OUT
[MEIJER,
IEL
am,
1
„ONS BLAD55
Éaenweik
werkan
teaiglBgen
BUITENLAND
terdam 24-26
[potten
ten
alle soorten
:ening.
QTiNG van de
dering
ïr te Bergsn.
Ccolteer
rsrnisch
Lijnolie
te n.
No. 259
ff— -
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
\!lie Universale Esperamo-
Congres.
I!ca in ?"menis
Brieven uit Frankrijk.
PËUILLETf )N
Ondsr Valsche Vlag
yisij naar het duitsch
tweede deel.
AAN, Langestr. 77
ïOOT.
SDONK.
P. ZWART.
ve Kcudingl
In
iLEFOON 205
K 2e Prijs een Dames-
Vijs een Kaleigh Rijwiel
itschilder Malth Wig
der D. Filarsky, 6e Prijs
Rijwiel, 8e Prij3 een
op Sport- en Kunst-
orting door de leveran
ien in den Bergensehen
n Rijniersce, Poslma,
naar bij de Debitanten
bstraat en Jb. de Vries,
angesfraatte Schagen
bij P. Greeuw Dz. en
vangst van postwissel
van de V. V, V., Kerk-
- Telef. 222
>R
en Ge kunt
billijke prijs
NOORD-HOLLANDSCH
14e JAARGANG
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.—
60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1 5 r^g-els f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan
7iie abonné's worcit op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15.—-j
6ra io Augustus 1921.
Hedenavond had de „:>eningsbijeenkomst
plaats van de Internationale Conferenties
der Katholieken.
Tevoren reeds hadden de directeuren der
verschillende landen vergaderd, om de
voordrachten op te maken voor het pre
sidium der verschillende conferenties. De
a»gemeene vergadering koos daarop tot
voorzitter der openingshijeenkomst P.
Heilker, Holland en als vice-voorzitters
Plof. M. Mietert, Duitschland en Pastoor
G. Arendzeii, Engeland.
Voor de diverse conferenties van ix14
Augustus werden twee voorzitters gekozen
111 wel:
Prof. Mielert, Duitschland, en Rev. Dr.
Carolfi (Italië) voor de conferenties der
Jka;
Prof. Arnold (Zwitserland) en Heilker
((Holland) voor de vredesconferenties;
Pastoor Arendzen (Engeland) en Neu-
■perg (België) voor de Missie-conferenties;
Prof. Muffang (Frankrijk) en Pastoor
Benkovics {Jugo-Slavië) voor de interna
tionale jeugdorganisatie;
Mgr. Dr. A. Giesswein (Hongarije) en
Professor Alessio (Italië) voor dc Espe-
raulo-conferenlies.
Nadat de generale secrelaris de verga
dering met den Christel ij ken groet
geopend had, werd slaande een Roomsche
Jivmne gezongen. Daarop werden de diver
se voorzitters gekozen en het presidium
overgedragen aan den bovengenoemden
verkozen voorzitter, welke in zijn ope
ningswoord dankte voor de keuze, het
comité van organisatie gclukwenschle met
den schitterenden uitslag der oproepingen
tol deelneming, annonceerde dat tot heden
negentien landen vertegenwoordigd waren
en de hoop uitsprak, dat de conferenties
mogen slagen. Voorts werd door den
voorzitter er met grooien nadruk op gewe
zen, dat het eerste gebod der internationale
steeds is en geweest is: arbeiden onder
volkomen gehoorzaamheid aan de Kerke-
bj'ke Overheid, arbeiden als 'wezenlijke
Roomscli-Katholieken. Spreker stelde voor
een telegram te zenden in dien geest aan
waartoe onder applaus
Z. H. den Paus,
besloten werd.
Vervolgens werd door de representanten
'au de negentien vertegenwoordigde lau
den eerst een enkele zin in hun moeder-
mal gesproken en daarna voortgezet in
Esperanlo.
Slechts twee der negentien spraken
slechts 111 hun moedertaal wijl zij nog niel
voldoende het Esperanlo machtig waren.
Er was besloten, voorloopig ook in dc
conferenties enkele andere talen toe te la
ten, wijl nog niet door allen het gr00te nut
vail een hulptaal begrepen wordt. Echter
wordt uit die vreemde taal slechts in 'I
Esperanto vertaald.
Onder de vele sprekers waren de rede
voeringen zeer belangrijk van den zeer-
.erwaarden heer Benkovics uit' Tugn-Sia-
V.C (Bosme), die zich gelukkig "gevoelde,
er",e.Ioo.fsfei?.oofen »it andere doelen
ken- eindelijk te kunnen samen wer-
S™' c?'' Professor Nassenslein uit het
- aar-ebied, -die den wensch naar voren
- "-*1 'uicutjicns
belrefxend^ den vrede thans
Rrpcht. dat den verlangens vaa den Paus
thans meer
'nationale s^
:an worden;
•I'S uit Lif'tauen, lid
donr "RTuWvi: f t"uv' ulrtlIS meer en mt^er
kihl 1-ra M 1 Internationale sameriwer
klacht bijgezet kan worden: van dc
heer Tnunaitis u t Lirtai,»„ 1
samen vv er-
Parlement (Rijslandfdïc"dë'hulp voor 'de
Katholieken van zijn land inriep door iii
Ernahonate medewerking; van pas|r,0r c
uit Rumeme, die een brief van ZD IT
den Bisschop voorlas.
waarin deze, tiit-
drukkende z,jn spijt, niet zelf tégenwoor-
d g te kunnen zijn, genoemden pastoor
als zijn offcieelen plaatsvervanger zond
slagen"" T)ne3!.erl,Jken zegen voor hel wel
slagen van het congres. Voorts
eeld
v'an het I...
mm del voor ïed^rp Tma,. i
hem als verplicht leervak o^ tt° - 'r
was ingevoerd. °P eIk «™«»ane
Na de verschillende aanspraken en be
groeiingen. werden brieven en telegram
men voorgelezen, behalve van 2—r v!?
geestelijke leeken uit diverse landen, ook
■van aartsbisschoppen en bisschoppen, 4\e
illen gaarne hunnen zegen schenken.
Na het zingen van eenige solo-liederen
werd de. schitterend geslaagde eerste bij
eenkomst op christelijke wijze gesloten.
Morgen vangen de officieele werkzaam
heden aan.
Graz, 11 Augustus.
Heden werd in de groote zaal der Leo-
verein. vergaderd, onder voorzitterschap
var. prof. Mielert en Dr. Carolfi als vice-
voorzilter. Dr. Metzger, inplaats van Pas
toor Lainb. Poell, uit Holland, die ver
hinderd was, schetste in groote trekken
de gróote laak der kerk en der huidige
katholieken; hoe de kerk slaagde reeds
vele gewichtige^zaken tot stand te bren
gen. Spr. zeide dat den katholieken ech
ter een groote taak is weggelegd.
Vervolgens schetsten de vertegenwoordi
gers der verschillende landen de situatie
der kerk en der katholieken in hun eigen
land.
Des namiddags werd de vergadering be
groet door Dr. Miillef (Marburg) namens
de Duitsche Cenlrumspartij.
Vervolgens werd de stichting besproken
van een inern. hulporganisatie, die niet
deereteeren of leiden moot, doch slechts
dienend moet optreden voor alle katholieke
bewegingen
's-Avonds had de eerste bijeenkomst
plaats van de vertegenwoordigers der we
reld-jeugdorganisatie Moka, onder voor
zitterschap van prof. Muffang (Parijs) en
priester Benkovie (Jugo-Slavië). Professor
Arnold (Zwitserland), hield een referaat
over dóel en taak der int. P..-K. Jeugd
organisatie. Eveneens zette Hans Sappe
(Graz) de practische zijde der werkzaam
heden uiteen.
Een levendige discussie leverde menig
dankbaar aanvaard gezichtspunt.
Graz, 12 Augustus.
Om acht uur hedenmorgen ving onder
presidium van Heilker (Holland) als
voorzitter en Prof. Arnold (Zwitserland)
als vice-voorzitler, een hoogst belangrijke
vergadering, aan over de katholieke vre-
des-beweging.
Door Mgr. Dr. Giesswein uit Budapest
werd een zeer belangrijke redevoering ge
houden over den tegenwoordigen toestand
der katholieke vredesbeweging in de ver
schillende landen, waaruit bleek dat in
nog sleehls weinig huiden de katholieke
beweging is gevestigd. Spr constateerde
met spijt, dat hij op dc intern, vredes
conferenties steeds als katholiek priester
alleen stond. Hij memoreerde dc groote
mannen Villoria en Hugo de Groot uit de
vorige eeuwen, die zeer vCel hadden ge
daan in de richting der vredesbeweging.
Volgens spr. is het noodzakelijk, dat de
katholieken zich organiséeren principieel
111 kalh. vredesboncten, die arbeiden moe
ten volgens de meermalen uitgedrukte
wënschen des Pausen.
De lieer K. Mayr (Graz) sprak daarna
over den meest gewenschlen organisatie
vorm der Katholieken. Als resultaat daar
van werd bestolen de beweging interna
tionaal en nationaal te organiseeren, zoo
mede een internationaal comité samen te
gen. Lijkt deze U te hoog, vraag een
volgende en tien tegen één dat hij U
voor veel minder naar het gewenschte
adres brengt. Een mistoestand, ik geef
het gaarne toe, maar die nu eenmaal
bestaat en waar men, om er zonder
al te groote kleerscheuren af te komen,
rekening mee moet houden. Bij ritjes
overdag, buiten de grens van Parijs,
trachten zij ook dikwijls meer dan het
normale te vragen en dient men dus
dezelfde regel van 's avonds toe te
.passen.
Weinig gebruik maken de vreemde
lingen over het algemeen van de „me
tro" den ondergrondschen spoor, en
toch met een kleine studie van dit vrij
uitgebreide net, zal men er zeer veel
genoegen van beleven en vooral zijn
uitgaven zeer beperken. Voor 30 cen-
timen, dus nog geen Hollandsch dub
beltje, kan men de grootste afstanden
afleggen. Wil men den tijd berekenen,
noodig om per metro van het eene punt
naar een ander te gaan, dan telt men
slechts het aantal tusschenstations op
het kaartje en rekent voor iedere halte,
inclusief in en uitstappen anderhalve
minuut. De praktijk heeft geleerd dat
dit steeds goed uitkomt. De autobussen
hoewel voor den Parijzenaar een van
de geschiktste vervoermiddelen,leveren
voor vreemdelingen wel eenige moei
lijkheden op. Maakt men er gebruik
van, dan vergete men niet op de halte
plaatsen een volgnummer af té scheu
ren, daar men anders op drukke uren,
geruimen tijd kan wachten eer een
plaats te vinden.
Hevig wordt op het oogenblik over
het fooienvraagstuk in Holland ge
streden en doen de kellners hst voor
komen of eene betaling op die wijze
minderwaardig zou zijn. Zonder op
deze kwestie zelf in te gaan, vermeld ik
alleen dat het fooienstelsel hier nog in
vo le werking is. De Amerikanen en ook
de Hollanders met hun voordeelige
koers hebben in dit opzicht de markt
bedorven en de fooien tot in het be
lachelijke opgedreven. Dit geldt vooral
voor de caf é's en restaurants aan de
groote boulevards gelegen. Wie; een
vasten maatstaf wil hebben, zonder
overdreven diep in zijn zak te tasten,
kan niet beter doen dan 10% ongeveer
van het verschuldigde bedrag als fooi
fe geven. Het is niet overbodig een
waarschuwing te laten hopren tegen
die -restaurants welke een carte non
chiffrie", een spijskaart, die geen
prijzen vermeldt, er op na houden.
Reed voor den oorlog trof men er
stellen uit één vertegenwoordiger van ieder
land, welk comité een voorloopige leid- enkelen aan en hoewel hun aantal thans
ie- vrai-m 1 -n A a vA *711 »-i nr\rt ucrennoitlono
draad zal ontwerpen.
Aangenomen werd een voorstel-IIeilker
inhoudende, dat ieder gekozen comité-lid
zich liet recht voorbehoudt zich in eigen
land te doen vervangen door iemand,
reeds actief in de vredesbewe
ging werkzaam en wiens invloed de bewe
ging ten goede kan komen.
Op voorstel van Dr Carolfi werd de H
Frdhciscus van Assisië tot patroon van
den int. katli. vredesbond gekozen.
„WAT VREEMDELINGEN TE PAS
KOMT."
Het is verleidelijk om als vreemdeling
gebruik te maken van de tallooze
taxi's, die haast op ieder punt van
Parijs zijn ts vinden. Ze voeren je regel
recht naar het doel waar je wezen wilt
en maken het overbodig den weg te
zoeken. De prijs valt in verhouding
overdag mee en de meters maken
oogen schijnlijtk een over-vragen niet
mogelijk. Geheel waar is dit laatste
echter nietnauwelijks is de avond ge
vallen of vele taxi's zetten hun meter
buiten werking. Om dan te voorkomen
tegen buitensporige prijzen een ritje
door de stad te maken, dient men voor-
aan den chauffeur den prijs te vra-
is verminderd, zijn er nog verscheidene
die zich daardoor het cachet van voor
naam wiilen geven. Het zijn alweer
de Amrikanen en vooral de O-Weeërs
die hier de oorzaak van zijn de Parij
zenaar zelf is niet zoo onverstandig
zich aan dergelijke dwaasheden bloot
te stellen. V/at zou men zeggen van
een winkel waar slechts tegen onbe
kende prijzen inkoopen gedaan kon
den worden
Vele malen is het mij reeds' over
komen dat Hollanders mij vroegen
waar men het gemakkelijkste kon tele-
phoneeren. Hoewel ieder café daar ge
legenheid toe biedt, vindt men in het
magazijn „du Louvre" op de bovenste
verdieping, het rustigste plekje om een
telephoongesprek aan te knoopen. Een
speciale persoon die de verbinding tot
stand brengt en bovendien een leeszaal
en een tea-room waar men geduldig
kan afwachten tot de gevraagde aan
sluiting is verkregen. Geen beter plekje
ook, om zoo noodig zijn corresponden
tie te verrichten. Men vindt er al het
noodige om ongestoord zijn gedachten
aan het papier toe te vertrouwen.
Het is gemakkelijker een dagpro
gramma dan een avondprogramma
vast te stellen. Niet dat de gelegen
heden ontbreken om zich in den avond
Nadat de dokter vertrokken was
schelde de heer Guthbridge en bevai
dat men zijn dochter zou roepen.
Marion verscheen en kreeg den last
in 't vervolg te zorgen, dat haar vader
met rust werd gelaten. „In geen geval
zal voortaan iemand bij mij gelaten
worden, buiten de zusters, die de dok
ter zal zenden en Baptist," herhaalde
hij met geheel overbodigen nadruk.
„Ook u wil ik niet zien. Hebt gij mij
begrepen
„Ja, papa," hernam Marion, wier
oogen zich met tranen vulden. „Maar
Tom Hij zal denken, dat hij achter
uit gezet wordt, als Baptist in zijn
Plaats moet komen."
- Hij kan naar de maan loopen I"
neP Guthbridge toornig. „Noch hij,
gij, noch.... juffrouw Wfl-
zal een voet hier in de kamer
«Uw. Nu kvint heetigaan.'j
en zelfs' in de nachtelijke uren te ver
maken, maar men kan niet voorzichtig
genoeg zijn in de keuze. Het zijn vooral
de revu :-theaters die 0 hun groote
bekendheid, oxk in 'nee buitenland,
meestal een bijzondere aantrekkings-
1 rucht op de vreemdelingen uitoefenen.
En toch, zoowel de Tolies Berjeres
als het Casino de Paris kunnen niet
anders dan absoluut ontraden worden
om het daar vertoonde. Het zijn niet
alleen milieus, waar op kunstgebied
niets valt te bewonderen, maar waarop
uit zedelijkheidsoogpunt, terecht be
denkingen zijn te maken. Al kan men
voor hun repertoire niet onvoorwaar
delijk instaan; fo:h durf ik gerust de
Opera, de opera Comicu de Comedie
Francaise en het Odëon voor ernstige
kunst aan te bevelen. Liefhebbers van
kijkstukken met fraaie decors, die
meer om hun uiterlijke bekoring dan
wel om den inhoud van het tooneel-
werk aantrekkelijk zijn, vinden in de
meeste gevallen in het theater „du
Chatelet" iets van hun gading. Hoewel
meerdere schouwburgen hu en dan
vertoonmgen bieden die een bezoek
veroorloven, verdient het toch aanbe
veling niet op goed geluk er binnen
te gaan, maar te voren personen te
raadplegen in wie men vertrouwen
stelt.
Parijs is de lichtstad bij uitnemend
heid en heeft haar oude reputatie als
zoodanig na den oorlog weer heroverd.
Een beeeld van Parijs te krijgen in
de avonduren gelijk men het in zich
opnam terwijl de zon glansde over
straten en gebouwen, men wordt daar
toe In de gelegenheid gesteld door een
speciale avondrit in de cook-aito's.
Het montmartre der kunstenaars en
het „quartier Latin" der studenten
wordt doorkruist en in volle luister
ontrolt zich aan uwe oogen die wereld
stad in een zee van licht, die zoo te
recht de naam van „ville Lumière"
als eeretitel voor zich heeft opgevor
derd.
De conferentie te Washington.
De taai-kwestie op de Conferentie.
Dc „Daily, Tel." verneemt uit New-
York, dat de vraag, welke taal op de te
houden conferentie té Washington de of
ficieele zal zijn, vermoedelijk niet zal be
slist worden yóór de aankomst der gedele
geerden en daarom is het protest van de
Parijsche bladen tegen de uitsluiting van
het Fransoh ontijdig en vermoedelijk ge
heel ongerechtvaardigd. President Harding
en minister Hughes willen niels liever dan
een aangename atmosfeer voor de dis
cussies scheppen en den afgevaardigden zal
de grootst mogelijke vrijheid gegeven wor
den ten opzichte der te spraken taal, na
tuurlijk in overeenstemming mot de be
slissing der meerderheid ter vergadering.
De Amerikanen zijn in de eerste plaats
practici en kunnen zich niet begrijpen,
waarom de Franschen beleedigd zonden
zijn als Engelsch de officieele conferentie-
taal zou zijn, vooral omdat voor den
doorsnee Amerikaan Fransch even onver
staanbaar is als oud-Latijn. De Amerika
nen willen echter niet anders doen' dan
het billijke betrachten en als Engelsch dc
laai der conferentie wordt, zal dat alleen
wezen om den gang van zaken te bespoe
digen, wal echter nooit kan beteekenen,
dat iemand zou worden uitgesloten, die
het Engelsch miet machtig zou zijn.
De Amcrikaansche delegatie.
Uit Washington wordt gemeld, dat Har
ding senator Lodge heelt gekozen tot lid
der Amcrikaansche delegatie ter ontwa-
[►eningsconferentie.
De kosten der conferentie.
Officieel wordt medegedeeld, dat de re-
gecring niet voornemens is de kosten der
buitenlandsche delegaties, die de confe
rentie van Washington bijwonen, te beta
len. Het crediet van 200.000 dollar, door
Harding gevraagd, is bestemd voor de al
gemeen® kosten der conferentie.
De huisvesting der delegaties.
De stedelijke autoriteiten van Washing
ton staan voor de moeilijkheid, huisves
ting te vinden voor de verschillende dele
gaties der ontwapeningsconferentie. Japan
'heeft al te kennen gegeven, dat het met on
geveer 200 man komt, terwijl Groot-Brit-
tannië om twee hotels heeft gevraagd.
Frankrijk heeft officieel nog niets van zich
laten hooren, doch men verwacht, dat ook
dit land heel wat ruimte in beslag zal ne
men.
De stemming in Japan.
Dc correspondent van de „Times" tc
Tokio seint, dat er in Japan maar heel
weinig gediscussieerd wordt over de kwes
tie der ontwapening. In marinekringen
wordt te kennen aegeven, dat Japan zou
toestemmen in een standaard van „twee
tot drie" vergeleken met de V. S. en
voorts wordt aangezegd, dat alt Japan
geen marine-basis mag hebben in den Zui
delijken Stillen Oceaan, de V. S. hun
plannen zullen moeten opgeven voor het
aanleggen van versterkingen in die wate
ren; aangenomen wordt, dat de kwestie
van Yap geregeld ral zijn vóór het bij
eenkomen der conferentie, terwijl wat Si
berië betreft, Japan reeds gebonden is aan
een politiek van terugtrekken van zijn
troepen.
De kwestie van China domineert in den
geest van den Japanner. De moxsle Japan
ners, die verder kijken dan hun land, zijn
overtuigd, dat Japan een bijzonder prero
gatief heeft in China en dat de wereld het
natuurlijk reoht van Japan moet erkennen
om in dit verband een pasklaar gemaasie
Monroeleer te proclameeren. Japan heeft
vurig verlangd het Engelsch-Japansch ver
drag te hernieuwen, omdat tijdens den oor
log dit tractaat geen ernstige beperkingen
oplegde aan de pogingen van Japan om
speciale en uitsluitende vxorrechten in
China te verkrijgen.
De feitelijke bezetting van Sjantoeng en
een aantal der eischen, in 1915 aan China
gesteld, werden door de Britsche regeering
niet beschouwd als onvereenigbaar met de
bepalingen van het verdrag. De Japanners
verlangden daarom naar de vernieuwing
eener regeling, die in het verleden zoo
elastisch is gebleken. Thans echter vernie
tigt de conferentie van Washington dit
vooruitzicht en brengt zij de V. S. ten
tooneele, waar glee ris ernstige critiek is
geoefend
na. Veel Japaniyérs gevoelen, dat er een
gezamenlijke poging wordt gedaan om Ja
pan's bevoegdheden in Ohirra te beperken.
In invloedrijke kringen is men er sterk
door getroffen, dat de Britsche regeering,
zonder eerst Japan te hebben geraadpleegd
gelijktijdig aan de ambassadeurs van dc
V. S. en Japan hééft voorgesteld de confe
rentie te houden, alvorens Japan overijld
te drijven tot een regeling, waartegen het
allerlei bezwaren blijkt te hebben.
Er zijn, zoo vervolgt de „Times"-corres-
pondent, twee stroomingen. De eene wil
ten aanzien van China met een schoone lei
beginnen, de welwillende medewerking der
Chineezen verkrijgen, de buitenlandsche
belangen bevredigen en een nieuw tijdperk
beginnen van een zuiver commercicele pe
netratie in het Ilemelsche Rijk; de andere
(waaruit liet bestaan van een sterke re
actionaire stemming blijkt) wil liet mili
tarisme overbrengen naar het aangrenzen
de gebied en de basis van het Japansclie
rijk zooveel mogelijk vergrooten.
Het liberale element geeft voor, de con
ferentie met ingenomenheid te begroeten
als een gelegenheid om de redelijkheid
der Japansclie aanspraken te demonstree-
ren, het reactionaire wil trachten ieder on
derzoek der Ghineesch-Japansche betrek
kingen te vermijden. Maar zij hebben dit
gemeen, dat geen van beide partijen be
reid is iels wezenlijks in China op te ge
ven, welke politiek de toekomst ook mo
ge brengen.
De toestand in ïerland.
De bijeenkomst van het Dail Bireann.
De Lcmdensehe ochtendbladen van gis
teren zijn niet bereid aan de rede van De
Valera zeer groot belang toe te kennen.
Zij handhaven integendeel bet geloof, dat
hel Dail Eireann de Britsche voorstellen
niet zal verwerpen ofschoon het mogelijk
is, dat dit lichaam tegenvoorstellen zal
formuleeren. De geheele Engelsche pers
erkent echter, dat van toegeven aan den
eisch eener republiek geen sprake kan zijn.
De opvatting der pers van de toespraak
van De Valera is gebaseerd op den. emo-
tipneelen aard van den spreker, die hem
tot improviseeren leidt, waarbij hij inval
lende gedachten uitspreekt, zonder te ge
voelen wel'ke uitwerking zijn woorden
hebben.
In officieele kringen beschouwt men dei
rede niet als een bedreiging der vooruit
zichten voor verdere onderhandelingen.
In tegenstelling met bovenstaande cow.
rantenberichten seinde Reuter gisteren-
namiddag uit Londen dat De Valera in
het „Dail Eireann" verklaarde:. „Wij kun-,
nen en willen de Britsche voorwaarde
niet aannemen".
Algcmeene verkiezingenly
De „Even. Stand." schrijft, dat nu vast
besloten is dat algemeene verkiezingen
zullen plaats 'hebben bijaldien Zuid-Ierlandl
de regeeringsvoorstellen mocht verwerpen.
Het eenige punt waarop de verkiezingen
zullen worden gehouden, zou zijn Ierland!
en het blad twijfejj geen oogenbliik of dei
regeering zou dan niet overweldigende
meerderheid gemachtigd! worden, het koste:
wat het wil, die rust in Ierland te herstel-.
Ien.
De toestand in Opper-Silezië.
Onrust.
Uit Bcuthen wordt gemeld, dat er voor
leek enen aanwezig zijn, dat in den nacht
van Woensdag op Donderdag gewezen;
Poolsche insurgenten over de grens zouden!
trekken. De Engelschen 'hebben naar aan
leiding hiervan maatregelen genomen ten
einde 04' aanval van Poolsche zijde on
middellijk te kunnen beletten.
In Kattowitz ontstond gisteren een ern-i
stige botsing tussclien Polen en Engel
schen. De Polen, die dronken waren,
scholden de Engelschen uit. De Engel-i,
jchen maakten van hun wapens gebruik;;
een groot aantal Fransche soldaten verhin
derde hun echter de Polen gevangen te ne-,
men - r.1
i
I UIT HET LAGERHUIS.
Wapens voor Grieken en Turken.
In het Lagerhuis heeft de liberalei
lieutenant-commander Kenw-ortihy ge
vraagd of aan Britsche firma's z*ou wor
den toegedaan wapens te leveren aan de(
Turk-oh.' troepen, die hun vaderland!
tegen de Grieken verdedigen, zoowel als
aan de indringers. Lloyd George ant-
"woordde, dat de regeering geen con
trole had over den uitvoer van wapens en!
munitie, behalve ingevolge de algemeene
maatregelen van bestuur van 24 Maart
1921, die de regeering het re-cht geven,
vergunning 1e weigeren voor den uitvoert
van bepaalde wapens en munitie en der
gelijke goederen. Er waren sinds Januaril
voor den uitvoer daarvan geen vergun
ningen gegeven, maar Lloyd George erken
de, dat overigens de uitvoer was toege
laten, al onderschreef hij dan niet de
qualifieatie, door Kenworthy gageren van!
de ro-1 der beide oorlogvoerenden. Wij
zullen, zeide hij, absoluut neutraal zijn. Er1,
zal geen onderscheid worden gemaakt tus-
schen de beüigerenten.
Beteekent dat, vroeg Kenworthy, dat wij
dezen misdad'igen handel zullen bevorde
ren? Hij kreeg geen antwoord.
Op de vraag van een ander lid gaf
Lloyd George te kennen, dot het vlag
stok der vervaardiging door particulieren'
van munitie en krijgstuig behandeld werd
door de voorloopige gemengde commis
sie in zake de beperking der bewapenin
gen, die benoemd was door den raad van)
den Volkenbond ingevolge een resolutie,
aangenomen door de eerste vergadering
van d'en Volkenbond.
ONRUST OP HELGOLAND. 1
Maandag zijn er op Helgoland relletjes
voorgekomen, die het tenslotte noodig
maakten de veiligheidspolitie te hulp te
roepen. Dc regeeringscomntisisaris voor
Helgoland had Maandag een bekendma
king laten aanplakken, waarin hij de be
richten van de Berlijnsohe pers, dat de,
definitieve oplossing van de Hatgoland-
sclie belasting-quaestie aan den Rijksdag
zou worden overgelaten, tegensprak. D.t
gaf aanleiding lot een algcmeene onrust
ouder de bevolking van bet eiland, welke;
onrust nog toenam toen de regceringseoni-
ïui'ssaris van den leider der bekende com
missie van 62 verlangde, dat hij onmid-
De verwachte liefdezuster kwam in
en loop van den namiddag en werd
in de ziekekamer gebracht; Baptist
nam met een geyrichtisa&iterlij.k zijn
p aats tn de voorkamer terug en peins-
ae daar over de zelfzucht en de on
dankbaarheid der menschen over
algemeen en die van zijn heer in het
bijzonder.
Weer verliep een week, maar in
den toestand van den zieke was nog
altijd geen verandering gekomen
integendeel de koorts nam toe. Som-
wijlen lag de heer Guthbridge onbe
weeglijk, met gesloten oogendan
weer zegepraalde zijn opgewonden
heid over de lichamelijke zwakte en
dan was de vereende kracht zijner
verplegers noodig om hem te houden,
lederen morgen en iederen namiddag
verscheen dokter Linge na zijn visite
bij den patiënt een oogenblik In 't
salon om de dames van diens toestand
bericht te geven.
Heden luidde zijn bericht iets beter.
De koorts was afgenomen en alle tee-
kenen deden op «en spoedige gunstige
wending der ziekte hopen. Desniet
tegenstaande was het voorhoofd des
dokters omwolkt.
„Het is zeer onaangenaam; zuster
Agnes is niet alleen een bekwame
ziekenverpleegster, maar zij vers aat
ook de kunst met een zenuwachtigen
zieke, gelijk uw vader is, om te gaan.
Maar het gaat niet langer, zij is zelf
ziek en moet rust hebben. Of het kloos
ter een andere zuster kan zenden, is
zeer twijfelachtigde gezondheids
toestand, vooral onder de armere
volksklasse laat in den laatsten tijd
veel te wenschen over, en de zusters
zuilen handen vol werk hebben. Wij
kunnen natuurlijk wel eens vragen".
„Ik zou zeer gaarne zelf de verple
ging overnemen, maar dat zal papa
niet willen", zeide Marion met een
bezorgd uiterlijk.
„U?" Dokter Linge glimlachte.
„Ik heb hier in huis aan één patiënt
genoeg en ben er volstrekt niet op
gesteld nog een tweeden er bij te krij
gen. De vraag is maar, zal ik, indien
er geen zuster te krijgen is, voor een
andere verpleegster zorgen Uw huis
houdster schijnt een verstandige vrouw
ts zijnzou 4i> piet vggrlogpig zus
ter Agnes kunnen vervangen, ten
minste totdat wij nader bericht uit
het klooster hebben
„Ik twijfel zeer, of juffrouw Dun-
kelberg dat zal willen doen, zij is
een beetje angstig. Maar wij kunnen
het haar vragen".
Het kwam juist uit, zooals Marion
het voorspeld had. Juffrouw Dunkel-
berg werd afwisselend rood en bleek,
toen zij het voorstel van den dokter
hoorde en verklaarde stotterend, dat
zij voor zulk een werk ongeschikt was.
,,ïk ben bang voor een zieke, dok
ter;.... en geheel alleen bij hem zijn
en dat nog wel des nachts.... ik
kan het onmogelijk doen
Augusta had gedurende de laatste
minuten peinzend voor zich gekeken.
Zou zij hare hulp aanbieden Mijn
heer Guthbridge zou zulk een opoffe
ring van haren kant zeker weten te
waardeeren, haar invloed op hem
moest daardoor toenemen en juist
zijn tegenwoordige zwakte en hulpe
loosheid moest er veel toe bijdragen,
een groote toenadering te doen ont
staan. Maar het waken des nachts,
dat wellicht noodig zou zijn, de ver
veling van de ziekekamer en dan
hij kon sterven Maar de dokter vond
hem immers beter
„Misschien zou juffrouw Du; kei-
berg het wel willen doen als ik n
gezelschap hield in de ziekekar er",
zeide zij, vlug een besluit nemend.
Het oog der huishoudster helderde
op. „Ja, als wij met tweeën zijn, dan
is het iets anders", zeide zij zichtbaar
verlicht.
„Dat zou een uitweg zijn", zeide de
dokter tevreden gesteld. „Dus in
geval juffrouw Guthbridge het goed
vindt...." Hij wendde zich naar
Marion en verwachtte van haar een
antwoord.
„Ik ben juffrouw Wilheimi zeer
dankbaar voor haar goeden wil",
antwoordde deze koeltjes „maar af
gezien van andere redenen, is de zaak
daarom reeds onmogelijk, omdat pa
pa niet alleen aan mij, maar ook aan
haar den toegang tot de ziekekame
uitdrukkelijk heeft verboden".
Augusta beet zich op de 'lippen.
„Naar mij dunkt, heeft mijnheer Guth
bridge door dit verbod alleen wille'
verhinderen, dat de zuster door nutte
loos vragen naar zijn toestand lastig
werd gevallen. Een geval, gelijk het nu
bestaat, kon hij onmogelijk voorzien.
.■'„En buitendien zal hij waarschijn
lijk zijn toenmalige bevelen volkomen
hefcben vergeten"; voegde de dokter
er'bij. „De meeste zieken hebben, hun-
grillen vandaag willen zij dit en
morgen' dat Het kan zijn, dat hij
den ruil niet eens bemerkt".^
„U zeide zoo even, dat hij bij volle
bewustzijn was", hernam Marion.
„Voor eenige minuten, ja, maar
dan zonk hij weer in zijn toestand van
sluimering terug".
„U is dus van meening, dat wij het
mogen wagen, tegen zijn uitdrukkelijk
verbod te handelen vroeg Marion;
(Wo.rdl vervolgd*