„ONS BLAD
BUITENLAND.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: j£5SS'
De
reactionaire"
minister.
Do as Kamerverkiezingen.
KH'II I .HTON
btitier ¥alsciie ¥iag
No. m
MAANDAG 13 JUNI 1921
14e JAARGANG
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar ••••••f 2.
Voor buiten Alkmaar ••••««•••f2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0.^0 f liooger.
ADMINISTRATIE No. 433
No. 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uilbetaling per plaatsing f 0.60.
aanvrage gratis een polis^eristrektTweTke hen verzekert tegen ongevallen tot eer.' bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, v 15,
Naar aanleiding van de criculaire van
Minister Aalberse over de noodzakelijkheid
van beperking van overheidssteun bij den
woningbouw, zijn de pennen los gekomen
en de monden opengegaan.
Aan den cenen kant staan de Vrij-liberale
organen, clie den Minister prijzen, doch al
leen om den eigen lof tc kunnen zingen
van: „Wij hebben het al zoo lang zien
aankomen, dat het mis moest loopen; wij
hebben al zoo lang gewaarschuwd". Of
wel: „wat nu gezegd wordt, komt veel te
laat; de woningpolitiek is al reeds onher
roepelijk bedorven".
Aan den anderen kant staan de natuur
lijke vijanden van onzen Roomschen Mi
nister, de sociaal-democratische organen
en vcrecnigingen, die schrijven of in mo-
tie's neerleggen, dat Nederland met de
laatste ministerieele circulaire met volle
zeilen de reactie te gemoet vaart.
Het is dus voor Minister Aalberse: pas
op je „vrienden" en Iet op je vijanden.
Speciaal aan deze laatste de „vrien
den" bovenbedoeld worden, blijkens iedere
nieuwe stembusuiislag al minder voor se-
aeus genomen in ons land maar zeer
bijzonder aan de uUra-democraten van
allerlei schakeering, had de inleiding der
circulaire toch iels moeien zeggen. En met
wondere eenstemmigheid valt al wat rood
is of roode neigingen heeft op de besluiten
der ministerieele beschikking aan, zonder
op de motiveering te letten.
En in die motiveering werd toch nauw
keurig becijferd, dat op het oogenblik een
productie van 90.000, zegge negentig dui
zend woningen met steun van Rijk en Ge
meente in gang is of weldra mag worden
verwacht.
Daarin wordt verder met een duidelijke
becijfering aangetoond, dat het woningte
kort in ons land ongeveer 52.000 woningen
bedraagt, zoodat er, r.a voltooiing der
90.000 woningen met overheidssteun, een
overschot komt van 48.000 woningen. Er
is dus voor verdere onbcwoonbaarvcrkla-
ring en tegengaan van samenwoningen nog
een prachtig perspectief.
Voorts wordt in de inleiding van Minis
ter's circulaire aangetoond, dart er, voor den
bouw der nu reeds onder handen zijnde
woningen slechts pl.m. 28.000 bouwvakar
beiders in heel ons land beschikbaar zijn,
waardoor de voltooiing eerst over twee
jaar kan worden verwacht.
Het zou dus een dwaasheid zijn, om nn
log nieuwe aanvragen in behandeling te
nemen. En loch is de „reactionaire" mi-
nisier daarioe, blijkens haj slot van zijn
circulaire ook nog bereid, mits de nood
zakelijkheid daartoe in een bepaalde ge
meente kan worden aangetoond en de be-
noodigde arbeidskrachten beschikbaar zijn.
Dit alles moest voldoende zijn oin
aan te loonen, dat het onverantwoordelijk
is verder millioenen te voteeren voor wo
ningbouw, bij den to;h reeds zoo bedenke-
'ijken toestand v-n 's-lanc!s financiën.
Maar, zeker nu wij ^1 weer de groote
verkiezingen in zicht krijgen, wordt deze
dwingend noodzakelijke beperking aange
grepen om een Minister, die mei zijn ar
beidswet, een der voortvarendste politici
van den lastrien tijd is gebleken, voor „re
actionair" uit te maken.
Wij zijn toevallig in staat om over de
werkzaamheden van Minister Aalberse op
woningbouwgebied cenigc zeer frappante
cijfers mee te deeten.
Vanaf het inwerking treden van de
Woningwet (1902) tot einde 1517, werden
gebouwd met overheidssteun:
Hieruit blijkt dus. dat vóór hel optreden
van Minister Aalberse in den tijd van
zestien jaar 87305 woningen werden .ge
bouwd met overheidssteun, waarvoor een
bedrag van ruim f 98 milliocu uit de schal-,
kist als voorschol en bijdrage werd toege
staan.
Toen kwam de „reactionaire" Minister
Aalberse en in 2J-4 jaar lijd wist hij voor
ruim 37.000 woningen een bedrag van meer
dan f 230 millioen voor woningbouw be
schikbaar Ic stellen.
Het is natuurlijk niet onze bedoeling om
onze roodgetinle landgenoolen te overtui
gen van hun „vergissing", wanneer zij iu
d- jong3te circulaire van Minister Aalberse
eenigc recationaire bedoeling zien. Wan
neer iemand onzen Minister van Arbeid,
die met zijn sociale wetgeving tot het
uiterste van Nederland's economisch kun
nen is gegaan, beschuldigt van „reactio
naire" bedocliugen, is hij willens en we
tens een lasteraar, waarmee niet te praten
valt.
Wie dit op het gebied van den woning
bouw ook nog eens gedemonstreerd wil
zien, heeft aan bov,*-"'innde eijl'ers zeker
wel voldoende.
37305 woningen voor f
in 1918 werden gcb.
9013 woningen voor f
in 1919 werden geb.
13G52 woningen voor f
in 't le halfj. 1S20
13811 woningen voor
Dus totaal:
98.111.G22.83
49.525.709.71
92.121.791.10
90.515.834.69
74411 woningen voor f 330.277.953.34
De laatste vergadering van de R. K
Kieskring-organisatie te Haarlem ge-
houd~i, verliep niet zoo vlot ais ik
wel gewenscht en verwacht had.
Hierdoor viel het mij moeilijk aan
het slot iets in het midden te brengen,
Wat ik toch gaarne had willen zeggen
en waarvoor ik thans de gastvrijheid
der N. H Crt. inroep
Het komt mij n. 1. voor, dat vj
ditmaal nog vroeger dan de vorige
maal het geval was,, met de voorbe
reiding der verkiezingen moeten be
ginnen.
Het aantal kiezers is sinds 1918 be-
!angr.,k uitgebreid door het vrouwen
kiesrecht en hoe prooter de massa,
hoe moei!' ker het - n zal haar in te
lichten, haar in beweging te brengen
en ten slotte haar te begeesteren
Men onderschatte vooral ditmaai
die-taak niet. Daarom moet er tijdig
begonnen worden, opdat hét uitge
breide kiezerskorp' volgens een vooraf
ernstig bera.md plan intens zal kun
nen worden bewerkt.
Voor die bewerking is in de eerste
plaats noodig, da. de candidaten be
kend zijn. Zulks biedt natuurlek op
d"S vergaderingen in de locale kiesver-
eenigingen zijn groote voordeelen.
Vervolgens heeft men bij vroegtijdige
candidaatsteiling een ruim e van tijd
om aiierwege voor de kiezers op te
treden,, want het is toch zeer gewenscht
dat de candidaten zelf bij de te voe
ren propaganda door middel van spreek
beurten het leeuwenaandeel voor hun-
r.e rring nemen.
Bo a heeft een tijdge candi-
daatste' ook no het voordeel,
dat de acne valt midden in het winter
seizoen, he welk zich bij uitstek voor
het doel leent, terwijl, wanneer de can
didaatsteiling wordt verschoven, een
belangrijk deel van den si jd, met
zijn veeltaljige vergaderingen in het
veel minder geschikte voorjaar valt.
O, wat zouden wij dien winter
'21/'22 heerlijk kunnen benutten, mits
maar bijtjds wordt aangevangen
Is er dan ogen enkel bezwaar zoo
vroeg te b ginnen
Wij kennen er één Wanneer de
candidaatsteiling zoo spoedig zou
plaats hebben, zijn de w.jzigirigen in
het Staatsprograrn nog niet bekend
Tot die wijzigingen behoort het be
langrijke punt van de publiekrechte
lijke regeling der bearijfsraden. Wij
wenschen, aldus zal men zeggen, te
weten hoe de verschillende candidaten
daarover denken, alvorens aan hen
onze stem te geven voor de groslijst.
Volkomen terechtin theorie!
Maar meer niet,- practisch onge
grond. Is het aan te nemen, alduavra-
gen wij aan den onbevooroordeelden
kiezer, dat wanneer dit pUnt op het
program is geplaatst, ook maar één
candidaat de onderteekening daarvan
zou weigeren Dat komt niet voor.
De kwestie der bedrijfsraden is toch
immers gisteren niet uit de lucht ko
men vallen En de candidaten zijn
toch ook geen boschnegers uit Congo,
van wie men nog nooit iets heeft ge
hoord of gezien Bovendien hebben
w.j de ervaring van 1918, toen de can
didaten het laatste oogenblik voor de
verkiezingen niet voor een enkele
wijziging, maar voor een gansch nieuw
program kwamen te staan En le
verde het bezwaren op Immers neen
Gesteld echter eens het ondenkbare
geval dat het kiezerskorps iemand had
gecandideerd, die ten slotte het katho
liek program niet wil onderteekenen
en dat zoo'n candidaat zoo onnoozel
was een plaats op de groslijst te aan
vaarden, zonder te begrepen welke
consequenties dit voor hem ten aanzien
van het R K. Program meebrengt
ik stem gaarne toe dat het een on
gerijmdheid is zulks te veronderstel
len.. maar nemen w.j, het eens 'n
oogenblik aan.... zou daartegen dan
niets meer te doen z n Gngetw.jfeld
De wijziging in het program za! zeker
zóó tijdig komen om in zoo'n geval
alsnog maatregelen te kunnen nemen.
Ik-geloof dan ook. dat ik aan het
ééne onwezenlijke bezwaar een veel te
ruime plaats heb ingeruimd en dat er
met klem op aangedrongen moet wor
den, het samenstellen der groslijsten
zoo tijdig mogelijk te doen plaats heb
ben
Mogelijk zaï hier overleg met het
Bestuur van den Bond van R. K Kies
kring-organisaties noodig z.jn zoo ja,
dan hopen wil dat, de Besturen der
Kieskringen Haarlem en Helder hier
toe tijdig stappen zuilen doen.
Hier geldtwie spoedig werkt, werkt
dubbel.
Haarlem. MICHIELSEN
Gpper-Sileslë.
De instelling een-er onzijdige. strook
tussehen Duilsehers en Polen heeft voor
treffelijke resultaten gegeven. De door
de entente-oomraissie bevolen maatregelen
zijn in den geest der instructies van ge
neraal Lerond uitgevoerd. In l:eit midden
vak hebben de opstandelingen zich op de
gc'neele demarcatielijn terugglrokken o.p
van tc voren vastgestelde stellingen. De
onzijdige strook is voor 't grootste ge
deelte bezet door Fransche af deelingen.
Er wordt geen enkele botsing gemeld;
zoowel de Polen ais de Duilsehers houden
zich volkomen rustig.
In de noordelijke en zuidelijke vakken
he-ell de toestand een ander aanzien. Te
Rosenberg, dat de Duilsehers voor de
aankomst der Engelsclse afdceüngen had
den hezot, hebben de troepen va-n generaal
Hofer de Foolsche bevolking erg geringe
loord. De Engeisehon nemen een lijdelijke
houding aan.
In het zuidelijke valk hebben de Duil-
schero na sterke vuurvoorhereiding, een
forschen aanval op de Pootsche stellingen
gedaan. Dc verliezen zijn aan -weerszijden
gioot.
De Poolsche opstandelingen, die de ver
wachte, doeltreffende bescherming v„n
En'terrle-tnoepen tegen Duitsche aanvallen
niet hebben gekregen, hebben na verbit
terde gevechten Kandsz-in, Uj-est en Sla-
wentzin hernomen, ten einde dien Duit-
schen opmarsch in liet nijverheidsgebied
te koeren.
De Poolsche opstandelingen pnbliceeren
een beroep op dc Engelsdhe soldaten,
waarin o a. staat: Wij strijden tegen de
Ententeregeeringen. Wij zijn nodh bolsje-
wiki, nccih werklieden en landbouwers
die voor hun vrijheid vechten en den
dood boven terugkeer tot Duitsche sla
vernij verkiezen. Wij witten u duidelijk
maken dat ons doel is vrij en in vTcde
in ons land te arbeiden.
Het Berliner Tageblall verneemt uit
Opipeln:
Terwijl de Poten bezg schijnen den
opstand- te tiquideeren, gaat de Poolsche
pers voort te betoogen dat het industrie
gebied aan Polen behoort te kooien. Kor-
fanly's Grenzzeitung is door de Entente-
commiss-ic venboden, maar in zijn nieuwe
orgaan dc Wegweiser wordt geschreven:
„Geen HÖfer, geen EscEieridh, geen Lu-
dendorff zal de rijkdommen van het Op-
per-Silerisdhe. industriegebied meer zien.
Indien de bondgonoolen mochten gedoo-
gen dat de brula-le macht van het Prui
sisch mililairismc nog een-s in Oppex-Si-
lezië haar overwinning vierde, zou zij
slechts puinhoop-en en asdh vinden. In
vrijheid ieven of ten onder gaan en in
den ondergang alles begraven. Dal is op
het oogenblik de 'stand van het Opper-
SileziscSie vraagstuk
De correspondent van het Berliner
Tageblatt gelooft 'cdMcr. niet dat dit ern
stig gemeend is, maar meent eerder, dat
Korfanly een drnik op dé Enten-te. wiü uit
oefenen.
De Times meCdl: De Fransclhc reger?1
ring heeft op het Britsdhe verzoek om
mee te gaan met Engeland en de gealli
eerde militaire commandarden in Opper-
Silez'.ë te machtigen zoo noodig 1-roepcn
legen Poolsche opstandelingen le gebrui
ken, geantwoord.
Frankrijk antwoordt dat generaal Le
rond instructies ontvangen heeft, om
mei Engellscihen en Italianen samen te
wenken maar het maakt eenig voorbe
houd.
Het nieuwe bericht, dat omtrent den
toestand in Opper-Süezië Zaterdag te ver
meiden viel, is, dat men toch van plan
schijnt te zijn het geihcele Opper-Silezn-
sdhe' gebied of althans hel industriege
bied van opstandelingen te zuiveren. Dit
zal lot op zekere hoogte een opgeven van
liet plan1, der drie zones beteekenen. Vol
gens de esne lezing heeft generaal Hen-
nickor uitvoerige volmachten gekregen
en is- hij v-an plan de opstandelingen r't
grlheej O-pper-Silezië te verdrijven. Hij
wordt daarin ondersteund1 door de Ita-
liaanselhe troepen, die ten deele nog op
weg ziin naar "Opper-Silezië, evenals aan
zienlijke Engelsc-lhe versterkingen. De
'deskróndigen van de geallieerden verkla
ren binnen de 10 dagen het gehcple in
dustriegebied schoon te hebben geveegd
van opslandeSingcn. Een andere lezing
zegt, dat het plan bestaar weliswaar hel
industriegebied te zuiveren, maar dan
ha'lt te maken aan de Ten-s vam de dis-
•tri'-len Tamowitz en Pless.
De districten Pless en Rvbnik zouden
■dan in de hand van d-e Poolsche op
standelingen blijven. Gevechten vinden
nog we! plaats, maar ct wordt niet meer
zoo leven cl-'g gevoch ten alsin de laatste
-dagen,. De Duitsche zelfweerbaariieiid zal
rzioh geheel terne trokken en, naar ver
luidt, zou de geallieerde commissie liet
hevel hebban gegeven dat zoowel de Duit
sche zelfveerixtarhekl a's de Poolsche
opstandelingen het veld hebben te mi
jnen. Gedeeltelrft zou reeds aan dit bevel
ziin voldaan. In'elk geval heeft men Ver
een graadmeter voor het .gezag, dat de
geallieerde commissie Dog hem, daar
lihans voor het eerst een strikt beveü naar
weerskanten is. uitgegeven. Aan Duitsche
zijde geloof! men niet, dal de Polen
hef bevel zullen cmvoteen en men hoont,
dat dan generaal He-unieker zeeT energiek
z-'i-l or.lrerl-en. De Dudlsëfce stemimingsnoli-
li-e zou als flnnilyïeklking voor de Enge-1-
sohe troepen dienen, ingeval men verder
.moei opma-rclheeren.
DE PROCESSEN TE LEIPZIG.
Ramdohr, de student, is door het rijks-
gerechtshof vrijgesproken. Schmidt, de
president van den Senaat, heeft de vrij
spraak als volgt gemotiveerd:
De beklaagde werd er zeer van verdacht,
dat hij jeugdige personen ettelijke malen
had mishandeld. Die mishandelingen zijn
echter niet bewezen. De verhooren der ge
tuigen waren door overdreven bewerin
gen hunnerzijds minderwaardig, en de ge
loofwaardigheid werd daardoor aanmer
kelijk verminderd. Het Hof is niet in
staat om, op grond van één enkele getui
genis, een bepaalde gebeurtenis vast te
«tellen. Het kan echter alleen dan bepaal
de strafwetartikelen toepassen als een straf
baar feit bewezen is.
Uil de behandeling is gebleken, dat de
beklaagde heeft gemeend, plichtsgetrouw en
rechtvaardig te handelen. Als dit echter het
geval is, dan is de strafbaarheid van de
daad vervallen.
Daarna trad de president nader in de bij
zondere gevallen en hij leidt laaruit af,
dat de beklaagde zich niet had schuldig ge
maakt aan een strafbaar feit.
Ramdohr is onmiddellijk uit de voor-
loopige hechtenis ontslagen.
Nader wordt nog gemeld:
De officier van justitie constateerde dat
bij voorzichtige waardeering der verklarin
gen van de minderjarige getuigen vaststaat,
dat beklaagde in eenigc gevallen kinderen
met riemen, met een stok en met de vuist
heeft geslagen. Zoodoende heeft liij hen
geprest tot bekentenissen.
Het is echter niet de taak der veldpo
litie, met alle middelen het leger te be
sehermen; zij mag slechts middelen toe
passen, die het aanzien van hel Duitsche
leger niet bcnadeelen. Hierop volgde dc
eisch van 2 jaar gevangenisstraf.
De verdediger voerde aafi, dat Ramdohr
niet volgens de strafwet, doch volgens oor-
logsnoodzaak heeft moeien handelen. Wat
zou R.'s generaal hebben gezegd, als ten ge
volge der vrijlating van kinderen een
Duifsch troepentransport ontspoord en
lionderd-en soldalen gedood waren? R. had
zich in dat geval niet kunnen veront
schuldigen met d-e bewering, dat hij op
grond van de strafwet de kinderen had
moeten vrijlaten.
Bij deze opmerking applaudiseerde de
publieke tribune luidruchtig, waarop de
voorzitter niet ontruiming der zaal dreig
de.
De verdediger bestreed voorts dc geloof
waardigheid der minderjarige getuigen,
wier verklaringen liij een aaneenschake
ling van onmogelijkheden noemde. In geen
enkel proces is zóó gelogen als in dit.
Nadat het O. M. deze laatste bewering
liad bestreden werd de uitspraak op be
den bepaald.
De milnwerkerssiaking in
Engeland.
Men acht het zeer waarschijnlijk, dat
de mijnwerkers heden over acht dagen,
weer aan het werk zullen gaan.
De parlementaire medewerker van dc
„Daily News" zegt dat de ministers ver
wachten, dat de stemming meer zal be
werken dan oen einde aan het geschil te
maken. Zij zal, naar zij geloovcn, een
werkelijker! en duuraamen vrede brengen
aan de mijnwerkers en de algemeene her
leving van handel en bedrijf bevorderen.
Het gedeelte over aandeel in de winst
in de voorstellen van de eigenaars wordt
beschouwd als een merkwaardige vooruit
gang dat vermoedelijk er toe bij zal dra
gen den toestand van den sleenkolennij-
verheid te consoli-deeren.
TEGEN DE SANCTIES.
Alle partijen in het Rijnland, van de
Dmlseh-nationalen lot de meerderlieidsso-
cialisten, hebben in een gemeenschappelijke
vergadering te Könjgswinter een motie aan
genomen, weik protest aanteekent tegen
de bestendiging van de sancties aan den
Rijn, legen de versterking der bezettings
troepen en het gebruik van negers. Ten-
gevotge van de sancties neemt dc werk
loosheid onrustbarend toe en dreigt tot
oen ramp te leiden.
VEN1ZELOS.
De „Times" meldt, dat Venizelos toege
treden is tot de kleine commissie, die den
raad van de federatie van volksveroenigin-
gen tol bijstand zal dienen. Men denkt dat
Venizelos verschillende landen zal gaan
bezoeken om belangstelling te vrekken voor
de federatie.
Andere leden van de commissie zijn on
der meer Robert Cecil, Viviani, Nansen,
Ruffini.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
EEN P S EU DO -KO N ING.
Misschien zulten sG-imig-e lez-ers zic/h
nog iets van het optreden van den zon
derling Lebaudy herinneren, die koning
van den Sahara wilde zijn? Uit Nice komt
thans bericht van een even zonderling
heer, die echter tevens een op&khter is, en
die zi-ch Lodewijlk I, koning van Tran»
Kaïi'kasië en Vitanvalië noemt. Sedert
e enigen tijd was de aandacht van dc poli»
tie te Nice getrokken door het opfreder
van den man, die zich dezen titel lockentw
Zijn gebied is thans in de macht der sow.
jets, maar in afwachting van een spoedige
restauratie had hij maar vast voor eenige
mi'lloenen bestellingen aan japonnen en
hofmantels en diademen gedaan bij fir
ma's ats Hedfern, Mappen, Webb, e.a. De
man, die zich prins van VÜanval noemt,
heet Laforge; hij is le Iionfleur geboren,
zeven-en-veerlig jaar oud cn reeds her
haaldelijk wegens oplichterij veroordeeld-
'De papieren, die er in de uiterst beschei
den, door hem bewoonde gestoffeerde
'kamer in beslag zijn genomen, vulden
een geheel rijtuig. Hel waren proclatmalies
aan het T rans^Kaulta si stih e volk, ko-
ninkJijko ordonnantiën; besluiten, waarbij
ministers benoemd weiden; acten, waarbij
ondersclieidingsteekens en waardigheden
■in liet leven geroepen werden; dekreten
•tot vast stelling van de militaire unifor
men, enz. De onechte koning had een
jonge vrouw van lichte zeden lot minna
res. Hij noemde haar zijn verloofde en
een koninklijk besluit had haar tot prin
ses van Ferghana, hertogin Maïkopp ge
stempeld. In de Russische kathedraal zou
den huwelijk, en kroning plaats hebben-,
Lodewijk I, koning van Trans-Kaulkasic
en Vitanvalië, was in correspondentie mei
de kanselarijen en de legaties in Europa
en Amerika; hij had hwa ^em.ïSÈ gcgeyeiv
van. de on a fill a mkelijfkh eids-p ro c 1 aimat'ie
van het koninkrijk en van zijn troonsbe
stijging. Zelfs had hij modellen van post
zegels ingediend bij den zetel van 'de
wereldpost-unie te Bern.
Laforge, zoo meldt de Petit Parisicn, is
in 1918 tot vijf jaa? dwangarbeid ver
oordeeld. Hij is thans cp beschuldiging
van oplichting in hechtenis genomen,
evenals zijn minnares, die van medeplich
tigheid beschuldigd wordt.
Als een staaltje van de onsympa
thieke spilzucht, die ingeburgerd schijnt
ie zijn bij dal van leden der Amerikaan-
sche plutocratie, moge liet volgende gel
den.
Mevr. Anna T. Dodga le Detroit is do
weduwe van den schatrijken motor fabri
kant Horace E. Dodge. Het sshijnt dat de
boedel door ciiTatoren bemeend wordt.
De weduwe moet echter loven. Zij hóeft
zich dus tot den rechter gewend met het
verzoek om haar uit den boedel oen jaar
geld loe te wijzen. Haar echtgenoot was.
zeide zij, gewoon 1,000,000 doll, 's jaars
le besteden voor hef onderhoud van hel
gezin. Zij kon het trouwens niet doen niet
minder dan 40,000 doll, in de maand. De
rechter kon zich met die opvatting ver
eenigen en stond toe, dal de weduwe een
jaargeld uit de nalatenschap zal ontvan
gen van 500,000 dollar.
In Ts jeöho-Slow aki je zijn weder
500,000 hectaren land van groote bezitters
dopr den staat in beslag genomen. Het
groote gedeelte ervan zal onder de Tsje
chische Jegioensoldaten verdeeld' worden.
99 procent van het in beslag genomen
land ligt in Boheimen en behoort aan-
adellijke geslachten of aan rijke burger
families.
Te Elberfeld heeft de politie een
bende van negen bandieten ingerekend
die al sedert welken in de builenwijlken
der stad hun slag sloegen. Gemaskerd en
met revolvers gewapend drongen zij
's nacht de huizen binnen en roofden er
wat van hun gading was. De daders zijn.
meest jongelui van bij de tiwintig jaar.
Het comité van actie van de staats
beambten in Italië, heeft lot opheffing
der staking besloten. Van beden af zal
het werk hervat woTdten. Men zal een
beslissing van het conflict door het par
lement afwachten.
Naar men verneemt hebben groeoer
van bankiers, -die hun werk maken vair
internationale leeningstransacties beloofd
dat voortaan bij alle transacties die der
financieel en wereldtoestand raken, de
goedkeuring zal worden gevraagd van
de Amerikaansche autoriteiten.
De Pruisische minister van justitie
zal eerlang bij den Landdag een wetsont
werp indienen, strekkende tot toelating
van vrouwen voor het ambt van schepen
en gezworene.
VRIJ NAAR het duitsch.
17.
Weer verliepen jaren. Uw vader had het
gymnasium verlaten en was naar de uni
versiteit gegaan. Hij studeerde rechtsge
leerdheid, omdat rijn oom van meening
was, dat grondige kennis van wet en recht
hern later bij het beheer zijner uitgebreide
bezilliügen zeer van nut zouden zijn. De
oude heer was namelijk vast besloten zijn
neef al zijn bezittingen te laten erven. Voor
rijn halfzuster en haar zoon had hij in
zooverre gezorgd, dat hij voor eerstge
noemde c-en jaariijkscho rente had bepaald
100r '5°t geval, dat zij nog eens le voor
schijn zou komen. By haar dood zou het
recht op dit inkomen op haar zoon over
gaan."
Mevrouw Wallhagen maakte een pauze.
Met kloppend hart volgden de b&de toe
hoorders do woorden der moeder. Nooit
hadden zij tot nu toe van dezo tante en
haar zoon gehoord. Wal zouden zij nog
yerdcr vernemen?
toonde, gelijk u bekend is, in mijn
leugd bij oen oude, ziekelijke nicht. Zij
had haar klein fortuintje besteed o... er
oen lijfrente voor 4e knopen. Omdat ik zelfnoodlottig zou worden. Mijnheer Brauns-
arm was, was ik bij haar dood geheel en
al zonder middel van beslaan. De geestelij
ke, die haar van de laatste H. H. Sacra
menten voorzien had, ontfermde zich over
mij en verschafte mij een betrekking bij
een dame, die ik in 't huishouden behulp
zaam moest zijn. Het werd mij toegestaan,
mede aan tafel le eten, maar overigens be
handelde men mij als de overige diensitibo-
den, met dat verschil, dat men mij meer
werk gaf en minder voorkomend behandel
de. Ik wil niet langer stilstaan bij dezen
voor mij zoo harden tijd, maar u enkel ver
tellen, dat ik in die familie het eerst uw
vader ontmoette, die de vacantie bij zijn
oom doorbracht cn herhaaldelijk in ons
huis kwam. Hij zag het ellendig leven, dat
ik leidde, en had medelijden met mij. In
mijn veria lenheid was ik dankbaar voor
ieder vriendelijk woord, voor ieder teeken
van deelneming, en zoo ontstond, zon
der dat ik het zelf wist, in mijn hart spoedig
een warmer gevoel voor den ridderlijken
jonkman. Dat dit gevoel beantwoord werd
vermoedde ik niet. Hij keerde naar de uni
versiteit terug zonder dat ook maar één
woord, één oogopslag mij de gevoelens
zijns harten hadden verraden.
Weinige weken later kwam een gebeur
tenis, die in haar gevolgen voor hem zeer
berg ontving een brief van een onbeken
de hand uit San Francisco. De schrijver
stelde zich hem voor als zijn neef William
Guthbridge, die gelijk zijn moeder hem op
haar sterfbed verzocht had, zijn oom haar
dood bekend maakte. Hij voegde er nog
bij, dat zij in haar laatste uren herhaalde
lijk van haar broer had gesproken, en
hem van harte had vergeven, dat hij zoo
meedoogenloos jegens haar was geweest.
„Ik zelf echter," zoo eindigde het kor
te schrijven, „kan onmogelijk de koelbloe
dige wreedheid vergeten, waarmede u
mijn moeder zoo lange jaren in ellende
liet vergaan, terwijl n zelf alles in over
vloed hadt. Daarom heb ik tot heden ge
wacht met u te schrijven.
Wat mij betreft, ik verlang niets van u,
mijn arbeid in de goudvelden heeft mij wel
geen rijkdommen verschaft, maar hij be
waart mij voor gebrek. Misschien werpt
u deze letteren, evenals die, welke mijn
moeder met haar hartebloed geschreven
had, verachtelijk of onverschillig in de
papiermand het zij zool Ik heb einde
lijk de belofte, die ik een jaar geleden
aan een stervende gedaan heb, vervuld;
dat is mij voldoende".
Gij kunt gemakkelijk begrijpen, welken
indruk deze tijding, deze verwijten op uw
oudoom moesl-en maken. Zijn geldzending zijner genegenheid voor mij ie ontlokken..
was dus destijds verloren geraakt en hij
kende zijn halfzuster genoeg om te welen,
dat zij eerder van honger en ellende zou
omkomen, <1 ,1 zich een tweede maal tot
hem le wenden. Hij schreef aan zijn „„cf,
verklaarde hem hoe de zaak zich had toe
gedragen en verzocht heni over te komen.
Na eeiiige weken gaf deze toe cn
kwam.
Zijn opvoeding was, gelijk men het on
der die omstandigheden nauwelijks kon
verwachten, zeer gebrekkig; maar door de
vlugheid, waaTmede hij zich in zijne nieu
we positie wist le schikken, door zijn
vlijt, zijn ijver om hot verzuimde" in te
halen, won hij het hart van den ouden
oom, en toen uw vader bij liet begin der
volgende vaeanlie op Guruguh aankwam,
bevond zich de neef aldaar reeds volko
men tehuis. Gelijk hij later zeide, maa-kle
de jonge Guthbridge eerst op hem vol
strekt geen gunstigen indruk. Hij had het
gevoel alsof deze iels trachfte te verber
gen, alsof hij een masker droeg; maar 'j
hield dit wantrouwen voor onrechtvaardig
en hatelijk, en spoedig waren die beide
zoo verschillende jongelieden de beste
vrienden.
Guthbridge wist uw vader de bekentenis
Dez-e had getracht z-e uit dankbaarheid
j-cgens zijn oom en w-eldoener te onder
drukken, omdat hij wist, d-ail deze nooit
vrijwillig zijn toestemming zou geven tot
een v-erhintenis van zijn erfgenaam met
eeri arm meisje, dat ver beneden zijn stand
was. Hij had daarom ook hesio-ten den om
gang met de familie, waarin ik leefde, zoo
veel mogelijk le beperken en iedere samen
komst met mij 1e vermijden. Guthbridge
echter poogde met alle maohl dit besluit te
doen wankelen en uw vader aan le moe
digen op den ingeslagen weg voort ie gaan.
Hij lwwnnerde zijn neef aan de belange-
looz-e liefde zijns o-orns, die immers niets
anders dan -het geluk van zijn neef beoog
de, en zonder twijfel zou Instemmen, wan
neer hij zag, dat zijn genegen!...id niet
een voorbijgaande luim was. Hij wees
liem op mijn treurige posi-üe cn hoe 'c
het een lafheid mij aan een slecht begre
pen gevoel van plicht ten offer te bren
gen, kortom, hij wist steeds nieuwe re
denen te vinden om zijn moening le ver
dedigen. Indien ik nu aan dien tijd terug
denk, dan kom-t het mij voor, alsof hot
gansche gedrag van den jongen Guihbrid-
ge, meit.wien ilk door uw vader, keuris had
gemaal»l. mij wanlrouwcn had moe'en in
boezemen; maar ik was jong cn zonder
ondervinding en twijfelde ni-ol het minsl
aan zijn oprechtheid.
Het zou mij te ver voeren, indien ik u
den loop der gebeurtenissen tol in dé
kléinste bijzonderheden wilde medcdeelen,
ik bepaal er mij slechts toe u te zeggen,
dat Guthbridge er in slaagde dc bezwaren
van zijn neef weg le nemen.
Hot toeval kwam zijn plannen te hulp.
Uw vader vo-nd mij op zekeren dag in hit
tere tranen; de dame, in wi-cr dienst ik
was, had mij op zulk een wijze bel-eeddgd,
dat mij geen keuze meer ovcThl-eef, ik
moest hol huis verlaten. Nu had ik geen-
tehuis meer. La-ter is dikwijls de gedachte
bij mij opgkomen, d-ail Guthbridge zelf de
hand in liet spri had, om mij z-co in verle
genheid le brengen, dal zijn neef verpiio
zou zijn zich open-lijk le verklaren. In
dien het zoo was, heeft hij zijn doel bc-
reik4. Uw va-der wilde nu, openhartig gelijl;
hij was, zijn oom dadelijk de modedeeiing
zijner verloving malken, maar Guthbridge
liicld hom lerug. Hij s-'elde ons voer, da-t
het een heilige plicht van ons was, den
ouden ma zooveel mogelijk te sparen en
hem slechts langzamerhand op het mis
lukken van zijai lievelingsplan, de verbin
tenis van zijn neef mol de dochter van een
vriend z'üicr ieue'-d voar 1-u'üü.t.'ii.
