ÏUÏÏr.
g Pers.
m
Rlknsv.
BUITENLAND
BINNENLAND.
fRIES,
INTEN
Js*»
g September, v.w.
ation Amsterdam,
rtjes en pBsvisums
in en verkrijgbaar
JK, Peperstraat
liaan 64; Amnter-
I, tegen afgifte uit-
ustus.
9ek en Banks!,
^straat 14,
ïenheid
atroonsbakkerij,
332.
IlScT"
Vuurwerk
i „ONS
Bureau: HOF 6, ALKMAAR* -
conflict tusschen bond
en raad.
Fa„ X ASJES E^.
F EU ILLÈTON
Onder Valsche Vlag
II
ill
i4e JAARGANG
prima
iliijke prijzen.
r stuk.
:ent per earfon.
inhoud).
ins inhoud).
igincg van
n.
ELKF. No. 334
o de Ruïne;
Stoelen, enz.
baar
DAGBLAD
versche
aanbevelend,
tyglop 7.
aangezien in
bht.
as Sisleaa.
325 per stuk
3.00
3-10 i)
3.50
1.10 pond
1.00
0 90
|G
le markt, wordt
rtverkocht, zoo-
5LEND,
fcr koe ht.
filling op "woens-
ipening 's morgens
■en, waaronder een
eusaehtige collectie
beestenhuiden der
|e Alkmaar.
Jli©
van uitnemende
n- en achtspannen
"je reeds uitgeloofde
en Medailles 18 krn
met nieuwe luxe
2 uur. elk half uur.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar 85
Voor buiten Alkmaar u002.er
w nrTn...(m^ Zondaeabbd 0 60 ttrooger.
•fe vv -
433
Advertentieprijs:
Van l5 regels f 1.25; elkeregel meer f 0 25; Reclamesi
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-t
uitbetaling per plaatsing f 0.60
3nvragft gratis een polis verstrekt, weike hen verzekert tegen omvallen tot een bedrag van f 500,-. f 400, f 200, f 100, f tO,
Ac!?! Gil© mi'I iii«"*i ~m a— if TTTl.r»r,„v->„^vlvrv <n">- AIIa .orrvf»lr»rc -iv#»ivten <Y*»r»rr*»cf#»<»tv1 Arw-ti
Eenigen tijd geleden heeft de Midden-
standsraad het gpvoelcn van den Midden
standsbor.d gevraagd in za.ee het va.
len van bepalingen, waaraan in het ver
volg ieder zou moeten voldoen, die zich als
winkelier of als ambaclitspalroon wil ves
tigen, zulks met de bedoeling om beper
king te verkrijgen van liet aantal v<d<Se-
nooten, dat naar het inzicht van den Mid-
denstar.dsraad thans ie groot is.
Het bureau van den MiddenstandsDond
heeft de vereenigmgen, bij dien Bond aan
gesloten, hierover geraadpleegd en op
grond van de ingekomen adviezen een
adres aan den Middenstandsraad verzon
den-
Ka-dat daarin er op gewezen is, dat de
Middenstandsraad het nauwste verband wil
leggen tusschen de begrippen: „Vestiging
als° winkelier en patroon", en „Beperking
van het aantal vakgenooten", wordt ge
vraagd, op welke gronden vastgesteld is,
dal er een te veel aan vakgenooten in den
handeldrijvenden en industrieelen midden
stand is, zooals de Raad eenstemmig van
oordeel is. De bewering wordt geuit, dat
nimmer een teveel aan vakgenooten kan
ontstaan, althans in den feedachtengang
van hen, die de volkomen uitieving der
'je, eerlijke en rcëele concurrentie als
een noodzakelijkheid voor de bevordering
van het algemeen belang erkennen.
Beperking van het aantal vakgenooten,
wil zeggen bescherming van het aantal be
slaande vakgenooten. En dit kan nimmer
liet algemeen belang bevorderen.
Wanneer de hier in behandeling zijnde
aangelegenheid een vraagstuk genoemd
nag worden, dan wordt liet onmiddellijk
een tweeledig vraagstuk, nu inen langs
wettel ijken weg de aangelegenheid lot
vestiging als winkelier en patroon aan
banden gaat leggen om beperking van bet
aantal vakgenooten te verkrijgen. Nu de
Middenstandsraad echter zulk een nauw
verband tusschen beide doelen blijkbaar
legt, en door toepassing van liet eene deel
het andere wil dienen, nu kan de Mid
denstandsbond ook niet anders, dan ze in
hetzelfde verband beschouwen en zich
kanten tegen het beginsel, dat er in opge
sloten ligt. Stond de zaak anders, dan zou
elk deel ook op zichzeli bezien kunnen
worden en _zyu. het best kunnen zijn„ eiai.
aan het eene deel iets gedaan werd, zonder
aan het tweede le raken.
De Middenstandsbond wijst af de so-
cialisatie-idceën, maar hij wijst ook af het
streven van degenen, die èn door be
scherming der tegenwoordige vakgenooten,
èn door wering van hen, aan wie na
■ns <le toekomst is, het particulier ini-
iaticf schaden. De middenstand vindt zijn
tracht in een vrije en onbeperkte wijze
an uitoefening der bedrijven. Alleen
.aardoor kan bi] voldoen aan de sociale
saarde zijner taak: het diehen der ge
meenschap. Het is waar dat er betere
vaklui zijn en minder goede. Maar zal
aen nu door beperking van het aantal
.akgenooten het peil kunnen verheffen?
f oogstens zou daarvan eenige sprake
«linnen zijn voor de toekomst, doch ook
ar. nog is zulks twijfelachtig. Welke is n.l.
de eerste eiscb om zich staande te kunnen
houden? Het beschikken over voldoende
energie? Kan door het afnemen van een
examen daarover geoordeeld worden? Im
mers neen. Wanneer er met redenen ge
zegd kan worden: er is een te veel dan
mag ook gevraagd worden: Wie is er le
veel? Welnu wie er te veel is wordt dood
gedrukt in den maalstroom d>er onderlinge
vrije concurrentie. En het kan niet an-
ders of degenen die dit lot ondergaan
:ijn de slechtsten, <le onoordeclkundigen, de
onbetrouwbaren, de zmakken en de slappen
want wie een goed vakman is, met oordeel
en kennis loegerusl, met lust en energie
gewapend, die zal zich wel weten te hand
haven .Gewezen wordt op de veel te alge-
rrieene strekking van conclusie 3 der com
missie, luidende; De organisaties geven den
erodielbanken in overweging zich niet le
(•enen lot het verschaffen van bed'ijfs-
nni|aal dan na deugdelijk accountants
onderzoek. Dit worde desnoods door de
regeering aan de cradietbanken als voor
waarde gesteld bij de verleening van sub
sidie. Het beginsel hier naar voren ge
nacht moge algcbeele instemming heb-
oen, niettemin achten wij oen dreigend
gevaar gelegen in het zonder uitzondering
dringend voorschrijven van zulk een
maatregel en is het o.i. volstrekt nood
zakelijk bij de uitwerking van dit beginsel
de mogelijkheid open le laten in uitzonde
ringsgevallen af te wijken.
Beperking van het aanlal vakgenooten,
ontstaan door de beletselen, zal de be
slaande vakgenooten een zoodanige be
scherming verschaffen, dat hun werk- en
waakzaamheid zeker zullen verslappen.
Wanneer men de kennis der vakgenooten
wil vermeerderen, dan opene men de ge
legenheid voor deugdelijk algemeen ver
spreid en vakonderwijs. En op dit gebiod
is in ons land al veel gelukkig gedaan.
Ontbreekt echter naar het oordeel van den
Raad desniettegenstaande aan velen de
noadige kennis, laten wij dan in gezamen
lijk overleg nagaan, hoe door patroonsleer
gangen en dergelijke hierin verbetering is
le brengen. Over den geest van de. con
clusie 1 heeft de Middenstandsbond zich
len zeerste verbaasd, „De organisaties wij
zen er de winkeliers op, dat zij hunne
kinderen steeds in liet vak' groot brengen"
aldus deze conclusie.Afgezien van de
vraag of 'hier blijk gegeven wordt dat de
werkelijke ioesiand behoorlijk is nage-
aan, waardoor vastgesteld is dat het
meer regel dan uitzondering is, dat de
kinderen der winkeliers tot het vak huns
vaders worden opgeleid, zouden wij willen
beweren, dat zulks eer aanbeveling dan
nfk'niring verdient. Bij wie wil men meer
liefde en eerbied voorliet vak vermoeden,
dan bij hen, die van jongsaf er in grool
gebracht zijn? Zijn het juist niet in den
regel die zaken, die van vader op zoon
zijn overgegaan, die de hoogste vlucht in
het winkelbedrijf hebben genomen. Men
wil bekwaamheid, geschiktheid, geoefend
heid bij den kruidenier. Welnu zijn de kin
deren van den winkelier niet bet eerst en
bet meest in de 'gelegenheid deze eigen
schappen te verwerven uit de leiding die
hu-u ouders geven? D:ze conclusie wordt
dan ook, zelfs-wanneer zij als raadgeving
is bedoelt verkeerd geacht. Ten sloüe
wordt opgemerkt
Uit het hier medegedeelde, zal het dui
delijk zijn, dat het bestuur van den Mid
denslandsbond niet het inzicht van den
Raad kan deelen, wat betreft de noodzake
lijkheid van beperking van het aantal vak
genooten, hefwelk verkregen zou moeien
worden door het nemen van maatregelen,
die het vestigen van winkeliers en pa
troons niet meer geheel vrij laten.
De Bötid Weigert dos zijn medewerking.
De toestand in Herland.
Dail Eircann en de En-
gelsche vredes-voovstellen
LONDEN, 23 Aug. De correspoii'ttenl
van de „Daily News" te Dublin, die een
bespreking wijdt aan de zitting van Dail
Eineann, gewaagt van moei lijk'ie. len, ont
staan in den boezem der vergadering bij
het opstellen van het antwoord aan Enge
land. Hel heet, dat het ontworpen ant
woord werd verworpen.
Het liieenïngsversehil in den boezem
van Sinn Fein blijkt uit persiiitlatingen. De
provinciale pers, die gematigd is, zoekt de
mogelijkheid lot overeenstemming in de.
voortzetting der onderhandelingen, heigeen
van. het officieel orgaan, het „Irish Bul
letin nauwelijks kan worden gezegd. DiL
loont zich onverzoenlijk en sceptisch.
De V,Daily Telegraph" meent le weten,
dat de ware vredespartij gevormd wordt
door de aanvoerders van liet ler&che re-
pub'Iikeinsche leger, die hoewel ontevre
den over de regeeringsvoorsfclleri, tevre
den zijn met den volledigcn Dominion-
status voor geheel Ierland. Deze vredes-
parlij wensent tegenvoorstellen in het ant
woord aan Engeland verval le zien, of wen
ken in die richting in le lass «hen, welke
Engeland kan overwegen. Uitstel 'van de
verzending van het antwoord wordt al
gemeen als een hoopgevend teeken be
sell on wd.
De „gezant" uil New-York.
De heer Boland, „gezant" van de Ier-
sche „regeering" in de Vereenigde S la
ten is, zooals men weet, te Dublin aan
gekomen. Hij deelde aan een verslaggever
der „Daily Mail" mede, dat hij gedurende
■de twee jaren, weLke hij in \mcri.kt door
bracht, reeds enkele malei, i Ierland was
geweest, doch „natuurlijk niet zoo dui
delijk herkenbaar".
Hij verklaarde, dat men in Amerika niels.
liever wil dan vrede te zien tusschen En
geland en. Ierland en dat er vrede zal ko
men als men zijn gezond verstand wil ge
bruiken. Hij wist niet of hij voorgoed in
Ierland zon kunnen blijven, doch zeide
zulks te hopen.
Mot hem was uit Amerika teruggekeerd
Mary Mc Swiney, de zuster van wijlen
den Lord Mayor van Cork, die acht maan
den in Amerika vertoefd heeft. Zij liet
zich in denzelfden zin uit als Boland.
Laatstgenoemde heeft thans besprekingen
imet De Valera om dien op de hoogte te
stellen van de gevoelens in Amerika om
trent de vredesonderhandelingen.
De houding der Sinn Feiners
in Engeland.
De permanente commissie van de Irish
Self-Determination League in Grool-Brit-
laimië heeft aan De Valera een telegram
gezonden, waarin wordt gezegd, dat de le
den der commissie de gelegenheid aangrij
pen om mede. te deelen, dat de Icrsche in
woners van Groot-Britlannië hem ten vol
le steunen in zijn critïek van de Brilsclie
voorstellen en bereid zijn hem te onder
steunen in elke actie, die hij namens, liet
land zou instellen.
PO IN CAR OVER I)E REDE VAN LLOYD
GEORGE.
I11 zijn „Lettre Kbre" in de „Temps" be
spreekt de oudrpresident Poiucar/: de drie
waarborgen, die Frankrijk volgens Lloyd
George thans heeft tegen een nieuwen
aanval van Duiischland.
le. De ontwapening. Stel, dat het op
timisme van Lloyd George bewaarheid
wordt, dat Duiischland zich niet in het
geli.eini opnieuw kan wapenen en. dat men
•liet in de kranten leest als Duitschland
zich weer begint te wapenen. Wat zal er
dan gebeuren? vraagt Poincaré. Welken
waarborg hebben wij, dat onze geallieer
den ons clan zullen helpen om die oorlogs-
fabricage tegen te gaan? Zullen zij tus-
schenbelde komen bij het eerste vliegtuig
of bij het duizendste? Zullen zij kwaad
worden bij het eerste of bij het laatste ka
non?
2c. De herinnering aan de ruine welke
tie oorlog aan Duiischland heeft toege
bracht. Maar al is de openbare schuld van
Duitschland groot, en al is zijn geld ge-
deprecieerd, is daarom zijn industrie dood
koeren daarom zijn ondernemingen geen
•dividend uit en verkeeren daarom de 'par
ticulieren in kommer? De schrijver zegt,
dicht bij de grens te zijn en heel goed te
weten, dat het ongeluk aan deze en niet
aan gene zijde is neergestreken.
3e. De wetenschap, dat een natie, welke
ook, die den oorlog uitlokt, de geheele we
reld tegen zich krijgt. Maar heeft men de
Duitschers in 1870 niet laten begaan? En
zou in 1914, als Duitschland de Belgische
neutraliteit niet had geschonden, Enge
land besloten hebben tot handelen? En is
niet de zaak van de „Lusilania" noodig ge
weest om Amerika de oogen te openen?
DE BELGISCHE KATHOLIEKEN EN
DE TAALKWESTIE.
Zondag is te Gent een katholiek
VIaamscli congres gehouden, uitgaande
van hel Katholiek Vlaamscih Verbond.
De voonzitler, hot Kamerlid Siffer, wees
er in zijn openingswoord o-p, dat de wet
op het Vlaaansdh rki bestuurszaken welis
waar verminkt werd, maar de beste
vruchten zou afwerpen, Indien zij goed
wordt toegepast. Immers liet beginsel ,,ln
Vlaanderen Vlaamscih" wordt er door ge-
(bukligd.
Kanunnik Joos, vertegenwoordiger van
mgr. Scigiiiers, den bisschop van Gent sloot
zich aan bij de woorden, vroeger door
s ia a t&m iiiister Food let gesproken: „Gelijk
België niet. denkbaar is zonder Vlaande
ren, zoo is Vlaanderen niet denkbaar
buiten België."
Staatsminister, Poul'let, vervolgens, het
woord voerend, verdedigdhet goed recht
der 'katholieke partij en wees er daarbij
op, dat de katholieken lift er over eens
zijn, dat vriendschappelijke relaties niet
de Noorderburen moeten bestaan.
Alleen de katholieke partij zou, aldus
cle heer Poullet de Vlaamsche beweging
redden. De liberale partij is geheel en al
vijandig aan. deze beweging. De groote
meerderheid van de soc. partij is er tegen,
maar alle katholieke vofeverlegen/woor-
'digeers van Vlaanderen, zonder uilizonde-
hebben voor de Vüaamscihe wet ge-
kjmd.
m-oëten vooral, akte de heer P-oui-
sfe .den strijd voeren op het terrein van
i| gelijkheid. Zij die vechten o;p het giC-
H»i van het zelfhestmir, verwijderen van
g>§ dhiïizemden en duizenden, die te vüji-
zijn voor gelijkheid'.
#ok minister Vandevijvexe voerde het
-•woord en betoogde eveneens, dat men al
léén geflijkheid wiid-e, geen onrecht voor
de" minderheid'.
DE TOESTAND TE MOSKOU.
Uit Moskou seint men aan de „Daily
Tél.", dat daar Zaterdag een algemeene
gebeden dag is gehouden in verband met
den hongersnood en besmettelijke ziekten,
die thans Rusland leis teren. Het was een
godsdienstige vacantiedag en aMo regee-
ringsgebouwen waren gesloten. Voor de
1809 kerken, die Mosfk-ou teflt, waren die
menschen in duizenden saamges t roomd
eii hadden hun beste püiunje aangetrok
ken. De mannen droegen schoone witte
hemden over hun Irieed&ng, de vrouwen
Waren ook in het wit en de meesten droe
gen sokken, aangezien lange kousen niet
meer te krijgen zijn. Verminkte soldaten
en bedelaars in lompen vroegtn aalmoe
zen. De vrouwen droegen mede papieren
zakjes met zwart brood, zout en vruchten.
Ieder scheen een of ander te eten te heb
ben, ofschoon de correspondent geduren
de een rit door de stad die hem tO.GOO
roebels kostte geen enkel restaurant
'kon vinden, waar iets te krijgen was. De
regeering had voor dien dag het verbod
van verkoop van eetwaren langs de straat
opgeheven. A3 de klokken in de stad
beierden dien dag. Berichten over dsn
hongersnood buiten de stad worden door
de regeering aangehouden en dagbladcor
respondenten kunnen geen vergunning
'krijgen om zich naar de Wotga-districten
te mogen begeven.
SSSEKiOK OÜITEKL. BERIÜIFim
DE STERFDAG VAN PAUS PIUS X.
Uit Rome -wordt aan de „Msb." ge
meld
•Bij gelegenheid van den zevenden ver
jaardag van den dbod van Paus Pius X
gistermorgen zijn eerst-gecreëerde
•kardinaal en staatssecretaris Merry del
V al een stille H. Mis op in de gi'ot van St.
Pieier aan het graf van den omvergeteiij-
ken Paris.
De eenvoudige sarcophaag, waarop een
groote menigte bloemen en visitekaartjes
was neergelegd, draagt het opschrift:
..Pjus' Papa X pauper et dives mites
eb huminis corde relique catholicae cin-
dex fortis instaurare omnia in Christo
satagens die ohiit die XX a.
MCMXIV.
Het zal niet lang duren, dat deze „arme
en rijke", deze „milde en onbevreesde"
Paus tot de eer der altaren verheven
wordt.
Reeds in zijn leven verspreidde zich de
roep, dat hij won-deren verrichtte. Maar
wie tot hem zeide: „U bent een heilige",
antwoordde hij geestig en slagvaardig: „U
vergist zich één letter;-.ik ben Sarto, niet
Santo".
Hij zou gebeefd hebben, voor deze
nieuwe eer, die de geloovigen liein toege
dacht hadden zooals 'hij geweend en ge
beefd heeft, toen hij tot bisschop benoemd'
en tot Paus gekozen werd.
Een ontelbare schare uit alle standen en
van eiken leeftijd trok dein geheelen mor
gen naar de onderaardsc'be grafstede. De
Beiersche gezant bij den H. Stoel en de
n-edprige werkman, een prinses Giustinia-
ni-Banclinï en de eenvoudige kloosterzus
ter, de algemeeme leider der jeugdorganisa
tie en de boer uit de Campagna, zij allen
stroomden toe om bij de laatste rustplaats
van den .„heiligen" Paus huu gebed te
verrichten.
INVAL IN EEN SPEELHOL.
De politie te Liverpool heeft een inval
gedaan in een speelzaal, waar niet minder
dan 234 personen, wier leeftijd varieerde
van 16 lót 60 jaar, zich met hazardspel
onledig hielden.
De spelers begonnen op luidruchtige
wijze tegen den inval te protesteeren, ter
wijl sommigen poogden opslraat een heen
komen te zoeken. Zij vonden de uilgangen
echter door politie versperd.
Alle spelers werden gearresteerd, doch
grootendeels tegen borgstelling vrijgelaten.
DRAMA IN EEN TREIN.
Een sensationeel drama heeft zich in
den trein BrightonLooiden afgespeeld.
Een zk'ere James Kiddell, die zich met zijn
verloofde in dien trein bevond, stond tegen
het coupé-raam geleund een appel te eten,
(oen hij plotseling het evenwicht verloor en
door het raam achterover sloeg, echter
zoo, dat hij met zijn linkervoet in den
strop bleef hangen, waarmee het coupé
raam op en neer gesloten wordt.
Zijn verloofde en een heer, die in den
coupé zat, hielden zijn voet vast, terwijl de
heer aan de noadrem trok, die echter
brak. Toen riep men uit het ooupé-raam
aan de passagiers van een volgenden cou
pé, dat zij aan de noodrem zouden trek
ken, maar de trein stopte niet.
Het meisje voélde intussclhen, dat haar
krachten zich meer en meer begaven. In
verschillende andere compartimenten werd
er op het hulpgeroep aan de noodrem ge
trokken, maar zonder succes.
Toen de trein te Sydenham zijn vaart
minderde, sleepte bet hoofd van James
Kiddell over het perron en de heer, die
het meisje ter zijde stond, meende niet be
ter te kunnen doen dam den voet van den
ongelukkige los te maken en den jongen
aldus op het perron te werpen. De trein
ging intusschen verder en de jongen viel
op de lijn tusschen den trein en het perron.
Toen men hem uit zijn benarde positie
bevrijdde, was de ongelukkige een lijk.
DE JAN VAN BEERS-iHULDIGING
DER LIBERALEN.
Al naar men de Vlaamsche of de Waal-
sche_ kranten leest, is de Jan van Beers-
huldiging der vereenigde liberalen te Ant
werpen Zondag een fiasco of een succes
geweest. De „Imdépendance" maakt 't een
beetje heel erg door te vertellen, dat het
gemeentebestuur het Vlaamsche, dat
d'en franskiljons een doorn in het oog is
den sprekers verboden hadi het woord
te voeren. Men weet, dat alleen op last van
het gemeente-bestuur (een maatregel van
Vlaamsche zijde zelf niet onverdeeld goed
gekeurd) de aanplakbiljetten waren afge
scheurd, waarin het gemeentebestuur een
„verraders-college" werd genoemd'. Vol
gens de Fransch-Belgische bladen zou er
zelfs geroepen zijn: „Leve de Duitschers!"
.Deve von Bissing". De Vlaamsche 'bladen
haasten zich te verzekeren, dat deze uitroe
pen zéker niet door Vlamingen zijn ge
slaakt en schrijven ze aan door de Walen
omgekochte sujetten toe.
DE BEGRAFENIS VAN KONING
PETER.
Uit Belgrado wordt gemeld, dat Maan
dag koning Peter onder het gedonder
der kanonnen door vele duizenden maar
zijn laatste rustplaats werd begeleid. De
lijkkist was gemaakt van de loopen van
veroverde kanonnen. Het stoffelijk over
schot van den koning werd met een
extra trein naar Popola gebracht, bij de
Bosnische grens, waar het familiegraf
der Karageorgewitsj is. In tegenwoor
digheid van leden van de koninklijke
familie, vertegenwoordigers der ministe
ries en der autoriteiten, werd 's middags
om 4 uur het stoffelijk overschot bij-
RiJTOIGFABRIEK_ - ALKMAAR
R]JTUIGE&8 en WAUENS
voor Suae en becSrSjfsgebruik -
SOLiED WERK - LAGE PR3J2EN
Te Kristiania hebben do Russische
agenten 800.000 K.G. gezouten visch ge
kocht; voorts zullen zij waarschijnlijk tile
oude voorraden in Finmarken opkoopen.
Bovendien hebben zij nog contracten ge>
sloten betreffende den aankoop van eeai*
ge honderdduizenden kilogrammen visct
uit de vangat van dit jaar.
DE SPANJAARDEN IN MAROKKO,
Officieel wordt melding gemaakt van
toenemende roerigheid onder de Mooren
die aanhoudend levensmiAlelentranspor
ten aanvallen.
Berichten van een grooten aanval van
Rif-bewoners op Sjesjooan en van de
ontruiming van Penon de la Oomero
worden tegengesproken.
De Diario Universal maakt uit ver
scheidene aanduidingen op, dat verschei
dene stammen onder aanvoering van Abd
el-Krim van plan zijn de Spanjaarden
aan te vallen.
Volgens het officieele communiqué uit
Meülla van 22 dezer hebben de opstan
delingen in den afgeloopen nacht het
kamp Soek-el-Had met geweervuur be
schoten en 'n aanval gedaan op den post,
die den watervoorraad bewaakt. Na een
gevecht van man tegen man werd de
vijand teruggedreven. Hij liet eenige doo-
den en gekwetsten achter.
DE AMERIKA A N SOHE BEZETTING
AAN DEN RIJN.
Volgens een bericht uit Washington
heeft het rapport van den minister van
oorlog over de reusachtige onkosten der
Amerikaansche bezettingstroepen aan den.
Rijn in Senaat en Huis van Afgevaar
digden zooveel opzien gebaard, dat de
commissie voor buitenlandsche aangele
genheden heeft verzocht bij de: onder
handelingen over het Amerikaansch-
Duitsche handelsverdrag ook de onver
wijlde terugtrekking van de Amerikaan
sche bezettingstroepen voor to bereiden.
VOEDSEL VOOR RUSLAND.
Naar uit Stockholm wordt gemeld, heb
ben de vertegenwoordigers van de sow-
jet-regeering voor Russische rekening
tot dusver 10.000 ton Zweedsehe rogge
opgekocht, terwijl er nog dagelijks nieu
we contracten voor uitvoer van rogge
naar Rusland worden gesloten.
VAN KWAAD TOT ERGER.
We wezen er meerdere weken gen
leden op, dat de „Nederlander", hef
Chris le] ij k-historisch hoofdorgaan, als
gangmaker was opgetreden in de anti
papistische stokerij tegen het pro
cessie-verbod.
Het gaat in dat opzicht met dit
blad van kwaad tot ergeer.
De verdraagzaamheid der katholie
ken, die ter wille van den godsdienst
vrede er in hebben toegestemd, dat
ehet processie-verbod gehandhaafd
blijft, heeft het blad nog niet kunnen
bewegen, zijn ophitsende artikelen te
gen de katholieken te staken.
Integendeel, in het nummer van Za
terdagavond vinden wij ouder den ti
tel: „De processies in de practijfe",
een hoofdartikel, waarin met groote
instemming in zijn geheel wordt Over
genomen een artikel van alen beken
den anti-papist Ds. van der Brugghen,
over de processies.
Wat bet blad hier zijn lezers voor
zet, is voor ons, katholieken, zulk
een godsïaslerende en grievende laai,
dat wij het niet over ons kunnen
verkrijgen, onzen lezers er iets uit
mede le deelen.
Met de „Resb.", die hel door den
anti-papist Ds. van der Brugghen voor
gezette meer dan schandelijk noemt,
meencn wij de kolommen onzer krani
niet dooi' wedergave van het godslaste-
rend geschrijf le mogen bezoedelen.
Zooals men weef, prijkt de naam
van oen groot staatsman aan het
hoofd Van de „Nederlander'.
Van Jhr. Mr. A. F. de Sayorain
Lohman hadden wij Katholieken nooit
gedacht, dat hij ons zoo grievend zou
laten beleedigen in zijn blad.
Neen, Jhr. Mr. de Savbrnin Lohman
en de scribent Van der Brugghen,
behoeven hunne hoofden niet te bui
gen voor Christus in de II. Eucha
ristie, maar. evenmin behoeven wij Ka
tholieken te dulden, dat Christus ui
het H'. Sacrament op zulk een ploer
tige wij.ze beleedigd wordt, als Zatér-
Vit IJ WAAR HET DUITSC1I
TWEEDE DEEL.
Debetovergrootvader van den heer
Braunsberg heeft het kasteel gebouwd,
naar men mij heeft verteld, en het ook
dienn vreemdsoortigen naam gegeven.
Hij moet zijn'geluk in den vreemde ge
maakt hebben, in Amerika of Afrika g
of waar hij geweest kan zijn, en ter ge
dachtenis heeft hij het nieuwe kasteel
genoemd naar de plaats, waar hij ge
woond en zooveel verdiend heeft."
Deze bijzonderheden schenen voor
Muller niet veel waarde te hebben
peinzend en naar het scheen in gedach
ten verdiept, stapte hij naast den tukin-
man voort.
„Wie is de jonge dame. die de heer
Guthbridge vandaag gehuwd heeft
vroeg hij eindelijk.
..Ik ken haar niet. Het moet een arm
meisje, een wees zijn, de kamenier zij
ner dochter, of iets dergelijks. Na hare
verloving is zij bij haar familie in Bres-
lau gaan wonen, die zich vroeger niet
om haar bekommerde, gelijk men zegt.
Wel, zoo gaat het in de wereld, wie
geld heeft, is overal welkom wie niets
heeft, mag zien, waar hij blijft."
„Bij zijn dochter, zegt u? Hij was
dus al eens gehuwd
„Ja, maar zijn eerste vrouw is reeds
lang dood. Hij heeft een eenige dochter,
die echter wel gauw zal sterven, naar
hetgeen de menschen zeggen. Zij heeft
namelijk al lang de „Braunsberg? En
namelijk al lang de teruing. Daa.om zal
de huwelijksreis van het jonggehuwd
paar ook maar drie, hoogstens vier we
ken duren."
„Drie vier weken wil ik je nog gun
nen, ouwe jongen," prevelde Muller,
terwijl hij peinzend voortging, „maar
dan is uw tijd om."
„De barones en de freule zijn terugge
komen, gelijk ik zie," merkte de tuin
man aan, naar het rijtuig wijzend, dat
voor den hoofdingang stilhield.
„Is de dame, die daar met den baron
en den' dokter de trap afkomt, de freu
le
Engels antwoordde niet, want de
dokter had hen beiden ontdekt en
wenkte met alle macht.
„Haast u, Muller Wij hebben geen
vijf minuten meer te verliezen en ik
moet u nog aan de freule voorstellen."
Muller verhaastte zijne schreden en
stond weldra bij de kleine groep, die
intusschen bij het rijtuig was aangeko
men.
Wanda toonde zich even verheugd als
verbaasd over de gunstige verandering,
welke bij haar beschermeling had plaats
gegrepen. De dokter vermaande in
tusschen tot haast. Muller sprong daar
om vlug op den bok en dreef de paar
den aan.
XVII.
„Een bloedstorting?"
„Ja mijn lief kind." Guthbridge reik
te zijn jonge echtgenoote het zoo even
ontvangen telegram. Ik heb reeds de
noodige bevelen voor ons vertrek gege
ven. Misschien ben ik een niet al te
teerhartig vador, maar Marion is mijn
eenig kind, en het zou mij zeer vee!
leed doen, als wij te laat kwamen."
„O, Marion heeft immers al meer van
die aanvallen gehad zonder ernstige ge
volgen daarvan te ondervinden, de dok
ters roaken gaarne uit ieder» mug een
olifant om later hunne kunde en be
kwaamheid in een zooveel te helderder
licht te kunnen plaatsen,"
Gutbridge schudde zwijgend het
hoofd en begon met groote schreden
in het kostbaar gemeubileerde salon
heen en weer te loopen.
„Gij meent dus, dat wij bepaald nog
dezen avond moeten vertrekken
vroeg Augusta na «en pauze op 'n toon
die meer spijt dan deelneming verried.
„Ik had mij zooveel voorgesteld van
dat feest in 't hotel van den gezant. Mijn
wit costuum met gouden borduursel
zou al het andere in de schaduw hebben
gesteld. Worth zelf zeide, dat sedert
lang niets volmaakter zijn atelier had
verlaten."
Guthbridge scheen een driftig ant
woord te willen geven, maar een oogop
slag zijner echtgenoote ontwapende hem
„Het spijt mij zeer, dat Ik zulk een
offer van u moet verlangen, Augusta,"
zeide hij, terwijl hij naast haar plaats
nam, „maar gij zult inzien dat wij zon
der noodzakelijkheid niet mogen dralen.
Ieder uur kan voor Marion het laatste
zijn."
„En op mijn wenschen komt het
natuurlek niet i v^at heb ik aan
mijn mooie costumes, als ik ze niet kan
dragen Op Guruguh zullen wij den
kelijk wel weer leven als kluizenaars."
„Wij zullen ons leven geheel naar uw
smaak inrichten, mijn hart." Vleiend
qmarmde hij zijn vrouw, en deze ont
trok zich niet aan zijn liefkoozing, ge
lijk hij half had verwacht.
Het was toch zoet, haar macht te ge
voelen over dezen, voor iedereen ontoe-
gankelijken man Dat er in zijn leven
een donker punt moest zijn, had zij in
de laatste dagen bijna vergeten toilet
ten en uitspanningen namen haar tijd
geheel in beslag. Wat kon haar dit ge
heim schelen Het scheen haar toe
alsof het voor haar zonder belang was
ten hoogste kon het haar in staat stel
len, met de hulp van hmr veronderstel
de bekendheid er mede, een kleine
pressie op haar man uit te oefenen, in
dien het hem in den zin kwam, haar
een wen'sch te weigeren.
Vermoeid en afgemat kwamen de
beide echtgenooten, na een lange reis
met het spoor te Breslau aan, waar het
van Guruguh gezonden rijtuig reeds op
hen wachtte.
Juffrouw Marion was, gelijk de be
diende berichtte, wel zeer lijdend, maar
zij leefde toch nog. De huishoudster had
haar verpleging op zich genomen, én
buitendien waakte de oudeTita bij haar.
Juffrouw Marion had gewenscht Tita
bij zich te hebben.
Het voorhoofd des aders had zich
bij de laatste woorden in donkere plooi
en getrokken en zonder verdere vragen
te stellen, was hij bij z:jn - htgenoote
die de plotselinge verandering in zrn
trekken had waargenomen, in 't rijtuig
gestapt
„Wat hebt. gij toch eigenlijk tegen
Tita?" vroeg zij, zoodra het rijtuig
zich in'beweging had gezet. Ik het
vroeger al bemerkt, dat alleen 'hét noe
men van haar naam u reeds onaange
naam was. Wat heeft zij u gedaan
„Niets, wat zou zij gedaan hebben
Ik kan haar eenvoudig "niet'uitstaan'."
„En toch duldt gij haar op het kas
teelHoe grootmoedig hernam zij
niet zonder eenigen spot.
Guthbridge antwoordde niet, en de
rest van den weg werd zwijgend af ge
legd.
Worat vervolgd.)
