BBj „ONS BLAD" - 1
NOORDERBANK,
BANK - ASSOCIATIE
«EITIEIM h SGMFESIZ1134 en CftNEiTEIEEfflSINS
BINNENLAND
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: 433
ZATERDAG 18 JUNI 1921
lie JAASGANO
Fa. W. APPEL
Parlementaire Kroniek
Ho. 2 ZandbSad 10 Cts
van per PUTT a DE vim
eindhoven
ZOO'N O OLIJKE „TRIBUNE."
ALKMAAR - HOORN.
-Verstrekt eredlet
in Rekening-courant en tegen
accept.
Bmnsnlandsch Hieuws,
Een noodwetsontwerp-Bomans.
Kapitaal ers Reserven f 19.500.000.
Direct.: k. VAM NiENES Jr.
KM li I .KT< )N
Unosr Valscne Vlag
NO. 269 /.ftlLiyyau lo juni typ
NOORD-HOLLANDSCH
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.—
Voor buiten Alkmaar t 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 0 f nooger.
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uilbetaling per plaatsing f 0.60
Aüe drukwerken zonder uitzondering
«RAAST P ft iJ S.
De 7: cm van Pop's Dienstplichtwet af
gestemd. Pa Kamer schorst haar
werkzaamheden.
Niet geheel onverwacht, maar toch vrij
.Plotseling, is Woensdag een eind ge
maakt aan de beraadslagingen over de
iianstplichtwet, bet wetsontwerp van Mi
nister Pop.
Aan dit betreurenswaardig einde ging
een verklaring roer ar van den anti-revo-
iUticnnairen hoer Verloren, waarin hij hei
onverantwoordelijk achtte, dat de Regee-
wing geen poging had gedaan om tot
overeenstemming te geraken. Dezo ver
klaring werd gevolgd door een rede van
.len partijgenoot Duymaer van Twist,
waaruit diens niet miinder hardnekkig
verzet bleek tegen het stelsel van den
Minister.
Wat was hieraan Dinsd.-g voorafge-
g an? Ren reeks amendementen-Do
Monthé-Verloren, waarin het denkbeeld
Van Veen-Van Twist tot opheffing van
do splitsing tusschen kornleger en re-
servo.egir en oen eersten Oefentijd van
"6 maanden, fcrmeel-wet.elijk belichaamd
■was.
Dit denkbeeld nu werd door den Mi
nister beslist onaannemelijk verklaard.
Inderdaad, de bonding van het Froies-
tantscho deel dor groepen kan niet ge
heel logisch genoemd worden, n.l. dat
zij in hun leger met 5 maanden ge
noegen nemend, zich met liand en tand
bleven verzetten tegen con vermindering
van do 6 maanden m Pop's stelsel tot S,
waarvoor de sociaal-democraten natuur
lijk veel gevoelen. Niet logisch was ook
do heer K. ter Laan, die geen poging
wilde doen om het contingent te ver
minderen, omdat de socialisten ontwape
ning willen en niets anders; wij zien
niet in, waarom de hoeren -var. „g r.
man on geen cent" Wil zouden kannen
stemmen voor een amendement tot in
krimping van den oefentijd en niet voor
inkrimping van hot contingent. Uit het
debat valt nog aa;i te teekenen, dat de
vrijzinnig-democraat mr. Cud naar het
-amendemont-do Montc-Vcrloren zwenkte,
lat z.i. geen verzwaring van lasten zou
opleveren, benevens het voordeel van een
heid, waartegenover mi", van do Laar
-opmerkte, dat het ontwerp-Pop tanzien-
lijk minder verblijf in de kazerno vraagt
dan het amendement.
Het amendement tart het stelsel der
wet aan, zei Minister Fop en niemand
die dit ontkennen zal. Hij zette opnieuw
de economische, finaneieole en militaire
gevolgen van hot amendement uiteen en
heeft daarbij vele argumenten aange
voerd ten bewijzo, dat het amendement
op een groots verhooging van persoon
lijke en financieels lasten zal neerko
men, terwijl inkrimping van den oe
fentijd beneden 6 maanden opnieuw on-
nogelijk werd genoemd.
Wanneer men mag aannemen, dat Mi
nister Pop met zijn wetsontwerp de gal
den middenweg ingeslagen hesft en dat
als regal dezo weg dé beste blijkt te
wezen, dan is nu wsl gebleken, dat op
dezen regel ook uitzonderingen zijn te
noteeren.
Na de replieken over bet amendsment-
Ver-Loron, waarbij de di cassia tusschen
den minister en da heeren Van Veen
en Duymaer van Twist op een vrij hef-
tigon loon gevoerd werd, kwamen de
amendementen-Wijle (eon dagen t van
28,000 man i. p. van 23,000 man) en-
Vor-Loren in stemming. Het eerste werd
verworpen met 73 tegen 1 stem; liet
tweede met 67 tegen 18 stommen, die
van de ckristelij k-kistorlscïioa. en anti-
revolutionnairen.
Onder doodsche stilte had daarop de
stemming over artikel 27 plaats. „Voor
het artikel hebben 30 leden gestemd,
doch. er tegen 46, zoodat dit artikel niet
is aangenomen,klonk het kalm uit den
mond van den voorzitter, diroet ge
volgd door het verzoek van den Minis
ter namens do Regiering, om schorsing
der beraadslaging over het wetsontwerp.
Het was in een gedrukte stemming, al
om in de Kamer merkbaar, dat de voor
zitter Vrijdag mededeeling deed van het
te'irijven van den tijdeiijken voorzitter
van den Ministerraad, waar'n het ver
zoek was uitgedrukt tot schorsing der
beraadslaging over de vanwege de Re
giering aanl.angige onderwerpen.
De leidér der socialisten was niet aan
wezig en de heer Schaper, die in diens
plaats namens de roods fractie het woord
voerde, had den slechten smaak, om te
z 'gren, dat het hem speet, den premier,
thans omhangen mot hot grootkruis van
de Rijzende Zon, niet weer te zullen
zien, aldus antioipeerend op iets, dat nog
niet vas'slond, n.l. de ontslagname van
'het Kabinet. Dat werd hem door den
Voorzitter dan ook ter dege, op diens
nuchtere, maar rake manier, aan 't ver
stard gebracht
De org'raste aardigheid des heeren
Schaper bieric intussc'uen maar een aan
loopje te zijn. om de rn -do'eobog te lan-
- <h-- i rente f-'-.'ie eer, ira
tal i I-voorstel in bewerking was, strek
kon-te om de 10,000 dienstplichtigen, der
li-'tuig 1:12!, die ingevolge do verwer
ping van het dienstpllcBtmtwerp a'.snog
onder de wa enen zouden moeten komen,
thuis te laten.
Maar do roede heeren kunnen dit voor
stel gerust onafgewerkt in portefeuille
bonden.
De hearen Romans en Deckers toch
dimden directdaarop een voorstel in,
dat lot strekicing hooft de 10.600 man
alsnog vrij te stellen.
Beteuterd keken de socialisten op hun
nou?.
De twee katholieke afgevaardigden
yerdiereu e"n pluim u fo voor hun voort
varend initiatief, waardoor zij do socia-
lischtische fractie den wind uit de zeilen
namen.
Hun voorstel zal Dinsdag n.s. door de
Centrale Seotle in de afdcelihgon onder
zocht worden.
De Kamer is tot nadere bijeenroeping
uit - engepaan.
liet „Vaderland" meent, dat er hoog
stens reden ie voor een portefeuille
en niet voor een Kabinetscrisis en dat
bet aftreden van Minister Pop, alleen
gevolgd meet worden door een interum-
Ruy.i de Beerenbroaek. Volgens het libe
rale blai is dit Kabinet op bet oog en-
blik bet eonig mogelijke en is uit de
verwor ers van art. 27 geen Ministe
rie samen te stellen! Zelfs verwacht het
orgaan van den heer Roodhuyzen, dat
als de R.goering haar portefeuilles ter
beschikking van de Kroon stelt, de Kroon
de Rcgecring zal verzoeken, op haar be
sluit terug te komen. „Het land moet
toch g'regoerd worden" zegt het „Vad."
n'gal naïef. Natuurlijk, maar zóó een
voudig als dit blai wel meent, achten
wij de oplossing van bet ingewikkelde
geval niet.
Beroemde „SfcBSïCsÈl©"
Fornuizen Hol!. IJzermagazijn v/h.
M. DE WILD, Alkmaar,
Laat over de Boterstraat
Het orgaan van de communistische
parlij jn Nederland, onder redactie van W.
van Ravesleyn en Daviid Wijnkoop, gooit
ook een duit in 'l zakje, naar aanleiding
van bet fce-zoek van den Japanschcn
Kroonprins en zijn gevolg aan ons land.
Natuurlijk keurt het blad dit bezoek af.
Want, zegt het heel diepzinnig en ge
wichtig, dat bezoek beleokent niets minder
dan dat „het Nederlandsdhc proletariaat
bij de Britsch-Japansohc machtsgroep
wordt ingelijfd en in den eerstvoigenden
oorlog zal worden meegesleept."
Deze op zich zelf al verbijsterende uil-
spraak der geleerde redactie van de „Tri
bune", zinkt editor in '1 niet bij de ont
dekking die zij verder meent gedaan te
hebben.
De Engelschc pers, zou namelijk, -
altijd volgens David en zijn collega Van
Ravesteyn vrij openlijk' verklaard heb
ben, dat niet de Japansche Kroonprins,
maar eenvoudig iemand die voor hem
moet doorgaan, naar Europa werd gezon
den.
De Engelsohe pers zou eenvoudig paf
staan, als zij dit nieuwste nieuwtje in de
„Tribune" las; paf van bewondering over
deze journalistieke „salto mortale" van den
groolen David.
Hoe jammer dal die pers van het be
staan der „Tribune" zoo goed als niets
af weet.
Maar dat is zeker of het waar is of
niet, wat de Engelsühe pers „vrij openlijk
verklaart", de „Tribune" verzekert, „lrct
aardig te vinden, dat de Japansche re
geerders de Europecsohc machthebbers op
deze manier bij den neus nemen".
Zoo'n oolijke „Tribune" toch, die zich
nooit bezondigt aan: het nemen barer
lezers bij den neus!
De Regeering en het Kamervotum.
De „Maasbode" is van mecning, dat
nu twee der coalitiepartijen zelfs v-oor een
kabinetscrisis haar bezwaren niet ver
mochten terzijde te schuiven, dit voldoen
de den ernst van den toestand teekent en
geen andere uitkomst schijnt tc laten, dan
dat het op de rechter-fracties steunende
ministerie plaats maakt voor een zaken
kabinet, hetwelk zich dan ir, hoofdzaak
zou hebben te belasten met de aanhangi
ge herziening der Grondwet.
Toch zal het gebeurde, vo'-gens het
blad. niet tot verwijdering mogen leiden
lusschen de vier groepen, wier beginsel-
eenheid dieper wortelt dan liet wisselend
inzicht over defensie-mogelijkheden. De
hulp, die de Vrijheidsbond aan liet Kabi
net stond te verleenen, dient uil hetzelfde
oogpunt beschouwd en geapprecieerd te
worden.
„Hetgeen inlusschen niet wegneemt, dat
onzes erachtens een ministerie, uitsluitend
steunend op de Christelijke partijen, voor
e oogenb ik heeft afgedaan. Het huidige
Kabinet lijkt ons aan zijn eer en prestige
verplicht ie zijn, na het gebeurde van den
laalslen tijd, de teugels van liet bewind
in andere handen over te geven. Hoezeer
wij het heengaan van deze schaar raads
lieden der Kroon zouden betreuren, een
andere oplossing van de hangende moei
lijkheden zien wij niel".
Het „Ccnlrum" vraagt wat er llians zal
geschieden en redeneert dan als volgt:
„Verschillende wegen staan open, en er
gaan reeds geruchten van een algeineene
ministerieels crisis en een Kamer-ontbin
ding, geruchten die nogal voorbarig schij
nen.
Wel zal er hetzij een nieuw arlikel 27,
heizij een geheel nieuw ontwerp moeten
koir.cn.
Immers, thans hebben wij slechts een
tijdelijke regeling, en wanneer daarvoor
niets anders in de plaats treedt, zal de be
slaande wet van minister Colijn blijven
funcSoiuicercn, wat zeker niet overeen
komstig de wensehen van Kamer cn
volt zou zijn.
Er moet dus met oen nieuwe, defini
tieve regeling eenigc fl^oed worden be
tracht,tenzij'men den duur der tijde
lijke afwijking van de Militiewet zou kun
nen verlengen.
Voor 's lands veiligheid behoeft zulks
geen bezwaar op te leveren, daar dc Re
geering nog tot 1Ö29 ie beschikken heeft
over een geoefende reserve voor de oor-
Iogsfonnatie.
Wellicht ware in die richting een op
lossing te vinden, die voorShanls bevre
diging schon'k, zij het dan ook niet aan
allen".
Het libérale „Vaderland" blaast hoog
van den toren, dal „wat men ook doet,
het legervraagstu'k in democratischen zin
zal worden opgelost. Daarvoor zullen de
kiezers in 1922 wel zorgen" 11 Voorts pro
beert liet als van ouds tusschen de coali-
rtiegenooten te stoken cn constateert
waarbij wederom de wetisch de vader san
de gedachte blijkt dat het me! de coa
litie is gedaan:
„En nu ligt de Co dl i lie in stukken,
onafhankelijk van de vraag of men
a-l'mstar van de Vries met zijn nieuw
arlikel 7 van de Grondwetsbelasting,
waarin bij zoo wat alles opeet wat hij
vroeger als beginsel poneerde, erin
slaagt met een nieuw arlikel 27 te ko
men. Een Kabinet, dat in zoo gewichtig
vraagstuk als dat van de landsde-
fensie geene oplossing weet te geven,
omdat hel steunt op partijen, die in de
ze kwestie diametraal tegenover elkaar
staan is op zand gebouwd".
Jat hel blad inlusschen zelf zijn eigen
/zekering niet gelooft, blijkt uit den
v:\yaarmee het aan het slot tracht aan
k-i'ii „liet hétievf. dzt Cr ia. het coa
litieverband zit".
Vroedvrouwen. De Minister van Ar
beid bad Woensdag oen conferentie met
het bestuur van de Ned. Maatschappij ter
behartiging van de belangen van vrouwe
lijke verloskundigen die het diploma van
vroedvrouw hebben verworven, dat hem
kwam spreken over dc positie der vroed
vrouw.
Naar men verneemt heeft de minister
bij deze gelegenheid sympathie betuigd
met het slreven om de economische en de
rechtspositie der vrouwen te verbeteren.
DE PERSREOELING TE MAARN.
Het bestuur van den Nederlandscben
Journaliston-Kring heeft aan den mi
nister van Binnenlandscho Zaken een
adres gezonden, waarin er o.a. op wordt
aangedrongen, dat, wanneer het verblijf
dor Duii-che ex-keizerlijko famil'o weder
om mocht leiden tot geboui'tenissen, die
do bijzondero aandacht kunnen trekken
van de binnen- en buitenlnndsobe pers,
en die een regeling betreffende de toe
lating dier pei'3 noodzakelijk maken, met
het bestuur vooraf omtrent die regeling
in overleg wordo getreden. Zoodoende
kunnen vele moeilijkheden worden voor
komen.
Zte burgemeester van Leiden. Do
toestand van Jhr. da Gijselaar, burge
meester van Leiden, blijft ernstig.
Do heer Boman3 heeft bij de Tweede
Kamer een wetsontwerp ingediend strek
kende om de 10.600 dienstplichtigen, wel
ke na de verwerping van bot wetsontwerp
tot nieuwe regeling van den dienst
plicht, ingevolge do wet tot tijdelijke
Kantoor ALKMAAR. BREEDSTRAAT 11
Correspondentschap KCOHK. GROOTE KOORD 140
Creieisn, Deposito's, San- ©n Verkoop van Effecten.
ALLE BANKZAKEN.
afwijking van de militiewet zouden moe
ten opkomen, niet op te roepen.
EEN AFSCHEIDSDINER.
Naar verluidt, geeft de Kroonprins
van Japan, dieM aandagoohtend a.s. het
van Japan, die Maandagochtend a.s. in 't
Hotel des Indes een afscheidsdiner, waar
aan met Z.KH. Prins Hendrik, vele
hooggeplaatste autoriteiten zullen deel
nemen.
EEN DANKSCHRIJVEN VAN
KARDINAAL PIEEL.
Bij het vertrek naar Nederland van
den gedelegeerde van het R.K. Huis-
vestings-Comité Graaf Wolff-Metternich
zond Z.-Em. Kardinaal Kffl, Aartsbis
schop van Weenen, hem een schrijven,
waarin Z.Ein. o.a. zegt:
„Uwe reis naar Holland geeft mij de
gewensehte gelegenheid, om U te ver
zoeken den Katholieken van Holland, voor
al het geachte Huisvestings-Comité, voor
de steeds weer opnieuw aan ons bewe
zen offervaardigheid mijn innigsten en
hartelijksten dank te betuigen.
Wat Holland voor onze arme onder
voede kinderen, voor onze in onverdien
den- nood geraakte geestelijkheid en voor
de door de oorlogsellende dn de ontbe
ringen van den na-oorlog-tijd zwaar ge
troffen kloosterzusters gedaan heeft, zul
len wij te minder vergeten, waar deze
liefdadigheid ons steeds in een vorm be
wezen we'd, -welke ons immer al hot
pijnlijke der sphaamte bespaarde.
Maar ook U, Hooggeboren Graaf en
Mevrouw de Gravin, moet ik hartelijk
danken voor de oven doelbewuste als
onvermoeide leiding der R.K. Holland-
sche hulpactie, die door Uwe voortref
felijke organisatie zich bier met voor
beeldige correctheid ontwikkelde.
Daar U do toestanden in Oostenrijk
uit eigen aanschouwing kent, zult U mij
niet voor onbescheiden hóuden, wanneer
ik aan dezen dank een bede toevoeg:
ons armo Oostenrijk ook in de naaste
toekomst nog te gedenken. Nog is een
einde aan den ontzettenden nood, voor
al in de kringen van don zoogenaam-
den middenstand, niet te voorzien. Ja,
in menig opzicht zullen voor velen de
toestanden in de naaste maanden nog er
ger worden, daar do tot heden gegeven
staatstoelagen op de levensmiddelen moe
ten ophouden en daardoor do brood
prijs een hoogte zal bereiken, welke ve
len ook den aankoop van 6lechts bet
dagelijksch brood onmogelijk zal maken.
Slechts het vertrouwen op God, die
ons niet boven onze krachten beproe
ven zal en de verwachting dat de Katho
lieken van het buitenland, welke van
de oorlogsschade verschoond zijn geble
ven, met onzen nood ook in de toekomst
daadwerkelijk medelijden zullen hebben,
houdt ons staande en dost ons weder op
betere dagen hopen.
Met de boste wensehen voor uwe reis
on de dankbaarste zegengroeten voor onze
weldoeners in Holland, die ik eiken dag
in het H. Misoffer gedenk, verblijf ik
met bijzondere hoogachting,
t E. J. Kara. PIEEL,
I j Aartsbisschop van Weenen.
Geen onderlinge strijd. Op de
wagen van den heer van Veen be
treffende de verzending van „aan port
onderworpen dienstbrieven/ door or
ganen van den openbaren dienst, heeft
Minister Koning geantwoord, dat hij
zoodra hem bleek, dat verschillende
taklcen van openbaren dienst na de
inwerkingtreding van de wijzigingswet
voortgingen hun stukken te verzen
den met de aanwijzing „aan port on
derworpen dienstbrief' -.daarop onver
wijld, en thans bij herhaling, de aan
dacht van zijn ambtgenooten geves
tigd.
Aan strijd tusschen posterijen en
bedoelde organen van den openbaren
dienst behoeft niet te worden ge
dacht. ij
DE ZATERDAGVACANTIE DER
BEURS. 1
Het antwoord van Minister de Vries,
op de vragen van den heer Gilissen.
betreffende de beursvacantiedagen
zegt, dat hij bij de overweging van
de waag of de wensch van de Ver-
eeniging voor den Effectenhandel, om'
de beurs op de Zaterdagen in Juni en
September te sluiten, voor inwilliging
in aanmerking kwam. heeft de Minis
ter zich op het standpunt geplaattst,
dat in het algemeen belang dc ge
legenheid om ter beurze zaken te kun
nen doen, zooveel mogelijk op alle
werkdagen dient te bestaan. Redenen,
welke, met afwijking van dat stand
punt, de sluiting van de beurs op
de Zaterdagen in Juni en September
zouden rechtvaardigen, zijn niet te
zijner kennis gekomen. Integendeel is
hem uit de adviezen, welke te dezer
zake zijn ingewonnen, gebleken, dat
de beurssluiting leidt tot inkrimping
van het aantal financieele transacties
en dientengevolge tot vermindering
van de werkgelegenheid ook buiten
de beurs zelf. Onder deze omstan
digheden heeft de Minister geen vrij
heid kunnen vinden aan den hier-
hoven bedoelden wensch gevolg te
geven en hierbij in overeenstemming
gehandeld met de in 1917 door zijn
ambtsvoorganger gevolgde gedragslijn,
loen het sluiten van dc beurs op
de Zaterdagen in Juni evenmin werd
toegestaan.
Overeenkomstig de Beursvoorschrif-
ien zijn verschillende adviezen inge
wonnen op 29 April j.l. Het laatste
dier adviezen bereikte den Minister
26 Mei.
Beschikbaarstelling van levensmiddelen.
Ingediend is een ontwerp van wet
waarbij wordt voorgesteld liet bedrag
van bet artikel der Staatsbegrooting
voor 1919 „Aandeel van het Rijk in de
kosten van g-emeenteibes luren, voort
vloeiende uit de beschikbaarstelling van
levensmiddelen tegen verminderde prij
zen'" thans f 142.690.000, te verhoogen
met f 3.000.000 en dus te brengen op
146.200.000.
OPHEFFING DER PASVISA
T
Het „Hbld." verneemt nader, dat ge
lijktijdig met de opheffing der Belgische
pasvisa die der Engelschc, mogelijk ook
nog van andere landen, is te verwachten.
Eenige rapporten, die nog moeten binnen
komen, vertragen de beslissing.
VRIJ NAAR HET DUll'Sf H.
22.)
VI.
Twee dagen later, vroeg in den namid
dag, s'ond Helena in de huiskamer Van
liet „witte huis" voor den spiegel, om zich
te overtuigeu of bij haar kleeding alles in
orde was. IJdelheid behoorde volstrekt
mei lot haar gebreken, maar welk welop
gevoed persoon, mannelijk of vrouwelijk,
is onverschillig voor heigeen zijn uiterlijk
betreft, vooral wanneer hij op het punt
slaat om uit gaan? Helena was volstrekt
li.el onverschillig in dat opzicht en zoo
kon het ook niet anders of zij moest met
zcaer welbehagen zien, hoe goed de
bruine s roohocd haar niettegenstaande of
misschien juist wegens zijn eenvoudigheid
stond. Met een tevreden glimlach trok zij
«.aar handschoenen aan en keerde zich
dan naar haar moeder, die met haar naai
werk aan hel venster zat.
Mevrouw Waiihagcn liet haar werk rus
ten cn keek haar d'ochler een oogenblik
nadenkend aan. ,,lk had zoo gaarne ge-
bad, kind zei de zij met een afkeurend
hoofdschudden, „dat gij deze gedachte
eens en voor aljiid opgegevenriiadt. Het is
volstrekt n'.ct noodig, dat gij les geeft. En
dan die verre weg! De gedachte van het
geen u onderweg kan overkomen, maakt
mij zenuwachtig".
„Wat zou mij overkomen? Brenncrbof
ligt ten hoogste een half uur van hier,
mama".
Helena kuste haar moeder en ging heen,
mei de nog eens herhaalde belofte zoo
spoedig mogelijk lerug te komen.
De met schaduwrijke boomen beplante
weg voerde eerst in een vrij rechle rich
ting naar de fabriek en kronkelde zich
daarachter in veelvuldige bochten door de
bloeiende velden. Helena, die tot nu toe
weinig gelegenheid gevonden bad, zich in
Gods vrije natuur te vermaken, keek ver
rukt om zich heen. Zij gevoelde zich zoo
opgebeurd; zelfs de geschiedenis barer
ouders, die zij eenige dagen geleden voor
het eerst had gehoord, cn die hare ge
dachten sedert dien lijd veel bezig gehou
den had, scheen, voor een korleil tijd ten
minste, minder belangrijk.
Eindelijk bereikte zij een klein boschje.
In weinige minuten was zij er door ge
wandeld. De weg maakte nu een gnoote
bocht. Een wit geschilderd poortje, be-
hoorende bij een weiland, dat zich tot aan
het andere einde van den weg uitstrekte,
trok baar oplettendheid. Peinzend bleef
zij staan. Ja, het naar het scheen veel ge
bruikte voetpad, moest haar, midden tus
schen eenigc ip behaaglijke rust liggende
koeien door, rechtstreeks naar gindsch
boschje bréngen, waarachter twee spitse
torentjes te voorschijn kwamen. Dat was
Brennerhof; zij wist liet uit de beschrij
ving van Constance. Maar de koeienl
Dralende opende zij liet poortje en trad,
terwijl zij al haar moed verzamelde, den
weg op. God zij dank! van den anderen
■kant kwam een heer aanstappen; in geval
van nood zou die haar wel kunnen be
schermen. Plotseling gaf zij een schreeuw
van schrik. Een dei" dieren, in welks nabij
heid zij zich bevond, richtte zich lang
zaam op en kéék haar, terwijl het zijn
machtigen kop schudde, niet zijn grootc
oogen nijdig aan. Radeloos keek zij om
zich heen, wat zou zij doen?
Reeds was zij lot een haastige vlucht
besloten, toen een bemoedigend roepen
haar oor irof. De man kwam roet haastige
schreden nader.
„Wees niet bang, juffrouw; de koe doet
u volstrekt geen kwaad. Ga heen, Lizel"
Een lichte slag met de band zond het
dier naar de kudde terug, waarvan de
leden met trage onverschilligheid naar de
nieuwsgierige bewegingen hunner gezellin
keken.
Gerustgesteld en verlicht wendde Helena
zich nu lol haar redder in den nood, om
hom voor zijn tusschcnlkomat, die zoo jnist
op tijd kwam te danken. Niettegenstaande
zijn doodeenvoudige, haast ietwat slordig
tejoomen kleeding, was Mi «pen hoer, ge
lijk zij eerst had gemeend, maar waar
schijnlijk een jonkman uit dc stad. Zijn
oog rustte op haar met een uitdrukking,
die zij niet recht begreep; zou hij haar
wellicht voor den gek houden?
„Ik vrees, dat u mij voor zeer kinderach
tig houdt," zeide zij verdrietig; „maar ik
ben nooit in mijn leven zoo dicht bij een
koe geweest als heden, cn die dieren zien
er zoo gevaarlijk uit. Ik wisl inderdaad
niet wat te beginnen en ben u zeer dank
baar voor uwe hulp."
De lieer glimlach, te. „De dienst, dien ik
het voorrecht had u ie hewijzen, was he
laas nisi zoo groot als n denkt, mejuf
frouw. Die dieren zijn lieel vredelievend
en zouden u volstrekt geen kwaad hebben
gedaan. Indien u het mij echter wil ver
oorloven zal ik u vergezellen tot aan liet
einde van het weiland."
Helena nam zijn aanbieding dankbaar
aan. Zijn gelaat bad iets openhartigs, iets
mannelijks, dat terstond voor hem innam,
en vertrouwen inboezemde. Wie kon hij
zijn? Het weiland behoorde aan den heer
Von Brenner, den voogd va haar aanstaan
de leerlinge; zou die mijnheer naast haar
misschien de voogd zelf zijn?
,J)at gebouw daar is Brennerltof, niet
waar?" vroeg zij eindelijk, meer omdat
het zwijgen haar hinderde, dan wel omdaf
•zij de daadzaak betwijfelde.
Haar geleider keek haar ecnigvzins ver
rast aan.
„Zeker, juffrouw, dat is Brennerhof.
Mag ik vragen of n van plan is daar een
bezoek te brengen?"
Helena knikte toestemmend met het
hoofd: „Mevrouw von Brenner verwacht
mij."
„Zoo, zoo."
Men had het einde van het weiland be
reikt, de jonge man opende het poortje cn
Helena stond weer op den groolen weg.
„Indien u rechtuit gaal zal u in tien mi
nuten aan den anderen kant van liet
liosclije een laan bereiken, die naar het
•hnis leidt; u kan dus niet misloopen,"
Helena dankte nog eens vriendelijk en
sloeg de aangewezen richting in. Een
poosje onderdrukte zij de bekoring om
eens om te kijken; eindelijk kon zij liet
niet langer uithouden. Het voorwerp barer
nieuwsgierigheid stond nog op dezelfde
plaats, waar zij hem had verlaten en keek
haar na. Blozend keerde zij zich om cn
verdween spoedig daarna in de schaduw
der boomen.
Een luid hondengeblaf ontving haar,
toen zij het ruime met geweien van herten
cn Ind,"re tropeeën versierde portaal be
trad. Een prachtige Newfoundlander, e-en
zware poedel cn een allerliefst grijsbruin
schoothondje dartelden op den grond en
vooral de heide laatstcn sehenen het haar
niet te willen vergeven, dal zij door haar
verschijnen hun aangenaam spel ver
stoord bad,
-»w y -jr w -v -v
De bediende, die haar dc deur geopend
had, trachtte tevergeefs de dieren tot
zwijgen te brengen.
„Hier, My'órdl Stil, Myra still"
De stem hunner jonge meesteres, die pp
hun geblaf uit een zijgang te voorschijn,
kwam, vond geho-or, en een betrekkelijke
rust ontstond.
„Dat was geen vriend/lijk/ ontvangst,
juffrouw Wallhagen," zeide Wanda, zoo
dra zij elkander konden verstaan „Ik
hoop, dat die '.eeiifke beesten u niet al te
zeer zuilen verschrikt hebben
„Niel in-'t minste, hernam HeVv güii:.-
iachend, iers j! z haar aanstaande clèrc
in het belendend s.u m volg-i i. „Ir. houd
.an honden."
,Dat doei mij pk'ze-,' riep Wan.la
levendig; „koeien en paarden zijn mijn
lievelingen. Kan u rijden?'
„ik heb lie' nog nooit gedaan"
„Wezenlijk nie Dan zal ik liet u tee-1
ren; zoo-dra mogelijk zuilen wij ermede
beginnen, ij w:| loen we"
„U is dus van plan doodeenvoudig de
rollen 1c verwisselen cn mijn onderwij
zeres te worden inplaats van mijn leerlin
ge", zeide Helena op vrcolijken toon.
,,Ja, ik hen een eerzuchtig sahe-psel, ge
lijk u ziel," knikte Wanda. „Mijn tante
•heeft u geschreven, niet waar?"
jWordl vervolgd.)