il4e JAARGANG
SI
De va! van Pop.
Under Vatsctig Vlag
m VRIJDAG 17 JUNI 1921
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
ONS BLAD"
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
f2.—
f 2 85
0.10 f liooger.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: S2ES
ADMINISTRATIE Mo. 433
No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uilbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alls
abonn'é's wordt"op'aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eer; bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,—;
I.
het
De vierde militaire minister van
Kabinet Hnys de Beerenbrouck is ge
vallen. Na Naudin ten Ca te struikelde Bij-
leveld. Na Allin van Geusau zal Pop het
politieke podium moeten verlaten, waar
art 27 van zijn wetsontwerp lot nieuwe
regeling van den dienstplicht werd ver
worpen, een der hoofdsleunpilarcn van
zijn stelsel.
he combinatie der minderheden van
Christelijke Coaliiiegenooten en links-de
mocraten heeft hel rechtsche ministerie
alweder in een impasse gebracht, waaruit
slechts smalle gangetjes naar den broeden
weg voeren.
Is dan het militaire vraagstuk onoplos
baar? zoo 7.al menigeen vragen, die het
voortdurend geharrewar bij de Hoofdstuk
ken VI en VIII cuin anuexis aanschouwt?
Zonder twijfel valt de goede oplossing van
hel militaire geieclte der moeilijkheden
leeds niet mee. reen lette b.v. op de tel
kens oplaaiende feile critiek der land- en
zeeofficieren, gesteund door de departe
mentale ambtenaren, maar hier zoude een
ferme hand wel uitkomst kunnen geven en
de beer Pop was er wel een man naar
(g.ï veel meer dan Al ting van Geusau) om
ceze moeilijkheden te kunnen overwinnen.
Maar dan blijft 'iet politieke deel der
kwestie.
Het militaire vraagstuk is er geen op
zichdoch vormt een onderdeel van het
gansche Regeerinsbcleid en daarom wordt
ook hier gesteund op dezelfde Regeerings-
partijen, waarop een Aalberse en een Kar-
r.ebeek steunen. Daar zit de kneep. De
Coalitie nu vindt gemakkelijk een „einheit-
hche" oplossing van diverse problemen, al
moeten 50 mannen hier uiteraard de noodi-
ge plooibaarheid bezitten, doch in de
vraagstukken van -militairen aard is de
éénheid moeilijk verkrijgbaar.
Bij Bijlcveid's val waren het de Anti-
Revolutionaire, die hun eigen man, jam
mer genoeg, deden tuimelen. I)e Katho
lieken stonden hem, den marine-advocaat
en goed willenden hervormer, trouw 'evzijri«>
te kazerneverblijf, al hebben wij niet hier
aan alléén onze liefde verpand.
Stonden wij niet wettelijk (behoudens de
tijdelijke afwijkingen 1920) op den grond
slag der Müiliewct-Colijn: 23.000 man ge
durende S14 maand in de kazerne? En als
ons dan het aspect geopend wordt der mo
gelijkheid: SOOO man geheel niet en 13000
man gedurende 2 maanden in de kazerne,
mogen wij dan onzerzijds niet van een
groote sf1,pede voorwaarts spreken?
Hadden wij Roomsche fractie niet
het gansche Roomsche volk achter ons,
toen wij zeiden, deze winst niet in gevaar
te willen brengen, te meer niet, waar bij
afstemming der wet de zaak bij het oude
zou blijven, n.l. 23.000 man gedurende 814
maand, al hopen wij alsnog dit gevolg te
kecren?
De buitenstaander, deze simpele uiteen
zetting bekijkend, zal niet begrijpen, dat
hierover zelfs geschil kan bestaan. Doch
onze Coaiiitiebroeders dachten er anders
over. Maar, waarom met hen niet tijdig
overleg gepleegd? Overleg onderling. Over
leg van de gehecle rechterzijde met dc Re
geering. Verrassingen als die van de laat
ste week moesten buitengesloten zij'nl
Wie zich nog herinnert, de herrie om
Alting van Geusau en de R.-K. perspole
mieken over mijn houding, hij zal zich
mede herinneren, dat ik het bestond te
verklaren: er is heel geen overleg gepleegd!
Hel bleef onweersproken doch even on
weersprekelijk is het feit van thans: er is
dubbel en dwars overleg gepleegd, reeds
bij de Begrooling en bij de tijdelijke afwij
kingen en ook thans bij de nieuwe regeling
der Dienstplichtwet.
Ah zoo: en men kwam dus niet tot over
eenstemming?
En alweder: er is geen katholiek Ka
merlid, die niet meende dat er algeheele
overeenstemming was en nog wel gansche*
lijk belichaamd in het Ontwerp der Rc-
geeringl De Katholieken meenden juist, dat
bij dit accqord zij de grootste veer hadden
moeten laten, maar ter wille van de groote
veroverde voordeelen terwille.van den over
gangsvorm, in het vertrouwen dat de „bui
len-kazerne-vrijwillige weerbaarmaking" in
de evolutie der dingen zou liggen en over
commissie en de commissie van Twaalf
in O. S. is ontstaan, op de Duilsche z&lf-
weerbaarheid le schuiven.
Tegen dit }>etoog kwam mmisier Rosvi.
met nadruk op. Hij gaf den gezant en den
zaakgelastigde tevens kennis van de nota
over O. S., die aan de Entente-regeeringen
is gezonden.
Intusschen schijnt een vergelijk tussolien
de Entente commissie en generaal Höfer
in aantocht te zijn.
Na de Woensdagmiddag gevoerde onder
handelingen heeft generaal Iiöfer een aan
tal plaatsen ter beschikking gesteld1 van ge
neraal Hcnndker om er de Engelsche troe
pen, die de zuiveringsactie zuilen verrich
ten. te herbergen.
Bij Alting var» waren hef
c—4ï een Katholiek die hem niet lustte
- -üPr- e^ -.reet van bevrijding slaakte,
iiii heenging. Naudin ten Gate was
onu». stormachtig gegier weggewezen
voor hij nauw wist wat er aan de hand
was. Toch lag overal hetzelfde euvel ten
grondslag: de Coaliiiegenooten probeerden
elkaar te verstaan, doch leden schipbreuk
ip. hun goedwilligheid door een reeks mis
verstanden, op zich zelf vruchten der al
tijd verschillende zienswijze.
Het is een landelijk vraagstuk van de al
lereerste grootte, het h tevens een geweldig
lastige taak voor die afgevaardigden, die
aangewezen zijn bij de militaire onder
werpen het Woord te voeren.
De Katholieke Staatspartij is niet militai-
rislisch. Het is een oude waarheid. Zij be
geert reorganisatie en bezuiniging, al
stemde de Partij als geheel niet voor een
dergelijke motie, alweder ptn politieke re
denen, zij wil althans vermindering van
bewapening voor zoover 's-lancis veiligheid
dat toelaat, hare idealen strekken zelfs
veel verder, doch als concreet punt streeft
zij mede naar verkorting bijaldien geen af
schaffing van het kazerneverblijf.
Naar deze algemeene lijnen heeft men
haar houding in alle defensie-vraagstukken
te bcoordeeicn. En duidelijk is het uitge
sproken in de Katholieke redevoering bij
het wetsontwerp Dienstplichtregeling: ons
lokt ten zeerste het buitengewoon verkor-
jf I de tweeslachtigheid zou zegepralen, daar
om accepteerden dertig katholieken wat
hun thans werd aangeboden. Zij meenden
dal het ontwerp te meer acceptabel was
voor de C.-H. en A.-R. partij, naarmate de
ze een grooler concessie verkregen had
door de z.g.n. (o.i. echter slechts schijn
bare) verhooging van het contingent van
13000 (tijdelijke afwijkingen) op 23.000
man (ontwerp Dienstplichtwet).
Ging ook de A.-R. en C.-H. broeder ten
slotte begrijpen dat deze verhooging slechts
schijnbaar was? Links verweet mij toch
ommekeer in houding waar ik deze z.g.h.
23.000 man accepteerde, hoezeer ik in De
cember 1920 zulk een (echte) verhooging
een ramp voor ons volk genoemd had.
Waren wezenlijk ditmaal de Katholieken
menige andere partij te slim af geweest?
Is interessant dezen loop van zaken no;
eens nader ie beschouwen.
MR. ROMANS.
BUITENLAND.
Opper-Siiezlë.
De Fransche gezant en de Engelscihe
zaakgelastigde hebben dc reeds aa igekon-
digde vertoog-en tot den Duiischcn rijks
minister van buitenlandsclie zaken gericht.
In den loop daarvan trachtten zij de ver
antwoordelijkheid voor den kritieken toe
stand, die tengevolge van het mislukken der
onderhandelingen tusschen de Entente-
Naar de „Vorwarts" uit Oppel-n ver
neemt zijn gisteren de onderhaiideling-cn
tusschen de Engelsche gevolmachtigde bij
de Entenlecommissie Sir Har'ald Si nart
en de vertegenwoordiger der Duitsche par
tijen, den predikant Ulitzka over de oni-
ruimingskwestie begonnen.
De toestand.
De Duitsche bladen bevatten gisteren een
ofiicieel bericht omtrent de overhandigin
van het Fransohö cn Engelsche protest ir
de Wilhelmstrasse, benevens een antwoord
van de Duitsche regeering, hetwelk naar
Parijs, Londen en Rome is gezonden en dat
de bovenstaande zienswijze uiteenzet van
het standpunt der Duitsche regeering. In
teressant is het dat de nota in het bij
zonder de aandacht vestigt op het bolsje
wisme dat in de verwoeste landstreken een
gunstigen bodem vindt en zich op schrik
barende wijze uitbreidt.
Tegelijk met deze nota publiceert het
„Berliner Tageblatt" een telegram van zijn
correspondent te Beuthen, che nog eens
wijst op de verontrustende houding van
Korfanty, naar aanleiding van de bolsje
wistische stroomingen onder zijn aanhan
gers. Korfanty heeft in zijn Weg veis er ver
telaard dat de opstand niet alleen een natio-
inaal maar ook een politiek-revolutionjiair
karakter draagt en dat het voornamelijk
gaat tegen de Pruisische groot-industrie,
hel groot-gixmdbezit en de bureaucratie.
Opmerking verdient dat gelijktijdig met
deze berichten uit rcgeeringskriagen en uit
de regeering goedgezinde bladen, de „Rote
Fahne", die het bolsjewisme dan toch moet
wensclien, een oproep aan het proletariaat
van de geheele wereld op de eerste blade
zijde afdrukt en daarin verklaart dar de'
wille terreur van Korfanty en van Höfer
de zwakke klassenbewuste arbcidèrsorganisa
ties in Qpper-Silezie (bedoeld zijn de com
munistische arbeiders) onderdrukt. Het
appel protesteert scherp tegen het schrik
bewind dat de Duitsche en Poolséhe wille
gardes uitoefenen.
Geen verbetering.
Naar Reuter verneemt duidt het jong
ste Britsöhe nieuws uit Opper-Silezië
geen verbetering in den toestand aan. Er
is geen enkel leeken dat de Polen hun
belofte om terug te trekken houden. Het
schijnt dat Korfanty niet langer bij mach
te is zijn mannen in toom le houden of
zijn bevelen te doen gehoorzamen. Beni
ge geallieerde autoriteiten zijn opgehe
ven, daar zulk een toestand niet langer
geduld kon werden. Het is waarschijn
lijk deze beweging, welke het Berlijnsche
bericht deed ontslaan dat de Entenle-
comimissie zich zou terugtrekken.
Bij Kan-drzin zijn de Fransclhe en En
gelsche bezettingstroepen begonnen de.
Duitsche zelfveerbaarheid terug le drki-
Te Ujesl ijzn FranscSie. Engelsche en
Iialiaansche vertegenwoordigers aangeko
men om met de opstandelingen \an O.-S.
te onderhandelen.
VREES VOOR DUITSOHE CONCUR
RENTIE.
Mac Kenna, de vroegere minister van
de. schatkist, thans' president van de
London City and Midlandbank, zeidc in
een rede Woensdag te Londen gehou
den: Indien Buitscihland in slaat is, -zijn
verplichtingen na Je komen, zal liét," dat
doende, den Britschen internationalen
handel ernstig benadeelen. De schulden
last zaLl hoofdzakelijk gedragen worden
door den Duilschen arbeider, wiens loon
niet toegestaan zal worden te stijgen.
Engeland dringt zoodoende aan Duitsch-
land arbeidsvoorwaarden op, welke het in
den wedijver met Engeland in staat stef-
land moest verplicht worden, kolen, tim
merhout, p-olasc/h^ suiker en dergelijke
goederen te zenden, welke den Brilsdien
handel piet storen en welke de Duitsche
goederen niet beneden het pant houden,
waarop een geslaagde concurrentie met
den Britschen binlenlandschen handel
verzekerd is.
ENGELSCHE HANDELSMISSIE NAAR
SOVJET-RUSLAND.
Krassin heeft aan de Bntsche regeering
kennis gegeven van de aanvaarding door
öe sovjet-regeering van de namenlijst der
Brilsche handelsmissie, welke naar Rus
land zal gaan. Men verwacht, dat de mis
sie over eenige weken naar Moskou zal
vertrekken. Zij lelt zeventien leden onder
leiding van Hodgson, vroeger consul te
Wladhvoslok.
OUD-PRESIDENT WILSON.
Oud-president Wilson zal worden toe
gestaan lot do uitoefening van de advo-
caliraT in het district Columbië (waarbin
nen de stad Washington ligt). Hij zal
•geen: verzoek om toelating behoeven te
doen" Tan het Opperste Gerechtshof. Dit
wer.fi mogelijk door een speciale wijiziging
in tie desbetreffende reglementen, welke
wijziging heden door de rechters is goed
gekeurd. De vrijstelling heeft betrekking
öp oud-presidenten en oud'-vice-presiden-
ten. Zoowel oud-president Taft als oud-
vice-president Marshall kunnen ervan
pro file-eren.
Ierland.
Sinü-Femers hebben te Derrylingan in
het graafschap Meath een huis in brand
geslepen, waarbij een vrouw en een kind
van vier jaar zijn omgekomen.
De Evening Standard meldt, dat het nu
zeker is, dat noch Lloyd George noch de
eersU^minislers van de Dominions bij de
plechtige opening van het Noordelijke par
lement le Belfast door den Koning legen-
wooi d ig zuil en zijn.
DE 7EREENIGDE STATEN EN JAPAN.
Er zijn rechts Lr eekscfne onderhandelin
gen geopend' tusschen de Vereenigde Stalen
en Japan voor de regeling van verschil
lende openslaande quaeslies, waaronder
die over het mandaat voor Yap, de immi
gratie van Japanners in de Ver. Staten,
liét recht van Japanners om in de Ver. St.
onroerend goed te bezitten en de terug-
gaai' van Sjanlocng aan China.
Di- onderhandelingen worden gevoerd
tusschen Hughes en Sjid-ehara. Naar
wordt meegedeeld, zal de regeling van de
Yapquaeslie tusschen de twee meesl-be-
langhebbende naties, een behandeling van
hel vraagstuk door den Volkenbond on-
noodig maken.
DE MILITAIRE DIENSTTIJD IN
FRANKRIJK.
In EeL ra.ppori van de Iegercommissie
uit de Fransche Kamer wordt voorgesteld
een algenieenen diensttijd van 18 maanden
in te voeren. In een nabije toekomst zal
deze misschien nog bekort kunnen worden.
Op den actieven diensttijd zal een tijdperk
van 20 jaar v-olgen, waarin men «nog tot de
reserve behoort. Gedurende dien tijd zal
men nog 2 maanden moeten opkomen.
esggMos miTEHL.
RUSSISCHE
VERDWIJNING VAN IIET
GOUD.
De „LokaJl Anzeiger" schrijft over de
kwestie -van het Russische goud o.a.:
Bij ..het uitbreken van den oorlog vcr'.c-
genwoordigde de goudvoorraad in Rus
land een waarde van 1.600.000.000 roebel.
Tijdens dén oorlog en de revolutie heeft
men hiervan uitgegeven: 1. Volgens een
overeenkomst met dc Engelsche regeering,
hoeft Rusland naar Engelanl en Canada
580 millioen gouden roebel-s gezonden, ais
garantie voor de ooriogsbeski/iingen; 2. in
't voorjaar 1917 hoeft de tegenwoordige
regeering 5 miTiioen roebel naar Zweden
gestuurd, als onderpand voor het kred'ïct,
dat de Zweedschc landen aan Rusland
openen; 3. in 1918 hebben dc bolsjewiki
aan dc Duitsche 300 miMioen g-ouden roe
bel betaald, volgens den vrede van
Brest; 4. dc regeering van Koltsjak lieeft
a'ls waarborg Voor crediet verleend voor
conimercieelo ondernemingen 32 millioen
gezonden naar Japan, en 93 millioen naar
verschillende Enge! seh-Amerikaan sell e syn
dicaten; 5. deregecring van Kolfcsja'k heeft
pan, Frankrijk en Engeland 70 millioen
verkocht; 7. Ataman Siemionow heeft over
43 mimi-oen voor eigen gebruik beschikt;
8. dc Tsjecho-Slowaiken 'hebben voor zicli
gehouden 15 nuiilliocn van het goud dal
in hun handen was gevallen.
Op die manier heeft men 1.290 millioen
roebels uitgegeven in d-e laatste jaren.
Hicrhq dient echter te worden opgemerkt
dat de sowjelTcgcering ook beslag get-egd
heeft op Roemeensche goud (125 mil-
Kioen). dat voor zekerheid naar Rusland
was gevoerd in den oorlog, verder ail het
goud dat de regeering heeft geconfiskeerd.
Het bedrag is moeilijk onder cijfers te
brengen. De „Lokal Anzeiger" gelooft, dat
dc hoeveelheid goud in Rusland ongeveer
485 millioen zaii bedragen, zonder nog te
rekenen dat Rusland heel veel voor pro
paganda heeft ui'gegeven en groote som
men 'lieeft betaald aan Estomic, en verder
nog 30 millioen aan Polen moet afstaan
volgens het verdrag van Riga.
De „Lokal Anzeiger" bereikent dus, dat
er ternauwernood 20 pet. van den goud
voorraad over is cn daar de regeering
groote uitgaven doet, zal het goud wol
gauw uitgeput zijn. Toch zijn deze cijfers
niet geheel juist, want hierbij is de pro
ductie der goudmijnen geheel builen be
schouwing geüiailcn. Onder liet Tsareiw-egi-
me werd er geregeld in gewerkt en nu nog
wordt er steeds goud uitgehaald, al is het
minder dan vro ger.
Uit Londen wordt gemeld: Er is re
den om ic gelooven dat verscheidene
vroegere Duitsche schepen, door de hcr-
steleommissie aan Engeland toegewezen,
weer aan de Duitschers verkocht en be
mand zijn met een Duitsche bemanning. In
verband met den afkeer, tegen dergelijke
transacties door verschillende kringen
uitgesproken, heerscht teleurstelling en
verbazing. De transacties beloop-en onge
veer 300.600 pond sterling.
Na langdurige •onderhandelingen
-heeft de conferentie van verlCigenwoordi-
•gers van patroons en werklieden in de
Engelsche 'katoennijverheid te Manchester
over het loongeschil besloten, aan liun
onderscheidene besturen de aanneming
aan le beveien van 'n loonsverlaging van
4 sli. 5 st. in het pond die onmiddellijk zal
ingaan, en van een verlaging van 7 st. na
zes maanden.
in nadenken verzonken om -een laatste
middel te vinden om aan straf te ontko
men.
En hij slaakt deze overpeinzing:
Ai!s ik me eens -kon 1 ai-en berechten
door het hooggerechtshof van LeipzigI
Aan liet station van Charing Cross
was het. gisterenavond oen groote dru&le
toen 380 Hongaarschc gin de ren die cflif
maanden lang in Engeland opgekweekt
awxen, dercis naar hun land aanvaardden.
Zij Oiadrfen veel geschenken van hun pleeg
ouders bij izidi en spraken vloeiend En-
gelsch, dat zij tijdens hun verblijf geleerd
•hadden. Vele van dc jongste kanderen wa*
ren hun taal bijkans vergelen.
Ik de mijn Itzenplitz (Saarbekken)
is Woensdagavond een ontploffing van
mijngas ontslaan. Bij reddingswerk zijn
lot dusver twee dooden en twee zwaarge
wonden geborgen. Men vreest dat het aan
tal slachtoffers aanzienlijk is.
Bij den Duitschen Rijksdag is een
wetsontwerp ingediend, strekkend om tot
nader aankondiging de fabricage en den
invoer van luchtvaartuigen en motoren
le verbieden.
«KMFI.I.RTON
len goederen van allerlei aard- goedkoo- j verder aan Amerika 4 millioen voor wa-
pei te fabneeeren dan Engeland. Duitsch-1 penen betaald; 6. Kollsjaik heeft aan Ja-
vhij naar het duitsch.
21.
„Robert had rood haar," zei Tita,
.neer tot zich zelf, dan tot het meisje
„Robert? Welks Robert?"
Maar Tita antwoordde niet. „Vertel
mij nog meer van die dame. Hoe oud
is zij
„Twintig jaar, denk ik. Misschien is
zij ook ouder; ik kan dat zoo slecht!
zeggen, zij heeft haar examen ge
daan, ofschoon zij voorloopig niet van
plan is, een betrekking aan te nemen.
J wenscht echter piano- en teeken-
i essen te geven. Wanda heeft zich da-
delijk als hare leerlinge aangeboden."
,,J uffrouw von Brenner
Marion knikte. „Haar gou'jfcrnante
is onlangs vertrokken, zij is getrouwd,
geloof ik. Er zal geen nieuwe meer
•angenomen worden."
Tifa zweeg; zij scüleen besluiteloos en in
..tweestrijd met zich zelve.
„Marion," zeide zij eindelijk zacht, „wilt
^ij mij een pleizier doen?_ Wilt Bij voor
mij trachten gewaar te worden of de va
der dezer jonge dame nog leeft en of hij
Robert heet?"
Marion nam de gerimpelde handen dei-
oude vromv tusschen haar magere vin
gers. „Ik beloof het u, Tita. Zoodra mo
gelijk zal ik Constance er naar vragen.
Maar zeg mij nu ook, wie die Robert is
waarvan gij zoo even gesproken hebt en
waarom gij zooveel belang in die i'ami
lie Wahhagen stelt."
„Indien uw papa wensclitc, dat gij met
deze oude geschiedenissen zoudt bekend
worden, zou hij er u wel zelf over ge
sproken hebben," hernam Tita dralende.
„Papa vertelt mij nooit iets, dat weet
beoordeelen. Zij is onde7wijzeres7"dat I gij f?CL*ernT Marion-
Wil Zegden. Zii hcp.ff haar PTamsn rva_ Vj' j. V
Manon het haar niet uitspreken. Zij
boog zicih over dc oude vrouw, en sloeg
de armen om haar hals. „Vertel, Ti tal"
Tita was overwonnen. „Robert was
mijn pleegzoon," fluisterde zij met een
schuwen blik naar de deur, alsof zij
vreesde dat een of ander luisteraar zicfh
daar verborgen hield. „Hij kwam hier,
toen hij vier jaar oud was, en ik werd zijn
kindermeid."
„Hier? Hier op Gurugufh?" riep Mardon
verwonderd uit.
j,Ja, zeker; zijn ouders waren dood, en
hij kwam hier bij zijn oom, den heer
Braunsberg. Hij zou zijn erfgenaam zijn.
Maar lalerjtwam uw j>apa, en.Robert
kreeg twist met zijn oom." wereld niet.... En juist dat moest zijn
„En toen. vroeg Marion ademloos. ongeluk worden," voegde zij er na een
„Kopert ging weg; zijn oom joeg hem uit
het liuis, enuw papa kreeg alles, toen
Sir Philip Gibbs, een vroegere oor
logscorrespondent, heeft in dc National
Liberal Cimb Ie Londen een rede gehou
den over het herstel van Europa. Hij leg
de nadruk op dc groote uitputting van
ons werelddeel aJs gevo'g van den oorlog.
Hij had, oin Engeland ails voorbeeld le
nemen, vernomen, dat een klein gezel
schap Amerikaansche bankiers ia den
oorlog in Engeland gekomen was,-om een
onderzoek naar den financieclen toestand
in te stellen en de Amerikanen waicn
daarbij tot de slotsom geikomen. dat En
geland indevier-en-half jaar, die vooraf
waren gegaan, evenveel had uitgegeven
als daarvoor in twee-en-een-halve eeuw.
Als dit waar was, was 'liet een verbazing
wekkend feit en hij geloofde inderdaad
dat het waar was.
Gibbs kwam verder tot de slotsom, dat
als men niet toeliet, dat DuKsehland zicli
herstelde, ook het overige Europa zich
niet zou kunnen herstellen.
De Duilsöhe regeering heeft een
wels-onIwerp ingediend Hot invoering van
een scherpe controle op het postpakket
ten-verkeer tusschen liet onbezette en be
zette gebied. Met postpakketten worden
namelijk voor groote bedragen (reeds
thans op een hagf tot een milliard per
maand geschat) wc-ddearlikeften Duitsch-
iaiid binnengesmokkeld, waaraan de re
geering de daling van de Duitsche valuta
wijt.
Gisteren heeft de commissie uit den eko-
nomischen Rijksraad over het ontwerp
beraadslaagd en hot met algemeene stem
men goedgekeurd.
Voorts heeft zij dc regeering verzocht
met den gnootsten nadruk de opheffing
van dc dquan-ema at regelen der. Entente,
dcc in strijd zijn met liet vredesverdrag en
niet het volkenrecht, le verlangen.
Landra, de Fransclinian die beschul
digd worfit een tiental verloofden ver
brand te hebben en die all een paar jaar
in voorloopige hechtenis zd«t, is van Parijs
naar de gevangenis le Versailles overge
bracht. Waarschijnlijk zal hij voor het
gezworeneiihof van Versailles verschijnen.
Wanneer is echter nog niet uitgemaakt.
Ben Pnrijsch blad geeft nu een plaatje,
waar men handru in dc gevangenis ziet,
BINNENLAND
Over statistiek.
Enkele dagen geleden namen wij een
geestige persiflage over nit de „Redb."
op de statistiekv.-oede f waanzin hadden
we haast gezegd), waarvoor honderddui
zenden der belastingbetalcnden worden
opgeofferd.
Dat die inanie, woede of waanzin, eens
goed onder handen genomen wordt, kan
geen kwaad.
't Behoort lot onzen, in moer dan één
npzichdwazen tijd, om veel me! statis-
tisdhe gegevens op te liebhen. Voor velen
is de statistiek beslissend. Zij vragen
niet, of de grondslag er voor deugdelijk
is; 't cijfer staat er en zoo is 't. Nog er
ger wordt het, wanneer statistieken van
verschillende landen vergeleken worden,
die als regel niet naar dezelfde methoden
worden samengesteld'. Toch eere aan de
cijfers
Voor wie even ingewijd is, staat hel
vast, dat de statistiek maar betrekkelijke
waarde heeft en men zich vooral voor
overdrijving van haar resultaten moet
hoeden.
In „De Ster" wijst-'dr. J. A. Nederhragl
ook eens op deze dingen en deelt daarbij
mede, dat een Duilsóher oral rent zekere
in- en uilvoercijfers tot de conclusie
kwam, dat deze nog voor geen vierde be
trouwbaar waren. Voor meer dan 75 pet.
werden groote, onnatuurlijke afwijkingen
geconstateerd-.
Dr. Nederbragt is van oordeel, dat de
waarde van de economische, speciaal van
do- handelsstatistiek, gering is. Maar, zoo
vervolgt hij:
„Men overdrijve dat nu ook weer niel:
ondanks al haar gebreken geeft ze eenigs-
zins de riahling van de handelsbeweging
aan. Eenig nut kan ze dus hebben. Maar
in sterke male moet betwijfeld' worden,
of ze waard is al het geld, dat er voor
uitgegeven wordt, zoowel in ons land,
waar zoo'u nieuw prachtig gebouw voor
den stalislisdhen diens! is opgei rokken, ais
in andere landen, al bet geld ook, dat
internationale inslellirgen er voor uitge
ven en dat ook de Volkenbond er aan
spendeert. Ilier pas slechts een ontken
ning. De geringe waarde der statistiek
rechtvaardigt slccliits geringe kosten.
Een ernstig protest moet gericht worden
tegen de onzinnige wijze, waarop met
name aan de internationale statistiek geld
verkwist wordt, benevens arbeidskracht:
men sla.pell bergen gegevens op, die men
niet verwerken kan en waarvan, zoo men
ze verwerkt, het extract van ggrinqc
waarde is. Ailleen zij men op z'n hoede:
even zeker als dc handelsstatistiek een
mislukking is, evenzeer is de statistiek
over den menscl.Cieidsboilw een werk, dat
met prachtig succes is bekroond. Het is
wel merkwaardig, maar wie met Siisz-
milcli God, „den groolen rekenmeester"
nareken!, doet hoogst nuttig werk, maar
wie het nietige doen der menschen nacij
fert en daarvan iets heet groolscih wil
maiken, blijkt werk le doen, welks resul
taat is van luttele waarde.
mijnheer Braunsiierg stierf."
Marion keek Tita met een uildnukikin.
van schrik, ja, van ontzetting aan. De
laatste overblijfselen van kleur waren van
liare wangen verdwenen. „Dan was liet
dal, wat zij meende." stamelde zij.
„Wat wie meende? Ik begrijp u niet."
„Niels, o volstrekt niets, ik.... ik weet
niet, wat ik zeg. O Tita, Tita!" Mari-on
bra'k in een krampachtig snikken uit.
„Stil kind, sfcü, ween niet", smeekte deze
verschrikt. „Ik had u deze oude geschiede
nis niet moeten vertellen, maar, waarvan
het hart vol is, daar loopt de mond van
over. Ik hield zooveel van Robert. En al
deze lange, lange jaren hoorde ik niets
meer van hem."
.Gij meent dus, dat deze juffrouw on
de nieuwe directeur van de fabriek zijn
kinderen zijn?" fluisterde Marion.
Tita knikte. „De naam Wallhagen komt
niet zoo dikwijls voor. Maar misschien ver
gis ik mij toch. O, als hij nog leefde! Wat wagentje naar het witte huis brengen, als
zou ik er met om geven, als ik hem nog u~' - - - -
eens kon zien, mijn kleinen, wilden jon
gen, voor wien geen boom te hoog, geen
breed was. Hoe dikwijls heeft liij
mij een doodelijken schrik op het lijf ge
jaagd met zijn waaghalzerijen! Maar een
beter hart dan het zijne k er in de lieele
kleine pauze bij. „O, waarom moeSf hij op
valsche vrienden vertrouwen
Ik waarschuwde hem eens voor.voor
iemand, maar hij wilde mij niet gelooven.
ITij was zelf te waarheidlievend, te edel
om zulke intriges voor mogelijk te hou.
den."
„Tita! Tilal" riep Marion sidderend uit.
„Stil, kind. Het is nu immers voorbij, en
het ongelijk, dat bean aangedaan is, kan
niet weer goed gemaakt worden. Maar zien
wilde ik hem gaarne nog eens, alvorens ik
sterf. De gewatenlooze mensohen krijgen
in alles hun zin, en de goede.Zij brak
plotseling ai, terwijl een traan langzaam
over hare rimpelige wang liep.
„Indien hij hoort, dat gij nog hier op
Guruguh zij!-, dan zal hij u zeker komen
opzoeken," meende Marion....
„O, neen, neen, hoe zou dat kunnen?"
„Indien de berg niet lot Mo'hamed komt,
konit Mohamed tot den berg", zeide
Marion, terwijl zij trachtte te glimlachen.
„Casper zal u zoodra mogelijk in uw
het aan den dag komt, dat mijnheer Wall
hagen wezenlijk uw Robert is."
Tita lachte luid, maar het was een bit
tere lach. „Denkt gij, dat papa zou toe
staan, dat ik met Robert sprak, juist ik
van alle menschen in de wereld?"
Met yevende jtipj>en boog ^iajïon zich
over dc oude vrouw en fluisterde: „Tita,
die valsche vriendwas dat mijn
vader?"
Tita schrikte. „Kind, kind,, hoe kunl gij
mij een dusdanige vraag doen! Mijn God,
wat heb ik gezegd, dat u op zulke gedach
ten kan brengen? Mijnheer Braunsberg
maakte uw vader tot zijn erfgenaam. Ge
beurt iets dergelijks niet alle dagen? De
menschen zijn veranderlijk: eerst was
Robert zijn lieveling en later wilde hij
niets meer van hom welen. Maar is dat nu
een reden om aan bedrog te denken? O
Marion, gij moogt uw vader niet beschul
digen, gij bet allerminst."
Tita had met koortsachtige gejaagdheid
gesproken en zonk nu uügeput achterover
in haar stoel, terwijl zij het gelaat met
de handen bedekte. Marien keek haar ang
stig aan, de verwarde, onduidelijke woor
den der oude vrouw hadden haar maar
half gerust gcs'eld.
„Maar waarom 'haat papa hem zoo erg?"
fluisterde zij na een lange pauze.
Tita antwoordde niet; zij schudde slechts
'het grijze hoofd.
,Die haat is naar het schijnt wederkee-
rig," ging Marion peinzend voort. „Nu be
grijp ik ook de terughouding van juffrouw
Wallhagen tegenover mij. Niemand van
de anderen heeft liet opgemerkt, maar ik
zag duidelijk, dat zij vermeed met mij te
spreken, ja zelfs mij aan te zien. Ik lion
geen ..Jlü'ere^reilen daarvoor vinden, dan
een onwillekeurigcn afkeer haren
1 kant."
Tita zweeg nog altijd harnekkig.
„Tita...."
„Vraag mij niets meer, kind, nooit
meer," viel deze heL jonge meisje in
re lie. ,,Ik heb reeds te veel gezegd. En
vooral voorzichtig, dat papa niet merkt,
waarover wij gesproken hebben."
„Ik zou nooit den moed hebben in tegen
woordigheid van papa ook maar den
naam Wallhagen te noemen," zeide Ma
rion terwijl zij een kus op bet voorhoofd
der oude vrouw drukte. „Goeden nacht,
Tita. Later moet gij hij nog meer vertellen
van Robert en van al hetgeen toen gebeur]
is, maar nu wil ik u niet inee.r plagen. Ik
wil Fanny bij u zenden; gij hebt rust
noodig. Goeden nachll"
Met vochtige oogen keek Tita haar na.
„Heb ik goed gedaan, toen ik haar vaa
Robert en van de erfenis sprak?" prevelde
de oude vrouw. „Maar welke nadeelige
gevolgen zou het kunnen hebben? God be
ware mij, dat ik nooit een woord zeg, van
hetgeen geheim moet blijven. Wat zou liet
ook kunnen baten, dat ik het vertelde?
Neen, ik wil hel geheim met mij in 'I grar
nemen."
(Wotdl cezvolgd
A j