il4e JAARGANG SI De va! van Pop. Under Vatsctig Vlag m VRIJDAG 17 JUNI 1921 NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD ONS BLAD" Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad f2.— f 2 85 0.10 f liooger. Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: S2ES ADMINISTRATIE Mo. 433 No. 633 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor- uilbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alls abonn'é's wordt"op'aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eer; bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,—; I. het De vierde militaire minister van Kabinet Hnys de Beerenbrouck is ge vallen. Na Naudin ten Ca te struikelde Bij- leveld. Na Allin van Geusau zal Pop het politieke podium moeten verlaten, waar art 27 van zijn wetsontwerp lot nieuwe regeling van den dienstplicht werd ver worpen, een der hoofdsleunpilarcn van zijn stelsel. he combinatie der minderheden van Christelijke Coaliiiegenooten en links-de mocraten heeft hel rechtsche ministerie alweder in een impasse gebracht, waaruit slechts smalle gangetjes naar den broeden weg voeren. Is dan het militaire vraagstuk onoplos baar? zoo 7.al menigeen vragen, die het voortdurend geharrewar bij de Hoofdstuk ken VI en VIII cuin anuexis aanschouwt? Zonder twijfel valt de goede oplossing van hel militaire geieclte der moeilijkheden leeds niet mee. reen lette b.v. op de tel kens oplaaiende feile critiek der land- en zeeofficieren, gesteund door de departe mentale ambtenaren, maar hier zoude een ferme hand wel uitkomst kunnen geven en de beer Pop was er wel een man naar (g.ï veel meer dan Al ting van Geusau) om ceze moeilijkheden te kunnen overwinnen. Maar dan blijft 'iet politieke deel der kwestie. Het militaire vraagstuk is er geen op zichdoch vormt een onderdeel van het gansche Regeerinsbcleid en daarom wordt ook hier gesteund op dezelfde Regeerings- partijen, waarop een Aalberse en een Kar- r.ebeek steunen. Daar zit de kneep. De Coalitie nu vindt gemakkelijk een „einheit- hche" oplossing van diverse problemen, al moeten 50 mannen hier uiteraard de noodi- ge plooibaarheid bezitten, doch in de vraagstukken van -militairen aard is de éénheid moeilijk verkrijgbaar. Bij Bijlcveid's val waren het de Anti- Revolutionaire, die hun eigen man, jam mer genoeg, deden tuimelen. I)e Katho lieken stonden hem, den marine-advocaat en goed willenden hervormer, trouw 'evzijri«> te kazerneverblijf, al hebben wij niet hier aan alléén onze liefde verpand. Stonden wij niet wettelijk (behoudens de tijdelijke afwijkingen 1920) op den grond slag der Müiliewct-Colijn: 23.000 man ge durende S14 maand in de kazerne? En als ons dan het aspect geopend wordt der mo gelijkheid: SOOO man geheel niet en 13000 man gedurende 2 maanden in de kazerne, mogen wij dan onzerzijds niet van een groote sf1,pede voorwaarts spreken? Hadden wij Roomsche fractie niet het gansche Roomsche volk achter ons, toen wij zeiden, deze winst niet in gevaar te willen brengen, te meer niet, waar bij afstemming der wet de zaak bij het oude zou blijven, n.l. 23.000 man gedurende 814 maand, al hopen wij alsnog dit gevolg te kecren? De buitenstaander, deze simpele uiteen zetting bekijkend, zal niet begrijpen, dat hierover zelfs geschil kan bestaan. Doch onze Coaiiitiebroeders dachten er anders over. Maar, waarom met hen niet tijdig overleg gepleegd? Overleg onderling. Over leg van de gehecle rechterzijde met dc Re geering. Verrassingen als die van de laat ste week moesten buitengesloten zij'nl Wie zich nog herinnert, de herrie om Alting van Geusau en de R.-K. perspole mieken over mijn houding, hij zal zich mede herinneren, dat ik het bestond te verklaren: er is heel geen overleg gepleegd! Hel bleef onweersproken doch even on weersprekelijk is het feit van thans: er is dubbel en dwars overleg gepleegd, reeds bij de Begrooling en bij de tijdelijke afwij kingen en ook thans bij de nieuwe regeling der Dienstplichtwet. Ah zoo: en men kwam dus niet tot over eenstemming? En alweder: er is geen katholiek Ka merlid, die niet meende dat er algeheele overeenstemming was en nog wel gansche* lijk belichaamd in het Ontwerp der Rc- geeringl De Katholieken meenden juist, dat bij dit accqord zij de grootste veer hadden moeten laten, maar ter wille van de groote veroverde voordeelen terwille.van den over gangsvorm, in het vertrouwen dat de „bui len-kazerne-vrijwillige weerbaarmaking" in de evolutie der dingen zou liggen en over commissie en de commissie van Twaalf in O. S. is ontstaan, op de Duilsche z&lf- weerbaarheid le schuiven. Tegen dit }>etoog kwam mmisier Rosvi. met nadruk op. Hij gaf den gezant en den zaakgelastigde tevens kennis van de nota over O. S., die aan de Entente-regeeringen is gezonden. Intusschen schijnt een vergelijk tussolien de Entente commissie en generaal Höfer in aantocht te zijn. Na de Woensdagmiddag gevoerde onder handelingen heeft generaal Iiöfer een aan tal plaatsen ter beschikking gesteld1 van ge neraal Hcnndker om er de Engelsche troe pen, die de zuiveringsactie zuilen verrich ten. te herbergen. Bij Alting var» waren hef c—4ï een Katholiek die hem niet lustte - -üPr- e^ -.reet van bevrijding slaakte, iiii heenging. Naudin ten Gate was onu». stormachtig gegier weggewezen voor hij nauw wist wat er aan de hand was. Toch lag overal hetzelfde euvel ten grondslag: de Coaliiiegenooten probeerden elkaar te verstaan, doch leden schipbreuk ip. hun goedwilligheid door een reeks mis verstanden, op zich zelf vruchten der al tijd verschillende zienswijze. Het is een landelijk vraagstuk van de al lereerste grootte, het h tevens een geweldig lastige taak voor die afgevaardigden, die aangewezen zijn bij de militaire onder werpen het Woord te voeren. De Katholieke Staatspartij is niet militai- rislisch. Het is een oude waarheid. Zij be geert reorganisatie en bezuiniging, al stemde de Partij als geheel niet voor een dergelijke motie, alweder ptn politieke re denen, zij wil althans vermindering van bewapening voor zoover 's-lancis veiligheid dat toelaat, hare idealen strekken zelfs veel verder, doch als concreet punt streeft zij mede naar verkorting bijaldien geen af schaffing van het kazerneverblijf. Naar deze algemeene lijnen heeft men haar houding in alle defensie-vraagstukken te bcoordeeicn. En duidelijk is het uitge sproken in de Katholieke redevoering bij het wetsontwerp Dienstplichtregeling: ons lokt ten zeerste het buitengewoon verkor- jf I de tweeslachtigheid zou zegepralen, daar om accepteerden dertig katholieken wat hun thans werd aangeboden. Zij meenden dal het ontwerp te meer acceptabel was voor de C.-H. en A.-R. partij, naarmate de ze een grooler concessie verkregen had door de z.g.n. (o.i. echter slechts schijn bare) verhooging van het contingent van 13000 (tijdelijke afwijkingen) op 23.000 man (ontwerp Dienstplichtwet). Ging ook de A.-R. en C.-H. broeder ten slotte begrijpen dat deze verhooging slechts schijnbaar was? Links verweet mij toch ommekeer in houding waar ik deze z.g.h. 23.000 man accepteerde, hoezeer ik in De cember 1920 zulk een (echte) verhooging een ramp voor ons volk genoemd had. Waren wezenlijk ditmaal de Katholieken menige andere partij te slim af geweest? Is interessant dezen loop van zaken no; eens nader ie beschouwen. MR. ROMANS. BUITENLAND. Opper-Siiezlë. De Fransche gezant en de Engelscihe zaakgelastigde hebben dc reeds aa igekon- digde vertoog-en tot den Duiischcn rijks minister van buitenlandsclie zaken gericht. In den loop daarvan trachtten zij de ver antwoordelijkheid voor den kritieken toe stand, die tengevolge van het mislukken der onderhandelingen tusschen de Entente- Naar de „Vorwarts" uit Oppel-n ver neemt zijn gisteren de onderhaiideling-cn tusschen de Engelsche gevolmachtigde bij de Entenlecommissie Sir Har'ald Si nart en de vertegenwoordiger der Duitsche par tijen, den predikant Ulitzka over de oni- ruimingskwestie begonnen. De toestand. De Duitsche bladen bevatten gisteren een ofiicieel bericht omtrent de overhandigin van het Fransohö cn Engelsche protest ir de Wilhelmstrasse, benevens een antwoord van de Duitsche regeering, hetwelk naar Parijs, Londen en Rome is gezonden en dat de bovenstaande zienswijze uiteenzet van het standpunt der Duitsche regeering. In teressant is het dat de nota in het bij zonder de aandacht vestigt op het bolsje wisme dat in de verwoeste landstreken een gunstigen bodem vindt en zich op schrik barende wijze uitbreidt. Tegelijk met deze nota publiceert het „Berliner Tageblatt" een telegram van zijn correspondent te Beuthen, che nog eens wijst op de verontrustende houding van Korfanty, naar aanleiding van de bolsje wistische stroomingen onder zijn aanhan gers. Korfanty heeft in zijn Weg veis er ver telaard dat de opstand niet alleen een natio- inaal maar ook een politiek-revolutionjiair karakter draagt en dat het voornamelijk gaat tegen de Pruisische groot-industrie, hel groot-gixmdbezit en de bureaucratie. Opmerking verdient dat gelijktijdig met deze berichten uit rcgeeringskriagen en uit de regeering goedgezinde bladen, de „Rote Fahne", die het bolsjewisme dan toch moet wensclien, een oproep aan het proletariaat van de geheele wereld op de eerste blade zijde afdrukt en daarin verklaart dar de' wille terreur van Korfanty en van Höfer de zwakke klassenbewuste arbcidèrsorganisa ties in Qpper-Silezie (bedoeld zijn de com munistische arbeiders) onderdrukt. Het appel protesteert scherp tegen het schrik bewind dat de Duitsche en Poolséhe wille gardes uitoefenen. Geen verbetering. Naar Reuter verneemt duidt het jong ste Britsöhe nieuws uit Opper-Silezië geen verbetering in den toestand aan. Er is geen enkel leeken dat de Polen hun belofte om terug te trekken houden. Het schijnt dat Korfanty niet langer bij mach te is zijn mannen in toom le houden of zijn bevelen te doen gehoorzamen. Beni ge geallieerde autoriteiten zijn opgehe ven, daar zulk een toestand niet langer geduld kon werden. Het is waarschijn lijk deze beweging, welke het Berlijnsche bericht deed ontslaan dat de Entenle- comimissie zich zou terugtrekken. Bij Kan-drzin zijn de Fransclhe en En gelsche bezettingstroepen begonnen de. Duitsche zelfveerbaarheid terug le drki- Te Ujesl ijzn FranscSie. Engelsche en Iialiaansche vertegenwoordigers aangeko men om met de opstandelingen \an O.-S. te onderhandelen. VREES VOOR DUITSOHE CONCUR RENTIE. Mac Kenna, de vroegere minister van de. schatkist, thans' president van de London City and Midlandbank, zeidc in een rede Woensdag te Londen gehou den: Indien Buitscihland in slaat is, -zijn verplichtingen na Je komen, zal liét," dat doende, den Britschen internationalen handel ernstig benadeelen. De schulden last zaLl hoofdzakelijk gedragen worden door den Duilschen arbeider, wiens loon niet toegestaan zal worden te stijgen. Engeland dringt zoodoende aan Duitsch- land arbeidsvoorwaarden op, welke het in den wedijver met Engeland in staat stef- land moest verplicht worden, kolen, tim merhout, p-olasc/h^ suiker en dergelijke goederen te zenden, welke den Brilsdien handel piet storen en welke de Duitsche goederen niet beneden het pant houden, waarop een geslaagde concurrentie met den Britschen binlenlandschen handel verzekerd is. ENGELSCHE HANDELSMISSIE NAAR SOVJET-RUSLAND. Krassin heeft aan de Bntsche regeering kennis gegeven van de aanvaarding door öe sovjet-regeering van de namenlijst der Brilsche handelsmissie, welke naar Rus land zal gaan. Men verwacht, dat de mis sie over eenige weken naar Moskou zal vertrekken. Zij lelt zeventien leden onder leiding van Hodgson, vroeger consul te Wladhvoslok. OUD-PRESIDENT WILSON. Oud-president Wilson zal worden toe gestaan lot do uitoefening van de advo- caliraT in het district Columbië (waarbin nen de stad Washington ligt). Hij zal •geen: verzoek om toelating behoeven te doen" Tan het Opperste Gerechtshof. Dit wer.fi mogelijk door een speciale wijiziging in tie desbetreffende reglementen, welke wijziging heden door de rechters is goed gekeurd. De vrijstelling heeft betrekking öp oud-presidenten en oud'-vice-presiden- ten. Zoowel oud-president Taft als oud- vice-president Marshall kunnen ervan pro file-eren. Ierland. Sinü-Femers hebben te Derrylingan in het graafschap Meath een huis in brand geslepen, waarbij een vrouw en een kind van vier jaar zijn omgekomen. De Evening Standard meldt, dat het nu zeker is, dat noch Lloyd George noch de eersU^minislers van de Dominions bij de plechtige opening van het Noordelijke par lement le Belfast door den Koning legen- wooi d ig zuil en zijn. DE 7EREENIGDE STATEN EN JAPAN. Er zijn rechts Lr eekscfne onderhandelin gen geopend' tusschen de Vereenigde Stalen en Japan voor de regeling van verschil lende openslaande quaeslies, waaronder die over het mandaat voor Yap, de immi gratie van Japanners in de Ver. Staten, liét recht van Japanners om in de Ver. St. onroerend goed te bezitten en de terug- gaai' van Sjanlocng aan China. Di- onderhandelingen worden gevoerd tusschen Hughes en Sjid-ehara. Naar wordt meegedeeld, zal de regeling van de Yapquaeslie tusschen de twee meesl-be- langhebbende naties, een behandeling van hel vraagstuk door den Volkenbond on- noodig maken. DE MILITAIRE DIENSTTIJD IN FRANKRIJK. In EeL ra.ppori van de Iegercommissie uit de Fransche Kamer wordt voorgesteld een algenieenen diensttijd van 18 maanden in te voeren. In een nabije toekomst zal deze misschien nog bekort kunnen worden. Op den actieven diensttijd zal een tijdperk van 20 jaar v-olgen, waarin men «nog tot de reserve behoort. Gedurende dien tijd zal men nog 2 maanden moeten opkomen. esggMos miTEHL. RUSSISCHE VERDWIJNING VAN IIET GOUD. De „LokaJl Anzeiger" schrijft over de kwestie -van het Russische goud o.a.: Bij ..het uitbreken van den oorlog vcr'.c- genwoordigde de goudvoorraad in Rus land een waarde van 1.600.000.000 roebel. Tijdens dén oorlog en de revolutie heeft men hiervan uitgegeven: 1. Volgens een overeenkomst met dc Engelsche regeering, hoeft Rusland naar Engelanl en Canada 580 millioen gouden roebel-s gezonden, ais garantie voor de ooriogsbeski/iingen; 2. in 't voorjaar 1917 hoeft de tegenwoordige regeering 5 miTiioen roebel naar Zweden gestuurd, als onderpand voor het kred'ïct, dat de Zweedschc landen aan Rusland openen; 3. in 1918 hebben dc bolsjewiki aan dc Duitsche 300 miMioen g-ouden roe bel betaald, volgens den vrede van Brest; 4. dc regeering van Koltsjak lieeft a'ls waarborg Voor crediet verleend voor conimercieelo ondernemingen 32 millioen gezonden naar Japan, en 93 millioen naar verschillende Enge! seh-Amerikaan sell e syn dicaten; 5. deregecring van Kolfcsja'k heeft pan, Frankrijk en Engeland 70 millioen verkocht; 7. Ataman Siemionow heeft over 43 mimi-oen voor eigen gebruik beschikt; 8. dc Tsjecho-Slowaiken 'hebben voor zicli gehouden 15 nuiilliocn van het goud dal in hun handen was gevallen. Op die manier heeft men 1.290 millioen roebels uitgegeven in d-e laatste jaren. Hicrhq dient echter te worden opgemerkt dat de sowjelTcgcering ook beslag get-egd heeft op Roemeensche goud (125 mil- Kioen). dat voor zekerheid naar Rusland was gevoerd in den oorlog, verder ail het goud dat de regeering heeft geconfiskeerd. Het bedrag is moeilijk onder cijfers te brengen. De „Lokal Anzeiger" gelooft, dat dc hoeveelheid goud in Rusland ongeveer 485 millioen zaii bedragen, zonder nog te rekenen dat Rusland heel veel voor pro paganda heeft ui'gegeven en groote som men 'lieeft betaald aan Estomic, en verder nog 30 millioen aan Polen moet afstaan volgens het verdrag van Riga. De „Lokal Anzeiger" bereikent dus, dat er ternauwernood 20 pet. van den goud voorraad over is cn daar de regeering groote uitgaven doet, zal het goud wol gauw uitgeput zijn. Toch zijn deze cijfers niet geheel juist, want hierbij is de pro ductie der goudmijnen geheel builen be schouwing geüiailcn. Onder liet Tsareiw-egi- me werd er geregeld in gewerkt en nu nog wordt er steeds goud uitgehaald, al is het minder dan vro ger. Uit Londen wordt gemeld: Er is re den om ic gelooven dat verscheidene vroegere Duitsche schepen, door de hcr- steleommissie aan Engeland toegewezen, weer aan de Duitschers verkocht en be mand zijn met een Duitsche bemanning. In verband met den afkeer, tegen dergelijke transacties door verschillende kringen uitgesproken, heerscht teleurstelling en verbazing. De transacties beloop-en onge veer 300.600 pond sterling. Na langdurige •onderhandelingen -heeft de conferentie van verlCigenwoordi- •gers van patroons en werklieden in de Engelsche 'katoennijverheid te Manchester over het loongeschil besloten, aan liun onderscheidene besturen de aanneming aan le beveien van 'n loonsverlaging van 4 sli. 5 st. in het pond die onmiddellijk zal ingaan, en van een verlaging van 7 st. na zes maanden. in nadenken verzonken om -een laatste middel te vinden om aan straf te ontko men. En hij slaakt deze overpeinzing: Ai!s ik me eens -kon 1 ai-en berechten door het hooggerechtshof van LeipzigI Aan liet station van Charing Cross was het. gisterenavond oen groote dru&le toen 380 Hongaarschc gin de ren die cflif maanden lang in Engeland opgekweekt awxen, dercis naar hun land aanvaardden. Zij Oiadrfen veel geschenken van hun pleeg ouders bij izidi en spraken vloeiend En- gelsch, dat zij tijdens hun verblijf geleerd •hadden. Vele van dc jongste kanderen wa* ren hun taal bijkans vergelen. Ik de mijn Itzenplitz (Saarbekken) is Woensdagavond een ontploffing van mijngas ontslaan. Bij reddingswerk zijn lot dusver twee dooden en twee zwaarge wonden geborgen. Men vreest dat het aan tal slachtoffers aanzienlijk is. Bij den Duitschen Rijksdag is een wetsontwerp ingediend, strekkend om tot nader aankondiging de fabricage en den invoer van luchtvaartuigen en motoren le verbieden. «KMFI.I.RTON len goederen van allerlei aard- goedkoo- j verder aan Amerika 4 millioen voor wa- pei te fabneeeren dan Engeland. Duitsch-1 penen betaald; 6. Kollsjaik heeft aan Ja- vhij naar het duitsch. 21. „Robert had rood haar," zei Tita, .neer tot zich zelf, dan tot het meisje „Robert? Welks Robert?" Maar Tita antwoordde niet. „Vertel mij nog meer van die dame. Hoe oud is zij „Twintig jaar, denk ik. Misschien is zij ook ouder; ik kan dat zoo slecht! zeggen, zij heeft haar examen ge daan, ofschoon zij voorloopig niet van plan is, een betrekking aan te nemen. J wenscht echter piano- en teeken- i essen te geven. Wanda heeft zich da- delijk als hare leerlinge aangeboden." ,,J uffrouw von Brenner Marion knikte. „Haar gou'jfcrnante is onlangs vertrokken, zij is getrouwd, geloof ik. Er zal geen nieuwe meer •angenomen worden." Tifa zweeg; zij scüleen besluiteloos en in ..tweestrijd met zich zelve. „Marion," zeide zij eindelijk zacht, „wilt ^ij mij een pleizier doen?_ Wilt Bij voor mij trachten gewaar te worden of de va der dezer jonge dame nog leeft en of hij Robert heet?" Marion nam de gerimpelde handen dei- oude vromv tusschen haar magere vin gers. „Ik beloof het u, Tita. Zoodra mo gelijk zal ik Constance er naar vragen. Maar zeg mij nu ook, wie die Robert is waarvan gij zoo even gesproken hebt en waarom gij zooveel belang in die i'ami lie Wahhagen stelt." „Indien uw papa wensclitc, dat gij met deze oude geschiedenissen zoudt bekend worden, zou hij er u wel zelf over ge sproken hebben," hernam Tita dralende. „Papa vertelt mij nooit iets, dat weet beoordeelen. Zij is onde7wijzeres7"dat I gij f?CL*ernT Marion- Wil Zegden. Zii hcp.ff haar PTamsn rva_ Vj' j. V Manon het haar niet uitspreken. Zij boog zicih over dc oude vrouw, en sloeg de armen om haar hals. „Vertel, Ti tal" Tita was overwonnen. „Robert was mijn pleegzoon," fluisterde zij met een schuwen blik naar de deur, alsof zij vreesde dat een of ander luisteraar zicfh daar verborgen hield. „Hij kwam hier, toen hij vier jaar oud was, en ik werd zijn kindermeid." „Hier? Hier op Gurugufh?" riep Mardon verwonderd uit. j,Ja, zeker; zijn ouders waren dood, en hij kwam hier bij zijn oom, den heer Braunsberg. Hij zou zijn erfgenaam zijn. Maar lalerjtwam uw j>apa, en.Robert kreeg twist met zijn oom." wereld niet.... En juist dat moest zijn „En toen. vroeg Marion ademloos. ongeluk worden," voegde zij er na een „Kopert ging weg; zijn oom joeg hem uit het liuis, enuw papa kreeg alles, toen Sir Philip Gibbs, een vroegere oor logscorrespondent, heeft in dc National Liberal Cimb Ie Londen een rede gehou den over het herstel van Europa. Hij leg de nadruk op dc groote uitputting van ons werelddeel aJs gevo'g van den oorlog. Hij had, oin Engeland ails voorbeeld le nemen, vernomen, dat een klein gezel schap Amerikaansche bankiers ia den oorlog in Engeland gekomen was,-om een onderzoek naar den financieclen toestand in te stellen en de Amerikanen waicn daarbij tot de slotsom geikomen. dat En geland indevier-en-half jaar, die vooraf waren gegaan, evenveel had uitgegeven als daarvoor in twee-en-een-halve eeuw. Als dit waar was, was 'liet een verbazing wekkend feit en hij geloofde inderdaad dat het waar was. Gibbs kwam verder tot de slotsom, dat als men niet toeliet, dat DuKsehland zicli herstelde, ook het overige Europa zich niet zou kunnen herstellen. De Duilsöhe regeering heeft een wels-onIwerp ingediend Hot invoering van een scherpe controle op het postpakket ten-verkeer tusschen liet onbezette en be zette gebied. Met postpakketten worden namelijk voor groote bedragen (reeds thans op een hagf tot een milliard per maand geschat) wc-ddearlikeften Duitsch- iaiid binnengesmokkeld, waaraan de re geering de daling van de Duitsche valuta wijt. Gisteren heeft de commissie uit den eko- nomischen Rijksraad over het ontwerp beraadslaagd en hot met algemeene stem men goedgekeurd. Voorts heeft zij dc regeering verzocht met den gnootsten nadruk de opheffing van dc dquan-ema at regelen der. Entente, dcc in strijd zijn met liet vredesverdrag en niet het volkenrecht, le verlangen. Landra, de Fransclinian die beschul digd worfit een tiental verloofden ver brand te hebben en die all een paar jaar in voorloopige hechtenis zd«t, is van Parijs naar de gevangenis le Versailles overge bracht. Waarschijnlijk zal hij voor het gezworeneiihof van Versailles verschijnen. Wanneer is echter nog niet uitgemaakt. Ben Pnrijsch blad geeft nu een plaatje, waar men handru in dc gevangenis ziet, BINNENLAND Over statistiek. Enkele dagen geleden namen wij een geestige persiflage over nit de „Redb." op de statistiekv.-oede f waanzin hadden we haast gezegd), waarvoor honderddui zenden der belastingbetalcnden worden opgeofferd. Dat die inanie, woede of waanzin, eens goed onder handen genomen wordt, kan geen kwaad. 't Behoort lot onzen, in moer dan één npzichdwazen tijd, om veel me! statis- tisdhe gegevens op te liebhen. Voor velen is de statistiek beslissend. Zij vragen niet, of de grondslag er voor deugdelijk is; 't cijfer staat er en zoo is 't. Nog er ger wordt het, wanneer statistieken van verschillende landen vergeleken worden, die als regel niet naar dezelfde methoden worden samengesteld'. Toch eere aan de cijfers Voor wie even ingewijd is, staat hel vast, dat de statistiek maar betrekkelijke waarde heeft en men zich vooral voor overdrijving van haar resultaten moet hoeden. In „De Ster" wijst-'dr. J. A. Nederhragl ook eens op deze dingen en deelt daarbij mede, dat een Duilsóher oral rent zekere in- en uilvoercijfers tot de conclusie kwam, dat deze nog voor geen vierde be trouwbaar waren. Voor meer dan 75 pet. werden groote, onnatuurlijke afwijkingen geconstateerd-. Dr. Nederbragt is van oordeel, dat de waarde van de economische, speciaal van do- handelsstatistiek, gering is. Maar, zoo vervolgt hij: „Men overdrijve dat nu ook weer niel: ondanks al haar gebreken geeft ze eenigs- zins de riahling van de handelsbeweging aan. Eenig nut kan ze dus hebben. Maar in sterke male moet betwijfeld' worden, of ze waard is al het geld, dat er voor uitgegeven wordt, zoowel in ons land, waar zoo'u nieuw prachtig gebouw voor den stalislisdhen diens! is opgei rokken, ais in andere landen, al bet geld ook, dat internationale inslellirgen er voor uitge ven en dat ook de Volkenbond er aan spendeert. Ilier pas slechts een ontken ning. De geringe waarde der statistiek rechtvaardigt slccliits geringe kosten. Een ernstig protest moet gericht worden tegen de onzinnige wijze, waarop met name aan de internationale statistiek geld verkwist wordt, benevens arbeidskracht: men sla.pell bergen gegevens op, die men niet verwerken kan en waarvan, zoo men ze verwerkt, het extract van ggrinqc waarde is. Ailleen zij men op z'n hoede: even zeker als dc handelsstatistiek een mislukking is, evenzeer is de statistiek over den menscl.Cieidsboilw een werk, dat met prachtig succes is bekroond. Het is wel merkwaardig, maar wie met Siisz- milcli God, „den groolen rekenmeester" nareken!, doet hoogst nuttig werk, maar wie het nietige doen der menschen nacij fert en daarvan iets heet groolscih wil maiken, blijkt werk le doen, welks resul taat is van luttele waarde. mijnheer Braunsiierg stierf." Marion keek Tita met een uildnukikin. van schrik, ja, van ontzetting aan. De laatste overblijfselen van kleur waren van liare wangen verdwenen. „Dan was liet dal, wat zij meende." stamelde zij. „Wat wie meende? Ik begrijp u niet." „Niels, o volstrekt niets, ik.... ik weet niet, wat ik zeg. O Tita, Tita!" Mari-on bra'k in een krampachtig snikken uit. „Stil kind, sfcü, ween niet", smeekte deze verschrikt. „Ik had u deze oude geschiede nis niet moeten vertellen, maar, waarvan het hart vol is, daar loopt de mond van over. Ik hield zooveel van Robert. En al deze lange, lange jaren hoorde ik niets meer van hem." .Gij meent dus, dat deze juffrouw on de nieuwe directeur van de fabriek zijn kinderen zijn?" fluisterde Marion. Tita knikte. „De naam Wallhagen komt niet zoo dikwijls voor. Maar misschien ver gis ik mij toch. O, als hij nog leefde! Wat wagentje naar het witte huis brengen, als zou ik er met om geven, als ik hem nog u~' - - - - eens kon zien, mijn kleinen, wilden jon gen, voor wien geen boom te hoog, geen breed was. Hoe dikwijls heeft liij mij een doodelijken schrik op het lijf ge jaagd met zijn waaghalzerijen! Maar een beter hart dan het zijne k er in de lieele kleine pauze bij. „O, waarom moeSf hij op valsche vrienden vertrouwen Ik waarschuwde hem eens voor.voor iemand, maar hij wilde mij niet gelooven. ITij was zelf te waarheidlievend, te edel om zulke intriges voor mogelijk te hou. den." „Tita! Tilal" riep Marion sidderend uit. „Stil, kind. Het is nu immers voorbij, en het ongelijk, dat bean aangedaan is, kan niet weer goed gemaakt worden. Maar zien wilde ik hem gaarne nog eens, alvorens ik sterf. De gewatenlooze mensohen krijgen in alles hun zin, en de goede.Zij brak plotseling ai, terwijl een traan langzaam over hare rimpelige wang liep. „Indien hij hoort, dat gij nog hier op Guruguh zij!-, dan zal hij u zeker komen opzoeken," meende Marion.... „O, neen, neen, hoe zou dat kunnen?" „Indien de berg niet lot Mo'hamed komt, konit Mohamed tot den berg", zeide Marion, terwijl zij trachtte te glimlachen. „Casper zal u zoodra mogelijk in uw het aan den dag komt, dat mijnheer Wall hagen wezenlijk uw Robert is." Tita lachte luid, maar het was een bit tere lach. „Denkt gij, dat papa zou toe staan, dat ik met Robert sprak, juist ik van alle menschen in de wereld?" Met yevende jtipj>en boog ^iajïon zich over dc oude vrouw en fluisterde: „Tita, die valsche vriendwas dat mijn vader?" Tita schrikte. „Kind, kind,, hoe kunl gij mij een dusdanige vraag doen! Mijn God, wat heb ik gezegd, dat u op zulke gedach ten kan brengen? Mijnheer Braunsberg maakte uw vader tot zijn erfgenaam. Ge beurt iets dergelijks niet alle dagen? De menschen zijn veranderlijk: eerst was Robert zijn lieveling en later wilde hij niets meer van hom welen. Maar is dat nu een reden om aan bedrog te denken? O Marion, gij moogt uw vader niet beschul digen, gij bet allerminst." Tita had met koortsachtige gejaagdheid gesproken en zonk nu uügeput achterover in haar stoel, terwijl zij het gelaat met de handen bedekte. Marien keek haar ang stig aan, de verwarde, onduidelijke woor den der oude vrouw hadden haar maar half gerust gcs'eld. „Maar waarom 'haat papa hem zoo erg?" fluisterde zij na een lange pauze. Tita antwoordde niet; zij schudde slechts 'het grijze hoofd. ,Die haat is naar het schijnt wederkee- rig," ging Marion peinzend voort. „Nu be grijp ik ook de terughouding van juffrouw Wallhagen tegenover mij. Niemand van de anderen heeft liet opgemerkt, maar ik zag duidelijk, dat zij vermeed met mij te spreken, ja zelfs mij aan te zien. Ik lion geen ..Jlü'ere^reilen daarvoor vinden, dan een onwillekeurigcn afkeer haren 1 kant." Tita zweeg nog altijd harnekkig. „Tita...." „Vraag mij niets meer, kind, nooit meer," viel deze heL jonge meisje in re lie. ,,Ik heb reeds te veel gezegd. En vooral voorzichtig, dat papa niet merkt, waarover wij gesproken hebben." „Ik zou nooit den moed hebben in tegen woordigheid van papa ook maar den naam Wallhagen te noemen," zeide Ma rion terwijl zij een kus op bet voorhoofd der oude vrouw drukte. „Goeden nacht, Tita. Later moet gij hij nog meer vertellen van Robert en van al hetgeen toen gebeur] is, maar nu wil ik u niet inee.r plagen. Ik wil Fanny bij u zenden; gij hebt rust noodig. Goeden nachll" Met vochtige oogen keek Tita haar na. „Heb ik goed gedaan, toen ik haar vaa Robert en van de erfenis sprak?" prevelde de oude vrouw. „Maar welke nadeelige gevolgen zou het kunnen hebben? God be ware mij, dat ik nooit een woord zeg, van hetgeen geheim moet blijven. Wat zou liet ook kunnen baten, dat ik het vertelde? Neen, ik wil hel geheim met mij in 'I grar nemen." (Wotdl cezvolgd A j

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1