„ONS BLAD"
BUITENLAND
BINNENLAND
Nö. 227
MAANDAG II JULI 1921
1
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Het Woningvraagstuk.
Opper-Sifezlë.
De toestand in Ierland.
GEMENGDE BUITENL. BE
RICHTEN.
lllll.l.HrON
Onder Vaisohs Vlag
MINISTER AALBERSE. gj
14e JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH
IBfcMidaiWBHM
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar8 f 2.—
M^rreïllustreérf Zondagsblad 0 60 f' hooger. j
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer 10 25; Reclames
per «gel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alie
Daar is nagenoeg geen plaals in Neder
land of men heeft te kampen met wo
ningnood.
Terwijl de woning-ellende ondanks alle
maatregelen eer toe dan af dreigt te ne
men.
Het is van het allergrootste belang, dat
lan de oplossing van dit vraagstuk aller
aandacht wordt gewijd.
Vooral ook, omdat zonder de oplossing
/an dit probleem schier alle pogingen tot
aociale verheffing gedoemd zijn, veel van
nnn effect te verliezen.
Een slechte woning werkt in den regel
dcmoraliseerend op de bewoners. En het
getuigt van een hoogstaand karakter als een
gezin in de woningellende toch voor mo-
reele verheffing ontvankelijk blijft.
Wil men echter tot een goed resultaat
komen, dan zal vooraf vast moeten ko
men te staan, wat het algemeen begrip
van een toelaatbare woongelegenheid mag
heeten.
Op dit terrein bestaan, zelfs onder de
deskundigen, nog zeer verschillende be
grippen.
Wij kennen een paar plaatsen in ons
/aderland, waar de woningnood en de wo
ning-ellende zichtbaar ernstig is.
Wij durven zelfs beweren, dat er weinig
plaatsen in ons vaderland zijn, waar het
volk slechter woont.
Ondanks dit feit, zou men uit de getal
len van de woningslatistiek moeten con-
cludeeren, dat juist deze plaatsen er feite
lijk het beste voorstaan en dat andere plaat
sen, waar de woningtoestanden veel en veel
beter zijn, een veel grootere woningnood en
veel grooter stuk woningellende bezitten.
Wij hebben eens gezocht naar de oor
zaak van deze in het oog springende te
genstrijdigheid en zoover als wij het met
ons leeken-oordeel konden nagaan, ligt dit
aan de verschillende definities' die men-
aan het begrip woning" geeft.
Wij kennen een plaats, waar men elk
appartement aan één gezin verhuurd en
door dat gezin bewoond woning heeft ge
noemd en als „woning" geteld, ook al was
het gebouw door laat ons zeggen, vier ge
zinnen bewoond, amper voor één redelijke
woning geschikt.
Men komt op die manier natuurlijk tot
de allergekste conclusies.
Wij zien niet de minste bezwaren om bij
een dusdanige definitie zelfs tot een over
compleet van woningen te komen.
Indien bij de opname van de woningtel
ling op meerdere plaatsen een dergelijke
definitie aan het begrip woning is gegeven,
beginnen wij de waarde van de woningsta
tistiek en de daaruit getrokken conclusies
bedenkelijk te achten.
Wij hebben zelfs van deskundige zijde
hooren beweren, dat een andere definitie
van het begrip woning, in verband met de
toepassing van wetten en verordeningen
nagenoeg ondoenlijk is.
Wij willen daarop echter direct zeggen,
dat wij over de deskundige terminologie
niet kunnen oordeelen, maar dat men een
definitie, uitgaande van sociale overwegin
gen, anders geeft.
Dan verstaat men oncler een redelijke wo
ning, een woonhuis of een verdieping daar
van, waarop een gezin die vertrekjes vindt,
lie ten eenenmale noodig zijn, om het teven
op de meest eenvoudige wijze te kunnen
uilleven.
Uit een dergelijk oogpunt bezien, bc
schouwen wij al die zelfstandige hokjes,
z g. perceelsgedeelten, als absoluut ontoe
laatbare samenwoningen.
Wij houden er ons van overtuigd, dat bij
een dusdanig begrip de woningnood cn
de woningellende veel en veel grooter zal
blijken te zijn, dan de woningstatistiek be
lieft te noteeren.
En naar een oplossing in den door ons
aangegeven zin moet toch minstens worden
gestreefd.
Dat is oen zoodanig algemeen volksbe
lang, dat daaraan en daarvoor alle krach
ten moeten worden ingespannen en al het
andere moet wijken.
De oplossing daarvan is niet gemakkelijk.
Wij erkennen, dat de verleende voor
schotten krachtens het bepaalde in de wo
ningwet aan erkende bouwvereenigingen
niet zelden het tegenovergestelde van een
zuinigen bouw bevorderen
Wij zien ook in, dat het woningtype niet
noemenswaard kan worden verkleind. En
wij herhalen, wij moeten uit de impessg,
omdat de toestand niet mag blijven zooals
hij is.
Uit moreele zoowel als financieele
overwegingen.
Het vraagstuk is: hoe komen wij uit de
moeilijkheden?
Het verstrekken van kapitaal tegen een
lageren rentevoet dan die van den dag, zou
den zwaren rentelast die bij 't tegenwoordi
ge hooge percentage op dien bouw drukt,
we! doen verminderen.
Dit middel geeft echter geen enkelen prik
kel tot meerdere zuinigheid hij den bouw.
Wij verwachten Zelfs eerder een contra-
werking.
De gewenschte zuinigheid, het matigen
van de eischen, bereikt men alleen als men
de persoonlijke interesse zoodanig naar
voren brengt, dat de bewoners wederom
de eerst belanghebbenden worden bij de be
zuiniging.
Wij gelooven dat in het systeem van den
premiehouw daarvoor een juist middel is
gevonden.
Men zal daaraan echter nog een zooda
nige wijziging en (of) uitbreiding moeten
géven, dat ook arbeiders met een één hon
derd gulden kapitaal, zonder groote moei
lijkheden, de' premie en hypdtheck kunnen
bemachtigen.
Indien dan door het Rijk aan de plaat
selijke autoriteilcn een beduidend invloed
rijke ndviseerende kracht wordt gegeven,
dan is 't te verwachten, dat meerderen een
dergelijke gelegenheid zullen aangrijpen.
Natuurlijk zal men plaalselijk de noodi-
ge propaganda moeten gaan voeren.
In dit systeem bereikt men ook, dat de
betrokkenen zelf zich tegen de maatschap
pelijk ongeoorloofde looncn van stucadoors
en dcrgelijken zuilen gaan vc-rzelten.
In dit systeem reageert een dergelijk
misdadig gedoe dircctelijk en absoluut
voelbaar op de belangen van de toekom
stige bewoners.
Het ware te wenschen, dat men een weg
wist te vinden o:n in deze richting iets te
doen.
De woningnood en de woningellende,
er: de eigenaardige begrippen van bureau
craten, die op hun stoel aan de hand van
een kaartje met wat dorre cijfers het wo
ningvraagstuk denken op te lossen, knagen
aan de welvaart van het Nederlandsche
volk.
Wij kennen geen vraagstuk van grooter
inportantie op het sociale terrein.
Dat meerderen daaraan vooral hun aan
dacht eens gaan wijdenl
's-Bosch
M. KRIJGSMAN.
De spoorwegmannen hebben besloten
geen gehoor ie geven aan de aansporing
van de spoorwegdirectie om het volle Ver
keer met het industrie-gebied te hervatten,
omdat hun niet de minste waarborg ge
geven wordt dat zij levend terugkeeren uit
het industrie-gebied, dat door Poolsche
benden nog steeds geterroriseerd wordt.
De christelijke vakvercenigingcn bobben
een brief geschreven aan de geallieerde
commissie, waarin zij zich richten legen
de veronderstelling dat een Duitscher de
moordenaar van majoor Moutalègre zou
zijn.
De slaat van beleg.
Inplaals van majoor Irrea, die lot dus
ver Italiaansah stadscommandant was, is
overste Solviani, die tot dusver districts
controleur te Rybmick was, gekomen. Als
eerste maatregel heeft hij voor Ratibor den
verscherpten staat van beleg afgekondigd.
Wie op straat wordt aangetroffen met wa
pens, gummistokken, rijzwepen, of derge
lijke dingen, wordt voor de lands- en bij
zondere rechtbanken gedaagd, ook zij, die
•beschonken worden aangetroffen. liet al
coholverbod, dat zoowel voor de gealli
eerde troepen als voor de burgerlijke be
volking geldt, wordt weer van kracht. De
censuuur op de dagbladen wordt ten
strengste gehandhaafd.
Na herhaalde protesten is door de ge
allieerde commissie een verzachting of al-
geheele opheffing van de censuur toege
zegd.
De entenlecommissie te Oppeln heeft een
nieuwe proclamatie tot de bevolking van
Opper-Silezië gericht, om deze er aan te
herinneren, dat ieder, die in het bezit van
wapens of munitie wordt bevonden, tot
gevangenisstraf van 2 maanden tot 3 jaar
of tot een geldboete zal worden veroor
deeld. Indien deze personen zich reeds
vroeger aan oen ander strafbaar feit lub
ben schuldig gemaakt, zal het feit niet on
der de bepaling nopens de amnestie van
30 Juni 1.1. valien.
Het snellreinverkecr tusschcn het rijk
en Opper-Silezië is eindelijk, na 9 weken,
weer hersteld. De spoorwegbeambten héb
ben echter Zaterdagochtend Ie Oppeln ver
gaderd en besloten hét verkeer nog niet
in zijn normalen omvang te herstellen,
daar zij nog niet weten, of de beambten,
die vertrekken, levend zullen terugkeeren.
Ilct is dus mogelijk, dat het verkeer ge
deeltelijk zal worden stopgezet, vooral om
dat tusschen Kandrzin en Katlowitz ver
scheiden treinen door opstandelingen zijn
beschoten. Verschillende gemeenten langs
deze spoorbaan zijn nog door de opstan
delingen bezet.
De wapenstilstand.
Een Reuterlelegram van Zaterdagmor
gen meldde:
Officieel wordt medegedeeld dat er een
aanbod is gedaan door Lloyd George, en
dat daarop een gunslig antwoord van de
Valera is ontvangen, tengevolge waarvan
de vijandelijkheden in Ierland zouden uit
scheiden van Maandag 11 Juli om 12 uur
s middags tf.
De tekst van het antwoord, dat de A'a'e-
ra aan Litoyd George heelt gericht, luidt
als volgt:
„Het verlangen, dat gij uit naam van
de Britsche regeering uitspreekt, om den
eeuwenlangen strijd tusschen de volken
van deze beide eilanden te eindigen en be
trekkingen van nabu ursctia ppclijke over
eenstemming te vestigen, is ook de op
rechte wensch van het volk van Ieriand.
Ik heb mijn collega's geraadpleegd cn te
vens de instemming van de verlegenwoor-
digers der minderheid van onre natie met
betrekking tot de uitnoodiging, door u
lot mij gericht, verkregen.
In antwoord wensch ik te zeggen, dat
ik bereid ben n te ontmoeten en met n ie
spreken over de basis, waarop een confe
rentie als door u bedoeld, kan worden ge
houden met redelijke hoop, om het ge
wenschte doel le 'bereiken".
De indruk in Londen.
Het besluit om in Ierland een wapen-
Ma yer aan een groote menigte, die huilen
het stadhuis wachtte, medegedeeld Zij
juichte opgewonden en zong vaderland
lievende liederen. Toen de Valera buiten
•kwajh, bereikte de geestdrift het toppunt.
Hij jf.'erd met voortdurend gejuich ontvan
gen s; en had de grootste moeite om zijn
antjH Ie bereiken.
Goiieraal Mac Ready, de opperbevelheb
bel' van Ieriand, werd deels met gejuich,
deéii met gefluit ontvangen.
In afwachting.
Vrijdag hebben zich, terwijl de conferen
tie te Dublin bijeen was, merkwaardige too-
neelcn afgespeeld. De vestibule van het
stadthuis was gevuld met wachtende gees
telij Kén.
De menigte bad telkens luid den rozen
krans en andere gebeden voor het slagen
van de conferentie. Onder bet bidden wa
ren dé mannen blootshoofds en velen kniel
den zelfs op straat neer.
De laatste slagen.
Te Belfast is het Donderdagavond weer
woest toegegaan. De politie wilde huiszoe
kingen houden tot opsporing van revolver-
bandieten en wapens. Zij werd met een
salvo van schoten ontvangen. Er kwamen
machine-geweren aan te pas om de orde
te herstellen en 'n aantal menschen werd
gewond.
Vrijdag zijn er opnieuw verscheidene
dooden gevallen in Ierland ten gevolge van
de Sinn-Fein-actie. De passagierstrein Du
blinCork is aangevallen met bommen en
geweervuur ten zuiden van Dublin. Eenige
soldaten in den trein beantwoordden het
vuur. Toen de trein onder de brug pas
seerde werd er petroleum geworpen op
de rijtuigdaken en van de volgende brug
brandende lappen. De trein bereikte een
volgend station in vlammen gehuld. Vier
persenen zijn ernstig gewond.
Volgens de „Daily Express" is het Ierscli
bestand geteekend door Maeready, Mi
chael en Collins. De laatste is, naar gezegd,
opperbevelhebber van het Iersche repnbli-
keinsche leger.
ENGELAND EN JAPAN.
De correspondent te New-York van de
„Dafly Maii" meldt, dat volgens uit To
kio ontvangen telegrammen, de Japansclie
regeering de mogelijkheid overweegt, het
verdrag voor bondgenootschap met Enge
land te laten varen en een overeenkomst
aan gaan met Engeland en de Veree-
ufcp Staten om een bespreking der mari-
•zi.-^:«wapeningeti.
HET PROCES TEGiEN DE MOOR
DENAARS VAN TISZA.
In het oneindig lange proces tegen de
moordenaars van graaf Tisza is plotse
ling een verandering ingetreden, zoo (lét
thans het prooes vermoedelijk weldra van
de baan zal zijn.
Op den 62sten dag van de beraadsla
gingen bekenden twee getuigen, dat de
beschuldigingen, die tegen de voornaam
ste beklaagden (den gewezen minister-pre
sident Stephan Fried-rich, den journalist
Paul Keri en Ladislans Fenyes) waren
uitgebracht, rieéhis leugenachtige verzin
sels van een politiek groepje wanen, die
Friedrieh te gronde wilden richten. De
eerste luitenant Raphcgy, die tot het laat
ste oogenblik toe de beschuldigingen te
gen het hierbovengenoemde drietal had
staande gehouden, is echter in hét nauw
gebracht, en toen bekende hij, dat de on-
dertusschen gevluchte luitenant Hallov,
en een luitenant Huellner, hem tot het
afleggen van de valsche verklaringen
hadden bewogen. Toen de voorzitter hem.
nog vroeg, wélke personen tot het bedoel
de politieke groepje behoorden, ver
klaarde geinige, niet in. staat te zijn, deze
personen te noemen. Wél zeide hij dat
dit hooge persoonlijkheden waren.
Het blijkt tbaris ook, dat het verhaal,
volgens hetwelk Stephan Friedrieh
100.000 kronen op het hoofd van Tisza
had gezet, geheel was verzonnen. Toen de
viorzfittcr aan den getuige, die deze
verklaringen aflegde, vroeg, in wiens
naam deze geruchten destijds werden
verspreid, verklaarde getuige, deze na
men in openbare vergadering niet te zul
len noemen. Daarop ging men over tot
het houden van een geheime zitting.
Na deze belangrijke getuigenis zal men
afzien van het hoeren van de 32 verdere
getuigen. Aan Friedrieh heeft mien de
vraag gericht, of hij rich met het intrek
ken van de tegen hem ingediende klacht
zou tevreden stellen. De gewezen, mlnis-
stilstand af te kondigen, is door den Lord ter-president heeft echter geantwoord, dat
hij wenscht, door een vonnis van de recht,
bank te worden vrijgesproken.
Bovendien eischt liij volledige satisfac
tie voor zich en zijn bedde medebeklaag-
den. jJJJsl
DE PROCESSEN TE LEIPZIG.
De Belgische regering heeft, volgens de
bladen, verklaard het eens te zijn met he4
Fransche voorstel oim de missie te Leip
zig terstond terug te roepen. Op het
oogenblik bevindt de Belgische delegatie
zich niet te Leipzig.
Het Rijksgerechlshof heeft de twee ge
neraals von Schrik en von Kurska vrij
gesproken. De kosten van het geding zul
len door de Staat worden gedragen.
BEZUINIGING IN ENGELAND.
De zuinigheid gebiedt dat men allerlei
grooite plannen laat varen en tot betere
dagen aanhoudt.
De raad van de Londensche borough
Marytebone heeft Donderdag met 85 tegen
II stemmen oen plan voor het verbroeden
en hot verbeteren van Park-road', den weg
die langs een zijde van Regent's Park
loopt, verworpen. De kosten worden ge
raamd op 171,000 pd#?., waarvan de Lon
densche graafschapsraad en het ministerie
van transportwezen, naar men hoopte,
130,000 pd.st. voor him rekening zouden
nemen.
Het besluit werd met toejuichingen ont
vangen door de belastingbetalers op de
openbare tribune.
Op de East London Railway is Zater
dag van een goederentrein de koppeling
gebroken. Het achterste gedeelte van den
trein rolde terug en botste op een electri-
schen passagierstroin tusschen Rotherhithe
en Wapping. Een reiziger werd gedood,
vjjf anderen werden gewond.
De politieke medewerker van de Daily
Chronicle, het orgaan van Lloyd George,
meldt, dat Sir Alfred Mond, de nieuwe"
minister van volksgezondheid. Maandag
bekend zal maiken, dat het subsidie aan
openbare lichamen en particuliere bouwers
voor het bouwen van buizen van 1 Juli
af afgeschaft is.
Het ministerie van volksgezondheid zal
de verplichtingen, die het reeds aange
gaan heeft, nakomen. De oorspronkelijke
raming voor deze subsadiën was 18 mil-
üoen pd,st. Voor dit jaar was het 6 mil-
Koen, waarvan vermoedelijk de helft be
steed wordt.
De Tegeering neemt het standpunt in,
dat het subsidie tot misbruiken aanleiding
heeft gegeven en het moeilijk is gebleken,
er controle op to oefenen. Natuurlijk laat
ook de toestand van de Schatkikst ndet toe
ermee voort te gaan.
Naar dé Roedapester Waden melden,
zijn de beschuldigden in het proces tegen
de communistische studente Andritsch
ca, op een na, tot langdurige vrijheids
straffen veroordeeld.
Het voortgezette onderzoek inzake
dB valsche banknoten van 500 kronen
heeft tot de arrestatie geleid van een
dame, die reeds geruimen tijd van smok
kelen naar Hongarije verdacht werd.
Visitatie aan den lijve deed tweehonderd
valsche baniknoten te voorschijn komen.
De 'te Poprad aangehoudene is de vrouw
van den typograaf uit Boedapest, die be
trokken is in de zaak van prof. Meszaros
leider van een irredentischen bond.
Havas meldt dat te Beutken een
zestig communisten uit Berlijn, Breslau
cm zelfs Moskou rijn ingerekend. Zij ston
den, naar de lezing van het Franscli-
Poolsche bericht, in dienst van al-Duit-
sohe organisaties om troebelen in Op
per-Silezië te verwekken.
De gemeenteraad van Beuthen heeft
115.000 mark uitgeloofd voor hem, die in
lichtingen geeft welke leiden tot de ge
vangenneming van den moordenaar van
Montalègrs.
Dr. Thomas W. Salmon, uit New-
York, heeft te Washington hij een en
quête verklaarfl dat in den staat New-
York in het jaar 1920 400 oud soldaten
zelfmoord hadden gepleegd, uit neerslach
tigheid, omdat de verwondingen die zij
in den oorlog in Frankrijk hadden ge
kregen, niet ap behoorlijke wijze werden
verzorgd. Deze verklaring van dr. Salmon
heeft diepen indruk gemaakt. lN".
Volgens een particulier telegram
uit Helsingfors zijn er een vijftigtal
vluchtelingen van verschillende nationa
liteit uit Siberië aan de Finsehe grens
aangekomen.
In de afgelcopen week was het
cijfer der werklco ;heid in Engeland, vol
gens offlcieele gegevens vastgesteld, voor
het eerst sedert September van het vo
rig jaar dalend. Hot aantal werkloozen
bedroeg 2,168.727; in do week daarvoor
2,177,899.
De Engelsche Koning heeft Zater
dag, zooals aangekondigd was, de nieu
we werken van de Victoria- en Albert-
havens te Londen geopend.
De nieuwe kaden rijn bijna 3200 M.
lang en er kunnen 14 van de grootste
schepen gemeerd worden.
I HH' DE „BAANTJES".
37
VRIJ NAAR HET DUITSCH,
TWEEDE DEEL
„Ik Den., gevallen. Ik wilde., onder
dezen boom uitrusten en viel over
een wortel.. Het is niets."
„Uw hoofd doet zeker pijn," zeide
Wanda, toen zij zag, dat de man naar
de plaats voelde, waar hij gewond was
„maar de wonde is slechts onbedui
dend."
„Denkt u, da
u help vroeg de baron.
„Ik denk het wel. Ik wil het pro-
beeren."
Hij stond op, ofschoon niet zonder
,eonite.
i Zoo, leun nu maar op mijons rïj-
dug is slechts een paar honderd schre-
itn verwijderd. Wij zullen u naar het
gi,rp brengen en u daar voorloopig een
goderkomen zien te bezorgen."
„Naar het dorp, Leo Daar zal hij
moeilijk de noodige verpleging vinden.
Ik zou tenminste niet weten hoe en
waar
„Maar Wanda, juffrouw Rohr zal
er wel niet toe over te halen zijn, de
verpleging van een zieke op zich te
nemen."
„Juffrouw Rohr zal dat heel gaarne
doen, als ik het haar verzoek."
„Goed, dan wil ik het geheel aan u
overlaten Voorzichtig, goede vriend
„Het gaat al," stamelde deze met
moeite. „Ik geloof, dat ik bij het vallen
mijn voet verstuikt hebO
Buitengewoon langzaam kwam men
vooruit. Eindelijk was het rijtuig be
reikt, juist te rechter tijd, want de
krachten van den zieke schenen geheel
uitgeput te zijn; zijn oogen sloten zich
en zijn hoofd zonk achterover.
Zonder een oogenblik te verliezen, om
vatte de baron hem met beide armen.
Helena deed het portier van het rijtuig
open, en een oogenblik later lag de
armoedig gekleede, met stof en vuil
bedekte man op de zijden kussens van
het elegante rijtuig. Hij liet alles met
zich doen, want ofschoon het bewust
zijn niet volkomen verdwenen was,
had hij toch geen kracht genoeg meer,
een enkel woord te u'ten.
Ofschoon algemeen bekend ia, Idat 8e
Katholieken in rake de „baantjes" nog
heel veel te kort komen, durft het „neu
trale" „Nieuws v. d. Dag" onvervaard
het volgende schrijven:
„Gaat men de benoemingen in de Stot
wel eens na, en legt men rijn oor soms
te luisteren naar dingen die nu niet roo
direct m de krant komen, dan weet men
ai lang dat de invloed der katholieken
in de laatste jaren dank rij vooral
dr. Kuyper in Nederland buitengemeen
gToot is geworden, onevenredig aan hun
aantal en persoonlijke praestaties. Het is
ook niet maar 'n toerei dat de voorzit
ter der Eerste KameT, de voorzitter
der Tweede Kamer, en onze Mi
nister-President alle drie katholiek rijn."
Dat is kras! Het „N. y. d. D." mag
wel eens bewijzen bij brengen. De genoem
de voorbeelden van de voorzitters der
Kamers en dien Minister-President zal het
blad wel niet als bewjjs bedoelen, want
iedereen, ook van linksclien kant, heeft
herhaaldelijk erkend, dat die waardig
hridsibekleeders van de Katholieke partij
moesten komen. Ja, men nam het juisl
van links de Katholieke partij zelfs twa
lijk, toen ze voor een paar jaren haar
Teéhten niet opeischtc en een linkschen
voorzitter der Tweede Kamer duldde.
i
Onder het hoofdje „De Roomsche Talma"
schrijft „De Amsterdammer":
Groote gerustheid heeft de verzekering
gegeven, dat in elk geval niet Minister Aal-
berse met een ambtgenoot van portefeuille
zal verwisselen, zooals sommige politieke
tinnegieters in hun dorst naar journalis
tieke primeurs bekend maakten. Dat zon
©en pijnlijke verrassing geweest zijn.
Want het departement van Arbeid zon
der Aalberse en in dit Kabinet, laat rich
moeilijk en ongaarne denken. Het Kabinet
is met dezen bewindsman zeer gelukkig
geweest, al zijn ook hem minislerieele be-
I roeringen niet gespaard gebleven en al zijn
sommige volksgroepen, laat ons zeggen de
reactionnairen en de radicalen, twee uiter
sten, die moeilijk te voldoen zijn, niet
bijster tevreden over hem. Deze Minister
heeft als geen ander het vertrouwen van
vriend en vijand. Zijn democratie is er een
van de goede en zuivere soort. Hij is een
harde werker, de productiviteit van zijn
departement is zeldzaam en indien de
Arbeidswet met den achturigen werkdag
ook voor Ministers gold, zou hij de ergste
overtreder van zijn eigen wet zijn.
Om al deze eigenschappen doet Minister
Aalberse ons aan wijlen Minister Talma
denken. Bij de herinnering aan dezen man
wordt ons hart warm. Hij was een gave
Gods aan ons gansc'he volk, maar in het
bijzonder aan onze Christelijke arbeiders,
wier liefde en eerbied hij zich door zijn ar
beid, door zijn warm sociaal voelen en
werken, verworven had.
In sommige opzichten heeft Minister
Aalberse veel overeenkomst met Talma.
Weliswaar was deze Protestant en is gene
Roomsch, was de eene theoloog en is de
andere jurist, doen zij hebben dit gemeen,
dat beiden groote en zeer belangrijke
Wanda en Helena spoedden de lang
zaam stappende paarden voorbij naar
het slot om de noodige maatregelen
tot de ontvangst van den onverwachten
gast te nemen, en naar een dokter te
zenden, die In een klein plaatsje, om
trent een uur van Arden verwijderd,
zijn woonplaats had.
„Zoo, dat is afgeloopen," zeide Wan
da, toen het dorpje achter hen lag en,
zij den vrij steilen heuvel beklommen
waarop het slot temidden van een
parkachtig aangelegden tuin lag.
„Hoofd en hand doen mij zeer van al
het knikken en wenken. Als ik hier
ben, kan ik mij zoo levendig voorstellen,
wat het voor vorstelijke personen een
genoegen moet zijn uit rijden te gaan."
„Misschien zijn niet alle heerschers
en heerscheressen zoo populair als u,"
zeide Helena glimlachend.
„ja, de menschen houden veel van
mij, dat is waar. Ze zijn zoo dankbaar,
wanneer men hun toont, dat men hart
voor hen heeft, de meesten ten minste.
Ik wilde, dat ik hier kon wonen. Nu
staat dat lieve, oude h»tis leegslechts
een paar kamers in den linkervleugel
zijn door juffrouw Rohr en haar doch
ter bewoond, en naast het huis, in de
koetsierswoning huist de tuinman met
twee of drie knechts."
„Wie is die juffrouw Rohr Een
oude meid
„Een meid kan ik haar juist niet
noemenzij was vele jaren geleden
zoo'n soort van kamenier bij mijn groot
moeder. Later huwde zij den rentmees
ter van een buitenplaats, die mijn ou
ders in Posen bezaten. Sedert zij we
duwe is, krijgt zij een klein pensioen,
en zij en haar dochter zorgen er nu voor,
dat alle kamers geregeld gelucht en
schoon gehouden worden kortom zij
hebben het toezicht over het geheele
huis."
Door een donkere poort, die veel
geleek op die eener vesting, kwamen
nu de beide meisjes op een groote,
tamelijk verwaarloosde plaats. Een
nog krasse oude vrouw kwam juist
uit een zijdeur en bleef, toen zij de be
zoeksters zak, een oogenblik aarzelend
staan.
„Lieve juffrouw Rohr, wij komen
dezen keer onaangemeld, maar ik hoop,
dat wij u daarom niet minder welkom
zijn," riep Wanda, terwijl zij met uit
gestoken hand op de oude juffrouw
toesnelde.
„Hoe gaat het met u?.. Goed?
Dat verheugt mij. Deze dame hier is
mijn vriendin, mejuffrouw Wallhagen.
Maar ik heb u nog meer bezoek aan te
kondigen. Mijn voogd volgt met het
rijtuig, en schrik maar niet hij
brengt u een zieken man, dien wij bui
ten in 't bosch gevonden hebben, en
dien u verplegen moet. Wil u dat wel
doen Het is een werk van barmhar
tigheid."
„Zeker, zeker, zeer gaarne," riep de
oude juffrouw uit. „Ziek, zegt u Een
vreemdeling
„Een vreemdeling, naar het schijnt.
En hij is niet alleen ziek maar ook
gewond. Die arme man is in 't bosch
gevallen en heeft zich erg bezeerd.
Er moet dadelijk een bed of een andere
goede legerstede voor hem klaar ge
maakt worden, en iemand moet, zoo
spoedig mogelijk, den dokter halen.
De arme sukkel was geheel buiten ken
nis, toen wij hem vonden."
Juffrouw Rohr was ver boven de
zeventig maar zij had van de vlugheid
harer jonge jaren klaarblijkelük n>et
'veel verloren. In ongeloofelijk korten
tijd v/as volgens haar aanwijzing in een
der benedenkamers een doelmatig le
gerstede voor den onverwachten gast
klaar gemaaktfrisch water en linnen
tot het reinigen en verbinden der won
den gehaald en een der knechts haastte
zich, door de belofte van epn goede fooi
aangespoord, op eon trekpaard naar de
woonplaats van den dokter.
Het geluk was hem gunstig. Nauwe
lijks had hij de helft van den weg afge
legd, of hij zag het rijtuig van den dok
ter op eenigen afstand van zich.
Dokter Muller, die reeds van den vroet
gen morgen af onderweg was, en juise
met behagen aan het welverdiende
middagmaal dacht, bromde wel eenig
onverstaanbare woorden, maar schikte
c-r zich toch in om te komen, en den
bode naar het slot Arden te vergezellen.
Hier had men intusschen reeds de
eerste hulp aan den ongelukkige ver
leend, en de dokter vond dus zijn nieu
wen patiënt wel zv/ak en bleek, maar
toch met heldere oogen en bii volle
kennis
i
(Wordt vervolgd.)
