BUITENLAND
No. 212 WOENSDAG 22 JUNI 1921
Ï4e JAARGANG
p üüj gsONS BLAD" 1*
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: iggl"-lS?»TIE.5?433
Reconstructie.
liet conflict in de Engelsche
mijn-industrie.
De toestand in Ierland.
De Poolsche opstand in Opper-
Silezië.
FEUILLETON
Onder Valsciie VSag
BINNENLAND.
EEN ZONDERLINGE ONDER-
WIJSINSPECTEUR.
NOORD-HOLLANDSCH
T
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 ^0 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag cn aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing 0.60.
Aan alie abonné's wordt op aanvrage gratis een poiis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,
De invloed van den vorst in den moder
nen constitulioneelen staat is doorgaans
voor het groote publick nauw merkbaar,
wanneer het staatshoofd althans zijn posi
tie goed begrijpt. Deze heeft naar het uiter
lijk vóór alles een representief karaker en
Ï3 er voorts op gericht door onpartijdige
belangstelling in het openbare leven de
nationale eenheid te bewaren, te verster
ken en in zich te symboliseeren.
Zóó heeft onze Vorstin van den aanvang
af Haar taak opgevat en moeilijk zou men
een meer volmaakte vervulling Harcr
grondwettelijke verplichtingen kunnen be
denken. Van tijd' tot tijd echter wordt van
den Vorst een meer daadwerkelijk ingrij
pen in het staalkundig leven vereiseht,
wanneer namelijk het volk zich bij alge
meene verkiezingen liecft uitgesproken en
wanneer er tusschen volksvertegenwoordi
ging en regcering een conflict is ontslaan
waarbij een van beiden wijken moet.
In beide gevallen heeft Koningin Wilhel-
mina eveneens steeds blijk gegeven van
het juiste inzicht in wat bel land op zulke
eritiekc oogcnblikken vereischte.
Het gaat er dan om de onverbiddelijke
consequentie te trekken uit de feiten, zon
der persoonlijke voorkeur of eigen voor
liefde.
De eerste daad in de nu ontstane regce-
ringscrisis door H. M. de Koningin ge
steld, wijst at weder op haar scherpen
kijk en haar zuiver gevoel voor de cischen
van een goeden, conslitutioneeien rcgec-
singsvorm.
In de 2de Kamer ontstond een conflict
tnsschen den Minister van Oorlog en een
meerderheid der Volksvertegenwoordiging,
©ie meerderheid was echter in zich het te
gengestelde van een eenheid; zij ontstond
door 't samengaan van twee minderheden:
de mannen, die in het geheel geen landsver
dediging Wille,i en ïtj, dl. om, U1>i-O
Ifcger wensclien, dan de. Minister noodig
achtte.
In zoo'n geval eischt het gebruik, dat de
Minister heengaat en een ander functiona
ris met een ander stelsel komt.
De Regeering schaarde zich echter ge
heel achter Minister Pop, omdat zij te
recht inzag, (lat. na de Ministers, welke dit
kabinet reeds heeft versleten, geen nieuw
ógIicc meer geleden mocht worden.
De crisis werd daardoor echter niet een
voudiger. De Regeering ging heen om een
votum, dat slechts een onderdeel van haar
beleid gold; deze rechtsche regeering viel,
door toedoen van een groot deel harer
eigen vrienden, maar niet op een princi
pieel punt van tiaar program.
Daarbij komt, dat buiten de rechterzijde
geen homogene «ieerderheid te vinden is
om een regeering te vormen, zoodat het
Staatshoofd, hetwelk thans de richting
aioest aangeven om de crisis op te lossen
voor een niet gemakkelijke taak stond.
11. M. de Koningin koos den juislen weg,
door eerst de voorzitters der drie recht-
vchc Imcties te raadplegen over de moge
lijkheid van reconstructie van het demissio
naire kabinet. Dat is in de gegeven omstan
digheden inderdaad de juiste oplossing, ge-
-.-field, dat ,Ihr. %r. Rüys de Becrenbrouck
andermaal te vinden is om het schip van
staat in deze hachelijke lijden verder te
leiden.
De juiste oplossing: immers, de val van
Minister Pop was wel do onmiddellijke aan
leiding lot deze crisis, niet echter de eigen
lijke oorzaak van,het heengaan der ge
bette regeering.
Het Kabinet heeft hervorming noodig om
nogmaals een jaar met gezag en prestige
op te treden. Zijn aanzien heeft door het
geharrewar over de defensie, door het
zwakke optreden van den Minister van Ko
loniën in de Djamhi-zaak, maar bovenal
door het zwakke beleid van den Minister
van financiën, onmiskenbaar geleden,
maar niet zooveel, dan dat liet na een
verjongingskuur niet zijn goede reputatie
van „krachtige, heilzame regeering" zou be
houden tot aan de volgende verkiezingen.
De Minister-president heeft de achting en
liet vertrouwen van het geheete parle-ment
eii het volk, met uilzondering dan van de
revolutionaire elementen. De Minister Aal-
berse, Van Karnebcek en de Visser heb
ben zich door hun tact en voortvarendheid
nu reeds een naam van beteekeilis in on
ze parlementaire geschiedenis verworven.
De Regeering heeft zich dus enkel te
herzien in de bezetting van twee of drie
plaatsen 0111 rustig deze vierjarige periode
af te wikkelen. Daarbij zij vooral aandacht
gewijd aan de belangrijke portefeuille van
financiën. Het defensie-vraagstuk behoeft
geen moeilijkheden meer te geven. Na het
initiatief-voorstel Romans kan de zaak der
landsverdediging veilig een jaar blijven rus
ten.
Die puzzle gunnc men een volgend ka
binet!
Maar het financiecle probleem is nij
pender dan ooit; hier is een landsbelang
van de allereerste grootte. E11 Minister de
Vries wij hebben het herhaaldelijk be
toogd is de man niet om ons uit de
impasse te redden. Wij hebben een man
noodig, in wiens financiecle capaciteiten
en economisch inzicht parlement en volk
vertrouwen stellen.
Van zulk een zal men desnoods nog nieu
we belastingen accepteeren; maar hem zal
men vooral in de leus van den dag: „be
zuiniging!" volgen.
Dat noodzakelijk vertrouwen heeft Mi
nister de Vries verloren.
Blijkens het zoo juist verschenen Voor-
I O-V-jStgra-O *- i-oLv Kacncr wp li-cl irvlo
.ontwerp tér verhoaging van het tarief van
invoerrechten hebben verscheiden leden
die dit ontwerp verwierpen, de regeerkracht
der Rechterzijde scherp gecritisecrd en
verklaard, dat Minister De Vries niet in
staat is de hem toevertrouwde portefeuil
le behoorlijk te bcheeren.
Werd nu die meening alleen door de lin
kerzijde verkondigd, men behoefde er niet
meer dan politieke waarde aan te hechten.
Maar die meening steunt op feiten van
zwak en wankel beleid en wordt dus door
alien, die objectief oordeclen, gedeeld.
Het zal er dus gesteld minister Ruys
aanvaardt de opdracht tot reconstructie
van het kabinet voornamelijk om gaan,
cm-voor de portefeuille van financiën een
krachtig en bekwaam bewindsman te vin
den. Slaagt de kabinetsformateur daarin,
dan heeft de crisis, door den va! van Mi
nister Pop ontstaan, meer voor- dan nadeel
gebracht.
Wij behouden dan onze rechtsche regee
ring, welke verjongd en vcrfrischt op ze
genrijke wijze een gelukkig bewind afsluit
en ons met vertrouwen de nieuwe verkie
zingen te gemoet doet gaan.
Bescherming van werkwilligen.
In liét Lagerhuis antwoordend op een
vraag gaf Lloyd George de verzekering, dat
zoo noodig bescherming zou worden ver
leend aan mijnwerkers, die den arbeid
wenschten te hervatten. Het zou echter on
mogelijk zijn dezen mannen een deel van
het subsidie van tien millioen te geven
door de regeering aangeboden.
De houding der metaalbewerkers.
In de gemeenschappelijke vergadering
van leden van metaalhewerkersvereenigin-
gen, Maandag le Barrow gehouden, ver
klaarde men zich te zullen verzetten legen
het voorstel tot loonsverlaging en werd aan
de besturen der betrokken vakvereenigin-
gen opgedragen, iedere actie te voeren, die
noodig werd geacht om de mijnwerkers te
steunen in hun strijd voor de handhaving
van een behoorlijken levensstandaard.
Geen algemeene hervatting van
het werk.
Er waren gisteren nog geen teekenen
van een algemeene hervatting van liet werk
in de mijngebieden. De mijnwerkers scha
ren zicli in het algemeen aan de zijde van
het bestuur der federatie inzake de voort
zetting der slaking. De posten der stakers
loonden groote bedrijvigheid om eventueel
mijnwerkers te beletten den arbeid te her
vatten. Vele vrouwen hielpen bij het pos
ten. Op verschillende plaatsen werd po-
liliehulp ingeroepen hij botsingen tusschen
arbeiders en stakers, doch er hadden geen
ernstige conflicten plaats.
De algemeene slaking.
De „Westm. Gaz." schrijft, dat de lei
ders der arbeiders den toestand hopeloózer
achten dan ooit en zij zien geen uitweg
voor liet oogenbRk. Zij meenen, dat de re
geering, indien een spoedige oplossing mo
gelijk ware, bereid zou wezen te overwe
gen om liet subsidie van tien millioen
nog een paar dagen gestand te doen, doch
dan dient de vrede spoedig te komen. Zij
achten den tijd voor 'n algemeene staking
voorbij, vooral omdat de daarbij betrokken
vakvereenigingen zooveel door de mijn-
werkerserisds hebben geleden en geen
nieuwe staking zouden kunnen steunen.
Een o glos sing.
Maud Selborne schrijft aan de „Man
chester Gnardian", dat inen door de vrou
wen te raadplegen misschien zou kunnen
komen tot een oplossing van de netelige
Iersche kwestie.
„Laat het Ulster parlement vijftien
vrouwen aanwijzen en laten de gekozenen
voor het Zuid-Parlement hetzelfde doen",
zegt zij. „Laten dan die 30 vrouwen een
presidente kiezen buiten hun dertigen en
dan zien of zij een voorstel zullen kunnen
fprnruleerén, dat zij aan de heide lerschp.
parttjerr zrrtttien Hiranat -voorïëggen. Het
raadplegen dier vrouwen zou al dadelijk
hun veiligheid waarborgen, want de over-
groole meerderheid van het Iersche volk
zou geen vrouw willen doodschieten louter
om politiek verschil. Zij zouden dus kalm
kunnen overwegen, zonder cenige angst
te hebben voor gevaar van heur leven. Bo
vendien wensclien de vrouwen zéker meer
dan anderen een einde te zaen aan dien
broedermoord. De parlementen zouden
door niets gebonden zijn. Natuurlijk zou
Engeland ten slotte de voorstellen kunnen
afwijzen, maar als overeenstemming tus
schen Noord- en Zuid-Ierland verkregen
kon worden, zou men al een goed eind op
den goeden weg zijn gekomen."
Een belangrijke zending.
Een geheimzinnige zending is aanvaard
door den burgemeester van Limerick in
het belang der rcpublikeinsche partij. In
een brief aan den waarnemend burgemees
ter is, volgens de „Daily Chr." door De
Valera geschreven: „Het is noodig den
burgemeester van Limerick, Stephen O'Ma-
re, aan het bestuur van de stad te onttrek
ken, ondat de regeering der republiek liem
noodig heeft voor een zending van natio
naal belang. De heer O'Mare had gehoopt
op zijn post te kunnen blijven in deze
laatste periode van onzen strijd en met u
te zijn gedurende het lijden en de over
winning, die daarop, zoo God wil, volgen
zal."
De toestand te Belfast.
De correspondent van de „Manchester
Guardian" le Belfast meldt, dat de katho
lieke bevolking van Belfast zieh organi
seert ter gemeenschappelijke verdediging.
Bij de H. Mis in iedere parochie kondigde
Zondagmorgen de dienstdoende geestelijke
aan, dat deze maatregel genomen was.
Later op den dag weiden dadelijk commis
sies gevormd.
Drukkerij vernield.
Zeven burgers zijn gisterenmorgen vroeg
de drukkerij van de „Dundalk Examiner",
een Sinn-Fein-blad, binnengedrongen en
hebben er al de machines met voorhamers
vernield.
Wandaden van Sin n Fein.
Volgens een offtcieele mededeeiing van
Dublin Castlc werd Zondagmiddag om
vijf uur een officier, die een auto bestuur
de en vergezeld was van drie dames, te
Carricksraines in het graafschap Dublin
door gewapende burgers aangehouden; hij
werd uit de au to gesleept en door schoten
levensgevaarlijk gewond. Daarop werd liij
weer in de auto geplaatst en een der da
mes werd gedwongen naar de bergen te
lijden, waar de officier weer uit de auto
werd ge sleept en vermoord.
Sinn Feincrs hebben bij Moydrum op
een auto geschoten, die weigerde te stop
pen. Daarbij werd een brigade-generaal
gedood.
Besprekingen over de ontruiming.
Omtrent het van Duitsche zijde uitge
werkte plan tot ontruiming van Opper-
SiJerië, begonnen Maandag de besprekin
gen tusschen generaal Höfer en den En-
getschen generaal Hennilker en tegelijker
tijd tusschen den voorzitter van de com
missie van IwaaM, UHitzka en generaal De
Marini als vertegenwoordiger van de in-
tergea'llieerde commissie. De Italiaansche
generaal moet daarb': enkele ondcrdeelen
van het Duitsche voorstel hebben gecri
tisecrd, maar het geheel oen gesclrikten
grondslag om te onderhandelen hebben
genoemd. De besprekingen worden heden
voortgezet.
Volgens een officieel onderzoek beloopt
de door den Poolschen opstand aange
richte schade in Oppcr-Sdleaaë tot nn toe
tenminste 3 milliard mark. Speciaal in het
industriegebied-bereikt zij een hoogte van
20 a 30 millioen mark per dag.
Toenadering1
Op een bijeenkomst van groot-industri-
eeleii in Opper-Silerië, samengekomen op
verzoek der leiders van de Poolsche in-
surgenten ter bespreking van de moge
lijkheden om het normale economische
leven weer te herstelen, verklaarde men
zich voor een onmiddellijke staking der
vijandelijkheden tusschen de Duitsche de
tachementen en de insurgeniten.
HET FAILLIET VAN HET BOLSJE
WISME.
Volgens telegrammen, die de „Morn.
Post" pit Stockholm cn Helsingfors ont-
V?£HgF ïLo?kiJü.t «Tc Aap A-ovjo t-i-ogce-
ring te verminderen en staan belangrijke
gebeurtenissen te wachten. Eiken dag wor
den tegenstrijdige decreten uitgevaardigd
en beambten aan fabrieken en verschillen
de instellingen zondeT opgaaf van redenen
ontslagen. Lcnin zeif zon bevél gegeven
hebben krachtig op te treden tegen anar
chisten, De sovjet voeding-commissaris
Krestnisky en de financieete commissaris
"Tsurypa, kwaimen onlangs door Reval op
weg naar Du'itschland; de eerste had ver
scheidene kistjes platina bij zich. Vijf an
dere commissarissen hebben visa gekre
gen voor het buitenland.
Volgen berichten aan hetzelfde blad uit
Reval hebben onder de leiders der com
munistische partij te Moskou vergaderd
Ier voorbereiding van het congres der
Internationale heftige geschillen plaats
gehad, waarbij Lcnin wees op den onder
gang van liet economische leven in Rus
land en zeide, dat Rusland's eenige hoop
lag bij de Entente, maar dat de voorwaar
de daarvan was een onmiddellijke bijeen-
roeping van een vrij gekozen consliluce-
rende vergadering. Toen Lenin zijn rede
had geëindigd, werd hij begroet niet kre
ten van: „Vcriraderl Weg met den verra-
er! Weet ge wat ge verdient?", waarop
Lenin antwoordde: „Gij bedoelt den ko
gel? Ik vrees den dood niet, doch ik ben
beslist overtuigd, dat wij onze communis
tische idealen verwezenlijkt kunnen krij
gen door de opofferingen Ie doen, die ik
voorstelde".
Volgens de sovjet-pers bereidt Trotsky
een speciaal rapport voor over den toe
stand, om voor te leggen aan liet Inter
nationaal Congres. Trotzky's medestanders
spreken er reeds over hem president te
maken van het derde congres, in de plaats
van Zinovief, die verklaard heeft te zullen
aftreden.
ENTENTE OF BONDGENOOTSCHAP.
Onder dezen titel voert de .Europe
Nouvelle" een poflemriek met den Britsclhen
publicist George Glasgow, die had be
weerd dat Frankrijk zich de gunsten van
Brittannië onwaardig zou hebben be
loond. Aan liet antwoord, hetwelk het
blad op deze uitlating geeft, ontleent Bel
„Hlbl." liet volgende: Er is geen dubbel
zinnigheid moge-lijk. Het gaat cr niet om
de BritscJie politiek le dwingen de Fran-
sche politiële in Europa te steunen, weifce
dwalingen zij ook moge begaan. Dodli er
is slechts een bondgenootschap mogelijk,
indien er overeenstemming over een pro
gram bestaat. Laat Engeland vóór het lot
stand komen dezer overeenstemming zijn
standpunt verdedigen; niets is beter dan
dat, en Frankrijk, dat het accoord van
Londen heeft aanvaard om hel bondge
nootschap te handhaven, zal dit begrij
pen. Doch wat het niet zou begrijpen, is
dat, eenmaal het verdrag gesloten, men
d'it bij elke nieuwe inoeiüjkSieid opnieuw
gaat bespreken. Al te veel Fransdhen
verbeelden zidh reeds dat een recht
streek sdhe entente met Duilscbland voor
Frankrijk minder nadeelig zou zijn dan
de BritscShe vriendschap. Men zou aan
deze onvoorzichtige stelling ernstige ar-
g-menlen verschaffen indien zou blijken
dat bij elke crisis, de steun van Engeland
met eenige nieuwe concessies moet wor
den betaald.
Niels is beter dan de Fransehe en Bril-
sohe politiek bij elkaar aan te passen, op
voorwaarde dat Biet wederzijdsche stand
punt wordt aanvaard. Indien Biet evenwel
een eenzijdig aanpassen van de Fransehe
aan de Britsdlre belangen zou worden,
zou het beter zijn aanstonds af te_ zien
van een entente, waaruit slechts misver
stand cn rancune kan voortspruiten.
Wij hebben het reciht, zoo besluit het
artikel, aan de Brilschc vriendschap iets
anders te vragen dan dat in geval van ge
vaar het Briisclic leger te onzer hulp zal
komen, zoodrn Biet een expeditie-corps zal
■hebben kunnen samenstellen.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
DE RAMP IN DE „MONT CEN1S."
Omtrent het ongeluk in de mijn „Mout
Cenis" le Heme bij Munster wordt nader
gemeld:
Tot nu toe zijn er 73 dood-en en 16
zwaar gewonden. De ontploffing was^zoo
(hevig, <lat zij van de vi-ende naar de vijfde
zone oversioeg en een groot deel van de
mijn in -brand zette. De redddntgisibriigaide
vaai de Bochumer mijnen is ter plaatse,
■/i-nfli foei reddingswerk vordert slacMs
langzaam, daar ifocnv bjMft -ck» mannen
beletben binnen ie dringen. Tot den eigen-
üijïken brandhaard heeft men tot n/u toe
nog niet kunnen doordringen. Er besitaat
groot gevaar voor een tweede ontploffing.
De meestal zeer zwaar gewonden hebben
ook door de giftige gassen ernstig geleden.
De in de mijn aangerichte schade is zeer
aanzienlijk.
Van de omliggende mijnen, zelfs van
tamelijk ver verwijderde, kwamen in den
loop van den middag de reddi'ngsrnan-
schappen aan. Aan hun opofferend en
moedig optreden is het te danken, dat een
groot aantast mijnwerkers, die in ernstig
gervaar verkeerden, nog ,zijm gered. Op één
plaats werden, op het laatste oogenblik,
mndat reeds 7 man het slachtoffer warm
geworden van de giftige gassen, de ove-
rj|p 42 gered, die eveneens dreigden le
stikikien. Om 12 uur 's nachts kon liet
grootste gedeelte der reddingsniaatschaip-
pen inrukken. De verschillende branden
waren gehlusciht en er waren nog Slechts
7 of 8 dooden, die op zeer moeilijk le bc-
reiikien plaatsen lagen ,in de mijn. Terwijl
aan den eenen karnt liet jtotaal der dooden
op- 78 wordt geschat, spreekt eau ander
bericht van 75 dooden; heb aantal gewon
den, van wie veten naar huis zijn gegaan,
wordt in totaal op 175 geschat. Het be
drijf zal waarschijnlijk geen langdurige
stagnatie ondervinden, maar reeds binnen
enkele dagen kunnen worden herval.
EEN FAILLIETE GEMEENTE.
De geanèensl-e Poplar, een deel van Lon
den, heeft zich als failliet opgegeven, om
dat zij niet de gevorderde belastingen aan
d>en London County Council betalen kan.
De gemeente is een der airmsten van Lon
den en heeft geweldig je lijden onder de
heerschenjde werkloosheid. Van de 160.000
bewoners zijn 15.600 werkloos en de ge
meente heeft "wekelijks aan hen en andere
armenzorg 4500 pd.st. uit te geven. De
gemeente zal am een beroep op de regee
ring doen.
HET RECHT DER CARIGATUUR.
Een Parij-sch leekenaar had onlangs in
hel Salon des Humoristes een caricatuui
geëxposeerd van Cécile So rel, de bekende
tooneel'sfpeelster der Co-médCe Fran^aise.
Een scliandaaltje was daarvan het gevolg:
Cécile ontstak in woede, en beschadag-ue
haar geprofaneerde beeltenis. Veel ge
schrijf in de couranten, daarna een proces.
De Conférence des Avoeats heeft zicib
met de zaak bezig gehouden, en de quaes-
lie besproken „of een nctrice zich mag
verzetten tegen het tentoonstellen van haar,
caricatuur". Een actueel onderwerp dus#
dat veel belangstellenden had- getrokken.
Nu een langdurige en -niet altijd zee*
ernstige discussie verklaarde de meerder
heid der ad vocaten dat tooneelspclers eni
tooneelspeelsters „publiek eigendom" zijn,
dat de caricaliuur een recht van kritiek is
als elk ander (rechten dat er dus geen
reden beslaat om d'it ten gunste" van
actrices 4e beperken
In verband met den Maandag door
ons vermelden diefstal van juweeien te
Parijs, is een premie van 50.000 franos
uitgeloofd, voor lien, die aanwijzingen
kunnen geven, welke tot de opsporing der
gestolen juweelen mochten leiden,
VRIJ NAAR HET DUITSr.IL
Brcnner schudde afkeurend lie! hoofd
„Daar komt niets van," zeide liij beslist.
„Gelooft gij, dat i!' u zou veroorloven
In uw overmoed hel leven of ten minste
de gezonde lcdemate:; uwer vriendin in
gevaar te brengen? Indienindien zij
Biel goedvindt cn gij liet wcnsclit, kunt
gij de eersle oefeningen onder mijn ioe-
Bieht doen," voegde hij er-langzaam bij.
Wanda glimlaohle vergenoegd. „O, gij
ilimmerd! Gelooft gij, dat gij mij iets kunt
I vijs maken? Ik zal haar uw voorstel
i'verbrengen. Leo. verslaat gij? En ik
ilenk, dat zij er niels legen zal hebben."
1 Helena had inlusscbcn hel boschje be-
Teikt en bleef daar diep ademhalend een
«ogenblik slaan. De koelie in de schaduw
der bladerrijke hoornen deed haar goed.
Zij pluklc cenige meibloempjes, maakte
zo aan haar ccinlure vest envervoBgdc dan
hugzaam haar weg. Wasvêft was ontegen
zeggelijk een merkwaardig schepsel, een
origineel, gelijk Constantie haar noemde.
Haar tante waegde het; -vaar het scheen,
Biet, den strijd met de rtherpe tong harer I
vbreïi-rbjTLk'r tdnhi on V tvi,onzin- I
mg, ja cn spotzuclilig, maar tegelijker tijd
open en goedhartig en vrij van allen trots-
Zeker, het kon niet moeilijk zijn met haar
om te gaan.
En de barones? Nu, zij zou wel niet veel
met die dame in aanraking komen, want,
gelijk Leo zeide.... He. hoe kwam zij er
toeden baron in gedachten bij zijn voor
naam te noemen? Leol wat een mooie
naam! Wanda scheen met hem veel ver
trouwelijker om te gaan dan met zijn
moeder, en hij
Wel waarom ook niet? Die beiden
pasten immers in ieder opzicht bij elkan
der, en de verwantschap was een zeer ver
wijderde.
Alsof zij baar eigen gedachten wilde
ontvluchten, stapte Helena vlugger voort,
totdat het boschje achter haar lag.
Aan den anderen kant viel haar oog
plotseling op drie vrouwelijke gestalten,
die op eenigen afstand voor haar uitgin
gen. Waren dat niet haar beide jongere
zusters? En wie zou de derde persoon
zijn? Na eenige minuten was zij de drie
wandelaarslers zoozeer genaderd, dat zij
duidelijk de bruine japonnen barer zus-
sters herkende. Maar wat scheelt Greta
toch? Zij scheen zich met moeite voort
te bewegen. En haar japon, haar schoe
nen, ja, inderdaad alles was vol modder
en slijkl
„Grtal" riep rij yerwpnderd en ver
schrikt uit
Haar roepen werd gehoord. „O Helena,
Greta is in het waiter gevallen."
„Neen, niet in 't water, maar in een
modderpoel" verbeterde dcize. „Bah- wal
zie ik er uitl"
„Maar kinderen, wat hebt gij toch be
gonnen?" riep Helena, nader komende.
„De tak brak en Greta viel er midden
in," was de niet zeer duidelijke verkla
ring van Iledwig. „Als juffrouw Elfriedc
haar niet geholpen had, dan zou zij er nog
in zitten, want ik kon er haar niettegen
staande alle moeile niet uithalen."
Helena wierp nu een blik op het jonge
■meisje, dat met den naam Elfriede aange
duid werd.
Do eenvoudige, meer of minder ver
scholen japon, de grove, süechls met een
smal zwart lint geboorde hoed vormden
een zeker contrast met haar geestig ge
zicht en de rustige, zelfbewuste houding.
Hedwig scheen plotseling te begrijpen,
dat zij een beleefdheidspiaclit had ver
zuimd. „Dat is mijn zuster Helena....
Mejuffrouw Elfriedc Rankhorst," zeide. zij
op zulk een plechtigen toon, dat de beide
elkander voorgestelden slechts met
moeite hun lachen konden bedwingen.
„Mejuffrouw Elfriede kwam op ons roe
pen om hulp toesnelten. Indien zij niet
toevallig in 't bosch geweest was, had hef
er zeer slecht met ons uitgezien; hoe meer
moeile Greta deed om er uit te komen,
■Ulna /Jxanatm oa
Helena dankte vriendelijk voor de spoe
dig hulp aan haar zuster veriecud.
„Zoo erg gevaarlijk was het nu wel
niet," meende EM'riode glimlachend;
„maar het was toch goed, dat ik mij in de
nabijheid bevond."
„juffrouw Elfriede zocht mos en nog
andere planten, o-mdat zij juist bezig is een
bloemenmandje te maken," verklaarde
Greta. „Zij heeft beloofd het ons te
leeren."
„Juffrouw Elfriedc zal nog wel eens
wensdhen, dal' zij u in den modder had
Btiten zitten, als gij haar zoo lastig valt,"
zeide Helena -p afkeurenden toon.
„Juffrouw Elfriede heeft mij nu een
maal er uitgehaald", riep Greta vroolijk,
„en ons veroorloofd liaar op te zoeken.
Als mijn laarsjes maar niet zoo vol mod
der zaten!" voegde zij er ongeduldig bij.
„Wij zullen gauw te huis zijn" troostte
Helena.
„U heeft ons nog niet gezegd, waar ti
woont, juffroluw Elfriede" herinnerde
Hedwig.
„Dat is zoo. Misschien heeft u, niet ver
van het slot Gnruguh, die eenzame pacht
hoeve gezien. Daar wocn ik met mijn
moeder."
Elfriede lachte. „Mama en ik zijn,
helaas, niet de eigenaressen dor pacht
hoeve, wij hebben daar Slechts een paar
kamers gehuurd. Ik ben in Berlijn ge
boren en opgevoed. Mijne moeder komt
echter uit deze streek; daarom zijn wij
na den dood mijns vaders hier komen
wonen."
De jonge meisjes waren intüsscken de
fabriek genaderd, waar de wegen uit el
kander liepen. Elfriede drukte dc beide
meisjes de hand, die, ten gevolge van het
gebeurde ongeluk, er niet zeer zindelijk
uitzagen, wisselde met Helena een tame
lijk plechige buiging en was spoedig
daarna achter een ltagêdoornen heg ver
dwenen.
- vu. 1- sv-i h
Geholpen door Max hadden de heide
meisjes over Helena's bedenkingen geze
gepraald en aan de nieuwe vriendin de
beloofde visile mogen brengen.
Laait in den avond keerden zij terug als
de trotsche eigenaressen van een door hen
zelf vervaardigd doosje, dat met mos en
schelpen heel aardig versierd was.
Dit werd lot groot genoegen der meisjes
van alle karaten bekeken, naar waarde he-
wondei-d, niet het minst door de begin
nende kunstenaressen zelf, en ten slotte
plechtig aan moeder len geschenke ge
geven.
„En morgen mogen wij weer terugko
men, heeft jufSrouw Rankhorst gezegd,
Mama", verldde Grela met veel ijver.
„Juffrouw Elfriede wil ons wijzen, hoe
men van halmen mandjes vlecht! Denk
«sens, zii eqi haar mama maken zulke I
De socialistische „Voorwaarts" van Rot
terdam en het «lito „Volk" te Amsterdam
zetten uiteen, dat „de regeering niet hijster
gelukkig blijkt te zijn geweest met haar
ikeuze van een onderwijsinspeeteur te Rot
terdam."
Deze_ Dh. de Noo, zendt circulaires aan
de hoofden van scholen bij wie sollicitanten
naar het hoofdschap in Rotterdam werk
zaam zijn. „Klasseonderwijs" drukte die
af en bovengenoemde bladen vallen cr ali
gieren op aan. Zoo lezen we:
Vraag zes luidt: Waar ligt het zwaarte
punt van zijn belangstelling?
Vraag zeven; a. Hoe is de geest zijner
klasse?
b. Hoe is de omgang met zijn fiinbtge-
noolen?
e. Welke is zijn verhouding tof het
Vraag achil: Tooni Vlij in de practijk een
zoodanigen ceririod voor dc wet, verorde
ning cn instructie dat hij ais schoolhoofd
ook het zedelijk recht zou hebben dien van
de onderwijzers (ressen) te verlangen?
Vraag tien: Aclit u hem ten volle be
kwaam om aan het hoofd eener openbare
school U. L. O. of M. U. L. O. te Rotter
dam te slaan, wat betreft: j
a. Zijne beschaving?.
b. Zijne levenservaring?
c. Zijn beleid en omgang met onderwij
zers en leerlingen?
d. Zijn houding tegenover autoriteiten?
Vraag elf: Heeft hij eigenschappen, die
hem als menseh (zeer) geschikt, ongeschikt
maken om aan het hoofd eener school le
staan?
Wij kennen de politieke overtuiging van
den heer De Noo niet. Maar dat deze cir
culaire er op berekend is om sociaai-demo-
craten van de sollioitaratenlijst te weren,
daarom duiven we heel wat verwedden.
Het lijkt ons meer dan noodig. dat dezen
zonderlingen school-inspecteur eens van
hoogerhand aan 'l verstand wordt gebracht,
dat de tijd van dit soort geheime en ver
trouwelijke vragenlijsten voorbij is.
Wal leven we toch onder een gelukkig
gesternte. Vroeger, in den slechten ouden
tijd achtte men benoemingen van eenige
beteek-enis van zooveel belang, dat men
eerst terdege informeerde naar kennis en
karakter, beschaving en ervaring van de
sollicitanten.
Maar dat hebben de geleerden van onzen
tijd allemaal veranderd, spot de „Resb."
„Waartoe zijn die dingen ook noodig?
t Gaal immers maar om de openbare
school. En als men daar voor een groot
deel onderwijzers aanstelt als opkvveekers
van „christelijke en maatschappelijke deug
den," die zeif het christendom en de maat
schappij op alle mogelijke manieren onder
mijnen, waarom zou men dan ook niet
evengoed mcnsclien zonder kennis enz.
kunnen benoemen. Socialisten kunnen die
dingen 0111 ze te verkoopen; zij zenden ze
naar de stad cn krijgen cr veel geld voor.
Ik zou willen, dat ik ook zulke mandjes
kon maken, zij zijn allerliefst".
„Morgen kunt gij in geen- geval gaan,
omdat gij met mij hij de familie Weber
verzocht zijt. Mevrouw l UnaCjli was de
zen middag hier. Fritsjc is weer heter,
naar het schijnt, zij had dus den tijd om
hier ie komen".
„Maar overmorgen, mogen wij er dan
naar toe gaan, manie'
„Ik zou liet u gaarne 1 mlooven,
maar gij kun' onmogelijk d:t "seheiz
zoo dikwijls laslig vallen, zoo. Hele
na cn ik geen kennis met lien gemaakt
hebben. Ik wil morgen bij mevrouw ül-
mach en Constance naar die dames infor-
mecren, en dan zullen wij zien, wat wij
doen."
Dc ur der midden in een uitgestrekt
park gelegen villa Weber stond uiïnoo-
■digend open, 'oen mevrouw Wailhagen
met haar belde dochtertjes den volgen
den middag do groole, brced'e sloep op
ging. Een slaperig uitziende bed ion dc
kwam haar in hel porlaal tegemoet en
'bracht de gasten door liet salon naar
het breede, aan den zuidkant van het
huis gelegen terras
(Wordt vervolgd.)
