BANK-ASMCUÏIIE OHS BLAD1 Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: fiS Fa. W. APPEL Jr. 0„ G. G. No. ZandbSad 10 Cts vm DEH PÖTT DE VLhU EINDHOVEN NOORDERBANK, WERTUEI m eSIPEITI 1834 n CREIIÉiVEREEHSIING BiWNENLAWD. FEUILLETON JSöfr» 11.00o=t gerf TOj ALKMAAR Onder Valsclie ¥fag ZATERDAG 25 JUN{ Sm 14e JAARGANG Abonnementsprijs Advertentieprijs: Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f ICO,—, f 60,—, f 35,—, f 15,- ALKMAAR - HOORN. Verstrekt credfet ;<t Rekening-aaurant en tegen accept. Kapitaal en Reserven f 19.500.000. Kantoor ALKMAARBREEDSTRAAT 11 Direct.: K. VAN Ni EN ES Jr. HET COMPROMIS. Binnenlandse!? Nieuws. No. 21t> DAGBLAD Per kwartaal voor Allernaar t 2 Voor buiten Alkmaar f 2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad O M) f hooier. ADMSNISTRATIE No. 433 No. 633 Van 1 5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag cn aanbod" bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60 Alle drukwerken zonder uitzondering t/EftfiST PIS IJS. Die drie letters staan hierboven om ie algemeens attentie te trekken, om dat wat hier volgen gaat, ook aller attentie waardig is. Het betreft de oprichting ceLcr nieu we vereeniging, het Geert-Groote- Genootschap, dat 29 April li. door Z. D. H. den Aartsbisschop werd goedge keurd, en zich niets minder ten doel stelt dan „de katholieke waarheid op elk terrein door allen te doen kennén en beminnen".. (Stat. art. 1). Geestelijk adviseur van. het G. C-. G. is Mgr. jA. S. van Schalk. Zooals alle. X-edo zak— riomt deze nieuwe vereeniging niet plotseling uit den grond gesprongen, maar zij is het product van een langzamen groei. Drie feiten hebben hare geboort- beinvloed. Daar is vooreerst de duidelijk geble ken drang naar kennis der katholieke waarheid bij tal van niet-katholieken. Het begon met de advertenties van Petrus Canisius in de niet-katholieke pers, die sinds jaar en dag een stroom van brieven doen toevloeien aan het Informatie-Bureau te Rijzenburg. Daar op is gevolgd het optreden van mannen als Gerard Brom en dr. Van Ginneken, die op tal van plaatsen onzen Room-, schen rijkdom ten toon stelden niet aanvallend of verdedigend, maar een voudig uiteenzettend en die overal met bijval begroet werden. En eindelijk zijn gekomen de volle kerken in Am sterdam en elders, vol ook met niet- katholieken, wanneer maar tijdig be kend werd gemaakt, dat daar een sim pele verklaring gegeven zou worden van Roomsche iee&en praktijk. Er is dus dorst naar katholieke waar heid. Duizenden buiten ons kamp zien verlangend uit naar meerdere bekend heid met ons H. Geloof. Het feit is ver heugend, maar legt het ook geen nieu we plichten op Dwingt het niet tot litzetting or.zer propaganda? Zouden er niet velen, ja, zeer vel'éh zijn, die dolgraag zich op ons terrein zouden oriënteeren, als hun de gelegenheid daartoe nog langs een anderen weg, b. v. door kleine populaire geschriften ge boden werd Het antwoord is niet twijfelachtig. Nicodemus die in den nacht, stil en ongemerkt, klaarheid zocht bij den Heer, is een verschijning van alle tij der. Het 2de feit, dat op de totstand koming van G. G. G. heeft ingewerkt, is het katholiek „Réveil" de drang naar meerdere beleving der katholieke waarheid, die in de laatste jaren zich in onze eigen kringen heeft baan ge broken en o. a. zoo zichtbaar aan den dag komt in onze schitter?—''o missie- actie. Z. H. Pius X gal den grooler, stoot tot dat „Reveil" door zijn beide de creten over de \e lvuldige en de kinder communie. Daarmee was de grondslag gelegd van een nieuw geslacht. De katholieke waarheid werd beleefd in het meest kardinale punt. Maar dat leven vroeg voedsel/ steun en ontwik keling. Het ontving die ook in Retrai- tenhuizen en Volksretraiten, in de Liturgische en Franciscaansche be weging, alsmede in een niet onbelang rijke uitbreiding onzer zuiver gods dienstige litteratuur. Maar genoeg Zou niet, wat het laatste punt betreft, nog gesproken mogen worden van een merkelijk tekort De 200.000 exem plaren van pastoor Koopmans' Spijze der Engelen, en de 1.200.000 Tarcisius- blaadjes van kap. Nolet zijn een kapi tale weldaad geweest voor onze kin deren, maar waar zijn, om maar iets te noemen, de kleine mooie levens van Heiligen, die zoo'n bij uitstek geschikt middel zijn ook voor grooten om de katholieke waarheid ernstig te doen beleven? Het hoofdmoment in onze heiligenvereering is toch de navolging hunner deugden, maar hoe zal men navolgen, wat men niet kent En zijn onze Heiligen en hetzelfde geldt voor onze groote mannen en vrouwen - geen onbekende groot heden voor het gres onzer geloofsge- no.oten Bovendien, de ernstige beleving van ons geloof moet niet slechts gevoed worden, waar zij is, maar ook gebracht worden, waar zij niet is. Het laatste is helaas, nog het geval over een zeer groote uitgestrektheid. Van onze twee millioen katholieken zijn velen het maar half. Maar is de halve kennis van hun geloof niet de eerste en voornaamste schuldige aan die halve 'beleving En moet dus ook voor tal van katholieken niet gestreefd worden naar meerdere verspreiding der katho lieke waarheid Wie denkt aan Paulus' woord :„ik ben wijzen en onkundigen een schul denaar" (Rom. 1.-14), zal die vraag niet anders dan toestemmend kunr.en beantwoorden en moet wenschen, dat de godsdienstige lectuur, van leerenden zoowel als ascetischen inhoud, voor kleinen èn.... grooten, voor armen-en ....rijken van geest, nog ruime uit breiding zal erlangen. Deze en dergelijke gedachten hielden sinds jaren meerderen bezig, wier werkkring meer bijzonder aan de pro paganda der katholieke waarheid bin nen en buiten het Roomsche kamp gewijd was. Dat er iets moest gebeuren, was duidelijk, maar wat en hoe Het licht werd hun gebracht en dit is het 3de feit waarop boven ge doeld werd door een aandachtige beschouwing van de werkwijze der Engelsche Catholic Truth Cociety, die sinds haar stichting in 1884, de katho lieke waarheid op elk punt belichtte en hare 1700 geschriften met millioenen exemplaren niet slechts verspreidde, maar ook deed koopen en lezen. Bekend is hare propaganda in de kerkportalen, leder die de Westmin ster-kathedraal bezocht heeft het- innert zich het boekenrek bij den in gang, met zijn smakelijke kleine brc- churen over „alles en nog wat", wat verband houdt met de katholieke leer, praktijk en historie. Men komt niet voorbij zonderwat te koopen. Niet dat iemand iets opdringt het prettige is juist, dat niemand dat doet, ge zijt alleen met uw boekjes en kunt uw geld slechts kwijt aan een busje. Maar het is alles soo goedkoop en handig titels en schrijvers lokken gelijkelijk aan er is altijd wat bij, wat u zeggen doet „Zie, dat interesseert me, daar wil ik' graag iets over lezen." L Ik geloof .niet, dat iemand met deze wijze van propaganda kennis heeft kunnen maken, zonder bij zich zélf te denken :,,Ja, dat is de weg Zóó moet het aangepakt worden Kleine en goed- koope geschriftjes, die je niet voelt in je binnenzak en nog minder in je beurs. Die je zoo maar meeneemt, op v/eg naar den trein, en al half hebt uit gelezen, vóór jo aan 't station bent. Beroemde .„SEIVKIMQ" Fornuizen Holl. Ilzermagazijii v/h. M. DE WILD. Alkmaar, Laat over de Boterstraat Zoo moet -de waarheid we! doordringen in alle hoeken en gaten." Zoo'is dan ook gedacht, sinds jaren, door geestelijken en leeken die Enge land bezochten. Op vergaderingen en in particuliere bijeenkomsten werd her haaldelijk de naam der Catholic Truth Society genoemd en beurtelings ge wezen op den practischen vorm barer geschriften en haar doelmatige methode van verspreiding. Alleen, er werd nimmer gedacht aan degoprichting eeher dergelijke vereeniging. Daarvoor leek de opzet het belichten der ka tholieke waarheid op elk terrein te grobtsch en voor ons land ook on- noodig. Van lieverlede echter kwam er ken tering in de ideeën. Het inzicht drong door, dat wat voor Engeland zoo-deug delijk was gebleken, ook voor ons land niet kwaad zou wezen, waar de om standigheden in menig opzicht gelijk zijn. Vrees voor gebrek aan intellec- tueel'e krachten behoefde niet gekoes terd. Zoo goed als voor de Tarcisius- blaadjes een verborgen talent voor den dag kwam, zouden ook op dogmatisch, sociaal en historisch terrein de rechte mannen- (en vrouwen wel te vinden zijn. In tijdschrift en v/eekblad, in de uitgaven van Liturgische en Missiever- eeniging kwam reeds nu herhaaldelijk iets voor, wat zich uitstekend voor het doel zou leenen en alleen maar wachtte of* algemeene verspreiding. En wat de mlddtbn tot verspreiding aangaat, mt .«en, rnaar integendeel krachtda dig steunen. Uitgaven van Petrus Ca nisius, Liturgische of Missievereeni- ging, die binnen het doel van G. G. G. lagen, zouden gaarne worden overge nomen en van uit een Centraal Depót alterwege verspreid. Toen aldus overeenstemming ver kregen was, kon onmiddellijk tot stich ting van het genootschap worden over gegaan en werden tot bestuursleden gekozen Dr. Gerard Brom, dr. J. van Ginneken, prof. Groenen, ar. Van Koe verden en ondergeteekende. Den 10 April volgde de definitieve vaststelling der statuten en 29 April de getdkeuring door Z. D. H. den Aarts bisschop, waarmee het G. G. G. zijn vaste plaats kon innemen in de lange mooie rij onzer katholieke vereenigingen Mgr. J. A. S. van Schaik werd tot geestelijk adviseur benoemd. ALPH. AP'P.N-5 Correspondentschap HOCRKGROOTE KOORD 140 Grediefssij Dapaslia's, Aan- en Eerkoop van Effecten^ ALLE BANKZANPt, antwoord. Wij willen er ten overvloede bijvoegen, dat het overdreven is, aan een lyrische uitlating van een verslaggever over een processie of een rhelorische geenszins beleedigende exclamatie op een landdag een gezag of beleetenis toe te kennen, die dergelijke ontboezemingen niet bezitten. Hier zou inderdaad het „quiela non movere" bijzonder op z'n plaats zijn. Ons dunkt, dat „onze Roomsch Katho lieke landgenooten zeiven" het wel eens zullen zijn met dit antwoord. daarin waren wij met ons vereenigings leven Engeland een heel stuk vooruit. Kortom, hoe meer men de zaak over woog, hoe meer men tot de overtuiging kwam, dat een Hollandsche Catholic Truth Cociety, een vereeniging, die de waarheid op ellc terrein door kleine, cihai-lsloelit-o geschriften za.r belichten en versprei--'vf 'v i rij den, èn zeer weldadig èn zeer wel mo gelijk zou zijn. Wij waren trouwens niet de eersten. In Berlijn gebeurde hetzelfde. Spontaan kwam men daarbij tot de slotsom, dat de godsdienstige ver heffing der katholieken het eigenlijke doel moest wezen. Zijdelings weliswaar zou dit ook andersdenkenden ten goede komen. Beleving des geloofs is immers zijn beste apologie, en geschriften die voor oonze katholieken op geschikte wijze de waarheid verklaren, zullen dat ook doen voor de zoekende geesten om ons heen maar het eigenlijke doel der vereeniging zou moeten liggen in het Roomsche kamp, niet daarbuiten. Toen de ideeën zoover gerijpt waren, ontbrak er niets meer dan de principi- eele goedkeuring der Kerkelijke Over heid en de instemming van hen, die door positie als anderszins gerekend konden worden, over het al of niet opportune eener vereeniging als be doeld, te kunnen oordeelen. De eerste werd door Mgr. Van Soïiaik gevraagd en goedgunstig verkregen van Z. D. H. den Aartsbisschop. De tweede volgde op een vergadering te Utrecht van een veertigtal genoodig- den, daartoe beroepen door een comité van vier heeren. Op deze door Mgr. van Schaik ge leide vergadering werden de plannen ampel besproken, het voor en tegen ernstig gewikt en spraken ten slotte bijna alle aanwezigen zich uit voor de wenschelijkheid eener Vereeniging die in den trant der C. -T. S. de katholieke waarheid op elk terrein door middel van kleine geschriften zou belichten en daardoor zou trachten te komen tot hoogere opvoering van het echt-goas- dienstige leven. Voorop gesteld werd dat het Geert- Groote-Genootschap zoo werd het kind onmiddellijk gedoopt het werk van andere vereenigingen niet zou be- VRAAG EN ANTWOORD. De Chris telij k -ihi sl o risch e „Nederlan der' bevatte enkele dagen geleden een hoofdartikel over de processies, aan het slot waarvan geschreven slaat: ialf ler nr o* u 'Wij vragen aan onze Roomsch Kalho- Krk-e landgenooten zeiven: lo. Aeiht gij de vrijheid, om overal pro cessies te houden, bevorderlijk voor uwen godsdienst? vlo. Begeert gij de opwekking van go>ds- ■?tiiarlsioc.hlen? niet al leen op geestelijk gebied, waar hij geoor loofd en vaak nood:.g is, maar ook op maatschappelijk en politiek gebied wen- scilielijk? 4o. Of is hier het „quieta non movere" niet op zijn plaats? Deze 4 categorische vragen worden ook categorisch door de „Tijd" beant woord: lo. Wij achten het niet bevorderlijk voor den godsdienst om overal proces sies le houden, integendeel achten wij het schadelijk om processies te houden op alle openbare plaatsen, waar de verdraag zaamheid haar ontoelaatbaar moet ach ten, b.v. over het algemeen in hel Noor den en in gemeenten met gemengde be volking, waar hetgeen wij belijden en eeren gevaar zou loop-en aan onheusohe bejegening le worden blootgesteld of, waar dc ergernis van andersdenkenden zou worden opgewekt. Onze kerkelijke overheid zal daar nimmer eene openbare processie toelaten. Het wettelijk toeken nen der vrijheid, om processie te hou den, mits daarvoor de toestemming der plaatselijke overheid wordt verkregen, is intusschen bevorderlijk voor de gelijkbe rechting van alle burgers voor de wet. 2o. In geen geval en tol geen prijs be- geeren wij de opwekking van de gods- diensllh arts tochten, daar wij boven alles de zegeningen van den godsdienstvrede waardeeren, en wij niet mogen afwijken van de verplichtingen der rechtvaardig heid, naastenliefde en verdraagzaamheid ook indien wij „de macht in handen hebben." In geval het Protestantisme werd gehoond of door Katholieken ge tart, zouden wij dit evenzeer afkeuren als een hoon, welke het Katholieke ge loof in recente vergaderingen tengevolge van onberaden ophitsingen is aangedaan. 3o. Neen, wij achten dien kamp op maatschappelijk en politiek gebied niet wenschelijk; integendeel is het onze plicht, hem lot het uiterste te vermij den, vooral in onze verhouding tot onze andersdenkende landgenooten, d'ie ge lijk Paus Leo XIII schreef „om meer dan één reden prijzenswaardig zijn." 4o. Deze vraag is hierboven reeds be- Tpen- De antirevolutionnairo „N. Haagsche Cou rant 'c Tri-' f2.20 per zat (25 .Lva.z d, -oprijs slafooonen 1 3.604, snijboonen f 4.08 6.40 per 1000 stuks; 4444 zak tuïn- bo-oii-e nf0.94 per zak (15 K.G.) door- sneeprik uilen f 16.30—22.10, doperw ten v" 100 Dezeuuspraak is de laalstc dagen meer gecolporteerd. Maar is ze juisl? Is het juist, dat dit wetsontwerp is ingediend zonder ovenleg lusschen de drie R-egee- ringspartijen? de Rest,." er vcr- J Btomans, de woordvoerder der Ka tholieken bij dat debat -denkt daar blijk baar anders over. Hij schreef in de „Nieu we Haarlem sell e Courant", dat voor de „katholieken bij aanneming van 't amende ment De Monté ver LerenVan Veen heel de bekoring van het wetsontwerp-Pop verdwenen was, en hij voegt er bij: „Niettemin werden zij (de amendemen ten) bewust van onze tegenstem en met volle kennis van het „onaannemelijk" der Regeering toch ingediend. „Toch. Ofschoon de Regeering zoowel als de R.-K. fractie mocht vermeenen en waarachtig meende, dat er een afspraak was der geheele rechterzijde. Zeer onvoor zichtig is dat erkend door den heer v. V., toen deze boos den Minister repliceerde, dat deze geen Kompromis moest afkeuren, daar hij, de heer Pop, heel goed wist, dat zijn eigen wetsvoorstel.... een kom promis was. Juist mijnheer v. Veen, vrij danken u voor deze erkenning, maar voe gen er aan toe: bij het sluiten van dat Kompromis waart gij, was althans uw frak lie tegenwoordig. Zoo begrijpen en we ten wij het." zijn door een aloude vriendschap ver- verbonden. en eerlijds was het uw land dat er het meest loe heeft bij gedragen Japan de WestersChe bescha ving te doen deelachtig worden. Het Jap-ansclie volk bewaart een dank bare herinnering aan dezen invloed en beide landen smaken het geluk lieden ten dage te zien dat Neder land en zijne bezittingen met Japan in nauwere economische betrekkingen dan ooit te voren met elkander staan. Ik ben er zeker van dat het voor den kroon, us even onuitsprekelijk aangenaam le worden c i Het Haagsche katholieke orgaan komt tot liet besluit dat dit dus ivat anders is. De Katholieken hebben zich gehouden aan een compromis, waarvan zij meenden, dat het ook als zoodanig door de chris telijke partijen was aanvaard. Wat zegt de „N. Haagsche Crt.' tol deze dingen? EEN ANTWOORD VAN DEN KEIZER VAN JAPAN. Op liet telegram,-dat onze Koningin enkele dagen geleden aan den Keizer van Japan zond, naar aanleiding van het bezoek van den Japanschen Kroon prins, ontving H. M„ tlians van den Keizer het volgende telegram: Hare Majesteit de Koningin. Het Loo. Met genoegen gevolg gevende aan de vriendelijke uitnoodiging van Uwe Majesteit, heeft mijn zoon zich naar Uw land begeven, waar hem een har telijke ontvangst ten deel is gevallen van de zijde van Uwe Majesteit, Z. K. H, den Prins Gemaal en het Ne- derlandsclie volk. Nederland en Japan VRIJ NAAR HET DUITSCH. 27. Guthbridge bedacht zidli een oogenblik. „Ik w-eet niet, waarom ik u niet de ge heele zaak zou verklaren," zeide hij einde lijk met moeite;^ „misschien ziet u dan beter in, hoeveel er mij aan gelegen is, die menschen te verwijderen. U heeft mijn overleden oom gekend en niet minder mijn lieven neef, dien deugniet Robert. Uw nieuwe directeur is zijn zoon en die trot- sche of beter gezegd, onbeschaamde per soon, die daar even zoo uitmuntend de rol van beleedigde vorstin speelde, is het schepsel, dal hem in haar nellen wist te lokken. Walihagen!" riep de fabrikant inUi u\l- »Foe is het mogelijk, dat ik »L ®frder aan hem heb gedacht! De ,vL j am mij reeds le Erzenbach be is }]Tf'0r- P"goede Hemel, de zoon 'devotra Jotste evenbeeld zijifs vaders: o roode haren, -dezedfde open blïk. Ik moet blind geweest zijn, dat ik het niet eerder heb bemerkt... Die a-rmc Rob-er! „Was u met 'hem' bevriend?" De heer Guthbridge was nog bleeker geworden. „Dat juist niet! Robert was ten eerste veel jonger dan ik en dan liepen onze wegen te ver nit elkander. Hij studeer dein de medicijnen, geloof ik, terwijl ik mij natuurlijk voor mijn toekomstig beroep moest voorbereiden." De hoer Guthbridge knikte. „Weinige mensdhen zullen zich'mog herinneren, dat er ooit een Robert Walthagen heeft be s-taan. Hij was een zwak, dioor en door karakterloos mensch, die zich gedurig lot allerhande onvergeeflijke dwaasheden Het medesleep en, zoodat onzen oom tenslotte geen keus meer bleef; hij moest hem aan zijn noodlot overlaten. Het meisje, dat hij spoedig daarna huwde, behoorde tot de heffe des volks; zij was kamermeisje of zoo iels bij een familie in Breslau, waar mee wij veel verkeerden, en daar heb ik haar ook cïnige malen gezien. Toen ik zoo even plotseling tegenover haar stond, wist ik op het eerste oogenblik niet, wat ïk moest doen; mien kan toch zulk /een •schepsel niet al-s nicht begroeten". Omdat ik door Uwe Majesteit gen als tegelijkertijd ^aa. -. voor liem in uw Mij ven cn in aan- et de Nederland -X twijfel er niet Heden oveL cnte niet anders nno?'-"' i en kan de vriend- schappeiijae rel '.ui-gen, die lus- schen onze beide -„nden bestaan, nog inniger te maken. Uwe Majesteit dank zeggende voor bet door ons ontvan gen telegram en vurige wenschen uitende voor den voorspoed van het koninklijke Hujs en het edele Neder- landsclie volk, bieden de keizerin en ik van ganscher harte Uwe Majesteit en Z.KJf. deu Prins-Gemaal de ver zekering onzer dankbaarheid en op rechte vriendschap aan. (get.) YOSHIIIITO, Pasvisa NederlandBelgië. Omtrent de wederzijdse,!,e afschaffing der pasvisa tussohen België en Nederland vernemen wij, dat norg niets definitiefs besloten werd. Er bestaat nog een -bezwaar, name lijk vrees voor toenemende werioosheid. De onderhandelingen worden evenwei voortgezet cn men hoopt volgende maand tot afschaffing te kunnen overgaan: Msb. Johrnalistiek. Er is een comité ge vormd, hetwelk zich ten doel stelt de oprichting 'eener Katholiese Courant voor Siltard en Omstreken. Naar de overtuiging van genoemd co mité is het beslaan van een dergelijk or gaan. dat sterk staal door de algemeene sy-m.phatie en den daad'werkel jken steun van alle weldenkende Katholieken, onder de tegenwoordige omstanJigheden, een gebleoend'e eisc-h des ttj-ds. DE KOSTEN NOG NI-ET VERLAAGD. IIcl Duilsche K-onsulaat deelt aan de „Tel." mede, d'al de visumkosten met 1 Juli nog niet zullen worden terugge bracht op f 6. Wel zijn bij den Rijksdag voorstellen tot verlaging ingediend. HET KON. BEZOEK AAN URK EN HELDER. H. M. de Koningin, die Donderdagavond te 's-Gravenhagc van Het Loo is aangeko men, zal nu Vrijdag met Z. K. H. den Prins in plaats van Het Loo vanuit 's-Gra- venhage vertrekken voor het bezoek aan Urk en Helder. De Vorstelijke Personen vertrekken per Hollandsche Spoor van 7 uur 3 min. om via Amsterdam de reis le aanvaarden. De leden van het gevolg, die Hare Ma jesteit vergezellen, zijn: de hofdame freule van Swinderen, de vice-admiraal Bauduin, chef van hef Militaire Huis van de Konin gin, de kapitein ter Zee, jhr. Von Miihlen, adjudant van Z. K. H. den Prins, kapitein luitenant ler Zee, Ten Broecke Hqr/kslra, adjudant van de Koningin en de ordon nans-officier der Koningin, eerste luitenant Phaff. De Prins, die na afloop van hel bezoek aan Helder eenige dagen zal deelnemen aan een zeiltocht op de V Jden is voor nemens zich Zaterdagmiddag per water vliegtuig van den Marine Luchtvaartdienst van Helder naar Delfzijl le begeven. haar in uw huis en in gezelschap uwer dochters zag, kon ik haar niet geheel voor bijzien; maar ik dacht er in de verte niet aan, dat zij van de gelegenheid gebruik zou maken om een kleine dramatische rol te spelen, ha, ha, hal" „Ik ibegrijp, dat die onverwachte ont moeting zoowei voor u als voor mevrouw Waffliagen meer of minder pijnlijk moest rijn", zeide de heer Wdber, zonder in den ruwen spotlach in te stemmen. „Indien de weduwe van uw neef wezenlijk uit de ge ringe volksklasse afkomstig is, dan moet ik zeggen, dat zij zich op bewonderens waardige wijze in 'n hoogeren kring weet te bewegen". Guthbridge onderdrukte slechts met moeite zijn opbruisen den toorn. „Haar echtgenoot zal wel genooeïzaakt geweest zijn den schoolmeester te spelen en haar ietwat betere manieren hebben geleerd. De stap, dien ik heden doe, om. indien het mogelijk is, door uwe bemiddeling, de ge heele kli{-k uit deze streek te verwijderen, heeft, gelijk u anet, niets te doen met een zoognaamde Jeugdige dwaasheid, maar berust op den wensch hot famffliescebandaa niet opnieuw fa de herinnering der men schen op te wekken. B-ui-tendieii, is het na tuurlijk onaangenaam geen voet buitens huis te kunnen zetten, zond-er gevaar te loopen, het zich nu als dame voordoende dienstmeisje of hare telgen te ontmoeten. „Dat is zeker, uwe positie tegenover de ze familie is in m-enig opzicht moeilijk", hernam de heer Web er -droogjes. Guthbridge stond op het punt op te stuiven want de toon, verfjitterde hem nog meer dan de woorden; maar hij zag in, dat hij zich om eiken prijs geweld moest aandoen om zich te beheerschen. „Zeker", zeide hij daarom, naar het scheen geheel onbewust van de bedoeling des heeren Weber. „Wel" sprak de laatste verder, „hel is -plicht der buren elkander een dienst te be wijzen en ik zou, onder andere omstandig heden ook gaarne uwe wenschen vervul len. Mijnheer WaUhagen is inlusschen niet sledbts een zeer nauwgezet directeur, maar ik ben hem ook persoonlijk grooten dank verschuldigd, daar hij mij en mijn jongste dochter uit een groot gevaar redde, of schoon hij zeSf daarbij het offer van zijn heldenmoed had k-unnien worden. Hoezeer het mij nu ook spijt, zoo kan ik toch, ge lijk u wel zien zult, in deze zaak onmoge lijk aan uw wensch voldoen". Guthbridge spr-ong op. „O zoo, ik be grijp u! U wil om mijnentwil uw teer ge weten niet bezwaren!" zeid-é hij op spot- tenden toon. „Heel goed, doe zooals het u goed schijnt; die mijnheer zal u wel op zijn manier zijn dank beluigen. I'k lie-b u gewaarschuwd. Vaarwel! Vergeef mij, dat ik zoolang beslag heb gelegd op uw kost baren tijd". Zonder een woord af te wachten, keerde hij den fabrikant den rug toe en spoedde zich met haastige schreden vandaar. Verbbasd -keek deze hem achterna. „Die man was letterlijk woedend. Kon de enke le gedachte, dat de een of and-ere praatster wellicht bij gelegenheid nog eens „dwaas heden" van den overleden Robert WaUha gen ter sprake zou brengen, den bezitter van Guruguh zoo opwinden? Daar steekt zeer zeker meer achter. Maar wat? Vrees? Zou men kunnen aannemen, dat hij reden had, de familie van zijn neef.Dwaas heid! Indien men het testament van den ouden Branhsberg; had kunnen ongeldig erktaren, zou in en den erfgenaam «iat dertig jaar of nog langer in 't ongestoord bezit van dien-s vermogen hebben gelaten En foch „Nu, wat gaal het mij ook aan", zeide de lieer Weber, terwijl hij den weg naar de broeikassen insloeg, in de hoop 'de da mes daar nog te vinden. „Elet is ru maar de vraag: za-I ik den heer WaUhagen Ju- mor van dit merkwaardig verzoek zijns ncefs in kennis stellen of ni-el? Die mama Hel doel mij toch genoegen, dat Guth-brid ge mij tenslotte, wat haar''betreft, ophelde ring heeft gegeven. Zijn eerste w,oorden vooral na f* scène van daareven, deden mij een 'blik vrêezen, dat zij niet de gese- rsoon v,as voor een nadere senilism;-,:. cn het allerminste met Con stance, hel zou haar. slechts kunnen ver ontrusten. Maar de zoon? Mijnheer Gulh- bndge kon wel eens op de gedachte ko men, andere mijnen te doen springen, en dan kan het geen kwaad, dat eenigszins op voorbereid is". Einde van het Eerste Deel. hij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1