1
1
„ONS BLAD"
BUITENLAND.
BINNENLAND.
BureauHOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Oe val van Pop
HEI lil .1 .HTON
Under ïalsciie Vlag
No. 2tt
NOORD
MAANDAG 20 JUNI 1921
14© JAARGANG
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar t f 2.
Voor buiten Alkmaar ......•••f2 85
Met Geïllusfreerd Zondagsblad 0T0 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f .25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
wachting verdween voor ons uit het wets
voorstel bij aanname der amendementen
Monté Verlorenv. Veen.
Niettemin werden zij bewust van onze
tegenstem en met volle kennis van het
„onaannemelijk" der Regeering, loch in
gediend.
Toch. Ofschoon de Regeering zoowel
als de R.K. fractie mocht vermcenen
en waarachtig meende dat er een af
spraak was der geheslo rechterzijde. Zeer
onvoorzichtig i3 dat erkend door den
hoer v. Veen toen deze boos den Minis
ter repliceerde dat deze goen Compro
mis per sé moest afkeuren daar hij,
do heer Pop, heel gooi wist dat zijn
eigen wetsvoorsteleen compromis
was. Juist, mijnheer v. Veen, wij dan
ken u voor deze erkenning maar voe
gen er aan toe: bij het sluiten van dat
Compromis waart gij, was althans uw
fractie, tegenwoordig. Zoo begrijpen en
weten wij hot.
Toch is er alweder schipbreuk gele
den. De zaak i3 hopeloos gestrand. Eij
Alting von Geusau door gemis aan over
leg, althans zonder overleg. Nu met en
maigré alle overleg, hetwelk zelfs gron
dig genoemd mag worden.
Wij zitten aan den grond. Do Room-
sche Partij mag Ambrosius' woord dit
maal in top voeren: Nihil praeferendum
honostati! Ja, de eer is zekerlijk ons,
al willen wij onze Christenbroeders geen
oneer aandoen en desnoods meien re velen
een afschuwelijk misverstand, oE in
Roomschen trant: een rozenkrans van
misverstanden, voor de regeering een
doornenkrans geworden. Ook laer geen
rozen zonder doornen.
Wat nu? Een ooüjkoit zeide: Pop is
gevallen als Minister van Oorlog, is' hij
ook gevallen als Minister van Marino ad
interim? Doch dié laat te geeft een idéé
aan de hand: Het Ministerie kioze geen
viiiden militairen minister meer, doch
de premier neme voor één jaar de zeer
zware taak op z'.ch: Mini.ter van Lands
verdediging ad interim na do beide de
partementen (het wetsontwerp ligt er)
te hebben vereenigd. Het is do geringste
consequentie en ik geloof daarom de
minst schadelijke en dus de meest ver
kieselijke
Al zoude ik een Ruys begrijpen als liij
terugschrikt voor zulk een taak. Nie
mand zoude hem in gebreke durven stel
len. Doch tusschen dit niet to doen en
zijn taak met zijn kabinet geheel als
afgedaan beschouwen ligt nog oen groo-
te ruimte vol mogelijkheden, die alle
dan nog eerst gewikt en gewogen moe-
ton worden.
Dat de Katholieke partij in en bui
ten het Parlement zóó eensgosinl o.r on
deelbaar deze parlementaire zaak van de
allereerste greotte behandeld leeft, stemt
alvast verheugend. Het is do ecrs'e plei
ter op de wonde. Men bezie do zaak
niet zco Eonibcr alsof deze wonde zou
beduiden een scheur in de oalite. Al
betreuren wij ten zeerste de houding der
A.-R. en C.-H.-fraotio~, er is to voel
dat ons verbindt en ons tezamen scheidt
van do overzijde. Toch wake do Coa
litie veor zoover Prot-c tantsch-Christo-
lijk voor herhaling. Het spelletje der
Grondbelasting kan slechts één keer ge
speeld worden. Dit is ernstiger. Nóg
ern t'ger meeningsvcrscLiden moelos ver
meden worden ai staan zij wellicht voor
de deur.
Mr. BOKANS.
He! Ministerie heeft inmiddels zijn
onlula'g al ingeMaar deze beschou
wing lioudl niettemin baar waarde.
Opper-SJezÊë.
De beslissing over óc zuiveringsactie in
O. S. wordt heden, Maandag, verwacht.
De Engelsclien hebben Plesj bezet.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eeri bedrag van f 500,—, f 400,—, f 2CÜ,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,—:
n.
Dit sta voorop: dc goede trouw der
TL IC. fractie is onaantastbaar. Zij
meende met recht en reden dat
•gansch de rechterzijde haar stem aan
liet ontwerp zoude geven, zonder noe
menswaardige afwijkingen. Al begreep
deze fractie dat, ter wille der één
heid, ginds zoowel als hier offers ge
bracht waren. Wij vertrouwden op
geen Vrijheidsbond, op geen wilde,
docli meenden dat 't bier iiuks legen
rechts moest en zou gaan.
Tot de heer Van Veen (C.-H.) zijn
idéé lanceerde als een wensch. die
voorwaarde werd van zijn stem: geen
splitsing van kcnileger en reservelroe-
pen, maar 23000 man kerniegcr, zij
het met vijïmaandsche oefening. Ge
noemde heer wond zich op bij ont
wikkeling dezer gedachte, niet het
minst toen hij de amendementen
Monté Verloren-v. Veen bepleitte.waar-
in de genoemde gedachte als voor
stel was belichaamd (arlt. 16 en 27).
Zonder nu te zeggen dat de gedachte
zelf een oplossing voor ons was, ver
wonderde ons loch len zeerste de
wijze, waarop dat voorstel fan die
■zijde werd ingeleid. Waarlijk als de
Vrijheidsbond dit had geponeerd om
den Minister dwars te zitten, waar
heel de linksche grootpers er een
lans voor bralt, had ons de zaak logi
scher en zelfs politiek buitengewoon
verklaarbaar voorgekomen.
ik had de plicht als katholiek deze
gedachte des lieeren van Veen kort
en krachtig af te wijzen. De heer
van Veen was bitter in zijn repliek
jegens mij. Geen wonder, liij zag nu
het onweer naderen. In onze repliek
werd nogmaals afwijzend gewaar
schuwd (de amendementen waren
tóen nog niet ingediend!). BIz. 2819
„Handelingen":
„Mijnheer de Voorzitter! De heer
van Veen heeft hetgeen ik over zijn
denkbeelden gezegd heb. eenigszias
onbillijk beoordeeld.
„Het was inderdaad moeilijk, om
hetgeen niet heel uitvoerig in de
gewisselde stukken is behandeld,
doch meer als een gedachte bij het
mondeling debat ontwikkeld is. zóó
'te beantwoorden, nis dergelijke ge
dachte wel zou verdienen.
„Mijn hoofdbezwaar was ik
heb het reeds tot den heer van
Veen gezegd, maar indien ik de
zaak verkeerd begrijp, laat hij mij
daarvan dan overtuigen dat liet
door hem opgeworpen denkbeeld
zou kunnen leiden tol het terug
brengen van het contingent op
23000 man.
„Dat is gansch wat anders dan
de minister voorstelt
„Ik ben zoo bang. dat dan weer
jaarlijks een grooter contingent de
kazerne zal moeten binnentreden.
De lieer v. Veen zegt: dat moet
nog blijken, maar waar ik mijn
stem geef aan het ontwerp van de
Regeering, waardoor dc kazenic-
dienst wordt verkort of afgeschaft,
zal ik toch niet kunnen stemmen
voor cenig voorstei dat de moge
lijkheid open Iaat, dat een dub
bel aantal jonge mannen wéder de
kazerne zal binnentreden."
En de verkorting van den oefen-
ijd, van die zijde voorgesteld, heb
fis altijd opgevat als een „Timeo Dn-
naos et dona ferentes", ik vrees dc
Grieken, zelfs al brengen zij geschen
ken, en ik sprak de vrees uit, dat
weldra de 5 maanden te kort zou
den blijken. Gewonneu was dan hun
nerzijds 't contingent van 23000. man!
Al is or hier wel een woord Latijn
bij, hot is toch machtig duidelijk. De
geheolo charme en de gekoesterde ver-
Blijkens berichten uit Oppe'n zijn aan de
grenzen van het O. S. volksstemmingsge-
bied agenten van de Beiersohe communis
tische partij aangekomen.
Volgens berichten uit Opper-Silezië is het
economisch leven er tot stilstand gebracht
door gebrek aan steenkool, geld en ar
beid.
De Duitsche politieke partijen en dc
Duilsche vakvereenigmgen verzoeken de
zelfweerbaarhcid en de andere burgers
hel geweid van Karfanty niet met geweld
te vergelden,
Ierland.
Tweehonderd rebellen hebben een kon
vooi vrachtauto's met voorraden bij Milt
Street (graafschap Cork) overrompeld.
Drie auto's werden door mijnen vernield,
twee poütic-agenten gedood en vier ge
wond. Een aanvaller vond men dood na
het gevecht. Men gelooft_ dat ook drie an
deren gedood zijn.
Dc opening van het Parlement.
De 'kcningin zal den koning vergezellen
naar Belfast voor dc opening van het Noor
delijk Icrsch parlement op 22 Juni.
De Mijnwerkersstafdrig in
Engeland.
Lloyd G-eorge heeft in antwoord op een
vraag van het bestuur van den mijinver-
kersLond verklaard, dat de regeering het
aanbod van financieel en steun na Zondag-
avond niet gestand kan doen.
Het hoofdbestuur van den mijnwerkers-
bond heeft besloten aan alle vakvereenigin
gen, die bel rok ken zijn bij een loongeschil,
te vragen binnenkort een conferentie te
houden, teneinde door een nationale actie
met de mijnwerkers de wederzijdsche
eischen ingewilligd te krijgen. Hodges
verklaarde, dat dit de algemeene staking
zou beleekenen, indien de andere vakver
eenigingen er in toestemmen.
Men meldt, dat de extremisten onler de
mijnwerkers voorgesteld hebben oen -ver
scherpten veldtocht ie voeren, waarbij ook
hel water in de mijnen gelaten zou wor
den, maar dit voorstel is mei klem ver
worpen door de meerderheid van de lei
ders.
Hodges wijst er op, dat alle groepen, op
twee na, de voorwaarden van de eigenaars
verworpen hebben.
Het wordt niet waarschijnlijk geacht, dat
de organisaties van oudere bedrijven, ge
zien. haar dochten financieelen toestand,
zullen treden in het voorstel der mijnwer
kers tot een algemeene staking.
De leiders der mijnwerkers bevinden zioh
voor een moeilijk dilemma vanwege het
groot aantal onthoudingen bij de stemming
en sommige kringen vreezen voor een mo
gelijke scheuring in de federatie, vooral
daar een groot aantal mijnwerkers, dat ge
stemd hoeft voor het aannemen van de
voorwaarden besloten heeft heden, Maan
dag, het werk ie hervatten.
Het uitvoerend comité van de mijn
werkers heeft zich voor onbcpaulden lijd
verdaagd.
Frankrijk en Engeland.
Reeds een paar dagen vertoeft de En-
gel-sehe minister van buitenlandschc za
ken, Lot! Curzon, in Parijs voor een
onderhoud met Bri and. Lord Curzon
wordt bij zijn 'bezoek te Parijs vergeze1<!
door Vanfittart, zijn kabinetschef, en sir
Iloraoe Rumbold. hoog commissaris ie
K on«t airHnope], Bri and wordt tijdens de
besprekingen bijgestaan door BolheJol, se
cretaris-generaal aan builenland'sdhe za
ken.
De bijeenkomst van Zaterdagochtend
was hoofdzakelijk gewijd aan zaken, die
het naburige Oosten betreffen. Lord Cur
zon heeft een overzicht gegeven van de
denkbeelden, die hij aan de Fransce re
geering in overweging wensch t te geven.
Voorts hebben de twee staatslieden zich
bezig gehouden met de mogelijkheden die
zich in het Oosten kunnen voordoen. De
Oppcr-Silezische kwestie is slechts ter
loops aangeroerd.
Na de conferentie heeft Bri and ver
klaard, dat zij zeer harieflijk was geweest.
Wij h ebben onze we derzij ci-sche zienswij
zen uiteengezet, maar zonder nog te ko
men tot de middelen om het Turkscfn-
Griekschc conflict te regalen.
Hel is mogelijk, dat in de verdere be
spreking de Ooslersche kwestie het eerst
behandeld word! Er zal intusschen door
Briand en Curzon geen enkel definitief be-
sluit genomen worden, maar dc resultaten
van <!if onderhoud zuJGen tot grondslag
strekken voor de besluiten, die dc Opper
ste Raad in een aanslaande bijeenkomst te
nemen zal hebben.
De volgende maand verstrijk! de termijn
van bet Britsch-Jaipanscihe verdrag. Enge
land beeft nog niet bekend gemaakt of de
zaak op denize!fucn voet wordt voortge
zet. Tot zoo üang hangt de bespreking
over een verbond tusschen Engeland en
Frankrijk dus in de lucht. Toch is dat de
spil, waarom de conferentie van Curzon
met Briand en den Itatiaanscben gezant
Briand draait. Ofschoon Lloyd George
niet er bij is kent men aan die besprekin
gen de waarde van een volledige confe
rentie loa. Waarom stuurde Lloyd George
Curzon in plaats van zelf te komen? Men
lacht hier in Parijs, schrijf! tie correspon
dent van de „N.R ót.'\ om hel argument,
dat de mijnweikerssiaking hem [Mis zou
houden. De afgeloopen weken teerden,
zeg! men, dat hij zich daarvan niet erg
veel aantrekt Waarschijnlijker vindt men,
dat hij in den huidigen kritieken toestand
een ander de kastanjes uit bet vuur wil
laten halen, dat hij zelf eenige weken ge
leden mot zijn rede tegen Frankrijk aan
blies. Die uiting van boos humeur is inen
hier nog met vergelen. Aldus zou een te
rugtocht hem gemakkelijker vallen, daar
de Bii'tsche politiek in het Oosten en Op-
per-Silezië naar liet Franscho standpunt
overin 11. Bovendien kunnen binneuland-
schc overwegingen hem er toe leiden.
Door zijn politieke tegenstanders zelf de
zaak te laten opknappen, kan hij hun be
scheidenheid leeren. Hoe dit ook zij, Cur-
zon's overkomst wek! voldoening. Men
verlldaart ze uit verrassing en uit vrees.
Verrassing, dat Frankrijk, dal te lang aan
Engeland's leiband 'liep, op eigen beenen
blijkt te kunnen staan; vrees, dal de aan
staande komst van Bekir Samibi bei een
wig zal drijven tusschen Engeland en
F rankrijk.
RUMOER IN DEN DUJTSCHEN RIJKS
DAG.
Bij een debat ovr den moord op Ga-
reis ontstond Vrijdagmiddag in den Duit-
sollen Rijksdag een heftig rumoer, dat
mot een handgemeen iusschcB enkele af
gevaardigden eindigde. „De Duitsche volks
partij." geeft er een beschrijving van,
waaraan het volgende is ontleend:
Be afgevaardigde Dr. Mütslmann ston d
in het iooppad tusschen de plaatsen van
de Volkspartij en de Duitsdhe Nationale
partij en na den eersten zin van den com
munist Unterieilner: „De commuirateten
zijn geen DuitscSiers," interrumpeerde hij:
„Daar heeft bij gelijk aan." Hij verzeker
de dat hij het tweede gedeelte van den
zin van Unleriitner, dat de communisten
van kant moeien worden gemaakt, heele-
maal niet heeft gehoord. Ook een reeks
van afgevaardigden, die in de huurt van
Miltelmanai zaten, verklaarden het twee
de gedeelte van den zin niet te hebben
gehoord, en de bekende leider van de
Beiersohe Volkspartij. Dr. Hei.ni, ver
klaarde dan, dat hij heide gedeelten van
den zin heeft gehoord, maar ook zeer
duidelijk heeft waargenomen, dat de in
terruptie gelijktijdig mei liet tweede ge
deelte van den zin, die de communisti
sche afgevaardigde heeft uitgesproken,
plants vond, zoodat de interruptie: „Daar
heeft hij gelijk aan," natuurlijk alleen
kon slaan op de zinswending, dal de com
munisten geen Duitsclhers zijn.
Intusschen is ook Zaterdag de zitting
van den Rijksdag niet zonder incident
afgeloopen. De besprekingen over de in
terpellatie nopens den moord op Careis
werden voortgezet. Nadat eerst een af
gevaardigde der meerderheids-socialisten
een redevoering had gehouden, waarbij
het betrekkelijk rustig bleef, kwam de
Bcicrschc afgevaardigde Sdhwnrrer aan
het voord. Hij verklaarde, dat de uitzon
deringstoestand in Beieren zonder meer
kon worden opgeheven, indien de com
munisten maar niet zulke redevoeringen
zouden houden als de afgevaardigde Rcm-
nieler gisteren heeft gehouden. De afge
vaardigde Rommeler riep daar lussdhen-
door: „Ellendige lasteraar". De president
Lowe roept Rammeier lot ide orde. Deze
antwoordde: „Hij is toch een lasteraar"
en wordt daarvoor opnieuw tot de orde
geroepen. Rammeier blijft échter sbhrceu-
went „Ik blijf erbij." De voorzitter heeft
daarop de vergadering gesloten en het
seniorenconvent is opnieuw bijeengeroe
pen om over dit incident te beraadslagen.
Men is algemeen van oordeel, dal de pre
sident een grootere bevoegdheid moei
heblben dm straffen nit te doelen.
ONMOGELIJKE BELASTINGEN IN
ENGELAND.
Pretyman heeft Donderdag bij een be
raadslaging in het Lagerhuis over de fi-
nancieric wet treffende voorheelden aan
gehaald1 van de onmogelijke wijze, waar
op de inkomstenbelasting werkte.
Hij bende, zeide hij, een. zeer groot
landgoed in Schotland, dat in 1920 aan
pachtsommen 42.496 pd. st. opbracht.
Hol beiieer en het onderhoud kostte in
dat jaar 19.229 pd. st., zoodat er een zui
ver inkomen van 23,267 pd. St. over
bleef. Van dit zuivere inkomen gingen
aan plaatselijke belastingen, rijksbelas
tingen en wettelijke Sasten (o.a. stipendia
voor predekanten) 22.800 pd. si. af, zoo
dat .voor den eigenaar slechts 467 pd. st.
overbleef. Een ander voorbeeld: De eige
naar van een looktmijn in Lancashire
ontving 2718 pd. st. a*i „royalties'" (de
redhlen door don oii'iginner van mijnen
aan deir eigenaar van den grond te be
talen). Vbn die somt gingen 1400 pd. st.
aan rijksbelasting en „supertax", aan
plaatselijke belasting 650 pd. st., aan bc-
lasii'ng op mijnrechten 102 pd. st. en aan
oorloigswinstbelaslilSg 570 pd. si. af, zoo
dat hij nog 4 pd. st. uil zijn eigen zaik
moest bijpassen, om alle belastingen van
dat inkomen te voldoen.
,.Ilet lijdt geen twijfel", antwoordde
Si-r RoLert Horne, de kanseker van de
schatkist, „dat de last van de belasting
biimn ie zwaar is, om te dragen en ik ban
liet v-oCnrny.jT ermee eens dat het noodig
is, de een o» andere methode le vinden,
(niet welke wii -do trefkracht van de bt-
lastlngen en de lasten <Tie eigendommen
hebben te dragen, in een niet Ie verre
toekomst verlichten. Hei gevn) dal de af
gevaardigde uiteen heeft gezet, zoil, naar
ik overtuigd hen, aan ve'c leden van het
huis de ccgen onenen. Het landgoed1 in
Scholïand waarvan spmlke is, is mii be
kend, en ik weet. dat de mededeeling
niet overdreven is. Het heole vraagshix )s
•er een dat de grootste aandacht zal ont
vangen. die ik eraan kan wilden, voor
de tijd korat waarop de volgende bagroo-
ling in gereedheid gebrarfnf zal worden.
Sir Frederick Banhurv zeide. onder toc-
ljutehirr?en, dat er ifleeSil* «en -weesmid-
Idct tegen zoo iels namelijk, da de uitga
ven besnoeid worden.
GEMENGDE DUITENL. BE
RICHTEN.
EX-KEIZER KABEL.
De Aïbeiter-Zeilung bevat mededcelin-
gen over plannen van ex-keizer Karei om
weuer naar Hongarije terug tc keeren. Het
blad zegt, dat bij in dat geval niet weer
levend door Oostenrijk zal komen en ver
klaart, dal op het oogenblik Wes'-Hon-
garije liet middelpunt van de monarebis' i-
sche voorbereidingen is. Er zouden daar
toebereidselen gemaakt zijn om de onaf
hankelijkheid van die streek uit te roepen
en er een reactionair schrikbewind in le
stellen.
-Een belangrijke faze in den voor
uitgang van de burgerlijke lucintvaarl werd
Vrijdag bereikt .toen ongeveer veertig
leden van het parlement aan boord gin
gen van hel groolc luchtschip R 36, het
eerste volledig ui'gcrustc Brilschc passa
giersluchtschip.
Het omhoog klimmen langs de.trap van
den 123 voel hoogen mast, waaraan het
luchtschip gemeerd lag, is een praéslalie
op zichzelf en iets waar lieeren op mid
delbaren leeftijd zonder schande op zich
■le laden, hadden kunaten bodanken. Ilct
was veifeaeend, hoe weinegen zich in het
minst niet afgeschrikt daarvoor toonden.
Er werd daarna een gestaagde tooh-1 ge
daan naar de Noordzee en met verschei
dene stations werden draaölooze berich
ten gewisseld.
De tc Weenen aangekomen gedele
geerden van de christelijke sociale partij
in Stiermarken hebben mei het lioofdhe-
stuur van de partij beraadslaagd.
Teil slotte werd besloten, dal men aan
de partij van den Land-dag van Stiermar
ken zou verzoeken om de stemming van
3 Juli over de aansluiting bij Duifsch-
tand niet te doen .plaats hebben. Dit be
sluit weid genomen met drie tegen twee
stemmen.
In de minderheid bevond zich ook do
president, Rintelen.
In politieke kringen verluidt volgens
den Woensohen correspondent van de
Vossische Zeifung, dat Rin trien zal af
treden.
Doumer, dc Franse]ie minister van
financiën, was kort grieden bij een arato-
ongeluk Jicht aan het heen verwond.
Deze wonde ds weder opengere- en de
toestand van den minister is m r good:
De eerste veertien dagen zal iiij wel niet
aan de financieele beraadslagingen in het
parlement kunnen deelnemen.
Adolf Memberg, de communistische!
leider uit Dortmund, is Zaterdag tc Essen:
wegens hoogverraad tot drie jaar tucht
huis veroordeeld. Hij had te Bucr een op
ruiende rede gehouden.
Het loongeschil in de Rijnvaart is na'
langdurige onderhandelingen in het rijks-
ministerie van arbeid door een scheids*,
rechtelijke uitspraak beslecht. Deze beslis,
sing wijst de eischen van het machine
kamer- en dekpersoneel tot loonsverhoo-
ging en verkorting van den werkdag van
de hand, met het oog op den slechten
financicelen toestand van de Rijnvaart.
Eveneens zijn de eisciben der werkgevers
tot loonsverlaging en verlenging van dien
werkdag afgewezen.
Dc thans geldende arbeidsovereenkomst
is mitsdien verlengd en wel tot 1 Octohep
a.s. Aan de partijen is in overweging ge
geven, in den tus-schentijd een nieuw col
lectief contract te ontwerpen.
Het proces tegen de daders van dén!
met moord gepaard gaande berooving van
een vaartuig me! eenige millioenen mark'
loongelden, le Erkenschwick bij Roriium,
is gisteren geëindigd. Alle vier daders zijn:
Ict dood1 veroordeeld. De koopman Hen-
sriar, die aan de voorbereiding van do
misdaad had deelgenomen, beeft 10 jaar.
tuchthuis gekregen.
Te Tilsit is bet Vrijdagavond bij oenl
socialistische betooging tegen den moord!
op Gareis tot relletjes gekomen, die uit
liepen op een botsing mot de politie. Ep
zijn verscheidene betoogers gewond.
Te Venetië is het bij de begrafenis
der slachtoffers van dc botsingen fuss
schen fascisten en socialisten lot ongere*
geldbeden gekomen, waarbij e t doode eni
verscheidene gewonden zijn gevallen.
Het loongesdtiil in de Engelschc
katoennijverheid dat dreigde ruim eeni
half inüiuvn arbeiders uit de textiel
nijverheid toe te voegen aan het groote
leger werkloozen, is geregeld. -De vakvdr-.
eenigingen hebben de aangeboden voor
waarden aangenomen.
G'fficioel wordt meegedeeld1, dal het
aantal (ingeschreven) werkloozen iiï
Engeland op 10 dezer 2,185,800 bedroeg,
tegen 2,149,398 op 3 Juni. Met verkorten'
arbeidstijd werkten 1,144,121 (tegen
l,181,00(i).
De oude liberale waan.
l>e heer de Vlugt, de nieuwe burge
meester van Amsterdam, hee t een goc-de
per.?. „Handeisb'al", ,,N. R tt. Crt" „Te
legraaf" prijzen hem evenzeer als de
rechticae bialen. Hij is bekwaam en ge
schikt als weinigen, en verheugt zich
„in de sympathie van alle partijen",
zocals het „Handelsblad" zegt. En de
„Telegraaf" jubelt als volgt:
„Hij behoort tot de linksstaandon in
zijn partij, gaf steois blijk van demo-
crati oh inzicht in vele der zeer belang
rijke vraagstukken van gemsen-o-behe r,
terwijl hij ais leider der afdeehng Eu-
blieke Werken toonde een voortra "felrk
organirator en een teshmeus van bijzon
dere kwaliteiten te zijn.
In den Raad behoort de heer Do
Vlugt tot de goéde sprekers. Hij is
geen redenaar, doch hij spreekt vlo', .s
niet afkeerig van een kwink-lag van
goeden huize en weet.hard van :i h af te
slaan indien dit noorlig is. Mon luist,t
altijd gaarne naar zijn héllere uiieenzet-
VRIJ NAAR HET DüITSfH.
23)
„Mevrouw von Brenner? Jawel," her
nam Helena. Zij verzocht mij dezen mid-
dag bij haar te komen, daar zij mij het
een en ander betreffende de door u ge-
wenschfe muziek- en leckentessen had te
zeggen."
Aha.' Wanda vertrok tiaar mondje als
of zij lust had om tc fluiten. „Tante is
vandaag een beetje ongesteldzij lijdt
aan migraine," voegdt zij er na een kleine
pauze by. „Zij belastte mij u haar lesdwe-
zen tc kennen le geven, dat zij niet in
«Iaat is om.... 0tn.... wat wilde ik
eigenlijk zeggen? Ik ben vandaag bepaald
te dom om een beleefde leugen te beden
ken. U moet dus maar den goeden wil
voor hef nemen."
Helena keek haar verbaasd aan; zij
wist met of zij lachen moest of zich boos
maken.
„Ik begrijp u niet, juffrouw Von Bren
ner," zeide zij eindelijk koek
„Wees met boos, bid ik u," riep Wanda,
terwijl zij haar gelaat dc uitdrukking van
een diep berouw trachtte te geven, en tege-
«rker tijd guitig uitf linie oogen keek. „U
fe zoo.grije^ anders.dan de anderen,^vol
strekt niet stijf of pedant, en dus meende
fi'. m«t u te mogen spreken, gelijk het
mij voor den mond kwam."
Helena lachte. „U spreekt van uw tan
te. Wcnseht zij misschien, dat ik over
eenige dagen terugkom of wil z'j mij
liever schrijven?"
„Noch hel een noch het ander. Ik heb
haar duidelijk gemaakt, dat haar natuur
lijk welgemeende inmenging in mijn aan
gelegenheden volstrekt overbodig zijn.
Als gij een tijdje geduld wilt
hebben, zal ik u voor eenige minuten
bij haar brengen. Zij kan dan met u dc
geldkwestie bespreken! dat zal ten min
ste een dropje balsem voor haar gewond
gemoed zijn."
„Maar juffrouw Von Brenner," zeide
Helena met een zachi vrwijt.
Wanda haalde met een ongeduldige
beweging de fijn gevormde schouders op.
„Ik zie. dat mijn gebrek aan eerbied u
meer of minder afschuw inboezemt, juf
frouw Waltbagen. Maar kan ik dal hel
pen? Tante Hildegard is in menig op
zicht een bpsle vrouw, maar dat is toch
geen reden om mij door haar als een
klein kind te laten behandelen. Ik ben nu
eens met een voogd gezegend, maar er
ook nog een voogdes op na te houden,
brr.l"
„Vindt uw tante het dan misschien niet
goed, dat u de lessen nog ©enigen tijd
voortzet?"
„Jawel, maar zij wil alles liefst zelf lei
den en beslieren en daartegen ben ik na-
luurlijk opgekomen. Tengevolge daarvan
heeft zij hoofdpijn, een zeer lieftallige, in
schikkelijke ziekte, zij komt en gaat juist
zooals het gelegen komt. Vergeet echter
tater niet tante zeer le beka'gen en zoo
zacht te spreken, alsof hel minste geluid
uwer stem hel zwak glimmend levens-
lampje zou kunnen uitdooven. Nu, ik zal
u wel een goed voorbeeld geven; daarin
hen ik geoefend.
Helena schudde iiet hoofd. Zij wist
niet recht, wat zij op deze vertrouwelijke
mededeelingen moest antwoorden. Wanda
liet haar ook geen tijd om er over na
te denken.
„Dus gelijk ik u zeide. tante keurt
mijn plan heel goed, en mijn neef Leo,
hij is mijn voogd, insgelijk. Het is nu
echter nog de vraag of het uwe goedkeu
ring wegdraagt. Ik heb het namelijk
overlegd en wilde op een groot gedeelte
van uw tijd beslag lggen. Daarentegen
beloof ik u dan ook een zeer gewillige
leerlinge te zijn en een vlijtige nog daar
enboven, natuurlijk als u altijd mijin zin
doet en niets van mij verlangt, waartoe
ik goen lust heb."
„Die belofte is zeer aanlokkriijkl" zeide
Helena lachende
„Niet waar?" riep Wanda levendig uit.
„Ik weet het, wij beiden zullen elkander
Wtri. begriijjep, ofschoon ik zie., dat _n
mij voor een eigenzinnig, verwend schep
sel houdt, dat niet weet wat het zegt.
Eigenlijk begrijp ik zelf niet, waarom ik
tegenover li zoo openhartig ben, maar u
is mij dadelijk, van liet eerste oogenblik
af bevallen, en op d'ie eer kunnen niet
vc-Icn zich beroemen. Dus u stemt er in
toe, mij onder uw vleugelen le nemen?"
„Ik moet altijd eenige uren daags over
houden om mijn beide zusters les te ge
ven," zeide Helena nadenkend,
„Dat weet ik, dal weet ik! Neem
daarvoor dan den voormiddag en geef
mij de rest van uw tijd. Wij maken dan
samen muziek en teekenen naar hartelust,
en als wij er geen lust meer in hebben,
lezen wij of zwerven te voet of te paard
in de omstreken rond. Aan gezelligheid
zal het ons niet ontbreken daar kan u
staat op maken."
„Ik heb tegen liet programma niets in
te brengen, dan dat ik vrees, dat bet
laatste gedeelte er van zioli ten koste van
het eerste zeer zal uitbreiden."
„Dal zou wel mogelijk kunnen zijn,"
lachte Wanda. „Wanneer kan u komen?"
Na eenig heen-en weenpra'en beloofde
Helena eindelijk, in 't begin der volgende
week haar nieuwe laak te aanvaarden.
„Indien het weer slecht is, of liever,
zoo dikwijls als u het wenscht, zal ik
natuurlijk een rijtuig zenden om u te ha
ten," zei Wanda, terwijl zij van haar stoei
onstond. Is- mi kom mee. dat ik u bij
tante breng, om kennis met haar te ma
ken."
Mevrouw von Brenner lag met geslo
ten oogen in een leuningstoel, en naast
haar stond de kamenier, druk bezig, het
haar van haar meesteres met „Eau de
Cologne" te bevochtigen. Bij 't binnen
komen der beide jonge meisjes sloeg de
dame langzaam de oogen op, en bekeek
Helena met een langen onderzoekenden
blik van tóp tol tc-en, zonder hare gcnialt-
kriijke positie ooi maar in 'I minst le
veranderen.
Helena richtte zich onwillekeurig op,
en liet rood der verontwaardiging bedekte
haar wangen. Wanda keek haar aan als
of zij wilde zeggen: „Ziet ge nu. dat ik
u de waarheid heb gezegd? Wordt nu
maar niet boost
„Tante is zeer ziek, gelijk ik u reed's
mededeelde, lieve Helena," verklaarde zij
met zachte stem, terwijl zij hei deflige
„mejuffrouw actherwege liet, ,en daarom
niet in slaat, u zoo hartelijk in ons mid
den te verwelkomen, als zij hel wense!:-
te. Neem, als liet u belieft, hier op de
canapé plaats. Niet waar, tante, u ver
oorlooft wel, dat ik de honneurs waar
neem?"
Mevrouw Von Brenner beet z'ch op de
lippen. „Gij zoudl mij zeer verplichten als
gij zachter wilde! spreken, Wanda," zeide
zij op scherpen toon.
„Pardon, tante, ik vergat uw zwakke
zenuwen," fluisterde Wanda op ined-e'Iii-
tl'enden toon. „U vera ra art uw-e prY-wc
edhter allij-d met zulk een hc-]Jhafiig-en
moed, dat reen u. of r ;n wil of ni-et
moet bevOïi'd-eren."
Hel-ena draaide co haar slocl c-rnst^
hc-en cn weer. Z:j verwae .'Ie. dat de
vrouw des hu'zes driftig zou ven.
daar zij loch noo-dzakeli-.k moest rrmr-
toen, da» haar onden«-e:ïd« niehl d *1
spo-l mei haar dreef. Maar mets derge
lijks gebeerde. Mevrouw yon Br-:"-er
zuchile sl&elhis d^e-p.
„Gij fcttnf k' ^gaan, Gi-'^oire. ik zal
sohefllen als ik n w-ccr roo-Y-r Y-L." 1
De in geduld pc oef.,
zweefde op de punten
achijes de kamer uit
„Mijn nicht heeft va a i
met li gesproken en i
vakken u le on-derwhvv
mevrouw Von Brenner
paaize. terwH zij een zi'
op Wanda wierp, die luvr liel vznstT
was gegaan en weinig op do conversa-iie
scheen le lellen.
Helena boog.
„En u gelooTt voor d'ie laak berekend
le zijn."
„Ik hoop hol."
„Mijn loesland maak-t hel mij voor 't
oogenblik, helaas- ofi' - '"k mii vnn
uw bekwaamheid tc o m. De gou
vernante eeuer jonfe -mijn
Mloom 'jipiii (Worut t- iïgd.)
r or
de vo ten
i'jk reeds
7 weh e
i," bcon
klei-ló
3 bh ST"
eon
