Limonade
M-fiestaurant „li in»".
cieel Adresboek
tal- ei PiiMiiilai,
P.
MM 13,
„Hst Zeehuis,"
SCHOLIEREN,
P. POLDERMAN,
psrcselen te ALKMAAR
betrouwbaar Msrk rijwse!
Waarland (Harenkarspel),
Is alom verkrijgbaar.
SCHOENWERK,
Een mislukte generaal
Wij, wij gaan uit rijden
te Alkmaar,
K!r. A P. H. DE LANGE,
Koopt
ÏGüssaini Rijwielmspzijn,
A. HILDERING,
een dubbel Woonhuis
Znmer
is op komst en daarmee de warme
dagen, zorgt ervoor
in huis te hebben; ze lescht de
dorstige kelen van jong en oud,
I. RUIMT.
Groote verscheidenheid in
Foto-toestellen en Ama
teur-artikelen.
Bij aankoop van toestel
len goed onderricht gratis.
Bezoekt Sn Alkmaar
Geacest
iederen Zaterdag en Zondag vanaf 6 uur nm.
Bergerpoort 7.
SPG6RSTRIHT 38,
RUUHIRR.
Bergen-Binnan, Bergen aan Zee en Schoort.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD, ALKMAAR
Bureau NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD.
J. VRASDONK, Bergen.
SECRETARIE, Schoorl.
Smederij eu Maehiaewerkp 1 aais
f© sê land g©m, lijp© (N,H.)
JTJB2
STEUNZOLEN helpen U heslist afdoende.
BROCHURES EN CONSULT GRATIS.
Mr. A. P. H. DELAN3E,
UitsiU'.SEd geschikt vcc s*
kinder vaoantie-kvlcnis, her-
steiUnnsacrd of IvjteJ, pen
sion en Simehpeorii.
EEN MISLL.1.T GENERAAL.
Hans, bijgenaamd de Rosser, pochte
dilnvijis, dal hij voor öen groot heer
in de wieg was gelegd, dat hij zelfs
generaal had kunnen worden, indien
liet geluk hem gunstig was geweest.
Het was echter nogal moeilijk eenigeu
samenhang te vinden, dat de vader van
Hans tol zijn dood toe geen an-iere
functie luifl uitgeoefend dan die van
pcstlooper.
Maar zeg eens, Hans, zei op zeke
ren dag een van de oudste leden der
broederschap" in het a.fé „Het Dors-
stigo Hert noe is dat fortuintje je dan
zoo ontsnapt"?
Dal zat ik je vertellen, zei Hans.
."a weet, dat ik mijn goeden join 'u tijd
in Dujtschland lieb doorgebracht. En
daar, daar in dat verwensentc land, is
het geluk mij voorbij geloopen. In het
jaar 13 moet je weteu, was ik al een
flink opgeschoten' jongen, zonder dat ik
nog nooit iels anders voor den kost had
gedaan, dan voor mijn vader brieven
ca pakketten weg te brengen. De oude
man zei wel eens, dat ik mij liever op
een ambacht moest toeleggen en deze
en gene durfde mij wel een luiaard,
een straatslijper noemen, maar ik liet
mijn vader en de buren praten wat zij
wilden en ik ging mijn eigen gang.
Die goede zielen, daclit ik bij mij zèl-
ven. zijn nog altoos gehecht aan de
ouderwelsciie idee om van een knap
pen jongen een werkezel te maken;
en zooveei heb ik al gemerkt, dat wer
ken de weg niet is, om vooruit te
komen.
't Zul mij nooit uit de gedachte
gaan, teen ik op een morgen bij onzen
nieuwbakken postmeester juist een pak-
keL had algegeven, dat 'daar de heele
hora opeens in rep en roer kwam. Reeds
l&nge dagen had het er in huis al een
gov.xvaige Bombarie gegeven, dat 'de
ITanschen D*;tschiand waren binnen-
gelt.-Jkken en dus kan je begrijpen wat
er te doen was, toen plotseling een
koerier te paard als een razende de
straat kwam ophollen en onzen eer-
zanien burger op vrij hoogen toon
toesnauwde:
Binnen twee uren drie rijtuigen
en twaalf paarden klaar hebben voor
ilen keizer, hoor je. De route naar
Dresden over Moratzberg.
En weg was de vent.
Ik wou, dat 'je toen die benauwde
gezichten eens gezien had. Heere be
ware mij. Keizer Napoleon in aantocht
De postmeester stond ons dan ook zoo
versuft ;aian te gapen, of hij zeggen wou
Wat nu gedaan?
Gelukkig, dat zijn huishoudster in
zulke gevallen niet zoo licht van haar
stuk was lo brengen. Was die er niet
bij 'geweest, dan geloof ik ook zeker,
dat er Van de heele boel niets ware
terecht gekomen.
En ik moei je zeggen, 't was een
liefhebberij, zoo knaphandig, als zij er
zich doorheen wist te slaan. Eerst de
staljongens ieder een paar fikscne oor
vijgen toegediend, "om ze wat courage
in te peperen en toen gauw hier en
da,ar een beetje brommen, om haar au
toriteit te doen gelden. Kort en goed,
een half uur vóór den bepaalden tijd
wals alles kant en klaar.
Maar o wee. Met al die drukte
had niemand er aan gedacht, wie er
voor voorrijder moest spelen. Dat gaf
weer een consternatie. Volgens het re
glement moest de postmeester daarin
voorzien, of hij1 moest zelf die taak op
zich nemen, en die twee dingen waren
hier ten eenenmale onuitvoerbaar:
vooreerst omdat er niemand bij de
hand was, die daartoe de noodige kor
daatheid bezat, en teil tweede omdat
de postmeester zelf met trekpaarden
wist om te gaan, maar nog nooit in
der. zadel had gezeten. Nu was goede
raad duur; binnen een kwartier wero
de keizer verwaent, en nog geen voor
rijder present, 't zag er ook leelijk uit.-
Doen juist in dit critiek oogenbïik
was nel mij of ik onverwacht een in
geving greeg; althans er stond voor
mij op eens "een heele toekomst van
grootheid en roem voor den geest,
dat ik er van duizelde. Nu 'ot hooit,
dacht ik bij mij zeiven; het oogenblüc
van courage dat over mijn levenslot
en over mijn roem bij de nakomeling
schap moei'beslissen, is eindelijk daar.
Hans, hou je goed.
En i« hield me dan ook ferm ge
noeg, zou ik zeggen, als je maar eens
nagaat, dal de postmeester, louter van
schrik en ontsteltenis, reeds de koorts
op het lijf had gekregen; ja zelfs 'de
Huishoudster, die voor geen klein ge-
rucntje vervaard was, had van be
nauwd acid de vlucht naar de keuken
genomen.
Kortom, te midden van dat rumoer
was ik de eeltige die bedaard Icon blij
ven. Kort en goed, tien minuten later
stond ik voor den spiegel mij zelf af
te vragen, of ik werkelijk dezelfde Hans
was of niet. Die glimmende hoed, 'die
witte das, dal blauwe huisje met roo-
den kraag, dat rood vest met koperen
knoopon, aie wit lederen broek en ho ca
ge laarzen met sporen, die gele hand
schoenen en het sierlijk zweepje, kijk
het een met het ander was dan ook
meer dan genoeg om alle lieve meisjes
het hoofd op hol te brengen, zoodra,
ik mij in mijn volle waardigheid in
den zadel zou vertoonen.
Alles was nu gereed. Eindelijk daar
klonk in de verte de trompet van de
koerier en jawel daar kwam de kei
zerlijke stoet aanzetten. In een wip
waren de paarden ontspannen; ouder
het gapen van de verbaasde volks
menigte kwam ik uit den stal te voor
schijn en dat bracht ik er zóp goed
af, dat mijn vertooning inderdaad veel
meer effect maakte dan de heele
staatsie van keizer Napoleon. Ik pos
teerde mij voor het keizerlijk rijtuig,
salueerde Zijne M,ajesteit militairement
en daar ging het regelrecht op Morilz-
berg aan, dat vonken uit de straat-
steenen mij achterna vlogen.
Mannen, er zijn in het menschelijk
leven schoone, onvergetelijke Gogen-
blikken, die iemand nooit uit net ge
heugen gaan; maar om u naar waar
heid te beschrijven, wat er toen in mijn
ziel omging, dat is mij onmogelijk.
Zoo iets laat zich alleen gevoelen. Lou
ter dat idee, dat ik den tocht van
Europa's heerscher bestuurde, dat de
grootste veroveraar, de geweldigste
vorst van zijn tijd, aan mijn geleide
was toevertrouwd, dat allo slagboomen
cerniedig voor mij worden ter zijde
gedraaid, en dat ik den Franschen mo
narch moest aanwijzen welke richting
hij in Duitschland had te volgen, kijk,
bij 'dat idee alleen zou ik nu, den lam-
lendigen postmees-ter van Callingen,
nog wel voor den kop willen slaan.
Je moet wetefl, in het eerst ging
alle sprefect, maar een uur buiten Cal
lingen staat een handwijzer, en daar
meel je dan natuurlijk kiezen links
of reents. Links gaat naar Moritzberg,
rechts naar 'Colt en links was dus de
weg, dien ik den keizer had aan te
wijzen. Maar ja wel. Zoo had de schim
mel het niet begrepen. De rakker, mbet
je begrijpen, ban te Moritzberg vijf jaar
voor de diligence geloopen en op die
route meer zweepslagen dan haver op
gedaan, geen wonder dus, dat hij aan
dien linkschen weg verduiveldi het land
had. Daarbij kwam, 'dat onze postmees
ter een goed oogje had op een rijk
weeuwtje te Colt en daar een keer of
drie in de week met den schimmel
aankwam om een visite te maken, maar
voor zijn compagnon een dubbel voer
haver uitliep, terwijl het ongeluk wou
dat het dien morgen juist weer de ge
wone visitedag was.
Enfin, nauwelijks krijgt de rekel de
handwijzer in het oog of hij vliegt als
een pijl uit den hoog rechtsom den weg
op naar Colt en of ik al aan den
teugel en het gebit rukte, dat hem de
tanden uit den bek scheurde, allemaal
larie. De hondsvot lxad het zich een
maal in den kop gezet, dat hij op zijn
gewoon pleizierritje naar de weduwe
was uitgestapt.
Stél u eens voor in welk een ha.ch.e-
lijken toestand ik mij bevond, want
aaar de postiljon van het keizerlijk rij
tuig zich volgens zijn instructies ver
plicht rekende, den voorrijder te vol
gen, draaide de heele stoet natuurijk
mee aen weg op naar de vrouw van on
zen postmeester. Heere bewaar me. Dat
weru me daiar een gevalletje. Als ik er
a.an denk, dan rijzen me nog de haren
te berge. Het zweet bralt me uit, lou
ter va.n angst. De vermaledijde schim
mel, of eigenlijk, die ezel van een post
meester, had me daar nou in eens met
zijn malle vrijere mijn heele toekomst
berooid; want uitkomen moest het èn
keizer Napoleon was nog al een lieve
jongen voe.r iemand, die hem bij den
neus had genomen.
Een van de postiljons kreeg het ein
delijk in den neus, dat 'de boel ver
keerd liep. Die vent bezat gelukkig
nog versland genoeg om bij bet tol
huis aan een zijweg de noodige infor
maties te nemen en dadelijk .links om
keert" te maken. Mijn schimmel, het
ware beeld v.an vooruitgang, s'Loorde
er zich bedroefd weinig aan, "wat er
achter hem voorviel en holde maar
recht toe op zijn doelwit aan en kwam
niet eer tot* bedaren voordat hij met
al zijn dartele kuren, vlak voor den
sla], waar hij wezen moest, zeker uit
vrees dal ik mij op de harde straat-
sleenen zou bezeren, mij heel voorzich
tig op een zacliten mesthoop u]t 'den
zadel had! geworpen.
Daar lag dan de groole wegwijzer
van den machtigen keizer totaal ge-
rifmeera. Ik stond daar voor het oog
van het 'volk, dat van alle kanten toe
stroomde, als het erbarmelijkste sujet
op den wijden aardbodem. 'En wat
school mïf toen over? Niets' anders
dan mij door de staljongens onder de
pomp te laten afpoetsen en des avonds
weer stilletjes naar huis te keeren.
Daar heb je nu de heele historie.
Maar, Hans, vroeg een der aan
wezigen, dat is nu goed en wel; maar
hoe slond dat nu in verband met je
toekomstige generaalschap?
Jou domkop, was het antwoord,
begrijp je dan niet, dat mijn fortuin
gemaakt zou zijn, als ik bij mijn aan
komst te Moritzberg maar gezorgd had:
dat de keizer behoorlijk acht op mij
sloeg? Daar heb je Sétines, die vroeger
wachtmeester bij de huzaren was ge
weest. Die zou ook eens voorrijder
spelen, toen de keizer het oog op hem
liet vallen en zei, dat hij een veel te
knap militair was, om zich daartoe te
vernederen en liever maar dadelijk
dienst moest nemen bij de groote ar
mee. En wat is er toen gebeurd? Die
zelfde Sétines werd ordonnans-officier
en nog geen volle twee jaar later stond
hij als generaal aan de spits van een
divisie.
Waarom zou diezelfde weg niet even
goed voor mij hebben opengestaan?
Maar die lamme postmeester met zijn
verliefden kijk, als ik hem hier had,
sloeg ik hem de hersens in; die vent,
ik zeg hel nog eens, die was de be
werker van mijn ongeluk. En als het
ongeluk eenmaal pleizier heeft om je
een poets te spelen, ga dan je gang
maar, dan is de kans toch verkeken.
(„D'. v. N. BS")
WIJ, WIJ GAAN UIT RIJDEN,
't Was Zondag. En 't was warm.
Het was niet warm, omdat het Zondag
was. Evenmin was het Zondag om den
buitengewonen hoogen stand van den
thermometer. Neen,'een en ander was
een toevallige samenloop van omstan
digheden. Alhoewel het ook al weer
niet zoo geheel toevallig was, bijal
dien genoemde Zondag in den zomer
viel en het dan gewoonlijk warm is.
Eu datum èn temperatuur staan ech
ter in nauw verband met de geschie
denis, dewelke volgt.
't Was Zondag. Dit beleekende voor
de familie Honinglip, als voor dutizende
anderen een vrijen jjag. En, daar het
tevens warm was (nh ziet u, aandach
tige lezer, dal u beide begrippen te
verwerken krijgl) dacht het hoofd des
Hujsgezfns Honlinglip de bedde gelegen
heden te moeten aangrijpen.
Dies sprak 'hij tot zijne huisvrouw
en tot zijne dochter:
„Het is vandaag zulk een schoon
weer en do afgeloopen maand was me
niet onvoordeelig, me dunkt we moes
ten eens uit rijden gaan. Moeder, trek
met spoed je beste spullen aan. Dora,
mijn kind, loop, vlieg naar neef The
odoor en laai hem mei vrouw en zoon
klokke half twaalf hier zijn, ik-zelf
bestel een lanaouwer met
„Eén paard," zei vrouwlief.
„Natuurlijk," bevestigde de man.
Óm kwart vóór twaalf verbrak het
getrappel van één mager paard de
stilte der ZondagSche straat. Vóór alle
ra,men uit de buurt vertoonden zich,
bij deze gebeurtenis, vele hoofden van
mannen, vrouwen en kinderen en op
de 'gczicnlén zag men? verwondering,
spot, naijver en minachting.
Van de woning recht tegenover Ho
ninglip bleven vitrages en gordijnen,
'horren en zonneblinden onbewogen,
maar men wist de gansche familie daar
achter gemobiliseerd.
„De kif," zei de vrouw.
Dan stapte men in. Vijf in het niet
te ruime rijtuig en de zoon der ge-
nooaigden op den bok, naast den koet
sier.
I „Wagenmenner," bedisselde de gast
heer, „ziet hier voorloopig drie goede
sigaren. Rijd ons over Koedijk en
Graspoelen naar Meerburg; we keeren
dan langs Kikkerweide terug."
Hoe verder het rijtuig de straat
uitreed, hoe verder de buren zich uit
de ra,men bogen en bij het omslaan
va,n den hoek, stond de buurt op straat
en besprak het geval.
't Was warm. Dit wist u al. Men
zat in hel rijtuig on de warme kus
sens tegen elkaar gedrongen en de zon
schroeide onbarmhartig op deze op
eengepakte lading.
Neef Theodoor: ,,De zomer is toch
maar alias."
Z'n vrouw: Ze kunnen voor mijn
part de winder inmaken."
De heer Honinglip: „Er gaat maar
niets boven een rij toertje als het zulk
schoon weer is."
Z'n echlgenoole: „Hé, wat brand de
zon en de lucht is precies zakjesblauw."
De dochter: „O, wat zal m'n hoed
verschieten." v
Aan den einde rondde zich een don
kere wolkenrand cu groole wit-grijze
lappen seneuroen zich hiervan los en
zeilden door de lucht en wierpen reu
zenschaduwen op de landerijen, aan
weerszijden van den stoffigen weg.
Het discours werd algemeen en wer
kelijk geanimeerd. Ter afwisseling
zong neef Theodoor, die korist was,
een lied en allen deden bij het refrain
braaf mee.
Men was toen op den rechten on-
beschutten weg naar Meerburg en nog
bijna een half uur van deze plaats
verwijderd.
Iemand bevond alsnu, dat de lucht
zoo raar begon te doen. Direct in
formeerde Honinglip hij den koetsier.
Deze weerkundige draaide zich even
naar het gezelschap achter hem: ,,'lzal
nog a,l meevallen, denk ik; een klein
onweertje, denk ik."
De zakjesblauwe kleur van zoo juist
had plaats gemaakt voor die van hard
steen of slappe chocolade-melk. Dan
vielen er zes, twaalf, twee en dertig
regendroppels als glazen knikkers, wel
ke zich weldra lot snoeren vereenigden
en het zweet-vochtige transport alras
doornat kletste.
Onder de aanmerking ,,'t is maar een
buitje," liet de aanlegger van het feest
de koets dichtmaken. De ietwat ver
regen ne telg van neef Theodoor werd
verzocht binnen te komen. Hij deed
zulks. Dt-ed nog meer: hij verhoogde
zeer de emperattuur in liet gesloten
rijtuig.
„Het lijkt een hoogoven," overdreef
de gastheer.
„Goed voor de rimmetiek," meende
z'n vrouw.
„D'r legen," meende Theodoor.
Te Meerburg trof men hel niet. De
eenige uitspanning bleek m'éêr dan ge
vuld met de leden van het „terend''
voetbalgezelschap „Sint Cornet A Pis
ton".
Alleen de waranda was vrij. Hier
stond één groen-geverfde bank, waar
op de familie en de koetsier naast
elkander plaats nam. En daar deze
ruimte meer lang dan breed was, zaten
allen met de beenen in den stroo
menden regen, behalve de zoon van
neef Theodoor, die de leuning als zjt-
ling gebruikte.
„Zes vrijsters op een bankje," mees
muilde mijnheer Honinglip,
„Hé, hoe flauw," kwam a'n echt-
genoote.
,,'n Biertje
„Graag, mijnheer," interrumpeerde de
koetsier.
„Verrekskuzeer; ga "t halen," ro
yaal de Honinglip, „en laten ze tevens
wat cognac brengen. Dat droogt op."
De echtgenoote: kéék.
De dochter: vermoedde.
Na 'n tijdje kwam de koetsier terug.
De cognac volgde. De regen pijpsteelde.
Het gilde teerde. De familie zat naast
elkaar, en zweette.... (Dit in verband
met dien warmen dag).
,,'t Is maar een buitje," bemoedigde
de honingzoete gastheer.
„Zeg maar bui," somberde z'n ega.
„Ik zeg altijd maar," orakelde d'
echlgenoole van neef Theodoor, „m
regen komt zonneschijn."
„Als ie dau maar gauw is," bru-
laaide haar vochtige telg.
,,'t Bier is bestig," vond Jan de
koetsier.
Na'een wanhopig langen pleisterlijc.
zou men dan maar weer terug rijdeu.
,,'k Ben dóórgezeten," klonk de di
agnose van Honinglip.
„Anders ik wel," bromde neefmans.
Dan borg men zich wederom op
in het broeikas-achlïg vehikel.
En onder 'n stortbui ging het over
de Kikkerweide. huistoe.
Alleen om het gesprek a,an den gam
te houden, boog neef Theodoor zich
uit het portierraam en raaide den koet
sier met: ,,'t Schijnt te regenen vrind,
de straten slaan zop uit."
,,'t Mag geeu naam hebben," kwam
het antwoord.
„Mensch-lieve-nog-an-loe, wat is 'l
hier heet," zuchtte de gastvrouw.
Twee a drie stemmen: „en of."
Bij! 't afscheid nemen vóór Honing-
lips echtelijke woning dankte neef The
odoor, ook namens vrouw en zoon,
voor den voortreffelijken namiddag.
Z'n vrouw openha.rtigde er achter
aan: „Toe schiet op, ik moet me gaan
verschoonen."
Mevrouw Honinglip sloot de conver
satie door het gezelschap te verkon
den: „Het zal wel een avondregentji
worden."
Nog was het Zondag toen allen weer
goed en wel thuis waren. En nog was
het warm.
Maar, 't was een blijde dag.
FERDINAND.
»p Dinsdag 28 Juni 1921 bij
opbod, en op Dinsdag 5 Juli
1921 bij afslag en combinatiën,
telkens des avonds 7 uur, in
bet Café „Het Wapen van Haar
lem" aan de Nieuwesloot, van
den Heer KERSSENS, ten over
staan van den notaris
van de volgende
PAKHUIS MET AFZ. BOVEN
WONING EN HUIS EN ERF,
daarnaast, aan de Lindegracht
nos. 21 en 19, reap, groot 52
e.A. en 48 c.A. Huis en pak
huis, onverhuurd, dadelijk te
aanvaarden, het bovenhuis thans
nog verhuurd aan IJssels, komt
spoedig ledig.
DRIE HUIZEN en ERVEN
aan de "Verlengde Landstraat,
110Sfto 12 en groot 91, 92
en .3 c.A. Verhuurd aan Porck,
de Mug en Smovenberg, elk voor
o per week. Te aanvaarden
by betaling der kooppenningen
onder gestandcloening der huren
HUIS, ERE en TUIN, aan
de Noorderkade No. 60, groot
Ja. 83 c.a. Onverhuurd. Dade-
«jk te aanvaarden. Laatst be
woond geweest door de Jong.
Inlichtingen worden gegeven
ten kantore van voornoemden
notaris aan de Breedstraat te
Alkmaar.
IWeikgeit
\uT? e,0i)ien besle melkaeit bij
Wed. W. STUIFBERGEN, W
Gote planten.
JbTAPPuuP ui00(! gele Pinten.
Koopt niet op Zondag.
voor Uw fietstochten een
Wij hebben uitsluitend eerste
klas merken, als:
NEW HUDSON, ROVER,
BRAMPTON, T0USSA1NT, j
DIAMANT.
Brengt een bezoek aan onze j
magazijnen.
Geen verplichting tot koopen
Prijzen vanaf f 70.vol-
s; komen gegarandeerd.
1 Duo Stoeltjes in ruime sor-1
H teering vanaf f 2.
Juist grootezending ontvangen i
Alkmaar, Zaadmarkt 66 en 68 j
Telefoon 236.
Woning.
Een woning te huur, staande aan
den Jan Glijnisweg, Heer-Hugowaard
(Zd.). Te bevragen bij A. GROOT,
Oterleek.
notaris HILBRAND
te Obdam, zal Dinsdag 28 Juni
I92S publiek verkoopen in 't Waar
land
a. 's middags 3 uur ten sterfhuize
van D. DEKKER Jz., tegen contant
geldeen Kat met wagsn,
partij zakken, ploeg, egge en ander
Landbouwgereedschap,
Divers HUISRAAD w.o. bed
den met toebehooren, stoelen, ta
lels, kasten enz.
b. onmiddellijk daarna in het café
,de Tortelduif"
(waarin sedert jaren met succes
een brandstoffenhandel wordt uit
geoefend), met dorsch, kapberg,
ioods, erf en bouwland in het Waar
land gem. Harenkarspel, samen
groot 39 A. 20 c.A. in perceelen
en massa. Behoorende tot de na
latenschap van den heer D, DEK
KER jz, en te aanvaarden bij de
betaling.
SPECIAAL ADRES VOOR
Beleefd aanbevelend, H BE BOEff,
VEKSCHEMEfd:
voor
UITGAVE:
fry» t I's-Ijs t a...
VERKRIJGBAAR BIJ:
Weg met de VIJZEL-, SCHEPRADEREN en WIND
MOLENS welke U bij windstilte in den steek laten, 't Is
alles uit den ouden doos, kost veel kracht cn bezorgt U niet
voldoendo water. Neemt proef en overtuigt U van een installatie
naar de eischen des tijds, welke U in alle opzichten tevreden
zal stellen. Ontbiedt of vraagt inlichtingen bij den vertegen
woordiger van de BENZ Co. Rlieiniscbe MotorenInbrick
Actiengesellschaft te Mannheim, den heer
voor prima goed passend
is en blijft
rDr. SCHOLIA»
Inrichting voor féiaat- en Reparatiewerk
Kinderwagen.
Kinderwagen le koop, beige kleur,
Landslraat 56, Alkmaar
te A1 ik sia ar,
op Vrijdag den 8 Juli 1921
bij opbod en op Vrijdag den
15 Juli d.n.r. bij aislag, telkens
des namiddags 1 uur, precie-
2 uur beginnen, in Café Cen
tral" aan het Hofplein, ion over
staan van den te Alkmaar ge-
vestigden Notaris
te EG3I0ND AAN ZEE,
tegenover hot Eurhausforrein
op den hoek van da Boulevard
en Wilhelminaetraat, met terras
en groot open erf, prachtig uit
zicht op zee en Quincn, voorzien
van bliksem afleiders, gae- cn
waterleiding, bevattendebene
denverdieping, (zaal 10 X G ^L)>
vestibule, woonkamer, keuken,
provisiekamer, badkamer, gruo-
tcn drogen kelder, 5 closets,
urinoir, i e ve? dieping 2 X 2
kamera cn suite, zijkamer, 2
keukens, gang, 2e verdieping,
zaal cn 6 kamers.
Voorts ziju diverse kamers
voorzien van kasten en stook-
geleidingen. Twee afzonderlijke
opgangen. Totale oppervlakte
6 A. S-i c.A.
Dadelijk te amivaarden.
Do sleutel is te bevragen bij
den beer J. lLAAUBOER,
Aannemer, Voorstraat teEgmoncl
aait Zee.
Verdere inlichtingen verstrekt
genoemde notaris ten zijnen kan
tore aan de Breedstraat A 10
to Alkmaar.