BUITENLAND.
Bureau: HOF 6, -ALKMAAR. - Telefoon REDACTiSRNo!S6S3
l'KIJII I.HTON
Onaer Valsclte Vlaq.
BINNENLAND.
V
DINSDAG 31 MEt 1921
14e JAARGANG
;--r~S t L.—
f 2 85
0.50 f hooger.
Parlementaire kroniek
Een onnoozel genoegen.
No. 193
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Advertentieprij's:
Van t~5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uilbetaling per plaatsing f 0.60.
ïan alle abonné's"wórdt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eer? bedrag van f 500,-—. f 400,—, t 20Q,—t 100f 60,—f 35,—, f 15.—.
einde van de commnnïsti
De Djambi-inlerpellaties.
De stormloop door de interpellaties-Al-
barda en v. Ravesteyn, gevolgd door de
moties dezer heeren, georganiseerd en op
joop van zegen beproefd, teneinde de Re
geering ten va! te brengen, is mislukt. Ook
de meer zakelijke motie, door den lieer
Oresselhuys ingediend, waarin werd te ver
staan gegeven, dat de mededeclmgen, die
,n het*Oranjeboek zijn vervat vóór of tij
dens de behandeling van het Djambi-ont-
werp hadden moeten zijn overgebracht aan
de Kamer, „scheitcrte", al verwierf zij 40
van de 83 stemmen. Met de onverdeelde
linkerzijde, gingen de heeren A. P. Staal
man, Van de Laar en Van Groenendaal
mede.
Al direct liet het zich bij den aanvang
der vergadering van Vrijdag j.l. aanzien,
dat de rechterzijde onverdeeld aan de zijde
van den Minister stond. De Katholieke heer
van Kijckevorsel verklaarde, dat hij in geen
geval zijn stem aan de motie-Albarda kon
geven, omdat deze een exorbitante pressie
op de Regeering wilde oefenen. Naar zijn
aaeening hadden de Amerikaansclic belan
gen tijd genoeg gehad om te vragen aan
deel te krijgen in de ontginning.
Uit twee citaten van liet Oranjcboek
blijkt, dat dienaangaande een misverstand
schijnt te bestaan.
In den bewuslen brief van 19 April
1021, schrijft de Amerikaansolie gezant:
„In de maand Januari 1921 bad ik we
derom de gelegenheid met Uwe Excellen
tie te spreken en bij dat gesprek deelde ik
u mede, dat ik in mijn gesprekken met
het departement van Koloniën den indruk
had gekregen, dat dit op zijn minst ge
neigd was Amerikaanseh kapitaal te doen
deelnemen in de ontginning van de Djam-
bi-velden."
In zijn brief van 10 Mei 1921, schreef
Minister van Kamebeek het volgende:
„Intusschen toen Uwe Excellentie mij
gesproken heeft over de terreinen van
Dja-mbi, heb ik slechts kunnen bevestigen,
hetgeen u reeds de heer Minister van
Koloniën had medegedeeld, t.w. dat ten
aanzien van deze terreinen Hr. Ms. regec-
ring reeds een definitieve beslissing had
genomen en aan de goedkeuring der Siaien-
Generaal het wetsontwerp had onderwor-
ma tv fiJralclr*»*»»3-* Tv
derlandsoh-Indische Aardolie Maatschap
pij, waaraan de exploitatie der Djambi-
terreinen zou worden toevertrouwd. Uit
hetgeen voorafgaat volgt, dat de ontgin
ning dezer terreinen op liet oogenblik,
waarop Uwe Excellentie mij daarover heeft
willen spreken in Januari j.l. en des te
meer nog op den datum van de zending
van Uwe even-voormelde nota geen kwestie
was, welke in beginsel was vaslgcsteld,
behoudens medewerking der Staten-Ge-
neraai, en liet is klaarblijkelijk dat er on
der deze omstandigheden voor de regeering
geen sprake van kon zijn rekening te hou
den niet nieuwe oplossingen, welke op liet
laatste oogenblik door de belanghebbende
partijen werden voorgesteld."
Wel heeft het den schijn, alsof deze twee
brieven met elkaar in strijd zijn, maar ver
moedelijk heeft de uitdrukking „Ameri
kaanseh kapitaal te doen deelnemen" bij
den Minister de veronderstelling gewekt,
dat dit docidc op overdracht van kapi
taal B.
Het was de Vrijbondcr, de heer Trcub,
die op deze tegenstrijdigheid wees en die
meende, dat daaruit bie^t, hoe hier een
misverstand had beslaan, terwijl er geen
sprake van -as, dat de Minister van Bui-
Jenlandsche Zaken dc Kamer had willen
misleiden.
Volgens den oud-minister ging dus de
keer Van Karnebeek vrij uit. Anders stond
liet echter z.i. met diens ambtgenoot van
Koloniën. De houding van dezen was fou
tief. De heer De Graaff had moeten be
grijpen, dat de Kamer op de hoogte had
de Minister dus naar een middel had
moeten zoeken om haar op de hoogte te
brengen. Dat hij dit niet had gedaan, was
een grove fout. Wanneer het mogelijk was,
de Kamer een zoodanige uitspraak te laten
doen dat alleen deze Minister er door
werd getroffen, dan zou de heer Tréub zijn
stem aan zoo'n uitspraak geven. De motie-
Albarda trof echter de Regeering en dat
had de heer Treub er niet voor over. Dc
motie-Dresselhuys was hem feitelijk te
zoetsappig, maar hij zou zich daartoe be
perken. Toen later de heer Albarda zijn
motie wijzigde en de Regeering verving
door den Minister van Koloniën, bleef de
heer Treub er toch tegen.
De anti-revolutionnaire lieer Rutgers keer
de zich scherp tegen den lieer Albarda, die
zijn fractie had aangevallen.
Onze conclusie luidt, dat uit dc Djambi-
debatten is gebleken, dat de internationale
rijde van het vraagstuk der aardolic-ont-
ving van zeer bijzondere beleckenis moet
„eacht worden, en dat, al strekte de publi
catie van het Oranjeboek de Tweede Ka
mer nog niet tot aanleiding, om op haar
eens genomen beslissing terug te komen,
het geheele geval den Minister van Kolo
niën tot leering moge gestrekt hebben.
Hij moge er uit hebben geleerd, dat hij
er niet geheel vreemd aan is, wanneer dc
Djambi-historie niet tot de fraaiste epi
sodes in onze parlementaire geschiedenis
behoort.
willen
„Het Volk" maakt met verbeten erger
nis melding van het voorgelezen schrijven
op de vergadering van den Algem. Bond
van R.-K. Kieskring-organisaties, waarin
het Doorluchtig Episcopaat van Nederland
de bestendiging verlangt van de politieke
samenwerking met de christelijke partijen
en het samengaan noci de sociaal-democra
tische Partij verbiedt.
Het blad twijfelt er aan, of een dergelijke
„ukase" in staat is de „oplevende demo
cratie onder de roomsche arbeiders tegen
te honden."
Wij gunnen hei dagblad voor de arbei
derspartij het onnoozel genoegen daaraan
te twijfelen.
Het blad boude Het zich voor gezegd,
dat de „democratie" der Roomsche arbei
ders principieel verschilt van de „demago
gie" der socialisten cn dat liet nu door het
hoogste kerkoliik w-au .samen
gaan niet de S. D. A. Fnnê iicll in haar
zelfoverschatting de arbeiderspartij noemt,
door den Roomschen arbeider stipt zal na
gekomen worden.
De redactie van „Het Volk" zij er aan
herinnerd en knoope het zich goed in de
ooren, dat de Voorzitter van bet zoo schit
terend geslaagde Congres der R.-K. Vak
beweging, aan Z. D. H. den Aarlsbisschoo
van Utrecht, die het Congres met zijn te
genwoordigheid vereerde, namens de
160.000 leden van het Vakbureau de ver
zekering gaf van bun kinderlijke onderda
nigheid en gehoorzaamheid jegens hel
Doorluchtig Episcopaat.
Dat is voor die Redactie wel heel on
aangenaam om te liooren ea moéilijk Ie
verkroppen, maar zij zal zich daarin die
nen te schikken.
Voorshands heeft zij zicli al belachelijk
gemaaki, door haar kantteekening, waarin
zij twijfelt aan de volgzaamheid der geor
ganiseerde Katholieke arbeiders aan het
verlangen van hel Doorluchtig Episcopaat:
geen samengaan met de Sociaal-Democra
ten.
Door dien twijfel bewijst „Hel Volk",
dat het geen kijk heeft op de mentaliteit
der Roomsche arbeiders.
Dc Poolsche opstand in Opper-
Silesië,
Weer kolcniransportcn.
In de dis'ricten, door de opsüïndelin-
ynvan de correspondenties en dat gen bezet, begint het spoorwegverkeer toen Hij deze verklaring hoorde, seherl-
acht treinen met 5500 Ion steenkolen zen
den naar Poten er. Tsjecho-Slowakrje. De
opstandelingen hebben betrekkingen aan
geknoopt met de groothandelaren in kolen
en organiseeren een regelmatigen uitvoer
van kolen naar bet buitenland.
Duitsche betooging.
Wolff seint dat de vercenigde ver
bonden van „h ei-ma 11 reuen" Opper-Siie-
ziërs Zondagmiddag in den Lus'gar ten lc
Berlijn een indrukwekkende bclooging
hebben gehouden, waaraan meer dan
honderdduizend mannen en vrouwen
hebben deelgenomen. De sprekers van al
le partijen, zelfs van de Opper-Silezische
communisten, waren het eens in de ver
oordeeling van de bloedige Poolsche gru
welen en de bonding der entente. Opmerke
lijk was hel beloog van den vertegen
woordiger der communistische partij te
Kaltowilz dr. Weinberg, die o.a. zei: „In
Oppcr-Sitezië heerscht moord, onteering,
doodslag. In ons allen leeft de hoop, dal
'l niet zoo zal blijven, dat eens de dag zal
komen, waarop wij de heerschappij van
vreeraden van ons zullen wentelen. AI heb
ben wij nu geen wapens, wij, Duilschc ar
beiders, zullen toonen nog genoeg merg
in onze beenderen te hebben om ons te
verzetten tegen de dwingelandij van onze
vijanden.
Wij, Opper-Sileziers, zonder onder
scheid van parlij, zeggen: Wij zijn Duit-
schers, willen bij Duilschland blijven.
De gebruikelijke lange motie, met de
bekende lira-de tegen Korfanty en Lerend,
werd ntet de gebruikelijke algemecnc
stemmen aangenomen.
Na afloop van deze bclooging werd de
mokte ter kennis gebracht van den rijks
kanselier, die in tegenwoordigheid van
minister Rosen en andere leden van dc
regeering, de deputatie zijn dank en
vreugde uitsprak over deze geweldige ma
nifestatie.
Do Geallieerden eis Opper-Silezië.
Ilel Fransche voorsLel.
Volgens inlichtingen door Ilavas ont
vangen, behelst de nota, door de F ranse he;
regeering aan de Engelsche overhandigd,
de meiledeeling, dal het eerste wat ge
daan moet worden is hei herstel va*» iJ~.
orde en het gezag der -
mllLClln.:- T~i- II! VVJ-
i folen zijn thans genegen
zich te onderwerpen. Hel is te hopen, d:tl
"cóïi. ce uiittschers de wapenen zullen
neerleggen. De regeering is van ^oordeel,
dat de arbeid van den Oppersten Raad
moei worden voorbereid door een com
missie van deskundigen, die een rapport
zal opstellen over dc verschillende ele
menten van het probleem.
De conferentie van den Oppersten Raad
zal kunnen plaats vinden z-aodra de orde
zal zijn hersteld in Opper-Silezië en de
deskundigen hun rapport zuilen hebben
beëindigd. Dit is dc procedure, welke de
Fransche regeering voorstelt
GEEN SIERADEN VOOR BETALING
DER SCHADELOOSSTELLING.
Rijkskanselier Wirtii heeft een verte
genwoordiger van de Kamer van Koop
handel te Pforzheim desgevraagd mede"
gedeeld, dat Ie bevoegder plaatse in het
rijk geen plannen bestaan omtrent het af
slaan van sieraden voor de betaling van
de schadeloosstelling.
Hst conflict de inijiiindusirie.
Wettelijke arbitrage
De premier heeft volgens de bladen den
mijnwerkers Zaterdag duidelijk ie ver
slaan gegeven, dat de kwestie van een na-
tionaten winstpot definitief was uitge
schakeld. Met nadruk verzekerde hij
gelijk reeds werd gemeld dal als men
het niet eens werd, beide partijen door
wettelijke maatregelen tot arbitrage zou
den worden verplicht. Volgens „Central
News" zeide Herbert Smith, waarnemend
voorzitter van de mijnwerkersfederatie,
normaal- te worden. Gisteren kon men send, dat de mijnwerkers in dc gevange
nis moesten gezet worden.
„Niet alleen de mijnwerkers, - maar ook
de mijneigenaars", was het antwoord van
den premier, die erbij voegde, dat .niet
-jkon toegelaten worden, dat het geschil
Ivoortduurde.
f- Een der leden van het bestuur van de
niijnwcrkersfederalie zeide, dat de verkla
ring van Lloyd George het karakter van
een ultimatum bad.
Volgens de „Eveninig Standard" zou
een der leden van het mijnwerkersbestuur
.verklaard hebben, dat de mijnwerkers
geen arbitrage zouden aanvaarden en dat
ook de mijneigenaars er legen waren.
De voorstellen van Lïoy-d George zullen
door de mijneigenaars evenals door de
mijnwerkers, aan vergaderingen in de dis
tricten worden voorgelegd^ Men verwacht,
dat hel centraal comité der ..Mining As-
spcalion" (de verëeniging der eigenaars)
Woensdag zal kunnen vergaderen otn de
biecninigen der districten 'e overwogen.
De „Eveninig Standard" herinnert er
aan, dat arbitrage niets nieuws is voor
bel mijnbedrijf. In gevolge de wet betref-
L nde de mihimum-loonen bij de kolen
mijnen, van 1912, werden er in 22 mijn-
districten, gemengde distrieiraden gesticht,'
beslaande uit vertegenwoordigers van
mijneigenaars en mijnwerkers, met een
onafhankelijkcn voorzitter aangewezen
door beide partijen of, bij gebrek aan
overeenstemming, door den Board of Tra-
de. De voorzit;er had een beslissende
stem.
De toestand in Ierland.
Uitbreiding van den staat van beleg
Volgens de „Daily Chronicle" heeft de
regeering besloten den. staal van beleg in
Zéid-Ierland uil te breiden. liet lraven-
Laezicbt te Cork en andere havens wordt
vctsierkt.
Ken nieuwe bespreking tusschen
Craig cn De Valeral
bet Noorden wordt spoedig een
niegwe bespreking verwacht tusschen
Cra: en Da Valera.
De brand in het douanekan-
toor te Dublin
■p
- vr,ll „Gentral News" nit Du
blin mëlal, dat ml een onderzoek ecble-
keii is, cat s'.'.C brandkas ten in het doua
nekantoor onbeschadigd zijn gebleven en
dat tenminste één kluis inlacl is, terwijl
de graote steenen gewelven, welke belang
rijke documenten bevallen, in tiet geheel
niel door den brand geleden hebben
De Wii'.c Kruis-bond.
Een Reu ter-telegram ui New-Tork
meldt, dat O'Neill, burg emeesler van Du
blin, die Amerika bezocht ten behoeve
van den Ierscheri Witten Kruisbond. Za
terdag per Rijndam naar Ierland is te
ruggekeerd. Voor zijn vertrek deelde
O'Neill mede, dal dc Witte Kruisbond
beschikte over vijf mHIioen [dollar, uit
sluitend bestemd voor hulp aan behoef
tige Ieren.
Officiecle represailles.
Blijkens een officiecle medcdeeling uit
Cork hebben er in dat graafschap in de
laatste dagen in zevcn'icn gevallen offi-
cicele represailles plaats gehad in den
vorm van liet verbranden van huizen of
van den drank, die zich or in bevond,
wegens aanvallen op ongewapende 'roe
pen, het verbranden van een buis van
een loyalist, en aanvallen op de politie.
BIE VOLKSSTEMMING IN SALZBURG.
Naar uit Salzburg wordt geniesd, heb
ben volgens de. tol nu loc bekende resul
taten, van dc 126.000 stemgerechtigden
tenminste 102.000 gestemd. Daarvan heb
ben er 95.000, dus ongeveer 93 pet. voor
de aansluiting bij Duilschland gestemd.
Van de overblijvende 7000 klemmen was
oen grool aantal ongeldig, doordat zeer
vele geestdriftige voorstanders van de
aansluiting zich er niet toe hadden bc-
te schrijven, doch er eenige (krachttermen
aan toevoegden, die echter het biljet on
geldig maakten Het aantal tegenstem
mers is zeer gering.
Ten einde te doen uitkomen, wat hel
aantal van 102.000 uitgebrachte stemmen
be eekenl. zij opgemerkt, dat bij de laat
ste verkiezingen voor den Duilsch-Oos-
lenrijksehcn Nationalen Raad in Saizburg
slechts 91.000 stemmen zijn uitgebracht.
DE BETERSCHE BURGERWACHTEN.
Naar dc ,.Z. a, M." mededeelt, licefl
gisteren ook het Beierselie kabinet zich
met de kwestie der ontwapening der
Beiersche burgerwachten bezig gehouden.
Het blad verneemt, dat de meerder,beid,
der gouw-üeiders heelt verklaard, dat zij
een beslissing der regeering, waarbij do
ontbinding der burgerwachten wordt bo-
vojen, niet zullen erkennen en niel uit
voeren.
Men mag met spanning de verklaring
in dc begrotingscommissie verwachten,
die minister-president von Kahr voor be
den lieeft aangekondigd.
HONGARIJE ZAL TOELATING TOT
DEN VOLKENBONI) VERZOEKEN.
Hongarije heef! aan bel secretariaat
van den Volkenbond doen weten, dat liet
bij de vergadering in September een ver
zoek zal indienen, om toegelaten te wor
den tot den Volkenbond.
GEMENGDE BUÏTENL. BE-
RICHTEN.
DE LOONSVERLAGING IN DE ENGEL
SCHE KATOENNIJVERHEID.
De stemming onder de leden van den
bond van arbeiders in katoenspinnerijen
in Engeland over de loönen toont, dai
meer dan 95 pet. tegen het voorstel der
werkgevers is om het loon met 30 pet. te
Verlagen. Dinsdag kornii een commissie
van overleg, bestaande uit aclit vertegen
woordigers van elke partij bijeen. Komt
men niet tot overeenstemming, dan slui
ter. de fabrieken o,p 4 Juni. waarbij een
half mill:oen arbeiders betrokken zijn.
BRIAND DOCTOR IN DE RECHTS
WETENSCHAP '.^f50r.T^-CAvM.
rue prins van Wales heeft ter gelegen
heid zijner installatie ais kanselier dér
universiteit van Wales een brief gericht
lot Briand, waarbij hem uit naam van
het bestuur der universiteit de titel van
doctor in de re.litewetensdia,p,p,en hono
ris causa verleend wordt uit erkentelijk
heid voor dc groote diensten aan de ge
allieerden bewezen gedurende den oorlog
en als blijk Van de hartelijke be'rek'kin-
gen tusschen Frankrijk en Grool-Britron-
nië bestaande. Briand dankte voor deze
onderscheiding en verontschuldigde zich,
dat hij niet naar Cardiff kon komen' om
den titel in ontvangst te ncanen, daar zijn
ambtsplichten hem verplichten te Parijs
te blijven.
Door hot Analoliselie Agentschap
wordt meegedeeld, dal vrij ernstige on
lusten te Syrië zijn uitgebroken tusschen
inboorlingen en Fransche troepen, die
daarheen gezonden waren om opstande
lingen te bevechten.
De Belgische minister van justitie
zal een wetsontwerp indienen, betreffen
de de rechtelijke ambtenaren, waarin
vastgelegd wordt, dat ook vrouwen be
noemd kunnen worden lot rechters.
De Beriijnsehe politie heeft liet
smokkelen van 12 milFoen mark kunnen
verhinderen. Het geld, dat in een bank
aldaar lag. werd in beslag genomen. Het
behoorde aan twee nioJeiteigénaren. die
deze seen, door oen z.g. Oekrajiensclien
groot-grondbezitter, Kcllniann, die dc op
lichter Kar! Re'c.Ii bleek le zijn, en den
HoV.iidsefiien juweeïenhandelaar Toens-
dragerf?) naar Holland wilde laten bren
gen. Deze beiden zijn in hechtenis ge
nomen.
Het douane-entrepot in de liaven
van Buenos-Ayres is door brand ver-
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
6.
Max antwoordde niet. Zijn moeder keek
nem mei angslig vragende blikken aan;
W?S. 'ar Pl°!seling duidelijk gewor-
a.,aar zoon iets voor haar ver
borgen hield.
„Max zeide zij zacht, mei een half ver
wijtende, half smcekende stem.
?.Iuong °P> wierp zicli naast de
u zd"ei'm°eder op de knieën en sloeg
zijn arm lieldevoi oni haar hals.
„Mama, ik lieb u iets mede le doelen. Ik
had mij voorgenomen tot morgen te wach-
n, ome a omdat men een onaan
gename tijding vroeg genoeg verneemt."
„Wat is erfluisterde moeder, ter-
wip haar bevende hand op het «ebo-
geu hoofd van haar zoon legde. „Is hei
iels, wat Augusta aangaat?"
„Neen, o neen."
„Spreek Max. Laai ons niet langer in
ongerustheid."
Max gehoorzaamde. Hij vertelde zoo
doorzichtig mogelijk van zjju geschil met
paald. eenvoudig „ja" op hun stembiljet nield. Men vermoedt brandstichtte
Aan het
selie demonstratie op het kerkhof van
Père Lacbaise te Parijs is liet tot een
botsing met de politie gekomen. Eer
twintigtal mensehen werd gewond, o. w,
do afgevaardigde Lafonf.
Rapport Syoorwegiiiensteit.
(Slot.)
Eau factor welke voor een goeie gang
van zaken niet kan worden gemizt, is
het onderling contact van het personeel
van een zelfden dienst; ook dit laat
bij het spoorwegbodrij f in Nederland to
wenschen over.
Niet alleen het dienstbelang wordt hier
door ge=chaad, maar ook de daarmede
zoo nauw samenhangende belangen val
het personeel en van hot publiek onder
vinden daarvan de nadeolen.
Over wijziging der organisatie wordt
o.a. het volgende medegedeeld:
De commissie ivan oordeel, dat vele
moeilijkheden, welke zich in het laatst
van 1920 in 't Nederlandsche spoorweg
bedrijf hebben voorgedaan, oon gevolg
zijn van of verergerd zijn door
uit eene te ver doorgevoerde centrali
satie voortspruitende, ongunstige facto
ren.
Ten einde daarin verbetering te bren
gen waro het Nederlandsche Spoorweg
net te splitsen in twee of drie exploi
tatiekringen met aan het hoofd van elke
kring een directeur, -lie be duurder daar
van is in den zin van art. 9 der spoor
wegwet en in liet beheer wordt ter zijdo
gestaan door chefs van den dienst van
Algemeene Zaken, Weg en Werken, Trac
tie en Vervoer.
Zoowel aan dia chefs van dienst als
aan hunne e.a. ambtenaren en daardoor
dienende stationschefs depotchefs, enz.
zouden ruime bevoegdheden Hioeten wor
den verleend- de schrijyerjj tot
Zr" zou worden beperkt en
velen de gelegenheid aóüniT kriijien, om
door het maken van vele dienstreizen
op de hoogte van den gang van zaken te
blijven en voeling met het personeel te
houlen.
Aan het lagere personeel zou daardoor
meer dan thans gelegenheid worden ge
geven om mondeling met hunne chefs
betreffende wenschen of verbeteringen
van gedachten te wisselen, hetgeen ook
voor den dienst, b.v. bij het opmakon
van trein- en locomotief-diendrogelingen.
van veel nut zoude zijn.
Voor een goeden en vlotten gang van
zaken zoude hot verder noodig zijn, dat
de vervoersinsoecties, de sectio5 van Weg
en Werken, alsmede do Tractiogrcepen
onderling zooveel mogelijk met elkander
overeenstemden, ook wat de standplaatsen
der e.a. ambtenaren betreft, waardoor
deze in de gelegenheid zonden zijn voort
durend mondeling overleg met elkander
te kunnen plegen.
Ook de indeeling der districten van de
inspecteurs van het Rijkstoezicht zoude
met de vorenbedoelde afdeclingen mcEten
overeenstemmen.
ALG. BOND VAN R. K. RIJKSKI ES
KRINC-ORGANISATIES IN NEDER
LAND.
Zaterdag j 1 had in het gebouw van
K en W. te Utrecht, de algemeene
vergadering plaats van den Algem Bond
van R K Kieskring organisaties in
ons land
In zijn openings-ede, memoreerde de
Voorzitter Baron v ,n Wijnbergen, de
totstandkoming der wet van 9 Oct 1920
waarmede een zcó lange en zware schooi
strijd beëindigd, het gelijk recht vpcr
allen werd erkend
Na voorlezing van het schrijven van
het Doorluchtig Episcopaat zie el
ders in dit nummer deelde de secre
den fabrikant cn van zijn plotseling ont
slag, van de plannen, die hij reeds ge
maakt had, en van de slappen, die hij
doen wilde, om zoo spoedig mogelijk een
nieuwe betrekking te vinden.
„Ik zeide, mama," zeide hij [en slotte,
„ik moet mijn weg opnieuw beginnen.
Voor het oogenblik is dat wel hard, maar
wie weet of het op den duur niet het
beste voor ons isl Ik zal gemakkelijk weer
een anderen mij passenden werkkring vin
den. Maak n derhalve daarover maar geen
onnoodige zorgen, moedertje."
Zwijgend had mevrouw Wailiiagea zijn
medadeelingen aangeboord. Wanneer zij,
gelijk hel in de laatste jaren zoo dikwijls
het geval was, dagen, ja weken en maan
den lang de canapé niet kon verlaten en
onbekwaam was voor ieder lichamelijk
werk, dan was bare eenige verstrooiing
het bouwen van luchtkasteelen voor haar
kinderen. Het punt, waarvan hare tecde-
re eerzuchtige droomen uitgingen, was de
intrede van haar zoon als deelgenoot in
de firma Berlling. En nu zouden ai haar
schitterende verwachringen Eet één slag
vernietigd zijn? Zij kon 't niel begrijpen.
„Maar Max, ik ben overtuigd, dat gij den
heer Berling nie! goed hebt verstaan; in
zijn eersten ijver heeft hp waarschijnlijk
veel meer gezegd, dan liij werkelijk meen
de. Gij vergeet, dat hij uw vader her
haaldelijk uitdrukkelijk heeft beloofd, u
als deelgenoot in de zaak op le nemen,
zoodra gij den leeftijd van acht cn twin
tig jaren zoudt hebben bereikt. Er ont
breken nog maar weinig maanden aan
den bepaalden lijd. Hoe kon hij nu, op
het laatste oogenblik, zijn woord terugne
men? Hij is, weliswaar, in menig opzicht
geen beminnelijk karakter, maar desniet
tegenstaande is hij een man van eer."
„Een man van eer?" herhaalde Hele
na. „Zal ik u zeggen wat liij is, mama;
een hardvochtig, zelfzuchtig menscli, zon
der hart, zonder gewetenl Zijn arbeiders,
en over 't algemeen allen, die afhankelijk
zijn, lialen hem, en niemand, wie het ook
zijn moge, weet een enkele edele daad van
hem ie vertellen. Neen, hei is goed, dat
'iet zoo is gegaan. Als jongste firmant in
de zaak zou Max de verantwoordelijkheid
voor iedere tirannieke daad mei hem ge
deeld hebben, zonder dat hij in staat ge
weest ware, ze te beletten."
„Gij hebt altijd een zooi-oordeel legen
mijnheer Berling gehad, Helena" zeide nu
mevrouw Wallhagen. „Tegenover ons heeft
hij zicli sleed» edelmoedig geloond. Hii
ons wel geen schitterend, maar loch een
voldoend inkomen verschafte; hij heeft
voor uw broer gezorgd en wilde nog meer
voor hem doen. Wij hebben dus hei aller
minst reden ons over hem le beklagen."
„Het eersle kostte hem een paar woor
den, een goedkoope manier om den redder
van zijn leven zijn dankbaarheid te bewij
zen en Max was een bruikbare en boven
al een goedkoope werkkracht.'-'
„Wij willen daarover niet verder twis
ten, kind," zeide mevrouw Wallhagen
zuchtend, „Maar, lieve Max, er moet toch
een middel zijn om alles weer in orde te
brengen. Zoudt gij niet den eersten stap
kunnen doen?"
„Zal ik hem misschien verklaren, dat
het mij spijt een armen man verlof te
hebben gegeven, zijn stervende vrouw een
laatst vaarwei te zeggen?" vroeg Max hit
ter „Zal ik hem beloven, in 'l vervolg zijn
bevelen blindelings lc volgen, hoe onrecht
vaardig ze ook mochten zijn? Dat kan ik
niet, mama."
„Neen, neen, het zij verre van mij, dat
van u te verlangen," hernam deze snik
kende. „Maar tot heden is er nog nooit
sprake geweest, dat uw chef niet tevreden
over u zou zijn, of dat het houden zijner
heeft uw vader een betrekking bezorgd, die I belofte jiog twijfelachtig was.
„Max heeft u de eigenlijke oorzaak ver
zwegen, mama, om u niet le veroiitrusten,"
begon nu Helena, toen haar broer niet ant
woordde. „Mijnheer Bcrlinr; had met zijn
belofte een ander doel. Hij rekende er op,
dal Max bereid zou zijn, zijn dochter lol
echtgenoote te. r.emen. Ik ben overtuigd,
dat wij niets meer van hem le verwachten
hebben."
„Zijn dochter! Dat naar zie! cn lichaam
kreupele schepseltje!" riep mevrouw Wall
hagen verbaasd en verontwaardigd uit.
„lieeft hij v.-ezenlijk met u daarover ge
sproken, Max?"
„Niet met duidelijke woorden," ant
woordde deze dralend.
„Maar waarom hebt gij mij daarvan
niets gezegd, maar wel aan Helena uw
vertrouwen geschonken?"
„Max heeft er ook met mij niet over
gesproken, mama," zeide Helena. „Ik
begrec-p het uit eenige aanduidingen van
den heer Berling zelf en ook uit een aan
val van woede, dien zijn dochter had, toen
ik eens toevallig in haar tegenwoordigheid
over Augusta sprak."
„Mijn God, daaraan zon ik 't allerminst
gedacht hebben," riep mevrouw Wallhagen
uit. „Ja, dan is dc breuk onherstcllaar.
Anne Maxi Wat zal er nu van ons won jen!
Een uur geleden waren wij nog zoo ver
genoegd, Hedwig cn Grela droomen zeker
al van de aanslaande reis. Eu Augusta!
Hoe zal zij dien slag dragen?"
„August is belangeloos en trouw, mama!"
riep Max met warmte uit. „U zou haar on
recht doen, indien u aan haar twijfelde."
De moeder zuchtte. „Mijn lieve zoon,
wat kunt gij haar nu aanbieden? En dan
haar moeder? Die trotsche dame gaf, gelijk
gij -weei. slechts ongaarne hare toestem
ming. Het eenige, wat haar mot de keuze
barer dochter verzoende, was het voor-alp
zicht, dat gij deelhebber, en ln;er misschien
aileen hoofd der firma zoudt worden. Ik
wil uw leed niet nog zwaarder maken
maar indien Augusta u getrouw blijft,
staat u en haar een harden strijd te wach
ten."
„Wij beiden zulten dien strijd doorslaan,
mama."
„God geve het cn beschikko ailes tea
goede," hernam deze zrehts-
