„ONS BLAD"
HÜ
1 1
NOORDERBAN K
BANK - ASSOCIATIE
WEITIIM an E9NPEIT21034 an HDIEjlREEHI 100!
Mo. 2 Zandblad 10 Ots
Binnenlandsch üeuws,
FEUILLETt )N
Onder Valsche Vlag
14e JAARGANG
Bureau: HOF ALKMAAR. - Telefoon: JBSBSSÏÏ»-^8
Fa. W. APPKL Jr.
Gesst en letter.
VAN BES PUIT BE VUM
EINDHOVEN-
De strüd tegen de muggen.
ALKMAAR - HOORN
Verstrekt crediet
in Rekening-courant en tegen
accept.
Gemengd Nieuws
Kapitaal en Reserven f 19.500.000. -
Direct.: K. VAN NSENES Jr.
PPWI
No. 220
ZATERDAG 2 JUL! 1921
00RD-H0LLAN DSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar 2.
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
1» 11 .J. II. 11t- .^11X JL1Jr A,
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Gt r\ X. X 4 JC r r, r~ r r~
Al!e drukwerken zonder uitzondering
PB !J S.
De diplomaten hebben zich nu enkele
jaren onledig gehouden om den faillieten
oorlogsboedel af te wikkelen. liet ging er
om, hoeveel de overwonnenen konden en
dus moesten betalen; hoe de „oorlogsmis
dadigers" zouden worden gestraft, hoe de
landen zouden worden verdeeld.
Het had er den schijn van, alsof den
laaisten tijd het evenwicht weer een weinig
hersteld werd.
Duitschland betaalt en biedt waarborgen;
ontwapent zich en spreekt te Leipzig
"echt over zijn eigen landgenooten wegens
misdaden tijdens den oorlog tegenover den
vijand begaan.
Op den handel ,is de laatste hoop ge
richt voor een volledig herstel. Wanneer
de volkeren elkaar maar weer in vrije con
currentie op de wereldmarkt kunnen ont
moeten, zullen de oude grieven wel uit
slijten. Aldus had men gedacht.
Nu ontvingen wij een verhaal van wat
dezer dagen in Engeland voorviel en dat
nu juist niet hoopvol klinkt.
Zondag j.l. is voor 't eerst een Duitsche
stoomtrawler aan den vischafslag te
Grimsby aangekomen. Het was de „Wil
helm Reniold" P. G. 296 uit Gcestermündc,
die mei toestemming van de Engelsche re
geering daar zijn visoh kwam lossen.
Van een schipper-ooggetuige vernamen
wij, welk een schandelijke behandeling de
Duitsche vissoliers daar hebben ondervon
den.
Eerst was de „Wilhelm Reniold" naar
Huil gegaan, maar daar weigerde men het
schip te lossen. Daarop stoomde het schip
naar Grimsby, waar het Zondagmorgen
aankwam, natuurlijk onder groote verba
zing en veel bekijks van de Engelsche be
volking.
Dat bleef den geheelen dag zoo, maar er
gebeurde niets bijzonders.
Maandagmorgen om 5 uur werd met
het lossen van het schip begonnen. AJs
fartor van het schip trad de Engelschman
op. Toen de partij visoh was ge-
"rscheidene Engelschen aan
alles op het schip letler-
*v. ie vermei*.
De ruilen van de stuurkast en van de
patrijspoorten werden ingeslagen en de
stukken glas vlogen in de machinekamer
tosschen de machines. De netten, zeilen,
boeien enz. werden aan stukken gesneden.
Alles wat los was aan dek, ging over
boord; het electriseh licht werd vernield.
Toen deze vandalen aan boord kwamen,
was de schipper weg. Deze was door den
factor meegenomen naar den wal. Een
van de opvarenden van de .„Wilhelm Rei-
nold' heeft de vernieling nog trachten le-
Beroemde „SEtSSCsMS"
Fornuizen Holi. IJzermapzij'n v/h.
BE WILD, Alkmaar,
Laai over de Botersiraat
koopbaar, wat nog 't minst erg was, want
de reeds geloste visch wilde ook niemand
keopen. Ket schip had een volle lading
prachtige, waardevolle viseh aan boord.
Welke is de conclusie hieruit?
Men heeft zich te veel va-stgokkirrap-i aan
de letter van overeenkomsten, sancties,
geldelijke waarborgen enz.
Voor een wijziging in den ouden geest
van haat en wrok, voor het blusscnen van
tien oorlcgspecsf, is niets gedaan. En dit
verzuim gaat zich nu wreken.
voorjaar gelegd door de wijfjes, die dezen
en e i ouden. Hij stond met wel 20 En-j ^winter den dans zijn ontsprongen; pas
gelschen om zich heen en smeekte hen in
l Engelsch kalm te blijven. Tiet mocht
niet baten.
De Engelschen waren woest en toen de
Duilschers naar beneden vluchtten, wier
pen zij ze met visch en vischplanken ach
terna.
I oen de vcridpliixg (onder de oogen der
Engelsche poülfë; waarvan er zelfs één aan
boord was), voltooid was en er geen
houtje meer los op 't dek was, werd de
stoomtrawler door de Engelsche politie op
sleeptouw genomen en verderop verhaald.
Was de vernieling steeds onder groote
hurrah's geschiedt, een gebrul steeg op,
toen tenslotte de vernielers op het Duit
sche schip de Engelsche vlag hesehen.
De meeste visoh was vertrapt en onver-
In Noord-Holland is, zooals men weet,
een campagne op touw gezet tegen de
malariamug. Vijfentwintig ploegen zijn.
in den afgsloopen winter aan het werk
zooveel mogelijk om de broedplaatsen dier
insecten te vernietigen.
Is nu de malaria in de provincio ver
dwenen
Geen sprake van! Dat mocht men ook
niet verwachten, betoogt dr. II. Alden-
hoff, geneeskundig inspecteur van de
Volksgezondheid in een artikeltje,
waarin hij er op aandringt den strijd
tegen de voor de volksgezondheid zoo
gevaarlijke beestjes voort te zetten.
Wij onfleenem er- het -volgende aan:
„Waar in het vorige ;najaar het aantal
met rnalariaparasieten besmette muggen
groot werd gevonden, en dus de kans
om door een muggestesk te worden 'be
smet toen groot was (het resultaat van.
dien steek in het late najaar komt her
haaldelijk pas in het voorjaar als een
malaria-aanval tot uiting; gedurende den
winter blijft besmetting verborgen), kon
reeds worden voorspeld, dat het aantal
voorjaarsgevallen groot zou zijn. Dit is
op vele plaatsen zoo uitgekomen en op
grond daarvan heb ik reeds van vele
zijden -zelfs van geneeskundigen
moeten hoor en, dat de campagne niets
boeit opgeleverd. Deze gevolgtrekking is
niet juist en voorbarig; de malariageval-
len die totdusver voorkomen, berusten
voor een goed deel op besmetting in het
vorzgo najaar. Pas nu zijn do malaria
muggen lichting 1921 aanwezig, d.w.z.
die, die zijn ontstaan uit eitjes in dit
verlaging niet intreden, dan veroordeele
men daarom de genomen maatregelen nog
niet, daar het best mogelijk is dat pas
na het dooden van een groot aantal
wijfjes gedurende eenige winters 'n der
gelijke invloed zal hebbben, dat de dicht
heid van de anopheles zooveel is ver
minderd, dat de besmettingskans wer
kelijk zooveel daalt, dat zich dat in een
duidelijke vermindering der malariage-
vallen uit.
Zij, die de zaak in vollen omvang over
zien, blijven vertrouwen stellen in 0e
gevolgde methode. En wat doet nu de
malariabestrijding in den zomer? Andere
methoden van bestrijding verdelging
van broedplaatsen, stelselmatige chinine-
bohandeling der bevolking, gaasbsscher-
ming komen als algemeene overlieids-
bostrijding-middelen, naar bet oordeel der
bevoegde deskundigen, voor Noord-Hol
land niet i n aanmerking, ook al niet met
bet oog op de beschikbbare gelden, die
naar bun meening met veel grooter nut
tig effect bewaard moeten blijven voor
de wintercampagne, wat dan ook de be
doeling is. Toch heeft bet verdelgen van
muggen ook in den zomer groot nut;
vooral in de buizen en in de stallen Van
buizen, waarin malarialijders voorkomen,
waar dus de aanwezige muskieten mala-
riaparasieCenboudend bloed zuigen en dus
weer andere personen kunnen besmetten.
Kon mon alle muskieten in die buizen
dooden, dan zouden er geen besmette
muskieten overblijven, daar goen dier
soort bier te lande, voor zoover be
kend, voor malaria vatbaar is. Maar dit
geregeld dooden ven muskieten in den
zomer in de buizen en stallen kan niet
door de overhoid worden ter band ge
nomen, daar dit te veel geld zou kosten.
Maar overigens moet het geschieden door
de bewoners zelf en dat is eigenlijk een
Jdeine moeite. Mon vaogo se, voord in
dé slaapvertrekken en wel tegen bét val-
Ten van de robemeriiig op de ramen en
latei- .tegen don zolder met een gl
waarin een dot, gedrenkt met petroleum;
op ccn stok, hetgeen de beste metbode
is. Wil men de muggen buiten zijn We
ning houden, betgeen natuurlijk bet
incest afdoend is, dan passe men, in de
allereerste plaats voor de slaapkamers
prakti ebo goasbescherming toe, zóó aan
gebracht, dat ook bij opschuiven van
ramen ontstaande spleten dicht blijven."
over bet meisje heengingen. Het kind
kreeg ernstige verwondingen aan borst en
onderlijf en imoest per auto naar het
Jiosioitaail worden gebraefht.
Een halve Ion vermist. Een kantoor-
looper van een effectenfirma alhier was
gisteren uitgezonden met een portefeuille,
welke effecten en banknanier bevatte.
Bij smans terugkomst bleek bet geld
f 54.000 berdwenen.
EEN WELWILLEND BEAMBTE.
in Juli en Augustus krijgen wij den
zomeriop der malaria, berustend op do
aanwezigheid van vele muskieten, dis de
besmetting van mensch op monscb over
brengen. Deze gelegenheid tot overbren
ging en daarmede het aantal malaria-
gevallen, zal natuurlijk afbangen van bet
aantal voor die overbrenging beschikbare
muskieten; zijn er dezen winter vele be
vruchte muggen wijfjes gedood, en heb
ben die dus niet eerder baar 200-tal
eieren gelegd, dan is bet zeer denk
baar, dat bot aantal muskieten en daar
mede het besmettingsgevaar dezen zomer
geringer is, hetgeen zich dan pas zal
moeten uitspreken in een vermindering
van het aantal malariagevallen in Juli,
Augustus en September, en verlaging
van den zomertop. Daarop boude men
dus zijn aandacht gespannen. Mocht die
DE KOEKHAKKER.
Wij lezen in de „D. Cl.":
Een schippersknecht wandelde gisteren
laiJgs de mid denstand sten tonstelling- te
Delft. Iïii liep er binnen en kwam in den
tuin le land, war het koekslaan zijn bij
bijzondere aandacht trok. De man liet
zich het hoekijzer geven en begon te slaan
Eenmaal, twee-maal, driemaal, vier
vijf.... zes....
„Meneer," zei de k nek verkoon ér, „zoudf
u eerst niet betalen?"
„Komt i-n orde" was bet antwoord en
de s-öhipperskneeiht ging door, sloeg koek,
koek en nog eens koek. Tot hij eindelijk
half razend het koekifzer uit handen gaf.
Hii had voor f 23 kockgeslagen, maar
helaas had hij geen geld. De politie heeft
den man meegenomen. Er staan nog twee
•kisten vol skikgehlagen koeken klaar voor
den tijd dat de man zijn schuld zal heb
ben leafgost.
ONGELUK OP EEN RENBAAN.
Bij de te Kerkrade gehouden rennen is
door slechte afzetting der baan een onge
luk gebeurd. Bij de Iaatset ronde in de
hinderaisrenfen begaf zich het 9-jarig
dochtertje van den heer S. in de baan,
en werd door één der renners omverge
reden, waarna nog verschillende paarden
De „Post van Ho-Hand," een weekblad
voor Nederlanders, die in Duitscbland
wonen en dat- te Berliïn verschijnt, bevat
het verhaal van de bejegening,, welke een
echtpaar, dat van Dui.fischland naar Ne
derland kwam, aan het ptaatskaarfenlo
ket te Nieuweschans op Pinkster-Maan
dag ondervond.
Het luid* als volgt:
Man: Mijnheer, twee kaartjes .de
klas naar.
Klerk: Kosten f 4.20.
Man: Asjeblieft menheer, vüf galden
Klerk (barsch): Afgepast geld! (schuift
het geld weer terug).
Man: Miiniheer, we komen uit Duitsch
land en hebben geen afgepast geld.
Klerk: Kan me niet schelen, afgepast
gefld of-geen kaartjes.
Man: MiVheer, we komen hier, om
mhai moeder de laatste eer te bewüzen en
zouden gaarne zien, dat u wisselt (een
passagier had juist klein geld gegeven)
over drie minuten gaat de trein al.
Klerk: Kan me niet schelen.
Man (vraag* aan alle omstanders of ie
mand een gulden kan wisselen, niemand
heeft klein geld-).
Een onbekend heer: Hier heeft u een
•kwrijrtje, dan kunt u passen.
Man (weer aan het loket): Alstublieft
min'heer.
Kfcsfk: 't Is vijf centen ie, veel, ik
neèm lïet niét aan.
Man: Dan kunt u die vijf centen, die er
te veel zijn, behouden.
Man (een minuut voor vertrek van den
trein): Wel donder(de vrouw houd't
hem tegen)wefisclit u het te doen of wil
u mii-n bloed aan het koken brengen 1
Klerk: Dit keer zal ik het dan maar
doen.
Man tot vrouw: Goddank! (krijgt de
kaartjes, beiden ijlen naar den trein en
vegen zich het zweet van het gezicht).
De redactie van „De Post" heeft een
exemplaar van liaar blad aan de superieu
ren van dezen welwillenden beambte ge
zonden.
OP DEN ZOLDER VAN EEN ONVOL
TOOID HUIS.
Bij een bezoek, dat iemand' met zijn
vrouw bracht aan de in aanbouw zijnde
lmizen in de Hemonystraat te Zutphen,
hoorde deze plotseling stemmen boven
zich klinken. Een klein meisje zei, „moe
der, daar is ook een juffrouw 1"
En inderdaad. De zolder van het nog
niet vol Looide huis bleek door een gezin
bewoond.
Wat was het geval? zegt de Zutf. Crt.
Eenige maanden geleden werd een per
ron-controleur van Lage Zwaluwe naar
Zulphen overgeplaatst. Hij kwam er,
maar hij liet zijn gezin in Lage Zwaluwe
achter, totdat liet op straat werd gezet
iia eenige keeren uitstel van de Hüurcom-
missie verkregen te hebben.
In Zutjphen was ook geen woning te
krijgen. Wel werd het gezin een woning
de Hemonystraat toegewezen, maar de
ze was nog niet gereed.
Intusschen was het voor het gezin we
gens bijzondere omstandigheden zelfs
noodig. Be man vroeg verdunning alvast
een woning te betrekken, maar hij kreeg
hiertoe geen verlof, van het bestuur der
woningen, noch van, Gemeentewerken
maar ten einde raad betrok hij in alle
stille een zolder in een der in aanbouw
zijnde huizen.
Kantoor MLKMAARBREEDSTRA&T tl
CorréEpondenïschap HOORN. GROOTE fl0ORDf4f
CredSgSeat, Deposito's, Aan- en ¥srkeep van Eflesten.
ALLE BANKZAKEN.
ONZE SCHOONE MOEDERTAAL.
„Voor 't laatste bericht en alvorens in
strengheid te plaatsen van 'tgoed'keuren
der voorbeihouidene wet de séhatplichtigen
met het vereffenen van hanaa achterslaan
de belastingen en hunne aangifte op de
belastingen van de inkomsten van 1920
zijn vriendelijk verzocht van de zelfde
sroedig binnen te brengen ev hun achter
lijk te effenen zonder uitstel."
Ziedaar de tekst van e;n waarschu
wing, die aan de belastingplichtigen te
Temcuzen (Zeeland) werd toegezonden.
En de heer die deze taal schroef, sol
liciteert naar den post van ontvanger, op
grond zijner kennis va de Vlaamische taal.
Inderdaad, as men 't nog eens naleest,
zal men er Ncdcrlandsohe woorden in
ontdekken.
ZONDER WONING.
Zonder woning wat hittere ellen
de ligt in deze weinige woorden besloten.
Maar als zóóveel misère in dezen jain-
mervollen lijd heeft ook het gemis van
een onderdalk veel van het schrijnende
verloren; wordt de massa door het alle-
daagsclie van het geval althans nog maar
zelden geroerd. Todh zijn er uitzonderin
gen, Godlof.
Woensdagmorgren, vertelt de „Msb."
werd onze aandacht getrokken door een
volksoploop voor Erasmus. In wijden
kring stonden de toeschouwers om een
der banken hij het beeld, waar men lede
ren dag ze kan zien zitten, de veronge
lukten der maatschappij, schipbreukelin
gen op de levenszee.
Nu en dan werd de kring verbroken
en drukte een medelijdend toeschouwer
den stakkers een aalmoe» in de hand.
Alledaagsohl
Zoo zouden we er ook over gedacht
banken menschen zaten, frisch van uiter
lijk en knap in de kleeren.
Ze zijn uit d'r huis gezet, mijnheer,
lichtte ons een jeugdig omstaander in,
en hebben juist de meubeltjes die ze niet
meer kunnen sjouwen verkocht".
Een vrouw zat op de bank vol wee
moed en schaamte, met drie kindertjes,
wier blozende wezens, getuigend van on-
besef met den treurigen toestand, zoo tra
gisch bij het moederleed afstak.
Daar kwam de man en we slapten op
hem af, om te informeeren wat er eigen
lijk aan schortte.
Héél even beducht, dat we misschien
wel van de politie hem zouden verja
gen wegens het veroorzaken van een
volksoploop, vertelde hij al ras in doffe
apathie van zijn kommer.
In Den Haag hadden ze eeD onderdak
gehad in het Tehuis voor Onbehuisden.
man wordt werkloos, zoekt, doch kan
niets vinden.... konden zoo niet blijven,
trokken weg
,Maar wat nu liieT? Heb je hier dan
meer kans?"
.Ach mijnheer ik trek naar Alimelo,
mijn geboorteplaats ziet u; daar zullen ze
me wel helpen
Welk schrijnend leed.
Maar alledaagscli niet waar?
We voelen dat zoo niet meer.
Doch bet goedhartige Rotterdamsche
puibliek dacht daar anders over. Nauw,
waren we ter informatie op den man af
gestapt, of de ban van verlegenheid
scheen verbroken, de kring trok zich sa
men en weldra waren de stakkers het
middelpunt van de als om strijd hulp
biedenden. Het ging wat ondoordacht en
niet planmatig; de moeder wist niet zoo
gauw welke uitnoodiging aan le nemen,
tot ze ten langen leste met haar kroost bij
een medelijdend] vrouiwske een stebigen
maaltijd kon gaan gébruiken. De man on
dervend de goedhartigheid onzer brave
Rotterdammers op weer andere wijze, di*
zijn geldbuidel bollen deed.
Een alledaagsclh gevalwe gevei
het grif toe; zoo velen zijn er dakloos.
Maai- niet alledaagscli was die heerlijk;
wedstrijd in liefdadigheid.
De Rotterdammer is een goed slag volk
(TWEEDE NEDEBLANSÖHE
KATHOLIEKENDAG
Zooals reeds eenige maanden geleden
is medegedeeld, zal de tweede algemeene
Katholiekendag niet gehouden worden ir
1921, doch in do eerste relft van 1922.
Thans kan aan deze mededeeling wor
den toegevoegd, dat het hoofdbestuur ir
zijn onlangs gehouden vergadering heeft
vastgesteld, dat de tweede Nederlandsen?
Katholiekendag gehouden zal worden in
de Knksterweek van het volgende jaar,
en wel op Dinsdag, Woensdag en Don
derdag 6, 7 en 8 Juni 1922.
Tevens is besloten, dat deze Katho
liekendag zal plaats hebbben. te Nijme
gen.
COLLECTE YOOB, DE K. S. A.
Op 3 Juli of een volgenden vrijen
Zondag zal, gelijk men weet, een kerk-
eolleete gehouden worden ten bate van
het Centraal Bureau der K. S. A.
Mocht er nog iemand gevonden wor
den worden die niét overtuigd is van
de noodzakelijkheid om deze collecte
krachtig te steunen, dan zij hem het
volgende in herinnering gebracht:
1. Het Centraal burea hruaeht sinds
zijn oprichting ongeveer negenduizend so
ciale adviezen uit (d.i. plm. 600 per
jaar)verspreidde twee en een half mil-
lioen vlugschriften en vliegende blaad
jes; organiseerde zeven Sociale Weken,
reeds drie groote mondelinge cursussen
voor voormannen in de vakbeweging,
tweemaal een schriftelijken cursus in so
ciologie en economie; bestreed het bios
coop-gevaar door oprichting van een
f'ilmverhuur-centrale en lichtbee'denserie;
gaf een maandschrift uit; en bevorderde
op velerlei andere wijzen ons katholiek
sociaal leven en de volksontwikkeling.
2. Het voortbestaan en de zoo noodign
uitbreiding van dit Breauu is slechts mo
gelijk, wanneer door een groote op
brengst van de colleöte de financieels
nood kan worden opgeheven.
3. Het Centraal Bureau is de instel
ling, die onze K. S. A. niet missen kan.
4. De K. S. A., dit is de Centrale van
Katholieke Sociale Actie, werd door
Paus Pius X in zijn encycliek II fer-
moproposito een voor alles noodige or
ganisatie genoemd.
5. Ons Doorluchtig Episcopaat, dat be
sloot te bepalen, dat deze collecte zou
gehouden worden, gaf gaarne zijn uit-
drukkelijken wensch te kennen, dat de
K. S. A. en het Centraal Bureau zullen
worden in stand gehouden en tot steeds
hoogere bloei gebbracht.
Niemand blijve derhalve in gebreke om
hetgeen in zijn vermogen is bij te dragen
tot instandhouding en versterking onzer
onmisbare Centrale: de K. S. A. door met
groote vrijgevigheid de collecte te
steunen.
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
TWEEDE DEEL.
30.
„Ik
kan
mij maar niet
tegen de gedachte, dat die man gewich
tige redenen heeft, om op deze wijze
tegen ons op te treden, en al uw hoofd
schudden en uw tegenspreken is niet
in staat mij daarvan af te brengen."
Max haalde de schouders op. „Dat
wordt langzamerhand bij u een idee
fixe. Welke redenen zou hij kunnen
hebben buiten de reeds genoemde
„Hij vreest ons, Max. Onze aanwe
zigheid in deze streek moet voor hem
op de eene of andere v/ijze gevaarlijk
zijn, daarvan ben ik overtuigd."
Max lachte. „Ik geloof, dat gij in
novellen en romans zooveel van ver-
valschte testamenten en dergelijke
onmogelijke dingen hebt gelezen, dat
SU begint spoken op klaarlichten dag
zien."
„De toekomst zal leeren, wie van
5 beden kelijk beeft..",
„Nu, dan zullen wij voorloopig ons
best doen elkander niet zenuwachtig
te maken. Hier is nu het boschje, waar
van ik u heb gesproken. Hebt gij lust
er door te wandelen Guthbridge is
'niet hier, dus hebben wij niet te vree
zen hem te ontmoeten."
Helena stond een oogenblik stil.
„Neen," zeide zij dan, „ik wil zijn
grond niet betreden, en het minst in
zijn afwezigheid."
„Eigenlijk hebt gij gelijk, maar voor
een enkelen keer kondet gij wel ontrouw
worden aan uw principe. Om de waar
heid te zeggen is het ook minder het
boschje, dat ik beoog, dan wel de bank.
Ik heb dezen morgen reeds een langen
W8ë gemaakt, gelijk gij weet, en een
beetje rust in de schaduw der boomen
zou niet kwaad zijn."
Dralend en met tegenzin gaf Helena
toe, en volgde haar broers dwars over
het stuk land, dat het boschje van den
weg scheidde. Dichte braamstruiken
schenen hun den doortocht te willen
beletten, maar een eindje verder be
vond zich een opening, die wijd genoeg
was om hen door te laten.
„Zoo, nu zijn we er," zei Max, toen
zij eindelijk onder het koele dak der
bladeren voortwandelden. „Is het hier
niet heerlijk
Toen zij zoo verder het boschje in
gingen, kwamen zij spoedig aan een
weg, die, naar het scheen, in den Iaat
sten tijd veel gebruikt was.
Helena bleef staan. „Max, zullen
wij niet liever teruggaan Het staat
mij wezenlijk tegen, hier verder in te
sluipen Hoe zullen wij onze aanwezig
heid hier verklaren, indien iemand ons
hier aantreft
„Men zal ons niet gemakkelijk voor
houtdieven aanzien, kind, daarvan
kunt gij zeker zijn."
„Stil ik hoor stemmen...."
Beiden luisterden. Er was geen twij
fel meereenige personen kwamen
nader. Eenige seconden later werd een
ouderwetsch wagentje zichtbaar, dat,
door een jong meisje voortgeduwd,
langzaam voortrolde.
„Elfriede I" riep Max
Onwillekeurig was hij de aankomen
den eenige schreden te gemoet gegaan
nu bleef hij staan en ging op zijde om ze
voorbij te laten. Elfriede groette, ter
wijl zij geweldig bloosde en zeer ver
legen scheende oude vrouw echter,
die In het wagentje zat, keek de beiden,
die haar zoo onverwacht in den v/eg
kwamen, nieuwsgierig aan.
Helena trad glimlachende naderbij
maar op hetzelfde oogenblik gaf de
oude vrouw een gil en richtte zich
alsof zij geëlectriseerd werd, uit hare
half liggende houding op.
„Wat is er tante Elfriede bleef
verschrikt staan.
„De zoon van Robertriep deze
uit, terwijl zij hare handen naar Max
uitstak. „Niet waar, gij zijt.... u is.,
zijn zoon
Max was te zeer verbaasd om een
antwoord te kunnen vinden. Was dit
boschje dan behekstdat hij er zich
niet kon wagen zonder den een of ander
door zijn verschijnen schrik en angst
aan te jagen
Helena staarde sprakeloos van den
een op den andere. Plotseling viel haar
een gedachte in. Dat moest die oude
kindermeid zijn, waarvan Constance
had gesproken. Mijnheer Gutbridge,
wiens gevoellooze onbarmhartigheid
haast spreekwoordelijk was geworden,
gaf haar reeds sedert jaren het genade
brood.
Helena had die omstandigheid bui
tengewoon vreemd gevonden, maar
zonder er verder over na te denken,
of misschien te vermoeden, dat die
buitengewone edelmoedigheid van den
bezitter van Guruguh wel in verband
kon staan met de geschiedenis haars
vaders. Maar nu werd het haar als met
de snelheid van den bliksem duidelijk,
dat die gebrekkige, oude vrouw daar
den sleutel had tot het geheim, waarvan
zij het bestaan vermoedde en waarvan
de oplossing nu misschien mogelijk
werd.
Haastig naderde zij het wagentje.
„Van wien spreekt U Heeft u onzen
vader gekend
„Uw vader was Robert.Robert
Wallhagen, de neef van
„Den heer Braunsberg
De vrouw knikte. Ik heb hem ge
kend, zeker ik heb hem gekend. Hij
was pleegzoon, mijn lievelingGij
t#s zijn evenbeeld," ging zij voort,
terwijl zij hare bevende jianden vouw
de. „Heeft hij u nooit over zijn oude
Tita gesproken
Max zag hoe zij vol verwachting den
blik op hem richtte, kon zich echter op
het oogenblik niets daarvan herinne
ren.
„Heeft hij nooit van mij gesproken
herhaalde de oude vrouw langzaam
Nu schitterde zijn oog. „Zeker heeft
hij dat gedaan," hernam hij op har
telijken toon. Eene oude, haast ver
dwenen herinnering was hem^eensklaps
weer duidelijk geworden. Zijn vader
had hem eens op eene wandeling van
zijne vroegere kindermeid verteld en
had haar een goede, trouwe ziel ge
noemd. Deze kindermeid moest Tita
zijn.
„Dat wist ik," Rep de oude vrouw
verheugd uit. „Hij had een goed hart,
en, ofschoon ik nooit meer iets van hem
gehoord heb, wist ik toch, dat hij mij
niet vergeten had."
„Neen, hij heeft u niet vergeten,"
bevestigde Max„u heeft de plaats
zijner overleden moeder met trouwe
liefde ingenomen, dat weet ik uit zijn
eigen mond. Hij noemde u altijd een
der beste vrouwen op de wereld."
„Zeide hij dat De oude oogen
vulden zich met tranen. „O, mijn
goede, beste jongen, o, waarom moest
gij verdreven worden uit het-huis, dat
u van rechtswege had moeten toebe-
hooren Waarom moest gij sterven,
terwijl ik nutteloos, gebrekkig schepsel
nog leef." -
i v (Wordt vervolgd).