Limonade M-fiestaurant „li in»". cieel Adresboek tal- ei PiiMiiilai, P. MM 13, „Hst Zeehuis," SCHOLIEREN, P. POLDERMAN, psrcselen te ALKMAAR betrouwbaar Msrk rijwse! Waarland (Harenkarspel), Is alom verkrijgbaar. SCHOENWERK, Een mislukte generaal Wij, wij gaan uit rijden te Alkmaar, K!r. A P. H. DE LANGE, Koopt ÏGüssaini Rijwielmspzijn, A. HILDERING, een dubbel Woonhuis Znmer is op komst en daarmee de warme dagen, zorgt ervoor in huis te hebben; ze lescht de dorstige kelen van jong en oud, I. RUIMT. Groote verscheidenheid in Foto-toestellen en Ama teur-artikelen. Bij aankoop van toestel len goed onderricht gratis. Bezoekt Sn Alkmaar Geacest iederen Zaterdag en Zondag vanaf 6 uur nm. Bergerpoort 7. SPG6RSTRIHT 38, RUUHIRR. Bergen-Binnan, Bergen aan Zee en Schoort. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD, ALKMAAR Bureau NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD. J. VRASDONK, Bergen. SECRETARIE, Schoorl. Smederij eu Maehiaewerkp 1 aais f© sê land g©m, lijp© (N,H.) JTJB2 STEUNZOLEN helpen U heslist afdoende. BROCHURES EN CONSULT GRATIS. Mr. A. P. H. DELAN3E, UitsiU'.SEd geschikt vcc s* kinder vaoantie-kvlcnis, her- steiUnnsacrd of IvjteJ, pen sion en Simehpeorii. EEN MISLL.1.T GENERAAL. Hans, bijgenaamd de Rosser, pochte dilnvijis, dal hij voor öen groot heer in de wieg was gelegd, dat hij zelfs generaal had kunnen worden, indien liet geluk hem gunstig was geweest. Het was echter nogal moeilijk eenigeu samenhang te vinden, dat de vader van Hans tol zijn dood toe geen an-iere functie luifl uitgeoefend dan die van pcstlooper. Maar zeg eens, Hans, zei op zeke ren dag een van de oudste leden der broederschap" in het a.fé „Het Dors- stigo Hert noe is dat fortuintje je dan zoo ontsnapt"? Dal zat ik je vertellen, zei Hans. ."a weet, dat ik mijn goeden join 'u tijd in Dujtschland lieb doorgebracht. En daar, daar in dat verwensentc land, is het geluk mij voorbij geloopen. In het jaar 13 moet je weteu, was ik al een flink opgeschoten' jongen, zonder dat ik nog nooit iels anders voor den kost had gedaan, dan voor mijn vader brieven ca pakketten weg te brengen. De oude man zei wel eens, dat ik mij liever op een ambacht moest toeleggen en deze en gene durfde mij wel een luiaard, een straatslijper noemen, maar ik liet mijn vader en de buren praten wat zij wilden en ik ging mijn eigen gang. Die goede zielen, daclit ik bij mij zèl- ven. zijn nog altoos gehecht aan de ouderwelsciie idee om van een knap pen jongen een werkezel te maken; en zooveei heb ik al gemerkt, dat wer ken de weg niet is, om vooruit te komen. 't Zul mij nooit uit de gedachte gaan, teen ik op een morgen bij onzen nieuwbakken postmeester juist een pak- keL had algegeven, dat 'daar de heele hora opeens in rep en roer kwam. Reeds l&nge dagen had het er in huis al een gov.xvaige Bombarie gegeven, dat 'de ITanschen D*;tschiand waren binnen- gelt.-Jkken en dus kan je begrijpen wat er te doen was, toen plotseling een koerier te paard als een razende de straat kwam ophollen en onzen eer- zanien burger op vrij hoogen toon toesnauwde: Binnen twee uren drie rijtuigen en twaalf paarden klaar hebben voor ilen keizer, hoor je. De route naar Dresden over Moratzberg. En weg was de vent. Ik wou, dat 'je toen die benauwde gezichten eens gezien had. Heere be ware mij. Keizer Napoleon in aantocht De postmeester stond ons dan ook zoo versuft ;aian te gapen, of hij zeggen wou Wat nu gedaan? Gelukkig, dat zijn huishoudster in zulke gevallen niet zoo licht van haar stuk was lo brengen. Was die er niet bij 'geweest, dan geloof ik ook zeker, dat er Van de heele boel niets ware terecht gekomen. En ik moei je zeggen, 't was een liefhebberij, zoo knaphandig, als zij er zich doorheen wist te slaan. Eerst de staljongens ieder een paar fikscne oor vijgen toegediend, "om ze wat courage in te peperen en toen gauw hier en da,ar een beetje brommen, om haar au toriteit te doen gelden. Kort en goed, een half uur vóór den bepaalden tijd wals alles kant en klaar. Maar o wee. Met al die drukte had niemand er aan gedacht, wie er voor voorrijder moest spelen. Dat gaf weer een consternatie. Volgens het re glement moest de postmeester daarin voorzien, of hij1 moest zelf die taak op zich nemen, en die twee dingen waren hier ten eenenmale onuitvoerbaar: vooreerst omdat er niemand bij de hand was, die daartoe de noodige kor daatheid bezat, en teil tweede omdat de postmeester zelf met trekpaarden wist om te gaan, maar nog nooit in der. zadel had gezeten. Nu was goede raad duur; binnen een kwartier wero de keizer verwaent, en nog geen voor rijder present, 't zag er ook leelijk uit.- Doen juist in dit critiek oogenbïik was nel mij of ik onverwacht een in geving greeg; althans er stond voor mij op eens "een heele toekomst van grootheid en roem voor den geest, dat ik er van duizelde. Nu 'ot hooit, dacht ik bij mij zeiven; het oogenblüc van courage dat over mijn levenslot en over mijn roem bij de nakomeling schap moei'beslissen, is eindelijk daar. Hans, hou je goed. En i« hield me dan ook ferm ge noeg, zou ik zeggen, als je maar eens nagaat, dal de postmeester, louter van schrik en ontsteltenis, reeds de koorts op het lijf had gekregen; ja zelfs 'de Huishoudster, die voor geen klein ge- rucntje vervaard was, had van be nauwd acid de vlucht naar de keuken genomen. Kortom, te midden van dat rumoer was ik de eeltige die bedaard Icon blij ven. Kort en goed, tien minuten later stond ik voor den spiegel mij zelf af te vragen, of ik werkelijk dezelfde Hans was of niet. Die glimmende hoed, 'die witte das, dal blauwe huisje met roo- den kraag, dat rood vest met koperen knoopon, aie wit lederen broek en ho ca ge laarzen met sporen, die gele hand schoenen en het sierlijk zweepje, kijk het een met het ander was dan ook meer dan genoeg om alle lieve meisjes het hoofd op hol te brengen, zoodra, ik mij in mijn volle waardigheid in den zadel zou vertoonen. Alles was nu gereed. Eindelijk daar klonk in de verte de trompet van de koerier en jawel daar kwam de kei zerlijke stoet aanzetten. In een wip waren de paarden ontspannen; ouder het gapen van de verbaasde volks menigte kwam ik uit den stal te voor schijn en dat bracht ik er zóp goed af, dat mijn vertooning inderdaad veel meer effect maakte dan de heele staatsie van keizer Napoleon. Ik pos teerde mij voor het keizerlijk rijtuig, salueerde Zijne M,ajesteit militairement en daar ging het regelrecht op Morilz- berg aan, dat vonken uit de straat- steenen mij achterna vlogen. Mannen, er zijn in het menschelijk leven schoone, onvergetelijke Gogen- blikken, die iemand nooit uit net ge heugen gaan; maar om u naar waar heid te beschrijven, wat er toen in mijn ziel omging, dat is mij onmogelijk. Zoo iets laat zich alleen gevoelen. Lou ter dat idee, dat ik den tocht van Europa's heerscher bestuurde, dat de grootste veroveraar, de geweldigste vorst van zijn tijd, aan mijn geleide was toevertrouwd, dat allo slagboomen cerniedig voor mij worden ter zijde gedraaid, en dat ik den Franschen mo narch moest aanwijzen welke richting hij in Duitschland had te volgen, kijk, bij 'dat idee alleen zou ik nu, den lam- lendigen postmees-ter van Callingen, nog wel voor den kop willen slaan. Je moet wetefl, in het eerst ging alle sprefect, maar een uur buiten Cal lingen staat een handwijzer, en daar meel je dan natuurlijk kiezen links of reents. Links gaat naar Moritzberg, rechts naar 'Colt en links was dus de weg, dien ik den keizer had aan te wijzen. Maar ja wel. Zoo had de schim mel het niet begrepen. De rakker, mbet je begrijpen, ban te Moritzberg vijf jaar voor de diligence geloopen en op die route meer zweepslagen dan haver op gedaan, geen wonder dus, dat hij aan dien linkschen weg verduiveldi het land had. Daarbij kwam, 'dat onze postmees ter een goed oogje had op een rijk weeuwtje te Colt en daar een keer of drie in de week met den schimmel aankwam om een visite te maken, maar voor zijn compagnon een dubbel voer haver uitliep, terwijl het ongeluk wou dat het dien morgen juist weer de ge wone visitedag was. Enfin, nauwelijks krijgt de rekel de handwijzer in het oog of hij vliegt als een pijl uit den hoog rechtsom den weg op naar Colt en of ik al aan den teugel en het gebit rukte, dat hem de tanden uit den bek scheurde, allemaal larie. De hondsvot lxad het zich een maal in den kop gezet, dat hij op zijn gewoon pleizierritje naar de weduwe was uitgestapt. Stél u eens voor in welk een ha.ch.e- lijken toestand ik mij bevond, want aaar de postiljon van het keizerlijk rij tuig zich volgens zijn instructies ver plicht rekende, den voorrijder te vol gen, draaide de heele stoet natuurijk mee aen weg op naar de vrouw van on zen postmeester. Heere bewaar me. Dat weru me daiar een gevalletje. Als ik er a.an denk, dan rijzen me nog de haren te berge. Het zweet bralt me uit, lou ter va.n angst. De vermaledijde schim mel, of eigenlijk, die ezel van een post meester, had me daar nou in eens met zijn malle vrijere mijn heele toekomst berooid; want uitkomen moest het èn keizer Napoleon was nog al een lieve jongen voe.r iemand, die hem bij den neus had genomen. Een van de postiljons kreeg het ein delijk in den neus, dat 'de boel ver keerd liep. Die vent bezat gelukkig nog versland genoeg om bij bet tol huis aan een zijweg de noodige infor maties te nemen en dadelijk .links om keert" te maken. Mijn schimmel, het ware beeld v.an vooruitgang, s'Loorde er zich bedroefd weinig aan, "wat er achter hem voorviel en holde maar recht toe op zijn doelwit aan en kwam niet eer tot* bedaren voordat hij met al zijn dartele kuren, vlak voor den sla], waar hij wezen moest, zeker uit vrees dal ik mij op de harde straat- sleenen zou bezeren, mij heel voorzich tig op een zacliten mesthoop u]t 'den zadel had! geworpen. Daar lag dan de groole wegwijzer van den machtigen keizer totaal ge- rifmeera. Ik stond daar voor het oog van het 'volk, dat van alle kanten toe stroomde, als het erbarmelijkste sujet op den wijden aardbodem. 'En wat school mïf toen over? Niets' anders dan mij door de staljongens onder de pomp te laten afpoetsen en des avonds weer stilletjes naar huis te keeren. Daar heb je nu de heele historie. Maar, Hans, vroeg een der aan wezigen, dat is nu goed en wel; maar hoe slond dat nu in verband met je toekomstige generaalschap? Jou domkop, was het antwoord, begrijp je dan niet, dat mijn fortuin gemaakt zou zijn, als ik bij mijn aan komst te Moritzberg maar gezorgd had: dat de keizer behoorlijk acht op mij sloeg? Daar heb je Sétines, die vroeger wachtmeester bij de huzaren was ge weest. Die zou ook eens voorrijder spelen, toen de keizer het oog op hem liet vallen en zei, dat hij een veel te knap militair was, om zich daartoe te vernederen en liever maar dadelijk dienst moest nemen bij de groote ar mee. En wat is er toen gebeurd? Die zelfde Sétines werd ordonnans-officier en nog geen volle twee jaar later stond hij als generaal aan de spits van een divisie. Waarom zou diezelfde weg niet even goed voor mij hebben opengestaan? Maar die lamme postmeester met zijn verliefden kijk, als ik hem hier had, sloeg ik hem de hersens in; die vent, ik zeg hel nog eens, die was de be werker van mijn ongeluk. En als het ongeluk eenmaal pleizier heeft om je een poets te spelen, ga dan je gang maar, dan is de kans toch verkeken. („D'. v. N. BS") WIJ, WIJ GAAN UIT RIJDEN, 't Was Zondag. En 't was warm. Het was niet warm, omdat het Zondag was. Evenmin was het Zondag om den buitengewonen hoogen stand van den thermometer. Neen,'een en ander was een toevallige samenloop van omstan digheden. Alhoewel het ook al weer niet zoo geheel toevallig was, bijal dien genoemde Zondag in den zomer viel en het dan gewoonlijk warm is. Eu datum èn temperatuur staan ech ter in nauw verband met de geschie denis, dewelke volgt. 't Was Zondag. Dit beleekende voor de familie Honinglip, als voor dutizende anderen een vrijen jjag. En, daar het tevens warm was (nh ziet u, aandach tige lezer, dal u beide begrippen te verwerken krijgl) dacht het hoofd des Hujsgezfns Honlinglip de bedde gelegen heden te moeten aangrijpen. Dies sprak 'hij tot zijne huisvrouw en tot zijne dochter: „Het is vandaag zulk een schoon weer en do afgeloopen maand was me niet onvoordeelig, me dunkt we moes ten eens uit rijden gaan. Moeder, trek met spoed je beste spullen aan. Dora, mijn kind, loop, vlieg naar neef The odoor en laai hem mei vrouw en zoon klokke half twaalf hier zijn, ik-zelf bestel een lanaouwer met „Eén paard," zei vrouwlief. „Natuurlijk," bevestigde de man. Óm kwart vóór twaalf verbrak het getrappel van één mager paard de stilte der ZondagSche straat. Vóór alle ra,men uit de buurt vertoonden zich, bij deze gebeurtenis, vele hoofden van mannen, vrouwen en kinderen en op de 'gczicnlén zag men? verwondering, spot, naijver en minachting. Van de woning recht tegenover Ho ninglip bleven vitrages en gordijnen, 'horren en zonneblinden onbewogen, maar men wist de gansche familie daar achter gemobiliseerd. „De kif," zei de vrouw. Dan stapte men in. Vijf in het niet te ruime rijtuig en de zoon der ge- nooaigden op den bok, naast den koet sier. I „Wagenmenner," bedisselde de gast heer, „ziet hier voorloopig drie goede sigaren. Rijd ons over Koedijk en Graspoelen naar Meerburg; we keeren dan langs Kikkerweide terug." Hoe verder het rijtuig de straat uitreed, hoe verder de buren zich uit de ra,men bogen en bij het omslaan va,n den hoek, stond de buurt op straat en besprak het geval. 't Was warm. Dit wist u al. Men zat in hel rijtuig on de warme kus sens tegen elkaar gedrongen en de zon schroeide onbarmhartig op deze op eengepakte lading. Neef Theodoor: ,,De zomer is toch maar alias." Z'n vrouw: Ze kunnen voor mijn part de winder inmaken." De heer Honinglip: „Er gaat maar niets boven een rij toertje als het zulk schoon weer is." Z'n echlgenoole: „Hé, wat brand de zon en de lucht is precies zakjesblauw." De dochter: „O, wat zal m'n hoed verschieten." v Aan den einde rondde zich een don kere wolkenrand cu groole wit-grijze lappen seneuroen zich hiervan los en zeilden door de lucht en wierpen reu zenschaduwen op de landerijen, aan weerszijden van den stoffigen weg. Het discours werd algemeen en wer kelijk geanimeerd. Ter afwisseling zong neef Theodoor, die korist was, een lied en allen deden bij het refrain braaf mee. Men was toen op den rechten on- beschutten weg naar Meerburg en nog bijna een half uur van deze plaats verwijderd. Iemand bevond alsnu, dat de lucht zoo raar begon te doen. Direct in formeerde Honinglip hij den koetsier. Deze weerkundige draaide zich even naar het gezelschap achter hem: ,,'lzal nog a,l meevallen, denk ik; een klein onweertje, denk ik." De zakjesblauwe kleur van zoo juist had plaats gemaakt voor die van hard steen of slappe chocolade-melk. Dan vielen er zes, twaalf, twee en dertig regendroppels als glazen knikkers, wel ke zich weldra lot snoeren vereenigden en het zweet-vochtige transport alras doornat kletste. Onder de aanmerking ,,'t is maar een buitje," liet de aanlegger van het feest de koets dichtmaken. De ietwat ver regen ne telg van neef Theodoor werd verzocht binnen te komen. Hij deed zulks. Dt-ed nog meer: hij verhoogde zeer de emperattuur in liet gesloten rijtuig. „Het lijkt een hoogoven," overdreef de gastheer. „Goed voor de rimmetiek," meende z'n vrouw. „D'r legen," meende Theodoor. Te Meerburg trof men hel niet. De eenige uitspanning bleek m'éêr dan ge vuld met de leden van het „terend'' voetbalgezelschap „Sint Cornet A Pis ton". Alleen de waranda was vrij. Hier stond één groen-geverfde bank, waar op de familie en de koetsier naast elkander plaats nam. En daar deze ruimte meer lang dan breed was, zaten allen met de beenen in den stroo menden regen, behalve de zoon van neef Theodoor, die de leuning als zjt- ling gebruikte. „Zes vrijsters op een bankje," mees muilde mijnheer Honinglip, „Hé, hoe flauw," kwam a'n echt- genoote. ,,'n Biertje „Graag, mijnheer," interrumpeerde de koetsier. „Verrekskuzeer; ga "t halen," ro yaal de Honinglip, „en laten ze tevens wat cognac brengen. Dat droogt op." De echtgenoote: kéék. De dochter: vermoedde. Na 'n tijdje kwam de koetsier terug. De cognac volgde. De regen pijpsteelde. Het gilde teerde. De familie zat naast elkaar, en zweette.... (Dit in verband met dien warmen dag). ,,'t Is maar een buitje," bemoedigde de honingzoete gastheer. „Zeg maar bui," somberde z'n ega. „Ik zeg altijd maar," orakelde d' echlgenoole van neef Theodoor, „m regen komt zonneschijn." „Als ie dau maar gauw is," bru- laaide haar vochtige telg. ,,'t Bier is bestig," vond Jan de koetsier. Na'een wanhopig langen pleisterlijc. zou men dan maar weer terug rijdeu. ,,'k Ben dóórgezeten," klonk de di agnose van Honinglip. „Anders ik wel," bromde neefmans. Dan borg men zich wederom op in het broeikas-achlïg vehikel. En onder 'n stortbui ging het over de Kikkerweide. huistoe. Alleen om het gesprek a,an den gam te houden, boog neef Theodoor zich uit het portierraam en raaide den koet sier met: ,,'t Schijnt te regenen vrind, de straten slaan zop uit." ,,'t Mag geeu naam hebben," kwam het antwoord. „Mensch-lieve-nog-an-loe, wat is 'l hier heet," zuchtte de gastvrouw. Twee a drie stemmen: „en of." Bij! 't afscheid nemen vóór Honing- lips echtelijke woning dankte neef The odoor, ook namens vrouw en zoon, voor den voortreffelijken namiddag. Z'n vrouw openha.rtigde er achter aan: „Toe schiet op, ik moet me gaan verschoonen." Mevrouw Honinglip sloot de conver satie door het gezelschap te verkon den: „Het zal wel een avondregentji worden." Nog was het Zondag toen allen weer goed en wel thuis waren. En nog was het warm. Maar, 't was een blijde dag. FERDINAND. »p Dinsdag 28 Juni 1921 bij opbod, en op Dinsdag 5 Juli 1921 bij afslag en combinatiën, telkens des avonds 7 uur, in bet Café „Het Wapen van Haar lem" aan de Nieuwesloot, van den Heer KERSSENS, ten over staan van den notaris van de volgende PAKHUIS MET AFZ. BOVEN WONING EN HUIS EN ERF, daarnaast, aan de Lindegracht nos. 21 en 19, reap, groot 52 e.A. en 48 c.A. Huis en pak huis, onverhuurd, dadelijk te aanvaarden, het bovenhuis thans nog verhuurd aan IJssels, komt spoedig ledig. DRIE HUIZEN en ERVEN aan de "Verlengde Landstraat, 110Sfto 12 en groot 91, 92 en .3 c.A. Verhuurd aan Porck, de Mug en Smovenberg, elk voor o per week. Te aanvaarden by betaling der kooppenningen onder gestandcloening der huren HUIS, ERE en TUIN, aan de Noorderkade No. 60, groot Ja. 83 c.a. Onverhuurd. Dade- «jk te aanvaarden. Laatst be woond geweest door de Jong. Inlichtingen worden gegeven ten kantore van voornoemden notaris aan de Breedstraat te Alkmaar. IWeikgeit \uT? e,0i)ien besle melkaeit bij Wed. W. STUIFBERGEN, W Gote planten. JbTAPPuuP ui00(! gele Pinten. Koopt niet op Zondag. voor Uw fietstochten een Wij hebben uitsluitend eerste klas merken, als: NEW HUDSON, ROVER, BRAMPTON, T0USSA1NT, j DIAMANT. Brengt een bezoek aan onze j magazijnen. Geen verplichting tot koopen Prijzen vanaf f 70.vol- s; komen gegarandeerd. 1 Duo Stoeltjes in ruime sor-1 H teering vanaf f 2. Juist grootezending ontvangen i Alkmaar, Zaadmarkt 66 en 68 j Telefoon 236. Woning. Een woning te huur, staande aan den Jan Glijnisweg, Heer-Hugowaard (Zd.). Te bevragen bij A. GROOT, Oterleek. notaris HILBRAND te Obdam, zal Dinsdag 28 Juni I92S publiek verkoopen in 't Waar land a. 's middags 3 uur ten sterfhuize van D. DEKKER Jz., tegen contant geldeen Kat met wagsn, partij zakken, ploeg, egge en ander Landbouwgereedschap, Divers HUISRAAD w.o. bed den met toebehooren, stoelen, ta lels, kasten enz. b. onmiddellijk daarna in het café ,de Tortelduif" (waarin sedert jaren met succes een brandstoffenhandel wordt uit geoefend), met dorsch, kapberg, ioods, erf en bouwland in het Waar land gem. Harenkarspel, samen groot 39 A. 20 c.A. in perceelen en massa. Behoorende tot de na latenschap van den heer D, DEK KER jz, en te aanvaarden bij de betaling. SPECIAAL ADRES VOOR Beleefd aanbevelend, H BE BOEff, VEKSCHEMEfd: voor UITGAVE: fry» t I's-Ijs t a... VERKRIJGBAAR BIJ: Weg met de VIJZEL-, SCHEPRADEREN en WIND MOLENS welke U bij windstilte in den steek laten, 't Is alles uit den ouden doos, kost veel kracht cn bezorgt U niet voldoendo water. Neemt proef en overtuigt U van een installatie naar de eischen des tijds, welke U in alle opzichten tevreden zal stellen. Ontbiedt of vraagt inlichtingen bij den vertegen woordiger van de BENZ Co. Rlieiniscbe MotorenInbrick Actiengesellschaft te Mannheim, den heer voor prima goed passend is en blijft rDr. SCHOLIA» Inrichting voor féiaat- en Reparatiewerk Kinderwagen. Kinderwagen le koop, beige kleur, Landslraat 56, Alkmaar te A1 ik sia ar, op Vrijdag den 8 Juli 1921 bij opbod en op Vrijdag den 15 Juli d.n.r. bij aislag, telkens des namiddags 1 uur, precie- 2 uur beginnen, in Café Cen tral" aan het Hofplein, ion over staan van den te Alkmaar ge- vestigden Notaris te EG3I0ND AAN ZEE, tegenover hot Eurhausforrein op den hoek van da Boulevard en Wilhelminaetraat, met terras en groot open erf, prachtig uit zicht op zee en Quincn, voorzien van bliksem afleiders, gae- cn waterleiding, bevattendebene denverdieping, (zaal 10 X G ^L)> vestibule, woonkamer, keuken, provisiekamer, badkamer, gruo- tcn drogen kelder, 5 closets, urinoir, i e ve? dieping 2 X 2 kamera cn suite, zijkamer, 2 keukens, gang, 2e verdieping, zaal cn 6 kamers. Voorts ziju diverse kamers voorzien van kasten en stook- geleidingen. Twee afzonderlijke opgangen. Totale oppervlakte 6 A. S-i c.A. Dadelijk te amivaarden. Do sleutel is te bevragen bij den beer J. lLAAUBOER, Aannemer, Voorstraat teEgmoncl aait Zee. Verdere inlichtingen verstrekt genoemde notaris ten zijnen kan tore aan de Breedstraat A 10 to Alkmaar.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 7