binnenland]
O
„ONS BLAD"
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
BUITENLAND.
No n9 MAANDAG 20 JUNI 1921 -
14e JAARGANG
Advertentieprijs:
De val van Pdp
BFIHI l.KTON
Under Valsche Viaq
100RD-H0LLANDSCH
Abonnementsprijs: jjgteg
.Per kwartaal voor Alkmaar 's f 2.—
Voor buiten Alkmaar
(Met Geïilusireerd Zondagsblad O.^O f hooger. j
ADlVüNiSTRATSE No. 433 Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
REDACTIE No. 633 per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
n.
Dit sta voorop: dc goede trouw der
TL K. fractie is onaantastbaar. Zij
meende met recht en reden dat
gansch de rechterzijde haar stem aan
het ontwerp zoude geven, zonder noe
menswaardige af wijkin gèn. AI begieep
deze fractie dat, ter wille der één
heid, ginds zoowel als hier offers ge
bracht waren. Wij vertrouwden op
geen Vrijheidsbond, op geen wilde,
doch meenden dat 't hier links tegen
rechts moest en zou gaan.
Tot de heer Van Veen (C.-H.) zijn
idéé lanceerde als een wensch, die
voorwaarde werd van zijn stem: geen
splitsing van kcrnleger en reservetroe
pen, maar 23000 man kernlegcr, zij
bet met vijfmaaudsche oefening. Ge
noemde heer wond zich op bij ont
wikkeling dezer gedachte, niet het
minst toen hij de amendementen
Monté Verloren-v. Veen bepleitte,waar
in de genoemde gedachte als voor
stel was belichaamd (artt. 16 en 27).
Zonder nn te zeggen dat de gedachte
zelf een oplossing voor ons was. ver
wonderde ons toch ten zeerste de
wijze, waarop dat voorstel van die
zijde werd ingeleid. Waarlijk als dc
Vrijheidsbond dit had geponeerd om
den Minister dwars te zitten, waar
heel de linksche grootpers er een
lans voor brak, had ons de zaak logi
scher en zelfs politiek buitengewoon
verklaarbaar voorgekomen.
Ik had de plicht als katholiek deze
gedachte des lieeren van Veen kort
en krachtig af te wijzen. De heer
van Veen was bitter in zijn repliek
jegens mij. Geen wonder, hij zag nu
•het onweer naderen. In onze repliek
werd nogmaals afwijzend gewaar
schuwd (de amendementen waren
tóen nog niet ingediend!). BIz. 2819
„Handelingen":
„Mijnheer de Voorzitter! De heer
van Veen heeft hetgeen ik over zijn
denkbeelden gezegd heb. eenigszins
onbillijk beoordeeld.
„Het was inderdaad moeilijk, om
hetgeen niet heel uitvoerig in de
gewisselde -stukken is behandeld,
doch meer als een gedachte hij het
mbndeliiig debat ontwikkeld is. zóó
te beantwoorden, ais dergelijke ge
dachte wel zou verdienen.
„Mijn hoofdbezwaar was ik
heb bet reeds lot den beer van
Veen gezegd, maar indien ik de
zaak verkeerd begrijp, laat hij mij
daarvan dan overtuigen dat het
door hem opgeworpen denkbeeld
zou kunnen leiden tot het terug
brengen van' het contingent op
23000 man.
„Dat is gansch wat anders dan
de minister voorstelt
„Ik ben zoo bang. dat dan weer
jaarlijks een grooter contingent de
kazerne zal moeten binnentreden.
De lieer v. Veen zegt: dat moet
nog blijken, maar waar ik mijn
stem geef aan het ontwerp van de
Begeering, waardoor de kazerne-
dienst wordt verkort of afgeschaft,
zal ik toch niet kunnen stemmen
voor eenig voorstel dat de moge
lijkheid open laat, dat een dub
bel aantal jonge mannen weder de
kazerne zal binnentreden."
En de verkorting van den oefen-
tjd, van die zijde voorgesteld, heb
Ik altijd opgevat als een „Timco Da-
uaos et dona fcrentes", ik vrees de
Grieken, zelfs al brengen zij geschen
ken, en ik sprak de vrees uit, dat
weldra de 5 maanden te kort zou
den blijken. Gewonnen was dan hun
nerzijds 't contingent van 23000 man!
Al r: er hier wel een woord Latijn
hij, het is toch machtig duidelijk. De
goheele charme en de gekoesterde ver
wachting verdween voor ons uit het wets
voorstel hij aanname der amendementen
Monté Verlorenv. Veen.
Niettemin werden zij bewust van onze
tegenstem en met volle kennis van het
onaannemelijk" der Begeering, toch in-
Toch. Ofschoon de Begeering zoowel
als do B.K. fractie mccht vermeenen
en waarachtig meende dat er een af
spraak was der geheels rechterzijde. Zeer
onvoorzichtig is dat erkend door den
heer v. Veen toen deze boos den Minis
ter repliceerde dat deze geen Oompro-
mis per sé moest afkeuren daar hij,
do heer Pop, heel goed wist dat zijn
eigen wetsvoorsteleen compromis
was. Juist, mijnheer v. Veen, wij dan
ken u voor deze erkenning maar voe
gen er aan toe: bij het sluiten van dat
Compromis waart gij, was althans uw
fractie, tegenwoordig. Zoo begrijpen en
weten wij het.
Toch is er alweder schipbreuk gele
den. De zaak is hopeloos gestrand. Bij
Alting von Gteusau door gemis aan over
leg, althans zonder overlég. Nu met en
malgré alle overleg, hetwelk zelfs gron
dig genoemd mag worden.
Wij zitten aan den grond. De Boom-
sche Partij mag Ambrosius' woord dit
maal in top voeren: Nihil praererendum
hono'tati! Ja, de eer is zekerlijk ons,
al willen wij onze öhri denbroe Iers geen
oneer aandoen en desnoods mede prevelen:
een afschuwelijk misverstand, of in
Boomseken trant: een rozenkrans van
misverstanden, voor de regeering een
doornenkrans geworden. Ook hier geen
rozen zonder doornen.
Wat nu? Een oolijksrt zeide: Pop is
gevallen als Mini-tor van Oorlog, is hij
ook gevallen als Minister van Marine ad
interim? Doch dit laat te ges it een idéé
aan de hand: Het Ministerie kieze geen
vijfden 'militairen mini tor meer, doch
de premier neme voor één jaar de zeer
zware taak op zich: Mini t r van Lands
verdediging ad interim na de beido de
partementen (het wetsontwerp ligt er)
ie hebben verc-suigd. Het is de geringste
consequentie en ik geloof daarom de
minst schadelijke en dus do moest ver
kieselijke
Al zoude ik een Ituy3 begrijpen als hij
terugschrikt voor zulk een taak. Nie
mand zoude hem in gebreke durven stel
len, Doch tueschen dit niet te doen en
zijn taak met zijn kabinet geheel al3
afgedaan beschouwen ligt nog een groo
ts ruimte vol mogelijkhe ten, dio alle
dan nog eerst gewikt en gewogen mos
ten worden.
Dat de Katholieke partij ia en bui
ten het Parlement zóó een-sgezinl- en on
deelbaar deze parlementa're zaak van de
altereerde grootte leao 'o! 1 let. stemt
atva-t verheugend. Het is de ejrs o pleis
ter on de wonde. Men bezie de zaak
niet zoo sombsr alsof deze wende zou
beduiden ee:i scheur in de coalite. Al
betreuren vrij ten zeerste de houdbig der
A.-E. en C.-H.-fraclies, er i3 te voel
dat ons verbindt en oor tezamen scheidt
van do overzij lo. Toch wake de Coa-
litio voor zoover Prote tantssh-C3:ri"te-
lijk voor herhaling. Het spelletje der
Gron.-lbria'ting kan sic hts één keer ge
speeld worden. Dit is ernstiger. Nóg
ern t r mcenin - terse kilen moe'e i ver
melen worden al staan zij wellicht voor
de deur.
Mr. BOMANS.
e) Het Ministerie heeft inmiddels zijn
ant-sii.ng al ingediend. Maar deze beschou
wing houdt niettemin haar waarde.
Opper-SJezië.
De beslissing over de zuiveringsactie in
O. S. wordt heden, Maandag, verwacht.
De Engelschcn hebben Plesj bezet.
Blijkens berichten uit Oppeln zijn aan de
grenzen van het O. S. volk ss lemmingsge-
bied agenten van de Beiersche communis
tische partij aangekomen.
Volgens berichten uit Opper-Silezië is het
economisch leven er tot stilstand gebracht
door gebrek aan steenkool, geld en ar
beid.
De Duitsehe politieke partijen en de
Duitsehe vakvereenigingen verzoeken de
zelfweerbaarlieid en de andere burgers
hel geweld van Karfamty niet met geweld
te vergelden.
Ierland.
Tweehonderd rebellen hebben een kon
vooi vrachtauto's met voorraden bij Mill
Street (graafschap Cork) overrompeld.
Drie auto's werden door mijnen vérnicld,
twee poli tie-agenten gedood en vier ge
wond. Een aanvaller vond men dood na
het gevecht. Men gelooft dat ook drie an
deren gedood zijn.
De opening van het Parlement.
De krningin zal den koning vergezellen
naar Belfast voor de opening van het Noor
delijk Iersch parlement op 22 Juni.
De Mijnwerkersstaking in
Engeland.
Lloyd George heeft in antwoord op een
vraag van het bestuur van den mijnwer-
kersbond verklaard, dat de regeering het
aanbod van financi-eelen steun na Zondag
avond niet gestand kan doen.
Het hoofdbestuur van den mijnwerkers-
bond heelt besloten aan alle vakvereenigin
gen, die beirakken zijn bij een loongeschil,
te vragen binnenkort een conferentie te
houden, teneinde door een nationale actie
met de mijnwerkcts de wederzijdsche
eischen ingewilligd te krijgen. Iiodges
verklaarde, dat dit de algemeene staking
zou beleekenen, indien de andere vakver
eenigingen er in toestemmen.
Men meldt, dat de extremisten oiiler de
mijnwerkers voorgesteld hebben een ver
scherpten veldtocht Ic voeren, waarbij ook
het water in de mijnen gelaten zou wor
den, maar dit voorstel is met klem ver
worpen door de meerderheid van de lei
ders.
Hodges wijst er op, dat alle groepen, op
twee na, de voorwaarden van de eigenaars
verworpen hebben.
Het wordt niet waarschijnlijk geacht, dal
de organisaties van andere bedrijven, ge
zien haar slechten financieren toestand,
zullen treden in het voorstel der mijnwer
kers tot een algemeene staking.
De leiders, der mijnwerkers bevinden zich
voor een moeilijk dilemma vanwege het
groot aantal onthoudingen bij de stemming
en sommige kringen vreezen voor een mo
gelijke scheuring in de federatie, vooral
daar een groot aantal mijnwerkers, dat ge
stemd heeft voor het aannemen van dc
voorwaarden bestolen heeft heden, Maan
dag, het werk te hervatten.
Het uitvoerend comité van de mijn
werkers heeft zicih voor oiibcpaalden tijd
verdaagd.
Frankrijk en Engeland.
Reeds een paar dagen vertoeft de En-
gelsohe minister van bui'tenlandsche za
ken, Lord Curzon, in Parijs voor een
onderhoud met Briand. Lord Curzon
wordt bij zijn bezoek te Parijs vergezeld
door Vanfittart, zijn kabinetschef, en sir
Horace Rumbold, hoog commissaris te
IC ons tanlino peil. Briand wordt tijdens de
besprekingen bijgestaan door Botheliot, se
cretaris-generaal aan buiten! and'sche za
ken.
De bijeenkomst van Zaterdagochtend
was hoofdzakelijk gewijd aan zaken, die
het naburige Oosten betreffen. Lord Cur
zon heeft een overzicht gegeven van de
denkbeelden, die hij aan de Fransce re-
geering in overweging wensciht te geven.
Voorts hebben de twee staatsboden zich
bezig gehouden niet de mogelijkheden die
zicli in het Oosten kunnen voordoen. De
Opper-Silezische kwestie is slechts ter
loops aangeroerd.
Na de conferentie heeft Briand ver
klaard, dat zij zeer hartelijk was geweest.
Wij hebben onze wederzijd'scfhe zienswij
zen uiteengezet, maar zonder nog te ko
men tot de middelen oin het Turkscüi-
Grieksche conflict te rege/Ien.
Het is mogelijk, dat in de verdere be
spreking de Oostersche -kwestie het eerst
behandeld wordt. Er zal intusschen door
Briand en Curzon geen enk-ei definitief be-
VRIJ NAAR HET DUITStH.
23)
„Mevrouw von Brenner? Jawel," her-
r.am Helena. Zij verzocht mij dezen mid
dag bij haar te komen, daar zij mij het
een en ander betreffende de door u ge-
Wenschte muziek- en leekenlessen had te
zeggen."
Aha.' Wanda vertrek haar monidje als
of zij lust had om le fluiten. „Tante is
vandaag een beetje ongesteldzij lijdt
aan migraine," voegdt zij er na een 'kleine
pauze bij. „Zij belastte mij u haar leedwe
zen te kennen te geven, dat zij niet in
staat is om.... 0m.... wat wilde ik
eigenlijk zeggen? Ik ben vandaag bepaald
te dom om een beleefde teugen te heden-
ken. U moet dus maar den goeden wil
(voor lief nemen."
Helena keek haar verbaasd aan; zij
wist niet of zij lachen moest of zich' boos
tmakeD.
„I-k begrijp u niet, juffrouw Von Bren-
her," zeide zij eindelijk koel.
„Wees niet boos, bid ik n," riep Wanda,
terwijl zij haar gelaat de uitdrukking van
ten diep berouw trachtte te geven, en tege-
«fker tijd guitig nitt hare oogen ke-efc. „U
- ™o.gqtey-i. iaden,d/ta <te anderen,^ vol-
strekt niet stijf of pedant, en dus meende
ik met u te mogen spreken, gelijk het
mij voor den mond kwam
Helena lachte. ,,U spreekt van uw tan
te. Wenscht zij misschien, dat ik over
eenige dagen terugkom of wil zij mij
liever schrijven?"
„Noch het een noch het ander. Ik heb
haar duidelijk gemaakt, dat haar natuur
lijk welgemeende inmenging in mijn aan
gelegenheden volstrekt overbodig zijn.
Ais gii een tijdje geduld wi.lt
hebben, zal ik u voor eenige minuten
bij haar brengen. Zij kan dan 'met u de
geldkwestie bespreken, dat zal ten min
ste een dropje balsem voor haar gewond
gemoed zijn."
„Maar juffrouw Von Brenner," zeide
Helena met een zacht vrwijt.
Wanda haalde met een ongeduldige
beweging de fijn gevormde schouders o,p.
„Ik zie. dat mijn gebrek aan eerbied u
meer of minder afschuw inboezemt, juf
frouw Wallhagen. Maar kan ik dat hel
pen? Tante Hildegard is in menig op
zicht een beste vrouw, maar dat is toch
geen reden om mij door haar als een
klein kind te laten behandelen. Ik ben nu
eens met een voogd gezegend, maar er
ook nog een voogdes op na te houden,
brr.i"
„Vindt uw tante het dan misschien niet
goed, dat u de lessen nog ©enigen tijd
voortzet?"
„Jawel, maar zij wil alles Jiefst zelf lei
den en beslieren en daartegen ben ik na
tuurlijk opgekomen. Tengevolge daarvan
heeft zij hoofdpijn, een zeer lieftallige, in
schikkelijke ziekte, zij komt en gaat juist
zooals het gelegen komt. Vergeet echter
later niet tante zeer te bekalgen en zoo
zacht te spreken, alsof het minste geluid
uwer stem het zwak glimmend levens-
lampje zou kunnen uitdooven. Nu, ik zal
u wel een goed voorbeeld geven; daarin
ben ik geoefend."
Helena schudde het hoofd. Zij wist
niet recht, wat zij op deze vertrouwelijke
mededeelingen moest antwoorden. Wanda
liet haar ook geen lijd om er over na
te denken.
„Dus gelijk ik u zeide. tante keurt
mijn plan heel goed, en mijn neef Leo,
hij is mijn voogd, insgelijk. Hel is nu
echter nog de vraag of het uwe goedkeu
ring wegdraagt. Ik hei» het namelijk
overlegd en wilde op een groot gedeelte
van uw tijd beslag Iggen. Daarentegen
beloof ik n dan ook een zeer gewillige
leerlinge te zijn en een vlijtige nog daar
enboven, natuurlijk als u altijd mijn zin
doet en niets van mij verlangt, waartoe
ik geen lust heb."
„Die belofte Is zeer aanlokkelijk I" zeide
Helena lachend©.
„Niet waar?" riep Wanda levendig rit.
„Ik weet het, wfi beiden zullen elkander
wel begriipejK ©fsqhopn tk zie., dgt Ji
sluit genomen worden, maar dc resultaten
van dit onderhoud zuilen tot grondslag
strekken voor de besluiten, die de Opper
ste Raad in een aanslaande bijeenkomst te
nemen zal hebben.
De volgende maand verstrijkt de termijn
van hei Bribsoh-Japaiische verdrag. Enge
land heeft nog niet bekend gemaakt of de
zaak op den.-zetfden voet wordt voortge
zet Tot zoo tong hangt de bespreking
over ©en verbond lusschcn Engeland en
Frankrijk dus in de lucht. Toch is diajt de
spiil, waarom de conferentie van Curzon
met Briand en den Italianjisciien gezant
Briand draait. Ofschoon Lloyd George
niet er bij is kent men aan die besprekin
gen de waarde van een voOledigc confe
rentie toa Waarom stuurde Lloyd George
Curzon in plaats van zelf te komen? Men
lacht hier in Parijs, schrijft <le correspon
dent van de „N.R Ct.", om hét argument,
dat de mijmverkerssiaking hem tiblis zou
houden. Dc afgeloopen weken leerden,
zegt men, dat hij zich daarvan niet erg
veel aantrekt!. Waarschijnlijker vindt men,
dat hij in den huidigen kritieken toestand
een ander tte kastanjes uit het vuur wil
laten haten, dat hij zélf eenige weken ge
leden met zijn rede tegen Frankrijk aan
blies. Die uiting van boos humeur its men
hier nog niet vergeten. Aildus zou een te
rugtocht hem gemakkelijker vallen, daal
de Britsche politiek in het Oosten en Op-
per-Sitezië naar het Fransche standpunt
overtel!. Bovendien kunnen biiMierfaiwi-
sclie overwegingen hem er toe leiden.
Door zijn politieke tegenstanders zélf de
zaak te laten opknappen, kan hij hun be
scheidenheid ilieeren. Hoe dit ook zij, Cur-
zon's overkomst wekt voldoening. Men
verklaar! ze uit verrassing en uit vrees.
Verrassing, dat Frankrijk, dat te lang aan
Engeiand's leiband 'liep, op eigen beenen
blijkt te kuumien staan; vrees, dat de aan
staande komst van Bekte Sambi bei een
wig zal drijven lusschen Engeland en
Frankrijk.
RUMOER IN DEN DUITSCHEN RIJKS
DAG.
Bij een -debat o-vr den moord op Ga-
reis ontstond Vrijdagmiddag in den Duil-
sohen Rijksdag een heftig rumoer," dat
met een handgemeen tu&soh-SB- enkele af
gevaardigden eindigde. „De Duitscihc volks
partij" geeft er een beschrijving van,
waaraan het volgende is ontleend:
Dé afgevaardigde Dr. Mitlehnaim stond-
in het looppad tus-schen de plaatsen van
de Volkspartij en de Dullsdhe Nationale
partij en na den eersten zin van den com
munist Unterleitner: „De communisten
zijn geen Dritsdhers," interrumpeerde 'hij:
„Daar heeft bij gelijk aan." Hij verzeker
de -dat hij het tweede gedeelte van den
zin van Unierïïlner, dat de communisten
van kon! moeten worden gemaakt, hecle-
maal niet heeft gehoord. Ook een reeks
van afgevaardigden, die in de buurt van
Miltelmann zaten, verklaarden het twee
de gedeelte van den zin niet tc hebben
geboord, cn de bekende leider van dc
Beiersche Volkspartij, Dr. Helm, ver
klaarde dan-, dat bij beide gedeelten van
den zin heeft gehooTd, mntvr ook zeer
duidelijk heeft waargenomen, dat de in
terruptie gelijktijdig met het tweede ge
deelte van den zin, die de communisti
sche afgevaardigde heeft uilgesproken,
plaats vond, zoodat de interruptie: „Daar
heeft hij gelijk aan," natuurlijk alleen
kon slaan op de zinswending, dat de com
munisten geen Duilsdhers zijn.
Intusschen is oo'k Zaterdag de zifting
van den Hijiksidag niet zonder incident
afgeioopen. De besprekingen over de in
terpellatie nopens den moord op Care-is
werden voorlgezet. Nadat eerst een af
gevaardigde der meerderheids-socialisten
een redevoering had gehouden, waarbij
het betrekkelijk rustig bleef, kwam de
Beiersche afgevaardigde Scüiwarrer aan
bat woorid. Ilij verklaarde, dat de uitzon
deringstoestand in Beieren zonder meer
"kon worden opgeheven, indien de com
munisten maar niet zulke redevoeringen
zouden houden als de afgevaardigde Rem-
mcler gisteren heeft gehouden. Dc afge
vaardigde Remander riep daar fussdhen-
door: „Ellendige lasteraar". De president
Lowe roept Remmeler tot de orde. Deze
antwoordde: „Hij is toch een lasteraar"
en wordt daarvoor opnieuw tot de ord'e
geroepen. Remimeier bliift echter schreeu
wen: „Ik blijf erbij." D© voorzitter heeft
daarop de vergadering gestólen en het
seniorenconvent is opnieuw bijeengeroe
pen om over dit incident te beraadslagen.
Men is algemeen van oordeel, dat de pre
sident een grootere bevoegdheid moet
hebben om straffen uit le deelen.
ONMOGELIJKE BELASTINGEN IN
ENGELAND.
Pretyman heeft Donderdag bij een be
raadslaging in het Lagerhuis over ide fi-
naneiecJe wet treffende voorheelden aan
gehaald van de onmogelijke wijze, waar
op de inikoimslenfcel'astiiig werkte.
Hij kende, zeide hij, een zeer groot
landgoed in Schotland, dat in 1920 aan
pacht sommen 42.490 pd. si. opbracht.
Het beheer en het onderhoud kostte in
dat jaar 19.229 pd. st„ zoodat er een zui
ver inkomen van 23,207 pd. St. over
bleef. Van dit zuivere inkomen gingen
aan pJaatselijike bekistingen, rijlkisbelas-
tlngen en wettelijke lasieni (<o.n. stipendia
voor predsScan'ten) 22.800 pd. sl. af, zoo-
dlai voor den eigenaar sleehls 467 pd, sl.
overbleef. Een ander voorbeeld: De eige
naar van een looldmijn in Lancashiie
ontving 2718 pd. st. a#.t „royalties'" (de
rechten door den ontginner van mijnen
aan den eigenaar van den grond te be
talen). Van die som gingen 1400 pd. st.
aan rijksbelasting en „supertax", aan
plaatselijke betasting 050 pd. s!.. aan be
lasting -op nvijnréchten 102 pd. st. en aan
oorlogswiuslbêliasting 570 pd. st. af, zoo-
dat hij nog 4 pd. st. uit zijn eigen zak
moest bijpassen, om alle belastingen van
dit inkomen te violdoenu
„Hel lijdt geen twijfel", antwoordde
S-i-r Robert Home, de tk-anséliier van- de
schatkist, „dat de last van de belasting
bijna te zwaar is, om te dragen en ik ben
hel voEmaaNt ermee eens dat het noodig
■is, de ©en dr andere methode le vinden,
imet welke wij de -trefkracht van de bt-
lasli.ngen en- de lasten die eigendommen
hebben te dragen, in een niet le verre
•toekomst verlichten. Het gcvia-1 dat de af
gevaardigde uiteen heeft gezel, aal, naar
ik overtuigd ben, aan vele leden van het
huis de oogen openen-, He! landgoed m
Schotland waarvan spTskc is, is mi{ be
kend, en ik weet. dat de m©dedeeling
Met overdreven is. Hel heéte vraagstuk is
er c-en dat de grootste aandacht zal ont
vangen, die ik eraan- kan wijden', voor
d-e tijd komt waarop de volgende begroo-
ling' in gereedheid gebracht zal wtoiaen.
Sir Frederick Ban-bury zeide. ou-der loe-
Ijrieihingen, dat er sledhts een «oneesmid-
idell tegen zoo iets namriijk, dat ue uitga
ven besnoeid worden.
GEMENGDE RUITENL. BE
RICHTEN.
EX-KEIZER KABEL'.
De A-ibei-ter-Zei tung bevat modedechin-
gen over plannen van ex-keizer Karei o-m
weder naar Hongarije -terug te -keeren. Het
blad ze-gt, dat bij in dal geval riet weer
levend door Oostenrijk zal komen en ver
klaart, dat op het o ogenblik West-IIon-
fa-rijc tiet middelpunt van de monarchisti
sche voorbereddingen is. Er zouden daar
toebereidselen gemaakt zijn om de onaf
hankelijkheid van die streek uit te roepen
en er een reactionair schrikbewind in te
stellen.
Een belasigrijike faze in den voor-
uilgang van die burgerlijke luchtvaart werd
Vrijdag bereikt -toen ongeveer veertig
ieden van. hel p-urtemen-t aan boord gin
gen van het groot© luchtschip R 30, het
eerste volledig uitgeruste Britsche passa-
giersiuchtschip.
Hel omhoog klimmen langs de.lrap van
den 128 voet boogen mast, waaraan het
luchtschip gemeerd tag, is een praestalie
o-p zichzelf en iets waar hoeren o-p mid
delbaren leeftijd zonder schande op zich
-Ie laden, hadden kuurnen bedanken. Het
was verbazend, h-oe weinigen zich in het
minst niet afgeschrikt daarvoor toonden.
Er werd daarna een geslaagde tocht ge
daan naar de Noordzee cn met verschei
dene -stations werden draadJoo-ze berich
ten gewisseld.
Dc 1e Weenen aangekomen gedele
geerden van de c-hristehjikc sociale partij
in Stiermarken hebben met het hoofdbe
stuur van de partij beraadslaagd.
Ten slotte werd hestóten, dat men aan
de partij van den Landdag van Stiermar
ken -zou verzoeken om de stemming van
3 Juli over de aansluiting hij Duit-sch-
laod riet te doen plaats heiih-en. Dit be
stuit werd genomen met drie legen twee
stemmen.
In de minderheid bevond zich ook do
president, RinleLen.
In poli-lickc kringen verluidt volgens
den Wcensehen correspondent van de
Vossiscih-e Zeit-oug, dal Rdntelen zal af-:
treden.
Doivmer, de Fransche minister van.
financiën, was kort geleden hij een a-uio-
ongejuk lieh-t aan liet been vorwomd.
Deze wonde ds weder opengega-ni en do'
toestand van den minister is mi or goed.
De eerste veertien dagen zal hij wel niet
aan de fin-ancieele beraadslagingen in hel
parlement kunnen deelnemen.
Adolf Meinhcrg, de communistisch©
leider uil Dortmund, is Zaterdag te Essen:
wegens hoogverraad tot drie jaar tucht
huis veroordeeld. Hij had te Buer oen! op
ruiende rode gehouden.
Hot tóoiigeschil in de Rijns-aart is na'
langdurige onderhandelingen in het rijks-
ministerie van arbeid idoor een scheid-s*,
rechtelijk© uitspraak beslecht. Deze beslis
sing wijst de eischen van het machine
kamer- en dekpersoneel tot loonsvenhoo-
ging en verkorting van den werkdag van
de hand, met het oog o-p den slechten
finianeieeilen toestand van de Rijnvaart.
Eveneens zijn de eischen der werkgevers'
tot loonsverlaging en verlenging van dén'
werkdag afgewezen.
De thans geldende arbeidsovereenkomst
is mitsdien verlengd en wel tot 1 October!^
a.-s. Aan de partijen is in overweging ge-.,
geven, in den tusschenlijd een nieuw co-1-
I-eotiei contract te ontwerpen,
Hei proces tegen de daders van d'eri
mei moord gepaard gaande berooving van
een vaartuig met eenige millioenen mark1
loongelden, te -Erkenschwick bij Boclsum,
is gisteren geëindigd. Alle vier daders zijn!
ter dood- veroordeeld. De -koopman Hen-:
seller'die aan de voorbereiding van de
misdaad had deelgenomen, heeft 10 jaar,
luchthuis gekregen,
Te Tilsit is het Vrijdagavond bij eenl
socialistische bctcoging tegen den moordl
op Gareis tot relletjes gekomen, die uit
liepen op ©en botsing roet de politie. Eu
zijn verscheidene bet-oogers gewond.
Te Venetië is het bij de begrafenis
der slachtoffers van de botsingen tuS-i
scli-en -faseisten cn socialisten tot angare-i
geldheden gekomen, waarbij ccji doodë en
verscheidene gewonden zijn gevallen.
Het loongeschil in de Engelsdh©
katoennijverheid dat dreigde ruim eenl
half mill-ioen arbeiders rit de textiel
nijverheid toe te voegen aan het groots
leger werkioozen, is geregeld. Dc vakver-.
©erigingen heM>en de aangeboden voor-
Waarden aangenomen.
(/,'f iciiM-1 wordt meegedeeld-, dat hét
aantal (ingeschreven) werklooxen in(
Engeland op 10 dezer 2,185,SOO bedroeg,
tegen 2,149,398 op 3 Juni. Met verkorten!
a-iheidslijd wenkten 1,144,121 (legen
1,181,000).
De oude liberale waan. f
De heer do Vlagt, de nieuwe burge
meester van Amsterdam, heeft een goede
pers. „Handelsblad", „N.jRott. Crt." „Te
legraaf" prijzen hem evenzeer als de
reehischc bladen. Ilij is bekwaam en ge
schikt als weinigen, en verheugt zich
„in de sympathie van alle partijen",
zooals het „Handelsblad" zegt. En de
„Telegraaf" jubelt als volgt:
„Hij behoort tot do linksetaanclen in
zijn partij, gaf steeds blijk van demo
cratisch inzicht in vele der zeer belang
rijke vraagstukken van gemeente-beheer,
teirwijl hij aj.3 leider der afdeeling Pu
blieke Werken toonde een voortreffelijk
organisator en een technicus van bijzon
dere kwaliteiten te zijn.
In den Raad behoort de hoer De
Viugt tot de goede sprekei-3. Hij is
geen redenaar, doek hij spreekt vlot, is
niet 'afkeerig van een kwinkslag van
goeden huize en weet. hard van zich af tc
slaan indien dit noodig is. Men luistert
altijd gaarne naar zijn heldere uiteenzet-
mij voor een eigenzinnig, verwend schep
sel houdt, dat niet weet wat bet zegt.
Eigenlijk begrijp ik zelf niet, waarom ik
tegenover u zoo openhartig beu, maar u
is mij dad-elijik, van het eerste qogenblik
af bevallen, en o;> d'ïe eer kunnen riet
velen zich beroemen. Dus u stemt er in
toe, mij onder uw vleugelen te nemen?"
„Ik moet altijd eenige. uren daags over
houden om mijn beide zusters les te ge
ven," zeide Helena nadenkend.
„Dat weet ik, dat weel ikI Nec-m
daarvoor dan den voormiddag en geef
mij de rest van nw lijd. Wij maken dan
samen muziek en teekenen naar hartelust,
en als wij er geen lust meer in hebben,
lezen wij of zwerven ie voet oT te paard
in de omstreken rond. Aan gezelligheid
zal het ons riet ontbreken daar kan u
staat op ma-ken."
„Ik heb tegen -het programma niets in
le brengen, dan dat ik vrees, dat hel
laatsfe gedeelte er van zich ten koste van
heit eerste zeer zal uitbreiden."
,-Dal zou wei mogelijk kunnen zijn,"
lachte Wanda, „Wanneer kan u komen?"
Na eerig hoen-en weerpraten beloofde
Helena eindelijk, in 't begin der volgende
Week haar nieuwe taak te aanvaarden.
„Indien het weer sleoht is, of liever,
zoo dikwijls als u het wenscht, zal ik
natuurlijk oen rijtuig zenden om n te ha
len," joei Wanda, terwijl zij van haar stoel
onstond -ff" wo kom mee. dat ik u hij
tanle breng, om kennis met haar le ma
ken."
Mevrouw von Brenner lag met geslo
ten oogen in een leuningstoel, en naast
haar stond de kamenier, druk bezig, het
Iiaar van haar meesteres mei „Eau de
Cologne" te bevochtigen. Bij T binnen
komen der beide jonge meisjes sloeg de
dame langzaam de oogen op, cn bekeek
Helena met een langen onderzoekenden
blik van top tot teen, zonder bare gemak
kelijke positie ook maar in 't minst te
veranderen.
Helena richtte zich onwillekeurig op,
cn het rood der verontwaardiging bedekte
haar wangen. Wanda keek haar aan als
of zij wilde zeggen: „Ziet ge nu, dat ik
u de waarheid heb gezegd? Wordt nu
maar niet boo-sl
„Tante is zeer ziek, gelijk ik n reeds
mededeelde, lieve Helena," verklaarde zij
mei zachte slem, terwijl zij het deftige
„mejuffrouw aclherwege liet, „en daarom
niet in staat, u zoo hartelijk in ons mid
den te verwelkomen, als zij liet wenscii-
te. Neem, als het n belieft, hier. op de
canapé plaats. Niet waar, tante, u ver
oorlooft wei, dat ik de honneurs waar
neem?"
Mevrouw Von Brenner heet zich op de
lippen. „Gij zoudl mij zeer verplichten als
gij zachter wildot spreken, Wanda," zeide
zij o-p scherpen loon,
„Pardon,, lapje, jk, verg_a| uw jcwakfce
zenuwen," fluisterde Wanda op roe del ij-
den don toon. „U verdraagt uwe pijner
echter altijd met zulk een heldhafligeD
moed, dat men ii, of men wil of niet
moet bewonderen."
Helena draaide op haar sioel onrustig
heen en weer. Zij verwachtte, dat <k
vrouw des huizes driftig zou o-pslrivcn.
daar zij toch noodzakelijk moest mer
ken, dat haar oudeuger.de nicht d-en
spot met haar dreef. Maar niets derge
lijks gebeulde. Mevrouw ion Brenner
zuchtte slechts d'iep.
„Gij kunt heengaan, Grcgoire, ik zal
sehefllen als ik u weer noodig heb.'"
De in geduld geoefende kamenier
zweefde op de punten van de voeten
achtjes de kamer uit.
„Mijn nicht heeft waarschijnlijk reeds
met u gesproken en n gezegd, welke
vakken u te onderwijzen heeft," be-con
mevrouw Von Brenner na een kleine
pauze, terwijl zij een zipdelingschen bi k
op Wanda wierp, die naar het venster
was gegaan cn weinig op de conversatie
scheen le letten.
Helena boog.
„En u gelooft voor die taak berekend
te zijn."
,.Ik hoop liet."
„Mijn toestand maakt liet mij voor 't
oogen,blik, helaas- onr-eréfk mij van
uw bekwaamheid te o* yen. Dc gou
vernante e-ener jonge -c, gelijk mijn
ifltisn (Wordt V\ oolgd.J
