ONS BLAD" BUITENLAND. No. 237 VRIJDAG 22 JULI 1921 14e JAARGANG Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SSSST2".;?4M In de cel en daarbuiten. FEUILLETON Onder Valsche Vlag NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Si Abonnementsprijs Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad q I Lt OJ 0 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclamesi per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-' uitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—. f 4Q0,—f 2QO,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,—. i' Toen ik, als jongen nog, voor den eersten keer een gevangenis zag, en dan nog maar van buiten den zwaren muur met erg kleine raampjes, waar voor stevige ijzeren bouten het wijde koepeldak, dat den naam „paraplu" deed geboren worden toen ging er een huivering door me heen en met afschuw en medelijden tegelijk dacht ik aan de gevangenen, die daar opgesloten zaten om te boeten voor begaan mis drijf, misschien vele jaren lang voor één zondig oogenblik. Ik herinnerde mij de ontzettende tafereelen uit met spanning gelezen ver halen, die afspeelden binnen de sombe re muren van een gevangenis ik dacht aan rinkelende ijzeren boeien, 'n ruw houten brits, 'n steenen waterkruik 'n stuk hard brood en lage celwanden, waarlangs het vocht naargeestig neer sijpelde. En toen ik voor 't eerst binnentrad in een strafgevangenis, de zware deu ren achter mij hoorde dichtslaan en den sleutel terstond in het slot hoorde omdraaien door den tamelijk vriende lijk uitzienden bewaarder toen ik 'n cel geopend had en rondkeek in de kleine ruimte, waar de gedetineerde zijn dagen en nachten van afzondering sleet ja, toen viel 't me mee. Zeker, de ontmoeting met de werken de gevangenen in de gang en op de binnenplaats, die mannen in hun grof- bruine boevenpakjes met 'n wit-linnen masker voor 't gezicht, zoodat je alleen zag de onherkenbare oogen, welke den nieuwen reclasseerder onverschillig op namen die ontmoeting had iets griezeligs. En ook de cel, met zijn gevoegde mu ren, waarop als enkel sieraad een dag kalender,'n reglement en voor de Room- schen een crucifix is gehangen, die cel met haar primitieve meubelshet tegen den wand opgeklapte bed, het tafeltje met lage houten kruk, de hoek- schapjes, waarop boeken, schrijfge- eedschap, eetgerief, en ten slotte in een der hoeken nog 'n noodzakelijk meubelstuk zij gaf geen opwekkend beeld. Wanneer je echter als soldaat de mobilisatie hebt meegemaakt, met als daapplaats den harden vloer van een ontruimde kerk, of 'n strooleger in muffen stal of tochtige veldtent, dan wordt je niet zoo gauw getroffen door da armoede, het gemis aan comfort van dit verblijf, dat toch altijd 'n zeke re orde en netheid bezit. Maar je staat tegenover den man, die veroordeeld is om langen tijd tus- schen deze stomme muren opgesloten te blijven, terwijl iedere slag van zijn hart 'n kreet om vrijheid is. J e hoort de geruchten van de straat, van het volle leven daarbuiten, lokkend dringen door het openvallend boven licht, hoog in den muur je hoort het gefluit der vogels in de boomen dicht bij je weet dat daar nu de zon schijnt en kinderen stoeien en menschen elkaar tuJachen, en zelf zul je straks weer staan in het vrije, juichende leven, terwijl deze man achterblijft in de duf riekende cel, alléén O ja, zijn straf duurt geen eeuwig heid, al kruipen de uren traag in deze doffe eenzaamheid. Straks zal ook hij weer terugkeeren in de wereld als 'n vrij man, om opnieuw zich een weg te banen door het leven. Maar hij zal meedragen de schande, welke de mis daad als 'n vlek op zijn leven wierp, zoodat hij schuw de oogen neerslaat, wanneer bij den blik voelt van een die wéét. Misschien durft hij niet terugkeeren <n zijn vroegere woonplaats, waar men hem zal wantrouwen, of erger met den vinger nawijzen als de man, die zijn goeden naam en dien zijner familie bezoedelde. Zijn betrekking heeft hij verloren, zijn patroon neemt hem niet meer in dienst, want hij heeft het eens geschon ken vertrouwen misbruikt, of als zijn misdrijf buiten zijn betrekking viel hij heeft toch „gezeten". Hoe zal het lot van den ontslagen gevangene zijn, als hij weer is terugge keerd in de maatschappij Dat lot is onzeker. Als zijn vergrijp geen groote schande op hem heeft ge worpen, zal hij gemakkelijk terugkee- ten in den ouden kring van familie en vakgenooten. Als hij sterk van wil is, en het vaste voornemen heeft gemaakt om een beter leven te beginnen en dit door te zetten, tegen alle verleiding en moeilijkheden in, dan zal hij in de mees te gevallen slagen. Maar 't is juist het ontbreken van een sterken wil ten goede, dat hem in de sfeer der misdaad heeft gebracht, en de gevangeniscel is gewoonlijk niet de rechte plaats om dien slappen wil te doen sterken. Vergeet zijn verleden niet Gij hebt wellicht de aanklacht gelezen en het verloop van zijn vonnis maar gij weet niet uit welke ouders hij geboren werd, in welke omgeving hij opgroeide hoevee! verleiding en boosheid hem als kind reeds omringde. Wat u naast God's genade en eigen deugd zaamheid gebracht heeft tot uw smet teloos bestaan, uw geëerde positie, uw gelukkig familieleven, dat heeft hij wel licht gemist. Een drankzuchtig vader, een plichtvergeten moeder, bittere armoede, tegenspoed in den strijd om 't bestaan, gedwongen omgang met ge- wetenlooze personen, och, er zijn zoovele factoren, die zwakkelingen heendrijven naar den weg der misdaad, soms buiten hun schuld. In de cel vond hij tijd en gelegenheid om over de oorzaken van zijn val na te denken. Misschien trad hij er binnen met diep berouw over zijn wandaad en werd dat in de eenzaamheid nog ver innigd. Misschien ook drong zich daar aan hem de meening op, dat hij een slachtoffer van de omstandigheden, van verkeerde maatschappelijke in stellingen en gewoonten is. Wie zonder leiding denkt, dwaalt zoo licht. Zeker, ook déar worden hem de genademid delen van onzen heiligen godsdienst niet onthouden, maar er is zoo weinig dat meewerkt om zijn wil vatbaar te maken voor hét goede. Het verblijf in de cel werkt op de meesten de- moraliseerend. Maar al te dikwijls komt het voor, dat de gedetineerde vervalt in deze sombere beschouwing ik ben eea verloren man, van mij komt nooit meer iets goeds terecht. Daar gaan eindelijk de j oorten der gevangenis weer voor hem open en de gewezen banneling der maatschappij, gewoonlijk arm en zwak, wordt weer opgenomen in het volle leven. Daar staat hij weer midden in de verleiding, die met den dag aan kracht zal winnen, als hij geen steun vindt in een goed familieleven en geregelden arbeid. Slechte makkers st lan reeds klaar om hem op te vangen en mee te trekken naar gevaarlijke plaatsen, waar de drank zijn geest benevelt en zijn gemoed verhardt. Wat zou er terecht komen van zoo- velen, die, hetzij door grove, hetzij door geringe schuld, in de armen der wrekende gerechtigheid vallen, als er geen reclasseering bestond, een liefde werk dat zich over hen ontfermt De reclasseerings-instellingen trach ten hen te bewaren voor de kennis making met de gevangenis door het bewerken van een voorwaardelijke veroordeeling Wordt deze gunst door de rechterlijke macht verleend, dan is de betrokkene in de meeste gevallen voor een herhaling van zijn misdrijf behoed. Hij heeft strenge voorwaarden na te komen om zijn vrijheid te behouden en als een voortdurende bedreiging staat het voor zijn oogen, dat zijn straf toch nog zal ingaan, wanneer hij zich tegen de wet vergrijpt of de gestelde bepalingen verwaarloost. Gelukt het niet hem door een voor waardelijke veroordeeling voor de maat schappij te behouden, dan is er nog een mogelijkheid om althans vérlichting van zijn straf te verkrijgen. Éénderde van zijn straftijd met een mnimum van negen maanden „zitten" kan hem worden kwijt gescholden. Dit vereischt weer veel arbeid van de re- classeeringsinstellingen, die hem in de cel niet aan zijn let overlaten, maar hem bezoeken en ernstige pogingen in het werk stellen, om een voorwaarde lijke in vrijheidsstelling te verkrijgen. Is dit geslaagd, dan laat zij den ont slagen gevangene nog niet los, maar houdt hem langen tijd onder haar patronage, opdat hij den noodigen mo reelen en daadwerkelijken steun vinde om zijn goede voornemens te kunnen volbrengen. H. B. VAN DER SANDE. De toestand in Opper-Silezië. De toestand in het nijver- heidsg'ebied Woensdag wérden uit -de Fransclve 'ka zerne Ie Beulihem eenigen der lieden vrij laten, diie naar aanleiding van het ge beurde bij den nnlocht der Engelsohen en den moord o-p den Framschen majoor Moiutalège waren gearresteerd. Voor een deel werden ze in hechtenis genomen bij' het verbinden van Duitsdhers, die het slachtoffer waren geworden van de schiet partij der Framschen. De vrijgelatenen deden ontzettende verhalen over de be handeling, die zij gedurende hun gevan genschap van veertien dagen hadden on dergaan. Nieuwe ongeregeldheden: worden heden uit den kreits Ratibor gemeld, waar een groot aantal vluchtelingen aankomt. In den ikreits Rybnick werd een Duitsch vluchteling, die naar Godow terugkeerde, door de Polen doodgeslagen. In Gleiwitz wordt aan de bepaling der iimtergeallieer- de commissie omtrent de opheffing der vluchtelingenkampen en het vertrek deT in particuliere woningen ondergebrachte vluchtelingen bijzonder streng de hand gehouden. Lange stukken straat werden afgezet en alle huizen doortocht. Daarbij werden zestig personen gearresteerd en meegenomen, omdat ze nog niet naar hun dorpen waren teruggekeerd. Naar aanleiding van het bezoek, dat generaal Lerond heden aan den kreits Rybnick zal brengen, hebben alle mijnen in de k reit sen Rybnick en Ratibor de Poolsche vtlac ge- hesolieEL EEN BRIEF VAN PRINS RUPPRECHT. De „Miinchener Ztg." publiceert een schrijven, dat de vroegere kro'omprints Rupprecht van Beieren precies vier jaar geleden aan den gewezen Beierschen mi ni ster-p resident, graaf Hertling, heeft ge zonden. Hij spreekt daarin sterken twijfel udt aan hel succes van den diiiikbootooriog. Ook hel resultaat van den oorlog baart hem zorg. Hij acht het spoedig sluiten van een afzonderlijken vrede met Rusland, zonder ©enige annexatie of scha del oosstel- iing, noodzakelijk. De aanstaande hulp van Amerika acht de kroonprins, met name 0[p het gebied van den luchtoorlog, gevaar lijk. Daarentegen overschat hij ook de moeilijkheden, die naar aanleiding van de arbeidersbeweging in Engeland dreigen. Van bijzonoer belang is de beoordeeling van Berlijn en de JTohenzoltern. De keizer ■heeft om "redenen, die de kroonprins -niet nader wil bespreken, alle aanzien verloren. Ernstige lieden betwijfelen of het huis Flohenzolilern den oorlog zal overleven. De noodzakelijk gebleken reorganisatie van de grondwet mag niet in pariememlnir- VRIJ NAAR HET DUITSCH. TWEEDE DEEL 46. „Inderdaad niet?" vroeg deze op <cn toon van groote verbazing. „M'n lieve juffrouw, bedenk wel, wat u doet. Maar misschien verkiest u een be trekking als bonrie. Nu, als u ooit ge7 tuigen noociig heeft en dat zal na tuurlijk wel het geval zijn zoo beroep ii maar op mij.Zoover het mij mogelijk is, zonder de waarheid geweld aan te deen, wil ik u de beste getuigen geven. Maar nu moet ik afscheid nemen. Vaarwel lieve juffrouw!" Augusta keek haar na met machte- loozeti toorn en zonk dan met een smartkreet op de canapé neer. Wat had zij niet geleden in die paar isgen, die na den dood harer moeder veiloopen waren Haar vroegere ken nissen en vrienden venden het niet «ens de moeite waard, haar een rouw- owoek te brengen, en de weinige, die kwanwn, behandelden haar of uit de hoogte of, wat nog ondraaglijker was, met een soort van minachtend mede lijden. „E©n bedelares," steunde zij. Waar om moest dat alles over haar komen Wat had zij gedaan om zoo grenzeloos ongelukkig te worden Was er dan voor haar geen uitweg, geen middel om zich uit deze ellendige positie te redden. Indien haar op dit oogenblik een bekoring was overkomen en haar zelfs met gevaar voor haar zielenheil rijkdom en glans en de zegepraal over haar valsche vrienden had aangeboden, zij zou er zonder aarzelen in hebben toegestemd. Langzaam stond zij op en wierp de krullen, die verward over haar gloeiend voorhoofd hingen, achteruit. Zoo kon het niet blijven. Haar geringe voorzaad geld smolt met den dag in weinige weken zou zij geen cent meer bezitten en wat dan Neen, zij moest haar klein huishouden opgeven. De meubels moes ten worden verkocht en dat zoo spoedig mogelijk. En later? Waarheen zou zij zich wenden Nadat zij de achterstal lige huur en andere schulden betaald had, zou haar nog een kleine som over blijven, maar wat kon dat helpen repnMikciiischeii geest geschieden, maar in dien geest der versrterkiimg van de bondisstaten 'tegenover het rijk. De toestand in Ierland. Het Engelsohe kabinet is Woensdag na ©enige uren van beraadslaging tot overeen stemming gekomen over de voorwaarden, die aan De Vaiera zullen worden aange boden in de bespreking, die deze gisteren met IJoyd George zou hebben. Lioyd George had na afloop van den ministerraad een audiëntie bij den koning. In parlementaire kringen wordt gezegd1, dat het kabinet nog nimuner zoo eenstem mig was over de Iersc.be politiek ais thans. De ministers achten den toestand zeer hoopgevend, daar de voorstellen, ook ail zouden ze niet worden aangenomen, toch den grondslag kunnen blijven vor men voor verdere besprekingen. De lerschc natie. De Londensche correspondent van liet New-Yorksche nieuwsbureau heeft een interview gehad met den heer Desmond Fitzgerald, „minister voor publiciteit" in den Dail Eireann, die uit de gevangenis werd bevrijd om deel te kunnen uitmaken van De Valera's deputatie. Deze zeide, volgens hetgeen de „Daily Tei." aan dit interview ontleent: „Er is nog geen conferentie geweest; slechts voonloopige besprekingen hadden plaats tusschen De Valera en Lloyd George; de basis eener conferentie moei zijn, dat Ierland een onafhankelijke natie wordt. Het gaat niet om de vraag of Belfast ondergeschikt zal zijn aan Du blin, zooals Sir James Craig de zaak stelt, evenmin moet Dublin ondergeschikt zijn aan Belfast, maar Dublin en Belfast, bedde moeten ondergeschikt zijn aan de lerschc natie. „De basis van den eisch van het Ier- sclie volk zijn de veertien punten van den oud-president Wilson en het zelfbeschik kingsrecht van kleine volken. Het Ulster kabinet vertegenwoordigt een zeer kleine minderheid van het Icrsche volk en wij beweren, dat die kleine minderheid syste matisch, willekeurig en opzettelijk is misleid door „een vreemde mogendheid". Men heeft haar doen gelooven, dat haar daden zouden worden gesteund door een sterke vreemde mogendheid, en inderdaad kij sleed», beschermd door die vreemde mogendheid Engeland. Er zal oen con ferentie zijn misschien, doch de basis moet zijn een. onafhankelijk© Icrsche natie. Wij hebben niets te zeggen aangaande Sir James Craig's verklaring; hij ver keert in dezelfde positie als de zuideliiike staten van Ameriika in 1861". Een eigenaardige beslissing. De „Daily Toi." verneemt uit Belfast, dat een persoon, gevangen genomen wegens deelnemen aan een gewaipenden aanval op het postkantoor aldaar, door den polilicmagislraat van rechtsvervolging word ontslagen. Hij was gearresteerd na het sluiten van den wapenstilstand en een eventueele veroordeeling zou dus een in breuk op dien wapeiistiteland hebben be- t rokend. HET FRANSCHE STANDPUNT IN DE O. S. KWESTIE. De diplomatieke medewerker van het agentschap Havas geeft naar aanleiding van de Franseh-Brilsohe notawisseling in zake Opper-Silezië de volgende uiteen zetting. Voor de Engelschen schijnt het nut teloos de beslissing van den Oppersten Raad te doen voorafgaan door ©en tech nisch onderzoek van deskundigen. Voor hen is het vraagstuk voldoende bestu deerd, vooral daar de beslissing in de eerste plaats een politiek karakter heeft. Het staal volgens hen aan den Oppersten Raad om te besluiten aangaande troeipen- versterkingien. De Fransehe regiccaiing wil van haar kanlt de bijeenkomst van d'en Oppersten Raad nie,t vertragen, evenmin als de ver- deeling van O.-S en verlangt, dat er spoedig een besluit zal vallen; maar zij wil tevens, dat» is eenmaal een beslissing genomen, deze ook door Duj Isehland wordt geëerbiedigd Daarom acht zij het onvermijdelijk, dal versterkingen worden gezonden, om elk gevaar voor een nieu wen opetend te voorkomen. In deze mce- ning wordt bovendien gedeeld door de géheele hoog© commissie in haar nota, gericht aan de ambassadenrsoonfereratie, waarin gewezen wordt op de onvoldoende sterkte der troepen om afdoende gezag te oefenen in het geheele plebiseietgebied. Deze vaststelling rechtvaardigt ten volle de houding van de Fransehe regeering, die vóór alles aandringt o.p versterking der troepen in O.-S. Dientengevolge zal Briand zeer zeker niet nalaten erop aan te dringen, dat Engeland troepen zendt of althans de uitzending vair ©en Fran sehe divisie goedkeurt. Is deze kwestie eenmaal geregeld', dan zon de tijd, welke moodig is om den troe pen gelegenheid te geven ter plaatse te komen, nuttig gebruikt kunnen worden ■dloor een commissie van geallieerde des kundigen te Parijs, om de beslissing van den Oppersten Raad voor |e bereiden. De Fransehe deskundigen zijn gereed om aan den aitoeid te gaan. Engeland moet de zijnen benoemen1. De technici zouden alle zijden van het vraagstuk kunnen be- •studeeren en o.a. er voor kunnen waken, d'at bij de verdeel,ing van het Tidustriege- bied njet gescheidlen wordt wat bij el kaar behoort. Den leden van den Opper sten Raad zou dan meer speciaal de po litieke zijde van hel vraagstuk ter beslis sing kunnen worden overgelaten. Zoo doende zouden grondslagen voor een ra tioneel© beslissing aan den B.aad werdén verschaft, die in volkomen onafhanke lijkheid zijn besluit zou kunnen nemen, waarvan cte naleving verzekerd zon zijn. Dat besluit zou kunnen vallen met drie of vier weken. Een dergelijk kort mistel zon niet van boleekenis zijn» indien het lot van O -S. ten slotte definitief geregeld zou kunnen worden. DE „SOCIALE" AANSLAGEN. De z.g. „sociale aanslagen" te Barce lona duren voort. Een B. T. A.-bericht meldt nu weer, dat in de laatste dagen vijf nieuwe slachtoffers rijn gevallen; drie van hen behoorden broeger tol hot roode syndicaat, terwijl twee. naar m:en gelooft, lid waren van bet wit!?^/.r.dicaat. De burgemeester van het dorp Ralli- mas is vermoord. De daders van d'e ver schillende .aanslagen ontkwamen. De poli li© heeft aan de Fransehe grens drie syndicalisten en een vrouw aange houden. die deel uitmaakten van een ter roristische bende, welke bommen ver vaardigde. Ten gevolge van de door ben gegeven inlichtingen zijn bijna alle leden van de bende gearresteerd. MIJNWERKERS, DIE BELANGELOOS EEN UUR OVERWERK AANBIEDEN. Naar de „Times-correspondent te Hu- elva meldt, hebben de mijnwerkers van de Rilio Tinto (Spanje) mijnen het aanbod gedaan gratis ©en uur ovelbverk per dag te d'oen, De verhouding tusseben directie en personeel is ten zeerste verbeterd sinds d'e stalking van zeven maanden in Jan. 1.1. is geëindigd. Dezer dagen heeft de directeur oen beroep gedaan op al het personeel om de maatschappij in de moei lijk© lijden, welke zij doormaakt, te wél len helpen door <]e productie zooveel mo gelijk te vergroolen. waarbij hij er op woes, dat anders de uitgaven zoutten moe ten word'en verminderd door ontslag van werkkrachten. Als anlwOTd kwam ©en schriftelijk aanbod om dagelijks zonder exlra loon oen uur o ver werk te verrichten, zoolang d'e kritieke toestand zou duren1. DE GEALLIEERDE COMMISSIE VRAAGT EEN BESLISSING. Naar Reuter verneemt, heeft de Engel- sche regeering een telegram ontvangen van Sir Haroïd Stuart, die mededeelt dat de algemcene opvatting der geallieerde commissarissen is, dal elk verder uitstel in de regeling d'er O. S. kwestie de ge vaarlijkste toestanden in het leven roept. Zij dringen aan op een spoedige beslissing en stelten voor een onmiddellijke schei ding van Polen en Duitschers, en bezet ting dier twee gebieden door Poolsche en Dui'tsohe geregelde troepen. Commissaris sen zijn er van overtuigd, dat de bevol kingen tot rust zullen komen wanneer een maal een eindbeslissing bereikt is. Curzon wees den Franschen gezant er nadrukke lijk op, dat een voortzetting van het hui dige uitstel onmogelijk was. GEMENGDE BU1TENL. BE- RICHTEN. WAAR DE GELDEN VOOR DE BE VRIJDE GEBIEDEN BLIJVEN. Er is wel eens gemompeld over zekere' verdachte praktijken, waarvan de bewo ners van de bevrijde gebieden soms bet slachtoffer worden. Een treffend staaltje melden nu de bladen. Het parket van Briey heeft een grond bezitter, Pierre Jarry, achter slot en gren del doen zetten. Deze mijnheer Jarry had in het arrondissement een twaalftal boer. derijen. Maar de paarden, koeien, land- bouwmaohines, zaaigewassen, enz. enz., waren aMe afkomstig van de diensten der hulpverleening aan de bevolking der be vrijde gebieden. Pierre Jarry heeft deze diefstallen en verduisteringen naar schating tot een bedrag van 20 millioen kunnen begaan met behulp van zijn functie van secrete- ris-generaal van de vereeniging tot ver strekking van voorschotten aan d'e „siiii- strés", in geld en materialen. Moest hij materiaal aan een of ander bewoner ter beschikking ste-flen, dan gaf hij slechts een klein gedeelte van hetgeen daartoe be stem'? was; de rest kwam in zijn stallen of voorraadschuren terecht. Moest hij bons afgeven, dan knoeide hij in de ad ministratie: bij droeg bijv. 2000 frs. af ert noteerde 90.000 frs.; het verschil slak' hij in zijn zak. De opwinding in de omgeving van de' woonplaats van Jarry is groot en men is ten zeerste benieuwd er naar wie zijn me deplichtigen zijn geweest, die het hem mo gelijk hebben gemaakt zoo lang zijn prak tijken voort te zetten. DOOR ZEEMEEUWEN AANGEVAL LEN. Aan het strand lussohen Tayport en Leuchars in Fifesbire werd een burger, wonende in die buurt, door zwermen zee meeuwen aangevallen. Blijkbaar waren de vogels kwaad geworden omdat de man wandelde in do onmiddellijke nabijheid der plaats waar zij hun jongen hadden. De man moest hel op een loopen zetten om aan de aanvallen der woedende vogels te ontkomen. 150 M. 1 DAG HECHTENIS. 1 Bij het Rijksministerie van Justitie Is een ontwerp in behandeling, waarbij be paald wordt dat, wegens de deprecieering van het geld, van 1 October a.s. nief ij Mark maar 150 M. gelijk gesteld zal wor den met 1 dag vrijheidsstraf. EEN CATASTROPHE IN RUSLAND? Van die Russische grens wordt gemeld'; De offideuse Moskouer Isvcslya schrijft: Alles vlucht; het vee sterft; <1© cholera1 epidemie breidt zich mot ongelooMifke snelheid uit. In d'e liongerdistricten voedt men zioh mei boomschors en slak ken. De bevolking ncem.t op paniokaoh- ■tigc wijze d© vlucht uit de hongerstre ken. De oproep van Gorki en den Mos- konwer patriarch Tiszon hadden plaats) op aandringen d'er Sovjct-Rcgeering. Nadat reeds voor «enigen tijd Int Posen, B.rombdi'g en andere sleden ilrt de vroegere Pruisische gebieden levens- middelen-onJusteP- wanen uitgebroken worden thans ook uit Noord-Pommerellenl d'uurte-oniusten en stakingen gemeld. 0.p de gisteren te Hamburg gehou den bo'erveiling bedroeg de gemiddeld© prijs voor boter lc kwal. 2642.67 Mark per 50 K.G. De waterstand van de Elbe is den laalslen tijd lot 215 c.M. bij Dresden aan den Pegel gezakt. Nog verdere daling van het water wordt verwacht. Tol nu loe hebben de Scheepvaartmaatschappijen het verkeer nog onderhouden. Bij nog verder teruggaan van den waterstand moet op stillegging van het bedrijf wor den gerekend. In de Rijnstreken heeft men den oogst ongeveer 3 weken vroeger kunnen binnenhalen, dan in andere districten van Duitschland. Reeds einde Juni 'kon de oogst d'er gerst wordeten ingebracht en eenige dagen later de rogge- en tarwe oogst. Deze zijn goed uitgevallen; minder goed staat het met den haveroogst. „Mijn God, miir. God, waarom kan ik niet sterven was de kreet der vertwijfeling, die telkens en telken! weer aan haar hart ontsnapte, terwijl zij radeloos in de kamer heen en weer liep. Zij die weinige dagen geleden nog meende een gravenkroon te kunnen verwerven, zij zou in een ondergeschik te betrekking haar brood verdienen Het was ontzettend, onbegrijpelijk I En toch, wat bleef haar anders over nadat haar trotsche hoop ijdel bleek te zijn Welk een leven lag voor haar j „O Max, Max," riep zij plotseling uit, terwijl zij op de knieën viel, „ik brak mijn eigen hart en misschien ook het uwe, en wat heb ik gewonnen Teleurstelling, ellende O Max, indien gij wist wat ik lijd, gij zoudt mij ver geven en mij opnieuw uw liefde schen ken. Haar volle waarde erkende ik niet eerder, dan toen het te laat was Te laat, 0 God, te laat Uitgeput van 't weenen, stond zij eindelijk op en begon opnieuw met onrustige schreden heen en weer te loopen in haar kleine kamer. Hoe droe vig lag de toekomst voor haarWat zou zij beginnen 1 Wat zou zij doen Een betrekking als gouvernante zoe ken 'i Onmogelijk Zij had zich tot dat beroep niet voorbereid, zij had er niet eens de vereischte kundigheden voor. Juffrouw van gezelschap? Ja, dat kon misschien gaan. Maar ver verwijderd van Erzenbach, ver verwij derd van allen, die haar kenden. Wat moest zij doen om een dusdanige be trekking te vinden Nadenkend leunde zij het hoofd tegen de vensterruiten en staarde naar buiten op de zonnige straat, waar juist tegenover haar woning een troepje armzalig gekleede kinderen vroolijk speelden. Nu drong een man zich tus- schen hen door en ging rechtstreeks op haar huis toe. „De brievenbesteller," prevelde zij. „Zonder twijfel een rekening?' „Een brief, juffrouw," zei Dientje eenige oogenblikken later op een toon, dien Augusta zoolang hare moeder leegde, niet zou geduld hebben. On verschillig stak zij de hand uit om het schrijven in ontvangst te nemen. „Ah van tante VictoriaDe on verschilligheid was verdwenen. Wat zou tante haar hebben te zeggen De brfef was te lang, om niets te bevatten dan een eenvoudige, koele betuiging van leedwezen, gelijk zij verwacht had. Haastig doorliep zij de klein geschreven bladzijden. „Lieve Augusta Zonder twijfel hebt gij reeds vroeger een antwoord op uw brief verwacht, en waarschijnlijk zou ik u ook eerder geschreven hebben, indien mijn huise lijke en maatschappelijke plichten mij niet zoo zeer in beslag genomen hadden, dat ik nauwelijks één minuut vrij ben. En vrat zal ik nu tot uw troost zeggen Ik heb u moeder persoonlijk ^nauwelijks gekend, maar ik begrijp desniettegen staande, zeer goed, hoe zwaar dat onverwacht verlies u heeft getroffen, zooveel te zwaarder, daar gij, gelijk gij mij mededeelt, zonder eenig middel van bestaan achterblijft. Gij zult nu wel uw best doen, zoo spoedig mogelijk te trouwen, ik vergis mij toch niet, wanneer ik geloof, dat ik verleden jaar van u de aankondiging uwer verloving heb gekregen dus, het beste is, dat gij zoo spoedig tot een huwelijk over gaat, als de welvoeglijkheid dit ver oorlooft, en in den tusschentijd een onderkomen zoekt bij de een of andere nette familie. De verkooping uwer meu belen zal het u wel mogelijk maken aan degenen, die u opnemen, een klein kostgeld te betalen. Of is uw beminde voorloopig nog niet in staat om te trouwen Uw volkomen zwijgen over deze zaak doet mij dat we! vreezen. In dat geval moeten andere maat regelen genomen worden, en ben ik niet ongenegen u vcorloopig in mijn huis een toevluchtsoord aan te bieden, in de stellige verwachting natuurlijk dat gij u erkentelijk toont voor de offers, die ik, gelijk gij ziet, voor u bereid ben te brengen. Overleg de zaak nu eens goed en schrijf mii, zoodra gij een besluit genomen hebt.Uwe nichten zenden u hare groeten. Uwe tante VICTORIA. Breslau 24 Augustus 18 Met vliegenden adem las en herlas Augusta dit schrijven. Voor het uiter ste zou zij dus bewaard blijven. Zij was niet veroordeeld om bij vreemde menschen door het werk harer handen haar brood te verdienen. Hare positie in 't huis harer tante zou wel een af hankelijke zijn, maar zij behoorde toch tot de familie. En tante Victoria was rijk, ten minste welgesteldzij ver keerde zonder twijfel in de beU o krin gen. .OÏftDU vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1