ONS BLAD
6 Stand
fberktiSni
BUITENLAND
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: KXSS'EAS'453
IPS
Kassiers.
0
495V2
495V2
0
[geluk.
ierfeht.
(htijSTG.
en Markt
Qe comsdie te Leiozifj.
Brie! uit Dresden.
De tocslLEu in Ierland.
GEMENGD BUITENLANDSCHE
BERICHTEN.
FEUILLETON
Onder Valsche Vlag
Ill «den te
a.-
■40
plm» 2.15
o
o
O
O
125
173
148
415
plm^ 9~.\Ö
f
3S1/*
a
121
173 S
4»5>f
293
o 1
O
463
0
0
O
--
0
70
I2[l/l
33t
O
O
O
O
'34
I; ongeveer kwart
[een Amsterdamsch
[11 naar gehoor! zou
[ïsemplaeernert van
I-li. Het meisje had
zij aehter op het
aan en haar hoofd
buiten de wag-
Toen de trein in
sij ergens (vermoe-'
caterkolom) aange-
'kende treurige eo-
le woning van den
ngedragen, alwaar
Ie eerste hulp ver-
)rancard is zij ver-,
Alkmaar Packet"
jrenging naar Am-
nede, dat een licli-j
geconstateerd werd
jbssMüaEïsasessaeal
1 Iheodorus Groot'j
Berg. Antoon, z.\
Burgh en Afra Ma-.
Johannes Jacobus
ma Maria van Leu-
Irik Geerke en An'
Willem Jaeo<'
er Molen en Alida
Ica de Mik.
Iwakke tot matigel
^stelijke wind, aan-
half bewolkt, lateri
|ide bewolking, met'
wanner over dag.:
[l9. Zon op 's m. 5.21
onder n.m. 7.29,
[Aug. 's av. 9.37,
1
Aug. De Yaoaiilicw
luk veroordeelde der(
die bij de Amster-'
Irs Maalscnappij dei
Vhte, tot een gevan-
J jaar voorwaardelijk
IB ANKBIL JETTEN.;
Itshof te Amsterdam;
in hooger beroep)
Iran bankbiljetten bij
1 Haarlem. j
-KIUNGLIJN.
r\Taar wij vernemen)
Jaigustus a.s. lijn 231
lal Station zal rijden!
Li gesteld. i
|tt bedragen. 1
Aug. D© aardapf
heden: Andijfcerj
|ö5. Behoflsche inui-i
jbeesters t 6.306.5Ï
Iers f 5.75—6. Malta)
per. kilo. Aanvoer)
.1
m 247
WOENSDAG 3 AUGUSTUS 1921
14e JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCh
39
33
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Oeïdustreerd Zondagsblad
...f2.—
f 2 85
0 60 f hooger.
Advertentieprijs.-
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
1^7 alle abonné's wordt op aanvï^gë^rafis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15.-
De gespannen verhouding tusschcn En-
j; ind en Frankrijk heeft thans weer zóó
veel van haar gevaarlijk karakter verloren,
dat men op het oogenblik niet meer kan
spreken van een openlijke breuk. Binnen
kamers schijnt het er warm te zijn toege
gaan: Londen had blijkbaar al een nota
klaar liggen, welke als een onweer zou in
slaan. Maar op 't laatste oogenblik kwam
men plotseling tot een aceoord. waarbij de
Fransclie regeering toestemde in een bij
eenkomst van den Oppersten Raad. En
zoo meldden laconiek de officieele persbu
reaus nu had het geen zin meer den
inhoud van die nota te publiceereni
Frankrijk heeft dan toegestemd in een
bijeenkomst van den Oppersten Raad, ter
bespreking van de Opper-Silezische kwes
tie.
Tevens zal naar het Havas-bureau
meldt „de comedie van Leipzig" op het
programma worden geplaatst.
„De comedie van Leipzig" beteekent.
zooals men weet, de berechting van de
„oorlogsmisdadigers". Naar de meaning
van de Fransche regeering, heeft het Hoog
Gerechtshof te Berlijn door slechts twee
jaar gevangenisstraf toe te meten aan een
Duitschen officier, die, meenend op bevel
van hooger hand te handelen, eenige Fran
sche krijgsgevangenen liet afmaken, aan
het recht zulk een beleediging toegebracht,
aan het Fransche rechtsgevoel zulk een
smaad aangedaan, dat men niet langer in
zulk een wijze van berechting, die veel
meer op een „comedie" dan op justitia
.elijkt, kan berusten.
Bondgenoot Engeland deelde die mee
ning niet, zooals men weet; en ook dit
geschilpunt zal nu op de a.s. zitting van
den Oppersten Raad ter sprake komen.
Met belangstelling wachten wij het ver
der verloop af.
Het doordrijven van de berechting van
de oorlogsmisdadigers heeft ons altijd iels
verkeerds geleken. Niet, wanneer het ma-
gelijk ware geweest een Vierschaar te slaan,
waartoe heel de wereld in ontzag, met
eerbied en met vertrouwen de oogen zou
opslaan, wetend, dat daar waarlijk recht,
dus een onpartijdig oordeel zou worden ge
veld, over alle misdaden, die in den gru-
welijken wereldkrijg zijn begaan. Afschrik
wekkend zou zulk een rechtbank hebben
kunnen werken voor mogelijke volgende
oorlogen: de werkelijke misdadigers zou
den hun gerechte straf niet zijn ontloopen
en ons rechtsgevoel zou dus bevredigd zijn.
Maar de instelling van een rechtbank,
waarvoor alleen Duitsche oorlogsmisdadi
gers zouden worden gedaagd, niet ter be
vrediging van het recht, maar om het Duit
sche volk nu hel den oorlog verloren
had te straffen, dat was op zich een
dwaasheid, zooals de wereld er nog geen
had aanschouwd.
In Frankrijk zelf zijn daartegen reeds
stemmen opgegaan. En zeer ongelegen
moet wel op dit oogenblik komen de pu
blicatie van Barbusse in de „Humanité".
waarin hij met naam en omstandigheden
signaleert een geval één uit vele naar
hij beweert waaruit blijkt, dat er aan
beide zijden van den Trojaansehen muur
even hard gezondigd is.
Hij verhaalt:
Toen het 134e regiment infanterie deel
nam aan de aanvallen bij Verdun, werd
er een bataljon van dat regiment aange
voerd door kapitein Mathis. Bij Fleury, in
het ravijn van de Poudrière, maakte dat
bataljon tweehonderd Duitsche krijgsge
vangenen. Kapitein Mathis liet hen hun
wapens afleggen eD liet er twintig uit het
gelid komen. De overigen, d.w z hondetd-
en-tachtig ongewapende mannen werien
op zijn bevel in de loopgraaf geplaatst, die
zoo pas veroverd was. Vervolgens gaf ka
pitein Mathis aan de manschappen van zijn
bataljon bevel die honderd-en-tachtig
krijgsgevangenen met het blanke wapen te
dooden. Onze soldaten aarzelden, maar
door heftig op te treden, overwon de ka
pitein deze aarzeling en de onzegbare
daad van slachting had plaats. De honderd
en-tachtig Duitschers werden afgemaakt en
hun lijken bleven in de loopgraaf liggen.
Zal men zeggen, dat er voor deze te
rechtstelling een reden of liever een voor
wendsel van „strategischen" aard bestoud,
dat dit konvooi krijgsgevangenen gevaar of
last kon opleveren? Neen, er was nooit
minder aanleiding om zich van dit voor
wendsel, dat men zoo dikwijls heeft dur
ven te gebruiken, te bedienen
Toen het bataljon terugkeerde met
slechts twintig gespaarde Duitschers. ver
wonderde de kolonel van bet 134ste zich
over het kleine aantal krijgsgevangenen.
Ik dacht, zeide hij tegen den lapi-
tein, dat u een bataljon gevangen genomen
badt.
Ja, antwoordde kapitein Mathis, maai
de anderen liggen in de loopgraaf, die heb
ik laten mollen.
Kapitein Mathis, later hel geval vertel
lend, zeide dat hij merkte, dat zijn kolonel
liet onaangenaam scheen te vinden." In
derdaad ried deze hem aan niet over deze
zaak te spreken, wanneer hij niet wilde,
dat het eere-kruis zijn neus voorbijging
Vi aarop de kapitein met overtuiging ant
woordde:
O, dit zal me niet beletten het kruis
te krijgen.
Eenige dagen later was hij gedecoreerd
Kapitein Mathis is majoor geworden en
later aan het 173e infanterie op Corsica
verbonden. Na den oorlog heeft hij het
verhaal van zijn daad gedaan aan wie het
maar hooren wilde: hij pochte er openlijk
op. dat hij) koelbloedig, na het gevecht,
bijna tweehonderd man „met de bajonet
heeft laten mollen".
Dit feit, vervolgt Barbusse, behoort tot
een kategorie van feiten, waarvan men de
beteekenis niet door commentaren en be
spiegelingen behoeft te verduidelijken. Alle
fatsoenlijke menschen, alle mannen, alle
vrouwen, alle moeders, die niet door een
wilde-Jjeesten-haat verblind zijn, zullen tol
in hun diepste zelf de smartelijke marte
ling voelen van dit vizioen: deze honderd
tachtig levende, denkende wezens, ont
wapend, ongevaarlijk, door bajonetsteken
in afzichtelijke dooden veranderd.
Wij zeggen, dat er in Frankrijk en in
ue wereld een grooter wordende menigte
van menschen is, die er zich nimmer hij
neer zal leggen, dat dergelijke dingen niet
op sprekende wijze gestraft worden, die
er zich niet bij neerlegt, dat de vrijheid en
het ongestoorde leven gelaten worden aan
een man, die zonder een schijn van reden,
dan een vlaag van bestiale krankzinnig
heid en ongetwijfeld 0111 den ijdeien roem
van het vervolgens rond te vertellen in de
koffiehuizen van zijn garnizoen, in het aan
gezicht des hemels een misdaad van dezen
omvang begaan heeft.
Ziedaar een gruwelijke beschuldiging,
zooals cr aan een Duitschen officier nog
geen is ten laste gelegd.
De bron, Barbusse in de „Humanité" is
ons niet sympathiek. Maar voor een recht
bank leggen wij tegenover getuigen onze
sympathiën en anti-pathdën het zwijgen
op. En het is niet aan te nemen, dat een
schrijver van naam dergelijke krasse be
sehuldigingen zal uiten, wanneer hij daar
voor geen zeer stellige bewijzen heeft.
Maar als dit dan zoo is, dan staat de
wereld hier toch wei voor een heel vreemd
geval: Frankrijk roept zijn vertegenwoordi
gers bij het Hof te Leipzig terug, omdat
daar het recht verkracht en Justitia tot
een bespotting wordt gemaakt. \En zelf
schenkt het den oorlogsmisdadiger, die 180
weerlooze krijgsgevangenen zonder eenige
noodzaak het hoofd voor de voeten liet
loggen.... het legioen van eer.
Waar is nu eigenlijk de comedie het
grootste? En wanneer men van Fran
sche zijde met de eenzijdige berechting van
Duitsche oorlogsmisdadigers wil doorgaan,
maar dan strenger en harder dan tot nu
toe geschiedde, wórdt dan het streven naar
het hoogste recht niet juist het grootste on
recht?
Men hale door heel de oude rekening
een streep of beginne met een objectieve
rechtspraak.
Elke andere handelwijze zal in waar
heid een comedie van rechtspraak brengen,
dus een beleediging of afstomping van het
algemeen rechtsgevoel, een der grootste
moreele nadoelen, welke men aan de
mcnschhcid kan toebrengen.
28 Juli.
De stad van dien naam, het Ger-
ir.aansche Florence, is een der schoon
ste bloemen in de kroon der Duitsche
steden. Reeds meer dan twee eeuwen
geniet het de reputatie een stad te zijn
van schoonheid en bezienswaardig
heden. Ze bewaart kunstschatten van
den allereersten rang.
Van jaar tot jaar breidt zich het
.aantal uit dergenen, die voor korteren
of langeren tijd verblijf houden in de
hoofdstad van Saksen. En werkelijk,
sedert Dresden op het gebied van ho
telwezen concurreert met de meest
beroemde verblijven van vreemdelin
gen in Europa, leeft men bijkans ner
gens prettiger dan in deze stad.
Beschrijvingen zijn doorgaans dor,
tenzij een meester daarin de pen voert.
Daarom zullen we niet in bijzonder
heden treden over de talrijke musea,
waarop gansch de wereld met recht
jaloersch kon zijn. We zijn er niet heen
gegaan om al deze schatten te zien.
Als leek geniet men daar niet het fijne
van. De Madonna van Raphael was
ons bijzonder aanbevolen, en we heb
ben ze gezien. Neen, bijzonderen in
druk heeft het doek "niet op ons ge
maakt. We slaan onzen catalogus
open
Raffaello Santi, geb. zu Urbino
den 7 April 1483, gest. zu Rom
den 6 April 1520. Schüler Seines
Vaters Giovanni Santi in Ur
bino Gehilfe Pietro Peruginos
zu Perugia.
Die Sixlinische Madonna. Ma
ria mit dem Kind auf Wolken.
Links der hl. Papst Sixtus II,
rechts die H. Barbara. Vorn an
der Brüstung zwei Engelknabern.
Berühmtes Hauptwerk des'Meis-
ters, zwischen 1515 und 1519 in
Rom für den Hochaltar der Kirche
S. Sisto zu Piacenza gemalt.
Berühmtes Hauptwerk Daar staan
we met onze Ieekenkennis van schil
derkunst. Toch wilden we er meer van
weten en klampten 'n Zweed aan, van
wien we weten, dat hij kunst verstaat.
„Neen," sprak hij, „dat is wel Raphael,
maar was het geen Raphael, dan was
het geen „berühmtes Hauptwerk".
Die groszen Meister der klassischen
PeriodeRaphael, Tizian, Correggio,
nach Mengs, dem „premier Peintre
du roi de Pologne," die Grundsaulen
aller wahrhaft groszen Kunst, bilden
ui.ter den italienern, Rubens und Van
D.jck, Rembrandt und Ruysdael un;
ter den Nordlündern das Rückgra-
der Sammlung, und jener glückliche
Instinkt feinfühliger Sammler für
höchste Vollendung des Malerischen,
alle Kostbarkeiten der Farbe, der Be-
leuchtung tind des Helldunkels, ver-
bunden mit einer unübertrefflichen
und wunderbaren Technik, hat der
Dresdener Galerie jener Reichtum an
hollar.dischen „Kleinmeistern" ge-
schenkt, der in der Vielfaltigheid der
künstlerischen Persönlichkeiten ein in
ganz Deutschland einzigen und fast
lüchenloser Bild der hollandischen
Malerei in ihrer Blütezeit gewahrt.
Ja, we hebben veel werk gezien van
onze Hollandsche „Kleinmeistern."
Ook Frans Hals en Vermeer, zij het in
bescheiden vorm.
Dresden is de schoonste stad van
Duitschland zelfs schooner dan Ber
lijn. Dresden streeft voorwaarts, im
mer, op alle gebied. We zijn er heen
gegaan em deel te nemen aan het voor
congres der Esperantisten en gaan
straks in de hoofdstad van Tsjecho-
Slovakije een gansche week medeleven
in een werkelijk internationaal ge
zelschap.
Dresden streeft voorwaarts.
Ook de Esperantebeweging bloeit
er als in geen andere Duitsche stad.
En het zijn niet de minstbeteekenen-
den, die er zich voor interesseeren.
Van de voornaamste hotels nabij het
station wappert de Esperanto-vlag
vele winkels hebben ze uitgestoken
ten teeken, dat men daar „parolas
Esperanie."
In de ontvangzaal bevindt zich een
politiebeambte voor controle der pas
sen, een beambte van de post, een
vertegenwoordiger der Dresdener
Bank allen spreken Esperanto. Tach
tig politieagenten spreken die taal. En
dat alles is wel noodig want er zijn
behalve Duitschers, Hollanders, Engel-
schen, Schotten, Tsjecho-Slowaken en
Zwitsers, ook Zweden, Noren, Denen,
Zuid- en Noord-Amerikanen, Austra-
Japanners, Bulgarep enz. en
allen worden voortgeholpen door en
in Esperanto.
Waar is de Hollandsche stad, die
zoo iets durft te toonen? Ook Holland
ontving in 't vorig jaar zulk een inter
nationaal gezelschap, en wat heeft Den
Haag er voor gedaan
Straks gaan we naar Praag en, naar
de geruchten reeds vooruit melden,
staat de gansche stad in 't teeken van
Esperanto. Neen, de Esperanto-con-
gressen slagen altijd, kennen geen
tolken, zijn geen arbeidsconferentiën
te Washington en geen Volkenbonds
vergaderingen in Genève.
En de wijzen der wereld lachen,
lachen, lachen....
Waarom lachen ze dan toch
P. H.
De a.s. bijeenkomst van den
Oppersten Raad.
Brinr.d verzond nog niet de uitnoodigin-
gen aan de verschillende mogendheden,
■die 8 Ang. aan de bijeenkomst van den
Oppersten Raad moeten deelnemen in af
wachting van de definitieve vaststelling
van de agenda, zoodat men zgl weten wel
ke mogendheden moeten worden opgeroe
pen behalve de vier groote mogendheden,
die van rechtswege den Oppersten Raad
vormen. De deskundige commissie zet met
gesloten deuren het onderzoek voort van
het O.-S. vraagstuk en bestudeerde achter
eenvolgens de vijf ontwerpen voor verdee
ling, zijnde de voorslellen-Percival, Le-
rond, Korfanty en Sforza.
OPTIMISME VAN HARDING.
Naar Reuters bijz. dienst meldt, iiccft
president Harding in een rede, die hij te
Plymouth in Massachusetts hield, op den
herdenkingsdag van de landing der Pil
grim Fathers, een zeer optimistischen toon
aangeslagen met betrekking tot den inter
nationalen lend.
De pres' vervaeht van de conferen
tie te WoP dnt deze een nieuw vre-
destijdperk ral Lrergeh.
De Valera tacer naar Londen.
De „Daily Mail" verneemt, dat de Sinn-
Fein-leiders hun 'mannen goed in de hand
houden en de openbare mcening van oor
deel is, dat er goede hoop bestaat op
het aannemen der regeerings-voorstellen.
De Valera wordt Donderdag a.s. weder
te Londen verwacht en ook Sir James
Craig zal deze week naar de hoofdstad
komen. Generaal Smuts blijft althans tot
Vrijdag te Londen.
In een brief, die werd voorgelezen op
het tuinfeest van liberalen te Newcastle
gehouden, schreef de heer Shortt, minister'
van bdnneniandsche zaken: „Ik ben hoop
voller gestemd omtrent een vreedzame op
lossing der Iersche kwestie dan ooit te
voren."
HELGOLAND.
De Commissie van 02 van hel eiland
Helgoland, een uit de kringen der plaat
selijke bevolking gekozen lichaam, dat
naast het gemeentebestuur werkt en den
strijd voert om de oude rechten, heeft een
gedenkrapportschrift uitgegeven, waarin
de redenen worden uiteengezet voor de
verlangde zelfstandigheid van het volk van
Helgoland. De Commissie verlangt alleen
een eigen bestuur, om in vrijheid de eco
nomische mogelijkheden van het eiland tot
ontwikkeling te brengen. De Helgolanders
zien kans, om het eiland als zee-badplaats
op de modernste wijze in te richten. Het
rapport komt aan het slot op tegen het
verwijt van zedelijk hoogverraad. Dat
men zich geiwend heeft tot de Engeische
contractanten van 1890 en den Volken
bond, is slechts uit nood geschied.
VERZET TEGEN TROEPENZENDINGEN
IN SPANJE.
In 1909 leidde een geweldige Spaansche
nederlaag in Marokko tof den bloedigen
opstand te Barlelona. Thans komt uit
Saragossa een B. T. A-berieht, hetwelk
doet vermoeden, dat het volk op dergelijke
wijze reageert op de uitzending van nieu
we troepen naar Melilla. Te Saragossa, al
dus het telegram, is een poging, een al-
gemeene staking uit te roepen, ais protest
tegen de uitzending van troepen naar Ma
rokko mislukt. Nadere bijzonderheden
over het hoe der mislukking onthoudt de
Spaansche censor de wereld.
De toestand in Rusland.
De hulp-actie van Amerika.
Hoo-ver heeft verklaard, dat uit Danzig
voedselverschepingen naar Rusland zou
den plaats hebben zoodra er overeen
stemming was bereikt met Rusland. Een
openbare oproep om steun zou niet wor
den gedaan, omdat de Amerikaan sche
relief-administratie aanzienlijke bronnen
heeft Hoover acht voor Rusland onge
veer 1,5 ijiiillioen dollar per maand
noodig. De eerste voedselverschepingen
zuilen waarschijnlijk naar Petrograd
gaan, daar dit hel meest toegankelijk is.
Ook medicijnen zuilen gezonden worden.
Tengevolge van den soo -democratisclhcn
oproep in Duitsoh-Oostenrijk voor de
hulp-actie in Rusland, was tot op Zater
dag te Weenen reedis 1% miilio'en kronen
opgebracht.
Honger opstootjes.
Uit Riga wordt gemeld, dat de hon
gersnood in de provincie Zamlkoff
Samara oorzaak is van vele gewelddaden
tegien de Joden. Te Simhrick kwam het
dot een pogrom, die door de sovjettroe
pen omdierdruikit werd.
De toekomst van Georgië.
Een politieke medewerker uit Georgië
van de „Neue Zürichcr Ztg." schrijft aan
dit dagblad, hoe Georgië gebukt gaat on
der het bewind der bolsjewiki. Groote
verbittering heersebt er door het wegvoe
ren van gijzelaars en de requisites van
het Russische leger, dat alles, deels voor
eigen gebruik, deels om het naar Rus
land te zenden, opeisoht. Brood, groenten
en melkproducten zijn van dc markt ver
dwenen. In de steden heerscht gebrek, de
prijzen zijn ongeloofclijk hoog. De han
del ligt stil; ook de fabrieken hebben,
ten gevolge van de nationaiiseering, bet
bedrijf gestaakt. Hoewel de in- en uit
voer formeel vrij is, zijn zij dn werkelijk
heid aan zooveel regels onderworpen,
dat het resultaat nihil is.
De geïmporteerde waren moeten door
bet commissariaat voor den buitenlemd-
scih'en handel verkocht worden. Geen
grondstoffen kunnen hiervoor eohter in
ruil gegeven worden en daar de koers
zoo onvoordeeKg is, (1 Zw. fr. b.v.
36500 roebel) zijn er ook geen geldmid-
fen.
Hoe de toestand in Georgië zidh verder
zal ontwikkelen, hangt, zegt deze Geor
gische politicus, vooral van de ontwikke
ling van de dingen de het Oosten af. De
sympathiebetuigingen van de socialisti
sche partijen van Frankrijk, België. En
geland voor het voorstel van de regee-
ring van Georgië om een gemengde com
missie naar Georgië te zenden om onder
controle van deze het volk zijn regee-
Aigsivorm vrij te laten kiezen zijn wel veel
waard. Maar bovenal zullen de gebeurte
nissen in Ktein-Aaiê bes1" ssend voor
Georgië's toekomst zijn.
Russische bestellingen.
Kerschentsjof, ledder der Russische
handelsmissie, is naar Moskou vertrok
ken om rapport uit te brengen over de
onderhandelingen met de Noorschs pn
Deensohe regeeringen.
■De eerste looomotieven, door de Sovjet-
regeering in Zweden besteld, zijn gereed
en zullen een dezer dagen naar Rusland
gezonden worden. Er zijn voor 230 inil-
lïoen kronen machines besteld, diie aan
pian. 20.000 arbeiders werk geven.
De handel met Rusland
De sdhepen „Ashwin" en „Trinter-
nabbey" zijn Maandag uit (Liverpool ver
trokken om deel 1e nemen aan een lian-'
dielsexpeditie naar Siberië, die georgani'
seerd is door d'en Al-russischen coö.pera'
tfeven bond. De schepen hebben oen
lading van allerlei waar aan boord.
DB TRErNBANDIPTEN TE FRANK-
RlJ K.
De ((nolle arrestatie van de tremban-
dieten heeft in Frankrijk algemeens op
luchting gebracht, door het gevoelde
zen kunnen tenminste bfet meer schaden.
De meeste bladen brengen een woord
van welverdiende hulde aan de door
tastende en noodzakelijke wijze, waarop
de politie is opgetreden, waardoor fcij
erin geslaagd is het uiterst moeilijke
probleem op te lossen, in een groot
land drie spoorloos verdwenen moorde
naars binnen een week tijd te vinden! en
onschadelijk te maken. Dit is eon onbe
twistbaar en schitterend succes voor de
politie, schrijft o.a. het „Journal des De-
bats", hetwelk haar organisatie, haar
porsoneèl en haar werkwijze in een goed
licht stelt.
Het blad raadt de justitie thans in
snelle besluitvaardigheid en doortastend
heid niet onder te doon voor haar orgaan.
Een der schuldigen is in de gevangenis.
Welnu: een lange instructie is waarlijk
niet noodig om de bewijzen van zijn
schuld bijeen te brengen; de drie ban
dieten, die tezamen de misdaad hebben
begaan, dragen een zelfde verantwoorde
lijkheid. Het ware te betreuren, indien
men indruk kreeg, dat de eenige justitie,
welke misdadigers to vreezen hebben, Üa
sommaire justitie is van politiebeamb
ten, wanneer dezen in staat van wettigs
zelfverdediging zijn.
Het blad waarschuwt tenslotte tegen
oen tendenz van al te groote zachtmoe
digheid bij de repressie, waarvan de
maatschappij tenslotte de dupe worden
moet.
Nader blijkt, dat de recherche reeds
sinds Diasdag op het spoor van het
drietal was en wel tengevolge van de
loslippigheid van den z.g. modischen
Ohariier tegenover een publieke vrouw.
MEVROUW CURIE.
Uit New-York wordt aan da Eranwhe
bladen geaoind, dat Amer kaan c'10 vrou
wen, op initiatief vaa het Radmm-eomitë,
60,000 dollars bijeen hebben gebracht
om mevr. Curie een jaarlijk ca inkomen
te verzekeren.
.VRIJ NAAR HET DUtTSCH,
TWEEDE DEEL.
Marion keek hem met wijd open
gespalkte oogen na; dan naderde zij
met wankelende schreden de deur
zonk echter nog voordat zij die be
reikt had, met een gesmoorden amart-
kreet op den grond, terwijl een stroom
van bloed over haar bleeke lippen
vloeide.
Op den zonnigen dag was een storm-
jchtige avond gevolgd,. Donkere wol
ken hadden zich over den geheelen
hemel uitgebreid, en de wind floot
en huilde om het kasteel en schudde
de kronen der boomen, dat zij kreu
nend heen en weer tiogen.
Binnen het kasteel was het daaren
tegen bijna huiveringwekkend stil.
De bedienden slopen zachtjens door de
?angen en vertelden elkander fluis
terend hunne meening over de oor
zaak der plotselinge ongesteldheid van
de juffrouw.
Aan den marmeren schoorsteen van
het rood salon leunde op dit oogen
blik de heer des huizes en keek in
angstige verwachting den heer aan,
die tegenover hem zat en in gedachten
zachtjes op het tafeltje naast hem
trommelde.
„Dus dit bloedopgeven heeft niets
te beteekenen, dokter
„Pardon, dat heb ik volstrekt niet
willen zeggen."
„U verklaarde toch, dat er hoege
naamd geen gevaar bij was."
„Geen oogenblikelijk gevaar," verbe
terde de dokter. „De grootste voor
zichtigheid is echter noodig om een
herhaling te voorkomen."
Het geelachtig gezicht van den heer
des huizes werd bleeker, en zijn zwarte
oogen flikkerden nog onrustiger dan
gewoonlijk.
„Is haar long aangedaan vroeg
hij na een pauze.
„Helaas ja."
Guthbridge richtte zich plotseling
uit zijn onverschillige houding op en
begon in de kamer heen en weer te
wandelen.
„Is zij niet meer te redden?"
„Ja en neen," zeide de dokter lang
zamer. „Indien uwe dochter kon ver
plaatst worden in een omgeving, die
beter in haar smaak viel, zou er nog
hoop op beterschap voor haar bestaan.
Maar, zoo als de zaken nu zijn, twijfel
ik er aan of het ons zal gelukken den
vijand, die ons hier bedreigt, te over
winnen."
„Een andere omgevinghernam
Gutbridge half verontwaardigd. „Het
verblijf in 't Zuiden heeft verleden
jaar bij haar geen gunstige uitwer
king gehad indien u het echter noo
dig oordeelt, ben ik bereid de proef
nog eens te herhalen."
De dokter schudde het hoofd. „Daar
van kan geen sprake zijn. Er zullen
weken, misschien maanden verloopen,
alvorens uw dochter zoo ver hersteld
is, dat zij een reis zou kunnen aan
vaarden, en dan is het gunstig jaar
getijde voorbij."
„Wat zou u dan voorstellen
„Hetzelfde, wat ik u reeds ander
half jaar geleden hebt gezegdeen
vriendelijke, aangename omgeving
kortom alles, wat kan dienen haar
meer levenslust en levensmoed in te
boezemen."
„ik herinner mij, u meende destijds,
dat ik voor mijn dochter een juffrouw
van gezelschap zou nemen," zeide
Guthbridge dralend. „Het is uiterst
onaangenaam zulk een vreemd mensch
in huis te hebben maar, indien het
moet
„Ik zou het u zeer aanraden," her
nam de dokter, daar de spreker zweeg
en op een antwoord scheen te wach
ten.
Guthbridge knikte en de dokter
stond op om afscheid te nemen.
Nog een geruimen tijd zette Guth
bridge zijne wandeling door de ka
mer voort. Ofschoon hij getracht had
in tegenwoordigheid van den dokter
een zekere rust te toonen, beefde toch
nog iedere zenuw in hem ten gevolge
der opgewondenheid in de laatste
uren ondergaan. Altijd opnieuw smaak
te hij de bitterheid van die weinige
minuten, gedurende welke hij had
gevreesd, dat alles verraden en ver
loren was. Welk een dwaas was hij
geweest te gelooven, dat zijn echtge-
noote zulk een geheim aan een meid
zou toevertrouwen Maar hadden niet
haar stervende lippen hem toegeflui
sterd, dat de wraak hem zou achter
halen, en dat nog aan iemand bui
ten hen beiden alles bekend was
Wien naders kon zij hebben bedoeld,
dan Tita Of had zij in de hitte der
koorts geijld.
Peinzend bleef Guthbridge staan.
Een priester Misschien. Wellicht had
zij in de biecht haar ontdekking me
degedeeld zulke kwezelachtige vrou
wen waren tot alles in staat. Nu, in
dien een priester het wist, was er voor
hem geen gevaar, want die moest het
biechtgeheim bewaren. Of had zij hem
misschien bang willen maken met de
straffende hand van God Vreemd,
dat hij daaraan niet eerder had ge
dacht Guthbridge lachte heesch.
Hij peinsde verder. Wat kwaad kon
het, dat de jonge Wallhagen had
vernomen, op welke wijze hij zich ten
slotte verweerd had tegen het verlies
zijner erfenis? Bewijzen kon hij niet
bijbrengen, dat zag "hij zelf in, zooals
die oude heks onder tranen en ge-
klapper der tanden had bekend. Van
dezen kant was niets te vreezen. Wall
hagen zou het nooit wagen den mond
te openen, en deed hij het toch, dan
kon - men hem eenvoudig wegens las
ter voor het gerecht dagen.
En Tita Het zal wel beter zijn,
haar niet uit het huis te jagen, gelijk
ik eerst meende te doen. Ik oou daar
door toonen, dat ik aan haar gebabel
eenige waarde hecht, en dat mag nite
gebeuren. Ook om Marton moet ik
haar voorloopig nog duldenArm
kind, hoe gemakkelijk had mijn drift
haar den dood kunnen berokkenen
Bah ik ben dwaas. De lichamelijke
vermoeienis eerst en later de opge
wondenheid van den dag hebben mijn
zenuwen in de war gebracht, dat is
alles. Ha wat zou ik er niet om geven,
als ik maar een enkelen nacht zoo kon
slapen, als in den tijd toen ik nog een
arme drommel was
„Het feit, dat onze of litver Heiena's
luchtkasteeien zijn ingestort, bedroeft
u dus niet, mama
„Neen, kind, tot nu toe heeft het
ons aan niets ontbroken, en ik heb
een afscTiuw van processen. Het is
beter zoo
„Mama," begon Max na een langere
pauze opnieuw, „wat kwam juffrouw
Wilhelmi hier doen
Mevrouw Wallhagen schrikte. „Weet
gij, dat zij mij een bezoek heeft ge-,
bracht
