BANK - ASSOCIATIE
„ONS BLAD5»
iORDERBANK,
BINNENLAND
Pa. W. APPEL Jr. iNo. 2 Zandblad 10 Cts.
ZATERDAG 31 'JUNI 192f
r-
a
Parlementaire Kroniek.
ISIII en HHKITZ «34 tlllÊlBÊEESS 113
VM BEE PUTT ft BE Vim
EfgHMOVEN-
i?3 Rekening-courant en tegen
accept.
Kapiiaal en Reserven f 19,500,000.
Direct: K. VAM M!EMES Jr.
TKUH.lkton
5*
I
4-A
20i-
7*7
45-3
ttiY»,
206
O
"5
144
het ta-
wordt
het P.
No, 203
RD-HOLLANO
Me JAARGANG
Abotmemenisj
?V.r kwartaal voor Alkmaar
Voor builen Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
1
n
f ?- Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SS^33
T o_) S
0 *0 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elkeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag cn aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
fiha 'ïukwerRen zonder isttzesideriajj
- 19AAGT P R IJ 3.
De epoorwegoveïeenJcvmetcn. De
nieuwe regeling van den Dienstplicht.
Zooals te verwachten was, zijn. de spoor
wegovereenkomsten. zonder stemming aan
genomen. Tegen de overeenkomsten self,
had trouwens niemand bezwaren ontwik
keld. Het was te voorzien, dat do beide
moties ran den socialist Van der Waar
den ten dooie waren opgeschreven. Do
eerste die afschutting vrcnschte van de
commissarissen door de aandeelhouders te
kiezen, zou een heropening der onderhan
delingen hebben nooiig gemaakt. Alleen
de sociaal-democraten waren cr voor. De
communisten schitterden alle yicr door
afwezigheid. De tweede motie waarin be
noeming van commissarissen uit de per
soneelsorganisaties en uit kringen van
landbouw, handel, verkeer en nijverheid
werd gevraagd, kreeg den steun van den
Vrijheidsbond. De Minister had cr eigen
lijk geen bezwaar togen, maar hij wilde
niet de beslissing over dit punt wachten
totdat de socislisatic-cc-mmissio haar ad
vies had gegeven. De Vrijheidsbond, bij
monde van den heer Kink verklaarde op
grond hiervan zijn stem er wel aan te
kunnen gaven. Niettegenstaande dien
steun werd de motie ook verworpen.
wetsontwerp tot aankoop van aandeden
dit is het vroegere ontwerp werd
van de agenda afgevoerd.
De algemééns beschouwingen over de
nieuwe regeling van den Dienstplicht,
werden ingezet met redevoeringen van
de herren Orion, Van Eadrlhoff, Deckers,
de Muralt, Van Veen en IC. ter Laan.
vogels van diverse pluimage. Allen kre
gen een spreektijd van hoogstens éón
uur. Dit voordeel van rantsaeneering
ging echter gedeeltelijk verloren, door
dat zoowel de Vrijheidsbond als de S.D.
A.P. ieder twea sprekers in het debat
bracht,
Zoowel van de zijde der Hamer als
van dia van 't publiek was de belang
stelling niet groot. En toch word hier
een zeer belangrijk onderwerp onder 't
ontleedmes gebracht.
De- Vrij herds b onder, de heer Drion bleek
over 't g3heel nog al ingenomen met de
xegereingsvoorstellen. Als maar intens zal
worden geoefend vindt hij de verkorting
van den eorste-oafeningstijd gced; en
prachtig ze-fs vindt hij da voor-oefening
en de vervanging van beroepskader door
reserve-officier n.
De redevoeringen der twea sociaal-de
mocraten Van Zadelhoff en IC. ter Laan
waren zuivere partij-redevoeringen. De
eerste hic-ll een kwasie half-wijsgeerig,
half academisch betoog over de ontwape
ning, over den opmarscli van het prole
tariaat van alle lauden, over den Volken
hond enz. De tweede leverde meer eri-
tiek op het ontwerp zelf. Geen van bei
de roods sprekers vertelde iets wat niet
reeds herhaaldelijk van de zijde der S.D.
A.P. is betoogd, sinds deze partij kaar
propagandistisch heil ging zoeken in de
ontwapeningsieus„geen man en geen
cent." Ook thans wear werden de schoon
ste voorspiegelingen geschetst omtrent de
enorme wereldmacht van 't I. V. V., welke
ongetwijfeld nog zóó sterk zal toenemen,
dat het eiken oorlog onmogelijk kan ma
ken, ook thans weer werd onza regeering
g -smaad, omdat ze in die macht der roodo
arbeiders nog maar steeds niot zooveel
vertrouwen wil stellen, dat ze tot af
schaffing van leger en vloot willen fc
sluiten.
De cSriatelijk-histor.'sche he~r ai
Veen liet natuurlijk ais woordvoerder
zrnar fractie, die een krachtig leger voor
st at, een geheel ander geluid liooren.
Aan ails abonné's \*?ordt op aanvrage gratis een poiis verstrekt, weike hen verzekert tegen ongev. 'ien tot eer; bedrag van f 500,f 4GQ,—f 200,—, f 60,—35.—f 15,-
Beroemde „SEKtOSia"
Fornuizen Holl. IJzermagazijn v/h.
M. DE WILD, Alkmaar,
Laat over de Botersiraat.
zoo groot mogelijke bezuiniging op het
vestingsteisci rnoei worden overgegaan,
gaat over tot de orde ven den dag.
Hij uitte ernstig beswaar tegen de onder
scheiding in kern- en reservëtroepen en
besloot met het dreigement, dat zijn
groep ernstig zou moeten overwegen of
zij haar stam wel aan Pop's ontwerp kou
geven, wanneer deze regeling gehand-
haard bleef.
De grief der chist-elijk-historischen
is, dat het kernlegoz op deze wijze h. i.
te gering zal worden om den eersten
stoot op te vangen. Intusschen willen
da christelijk-historkchen een concessie
doen, door bij samensmelting van beide
groepen tot een -kerrleger van 22.000 man,
de eerste oefening op 5 maanden te bepa
len, hetgeen voor de 9000 onberedenen
van liet kernleger van minister Pop zou
neerkomen op een maand winst en voor
do 8QC0 reserve-troepen op oen verzwa
ring mat 1 maand cn 26 dagon.
Gp practiseken bodem plaatste zich de
Katholieke a'g va 'ruigde Dr. Deckers
Hij verklaarde, en met deze verklaring
g: an wij Katholieken allen mee, de inter -
nat ol ie ontwa ening niot minder vu
rig te wenschen dan de S.D.A.P. Ieder
geaoriooul middel oai daartoe te geraken,
juichte hij toe. Maar.... dan moet de
ontwanenii g oik inderdaad internationaal
zijn, dan moeten we zekerheid hebben dat
ons voorgaan wordt gevolgd. Intusschen
behoeft een streven naar de grootst mo
gelijke bezuiniging niet in den weg te
staan aon de noodzakelijkheid om wat
we aan fi a iei-' e <5, en jkirsoonlijke offers
kunnen missen, zoo nuttig mogelijk te
besteden, voor de defensie. En daarom
juichte spr. het ontwerp toe, dat ver
eenvoudiging zal brongen in ons verdedi-
gingsstclsel, vooral door het voorgestelde
syst em van ui gebreide vooroefeningen,
dat niet het miuet is aan te bevelen,
wijl het leidt tot verkorting van het
door zeer velen niet ten onrechte zoo
gevreesde verblijf in de kazerne. Teneinde
deze voordeelen neg omvangrijker te ma
ken wildo dr. Dcc ,ers da vooroefeningen
n~g bevorderen door ze te brengen onder
de hoed» van den vrijwilligen landstorm,
door beter bezo'd:g'ng der loiders (leve
de bezuiniging!) door do deelneming er
aan ook op het platteland gemakkelijk
te maken.
Nog bracht dp heer Deckers zijn
wenech naar voren, dat rekening zou ge
houden worden met do wenschen der ou
ders ten aanzien van de indeeling der
recruten: een wenseh. waarmee we ons
geheel kunnen vereeenigen.
Intusschen moo'en deze redevoeringen
o.i. als een voorposten-gevecht beschouwd
worden. Do eigenlijke strijd om dit ont
werp zal pas beginnen wanneer er amen
dementen zijn. Op dit oogenbiik zijn ze er
nog niet, maar ze zijn in den maak.
En dan zal het er wel van afhangen
o de Minister tegenspartelt of toeschie
telijk is. Er zal wel gsmarchandeerd inoe-
ten worden.
v ermelden wij nog, dat de heer Drion
een mol» heeft ingediend, luidende:
De Kamer,
overvvvgmue, dat voor de landsverde
diging de beschikbare middelen zooveel
mogelijk aangewend moeten worden voor
de verzorging en uitrusting van do leven
de weermiddelen.
spreekt als haar mosning uit, dat tot
DE GROOTE SLOKOP.
Ter weerlegging van de bewering van
den heer Sehaper in de Tweede Kamer,
dat leger en vloot „de grootc slokop" zijn,
heeft de „Middelb. Crt." de eindcijfers der
hoofdstukken van de Staatsbcgrooting naar
de uilgaven van 1903 en de raming voor
1921, naast elkander gesteld.
Ket blad moest daarbij wegens de ver
anderde inrichting der bcgroolang enkele
cijfers splitsen en andere combineeren en
heeft toen de volgende vergelijking gekre
gen, waarbij gemakshalve de bedragen zijn
uitgedrukt in millioenen:
1008
Hu-is Koningin 0.9
Hooge colleges 0.7
Buil-enlandsehe Zaken 1.2
Justitie 7.6
Binnenlandschc Zaken 4.0
Onderwijs, K. en W. 26.4
Nationale Schuld 36.3
Leeningfonds 1914
Departement Financiën 24.7
Vcrmc-er-
1921 dering
0.0
Marine
Oorlog
Waterstaat
Landbouw, N. en II.
Arbeid
Departement Koloniën
18.3
28.2
35.6
6.1
0.8
2.5
1.8
4.7
38.5
15.0
102,3
73.6
92.—
62.—
52.—
73.9
63.1
93.8
75.4
6.2
1.1
3.5
30.9
11.9
75.9
37.3
92.-
37.3
33.7
45.7
27.5
87.7
74.6
5.7
193.3 756.1 536.8
Waar zillcn nu de grocte slokop;.-,,
vraagt het blad. y 'JJj
rti— r... -j.., I -. ,'iD j-_',r.
of crisisleeningen (voor een zeer groot
deel distributiekosten), L. II. en N. en Ar
beid, die van die 536 millioen méér, 367.5
millioen voor hun rekening namen.
Nog sterker.
Toen in 1903 de marine 18 millioen en
het leger 28 millioen vorderde, Ijnstte onze
verdediging samen 46 millioen, dat was 25
pet. van het totaal van 193 millioen.
Thans vordert marine 52 millioen en het
leger 7.3 mitlio-en, samen 125, dat is 16 pet.
van het totaal der uitgaven van 756 mïï-
lioen.
En als men dan nagaat, waarom die
verdedigingscijfers zooveel hooger zijn, dan
in 1908, dan komt men tol de constalee-
ring, dat alleen reeds voor traktement en
soldij, dank zij ook den kraehtigen aan
drang, speciaal van sociaal-democratische
zijde, thans negentien millioen ineer noodig
is voor het leger; en dat voor marine de
algemeene uitgaven voor het personeel van
5 millioen stegen op 23 millioen. Dat dit
niet is, omdat er nu meer menschen in
dienst zijn dan toen, weet ieder. En voorts
zijn- voor marine en voor het leger beide
natuurlijk overal merkbaar de sterk geste
gen kosten van levensmiddelen en mate
rialen.
De „Volkskrant" tcckcnt hierbij aan:
Te hopen is, dat de katholieke partij
zich door deze, wij schreven haast mislei
dende, voorstelling niet om den tuin zal
laten leiden.
Inderdaad bedroegen in 1921 de militaire
uilgav-en een, in percenten uitgedrukt, klei
ner deel van het totaal dan in 1908.
Maar hoeveel tientallen, we zouden haast
zeggen honderdlallen millioenen zijn er
door en na den oorlog niet bijgekomen,
waarvan men in 1918 niet droomde?
Wie de vcrhoudingscijfers van 1908 en
ALDAAR - HOORN.
Verstrek!' erfcdiet
192, zonder meer vergelijkt, vergelijkt
ongelijksoortige grootheden.
Ft dang al kunnen wij thans helaas nog
nut tot ontwapening overgaan, al zal men
zjfs op den weg daarheen voorloopig nog
rhaliging en behoedzaamheid moeten be-
frse-Uten van een geheel verkeerd stand
punt gaat uit wie zegt: in 1908 25, in 1921
:ik .er i6 percent, wij zijn dus aan den lagen
JSat.
Neen, met 16 percent van de totale uit
geven zijn wij, als men rekening houdt
met de beteekenis en de waarde der uit-
ga-- n voor onderwijs, sociale wetgeving,
lea ging van den nood, voorziening in zoo
veel volksbehoeften, aan den hoogen, zeer
hoogen kant.
Ai wat, binnen de grenzen van het toe
laatbare, strekken kan om die 16 percent
omlaag te drukken, heeft onze volle sym
pathie."
NEDERLAND EN BELGÏE.
Geleuter van Annexhnislen.
De redacteur te Brussel van de
„Maasb." meldt:
Het conité van nationale politiek
kwam Dinsdag bijeen, om weer- eens
over den politieleen toestand des lands
te praten. Men keurde goed de stich
ting van een „echte Fransche allian
tie" en de inrichting van 'n Frauscli-
Belgische Rijnpoli tiek, gebaseerd op
i' definitieve grensafbakening. Na-
Uuu-iiik verklaart men zich ook tegen
'bt Hollandsch-Belgisch tractaat, dat
"der meer niet, zoowel voor oor-
t
a- als voor vredestijd, de vrije be-
'o Jnng over de Schelde zouver-
l&k&ÊÊiï dat niet de militaire sïu-i-
ting van het gat van Limburg met
zich zou brengen en de opening daar
van voor onze vrije verbindingen met
het Rijnland.
faniienlandscb U\mm%
PLAATSELIJKE KEUZE.
Het betreffende wetsvoorstel stuitte
bij het onderzoek in de afdeelingen
der Eerste Kamer op veel tegenstand.
Verschillende leden hadden uit een
staatsrechtelijk oogpunt ernstig be
zwaar. De kiezers uitspraak als hier
bedoeld, is in beginsel niets andet'S
dan een referendum en wel in den
beperkten zin van een gemeentelijk
referendum. Om zich van dit insti
tuut te kunnen bedienen behoorde dit,
volgens de leden hier aan het woord,
eerst in de Grondwet te worden
vastgelegd.
De ontwikkelde staatsrechtelijke be
zwaren konden door eenige leden niet
worden gedeeld en zij achtten die ook
niet vrij van overdrijving.
Van andere zijde werd er op gewe
zen, dat dit ingrijpende voorstel dooi
de Tweede Kamer is aangenomen met
geringe meerderheid en in een zeer
onvoltallige vergadering en dat de
daartegen aan te voeren practische be
zwaren niet gering zijn te achten,
terwijl ook de uitwerking van het
wetsvoorstel te wenschen overlaat.
Voor de drankbestrijding verwacht
te men van de voorgestelde wijziging
der Drankwet weinig heil en men
Kaïiteoir ALKMAARBREEDSThAAT tl
CGrïSspotïdeiïiisehap KOGKïL GROOTE EilQORB' t40
C?©d3©fei?s E?sposM@'Sg Aars-» en Verkoap van Effecten.
MLLE BJI&f&CZiMCEM.
wees op de landen, waar tot „droog
legging" was overgegaan en nu op
grootc schaal allerlei ontduikingen,
waaronder ook clandestine fabricage
van sterken drank door particulieren
voorkomen.
Tegenover de geopperde bezwaren
werd door voorstanders van het wets
voorstel nog in het midden gebracht,
dat een ieder voor zich zelf vrij blijft
sterken drank te gebruiken, slechts
het verkoopen daarvan kan plaatse
lijk worden verboden.
Ten slotte werd de vraag gedaan,
of het drankgebruik in den laatsten
tijd inderdaad is toegenomen.
Afschaffing der pensioenstortingen.
Bij liet afdeeii-ngsonderzoek dezer wets
ontwerpen in de Tweede Kamer verklaar
den sommige leden bezwaar te hebben
tegen premievrij pensioen. Zij zouden be
ver zien dat de pensioenen die thans voor
weduwen en weezen zeer laag zijn, worden
verhoogd. Andere leden daarentegen
juichten het vervalen der premie toe.
Zegelwet. De Bond van Nederiand-
sclie Groothandelaars in ijzerwaren en
aanverwante artikelen heeft aan de Twee
de Kamer een adres gericht tegen het Ze
gelrecht van volgbriefjes, opdrachten,
machtigingen en beloften tot afgifte van
goederen.
KONINKLIJK BEZOEK AAN URK EN
DEN HELDER.
Omtrent het bezoek dat de Koningin en
de Prins op 24 en 25 Juni zullen brengen
eerst aan hot eiland Urk en daarna aan
den Helder, wordt gemeldt, dat de vor
stelijke personen zich den 24sten 's mid
dags per trein van Apeldoorn begeven
naar het slation Bussnm-Naarden en ver
der per auto naar Zeeburg rijden, waar
Koningin en Prins zich zullen verschepen
naar Urk op de iorpedobool Z 2, onder
commando van Luitenant ter zee le klas
se Verloop.
Te Urk gaan II. M. en de Prins over
op den mij «legger Medusa. Daarna bege
ven de vorsilelijlke personen zicli per sloep
naar den wal, waar de ontvangst plaats
1--eft door den burgemeester.
Ten ongeveer 3 uur 's middags heeft het
vertrek plaats naar Willemsoord per Me
dusa. De aankomst aldaar wordt verwacht
tegen 7 uur 5 half acht 's avonds.
Ongerveer 4 uur denken Koningin en
Prins van den Helder te vertrekken per
trein, om te ongeveer 8 uur 's avonds op
het Loo terug te keeren.
SMOKKELEN VAN VEE.
Op de vragen van den heer Weitkamp
betreffende het nemen van maatregelen
tegen het smokkelen van vee uit Duitsch-
lan,d naar Nederland, hoeft Minister Van
IJsselsteijn geantwoord:
De Minister heeft van verschillende zij
den vernomen, dat inderdaad in den laat
sten tijd opvallend veel vee uit Duitsch-
land naar Nederland schijnt te worden ge
smokkeld.
Maatregelen tegen het overbrengen van
veeziekten door dezen smokkelhandel
zouden moeten bestaan in een vervoeirver-
bod binnen een bepaalde grensstrook.
In dit verband herinnert de Minister
aan een zoodanig verbod, eveneens met
bet oog op het smokkelen van vee en de
hieruit voortvloeiende vrees voor het
overbrengen van mond- en klauwzeer,
waarbij met ingang van 23 November
1920 liet vervoer van herkauwende dieren
en varkc-ns binnen een strook van 1 kilo
meter van af de Duitse lie grens werd ver
heden. Deze maatregel gaf aanleiding tol
tal van klachten, zoowel direct van de
zijde van belanghebbenden als bij monde
van de landbouworganisaties. Z-ooveol mo
gelijk werd aan deze klachten tegemoet
gekomen; de maatregel zelf werd eerst
opgeheven, toen uit een door de betrok
ken dishictsveeartsen ingesteld onderzoek
was gebleken, dat het mond- en klauwzeer
in het Duiische grensgebied nagenoeg
geweken was. Deze opheffinj geschiedde
met ingang van 8 Maant 1921.
Sedert dien is de stand van genoemde
ziekte in de Duitsche grensstreken blij
ken® de periodieke opgaven gaandeweg
nog gunstiger geworden en nam hot
mond- en klauwzeer in geheel Duitschland
gestadig aanmerkelijk af.
In verband met het bovenstaande be
staat er geen aanleiding om thans weder
tot hot nemen van bovenbedoelden voor
belanghebbenden zoo buitengewoon hin
derlijken maatregel over te gaan. j_,
TWEEDE KAMER.
Avondvergadering
van Donderdag 9 Juni.
Nieuws regeling van den diens 'pl'rfit.
De heer VAN DER VOORT VAN
ZIJP (A.-R.) meent dat er aanleiding
bestaat tot teleurstelling en stel de
vraag of onze legerleiding het vraag
stuk van het vestingstelsel al dan niet
onder de oogen heeft gezien. De, Ka
mer kan, wat zij waarschijnlijk ook
zal doen, straks de motie-Drion aan
nemen, doch beter ware het van den
minister te vernemen of liet vesting-
stelsel zal worden gehandhaafd of af
geschaft. Wat betreft onze kustver
dediging en onze verdediging ter zee,
had de Regeering ons voik moeten in
lichten. Ook omtrent hetgeen onze de
fensie kost, hebben wij geen zekerheid.
De heer SCHOKKING (C.-H.)
meent, dat de heer Van Veen bij de
replieken wel zal aantoon en, dat ziji?
denkbeeld niet op verzwaring van- deu
dienstplicht neerkomt. Spr. wil er den
heer Bomans echter reeds thans op
wijzen, dat hij zich in zijn rede van
hedenmiddag heeft vergist. Vervolgens
bestrijdt spr. het betoog van den heer
Van de Laar, in zake ontwapening.
Het gaat er om of men oog heeft voor
de factoren, die een oorlog kunnen
voorkomen
De lieer K. TER LAAN (S.-D.)
Djambi!
Vergadering van Donderdag 9 Juni.
De motie-GERHARD betreffende de pen-
siomieering van weduwen van leeraren van
Gymnasia- en H. B. S., wier eebtgeriooten
ontslagen of overleden zijn vóór de inwer
kingtreding der wet van 5 Juni 1005 wordt
verworpen met 39 tegen 26 stemmen.
ünöij Valsem Vlag
VR!> V**R II FT I1UITSCH
16.
Een wijl roe zaten de achterblijvende»
zwijgend O'" iafel in den tuin. Mevrouw
WallhSf: i nadenkend voor zich. Max
stuk i s gnar op, terwijl Helena haar
werk weer ter hand nam. Een groote gou
den tor kwam aanvliegen, maakte twee of
driemaal de ronde om het kleine gezel-
se, ap en vloog dan dicht langs mevrouw
Wallhagen voorbij, gonzend weer verder.
Deze keek, ecnigszins verschrikt op en
ontmoette r.u het op haar gericht, scherp
onderzoekend oog van haar zoon.
„Wat is er toch, mama? Scheelt u iets?"
„Wat zou mij schelen? Waarom vraagt
gij dat?"
„Omdat u zoo stil was hjj het bezoek van
mejuffrouw Weber. Lk z;\^ dat u moeite
cited onverschillig te schijnen, maar S-*t
wiide niet gelukken."
Mevrouw Wallhagen scheen besluite
loos
„U i: in eau of ander opzicht teleurge
steld, mama?" vroeg Helena. „Ons huis
iigt wel vrij eenzaam, maar ik denk, daar
aan tullen wij spoedig wenst*."
1 „De ligging van ons huis heeft volstrekt
niets te doen met mijn stemming," hernam
mevrouw Wallhagen met een flauwen glim
lach, „en teleurgesteld ben ik niet in 't
minst maarhet wederzien dezer
streek, der stad, van het kasteel daar,
heeft vele oude herinneringen bij mij opge
wekt, blijde en treurige.... het getal der
eerste is wel heel gering," voegde zij er,
als tot zich zelf sprekende, bij.
„Van het kasteel!" riep Helena. „Kent u
het dan van vroeger?"
„Ik ben er nooit in geweest; ik zag het
destijds slechts eenige malen uit de verte,"
hernam mevrouw Wallhagen wier oogen
zich plotseling met tranen vulden,
j Mas en Helena keken elkander verwon-
j derd aan.
I „Gij weel van het vroeger leven van uw
overleden vader slechts, dat hij het eenige
kind zijner wocg gestorven ouders was en
dat hij zijn jeugd in deze streek door
bracht," ging mevrouw Wallhagen na een
pauze voort.
„Indien wij slechts zelden over het ver
leden spraken, zoo was dit hoofdzakelijk,
omdat wij vreesden, wenschen in u op te
wekken, die niet vervuld konden worden,
en om niet het zaad van afkeer en haat in
uw jeugdige harten tc strooien."
j,Haat? tegen wien?" pep Max,
„Tegen den eenigen nog levenden bloed
verwant uws vaders, tegen den heer Wil
liam Guthbridge", hernam de moeder op
zachlen toon.
„Den eigenaar van Guruguh?"
Mevrouw Wallhagen knikte. „Hij is de
booze geest uws vaders geweest, in wiens
vertrouwen hij zich wist in le dringen, het
geen hij later misbruikt heeft, om zich
meester te maken van alles, wat hem toe
kwam."
„Mama, zou u ons die zaak niot nader
willen verklaren?" verzocht Helena, toen
haar moeder de naald, welke aan haar
bevende vingers ontglipt was, weer opnam
en zwijgend met een koortsachtige gejaagd
heid weer begon te werken. „Wat heeft
die mijnheer Guthbridge gedaan om.o
Max, nu wordt het mij duidelijk, waarom
hij, u ziende, zoo schrikte en waarom hij
den naam Robert uitriep. Gij gelijkt buiten
gewoon veel op papa; hij zal gedacht heb
ben dezen zelf of zijn geest voor zich te
zien. Maar waarom? Wat heeft hij ge
daan?"
„Daar wij nu toch eens zoover gekomen
zijn, wil ik u de geheële toedracht der zaak
medcdeelen. Eindelijk was dat toch reeds
mijn plan. Wij wonen nu in zijn onmid
dellijke nabijheid en zouden op den duur
onmogelijk iedere ontmoeting met hem of
met ziin dochter kunnen vermijden, zelfs
dan niet, wanneer wij het wilden."
Mevrouw Wallhagen lag achterover in
haar leuningstoel en staarde in gedachten
verdiept strak in de verte.
„Uw vader," begon zij eindelijk, „ver
loor, gelijk gij weet, zijn ouders toen hij
nauwelijks vier jaar oud was. De toen
malige eigenaar van Guruguh, een broer
zijner moeder, nam het weinig gefortuneer
de kind liefdevol in zijn huis en behan
delde hem in ieder opzicht als zijn zoon.
Hij was een ongehuwd man, op tamelijk
gevorderden leeftijd en leidde sedert
eenige ja'ren het wéinig prettige leven van
vrijgezel. Vroeger had zijn jongste zuster,
of juister gesproken zijn halfzuster voor
het huishouden gezorgd; deze echter had
kennis gemaakt met een Amerikaan, een
mijnheer Guthbridge, en wilde met hem
tegen den wensch en wil haars broeders
huwen.
Mijnheer Braunsherg, uw oudoom, was
bij al z'n goedhartigheid, een driftig en
eigenzinnig man; zijn halfzuster deed, wat
deze hoedanigheid betreft, voor hem niet
onder en zoo kwam het bij deze gelegen
heid tusschen broer en zuster tot de Hef
tigste tooneelen. De jonge dame verlist
eindelijk het kasteel mét de verklaring, dat
zij het nooit weer zou betreden. Haar broer
antwoordde op dezelfde wijze en ofschoon
zijn gedrag later duidelijk loonde, dat "hij
spijt had over de gesproken woorden, zoo
veroorloofde he toch zijn eigenzinnigheid
niet, den eersten stap ter verzoening te
doen. Mejuffrouw Braunsherg bracht de
laatste weken voor haar huwelijk bij een
vriendin door en volgde onmiddellijk erna
haar echtgenoot naar Amerika. Gedurende
vele jaren bereikte geen letter van haar het
vaderland. Een brief, die uwe grootmoeder
korten tijd voor haar dood aan haar
schreef, bleef onbeantwoord; die brief was
niet aan zijn adres gekomen, of het jonge
vrouwtje kon het uw grootmoeder niet ver
geven, dat zij eveneens het huwelijk met
den Aerikaman sterk ontraden had.
Slechts bij toeval vernam mén later,
dat de heer Guthbridge, die een zaak in
New-York had, bankroet was gegaan, en
met zijn familie die stad had verlaten.
Waarheen hij vertrokken was, wist nie
mand.
Vele jaren gingen voorbij. Toen, juist
op den zestienden verjaardag uws vaders,
kwam heel onverwacht uit een kleine
plaats in de westelijke staten een brief.
Nood ea ellende, misschien ook de zorg
voor de toekomst van haar denigen zoon,
hadden den tFois van Elisabeth Guth
bridge gebroken. Zij was weduwe gewor
den, alle hulpmiddelen waren uitgeput,
cn nu wendde zij zich tot haar broer met
het verzoek haar en haar zoon voor et-
lende en honger te beschermen. Mijnheer
Braunsherg was diep bewogen. Hij zou
het liefst de beide ongeiukkigen -zelf ge
haald hebben, maar de staat zijner ge
zondheid maakte zulks voor het oogen
biik onmogelijk. Hij zond derhalve aan
zijn zuster een aanzienlijke som gclds en
verzocht haar dringend, zoo spoedig moge
lijk met haar zoon bij hem Ie komen.
Met groot ongeduld verwachtten oom cn
neef de aankomst der bekte bloedverwan
ten.... Maar de ééne week na d-e nruiera
verging zonder de verwachte gasten oi een
lijding van l'.en te brengen. Mijnheer
Braunsherg schreef .opnieuw; tevergeefs,
hij ontving geen antwoord. Tot he! u t -r-
ste ongerust schreef hij aan den hur-e-
meester van het plaatsje- en vernam ,-a
eenigen tijd, dat mevrouw Guthbridge liet
stadje sedert ongeveer twee maanden had
verlaten, zonder aan iemand le >e. - ,i.
waarheen zij zich dacht begeven, on
verdere nasporiugen hieven vruchteloos.
(1'/vnil oervoigd.)
