-•„ons BLAD" f®*
BUITENLAND
BINNENLAND.
Bureau: HOF 8, ALKMAAR. - Telefoon: 433
Onder Valsciie Vlag
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een poiis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eer? bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, t 35,—, f 15,—;
Reconstructie.
Hei conflict in de Eiigelsche
mijn-industrie.
De toestand ïn Ierland.
De Poolsche opstand in Opper-
Silezië.
GEMENGDE BU1TENL. BE
RICHTEN,
EEN ZONDERLINGE ONBER-
WIJSIN5PECTEUR.
FEUILLETON
No. 212
WOENSDAG 22 JUNI 142!
14e JAARGANG
Abonnementsprijs: 'f
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.
Voor buiten Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0.50 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
De invloed van den vorst in den moder
nen conslitulioneelcn staat is doorgaans
voor het groote publiek nauw merkbaar,
wanneer bet staatshoofd althans zijn posi
tie goed begrijpt. Deze heeft naar het uiter
lijk vóór alles een representief karaker en
is er voorts op gericht door onpartijdige
belangstelling in het openbare leven de
nationale eenheid te bewaren, te verster
ken en in zich te symboliseeren.
Zóó heeft onze Vorstin van den aanvang
of Haar taak opgevat en moeilijk zou men
een meer volmaakte vervulling Harer
grondwettelijke verplichtingen kunnen be
denken. Van tijd tot tijd echter wordt van
den Vorst een meer daadwerkelijk ingrij
pen in het staatkundig leven vereischt,
wanneer namelijk liet volk zich bij alge-
meene verkiezingen beeft uitgesproken en
wanneer er tusschen volksvertegenwoordi
ging en regeering een conflict is ontstaan^
waarbij een van beiden wijken moet.
In beide gevallen beeft Koningin Wilhel-
mina eveneens steeds blijk gegeven van
het juiste inzicht in wat het land op zulke
critieke cogenblikken ver eischic,
Het gaat er dan om de onverbiddelijke
consequentie te trekken uit de feiten, zon
der persoonlijke voorkeur of eigen voor
liefde.
De eerste daad in de nu ontstane regce-
ringscrisis door H. M. de Koningin ge
steld, wijst al weder op haar scherpen
kijk en haar zuiver gevoel voor dc eisclien
van een goeden, constitutioncelen regee-
ringsvorm.
In de 2de Kamer ontstond een conflict
tusschen den Minister van Oorlog en een
meerderheid der Volksvertegenwoordiging.
Die meerderheid was echter in zich het te
gengestelde van een eenheid; zij ontstond
door 't samengaan van twee minderheden:
de mannen, dia m hei geheet geen ixr-dr 'i.v-
dediging willen en zij, die een kostbaarder
leger wenschen, dan de Minister noodig
achtte.
In zoo'n .geval eischt het gebruik, dat de
Minister heengaat en een ander functiona
ris met een ander stelsel komt.
De Regeering schaarde zich echter ge
heel achter Minister Pop, omdat zij te
recht inzag, dat na de Ministers, welke dit
kabinet reeds heeft versleten, geen nieuw
échec meer geleden mocht worden.
De crisis werd daardoor echter niet een
voudiger. De Regeering ging heen om een
votum, dat slechts een onderdeel van haar
beleid gold; deze reehtsche regeering viel,
door toedoen van een groot deel harer
eigen vrienden, maar niet op een princi
pieel punt van haar program.
Daarbij komt, dat buiten de rechterzijde
geen homogene jncerderheid le vinden is
om een regeering te vormen, zoodat het
Staatshoofd, hetwelk thans de richting
moest aangeven om de crisis op te lossen
voor een niet gemakkelijke taak stond.
II. M. de Koningin koos den juisten weg,
door eerst de voorzitters der drie rec'nt-
-.chc fracties te raadplegen over de moge
lijkheid van reconstructie van het demissio
naire kabinet. Dat is in de gegeven omstan
digheden inderdaad de juiste oplossing, ge
steld, dat Jhr. mr. Ruys de Beerenbrouck
andermaal le vinden is om het schip van
slaat in deze hachelijke tijden verder te
leiden.
De juiste oplossing: immers, de val van
.Cinisler Pop was wel de onmiddellijke aan
leiding lot deze crisis, niet echter de eigen
lijke oorzaak van het heengaan der ge-
liocle regecring.
Het Kabinet heeft hervorming noodig om
nogmaals een jaar met gezag en prestige
op te treden. Zijn aanzien heeft door het
geharrewar over de defensie, door het
zwakke optreden van den Minister van Ko
loniën in de Djambi-zaak, maar bovenal
door het zwakke beleid van den Minister
van financiën, onmiskenbaar geleden,
maar niet zoovee!, dan dat het na een
verjongingskuur niet zijn goede reputatie
van „krachtige, heilzame regeering" zou be
houden tot aan de volgende verkiezingen.
De Minister-president heeft de achting en
het vertrouwen van het geheele parlement
en het volk, met uitzondering dan van de
revolutionaire elementen. De Minister Aal-
berse, Van Karnebeek en de Visser heb
ben zich door hun tact cn voortvarendheid
nu reeds een naum van beteekenis in on
ze parlementaire geschiedenis verworven.
De Regeering heeft zich dus enkel te
herzien in de bezetting van twee of drie
plaatsen om rustig deze vierjarige periode
af te wikkelen. Daarbij zij vooral aandacht
gewijd aan de belangrijke portefeuille van
financien. Het defensie-vraagstuk behoeft
geen moeilijkheden meer te geven. Na het
inilialief-voorstcl Bomans kan de zaak der
landsverdediging veilig een jaar blijven rus
ten.
Die puzzle gunne men een volgend ka-
hinetl
Maar het financieele probleem is nij
pender dun ooit; hier is een landsbelang
van de allereerste grootte. En Minister de
Vries wij hebben het herhaaldelijk be
toogd is de man niet om ons uit de
impasse le redden. Wij hebben een man
noodig, in wiens financieele capaciteiten
en economisch inzicht parlement en volk
vertrouwen stellen.
Van zulk een zal men desnoods nog nieu
we belastingen acccpleeren; maar hem zal
men vooral in de leus van den. dag: „be-
zuinigingl" volgen.
Dat noodzakelijk vertrouwen heeft Mi
nister do Vries verioren.
Blijkens hel zuo juist vet schenen Voor-
iöópig Verslag der 1ste Kamer op het wets
ontwerp ter verhooging van het tarief van
invoerrechten hebben verscheiden leden
die dit ontwerp verwierpen, de regeerkracht
der Rechierzijde scherp gecritisecrd en
verklaard, dat Minister De Vries niet in
staat is de hem toevertrouwde portefeuil
le behoorlijk te behecren.
Werd nu die mecning alleen door de lin
kerzijde verkondigd, men behoefde er niet
meer dan politieke waarde aan te hechten.
Maar die meening steunt op feiten van
zwak en wankel beleid en wordt dus door
allen, die objectief oordeelen, gedeeld.
liet zal er dus gesteld minister Ruys
aanvaardt de opdracht tot reconstructie
van het kabinet voornamelijk om gaan,
cm voor de portefeuille van financiën een
krachtig en bekwaam bewindsman te vin
den. Slaagt de kabinetsformateur daarin,
dan heeft de crisis, door den val van Mi
nister Pop ontstaan, meer voor- dan nadeel
gc-hracht.
Wij behouden dan onze reehtsche regee
ring, welke verjongd en verfrischt op ze
genrijke wijze een gelukkig bewind afsluit
en ons met vertrouwen de nieuwe verkie
zingen te gemoel duet gaan.
Bescherming van werkwilligen.
In het Lagerhuis antwoordend op een
vraag gaf Lloyd George de verzekering, dat
zoo noodig bescherming zou worden ver
leend aan mijnwerkers, die den arbeid
wenschten te hervatten. Het zou echter on
mogelijk zijn dezen mannen een deel van
het subsidie van tien millioen te geven,
door de regeering aangeboden.
De houding der metaalbewerkers.
In de gemeenschappelijke vergadering
van leden van metaalbewerkersvereenigin-
gen, Maandag te Barrow gehouden, ver
klaarde men zich te zullen verzeilen tegen
het voorstel tol loonsverlaging en werd aan
de besturen der betrokken vakvereenigin-
gen opgedragen, iedere actie te voeren, die
noodig werd geacht om de mijnwerkers te
steunen in hun strijd voor de handhaving
van een behoorlijken levensstandaard.
Geen algemeene hervatting van
het werk.
Er waren gisteren nog geen lèejtenen
van een algemeene hervatting van het werk
in de mijngebieden. De mijnwerkers scha
ren zich in het algemeen aan de zijde van
het bestuur der federatie inzake de voort
zetting der staking. De posten der stakers
toonden groote bedrijvigheid om eventueel
mijnwerkers te beletten den arbeid te her
vatten. Vele vrouwen hielpen bij het pos
ten. Op verschillende plaatsen werd po-
litiehulp ingeroepen hij botsingen tusschen
arbeiders en stakers, doel) er hadden geen
ernstige conflicten plaats.
De algemeene staking.
De „Westm. Gaz." schrijft, dat de lei
ders der arbeiders den toestand bopcloozer
achten dan ooit en zij zien geen uitweg
voor het «ogenblik. Zij mecnen, dat de re
geering, indien een spoedige oplossing mo
gelijk ware, bereid zou wezen te overwe
gen om het subsidie van tien millioen
nog een paar dagen gestand te doen, doch
dan dient de vrede spoedig te komen. Zij
achten den tijd voor 'n algemeene staking
voorbij, vooral omdat de daarbij betrokken
vakvereenigingen zooveel door de mijn
werkerscrisis hebben geleden en geen
nieuwe staking zouden kunnen steunen.
Een oplossing.
Maud Selborne schrijft aan de „Man
chester Guardian", dat men door de vrou
wen te raadplegen misschien zou kunnen
komen tot een oplossing van de netelige
lersehe kwestie.
„Laat liet Ulster parlement vijftien
vrouwen aanwijzen en laten de gekozenen
voor het Zuid-Parlement hetzelfde doen",
zegt zij. „Laten dan die 30 vrouwen een
presidente kiezen buiten hun dertigen en J
dan zien of zij een voorstel zullen, Vjgjpen.'
formuleeren, dat zij aan de -beide lersehe
partijen zouden kunnen voorleggen. Het
raadplegen dier vrouwen zou al dodelijk
hun veiligheid waarborgen, want de ovèr-
groote meerderheid van het Iersche volk
zou geen vrouw willen doodschieten louter
om politiek verschil. Zij zouden dus kalm
kunnen overwegen, zonder eenige angst
te hebben voor gevaar van heur leven. Bo
vendien wenschen de vrouwen zeker meer
dan anderen een einde te zien aan dien
broedermoord. Dc parlementen zouden
door niets gebonden zijn. Natuurlijk zou
Engeland ten slotte de voorstellen kunnen
afwijzen, maar als overeenstemming tus
schen Noord- en Zuid-Ierland verkregen
kon worden, zou men al een goed eind op
den goeden weg zijn gekomen."
Een belangrijke zending.
Een geheimzinnige zending is aanvaard
door den burgemeester van Limerick in
het belang der republikeinsche partij. In
een brief aan den waarnemend burgemees
ter is, volgens de „Daily Chr." door De
Valera geschreven: „Het is noodig den
burgemeester wan Limerick, Stephen O'Ma-
re, aan het bestuur van de stad te onttrek
ken, omdat dc regeering der republiek hen)
noodig heeft voor een zending van natio
naal belang. De heer O'Mare had gehoopt
op zijn post te kunnen blijven in deze
laatste periode van onzen strijd en met u
te zijn gedurende het lijden en de over
winning, die daarop, zoo God wil, volgen
zal."
De toestand te Belfast.
De correspondent van dc „Manchester
Guardian" te Belfast meldt, dat de katho
lieke bevolking van Belfast zich organi
seert ter gemeenschappelijke verdediging.
Bij de H. Mis in iedere parochie kondigde
Zondagmorgen de dienstdoende geestelijke
aan, dal deze maatregel genomen was.
Later op den dag werden dadelijk commis
sies gevormd.
Drukkerij vernield.
Zeven burgers zijn gisterenmorgen vroeg
de drukkerij van de „Dundalk Examiner",
een Sinn-Fein-blad, binnengedrongen en
hebben er al de machines met voorhamers
vernield.
Wandaden van Sinn Fein.
Volgens een offieieele anededeeiing van
DuWin Castte werd Zondagmiddag om
vijf lir een officier, die een auto bestuur
de 'li vergezeld was van drie dames, Ie
Carrickmdnes in het graafschap Dublin
door- gewapende burgers aangehouden; hij
werd uit de auto gesleept en door scholen
lev-n«gevaarlijk gewond. Daarop werd hij
weer in de auto geplaatst en een der da
mes werd gedwongen naar de bergen le
rijden, waar de officier weer uit de auio
werd gesleeptien vermoord.
Sinn Feincrs hebben bij Mo-ydrum op
een auto geschoten, die weigerde te stop
pen. Daarbij werd een brigade-generaal
gedood.
Besprekingen over de ontruiming.
Omtrent het van Duitsche zijde uitge
werkte plan tot ontruiming van Opper-
Siterië, begonnen Maandag de besprekin
gen tusschen generaal Höfer en den En-
gelschen generaal Hennilker en tegelijker-
lijd tusschen den voorzitter van de com
missie van twaalf, Ufitzka en generaal De
Marini als vertegenwoordiger van de in-
tergea'llieerde commissie. De Italiaanschc
generaal moet daarbij enkele onderdeeien
van het Duitsche voorstel hebben gecri-
tiseerd, maar het geheel een geschikten
grondslag om te onderhandelen hebben
genoemd. De besprekingen worden lieden
voortgezet.
Volgens een officieel onderzoek beloopt
de door den Poolschen otpstand aange
richte schade in Opper-tSilerië tot nu toe
tenminste 3 milliard mark. Speciaal in het
industriegebied bereikt zij een hoogte van
20 4 30 millioen mark per dag.
Toenadering1
Op een bijeenkomst van grcot-dnduslri-
ocïan in Opper-Silezië, samengekomen op
verzoek der leiders van de Poolsche in-
surgenten ter bespreking van de moge
lijkheden om het normale economische
lev-n weer te hCTslcMen, verklaarde men
zier voor een onmiddellijke staking der
vi' ndelijkheden tusschen de Duitsche de
tachementen en de insungenten.
HET FAILLIET VAN HET BOLSJE
WISME.
j-Igens tefegrammeri, die de „Morn.
Vost" hit Stockholm en Hel sing fors ont
vangt schijnt de macht der sovjet-regee
ring te verminderen en staan belangrijke
gebeurtenissen te wachten. Eiken dag wor
den tegenstrijdige decreten uitgevaardigd
en beambten aan fabrieken en verschillen
de instellingen zonder opgaaf van redenen
ontslagen. Lenin zelf zou bevel gegeven
hebben krachtig op te treden legen anar
chisten. De sovjet voeding-commissaris
Krestaisky en de financieele commissaris
Tsurypa, kwamen onlangs door Reval op
weg naar Dudtschland; de eerste had ver
scheidene kistjes platina bij zich. Vijf an
dere commissarissen hebben visa gekre
gen voor het buitenland,
Voigen berichten aan hetzelfde blad uit
Reval hebben onder de leiders der com
munistische partij te Moskou vergaderd
Ier voorbereiding van het congres der
Internationale heftige geschillen plaats
gehad, waahbij Lenin wees op den onder
gang van het economische leven in Rus
land en zeide, dat 'Rusland-'s eenige hoop
lag bij de Entente, maar dal de voorwaar
de daarvan was een onmiddellijke bijeen
roeping van een vrij gekozen consliluee-
rende vergadering, Toen Lenin zijn rede
had geëindigd, werd liij begroet met kre-
len van: Verrader! Weg met den verra-
erl Weet ge wat ge verdient?", waarop
Lenin antwoordde: „Gij bedoelt den ko
gel? Ik vrees den dood niet, doch ik ben
beslist overtuigd, dat wij onze communis
tische idealen verwezenlijkt kunnen krij
gen door de opofferingen le doen, die ik
voorstelde".
Volgens de sovjet-pees bereidt Trotsky
een speciaal rapport voor over den toe
stand, om voor te leggen aan het Inter
nationaal Congres. Trotzky's medestanders
spreken er reeds over hem president te
maken van het -derde congres, in de plaats
van Zinovief, die verklaard heeft te zullen
aftreden.
ENTENTE OF BONDGENOOTSCHAP.
Onder dezen tiled voert de „Europe
Nouvelle" een polemiek met den Britschen
publicist George Glasgow, die had be
weerd dat Frankrijk zich de gunsten van
Britlannië onwaardig zou hebben be
toond. Aan het antwoord, hetwelk het
blad op deze uitlating geeft, ontleent het
„Hbl." hel volgende: Er is geen dubbel
zinnigheid mogelijk. Het gaal er niet om
de Britsdie politiek te dwingen de Fran-
sclie politiek in Europa tc steunen, welke
dwalingen zij ook moge begaan. Doch er
is slechts een bondgenootschap mogelijk,
indien er overeenstemming over een pro
gram bestaat. Laat Engeland vóór het tot
sland komen dezer overeenstemming zijn
standpunt verdedigen; niets is heler dan
dat, en Frankrijk, dat het actoord van
Londen heeft aanvaard om hel bondge
nootschap te handhaven, zal dit begrij
pen. Doch wat het niet zou begrijpen, is
dat, eenmaal het verdrag gesloten, men
dit bij elke nieuwe moeilijkheid opnieuw
gaat bespreken. Al te veel Fransdhen
verbeelden zich reeds dat een recht-
slreelksehe entente met Duitschland voor
Frankrijk minder nadeelig zou zijn dan
de Britsdhe vriendschap. Men zou aan
deze onvoorzichtige stelling ernstige ar
gumenten verschaffen indien zou blijken
dal bij elke crisis, de steun van Engeland
met eenige nieuwe concessies moet wor
den betaald.
Niets is beter dan de Franscihe en Bnt-
sche politiek bij elkaar aan le passen, op
voorwaarde dat het wederzijdsche stand
punt wordt aanvaard. Indien het evenwel
een eenzijdig aanpassen van de FranscEie
aan de Britsdhe belangen zou worden,
zou hel beier zijn aanstonds af te zien
van een entente, waaruit sledhis misver
stand cn rancune kan voortspruiten.
Wij hebben het recht, zoo besluit het
artikel, aan de BrHsehe vriendschap iels
anders te vragen dan dat in geval van ge
vaar het Britsche leger tc onzer hulp zal
komen, zoodra het een expeditie-corps zat
hebben kunnen samenstellen.
DE RAMP IN DE „MONT CENÜS."
Omtrent het ongeluk in de mijn „Ment
Gemis" He mie bij Mumsler wordt nia'dcr
gerooid
Tot nu lo-e zijn er 78 do oden en io
zwaar gewonden. De ontploffing was^zoo
hevig, dat zij van dc vierde naar de vijfde
zóne oversloeg cn een groot deel van de
mijn in brarnl zette. De reddingsbrigade
van de Bochumer mijnen is ter plaatse,
doch het reddingswerk vordert slechts
langzaam, daar rook en hitte de mannen
beletten binnen te dringen. Tot den eigen
lijken brandhaard lieeft men tot nu toe
nog niet kunnen doordringen. Er bestaat
groot gevaar voor een tweede ontploffing.
Dc meestal zeer zwaar gewonden hebben
ook door de giftige gassen ernstig geleden.
De in de mijn aangerichte schade is zeer
aanzienlijk.
Van de omliggende mijnen, zelfs van
tamelijk ver verwijderde, kwamen in den
loop van den middag de reddimgfiinan-
sahappen aan. Aan hun opofferend en
moedig optreden is het te danken, dat een
groot aantail mijnwerkers, die in ernstig
gevaar verkeerden, nog zijn gered. Op één
plaais werden oip het laatste oogenHik,
nadat reeds 7 man hel slachtoffer warm
geworden van de giftige gassen, de ove
rige 42 gered, die eveneens dreigden te
stikken. Om 12 uur 's nachts kon liet
grootste gedeelte der reddingsmaatschaip-
pen inrukken. De verschillende branden
waren gebluscht en er waren nog slechts
7 of 8 dooden, die op zeer moeilijk te be
reiken plaatsen lagen ,in de mijn. Terwijl
aan den eenen tkant het .totaal der dooden
op 78 wordt geschat, spreekt een ander
bericht van 75 dooden; het aantal gewon
den, van wie velen naar huis zijn gegaan,
wordt in totaal op 175 geschat. Het be
drijf zal waarschijnlijk goen langdurige
slagnatie ondervinden, maar reeds binnen
enkele dagen kunnen worden horvat.
EEN FAILLIETE GEMEENTE.
Dc gemeente Poplar, een deel van Lon
den, heeft zich als failliet opgegeven, om
dat zij niet de gevorderde belastingen aan
den London County Council betalen kan.
De gemeente is een der aam sten van Lou-
dien en heeft .geweldig te lijden onder dc
hcerscliendie werkloosheid. Van de 160.000
bewoners zijn 15.600 werkloos en de ge
meente heeft wekelijks aan hen en andere
armenzorg 4500 pd.-sil. uit te geven. De
gemeente zal au een beroep op de regee
ring doen.
HET RECHT DER CARIOATUUR'.
Een Parijsch teekenaar had onlangs hl
hét Salon des Humorisles een caricatuui
geëxposeerd van Cécile Sorel, de bekende
k) o nc el-speels Ie r der Comcdie Francaise.
Een schandaaltje was daarvan het geve'
Cécile ontstak in woede, cn beschadig .o
haar geprofaneerde beeltenis. Veel ge
schrijf in de couranten, daarna een proces.
De Conférence des Avocats heeft rid)
met de zaak bezig gehouden, en de quaes-
tie besproken „of een actrice zich mag
verzetten tegen het tentoonstellen vanhaair
carioatuur". Een actueel onderwerp dus,
dat veel belangstellenden had getrokken.
Na een langdurige en niet altijd zeer
ernstige discussie verklaarde de meerder
heid der advocaten dat looneelspelers en
tooneelspeelstens „publiek eigendom" zijn,
dat de caricaituur een recht van kritiek is
als elk ander irecht, en dat er dus geen
reden beslaat oun dit ten gunste vaui
actrices te beperken
In verband met den Maandag door
ons vermelden diefstal van jweel-en te
Parijs, is een premie van 50.000 francs
uitgeloofd, voor hen, die aanwijzingen
kunnen geven, welke tot de opsporing der
gestolen juwcelen mochten lei-den.
Dc socialistische „Voorwaarts" van Rot
terdam en het dito „Volk" te Amsterdam
zetten uiteen, dat „de regeering niet hijsier
gelukkig blijkt te zijn geweest met haar
keuze van een onderwijsdnspecteur te Rot
terdam."
Deze Dl), de Noo, zendt circulaires aan
de hoofden van scholen bij wie sollicitanten
naar het hoofdschap in Rotterdam werk
zaam zijn. „Klasseonderwijs" drukte die
af en bovengenoemde bladen vallen er al.'
gieren op aan. Zoo lezen we:
Vraag zes luidt: Waar ligt het zwaarte
punt van zijn belangstelling?
Vraag zeven: a. IIoc is de geest zijner
klasse?
b. Hoe is de omgang met zijn ambbge-
n ooien?
c. Welke is zijn verhouding tot hel
hoofd van de schooi?
Vraag acht: Toont hij in de pi-aetijk een
zoodanigen eerbied voor de wet, verorde
ning en instructie dat hij als schoolhoofd
ook het zedelijk recht zou hebben dien van
de ondcrwijzers(rcssen) te verlangen?
Vraag tien: Acht u hem ten volle be
kwaam om aan het hoofd eener openbare
school U. L. O. of M. U. L. O. te Rotter
dam tc staan, wat betreft:,
a. Zijne heschaving?
b. Zijne levenservaring?
c. Zijn beleid en omgang met onderwij
zers en leerlingen?
d. Zijn houding tegenover autoriteiten?
Vraag elf: Heeft hij eigenschappen, die
hem als mensch (zeer) geschikt, ongeschikt
maken om aan het hoofd eener school t®
staan?
Wij kennen de politieke overtuiging van
den heer De Noo niet. Maar dat doze cir
culaire er op berekend is om sociaal-demo
craten van de sollioilantenlyst te weren,
daarom durven we heel wat verwedden.
Het lijkt ons meer dan noodig, dat dezen
zonderlingen school-inspeclcur eens vaa\
hoogerhand aan 't verstand wordt gébracht,
dat de lijd van dit soort geheime en ver
trouwelijke vragenlijsten voorbij is.
Wat leven we toch onder een gelukkig
gesternte. Vroeger, in den slechten ouden
tijd achtte men benoemingen van eenige
beteekenis van zooveel belang, dat men
eerst terdege informeerde naar kennis en
karakter, beschaving cn ervaring van de
sollicitanten.
Maar dut hebben dc geleerden van onzen
tijd allemaal veranderd, spot de „Resb."
„Waartoe zijn die dingen ook noodig?
't Gaat immers maar om de openbare
school. En als men daar voor een groot
deel onderwijzers aanstelt als opkweekers
van „christelijke cn maatschappelijke deug
den," die zelf het christendom en de maat
schappij op alle mogelijke manieren onder
mijnen, waarom zou men dan ook niet
evengoed menschen zonder kennis enz.
kunnen benoemen. Socialisten kunnen' die
VRIJ NAAR HET DU ITS ril.
25.
Brenner schudde afkeurend lie; hoofd.
„Daar koml niets van," zeide hij beslist.
„Gelooft gij, dat it u zou veroorloven
in uw overmoed het leven of ten minsle
de gezonde ledemateri uwer vriendin in
gevaar te brengen? Indien.... indien zij
hel goedvindt en gij het wenschl, kunt
gij de eersle oefeningen onder mijn toe-
■ichl doen," voegde hij er langzaam bij.
V» aiida glimlachte vergenoegd, „O, gij
liranerd! Gelooft gij, dat gij mij iets kunt
Dys maken? Ik zal haar uw voorstel
I'verbrengen. Leo. verstaat gij? En ik
Henk, dal zij er niets legen zal hebben."
I Helena had inlussclien hel boschje be
reikt en bleef daar diep ademhalend een
«ogenblik slaan. De koelte in de schaduw
«er bladerrijke boomen deed haar goed.
Zij plukte eenige meibloempjes, maakte
ze aan haar ceinture vest envervolgde dan
langzaam haar weg. Wan-ja was Tmtegen-
wggelijk een merkwaardig schepsel, een
wugineel, gelijk Constaitee haar noemde.
Haar tante waegde het, -aaar het scheen,
get, dein strijd met de flherpe tong harer
rtwiwtnmcre nvlt OB [kanum. Eiaenztn.
mg, ja cn spotzuchlig, maar tegelijker tijd
open cn goedhartig en vrij van allen trots-
Zeker, het kon niet moeilijk zijn met haar
■om 1e gaan.
En de barones? Nu, zij zou wel niet veel
met die dame in aanraking komen, want,
gelijk Leo zeide.... He, hoe kwam rij er
loeden baron in gedachten bij zijn voor
naam te noomen? Leol wat een mooie
naam' Wanda scheen met hem veel ver
trouwelijker om te gaan dan met zijn
moeder, en hij.
Wel waarom ook niet? Die beiden
pasten immers in ieder opzicht bij elkan
der, en de verwantschap was een zeer ver
wijderde.
Alsof zij haar eigen gedachten wilde
ontvluchten, stapte Helena Vlugger voort,
totdat het boschje achter haar lag.
Aan den anderen kant viel haar oog
plotseling op drie vrouwelijke gestalten,
die op eenigen afsland voor haar uitgin
gen. Waren dat niet haar beide jongere
zusters? En wie zou de derde persoon
zijn? Na eenige minuten was zij de drie
wandclaarsters zoozeer genaderd, dat rij
duidelijk de bruine japonnen harer zus-
slers herkende. Maar wat scheelt Greta
toch? Zij scheen rich met moeite voort
te bewegen. En haar japon, haar schoe
nen, .ja, inderdaad alles was vol modder
en slijk!
.Grtal" riep rij verwonderd en ver
schrikt uit i
Haar roepen werd gehoord. „O Helena,
Grela is in het water gevallen."
„Neen, niet in 't water, maar in een
modderpoel" veihetcrde deze. „Bah- wat-
zie ik er uit!"
„Maar kinderen, wat hebt gij loch be
gonnen?" riep Helena, nader komende.
„De tak brak en Greta viel er midden
in," was de niet zeer duidelijke verkla
ring van Hedwig. „Ais juffrouw Elfriede
haar niet geholpen had, dan zou zij er nog
in zitten, want ik kon er haar niettegen
staande alie moeite niet uithalen."
Helena wierp nu een blik op het jonge
meisje, dat met den naam Elfriede aange
duid werd.
Do eenvoudige, meer of minder ver
schoten japon, de grove, slechls met een
smal zwart lint gehoorde hoed vormden
een zeker contrast met haar geestig ge
richt en de rustige, zelfbewuste houding.
Hedwig scheen plotseling te begrijpen,
dat zij een beleefdheidsplicht had ver
zuimd. „Dat is mijn zuster Helena
Mejuffrouw' Elfriede Rankhorsl," zeide zij
op zulk een plecbtigen toon, dat de beide
elkander vooigestelden slechts met
moeite hun lachen konden bedwingen.
„Mejuffrouw Elfriede kwam op ons roe
pen om hulp toesnellen. Indien rij niet
toevallig in 't bosch geweest was, had her
er zeer slecht met ons uitgezien; hoe meer
moeite Greta deed om er uit te. komen,
Hing Jlaitav 74) 'l
Helena dankte vriendelijk voor de spoe
dig hulp aan haar zuster verleend.
„Zoo erg gevaarlijk was het nu wel
niet," meende Elfriede grimlachend;
„maar het was toch goed, dat ik mij in de
nabijheid bevond."
„Juffrouw Elfriede zocht mos en nog
andere planten, omdat rij juist bezig is een
bloemenmandje te maken," verklaarde
Greta. „Zij heeft beloofd het ons le
lecren."
„Juffrouw Elfriede zal nog wel eens
wenschen, dat zij li in den modder had
toten ritten, als gij baar zoo lastig valt,"-
zeide Helena afkeurenden loon.
„Juffrouw Elfriede heef! mij nu een
maal er uitgehaald", riep Greta vroolijk,
„en ons veroorloofd haar op te zoeken.
A.ls mijn laarsjes maar niet zoo vol mod
der zalen 1" voegde zij er ongeduldig bij.
„Wij zullen gauw te huis zijn" troostte
Helena.
„U heef! ons nog niet gezegd, waar n
woont, juffrouw El'fiiiedc" herinnerde
Hedwig.
„Dat is zoo. Misschien heeft u, niet ver
van het slot Guruguh, die eenzame pacht
hoeve gezien. Daar woon ik met mijn
moeder."
Elfriede lachte. „Mama en ik zijn,
heiaas, niet de eigenaressen der pacht
hoeve, wij hébben daar él-echts een paar
kamera gehuurd. Ik ben in Berlijn ge
boren en opgevoed. Mijne moeder komt
echter uit deze slreek; daarom zijn wij
na den dood mijns vaders hier komen
wonen."
De jonge meisjes waren intusschtm de
fabriek genaderd, waar de wegen uit el
kander liepen. Elfriede drukte de beide
meisjes de hand, die, ten gevolge van het
gebeurde ongeluk, er niet zeer zindelijk
uitzagen, wisselde met Helena een tame
lijk plcchigc buiging en was spoedig
daarna achter een hagedoorncn lieg ver
dwenen.
VII.
Geholpen door Max hadden de beide
meisjes over Helena's bedenkingen geze
gepraald en aan de nieuwe vriendin de
beloofde visite mogen brengen.
Laat in den avond keerden zij terug als
de trolsclic eigenaressen van een door hen
zelf vervaardigd doosje, dat met mos en
schelpen heel aardig versierd was.
Dit werd lot groot genoegen der meisjes
van aite kanten bekeken, naar waarde be
wonderd, met het minst door de begin
nende kunstenaressen zelf, en ten slo'.le
plechtig aan moeder ten geschenke ge
geven.
„En morgen mogen wij weer terugko
men, heeft juffkouw Rank horst .gezegd,
Mama", vertelde Greta met veel ijver.
„Juffrouw Elfriede wil ons wijzen, hoe
men van hal-men mandjes vlecht! Denk
«eus. zü e« har mama makc-n zuJkc
dingen om ze te verkoopen; zij zenden ze
naar de stad en krijgen er veel gold voor.
Ik zou willen, dat ik cok zulke mandjes
kon maken, zij zijn allerliefst".
„Morgen kunt gij in geen geval gaan,
omdat gij met mij bij de familie Weker
verzocht zijl. Mevrouw Ulinach was de
zen middag hier. Fritsje is weer heter,
naar het schijnt, zij had dus den tijd om.
hier te komen".
„Maar overmorgen, mogen wij er dan
naar loe gaan, mam
„lk zou bet u gaarne .v oriooven,
maar gij kun" onmogelijk d nsphcu
zoo dikwijls lastig vallen, zooi Hele
na cn ik geen kennis met hen gemaakt
hebben. Ik wil morgen bij mevrouw Ul-
mach en Constance naar die dames infor-
meeren, en dan zullen wij zien, wat wij
doen."
De r der midden in een ui'geslrekt
park gelegen villa Weker stond uilnoo-
digend open, 'o-en mevrouw Wallhagen
met haar kr'ie dochtertjes <len volgen
den middag de firoole, hreedc stoep op
ging. Een slaperig uitziende bediende
kwam -haar in het portaal tegemoet en
bracht dc gisten door het salon naar
het brcedë.ifsan den zuidkant vnd het
huis gelegctf terras
'(Wordt vervolgd
