ONS BLAD
aagd.
BUITENLAND.
Markt
mm»n
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: «SSTt?*-
Brieven uit Frankrijk.
I-HI ll.l.KTON
Onder Valsche Vlag
BINNENLAND.
i K. MAAR.
assiers.
lm. B.15
plm. 3.33
O
93v10
O
0
O
0
O
0
3ivi
3°H
0
0
0
0
118v
ti6
103
r=3
346v2
341
0
ic.8
103^
380
377
173
171
437
4-33
0
0
82
83
0
0
0
0
0
65
0
0
0
*=3
0
0
124
390
385
0
0
0
0
o
0
0
0
waarbij M. L.
n m es en e en
o onbarmhar-
ïen voor het
L. is gevanke-
gebrac'nt.
UK IN DE
NIS.
Het aantal
nramp in de
gestegen,
mimissarissen
aats des on-
ISTINOEN.
ni. In Brom-
ge buitenspo-
tschers plaats
werden ge-
burgers zou-
3d en beroofd
sic arrestaties
•anten komen
ook de Duit-
ung werd de
ilen in beslag
èps^J.Ï.- Bi
Juni. De bui-
Bromberg du-
is tegen 7 uur
rstvergaderingl
en Friedrichs-
ede naars het
stadspresident
ir mishandeld.
werden mili-
>en echter het
ven werd, wei-
lieraan geviolg
erden cadetten
ademie ontbor
lige salvo's af.
tonen gewond
rspreidde zich
d wordt steeds
VAL.
ïi. In het Reu
den nacht bi>
rr. een sterke
n. Het gebergr
Dogte van 900
aw bedekt.
■oord 427 Kaas-
2e kW. 63-67;
>1 matig.
markt, oati'MW
kw. i' 2.20; 2e
1.90 per K.ft.
SÜ per stuk. 818
1.15-1'. 16; 2e kw,
K.G. Schaanger.
ifcvereen. Zuider
naote f7-80 tot
f5.80 p. baal.
14e JAARGANG
DAGBLAD
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar t f 2.
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0A0 f hooger.
No. 433
633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-
uilbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot eert bedrag van f 500,—, f 400,—, f 20Ü,—f 100,—, f 60,—, f 35—, f 15,—
Niets gemakkelijker dan een correspon
dentie te wijden aan liet dure leven. Geen
onderwerp dat meer de belangstelling van
de lezers trekt, die voornemens zijn een
bezoek aan Frankrijk te brengen. Zij kun
nen er uit opmaken of hun beurs een der
gelijk uilslapjc mogelijk maakt. Die liun
buiselijken aard trouw blijven, vonden bet
aangenaam eens een vergelijking met liet
Hollandsche leven te kunnen maken. Laat
ik beginnen met te zeggen, dat ik mij niet
le veel in cijfers zal verdiepen. Liever wit
ik u spreken over den strijd, die togen bet
dure leven wordt aangebonden en waar
over de onder-staatssecretaris, van finan
ciën. Paisant, aan de correspondenten van
biiitenlandschc bladen eenige mededcelin-
gen beeft gedaan. Met. allo kracht streeft
/lij er naar een daling van prijzen te be
werken, en al heeft Frankrijk op dit ge-
jied al menig goed voorbeeld den laatsten
lijd gegeven, er zijn factoren, die het on
mogelijk maken, liet gewensehlo resultaat
spoedig te bereiken. Hodgc salarissen doen
de enorme prijzen handhaven, de wissel
koers, de laatste weken wel wat verbete-
rend, is er van groolen invloed op, maar
vooral de le geringe productie doet de da
ling niet van een leien dakje loopen. liet
zal noodig zijn dat dc productie weer in
normale banen wordt gevoerd om tot een
werkelijke „baissé" te kunnen komen.
Ook tegen de vele misbruiken, die er
beslaan, ,vil bij maatregelen nemen en dit.
vooral zal de vreemdelingen belang in
boezemen, hij wil gedaan zien te krijgen,
dat enkele hotels bun prijzen vaststellen
en vooruit bekend maken. Hierdoor wordt
een einde gemaakt aan de willekeur, waar
mede vreemdelingen soms worden behan
deld. Overdreven zijn de medcdeelingen,
die sommige bladen óver dc afzetting van
vreemdelingen hebben gedaan; hei komt
mij voor, dat hierbij meer de bedoeling
voorzat stemming le maken tegen Frank
rijk, dan wel de wensch om de waarheid le
vertellen. De heer Paisant verzocht met alle
klem, zoodra ons iels daaromtrent Ier
oore kwam, of werkelijke feilen van af
zetting geconstateerd werden, oen klacht bij
liem persoonlijk in ie dienen.
Het leven is duur in Parijs, niemand zal
het ontkennen, maar zooveel duurder dau
iu Holland kan ik het beslist niet vinden.
Lalen wij niet vergeten, dat Frankrijk jaren
van ellende en zorgen heeft doorgemaakt,
waarbij de HoHstidsche dislributietijd
slechts kinderspel is. Werkkrachten zijn
door den dood, midden in de kracht van
hun leven, weggerukt, het normale leven is
ontredderd en als men dit in oogenschouw
neemt, mag men niet te hard over het
dure leven klagen. Men moet niet luisteren
aaar menschen, die voor enkele dagen Pa-
ijs bezoeken en ondanks laag ingekochte
francen, het o zoo duur vinden. In de eer
ste plaats stellen zij de allerhoogste eischen,
nemen voor de kleinsle afstanden taxi's, be
zetten dc duurste plaatsen in de schouw
burgen en willen in die paar dagen er alles
van hebben. Zij doen inkoopen, die bij de
gewone uilgaven worden opgeteld en thuis
gekomen, valt bet uitgegeven bedrag alles
behalve mee. Woon! men hier, dan gaat
dit alles heel anders in zijn werk. Men
kent de gelegenheden, waar men voor 6
franc evengoed, zoo niet beter, dineert dan
in die waar de vreemdeling 12 of meer
oeianlt. Ken autobus of de metro voert ook
nnar het doel waar men zijn wil en vraagt
slechts een offer van 35 centimen. De the
aters zijn duur, maar men behoeft niet juist
in stalles en loges te ritten om goed le
kunnen zien en hooren. Zoo zou ik verder
kunnen gaan om het verschil aan te too-
nen van de prijzen van het werkelijke le
ven en dat van den hotel bezoekenden
vreemdeling. In hel kort samengevat kan
men zeggen, het leven is duur, maar in het
bizondcr voor den Franschman, voor wicn
de franc nog altijd 4ti centen geldt. Wie
met francs van een niet. volgestort kwartje
werkt, behoeft zich niet te beklagen.
Ken van de belangrijkste oorzaken die de
prijzen hoog houden is wel liet systeem
van indirecte belastingen dat hier is inge
burgerd en waarvan men wel niet spoedig
afstand zal doen. Het heelt dau ook, opper
vlakkig althans, een zekere bekoring boven
de direcle. Niemand voelt liet zoozeer of
men een cent meer voor zijn suiker en an
dere arib;eten betaall, in ieder geval min
der dan liet in eens betalen van ecu boog
opgedreven belastingbiljet. Ik zeido opper
vlakkig want de nauwkeurige boekhouder
zal lot de conclusie komen op het eind van
ct jaar, dat het totaal der indirecte be
lastingen door hem voldaan, een bedrag
vormt, dat in niets van dat van het belas
tingbiljet in Holland, verschilt. Billijk is
trouwens die belasing niet. Een ieder wordt
er gelijk bij behandeld en de progressie
kan alleen zitten in een meer of minder
gebruik der noodigc artikelen. Indirecte
belastingen zijn een bezwaar voor de min-
dergegoeden en in hun wezen dus ondemo
cratisch.
Frankrijk is ecliter in heel veel opzich
ten het land der traditie en men doet er
niet gaarne afstand van, wat eens burger
recht heeft verkregen. Dit houdt in vele
opzichten den vooruitgang tegen en zal ook
wel dit systeem van belastingen doen hand
haven. Geen minister zal het spoedig aan
durven nieuwe belastingen op te leggen,
al maken de tijdsomstandigheden het noo
dig, nieuwe bronnen te ontdekken. De
Duiischers moeien betalen, zegt men niet
len onrechte, maar of, zelfs als deze hun
beloften nakomen, het door hen te betalen
bedrag voldoende zal zijn, vereischt een
groot vraagleeken. Eén nieuwe belasting
niet te min is in het vooruitzicht gesteld
en wel die op het verblijf van Franschen en
vreemdelingen in hotels te Parijs. Protesten
zijn er, speciaal door de hotelhouders,
tegen ingebracht, maar steekhoudend zijn
zij m.i. niet. Het vreemdeiingenbezoek zal
werkelijk er niet door lijden. Wie eenmaal
uit is kijkt niet op een franeje meer of
minder en voor zakenmenschen is het
zeker geen factor. Ik voor mij zou zelfs
een dergelijke belasting aan de plaatselijke
overheden in ons land in overweging wil
len geven. Maar genoeg over deze male-
rieele kant van het leven, ik weet wel dat
liet geld de „nervus rerum" is en toch
geef ik er de voorkeur aan over andere
zijden van het Parijsche leven het licht te
laten schijnen, wat ik hoop in een volgen
den brief le zullen doen.
Parijs, 7 Juni 1921. Mr. P. v. S.
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
Constance en hare gehuwde zuster zaten
in gemakkelijke tuinstoelen aan een ta
feltje, waarop eenige versnaperingen ston
den, terwijl niet ver van hen dc jonge
stamhouder der familie Ulmach zijn hob
belpaard iot een wilden galop aanspoor
de. Mei een uitroep van vreugde stapte hij
nu van zijn paard af en snelde naar de
beide meisjes loe. Deze begroetten hem
levendig en lieten zich gewillig door
hem wegleiden, omdat hij haar den nieu
wen ezelwagen wilde loonen, dien hij ge
kregen had.
De conversatie der drie dames draaide,
gelijk dat gemakkelijk le begrijpen is,
een geruimen tijd om Frilsje en zijn
buitengewone eigenschappen en talenten,
waarvan de minste in hem een toekom
stige Raphael deden vermoeden. Hier
door kwam het gesprek op kunst en
kunstvoortbrengselen, totdat men eindelijk
tot het gewone proza van 't leven afdaalde
en zijn oplettendheid schonk aan huiselij
ke aangelegenheden en in verband daar
mede, aan buren en hunne families. Dit
thema herinnerde mevrouw Wallhajfen
san de belofte, die zij haar kinderen
fedaan.
De toestand in Ierland.
Een verklaring der R.-K.
geestelijkheid.
De Roomsch-Katholieke hiërarchie in
Ierland heef! oen verklaring openbaar ge
maakt, waarin gezegd wordt dat in Ierland
de schanddaden en gruwelen intenser zijn
geworden. Er dreigen nog duisterder ge
beurtenissen, zoo wordt in de verklaring
gezegd, omdat de Ieren terecht de schijin-
regeling hebben versmaad, die door de
Brilsche regeering met uittarting van Ier
land is ontworpen.
Het Zuidelijk parlement.
Tot dusver was niets vernomen omtrent
dc verkiezing van senatoren voor het Zui
delijke parlement, die volgens de nieuwe
Home Rule Act, uit 64 leden zal bestaan.
Ex officio zouden senatoren zijn de Lord
Chancellor of Ierland en de Lord-mayors
van Dublin en Cork, terwijl er verder
zevenlien door den onderkoning zouden
worden benoemd en voorts een aantal
zouden worden aangewezen uit de gcesle.
Uijlklieid, de „peers", den Privy Council en
dc graafsahaps raden.
Thans meldt echter een Reuter-telegram,
dat senatoren van Zuid-Ierland een me
morie lot Lloyd George hebben gericht,
Waarin zi j verklaren hun verkiezing te aan
vaarden met de bedoeling in volle vrij
heid te handelen .Zij achten de bevoegd
heden ,aan het Zuidelijk parlement toege
staan, onvoldoende om met succes te re-
geeren en dringen daarom aan op een zoo
spoedig mogelijke hervorming van de
„Government of Ireland Act" (waartoe
blijkens een Routerbericht de regeering
niet bereid is.)
Zij zijn bereid samen te werken met een
Lagerhuis, dat een grondwettige vertegen
woordiging is van de meerderheid der
kiezers, maar niet met eenig lichaam, be
noemd om het verkozen Lagerhuis te ver
vangen.
Met dit laatste is bcdoefld dat de regce-
ling, wanneer het zuidelijke parlement
niet functioneert het zou op 28 Juni
moeten bijeenkomen, doch daarvan is
geen sprake dit deel van Ierland als
een Kroonkolonie zal worden bestuurd.
I'.ngelsch blad maakte onlangs de
opmerking, dat dit wel zou betockencn,
dat de regeering dan eenige stroomaiinen
met het bestuur zou belasten, doch dat
feitelijk de militairen er heer en meester
zouden worden. Dat het dien kant uit
gaat, zou kunnen büjken uit een mede-
deeling, blijkens een Reuter-bericht door
den minister van oorlog Wortbington
Evans in liet Lagerhuis gedaan, dat er
pas weer nieuwe bataljons naar Ierland
waren gezonden en dat éS> zoo spoedig
mogellijk nog meer zouden worden gezon
den. Voorts deelde hij mede, dat de
quaesüe der uitbreiding van den staalt van
beleg in studie was.
Sir James Craig en Dc Valera.
De bijzondere correspondent der „Mor
ning Post" te Belfast meldt, dat er niets
waar is van de te Londen verspreide
«nededeeling dat opnieuw een samenkomst
zal pJaats hebben lussdhen Sir James
Craig en De Valera. Hij verklaart beslist
te kunnen mededeelen dot de eerste mi
nister van Ulster in geen verdere bespre
kingen met Sinn Fein zal willen treden
dan op voorwaarde: dat de suprematie
van het rijkispariement onaangetast zal
blijven en de rechten en de macht van
liet Ulster parlement op geeneriei wijze
zullen worden aangerand. Het lijdt geen
twijfel of de aanstichters in ZuhMcriamd,
die thans machtiger zijn dan De Valera
zelve, zullen daarvan niet willen welen
en er kan dus geen quaesüe van vrede
weizen.
Vredes-pogingen1
„Central News" meldt, dat in de wan
delgangen van het Lagerhuis allerlei ge
ruchten liepen, dat de Sinn Feiners voor
nemens zouden zijn de aanwezigheid des
konimgs ie Belfast te benutten om hem
een vredesvoorstel te doen.
Drie officieren vermoord.
Drie officieren, die in burger bun ka
zerne le Feilbard in het graafschap Tiip-
perary hadden vertalen om een wande
ling (e maken, zijn den volgenden dag
vermoord gevonden te Woodroofe, in bet-
zóltfde graafschap. Zij hadden wouden van
kogels en hagelkorrels en wanen geblind
doekt voor zij vermoord waren.
EEN DEBAT OVER IERLAND IN HET
HOOGERHUTS.
In het Hoogerhuis is Dinsdag de toe
stand in Ierland besproken. Aan den voor
avond van de officieeie opening van het
noordelijke parlement te Bedfast door den
Koning wensohte men van de regeering
een verklaring le verkrijgen of zij bereid
was wijzigingen aan ie brengen in de
Iloane Rulè Act en fiscale autonomie aan
Ierland toe te slaan. Een aantal „peers",
die Zuidelijk IerOand vertegenwoordigen,
stelden de regeering lüeromlrenf vragen.
Naimcns de regeering verklaarde blij
kens een Rcuter-berióht dc Lord Glian-
•ceMor, dat de eenige hoop o,p een schik
king in verdere ondeihandclingen tus-
schen Noord en Zuid Uag. Als de wet in
Zuid-Ieriand een mislukking Week (aldus
de Lord Chancellor) zou de toestand niet
belangrijk ernsüger zijn dan thans en als
er eenige neiging bestond om tot een
schikking le tornen dan bood de wet de
gelegenheid om spoedig tot zulk een schik
king le komen. Degenen, die geloofden
dat enkele wijzigingen in de financieele
bepalingen der wet wijziging zouden
brengen in den ioesland, waren le opti
mistisch. De geschiedenis der laatste drie
maanden, was, aldus de Lord Chancellor,
de geschiedenis van het échec onzer mili
taire krachtsinspanning om gelijken tred
te houden met de militaire maatregelen
onzer tegenstanders cn om deze de baas
te worden. Er werd in Ierland een gue
rilla gevoerd en alle pogingen die noodig
waren om den tocsland ihet hoofd te bie
den moesten geschieden.
De Lord Chancellor wees ieder denk
beeld van fiscale autonomie voor Ierland
af en vroeg of iemand geloofde, dat zelfs
als de regeering een wetsontwerp indien
de, waarin de betrekkelijk geringe finan
cieele Tegelingen, die mogelijk waren,
vervat waren, er een revolverschot in
Ierland minder zou gelost worden of dal
er één leven van dc troepen der Kroon
minder zou verloren gaan. Als degenen,
die thans oorlog voerden, met niets min
der tevreden zouden zijn dan een onaf
hankelijke lersche republiek, dan zou
Britannië nimmer dien eisdh inwilligen.
E"n motie van den Iersclicn „peer"
Donoughinore, waarin een beroep op de
regeering werd gedaan om aan te geven
welke wijzigingen zij bereid was aan te
brengen in de Home Rule Act, werd ver
worpen met 66 tegen 57 stemmen.
Dc Pcolscfae opstand in Opper-
Silezië.
Een rijksdagdelcgalie naar Silezië.
N ar de „Deutsche Tageszlg." van wel-
•ingehchle zijde verneemt, is Dinsdagavond
op verzoek der rijksregeering een com
missie van twaalf leden uit den Rijksdag
naar Opper-Silezië vertrokken, teneinde
den toestand Ier plaatse to bestudeeren.
Het Mad wijst er op, dat deze commissie
niet, zooals men zou verwachten, uit le
den van alle partijen, maar uitsluitend uit
'leden der coalitiepartijen bestaat.
De Duitsche Regeering en
Opper-Silezië.
In de Dinsdag gehouden ka'binetszH-
ting over Opper-Silezië werden, naar de
,3. Z. a. M." met zekerheid meent te
weten, lalerecrst de conseqnentis over
wogen, die zicSi in geva'l van een ongun
stige beslissing inzake Opper-Silezië voor
het kabinet-Wirlh zouden voordoen, con
sequenties die ie meer voor de hand lig
gen, daar de rijkskanselier in zijn eerste
redé het behoud van Opper-Silezië ais
een conditio sine qua non voor zijn aan
blijven heeft gesteld.
HET PROCES TEGEN HöLZ.
In Berlijn is al sinds dagen het proces
tegen den bekenden communistaschen roo-
verhoofdman Hölz aan den gang. Het
loont de moeite niet om iederen dag uit
voerig van het getuigenverhoor melding
te maken. Maar de zitting van gisteren
heeft lot scènes gevoerd, die wel de
moeite der vermelding waard zijn. Aan
bet onuitputtelijke geduld, dat de voor
zitter gedurende den duur van het proces
heeft getoond, schijnt thans een einde le
konten. De voorzitter is blijkbaar niet
van zins, zich de provocaties van den be
klaagde nog langer te laten welgevallen.
De beide uit Maagdenhuig gedagvaarde
beambten der veiligheHlspolitH', die even
eens door benden van Hölz waren gevan
gen genomen, bevestigden over het alge
meen de verklaringen van bun reeds ver
hoorde kameraden en schilderden hun
hjige.oihn tijdens hun gevangenschap
evenals de vorige getuigen dit hebben
gedaan. Speciaal vertellen zij van de zwa
re mishandelingen, waaraan ze waren
blootgesteld
Daarna wordt overgegaan tot de be
spreking van het voorstel van de verdedi
ging, den inspecteur der crimineele politie
Kopp als deskundige over de getuigenver
klaring van de vrouw van Hess le hooren.
Dit voorstel wordt van de hand gewezen,
waarop Hölz roept: „Natuurlijk, opdat
het bedrog niet aan liet Kcht zal komen,
jullie bloedrechters! Jullie zijn immers
alleen maar bang". De voorzatter valt hem
in de rede en roept hem hoogst opgewon
den loe: „Ais je je nu niet eindelijk be
hoorlijk gedraagt, laat ik je boeien! Je
bent een onbeschaamde vlegelI" Beklaag
de Höïz steekt dan beide handen op en
zegt: „Doet u dat alsjeblieft, boeit u mij
maar, en bestel dan meteen den beul".
De verdedigers protestecren daarna le
gen het verwerpen van het voorstel, waar
op de officier van juslitie opmerkt, dat
het toch niet aangenaam zou zijn, dat een
inspecteur der crimineele politie, dus een
ondergeschikte van liet O. M., ails deskun
dige gehoord zou worden en in zekeren
zin verplicht zou worden over zijn supe
rieur, den officier van justitie, een oordeel
uit te «preken. Beklaagde Hölz vail den
officier van justitie in de rede en brult:
„Leve het revdhitdonnaire proletariaat!"
waarop de voorzitter met zeer luide stem,
Hölz nog overschreeuwend, roept: „Hou
je mond!!' „Breng den beklaagde wcgl"
roept hij daarna de bij de beklaagden
bank geposteerde politieagenten toe.
Dezen brengen nu den zich te weer stel
lenden en scheldenden beklaagde naar dc
gevangenis terug. Daar springen de ver
dedigers op, een van hen roept: „Nu wordt
hij mishandeld, nu zal je het hebbent"
Met wapperende toga stormen ze opge
wonden den beklaagde na. Ook de offi-
oier van justitie sluit zich aan. Onder al-
gemeene opwinding wordt daarna de zaal
ontruimd; de zitting wordt voor een uur
verdaagd.
GEHEIMZINNIG VERDWIJNEN VAN
SCHEPEN.
De „Daily Chronicle" verneemt uit
New-York, d^t de regeering pogingen doet
om een verklaring te vinden van het ge
heimzinnig verdwijnen van 'ie Ameri-
kaansohe stoomschepen bij de Atlantische
kust en de zonderlinge omstandigheden,
waaronder men vele maanden geleden den
schoener „Carroü E. Doering" gestrand
vond op de Diamand-ibanken van Noord-
Carolina. Alle zeilen waren gchesclien; de
eettafels waren voor den maaiiijd gereed;
doch de kapitein en de bemanning van
twaalf personen werden vermist. Geen
spoor van eenig lid der bemanning werd
gevonden. Een fiesch spoelde aan land, die
een briefje bevatte, naar het heet ge
schreven door den stuurman van den
schoener, waarin men las: „Een met olie
gesookt tankschip of onderzeeër hield
ons aan en heeft de bemanning in ketenen
gezet."
De verdwijning van drie andere schepen,
oen in de nabijheid van de banken, noop
ten de regeering dn deze zaak handelend op
le treden.
Verondersteld wordt dat hier sprake is
van zeerooverij door bolsjewisten. De re
geering beeft de consulaire ambtenaren
in aT.!e havens der wereld opgedragen te
lellen op vermiste schepen of leden van de
gevangen genomen bemanningen.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
EEN NIEUW, SOORT WERELD
HERVORMERS.
In Stuttgart hebben jonge monseben,
die zich Ohristrerolutionnairen" noemen,
eon bijeenkomst golxouden, om tc getuigen
en propaganda to mal~en voor liun denk
beelden over wereidhervorniL' j. In doel
staan zij naast de communisten: ook zij
willen een gemeenschap op communisti-
schen grondslag; do burgerlijk-kapitalis
tische maatschappij heeft gedaan, cn de
socialistische is slechts een overgang. Ook
zij achten een compromis met het oude
onmogalijk. Maar, terwijl de communis
ten slechts een revolutie mogelijk mee-
nen, wanneer zij door geweld wordt ge
bracht, zoo meenen deze „Christrevolu-
tionnairen," dat do opbouw van een nieu
we samenleving mogelijk is in verafge
legen streken, waar do bedendaagsche cul
tuur nog geen macht heeft. Zij hopen
dat de proletarische jeugd die nog pri
mitief en intellectueel nog gezond is, bon
naar „Neuland" zullen volgen, om me
onvoorwaardelijke opofferingsgerindb^d,
een gezond lichaam en volledige toei.-j
ding te trachten hun idealen te verwe
zenlijken.
Estlandsche bladen melden, dat d
vrouw van Maxim Gorki aan de Rus
sische grens door de sovjet-autoriteiten
is gearresteerd bij een poging om dia
manten over do grens te smokkelen.
- - Officieel wordt meegedeeld, dat de
prins v an Wales in den .aanstaanden win
ter oen bozoek zal brengen aan Britscli-
Indië.
Do „American Federation of La
bour" beeft zich er veor verklaard dat alle
Japanners en andere Oosterlingen bui
ten de V. S. zullen worden gesloten.
HOE MEN DE KATHOLIEKEN
VANGEN WIL.
Als men met de stukken aantoont, dat
het Socialisme het tegendeel is van Gods
dienst, dat theoretisch het Socialisme ver
nietigend is voor het Christendom en dat
prnctisch socialistische bladen dag aan dag
hun best doen het Christendom afbreuk te
doen, dan zijn de Socialisten brutaal ge
noeg zulks botweg te ontkennon. En dan
wijzen ze op een of ander socialist, die
ook een beetje aan Godsdienst doet. Wat
natuurlijk al heel belachelijk is, want
do .godsdienstigheid waarmee znlk een
socialist dan gezegend i-:, heelt met Chris
tendom ongeveer niets uit te staan, en,
wat nog meer zegt, één zwaluw maakt
goen 'zomer en één socialist, di8 zijn
beginsel verloochent, maakt dat beginsel
nog niet goed.
Als de Sociaal-democraten vroeger za
gen, dat zij, door éan afgevallen priester
naar voren to schuiven, hun propaganda
averechts voerden en den denkenden ar
beider van zich vervreemdden, namen ze
zulk een „propagandist" terug en zetten
ze de anti-godsdienstigheid voorloopig wat
op stal. Zoodoende liepen weer heel wat
„bewusten" in de val.
En als oen man als de socialist R.
Kuyper zich niet ontziet, openlijk met
zijn atheisme te koop te loopen en te
verkondigen, dat de godsdienst niet meer
mag tellen bij 't hervormen der maat
schappij, dan komt oen dr. Eissoher in
het „Volk" even onbeschaamd vertellen,
dat men die dingen niet zoo openlijk'
moet zeggen. De heer Kuyper „is een
ongodsdienstig man, dat is zijn zaak;
hij is daardoor tegenover Rome voor ons
een zwak punt" 't is dr. Eischer die
aan 't woord is on „in plaats zich'
nu, met behoud vau vaandel en wimpel,
voorzichtig lot onder de bescherming der
artillerie zijner religieuze partijgenooten
terug te trekken" gaat hij maar op eigen
gelegenheid .strijden. Dat V t niet te
pas, zegt deze man. Daarom, zoo ver
volgt hij
I I 1 M I
„Daarom is hot voor het kooge
doel der Partij wenschelijk, dat tegen
Kuyper's manier van toenadering zoe
ken, luide en scherp geprotesteerd wordt
door menschen zooals ik, hoe gering onze
waarde ook overigens moge zijn. Hetgeen
ik doe bij dezen.
Van Kuyper en zijn geestverwanten
echter wordt het offer gevergd, dat ze
met hun anti-religieuze overtuiging zoo
min mogelijk te koop loopen, en er in
geen geval over spreken in verband mat
hun socialisme".
1 x
Criticaster neemt in de „Resb." deze
perfide tactiek stevig tusschen vinger en
duim en zegt ervan:
„Snap jo 'm? De ongeloovigen der
partij cn dat is de groote hoop
moeten achterbaks blijven. De „religieuze
partijgenooten" kunnen dan beter met
het vinkentouw werken. Ze lokken en
lokken: we zijn er immers net zoo gods
dienstig als de Katholieken. En als dau
de vogel gevangen is, dan zullen de Kuy
per's en de andere ongeloovigen wel zor
gen dat de gevangen beextjes gedresseerd
wordtSx
't Is slim bedacht. Er mankeert alleen
aan, dat voor den Katholiek het vago
nisje van godsdienstigheid, dat enkelen
socialisten is aangestreken maar zelfs niet
iets van beteokenis van het Christendom
in heeft niet veel minder is dan heft
ongodisme van Kuyper. In zóóverre al
thans dat oen Katholiek, die naar het
Socialisme vervalt, zeker niet lang be-
kooren zal tot het troepje godsdienstige
socialisten, maar lot de volslagen on
godsdienstige Eoort afzakt. Dat voelen
de Katholieke arbeiders tegenwoordig-
drommels goed en daarom zal 't niet
baten, of de val al zoo slim gezet wordt.
De Katholieken hebben hun oogen open
on dat feit vernagelt de „artillerie" der
„ïtiligieus-socialisten"."
De rechten der vrouw.
„Het Iweede vrouwelijk Kamerlid
mejuffrouw Wcslerman, zal binnen
kort liaar intrede doen in de Ka
mer.
Reeds beeft zij baar idealen cn
plannen aan verslaggevers ontvouwd.
En zoo zijn wij te welen gekomen,
dat mcj. Westerman in de Kamer
zal doen wat in haar macht is, om
de rechten der vrouw, die bij de te
genwoordige regeering zoozeer in het
gedrang kwamen, le verdedigen.
Zij zal zich verzetten tegen de rcac-
lionnaire stroomingen, die de vrouw
in haar persoonlijke vrijheid wil aan-
„Rankhorst?" zeide mevrouw Ulmach
twijfelend. „Die menschen ken ik niet.
cn zoover ik mij kan berinneren, heb ik
dien naam nooit gehoord".
„Toch wel, Louise", hernam nu Con
stance. „Herinnert gij u niet meer die bei
de dames, die nu omtrent twee jaren ge
leden hier bij den ouden Ostlander zijn
komen ownen? Wij dachten eerst, dat zij
slechts de zomermaanden hier zouden
doorbrengen".
„O ja. nu herinner ik het mij. Zij maak
ten toen eemlgszins de algemeene nieuws
gierigheid gaande; later bleek het, dat hel
heel gewone menschen waren, de weduwe
en dochter van een klein ambtenaar".
Constance schudde het hoofd. „Gij ver
gist u, Louise, mijnheer Rankhorst was
volslrekt geen ambtenaar, maar advo
caat."
„Dat zou mogelijk zijn." Mevrouw Ul
mach verborg achter baar waaier
een vervelend geeuwen.
„Stelt u belang in juffrouw Rarikhors-l?"
vroeg Constance, terwijl zij rich tot me
vrouw Wal'ihagen Wendde.
,Een ongeval heeft mijn kinderen met
de dochter in aanraking gebracht," her
nam deze dralend. „Het schijnt een zeer
lief meisje te zijn; de kinderen zijn ten
minste geheel voor haar ingenomen. Om
dat ik nu volstrekt niets van deze familie
wist, wide ik mij eerst overlagen, of een
tlylere kennsmaking met haar zou aan
'te raden zijn."
.Daaraan kan geien twijfel zijn, riep
Constance. „Men spreekt met de grootste
achting van haar. Ik heb dat jonge meisje
dikwijls beklaagd, dal zij volstrekt geen
omgang had met meisjes van haar leeftijd
en zich zeker dikwijls zeer eenzaam moet
gevoelen. Maar ik zag geen mogelijkheid
zelf iels aan die zaak te veranderen."
Mevrouw Ulmach vouwde tamelijk on
stuimig haar waaier dicht en deed het
voorstel om een wandeling door het park
te doen. Mevrouw Waiilhageu stemde
gaarne toe en de drie dames waren juist
op bet punt het terras te verlaten, toen
achter hen de glazen deur van het salon
openging en mijnheer Weber met behulp
van een stok kwam aanhinken. Toen hij
bemerkt had, wat de dames van plan
waxen le doen, kon hij de bekoring om
het kamerarrest, dat hem van den dokter
was opgelegd, voor 'n paar uren uit eigen
macht op te heffen, niet weerstaan, en zoo
sloot hij zich bij hen aan, niettegenstaande
de levendige oppositie zijner beide doch
ters.
Constance had niet te veel gozegd, toen
zij haar tuinman het recht toekende zelf
standig te handelen en zijn eigen mcening
te hebben. Met bewondering keek me
vrouw Wailhagen rond, toen zij onder het
groen, geurig dak wandelde, dat de oude
eerbiedwaardige boomen hoog bovenhaar
hoofd vormden. Mijnheer Weber, die een
'hartstochtelijk natuurvriend was en zelf
niet weinig botanische kennis bezat,
maakte haar nu hier dan daar oplettend
op een bosschage, een struik of een
bloem en was verrukt bij haar zooveel
begrip en belang waar te nemen. Einde
lijk bereik 1c men dc grootsch aangelegde
broeikassen. „Nu moet u het allereerst
de parel mijner verzameling bewonderen,
mevrouw Wailhagen", zeide de fabrikant
met zekeren trots. „Ik heb daar een exem
plaar van.... Wat is er Frederik, zoekt
gij mij?"
„Mijnbeer kwam reeds een half uur ge
leden," zeide de bediende, een visite
kaartje overhandigend. „Ik heb u eerst in
de beukenlaan gezocht, de keukenmeid
zeide echter, dat u dezen kant uit was
gegaan."
Mijnheer Weber wierp een verdrietigen
blik op het kaartje. „Ik kom dadelijk.
Hebt gij mijnheer in de bibliotheek ge
bracht?"
„Hij wilde liever buiten een beetje rond
wandelen, totdat ik u gevonden had, mijn
heer. Ik geloof, daar komt hij al aan. Hij
zeide, dat hij in de nabijheid van het huis
wilde blijven."
Buiten op het breede tuinpad werden
zware stappen hoorbaar, en in de open
staande deur verscheen een heer, die lang
zaam naderde.
De fabrikant wide, na eenige woorden
van verontschuldiging tegen mevrouw
Wa'llhagen den bezoeker te gemoet gaan,
I maar deze had de kleine groep reeds be
merkt en trad, na ee<^ besluiteloos dralen
van eenige seconden, bannen.
„Excuseer, dat ik u stoor, maar ik kan
de gelegenheid om aan de dames mijn op
wachting te maken onmogelijk ongebruikt
laten voorbijgaan," begon hij, terwijl hij
den heer des huizes, die hem te gemoet
was gegaan, de hand schudde. „Uw die
naar, mevrouw Weber."
„Veroorloof mij, mevrouw Wailhagen,
dat ik u mijnheer Gulhbridge voorstel.
Mijnbeer Gulhbridge..."."
De voorsle'l'linjj xverd niet geëindigd. In
plaats van de gebruikelijke buiging^ le
maken, had mevrouw Wailhagen zich
hoog opgelicht en keek met de uitdruk
king eeiver trotse!'" verachting lieer op den
man, die voor haaf stond, en die van zijn
kant, volkomen buiten zich zeiven een
schrede achteruitweek en naar woorden
zocht.
,Hk hebree de het genoegen me
vrouw.... mevrouw Wailhagen te ken
nen," stamelde hij eindelijk, terwijl het
donkerrood, dat zijn gelaat had bedekl,
plotseling plaats maakle voor een vale lijk
kleur.
„U vergist u wel oenigszins, mijnheer.
Dc kennismaking met mij was voor u wel
minder een genoegen, dan een feil," her
nam mevrouw Wailhagen langzaam, ter
wijl rij op ieder scherp drukte. Zonder de
haar aangeboden hand aan te raken
keerde zij hem den rug toe en verwijderde
zich.
Met sprakelooze verbazing hadden mijn
heer Weber en zijn beide dochteTS dit
voor hen onverklaarbaar voorval aange
zien. Mevrouw Ulmach was echler ge
vat. Zij gaf Constance oen wenk, bij me
vrouw Wailhagen ie richten, die met Con
don met vrouwolijken takt haar vader en
den heer Gulh'bridge over de inge'.reden
verlegenheirispauzc weg te helpen. Langza
merhand slaagde zij er in zijn opgewon
denheid te doen bedaren, ofschoon hij
zich niet !;,:i weerhouden van tijd tot tijd
zijn dónkere vlammende oogen met een
mengsel van haat en ongerustheid op me
vrouw Wal'ihagen te blijven en beproefde
stance langzaam been en weer wandelde
en dc prachtvolle orchideeën bewonderde,
zonder op zijn tegenwoordigheid te 'iet-
ten.
Onder deze omstandigheden was het
voor mevrouw Ulmach geen gemakkelijke
laak de plaals van gastvrouw le bckieejen
en het gesprek aan den gang te koudon,
Zij gevoelde zich derhalve aangenaam ver
licht, toen mijnheer Gulhbridge na een
poosje afscheid nam cn met haar vader
alleen den weg naar de villa insloeg..
(U'ordf vervolgd.)
11
ij
