BBj „ONS BLAD" - 1 NOORDERBANK, BANK - ASSOCIATIE «EITIEIM h SGMFESIZ1134 en CftNEiTEIEEfflSINS BINNENLAND Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: 433 ZATERDAG 18 JUNI 1921 lie JAASGANO Fa. W. APPEL Parlementaire Kroniek Ho. 2 ZandbSad 10 Cts van per PUTT a DE vim eindhoven ZOO'N O OLIJKE „TRIBUNE." ALKMAAR - HOORN. -Verstrekt eredlet in Rekening-courant en tegen accept. Bmnsnlandsch Hieuws, Een noodwetsontwerp-Bomans. Kapitaal ers Reserven f 19.500.000. Direct.: k. VAM NiENES Jr. KM li I .KT< )N Unosr Valscne Vlag NO. 269 /.ftlLiyyau lo juni typ NOORD-HOLLANDSCH Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar f 2.— Voor buiten Alkmaar t 2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 0 f nooger. Advertentieprijs: Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor- uilbetaling per plaatsing f 0.60 Aüe drukwerken zonder uitzondering «RAAST P ft iJ S. De 7: cm van Pop's Dienstplichtwet af gestemd. Pa Kamer schorst haar werkzaamheden. Niet geheel onverwacht, maar toch vrij .Plotseling, is Woensdag een eind ge maakt aan de beraadslagingen over de iianstplichtwet, bet wetsontwerp van Mi nister Pop. Aan dit betreurenswaardig einde ging een verklaring roer ar van den anti-revo- iUticnnairen hoer Verloren, waarin hij hei onverantwoordelijk achtte, dat de Regee- wing geen poging had gedaan om tot overeenstemming te geraken. Dezo ver klaring werd gevolgd door een rede van .len partijgenoot Duymaer van Twist, waaruit diens niet miinder hardnekkig verzet bleek tegen het stelsel van den Minister. Wat was hieraan Dinsd.-g voorafge- g an? Ren reeks amendementen-Do Monthé-Verloren, waarin het denkbeeld Van Veen-Van Twist tot opheffing van do splitsing tusschen kornleger en re- servo.egir en oen eersten Oefentijd van "6 maanden, fcrmeel-wet.elijk belichaamd ■was. Dit denkbeeld nu werd door den Mi nister beslist onaannemelijk verklaard. Inderdaad, de bonding van het Froies- tantscho deel dor groepen kan niet ge heel logisch genoemd worden, n.l. dat zij in hun leger met 5 maanden ge noegen nemend, zich met liand en tand bleven verzetten tegen con vermindering van do 6 maanden m Pop's stelsel tot S, waarvoor de sociaal-democraten natuur lijk veel gevoelen. Niet logisch was ook do heer K. ter Laan, die geen poging wilde doen om het contingent te ver minderen, omdat de socialisten ontwape ning willen en niets anders; wij zien niet in, waarom de hoeren -var. „g r. man on geen cent" Wil zouden kannen stemmen voor een amendement tot in krimping van den oefentijd en niet voor inkrimping van hot contingent. Uit het debat valt nog aa;i te teekenen, dat de vrijzinnig-democraat mr. Cud naar het -amendemont-do Montc-Vcrloren zwenkte, lat z.i. geen verzwaring van lasten zou opleveren, benevens het voordeel van een heid, waartegenover mi", van do Laar -opmerkte, dat het ontwerp-Pop tanzien- lijk minder verblijf in de kazerno vraagt dan het amendement. Het amendement tart het stelsel der wet aan, zei Minister Fop en niemand die dit ontkennen zal. Hij zette opnieuw de economische, finaneieole en militaire gevolgen van hot amendement uiteen en heeft daarbij vele argumenten aange voerd ten bewijzo, dat het amendement op een groots verhooging van persoon lijke en financieels lasten zal neerko men, terwijl inkrimping van den oe fentijd beneden 6 maanden opnieuw on- nogelijk werd genoemd. Wanneer men mag aannemen, dat Mi nister Pop met zijn wetsontwerp de gal den middenweg ingeslagen hesft en dat als regal dezo weg dé beste blijkt te wezen, dan is nu wsl gebleken, dat op dezen regel ook uitzonderingen zijn te noteeren. Na de replieken over bet amendsment- Ver-Loron, waarbij de di cassia tusschen den minister en da heeren Van Veen en Duymaer van Twist op een vrij hef- tigon loon gevoerd werd, kwamen de amendementen-Wijle (eon dagen t van 28,000 man i. p. van 23,000 man) en- Vor-Loren in stemming. Het eerste werd verworpen met 73 tegen 1 stem; liet tweede met 67 tegen 18 stommen, die van de ckristelij k-kistorlscïioa. en anti- revolutionnairen. Onder doodsche stilte had daarop de stemming over artikel 27 plaats. „Voor het artikel hebben 30 leden gestemd, doch. er tegen 46, zoodat dit artikel niet is aangenomen,klonk het kalm uit den mond van den voorzitter, diroet ge volgd door het verzoek van den Minis ter namens do Regiering, om schorsing der beraadslaging over het wetsontwerp. Het was in een gedrukte stemming, al om in de Kamer merkbaar, dat de voor zitter Vrijdag mededeeling deed van het te'irijven van den tijdeiijken voorzitter van den Ministerraad, waar'n het ver zoek was uitgedrukt tot schorsing der beraadslaging over de vanwege de Re giering aanl.angige onderwerpen. De leidér der socialisten was niet aan wezig en de heer Schaper, die in diens plaats namens de roods fractie het woord voerde, had den slechten smaak, om te z 'gren, dat het hem speet, den premier, thans omhangen mot hot grootkruis van de Rijzende Zon, niet weer te zullen zien, aldus antioipeerend op iets, dat nog niet vas'slond, n.l. de ontslagname van 'het Kabinet. Dat werd hem door den Voorzitter dan ook ter dege, op diens nuchtere, maar rake manier, aan 't ver stard gebracht De org'raste aardigheid des heeren Schaper bieric intussc'uen maar een aan loopje te zijn. om de rn -do'eobog te lan- - <h-- i rente f-'-.'ie eer, ira tal i I-voorstel in bewerking was, strek kon-te om de 10,000 dienstplichtigen, der li-'tuig 1:12!, die ingevolge do verwer ping van het dienstpllcBtmtwerp a'.snog onder de wa enen zouden moeten komen, thuis te laten. Maar do roede heeren kunnen dit voor stel gerust onafgewerkt in portefeuille bonden. De hearen Romans en Deckers toch dimden directdaarop een voorstel in, dat lot strekicing hooft de 10.600 man alsnog vrij te stellen. Beteuterd keken de socialisten op hun nou?. De twee katholieke afgevaardigden yerdiereu e"n pluim u fo voor hun voort varend initiatief, waardoor zij do socia- lischtische fractie den wind uit de zeilen namen. Hun voorstel zal Dinsdag n.s. door de Centrale Seotle in de afdcelihgon onder zocht worden. De Kamer is tot nadere bijeenroeping uit - engepaan. liet „Vaderland" meent, dat er hoog stens reden ie voor een portefeuille en niet voor een Kabinetscrisis en dat bet aftreden van Minister Pop, alleen gevolgd meet worden door een interum- Ruy.i de Beerenbroaek. Volgens het libe rale blai is dit Kabinet op bet oog en- blik bet eonig mogelijke en is uit de verwor ers van art. 27 geen Ministe rie samen te stellen! Zelfs verwacht het orgaan van den heer Roodhuyzen, dat als de R.goering haar portefeuilles ter beschikking van de Kroon stelt, de Kroon de Rcgecring zal verzoeken, op haar be sluit terug te komen. „Het land moet toch g'regoerd worden" zegt het „Vad." n'gal naïef. Natuurlijk, maar zóó een voudig als dit blai wel meent, achten wij de oplossing van bet ingewikkelde geval niet. Beroemde „SfcBSïCsÈl©" Fornuizen Hol!. IJzermagazijn v/h. M. DE WILD, Alkmaar, Laat over de Boterstraat Het orgaan van de communistische parlij jn Nederland, onder redactie van W. van Ravesleyn en Daviid Wijnkoop, gooit ook een duit in 'l zakje, naar aanleiding van bet fce-zoek van den Japanschcn Kroonprins en zijn gevolg aan ons land. Natuurlijk keurt het blad dit bezoek af. Want, zegt het heel diepzinnig en ge wichtig, dat bezoek beleokent niets minder dan dat „het Nederlandsdhc proletariaat bij de Britsch-Japansohc machtsgroep wordt ingelijfd en in den eerstvoigenden oorlog zal worden meegesleept." Deze op zich zelf al verbijsterende uil- spraak der geleerde redactie van de „Tri bune", zinkt editor in '1 niet bij de ont dekking die zij verder meent gedaan te hebben. De Engelschc pers, zou namelijk, - altijd volgens David en zijn collega Van Ravesteyn vrij openlijk' verklaard heb ben, dat niet de Japansche Kroonprins, maar eenvoudig iemand die voor hem moet doorgaan, naar Europa werd gezon den. De Engelsohe pers zou eenvoudig paf staan, als zij dit nieuwste nieuwtje in de „Tribune" las; paf van bewondering over deze journalistieke „salto mortale" van den groolen David. Hoe jammer dal die pers van het be staan der „Tribune" zoo goed als niets af weet. Maar dat is zeker of het waar is of niet, wat de Engelsühe pers „vrij openlijk verklaart", de „Tribune" verzekert, „lrct aardig te vinden, dat de Japansche re geerders de Europecsohc machthebbers op deze manier bij den neus nemen". Zoo'n oolijke „Tribune" toch, die zich nooit bezondigt aan: het nemen barer lezers bij den neus! De Regeering en het Kamervotum. De „Maasbode" is van mecning, dat nu twee der coalitiepartijen zelfs v-oor een kabinetscrisis haar bezwaren niet ver mochten terzijde te schuiven, dit voldoen de den ernst van den toestand teekent en geen andere uitkomst schijnt tc laten, dan dat het op de rechter-fracties steunende ministerie plaats maakt voor een zaken kabinet, hetwelk zich dan ir, hoofdzaak zou hebben te belasten met de aanhangi ge herziening der Grondwet. Toch zal het gebeurde, vo'-gens het blad. niet tot verwijdering mogen leiden lusschen de vier groepen, wier beginsel- eenheid dieper wortelt dan liet wisselend inzicht over defensie-mogelijkheden. De hulp, die de Vrijheidsbond aan liet Kabi net stond te verleenen, dient uil hetzelfde oogpunt beschouwd en geapprecieerd te worden. „Hetgeen inlusschen niet wegneemt, dat onzes erachtens een ministerie, uitsluitend steunend op de Christelijke partijen, voor e oogenb ik heeft afgedaan. Het huidige Kabinet lijkt ons aan zijn eer en prestige verplicht ie zijn, na het gebeurde van den laalslen tijd, de teugels van liet bewind in andere handen over te geven. Hoezeer wij het heengaan van deze schaar raads lieden der Kroon zouden betreuren, een andere oplossing van de hangende moei lijkheden zien wij niel". Het „Ccnlrum" vraagt wat er llians zal geschieden en redeneert dan als volgt: „Verschillende wegen staan open, en er gaan reeds geruchten van een algeineene ministerieels crisis en een Kamer-ontbin ding, geruchten die nogal voorbarig schij nen. Wel zal er hetzij een nieuw arlikel 27, heizij een geheel nieuw ontwerp moeten koir.cn. Immers, thans hebben wij slechts een tijdelijke regeling, en wanneer daarvoor niets anders in de plaats treedt, zal de be slaande wet van minister Colijn blijven funcSoiuicercn, wat zeker niet overeen komstig de wensehen van Kamer cn volt zou zijn. Er moet dus met oen nieuwe, defini tieve regeling eenigc fl^oed worden be tracht,tenzij'men den duur der tijde lijke afwijking van de Militiewet zou kun nen verlengen. Voor 's lands veiligheid behoeft zulks geen bezwaar op te leveren, daar dc Re geering nog tot 1Ö29 ie beschikken heeft over een geoefende reserve voor de oor- Iogsfonnatie. Wellicht ware in die richting een op lossing te vinden, die voorShanls bevre diging schon'k, zij het dan ook niet aan allen". Het libérale „Vaderland" blaast hoog van den toren, dal „wat men ook doet, het legervraagstu'k in democratischen zin zal worden opgelost. Daarvoor zullen de kiezers in 1922 wel zorgen" 11 Voorts pro beert liet als van ouds tusschen de coali- rtiegenooten te stoken cn constateert waarbij wederom de wetisch de vader san de gedachte blijkt dat het me! de coa litie is gedaan: „En nu ligt de Co dl i lie in stukken, onafhankelijk van de vraag of men a-l'mstar van de Vries met zijn nieuw arlikel 7 van de Grondwetsbelasting, waarin bij zoo wat alles opeet wat hij vroeger als beginsel poneerde, erin slaagt met een nieuw arlikel 27 te ko men. Een Kabinet, dat in zoo gewichtig vraagstuk als dat van de landsde- fensie geene oplossing weet te geven, omdat hel steunt op partijen, die in de ze kwestie diametraal tegenover elkaar staan is op zand gebouwd". Jat hel blad inlusschen zelf zijn eigen /zekering niet gelooft, blijkt uit den v:\yaarmee het aan het slot tracht aan k-i'ii „liet hétievf. dzt Cr ia. het coa litieverband zit". Vroedvrouwen. De Minister van Ar beid bad Woensdag oen conferentie met het bestuur van de Ned. Maatschappij ter behartiging van de belangen van vrouwe lijke verloskundigen die het diploma van vroedvrouw hebben verworven, dat hem kwam spreken over dc positie der vroed vrouw. Naar men verneemt heeft de minister bij deze gelegenheid sympathie betuigd met het slreven om de economische en de rechtspositie der vrouwen te verbeteren. DE PERSREOELING TE MAARN. Het bestuur van den Nederlandscben Journaliston-Kring heeft aan den mi nister van Binnenlandscho Zaken een adres gezonden, waarin er o.a. op wordt aangedrongen, dat, wanneer het verblijf dor Duii-che ex-keizerlijko famil'o weder om mocht leiden tot geboui'tenissen, die do bijzondero aandacht kunnen trekken van de binnen- en buitenlnndsobe pers, en die een regeling betreffende de toe lating dier pei'3 noodzakelijk maken, met het bestuur vooraf omtrent die regeling in overleg wordo getreden. Zoodoende kunnen vele moeilijkheden worden voor komen. Zte burgemeester van Leiden. Do toestand van Jhr. da Gijselaar, burge meester van Leiden, blijft ernstig. Do heer Boman3 heeft bij de Tweede Kamer een wetsontwerp ingediend strek kende om de 10.600 dienstplichtigen, wel ke na de verwerping van bot wetsontwerp tot nieuwe regeling van den dienst plicht, ingevolge do wet tot tijdelijke Kantoor ALKMAAR. BREEDSTRAAT 11 Correspondentschap KCOHK. GROOTE KOORD 140 Creieisn, Deposito's, San- ©n Verkoop van Effecten. ALLE BANKZAKEN. afwijking van de militiewet zouden moe ten opkomen, niet op te roepen. EEN AFSCHEIDSDINER. Naar verluidt, geeft de Kroonprins van Japan, dieM aandagoohtend a.s. het van Japan, die Maandagochtend a.s. in 't Hotel des Indes een afscheidsdiner, waar aan met Z.KH. Prins Hendrik, vele hooggeplaatste autoriteiten zullen deel nemen. EEN DANKSCHRIJVEN VAN KARDINAAL PIEEL. Bij het vertrek naar Nederland van den gedelegeerde van het R.K. Huis- vestings-Comité Graaf Wolff-Metternich zond Z.-Em. Kardinaal Kffl, Aartsbis schop van Weenen, hem een schrijven, waarin Z.Ein. o.a. zegt: „Uwe reis naar Holland geeft mij de gewensehte gelegenheid, om U te ver zoeken den Katholieken van Holland, voor al het geachte Huisvestings-Comité, voor de steeds weer opnieuw aan ons bewe zen offervaardigheid mijn innigsten en hartelijksten dank te betuigen. Wat Holland voor onze arme onder voede kinderen, voor onze in onverdien den- nood geraakte geestelijkheid en voor de door de oorlogsellende dn de ontbe ringen van den na-oorlog-tijd zwaar ge troffen kloosterzusters gedaan heeft, zul len wij te minder vergeten, waar deze liefdadigheid ons steeds in een vorm be wezen we'd, -welke ons immer al hot pijnlijke der sphaamte bespaarde. Maar ook U, Hooggeboren Graaf en Mevrouw de Gravin, moet ik hartelijk danken voor de oven doelbewuste als onvermoeide leiding der R.K. Holland- sche hulpactie, die door Uwe voortref felijke organisatie zich bier met voor beeldige correctheid ontwikkelde. Daar U do toestanden in Oostenrijk uit eigen aanschouwing kent, zult U mij niet voor onbescheiden hóuden, wanneer ik aan dezen dank een bede toevoeg: ons armo Oostenrijk ook in de naaste toekomst nog te gedenken. Nog is een einde aan den ontzettenden nood, voor al in de kringen van don zoogenaam- den middenstand, niet te voorzien. Ja, in menig opzicht zullen voor velen de toestanden in de naaste maanden nog er ger worden, daar do tot heden gegeven staatstoelagen op de levensmiddelen moe ten ophouden en daardoor do brood prijs een hoogte zal bereiken, welke ve len ook den aankoop van 6lechts bet dagelijksch brood onmogelijk zal maken. Slechts het vertrouwen op God, die ons niet boven onze krachten beproe ven zal en de verwachting dat de Katho lieken van het buitenland, welke van de oorlogsschade verschoond zijn geble ven, met onzen nood ook in de toekomst daadwerkelijk medelijden zullen hebben, houdt ons staande en dost ons weder op betere dagen hopen. Met de boste wensehen voor uwe reis on de dankbaarste zegengroeten voor onze weldoeners in Holland, die ik eiken dag in het H. Misoffer gedenk, verblijf ik met bijzondere hoogachting, t E. J. Kara. PIEEL, I j Aartsbisschop van Weenen. Geen onderlinge strijd. Op de wagen van den heer van Veen be treffende de verzending van „aan port onderworpen dienstbrieven/ door or ganen van den openbaren dienst, heeft Minister Koning geantwoord, dat hij zoodra hem bleek, dat verschillende taklcen van openbaren dienst na de inwerkingtreding van de wijzigingswet voortgingen hun stukken te verzen den met de aanwijzing „aan port on derworpen dienstbrief' -.daarop onver wijld, en thans bij herhaling, de aan dacht van zijn ambtgenooten geves tigd. Aan strijd tusschen posterijen en bedoelde organen van den openbaren dienst behoeft niet te worden ge dacht. ij DE ZATERDAGVACANTIE DER BEURS. 1 Het antwoord van Minister de Vries, op de vragen van den heer Gilissen. betreffende de beursvacantiedagen zegt, dat hij bij de overweging van de waag of de wensch van de Ver- eeniging voor den Effectenhandel, om' de beurs op de Zaterdagen in Juni en September te sluiten, voor inwilliging in aanmerking kwam. heeft de Minis ter zich op het standpunt geplaattst, dat in het algemeen belang dc ge legenheid om ter beurze zaken te kun nen doen, zooveel mogelijk op alle werkdagen dient te bestaan. Redenen, welke, met afwijking van dat stand punt, de sluiting van de beurs op de Zaterdagen in Juni en September zouden rechtvaardigen, zijn niet te zijner kennis gekomen. Integendeel is hem uit de adviezen, welke te dezer zake zijn ingewonnen, gebleken, dat de beurssluiting leidt tot inkrimping van het aantal financieele transacties en dientengevolge tot vermindering van de werkgelegenheid ook buiten de beurs zelf. Onder deze omstan digheden heeft de Minister geen vrij heid kunnen vinden aan den hier- hoven bedoelden wensch gevolg te geven en hierbij in overeenstemming gehandeld met de in 1917 door zijn ambtsvoorganger gevolgde gedragslijn, loen het sluiten van dc beurs op de Zaterdagen in Juni evenmin werd toegestaan. Overeenkomstig de Beursvoorschrif- ien zijn verschillende adviezen inge wonnen op 29 April j.l. Het laatste dier adviezen bereikte den Minister 26 Mei. Beschikbaarstelling van levensmiddelen. Ingediend is een ontwerp van wet waarbij wordt voorgesteld liet bedrag van bet artikel der Staatsbegrooting voor 1919 „Aandeel van het Rijk in de kosten van g-emeenteibes luren, voort vloeiende uit de beschikbaarstelling van levensmiddelen tegen verminderde prij zen'" thans f 142.690.000, te verhoogen met f 3.000.000 en dus te brengen op 146.200.000. OPHEFFING DER PASVISA T Het „Hbld." verneemt nader, dat ge lijktijdig met de opheffing der Belgische pasvisa die der Engelschc, mogelijk ook nog van andere landen, is te verwachten. Eenige rapporten, die nog moeten binnen komen, vertragen de beslissing. VRIJ NAAR HET DUll'Sf H. 22.) VI. Twee dagen later, vroeg in den namid dag, s'ond Helena in de huiskamer Van liet „witte huis" voor den spiegel, om zich te overtuigeu of bij haar kleeding alles in orde was. IJdelheid behoorde volstrekt mei lot haar gebreken, maar welk welop gevoed persoon, mannelijk of vrouwelijk, is onverschillig voor heigeen zijn uiterlijk betreft, vooral wanneer hij op het punt slaat om uit gaan? Helena was volstrekt li.el onverschillig in dat opzicht en zoo kon het ook niet anders of zij moest met zcaer welbehagen zien, hoe goed de bruine s roohocd haar niettegenstaande of misschien juist wegens zijn eenvoudigheid stond. Met een tevreden glimlach trok zij «.aar handschoenen aan en keerde zich dan naar haar moeder, die met haar naai werk aan hel venster zat. Mevrouw Waiihagcn liet haar werk rus ten cn keek haar d'ochler een oogenblik nadenkend aan. ,,lk had zoo gaarne ge- bad, kind zei de zij met een afkeurend hoofdschudden, „dat gij deze gedachte eens en voor aljiid opgegevenriiadt. Het is volstrekt n'.ct noodig, dat gij les geeft. En dan die verre weg! De gedachte van het geen u onderweg kan overkomen, maakt mij zenuwachtig". „Wat zou mij overkomen? Brenncrbof ligt ten hoogste een half uur van hier, mama". Helena kuste haar moeder en ging heen, mei de nog eens herhaalde belofte zoo spoedig mogelijk lerug te komen. De met schaduwrijke boomen beplante weg voerde eerst in een vrij rechle rich ting naar de fabriek en kronkelde zich daarachter in veelvuldige bochten door de bloeiende velden. Helena, die tot nu toe weinig gelegenheid gevonden bad, zich in Gods vrije natuur te vermaken, keek ver rukt om zich heen. Zij gevoelde zich zoo opgebeurd; zelfs de geschiedenis barer ouders, die zij eenige dagen geleden voor het eerst had gehoord, cn die hare ge dachten sedert dien lijd veel bezig gehou den had, scheen, voor een korleil tijd ten minste, minder belangrijk. Eindelijk bereikte zij een klein boschje. In weinige minuten was zij er door ge wandeld. De weg maakte nu een gnoote bocht. Een wit geschilderd poortje, be- hoorende bij een weiland, dat zich tot aan het andere einde van den weg uitstrekte, trok baar oplettendheid. Peinzend bleef zij staan. Ja, het naar het scheen veel ge bruikte voetpad, moest haar, midden tus schen eenigc ip behaaglijke rust liggende koeien door, rechtstreeks naar gindsch boschje bréngen, waarachter twee spitse torentjes te voorschijn kwamen. Dat was Brennerhof; zij wist liet uit de beschrij ving van Constance. Maar de koeienl Dralende opende zij liet poortje en trad, terwijl zij al haar moed verzamelde, den weg op. God zij dank! van den anderen ■kant kwam een heer aanstappen; in geval van nood zou die haar wel kunnen be schermen. Plotseling gaf zij een schreeuw van schrik. Een dei" dieren, in welks nabij heid zij zich bevond, richtte zich lang zaam op en kéék haar, terwijl het zijn machtigen kop schudde, niet zijn grootc oogen nijdig aan. Radeloos keek zij om zich heen, wat zou zij doen? Reeds was zij lot een haastige vlucht besloten, toen een bemoedigend roepen haar oor irof. De man kwam roet haastige schreden nader. „Wees niet bang, juffrouw; de koe doet u volstrekt geen kwaad. Ga heen, Lizel" Een lichte slag met de band zond het dier naar de kudde terug, waarvan de leden met trage onverschilligheid naar de nieuwsgierige bewegingen hunner gezellin keken. Gerustgesteld en verlicht wendde Helena zich nu lol haar redder in den nood, om hom voor zijn tusschcnlkomat, die zoo jnist op tijd kwam te danken. Niettegenstaande zijn doodeenvoudige, haast ietwat slordig tejoomen kleeding, was Mi «pen hoer, ge lijk zij eerst had gemeend, maar waar schijnlijk een jonkman uit dc stad. Zijn oog rustte op haar met een uitdrukking, die zij niet recht begreep; zou hij haar wellicht voor den gek houden? „Ik vrees, dat u mij voor zeer kinderach tig houdt," zeide zij verdrietig; „maar ik ben nooit in mijn leven zoo dicht bij een koe geweest als heden, cn die dieren zien er zoo gevaarlijk uit. Ik wisl inderdaad niet wat te beginnen en ben u zeer dank baar voor uwe hulp." De lieer glimlach, te. „De dienst, dien ik het voorrecht had u ie hewijzen, was he laas nisi zoo groot als n denkt, mejuf frouw. Die dieren zijn lieel vredelievend en zouden u volstrekt geen kwaad hebben gedaan. Indien u het mij echter wil ver oorloven zal ik u vergezellen tot aan liet einde van het weiland." Helena nam zijn aanbieding dankbaar aan. Zijn gelaat bad iets openhartigs, iets mannelijks, dat terstond voor hem innam, en vertrouwen inboezemde. Wie kon hij zijn? Het weiland behoorde aan den heer Von Brenner, den voogd va haar aanstaan de leerlinge; zou die mijnheer naast haar misschien de voogd zelf zijn? ,J)at gebouw daar is Brennerltof, niet waar?" vroeg zij eindelijk, meer omdat het zwijgen haar hinderde, dan wel omdaf •zij de daadzaak betwijfelde. Haar geleider keek haar ecnigvzins ver rast aan. „Zeker, juffrouw, dat is Brennerhof. Mag ik vragen of n van plan is daar een bezoek te brengen?" Helena knikte toestemmend met het hoofd: „Mevrouw von Brenner verwacht mij." „Zoo, zoo." Men had het einde van het weiland be reikt, de jonge man opende het poortje cn Helena stond weer op den groolen weg. „Indien u rechtuit gaal zal u in tien mi nuten aan den anderen kant van liet liosclije een laan bereiken, die naar het •hnis leidt; u kan dus niet misloopen," Helena dankte nog eens vriendelijk en sloeg de aangewezen richting in. Een poosje onderdrukte zij de bekoring om eens om te kijken; eindelijk kon zij liet niet langer uithouden. Het voorwerp barer nieuwsgierigheid stond nog op dezelfde plaats, waar zij hem had verlaten en keek haar na. Blozend keerde zij zich om cn verdween spoedig daarna in de schaduw der boomen. Een luid hondengeblaf ontving haar, toen zij het ruime met geweien van herten cn Ind,"re tropeeën versierde portaal be trad. Een prachtige Newfoundlander, e-en zware poedel cn een allerliefst grijsbruin schoothondje dartelden op den grond en vooral de heide laatstcn sehenen het haar niet te willen vergeven, dal zij door haar verschijnen hun aangenaam spel ver stoord bad, -»w y -jr w -v -v De bediende, die haar dc deur geopend had, trachtte tevergeefs de dieren tot zwijgen te brengen. „Hier, My'órdl Stil, Myra still" De stem hunner jonge meesteres, die pp hun geblaf uit een zijgang te voorschijn, kwam, vond geho-or, en een betrekkelijke rust ontstond. „Dat was geen vriend/lijk/ ontvangst, juffrouw Wallhagen," zeide Wanda, zoo dra zij elkander konden verstaan „Ik hoop, dat die '.eeiifke beesten u niet al te zeer zuilen verschrikt hebben „Niel in-'t minste, hernam HeVv güii:.- iachend, iers j! z haar aanstaande clèrc in het belendend s.u m volg-i i. „Ir. houd .an honden." ,Dat doei mij pk'ze-,' riep Wan.la levendig; „koeien en paarden zijn mijn lievelingen. Kan u rijden?' „ik heb lie' nog nooit gedaan" „Wezenlijk nie Dan zal ik liet u tee-1 ren; zoo-dra mogelijk zuilen wij ermede beginnen, ij w:| loen we" „U is dus van plan doodeenvoudig de rollen 1c verwisselen cn mijn onderwij zeres te worden inplaats van mijn leerlin ge", zeide Helena op vrcolijken toon. ,,Ja, ik hen een eerzuchtig sahe-psel, ge lijk u ziel," knikte Wanda. „Mijn tante •heeft u geschreven, niet waar?" jWordl vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1