„ONS
BLAD"
pm
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
FEUILLETf >N
Onder Vaische Vlag
14e JAARGANG
Abonnementsprijs:
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
f 400-, f 200,-, f 100,-, f 6O,f 35,-, f 15,-.
Brieven uit Frankrijk
"gemengde buitenl. be
richten.
DE HUICHELENDE COM
MUNISTEN.
No. 223
WOENSDAG 6 JULI 192/
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
HKT BEVOLKINGSVRAAGSTUK
IN FRANKRIJK.
Kei is een niet te weerspreker feit
dat Frankrijk gebukt gaat onder het
tekort aan arbeidskrachten, vooral
in het landbouwbedrijf. Men gevoelt
thans maar al te sterk den invloed
van het geringe aantal geboorten, van
de ontvolking die in den loop der jaren
heeft plaats gevonden. Het is niet
alleen de oorlog die Frankrijk beroofd
heeft van een groot aantal jonge man
nen, die hun leven voor het vaderland
hebben gegeven. Zeker, 1 y2 millioen
mannen, in de kracht van hun leven
weggerukt, het is een ontzaggelijk ge-
taf dat ook in de toekomst van invloed
zal zijn op de toename der bevolking.
Maar reeds lang daarvoor was een groo-
te afname van geboorten waar te ne
men. Andere oorzaken hebben daartoe
geleid, het verlangen vrij en onafhanke
lijk te kunnen leven, zonder de zorgen
van een groot gezin, zich financieel
ruimer te kunnen bewegen, in één
woord om het leven in volheid te genie
ten, hebben zij hun eerste plicht ver
zaakt. Zij vergaten daarbij dat juist
het gezinsleven de grootste vreugde
biedt en het kind de zonnestraal is
in het menschelijk bestaan.
Enkele cijfers om dien achteruitgang
voor den oorlog duidelijk te maken.
In 1880 bedroeg het aantal geboorten
in Frankrijk 920.000 terwijl het in 1911
slechts 742.000 bedroeg, de kindersterf
te was er ook grooter dan in andere lan
den, ongeveer 20 op de duizend, tegen
17 en 16 in Duitschland en Engeland
en zelfs 14 in Zweden en Noorwegen.
Holland staat tusschen deze laatsten in.
De oorlog heeft als op zoovele andere
punten Frankrijk ook op dit punt wak
ker geschud. Men heeft ondervonden
hoe betrekkelijk gering het aantal sol
daten was dat men in den strijd kon
voeren, en men vroeg zich af, zouden
wij niet eerder en vlugger hebben over
wonnen indien onze bevolking om
vangrijker was geweest. Doch niet deze
vraag is het die ten slotte de belang
Stelling waard is, niet of meer mannen
opgeleid kunnen worden, om het vader
land te dienen, niet of een oorlog gebaat
tou zijn geweest met nog meer slacht
offers, is van beteskonis, er is een hoo-
gere wet, die de vrijwillige ontvolking
verbiedt. En het al of niet gehoorzamen
aan die Godswet, die tevens een natuur
wet is, brengt met zich mee de welvaart
en vooruitgang van een bevolking of
den zedelijken en materieelen achter
uitgang. Men heeft, God zij dank, de
oogen niet gesloten, die geopend waren
door den oorlog en van alle kanten
wordt er op aangedrongen, worden
maatregel er getroffen orn de groote
'ezinnen ih gunstiger levensvoorwaar
den te plaatsen. Niet zonder angst
tag men de toekomst tegemoet, rees
het spook van een verdere ontvolking
op, dat de statistiek maar al te duide
lijk in cijfers had uitgedrukt, en die
aantoonde dat Frankrijk in 1950,
minstens 4 millioen inwoners minder
zou tellen als op dezelfde wijze werd
voortgegaan. Wij moeten dankbaar
zijn dat thans een kentering is gekomen,
maar alvorens te wijzen op de verschil
lende maatregelen, die getroffen wor
den, dienen wij echter er op te wijzen
dat slechts een inniger geloof en een
absolute gehoorzaamheid aan de wetten
der kerk het resultaat kan brengen
dat men van menschelijke voorschrif
ten en materieel gunstige levensvoor
waarden verwacht. Indien niet het be
sef doordringt dat ieder kind een ge
schenk van God is en de gezinsvreugde
verhoogt, zal het weinig baten of een
regeering de groote gezinnen bevoor
deelt.
Minister Clemenceau heeft indertijd
een commissie in het leven geroepen
om dit vraagstuk, de toename der be-
voUing, te onderzoeken. Twee ge
dachten gaven leiding aan de eventueel
mies toekennes bij de geboorte, voor
rechten schenker, aan groote gezinnen,
vrijstelling van belasting en militairen
dienst, en de formaliteiten aan het hu
welijk verbonden, vereenvoudigen.
Vooral de financieele voorrechten ver-
diene onzen goedkeuring. Het is niet
meer dan billijk dat zij, die grootere
zorgen en lasten dragen en door hun
vele kinderen het land onschatbare
diensten bewijzen, op deze wijze tege
moetkoming ondervinden. Zonder twij
fel zal in deze richting worden voort
gegaan. Reeds hebben verscheidene
landbouw-organisaties het goede voor
beeld gegeven en een van de grootste
heeft sedert 1 Januari belangrijke be
palingen vastgesteld. Zij keert een
premie aan haar leden uit van 50 frs.
per maand én wel gedurende twee
maanden vóór en twee maanden na de
geboorte van het kind. Bovendien geeft
zij premies en wel maandelijksche, 10
frs. voor het derde, 10 frs. voor het vier
de, 15 rs. voor het vijfde en 20 frs.
voor het zesde en volgende kind tot
deze den 14-jarigen leeftijd hebben
bereikt. De groote bedragen hiervoor
noodig, worden verkrégen doör bijdra
gen in evenredigheid tot het aantal
Hectaren grond dat de leden bezitten
en dat ongeveer 4 frs. per Hectare
bedraagt. Nog is het aantal niet groot
dat bijdragen in deze kas stort, maar
de instelling is nog te nieuw om reeds
de gehoopte resultaten bereikt te kunr
nen hebben. Het wijst er in ieder geval
op hoe men doordrongen is van het idee
dat een toename van bevolking een
dringende eisch voor Frankrijk is.
Op hygiënisch gebied, om de kinder
sterfte tot geringere afmetingen terug
te drijven wordt ook met kracht ge
werkt en de op het oogenblik aller aan
dacht trekkende tentoonstelling van
moederschapszorg is een bewijs dat men
zich bewust wordt van de verheven
taak, die het menschdom in dit opzicht
heeft te vervullen.
Geen land dat een vruchtbaarder
bodem heeft dan Frankrijk, maar dat
zoozeer de krachten mist om een rijken
en vollen oogst binnen te halen. Moge
de toekomst ons toonen dat er thans
werkelijk een verandering ten goede
js gekomen, mogen vooral zedelijke,
maar ook materieele voordeelen er
toe mede werken, de bevolking van
Frankrijk in belangrijke mate te doen
toenemen. Voor de toekomst van
Frankrijk is het noodig'dat ieder, er
van harte instemt met dat zonnige
gezegde „Als het kindje binnen komt,
juicht gansc'n het huisgezin."
Parijs 20 Juni 1921. Mr. P. v. S.
De toestand in leriand.
De stand der onderhandelingen.
De geheele pers is öplimis>tisc.h gestemd
ten aanzien van de onderhandelingen over
•den vrede voor Ierland. De „Times" zegt:
In kringen, waar eenige dagen geleden nog
getwijfeld word, of de Valera voor het
houden van een conferentie naar Londen
zou komen, acht men den toestand door de
conferentie gisteren te Dublin, gewijzigd.
Het wordt nu niet alieen mogelijk, maar
zelfs waarschijnlijk geacht, dat de Valera
Lloyds George's uilnoodiging zal aanvaar
den.
De „Times" en andere bladen zeggen
voorts, dat Maandagavond officieel te Du
blin werd medegedeeld, dat Smuts te Du
blin zou aankomen en met De Valera en
andere Iersc'he leiders een onderhoud zou
hebben. In officieele kringen ie Londen
verklaart men, dat Smuts' bezoek van par
ticulieren aard is. Hoe het ook zij, con
cludeert de „Times", het bezoek zal van
het hoogste belang zijn.
Lord Midielon deelde bij zijn terugkeer
van de conferentie te Dublin met de Va
lera in een interview te Holyhead mede,
dat hij tot zijn spijt niet in staat was, bij
zonderheden van het resultaat der confe
rentie te geven, daar de afgevaardigden
waren overeengekomen, thans niets voor
publicatie mee te deelen. Voor zoover hem-
te nprnp" zeil' betrof, had hij reden om voldaan le
n maatregelen. Men wilde pre-'zijn over de gemaakte vorderingen. Hij
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
TWEEDE DEEL.
32.
„Dat is het juistik weet niet, wat
ik moet doen. Gij moet mij tijd laten
urn er over na te denken."
„Wij komen over eenige dagen weer
hier, aanstaanden Zondag bijvoor-
oeeld, en dan zult gij ons zeggen,
waartoe gij besloten zijt."
Tita schudde het hoofd. „Mijnheer
Guthbridge komt tegen het einde der
veek terug. Hij zou ons hier kunnen
vinden."
„Dat zou nog niets zijn 1" riep He-
'e,:a. „Wij behoeven hem niet te vree-
t8r> menschen van zijn siag zijn altijd
lafhartig."
„Neen, neer., gedurende zijne aan
wezigheid op Guru-gun moogtgij geen
kon niet meer mededeelen, dan dat men
eenige beslissingen had genomen.
Lord Oranmore, eveneens geïnterviewd
deelde mede, dat het verlangen naar vrede
den boventoon voerde.
De Valera en de Dublin Universiteit.
De Engelsche bladen melden, dat De
Valera candidaat is gesteld voor het Chan-
cellor-schap der nationale universiteit van
Ierland, ter vervulling der vacature, ont
slaan door het overlijden van den katho
lieken aartsbissoh-op van Dublin.
Sir Harry Brittain gewond.
De correspondent der „Daily News" seint
dat het parlementslid Sir Harry Brittain,
die thans als leider eener groep Britsehe
journalisten een officieel bezoek aan Bel
gië brengt, met nog twee andere journalis
ten gewond werd in een automobielongeluk
in de buurt van Spa.
Hij weid naar het ziekenhuis vervoerd en
het heet, dat zijn verwonding ernstig is.
Een nader Reuler-lelegram meldt, dat
vijf personen bij het ongeluk licht gewond
werden en hun toestand geen reden geeft
lot bezorgdheid.
Chamberlain en Zuid-Ierland.
De Londensche correspondent van de
„Manchester Guardian" verneemt, dat mi
nister Austen Chamberlain, de leider der
Unionisten, zijn gewicht in de weegschaal
heeft geworpen ten gunste van een ver
zoening met Ierland in den Kabinetsraad,
die besloten heeft om vredesonderhandelin
gen met de Valera te openen. Dit is van
beteekenis, als men bedenkt, dat liet vorig
jaar October de onderhandelingen werden
afgebroken, als gevolg van de houding van
Bonar Law, Chamberlain's voorganger en
Sir Edward Carson. Chamberlain, onder
steund door Lord Birkenhead, stelde zich
op het standpunt, dat. „vergeven en verge
ten" de grondtoon van 's-Konings Bood
schap diende te zijn en dat zij diende ge
volgd te worden door een onvoorwaarde
lijk voorstel voor een conferentie.
Gezegd wordt, dat in het bijzonder twee
factoren op de houding van Chamberlain
invloed hebben gehad. Ten eerste heeft hij
het oor geleend aan zijn adviseurs, die van
meening zijn dat een oplossing van de
lersohe kwestie de eenige hoop voor de
regeering kan uitmaken om nieuwe verkie
zingen met-succes te doorstaan. Ten tweede
houdt een vredelievende oplossing van het
probleem ten nauwste verband met den
fcegehwoordigen finaneieelen toestand, daar
thans millioenen worden uitgegeven ter uit
voering van de geweldpolitiek in Ierland*
Chamberlain zon kraclitigén steun hebben
ontvangen van Sir Robert Hornè en daar
door zou ten slotte ook Lloyd George zijn
overreed.
De Poolsche opstand in Oppcr-
Süazië.
De politie.
Vólgens een rondschrijven van den in-
tergeall-icercicn controleur in -het district
S-trelitz zal de nieuwe gemeentelij.ke po-
liiie in O.-S. onder den burgemeester
staan, die voor haar daden verantwoorde
lijk is.
Zij die meegedaan hebben aan den op
stand kunnen geen deel uitmaken van dit
corps. Certificaten zullen door den
Ambisvorstcher afgegeven worden.
De ontruiming.
De intergealli-cerde. commissie maakt
bekend, dat de terugtocht der Polen op 2
en 3 Juiii, volgens de voorschriften ge
schiedde.
Tusschen Oppeln en Beutnen loopen do
treinen weer; lot aan Gleiwitz is het tele
fonisch verkeer -hersteld.
Pro-Poolsche betoogingen.
De -fcevoiking van -liet plebisciet-gebied,
dat tot op -heden door de opstandelingen
bezet is geweest, heeft Zaterdag een bc-
topging ge' ouden om met Polen verec-
n:gd le w- den. De huizen waren met de
nationale vlaggen versierd en groote op
tochten trokken door de stralen. In ver
gaderingen werd den ^opstandelingen hul
de gebracht en geprotesteerd tegen -den
terugkeer der Duitsche autoriteiten. De
genomen besluiten zijn aan de intergeal-
tieerde commissie meegedeeld.
Ernstige ongeregeldheden
ie lleiii'hen.
Tijdens het binnenrukken van Bngel-
sclio troepen in Beulhen, die door de
bevolking luide begroet werden, viel
plotseling do Fransche waoh-t de menig
te met kolven en gummistokken aan..
Er vielen schoten, waarbij een Eransch
majoor cn verschillende Eransche solda
ten weiden gewond. Toen de menigte
poogde een gewond burger in een huis
te dragon, traden de Eransehen opnieuw
tegen de menigte op. Door dit optreden
kwamen verschillende vrouwen en kin
deren om het leven.
De Eranschen namen 20 burgers van
Beuthen als gijzelaars in arrest, waaron
der dc eerste en .tweede burgemeester.
De-- namiddags werden de hoofdstraten
ddotu- de Engelsche troepen bezet en
dc -ust herstek).
DE KONING EN DE KONINGIN
VAN BELGIë TE LONDEN,
riet Belgische Voirs-tenpaar is eenige
dagen op bezoek in Engeland.
Le Engelsche koning heeft aan het
gastmaaldat ter eere van het Belgische
vorstenpaar plaats had, een toast gehou
den. Hij zeide volgons een B. T. A.-
telegram ervan overtuigd t? zijn, dat zijn
gr.hocio volk zonder uitzondering er mee
zou instemmen zoo hij het Belgische
vorstenpaar van harle welkom heette. De
koning herinnerde aan de opofferingen
en ontberingen die dc Geallieerden zich
gemeenschappelijk hadden getroost en aan
de triomfen, die. zij gemeenschappelijk
had Ion gevierd. De figuur van den ko
ning en die van zijn heldhaftige toege
wijd o echlgenoote zouden in de geschie-
nis als voorbeeld en leidslieden blijven
schilferen. Hoewel Belg'.d niet ongeschon
den nit den oorlog was te voorschijn
gekomen, zete zijn materieel herstel zich
met buitengewone snelheid voort, dank zij
vooc een groot deel don ondoofbaren geest
en verrassende werkzaamheid van zijn
volk, terwijl zijn rc-geering onder de mo
gendheden van Europa een positie in
nam, dio zij - to danken had zoowel aan
de wijsheid harer leidei'3 als aan den
mortelen invloed, die van haar gedrag
uitgaat en dien zij onvermoeid in dienst
stolde van het gemeenschappelijk doel
van den vredo.
De koning der Belgen antwoordde dat
de koningin en de koning zelf uiterst
gevoelig waren voor de hartelijke ont
vangst, (lio hun was ten deel gevallen
en dat het Belgische volk zeer gevoe
lig was voor de vriendschap, die hun
bij rteze gelegenheid zoo gul bewezen
werd- België zou nooit vergeten dat
Grort-Britannië zjoli in den oorlog had
gast l.i tot het afdwingen van eerbied
voél Oi'JragcE cn het verzekeren van
Belgiii's onafhankelijkheid. België twij
felde er niet aan, of, zoo in de toekomst-
zijn integriteit opnieuw mocht worden
bedreig!, Engeland opnieuw zijn zwaard
in do schaal zou werpen. De koning
weidde verder uit over de handelsbe
trekkingen, dis België cn E-ngcland nauw
verbonden en slechts konden bijdragen
tot het BUCCC3 van de gemeenschappe
lijke pogingen der"*be!do landen en de
komst van een cconomischen vrede, waar
op do volkeren zoozeer hoopten. Hij her
innerde ook aan hjt feit, dat de beide
volkeren in eikaars nabijheid aan dezelfde
groote b eschavingstaak arbeidden in den
Congo, Zuid- en Oost-Afrika. Hij her
dacht ten slotte wijlen Kitchener en miss
Oavell.
HET RPOCES STENGBR—CRUSIUS.
Na-dat het O. M. in liet proces tegen
majoor Crusius een gevangenisstraf van
2Yr jaar had g-eëisc-h', vo-lgden de plei
dooien der verdedigers.
De eersle verdediger wees er op, dat
het toch een eigenaardigen indruk moet
maken, wanneer een man, die alle krach
ten heeft ingespannen om zijn vaderland
te verdedigen, met gewone misdadigers
gelijk wordt gesteld. Aan den anderen
kant -klinkt het afs een hoon als in naam
van het overal geschonden volkenrecht
een dergelijke aanklacht wordt ingediend.
Men behoeft slechts te denken aan de
hongerklok kade van -Engeland cn de
Fransclie „néttoyeursT
Bewezen acht de verdediger alleen, dat
Crusius het bevel lot doodschieten van
gewonden te goeder trouw heeft doorge
geven. Een Franseh rechtsgeleerde heeft
in een opslel betoogd, dat het in Leipzig
lot massa-vrijspraken moei komen, daar
er geen wel bestaat, dde de handelingen
der beklaagden strafbaar stelt. Op derge
lijke wij'zc heeft zich de Engelsche Lord
Chancel'ler geuit. Indien er dus volgens de
voorschriften van het Volkenrecht geen
strafvorm is, moet vrijspraak volgen.
De tweede verdediger vult de uiteen
zetting van zijn collega met betrekking
lot het resultaat van de bewijsvoering aan
en sluit zich aan hij het verzoek van den
eersten verdediger om vrijspraak.
Generaal Stenger spreekt ten slotte,
zichtbaar bewogen, zijn voldoening er
over uit, dat het hem is toegestaan zich
hier te verdedigen tegen dc beschuldiging
een dergelijk hevel gegeven te hebben.
Hij zeide oa.: ..Tot mijn verdediging kan
ik zeggen, dat ik nooit in den oorlog leis
gedaan heb, wat het zonlicht niet kon
velen. Ik heb nooit een militair bevel ge
geven, dat niet ten volle in overeenstem
ming was met de grondslagen van het
volkenrecht. Met opgeheven hoofd kan ik
voor de hoogste rechtbank van het rijk
vcriciaren: Ik heb in den oorlog Diets ge
daan dan mijn plicht tegenover het va
derland, tegenover mijn keizer cn in het
belang van hel leven der mij toevertrouw
de dappere soldaten."
Majoor Crusius verzekert, dat hij 1e
goeder trouw gehandeld heeft cn ver
zoekt voor liet geval van veroordeeling
om verzachtende omstandigheden in aan
merking le nemen en om aftrek van de
preventieve hechtenis.
Het vonnis zal waarschijnlijk heden,
Woensdagmiddag om drie uur worden
uitgesproken.
DE TEN ONRECHTE VERNIELDE
ZEPPELINS
I)e compensaties, welke Duitschland zal
moeten geven voor de zeven in strijd mef
het vredesverdrag vernietigde Zeppelins,
beslaan hierin, dat Duitschland aan de.
■inteigeallieerde controle-commissie voor
de luchtvaart in goeden staat moet uit
leveren de Duilsche Zeppelins „Boden-
see'' en „Nordstern" Ier vervanging van
Iwee der vernielde Zeppelins; voorts moet
hei aan genoemde commissie de plannen
uilleveren van alle vernielde Zeppelins,
die alsdan volgens deze plannen de waar
de zal vaststellen van de vijf overige lucht
schepen. De geallieerden en geassocieer
den zullen onder elkaar deze som verdoe
len, die de Duilsche regeering in gouden
Marken moet storten.
De Duilsche rogeering zal echter het
recht hebben om met goedvinden van. de
betrokken mogendheid de betaling in
specie te vervangen óf door dc levering
van een le bouwen burgerlijk luchtschip
type of van door genoemde mogendheid
aan te wij-zen luchlvaartmateriaal,
DE OPHEFFING DiER SANCTIES.
Volgens de „Éclair" zal hef Fransclie
standpunt op de aanstaande vergadering
van den 'Oppersten 'Raad scherp afgeba
kend zijn. Er is geen schuldvordering
zonder onderpand. Welke ondeppa-nden
bicden aan Frankrijk die geallieerden,
welke bereid zouden zijn de o-pheffing
der huidige sanclies le aanvaarden? Wij
(aldus de „Éclair") zijn le minder van
plan om waarborgen los te laten voor
beloften, daar liet kabinet-Wirth niet
zonder moeilijkheden zijn positie beves
tigt en het zeker niet eeuwigdurend is. De
rijkskanselier Wirth heeft bewijzen ge
geven overigens van bescheiden aard
-van zijn goeden wil.Welen wij wie hem
morgen kan opvolgen?
RUSLAND'S HANDEL.
Een medewerker van het ,-Rl-i-I. Tage-
blatt" had een onderhoud mef den gevol
machtigde van de Russische handelsdele
gatie te Berlijn. De Russische gevolmach
tigde zeide, dat Ruslands -streven in de
eerste plaats er op gericht is, de produc
tie -door -het opnemen van buitenJandsch
•kapitaal 1e verbeteren. Rusland tracht in
zijn eigen belang zijn geheelen invoer niet
alleen ill goud- te dekken, maar ook zijn
groote natuurlijke rijkdommen le rea-li-
sceren. Dientengevolge moeten de kooplie
den, die bij tien handel met Ruslano be
lang hebben, in tdie eersle plaats hun aan
dacht wijden aan concessies. Ook conces
sies op landbouw- en industriegebied
komen in aanmerking.
Het i-s ons voornemen, hei daarheen le
leiden, da,t al-te Duitsche belanghebbenden
dn de gelegenheid worden gesteld, de Rus
sische waren 1e onderzoeken. Op het
oogenblik is het echter nog niet mogelijk,
dat de kooplieden -z.icili zelf naar Rusland
begeven om ter plaatse de koopwaar ie
(bezichtigen.
GEEN HANDELS-VERDRAG MET
FRANKRIJK.
De „Moi'uliigpost" verneemt uit goed-
ingedichte kringen, dat Krassin, de ver
tegenwoordiger van de Sovjetregeering te
Londen zich enkele dag-en geleden indi
rect door tusschenkom-st van bepaalde
Fransch-Russische zakenlieden cn finan
ciers, lot de Fransche regecring heeft ge-
venid' met het voorstel onderhandelingen
te openen lot het sluiten van een handels
overeenkomst tusschen de Sovjet e'
Frankrijk. Krassin heeft er daarbij op ge
wezen i Frankrijk het eenige land in
Europa .as, dat de handelsbetrekkingen
met Rusland nog niet had herval. Hei
-blad zegt, «fat de Fransche regecring na
drukkelijk heeft geweigerd, op Krassdn's
voorstel in te gaan en duidelijk heeft ge
maakt, dat zij geen aanleiding had om
haar oorspronkelijk standpunt prijs te-
geven.
HET ENGElLSGH-JiA-PANSCHE
VERDRAG.
■Een diplomatieke medewerker der
„Daily Tel." schrijft:
„Wat ook de wettelijke beteekenis is van
de meening van den Engelse-hen Lord
Chancellor, de politieke voordeelen er
van zijn zeker duidelijk. Engeland kan
aan de conferentie der drie Staten, betrok
ken bij de Stille Oceaan-quaestie, deelne
men in een sterke positie als het Er.-
gelsoh-Japansche verdrag nog in wezen is.
Een ontijdige opzegging zou Japan van
ons vervreemd -kunnen hebben, zonde?
eenig voordeel voor de Dominions of voor
de Vereenigde Staten. De volgende twaalf
maanden zijn door pessimisten steeds be
schouwd aJ-s die, welke vermoedelijk de
meest kritieke zouden blijken ten aanzien
der Amerikaansoh-Japansche verhoudin
gen en juist om die roden, nu wij eener-
zijds de vriend en geassocieerde zijn van
den een, en de bondgenoot van den ander,
zullen wij in een buitengewoon goede
-positie zijn om moeilijkheden die mochten
rij/en, te kunnen overbruggen."
RUSLAND'S VERVAL.
De Rabotschi-e Put, een te Riga verschij
nend blad, gewaagt van liet verval der
Russische sleden. De 'huizen in de groote
steden verkeeren in een ver schrikkelijk en
slaat. Van vensters is geen sprake meer.
planken vervangen het glas. De trappen
zijn ten deele verrot, de binnenplaatsen
stinken van hel vuil en <ie gemakken zijn
door het gebrek aan rioLeerirg totaal ve>
•vuïld. Doordal de go-ten ên riolen stuk
zijn dringt het regenwater tot de funda
menten door en verwoest deze. Te St.
Petersburg zijn al enkele huizen ingeval
len, Het gevaar van instorten is nog
grooter dan dal van brand. Op het plat
teland echter zijn lal van huizen reeds ia
vlammen opgegaan.
Volgens de „Mouse" zou Destrée, de
Belgische minister van ouderwijs en kunst
met October gezant van België ie Rome
worden.
Van 1 Januari af zal in België de
handel in graan geheel vrij zijn. De staats
bemoeiing zal inluissohen geleidelijk afne
men.
Uit mededeelingen van het Belgische
departement van openbare werken blijkt,
dat er door den oorlog 78000 .particuliere
huizen verwoest of zwaar beschadigd zijn.
waarvan er naar schatting nog 61000
moeten worden herbouwd. Daarbij komen
dan nog de openbare gebouwen. Alleen in
West-Vlaanderen werden ongeveer 250
kerken, 300 scholen, 16 kloosters enz. ge
heel of gedeeltelijk vernield.
De Opper-Siletzische opstandelingen
geven eigen postzegels uit, die voor hél
frankeeren van eigen poslzendingen bin
nen liet opslandsgehied dien-en. Deze
zegels hebben echter geen geldigheid
voor de frankeering van post zen dingen
naar plaatsen buiten dat gebied.
Het loon der Belgische mijnarbeiders
zal met ingang van 7 Augustus nogmaals
met 5 worden verlaagd. Deze loons
vermindering, de vierde sedert de Tt'»iv;nd
Maart, zal gepaard gaan met een raYsiin-
dering van dén prijs der steenkool.
De Communisten, wicn hef slechts fe
doen is o m stakingen, beroering, on
rust en zoo mogelijk revolutie in 't land
te verwekken, hebben het geval Groenen-
daal gretig aangegrepen, ten einde hun
misdadigs doeleinden wat vorder fe bren
gen.
De communisten in actie togen het mi
litarisme, voor de eerbiediging van ge
moedsbezwaren, voor gewetensvrijheid
het is een krasse oomedie. Waar deze lie
den de macht in handen hehhen, stampen
zij het militarisme uit den gionil, on-
poging doen, mij te zien of te spreken.
Gij moet geduld hebben, totdat hij
v/eer weg is. Waarschijnlijk vertrekt
hij gauw weer, en dan zal ik u door
Eifriede bericht geven."
„Tante, het is al vijf uur," merkte
deze aar, en Caspar kan ieder oogen
blik komen."
„Dat is waar, kind, dat is waar
gij rnoet heengaan. Eifriede, ik weet,
dat ik op u kan vertrouwen niemand
mag weten, wat hier voorgevallen
is."
„Ik kan zwijgen, tante," antwoord
de Eifriede.
Weinig minuten later hadden allen
behalve Tita, die op den knecht moest
wachten, om haar terug te halen,
het boschje verlaten. Helena ging zwij
gende achter de anderen. In haar
hoofd verdrongen zich duizenden vra
gen en vermoedens. Had Guthbridge
een vervalscht testament te voorschijn
gebracht? Had hij een echt, dat gun
stig was, voor haar vader doen verdwij
nen Of het een of het ander moest
waar zijn, dat was haar duidelijk. Maar
zou het na verloop van zooveel jaren
nog mogelijk zijn, dc bewijzen daarvan
te leveren En in-Jien Tita ten slotte
bij haar weigering bleef volharden,
wat dan
Terwijl Zij zich in vermoedens uit
putte en afwisselend hoopte en vreesde,
had Max Eifriede zijn arm aangeboden
om haar over de oneffenheden van het
stuk land, waar zij over moesten, weg
te helpen, en was spoedig met haar in
een levendig gesprek. Zij was zoo een
voudig, zoo zonder alle aanmatiging,
dat juist dit scherp contrast tusschen
haar en Augusta hem onweerstaanbaar
aantrok. De bittere ondervinding van
het laatste halve jaar had iedere dwe
perij in zijn gemoed uitgeroeid, daar
van was hij overtuigd, en hem tot een
nuchter man gemaakt, die voor roman
tische aandoeningen volstrekt niet toe
gankelijk meer was. Waarom zou hii
zich dan niet overgeven aan de toover-
macht, die hare tegenwoordigheid op
hem uitoefende
IX.
Aan 't openstaande raam der zoo
genaamde leerkamer in het witte huis
zaten den volgenden morgen de beide
meisjes met bijzonder ontevreden ge
zichten. De hitte was zoo drukkend en,
tengevolge daarvan, het leeren zoo ver
velend, en ten overvloede had Helena
hun juist medegedeeld, dat zij, in plaats
van na het eten, reeds om tien uur naar
Brennerhof zou gaan. Op ieder anderen
tijd zou dat zoo erg niet geweest zijn,
maar vandaag, nu zij door de ongesteld
heid van mevrouw Rankhorst ook nog
verhinderd werden, haren troost bij
Eifriede te zoeken, gevoelde zij zich
ten hoogsten verongelijkt.
„Ik weet al, wat ons te wachten
staat, Greta," zuchtte Hedwig. „De
wasch is droog, en Anna denkt, da?
'het voor ons tijd is om te leeren strij
ken."
„Ba!" hernam Greta en trok een
leelijk gezicht.
„Waarom heeft uw vertrek naar dat
oude nest, dan zoo'n groote haast,"
vroeg Hedwig, terwijl zij zich tot
Helena wendde. „Kunt ge er dezen
middag niet naar toe rijden
„Ik heb u al gezegd, dat het kasteel
meer dan drie uren van Brennerhof
verwijderd is, en mijnheer Von Brenner
heeft 'daar zaken, die natuurlijk eenigen
tijd vereischen."
„Ik wilde, dat ik in uw plaats was.
Uit rijden gaan, spelevaren, wandelen,
daarmede brengt gij de middagen door,
terwijl Hedwig en ik altijd siudeeren
en werken moeten."
„Ja," hernam Hedwig, „maar wan
neer zij eens mevrouw Von Brenner is»
dan zal zij ons..
„Hedwig 1"
In dezen uitroep lag zooveel veront
waardiging, dat Hedwig vc.„chrikt
zweeg.
„Hedwig's aanmerking was dom,'
zeide Greta na een kleine pauze, dra
lend.
„Maar gij gaat toch alle dagen of
haast alle dagen met hem rijden."
„Niet met hem, maar met zijn nicht
Wanda," hernam H-iena, terwijl zij
afwisselend rood en bleek werd.
„Nu, hij is er dan toch bij."
Helena --"leerde met koortsachtigc-
gejaagdheL. aan de scheeve vaas op ai
mis'.ukte teekenir-g van Hedwig. Zi'
was, naar het sci.-.ën, te druk bezig
om te kunnen antwoorden.
(Wordt vervolgd
