BUITENLAND.
BINNENLAND
FEUILLETON
DINSDAG 19 JULI 1921
14e JAARGANG
„ONS BLAD"
f
Abonnementsprijs:
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Advertentieprijs:
In ds goede richtsog.
Onder Valsche Vlag
BSnnenlandsch Hieüws,
r
No. 234
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
r
,per invaria-tl voor Alkmaar ....•••f 2.
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 833
Van 15 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames;
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aa"' d" hij voor-j
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Wij hebben in ons goede vaderland een
behoorlijke regeling van het zedelijkheids-
vraagstuk.
Sinds in het jaar 1911 de Katholieke
Minister van Justitie, Mr. E. R. H. Regout,
zijn schooue overwinning mocht behalen
op hen, die het met de zedelijkheid van
ons volk ifet zoo nauw meencn te moeten
nemen en ondanks veel smaad en hoon de
nadere wetsartikelen tot handhaving der
openbare zedelijkheid aangenomen wist te
krijgen, bevat ons wetboek van strafrecht
een serie bepalingen, uit kracht waarvan de
rechterlijke macht de onzedelijkheid in ge
schrift en beeld zeer krachtig bestrijden
kan.
Op papier is de zaak vrij keurig in orde.
Co papier.
Want in de werkelijkheid van het leven
komt er van de bestrijding der onzedelijk
heid door middel van de bedoelde wets
artikelen, maar bitter - weinig terecht.
Is de openbare onzedelijkheid in ge
schrift en beeld sinds de aanneming van
Regout's prachtig bedoelde wetten, minder
erg geworden?
Is men er altijd behoorlijk snel bij, om
overtreding dezer wetten te constateeren
en hebben eventueele vervolgingen over 't
algemeen dat resultaat als men -met het
wetboek van strafrecht in de hand re
delijker wijze zon verwachten?
Het lijkt er niet naar!
't Is letterlijk bedoeld) of de duivel er
mee speelt: wordt er hier of daar proces
verbaal opgemaakt, b.v. wegens het ver-
koopen of ten verkoop in voorraad hebben
van slechte boeken of wegens het ten
toonstellen van voor de eerbaarheid aan-
stootelijke plalen, tien tegen één, dat
er geen vonnis volgen kan omdat het
z.g. „kunst" geldt.
Welk een onwaardig gesjor met "net be
grip „kunst" hebben we niet beleefd, local;,, de ietter van de wet uitbuit om on-
de uitgever van Barbusse's „Hel" justitieel
Vervolgd word om deze infame uitgave!
Nadat nota bene éérst de uitgave
in veie arrondissementen in beslag was ge
nomen en eenigen tijd daarna weer terug
bezorgd bij de verkoopers.
Hoe telkens en telkens wordt tegen
bet normaal en gezond versland van ieder
fa'soenlijk mensch in niet de „kunst"
aangevoerd als motief, als voorwendsel, om
zichzelf of zijn cliënt een vonnis te doen
ontloopen, en hoe vaak met het ge-
wenschtef?) gevolg!
In zooverre wij hier van „vaak" kunnen
spreken: 't lijkt invners wel, of de autori-
teilen voor d, overtreding der zedelijk-
heidswetten de ooger. dicht knijpen, of zij
nooit schunnige platen en aanplakbiljetten
zien, of zij nooit een slecht boek ontdek
ken, of zij nooit ervaren, dat er slechte
films en stukken vertoond worden.
En worden zij er bij een aanklacht of bij
een proces-verbaal toe gedwongen, te zien,
te ontdekken of te ervaren, dan lijkt het
wel, of het geval bijkans nooit onder de
termen tot bestraffing kan vallen.
Geen wonder, dat de politie bang
hare vingers te branden en zicii in zekere
kringen belachelijk te maken heel huive
rig is geworden en niet gemakkelijk over
gaat tot verbaliseering of (en) in beslag-
acamng.
Immers: hoe kan zoo'n eenvoudige po
litieman zich nu bevoegd achten om er een
oorvlefeï over te vellen, of iets al dan niet
kunst Is, en wat nog erger is of de
bcoge rechterlijke heeren iets al dan niet
als kunst zullen beschouwen.
l De eer." rudige politieman, hij weet
wel, of eer. bepaald boek of een bepaalde
plaat de eerbaarheid kwelst, hij weet
wel, of er een slechle prikkeling van uit
gaat, hij weet wel, of het schaamtege
voel van de groote massa erdoor beleedigd
wordt en hij weet óók wel (en daar komt
't juist op aan), of het voorwerp in kwestie
den lezer of toeschouwer tol slechte ge
dachten of (en) daden brengen kan of
brengen zól (naar menschelijke bereke
ning), doch deze wetenschap geeft hem
absoluut geen houvast, en absoluut geen
zekerheid, dat de rechterlijke ambtenaren
zijne meening niet désavoueeren zullen.
De vraag is immers maar, of er geen
„kunst" in 't spel is, of dat er „kunst" ge
suggereerd wordt.
En op die vraag blijft een„ politieman
maar liever het antwoord schuldig.
Waar de zaak in ons goede vaderland
met zijn mooie zedelijkheidswetten zóó
staat, trof ons dezer dagen het volgende
bericht hl het „Handelsblad" (ook in ons
blad alreeds overgenomen):
„De strafkamer van een der rechtscolle
ges te Berlijn had ie oordeelen over de
quaestie of een bij den uilgever Enck ver
schenen roman, „Morast", onzedelijk was
of niet.
Hoewel de uilgever de uiispraak van
verschillende auteurs overlegde, o.a. van
B. Kellermann, Kerr, dat zij dit hoek als
een kunstwerk beschouwden en niet onze
delijk, werd de uilgever toch veroordeeld
en intrekking der uitgave gelast.
Het O. M. motiveerde zijn eisch daartoe
aldus: Het is een dwaling, aan te nemen,
dat een werk van kunstwaarde niet „on
zedelijk" zijn kan. Kunst kan ongetwijfeld
in den zin der wet „onzedelijk" zijn. Voor
de vaststelling van dit begrip is het onver
schillig of het om „kunst" gaat of niet.
Beslissend is de overweging of door het
werk het schaamtegevoel van de groote
massa wordt gekwetst.
Tegen deze uitspraak is bij het Reichs-
gericht revisie aangeteekend."
Ziehier een O. M., dal in de goede rich
ting wil en niet tegen den geest der wet
zedelijkheid ongestraft te laten.
Dit O. M. wil geen zware redeneeringen
over kunst of geen kunst: de vraag is voor
hem, of een ding al dan niet kunst
het schaamtegevoel van de groote massa
kwetst.
Wij, Katholieken, zouden de voorwaarde
misschien eenigszins anders, ietwat mar
kanter, uitgedrukt hebben; doch ver
heugend is het, te constateeren, hoe dit
O. M. te Berlijn in de goede richting wil.
't Is te hopen, dat men ook in Hol
land de kwestie eens wat zuiverder en wat
minder ingewikkeld zal gaan stellen.
Anders blijven Regout's mooie wetten....
vodjes papierl
De Poolschc opstand la Opper-
SHezië.
De Duitschc politie.
Volgens de „Petit Paxisien" hebben 68
beambten van de Duitschc politie in Op-
per-Silezië, die onlangs waren ontslagen,
van de inlergeallieerde commissie bevel
gekregen zoo spoedig mogelijk 0,-S. ie
verlaten. Men verdenkt hen valsche do
cumenten te hebben vervaardigd.
Inspectiereis.
De generaals Lerond, Hareld Stuart en
Demarinis zijn hun inspectietocht begon
nen, begeleid door een piquet geallieerde
Iroepen
Zij bezochten de districten Zahrzeg en
Königshülle en het kanrp Gitschafko-
wife, waar Poolsclie vluchtelingen zijn,
die niet naar hum land konden terug-
keeren. De Poolsche bevolking ontving
de vertegenwoordigers der itntergeaiüeer-
den met sym,palfhie.
Voor het herstel der orde.
De bevelhebber van de Engels,;he briga
de te Beulhen ontving de vertegenwoordi
gers der gemeenten van de onder zijn be
heer gestelde districten. Hij verklaarde,
dat hij langs vreedzamen weg den vroege-
ren toestand wilde herstellen. Ongeregeld
heden, van welke zijde ook, zou hij met
alle hem ten dienste staande middelen on
derdrukken. Hij spoorde de vertegenwoor
digers der gemeenten aan, al him invloed
aan te wenden op de bevolking, opdat orde
en rust worden bewaard en strenge maat
regelen vermeden kunnen worden.
Ontevredenheid in Polen.
De Zondag te Warschau ontvangen be
richten, dat de Franschen en Engelschen
bestolen hebben, deskundigen naar Opper-
Silezië te zenden, zoodat de beslissing in
zake Opper-Siiezië waarschijnlijk eerst in
September zal vallen, heeft te Warschau
over de geheeie linie een storm van ver
ontwaardiging doen opgaan. De pers uit
zich in scherpe bewoordingen.
Korfantg naar Boulogne.
Korfanty is Zondag naar Parijs ver
trokken om aan de onderhandelingen te
Boulogne deel te nemen.
De toestand in Ierland.
De vredesonderhandelingen.
Volgens de Londensche correspondent der
„Belfast News Letter", die in nauwe aan
raking met Sir James Craig staat, is deze
thans in het bezit van De Valera's voor
stellen. Deze schijnt te vragen Dominion
Home Rule, in den geest van Canada. Ulster
kan ai de zelfregeerende macht der be
staande Home Ruiewet behouden en zelfs
meer, met de waarborgen, die noodig
mochten zijn, mils het die ontleent aan een
centraal Iersch bestuurslichaam. De Sinn
Feinleider staat beslist op een vereendgd
Ierland. Bovendien neemt hij het stand
punt in, dat hij en Lloyd George voorwaar
den zullen stellen en dat laatstgenoemde
met Ulsier lot overeenstemming zal komen
en hij heeft te kennen gegeven, dat elke
regeling, die hij als voldoende zou be
schouwen, ter goedkeuring zal worden
voorgelegd aan den Dail Eireann.
Een mededeeling van De Valera.
Reuter meldt uit Londen, dat De Valera
een verklaring heeft uitgegeven betreffende
zijn besprekingen met Lloyd George, waar
in hij zegt slechts één eisch te hebben ge
steld, n.l. dat het zelfbeschikkingsrecht van
Ierland zal worden erkend.
Rust in Ierland.
Stephen Gwynn, een vooraanstaand
Iersch nationalist, schrijft in de Londen
sche „Observer" dat de wapenstilstand in
Ierland volkomen wordt gehandhaafd.
Automobielen der Britsche troepen wor
den door de Iersche bevolking getooid met
bloemen en er is een atmosfeer vail vol
komen vriendschappelijkheid, die men in
geen jaren gekend heeft. Dit is, schrijft hij,
misschien nog merkwaardiger, in platte
lands-plaatsen dan le Dublin, want in eerst-
genoemden heeft men een aantal persoon
lijke grieven gekend, die geweldige verbit
tering wekten. Toch heeft alle strijd opge
houden en zelfs komt in de laatste dagen
te Belfast het schieten uit hinderlagen, dat
veel meer te wijten was aan persoonlijke
grieven dan aan politieke motieven, niet
meer voor.
BEPERKING DER BEWAPENING.
Ontsteltenis in Japan.
De „Daily Express" verneemt uit To
kio did. 15 Juli, dat het voorstel der Stil
le Oceaan-conferenlie een opwinding en
onrust veroorzaken, zooals nog geen an
dere internationale kwestie heeft gedaan.
De vrees heerscht, dat Frankrijk en Ita
lië Amerika zullen steunen ten koste van
Japan. De bladien verklaren, dat Japan's
toekomst op het spel staat. De militaris
tische organen beschuldigen Engeland
reeds, dal heit Japan in dien steek laat.
De correspondent acht het weinig waar
schijnlijk, dat Japan aan de conferentie
zal deelnemen.
Volgens „Exchange" berichten zou
naar d'e Japansche bladen melden de
oud-minister markies Okconia verklaard
hebben dal een conferentie over het ge
heel genomen aanbevelenswaardig zou
zijn. Japansche zee-officideren zouden
gezegd hebben dat de regeering zich niet
tegen de conferentie moet verzeilen,
doch levens aandringen op het voltooien
van het thans bestaande maritieme pro-
48.
VB iJ NAAR HET DUIÏSCH,
TWEEDE DEEL.
neen, dan u een beetje hoofd
pijn van de warmte." Zij deed alsof
zij geheel oor was voor de muz;ek.
Het volgende uur" scheen haar onein
dig lang te zijn zij verlangde naar
haar stille kamer, om in de eenzaam
heid -len slag te overkomen, dje 'naar
too onvoorbereid had gctiof; ;n.
Eindelijk waren de laatste maten
afgespeeld en spoedig daarna zat zij
lp het rijtuig, dat door de flauw ver.
•ichte straten naar hare woning reed
t-
Goeden nacht, lief kind," zeïde me-
vrouw Hemming, toen de koetsier stil
hield en in de verwachting van een
goede fooi gedienstig het portier open-
ae- >i«k wil niet uitstappen, het is later
geworden dan ik verwachtte. Groet
hwe mama van mij en wensch haar ook
beterschap. Ik geloof, dat a vel zal
doen morgen zelf ook een beetje uit
te rusten. U is bepaald niet wel. Goeden
nacht
„Goeder, nachtNog eens mijn bes
ten dank!"
Het portier vloog toe en het rijtuig
ging verder. Augusta trad in het por
taal.
„O, Goddank dat u thuis is, juffrouw
Augusta," riep het dienstmeisje haar
tegemoet. „Ik zou u hebben gehaald,
maar ik kon het huis niet alleen laten,
en ik had niemand om te zenden."
„Mij halen?" viel Augusta haar in
de rede. „Waarom wat is er gebeurd
Waar is mama
„Mevrouw is te bed en de dokter is
juist bij haar Toen ik tegen negen uur
de tafel wilde afnemen, zag ik, dat me
vrouw nog in 't geheeel niet had gege
ten, en tegelijkertijd hoorde ik boven
luid steunen. Ik liep de trap op en vond
haar in haar slaapkamer op den grond
liggen zij zeide, dat zij zoo hevige pijn
in de zijde had en nauwelijks adem kon
halen. Met veel moeite heb ik mevrouw
naar bed gebracht, en toen ben ik naar
mijn zuster geioopen, die hier naast in
de steeg woont, en een van haar kinde
ren heeft de dokter gehaald
Augusta staarde de meid eenige oo-
genblikken met groote verschrikte
oogen aan, dan keerde zij zich om en
liep, zonder verder een woord te spre
ken, naar de ziekenkamer
„Mama, wat scheelt u Dientje zegt,
dat u plotseling ziek geworden is
„Bedaard, bedaard, juffrouw," zeide
de dokter ernstig, „uwe moeder mag
niet veel spreken, en moet iedere aan
doening vermijden
Augusta schrok geweldig 1 „Excu
seer, doktw, ik wil mij in acht nemen
Maar u begrijpt, dat ik.."
„Dat u eenigszins ongerust is, ja
Geen reden, volstrekt geen reden. Uw
mama heeft zware kou gevat. Dat is
alles."
„Koudepijn -jn de zijde," steun
de mevrouw Wilhelmi, terwijl zij met
koortsig schitterende oogen haar doch
ter aankeek, die zich nu spoedig van
hoed en mantel ontdeed en voor het
bed op een stoel ging zitten.
„Jawel, pijn in de zijde," hernam de
dokter. „Het zal, naar ik hoop, gauw
beter worden, mevrouw maar u heeft,
gelijk ik zeide, volkomen rust noodig.
Juffrouw Wilhelmi, dit recept hier-
moet dadelijk bezorgd worden mis-
Snimii];), Het Japansche blad Jiji" le
Hoiiolcuimi zeg: „De Japansche regee
ring zou berei,] zijn den Ghineeschen
eisch tot afschaffing <fer exIra-lerritoriaie
jurisdictie, waarbij vreemdelingen in Chi
na hun eigen gerechtshoven hebben,, te
steunen".
DE GRIEKSGH-TURKSGHE OORLOG.
De berichten uit Grieksche en Turk-
sche bron spreken elkaar tegen. Het
Grieksche communiqué mekilt een op-
maifscih der Grieksche troepen op ver
schillende punten, maar volgens de Turk-
sche berichten zon dit een puur verzinsel
zijin, en indien het bericht van een op-
marseh waar is, dan is het op enkele ver
spreide punten, zonder dolt deze oen linie
vormen.
Een bericht niit Angora bevestigt, dat
die Turken een slag zullen vermijden in
het ope.n veld, totdat zij de operatie-basis
'dier Grieken zullenkennen. Tot op hed'en
is nog geen enkel ernstig gevecht gele
verd.
DE GEVOLGEN VAN HE DROOGTE IN
FRANKRIJK.
De landbouwmedewerker van het „Jour
nal des Débals" waarschuwt tegen al ie
pessimistische opvallingen van den toe
stand, door de voortdurende droogte ver
oorzaakt Van een „dêsastre" is vooralsnog
geen sprake, verzekert hij. Heigeen niet
uitsluit, dat die gevolgen van de voortge
zette droogte hoogst bedenkelijk zuilen zijn
wat betreft de productie van 'de landbouw
producten. De wintergewassen, die in het
najaar gezaaid zijn, hebben den tijd gehad
diep genoeg wortel te schieten, zoodat er
aille hoop bestaat, dat de productie daarvan
niet al te gering zal zijn. Uit proeven toch,
door Delérain te Grignon in 1893 geno
men, in welk jaar het ook buitengewoon
droog is geweest, is gebleken, dat de wor
tels der gewassen en vooral de tarwe, het
water zelfs lot op een diepte van twee en
een halve M. gaan zoeken.
De voorjaarsgewaissen daarentegen, zoo
als maïs, gerst, haver, hebben veel meeT
geleden. De oogst zal gering zijn, hetgeen
wel uit de prijzen! zal blijken. Hf-1 slroo zal
overal kort zijn en betrekkelijk scliaarscb,
heigeen van groot nadeel zal blijken bij de
voeding van "het vee.
OveT het algemeen trouwens zuilen de
veehouders girooie schade lijden, daar de
sóhaarschte aan voedsel hen zal dwingen
hun beesten te verikoopen. De groenten,
difl uiterst moeilijk te kweeken zijn zonder
regenval of zelfs voldoenite besproeiing,
zullen gering in aantal zijn en duur. Maar
ook hier moet n.iiet al te spoedig een oor
deel geveld worden.
Kortom er valt nadeel te constateeren
maar tenslotte toch beperkte schade, hoe
groot deze dan ook is. De toestand is voor
al verontruste—1 ten opzichte van het
vee.
BUITERL BERKXITÏ*
EEN FRANSCH SCHIP TEN
GESCHENKE.
Voöig«cns de „M-essagero" zou de Fram-
sclie regeeriuig de bedoeling h-ebben om
JoegoSlavië hot pantsersdhip „Vedette"
aan te bieden. Volgens de „Temps" is
niet het schip „Vedette" hiermee bedoeld,
maar een klein houten vaartuig van 20
M. lengte en 30 lons inhoud en een
équipage van 9 mam. Het schip ligt al
sinds twee jaar in Belgrado en zai alls
souvenir geschonken worden.
De Genfcscbe dichter I. van Beug hem,
die wegens activisme te Gent opgesloten
zat, is eindelijk vrij!
De administratie van posterijen heeft
aUen mogelijk spoed gemaakt om de post
stukken, die ter plaatse vam de spoorweg
ramp ie Hennuyères bijeengebracht wer
den, naar hun bestemming door ie zenden.
Echter kon van zeker aantal stukken
door hun gehavenden toestand, noch de
geadresseerde nooh de afzender worden
bepaald; deze zuülen dus "niet kunnen
worden besteld.
Uit Beiroeth komen berichten over
de voortschrijdende pacificatie in bet Syri
sche grensgebied. Meer dan 12000 geweren
zijn ingeleverd.
Naar Havas uit Rijssel meldt, zijn in
het kolenbekken van Anzin reeds weder
18 van de 20 putten van voor den oorflog
in werking.
■schien is u wel zoo vriendelijk met mij
naar beneden te gaan ik wilde de meid
in uw tegenwoordigheid eenige aan
wijzingen geven."
De bleeke wangen van Augusta wer
den nog bleekerbevend stond zij op,
en verliet met den dokter de kamer.
„Uw mama schijnt zeer zenuwachtig
en angstig te zijn" begon deze zoodra
zij zich buiten den gang bevonden.
„Ik vind het beter u dadelijk de geheeie
waarheid te zeggen, en daarom verzoek
ik u, met mij te gaan. Ik noemde de
ziekte uwer mama een verkoedheid,
en dat is zij ook in zoo verre dat een
verkoudheid in ieder geval de oorzaak
der ziekte is. Neen dank u" Augus
ta had de deur der huiskamer geopend
en hem verzocht binnen te treden
„ik heb maar weinig tijd. Dus gelijk ik
u zeide, de toestand uwer mama is
tamelijk zorgwekkend. Dezen nacht
moet bepaald een vertrouwd persoon
bij haar waken."
„Ik zal het zelf doen, dokter," zeide
Augusta na een korte pauze, gedurende
welke allerlei zorgvolle gedachten in
haar hoofd opkwamen. Wat zou zij
beginnen als de ziekte harer moeder
lang duurde En als zij stierf O God,
DE OUDE LEUGENS.
De „R.-K. Bouwvakarbeider" had er weer
eens op gewezen, dat „met tal van voor
beelden te bewijzen" zou zijn. „dat de mo
derne vakbeweging anld-godsdienstig is".
Naar aanleiding hiervan schrijft Henri
Polak in het „Weekblad" van den Dia-
maintbewerkeirsbond:
„Aantoonen, dat onze vakbeweging wer-
■keiijlk is zoóais de redactie van het Room-
sche blad den schandelijken moed, de on
beschaamdheid heet haar le beschrijven,
dat zal zij niei, om de eenvoudige reden,
dat zij het niet kan.
Er zijn vele duizendtallen katholieken in
de moderne vakbonden te vinden. Er zijn
er honderden in onzen Bond. Dezen we
ten niet hoe lasterlijk alles is, dat bet aan
gehaald Wad schrijft, dat alle soortgelijke
bladen schrijven. Zij weten dat er niet één
handeling van onzen Ranid (evenmin als
van andere moderne bonden) aan te wij
zen is, geen woord in ons „Weekblad",
geen volzin door de onzen is gesproken,
waaraan iets anti-godsdienstigs is; zij we
ten, dat er nimmer iets gezegd, geschre
ven of gedaan wordt dat een godsdienstig
mensch zou kimmen kwetsen.
De waarheid is, dat wij zijn, en immer
waren, neutraal op godsdienstig gebied
een waarheid, die de klerikale woord- en
penvoerders uit alle macht voor hunne
volgelingen verborgen trachten te houden,
uit vrees, dat zij dezen anders bij duizend
tallen tegelijk zouden kwijtraken."
Wordt het nu geen tijd, dat iemand als
Henri Polak, die ook voot ons nog als
een der nuchterste en eerlijkste in de soc.
dem. beweging geldt, met zulke prpafcjes
°PAl°s de „R. K. Bouwvakarbeider" hier
spreekt van „tal van bewijzen," dan zegt
het blad toch waarlijk niet te veel. Hoe
veel jaren heeft de Roomsche pers doe
bewijzen nu al niet geleverd. Maar het
beste bewijs heeft de S. D. A. P. ons toe,
wel de laatste jaren geleverd door de
openbare huwelijksvoltrekking tussohen de
potitóeke S. D. A. P. en de roode, zich
noemende „neutrale" vakbeweging van het
N. V. V.
Die innige verbroedering is toch zeker
niet meer te ontkennen, ook niet door den
heer Polak. Welnu, waar niemand mander
dan Paus Leo XIII het socialisme „een
pest voor de maatschappij" genoemd heett,
zijn er voor ons, Katholieken, geen ver
dere bewijzen meer noodig, dat het N. V.
V. tegen de godsdienst is.
N. V. V. en S. D. A. P. zijn één.
Afe dus het socialisme „een pest voor de
maatschappij is, dan vnRe de heer Polak
zelf maar aan wat voor ons de roode vak-
beweging is.
De burgemeester van Deiden. Burge
meester Gij'selaar heeft naaT men ver
wacht, de laatste operatie ondergaan. Zijn
toestand is zeer bevredigend en men
wacht de verdere genezing met eenige ge
rustheid af.
WERELDPERSCONGRES.
11
De heer D. Hans, voorzitter van den
Nederi. Journalisten Kring, is door
hot Uitvoerend Comité van het Wereld-
perscongres, dat in October a.s. te Hono
lulu wordt gehouden, uilgenoodigd als
één der vice-presidenten van het con
gres op te treden. Van deze benoeming
werd den heer Hans mededeeling gedaan
in een schrijven van den congres-presi
dent, Walter Williams, leider van d'e
Journalistenschool, verbonden aan de
Universiteit van Columbia (Missouri).
De Mini-ster van Buitenlamdsehe Zaken,
jhr. mr. dr. van Karnebeek, heeft tot het
bestuur van den Ned-erlandsclien Journa
listen Kring een schrijven gericht, waarin
hij op verzoek van de Amerikaansche Re
geering, van hst houden van het congres,
officieel mededeeling doek
Het heeft plaats van 4 lot 14 October.
Het Kringbesluur is uilgenoodigd de
deelneming van Nederlandsche journa
listen aan het congres te willen bevorde-
ViERGOEDFNG VAN GEPENSIO.NiN.EFJ5
DEN EN OP WACHTGELD GESTFL-.
DEN.
Blijkens het Voorloopig Verslag van
de Commissie van Rapportours over het
voorstel "an wet tot het verstrekker, uil
de Staatskas van een vergoeding aan ge-
pensiionneerlen en op wachtgeld gcslejs
den verklaarden vele leden tegen dit voor
stél bezwaar te hebben. Niet alloen keur
den zij hei af, dal in deze voor 's Rijks-
schatkist zoo zorgvole tijden gelden wer
den teruggegeven, wélke aanvankelijk
volgens bestaande wettelijke bepalingen
waren gestort, doch zij oordeelden, dat
dergelijke voorstellen van de Regeering
zelve behooren uil te gaan en niet van
het initiatief der leden. Wanneer de
Volksvertegenwoordiging van meening is.
dat er termen beslaan om lot een rege
ling als hier wordt voorgedragen, over
te gaan, kan zij bij de Regeering aandrin
gen in die richting te gans, maar zij be
hoort aan haar de beslissing te laten.
Het betreft hier een vrijgevigheid zonder
eenige verplichting en zonder dringend#
behoefte. De toestand der Financiën ge
doogt niet mo verdier op den weg_ vari
het doen van niet strikt noodige uitgaven
voort te gaan.
NEDERLAND NAAR DE ONTWAPE
NINGSCONFERENTIE?
Maar de correspondent te Washington
van de United Press mededeelt, be
schouwt de Amerikaansche Regeering
thans de bijeenkomst van de conferentie
te Washington als zeker. I
Er zullen spoedig verdere onderbande-'
langen plaats vinden, terwijl Nederland
en België waarschijnlijk zullen worden!
uitgenoodigd.
De correspondent van de „Tel." ts
Washington stelde in een intei'vieuw met
een der hoogste autoriteiten te Washing
ton de vraag, waarom Nederland als
groote koloniale mogendheid in het Ver
re Oosten niet Was uitgenoodigd op de
ontwapeningsconferentie te Washington.
Allereerst werd geantwoord, dat de uit-
noodiging aan de groote mogendheden:
niet officieel waren:
Het hoofddoel van de uitnoodiging van
Amerika was, deze mogendheden waarmee
Amerika tijdens den oorlog geassocieerd
was bijeen te brengen, namelijk
Engeland, Frankrijk, Italië en Japan
De kwestie van dc ontwapening pre
domineerde hij" deze informeele uitnoodi
ging. Indien het Amerikaansche depar
tement van Buitenlandsche Zaken ook
andere staten bohalve de bovengenoem
de had uitgenoodigd, dan zou elk van
hen erop gesteld zijn geweest, de confe
rentie bij te wonen, en wellicht zouden
deze veertig staten, misschien nog wel
meer in getal, door hun aantal en ver
schillende opinies het werk der confe
rentie bemoeilijken. Indien Nederland al
leen was uitgenoodigd, de conferentie der
groote mogendheden bij te wonen, zouden
andere kleine naties zioh beleedigd heb
ben gevoeld. De gedachte, waarvan mea
is uitgegaan, was, de conferentie zoo
doeltreffend mogelijk te maken, met zoo
weinig mogelijk deelnemende stalen.
Er zal van de zijde van Amerika geen
bezwaar worden gemaakt, Nederland tot
bijwoning der conferentie uit te noo-
digen, zoodra de kwestie van het Verro
Oosten zal worden besproken. Ameri
ka ziet niet alleen het groote belang)
van Nederland als groote koloniale mo
gendheid in, doch zal het buitendien aan
genaam vinden Nederland, als de oudste
bevriende mogendheid mee te zien aan
zitten. Alleen de landen, welke groot be
lang hebben bij de kwesties van het
Verre Oosten zullen worden uitgenoo
digd zoodra deze kwesties aan do orde
komen.
Er is geen enkele reden, waarom de
Nederlandsche regeering of bet Neder
landsche volk beleedigd zouden zijn, en
verder is er geen reien vsor dagbladen,
om Amerika gebrek aan hoffelijkheid en
inzicht omtrent de belangrijke positie
van Nederland en baar belangen in het
Verre Oosten te verwijten.
De gen emde borg: auUriteit, noen da
als zij stierf Zou zij den dokter verzoe
ken haar een göede ziekenverpleegster
te bezorgen.
Maar de kosten Dezen nacht moest
zij in ieder geval zelf waken, morgen
zou men dan verder zien.
Maar zou zulk een vermoeienis niet
nadeelig zijn voor haar teint, voor
hare schoonheid?
Toen de dokter hoorde, dat zij zelf
wilde waken, haalde hij de schouders
op juffrouw Wilhelmi maakte op hem
niet den indruk alsof zij in een zieke-
kamer thuis behoorde. Maar buiten
haar en de praatzieke meid scheen nie
mand in huis te zijn en dus gaf hij kort
en duidelijk zijn voorschriften, drukte
beiden de nauwkeurige naleving daar
van op het hart en maakte zich gereed
om heen '.e gaan.
Maar Augusta hield hem terug
een r.ieuwo vreeseüjke angst was bij
haar opgekomen, die haar zelfs hare
bezorgdheid orq het leven van haar
moeder deed vergeten. „Dokter, is die
ziekte ook besmettelijk?" Hare stem
beefde.
„Neen, zeker niet. Hoe komt u op
die gedachte
„Ik dacht.. J.n Berlijn heerschen de
pokken en ik vreesde een oogenblik,
dat iets degelijks ook wel bij mama zou
kunnen opkomen."
„Wees zonder zorg, juffrouw Wil
helmi," hernam de dokter met een
spotachtigen glimlach. „Uw moeder
heeft zich een longontsteking op den
hals gehaald, en die is, gelijk u wel zaL
weten, niet besmettelijk, Adieu
Met een zwaar hart keerde Augusta
naar de ziekekamer terug. Langzaam,
verstreken de uren. De voorgeschreven
medicijnen schenen zonder uitwerking
te blijven. Steunend wentelde mevrouw
Wilhelmi zich heen en weer op haar
bed, totdat zij eindelijk in een sluime
ring viel, waaruit zij echter van tijd tot
tijd met een luiden gil ontwaakte. De
morgen brak aan, maar het weldadige
licht bracht geen beterschap. Ook de
volgende dagen niet. Wel scheen de
pijn eer. weinig te bedaren, rnaar de
ademhaling werd hoe langer hoe moei
lijker. Ht gezicht van den dokter werd
bij iedere volgende visite ernstiger.
-ti
-I
