buitenland.
fruii.i.rton
BINNENLAND
Bureau: HOF 6, ALK^AAfl. - Telefoon: ADMINISTRATIE No. 433
Utreeht en Amsterdam.
Untier Valsche Vlag
i<o. 202
VKIJDAG 10 JUNI 1921
Ï4e JAARGANG
Abonnementsprijs
,Per kwartaal voor Alkmaarf 2.—
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0.50 f hooger.
Aan alle abonné's wordt
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
De naklanken van de Utrechlsche mee
ting en het grpole congres der R.K. Vak
organisatie waren nog niet verstomd, of
Zondag kwam een nieuwe demonstratie de
aandacht van het Nederlandsche volk vra
gen. Maar nu in Amsterdam en nu van de
socialisten. Wij hebben geen reden om
daarvoor de oogen te sluiten en de ooren
te sloppen. Wij zouden ze niet hebben,
ook niet, wanneer die roode manifestatie
een geweldigen indruk had gemaakt, want
het hoofd in het zand sloppen om het
gevaar niet te zien, is een taktiek, die aan
den vreesachtigen struisvogel past. En,
•wat men ons, Katholieken, ook verwijlen
wil, schuchterheid schijnt niet tot onze
ondeugden te hehooren!
Wanneer de Amsterdamsche meeting dan
ook een krachtsontplooiing van het Ne
derlandsche socialisme ware geweest, wij
zouden hei zij het met spijt erken
nen en tegen het wassend gevaar waar
schuwen. Maar wij meenen het legended
opgemerkt te hebben.
Want, prezen wij de vorige week onze
partij gelukkig om het Roomschc succes
1e Utrecht, dan was het niet om het aan
tal meclinggangets om de vaandels en
banieren en de verlokkende opschriften,
maar om de krachtige eenheid ondanks
de vele tegenstellingen en meêfiingsver
schil! en, doch vooral om het opbouwende
werk, het wijde perspectief, dal zich open
de, in één woord om de onverwoestbare
levenskracht van onze Katholieke Staats
partij en Roomschc Vakbeweging.
Daarom is hef ons onverschillig, of de
tientallen vrachtauto's, die zwaar beladen
met jongens en meisjes van 16 en 17 jaar,
uit Zwijndrccht en Dordrecht, uit Roller-
dam en den Haag en uit heel hel land op
den zomcrschen Junidag naar de hoofd
stad rolden, het roode leger in de hoofd
stad lol 30 of iot 40 duizend menschen
deden aangroeien.
Het gaat niet om het getal, maar om
wat die massa als eenheid van willenden
sir even f vanweien en durven kan praes-
teeren. En zóó beschouwd, staat de Am
sterdamsche meeling bij de U'reeblsche
in de schaduw.
„Tegen de reactie" was hel motto, waar
onder men bijeenkwam; een negatieve
leuze, die altijd iels gevaarlijks heeft. En
negatief is de geheele demonstratie geble
ven
Tegen het kapitalisme, legen de werk
gevers, tegen de collectieve contracten,
legen de regeering, legen de Katholieken,
legen de Communisten, 't was alles „le
gen" wat de klok sloeg. En dat in een
Jjd die schreeuwt om opbouwen, om her-
6lclt om verheffing, om constructie, na
een periode van vernieling en afbraak.
Toch, laten wij eerlijk zijn. er zijn ook
enkele positieve woorden gesproken. Er-
die zijn ons en den onzen tot een waar
schuwing. Daar was vooreerst de heer
Troelstra, die nu eens openlijk verklaarde,
dat deze meeting er was om aan te ioo-
iven, dal de strijd van de S.D.A.P, op po
litiek en sociaal terrein niet kon worden
gebroken; om de realiteit aan te loonen
van het bondgenootschap tusschen N.V.V.
en S.D.A.P,
Onze Roomsche mannen en vrouwen
houden het zich dus nogmaals voor ge
zegd, dat er geen scheiding bestaat tus
schen de sociaal-democratische arbeiders
partij, zooals wij haar hier in ons land
voornamelijk uit den stembusstrijd ken
nen en tusschen de va-kvereenigingen, die
zich als „modern*', als „neutraal" aan
dienen en te zamen vormen het Neder-
landsch Verbond van Vakvereenigingen.
Men is aan de overzijde, naar aanleiding
van het jongste Bisschoppelijk besluit op
den Ulrecntschen Bondsdag voorgelezen,
3>e? f geweest de Nederlandsche Bisschop-
December 1913 het rondschrijven van het
Episcopaat verscheen over de deelneming
van Katholieken aan zoogenaamd neutra
le vereenigingen met socialistische tenden-
zen. Men stortte toen denzelfden smaad
en schimp uit over de Bisschoppen, die
onder meer uitdrukkelijk verboden:
„Een Katholiek mag zich niet aanslui
ten bij vereenigingen, die, ofschoon zij
den naam van anarchistisch of socialis
tisch niet dragen, toch verbonden zijn met
anarchistische of socialistische vereenigin
gen of deze metterdaad steunen". De
jongste roode meeting te Amsterdam,
waar Troelstra naast Stenhuis, Vliegen
naast van Zulphen, Schaper naast Pot
huis zaten en spraken, waar 3e broeder-,
band tusschen roode politiek en vakbe
weging zoo nauw mogelijk werd toege
haald, heeft opnieuw de wijsheid en voor
uitziendheid van het bisschoppelijk schrij
ven van 1918 aangetoond en tegelijkertijd
de noodzakelijkheid van het jongste ver
bod betreffende samengaan tusschen so-
cialistisen en Katholieken in de politdek.
Ook dit laatste! Want juist uil de spij
tige uitlatingen van de roode woordvoer
ders is die noodzakelijkheid gebleken,
veel meer, dan uit den lust bij enkele
jongere Katholieken, den laatst en tijd
waargenomen, om de oude, beproefde
taktiek der coalitie den mg tae 'e keeren.
De heer Troetelra verborg zijn spijf over
het jongs'e bisschoppelijk besluit op zijn
gewone manier dGor te zeggen, dat de
Katholieken hun Weg ondanks de Bis
schoppen wel zouden gaan. Slenhuis, de
ziel-van het N.-V.V, was eerlijk, door rond-
ui bekennen, dat de mogelijkheid lot
vorming van eên eenheidsfront van
Rpomschcn en socialisten iegen „het ka
pitalisme". door het bisschoppelijk com
muniqué verbroken was.
Er is mei?,, wat meer voor het juiste
inzicht dêr; Nederlandsche bisschoppen
spreeift, cfan ^juist de taal van hen, tegen
wie het Episcopaat zich richtte.
een oój&nbiik nu eens de zielszorg, de
eeuwige belangen van het Roomsche volk
op zij gezet, die onmiskenbaar bij bedoel
de bisschoppelijke besluiten betrokken zijn,
gesteld eens dat deze allervoornaamste
aanleiding niet bestond, zouden de leiders
der sociaal-democraten dan toch werkelijk
een samengaan van roode en Room
sche vakbeweging en politiek waarschijn
lijk achten?
Zoo ja, dan hebben zij geen hoogen dunk
van het doorzicht van onze voormannen
in politiek en vakbeweging. Immers, wat
biedt de sociaal-democratie op 't oogenbli»
aan onze naar herstel en socialen vre 1e
hunkerende maatschappij aan?
SocialisatieI 't Was weer het eenige too-
verwoord, dat Zondag gesproken kan wor
den. Maar waar bleef öe man, die nu
eens vertelde, wat die socialisatie, bet eeni
ge positieve wapen „tegen de reactie", toch
is en brengen zal? Waar bleef de man, die
n_i eens geloof en vertrouwen, enthousias
me en geestdrift voor die socialisatie wek
te? Of meent men. dat het betoog van
Troelstra: van boven af, door de regeering,
door de leden van het parlement, moeten
de bedrijven geregeerd worden, eenige ver
lokking heeft gegeven aan de luistergrage
scharen, zoo kort na de mislukkingen van
Staats- en gemeen led istribu tie?
Of is dit de (roost, welke Stenhuis bracht
toen hij zeide: „Gij vraagt mij, of dit ge
slacht gedoemd zal zijn de socialisatie niet
te aanschouwen. En ik moet antwoorden:
Ja!"
En met zulk een partij wil men de onze
verbinden! Bedenk nog eens, in welk een
klare laai pater Raaymakers de toekom
stige ontwikkeling van een elkander be-
g rij pen de, elkaar vertrouwende, elkander
beminnende, christelijke maatschappij
schilderde; leer, hoe onze minister Aal-
dan nog eens, of wij Roomschen met de
rooden mogen samengaan.
Utrecht en Amsterdam, de Roomsche en
de roode meeting, hebben wel niets nieuws
geleerd, maar bekende waarheden zijn
toch weer eens in helder licht gezet.
vrij naai: het duitsgh.
Opper-Siiezië.
XJil Parijs wordt gemeld: Het Engel-
sche departement van builenlandsche za
ken heelt Woensdag aan de Orsaykade een
mededeelrng gedaan, waarin gewag wordt
gemaakt van een eerste rapport van sir
Harokl Stuart, den nieuwen Britsehen
commissaris te Oppeln. Het schijnt, dat
men van Engelsche zijde voortgaat, te
meenen, dat de toestand niet hersteld zal
worden vóór de Poolsche opstandelingen
teruggetrokken zijn uit de stellingen, waar
zij zich meesier van gemaakt hebben.
Een onderhoud met Höfer.
In een onderhoud met correspondenten
van Berlijnsche bladen, heeft generaal
Höfer, de bevelhebber van de zelfweer-
banrheid in O. S., verklaard, dat hij de
bezetting van Gleiwitz door Engelsche
troepen als begin van de zuiveringsactie
toejuicht. Hij betreurt echter, dat de
maatregelen der Entente zoo uiterst lang
zaam gaan.
Höfer verzekerde, dat hij volkomen
openhartig met de leiders der Entente
overleg wil plegen. Daarom heeft hij al
zijn plannen en stellingen in vertrouwen
aan den Engelsehen opperbevelhebber
meegedeeld. De zelfweerbaarheid is slechts
uit vaderlandslievende overwegingen voor
de bevrijding van O. S. opgetreden. Van
rcaolie of een tweede „Baltikuin" is geen
sprake, daarop gaf Höfer zijn eerewoord.
Hij prees de voortreffelijke tucht van zijn
troepen.
De toestand.
Met uitzondering van eenige plaatselijke
hh«h WV" ^P^PooïSSïë "Troepen bezette linie, rustig.
Bij Wiesoka werd veel geschoten. De aan
val der insurgent-en op het goederenstation
te Kandrzin mislukte.
In het Hohenlohe-hosch ten zuiden van
Ujcsl zijn eenige schermutselingen gele
verd.
In den omtrek van Alt Kosel duren de
bewegingen van Entente-troepen, welke de
vorming van een onzijdige strook ten doel
hebben, voort. Een geallieerde afdeeling
zal te Rosenberg worden gelegerd, een an
dere te Staniscli.
De algemoene toestand is onveranderd.
Over de beschieting van Ratibor wordt
nader gemeld: Tegen vier uur 's-ochtends
begonnen de Poolsche opstandelingen de
voorstad Plania te beschieten. Zij trachten
daarop de voorstad te bestormen, maar
werden teruggedreven.
Daarna beschoten zij Ratibor en hoofd
zakelijk de Berncrtbriicke en de Schloss-
briicke over den Oder met granaten. De
schade was echter gering. In de Oderstras-
se viel een granaat op een huis.
In de stad zijn dum-dnm-kogels gevon
den van Ooslenrijksche herkomst.
In de laatste dagen werden door ver
dwaalde kogels tien personen gewond,
onder wie een Italiaansch soldaat zwaar.
Volgens het „Journal" zouden bij het
gevecht aan den rand van Kalinow eenige
mannen eener Fransche patrouille zijn
gedood.
Domski, Poolsch onder-minisler van
builenlandsche zaken, die prins Sapieha
vermoedelijk opvolgt, heeft aan een corres
pondent van de „Excelsior" bevestigd, dat
de Poolsche regcering wel de middelen,
maar niet liet doel der Poolsche actie in
het slemmingsgebied afkeurt.
DE GEZANTEN-CONFERENTIE.
De gezanten-conferentie heeft zich gis
terochtend bezig gehouden met verschillen
Uit de discussie bleek, dat zoo
nnsvan Engelsche zijde zich steeds even
vstbeslolen toont ten opzichte van de
dtwapening, men daarentegen geneigd zou
zi peer ruimte te laten aan de Duitsche
rieering nopens de afdanking. De Duit-
s<e Jcgeering liceft aan de Beiersche re-
gtrijjg de data doen kennen, waarop zij
di verschillende operaties voor de ont-
wpeding moet uitvoeren. Deze tijdsbe-
ppa is iets achter bij die, welke gene-
raj'jfollel le Berlijn heeft overgelegd.
1 DE PROCESSEN TE LEIPZIG.
'ij de voortzetting van de processen te
i is de zaak behandeld legen den
Ramd'ohr. Er werden processen-
Voorgelezen, waaruit blij-kt, dat de
alsgétiiten gedagvaarde jongens ook el-
kai besiuM'igcn. Sommigen hunner wil-
demteciïn op .hotsen, omdat
zij leb vu dat schouwspel ym
Sieraad Bauer uit Munchen, als
Jlrlto O rf dölt «C
deshiKg-e gehoord, verklaart
de vefldpotee grooie
te ene-
stelïwgöorlog aan
eischeistelde, wegens het steeds
mendererspiedingsgevaar. Op «envraa
TOn fi" voorzitter of de bewering van
den Uklaagde, dal 90 pet.
van Ah»!»*50 nicU fL
dendoiltrafbepalingen wasten,
de dekun-dige dat liet dat twijfellicht
V°hs' volgden de getuigenverhooren
De vjorz&tter tracht door eenvoudig
vrager aan de gedagvaarde mmder ar
getuijn de feiten op te helderen. Telkens
stuit hen echter op tegenstrijdigheden, on.
duidelj-kheden en kennelijke galm en
Del veertienjarige schooljongen Atfons
uit Over-Boulaere beweert
hebben gezeten. Hij
in bij zei'de, dat hij wist dat de wet waar
hij dit parlement was ingesteld, geen vol
maakte wet was, dat zij „reeds wijziging
van nood had" en dat zij vermoedelijk
in de naaste toekomst gewijzigd zou wor
den, Hij wist verder, dat Ulster die wet
niet gewenscht had. Voorts erkende hij,
dat er „misdaden, afschuwelijke misda
den", door leden van de hulppolitie be
gaan waren. Maar hij geloofde, dat er nu
•een „behoorlijke geest van tucht" be
stond.
Te Dublin zijn gisteren vijf man van
de koninklijke politie gewond bij een ge
vecht 0111 een politie-auto in Great Bruns-
wickstreef. Oolk verscheidene burgers kre
gen kwetsuren. De aanval had plaats op
eenige meters van de hoofdwacht van de
politie.
Bij Carrigaphe-ka Bridge, in Macroom,
en bij MiUstreet, in Cork, zijn drie jonge
lui doodgeschoten, die geen gehoor gaven
•""•oeping om te blijven staan
De aanslagen üo„,
leg ra af- en telefoonlijnen le
op veie plaatsen gedaan, tot in Bngttitk-J
en Cardiff. Er zijn militaire patrouilles
Mobms
maand gevangen te
kreeg veól le weinig eten en ï-s bij zijn ver-
hoorcu herhaaldelijk met leeren riemen
aI)è06 v-ccTtienjariige schooljongen Gaston
dervo-öid'en.
Majoor Staelïle, die vroeger inBch-tings-
offickr bij -dien generailen staf is geweest,
verklaar!, dat Belg-en, o.w. meestal kinde
ren, herhaaldelijk spoorwagens plunde
ren. Hij acht hel volkomen verkaarbaar,
dat de bek. ook de kinderen, die zich
daaraan schuldig maakten, Ket inrekenen,
omdat zij de spoorwegiranspo-rien in ge
vaar brachten.
Get. keurt de mishandelingen af; hij
verklaart ze uit opwinding.
De bekt. ontkent kinderen te hebben
mishandeld. Andere getuigen verzekeren
evenwel ook mishandeld le zijn.
Hierop w-ordt de behandeling tot giste
ren (Donderdag) verdaagd.
Het rijksgerecht te Leipzig heeft beslo
ten in plaats van de duikfcootcommandan-
ten, die bij 't in den grond boren van hos
pitaal-schepen srtcclvls hun instructies heb
ben opgevoJgd en mitsdien naêt strafbaar
zijn verkaard, admiraal von Hoilitzendorff,
die bij 't afkondigen van den onbeperkter,
duikbootenooriog chef van den Duitschen
marinestaf was, in staat van beschuldiging
te stellen.
De niijnwerkersstaking in
Engeland.
Men verwachtte dat de aanbiedingen
van de mijneigenaars gisterenavond in
bijzonderheden uitgewerkt zouden zijn
en dat het mijnwerkerscongres ze heden
zal aannemen.
Ook de geschillen in de -katoen- en ma
chine-nijverheid nemen een gunstige
wending. De minister van arbeid verleent
in beide industrieën zijn bemiddeling.
Ieriaad.
De opening van het Ulster-parlement.
Bij zijn opening van het Ulster-parle-
gevormd voor de bewaking van de lij
nen. Vernield werden le Bexley en Si-
deup 22 lijnen, Sevenoa-ks 70 lijnen,
Coulsdon 9 lijnen, Hounslow 42 lijnen,
Hayes 55 lijnen, Barnet 19 lijnen, bou-
tthaïf 39 lijnen, North-wood de hoo-dlijn
naar Ierland, Banstead twee telefoonpa
len. Ook te Liverpool en Birkenhead wer
den wandaden gepleegd.
De Sinn-Feiners gebruiken waar
sdhijnlijk auto's en motorfietsen.
EEN REDE VAN GH'URGHILL.
Winston Churchill, de Engelsche minis
ter van koloniën, heeft gisteren in een
rede le Manchester gezegd: Als wij Euro
pa weer op de been willen helpen en e~
nieuwen vrecsclij-ken oorlog wïten M
hinderen, is er maar een weg. Er moet
echter vrede heersclien tusschen Enge-
vvu,ltl UUHOVUMHU'tca-i;- vznTjVr-l
1 i -pA*1 v
v collie samenwerking zijn iussoheu.. deze
machtige naties, 'om den f>iiinboop--vaai.
den oorlog op te ruimen en den roe-m en
de eenheid van Europa opnieuw op te
bouwen.
Hij vervolgde: Frankrijk dat aan liet
einde van den oorlog ertoe gebracht werd
om te geiooven dat het, indien de om
standigheden van Augustus 1914 zich
herhaalden, den steun van Engeland en
Amerika zou krijgen, lieeft de verzekering
daartoe niet ontvangen en natuurlijk is
er in elk Fransch hart een diepe bezorgd
heid over hetgeen niet tien, maar twin
tig of dertig jaar na nu zal gebeuren.
Het is die volkomen begrijpelijke vrees,
welke Frankrijk leidt tot een politiek als
in Silezië en elders en welke heeft ver
oorzaakt, eenig verschil in opvatting lus-
sdheu ons en het dappere, heldhaftige en
trouwe volk. Wij moeten het gezichts
punt van de Franschen begrijpen, want
diep in het hart van DuitscMand, zeker
in de universiteiten en 111 die sterke
machten, die door de revolutie onttroond
zijn, moeten denkbeelden sluimeren, wel
ke gevaarlijk voor den Europeesdien vre
de zijn. Indien gij de volledige vruchten
van de overwinning, door Engeland en
Frankrijk verzekert, maar ook een sa
mengaan van Frankrijk, Engeland en
Duilschla-nd in het werk van herstek
Laat het Engeland's rol zijn, dat niet t?4
zelfde gevaren als Frankrijk behoeft le
trotseoren en niet de wraakgevoelens
heeft, welke de Duitsche boezem koes
tert, om o-prech-t tegenover Frankrijk en
niet onrechtvaardig tegenover Dui'Lsdh-
lamd te zijn, teneinde le beproeven den
wrok tusschen het Fransche en Duitsche
voik (e verzachten, en aan Frankrijk een
gevoel van veiligheid le geven welke het
op zijn gemak stelt; voorts aan Duitsch-
land het gevoel le geven dat hel billijk
zal stellen
aar mid-
-i broeien, te beheerschen.
GEMENGDE BUITENL. BE- I
RÏCHTEN. i
DE LICHTING 1919 IN FRANKRIJK.
De Fransche minister van oorlog heef\
bepaald, dat van de lichting 1919, die
oird-er de wapenen geroepen is, vrijgesteld
worden de mannen, die gediend hebben
oj> een iooneel van krijgsverrichtingen in
het buitenland of in gebied, waar een
volk stelling gehouden is; ro^Hs de mili
tairen, wier vader of wier twee broeders
in den oorlog gesneuveld of aan hun ver
wondingen gestorven zijn; en ide militai
ren, die een broeder in dienst hebben.
Gisteren, heeft er te Montreudl bij
Parijs een lievige brand gewoed. Belgn
onel-dt, dat er lerscheidene fabrieken i-n
de aech zijn gelegd, ouder we-lkc een
fabriek van papier, waar voor tien mii-
'liocn irank schade is aangericht.
De provinciale Landdag van 'Hossen
Nassau heeft 50.000 mark uitgetrokken
'nor het ontwerpen van een plan lol aan-
In de sefneepvaarlkanaal van
staat o,m. dat deze wa.v. w
ei-t van -uitgebreide crlsbei-ekens n>„t,
aal maken, -die tot op zekere hoogte de in
Lotharingen verloren crWbekkens kunnen
vervangen.
De Rijnsdh-Wes-tfaalsohe ijzeraidruslnc
Ai-echt aan het plan zeer groot belang.
In den Saiksischen Landdag is van
regeierimgswege meegedeeld, dat de staats-
begrooting sluit met een tekort va-u 700
milteoen miark.
Er lrad op de R-oenieenscli-H-ougaar-
sdhe grens een grootc papier-smofckelaaój
plaats, waarvan men de daders maar nic.
ontdekken kon. Eindelijk heeft de Roc-
medische douane kunnen uitvinden hoe
da smokkelarij plaats had-. Ze werd be
dreven met speciaal daarop afgerichte
-honden.
-Dea-Zweedsche politie- heeft eemge
Fihsëik^ JjcJ-sjewislen aangehouden, ver-
daèht yari -een coammu-nistisohe saanenawe-
ring legen den slaaf.
De verdachten hadden voor hun plan
nen het grootc mijndistrict Kiruna uitge
kozen.
Slookholmische bla-den melden, dat nog
meer arrestatie-s le wadi-ten zijn.
De juridische commissie van den
Duitschen Rijksdag heeft gisteren hel
wetsontwerp lo-t invoering van het vol-ks-
referen-duin in eerste lering goedgekeurd.
De s-ta-d Itsjang is door soldaten ge
plunderd. Zij slak-en verscheiden gebou
wen in brand. Een groot aantal zalken
van bui-tenlanders leed schade. Er zijn
eenige Ohineezen ged-oo-d cn een groot
aantal gekwetst.
Ouder ioc'alistische leiding?
Tot voorzitter van den Nederlaud-
sclien Bond van Getncenlc-Auiblena-
ren is met 617 stemmen gekozen de
heer A. Jongbloed, burgemeester van
Sleen. De lieer Driesscn, burgemees
ter van Koog aan dc Zaan, had 493
stemmen.
Deze verkiezing is een sierk stuk,
als liet juist is, dat, naar de „Resi
dentiebode" verneemt, de heer Jong
bloed socialist is.
Een socialistisch burgemeester is op
zicli zelf al een curiositeit, maar wat
dan te zeggen van een bond van Ge
meente-ambtenaren onder socialisti
sche leiding. Prettig, als de Bonds
vergadering een beetje vaderlandsch
of koningsgezind te werk zal willen
gaan straks!
15.
i.Wat moet hij veel van zijn vrouw ge
houden hebben, indien haar verlies zulk
ïfin verandering in hem to weeg bracht!"
"ioo Helena uit.
Constance haalde do schoudsrs op. „Ik
..weet he; niet, ik was negen jaar, toen
V1 stierf, en heb haar dus nauwelijks
,gr end. Men zegt wol, dat het huwelijk
iVoIstrekt niet- gslukkig is geweest, en
(clat or een heel andere reden voor die
P-otselinge verandering moet hebben be
staan, dan haar verlies. Maar dat zijn
ülechts vermoedens, meer niet."
1 „Is mijnheer Guthbridge niet een
fcliraal man van omtrent zestigjarigen
leeftijd, met donkere, buitengewoon diep
liggende oogon, sneeuwwitten baard met
kaar?" vroeg Max.
i „Kent gij hem dan?" riepen Greta
ep. Hedwig bijna te gelijk uit.
Ook Helena koek haar broor vragend
Vm. Mevrouw .WallhagoD, Was naar het
*kieen, geheel in haar breiwerk ver
diept; ren nauwkeurig opmerker zou ech
ter gezien hebben, dat haar trekken een
haast spijtige uitdrukking droegen, en
dat hare handen eenigsrins heefdes.
„Uw beschrijving is juist, enkel is mijn
heer Guthbridge veel jonger, dan hij
schijnt," zeide Constance. „Heeft 11 hem
misschien ontmoet?"
Max knikte. „Ik trof hem in het bosch,
dat zich aan de westzijde van het park
van het kasteel uitstrekt, en hield hem
voor een krankzinnige of ten minste voor
iemand, die niet recht weet, wat hij
doet."
„Maar wat heeft hij dan gedaan om
te doen geiooven, dat hij krankzinnig
was?"
„Hc deed gisteren een wandeling in
de richting van het kasteel en kwam,
zoo voortwandelende, in genoemde bosch.
Bekoord door de aangename koelte, die
er beerschte, zette ik mij op een bank
neer om uit te rusten. Ik zal er omtrent
tien minuten vertoefd hebben, toen ik,
tusschen de struiken, een heer langzaam
zag naderen, de handen op den rug,
het" hoofd voorover gebogen. Toen hij
mij bijna bereikt had, hief hij het hoofd
óp 'en staarde mij fjnet groote oogen aan.
Daa vertrok zich! zijn geheel gezicht;
een ontzettende schrik scheen zich van
hem meester te maken, en met een lui
den schreeuw trachtte hij zich te ver
wijderen. Hij wankelde en viel tegen
den stam van een boom, waaraan hij,
diep adem halend, zich vasthield, ter
wijl dikke zweetdroppels op zijn voor
hoofd stonden. Ik sprong natuurlijk op
om hem te hulp te komen, maar hij
hield mij met beide handen tegen, waar
bij zijn oogen haast uit hun kassen tra
den en zijn vaal gelaat zich kramp
achtig vertrok. Hij wilde spreken, doch
kon echter niets dan een paar onver
staanbare geluiden voortbrengen, waar
van ik niets verstond dan den naam Ro
bert. Ik nam zijn arm om hem te steu
nen en naar de bank terug te brengen,
waar ik hoopte het misverstand te kun
nen ophelderen, want er moest een mis
verstand zijn, dat was huiten twijfel.
Maar deze moeite was overbodig. Zoo
dra ik hem aanraakte, sprong hij, als
door een electrisehen schok getroffen
overeind, en zijn onredelijke angst ver
anderde plotseling in een even onrede
lijke woede. Wio ik was, wat ik wilde,
waarom ik mij daar indrong, en nog een
dozijn dusdanige vragen kwamen nu uit
zijn jnond.^ Ik ,stelde/ mij voor, als éten
nieuwen directeur in de fabriek van
den hoer Weber en verzekerde hem, dat
het niet in 't minst mijn bedoeling was
geweest, hem lastig te vallen of te doen
schrikken. Maar hoe meer ik poogde hem
gerust te stallen, hoe driftiger hij werd.
Ik zag, dat ik met iemand te doen had,
wiens geest zich niet in een normalen
toestand bevond, en gehoorzaamde nan
zijn dreigend hevel mij dadelijk te ver
wijderen."
„Neen, krankzinnig is hij niet," zeide
Constance, „ten minste heeft men daar
van nog nooit iets gehoord. Hetgeen u
ons daar vertelt, doet ondertusschen aan
zijn ggzond verstand twijfelen."
„Wie zou toch wel die Robert zijn,
dien hij meende in 11 te zién?" zeido
Hedwig nadenkend.
„Ik denk veel eerdor, dat hij Max
voor een geest aanzag," meende Greta.
„Voor een levend mensch zou hij toch
wel niet zoo bang zijn; denkt u niet,
mama?"
.(Misschien wel," hernam deze kortaf.
„En die dochter woont nu bij haar
vader?" vroeg Helena. „U noemde een
der jongo dames, die u uitgenoodigd had,
Marion Guthbridge."
„O ja, Marion is sedert tweo jaar uit
hot instituut teruggekeerd. Ik heb innig voor haar een onvermijdelijke noodzake-
medelijden met het arme meisje; zij is lijkheid zijn en drong er daarom ook ver
zwak en èeEc.ijk en staat eigenlijk ge- leden zomer ernstig op aan dat mijnheer
heel allesn in de wereld. Zij kan mis- Guthbridge ton minste een persoon van
schien haar vader wol dierbaar zijn, haar leeftijd voor haar gezelschap zou
maar zooveel is zeker, hij bekommert zoeken.
zich weinig om haar, en zij vreest hem Maar daarvan wilde deze niets weten. In
veel meer, dan zij hem bemint. In 't i najaar heeft hij Ivaar toen mee naar It-a-
eersto jaar van haar verblijf alhier, j lië genomen, maar haar verblijf aldaar
ging zij soms met mij onder geleide mijner heeft, helaas, voor haar niet die uitwer-
oudero zuster papa gaat zelden uit king gehad die men er zich van beloofd
naar een concert of een bal, maar nu had; zij kwam zwakker en nog zieker te-
kan zij niet meer tegen zulke vermoeio- rug dan zij vertrokken was, en ik vrees
nissen. Zij komt nog wel eens bij ons, zeer, dat er maar weinig hoop is op haar
maai' anders zit zij, dag in, dag uit, te herstel"
huis waar niemand is om haar gezelschap
te houden dan haar vroegere kinder
meid, een oude vrouw van zeventig jaar."
„Het arme meisje is in haar eenzaam-
zaamheid inderdaad wel te beklagen."
zeido Max, terwijl hij moeite dee-1 om
zijn verveling te verbergen. Marion Guth
bridge en haar leven en doen boezemden
hem bitter weinig belang in; maar zijn
moeder was zoo stil, dat hij zich ver
plicht achtte, haar afgetrokkenheid door
een teeken zijner eigen deelneming zoo
veel mogelijk te bedekken.
„Zeker zeker. De dokter was zelfs van
gevoelen, dat afwisseling en verstrooiing
„Hoe treurig," zuchtte Helena.
„Zeker. Indien zij maar wilskracht,
meer levenslust had; nu ja, morgen zuil
u haar zien!"
Constance stond op om afscheid le ne
men.
Op haar verzoek ontvingen de heide kin
deren verlof, haar lot aan haar woning te
vergezellen om kennis tc maken met den
kleinen Frits en dc builenlandsche vogels
eens ie bekijken.
1 (Wordt vervolgd.)
