BANK-ASMCUÏIIE
OHS BLAD1
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: fiS
Fa. W. APPEL Jr.
0„ G. G.
No.
ZandbSad 10 Cts
vm DEH PÖTT DE VLhU
EINDHOVEN
NOORDERBANK,
WERTUEI m eSIPEITI 1834 n CREIIÉiVEREEHSIING
BiWNENLAWD.
FEUILLETON
JSöfr» 11.00o=t gerf
TOj ALKMAAR
Onder Valsclie ¥fag
ZATERDAG 25 JUN{ Sm
14e JAARGANG
Abonnementsprijs
Advertentieprijs:
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f ICO,—, f 60,—, f 35,—, f 15,-
ALKMAAR - HOORN.
Verstrekt credfet
;<t Rekening-aaurant en tegen
accept.
Kapitaal en Reserven f 19.500.000.
Kantoor ALKMAARBREEDSTRAAT 11
Direct.: K. VAN Ni EN ES Jr.
HET COMPROMIS.
Binnenlandse!? Nieuws.
No. 21t>
DAGBLAD
Per kwartaal voor Allernaar t 2
Voor buiten Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad O M) f hooier.
ADMSNISTRATIE No. 433
No. 633
Van 1 5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag cn aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Alle drukwerken zonder uitzondering
t/EftfiST PIS IJS.
Die drie letters staan hierboven om
ie algemeens attentie te trekken, om
dat wat hier volgen gaat, ook aller
attentie waardig is.
Het betreft de oprichting ceLcr nieu
we vereeniging, het Geert-Groote-
Genootschap, dat 29 April li. door Z. D.
H. den Aartsbisschop werd goedge
keurd, en zich niets minder ten doel
stelt dan „de katholieke waarheid op
elk terrein door allen te doen kennén en
beminnen".. (Stat. art. 1).
Geestelijk adviseur van. het G. C-.
G. is Mgr. jA. S. van Schalk.
Zooals alle. X-edo zak— riomt deze
nieuwe vereeniging niet plotseling uit
den grond gesprongen, maar zij is het
product van een langzamen groei.
Drie feiten hebben hare geboort-
beinvloed.
Daar is vooreerst de duidelijk geble
ken drang naar kennis der katholieke
waarheid bij tal van niet-katholieken.
Het begon met de advertenties van
Petrus Canisius in de niet-katholieke
pers, die sinds jaar en dag een stroom
van brieven doen toevloeien aan het
Informatie-Bureau te Rijzenburg. Daar
op is gevolgd het optreden van mannen
als Gerard Brom en dr. Van Ginneken,
die op tal van plaatsen onzen Room-,
schen rijkdom ten toon stelden niet
aanvallend of verdedigend, maar een
voudig uiteenzettend en die overal
met bijval begroet werden. En eindelijk
zijn gekomen de volle kerken in Am
sterdam en elders, vol ook met niet-
katholieken, wanneer maar tijdig be
kend werd gemaakt, dat daar een sim
pele verklaring gegeven zou worden
van Roomsche iee&en praktijk.
Er is dus dorst naar katholieke waar
heid. Duizenden buiten ons kamp zien
verlangend uit naar meerdere bekend
heid met ons H. Geloof. Het feit is ver
heugend, maar legt het ook geen nieu
we plichten op Dwingt het niet tot
litzetting or.zer propaganda? Zouden
er niet velen, ja, zeer vel'éh zijn, die
dolgraag zich op ons terrein zouden
oriënteeren, als hun de gelegenheid
daartoe nog langs een anderen weg, b. v.
door kleine populaire geschriften ge
boden werd Het antwoord is niet
twijfelachtig. Nicodemus die in den
nacht, stil en ongemerkt, klaarheid
zocht bij den Heer, is een verschijning
van alle tij der.
Het 2de feit, dat op de totstand
koming van G. G. G. heeft ingewerkt,
is het katholiek „Réveil" de drang
naar meerdere beleving der katholieke
waarheid, die in de laatste jaren zich
in onze eigen kringen heeft baan ge
broken en o. a. zoo zichtbaar aan den
dag komt in onze schitter?—''o missie-
actie.
Z. H. Pius X gal den grooler, stoot
tot dat „Reveil" door zijn beide de
creten over de \e lvuldige en de kinder
communie. Daarmee was de grondslag
gelegd van een nieuw geslacht. De
katholieke waarheid werd beleefd in
het meest kardinale punt. Maar dat
leven vroeg voedsel/ steun en ontwik
keling. Het ontving die ook in Retrai-
tenhuizen en Volksretraiten, in de
Liturgische en Franciscaansche be
weging, alsmede in een niet onbelang
rijke uitbreiding onzer zuiver gods
dienstige litteratuur. Maar genoeg
Zou niet, wat het laatste punt betreft,
nog gesproken mogen worden van een
merkelijk tekort De 200.000 exem
plaren van pastoor Koopmans' Spijze
der Engelen, en de 1.200.000 Tarcisius-
blaadjes van kap. Nolet zijn een kapi
tale weldaad geweest voor onze kin
deren, maar waar zijn, om maar iets
te noemen, de kleine mooie levens van
Heiligen, die zoo'n bij uitstek geschikt
middel zijn ook voor grooten
om de katholieke waarheid ernstig
te doen beleven? Het hoofdmoment
in onze heiligenvereering is toch de
navolging hunner deugden, maar hoe
zal men navolgen, wat men niet kent
En zijn onze Heiligen en hetzelfde
geldt voor onze groote mannen en
vrouwen - geen onbekende groot
heden voor het gres onzer geloofsge-
no.oten
Bovendien, de ernstige beleving van
ons geloof moet niet slechts gevoed
worden, waar zij is, maar ook gebracht
worden, waar zij niet is.
Het laatste is helaas, nog het geval
over een zeer groote uitgestrektheid.
Van onze twee millioen katholieken zijn
velen het maar half. Maar is de halve
kennis van hun geloof niet de eerste en
voornaamste schuldige aan die halve
'beleving En moet dus ook voor tal
van katholieken niet gestreefd worden
naar meerdere verspreiding der katho
lieke waarheid
Wie denkt aan Paulus' woord :„ik
ben wijzen en onkundigen een schul
denaar" (Rom. 1.-14), zal die vraag
niet anders dan toestemmend kunr.en
beantwoorden en moet wenschen, dat
de godsdienstige lectuur, van leerenden
zoowel als ascetischen inhoud, voor
kleinen èn.... grooten, voor armen-en
....rijken van geest, nog ruime uit
breiding zal erlangen.
Deze en dergelijke gedachten hielden
sinds jaren meerderen bezig, wier
werkkring meer bijzonder aan de pro
paganda der katholieke waarheid bin
nen en buiten het Roomsche kamp
gewijd was. Dat er iets moest gebeuren,
was duidelijk, maar wat en hoe
Het licht werd hun gebracht en
dit is het 3de feit waarop boven ge
doeld werd door een aandachtige
beschouwing van de werkwijze der
Engelsche Catholic Truth Cociety, die
sinds haar stichting in 1884, de katho
lieke waarheid op elk punt belichtte
en hare 1700 geschriften met millioenen
exemplaren niet slechts verspreidde,
maar ook deed koopen en lezen.
Bekend is hare propaganda in de
kerkportalen, leder die de Westmin
ster-kathedraal bezocht heeft het-
innert zich het boekenrek bij den in
gang, met zijn smakelijke kleine brc-
churen over „alles en nog wat", wat
verband houdt met de katholieke leer,
praktijk en historie. Men komt niet
voorbij zonderwat te koopen. Niet dat
iemand iets opdringt het prettige is
juist, dat niemand dat doet, ge zijt
alleen met uw boekjes en kunt uw geld
slechts kwijt aan een busje. Maar het
is alles soo goedkoop en handig titels
en schrijvers lokken gelijkelijk aan
er is altijd wat bij, wat u zeggen doet
„Zie, dat interesseert me, daar wil ik'
graag iets over lezen."
L Ik geloof .niet, dat iemand met deze
wijze van propaganda kennis heeft
kunnen maken, zonder bij zich zélf te
denken :,,Ja, dat is de weg Zóó moet
het aangepakt worden Kleine en goed-
koope geschriftjes, die je niet voelt
in je binnenzak en nog minder in je
beurs. Die je zoo maar meeneemt, op
v/eg naar den trein, en al half hebt uit
gelezen, vóór jo aan 't station bent.
Beroemde .„SEIVKIMQ"
Fornuizen Holl. Ilzermagazijii v/h.
M. DE WILD. Alkmaar,
Laat over de Boterstraat
Zoo moet -de waarheid we! doordringen
in alle hoeken en gaten."
Zoo'is dan ook gedacht, sinds jaren,
door geestelijken en leeken die Enge
land bezochten. Op vergaderingen en
in particuliere bijeenkomsten werd her
haaldelijk de naam der Catholic Truth
Society genoemd en beurtelings ge
wezen op den practischen vorm barer
geschriften en haar doelmatige methode
van verspreiding. Alleen, er werd
nimmer gedacht aan degoprichting
eeher dergelijke vereeniging. Daarvoor
leek de opzet het belichten der ka
tholieke waarheid op elk terrein te
grobtsch en voor ons land ook on-
noodig.
Van lieverlede echter kwam er ken
tering in de ideeën. Het inzicht drong
door, dat wat voor Engeland zoo-deug
delijk was gebleken, ook voor ons land
niet kwaad zou wezen, waar de om
standigheden in menig opzicht gelijk
zijn. Vrees voor gebrek aan intellec-
tueel'e krachten behoefde niet gekoes
terd. Zoo goed als voor de Tarcisius-
blaadjes een verborgen talent voor den
dag kwam, zouden ook op dogmatisch,
sociaal en historisch terrein de rechte
mannen- (en vrouwen wel te vinden
zijn. In tijdschrift en v/eekblad, in de
uitgaven van Liturgische en Missiever-
eeniging kwam reeds nu herhaaldelijk
iets voor, wat zich uitstekend voor het
doel zou leenen en alleen maar wachtte
of* algemeene verspreiding. En wat
de mlddtbn tot verspreiding aangaat,
mt .«en, rnaar integendeel krachtda
dig steunen. Uitgaven van Petrus Ca
nisius, Liturgische of Missievereeni-
ging, die binnen het doel van G. G. G.
lagen, zouden gaarne worden overge
nomen en van uit een Centraal Depót
alterwege verspreid.
Toen aldus overeenstemming ver
kregen was, kon onmiddellijk tot stich
ting van het genootschap worden over
gegaan en werden tot bestuursleden
gekozen Dr. Gerard Brom, dr. J. van
Ginneken, prof. Groenen, ar. Van Koe
verden en ondergeteekende.
Den 10 April volgde de definitieve
vaststelling der statuten en 29 April de
getdkeuring door Z. D. H. den Aarts
bisschop, waarmee het G. G. G. zijn
vaste plaats kon innemen in de lange
mooie rij onzer katholieke vereenigingen
Mgr. J. A. S. van Schaik werd tot
geestelijk adviseur benoemd.
ALPH. AP'P.N-5
Correspondentschap HOCRKGROOTE KOORD 140
Grediefssij Dapaslia's, Aan- en Eerkoop van Effecten^
ALLE BANKZANPt,
antwoord. Wij willen er ten overvloede
bijvoegen, dat het overdreven is, aan een
lyrische uitlating van een verslaggever
over een processie of een rhelorische
geenszins beleedigende exclamatie op
een landdag een gezag of beleetenis toe
te kennen, die dergelijke ontboezemingen
niet bezitten. Hier zou inderdaad het
„quiela non movere" bijzonder op z'n
plaats zijn.
Ons dunkt, dat „onze Roomsch Katho
lieke landgenooten zeiven" het wel eens
zullen zijn met dit antwoord.
daarin waren wij met ons vereenigings
leven Engeland een heel stuk vooruit.
Kortom, hoe meer men de zaak over
woog, hoe meer men tot de overtuiging
kwam, dat een Hollandsche Catholic
Truth Cociety, een vereeniging, die de
waarheid op ellc terrein door kleine, cihai-lsloelit-o
geschriften za.r belichten en versprei--'vf 'v i rij
den, èn zeer weldadig èn zeer wel mo
gelijk zou zijn. Wij waren trouwens
niet de eersten. In Berlijn gebeurde
hetzelfde.
Spontaan kwam men daarbij tot
de slotsom, dat de godsdienstige ver
heffing der katholieken het eigenlijke
doel moest wezen. Zijdelings weliswaar
zou dit ook andersdenkenden ten goede
komen. Beleving des geloofs is immers
zijn beste apologie, en geschriften die
voor oonze katholieken op geschikte
wijze de waarheid verklaren, zullen
dat ook doen voor de zoekende geesten
om ons heen maar het eigenlijke doel
der vereeniging zou moeten liggen in
het Roomsche kamp, niet daarbuiten.
Toen de ideeën zoover gerijpt waren,
ontbrak er niets meer dan de principi-
eele goedkeuring der Kerkelijke Over
heid en de instemming van hen, die
door positie als anderszins gerekend
konden worden, over het al of niet
opportune eener vereeniging als be
doeld, te kunnen oordeelen.
De eerste werd door Mgr. Van Soïiaik
gevraagd en goedgunstig verkregen
van Z. D. H. den Aartsbisschop.
De tweede volgde op een vergadering
te Utrecht van een veertigtal genoodig-
den, daartoe beroepen door een comité
van vier heeren.
Op deze door Mgr. van Schaik ge
leide vergadering werden de plannen
ampel besproken, het voor en tegen
ernstig gewikt en spraken ten slotte
bijna alle aanwezigen zich uit voor de
wenschelijkheid eener Vereeniging die
in den trant der C. -T. S. de katholieke
waarheid op elk terrein door middel
van kleine geschriften zou belichten
en daardoor zou trachten te komen tot
hoogere opvoering van het echt-goas-
dienstige leven.
Voorop gesteld werd dat het Geert-
Groote-Genootschap zoo werd het
kind onmiddellijk gedoopt het werk
van andere vereenigingen niet zou be-
VRAAG EN ANTWOORD.
De Chris telij k -ihi sl o risch e „Nederlan
der' bevatte enkele dagen geleden een
hoofdartikel over de processies, aan het
slot waarvan geschreven slaat:
ialf
ler
nr
o*
u
'Wij vragen aan onze Roomsch Kalho-
Krk-e landgenooten zeiven:
lo. Aeiht gij de vrijheid, om overal pro
cessies te houden, bevorderlijk voor uwen
godsdienst?
vlo. Begeert gij de opwekking van go>ds-
■?tiiarlsioc.hlen?
niet al
leen op geestelijk gebied, waar hij geoor
loofd en vaak nood:.g is, maar ook op
maatschappelijk en politiek gebied wen-
scilielijk?
4o. Of is hier het „quieta non movere"
niet op zijn plaats?
Deze 4 categorische vragen worden
ook categorisch door de „Tijd" beant
woord:
lo. Wij achten het niet bevorderlijk
voor den godsdienst om overal proces
sies le houden, integendeel achten wij het
schadelijk om processies te houden op
alle openbare plaatsen, waar de verdraag
zaamheid haar ontoelaatbaar moet ach
ten, b.v. over het algemeen in hel Noor
den en in gemeenten met gemengde be
volking, waar hetgeen wij belijden en
eeren gevaar zou loop-en aan onheusohe
bejegening le worden blootgesteld of,
waar dc ergernis van andersdenkenden
zou worden opgewekt. Onze kerkelijke
overheid zal daar nimmer eene openbare
processie toelaten. Het wettelijk toeken
nen der vrijheid, om processie te hou
den, mits daarvoor de toestemming der
plaatselijke overheid wordt verkregen, is
intusschen bevorderlijk voor de gelijkbe
rechting van alle burgers voor de wet.
2o. In geen geval en tol geen prijs be-
geeren wij de opwekking van de gods-
diensllh arts tochten, daar wij boven alles
de zegeningen van den godsdienstvrede
waardeeren, en wij niet mogen afwijken
van de verplichtingen der rechtvaardig
heid, naastenliefde en verdraagzaamheid
ook indien wij „de macht in handen
hebben." In geval het Protestantisme
werd gehoond of door Katholieken ge
tart, zouden wij dit evenzeer afkeuren
als een hoon, welke het Katholieke ge
loof in recente vergaderingen tengevolge
van onberaden ophitsingen is aangedaan.
3o. Neen, wij achten dien kamp op
maatschappelijk en politiek gebied niet
wenschelijk; integendeel is het onze
plicht, hem lot het uiterste te vermij
den, vooral in onze verhouding tot onze
andersdenkende landgenooten, d'ie ge
lijk Paus Leo XIII schreef „om meer
dan één reden prijzenswaardig zijn."
4o. Deze vraag is hierboven reeds be-
Tpen-
De antirevolutionnairo „N. Haagsche Cou
rant
'c Tri-'
f2.20 per zat (25 .Lva.z d, -oprijs
slafooonen 1 3.604, snijboonen f 4.08
6.40 per 1000 stuks; 4444 zak tuïn-
bo-oii-e nf0.94 per zak (15 K.G.) door-
sneeprik uilen f 16.30—22.10, doperw
ten v" 100
Dezeuuspraak is de laalstc dagen meer
gecolporteerd. Maar is ze juisl? Is het
juist, dat dit wetsontwerp is ingediend
zonder ovenleg lusschen de drie R-egee-
ringspartijen? de Rest,." er vcr-
J Btomans, de woordvoerder der Ka
tholieken bij dat debat -denkt daar blijk
baar anders over. Hij schreef in de „Nieu
we Haarlem sell e Courant", dat voor de
„katholieken bij aanneming van 't amende
ment De Monté ver LerenVan Veen heel
de bekoring van het wetsontwerp-Pop
verdwenen was, en hij voegt er bij:
„Niettemin werden zij (de amendemen
ten) bewust van onze tegenstem en met
volle kennis van het „onaannemelijk" der
Regeering toch ingediend.
„Toch. Ofschoon de Regeering zoowel
als de R.-K. fractie mocht vermeenen en
waarachtig meende, dat er een afspraak
was der geheele rechterzijde. Zeer onvoor
zichtig is dat erkend door den heer v. V.,
toen deze boos den Minister repliceerde,
dat deze geen Kompromis moest afkeuren,
daar hij, de heer Pop, heel goed wist,
dat zijn eigen wetsvoorstel.... een kom
promis was. Juist mijnheer v. Veen, vrij
danken u voor deze erkenning, maar voe
gen er aan toe: bij het sluiten van dat
Kompromis waart gij, was althans uw
frak lie tegenwoordig. Zoo begrijpen en we
ten wij het."
zijn door een aloude vriendschap ver-
verbonden. en eerlijds was het uw
land dat er het meest loe heeft bij
gedragen Japan de WestersChe bescha
ving te doen deelachtig worden.
Het Jap-ansclie volk bewaart een dank
bare herinnering aan dezen invloed
en beide landen smaken het geluk
lieden ten dage te zien dat Neder
land en zijne bezittingen met Japan
in nauwere economische betrekkingen
dan ooit te voren met elkander staan.
Ik ben er zeker van dat het voor
den kroon, us even onuitsprekelijk
aangenaam
le worden c
i
Het Haagsche katholieke orgaan komt
tot liet besluit dat dit dus ivat anders is.
De Katholieken hebben zich gehouden
aan een compromis, waarvan zij meenden,
dat het ook als zoodanig door de chris
telijke partijen was aanvaard.
Wat zegt de „N. Haagsche Crt.' tol deze
dingen?
EEN ANTWOORD VAN DEN
KEIZER VAN JAPAN.
Op liet telegram,-dat onze Koningin
enkele dagen geleden aan den Keizer
van Japan zond, naar aanleiding van
het bezoek van den Japanschen Kroon
prins, ontving H. M„ tlians van den
Keizer het volgende telegram:
Hare Majesteit de Koningin.
Het Loo.
Met genoegen gevolg gevende aan
de vriendelijke uitnoodiging van Uwe
Majesteit, heeft mijn zoon zich naar
Uw land begeven, waar hem een har
telijke ontvangst ten deel is gevallen
van de zijde van Uwe Majesteit, Z.
K. H, den Prins Gemaal en het Ne-
derlandsclie volk. Nederland en Japan
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
27.
Guthbridge bedacht zidli een oogenblik.
„Ik w-eet niet, waarom ik u niet de ge
heele zaak zou verklaren," zeide hij einde
lijk met moeite;^ „misschien ziet u dan
beter in, hoeveel er mij aan gelegen is,
die menschen te verwijderen. U heeft mijn
overleden oom gekend en niet minder mijn
lieven neef, dien deugniet Robert. Uw
nieuwe directeur is zijn zoon en die trot-
sche of beter gezegd, onbeschaamde per
soon, die daar even zoo uitmuntend de
rol van beleedigde vorstin speelde, is het
schepsel, dal hem in haar nellen wist te
lokken.
Walihagen!" riep de fabrikant
inUi u\l- »Foe is het mogelijk, dat ik
»L ®frder aan hem heb gedacht! De
,vL j am mij reeds le Erzenbach be
is }]Tf'0r- P"goede Hemel, de zoon
'devotra Jotste evenbeeld zijifs vaders:
o roode haren, -dezedfde open blïk.
Ik moet blind geweest zijn, dat ik het niet
eerder heb bemerkt... Die a-rmc Rob-er!
„Was u met 'hem' bevriend?" De heer
Guthbridge was nog bleeker geworden.
„Dat juist niet! Robert was ten eerste
veel jonger dan ik en dan liepen onze
wegen te ver nit elkander. Hij studeer
dein de medicijnen, geloof ik, terwijl
ik mij natuurlijk voor mijn toekomstig
beroep moest voorbereiden."
De hoer Guthbridge knikte. „Weinige
mensdhen zullen zich'mog herinneren, dat
er ooit een Robert Walthagen heeft be
s-taan. Hij was een zwak, dioor en door
karakterloos mensch, die zich gedurig lot
allerhande onvergeeflijke dwaasheden Het
medesleep en, zoodat onzen oom tenslotte
geen keus meer bleef; hij moest hem aan
zijn noodlot overlaten. Het meisje, dat hij
spoedig daarna huwde, behoorde tot de
heffe des volks; zij was kamermeisje of
zoo iels bij een familie in Breslau, waar
mee wij veel verkeerden, en daar heb ik
haar ook cïnige malen gezien. Toen ik
zoo even plotseling tegenover haar stond,
wist ik op het eerste oogenblik niet, wat
ïk moest doen; mien kan toch zulk /een
•schepsel niet al-s nicht begroeten". Omdat ik
door Uwe Majesteit
gen als tegelijkertijd
^aa. -. voor liem in uw
Mij ven cn in aan-
et de Nederland
-X twijfel er niet
Heden oveL cnte niet anders
nno?'-"' i en kan de vriend-
schappeiijae rel '.ui-gen, die lus-
schen onze beide -„nden bestaan, nog
inniger te maken. Uwe Majesteit dank
zeggende voor bet door ons ontvan
gen telegram en vurige wenschen
uitende voor den voorspoed van het
koninklijke Hujs en het edele Neder-
landsclie volk, bieden de keizerin en
ik van ganscher harte Uwe Majesteit
en Z.KJf. deu Prins-Gemaal de ver
zekering onzer dankbaarheid en op
rechte vriendschap aan.
(get.) YOSHIIIITO,
Pasvisa NederlandBelgië. Omtrent
de wederzijdse,!,e afschaffing der pasvisa
tussohen België en Nederland vernemen
wij, dat norg niets definitiefs besloten
werd. Er bestaat nog een -bezwaar, name
lijk vrees voor toenemende werioosheid.
De onderhandelingen worden evenwei
voortgezet cn men hoopt volgende maand
tot afschaffing te kunnen overgaan:
Msb.
Johrnalistiek. Er is een comité ge
vormd, hetwelk zich ten doel stelt de
oprichting 'eener Katholiese Courant voor
Siltard en Omstreken.
Naar de overtuiging van genoemd co
mité is het beslaan van een dergelijk or
gaan. dat sterk staal door de algemeene
sy-m.phatie en den daad'werkel jken steun
van alle weldenkende Katholieken, onder
de tegenwoordige omstanJigheden, een
gebleoend'e eisc-h des ttj-ds.
DE KOSTEN NOG NI-ET VERLAAGD.
IIcl Duilsche K-onsulaat deelt aan de
„Tel." mede, d'al de visumkosten met 1
Juli nog niet zullen worden terugge
bracht op f 6. Wel zijn bij den Rijksdag
voorstellen tot verlaging ingediend.
HET KON. BEZOEK AAN URK EN
HELDER.
H. M. de Koningin, die Donderdagavond
te 's-Gravenhagc van Het Loo is aangeko
men, zal nu Vrijdag met Z. K. H. den
Prins in plaats van Het Loo vanuit 's-Gra-
venhage vertrekken voor het bezoek aan
Urk en Helder. De Vorstelijke Personen
vertrekken per Hollandsche Spoor van 7
uur 3 min. om via Amsterdam de reis le
aanvaarden.
De leden van het gevolg, die Hare Ma
jesteit vergezellen, zijn: de hofdame freule
van Swinderen, de vice-admiraal Bauduin,
chef van hef Militaire Huis van de Konin
gin, de kapitein ter Zee, jhr. Von Miihlen,
adjudant van Z. K. H. den Prins, kapitein
luitenant ler Zee, Ten Broecke Hqr/kslra,
adjudant van de Koningin en de ordon
nans-officier der Koningin, eerste luitenant
Phaff.
De Prins, die na afloop van hel bezoek
aan Helder eenige dagen zal deelnemen
aan een zeiltocht op de V Jden is voor
nemens zich Zaterdagmiddag per water
vliegtuig van den Marine Luchtvaartdienst
van Helder naar Delfzijl le begeven.
haar in uw huis en in gezelschap uwer
dochters zag, kon ik haar niet geheel voor
bijzien; maar ik dacht er in de verte niet
aan, dat zij van de gelegenheid gebruik
zou maken om een kleine dramatische rol
te spelen, ha, ha, hal"
„Ik ibegrijp, dat die onverwachte ont
moeting zoowei voor u als voor mevrouw
Waffliagen meer of minder pijnlijk moest
rijn", zeide de heer Wdber, zonder in den
ruwen spotlach in te stemmen. „Indien de
weduwe van uw neef wezenlijk uit de ge
ringe volksklasse afkomstig is, dan moet
ik zeggen, dat zij zich op bewonderens
waardige wijze in 'n hoogeren kring weet
te bewegen".
Guthbridge onderdrukte slechts met
moeite zijn opbruisen den toorn. „Haar
echtgenoot zal wel genooeïzaakt geweest
zijn den schoolmeester te spelen en haar
ietwat betere manieren hebben geleerd. De
stap, dien ik heden doe, om. indien het
mogelijk is, door uwe bemiddeling, de ge
heele kli{-k uit deze streek te verwijderen,
heeft, gelijk u anet, niets te doen met een
zoognaamde Jeugdige dwaasheid, maar
berust op den wensch hot famffliescebandaa
niet opnieuw fa de herinnering der men
schen op te wekken. B-ui-tendieii, is het na
tuurlijk onaangenaam geen voet buitens
huis te kunnen zetten, zond-er gevaar te
loopen, het zich nu als dame voordoende
dienstmeisje of hare telgen te ontmoeten.
„Dat is zeker, uwe positie tegenover de
ze familie is in m-enig opzicht moeilijk",
hernam de heer Web er -droogjes.
Guthbridge stond op het punt op te
stuiven want de toon, verfjitterde hem nog
meer dan de woorden; maar hij zag in,
dat hij zich om eiken prijs geweld moest
aandoen om zich te beheerschen. „Zeker",
zeide hij daarom, naar het scheen geheel
onbewust van de bedoeling des heeren
Weber.
„Wel" sprak de laatste verder, „hel is
-plicht der buren elkander een dienst te be
wijzen en ik zou, onder andere omstandig
heden ook gaarne uwe wenschen vervul
len. Mijnheer WaUhagen is inlusschen niet
sledbts een zeer nauwgezet directeur, maar
ik ben hem ook persoonlijk grooten dank
verschuldigd, daar hij mij en mijn jongste
dochter uit een groot gevaar redde, of
schoon hij zeSf daarbij het offer van zijn
heldenmoed had k-unnien worden. Hoezeer
het mij nu ook spijt, zoo kan ik toch, ge
lijk u wel zien zult, in deze zaak onmoge
lijk aan uw wensch voldoen".
Guthbridge spr-ong op. „O zoo, ik be
grijp u! U wil om mijnentwil uw teer ge
weten niet bezwaren!" zeid-é hij op spot-
tenden toon. „Heel goed, doe zooals het u
goed schijnt; die mijnheer zal u wel op
zijn manier zijn dank beluigen. I'k lie-b u
gewaarschuwd. Vaarwel! Vergeef mij, dat
ik zoolang beslag heb gelegd op uw kost
baren tijd".
Zonder een woord af te wachten, keerde
hij den fabrikant den rug toe en spoedde
zich met haastige schreden vandaar.
Verbbasd -keek deze hem achterna. „Die
man was letterlijk woedend. Kon de enke
le gedachte, dat de een of and-ere praatster
wellicht bij gelegenheid nog eens „dwaas
heden" van den overleden Robert WaUha
gen ter sprake zou brengen, den bezitter
van Guruguh zoo opwinden? Daar steekt
zeer zeker meer achter. Maar wat? Vrees?
Zou men kunnen aannemen, dat hij reden
had, de familie van zijn neef.Dwaas
heid! Indien men het testament van den
ouden Branhsberg; had kunnen ongeldig
erktaren, zou in en den erfgenaam «iat
dertig jaar of nog langer in 't ongestoord
bezit van dien-s vermogen hebben gelaten
En foch
„Nu, wat gaal het mij ook aan", zeide
de lieer Weber, terwijl hij den weg naar
de broeikassen insloeg, in de hoop 'de da
mes daar nog te vinden. „Elet is ru maar
de vraag: za-I ik den heer WaUhagen Ju-
mor van dit merkwaardig verzoek zijns
ncefs in kennis stellen of ni-el? Die mama
Hel doel mij toch genoegen, dat Guth-brid
ge mij tenslotte, wat haar''betreft, ophelde
ring heeft gegeven. Zijn eerste w,oorden
vooral na f* scène van daareven, deden
mij een 'blik vrêezen, dat zij niet
de gese- rsoon v,as voor een nadere
senilism;-,:. cn het allerminste met Con
stance, hel zou haar. slechts kunnen ver
ontrusten. Maar de zoon? Mijnheer Gulh-
bndge kon wel eens op de gedachte ko
men, andere mijnen te doen springen, en
dan kan het geen kwaad, dat
eenigszins op voorbereid is".
Einde van het Eerste Deel.
hij