„ONS BLAD" Byreais: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: BUITENLAND. Et 1 11 I.KTON mos-—"- De „reactionaire" minister. De as Kamerverkies-ngen. ü.tuer ïaisciie Vlag Na 204 MAANDAG 13 JUNI 1921 14e JAARGANG DAGBLAD Abonnementsprijs per kwariaal voor Alkm-s. rf 2.— Voor buiten Alkmaarf 2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0A0 f hooger. ADMINISTRATE No. 433 REDACTIE No. 633 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames per regel f Ö.75; Rubriek „Vraag cn aanbod" bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60. Naar aanleiding van de criculaire van Minister Aalberse okr de noodzakelijkheid van beperking van overheidssteun bij den woningbouw, zijn de pennen los gekomen en de monden opengegaan. Aan den eenen kant staan de Vrij-libcralc organen, die den Minister prijzen, doch al leen om den eigen lof te kunnen zingen van: ..Wij hebben het al zoo lang zien aankomen, dat het mis moest Ioopen; wij hebben al zoo lang gewaarschuwd". Of wel: „wat nu gezegd wordt, komt veel te laat; de woningpolitiek is al reeds onher roepelijk bedorven". Aan den anderen kant staan dc natuur lijke vijanden van onzen Roomsehen Mi uister, de sociaal-democratische organen en vereenigingen, die schrijven of in 1110- tie's neerleggen, dat Nederland met de. laatste ministeriêele circulaire met volle zeilen de reactie le gemoet vaart. Het is dus voor Minister Aalberse: pas op je „vrienden" en Iet op je vijanden. Speciaal aan deze laatste de „vrien den" bovenbedoeld worden, blijkens iedere nieuwe stembusuüslag al minder voor sc- deus genomen in ons land maar zeer bijzender aan de ultra-democraten van allerlei schakeering, had de inleiding der circulaire toch iets moeten zeggen. En met wondere eenstemmigheid valt al wat rood is of roode neigingen heeft op de hesluiten der ministerieele beschikking aan, zonder op de motiveering ie letten. En in die moliveering werd toch nauw keurig becijferd, dat op het oogenblik een productie van 90.000, zegge negentig dui zend woningen met steun van Rijk en Ge meente in gang is of weldra mag worden verwacht. Daarin wordt verder met een duidelijke becijfering aangetoond, dat "Set woningte kort in ons land ongeveer 52.000 woningen bedraagt, zoodat er, na voltooiing der 90.000 woningen met overheidssteun, een overschot komt van 48.000 woningen. Er is dus voor verdere onbewoonbaarverkla- ring en tegengaan van samen woningen nog een prachtig perspectief. Voorts wordt in dc inleiding van Minis ter's circulaire aangetoond, dat er, voor dén bouw der nu reeds onder handen zijnde woningen slechts pl.m. 28.000 bouwvakar beiders in heel ons land beschikbaar zijn, waardoor de voltooiing eerst over twee jaar kan worden verwacht. Het zou dus een dwaasheid zijn, om nu aog nieuwe aanvragen in behandeling te nemen. En toch is de „reactionaire" mi nister daartoe, blijkens ho$ slot van zijn circulaire ook nog bereid, mits de nood zakelijkheid daartoe in een bepaalde ge meente kan worden aangetoond en de be- noodigde arbeidskrachten beschikbaar zijn. Dit alles moest voldoende zijn om aan te toonen, dat het onverantwoordelijk is verder millioencn le voteeren voor wo ningbouw, bij den tos'i reeds zoo bedenke 'ijken toestand v :i 's-Iands financiën, Maar, zeker nu wij $1 weer dc groote verkiezingen in zicht krijgen, wordt deze dwingend noodzakelijke beperking aange grepen om een Minister, die met zijn ar beidswet, een der voorlvarendste poiitici van den laatslen tijd is gc-bleken, voor „re actionair" uit te maken. Wij zijn toevallig in staat om over dc werkzaamheden van Minister Aalberse op woning". .v gebied eenige zeer frappante cijfers mee ie deelen. Vanaf het inwerking treden van de Woningwet (1902) tot einde 1917, werden gebouwd met overheidssteun: Hieruit blijkt dus. dat vóór het optreden van Minister Aalberse in den lijd van zestien jaar 37305 woningen werden ge bouwd met overheidssteun, waarvoor een bedrag Van ruim f 98 millioe'n uit de schat kist als voorschot en bijdrage werd toege staan. Toen kwam dc „reactionaire" Minister Aalberse en in 2jaar lijd wisl hij voor ruim 87.000 woningen een bedrag van meer dan f 230 millioen voor woningbouw be schikbaar te stellen. Itet is natuurlijk niet onze bedoeling om onze roodgetinte landgenoolen te overtui gen van hun „vergissing", wanneer zij in d. jongste circulaire van Minister Aalberse eenige recalionaire bedoeling zien. Wan neer iemand onzen Minister van Arbeid, die met zijn sociale wetgeving lot het uiterste van Nederland's economisch kun nen is gegaan, beschuldigt van „reactio naire" bedoelingen, is hij willens en we tens een lasteraar, waarmee-niet te praten valt. Wie dit op het gebied van den woning bouw ook nog cei.s gedemonstreerd wil zien, heeft aan bov?*»**—inde cijfers zeker wel voldoende. 37305 woningen voor f in 1918 wérden geb. 0013 woningen voor f in 1019 werden geb. 13G52 woningen voor f in 't le balfj. 1920 13841 woningen voor Dus tol.'Uil: 74411 woningen voor f 330.277.958.34; 98.111.022.83 49.525.709.71 92.124.791.10 90.515.834.69 y. De laatste vergadering van de R K Kieskring-organisatie te Haarlem ge houden, verliep niet zoo vlot als ik wel gewenscht en verwacht had. Hierdoor viel het mij moeilijk aan het slot iets in het midden te brengen, v/at ik toch gaarne had willen zeggen en waarvoor ik thans de gastvrijheid der N. H Crt. inroep Het komt mij n. 1. voor, dat wj aiitmaai nog vroeger dan de vorige maal het geval was, met de voorbe reiding der verkiezingen moeten be ginnen. Het aantal kiezersns sinds 1918 be- langr ik uitgebreid door het vrouwen kiesrecht en hoe prooter de massa, hoe moeil'ker het z n zal haar in te lichten, haar in beweging te brengen en ten slotte haar te begeesteren Men onderschatte vooral ditmaal die taak niet. "Daarom moet er tijdig begonnen, worden, opdat het uitge breide kiezerskorp1 volgens een vooraf ernstig bera md plan intens zal kun nen worden bewerkt. Voor die bewerking is in de eerste plaats noodig, dal de candidalen be kend z.jn. Zulks biedt natuuiTjk op d> vergaderingen in de locale kiesver- eenigingen zijn groote voordeelen Vervolgens heeft men bij vroegtijdige candidaatstelling een ruim e van tijd om allerwege voor de kiezers op te treden, want het is toch zeer gewenscht, dat de candidaten zelf bij de te voe ren propaganda door middel van spreek beurten het leeuwenaandeel voor hun ne ning nemen. Bo n heeft een tijdge candi- daatsi.3' ook no het voordeel dat de actie valt midden in het winter seizoen, he welk zich bij uitstek voor het doel leent, terwijl, wanneer de can didaatstelling worde verschoven, een belangrijk deel van den strjd, met zijn veeltallige vergaderingen in het veel minder geschikte voorjaar valt, O, v/at zouden wij dien winter '21/'22 heerlijk kunnen benutten, mits maar bijtjds wordt aangevangen Is er dan '-een enkel bezwaar zoo vroeg te b ginnen Wij kennen er één Wanneer de candidaatstelling zoo spoedig zou plaats hebben, zijn de wjzigingen in het Staatsprogram nog niet bekend Tot die wijzigingen behoort het be langrijke punt van de publiekrechte lijke regeling der bedrijfsraden. Wij v/enschen, aldus zal men zeggen, te weten hoe de verschillende'candidaten daarover denken, alvorens aan hen onze stem te geven voor de groslijst. Volkomen terecht.... in theorie! Maar meer niet, practisch onge grond. Is het aan te nemen, aldus vra gen v/ij aan den onbevooroordeelden kiezer, dat wanneer dit punt op het program is geplaatst, 0ok maar één candidaat de onderteekening daarvan zou weigeren Dat komt niet voor. De kv/estio der bedrijfsraden is toch immers gisteren niet uit de lucht ko men vallen En de candidaten zijn toch ook geen boschnegers uit Congo, van wie men nog nooit iets heeft ge hoord of gezien Bovendien hebben w.j de ervaring van 1918, toen de can didaten het laatste oogenblik voor de verkiezingen niet voor een enkele wijziging, maar voor een gansch nieuw program kwamen te staan En le verde het bezwaren op Immers neen I Gesteld echter eens het ondenkbare geval dat het kiezerskorps iemand had gecandideerd, die ten slotte het katho liek program niet wil onderteekenen en dat zoo'n candidaat zoo onnoozel was een plaats op de groslijst te aan vaarden, zonder te begrijpen welke consequenties dit voor hem ten aanzien van het R K. Program meebrengt ik stem gaarne toe dat het een on gerijmdheid is zulks te veronderstel len maar nemen wij, het eens 'n oogenblik aan zou daartegen dan niets meer te doen z jn Ongetw.jfeld De wijziging in het program zal zeker zóó tijdig komen om in zoo'n geval alsnog maatregelen te kunnen nemen. Ik geloof dan pok, dat ik aan het ééne onwezenlijke bezwaar een veel te ruime plaats heb ingeruimd en dat er met klem op aangedrongen moet wor den, het samenstellen der groskjsten zoo t jdig mogelijk te doen plaats heb ben Mogelijk zaï hier overleg met het Bestuur van den Bond van R. K Kies kring-organisaties noodig zijn zoo ja, dan hepen v/ij dat de Besturen der Kieskringen Haarlem en Helder hier- toe tijdig stappen zullen doen. Hier geidtv/ie spoedig werkt, werkt dubbel. Haarlem. MICHIELSEN Opper-Silezië. De ins-teU'lng een-er onzijdigs sfroo'k lusschen Duitscliers cn Polen hoeft voor treffelijke resultaten gegeven. De door de en-tenle-eonimissie bevalen maatregelen zijn in den geest der instructies van ge neraal Lerend uitgevoerd. In het midden vak hebben de opstandelingen zioh op de geh-eele demarcatielijn terugigtrokken op van te voren vastgestelde stellingen. De onzijdige strook is voor 't grootste ge deelde bezet door Fransche afdeëlfegen. Er word| geen enkele botsing gemeld; zoowel de Polen als de Duilschers houden zich volkomen rustig. In de noordelijke en zuidelijke vakken heeft de toestand een ander aanzien. Te Rosenberg, dal de Duilschers voor de aankomst der Engelsche afde-eUngen had den bezel, hebben de troepen va-n generaal Höfer d-e Poolsehe bevolking erg geringe loord. De Engelsch-eji nemen een lijdelijke houding aan. In het zuidelijke vak hebben de Duil- schera na sterke vuurvoorberei-ding, een forschen aanval cp de Poolsehe stellingen gedaan. De verliezen zijn aan weerszijden groot. De Pool-sche opstandelingen, die de ver wachte, doeltreffende bescherming Vun Entente-troepen legen Duit scire aanvallen niet hebben gekregen, hebben na verbit terde gevechten Kan-dszin, Ujest cn Sla- wen l zin hernomen, t-en einde den Duü- schen op mars ch in het nijverheidsgebied' te keeren. De Poolsehe opstandelingen publiceeren een beroep op de Eng-eJscthe soldaten, waarin oa. staat: Wij strijden legen de Ententeregceri'Jigen. Wij zijn noch bolsje- wiki, noch werklieden en landbouwers •die voor bun vrijheid vechten en den dood boven terugkeer lol Duitsche sla vernij verkiezen. Wij wi'llen u duidelijk •maken dat ons doel is vrij en in vrede in ons land le arbeiden. Het Berliner Tag-eblalt verneemt nil Oppeln: Terwijl dc Polen bez-g schijnen den opstand1 le Mqiiideercn, gaat de Poolsehe pérs voort te beloogen dat liet industrie gebied aa.n Polen behoort le komen. Kor- fanlv's Grenzzcilung is door de Entenlc- conwnissic verboden, tnoar in zijn nieuwe orgaan de Wegweiser wordt geschreven: „Geen Höfer, geen Escheridh, geen Lu- dendorff zal de rijkdommen van liet Op- per-Silczisdlie industriegebied meer zien. Indien de bondgenoolen mochten gedoo- gen dat de brutale maeiht van het Prui sisch iriilitairismc nog eens in Opper-Si lezië haar overwinning vierde, zou zij slechts puinhooipen en ascih vinden. In vrijheid leven of ten onder gaan en in den ondergang alles begraven. Dat is op hei oogenblift de stand van het Opper- Sileziscihe vraagstuk." De correspondent van liet Berliner Tageblatt gelooft echter niet dat dit ern stig gemeend is, maar meent eerder, dat Korfanfy een druCt op de Entente wit uit oefenen. De Times meM'l: De Fransche regee- rirg heeft op het Brilsdhe verzoelk om mee te gaan met Engeland en de gealli eerde militaire commandanten in Opper- Srlezlë te machtigen zoo r.oovtig troepen iegen Poolsdhe opstandelingen te gebrui ken, geantwoord. Frankrijk antwoordt dat generaal De- rond instructies ontvangen heeft, om met Engfeüsdhen en Italianen samen le wei-ken maar hel maaiki eenig voorbe houd. Het nieuwe bericht, dat omtrent den toestand in Opper-Silezië Zaterdag te ver meiden vlei, is, dat men loclh van plan selhijnt te zijn het geheele O-pper-Silezii- scihe gebied of althans het industriege bied van opstandelingen te zuiveren. D-ii zal tot op zak ere hoogte een opgeven van het plan der drie zones belcekenen. Vol gens do «ene lezing heeft generaal Ilen- nicwev uitvoerige volmachten gekregen en rs hij van pilan de opstandelingen rit geheel Oppcr-Silerië te verdrijven. Hij wordt daarin ondersteund door de Ita- Kaansclhe troepen, die len decle nog op weg zijn naar Opper-Silezië, evenals aan zienlijke. Engelscthe versterkingen. De 'deskundigen van de geallieerden verkla ren binnen de 10 dagen het geheeie in dustriegebied schoon le hebben g-eveegd van opslandeüingen. Een andere lezing ■zegl, dat hel plan beslaat weliswaar hei industriegebied te zuiveren, maar dan ha'lt le maften aan de swens vaal de dis- itricten Tarnowilz en Plees. De districten Pless en Rvbnik zouden dan in de hand van de Poolsdhe op standelingen blijven. Gevechten vinden nog wel plaats, maar er wordt n.iet meer .zoo levend'g gevochten als in de laatste dagen. D-e Duitsche zelfweerbaarheid zal zich gclheel terugtrekken en, naar ver luidt. zou de geallieerde commissie het bevel hebben gegeven dat zoowel de Duit sche zelfweerbaarheid als de Poolsohe opstandelingen het veld hebben te rui men. Gedeelleli-Tc zou reeds aan dit bevel zijn voldaan. In'elk geval heeft men hier een .graadmeier voor het gezag, cl-at de -geallieerde commissie nog heeft, daar thans voor het ee-rst een strikt bevei naar weerskanten is uitgegeven. Aan Duitsche zijde gelooft men niet, dat de Polen bet bevel zullen oevolgen en men hoopt, dat dan generaal Heim.it/ker zeer en erg'eek zal optreden. De Duitsche slemimingspoli- tie zou als flank dekking voor de Engeï- scihe troepen dienen, ingeval men verder ■moet o-pmarclhceren. DE PROCESSEN TE LEIPZIG. Ramdohr, de student, is door het rijks- gerechtshof vrijgesproken. Schmidt, de president van d-en Senaat, heeft de vrij spraak als volg! gemotiveerd: De beklaagde werd er zeer van verdacht, dat hij jeugdige personen etielijke malen had mishandeld. Die mishandelingen zijn echter niet bewezen. De verhooren der ge tuigen waren door overdreven bewcrin- VRIJ NAAR MET DUlTSf'H. 17. Weer verliepen jaren. Uw vader had het gymnasium verlaten en was naar de uni versiteit gegaan. Hij studeerde rechtsge leerdheid, omdat zijn oom van meening was, dat grondige kennis van wet en recht hem laler bij het beheer zijner uitgebreide hczillingen zeer van nut zouden zijn. De oude heer was namelijk vast besloten zijn neef al zijn beziltingen te laten erven. Voor zijn halfzuster en haar zoon had hij in zooverre gezorgd, dat hij voor eerstge noemde een jaarlijksche rente had bepaald voor het geval, dat zij nog eens te voor schijn zou komen. Bij haar dood zou het leent op dit inkomen op haar zoon over gaan." Mevrouw Wallhagen maakte een pauze. Met kloppend hart volgden de b«de toe hoorders de woorden der moeder. Nooït hadden zij lot nu toe van deze tante en haar zoon gehoord. Wol zouden zij nog verder vernemen? „Is woonde, gelijk u bekend Is, In mijn [tugd bij een oude, ziekelijke nicht. Zij had haar klein fortuintje besteed u. er een lijfrente voor te koopen. Omdat ik zelf arm was, was ik bij haar dood geheel en al zonder middel van beslaan. De geestelij ke, die haar van de laatste H. H. Sacra menten voorzien had, ontfermde zich over mij en verschafte mij een beirekking bij een dame, die ik in '4 huishouden behulp zaam moest zijn. Het werd mij toegestaan, mede aan tafel te elen, maar overigens be handelde men mij als de overige dienstbo den, met dat verschil, dat men mij meer werk gaf en minder voorkomend behandel de. Ik wil niet langer stilstaan bij dezen voor mij zoo harden tijd, maar u enkel ver tellen, dat ik in die familie het eerst uw vader ontmoette, die de vacantie bij zijn oom doorbracht en herhaaldelijk in ons huis kwam. Hij zag het ellendig leven, dat ik leidde, en had medelijden met mij. In mijn verlatenheid was ik dankbaar voor ieder vriendelijk woord, voor ieder teeken van deelneming, en zoo ontstond, zon der dat ik het zelf wist, in mijn hart spoedig een warmer gevoel voor den ridderlijken jonkman. Dal dit gevoel beantwoord werd vermoedde ik niet. Hij keerde naar de uni versiteit terug zonder dat ook maar één woord, één oogopslag mij de gevoelens zijns harten hadden verraden. Weinige weken later kwam een gebeur tenis, die in Iiaar gevolgen voor hem zeer noodlottig zou worden. Mijnbeer Brauns- berg ontving een brief van een onbeken de hand uit San Francisco. De schrijver stelde zich hem voor als zijn neef William Guthbridgc, die gelijk zijn moeder hem op baar sterfbed verzocht had, zijn oom haar dood bekend maakte. Hij voegde" er nog bij, dat zij in haar laatste uren herhaalde lijk van haar broer had gesproken, en hem van harle had vergeven, dat hij zoo mcedoogenloos jegens haar was geweest. „Ik zelf echter," zoo eindigde het kor te schrijven, „kan onmogelijk de koelbloe dige wreedheid vergeten, waarmede u mijn moeder zoo lange jaren in ellende liet vergaan, terwijl u zelf alles in over vloed hadt. Daarom heb ik tot heden ge wacht met u te schrijven. Wat mij betreft, ik verlang niets van u, mijn arbeid in de goudvelden heeft mij wel geen rijkdommen verschaft, maar hij be waart mij voor gebrek. Misschien werpt u deze letteren, evena's die, welke mijn moedei- met haai hartebioed geschreven had, verachtelijk of onverschillig in de papiermand het zij zool Ik heb einde lijk de belofte, diie ik een jaar geleden aan een stervende gedaan heb, vervuld; dat is mij voldoende". Gij kunt gemakkelijk begrijpen, Welken indruk depe tijding, deze serwjjten op uw gen hunnerzijds minderwaardig, cn de ge loofwaardigheid werd daardoor aanmer kelijk verminderd. Het Hof is niet in slaat om, op grond van één enkele getui genis, een bepaalde gebeurtenis vast te stellen. Het kan echter alleen dan bepaal de strnfwetartikelen loepassen als een straf baar feit bewezen is. Uit de behandeling is gebleken, dat de beklaagde heeft gemeend, plichtsgetrouw en rechtvaardig te handelen. Als dil echter het geval is, dan is de strafbaarheid van de daad vervallen. Daarna trad de president nader in de bij zondere gevallen en hij leidt laaruit af, dat de beklaagde zich niet had schuldig ge maakt aan een strafbaar feit. Ramdohr is onmiddellijk uit de voor- loopige hechtenis ontslagen. Nader wordt nog gemeld: De officier van justitie constateerde dat bij voorzichtige waardeering der verklarin gen van de minderjarige getuigen vaststaat, dat beklaagde in eenige gevallen kinderen met riemen, met een stok en met de vuist heeft geslagen. Zoodoende heeft hij hen geprest tot bekentenissen. IIcl is echter niet de taak der veldpo litie, met alle middelen het leger te be schermen; zij mag slechts middelen toe passen, die het aanzien van liet Duitsche leger niet benadeelen. Hierop volgde de cisch van 2 jaar gevangenisstraf. De verdediger voerde aan, dat Ramdohr niet volgens de strafwet, doch volgens oor- logsnoodzaak heeft moeten handelen. Wat zou R.'s generaal hebben gezegd, als ten ge volge der vrijlating van kinderen een Duilsch troepentransport ontspoord cn Honderden soldaten gedood waren? R. had -rich in dat geval niet kunnen veront schuldigen met de bewering, dat hij op grond van de strafwet de kinderen had moeten vrijlaten. Bij deze opmerking applaudiseerde de publieke tribune luidruchtig, waarop de voorzitter niet ontruiming der zaal dreig de. De verdediger bestreed voorts de geloof waardigheid der minderjarige getuigen, wier verklaringen hij een aaneenschake ling van onmogelijkheden noemde. In geen enkel pioces is zóó gelogen als bi dit. Nadat liet O. M. deze laatste bewering had bestreden werd de uitspraak op he den bepaald. De mijnwerkerssiaking in Engeland. Men acht het zeer waarschijnlijk, dat de mijnwerkers lieden over acht dagen, weer aan het werk zullen gaan. De parlementaire medewerker van de „Daily News" zegt dat de ministers ver wachten, dat de stemming meer zal be werken dan een einde aan het geschil te maken. Zij zal, naar zij geïoöven, een werkelijken en duurzainen vrede brengen aan de mijnwerkers cn dc algcmeene her leving van handel en bedrijf bevorderen. Het gedeelte over aandeel in de winst in de voorstellen van de eigenaars wordt beschouwd als een merkwaardige vooruit gang dat vermoedelijk er toe bij zal dra gen den toestand van den steenkolennij- verheid te consolideercn. TEGEN DE SANCTIES. Alle partijen in het Rijnland, van de Quitsch-liritiounlen tot dc meerderheidsso- craliïten, hebben in een gemeenschappelijke vergadering le Königswinter een molde aan- geaionien, welk protest aanleekent te-gen dc bestendiging van de sancties aan den Rijn, tegen de versterking der bezettings troepen en het gebruik van negers. Ten gevolge van de sancties neemt de werk loosheid onrustbarend toe en dreigt tot een ramp te leiden. VENIZELOS. Dc „Times" meldt, dat Vemzelos toege treden is tot de kleine commissie, die den raad van de federatie van volksvereenigin- gen toi bijstand zal dienen. Men denkt dat Vcnizelos verschillende landen zal gaan bezoeken om belangstelling te wekken voor de federatie. Andere leden van de commissie zijn on der meer Robert Cecil, Yiviani, Nansen, Ruffini. GEMENGDE BUITENL. BE RICHTEN. EEN PSEUDO-KONING. Misschien zullen so..unige lezers zücSi nog iets van het optreden van den zon derling Lebaudy herinneren, die koning van den Sahara wilde zijn? Uil Nice ftoimt thans bericht van een even zonderling heer, die cehler levens een oplichter is, en die zich Lodewijlk I, koning van Trans. •Kaukasië en Viianvalië noeml. Sedert eenigen tijd was de aandacht van dc po-li. tie ie Nice getrokken door hel optreder van den man, die zich dezen titel toekent. Zijn gebied is thans in de macht der sow- jets, maar in afwachting van «en spoedige restauratic had hij maar vast voor eenige mil kronen bcslelling-en aan japonnen cn liofmantels en diademen gedaan bij fir ma's ai-s R-edfern, Mappen, Webb, e.a. De man, die zioh prins van Vi'.arjval noemt, heet Laforge; hij is te Honfleur geboren, zeven-en-vcerlig jaar oud en reeds her haaldelijk wegens oplichterij veroordeeld. 'De papieren, die er in de uiterst beschei den, door heim bewoonde gestoffeerde 'kamer in beslag zijn genomen, vulden een geheel rijtuig. Het waren proclamaties aan hot Trans-Kaufiiasische volk, ko ninklijke ordonnantiën; besluiten, waarbij ministers benoemd werden; acten, waarbij omlersoheidingsieekens en waardigheden in hel leven geroepen werden-; dekreten tot vaststelling van de mil-ilaire unifor men, enz. De onechte koning had een jongevrouw van i'chle zeden lot minna res. Hij noemde haar zijn verloofde en een koninklijk besluit had haar tot prin ses van Ferghana, hertogin Maikopp ge stempeld. In de Russische kathedraal zou den huwelijk en kroning plaats hebben, bodewijk I, koning van Trans-Kaulkasië en Viianvalië, was jn correspondentie met de kanselarijen en de legaties in Europa en Amerika; hij had hun kennis gegeven van de onaflbanikelijlkheids-proclaanatie van het koninkrijk en .van zijn troonsbe- -stijging. Zelfs had hij modellen van post zegels ingediend bij den zetel van dc wereldpost-'unie le Bern. Laforge, zoo meldt de Petit Paris-ion, is in 1918 tot vijf jaar dwangarbeid ver oordeeld. Hij is thans op beschuldiging van oplichting in hechtenis genomen, ovenals zijn minnares, die van medeplich tigheid beschuldigd wordt. Als een staaltje van d-e onsympa thieke spilzucht, die ingeburgerd schijnt te zijn bij tal van leden der Aanéri-kaan- sche plutocratie, moge het volgende gel den. Mevr. Anna T. Dodga te Detroit is de weduwe van den schatrijken motor fabri kant Horace E. Dodge. Het schijnt dat de boedel door curatoren beheerd wordt. De weduwe moet echter leven. Zij" beeft zich dus lot den rechter gewend nret bet verzoek om haar uit den boedel een jaar geld toe te wijzen. Haar echtgenoot was, zeide zij, gewoon 1,009,000 doll, 's jaar: te besteden voor het onderhoud vair hel gezin. Zij kon hei trouwens niet doen met minder dan 40,000 doli. in de maand. De rechter kon zioh met die opva'ii-ng ver- ecnigen en stond toe, dat de weduwe een jaargeld uit de nalatenschap zal ontvan gen van 500,000 dollar. In Tsjecho-Slowakije zijn weder 500,000 hectaren land van groote bezitters door den staat in beslag genomen. Het groole gedeelte ervan zal onder de Tsje chische legioensoidaten verdeeld worden. 90 procent van het in beslag genomen land Jigt in Bohean-en en behoort aan adellijke geslachten of aan rijke burger families. Te Elberfeld heeft de politie een bende van negen bandieten ingerekend die al sedert weiken in de buitenwijken der stad hun slag sloegen. Gemaskerd en met revolvers gewap-end drongen zij 's nacht die -huizen binnen en roofden'er wat van hun ga-ding was. De daders zijn meest jongelui van bij de twintig jaar. Het comité van actie van de staats beambten in Ilalië. heefi tot opheffing der staking Iwslolen. Van beden af zal het werk herval worden. Men zal een beslissing van het conflict door bel par lement afwachten. Naar inen verneemt hebben groepen van bankiers, die hun werk maften van internationale ieemngstransacUes beloofd dat voorlaan bij alle transacties die der fi-nancieelen wereld-toestand raken, dc goedkeuring zal worden gevraagd van de Amcri-kaansclhe autoriteiten. De Pruisische minister van jus'itic zal eerlang bij den Land-dag een wetsont werp indienen, strekkende tot toelating van vrouwen voor het ambt van schepen en gezworene. oudoom moesten maken. Zijn geldzending zijner genegenheid voor mij te ontlokken.. was dus destijds verloren geraakt en hij kende zijn halfzuster genoeg om (e weten, dat zij eerder van honger en ellende zou omkomen, <L.n zich een tweede maal tol hem le wenden. Hij schreef aan zijn i.eef, verklaarde hem hoe de zaak zich had toe gedragen en verzocht hem over te komen. Na eenige weken gaf deze toe en kwam. Zijn opvoeding was, gelijk men het on der die omstandigheden nauwelijks kon verwachten, zeer gebrekkig; maar door de vlugheid, waarmode hij zich in zijne nieu we positie wist te schikken, door zijn vlijt, zijn ijver om het verzuimde in te haten, won hij het hart van den ouden oom, en toen uw vader bij het begin der volgende vacanlie op Guruguh aankwam, bevond zich de neef aldaar reeds volko men tehuis. Gelijk hij laler zeide, maakte de jonge Gulhbridge eerst op hem vol strekt geen gunstigen indruk. Hij had het gevoel alsof deze iels trachtte te verher- gen, alsof hij een masker droeg; maar ij hield dit wantrouwen voor onrechtvaardig en hatelijk, cn spoedig waren die beide zoo verschillende jongelieden de besle vrienden. Guthbriidge wist uw yad-e-ï de bekentenis Deze had getracht ze uit dankbaarheid jegens zijn oom en weldoener te onder drukken, omdat hij wist, dat deze nooit vrijwillig zijn toestemming zou geven tot een verbintenis van zijn erfgenaam met een arm meisje, dat ver beneden zijn stand was. Kij had daarom ook besloten den om gang mot dc familie, waarin ik leefde, zoo veel mogelijk le beperken en iedere samen komst met mij te vermijden. Gulhbridge echter poogde met alle macht dit besluit te doen wankelen en uw vader aan le moe digen op den ingeslagen weg voorl ie gaan. Hij herinnerde zijn neef aan de belange- loozc liefde zijns ooms, die immers riie's anders dan het geluk van zijn neef beoog de, en zonder twijfel zou loa'.envmen, wan neer hij zag, d-at zijn genegenheid niet een voorbijgaande l'uim was. Hij wees hem op mijn treurige positie cn nc. te het een lafheid mij aan een slecht begre pen gevoel van plicht ten offer le bren gen,' kortom, hij wist steeds nieuwe re denen te vinden om zijn meerling te ver dedigen. Indien ik nu aan dien tijd terug denk, dan komt het mij voor, alsof hel gamsclic gedrag van den jongen Gulhbrid ge, met wien ik door uw vader kennis ha-d gemaakt, mij wantrouwen had moeten in boezemen; maar ik was jong en zonder ondervinding en twijfelde niol bet minst aan zijn oprechtheid. Het zou mij (e ver voeren, indien ik u den loop der gebeurtenissen lol in d-s k'ci-ns'.-e bijzonderheden wilde mededeelens ik bepaal er mij slechts toe u le zeggen, dat Guthbridgc er in slaagde d-e bczw.a-en van zijn neef weg le nemen. Hot toeval kwam zijn plannen te hu'p. Uw vader v-o-nd mij op zekeren dag in bil tere tranen; de dame, in wier dienst ik was, lia-d mij op zulk een wijze belcedig dat mij geen keuze meer ov rbleef, ik mocsl h-et buis ver aten. Nu had ik geen tehuis meer. Later is dikwijls de gedachte bij mij opgkomc-n, dat Guthbridge zelf de hand in bet sp"l had, om mij z-co in verle genheid te'brengen, da! ziin neef vèrpV .1 zou zijn zic.h openlijk te verklaren. In dien het zoo was, heeft hij zijn doel bo.- reikt. Uw vader wilde n-i, openhartig ge]i;k hij was, zijn oom dadelijk de mededceilug zijner verovlng maften, maar Guthbrijlpe hield hem terug. Hij s-elde ons voor. dat het een heilige pliohl van ons was, dm ouden man zooveel mogelijk te sparen en hem slechts langzamerhand op hel mis lukken van zijn lievelingsplan, de verbin tenis van zijn neef me! de dochter van een vriend z'teer icu/'-J „ar Ja. L-'teiteu.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 5