwet met 60 tegen 16 stemmen aange
nomen. Op hun post waren al de anti-
revolutionnairen. De meerderheid hunner,
11 in getal stemde tegen. De heeren
Smeenk en Schouten, lie reeds vóór dat zij
als Kamerlid hun intrede in het Parlement
deden, een zelfstandig standpunt innamen,
weken van de meerderheid der 11 af en
slemden voor. Zulks was ook het geval
met de Katholieken.
De moties-Duys kwamen eveneens in
behandeling tol definitieve afdoening. Zijn
motie, „dat als regel het houden van op
tochten en meeting's, eventueel met muziek
en banieren, ook op Zondag geoorloofd
moet wezen," hebben wij reeds uitvoerig
besproken. Zij werd met 46 tegen 29 stem
men aangenomen.
Minder fortuinlijk was het lol dat zijn
andere motie onderging; de motie in zake
de verzorging van werklooze arbeiders,
die geen steun meer genieten krachtens
de Rijkswerkloozenverzekeringdoor ge
meentelijke steuncommissies en de beta
ling der kosten van deze verzorging. Zij
werd verworpen
De revolutionnaire lieer Kruyt waagde
zijn motie waarin bet onderzoek naar de
politieke gevoelens van Nederlanders, die
,een pas aanvragen, wordt afgekeurd, niet
aap oen stemming doch trok haar ter elf
der tfrè in. Hij motiveerde dit besluit met
de bewering dat min. Heemskerk Dinsdag
avond gezegd had, d*| de motie feitelijk zijn
ambtgenoot, vjai Buiten 1. Zaken aangaat
en hij de rïtèftae^pp dienv gr-ond had afge
wezen. Tegen dez*> haiyi^vijze kwam de
heer Schraper in verzet; it^^zijn wensch,
om de motie overste ncim*^i%on echter
om formeeie redenen niet "Vó^aan wor
den.
De instelling van een bezuinigiiigs-in-.
zonder" stSSmihg doorgegaan.
Voorioopig komen er vier bezuingings-in-
specteurs, die het geheele terrein van het
dure Slaalsfruishouden rullen moeten be
werken. Hopen wij er het beste vanl De
medewerking der betreffende ministers
zal voor de inspecteurs noodig zijn; zij zal
ook niet geweigerd worden. Maar de bu
reaucratie, zal deze van goeden wil zijn?
Mr. Oud, die iid is van de bezuinigings-
commissie-Rink, klaagde reeds over tegen
werking van liooge ambtenaren, die het
werk der Staatscommissie niet goed ge
zind zijn. Minister de Vries vroeg hem
zulke gevallen van tegenwerking mee te
willen doelen.
Aan dit verzoek zullen ongetwijfeld al
len, die er v-oor in aanmerking komen,
voldoen. En dat is noodiig ook.' Immers,
als het waar is, dat hoofdeanblenaren het
werk der Bezuinigingscomimissie trachten
te safootceren, dan moet de arbeid van
de lagere ambtenaren, de inspecteurs bijv.
wei tot vruchteloosheid gedoemd zijn.
Een ambtenaar, onverschillig tot welken
rang hij behoort, die zich aan. verkapte
sabotage of tegenwerking in dit opzicht
schuldig maakt, moet flink op zijn num
mer gezet, desnoods gestraft worden.
Het veel besproken pelroJeum-onlwerp
is door die Earner in de vergadering van
Vrijdag vlug afgehandeld', niet zonder
protesten van tegenstanders. Zoo riep de
communist van Ravesteyn luidkeels uit,
dat de zaak siï lang verkocht was en de
beer Akbairdsf sprak van de dictatuur der
Bataafsell's, die zich in de Kamer liet
gekten.
Er iS geen enkele primcipieele wijziging
aangebracht. AJlecn is als zoodanig mis
schien aan te merken dte wijziging van
den considerans, zoodat nu niet meer
van de aardolicvelden in Ned.-Indlië, maar
van de D jambi-veldenrbrdt gesproken.
Overigens weTden aEfe amendementen
meest rechts tegen links-, verworpen.
Verworpen werd de 'staatsexploitatie
gelijk dehoer Albarda die wilde, verwor
pen werd het systeem van verdeel,ing der
terreinen gelijk de heer Tremb had voor
gesteld.
Gedurende het slol der behandeling was
het rumoerig; er hcerschte een wrevelige
stemming, dde zich o.m. uitte in de ge
neigdheid om het debat maar ie eindigen
De amendementen werden zelfs bijna niet
meer toegelicht.
De replieken brachten de principicele
punten nog eens op dien voorgrond. Naar
het oordeel van den heer Alharda heeft
de Minister niet ontzenuwd de bezwaren
die tegen zijn voorstellen zijn aangevoerd.
Het groole bezwaar van den heer Al-
barda is, dat Nederland zich overle
vert aan die machtigste maatschappij van
de gansche wereld. Dé bodemrijkdiomnien
van Indië mogen z.i. niet uitgeleverd
worden aan het groot-kapitaal. Die rijK-
dommen belmoren aan de Indische be-
volUng en moeten aan haar teu goede
lemen. Dat kan alleen als ze Jour den
Staat geëxploiteerd worden.
Ook de heer Marohant sprak in den
zefden geest. Twijfelachtig bleef bij de
zen afgevaardigde de „vergissing" mei
artikel 26 begaan, het artikel, dat zooals
men zicli zal herinneren, hij ongeluk in
hot contract was blijven staan.
Het einde van 't lied was, dat de wet
met 49 tegen 30 stemmen wTerd aangeno
men. Rechts stemde voot met die leden
van links, de heeren van Rappard, Drion,
Braai, Visser van IJzendoorn, de Kanter
en Dresselhuijs. Ook stesmdie ditmaal links
de heer A. P. Staalman.
Als opvolger van het overleden lid de
heer van Doorn, werd toegelaten de heer
Bijleveid.
De Conferentie te Londen.
De conferentie te Londen heeft zich
door zeer verwarde discussies gekenmerkt,
blijkens de berichten, die sinds gistermor
gen achtereenvolgens over de zittingen
van Zondag en Maandag binnenkwamen.
Zondagmorgen waren de geallieerde des
kundigen nog niet tot een schikking geko
men, toen het tijdstip voor de bijeen
komst van den Oppersten Raad was aan
gebroken, zoodat deze tot 's middags
werd uitgesteld.
Intu.sschen bespraken de geallieerden de
voorstellen van Jaspar, welke ten doel
hadden de standpunten der geallieerden in
overeenstemming te brengen.
Be voorwaarden, welke Duitscbland in
het ultimatum gesteld zouden worden, be
rustten op het bedrag van Duitschland's
schuld voorgesteld door de commissie van
herstel, n.l. 6600 millioen pond sterling.
De Opperste Raad zou Jaspar's voorstel
len Maandagmiddag in behandeling ne
men. Een commissie van redactie, be
staande uit Cunzon, Briand, Sforza, Jas
par en Hayahi werd benoemd om Jas
par's voorstellen op te stellen. Zij beraad
slaagde 's avonds en besloot den volgenden
morgen den arbeid te hervatten, wanneer
zij hoopte dezen te kunnen beëindigen.
Reuter meldde verder, dat Briand in
de middag-vergadering uitvoerig
het standpunt uiteenzette betreffende een
onmiddellijke toepassing der sancties,
vooral met het oog op de ontwapening; hij
wees er op, dat een niet-ontwapening van
Duitscbland een mililairistische bedreiging
vormt, welke vooral voor Frankrijk en
België gevaarlijk is.
Sforza keurde de verklaringen van Bri
and goed, vooral die betreffende de ont
wapening en hij stelde voor de commissie
van herstel op te dragen Duitscbland de
vastgestelde tekortkomingen ten opzichte
van het vredesverdrag te beteckenen met
vermelding van de noodig geachte sanc
ties.
Jaspar (België) sloot zich geheel aan bij
het Fransche standpunt nopens de nood
zakelijkheid van onmiddellijke sancties.
Lloyd George gaf uiting aan zijn
meening, dat men Duitschiand zijn tekort
komingen behoorde te beteckenen alvorens
de sancties toe Ic passen; mocht Duitsch
iand dan nog volharden in zijn houding,
dan zouden de geallieerden moeten over
gaan tot de operaties in het Ruhrgebied.
Jaspar stelde voor een ultimatum op
korten termijn te zenden, terwijl de geal
lieerden inmiddels de voorbereiding voor
de sancties zonden voortzetten.
Jaspar's voorstel stelde Frankrijk in
staat zijn toebereidselen voort te zetten,
voor het geyal Duitscbland de schadever
goeding, de ontwapening en de berech
ting der oorlogsmisdadigers weigert, ter
wijl het tevens de Brifcsche openbare mee
ning wilde bevredigen door Duitschiand
een kleine tijdruimte te geven voor de
aanvaarding der geallieerde voorwaarden
en de voorziening van de noodzakelijke
waarborgen.
Naar verluidt, bleek Lloyd George bij de
gedachtenwisseling ongeneigd Jaspar's
voorstellen te aanvaarden. Hij sprak waar-
deedeering uit de Fransch-Belgische po
gingen de moeilijkheden op te lossen, doch
hij weigerde definitief antwoord te geven-
alvorens het Kabinet te hebben geraad
pleegd. Dit wenschle de voorstellen te
overwegen, wanneer zij schriftelijk zijn op
gemaakt en vastgesteld.
Aan het slot van de vergadering van den
Oppersten Raad herhaalde Briand, dat in
dien hij ai genegen was vorm wijzigingen
aan te brengen in het Iransactioneele
voorstel, hij beslist tegen elke principieele
verzwakking was.
Onmiddellijke sancties en actie zonder
verder uitstel Wijven het eenige standpunt
dat voor de Fransche regeering amnleuie-
liik is- Duitschiand mag slechts zooveel
lijd gelaten worden om zijn verplichtingen
alsnog na te komen, als noodig is voor
het mohiliseeren en concentreeren van de
strijdkrachten.
In conferentiekringen toonde mien zich
steeds meer geneigd om het voorstel-Jas-
par aan te nemen, zooals het geamendeerd
is door de Fransche delegatie, waarbij de
onmiddellijke mobilisatie en concentratie
van troepen voor de bezetting van het
Ruthngebied wordt voorzien, gepaard
gaande met een beteekening aan Duitsch
iand door de ootmimissie van herstel van
de modaliteiten en waarborgen voor de
betaling dier schuld, terwijl de dwang
maatregelen sic<4its zullen worden opge
schort, indien DuitscbSamd onvoorwaar
delijk voor 8 Mei toegeeft.
Briand weigerde onder welken vorm
ook de zending van een nieuw ultimatum
en de hervatting van eenige bespreking
met Duitschiand over zijn verplichtingen.
Volgens de oplossing van de kwestie,
volgens het Fransche standpunt, zou men
reeds heden met de maatregelen kunnen
beginnen voor een militaire en economi
sche actie in het Ruhigebied. De deskun
digen waren van oordeel, dat de mobi
lisatie en concentratie van het bezettings
leger drie of vier dagen zouden verelschen
en de bezetting, zelve 12 A 15 dagen. Tij
dens den termijn van voorbereiding der
bezetting zou Duitschiand nog tijd heb
ben voor de aanvaarding van de voor
stellen der commissie van herstd voor
de betaling der 132 milliard', de ontwa
pening,svoorwaarden en de waarborgen
voor de naleving. Na afloop van den ter
mijn zou eventueel de bezetting automa
tisch volgen.
De houding van Amerika.
Officieel wordt uit Washington geseind,
dat Duilschland geen enkele nieuwe aan
bieding voor het herstel lieefl gedaan.
De niet-offieieele gedachlenwisscling
duurt voort, maar de Amcrikaansche rc-
geening beschikt over geen enkele défini-
tiewe regeling, welke aan de geallieerden
ter bespreking kan worden voorgelegd.
Aangaande de houding van de Ameri-
kaansolie regeering wordt verklaard, dat
deze niet optreedt als agent van Duitsch
iand of als beilangdooze makelaar, maar
dst Amerika zich als belanghebbende be
schouwt in de kwestie van het herstel, die
voor de Veroenigde Staten een levens
kwestie is.
Aan dien and'eren kant wordt betoogd,
dal Amerika het eens is met de geallieer
den om een praotische oplossing te ver
krijgen op billiijlke grondslagen.
Een verklaring van hel I. V. V.
Het Bureau van het Internationaal Ver
bond van Vaikvereeniighig.cn, zendt een
verklaring rond, waarin bet zegt, kennis
genomen hebbende van de nieuwe Duit-
sche voorstellen betreffende het herstel,
te verklaren dat die voorstellen van zoo-
danigen aard zijn dat zij een onderwerp
van nieuwe onderhall delingen tus scthen de
Entente-rageeringen en Duiltschland uit
kunnen maken.
Overwegende de verklaringen, afgelegd
door bevoegde vertegenwoordigers der
Diritsche arbeidersorganisaties te Amster
dam, luidende:
„De voorstellen dier Duilsche regeerimg
;n ondersteund door de Duitsche
Idersklasse en de Duilsche Vatkverec-
[en zijn bereid al hun kracht aan
wen dien om iedere overeenkomst, d ie
loten zou kunnen worden door mid-
van nieuwe omdeihanideliagen mlvoer-
te maken";
verklaart het Internationaal Verbond
;»sn Vakvereenigingien, dat ondier die
toorwaarden en tegenover dergelijke
de weg geopend wordt tot
vreedzame oplossing der problemen,
die niet alleen zwaar drukken op het
léven der bevolking van de door den oor
log verwoeste gebieden, maar ook op het
economische leven dor geflicele wereld.
Het I. V. V. herinnert aan zijn resoluties
aangenomen te Londen in November
1920, aan die van Amsterdam van 31
Maart en 1 April 1921 en verklaart op
nieuw, dat de toevlucht tot gewieklpoiiiliick
dien nauwelijks hertenenden vrede In de
wereld slechts kan versloren en alleen
nieuwe ruines kan toevoegen aan de reeds
bestaande.
Hot e lacht in het hoogere belang der
vodkeren, dat het herstd geschieden zal
op de basis der samenwerking tussctben
de volken hetgeen de eenige oplossing is,
"welke de uitwerking der genomen roaat-
regden ten voBe waarlboTgt en de verzoe
king tot stand kan brengen die noodig
is voor het herstel van een definitie/ven
en dnunzamen vrede.
Heit Internationaal Verbond van Vak-
vereenigingem, diat de gevoelens weer
geeft van de georganiseerde arbeiders
massa's, ei sell t van de Entente-regeerm-
gen, dat zij den weg der onderhandelin
gen zullen betreden zonder hare toevlucht
te nemen tot nieuwe nnttelooze strafbe-
païingen; het cAscht tevens van de Duit
sche Regeering, dat zij haar eerbied' zal
toornen voor het gegeven woord door de
uitenste verzoeningsgezindheid te betrach
ten en ten opzichte der militaristen, die
alsnog den vrede van de Duilsche Repu-
blïek kunnen bedreigen en daardoor, bij
terugslag, den Europeeschen vrede, de
noodigc maatregelen te nemen.
Het Internationaal Verbond van Vak
verenigingen is verzekerd van het feit,
diat heit werkt in het belang van de be
volking in de verwoeste streken en le
vens voor den wereldvrede, welke nood
zakelijk is voor de volkeren om zich te
redden uit den pijnlijken en gevaarlijken
toestand van het oogemblik.
DE DUITSGHE REGEERINGSCRISIS.
UITSTEL, GEEN AFSTEL.
Dr. Simons zal, volgens een officieele
verklaring, voorloopig minister van bud-
tenlaudsclhe zaken blijven. Het is juist
aldus wordt toegegeven dat hij „een
poos geleden" ontslag heeft gevraagd, om
dat hij den indruk had gekregen, dat de
publieke opinie in Duitschiand niet meer
op zijn hand was. Dr. Simons walde echter
nog aanblijven tot de onderhandelingen
met Amerika afgeloopen zouden zijn.
De rijkspresidenl heeft hef verzoek om
ontslag niet ingewilligd, omdat het parle
ment de houding van den minister ten op
zichte van Amerika heeft goedgekeurd.
Het „Beri. Tagehl." geeft de uitvoerige
geschiedenis van deze vermeden regee-
ringscrlsis. Dr. Simons heeft reeds den
23en April den rijkskanselier en zijn in-
tiemstcn medewerkers verleid, dait hij ont
slag had gevraagd, omdat hij met dte
nieuwe voorstellen, naar Washington ge
zonden, was afgeweken van zijn oorspron
kelijke lijn. Wel was hij het met deze
nieuwe voorstellen volkomen eens, doch
in zijn overgroote rechtschapenheid, die
een stempel drukt op zijn geheele persoon
lijkheid, en die bij hem niet, als bij vele
anderen, iets uiterlijks en half waars is,
was hij van meening de consequenties te
moeten trekken uit enkele tegenstrijdig
heden iusschen zijn eerste verklaring en
zijn latere houding, die toah alleen beoog
de rekening te houden met de politieke
situatie. Dr. Simons was bereid op po-si, te
blijven tot de onderhandelingen over de
schadeloosstelling afgeloo-pen zouden zijn
en zijn verzoek om ontslag gold dan ook
voor dat tijdstip. De bezwaren geuit in
het kabinet, door heeren van het departe
ment en vooral door president Ebert heb
ben aan liet incident een eind gemaakt.
Uit dit en ook het officieele commentaar
blijkt, dat dr. Simons en met hem waar
schijnlijk de rijkskanselier Fehrenbach
zal aftreden, zoodra de onderhandelingen
over de schadeloosstelling afgeloopen zul
len zjjn, indien geen complicaties van bin-
nenlandschen pobtieken aard hem dwingen
vroeger te gaan. De crisis is uitgesteld,
niet afgestelid.
DE ViEiRiDEElLING VAN OPPER-SILEZIë.
Naar de „B. Z. a. M." van goed inge
lichte zijde verneemt, zijn de voorstellen
van de intergeallieerde commissie in Op-
pefln omtrent de verdeeling van Opper-
Süezdë naar Londe* onderweg. Volgens
den zegsman van het blad stelt de com
missie voor, het plebiscielgebiod van Op-
per-Silezië bjj Duitschiand te laten, met
uitzondering van de districten Plcss en
Rybnickbenevens het oostelijk deel van
den kreits Kottowilz, welke volgens de
grensregeling bij Polen zullen komen. Het
«dhijnit hierbij te gaan om de strook iand
vam Mystowitz tot Bogotsdhiilz, daar deze
bij het district Pless aansluit. Daarentegen
zou met betrekking tot het district Taroo-
•witz, dat een Pool sehe meerderheid had,
niets bepaald zijn omtrent het afstaan van
gebied aan Polen.
LBNIN NAAR LONDEN?
Volgens een Orientt-beriobt uit Riga
wordt uit Moskou gemeld, dat Tsjitsjerin
Krassin zou opgedragen hebben het terrein
te Londen te verkennen ten aanzien der
vraag of de komst van Lenin er met een
welwillend oog zou worden gezien. Lenin
zou voornemens zijn zioli naar Londen te
begeven, ten einde de officieele Engel sclie
kringen te interesseeren voor zijn groot
poiitiek-economisch program voor den
wederopbouw van Rusland, waarin, gelijk
Krassin te verstaan heeft gegeven, het
Engeflsclie kapitaal en de Engelsche indus
trie een belangrijke rol zouden spelen.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
1 MEI-VIERING. is.
De eerste Mei is te Parijs rustig voor
bij gegaan. AlJe takken van openbaren
dienst werkten als gewoonlijk, evenals
alle verkeersmiddelen, behalve voor een
deel do taxi's. De vergaderingen waren,
naar Reuter seint, niet heel druk be
zocht en gaven tot geen incidenten aan
leiding.
Te Praag heeft do 1 Mei-viering
zonder eenige ongeregeldheden plaats
gehad.
De 1 Meidag is te Weenen, waar
do communisten groote betoogingen aan
gekondigd hadden, rustig verloopcn. Er
waren in den communisten-optocht wel
veel borden met oproepen voor aanslui
ting bij Sovjet-Rusland en ten gunste
van de dictatuur van het proletariaat.
Het eenige voorval, dat wat opschud
ding wekte, was do uitroep: „leve keizer
Karei!" door een man in het contrum
van de stad geslaakt hij het voorhij trek
ken van den stoet communisten. De man
werd bijna gelyncht. Met moeite kon do
politie hem in veiligheid brengen.
Een kist, gemerkt „eieren" en be
stemd voor Glasgow, trok te Dundeo de
aandacht door d e groote zwaarte. Zij werd
geopend en toen vond men onder een
laag eieren een groote hoeveelheid revol
vers en ammunitie. Vier mannen en een
vrouw zijn gearresteerd en te Glasgow
werden in verhand hiermede meerdere
arrestaties gedaan.
Na een diensttijd van 28 jaar is de
directeur van de Associated Press, Mel
ville Stone, als zoodanig afgetreden. Hij
was een der stichters van dit nieuws
bureau, dat ontstond uit een dergelijk
bureau te Chicago, de Westera Asso
ciated Press. Toen hij' van dit burean
de leiding had, ging hij naar Europa
en keerde terug met de contracten in
zijn zak voor de Amerikaansche rechten
op de diensten van Reuter, Wolff en
Huvas.
Het reporterswerk beschouwde bij als
het meest interessante en zelf was hjj
een groot reporter, die alle mogelijke
menschen kende en daardoor groote dien
sten aan zijn onderneming bewees. t
Do Ereiheit meldt, dat Kempin, de
leider van den opstand in de Leunawerkal,
die, toen de zaak misliep er vandoor
ging en sedert dien bij do arbeiders als
agent provocateur bekend staat, thans
weer te Ilalle rondwandelt, zoo vrij als
een vogeltje in de lucht, terwijl de door
hem misleide arbeiders achter slot zitten.
Kempin, die eigenlijk Utzelmann heet,
was eenige dagen na zijn vlucht te Leip
zig ingerekend, maar dadelijk weer op
vrije voeten gesteld.
Een Reuter-telegram uit Washing
ton meldt, dat Benson, de'leider van den
Shipping Board, een loonsverlaging met
15 pet. hj-eft gelast voor alle bemanningen
van de koopvaardijvloot der regeering.
Deze vermindering zou op 1 Mei ingaan.
Weer heeft Stinnes de hand gelegd
op eenige bladen, dia door het Büxen-
steinscho Zeitungs Kanzern worden uit
gegeven. Hij heeft er 17 millioen voor
betaald en bovendien geheimraad Büxen-
stein, den eigenaar, de opperleiding van
zijn publicaties, die langzamerhand den
omvang van een trust krijgon, toever
trouwd.
Zondagmiddag is de „West-Arrow"
met 718 Amerikaansche koeien en 70
kalveren in Bremen aangekomen.
Te öompie, in Pertshire (Schot
land) is Zaterdagmiddag een aardschok
gevoeld, die onder de bevolking ontstel
tenis verspreidde.
Naar het Fransch
»an RAOUL DE NAVERV,
bewerkt door
Antonin snelde de trap af, terwijl de
matroos uit een hoek der kamer het
touw met de knoopen meenam, dat
aew reeds vroeger geholpen had. Het
rij uig van Antonin wachtte hem.
,c aar de vlakte van Gennevilliers,"
riep hij den koetsier toe.
De paarden vertrokken in draf. De
burggraaf rat alleen in het rijtuig. De
matroosdie wist waar de 'weenende
put m die vlakte te vinden was, nam
plaats nevens den kostsier om hem
aanwijzingen te geven.
-Nauwelijks alleen voelde mijnheer de
Luunoy zich door een onbeschrijfe
lijke droefheid overvallen. Die droef
heid alleen kon hem inlichten omtrent
de gevoelens, die zijne ziel vervulden.
van af den dag toen hij voor het
eerst zijne zuster, de dienaren viatn het
kasteel en den boschwachter had boa-'
ten spreken over het wilde meisje, ge
voelde hij een onuitgesproken neiging
voor dit meer ongelukkige dan zonder
linge schepsel. Het scheen hem toe, dat
het een daad van ridderlijkheid was,
zich met tiaar bezig te houden. Zij had
genoeg geleden om de welwillendheid
des Hemels en de hulp der menschen
te verdienen. Hij besloot de plaats
vervanger der Voorzienigheid te wor
den en haar terug te geven aan de
wereld, waar buitengewone rampen of
monsterachtige misdaden haar hadden
uitgeworpen. V.an af het oogenblik, dat
hij haar te midden der woeste schoon
heid van het ravijn der vogelen had
gezien, voelde hij zijn belangstelling
aangroeien en maakte het medelijden
plaats voor genegenheid. Het meisje
werd hem zoo dierbaar, dat hij zich
geheel aan zijn taak wijdde. Hij be
merkte weldra, dat zij voor hem een
nederige dankbaarheid gevoelde en
hem blindelings gehoorzaamde. Hij be
greep dat zij hem boven Etiennette stel
de. lederen voortgang dien zij maakte
op den weg der beschaving, was aan
den burggraaf de Launoy gewijd. Zij
erkende hem tegelijk als meester en
als broeder.
De woeste aianvallen in den staat van
onbeschaafdheid, waarin zij vroeger
verkeerde, werden door Antonin beteu
geld; tot hem richtte zich' haar eerste
vraag om vergeving en hij zag haar
eerste tranen vloeien.
Zijn vriendschap veranderde, zonder
dat hij er zien van bewust was, in
een feeder en geheimzinnig gevoel, waar
van hij zich geen rekenschap trachtte
te geven. Overigens onderzocht hij niet
welk een toekomst zijn opkomende lief
de te wachten stond, voordat hij ver
nam welke banden haair aan mevrouw
de Flessigny verbonden. Maar als hij
er voor teruggeschrokken zou zijn een
kind zonder familie en naam in zijn
familie te doen opnemen, de toestand
veranderde geheel en al toen mevrouw
de Flessigny in het jeugdige meisje
hare dochte» Dolores herkende. De ge
negenheid van Etiennette voor Flaviana
verzekerde hem, dat hij geen tegenstand
zou ondervinden, als hij voorstelde
de twee families te vereenigen. Daarna
werd zijn hoop plotseling vernietigd
door de ontvoering van Dolores. De
ontzettende droefheid die hij gevoelde,
maakte hem de diepte van zijn harts
tocht bekend. Hij begon de opsporing
der ongelukkige, niét alleen gedreven
door het gevoel van menschelijklieid,
maar hij begreep, dat het er om ging
haar terug te vinden, die hij §edert
eenige uren als zijne verloofde be
schouwde.
Terwijl het rijtuig voortrolde naar
de plaats van Geunevilliers, gpf Anto
nin zich beurtelings aian wanhoop en
hoop over. Dan eens dacht hij te laat
te komen en slechts een lijk uit den
aTgrond te bevrijden, dan hoopte hij
het meisje bezwijmd in het daglicht
:c kunnen wedervoeren.
Eindelijk zag Grand-Hunier de spook
achtige gestalten der boomen rondom
den put uit de schaduw opdoemen.
„Rijd sneller," zeide hij tot den koet
sier.
Maar deze, in plaats van de paarden
aan te sporen, scheen ze in te lwuden.
„Mijnheer Grand-IIunier," zeide hij,
ziet gij niets?'
„Ik zie boómen, voor den drommel.
De put is onder dat berkje."
„Ik zie de boomen ook in de verde,
maar ik hoor geraas van een menigte.
Men loopt, spreekt en beweegt zich op
eenige schreden van ons."
„Gq hebt gelijk," antwoordde de ma
troos, ,,wat kan er te doen zijn f'
Granu-IIunier sprong op den grond
en het portier openend, zeide hij tol
den Durggraaf: „Luitenant, het rijtuig
kan niet verder gaan zonder gevaar.
Misschien is er alarm „emaakt en tracht
men haar, die wij zoeken, te redden;
stap uit, volg mij en oordeel zelf wat
wij doen moeten."
Antonin stond aanstonds naast Grand
Hunier. Beiden konden toen de juist
heid der woorden van den koetsier
nagaan. Meer of minder dichte groe
pen begaven zich naar den put. Half
luide gesprekken werden gevoerd tus-
schen de mannen en vrouwen, die zich
naar hetzelfde doel begaven.
Toen Rose en Julia, verschrikt hij
hun ouders waren aangekomen en hun
zeiden, dat zij zuchten en kreten op
den bodem van den put gehoord had
den, hield de nieuwsgierigheid de over
hand boven de vrees. Het nieuws was
weldra door het gehucht verspreid, uit
ieder huis kwamen mannen, vrouwen
en kinderen, hegeerig om 'het spook
te zien of ten minste te hooren. Naar
mate zij het boschje naderden, werden
de kreten duidelijker; hun bijigeloovige
vrees steeg tot ontzetting. Niemand
kwam op de gedachte, dat een men-
schclijk schepsel op den bodem van
den put weende. Iedereen herhaalde
op hangen toon den naam van liet
meisje, dat voor twee eeuwen in den
drogen put was geworpen en de nieuws
gierigen bleven bleek en angstig staan
luisteren naar de zwakke stem, die
uit het duister lol hen kwam. Eenige
vrouwen vielen op de knieën om te
bidden.
Tc midden van die ontstelde menigte
wierpen zich Antonin en zijn matroos.
Deze herkenden het gebroken spreken
van liet meisje uit het Ravijn.
„Luitenant," riep hij uit, „God heeft
haar gespaard." En mot vuisten en
ellebogen werkend, maakte hij een ope
ning door de menschen van Geunevill-
liers, die daar sidderend stonden zon
der een schrede nader naar den put
te durven zetten. Een nog droeviger
kreet deed zich hooren cn de matroos
antwoordde er op met een krachtigen
uitroep.
Op hetzelfde oogenblik omklemden
de handen van Rosa Zijn arm: „Mijn
heer de matroos" zeide zij,, „pas op,
het is het spook"
(Wordt vervolgd.)