I
OHS BLAD"
BUITENLAND.
«ETiEHfilHISE iiUKBilJf!
ui' m
ROOMBOTER
BEREIDE VERVEN
Nö. 1.77
DINSDAG 10 MEI 1921
14e JAARGANG
T
99
BRIEVEN UIT FR AN KRUK.
BORST BERGEN
voorzien van rijksconfroiemerk
per pondspakje f UT5
Telefoon 13. Beleefd aanbevelend.
Glanzend, Duurzaam, Billijk
K. de Heer Boterstr. 13-85
ORDE EN ARBEID.
N00RD-H0LLANDSC
MHSH
j 1
mm
jggi gig
ÏJM HP
M
ADMINISTRATIE No. 433
633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek «Vraag en aanbod bij voor
uitbetaling per plaatsing t 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt,^welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200—, f 100—, f 60—, f 35—, f 15,—.
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.— 8 OufQ&Ul HOF 6, ALKMAAR. T0l©fOOüï redactje^ho'.
Voor buiten Alkmaar 2.5U j
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.50 hooger.
Een van de vraagstukken, die ons
katholieken van het hoogste belang
voorkomt, is de betrekking die tusschen
Je verschillende landen met het Vati
can wordt onderhouden. Immers meer
dan van welke wereldlijke macht ook,
verwachten wij van ons hoogste kerke
lijk gezag, de oplossing van vele vraag
stukken. Daarom valt het zoozeer te
betreuren dat dezer dagen met een
kleine meerderheid van achttien tegen
zestien stemmen, de commissie van
buitenlandsche zaken zich heeft uit
gesproken voor een verdaging van on
derzoek inzake de hervatting van de
betrekkingen met het Vaticaan. Ray
mond Poincare was voorzitter van deze
Commissie, waarin voor entegen
standers zich over dit onderwerp heb
ben uitgesproken. Gandir. de Villain
die met Lamarzille op deze bijeenkomst
had aangedrongen, verdedigde het on
middellijk herstel van de diplomatieke
hot—- ï-injsn riet het Vaticaan.
i rue, die hem van ant
woord diende, pleitte voor verdaging
van het onderzoek in deze questie.
Hij bracht de dagen van Juli 1920 in
herinnering toen men eveneens het
debat hierover had uitgesteld, omdat
men stond aan den vooravond van de
belangrijke dagen te Spa.
Een tweede verdaging had plaats
gevonden in December 1920, met het
ook op de toen belangrijke tijdsom
standigheden, Hij was van meening
Jat de toestand op dit oogenblik echter
nog veel kritieker is en dat meer dan
ooit het noodig is de eenheid onder het
Fransche volk te bewaren. Dit wets
ontwerp zou volgens hem opnieuw den
strijd ontketenen die zich thans gelegd
had en zoowel in het parlement als
bij het Fransche volk, zou twist over
dit ontwerp bij de behandeling ont
staan. Op deze gronden diende hij een
motie in de behandeling van het wets
ontwerp te verdagen En gelijk ik
boven reeds schreef werd met een kleine
meerderheid, een voorstander had tele-
graphisch zijn afwezig-zijn bericht;
deze motie aangenomen. Zeer zeker is
het te betreuren dat dit besluit van ver
daging opnieuw is gevallen. Wij hadden
zoo gehoopt dat nu werkelijk eens spoe-
iig van hervatting der diplomatieke
oetrekkingen met het Vaticaan sprake
zou zijn. Ver boven alle wereldlijke
gezag staat vöör ons katholieken, het
>erkelijk gezag te Rome. Het Roma
ocuta, causa finita geldt wel alleen
voor kerkelijke zaken, maar in hoeveel
andere opzichten zou ook het Pauselijk
woord vee' ren goede kunnen doen
heevsctu er verwarring over
O.ocr deel van de wereld en is de
.enheid tusschen de verschillende vol
ken, ondanks de volkerenbond, verre
te zoeken, maar eenheid heerscht er
wel onder allen die vol vertrouwen
opzien naar den Paus van Rome als
oppersten bestuurder van de katho
lieke Kerk over geheel de wereld.
Juist om dat vertrouwen in dien mach
tigen vredevorst hadden wij zoo graag
gezien dat ook Frankrijk reeds ten
spoedigste de betrekkingen opnieuw
zou aanknoopen, die het indertijd zoo
droevig had verbroken. Laten wij ho
pen dat deze verdaging er een van kor
ten duur moge zijn en dat binnenkort
opnieuw ter sprake gebracht, een meer
derheid worde gevonden om het wets
ontwerp in behandeling te nemen.
Het zichtbaar toenemen der godsdienst
ijver, de meer uitgesproken katholici
teit van de daad, die men hier aller-
wege bespeurt, geven het volle ver
trouwen deze verwachting te koesteren.
Wie heeft meer recht, ja, wien is het
meer tot plicht de betrekkingen met
Rome te onderhouden dan Frankrijk,
de oudste en meest geliefde dochter
van de Katholieke Kerk
28 April 1921.
Mr. P. v. S.
De crisis in de Engelsche mijn
industrie.
Het verslappen van den strijd.
De mijnwerkersleiders beginnen blijk
baar in te zien, dat een regeling van het
conflict in de mijnindustrie onmogelijk is,
zoolang niet de eisch van den nationalcn
pol is geschrapt. De „Daily Herald" is van
meening, dat de leiders beginnen te neigen
naar een uitspraak door de arbeiders door
middel van een stemming. Herbert Smith
vroeg Zaterdag om een eervolle schikking.
Hij was overtuigd, dat de mijnwerkers niet
konden winnen. Indien een „pot" ver
keerd is, zoo verklaarde Smith, laat dan
de regeeriug een alternatief aanbieden,
waarbij den arbeiders dezelfde kansen
worden gegeven. Zij zullen dan geen mi
nuut langer staken. Lloyd George's stand
vastigheid te Maidstone zal, naar wordt
verwacht, de hernieuwing der onderhande
lingen verhaasten.
Permanente of tijdelijke regeling
In verband met het feit, dat enkele mijn
werkers, leden van het Parlement, er vóór
zijn de onderhandelingen te heropenen tot
liet treffen van een tijdelijke loonregeling
door middel van arbitrage, wijst de cor
respondent voor arbeidszaken van de
„Manchester Guardian" er op, dat het
denkbeeld van een tijdelijke loonregeling
aanmerkelijk verschilt van liet aanbod, dat
de regeering heeft gedaan en hetwelk de
mijnwerkers ruim een week geleden heb
ben verworpen, daar het regeeringsaanbod
van tien millioen pond aan de industrie,
een voorwaarde was voor een overeen
komst, die op zijn minst vijftien maanden
zou gelden na ommekomst van de over
gangsperiode. Dit zou hierop zijn neerge
komen, dat de mijnwerkers zouden hebben
afgezien van den eisch van een nationale
loonregeling voor den duur van bijna twee
jaren, terwijl het nieuwe voorstel van een
zuiver lijdelijke regeling hen vrij zou laten,
het gelieelc vraagstuk aan het einde der
vier maanden van de tijdelijke regeling op
nieuw aan de orde te stellen. Hetgeen
een nieuw groot conflict in de steen
koolindustrie in het begin van den herfst
tot resultaat zou kunnen hebben. Aan den
anderen kant schijnt er geen vooruitzicht
op een spoedige permanente regeling, ten
zij de eigenaars er toe kunnen worden
bewogen of gedwongen, een regeling op na-
tionalen grondslag, hetzij met een winst-
pot, heizij met een of ander substituut
daarvoor, te aanvaarden.
In deze omstandigheden schijnt de eenige
keuze volgens de correspondent een zui
ver tijdelijke regeling, met het gevaar, dat
hel conflict over een paar maanden op
nieuw zal uitbreken, of een voortzetting
van den strij-d tot een van beide partijen
gedwongen is, hem op te geven.
De toestand in Ierland.
De opening van hel noorde
lijke parlement.
Sir James Craig, de leider der Ulster-
Unionislen, heeft Zondag in een rede ver
klaard, dat hij door tusschenkomst van
den minister van koloniën, de premiers
van alle Britsche koloniën heeft uitgenoo-
digd de openingszitting van het noordelijk
Iersche parlement bij te wonen.
James Craig door zijn eigen
wacht beschoten.
James Craig, de leider der Ulstersohe
Unionisten, is Donderdagnacht door de
posten van Kroontroepen, die regelmatig
voor zijn huis staan, beschoten. Natuurlijk
bij vergissing. Zij meenden, dat Craig goed
en wel thuis was en loen hij nu, vergezeld
van twee vrienden, 's avonds in zijn auto
terugkeerde van een verkiezingsvergade-
ring te Banbridgc, en den wagen in de
richting van zijn eigen huis stuurde, meen
den de posten, dat er een aanval in gang
was en vuurden op den Craig's auto. Toe
valligerwijze werd niemand getroffen, of
schoon twee kogels in het onderste deel
van den wagen doordrongen.
Toen de posten later vernamen, dat Sir
James zich in de auto bevond, stonden zij
te beven van schrik en putten zich uit in
verontschuldigingen. Welke houding Craig
heeft aangenomen en of de onvoorzichtige
of moeten wij zeggen overwaakzame?
soldalen gestraft zijn of geprezen of
beloond, vermeldt de geschiedenis niet.
DE TOESTAND IN OPPliR-SILEZIë.
De toestand Opper-Silezië is onver
anderd, aldus werd gisleren uit Berlijn
aan het „Hibld." geseind. Dit beleekent,
dat hij verergerd is, want elke dag, dat de
Entente niet ingrijpt, maakt het den Po
len gemakkelijker hun strategische stellin
gen le veirslerken. De geallieerde mogend
heden hebben 'bun troepen voor een deel
op verloren posten nutteloos opgeofferd
en verdedigen verder alleen de groote
steden, en dat niet eens volkomen, want
de capitulatie van Köningsliiütlc, de groot
ste zuiver Duitsclie stad in Opper-Silezië,
bewijst het volslagen fiasco van de po
litiek van Oppeln, De intergeallieerde co-m
missie liceft besloten, aan Korfanty een
ultimatum op korlen termijn te zenden,
waarin bepaald wordt, dat allt niet in
Opper-Silezië wonende Polen het land
onmiddellijk moeten verlaten en dat alle
oproerlingen strafrechtelijk zullen worden
vervolgd. Van een uitvoering van dit ul
timatum is niets bekend, en men moet liet
als volkomen doelloos beschouwen, daar
het onmogelijk is met een oproerling als
Korfanly, die zijn standpunt in no-ta's en
manifesten heeft uiteengezet, door onder
handeling-en iets te bereiken. Het geloof
vam Duitschlamd aan den goeden wil van
dc intergeallieerde commissie is opnieuw
geschokt, daar zij thans manifesten tot de
Diiilsdie bewolking in Opper-Silezië beeft
gericht, waarin deze wordt aangespoord,
haar sleden rustig door de Polen te laten
bezetten en dc ondeilhandelingen tusschen
Oppeln en Korfanly niet te storen. Een
politiek, die zich steeds slechls met ver
zoeken tot de verdrukten wendt en nooit
tot de verdrukkers, moet op den duur
ook de rustige bevolking in opstand doen
komen.
De noodtoestand der Duitsdhe bevol
king neemt van uur tot uur toe en de
opwinding in de Duilsche kringen houdt
daarmede gelijken ired. De gelieele lin
keroever van de Oder is nog vast in han
den van de Dnitschers en zij krijgen ook
wel een zekere versterking. Terwijl echter
ten Zuiden van dc Oder op zichzelf staan
de Duitsche troepjes uil verschillende ste
den onder het bevel van plaatselijke lei
ders met de vreemde indringers scher
mutselingen houden, schijnt in Kreuzburg
de tegen-beweging goed georganiseerd le
zijn en onder goede leiding te staan. In
Oppeln is de toestand bepaald grotesk.
De opgeroepen Duitsdhe plebisciet-polilie
a-s in de uniformen gestoken, en elk uur
worden nieuwe manschappen uitgerust.
Karakteristiek is een oproep, die in de
straten van Oppeln is aangeplakt, waarin
wordt medegedeeld, dal dc vrouwen en
kinderen der bezeltings-antorileiten uit de
stad vertrokken zijn en dat de aanval op
Oppeln voor de deur staat, leder man,
die de wapens dra-gen kan en besloten
is Oppeln te verdedigen, wordt verzocht
zidh aan te melden. Aanlrcden zonder
wapens. Aan dezen oproep wordt in groo-
ten gelalc gehoor gegeven. Binnen 'n paar
uur na het aanplakken van den oproep
hadden zich duizenden Dnitschers aan
gemeld. Meer dan 2000 Dui-tschers, die
reeds gediend hebben, meldden zioli on
middellijk aan en werden in afdeelingen
van 100 ingedeeld. Er werd een deputatie
naar generaal Lerond gezonden om hein
le vragen, of de intergeallieerde commis
sie stappen had gedaan om den wettclij-
ken toestand te herstellen. Verder werd1
besloten, dat dc zelfvcrdcdig-ingsorganisa-
tie onmiddellijk in aclie zal komen, indien
niet vóór Maandagmiddag een bevredi
gend antwoord van de intergeallieerde
commissie ontvangen is. De intergeallieer
de commissie vaardigde daarna twee ma
nifesten uit, één gericht tot de bevolking,
waarin deze word-l aangemaand de orde
en rust te bewaren en beloofd wordt dat
een aanval der Polen op Oppeln met alle
kracht zal worden afgeweerd; en een
tweede, waarin verklaard wordt, dat de
vluchtelingen de slad Oppeln moeien ver
laten. Deze en andere berichten toonen
duidelijk aan, dal indien de intergeallieer
de commissie niet in de eersle 2-t uur
krachtige maatregelen nceml, het uitbre
ken van een vreeselijken burgeroorlog in
Opper-Silezië verwacht moet worden.
Kattowitz wordt Iha-ns door de Pool-
sche opstandelingen opnieuw ernstig be
dreigd. Het standrecht is te Kaltowilz af
gekondigd; iedere oproerling, die met dc
wapens in dc hand wordt aangetroffen,
wordt onmiddellijk doodgeschoten. Lau-
rahiitte is loor Pooschc benden bezet.
Volgens de laalst ontvangen berichten
uit Oppeln is Kandrziu, dat tijdelijk in
handen der Poolsche benden was geval
len, na zwaren strijd heroverd. De in-
surgenten verloren 70 dooden.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
TER REUR TE BARCELONA.
In zes maanden tijds zijn te Barcelona
327 werkgevers vermoord en allen vol
gens hetzelfde procédé. Eerst kregen zij
een brief met do waarschuwing,, dat zij
zich, wanneer zij binnen acht dagen de
stad niet hadden verlaten, als ter dood
veroordeeld konden beschouwen.
Zij, die deze waarschuwing in den
wind sloegen, hebben zich tevorgeefs met
waarborgen omringd; zonder uitzondering
heeft de moordende kogel hen weten te
vinden.
De voorzitter van don hond van werk
gevers, aldus do bijzondere correspondent
van de „Matin", werd in zijn auto plot
seling omsingeld door twintig mannen,
die hem met revolvers bestookten. Wonder
hoven wonder werd hij niet op slag ge
dood. De doktoren, wier hulp hij inriep,
kregen waarschuwingen thuis, op straffe
des doods onmiddellijk op te houden met
het verzorgen van den patiënt. Wanneer
zij thans op ziekenbezoek gaan, worden
zij geëscorteerd door manschappen van
de burgerwacht.
Een andere werkgever, die na een ten
deele gelukten aanslag op zijn leven, zes
weken in een ziekenhuis werd verpleegd,
werd vermoord, zoodra hij na zijn gene
zing buiten het hek van hot ziekenhuis
kwam.
Het zijn altijd „onbekenden", die zulke
aanslagen plegen. De politie is geheel
machteloos; de militairen komen steeds
te laat.
Dat wil niet zeggen, dat men niemand
arresteerde; integendeel. Alle vooraan
staande vakveroonigingsleiders en socia
listen zitten op het oogenblik achter slot
en grendel. Iedereen, die van vooruit
strevende denkbeelden wordt verdacht,
wordt in hechtenis genomen en getrans
porteerd naar Monjuieh of naar Mahon.
Te Monjuieh zijn zo goed opgeborgen,
maar to Maboa nog heter IHet ligt nabij
het eiland Minocra en do zee is er zoo
onste-im-g, dat de vaartuigen vaak om
slaan, voordat zij hebben kunnen landen.
Deze massa-arreslaties hebben ovenwei
niet den minsten invloed op do moord
aanslagen, die ongestoord voortduren, cn
daarom zijn de werkgevers bedacht op
zelfverdediging. Zij worden daarbij ge
holpen door do z.g. „vrijo vakvereeni-
gingen" van wier leden vaak zeer moei
lijk to zeggen is, of zij inderdaad wel
een „vak" uitoefenen. Deze' „vrije vak-
vereenigingcu" hebben tot leus: Oog om
oog, tand om tand. Voor eiken vermoor
den werkgever, wordt er een arbeider
naar de andere wereld geholpen en soms
twee.
Tot 24 April halden deze „vakvereeni-
gingen" 167 arbeiders gedood. Het aan
tal is kleiner dan dat der werkgevers,
omdat de klopjacht op arbeiders later
begonnen is. Met reden kan men echter
verwachten, dat het evenwicht spoedig
hersteld zal zijn.
Zooals gezegd, mogen de dokters de
gewonde werkgevers niet verplegen,
maar evenmin mogen do advocaten de
verdediging op zich nemen van do leiders
der vakvereenigingen, die voor den rech
ter zijn gedaagd. Een advocaat, die dit
toch had aangedurfd, werd op straat
doodgeschoten, evenals de bediende; die
hem vergezelde.
Men moet niet denken, aldus het relaas
-in de „Tel." dat al deze gebeurtenissen
eenigen invloed uitoefenen op het ge
wone stadsleven. Des avonds worden in
de café's de gebeurtenissen van den dag
besproken, maar verder trekt men er
zich niet veel van aan.
EEN COLLIER VAN 400,000 PRS.
GESTOLEN.
Vr-ijdagmiididag trad een keurig gekleed
ihecT dien st.Tmpvoïlen juweliers-winkel van
Bouoh-erom op den hoek van die ru-c de
la Paix en de Place Vendóme te Parijs
bannen. Daar aülo bedienden bezag waren,
wachtte hij een oogenhJik, terwijl hij de
ringen cn 'kettingen iiu de etalages bekeek.
Aan de beurt gekomen, vroeg hij eenige
zeer kostbare co-Ildcrs en armbanden te
zien. Na ongeveer twintig minuten bezig
1e zijn geweest, verliet hij den winkel, met
de m-ededeeftng, dat hij spoedig terug zon
konten om een definitieve keuze te doen.
Ongeveer een kwartier na zijn vertrek
miste het personeel eien halsketting van
90 parelen, ter waarde van 400.000 frs.
Van den dalder geen spoor.
De staking in de Britsche mijnen met
het daaruit voortvloeiende stopzetten van
tal van fabrieken blijkt één goede zijde te
hebben; de om haar smook en rook be-
ruchte I.ondienisebe lucht is aanmierketijlc
gezuiverd. Het meteorologisch instituut
heeft een verdunning der lucht boven de
stad waargenomen. Opmerkelijk is het
geen 'dr. Owens, een der desku-nidiigen van
liet instituut, aan een persman mededeel
de. Hij kon n.1. duidelijk vaststellen, dat
de Londcnsche luclit om vijf uur 's mid
dags sleeds buitengewoon dik is, tenge
volge van de vuren, die in de Londcnsche
huizen worden gestookt voor bet bereiden
rlpr „five o'clock tea"
Per jaar worden 17 millioen Ion kolen
in Londen verstookt; 7 millioen voor
huiselijk, gebruik en 10 millioen voor de
industrie. Daar de huisbrand gemiddeld
2 pGt., de inid-us-lriekoten ongeveer pCL
roet afscheiden, valt er per jaar om en
nabij 165.000 ton roet over de stad.
Het Weenschc corrospondentiebu-
■roau Wilhelm meldt, dat de bijouterieën
van prinses Elisabeth Lichlenstein een
dochter van den gewezen aa-rtsibertog
Karl Ludwig en echtgen-oote van prins
Alois Lichlenstein Jr. nit het gebouw
van bel Hongaarsc.be gezantschap te
Weenen, waar zij ter bewaring lagen, on
geveer den 2Oen April op raadselachtige J
wijze verdwenen. Deze juweelen, Ier
waarde van vele rniilk; nen, waren, mei
goedkeuring van de Oostenrijksche over
heid, per koerier van hel Hongaarsclic ge
zantschap naar {tii'mchen gebracht, waar
prinses Liöhlenisleiu ze bij den bruUol't
droeg. Ze we-rden daarna den 19en April
weer per koerier terug gebracht naar hel
Hongaarsche gezantsohap.
N. R. K. A.
Zaterdagmiddag vergaderde in Zomer-
zorg ie Leiden de R. K. Burgemeesters,
Secretarissen en Ontvangers, uit Zuid-
Holland, om te geraken tot de oprichting
van een provinciale groep van deze amb
tenaren.
De heer Swolfs zat namens het hoofd
bestuur de vergadering voor, waarna de
heer Bulten, Burgemeester van Voor
hout, een besproking hield ovor den hui
dige toestand en in verband daarmede het
noodige en nut van de confessioneele
organisatie.
Na eon daarop gevolgde gedaclitenwisse-
ling, traden allo aanwezigen als lid toe,
en werd over gegaan tot het verkiezon
van oen bestuur waarvan de uitslag was,
dat gekozen werden de heer Bulten, Voor
hout voorzitter, de heer van Iersel,
Nordwijkerhout vice-voorzitter, de heer J.
Schrijnder, Eecretaris te Voorhout,
verder de heeren P. J. Kemper,
secretaris te Voorburg; G. A. L. M. de
Vos de Wael, ontvanger te Stompwijk-
Veur en J. A. N. Pijnenburg, ontvanger
te Noordwijkerhout.
HET CONGRES DER R.-K. VAKBE
WEGING.
Dit congres, dat op 28 en 29 Mei a.s. te
Utrecht gehouden zal worden, zal slaan in
het teeken van de behandeling der vraag;
„Iloe staat de Katholieke Vakbeweging ten
opzichte van de maatschappelijke ontwik
keling?"
Hel congres wordt tevens dienstbaar ge
maakt aan de propaganda door massa-de
monstraties.
Hel bestuur is nu reeds genoodzaakt ge
worden beslag le leggen op een vijftal ver
gaderzalen.
Uit dc verschillende toezeggingen en be
sprekingen is gebleken, dat dit het groot
ste congres en demonstratie zal worden,
welke ooit door het R.-K. Vakbureau is ge
houden.
DE ARBEIDSWET EN HET
OVERWERK.
De Federatie der Werkgeversorgani
saties in hot Boekdrukkersbedrijf heeft
aan de leden van de Hoogen Raad van
Arbeid een brief gezonden, waarin mede
gedeeld wordt, dat er van kennis is ge
nomen, dat do Hooge Raad in zijn ver
gadering van 13 Mei a.s. zijn advies zal
vaststellen over de wenschelijkheid in de
Arbeidswet 1919 een bepaling op te ne
men, waardoor do mogelijkheid wordt ge
opend in do door den Minister van Arbeid
goedgekeurde collectieve contracten van
enkele voorschriften van die wet af te
wijken.
Naar aanleiding daarvan vorzoekt de
Federatie den Hoogen Raad met den
meesten aandrang om tot opneming vaii
een soortgelijke bepaling te adviseéren.
Zij doen zulks in het bijzonder, omdat in
de prak l-ijk is gebleken, dat de regeling
der Arbeidswet 1919 in zako liet overwerk
voor liet Boekdrukkersbedrijf tot onover
komelijke moeilijkheden aanleiding geeft.
DE VERVENERS HERVATTEN DEN
ARBEID.
Te Emmercompascuum hebben al ver
schillende verveners getcekcnd voor 80
pet. van het loon van 1920. Men verwacht,
dat Maandag door de meeste verveners
begonnen zal worden, daar de een na den
ander toegeeft en de eischen der arbeiders
inwilligt. Ook te Bargereompascuum is
men onderhands tot overeenkomst geko
men.
1.)
Op den eersion October van bet vorige
jaar was in de wachtkamer van het ban
kiershuis Grefort in do Russische gouver-
Jienients- en provinciale hoofdstad Grodno
eene talrijke- clientèle verzameld. Dc groo
te bank en de Moeien in de voorkamer,
die door oen getraiicden verschuifbaren
wand van bet kantoor van den kassier was
algescheiden, waren gehoel bezet, ja, een
aanlal te laat gekomenen bad geen plaats
meer gevonden en stood of wandelde heen
en weer. Het was niet alleen bont maar
ook een veelkleurig gezelschap, dal hier le
zamen was gekomen; alle mogelijke kle
derdrachten, typen en nationaliteiten wa
ren vertegenwoordigd. Bij hel venster
Vond in fiere houding een modern gekleed
heer van ongeveer dertig jaren, wiens blik
ken onafgewend gericht waren op een
jonge dame, die tegenover heen zal. Feodor
Oriloff vertoonde in zijn gestalte de type
ran een oclile Groot-Ru». Bruinachtig,
beelderig haar lokte boven een hoog, edel-
fcrormd voorhoofd, waaronder de Heine
irnine oogen met een ümemaode uitdruk-
king van openhartigheid, goedmoedigheid
en schranderheid in de wereld rondkeken.
De leedere vormen, de blanke huid, goed
verzorgde, voile baa.c', van den omstreeks
middelmatig groolen, slanken man duid
den op een beroep van den geest of der
beschaving. En inderdaad, dc naam van
Keodor Oriloff mocht zich verheugen in
niet den slechtsten klank onder de jongere
Russische schilders; de naam was over de
grenzen van bet ontzaglijke rijk hoen ge
drongen en schonk zelf le Miinchen, waar
dc jonge man sinds eenige jaren leefde, aan
zijn persoon een aanzien, dat de gewone
maat verre te boven ging.
Het bewustzijn van kunnen en streven,
van zijne jeugd en gezondheid, eu het doel,
waarmede hij zich hier bevond, verleemden
den kunstenaar in zijn optreden een beval
lige, voorname zekerheid. Er kom dan ook
nauwelijks een aangenamer zending zijn
dan die, welke Oriloff in zijn vaderland te
vervullen had. Een bloedverwant van hem
had kort te voren het tijdelijke met het
eeuwige verwisseld cn de schilder bevond
zich heden in het kantoor van de ban
kiersfirma Grefort en Co., om de erfenis
van twintigduizend roebels, hem door den
overledene nagelaten, in ontvangst te ne
men
Daar hij rich verre van het vaderland
bevond, had hij de bank dc opdTaclit ge
geven, de erfenis in ontvangst te nemen;
nu was hij, een kleine studiereis aan den
tocht verbindend, van Miinchen gekomen
«a rich in het bezit van geld te stellen
daar hij reeds verscheidene weken onder
weg was geweest, had hij het besluit ge
maakt, nog op denzelfden dag naar
Duitsohland terug te kceren. Dat hij wach
ten moest alvorens de beurt aan hom
kwam, scheen heim niet onaangenaam aan
to doen. Hij was kunstenaar en overal
waar hij slechts mensehen zag, verloor hij
zijn tijd niet. Zijn eenigszins droomerig
uitzien*- oogen zweefden van aangezicht
•t aangezicht, totdat zij op de reine, edele
trokken van het zooeven genoemde jonge
meisje bieren rusten. Hij voelde zich ais
kunstenaar en als menscb machtig tot haar
aangetrokken.
Zij kon nauwelijks achttien of twintig
jaren tellen; desniettemin verrieden haar
ernstige en toch zoo zacht rondkijkende
grijsblauwe oogen, de gesloten mond en de
rechte houding van het bovenlijf een vast
beraden karakter, een gegstkrachtigen wil.
De jonge kunstenaar bewonderde haar;
haar rozige temt, hel ovale, regelmatig ge
vormde gelaat, het sierlijke neusje, het kas
tanjebruin haar, alles harmonieerde met
elkander; zelfs het zwarte wollen kleed
dat haar bevallige gestalte lol aan den hals
omsloot, scheen mei deze een geheel te
vormen, alsof beide, gestalte en gewaad, op
een schoon portret het werk waren van
denzelfden meester.
Al deze schoonheid zon echter ledig
koud, dood geweest zijn zonder den ver
edelenden, verlichten adem die haar door
stroomde en uil de diepe, nadenkende
oogen weerstraa'lde. Feodor Orilofï' over
legde bij zich zelvcn of zij niei een heerlijk
model voor een Psyche wezen zou en
slechts ééne zaak viol hem bijzonder in bet
oog; een angstige trek ondanks alle vast
beradenheid, een onzeker rondstaren der
oogen, afwisselend met een weemoedig
zelf-nadenben.
Zij moest aan zielsverdriet tijde.» dacht
hij vol deelneming. Slechls eenmaal, een
enkele maal rustten baar oogen op bein;
slechls een deel van een oogenblik
welk belang zou de vreemde man baar
ook hebben kunnen inboezemen? Oriloff
voelde zich tamelijk belcedigd door deze
onverschilligheid; nog nooit had de sym
pathie hoar geheimzinnige netten zoo
nauw getrokken aan zijn dweepend kunste
naarshart.
1 Doch wat hielp alles.... zijn beslem
ming rukte hem voort, zonder dat hij ook
slechts haar naam te welen kwam. De chef
van het bankiershuis verscheen op dit
oogenblik persoonlijk in het kantoor; zoo
dra hij den jongen man bemerkte, opende
hij de deur in der. verschuifbaren wand en
staple onmiddellijk op hem toe.
„Goeden dag, mijnbeer Oriioffhet
doet mij oneindig veel genoegen, u in zoo
goeden welstand aan te treffenwij
hebben elkander sinds een reeks van jaren
niet ontmoet.... u is in dien tusschen-
tijd een zeer beroemd kunstenaar gewor
den".
Alle omstanders keken op om den per
soon le beschouwen, die door den rijken
bankier met zooveel voorkomendheid be
handeld werd. Zelfs do jonge dame schonk
hem een tweeden blik, waarin een spoor
van waardeering bemerkbaar was.... de
ze gold bepaald alleen den beroemden
kunstenaar en Feodor ondervond een ge
voel van bevrediging bij de gedache, da'
zijn naam wel niet vreemd voor haar zou
zijn.
„Nu ja, ieder onzer moei volgens zijn
beste vermpgen hel talent gebr,pikcb? dat
God hem geschonken heeft'", hebnam hij
scheiden terwijl hij den handdruk van I
den bankier zacht beantwoordde. „Wei
hem, die zijn innerlijken drang mag vol
gen zonder daarin gehinderd te worden
door benauwende beperking. Reeds menig
genie bij Gods genade heeft schipbreuk ge
leden door de ellende destieveus".
„Dat herinnert mij aan het doel van uwe
aanwezigheid hier", hernam de bankier
lachend. „U wenscht uwe erfenis in ont
vangst le nemen? De som ligt voor u. ge
reed, mijnheer Oriloff, an ik betreur liet
zeer dat men u heeft laten wachten. Mijn
bedienden hebben u niet herkend: u had
uw naam moeien nemen".
„O, geen excuses, ik heb mijn lijd niet
verloren", merkte Feodor op, die. liever
nog langer gewach zou hebben, tejiëbiuo
te weien te komen, welke laak dc jótrie
dame hier le vervullen had. Hij was in-,
tussclien te veel man van beschaving om
den bankier daarnaar te vragen.
„Twintigduizend roebels.... een aardige
som", riep Greforl op een loon van goesl-
örifi uit. „Mag ik vragen of u n>cl uit geid
hel een of ander in bel vaderland wil nan.
koopc.li?"
„Ik ga dadelijk daarmee naar Miinchen
terug. Daar. is voor mij nog veel le loe
ren".
(Wordl vervolgd.)
