ONS BLAD"
BUITENLAND.
No. 237
VRIJDAG 22 JULI 1921
14e JAARGANG
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SSSST2".;?4M
In de cel en daarbuiten.
FEUILLETON
Onder Valsche Vlag
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Si
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
q I Lt OJ
0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclamesi
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-'
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—. f 4Q0,—f 2QO,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,—.
i'
Toen ik, als jongen nog, voor den
eersten keer een gevangenis zag, en dan
nog maar van buiten den zwaren
muur met erg kleine raampjes, waar
voor stevige ijzeren bouten het wijde
koepeldak, dat den naam „paraplu"
deed geboren worden toen ging er
een huivering door me heen en met
afschuw en medelijden tegelijk dacht ik
aan de gevangenen, die daar opgesloten
zaten om te boeten voor begaan mis
drijf, misschien vele jaren lang voor
één zondig oogenblik.
Ik herinnerde mij de ontzettende
tafereelen uit met spanning gelezen ver
halen, die afspeelden binnen de sombe
re muren van een gevangenis ik dacht
aan rinkelende ijzeren boeien, 'n ruw
houten brits, 'n steenen waterkruik
'n stuk hard brood en lage celwanden,
waarlangs het vocht naargeestig neer
sijpelde.
En toen ik voor 't eerst binnentrad
in een strafgevangenis, de zware deu
ren achter mij hoorde dichtslaan en
den sleutel terstond in het slot hoorde
omdraaien door den tamelijk vriende
lijk uitzienden bewaarder toen ik
'n cel geopend had en rondkeek in de
kleine ruimte, waar de gedetineerde
zijn dagen en nachten van afzondering
sleet ja, toen viel 't me mee.
Zeker, de ontmoeting met de werken
de gevangenen in de gang en op de
binnenplaats, die mannen in hun grof-
bruine boevenpakjes met 'n wit-linnen
masker voor 't gezicht, zoodat je alleen
zag de onherkenbare oogen, welke den
nieuwen reclasseerder onverschillig op
namen die ontmoeting had iets
griezeligs.
En ook de cel, met zijn gevoegde mu
ren, waarop als enkel sieraad een dag
kalender,'n reglement en voor de Room-
schen een crucifix is gehangen, die cel
met haar primitieve meubelshet
tegen den wand opgeklapte bed, het
tafeltje met lage houten kruk, de hoek-
schapjes, waarop boeken, schrijfge-
eedschap, eetgerief, en ten slotte in
een der hoeken nog 'n noodzakelijk
meubelstuk zij gaf geen opwekkend
beeld.
Wanneer je echter als soldaat de
mobilisatie hebt meegemaakt, met als
daapplaats den harden vloer van een
ontruimde kerk, of 'n strooleger in
muffen stal of tochtige veldtent, dan
wordt je niet zoo gauw getroffen door
da armoede, het gemis aan comfort
van dit verblijf, dat toch altijd 'n zeke
re orde en netheid bezit.
Maar je staat tegenover den man,
die veroordeeld is om langen tijd tus-
schen deze stomme muren opgesloten
te blijven, terwijl iedere slag van zijn
hart 'n kreet om vrijheid is.
J e hoort de geruchten van de straat,
van het volle leven daarbuiten, lokkend
dringen door het openvallend boven
licht, hoog in den muur je hoort het
gefluit der vogels in de boomen dicht
bij je weet dat daar nu de zon schijnt
en kinderen stoeien en menschen elkaar
tuJachen, en zelf zul je straks weer
staan in het vrije, juichende leven,
terwijl deze man achterblijft in de duf
riekende cel, alléén
O ja, zijn straf duurt geen eeuwig
heid, al kruipen de uren traag in deze
doffe eenzaamheid. Straks zal ook hij
weer terugkeeren in de wereld als 'n
vrij man, om opnieuw zich een weg te
banen door het leven. Maar hij zal
meedragen de schande, welke de mis
daad als 'n vlek op zijn leven wierp,
zoodat hij schuw de oogen neerslaat,
wanneer bij den blik voelt van een die
wéét.
Misschien durft hij niet terugkeeren
<n zijn vroegere woonplaats, waar
men hem zal wantrouwen, of erger
met den vinger nawijzen als de man,
die zijn goeden naam en dien zijner
familie bezoedelde.
Zijn betrekking heeft hij verloren,
zijn patroon neemt hem niet meer in
dienst, want hij heeft het eens geschon
ken vertrouwen misbruikt, of als
zijn misdrijf buiten zijn betrekking
viel hij heeft toch „gezeten".
Hoe zal het lot van den ontslagen
gevangene zijn, als hij weer is terugge
keerd in de maatschappij
Dat lot is onzeker. Als zijn vergrijp
geen groote schande op hem heeft ge
worpen, zal hij gemakkelijk terugkee-
ten in den ouden kring van familie en
vakgenooten. Als hij sterk van wil is,
en het vaste voornemen heeft gemaakt
om een beter leven te beginnen en dit
door te zetten, tegen alle verleiding en
moeilijkheden in, dan zal hij in de mees
te gevallen slagen.
Maar 't is juist het ontbreken van
een sterken wil ten goede, dat hem in
de sfeer der misdaad heeft gebracht,
en de gevangeniscel is gewoonlijk niet
de rechte plaats om dien slappen wil
te doen sterken.
Vergeet zijn verleden niet Gij hebt
wellicht de aanklacht gelezen en het
verloop van zijn vonnis maar gij
weet niet uit welke ouders hij geboren
werd, in welke omgeving hij opgroeide
hoevee! verleiding en boosheid hem
als kind reeds omringde. Wat u
naast God's genade en eigen deugd
zaamheid gebracht heeft tot uw smet
teloos bestaan, uw geëerde positie, uw
gelukkig familieleven, dat heeft hij wel
licht gemist. Een drankzuchtig vader,
een plichtvergeten moeder, bittere
armoede, tegenspoed in den strijd om
't bestaan, gedwongen omgang met ge-
wetenlooze personen, och, er zijn
zoovele factoren, die zwakkelingen
heendrijven naar den weg der misdaad,
soms buiten hun schuld.
In de cel vond hij tijd en gelegenheid
om over de oorzaken van zijn val na
te denken. Misschien trad hij er binnen
met diep berouw over zijn wandaad
en werd dat in de eenzaamheid nog ver
innigd. Misschien ook drong zich daar
aan hem de meening op, dat hij een
slachtoffer van de omstandigheden,
van verkeerde maatschappelijke in
stellingen en gewoonten is. Wie zonder
leiding denkt, dwaalt zoo licht. Zeker,
ook déar worden hem de genademid
delen van onzen heiligen godsdienst
niet onthouden, maar er is zoo weinig
dat meewerkt om zijn wil vatbaar te
maken voor hét goede. Het verblijf
in de cel werkt op de meesten de-
moraliseerend. Maar al te dikwijls
komt het voor, dat de gedetineerde
vervalt in deze sombere beschouwing
ik ben eea verloren man, van mij
komt nooit meer iets goeds terecht.
Daar gaan eindelijk de j oorten der
gevangenis weer voor hem open en de
gewezen banneling der maatschappij,
gewoonlijk arm en zwak, wordt weer
opgenomen in het volle leven.
Daar staat hij weer midden in de
verleiding, die met den dag aan kracht
zal winnen, als hij geen steun vindt
in een goed familieleven en geregelden
arbeid. Slechte makkers st lan reeds
klaar om hem op te vangen en mee te
trekken naar gevaarlijke plaatsen,
waar de drank zijn geest benevelt
en zijn gemoed verhardt.
Wat zou er terecht komen van zoo-
velen, die, hetzij door grove, hetzij
door geringe schuld, in de armen der
wrekende gerechtigheid vallen, als er
geen reclasseering bestond, een liefde
werk dat zich over hen ontfermt
De reclasseerings-instellingen trach
ten hen te bewaren voor de kennis
making met de gevangenis door het
bewerken van een voorwaardelijke
veroordeeling Wordt deze gunst door
de rechterlijke macht verleend, dan is
de betrokkene in de meeste gevallen
voor een herhaling van zijn misdrijf
behoed.
Hij heeft strenge voorwaarden na
te komen om zijn vrijheid te behouden
en als een voortdurende bedreiging
staat het voor zijn oogen, dat zijn straf
toch nog zal ingaan, wanneer hij zich
tegen de wet vergrijpt of de gestelde
bepalingen verwaarloost.
Gelukt het niet hem door een voor
waardelijke veroordeeling voor de maat
schappij te behouden, dan is er nog een
mogelijkheid om althans vérlichting
van zijn straf te verkrijgen. Éénderde
van zijn straftijd met een mnimum
van negen maanden „zitten" kan
hem worden kwijt gescholden. Dit
vereischt weer veel arbeid van de re-
classeeringsinstellingen, die hem in de
cel niet aan zijn let overlaten, maar
hem bezoeken en ernstige pogingen in
het werk stellen, om een voorwaarde
lijke in vrijheidsstelling te verkrijgen.
Is dit geslaagd, dan laat zij den ont
slagen gevangene nog niet los, maar
houdt hem langen tijd onder haar
patronage, opdat hij den noodigen mo
reelen en daadwerkelijken steun vinde
om zijn goede voornemens te kunnen
volbrengen.
H. B. VAN DER SANDE.
De toestand in Opper-Silezië.
De toestand in het nijver-
heidsg'ebied
Woensdag wérden uit -de Fransclve 'ka
zerne Ie Beulihem eenigen der lieden vrij
laten, diie naar aanleiding van het ge
beurde bij den nnlocht der Engelsohen en
den moord o-p den Framschen majoor
Moiutalège waren gearresteerd. Voor een
deel werden ze in hechtenis genomen bij'
het verbinden van Duitsdhers, die het
slachtoffer waren geworden van de schiet
partij der Framschen. De vrijgelatenen
deden ontzettende verhalen over de be
handeling, die zij gedurende hun gevan
genschap van veertien dagen hadden on
dergaan.
Nieuwe ongeregeldheden: worden heden
uit den kreits Ratibor gemeld, waar een
groot aantal vluchtelingen aankomt. In
den ikreits Rybnick werd een Duitsch
vluchteling, die naar Godow terugkeerde,
door de Polen doodgeslagen. In Gleiwitz
wordt aan de bepaling der iimtergeallieer-
de commissie omtrent de opheffing der
vluchtelingenkampen en het vertrek deT in
particuliere woningen ondergebrachte
vluchtelingen bijzonder streng de hand
gehouden. Lange stukken straat werden
afgezet en alle huizen doortocht. Daarbij
werden zestig personen gearresteerd en
meegenomen, omdat ze nog niet naar
hun dorpen waren teruggekeerd. Naar
aanleiding van het bezoek, dat generaal
Lerond heden aan den kreits Rybnick zal
brengen, hebben alle mijnen in de k reit sen
Rybnick en Ratibor de Poolsche vtlac ge-
hesolieEL
EEN BRIEF VAN PRINS RUPPRECHT.
De „Miinchener Ztg." publiceert een
schrijven, dat de vroegere kro'omprints
Rupprecht van Beieren precies vier jaar
geleden aan den gewezen Beierschen mi
ni ster-p resident, graaf Hertling, heeft ge
zonden. Hij spreekt daarin sterken twijfel
udt aan hel succes van den diiiikbootooriog.
Ook hel resultaat van den oorlog baart
hem zorg. Hij acht het spoedig sluiten van
een afzonderlijken vrede met Rusland,
zonder ©enige annexatie of scha del oosstel-
iing, noodzakelijk. De aanstaande hulp van
Amerika acht de kroonprins, met name 0[p
het gebied van den luchtoorlog, gevaar
lijk. Daarentegen overschat hij ook de
moeilijkheden, die naar aanleiding van
de arbeidersbeweging in Engeland dreigen.
Van bijzonoer belang is de beoordeeling
van Berlijn en de JTohenzoltern. De keizer
■heeft om "redenen, die de kroonprins -niet
nader wil bespreken, alle aanzien verloren.
Ernstige lieden betwijfelen of het huis
Flohenzolilern den oorlog zal overleven.
De noodzakelijk gebleken reorganisatie van
de grondwet mag niet in pariememlnir-
VRIJ NAAR HET DUITSCH.
TWEEDE DEEL
46.
„Inderdaad niet?" vroeg deze op
<cn toon van groote verbazing. „M'n
lieve juffrouw, bedenk wel, wat u doet.
Maar misschien verkiest u een be
trekking als bonrie. Nu, als u ooit ge7
tuigen noociig heeft en dat zal na
tuurlijk wel het geval zijn zoo beroep
ii maar op mij.Zoover het mij mogelijk
is, zonder de waarheid geweld aan te
deen, wil ik u de beste getuigen geven.
Maar nu moet ik afscheid nemen.
Vaarwel lieve juffrouw!"
Augusta keek haar na met machte-
loozeti toorn en zonk dan met een
smartkreet op de canapé neer.
Wat had zij niet geleden in die paar
isgen, die na den dood harer moeder
veiloopen waren Haar vroegere ken
nissen en vrienden venden het niet
«ens de moeite waard, haar een rouw-
owoek te brengen, en de weinige, die
kwanwn, behandelden haar of uit de
hoogte of, wat nog ondraaglijker was,
met een soort van minachtend mede
lijden.
„E©n bedelares," steunde zij. Waar
om moest dat alles over haar komen
Wat had zij gedaan om zoo grenzeloos
ongelukkig te worden Was er dan
voor haar geen uitweg, geen middel
om zich uit deze ellendige positie te
redden. Indien haar op dit oogenblik
een bekoring was overkomen en haar
zelfs met gevaar voor haar zielenheil
rijkdom en glans en de zegepraal over
haar valsche vrienden had aangeboden,
zij zou er zonder aarzelen in hebben
toegestemd.
Langzaam stond zij op en wierp de
krullen, die verward over haar gloeiend
voorhoofd hingen, achteruit. Zoo kon
het niet blijven. Haar geringe voorzaad
geld smolt met den dag in weinige
weken zou zij geen cent meer bezitten
en wat dan Neen, zij moest haar klein
huishouden opgeven. De meubels moes
ten worden verkocht en dat zoo spoedig
mogelijk. En later? Waarheen zou zij
zich wenden Nadat zij de achterstal
lige huur en andere schulden betaald
had, zou haar nog een kleine som over
blijven, maar wat kon dat helpen
repnMikciiischeii geest geschieden, maar
in dien geest der versrterkiimg van de
bondisstaten 'tegenover het rijk.
De toestand in Ierland.
Het Engelsohe kabinet is Woensdag na
©enige uren van beraadslaging tot overeen
stemming gekomen over de voorwaarden,
die aan De Vaiera zullen worden aange
boden in de bespreking, die deze gisteren
met IJoyd George zou hebben.
Lioyd George had na afloop van den
ministerraad een audiëntie bij den koning.
In parlementaire kringen wordt gezegd1,
dat het kabinet nog nimuner zoo eenstem
mig was over de Iersc.be politiek ais
thans. De ministers achten den toestand
zeer hoopgevend, daar de voorstellen, ook
ail zouden ze niet worden aangenomen,
toch den grondslag kunnen blijven vor
men voor verdere besprekingen.
De lerschc natie.
De Londensche correspondent van liet
New-Yorksche nieuwsbureau heeft een
interview gehad met den heer Desmond
Fitzgerald, „minister voor publiciteit" in
den Dail Eireann, die uit de gevangenis
werd bevrijd om deel te kunnen uitmaken
van De Valera's deputatie. Deze zeide,
volgens hetgeen de „Daily Tei." aan dit
interview ontleent:
„Er is nog geen conferentie geweest;
slechts voonloopige besprekingen hadden
plaats tusschen De Valera en Lloyd
George; de basis eener conferentie moei
zijn, dat Ierland een onafhankelijke natie
wordt. Het gaat niet om de vraag of
Belfast ondergeschikt zal zijn aan Du
blin, zooals Sir James Craig de zaak stelt,
evenmin moet Dublin ondergeschikt zijn
aan Belfast, maar Dublin en Belfast,
bedde moeten ondergeschikt zijn aan de
lerschc natie.
„De basis van den eisch van het Ier-
sclie volk zijn de veertien punten van den
oud-president Wilson en het zelfbeschik
kingsrecht van kleine volken. Het Ulster
kabinet vertegenwoordigt een zeer kleine
minderheid van het Icrsche volk en wij
beweren, dat die kleine minderheid syste
matisch, willekeurig en opzettelijk is
misleid door „een vreemde mogendheid".
Men heeft haar doen gelooven, dat haar
daden zouden worden gesteund door een
sterke vreemde mogendheid, en inderdaad
kij sleed», beschermd door die vreemde
mogendheid Engeland. Er zal oen con
ferentie zijn misschien, doch de basis
moet zijn een. onafhankelijk© Icrsche natie.
Wij hebben niets te zeggen aangaande
Sir James Craig's verklaring; hij ver
keert in dezelfde positie als de zuideliiike
staten van Ameriika in 1861".
Een eigenaardige beslissing.
De „Daily Toi." verneemt uit Belfast,
dat een persoon, gevangen genomen
wegens deelnemen aan een gewaipenden
aanval op het postkantoor aldaar, door
den polilicmagislraat van rechtsvervolging
word ontslagen. Hij was gearresteerd na
het sluiten van den wapenstilstand en een
eventueele veroordeeling zou dus een in
breuk op dien wapeiistiteland hebben be-
t rokend.
HET FRANSCHE STANDPUNT IN DE
O. S. KWESTIE.
De diplomatieke medewerker van het
agentschap Havas geeft naar aanleiding
van de Franseh-Brilsohe notawisseling in
zake Opper-Silezië de volgende uiteen
zetting.
Voor de Engelschen schijnt het nut
teloos de beslissing van den Oppersten
Raad te doen voorafgaan door ©en tech
nisch onderzoek van deskundigen. Voor
hen is het vraagstuk voldoende bestu
deerd, vooral daar de beslissing in de
eerste plaats een politiek karakter heeft.
Het staal volgens hen aan den Oppersten
Raad om te besluiten aangaande troeipen-
versterkingien.
De Fransehe regiccaiing wil van haar
kanlt de bijeenkomst van d'en Oppersten
Raad nie,t vertragen, evenmin als de ver-
deeling van O.-S en verlangt, dat er
spoedig een besluit zal vallen; maar zij
wil tevens, dat» is eenmaal een beslissing
genomen, deze ook door Duj Isehland
wordt geëerbiedigd Daarom acht zij het
onvermijdelijk, dal versterkingen worden
gezonden, om elk gevaar voor een nieu
wen opetend te voorkomen. In deze mce-
ning wordt bovendien gedeeld door de
géheele hoog© commissie in haar nota,
gericht aan de ambassadenrsoonfereratie,
waarin gewezen wordt op de onvoldoende
sterkte der troepen om afdoende gezag te
oefenen in het geheele plebiseietgebied.
Deze vaststelling rechtvaardigt ten volle
de houding van de Fransehe regeering,
die vóór alles aandringt o.p versterking
der troepen in O.-S. Dientengevolge zal
Briand zeer zeker niet nalaten erop aan
te dringen, dat Engeland troepen zendt
of althans de uitzending vair ©en Fran
sehe divisie goedkeurt.
Is deze kwestie eenmaal geregeld', dan
zon de tijd, welke moodig is om den troe
pen gelegenheid te geven ter plaatse te
komen, nuttig gebruikt kunnen worden
■dloor een commissie van geallieerde des
kundigen te Parijs, om de beslissing van
den Oppersten Raad voor |e bereiden. De
Fransehe deskundigen zijn gereed om
aan den aitoeid te gaan. Engeland moet
de zijnen benoemen1. De technici zouden
alle zijden van het vraagstuk kunnen be-
•studeeren en o.a. er voor kunnen waken,
d'at bij de verdeel,ing van het Tidustriege-
bied njet gescheidlen wordt wat bij el
kaar behoort. Den leden van den Opper
sten Raad zou dan meer speciaal de po
litieke zijde van hel vraagstuk ter beslis
sing kunnen worden overgelaten. Zoo
doende zouden grondslagen voor een ra
tioneel© beslissing aan den B.aad werdén
verschaft, die in volkomen onafhanke
lijkheid zijn besluit zou kunnen nemen,
waarvan cte naleving verzekerd zon zijn.
Dat besluit zou kunnen vallen met drie
of vier weken. Een dergelijk kort mistel
zon niet van boleekenis zijn» indien het
lot van O -S. ten slotte definitief geregeld
zou kunnen worden.
DE „SOCIALE" AANSLAGEN.
De z.g. „sociale aanslagen" te Barce
lona duren voort. Een B. T. A.-bericht
meldt nu weer, dat in de laatste dagen
vijf nieuwe slachtoffers rijn gevallen; drie
van hen behoorden broeger tol hot roode
syndicaat, terwijl twee. naar m:en gelooft,
lid waren van bet wit!?^/.r.dicaat.
De burgemeester van het dorp Ralli-
mas is vermoord. De daders van d'e ver
schillende .aanslagen ontkwamen.
De poli li© heeft aan de Fransehe grens
drie syndicalisten en een vrouw aange
houden. die deel uitmaakten van een ter
roristische bende, welke bommen ver
vaardigde. Ten gevolge van de door ben
gegeven inlichtingen zijn bijna alle leden
van de bende gearresteerd.
MIJNWERKERS, DIE BELANGELOOS
EEN UUR OVERWERK AANBIEDEN.
Naar de „Times-correspondent te Hu-
elva meldt, hebben de mijnwerkers van
de Rilio Tinto (Spanje) mijnen het aanbod
gedaan gratis ©en uur ovelbverk per dag
te d'oen, De verhouding tusseben directie
en personeel is ten zeerste verbeterd
sinds d'e stalking van zeven maanden in
Jan. 1.1. is geëindigd. Dezer dagen heeft
de directeur oen beroep gedaan op al het
personeel om de maatschappij in de moei
lijk© lijden, welke zij doormaakt, te wél
len helpen door <]e productie zooveel mo
gelijk te vergroolen. waarbij hij er op
woes, dat anders de uitgaven zoutten moe
ten word'en verminderd door ontslag van
werkkrachten.
Als anlwOTd kwam ©en schriftelijk
aanbod om dagelijks zonder exlra loon
oen uur o ver werk te verrichten, zoolang
d'e kritieke toestand zou duren1.
DE GEALLIEERDE COMMISSIE
VRAAGT EEN BESLISSING.
Naar Reuter verneemt, heeft de Engel-
sche regeering een telegram ontvangen
van Sir Haroïd Stuart, die mededeelt dat
de algemcene opvatting der geallieerde
commissarissen is, dal elk verder uitstel
in de regeling d'er O. S. kwestie de ge
vaarlijkste toestanden in het leven roept.
Zij dringen aan op een spoedige beslissing
en stelten voor een onmiddellijke schei
ding van Polen en Duitschers, en bezet
ting dier twee gebieden door Poolsche en
Dui'tsohe geregelde troepen. Commissaris
sen zijn er van overtuigd, dat de bevol
kingen tot rust zullen komen wanneer een
maal een eindbeslissing bereikt is. Curzon
wees den Franschen gezant er nadrukke
lijk op, dat een voortzetting van het hui
dige uitstel onmogelijk was.
GEMENGDE BU1TENL. BE-
RICHTEN.
WAAR DE GELDEN VOOR DE BE
VRIJDE GEBIEDEN BLIJVEN.
Er is wel eens gemompeld over zekere'
verdachte praktijken, waarvan de bewo
ners van de bevrijde gebieden soms bet
slachtoffer worden.
Een treffend staaltje melden nu de
bladen.
Het parket van Briey heeft een grond
bezitter, Pierre Jarry, achter slot en gren
del doen zetten. Deze mijnheer Jarry had
in het arrondissement een twaalftal boer.
derijen. Maar de paarden, koeien, land-
bouwmaohines, zaaigewassen, enz. enz.,
waren aMe afkomstig van de diensten der
hulpverleening aan de bevolking der be
vrijde gebieden.
Pierre Jarry heeft deze diefstallen en
verduisteringen naar schating tot een
bedrag van 20 millioen kunnen begaan
met behulp van zijn functie van secrete-
ris-generaal van de vereeniging tot ver
strekking van voorschotten aan d'e „siiii-
strés", in geld en materialen. Moest hij
materiaal aan een of ander bewoner ter
beschikking ste-flen, dan gaf hij slechts een
klein gedeelte van hetgeen daartoe be
stem'? was; de rest kwam in zijn stallen
of voorraadschuren terecht. Moest hij
bons afgeven, dan knoeide hij in de ad
ministratie: bij droeg bijv. 2000 frs. af ert
noteerde 90.000 frs.; het verschil slak' hij
in zijn zak.
De opwinding in de omgeving van de'
woonplaats van Jarry is groot en men is
ten zeerste benieuwd er naar wie zijn me
deplichtigen zijn geweest, die het hem mo
gelijk hebben gemaakt zoo lang zijn prak
tijken voort te zetten.
DOOR ZEEMEEUWEN AANGEVAL
LEN.
Aan het strand lussohen Tayport en
Leuchars in Fifesbire werd een burger,
wonende in die buurt, door zwermen zee
meeuwen aangevallen. Blijkbaar waren de
vogels kwaad geworden omdat de man
wandelde in do onmiddellijke nabijheid
der plaats waar zij hun jongen hadden. De
man moest hel op een loopen zetten om
aan de aanvallen der woedende vogels te
ontkomen.
150 M. 1 DAG HECHTENIS. 1
Bij het Rijksministerie van Justitie Is
een ontwerp in behandeling, waarbij be
paald wordt dat, wegens de deprecieering
van het geld, van 1 October a.s. nief ij
Mark maar 150 M. gelijk gesteld zal wor
den met 1 dag vrijheidsstraf.
EEN CATASTROPHE IN RUSLAND?
Van die Russische grens wordt gemeld';
De offideuse Moskouer Isvcslya schrijft:
Alles vlucht; het vee sterft; <1© cholera1
epidemie breidt zich mot ongelooMifke
snelheid uit. In d'e liongerdistricten
voedt men zioh mei boomschors en slak
ken. De bevolking ncem.t op paniokaoh-
■tigc wijze d© vlucht uit de hongerstre
ken. De oproep van Gorki en den Mos-
konwer patriarch Tiszon hadden plaats)
op aandringen d'er Sovjct-Rcgeering.
Nadat reeds voor «enigen tijd Int
Posen, B.rombdi'g en andere sleden ilrt
de vroegere Pruisische gebieden levens-
middelen-onJusteP- wanen uitgebroken
worden thans ook uit Noord-Pommerellenl
d'uurte-oniusten en stakingen gemeld.
0.p de gisteren te Hamburg gehou
den bo'erveiling bedroeg de gemiddeld©
prijs voor boter lc kwal. 2642.67 Mark
per 50 K.G.
De waterstand van de Elbe is den
laalslen tijd lot 215 c.M. bij Dresden aan
den Pegel gezakt. Nog verdere daling
van het water wordt verwacht. Tol nu
loe hebben de Scheepvaartmaatschappijen
het verkeer nog onderhouden. Bij nog
verder teruggaan van den waterstand
moet op stillegging van het bedrijf wor
den gerekend.
In de Rijnstreken heeft men den
oogst ongeveer 3 weken vroeger kunnen
binnenhalen, dan in andere districten van
Duitschland. Reeds einde Juni 'kon de
oogst d'er gerst wordeten ingebracht en
eenige dagen later de rogge- en tarwe
oogst.
Deze zijn goed uitgevallen; minder
goed staat het met den haveroogst.
„Mijn God, miir. God, waarom kan
ik niet sterven was de kreet der
vertwijfeling, die telkens en telken!
weer aan haar hart ontsnapte, terwijl
zij radeloos in de kamer heen en weer
liep. Zij die weinige dagen geleden nog
meende een gravenkroon te kunnen
verwerven, zij zou in een ondergeschik
te betrekking haar brood verdienen
Het was ontzettend, onbegrijpelijk I
En toch, wat bleef haar anders over
nadat haar trotsche hoop ijdel bleek
te zijn Welk een leven lag voor haar j
„O Max, Max," riep zij plotseling
uit, terwijl zij op de knieën viel, „ik
brak mijn eigen hart en misschien ook
het uwe, en wat heb ik gewonnen
Teleurstelling, ellende O Max, indien
gij wist wat ik lijd, gij zoudt mij ver
geven en mij opnieuw uw liefde schen
ken. Haar volle waarde erkende ik
niet eerder, dan toen het te laat was
Te laat, 0 God, te laat
Uitgeput van 't weenen, stond zij
eindelijk op en begon opnieuw met
onrustige schreden heen en weer te
loopen in haar kleine kamer. Hoe droe
vig lag de toekomst voor haarWat
zou zij beginnen 1 Wat zou zij doen
Een betrekking als gouvernante zoe
ken 'i Onmogelijk Zij had zich tot
dat beroep niet voorbereid, zij had er
niet eens de vereischte kundigheden
voor. Juffrouw van gezelschap? Ja,
dat kon misschien gaan. Maar ver
verwijderd van Erzenbach, ver verwij
derd van allen, die haar kenden. Wat
moest zij doen om een dusdanige be
trekking te vinden
Nadenkend leunde zij het hoofd
tegen de vensterruiten en staarde naar
buiten op de zonnige straat, waar
juist tegenover haar woning een troepje
armzalig gekleede kinderen vroolijk
speelden. Nu drong een man zich tus-
schen hen door en ging rechtstreeks
op haar huis toe.
„De brievenbesteller," prevelde zij.
„Zonder twijfel een rekening?'
„Een brief, juffrouw," zei Dientje
eenige oogenblikken later op een toon,
dien Augusta zoolang hare moeder
leegde, niet zou geduld hebben. On
verschillig stak zij de hand uit om het
schrijven in ontvangst te nemen.
„Ah van tante VictoriaDe on
verschilligheid was verdwenen. Wat
zou tante haar hebben te zeggen De
brfef was te lang, om niets te bevatten
dan een eenvoudige, koele betuiging
van leedwezen, gelijk zij verwacht had.
Haastig doorliep zij de klein geschreven
bladzijden.
„Lieve Augusta
Zonder twijfel hebt gij reeds vroeger
een antwoord op uw brief verwacht,
en waarschijnlijk zou ik u ook eerder
geschreven hebben, indien mijn huise
lijke en maatschappelijke plichten mij
niet zoo zeer in beslag genomen hadden,
dat ik nauwelijks één minuut vrij ben.
En vrat zal ik nu tot uw troost zeggen
Ik heb u moeder persoonlijk ^nauwelijks
gekend, maar ik begrijp desniettegen
staande, zeer goed, hoe zwaar dat
onverwacht verlies u heeft getroffen,
zooveel te zwaarder, daar gij, gelijk
gij mij mededeelt, zonder eenig middel
van bestaan achterblijft. Gij zult nu
wel uw best doen, zoo spoedig mogelijk
te trouwen, ik vergis mij toch niet,
wanneer ik geloof, dat ik verleden jaar
van u de aankondiging uwer verloving
heb gekregen dus, het beste is, dat
gij zoo spoedig tot een huwelijk over
gaat, als de welvoeglijkheid dit ver
oorlooft, en in den tusschentijd een
onderkomen zoekt bij de een of andere
nette familie. De verkooping uwer meu
belen zal het u wel mogelijk maken aan
degenen, die u opnemen, een klein
kostgeld te betalen. Of is uw beminde
voorloopig nog niet in staat om te
trouwen Uw volkomen zwijgen over
deze zaak doet mij dat we! vreezen.
In dat geval moeten andere maat
regelen genomen worden, en ben ik
niet ongenegen u vcorloopig in mijn
huis een toevluchtsoord aan te bieden,
in de stellige verwachting natuurlijk
dat gij u erkentelijk toont voor de
offers, die ik, gelijk gij ziet, voor u
bereid ben te brengen. Overleg de zaak
nu eens goed en schrijf mii, zoodra gij
een besluit genomen hebt.Uwe nichten
zenden u hare groeten.
Uwe tante VICTORIA.
Breslau 24 Augustus 18
Met vliegenden adem las en herlas
Augusta dit schrijven. Voor het uiter
ste zou zij dus bewaard blijven. Zij
was niet veroordeeld om bij vreemde
menschen door het werk harer handen
haar brood te verdienen. Hare positie
in 't huis harer tante zou wel een af
hankelijke zijn, maar zij behoorde toch
tot de familie. En tante Victoria was
rijk, ten minste welgesteldzij ver
keerde zonder twijfel in de beU o krin
gen.
.OÏftDU vervolgd).