„ONS BLAD"
Byreais: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
BUITENLAND.
Et 1 11 I.KTON
mos-—"-
De „reactionaire" minister.
De as Kamerverkies-ngen.
ü.tuer ïaisciie Vlag
Na 204
MAANDAG 13 JUNI 1921
14e JAARGANG
DAGBLAD
Abonnementsprijs
per kwariaal voor Alkm-s. rf 2.—
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0A0 f hooger.
ADMINISTRATE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f Ö.75; Rubriek „Vraag cn aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Naar aanleiding van de criculaire van
Minister Aalberse okr de noodzakelijkheid
van beperking van overheidssteun bij den
woningbouw, zijn de pennen los gekomen
en de monden opengegaan.
Aan den eenen kant staan de Vrij-libcralc
organen, die den Minister prijzen, doch al
leen om den eigen lof te kunnen zingen
van: ..Wij hebben het al zoo lang zien
aankomen, dat het mis moest Ioopen; wij
hebben al zoo lang gewaarschuwd". Of
wel: „wat nu gezegd wordt, komt veel te
laat; de woningpolitiek is al reeds onher
roepelijk bedorven".
Aan den anderen kant staan dc natuur
lijke vijanden van onzen Roomsehen Mi
uister, de sociaal-democratische organen
en vereenigingen, die schrijven of in 1110-
tie's neerleggen, dat Nederland met de.
laatste ministeriêele circulaire met volle
zeilen de reactie le gemoet vaart.
Het is dus voor Minister Aalberse: pas
op je „vrienden" en Iet op je vijanden.
Speciaal aan deze laatste de „vrien
den" bovenbedoeld worden, blijkens iedere
nieuwe stembusuüslag al minder voor sc-
deus genomen in ons land maar zeer
bijzender aan de ultra-democraten van
allerlei schakeering, had de inleiding der
circulaire toch iets moeten zeggen. En met
wondere eenstemmigheid valt al wat rood
is of roode neigingen heeft op de hesluiten
der ministerieele beschikking aan, zonder
op de motiveering ie letten.
En in die moliveering werd toch nauw
keurig becijferd, dat op het oogenblik een
productie van 90.000, zegge negentig dui
zend woningen met steun van Rijk en Ge
meente in gang is of weldra mag worden
verwacht.
Daarin wordt verder met een duidelijke
becijfering aangetoond, dat "Set woningte
kort in ons land ongeveer 52.000 woningen
bedraagt, zoodat er, na voltooiing der
90.000 woningen met overheidssteun, een
overschot komt van 48.000 woningen. Er
is dus voor verdere onbewoonbaarverkla-
ring en tegengaan van samen woningen nog
een prachtig perspectief.
Voorts wordt in dc inleiding van Minis
ter's circulaire aangetoond, dat er, voor dén
bouw der nu reeds onder handen zijnde
woningen slechts pl.m. 28.000 bouwvakar
beiders in heel ons land beschikbaar zijn,
waardoor de voltooiing eerst over twee
jaar kan worden verwacht.
Het zou dus een dwaasheid zijn, om nu
aog nieuwe aanvragen in behandeling te
nemen. En toch is de „reactionaire" mi
nister daartoe, blijkens ho$ slot van zijn
circulaire ook nog bereid, mits de nood
zakelijkheid daartoe in een bepaalde ge
meente kan worden aangetoond en de be-
noodigde arbeidskrachten beschikbaar zijn.
Dit alles moest voldoende zijn om
aan te toonen, dat het onverantwoordelijk
is verder millioencn le voteeren voor wo
ningbouw, bij den tos'i reeds zoo bedenke
'ijken toestand v :i 's-Iands financiën,
Maar, zeker nu wij $1 weer dc groote
verkiezingen in zicht krijgen, wordt deze
dwingend noodzakelijke beperking aange
grepen om een Minister, die met zijn ar
beidswet, een der voorlvarendste poiitici
van den laatslen tijd is gc-bleken, voor „re
actionair" uit te maken.
Wij zijn toevallig in staat om over dc
werkzaamheden van Minister Aalberse op
woning". .v gebied eenige zeer frappante
cijfers mee ie deelen.
Vanaf het inwerking treden van de
Woningwet (1902) tot einde 1917, werden
gebouwd met overheidssteun:
Hieruit blijkt dus. dat vóór het optreden
van Minister Aalberse in den lijd van
zestien jaar 37305 woningen werden ge
bouwd met overheidssteun, waarvoor een
bedrag Van ruim f 98 millioe'n uit de schat
kist als voorschot en bijdrage werd toege
staan.
Toen kwam dc „reactionaire" Minister
Aalberse en in 2jaar lijd wisl hij voor
ruim 87.000 woningen een bedrag van meer
dan f 230 millioen voor woningbouw be
schikbaar te stellen.
Itet is natuurlijk niet onze bedoeling om
onze roodgetinte landgenoolen te overtui
gen van hun „vergissing", wanneer zij in
d. jongste circulaire van Minister Aalberse
eenige recalionaire bedoeling zien. Wan
neer iemand onzen Minister van Arbeid,
die met zijn sociale wetgeving lot het
uiterste van Nederland's economisch kun
nen is gegaan, beschuldigt van „reactio
naire" bedoelingen, is hij willens en we
tens een lasteraar, waarmee-niet te praten
valt.
Wie dit op het gebied van den woning
bouw ook nog cei.s gedemonstreerd wil
zien, heeft aan bov?*»**—inde cijfers zeker
wel voldoende.
37305 woningen voor f
in 1918 wérden geb.
0013 woningen voor f
in 1019 werden geb.
13G52 woningen voor f
in 't le balfj. 1920
13841 woningen voor
Dus tol.'Uil:
74411 woningen voor f 330.277.958.34;
98.111.022.83
49.525.709.71
92.124.791.10
90.515.834.69 y.
De laatste vergadering van de R K
Kieskring-organisatie te Haarlem ge
houden, verliep niet zoo vlot als ik
wel gewenscht en verwacht had.
Hierdoor viel het mij moeilijk aan
het slot iets in het midden te brengen,
v/at ik toch gaarne had willen zeggen
en waarvoor ik thans de gastvrijheid
der N. H Crt. inroep
Het komt mij n. 1. voor, dat wj
aiitmaai nog vroeger dan de vorige
maal het geval was, met de voorbe
reiding der verkiezingen moeten be
ginnen.
Het aantal kiezersns sinds 1918 be-
langr ik uitgebreid door het vrouwen
kiesrecht en hoe prooter de massa,
hoe moeil'ker het z n zal haar in te
lichten, haar in beweging te brengen
en ten slotte haar te begeesteren
Men onderschatte vooral ditmaal
die taak niet. "Daarom moet er tijdig
begonnen, worden, opdat het uitge
breide kiezerskorp1 volgens een vooraf
ernstig bera md plan intens zal kun
nen worden bewerkt.
Voor die bewerking is in de eerste
plaats noodig, dal de candidalen be
kend z.jn. Zulks biedt natuuiTjk op
d> vergaderingen in de locale kiesver-
eenigingen zijn groote voordeelen
Vervolgens heeft men bij vroegtijdige
candidaatstelling een ruim e van tijd
om allerwege voor de kiezers op te
treden, want het is toch zeer gewenscht,
dat de candidaten zelf bij de te voe
ren propaganda door middel van spreek
beurten het leeuwenaandeel voor hun
ne ning nemen.
Bo n heeft een tijdge candi-
daatsi.3' ook no het voordeel
dat de actie valt midden in het winter
seizoen, he welk zich bij uitstek voor
het doel leent, terwijl, wanneer de can
didaatstelling worde verschoven, een
belangrijk deel van den strjd, met
zijn veeltallige vergaderingen in het
veel minder geschikte voorjaar valt,
O, v/at zouden wij dien winter
'21/'22 heerlijk kunnen benutten, mits
maar bijtjds wordt aangevangen
Is er dan '-een enkel bezwaar zoo
vroeg te b ginnen
Wij kennen er één Wanneer de
candidaatstelling zoo spoedig zou
plaats hebben, zijn de wjzigingen in
het Staatsprogram nog niet bekend
Tot die wijzigingen behoort het be
langrijke punt van de publiekrechte
lijke regeling der bedrijfsraden. Wij
v/enschen, aldus zal men zeggen, te
weten hoe de verschillende'candidaten
daarover denken, alvorens aan hen
onze stem te geven voor de groslijst.
Volkomen terecht.... in theorie!
Maar meer niet, practisch onge
grond. Is het aan te nemen, aldus vra
gen v/ij aan den onbevooroordeelden
kiezer, dat wanneer dit punt op het
program is geplaatst, 0ok maar één
candidaat de onderteekening daarvan
zou weigeren Dat komt niet voor.
De kv/estio der bedrijfsraden is toch
immers gisteren niet uit de lucht ko
men vallen En de candidaten zijn
toch ook geen boschnegers uit Congo,
van wie men nog nooit iets heeft ge
hoord of gezien Bovendien hebben
w.j de ervaring van 1918, toen de can
didaten het laatste oogenblik voor de
verkiezingen niet voor een enkele
wijziging, maar voor een gansch nieuw
program kwamen te staan En le
verde het bezwaren op Immers neen I
Gesteld echter eens het ondenkbare
geval dat het kiezerskorps iemand had
gecandideerd, die ten slotte het katho
liek program niet wil onderteekenen
en dat zoo'n candidaat zoo onnoozel
was een plaats op de groslijst te aan
vaarden, zonder te begrijpen welke
consequenties dit voor hem ten aanzien
van het R K. Program meebrengt
ik stem gaarne toe dat het een on
gerijmdheid is zulks te veronderstel
len maar nemen wij, het eens 'n
oogenblik aan zou daartegen dan
niets meer te doen z jn Ongetw.jfeld
De wijziging in het program zal zeker
zóó tijdig komen om in zoo'n geval
alsnog maatregelen te kunnen nemen.
Ik geloof dan pok, dat ik aan het
ééne onwezenlijke bezwaar een veel te
ruime plaats heb ingeruimd en dat er
met klem op aangedrongen moet wor
den, het samenstellen der groskjsten
zoo t jdig mogelijk te doen plaats heb
ben
Mogelijk zaï hier overleg met het
Bestuur van den Bond van R. K Kies
kring-organisaties noodig zijn zoo ja,
dan hepen v/ij dat de Besturen der
Kieskringen Haarlem en Helder hier-
toe tijdig stappen zullen doen.
Hier geidtv/ie spoedig werkt, werkt
dubbel.
Haarlem. MICHIELSEN
Opper-Silezië.
De ins-teU'lng een-er onzijdigs sfroo'k
lusschen Duitscliers cn Polen hoeft voor
treffelijke resultaten gegeven. De door
de en-tenle-eonimissie bevalen maatregelen
zijn in den geest der instructies van ge
neraal Lerend uitgevoerd. In het midden
vak hebben de opstandelingen zioh op de
geh-eele demarcatielijn terugigtrokken op
van te voren vastgestelde stellingen. De
onzijdige strook is voor 't grootste ge
deelde bezet door Fransche afdeëlfegen.
Er word| geen enkele botsing gemeld;
zoowel de Polen als de Duilschers houden
zich volkomen rustig.
In de noordelijke en zuidelijke vakken
heeft de toestand een ander aanzien. Te
Rosenberg, dal de Duilschers voor de
aankomst der Engelsche afde-eUngen had
den bezel, hebben de troepen va-n generaal
Höfer d-e Poolsehe bevolking erg geringe
loord. De Engelsch-eji nemen een lijdelijke
houding aan.
In het zuidelijke vak hebben de Duil-
schera na sterke vuurvoorberei-ding, een
forschen aanval cp de Poolsehe stellingen
gedaan. De verliezen zijn aan weerszijden
groot.
De Pool-sche opstandelingen, die de ver
wachte, doeltreffende bescherming Vun
Entente-troepen legen Duit scire aanvallen
niet hebben gekregen, hebben na verbit
terde gevechten Kan-dszin, Ujest cn Sla-
wen l zin hernomen, t-en einde den Duü-
schen op mars ch in het nijverheidsgebied'
te keeren.
De Poolsehe opstandelingen publiceeren
een beroep op de Eng-eJscthe soldaten,
waarin oa. staat: Wij strijden legen de
Ententeregceri'Jigen. Wij zijn noch bolsje-
wiki, noch werklieden en landbouwers
•die voor bun vrijheid vechten en den
dood boven terugkeer lol Duitsche sla
vernij verkiezen. Wij wi'llen u duidelijk
•maken dat ons doel is vrij en in vrede
in ons land le arbeiden.
Het Berliner Tag-eblalt verneemt nil
Oppeln:
Terwijl dc Polen bez-g schijnen den
opstand1 le Mqiiideercn, gaat de Poolsehe
pérs voort te beloogen dat liet industrie
gebied aa.n Polen behoort le komen. Kor-
fanlv's Grenzzcilung is door de Entenlc-
conwnissic verboden, tnoar in zijn nieuwe
orgaan de Wegweiser wordt geschreven:
„Geen Höfer, geen Escheridh, geen Lu-
dendorff zal de rijkdommen van liet Op-
per-Silczisdlie industriegebied meer zien.
Indien de bondgenoolen mochten gedoo-
gen dat de brutale maeiht van het Prui
sisch iriilitairismc nog eens in Opper-Si
lezië haar overwinning vierde, zou zij
slechts puinhooipen en ascih vinden. In
vrijheid leven of ten onder gaan en in
den ondergang alles begraven. Dat is op
hei oogenblift de stand van het Opper-
Sileziscihe vraagstuk."
De correspondent van liet Berliner
Tageblatt gelooft echter niet dat dit ern
stig gemeend is, maar meent eerder, dat
Korfanfy een druCt op de Entente wit uit
oefenen.
De Times meM'l: De Fransche regee-
rirg heeft op het Brilsdhe verzoelk om
mee te gaan met Engeland en de gealli
eerde militaire commandanten in Opper-
Srlezlë te machtigen zoo r.oovtig troepen
iegen Poolsdhe opstandelingen te gebrui
ken, geantwoord.
Frankrijk antwoordt dat generaal De-
rond instructies ontvangen heeft, om
met Engfeüsdhen en Italianen samen le
wei-ken maar hel maaiki eenig voorbe
houd.
Het nieuwe bericht, dat omtrent den
toestand in Opper-Silezië Zaterdag te ver
meiden vlei, is, dat men loclh van plan
selhijnt te zijn het geheele O-pper-Silezii-
scihe gebied of althans het industriege
bied van opstandelingen te zuiveren. D-ii
zal tot op zak ere hoogte een opgeven van
het plan der drie zones belcekenen. Vol
gens do «ene lezing heeft generaal Ilen-
nicwev uitvoerige volmachten gekregen
en rs hij van pilan de opstandelingen rit
geheel Oppcr-Silerië te verdrijven. Hij
wordt daarin ondersteund door de Ita-
Kaansclhe troepen, die len decle nog op
weg zijn naar Opper-Silezië, evenals aan
zienlijke. Engelscthe versterkingen. De
'deskundigen van de geallieerden verkla
ren binnen de 10 dagen het geheeie in
dustriegebied schoon le hebben g-eveegd
van opslandeüingen. Een andere lezing
■zegl, dat hel plan beslaat weliswaar hei
industriegebied te zuiveren, maar dan
ha'lt le maften aan de swens vaal de dis-
itricten Tarnowilz en Plees.
De districten Pless en Rvbnik zouden
dan in de hand van de Poolsdhe op
standelingen blijven. Gevechten vinden
nog wel plaats, maar er wordt n.iet meer
.zoo levend'g gevochten als in de laatste
dagen. D-e Duitsche zelfweerbaarheid zal
zich gclheel terugtrekken en, naar ver
luidt. zou de geallieerde commissie het
bevel hebben gegeven dat zoowel de Duit
sche zelfweerbaarheid als de Poolsohe
opstandelingen het veld hebben te rui
men. Gedeelleli-Tc zou reeds aan dit bevel
zijn voldaan. In'elk geval heeft men hier
een .graadmeier voor het gezag, cl-at de
-geallieerde commissie nog heeft, daar
thans voor het ee-rst een strikt bevei naar
weerskanten is uitgegeven. Aan Duitsche
zijde gelooft men niet, dat de Polen
bet bevel zullen oevolgen en men hoopt,
dat dan generaal Heim.it/ker zeer en erg'eek
zal optreden. De Duitsche slemimingspoli-
tie zou als flank dekking voor de Engeï-
scihe troepen dienen, ingeval men verder
■moet o-pmarclhceren.
DE PROCESSEN TE LEIPZIG.
Ramdohr, de student, is door het rijks-
gerechtshof vrijgesproken. Schmidt, de
president van d-en Senaat, heeft de vrij
spraak als volg! gemotiveerd:
De beklaagde werd er zeer van verdacht,
dat hij jeugdige personen etielijke malen
had mishandeld. Die mishandelingen zijn
echter niet bewezen. De verhooren der ge
tuigen waren door overdreven bewcrin-
VRIJ NAAR MET DUlTSf'H.
17.
Weer verliepen jaren. Uw vader had het
gymnasium verlaten en was naar de uni
versiteit gegaan. Hij studeerde rechtsge
leerdheid, omdat zijn oom van meening
was, dat grondige kennis van wet en recht
hem laler bij het beheer zijner uitgebreide
hczillingen zeer van nut zouden zijn. De
oude heer was namelijk vast besloten zijn
neef al zijn beziltingen te laten erven. Voor
zijn halfzuster en haar zoon had hij in
zooverre gezorgd, dat hij voor eerstge
noemde een jaarlijksche rente had bepaald
voor het geval, dat zij nog eens te voor
schijn zou komen. Bij haar dood zou het
leent op dit inkomen op haar zoon over
gaan."
Mevrouw Wallhagen maakte een pauze.
Met kloppend hart volgden de b«de toe
hoorders de woorden der moeder. Nooït
hadden zij lot nu toe van deze tante en
haar zoon gehoord. Wol zouden zij nog
verder vernemen?
„Is woonde, gelijk u bekend Is, In mijn
[tugd bij een oude, ziekelijke nicht. Zij
had haar klein fortuintje besteed u. er
een lijfrente voor te koopen. Omdat ik zelf
arm was, was ik bij haar dood geheel en
al zonder middel van beslaan. De geestelij
ke, die haar van de laatste H. H. Sacra
menten voorzien had, ontfermde zich over
mij en verschafte mij een beirekking bij
een dame, die ik in '4 huishouden behulp
zaam moest zijn. Het werd mij toegestaan,
mede aan tafel te elen, maar overigens be
handelde men mij als de overige dienstbo
den, met dat verschil, dat men mij meer
werk gaf en minder voorkomend behandel
de. Ik wil niet langer stilstaan bij dezen
voor mij zoo harden tijd, maar u enkel ver
tellen, dat ik in die familie het eerst uw
vader ontmoette, die de vacantie bij zijn
oom doorbracht en herhaaldelijk in ons
huis kwam. Hij zag het ellendig leven, dat
ik leidde, en had medelijden met mij. In
mijn verlatenheid was ik dankbaar voor
ieder vriendelijk woord, voor ieder teeken
van deelneming, en zoo ontstond, zon
der dat ik het zelf wist, in mijn hart spoedig
een warmer gevoel voor den ridderlijken
jonkman. Dal dit gevoel beantwoord werd
vermoedde ik niet. Hij keerde naar de uni
versiteit terug zonder dat ook maar één
woord, één oogopslag mij de gevoelens
zijns harten hadden verraden.
Weinige weken later kwam een gebeur
tenis, die in Iiaar gevolgen voor hem zeer
noodlottig zou worden. Mijnbeer Brauns-
berg ontving een brief van een onbeken
de hand uit San Francisco. De schrijver
stelde zich hem voor als zijn neef William
Guthbridgc, die gelijk zijn moeder hem op
baar sterfbed verzocht had, zijn oom haar
dood bekend maakte. Hij voegde" er nog
bij, dat zij in haar laatste uren herhaalde
lijk van haar broer had gesproken, en
hem van harle had vergeven, dat hij zoo
mcedoogenloos jegens haar was geweest.
„Ik zelf echter," zoo eindigde het kor
te schrijven, „kan onmogelijk de koelbloe
dige wreedheid vergeten, waarmede u
mijn moeder zoo lange jaren in ellende
liet vergaan, terwijl u zelf alles in over
vloed hadt. Daarom heb ik tot heden ge
wacht met u te schrijven.
Wat mij betreft, ik verlang niets van u,
mijn arbeid in de goudvelden heeft mij wel
geen rijkdommen verschaft, maar hij be
waart mij voor gebrek. Misschien werpt
u deze letteren, evena's die, welke mijn
moedei- met haai hartebioed geschreven
had, verachtelijk of onverschillig in de
papiermand het zij zool Ik heb einde
lijk de belofte, diie ik een jaar geleden
aan een stervende gedaan heb, vervuld;
dat is mij voldoende".
Gij kunt gemakkelijk begrijpen, Welken
indruk depe tijding, deze serwjjten op uw
gen hunnerzijds minderwaardig, cn de ge
loofwaardigheid werd daardoor aanmer
kelijk verminderd. Het Hof is niet in
slaat om, op grond van één enkele getui
genis, een bepaalde gebeurtenis vast te
stellen. Het kan echter alleen dan bepaal
de strnfwetartikelen loepassen als een straf
baar feit bewezen is.
Uit de behandeling is gebleken, dat de
beklaagde heeft gemeend, plichtsgetrouw en
rechtvaardig te handelen. Als dil echter het
geval is, dan is de strafbaarheid van de
daad vervallen.
Daarna trad de president nader in de bij
zondere gevallen en hij leidt laaruit af,
dat de beklaagde zich niet had schuldig ge
maakt aan een strafbaar feit.
Ramdohr is onmiddellijk uit de voor-
loopige hechtenis ontslagen.
Nader wordt nog gemeld:
De officier van justitie constateerde dat
bij voorzichtige waardeering der verklarin
gen van de minderjarige getuigen vaststaat,
dat beklaagde in eenige gevallen kinderen
met riemen, met een stok en met de vuist
heeft geslagen. Zoodoende heeft hij hen
geprest tot bekentenissen.
IIcl is echter niet de taak der veldpo
litie, met alle middelen het leger te be
schermen; zij mag slechts middelen toe
passen, die het aanzien van liet Duitsche
leger niet benadeelen. Hierop volgde de
cisch van 2 jaar gevangenisstraf.
De verdediger voerde aan, dat Ramdohr
niet volgens de strafwet, doch volgens oor-
logsnoodzaak heeft moeten handelen. Wat
zou R.'s generaal hebben gezegd, als ten ge
volge der vrijlating van kinderen een
Duilsch troepentransport ontspoord cn
Honderden soldaten gedood waren? R. had
-rich in dat geval niet kunnen veront
schuldigen met de bewering, dat hij op
grond van de strafwet de kinderen had
moeten vrijlaten.
Bij deze opmerking applaudiseerde de
publieke tribune luidruchtig, waarop de
voorzitter niet ontruiming der zaal dreig
de.
De verdediger bestreed voorts de geloof
waardigheid der minderjarige getuigen,
wier verklaringen hij een aaneenschake
ling van onmogelijkheden noemde. In geen
enkel pioces is zóó gelogen als bi dit.
Nadat liet O. M. deze laatste bewering
had bestreden werd de uitspraak op he
den bepaald.
De mijnwerkerssiaking in
Engeland.
Men acht het zeer waarschijnlijk, dat
de mijnwerkers lieden over acht dagen,
weer aan het werk zullen gaan.
De parlementaire medewerker van de
„Daily News" zegt dat de ministers ver
wachten, dat de stemming meer zal be
werken dan een einde aan het geschil te
maken. Zij zal, naar zij geïoöven, een
werkelijken en duurzainen vrede brengen
aan de mijnwerkers cn dc algcmeene her
leving van handel en bedrijf bevorderen.
Het gedeelte over aandeel in de winst
in de voorstellen van de eigenaars wordt
beschouwd als een merkwaardige vooruit
gang dat vermoedelijk er toe bij zal dra
gen den toestand van den steenkolennij-
verheid te consolideercn.
TEGEN DE SANCTIES.
Alle partijen in het Rijnland, van de
Quitsch-liritiounlen tot dc meerderheidsso-
craliïten, hebben in een gemeenschappelijke
vergadering le Königswinter een molde aan-
geaionien, welk protest aanleekent te-gen
dc bestendiging van de sancties aan den
Rijn, tegen de versterking der bezettings
troepen en het gebruik van negers. Ten
gevolge van de sancties neemt de werk
loosheid onrustbarend toe en dreigt tot
een ramp te leiden.
VENIZELOS.
Dc „Times" meldt, dat Vemzelos toege
treden is tot de kleine commissie, die den
raad van de federatie van volksvereenigin-
gen toi bijstand zal dienen. Men denkt dat
Vcnizelos verschillende landen zal gaan
bezoeken om belangstelling te wekken voor
de federatie.
Andere leden van de commissie zijn on
der meer Robert Cecil, Yiviani, Nansen,
Ruffini.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
EEN PSEUDO-KONING.
Misschien zullen so..unige lezers zücSi
nog iets van het optreden van den zon
derling Lebaudy herinneren, die koning
van den Sahara wilde zijn? Uil Nice ftoimt
thans bericht van een even zonderling
heer, die cehler levens een oplichter is, en
die zich Lodewijlk I, koning van Trans.
•Kaukasië en Viianvalië noeml. Sedert
eenigen tijd was de aandacht van dc po-li.
tie ie Nice getrokken door hel optreder
van den man, die zich dezen titel toekent.
Zijn gebied is thans in de macht der sow-
jets, maar in afwachting van «en spoedige
restauratic had hij maar vast voor eenige
mil kronen bcslelling-en aan japonnen cn
liofmantels en diademen gedaan bij fir
ma's ai-s R-edfern, Mappen, Webb, e.a. De
man, die zioh prins van Vi'.arjval noemt,
heet Laforge; hij is te Honfleur geboren,
zeven-en-vcerlig jaar oud en reeds her
haaldelijk wegens oplichterij veroordeeld.
'De papieren, die er in de uiterst beschei
den, door heim bewoonde gestoffeerde
'kamer in beslag zijn genomen, vulden
een geheel rijtuig. Het waren proclamaties
aan hot Trans-Kaufiiasische volk, ko
ninklijke ordonnantiën; besluiten, waarbij
ministers benoemd werden; acten, waarbij
omlersoheidingsieekens en waardigheden
in hel leven geroepen werden-; dekreten
tot vaststelling van de mil-ilaire unifor
men, enz. De onechte koning had een
jongevrouw van i'chle zeden lot minna
res. Hij noemde haar zijn verloofde en
een koninklijk besluit had haar tot prin
ses van Ferghana, hertogin Maikopp ge
stempeld. In de Russische kathedraal zou
den huwelijk en kroning plaats hebben,
bodewijk I, koning van Trans-Kaulkasië
en Viianvalië, was jn correspondentie met
de kanselarijen en de legaties in Europa
en Amerika; hij had hun kennis gegeven
van de onaflbanikelijlkheids-proclaanatie
van het koninkrijk en .van zijn troonsbe-
-stijging. Zelfs had hij modellen van post
zegels ingediend bij den zetel van dc
wereldpost-'unie le Bern.
Laforge, zoo meldt de Petit Paris-ion, is
in 1918 tot vijf jaar dwangarbeid ver
oordeeld. Hij is thans op beschuldiging
van oplichting in hechtenis genomen,
ovenals zijn minnares, die van medeplich
tigheid beschuldigd wordt.
Als een staaltje van d-e onsympa
thieke spilzucht, die ingeburgerd schijnt
te zijn bij tal van leden der Aanéri-kaan-
sche plutocratie, moge het volgende gel
den.
Mevr. Anna T. Dodga te Detroit is de
weduwe van den schatrijken motor fabri
kant Horace E. Dodge. Het schijnt dat de
boedel door curatoren beheerd wordt.
De weduwe moet echter leven. Zij" beeft
zich dus lot den rechter gewend nret bet
verzoek om haar uit den boedel een jaar
geld toe te wijzen. Haar echtgenoot was,
zeide zij, gewoon 1,009,000 doll, 's jaar:
te besteden voor het onderhoud vair hel
gezin. Zij kon hei trouwens niet doen met
minder dan 40,000 doli. in de maand. De
rechter kon zioh met die opva'ii-ng ver-
ecnigen en stond toe, dat de weduwe een
jaargeld uit de nalatenschap zal ontvan
gen van 500,000 dollar.
In Tsjecho-Slowakije zijn weder
500,000 hectaren land van groote bezitters
door den staat in beslag genomen. Het
groole gedeelte ervan zal onder de Tsje
chische legioensoidaten verdeeld worden.
90 procent van het in beslag genomen
land Jigt in Bohean-en en behoort aan
adellijke geslachten of aan rijke burger
families.
Te Elberfeld heeft de politie een
bende van negen bandieten ingerekend
die al sedert weiken in de buitenwijken
der stad hun slag sloegen. Gemaskerd en
met revolvers gewap-end drongen zij
's nacht die -huizen binnen en roofden'er
wat van hun ga-ding was. De daders zijn
meest jongelui van bij de twintig jaar.
Het comité van actie van de staats
beambten in Ilalië. heefi tot opheffing
der staking Iwslolen. Van beden af zal
het werk herval worden. Men zal een
beslissing van het conflict door bel par
lement afwachten.
Naar inen verneemt hebben groepen
van bankiers, die hun werk maften van
internationale ieemngstransacUes beloofd
dat voorlaan bij alle transacties die der
fi-nancieelen wereld-toestand raken, dc
goedkeuring zal worden gevraagd van
de Amcri-kaansclhe autoriteiten.
De Pruisische minister van jus'itic
zal eerlang bij den Land-dag een wetsont
werp indienen, strekkende tot toelating
van vrouwen voor het ambt van schepen
en gezworene.
oudoom moesten maken. Zijn geldzending zijner genegenheid voor mij te ontlokken..
was dus destijds verloren geraakt en hij
kende zijn halfzuster genoeg om (e weten,
dat zij eerder van honger en ellende zou
omkomen, <L.n zich een tweede maal tol
hem le wenden. Hij schreef aan zijn i.eef,
verklaarde hem hoe de zaak zich had toe
gedragen en verzocht hem over te komen.
Na eenige weken gaf deze toe en
kwam.
Zijn opvoeding was, gelijk men het on
der die omstandigheden nauwelijks kon
verwachten, zeer gebrekkig; maar door de
vlugheid, waarmode hij zich in zijne nieu
we positie wist te schikken, door zijn
vlijt, zijn ijver om het verzuimde in te
haten, won hij het hart van den ouden
oom, en toen uw vader bij het begin der
volgende vacanlie op Guruguh aankwam,
bevond zich de neef aldaar reeds volko
men tehuis. Gelijk hij laler zeide, maakte
de jonge Gulhbridge eerst op hem vol
strekt geen gunstigen indruk. Hij had het
gevoel alsof deze iels trachtte te verher-
gen, alsof hij een masker droeg; maar ij
hield dit wantrouwen voor onrechtvaardig
en hatelijk, cn spoedig waren die beide
zoo verschillende jongelieden de besle
vrienden.
Guthbriidge wist uw yad-e-ï de bekentenis
Deze had getracht ze uit dankbaarheid
jegens zijn oom en weldoener te onder
drukken, omdat hij wist, dat deze nooit
vrijwillig zijn toestemming zou geven tot
een verbintenis van zijn erfgenaam met
een arm meisje, dat ver beneden zijn stand
was. Kij had daarom ook besloten den om
gang mot dc familie, waarin ik leefde, zoo
veel mogelijk le beperken en iedere samen
komst met mij te vermijden. Gulhbridge
echter poogde met alle macht dit besluit te
doen wankelen en uw vader aan le moe
digen op den ingeslagen weg voorl ie gaan.
Hij herinnerde zijn neef aan de belange-
loozc liefde zijns ooms, die immers riie's
anders dan het geluk van zijn neef beoog
de, en zonder twijfel zou loa'.envmen, wan
neer hij zag, d-at zijn genegenheid niet
een voorbijgaande l'uim was. Hij wees
hem op mijn treurige positie cn nc. te
het een lafheid mij aan een slecht begre
pen gevoel van plicht ten offer le bren
gen,' kortom, hij wist steeds nieuwe re
denen te vinden om zijn meerling te ver
dedigen. Indien ik nu aan dien tijd terug
denk, dan komt het mij voor, alsof hel
gamsclic gedrag van den jongen Gulhbrid
ge, met wien ik door uw vader kennis ha-d
gemaakt, mij wantrouwen had moeten in
boezemen; maar ik was jong en zonder
ondervinding en twijfelde niol bet minst
aan zijn oprechtheid.
Het zou mij (e ver voeren, indien ik u
den loop der gebeurtenissen lol in d-s
k'ci-ns'.-e bijzonderheden wilde mededeelens
ik bepaal er mij slechts toe u le zeggen,
dat Guthbridgc er in slaagde d-e bczw.a-en
van zijn neef weg le nemen.
Hot toeval kwam zijn plannen te hu'p.
Uw vader v-o-nd mij op zekeren dag in bil
tere tranen; de dame, in wier dienst ik
was, lia-d mij op zulk een wijze belcedig
dat mij geen keuze meer ov rbleef, ik
mocsl h-et buis ver aten. Nu had ik geen
tehuis meer. Later is dikwijls de gedachte
bij mij opgkomc-n, dat Guthbridge zelf de
hand in bet sp"l had, om mij z-co in verle
genheid te'brengen, da! ziin neef vèrpV .1
zou zijn zic.h openlijk te verklaren. In
dien het zoo was, heeft hij zijn doel bo.-
reikt. Uw vader wilde n-i, openhartig ge]i;k
hij was, zijn oom dadelijk de mededceilug
zijner verovlng maften, maar Guthbrijlpe
hield hem terug. Hij s-elde ons voor. dat
het een heilige pliohl van ons was, dm
ouden man zooveel mogelijk te sparen en
hem slechts langzamerhand op hel mis
lukken van zijn lievelingsplan, de verbin
tenis van zijn neef me! de dochter van een
vriend z'teer icu/'-J „ar Ja. L-'teiteu.