OUT [MEIJER, IEL am, 1 „ONS BLAD55 Éaenweik werkan teaiglBgen BUITENLAND terdam 24-26 [potten ten alle soorten :ening. QTiNG van de dering ïr te Bergsn. Ccolteer rsrnisch Lijnolie te n. No. 259 ff— - Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: \!lie Universale Esperamo- Congres. I!ca in ?"menis Brieven uit Frankrijk. PËUILLETf )N Ondsr Valsche Vlag yisij naar het duitsch tweede deel. AAN, Langestr. 77 ïOOT. SDONK. P. ZWART. ve Kcudingl In iLEFOON 205 K 2e Prijs een Dames- Vijs een Kaleigh Rijwiel itschilder Malth Wig der D. Filarsky, 6e Prijs Rijwiel, 8e Prij3 een op Sport- en Kunst- orting door de leveran ien in den Bergensehen n Rijniersce, Poslma, naar bij de Debitanten bstraat en Jb. de Vries, angesfraatte Schagen bij P. Greeuw Dz. en vangst van postwissel van de V. V, V., Kerk- - Telef. 222 >R en Ge kunt billijke prijs NOORD-HOLLANDSCH 14e JAARGANG Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaarf 2.— 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 1 5 r^g-els f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60 Aan 7iie abonné's worcit op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15.—-j 6ra io Augustus 1921. Hedenavond had de „:>eningsbijeenkomst plaats van de Internationale Conferenties der Katholieken. Tevoren reeds hadden de directeuren der verschillende landen vergaderd, om de voordrachten op te maken voor het pre sidium der verschillende conferenties. De a»gemeene vergadering koos daarop tot voorzitter der openingshijeenkomst P. Heilker, Holland en als vice-voorzitters Plof. M. Mietert, Duitschland en Pastoor G. Arendzeii, Engeland. Voor de diverse conferenties van ix14 Augustus werden twee voorzitters gekozen 111 wel: Prof. Mielert, Duitschland, en Rev. Dr. Carolfi (Italië) voor de conferenties der Jka; Prof. Arnold (Zwitserland) en Heilker ((Holland) voor de vredesconferenties; Pastoor Arendzen (Engeland) en Neu- ■perg (België) voor de Missie-conferenties; Prof. Muffang (Frankrijk) en Pastoor Benkovics {Jugo-Slavië) voor de interna tionale jeugdorganisatie; Mgr. Dr. A. Giesswein (Hongarije) en Professor Alessio (Italië) voor dc Espe- raulo-conferenlies. Nadat de generale secrelaris de verga dering met den Christel ij ken groet geopend had, werd slaande een Roomsche Jivmne gezongen. Daarop werden de diver se voorzitters gekozen en het presidium overgedragen aan den bovengenoemden verkozen voorzitter, welke in zijn ope ningswoord dankte voor de keuze, het comité van organisatie gclukwenschle met den schitterenden uitslag der oproepingen tol deelneming, annonceerde dat tot heden negentien landen vertegenwoordigd waren en de hoop uitsprak, dat de conferenties mogen slagen. Voorts werd door den voorzitter er met grooien nadruk op gewe zen, dat het eerste gebod der internationale steeds is en geweest is: arbeiden onder volkomen gehoorzaamheid aan de Kerke- bj'ke Overheid, arbeiden als 'wezenlijke Roomscli-Katholieken. Spreker stelde voor een telegram te zenden in dien geest aan waartoe onder applaus Z. H. den Paus, besloten werd. Vervolgens werd door de representanten 'au de negentien vertegenwoordigde lau den eerst een enkele zin in hun moeder- mal gesproken en daarna voortgezet in Esperanlo. Slechts twee der negentien spraken slechts 111 hun moedertaal wijl zij nog niel voldoende het Esperanlo machtig waren. Er was besloten, voorloopig ook in dc conferenties enkele andere talen toe te la ten, wijl nog niet door allen het gr00te nut vail een hulptaal begrepen wordt. Echter wordt uit die vreemde taal slechts in 'I Esperanto vertaald. Onder de vele sprekers waren de rede voeringen zeer belangrijk van den zeer- .erwaarden heer Benkovics uit' Tugn-Sia- V.C (Bosme), die zich gelukkig "gevoelde, er",e.Ioo.fsfei?.oofen »it andere doelen ken- eindelijk te kunnen samen wer- S™' c?'' Professor Nassenslein uit het - aar-ebied, -die den wensch naar voren - "-*1 'uicutjicns belrefxend^ den vrede thans Rrpcht. dat den verlangens vaa den Paus thans meer 'nationale s^ :an worden; •I'S uit Lif'tauen, lid donr "RTuWvi: f t"uv' ulrtlIS meer en mt^er kihl 1-ra M 1 Internationale sameriwer klacht bijgezet kan worden: van dc heer Tnunaitis u t Lirtai,»„ 1 samen vv er- Parlement (Rijslandfdïc"dë'hulp voor 'de Katholieken van zijn land inriep door iii Ernahonate medewerking; van pas|r,0r c uit Rumeme, die een brief van ZD IT den Bisschop voorlas. waarin deze, tiit- drukkende z,jn spijt, niet zelf tégenwoor- d g te kunnen zijn, genoemden pastoor als zijn offcieelen plaatsvervanger zond slagen"" T)ne3!.erl,Jken zegen voor hel wel slagen van het congres. Voorts eeld v'an het I... mm del voor ïed^rp Tma,. i hem als verplicht leervak o^ tt° - 'r was ingevoerd. °P eIk «™«»ane Na de verschillende aanspraken en be groeiingen. werden brieven en telegram men voorgelezen, behalve van 2—r v!? geestelijke leeken uit diverse landen, ook ■van aartsbisschoppen en bisschoppen, 4\e illen gaarne hunnen zegen schenken. Na het zingen van eenige solo-liederen werd de. schitterend geslaagde eerste bij eenkomst op christelijke wijze gesloten. Morgen vangen de officieele werkzaam heden aan. Graz, 11 Augustus. Heden werd in de groote zaal der Leo- verein. vergaderd, onder voorzitterschap var. prof. Mielert en Dr. Carolfi als vice- voorzilter. Dr. Metzger, inplaats van Pas toor Lainb. Poell, uit Holland, die ver hinderd was, schetste in groote trekken de gróote laak der kerk en der huidige katholieken; hoe de kerk slaagde reeds vele gewichtige^zaken tot stand te bren gen. Spr. zeide dat den katholieken ech ter een groote taak is weggelegd. Vervolgens schetsten de vertegenwoordi gers der verschillende landen de situatie der kerk en der katholieken in hun eigen land. Des namiddags werd de vergadering be groet door Dr. Miillef (Marburg) namens de Duitsche Cenlrumspartij. Vervolgens werd de stichting besproken van een inern. hulporganisatie, die niet deereteeren of leiden moot, doch slechts dienend moet optreden voor alle katholieke bewegingen 's-Avonds had de eerste bijeenkomst plaats van de vertegenwoordigers der we reld-jeugdorganisatie Moka, onder voor zitterschap van prof. Muffang (Parijs) en priester Benkovie (Jugo-Slavië). Professor Arnold (Zwitserland), hield een referaat over dóel en taak der int. P..-K. Jeugd organisatie. Eveneens zette Hans Sappe (Graz) de practische zijde der werkzaam heden uiteen. Een levendige discussie leverde menig dankbaar aanvaard gezichtspunt. Graz, 12 Augustus. Om acht uur hedenmorgen ving onder presidium van Heilker (Holland) als voorzitter en Prof. Arnold (Zwitserland) als vice-voorzitler, een hoogst belangrijke vergadering, aan over de katholieke vre- des-beweging. Door Mgr. Dr. Giesswein uit Budapest werd een zeer belangrijke redevoering ge houden over den tegenwoordigen toestand der katholieke vredesbeweging in de ver schillende landen, waaruit bleek dat in nog sleehls weinig huiden de katholieke beweging is gevestigd. Spr constateerde met spijt, dat hij op dc intern, vredes conferenties steeds als katholiek priester alleen stond. Hij memoreerde dc groote mannen Villoria en Hugo de Groot uit de vorige eeuwen, die zeer vCel hadden ge daan in de richting der vredesbeweging. Volgens spr. is het noodzakelijk, dat de katholieken zich organiséeren principieel 111 kalh. vredesboncten, die arbeiden moe ten volgens de meermalen uitgedrukte wënschen des Pausen. De lieer K. Mayr (Graz) sprak daarna over den meest gewenschlen organisatie vorm der Katholieken. Als resultaat daar van werd bestolen de beweging interna tionaal en nationaal te organiseeren, zoo mede een internationaal comité samen te gen. Lijkt deze U te hoog, vraag een volgende en tien tegen één dat hij U voor veel minder naar het gewenschte adres brengt. Een mistoestand, ik geef het gaarne toe, maar die nu eenmaal bestaat en waar men, om er zonder al te groote kleerscheuren af te komen, rekening mee moet houden. Bij ritjes overdag, buiten de grens van Parijs, trachten zij ook dikwijls meer dan het normale te vragen en dient men dus dezelfde regel van 's avonds toe te .passen. Weinig gebruik maken de vreemde lingen over het algemeen van de „me tro" den ondergrondschen spoor, en toch met een kleine studie van dit vrij uitgebreide net, zal men er zeer veel genoegen van beleven en vooral zijn uitgaven zeer beperken. Voor 30 cen- timen, dus nog geen Hollandsch dub beltje, kan men de grootste afstanden afleggen. Wil men den tijd berekenen, noodig om per metro van het eene punt naar een ander te gaan, dan telt men slechts het aantal tusschenstations op het kaartje en rekent voor iedere halte, inclusief in en uitstappen anderhalve minuut. De praktijk heeft geleerd dat dit steeds goed uitkomt. De autobussen hoewel voor den Parijzenaar een van de geschiktste vervoermiddelen,leveren voor vreemdelingen wel eenige moei lijkheden op. Maakt men er gebruik van, dan vergete men niet op de halte plaatsen een volgnummer af té scheu ren, daar men anders op drukke uren, geruimen tijd kan wachten eer een plaats te vinden. Hevig wordt op het oogenblik over het fooienvraagstuk in Holland ge streden en doen de kellners hst voor komen of eene betaling op die wijze minderwaardig zou zijn. Zonder op deze kwestie zelf in te gaan, vermeld ik alleen dat het fooienstelsel hier nog in vo le werking is. De Amerikanen en ook de Hollanders met hun voordeelige koers hebben in dit opzicht de markt bedorven en de fooien tot in het be lachelijke opgedreven. Dit geldt vooral voor de caf é's en restaurants aan de groote boulevards gelegen. Wie; een vasten maatstaf wil hebben, zonder overdreven diep in zijn zak te tasten, kan niet beter doen dan 10% ongeveer van het verschuldigde bedrag als fooi fe geven. Het is niet overbodig een waarschuwing te laten hopren tegen die -restaurants welke een carte non chiffrie", een spijskaart, die geen prijzen vermeldt, er op na houden. Reed voor den oorlog trof men er stellen uit één vertegenwoordiger van ieder land, welk comité een voorloopige leid- enkelen aan en hoewel hun aantal thans ie- vrai-m 1 -n A a vA *711 »-i nr\rt ucrennoitlono draad zal ontwerpen. Aangenomen werd een voorstel-IIeilker inhoudende, dat ieder gekozen comité-lid zich liet recht voorbehoudt zich in eigen land te doen vervangen door iemand, reeds actief in de vredesbewe ging werkzaam en wiens invloed de bewe ging ten goede kan komen. Op voorstel van Dr Carolfi werd de H Frdhciscus van Assisië tot patroon van den int. katli. vredesbond gekozen. „WAT VREEMDELINGEN TE PAS KOMT." Het is verleidelijk om als vreemdeling gebruik te maken van de tallooze taxi's, die haast op ieder punt van Parijs zijn ts vinden. Ze voeren je regel recht naar het doel waar je wezen wilt en maken het overbodig den weg te zoeken. De prijs valt in verhouding overdag mee en de meters maken oogen schijnlijtk een over-vragen niet mogelijk. Geheel waar is dit laatste echter nietnauwelijks is de avond ge vallen of vele taxi's zetten hun meter buiten werking. Om dan te voorkomen tegen buitensporige prijzen een ritje door de stad te maken, dient men voor- aan den chauffeur den prijs te vra- is verminderd, zijn er nog verscheidene die zich daardoor het cachet van voor naam wiilen geven. Het zijn alweer de Amrikanen en vooral de O-Weeërs die hier de oorzaak van zijn de Parij zenaar zelf is niet zoo onverstandig zich aan dergelijke dwaasheden bloot te stellen. V/at zou men zeggen van een winkel waar slechts tegen onbe kende prijzen inkoopen gedaan kon den worden Vele malen is het mij reeds' over komen dat Hollanders mij vroegen waar men het gemakkelijkste kon tele- phoneeren. Hoewel ieder café daar ge legenheid toe biedt, vindt men in het magazijn „du Louvre" op de bovenste verdieping, het rustigste plekje om een telephoongesprek aan te knoopen. Een speciale persoon die de verbinding tot stand brengt en bovendien een leeszaal en een tea-room waar men geduldig kan afwachten tot de gevraagde aan sluiting is verkregen. Geen beter plekje ook, om zoo noodig zijn corresponden tie te verrichten. Men vindt er al het noodige om ongestoord zijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen. Het is gemakkelijker een dagpro gramma dan een avondprogramma vast te stellen. Niet dat de gelegen heden ontbreken om zich in den avond Nadat de dokter vertrokken was schelde de heer Guthbridge en bevai dat men zijn dochter zou roepen. Marion verscheen en kreeg den last in 't vervolg te zorgen, dat haar vader met rust werd gelaten. „In geen geval zal voortaan iemand bij mij gelaten worden, buiten de zusters, die de dok ter zal zenden en Baptist," herhaalde hij met geheel overbodigen nadruk. „Ook u wil ik niet zien. Hebt gij mij begrepen „Ja, papa," hernam Marion, wier oogen zich met tranen vulden. „Maar Tom Hij zal denken, dat hij achter uit gezet wordt, als Baptist in zijn Plaats moet komen." - Hij kan naar de maan loopen I" neP Guthbridge toornig. „Noch hij, gij, noch.... juffrouw Wfl- zal een voet hier in de kamer «Uw. Nu kvint heetigaan.'j en zelfs' in de nachtelijke uren te ver maken, maar men kan niet voorzichtig genoeg zijn in de keuze. Het zijn vooral de revu :-theaters die 0 hun groote bekendheid, oxk in 'nee buitenland, meestal een bijzondere aantrekkings- 1 rucht op de vreemdelingen uitoefenen. En toch, zoowel de Tolies Berjeres als het Casino de Paris kunnen niet anders dan absoluut ontraden worden om het daar vertoonde. Het zijn niet alleen milieus, waar op kunstgebied niets valt te bewonderen, maar waarop uit zedelijkheidsoogpunt, terecht be denkingen zijn te maken. Al kan men voor hun repertoire niet onvoorwaar delijk instaan; fo:h durf ik gerust de Opera, de opera Comicu de Comedie Francaise en het Odëon voor ernstige kunst aan te bevelen. Liefhebbers van kijkstukken met fraaie decors, die meer om hun uiterlijke bekoring dan wel om den inhoud van het tooneel- werk aantrekkelijk zijn, vinden in de meeste gevallen in het theater „du Chatelet" iets van hun gading. Hoewel meerdere schouwburgen hu en dan vertoonmgen bieden die een bezoek veroorloven, verdient het toch aanbe veling niet op goed geluk er binnen te gaan, maar te voren personen te raadplegen in wie men vertrouwen stelt. Parijs is de lichtstad bij uitnemend heid en heeft haar oude reputatie als zoodanig na den oorlog weer heroverd. Een beeeld van Parijs te krijgen in de avonduren gelijk men het in zich opnam terwijl de zon glansde over straten en gebouwen, men wordt daar toe In de gelegenheid gesteld door een speciale avondrit in de cook-aito's. Het montmartre der kunstenaars en het „quartier Latin" der studenten wordt doorkruist en in volle luister ontrolt zich aan uwe oogen die wereld stad in een zee van licht, die zoo te recht de naam van „ville Lumière" als eeretitel voor zich heeft opgevor derd. De conferentie te Washington. De taai-kwestie op de Conferentie. Dc „Daily, Tel." verneemt uit New- York, dat de vraag, welke taal op de te houden conferentie té Washington de of ficieele zal zijn, vermoedelijk niet zal be slist worden yóór de aankomst der gedele geerden en daarom is het protest van de Parijsche bladen tegen de uitsluiting van het Fransoh ontijdig en vermoedelijk ge heel ongerechtvaardigd. President Harding en minister Hughes willen niels liever dan een aangename atmosfeer voor de dis cussies scheppen en den afgevaardigden zal de grootst mogelijke vrijheid gegeven wor den ten opzichte der te spraken taal, na tuurlijk in overeenstemming mot de be slissing der meerderheid ter vergadering. De Amerikanen zijn in de eerste plaats practici en kunnen zich niet begrijpen, waarom de Franschen beleedigd zonden zijn als Engelsch de officieele conferentie- taal zou zijn, vooral omdat voor den doorsnee Amerikaan Fransch even onver staanbaar is als oud-Latijn. De Amerika nen willen echter niet anders doen' dan het billijke betrachten en als Engelsch dc laai der conferentie wordt, zal dat alleen wezen om den gang van zaken te bespoe digen, wal echter nooit kan beteekenen, dat iemand zou worden uitgesloten, die het Engelsch miet machtig zou zijn. De Amcrikaansche delegatie. Uit Washington wordt gemeld, dat Har ding senator Lodge heelt gekozen tot lid der Amcrikaansche delegatie ter ontwa- [►eningsconferentie. De kosten der conferentie. Officieel wordt medegedeeld, dat de re- gecring niet voornemens is de kosten der buitenlandsche delegaties, die de confe rentie van Washington bijwonen, te beta len. Het crediet van 200.000 dollar, door Harding gevraagd, is bestemd voor de al gemeen® kosten der conferentie. De huisvesting der delegaties. De stedelijke autoriteiten van Washing ton staan voor de moeilijkheid, huisves ting te vinden voor de verschillende dele gaties der ontwapeningsconferentie. Japan 'heeft al te kennen gegeven, dat het met on geveer 200 man komt, terwijl Groot-Brit- tannië om twee hotels heeft gevraagd. Frankrijk heeft officieel nog niets van zich laten hooren, doch men verwacht, dat ook dit land heel wat ruimte in beslag zal ne men. De stemming in Japan. Dc correspondent van de „Times" tc Tokio seint, dat er in Japan maar heel weinig gediscussieerd wordt over de kwes tie der ontwapening. In marinekringen wordt te kennen aegeven, dat Japan zou toestemmen in een standaard van „twee tot drie" vergeleken met de V. S. en voorts wordt aangezegd, dat alt Japan geen marine-basis mag hebben in den Zui delijken Stillen Oceaan, de V. S. hun plannen zullen moeten opgeven voor het aanleggen van versterkingen in die wate ren; aangenomen wordt, dat de kwestie van Yap geregeld ral zijn vóór het bij eenkomen der conferentie, terwijl wat Si berië betreft, Japan reeds gebonden is aan een politiek van terugtrekken van zijn troepen. De kwestie van China domineert in den geest van den Japanner. De moxsle Japan ners, die verder kijken dan hun land, zijn overtuigd, dat Japan een bijzonder prero gatief heeft in China en dat de wereld het natuurlijk reoht van Japan moet erkennen om in dit verband een pasklaar gemaasie Monroeleer te proclameeren. Japan heeft vurig verlangd het Engelsch-Japansch ver drag te hernieuwen, omdat tijdens den oor log dit tractaat geen ernstige beperkingen oplegde aan de pogingen van Japan om speciale en uitsluitende vxorrechten in China te verkrijgen. De feitelijke bezetting van Sjantoeng en een aantal der eischen, in 1915 aan China gesteld, werden door de Britsche regeering niet beschouwd als onvereenigbaar met de bepalingen van het verdrag. De Japanners verlangden daarom naar de vernieuwing eener regeling, die in het verleden zoo elastisch is gebleken. Thans echter vernie tigt de conferentie van Washington dit vooruitzicht en brengt zij de V. S. ten tooneele, waar glee ris ernstige critiek is geoefend na. Veel Japaniyérs gevoelen, dat er een gezamenlijke poging wordt gedaan om Ja pan's bevoegdheden in Ohirra te beperken. In invloedrijke kringen is men er sterk door getroffen, dat de Britsche regeering, zonder eerst Japan te hebben geraadpleegd gelijktijdig aan de ambassadeurs van dc V. S. en Japan hééft voorgesteld de confe rentie te houden, alvorens Japan overijld te drijven tot een regeling, waartegen het allerlei bezwaren blijkt te hebben. Er zijn, zoo vervolgt de „Times"-corres- pondent, twee stroomingen. De eene wil ten aanzien van China met een schoone lei beginnen, de welwillende medewerking der Chineezen verkrijgen, de buitenlandsche belangen bevredigen en een nieuw tijdperk beginnen van een zuiver commercicele pe netratie in het Ilemelsche Rijk; de andere (waaruit liet bestaan van een sterke re actionaire stemming blijkt) wil liet mili tarisme overbrengen naar het aangrenzen de gebied en de basis van het Japansclie rijk zooveel mogelijk vergrooten. Het liberale element geeft voor, de con ferentie met ingenomenheid te begroeten als een gelegenheid om de redelijkheid der Japansclie aanspraken te demonstree- ren, het reactionaire wil trachten ieder on derzoek der Ghineesch-Japansche betrek kingen te vermijden. Maar zij hebben dit gemeen, dat geen van beide partijen be reid is iels wezenlijks in China op te ge ven, welke politiek de toekomst ook mo ge brengen. De toestand in ïerland. De bijeenkomst van het Dail Bireann. De Lcmdensehe ochtendbladen van gis teren zijn niet bereid aan de rede van De Valera zeer groot belang toe te kennen. Zij handhaven integendeel bet geloof, dat hel Dail Eireann de Britsche voorstellen niet zal verwerpen ofschoon het mogelijk is, dat dit lichaam tegenvoorstellen zal formuleeren. De geheele Engelsche pers erkent echter, dat van toegeven aan den eisch eener republiek geen sprake kan zijn. De opvatting der pers van de toespraak van De Valera is gebaseerd op den. emo- tipneelen aard van den spreker, die hem tot improviseeren leidt, waarbij hij inval lende gedachten uitspreekt, zonder te ge voelen wel'ke uitwerking zijn woorden hebben. In officieele kringen beschouwt men dei rede niet als een bedreiging der vooruit zichten voor verdere onderhandelingen. In tegenstelling met bovenstaande cow. rantenberichten seinde Reuter gisteren- namiddag uit Londen dat De Valera in het „Dail Eireann" verklaarde:. „Wij kun-, nen en willen de Britsche voorwaarde niet aannemen". Algcmeene verkiezingenly De „Even. Stand." schrijft, dat nu vast besloten is dat algemeene verkiezingen zullen plaats 'hebben bijaldien Zuid-Ierlandl de regeeringsvoorstellen mocht verwerpen. Het eenige punt waarop de verkiezingen zullen worden gehouden, zou zijn Ierland! en het blad twijfejj geen oogenbliik of dei regeering zou dan niet overweldigende meerderheid gemachtigd! worden, het koste: wat het wil, die rust in Ierland te herstel-. Ien. De toestand in Opper-Silezië. Onrust. Uit Bcuthen wordt gemeld, dat er voor leek enen aanwezig zijn, dat in den nacht van Woensdag op Donderdag gewezen; Poolsche insurgenten over de grens zouden! trekken. De Engelschen 'hebben naar aan leiding hiervan maatregelen genomen ten einde 04' aanval van Poolsche zijde on middellijk te kunnen beletten. In Kattowitz ontstond gisteren een ern-i stige botsing tussclien Polen en Engel schen. De Polen, die dronken waren, scholden de Engelschen uit. De Engel-i, jchen maakten van hun wapens gebruik;; een groot aantal Fransche soldaten verhin derde hun echter de Polen gevangen te ne-, men - r.1 i I UIT HET LAGERHUIS. Wapens voor Grieken en Turken. In het Lagerhuis heeft de liberalei lieutenant-commander Kenw-ortihy ge vraagd of aan Britsche firma's z*ou wor den toegedaan wapens te leveren aan de( Turk-oh.' troepen, die hun vaderland! tegen de Grieken verdedigen, zoowel als aan de indringers. Lloyd George ant- "woordde, dat de regeering geen con trole had over den uitvoer van wapens en! munitie, behalve ingevolge de algemeene maatregelen van bestuur van 24 Maart 1921, die de regeering het re-cht geven, vergunning 1e weigeren voor den uitvoert van bepaalde wapens en munitie en der gelijke goederen. Er waren sinds Januaril voor den uitvoer daarvan geen vergun ningen gegeven, maar Lloyd George erken de, dat overigens de uitvoer was toege laten, al onderschreef hij dan niet de qualifieatie, door Kenworthy gageren van! de ro-1 der beide oorlogvoerenden. Wij zullen, zeide hij, absoluut neutraal zijn. Er1, zal geen onderscheid worden gemaakt tus- schen de beüigerenten. Beteekent dat, vroeg Kenworthy, dat wij dezen misdad'igen handel zullen bevorde ren? Hij kreeg geen antwoord. Op de vraag van een ander lid gaf Lloyd George te kennen, dot het vlag stok der vervaardiging door particulieren' van munitie en krijgstuig behandeld werd door de voorloopige gemengde commis sie in zake de beperking der bewapenin gen, die benoemd was door den raad van) den Volkenbond ingevolge een resolutie, aangenomen door de eerste vergadering van d'en Volkenbond. ONRUST OP HELGOLAND. 1 Maandag zijn er op Helgoland relletjes voorgekomen, die het tenslotte noodig maakten de veiligheidspolitie te hulp te roepen. Dc regeeringscomntisisaris voor Helgoland had Maandag een bekendma king laten aanplakken, waarin hij de be richten van de Berlijnsohe pers, dat de, definitieve oplossing van de Hatgoland- sclie belasting-quaestie aan den Rijksdag zou worden overgelaten, tegensprak. D.t gaf aanleiding lot een algcmeene onrust ouder de bevolking van bet eiland, welke; onrust nog toenam toen de regceringseoni- ïui'ssaris van den leider der bekende com missie van 62 verlangde, dat hij onmid- De verwachte liefdezuster kwam in en loop van den namiddag en werd in de ziekekamer gebracht; Baptist nam met een geyrichtisa&iterlij.k zijn p aats tn de voorkamer terug en peins- ae daar over de zelfzucht en de on dankbaarheid der menschen over algemeen en die van zijn heer in het bijzonder. Weer verliep een week, maar in den toestand van den zieke was nog altijd geen verandering gekomen integendeel de koorts nam toe. Som- wijlen lag de heer Guthbridge onbe weeglijk, met gesloten oogendan weer zegepraalde zijn opgewonden heid over de lichamelijke zwakte en dan was de vereende kracht zijner verplegers noodig om hem te houden, lederen morgen en iederen namiddag verscheen dokter Linge na zijn visite bij den patiënt een oogenblik In 't salon om de dames van diens toestand bericht te geven. Heden luidde zijn bericht iets beter. De koorts was afgenomen en alle tee- kenen deden op «en spoedige gunstige wending der ziekte hopen. Desniet tegenstaande was het voorhoofd des dokters omwolkt. „Het is zeer onaangenaam; zuster Agnes is niet alleen een bekwame ziekenverpleegster, maar zij vers aat ook de kunst met een zenuwachtigen zieke, gelijk uw vader is, om te gaan. Maar het gaat niet langer, zij is zelf ziek en moet rust hebben. Of het kloos ter een andere zuster kan zenden, is zeer twijfelachtigde gezondheids toestand, vooral onder de armere volksklasse laat in den laatsten tijd veel te wenschen over, en de zusters zuilen handen vol werk hebben. Wij kunnen natuurlijk wel eens vragen". „Ik zou zeer gaarne zelf de verple ging overnemen, maar dat zal papa niet willen", zeide Marion met een bezorgd uiterlijk. „U?" Dokter Linge glimlachte. „Ik heb hier in huis aan één patiënt genoeg en ben er volstrekt niet op gesteld nog een tweeden er bij te krij gen. De vraag is maar, zal ik, indien er geen zuster te krijgen is, voor een andere verpleegster zorgen Uw huis houdster schijnt een verstandige vrouw ts zijnzou 4i> piet vggrlogpig zus ter Agnes kunnen vervangen, ten minste totdat wij nader bericht uit het klooster hebben „Ik twijfel zeer, of juffrouw Dun- kelberg dat zal willen doen, zij is een beetje angstig. Maar wij kunnen het haar vragen". Het kwam juist uit, zooals Marion het voorspeld had. Juffrouw Dunkel- berg werd afwisselend rood en bleek, toen zij het voorstel van den dokter hoorde en verklaarde stotterend, dat zij voor zulk een werk ongeschikt was. ,,ïk ben bang voor een zieke, dok ter;.... en geheel alleen bij hem zijn en dat nog wel des nachts.... ik kan het onmogelijk doen Augusta had gedurende de laatste minuten peinzend voor zich gekeken. Zou zij hare hulp aanbieden Mijn heer Guthbridge zou zulk een opoffe ring van haren kant zeker weten te waardeeren, haar invloed op hem moest daardoor toenemen en juist zijn tegenwoordige zwakte en hulpe loosheid moest er veel toe bijdragen, een groote toenadering te doen ont staan. Maar het waken des nachts, dat wellicht noodig zou zijn, de ver veling van de ziekekamer en dan hij kon sterven Maar de dokter vond hem immers beter „Misschien zou juffrouw Du; kei- berg het wel willen doen als ik n gezelschap hield in de ziekekar er", zeide zij, vlug een besluit nemend. Het oog der huishoudster helderde op. „Ja, als wij met tweeën zijn, dan is het iets anders", zeide zij zichtbaar verlicht. „Dat zou een uitweg zijn", zeide de dokter tevreden gesteld. „Dus in geval juffrouw Guthbridge het goed vindt...." Hij wendde zich naar Marion en verwachtte van haar een antwoord. „Ik ben juffrouw Wilheimi zeer dankbaar voor haar goeden wil", antwoordde deze koeltjes „maar af gezien van andere redenen, is de zaak daarom reeds onmogelijk, omdat pa pa niet alleen aan mij, maar ook aan haar den toegang tot de ziekekame uitdrukkelijk heeft verboden". Augusta beet zich op de 'lippen. „Naar mij dunkt, heeft mijnheer Guth bridge door dit verbod alleen wille' verhinderen, dat de zuster door nutte loos vragen naar zijn toestand lastig werd gevallen. Een geval, gelijk het nu bestaat, kon hij onmogelijk voorzien. .■'„En buitendien zal hij waarschijn lijk zijn toenmalige bevelen volkomen hefcben vergeten"; voegde de dokter er'bij. „De meeste zieken hebben, hun- grillen vandaag willen zij dit en morgen' dat Het kan zijn, dat hij den ruil niet eens bemerkt".^ „U zeide zoo even, dat hij bij volle bewustzijn was", hernam Marion. „Voor eenige minuten, ja, maar dan zonk hij weer in zijn toestand van sluimering terug". „U is dus van meening, dat wij het mogen wagen, tegen zijn uitdrukkelijk verbod te handelen vroeg Marion; (Wo.rdl vervolgd*

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 5