„ONS BLAD"
f 2.-
BUITENLAND.
1
DINSDAG 14 JUNI 1921
t.iiiAta.aasg.-'!
het Processieverbod.
Ga eens kijken.
•"'-1 'H i KTON
Unfler Valsctie Vlag
Orde en Arbeid
No. 205
14e JAARGANG
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
A et Geïllustreerd Zondagsblad
ÜH
f 285
f hooger.
Bureau: HOF ALKIV1AAR. - Telefoon: redacIierno!~s33 433
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
I per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan aile abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eert bedrag van f 500,—, f 400,—, f 2QÜ,—f 100,—,f 6Qf 35,—, f 15,
sie
Da;
Hei is aan onzen tijd en ons geslacht
voorbehouden merkwaardige resultaten
i .an van den onverbiddelijkcn loop der
hi'uorie. Wat vroegere jaren aan reohts-
ver.taobting hadden gebracht en lalere
1 iaii bestendigd, zagen wij geleidelijk
v.-vall.-n. Noemen wij slechts de gelijk-
-«? van het bijzonder met het open-
oaderwijs als een sprekend feit, ter-
v „e machtige ontplooiing van hel
openhaar Katholiek leven gedurende de
h ,i<!e kwart eeuw door het nageslacht
a s een nog veel sterker voorbeeld van
<ie overw.nning vuil recht op inrecht zal
v. orden aangehaald.
in heet dien ontwikkelingsgang neeml
<k opheffing v.an het processieverbod
v-.chts een kleine plaats in Zóó .sicrk is
elsch van gelijkheid voor allen, niel
enkel volgens de letter der wet, maar ook
de practijk, gaan spreken, dal libe-
- organen, waaronder zeifh de
ieawe Courant," die nooit van groole
welwillendheid voor de Roomsche bevol
king van Nederland heeft overgeloop-en,
<ie vorige week schreef, dat de opheffing
van het processieverbod de meest na
tuurlijke zaak van de wereld is en dat
ooa en juist de liberalen, die altijd op
het slandpunl der verdraagzaamheid heb-
ben geslaan ('t is de Nieuwe Courant
die aan 't woord is!) verplicht zijn lot
hel wegnemen uit de Grondwet van een
belemmering der Roomsolie vrijheid, mee
te werken, zelfs met de weienschap, dat
oe politieke kracht der linksche partijïii
daardoor verzwakt wordt.
11 is dan ook eigenlijk alleen de zaak,
w irom het hier gaal: het wegnemen
van oen onrecht, de opheffing van een
uitzonderingsbepaling, welke voor de
Katholieken alleen bestaat.
Want ieder mensah, die vreemd is
aan fanatisme, zal wel begrijpen, dat de
verandering in de betreffende wetsbepa
ling, zoo maar niet de Katholieke eere-
dienst uil de kerken de straat zal op-drij-
ren In den bestaanden toestand zal
voorhhanrïs wei niet veel veranderen;
•naar hei gaat om ons recht en om weg-
neming van een onrecht.
't Is daarom jammer, dat een deel van
onze proteslantsche Iandgenoolen dit
voorstel der Regeering. een voorstel, dat
al lang vroeger door een liberale Regee
ring moest zijn ingediend, aangrijpt
voor een anti-papistische beweging. Er
worden moties aangenomen, er worden
rekwesten naar de Statén-Generaal ge
stuurd, alsof Nederland bp het punt slaat
aan paapsche stoutigheden te worden
overgeleverd.
Dezulken vallen moeilijk le hekeeren.
N r ons, naar onzen minister van bi.11-
m-niandsohe zaken, luisteren zij zeker
ine! Ofschoon het hier alleen gaat om
e rechtskwestie, praat men hun toch
mei uit het hoofd, dat wij bevooroor
deeld zijn
Maar laten zij dan eens luisteren naar
scrsoisen van eigen gezindte, HetMeinum-
mer van „Die Hocbkirchc", maandblad
van de hoogkerkelijke vereeniging in
U 'land schrijft:
Alles demonstreert tegenwoordig,
v "om zou het protestantisme niet kerk
gebouw, huis- en studeerkamer verlaten
■en ook op de straten, openlijk, van zijn
teloor getu'gen, aldus gebruik makend
van groole propagandisüsche kracht,
de in zulk openbaar getuigenis ligt? Al
zou de processie oorspronkelijk een hei-
dcuseh gebruik zijn, dal de oude chris-
,f" 'o van de heiden-wereld overnamen,
v rom zou men niet vau de schoone
s niholen van het heidendom gebruik
kunnen maken, hen vullend met nieuwen
inhoud? Schr wijst er op, dat ook de
Israëlieten hun feestelijke godsvereering
in het openbaar hadden evenals de oude
Germanen. Meer dan goedbedoelde pre-
oMnï-os, die maar door weinigen gehoord
worden, baat „een moedig, gemeenschap
pelijk uilgaan van de gemeente op de
straten tot een luiden lof van de god
heid. Daar moet men naar luisteren.
Zooals wij van de katholieke kerii kun
nen lecren de deuren van onze kerken
voor de geloovigen open te zelen lot een
een dagelijksohe aanbidding, zoo moeten
voor de geloovigen open te zetten tot een
godsvereering buiten de kerkmuren..
Zullen wij ons niet bij een optocht aan
sluiten, wier wapperende vanen, spreu
ken en beelden uit liet N. Testament dra
gen die verzoening en liefde tot God
verkondigen en die manend ons toeroe
pen; Komt mede, wij willen te zamen
bidden onder den blauwen hemel?"
De Duitsche geloofsgcncolen van de
Nederlandsche processie-bestrijders zijn
blijkbaar al een heel stapje verder Niel
alleen denken zij er niet aan den Kaliio-
thoiïeken het houden van processies le
verbieden, maar zij zinnon zelfs op na
volging van dit Roomsch gebruik.
Bij een dergelijke voortschrijding dor
ideeën is een processieverbod niet tegen
te houden. Onze Nederlandsche confes-
sioneclen moesten dat eens begrijpen
gaan!
Onder bovenstaand opschrift schrijft
„Me4itor" in de „Residentiebode";
„Dicht bij de Balaafsche Pclroleum-
Maa'schappij, aan de Oosiduinlaan, is
eenige jaren geleden een Reuz-cngeb-ouw
gesticht, gewijd aan Sint Statisticus.
De houw van dit kasteel werd van
Rijkswege verzorgd en, aangezien liet Rijk
'och geen raad weet met zijn kasgelden,
werd de zaak flink aangepakt. Hecht en
sterk werd het paleis na 3-jarigcn bouw
verklaard gereed te zijn en na nog een
half jaartje peinzens werd hel gebouw
werkelijk ook in gebruik genomen, d.w.z.
allerlei colleges en deputation werden uil-
genoodigd om het gebouw le bekijken en
aangezien het werk voor de Statistiek in
den regel nogal saai is, ging dit met tal
van feestelijke bijeenkomsten gepaard en
werd er zelfs een glaasje wijn hij geschon
ken. Nu, dat was geen kwaad idée.
Vooraf was de voorgevel door den op
persten Rijksbouwer nog eens nagekeken
en deze vond de naamplaat niet doel
matig. Drie letlers in grilligen vorm: C.
13. S. Dat moest veranderd worden, want
telkens werd er aangebeld door allerlei
mensahen, die vroegen wat die letters be-
leekenden. Men had al een paar concier
ges meer aangenomen om die menscihen
te woord te staan en dat kou toöh zoo
niet blijven, want do Statistiek wees al
aan, dat er 11 Nederland 3 maal hon
derd duizend Rijks-concierges waren en
daar wilde men niet boven gaan. Geluk
kig dat de Statistiek zoo in dienst van de
hezuining kwam. Een nieuwe naamplaat
werd besteld en (kijk de Statistiek maar
na) voor oen simpele duizend gulden
kreeg men toen [e lezen: Centraal Bureau
voor de Statistiek. Maar to-en was ook
alies keurig in erde en kon men aan 't
werk gaan. Met een ijver, evenredig aan
het doel. ging een legioen nul:ige Staats
burgers, Stalen en Staatjes invullen en
l'appetit vient en mangeant, bijna elke
week werd er een nieuwe statistiek uitge
vonden, zoo'n werklust kwam er opeens,
d.w.z. lust tot werkverschaffing voor
nieuwe ambtenaren. D:e menschcn vulden
spoedig de ongeveer 40 lokalen die bij
den aanvang nog zoo ongezellig leegston
den en dat was vooral hierom zoo te be
treuren, dat het niet economisch was.
Toen hel kasteel lot in den nok gevuld
was en do kelders zoo vol met Statistiek
waren, dat men er niet meer in of uit kon
als er een enkelen keer eens een cijfcr-
vreter wat wilde nasnuffelen, toen, en dal
is nu weer zoo'n gemak van een behoor
lijke Statistiek, toen had men uitgerekend,
dat volgens de Stalistisohe gegeven per
100.0 inwoners minstens 150 kilo karton
ingevuld en opgeborgen moest worden en
daar was men nog lang niet aan toe.
En daarom gaat het Rijk weer bouwen.
Naast liet gebouw wordt toevallig de
Towniey-Hall afgebroken cn komt een
flink stuk grond vrij. Daar gaat gebouwd
worden een eerste dépendance van het
Centraal Hoofdbureau. De mooie tuin en
dat is nu wel wat jammer, wordt ook ge
deeltelijk in beslag genomen,, maar de
grond is te duur voor een blommetje en
bovendien, de statistiek vraagt dringend
om uitbreiding.
Het nieuwe gebouw moet dienen voor
een knoopen-statisliek. Een der vleugels
moet dienen om ten spoedigste nu eens
met absolute juistheid te weten te komen,
hoeveel knoopen er in Nederland worden
gebruikt, per jaar, per maand, per dag.
Daarna hoeveel knoopen er verwerkt wor
den aan mans- en vrouwencostuums, hoe
veel aan bovenklecrcn, hoeveel aan on
dergoed.
Een andere vleugel zal onmiddellijk na
de bijcenzameling der gegevens een sta
tistiek in elkaar zetten om te weten te ko--
men hoeveel knoopen er per Provincie
gebruikt worden, en per Stad en per Dorp
en per inwoner.
Het nut van oen dergelijke statistiek is
ontwijfelbaar en een glorie voor ons land
is het zeker, dat in geen enkel land ter
wereld nog zoo'n statistiek bestaat, zelfs
in China niet. En ook zal het dan eens uit
zijn met dat plagerige liedje: „geen h....
meer aan je lijf, geen knoop meer aan je
brhet zal niet lang meer duren." Met
de stuk-ken in de Iiand zal men u overtui
gen, dat het tegenwoordig anders is.
Wel zal het misschien lang duren eer
de statistiek aanwijst, dat wij te weinig
belasting betalen, maar dat is niet zoo
erg. Voor een nuttige zaak heeft ieder
rechtgeaard Nederlander wel wat over.
En bovendien, een „hervorragend"-amhte-
naar heeft oen statistiek gedacht die zelfs
zou kunnen bewijzen, langs zuiver statis-
tischen weg, dat er tal van burgers zijn
die hunne tevredenheid willen kenbaar
maken over de practisedc: wijze waarop
hun cijnspenningeu besleed worden. Daar
wórdt bij den nieuwen bouw reeds op ge-,
rekend, alhoewel in bescheidener vorm
dan de man van het statistiek-vak oor
spronkelijk had gedacht Die wilde er nog
een vleugel bijbouwen voor dit doei, maag-
de Minister van Financiën vond, dat een
klein kamertje voorloopig wel voldoende
zoïi zijn."
Ecu belangrijke samenkomst.
Loucheur en Ratlienau, de ministers van
herbouw in Frankrijk en Duitscliland, zijn
Zaterdag te Wiesbaden bijeengekomen ter
bespreking der technische, Xmancieèle en
economische bizonderheden van den we
deropbouw van bet verwoeste gebied in
Frankrijk.
Loucheur heeft verklaard, dat zijn be
sprekingen met Raliienan enkel een ge-
dach'tenwisselin-g zijn. Het kwam hem
voor, dat Ratbenau met goede bedoelingen
bezield was en bij voegde er aan toe, dat
de huidige besprekingen er toe kunnen
strekken om de groote lijnen voor de be
sprekingen der deskundigen vast te stel
len.
Nader wordt uit Parijs gemeld:
De ontmoeting tusscben Ratbenau en
Loucheur is Zondagochtend te Wiesbaden
begonnen en oen wederzijdscbe uiteen
zetting der algemeene opvattingen over de
oplossing, die zou kunnen worden gege
ven aan bet vraagstuk van den wederop
bouw in de verwoeste gebieden. In den
loop van dit eerste onderhoud gaf Ra
tbenau uiting aan zijn wenscb, om de
verplichtingen, die Duitsehland bij gele
genheid van het ultimatum bad aanvaard
le vervullen. Hij deed in bet bijzonder het
voorstel om een aanzienlijk aantal Duit-
schc arbeiders ter beschikking van de
Fransclie rcgecring te stellen.
's-Middags vond een nieuwe gedachten-
wisseling plaats tusscben de beide minis
ters. De beide ministers hebben vooral de
kwestie van het herstel nauwkeurig on
derzocht, en daarbij in bel bijzonder hun
aandacht gewijd aan den bouw van bou
ten huizen, de levering van de materialen
en de verstrekking van arbeidskrachten.
Ratbenau legde inlichtingen over be
treffende de Duitsche invoeren en uit
voeren. Hij critiseerde de belasting van
26 pet. op de uitvoeren. Toen men bij
Loucheur informeerde naar den uilslag van
zijn onderhoud met Ratbenau, verklaarde
Loucheur, dat Ratbenau den nadruk bad
VRIJ NAAR HET DUITSTH.
18. J
Hij zette als altijd, zijn wil door, tenmin
ste 11 zooverre, dat uw vader besloot niet
eerder dan dnavond voor zijn vrtrk naar
lui dalberg met zijn oom te spreken.
.Gedurende al dien tijd was Guhbridge in
een andere richting niet werkloos gewcesl.
Uw vaer merkte wel, dat zijn oom tegen
over No'ï scherp en onaangenaam begon
te worden; maar een vermoeden der val-
sche rol, die zijn neef speelde, kwam geen
öügenblik bij hem op. De oude man kon
si delijk z.-r gramschap niel langer on
derdrukken en overlaadde op zekeren dag
Ju do .ogenwoordiglieid van Gulhbridge
zijn niets kwaads vermoedenden neef met
de bitterste verwijten en onrecht vaardigste
JScóciuildigingen.
wuthbridge gat zich het voorkomen
«V.f hij ais middelaar wilde optreden,
maar in werkelijkheid wist bij de woede
«fins ooms ten tjppnnt le brengen. Uw va-
d"'. de nu te aal het S|K?J van zijn verra
derlijken vriend begreep, verzocht hem
fca-oh voislrkl niet met de zaak to be
moeien. Nu verloor Braunsberg plotseling
het laalsle overblijfsel zijner zelfbehoer-
sching. Hij liep naar zijn schrijftafel,
greepliel daarmliggende testament, scheur
de het in duizend stukken en wierp deze
zijn neef in 't aamgezcht, terwijl hij zwoer,
dat geen vo-et breed zijner landerijen, geen
penning van zijn geld ooit in 't bezit van
zijn (Maarden eeef zou komeD. Ook in de
aderen u-ws vaderes vloeide heet bloed.
Van dit ((Ogenblik af deed hij geen moei
te meer, om zich le zuiveren van de be-
schuldgingen, waarmede men hem overla
den had. Een dur later bad hij het huis,
dat hein zoo lang tot verblijf gediend
had, voor altijd verlaten. Den volgenden
avond reeds liet de lieer Braunsberg een
notaris ontbieden cn dioteeröe hem oen
nieuw testament, -waarin hij Wiiliam
Gulhbridge tot eenigen erfgenaam be
noemde."
Mevrouw VVaiWhagen zweeg en lag uit
geput in haar leuningstoel.
De oogen van Helena waren vochtig, ge
worden.
„O mania", fluisterde zij, „hoe hitter
hard moet de gedachte voor u zijn, dat
juist de verloving met u aamleiding was
geweest, dal mijnheer Braunsberg zijn
Jiief onterfde",
I „Ik wist dat destijds niet; ik vernam
de geheele waarheid eers-t veel later. Gulh
bridge had namelijk, om den slag met vol
le zekerheid te kunu-en uitvoeren, op slu
we wijze ook andere gebeurtenissen opge
spoord en die zoo weten te draaien, dat
zij een schaduw op het karakter en de
eer van uw vader wierpen. Korten tijd na
dat deze meerjarig geworden was, had hij
een betrekkelijk groot gedeelte van zijn
vermogen uit de bank gehaald, waaT liet
geplaatst was, om daarmede een zijner
vrienden uit een zeer moeilijke positie te
redden. Omdat deze beloofde de som mis
schien binnen hel jaar en zeer zeker na
twee jaren terug te betalen en dringend
strenge geheimhouding gevraagd had, was
mijnheer Braunsberg van de geheele zaak
onkundig gebleven. Guthbridg: had nu
van deze wel is waar zeer onvoorzichtige
handelwijze uws vaders gebruik weten le
maken, en den ouden oom aan een gren-
zenlooze verkvising van zijn neef doen
gelooven.
Toen ik naar de aanleiding van het ge
schil vroeg, vertelde uw vader mij van de
ze o-ngelukikige geldgeschiodenis, terwijl
iiij, om mij verdriet ie sparen, de hoofd
zaak verzweeg".
„En papa heeft later nooit getracht
zijn oom over den waren staat der zaken
in te, Kchtenl"
gelegd op den oprechten wenscli van de
Duitsche regeering om alle voorwaarden
te vervullen van het ultimatum. De mi
nisters hadden de vraagstukken behandeld,
zonder ze evenwel nog te hebben opgelost.
De „Petit Parisien" is van oordeel, dat
hoewel men geen sensalioneele beslui
ten moet verwachten van deze gedachten-
wisseling -toch dit resultaat reeds be
langrijk is, dat een nieuwe methode
schijnt te zijn ontworpen. De Fransche
minister van de vernielde gebieden heeft er
zich van kunnen vergewissen, dat Bathe-
nau van zins is, een oplossing te helpen
vinden.
Rathenau heeft van zijn kani de praeli-
schc moeilijkheden leeren kennen, die hij
nog niet wist. Te beginnen met lieden is
een 'betrekking ontstaan tusschen dc heide
ministers.
De heer Wolff, vertegenwoordiger te
Parijs van den lieer Ratlienau, zal voor
laatstgenoemde de onderhandelingen voort
zetten. Ook kunnen Loucheur en Rathenau
elkaar nogmaals ontmoeten. „Misschien"
zoo eindigt de „Pelit Parisien" „staan
wij aan den vooravond van een doeltref
fende Fransch-Duitsche samenwerking."
Opper-Silezië.
De correspondent van den „Lokal An-
zeiger" meldt uit Oppeln, dal de bekende
commissie van 12 de volgende besluiten
heeft genomen: De Duitsche zeifweerbaar-
hei-d mag eerst dan worden teruggetrok
ken indien d-e Poolsohe opstandelingen
werkelijk zijn ontwapend, als affle uit Po
len gekomen bende, 1 uit Oppar-Sitezië zijn
verwijderd, als de Pool-sche grows volko
men is gesloten, als allen die aan den op
stand schuldig zijn in staat van beschul
diging worden gesteld, waarbij geen am
nestie mag worden verleend, als alle dooi
de opstandelingen aangestelde autoriteiten
zijn afgetreden en de gemeenten of plaat
selijke burgerwachten den waarborg heb
ben dat de voortzetting van de bewape
ning der Polen onmogelijk wordt ge
maakt
De zuiveringsactie
De correspondent te Oppeln van de
„Lokal Anztiger" heeft met vooraanstaan
de persoonlijkheden en vluchtelingen ge
sproken en is op grond van bun mede-
deplhigen tot de overtuiging gekomen dal
de z.g. „zuiveringsactie van de Entente
troepen" slechts een Fransche sehijrema-
noeitV-e is. JQe Engeische bevelhebber
ihSnpjMsr is feitelijk aan generaal Gratier
oiHleigesahikl cn kan zonder diens toe
stemming niets uitrichten.
„Lei-oud, die Henneker heolemaal heeft
ingepakt en diens troepen door verbrok
keling in kleine afdeolingen e'tke actie van
beleekeris onmogelijk maakt, wil de Pool-
sche opstandelingen aan een zoet lijntje
over de Poolsclie grens brengen, nrot be
houd van alle wapens en -hun ge-heelen
buit, om zoodoende een basis voor een
nieuwen aanslag te houden.
„Korfanty is in zijn hoofdkwartier te
Schoppeni'lz voort-durend in contact met
WaTsohau. Hij heeft oen goneralcn slaf,
die uit twintig Fransche officieren inbur-
gerklee-ding bestaat. Generaal Lerond
heeft den Oppersten Raad voorgesteld,
Korfanty hot herstel van de rust in O.-S.
toe te vertrouwen. Korfanty moet zich
daartoe bereid hebben verklaard en ge
neigd zijn een uit Polen en Duitschers be
slaand bestuur in le stellen".
Hoe gegromd het wantrouwen van de
Duitsche zelfwe-erbaarhei-d tegen de belof
ten van Lerond is, blijkt uit bet feit, dal
de Poolsohe benden Zondag achter liet
front groote bedrijvigheid ontwikkelden,
d-ie geenszins op een staking van den
strijd duiden en dat de Polen ds plaatsen
die de zelfweerbaarheid op bevel van dc
Enjleniecommissie hadden ontruimd, op
nieuw hebben -bezet.
De mijnwerkersstaking in
Engeland.
De Dafly Telegraph verwacht veel van
de oprichting van den nalionalen I0011-
raad met oen onafhankelijk voorzitter
met beslissende stem over alle geschil
punten. Jaren lang heeft zulk een insti
tuut, de verzoenir.gsraad, in Walles en
Engeland zegenrijk gewerkt. De-ze voor
zitter za! de eerste gewichtige beslissin
gen nemen over het bedrag van het stan-
daardloon op een rainimram-leeftijd, ver
houding tusscthen loo-nen en willisten en
het minimum-loon voor do slechtst be
taalde mijnwerkers, indien dezen van
meening zijn dat het standaardloon be
neden het peil van het noodzakelijk le
vensonderhoud! daalt, j
A
Ierland
Het noordelijk parlement.
Bij de Zaterdag gehouden verkiezing
van den Sonaat van liet noordelijke par
lement zijn 24 unionisten gekozen; onder
de nieuwe senatoren zijn o.a. Lord Pir-
rce, de bekende reeder cn eenige beken
de groote iiimri11 i te Belfast. De se
naat zal op 22 Juni bijeenkomen, wan
neer de koning het parlement zal openen.
Tegenspraak.
De Russische h-andeiisdr-legatic spreekt
uit naam van de Russische Sowjel-regec-
ring uitdrukkelijk tegen, dat er een ver
drag zou zijn geteekend tusschen Rus
land en Ierland. Er is geen enket verdrag
geen enkele overeenkomst r.odh met Simn
Fein, noch met een andere partij in Ier
land door Sowjet-Rus-Iand of een zijner
bijzondere instellingen aangegaan.
Misdaden van Sinn Fein.
Sitnn Fein heeft in de afgelooipen week
eenige vreeselijke misdaden gepleegd. De
koelbliocdiigste schan-cldaad was de moord
op den ouden deken van Heigh-lku in hel
graafschap Cava-n. Een bende gewapende
kerels drong in den vroegen ochtend zijn
huis binnen, voerde hem naar buiten en
schoot hem dood-. Daarna legden zij zijn
huis in a-seh. De eerwaardige geestelijke
liad sedert 1913 onder ziin eigen familie
teruggetrokken geleefd. Hij was tachtig
jaar.
Te Dublin zijn Zondagavond' twee
mammen, genaamd Brennan en Smith, die,
naar men gelooft, gewezen soldaten wa
ren, door rebellen doodgeschoten
Gisteren is in het graafschap Kilhóg-
gan gescholen op den konstabel Me chili
terwijl hij naar de kerk ging. Hij is later
aa-n zijn wonden bezweken.
Een ander werd te lascaroll uit zijn
huis gehaald en doodgeschoten. Aan zijn
lijlk vond men een briefje dat hij een
spion was en het verdere opschrift: Dit
lijk mag niet weggehaald worden." Hel
lijk b-eef tot den volgenden ochtend bij
den weg liggen. De man was weduwnaar
met vijf jonge kinderen.
De nieuwe gewelddaden worden onge-
IwijfeSd gepleegd cm de onderhandelin
gen, die de gematigden wenschcn, te sa-
boleeren.
DE MOORD OP GAREIS.
Over den toestand in Beieren kan na
der nog worden gemeld, dat de hoofd
commissaris van po-Klie Poeluer den op
tocht die men van plan was gisterenmid
dag te houden heeft verboden Het schijnt
dat de arbeiders niet bijzonder veel ani
mo voor de voortzetting van de algemee
ne staking hebben, want nie.t alleen de
rechtss taande Lokal Anze'ger, dodh ook
dc Maandag-uitgave van de Vossiscthe
Zeiltuig deeit mede, d-at in de kleine be
drijven de arbeiders bevreesd zijn dat de
stakingsdagen niet zullen worden betaald.
Zondag hebben de trams gereden, ook
de treinen, en was het beeld van de statd
München volkomen normaal.
Over den moord zelf wordt nog be
kend, dat gescholen is met een browning
van 6 m.m. kaliber en dat twee personen
de daad hebben uitgevoerd. De mededee-
iingen van burg-TS over hetgeen zij aan
de personen hebben waargenomen met
wie de oppervlakkige beschrijving van de
daders overeenkomt, zijn zeer schaarsch.
Men heeft beproefd met een politiehond
liet snoor te volgen, maar blijkbaar ge
schiedde .dit te laat, want er was zeer
vcei regen gevallen.
GEMENGDE RUITENL. BE
RICHTEN.
EEN VEEREN-WET.
Het Engelsichc Lagerhuis heeft Vrijdag
eenige, niel van de regeering uitgegane
wetsontwerpen in derde lezing afgedaan.
In derde lezing werd dc vcêren-wet
(Plumage Bill) aangenomen, die den in
voer in het Vereenigde Koninkrijk ver
biedt van vederen, met uitzondering van
struisveeren en eiderdons. Zij beoogt de
bescherming van fraaie vogels ais koli-
bri's, zilverreigers en pardijsvcgels tegen
„Neen, bij vreesde te zeer, dat men hem
van eigenbaat zou beschuldigen, en bui
tendien dacht hij ook aan den invloed van
zijn neef. Het was immers te zeer in diens
belang, dan dal hij, bij zijn ruim geweien,
daartoe niet middelen en wegen gevonden
zon hebben".
„Maar wie was dan eigenlijk die vriend,
vrien papa het geld geleend heeft?" vroeg
May. na eenige oogen!(likken.
„Die vriend? Ik meendal ik u dien
reeds genoemd heb. Het was de beer Ber-
ling te Erzenbach. Kijkt mij maar niet
zoo verwonderd aan", ging zij met een
halven glim Etch voort: deze beer was
toen nog niet zoo schatrijk als nu, maar
eenvoudig een der beddenden in de. zaak
zijn vaders. Deze was ook zoo ten naaste
bij met niets begonnen, en was, gelijk de
meeste menschen, die hun fortuin mot
moeite door lang en aanhoudend werken
verworven hebben, angstig er op bedacht,
alles zuinig bij elkander te houden. De
jongste zoon studeerde voor dokter. Hij
was de verirouwdste vriend uws vaderen
door hem maakte Iiij ook kennis met den
oudsten zoon, den tegenwoordigen eige
naar der fabriek, dien hij later eens bij ge
legenheid vaE cvn tochtje in een boolje
met levensgevaar uit het water redde, ge
lijk u -bekend is. Nu, die jonge man bad
in, 't geheim een tamelijk groole som mei
kwelling en uitroeiing. Zij treedt pas over
negen maanden in werking.
liet wetsvoorstel, dat nu eindelijk aan
genomen is, is hot gevolg van een veertien
jaar iangen veldtocht in bet 'parlement
legen liet uitroeien door wreede en stui
tende metbede van mooie vogels, die
hoogst nuttig zijn bij de bestrijding van
insecten. In vele gevallen worden de
verren voor opsmuk in den broedtijd bij
de levende vogels uitgetrokken.
In 1907 werd Lord Aveb-ury's veèrenwet
in liet Hoogeriiuis ingediend. Na dien tijd
zijn een reeks van welvoorstellen gevolgd
volgens dezelfde beginselen, maar totnog
toe hadden zij schipbreuk geleden. Het is
een verdienste van de coalitie, dat zij
eindelijk, met ovcmi-innuig van liet verzet
van de belanghebbenden, een inaatrege.
tot wet heeft v. 1 keven, dien alle welgezin-
den moeten loejuiclieu.
Dc bond van voormalige krijgsgevan
genen heeft Zondag le Berlijn een groo'e
belooging gehouden voor de vrijlating van
de Duitschers die thans nog in Frankrijk
gevangen zitlen. Het beet dat zij gewone
misdrijven hebben begaan, dodh de
woordvoerders van de oudgedienden ver
zekerden gisteren dat de meesten slechts
hebben getracht te vluchten en zidh tegen
wecergevangenneming hébben verzet.
Een ten slotte aangenomen motie doet
een beroep op de rijksregeeri-ng om voor
de vrijlating van deze mannen aites in het
werk le stellen.
De rijksburgerraad heeft In zijn le
Müncfien gehouden jaarvergadering zich
uitgesproken voor het herstel van de
zwai-t-wit-roo'de rijkskleuren en voor eer
wettelijke bepaling dat ook de Duitsolie
ha<ndelsvlag zwart-wif-rood zal zijn.
De doctoren hebben Lloyd George
voor et-n week verboden om aan openSjare
werkzaamheden deel te nemen. (Daarom
o.Tn. is de rijksconferenlie uitgesteld, ver
der ook omdat de Canadeezen nog op zich
hebben laten wachten).
-Met de stemmen der socialisten legen
heeft h pt Zvveedsohe parlement besloten,
de wet op den aebtuursohen werkdag in
dien zin te herzien, dat bij de toepassing
meer rekening kan worden gehouden met
■de behangen der nijverheid.
Het „nationaal Russisch eo-ngres" te
Parijs beeft een motie aangenomen, waar
in gezegd wordt, dat alle Russen zidh
moeten ver.oeraigen ter bestrijding vain hel
bolsjewisme er. ter verwezenlijking van de
democratie op grondweti-gen grondslag.
Met 256 van de 291 stemmen heeft
de Ilaliaansèhp senaat besloten aan den
ko-njng voor le stellen Tittoni tot presi
dent van den senaat te benoemen.
- De vroegere Duitsche duikbooten U
135 en U 161 die n-u le Devonport liggen,
jullen in liet Kanaal in diep water tot
zinken gebracht worden.
Dreigend conflict. Men meldt van
georganiseerde arbeiderszijde
Reeds maakten de bladen melding van
het plan der N. V. Kon. Ned. Papierfa
brieken van Gelder en Zn o»i den ar
beidstijd te verlengen en de- ioonén te
verlagen.
Deze voorstellen der directie, dae zeer
onverwacht kwamen, hebben onder het
ongeveer 2000 man sterke personeel der
firma heftige beroering gewekt.
Niet alleen heeft het den arbeiders in
sterke mate bevreemd, dat deze firma,
plots met een loonsverlaging komt, maar
vooral de verlenging van dên arbeidstijd
heeft verontwaardiging opgewekt.
De oorzaak hiervan is, dat deze ver
lenging „Zondagsarbeid" beteekent. De
Directie wil met ingang van 18 Juni voor
het continuebedrijf een Zaterdagsavond
ploeg instellen, die oin 10 uur 's avonds
opkomt, en dan met inbegrip van het
schoonmaken der machines tot Zondags
morgens 10 uur in de fabriek zitten.
Het staat te vreezen, dat, wanneer de
Directie bij haar voorstel blijft volharden,
hier een zeer ernstig conflict voor de deur
staat. Op de inmiddels- gehouden per-
soneelvergaderingen, welke zeer druk be
zocht waren, werd den Hoofdbesturen op
gedragen, zich tegen de voorstellen der
rpectie, desnoods met de scherpste mid
delen, te verzetten.
speculeeiren of bij 't spel verloren en
kwam ten gevolge daarvan in oen zeer
moeilijke positie. Hij moest het geld op
oen bepaalden dag betalen cn zag geen
mogelijkheid een zoo groote som bijeen le
brengen zonder voorkennis zijns vaders.
Waarschijnlijk meer om zijn hart te ver
lichten, dan in de hoop hulp te vinden,
nam hij zijn broer in 't vertrouwen. Deze
sprak mot uw vader, en eenige dagen later
was de lichtzinnige jonge man in 't bezit
der vereisehte middelen om aan zijn ver
plichtingen te voldoen".
„De heer Beding heeft zijn dankbaar
heid voor deze hulp in den nood op een
merkwaardige wijze getoond", zcide Hele
na met een minachtende trek 0:11 haar
mond,
„Dat begrijpt gij niet", zeide Max spot
tend. „Mijnheer Berling is van top tot teen
een man van zaken. Hij heeft immers h.r
geleende kapitaal terugbetaald; wat zou
men meer van hem kunnen verlangen of
verwachten?"
Mevrouw Wnlihageu schudde liet hoofd.
„Hij beeft het, helaas, niet terugbetaald,
maar het, natuurlijk met toestemming uws
vaders, tot een nieuwe, veelbelovende
beursspeculatie gebruikt. Deze mislukte en
al het geld was verloren. Dit gebeurde
kort na den dood van den ouden heer
Eerlang, weinig weken, voor het geschil 'l
uws vaders mei den heer Braunsberg".
„Abt" zeide Helena. „En tot vergoeding
van het, door zijn schuld verloren for-
luin, hieitp hij hem to-t een betrekking bij
het stedelijk bestuur, Hoe edelmoedig-"
„Mtjn lief kind, wij hadden alle re-den
den heer Berling voor zijn bemiddeling
dankbaar te zij-n", hernam de moeder op
afkeurenden toon. „Het weinige, dat u-v
va-der nog bezat, was niel voldoende tot
voltooiing zijner studie. Daarom gingen
wij na d-e voltrekking van ons huwelijk
naar Erzeitbaob. Dat wij ons juist daar
metterwoon gingen ves'igon, was hoofdza
kelijk op aanra-dan van den jongeren Ber-
iing, die op het punt stond zich daar als
dokter tc vestigen. Hij stierf, helaas, reeds
na weinige maanden".
„En papa heeft dus zijn oom nooit
weer gezien?" vroeg Helena.
„Si-ecnts ais lijk. Omlrera! drie jaren na
ons huwelijk ontvingen wij het bericht
van zijn overlijden. Uw va-der reisde er
heen om dc begrafenis bij te wonen; hij
had den ouden inau steeds een dar-kba-re
genegenheid bewaard. Met Gulhbridge,
hielden wij, gelijk gij wel kunt denken,
vo,strék! gr-en ken-rais aan; ik wist niet
eens of hij nog leefde of nfe.
(Tared vetvojad)
