ONS BLAD
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: «cSSTVg-433
BUITENLAND
FEUILLETON
Onder Valsche Vlag
Karaater en Temperament.
Brieven uit Frankrijk
No. 271
DONDERDAG 1 SEPTEMBER 1921
14e JAARGANG
NOORD-HOLLAND
uummmtMBm
SS
Abonnementsprijs
iPer kwartaal voor Alkmaar
f 2.—
i 2 85
IJ°?rrSs"rend'"óndaesbla<l 0 60 f hooeet.
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25 elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-:
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan
"alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—. f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, o5,—f 15.-
Wanne-»: do neigingen van den menseh
op g en hoogerea r ang aan pak konden
maken, dan hot instinet bij de d.er.-n,
dan zouden allo menschen in 't bezit
zijn -au één bepaald karakter, al zou
den zich bij dia karakter ook tal van
gradueels versebil'ea openbaren.
Do nienscb is do ar d n S bopper van
kemel en aarde met bet verm -gon ba-
gif f-V, om aan zijn neigingen perken
te steller. en kan zijn geestkracht op
zoodanige wijze op die neigingen zij
mogen goed of kwaad zijn laten in
werken/ dat zelfs de lichamelijke ge
steldheid van hem, den koning der
schepping, aan zijn vrijen wil wordt on
derworpen.
Uit deze werking der kracht van den
menschelijken geest op de neigingen en
het streven van den menseh, ontstaan
levensregelen, die hij veelal het gehee-
le leven door in toepassing brengt, en
bij die toepassing treedt dan het ka
rakter te voorschijn, dat elk individu
afzonderlijk kenmerkt. Wie z jn vr e..d
fof vijand nauwkcu ig kan gide laan en
zich dus in de gelegenheid bevindt,
di ns karakter te d o gronlen, z 1 na
genoeg m t zekorh ii kunn n v_sts el
len, hoe die vijand of vriend, zich in
deze of gene omstandigheid zal gedra
gen.
Het karakter toch wordt juist in
hoofdzaak gevorml door den invloed,
dion de geest- of wilskracht op het
levon van den m nsih uito font. Wie
nu in staat is, de geestkracht van ie
mand, die zich een vast omlijnd ka
rakter heeft eigen gemaakt, met juist-
h:id te beoorle len, zal togeij :er ij l bij
benadering weten, lot welk goed of
kwaad zijn natuurgenoot in staat is.
Hierbij dient in 't oog gehoulen, dat
bij de vorming van het karakter, de
kracht van don wil de bovenhand heeft
en meestal in zoodanige mate, dat die
vil beslissend op die neigingen werkt,
Hij tomper ment .s b jr',l. dt r
hot geval te wezon. Karakters ontwik
kelen zich d oor g estessterktè, door wils
kracht. Temperamenton ontleen :n hun
oor. prong aan moer onnosp-ur ij xe oor
zaken, die bjwijlen, rne-st voor korten
tijd, maar bij herhaling ferugkeerend,
de geest- en wilskracht beheersehen.
Er zijn dan ook goede en slechte
karakters, zooals er een goeds en een
kwade wil bestaat; maar geen goede
en slechte temperamenten, doch aange
name en onaangename.
l en tarrperem n kan niet werden v.r-
kregen door gewoonte of oefening van
den wil. Het ligt binnen het gebied
der veelal onnaspeurlijke neigingen, dio
vaak haar oorsprong putten in de ge-
st 1 Iheid van 't 1. chaam en waarvan men
zich meestal niet geheel vrij kan maken.
De eindelooze verscheidenheid der
menschen ten opzichte van de natuur
en de mate hunner geestkracht, heeft
tot gevolg: eindelooze variëteiten van
karakters, waarvan men verreweg de
meeste, gemengds karakters kan nocm:n.
In de gemengde karakters schui t door
gaans veel duisters en tegenstrijd gs.
Daarom zijn veel karakters moeilijk
te doorgronden en heeft de menseh dik
wijls jaren noodig tot voortdurende en
scherpe waarneming, niet zelden bijge
staan door bittere levenservaring, om het
te kunnen brengen tot den rang van
menschenkenner.
He menseh maakt dan ook met de
jaren vorderingen in de kunst van men
schen to kennen. En van een verstan-
'hg grijsaard zijn wo gewoon te zeggen:
"lij is een ervaren man, een man van
ondervinding, wat grootendeels neerkomt
op do lofspraak: hij kent de menschen.
Het de temperamenten is het anders
gesteld. Daarop bezit de menschelijke
geest vtol minder overheerschenden in-
vloeZn worden meer bepaidd door de
neigingen en daarna in zekere, gemak
kelijk te bepalen richting gedreven.
Die taliooze verscheidenheid wélke men
b" d- k rakt r, aantreftontbreekt dan
ook b 'j do temperamenten en men is
er in geslaagd, zo in vior hoofdsoorten
te verd-elen. zoo lat mon voornpge-
se' d t e n'g t dio van d n p - so n
in kwestie gemaakt is van bijna
ieder menseh kan zeggen, welk tempe
rament hij bezit.
Over het karakter van een bepaald
persoon verschilt mon, ook bij gelijke
mate van kennis omtrent dat karaktor,
m e ma en mot oleander v n g v el n;
over do be o de ling van ie nand's tein-
p rament, zijn vorstand go li den het al
spoedig met elkaar eens.
He kan dis peen verwond ri g wek
ken, dat reeds in do Oudheid, de vier
temperamenten als zoodanig waren be
kend onder de namen van: songuin's h,
f! gm i h, chel is h en m Ion holisch.
Ei d zo v rd eling bleek op zoo proef-
ondervindingrijke wijze te zijn vastge-
leldat de wijsgee.en en poycholigen
van later eeuwen, zo onveranderd heb
ben behouden.
Wordt vervolgd.
LANDBOUW IN FRANKRIJK.
Men zegt wel eens, als een boer niet
klaagt, dan is hij niet gezond. Zondier de
waarheid van dit gezegde te beamen, moet
ik toegeven, dat er op bet oogenblik reden
tot klagen genoeg is. Droogte en nog eens
droogte, wekenlang, doet de grasvelden
verdord liggen in de blakende zon, die
wel aangenaam is voor menschen, die al
leen maar vragen of het mooi vacantiewee
is, maar die e ergert, als je weet hoe
noodig een flinke regenbui is. Nu is er ge
lukkig den allerlaatsten tijd een verande
ring gekomen en heeft die strakke luclit
voor een bewolkten hemel plaats gemaakt,
zijn regenbuien gevallen, maar in de eer
ste plaats nog lang niet genoeg en boven
dien te laat om te herstellen wat door de
droogte was bedorven. Beter laat dan nooit
li natuurlijk col: hier, maar te laat ea.
te weinig bl ft het in ieder geval. De oogst
heeft er diuchtig onder geleden, de aanvoer
van groenten is gering, de prijzen- zijn
hoog, en wie er op gerekend heeft in den
komenden winter zijn uitgaven te zien da
len in verhouding tot de vorige, heeft
buiten den waard, in casu,de droogte ge
rekend. Doch niet alleen de droogte heeft
nadeelig op den landbouw gewerkt, ook
het gebrek aan goede werkkrachten doét
zich gevoelen. Het is dan ook begrijpelijk
dat de Fransche regeering pogingen in het
werk stelt om hierin verbetering te bren
gen, en de komst van vreemde werkkrach
ten thans met vreugde begroet. Huiverig
ben ik over het algemeen menschen den
raad te geven om het eigen land te verla
ten en in den vreemde arbeid te gaan zoe
ken, zooveel is er dal hun in die nieuwe
omgeving zal tegen vallen, een taal, die
zij niet kennen, een arbeid die hun vreemd
is en vrienden en familie die zij zullen mis
sen. Bovendien, en dit weegt het zwaarste,
de omgeving waarin zij komen, kan ook
gevaren van geestelijken aard opleveren.
Wanneer ik dan ook. het een en ander ga
meedeelen over de leans van welslagen
voor een Hollandschen landbouwer in
Frankrijk, dan is dat allerminst omaan te
sporen, de grenzen over te steken, en hier
het heil te zoeken.
Het dient alleen om. hen, die het voor
nemen koesteren, en niet anders willen,
behulpzaam te zijn en in de goede richting
te leiden. Op verzoek van eenige Holland
sche landbouwers heb ik mijn voelhorens
uilgestoken, adviezen ingewonnen en per
soonlijk mij met verschillende deskundigen
op landbouwgebied in verbinding gesteld.
Een van de meest deskundige mannen in
landbouwzaken, is wel de heer van Rijn,
kort geleden nog aan ons gezantschap te
Parijs verbonden, thans aan het interna
tionaal Landbouwinsiiluut te Rome werk
zaam. Voor zijn vertrek heeft hij mij eeni
ge malen met de grootste welwillendheid
te woord gestaan en de gevraagde inlich
tingen verstrekt. Zijn oordeel op ondervin
ding gebaseerd, is, dit, dat 'n energieke en
jonge landbouwer, die verder wil kijken
dan zijn eigen land, niet beter kan doen,
dan eenige maanden in eer degelijke om
geving op een groot bedril [e gaan wer
ken. Hij moet natuurlijk iets in zijn mars
voer o, handig in zijn r..k zijn, werklust
bezitten en niet opzien tegen moeilijkheden
die onvermijdelijk een verblijf in den
vreemde met zich brengen. Heeft hij een
oogsttijd meegemaakt en eenigen kijk ge
kregen op het Fransche leven, dan zal hij
kunnen oordeelen of een toekomst in dat
land hem aantrekkelijk voorkomt. Zoo
niet, laat hem dan rustig naar Holland te-
rugkeeren. Verloren heeft hij niels, zijn
kennis is toegenomen en financieel® schade
heeft hij niet geleden, want hij heeft in
dien tijd genoeg verdiend om zijn reis te
bekostigen. Getrouwde personen staan er
anders voor, en hen zou ik raden te blijven
op het plekje grond waar zij hun bestaan
hebben; voor mannen met een gezin is
één vogel in de hand altijd nog secuurder
dan tien in de lucht. Ongetrouwden, flinke
arbeiders kunnen hier een maandloon van
ongeveer 150 5 200 frs. met vrije kost en
inwoning verdienen. Een sedert jaren in
Noord-Frankrijk gevestigde Iandbouwei,
een katholieke Limburger met wien ik in
correspondentie trad, bevestigde mij uit de
practijk, de woorden van den heer van
Rijn. Meerdere landgenooten hebben bij
hem werk gevonden .waarvan sommigen
in Frankrijk zijn gebleven, anderen naar
hun vaderlandsche haardsteden zijn terug
gekeerd. Het voordeel bij een goeden ka
tholieken landgenoot proeftijd door te ma
ken, is van groot belang, en daarom, alvo
rens tot een dergelijken stap van emigratie
over te gaan, informeer eerst goed hij wien
gij gaat werken. Ga niet op goed geluk, het
gevaar de kous op den kop te krijgen is
dan te groot maar niet minder groot het
gevaar in een ongcwenscht milieu verzeild
te raken. Een andere soort van emigratie
is het köopen van gronden en landbouwbe
drijven met alles wat daarbij behoort. Hoe
aanlokkelijk wellicht door thans geldenden
wisselkoers en toegezegde hulp van regee-
ringswege in den vorm van grond en be
drijfskapitaal legen matige rente van 1 of
2%, niet gaarne zou ik het aanprijzen, dat
voorschot is wisselvallig door de vele aan
vragen en het gebrek aan geld, maar ook
in geval van voldoende eigen kapitaal zijn
er bezwaren te over De prijzen zijn ont
zaglijk hoog, het vee is zeer kostbaar en 't
karakter der Fransche hoefderiiep. zoo
geheel anders dan het Hóllatidsche. Over
het algemeen zijn de boerenplaatsen zeer
uitgestrekt en door gebrek aan personeel
moeielijk te bewerken. De ondervinding
door mij opgedaan is dat kleine plaatsen
met enkele koeien weinig voorkomen. Tot
aankoop mag min eerst overgaan na bij
anderen- het bedrijf door en door te heb
ben leeren kennen. Mijne conclusie is deze
dat een landbouwer heel ernstig zich moet
bedenken alvorens zijn land te verlaten.
.Eigen haard is goud waard"; „Oost West
thuis best" en „zoo als het klokje thuis
tikt, tikt het nergens", zijn spreekwoorden
die voor hem speciaal een groote waarheid
bezitten. Ik stel mij voor op dit zoo be
langrijk onderwerp nog wel eens nader te
rug te komen.
P a r ij s, 24 Aug. '21.
Mr. P. v. S.
DE HULP AAN RUSLAND.
Noulens, de Fransche minister, die lot
voorzitter gekozen is van de internationale
commissie tot hulpverleening aan Rusland
heeft, in de vergadering van Dinsdagmid
dag het woord voerend, gezegd, dat de
Fransche regeering zich de bewonderens
waardige medewerking herinnert van het
Russische leger gedurende het eerste ge
deelte van den oorlog. Hij schilderde den
versohrikkelijken toestand van de uitge
hongerde bevolking en betoogde, dat, be
halve uit menschelijkheid, ook uit bezorgd
heid voor den gezondheidstoestand in
Europa hulpverleening geboden is. Alle
aanbiedingen der mogendheden en van
humanitaire vcreenigingen zullen zonder
bijgedachte onderzocht worden. Iedere re
geering blijft tegenover de Sovjet-regeering
de door haar gekozen politiek volgen. De
overeenkomst tot steun is daarop van geen
invloed. De steun, die er verleend zal wor
den, zal geen onderscheid maken noch
van stand, noch van gezindheid onder de
bedeelden. Er zal een streng toezicht ge-
oelend worden opdat de bedeeling eerlijk
geschiede. De commissie toonde zich ge-
ne;-ïd om te gelegen-er tijd van elke nullige
medewerking gebruik te maken en be
raamt de middelen om den omvang van de
in Rusland bestaande behoefte vast te stel
len.
De Fransche bladen deelen nog mede,
dat <fe internationale commissie tot hulp
verleening aan Rusland bestolen heeft
naar het land een sub-commissie te zenden,
bestaande uit één lid van elke delegatie,
die in de internationale commissie verte
genwoordigd is.
Naar aanleiding van het bericht van de
ontbinding door de sovjets van de Al-Rus-
-siscfie commissie tot steun, die le Moskou
was- gevestigd en van de aanhouding van
haar leden, vraagt de „Matin" zich af of
men na deze laatste daad van geweld nog
hopen kan, dat de bolsjewisten oprecht
geneigd zijn om mede te werken aan een
eerlijke verdeeling der levensriiiddelen on
der de geheele bevolking zonder onder
scheid van politieke overtuiging.
Het blad voegt er nog aan toe, dat, wil
de internationale steun-aclie in Rusland
oenige kans van slagen hebben, het nood
zakelijk is, dat de sovjets aan de mogend
heden de organisatie van de voedselverdee-
ling overlaten en tot op zekere hoogte de
bewaking van het spoorwegvervoer aan
hen overlaten. Wanneer de sovjets weige
ren,^ zal de verantwoordelijkheid voor de
ineenstorting van het steun-werk alleen
hen treffen.
HET AL-RUSSISCHE STEUNCOMITÉ
ONTBONDEN.
Naar „Politiken" uit Riga verneemt,
heeft de Sovjet-regeering het al-Russische
steuncomité, waarin ook vertegenwoordi
gers der burgerlijke partijen zaten, ontbon
den, onder voorwendsel dat het een werk
tuig van de tegen-revolutionaire en de
Fransche politiek was geworden en er op
uit was van den hongersnood partij te
trekken teneinde de Sovjet-regeering ten
val te brengen.
De toon van de kennisgeving, waarin de
Sovjet-regeering de ontbinding wereldkun
dig maakt, bewijst dat zij beseft welk een
onganstigen indruk de ontbinding zoowel
in R Hand als in net buitenland moet ma
ken. -Omdat daaruit blijkt dat dé Sovjet-
ressHfing er slechts op uit is, de steun-
.„ijot eigen profijt te gebruiken. In
werkelijkheid toch is hef'cömite óhihonüeir
omdat het weigerde de loopjongen en het
willoos werktuig van de Sovjetregeeiing
te zijn.
Na den moord op Erzberger.
Ofschoon de gewezen vaandrig von
Hirschfeld nog in verzekerde bewaring ge
houden wordt, moet xle politie te Cahn-
baoh, 35 K.M. van Griesbach, waar Hirsch
feld den laatsten tijd vertoefde, reeds heb
ben uitgemaakt dat hij den dag van den
moord op Erzberger niet uit Calmbach is
weg geweest.
De twee te Berlijn ingerekende jongelui,
gewezen kadet-ten, zijn weer vrijgelaten
omdat het him is gelukt hun alibi te bewij
zen.'
De te Hiedelberg in hechtenis genomen
jongelui worden nog vastgehouden, of
schoon ook zij hoogstwaarschijnlijk on
schuldig aan den misdaad zijn.
In alle streken van het rijk worden groo
te betoogingen en vergaderingen tegen de
reaotie gehouden.
Te Brunswijk hebben Dinsdag de arbei
ders van alle partijen om twee uur het
werk neergelegd en onder de leus: Geen
levensmiddelenwoeker, geen politieke
moorden, voor de socialistische republiek,
zijn ze door de stad getrokken. 20.000 a
30.000 personen namen aan deze betooging
deel.
Te Kiel besloten de meerderheidssocia
listen en onafhanketijken gisterenmiddag
van 2 tot 7 uur >te staken, om ten gunste
van de republiek en tegen de politieke
moorden te beloogen. Tc Frankfort hiel
den de meerderheids sociaal-democraten,
onafhankelijken en communisten gisteren
middag insgelijks een betooging.
In verhand met den moord op Erzber
ger is den Duitschcn rechters verweten,
dat zij bij de beoordeeling van politieke
misdrijv cnmet twee maten meten al naar
gelang het beschuldigden van rechts of
links betreft.
Daartegen hebben de rechters te Essen
in een scherp gesteld protest bij den rijks
kanselier, het Pruisische staaisininisterie
en den rijksminister van justitie verzet
aangeteekend en hun verzocht ten scherp
ste tegen dergelijke verdachtmakingen op
te treden.
De toestand in leriand.
Het Ulster-vraagstuk.
Het Ulster-vraagstuk is gisteren weel'
sterk op den voorgrond getreden door het
verschijnen van deputaties uit de Ulster-
sche graafschappen Tyrone en Fonnianagh
voor de Dail Eireann.
De deputatie legde de cijfers van de
jongste verkiezingen over, welke aanfoo-
nen dat er in bedde graafschappen oen
meerderheid van 7831 tegen afscheiding
was. De -deputaties deelden mede, dat de
meerderheid dier graafschappen vastbe
sloten was, zich te verzetten tegen pogin
gen, om haar van de Iersche natie af te
scheiden.
De onlusten te Belfast.
In een beschrijving van de onlusten te
Belfast lezen wij nog, diat het tirailiours-
vmrr, dat Maandagavond in de stad on
derhouden werd, het hevigste was, dat
nog voorgekomen was bij de botsingen
daar. De verschrikkingen van het gevecht
werd verergerd door -de dui-s tennis, die op
straat heersdhte. De tirailleurs trokken
partij van alle goed gelegen punten waar
■dekking te vinden wais. Br werd- gevuurd-
van hoeken van straten, daken en uit
ramen op bovenverdiepingen. De politie
patrouilleerde de wijk dn getraliede auto's,
maar zoodra zij voorbij was, begon het
schieten opnieuw.
De mattonalisliscihe bewoners van North
Queenstreet waren er gevaarlijk aan toe,
daar het uit de Orangistdsche zijstraten
kogels regende. Zij moe -ten zich dn veilig
heid brengen in achterkamer-s. Later be
gon men ook brand te stichten bij katho
lieken, maar de pogingen daartoe mis
lukten.
Dinsdag in de vroegte werd liet gevecht
hervat, maar om tien nur was de rust
hersteld.
Het blijft een raadsel, zegt de corres
pondent van de Westminister Gazette,
waar de extremisten hun wapenen, muni
tie en bommen vandun krijgen.
Gisteren zijn opnieuw hevige onlusten
uitgebroken. Duinen-dien werden verii*'1-
derd'naar im-i werk té gaaJif uc t
stootjes zijn zes menschen gedood en
velen gewond.
DE OPSTAND IN BRITSGH-INDIë.
Een heribht uit Bombay erkent nu, dat
Sepoys van de Indische politie zoowel als
militaire Sepoys een voorname rol hebben
gespeeld bij dien opstand van de M'Optoh's.
Het is ten deele te wijken aan het verraad
van de Sepov's dat de Mop-Mi's zoo
groote hoeveelheden wapenen en munitie
machtig konden worden. Onder de op
standelingen zijn vele mannen, diic militair
afgericht zijn en deel hebben uitgemaakt
van de nn ontbonden Mopfeh-regiimenten.
Deze militaire Sepoys (Sepoy is -de alge
meen® naam voor een inlandsohen sol
daat, die op zijn Buropceseh opgeleid is
en hetzelfde woord als spaha, Hiudo-e-
stansoh sipahi, inlandsch, soldaat) vormen
de kern van de strijdmacht der rebellen,
die zich het leger van het Ghalifaat noemt.
Zij gelooven dat een sterke krijgsmacht
uit Afghanistan hun te huilp kom t. Het land
van de Moplah's is ook het eerste geweest,
dat zich heeft aangesloten ibij de beweging
om niet met de ovenheid samen te wer
ken, welke beweging alles wat Engetsch-
mian is in den ban doet.
Het bericht dat de Moplah's de bergen
in zijn gevlucht, befeekent alleen diat zij
het terrein van hun krijgsverrichtingen
verplaatst hebben. Er worden sterke Brit-
scho troepen tegen hen samengetrokken.
De Indische muiterij, die in 1857 ondcT
de Sepoys in Bengalen uilbrak en met
zooveel moeite onderdruk l werek, is een
waarschuwing, dat men er gauw bij moet
zijn, om een uitbreiding van de beweging
te fnuiken.
FRANKRIJK EN POLEN.
Do vragen die de socialist Aurial wilde
doen toevoegen aan de vragenlijst der
Fransche Kamer-commissie voor de finan
ciën aan Briand maar te vergeefs,
waarom Aiuriol bestoof ze mondeling te
stellen luiden: Wat is de totale prijs
der munitie, door de Fransche regeering
in F ra rak rijk voor Polens rekening be
steld'?
Hoe luiden de overeenkomsten op grond
waarvan dat geschiedde?
Met het oog op welke mogelijkheden
werden de bestellingen gedaan?
Wie betaalt ze an de Fransche indus-
trieelen?
Indien de Fraaisohe schatkist ze be
taalt, uit welke credieten?
Hoe en wanneer zal F >len ze aflossen?
DE GRJ1BKSCH-TURKSGH1E OORLOG.
Alle Grickisohe oorlogscorrespondenten
melden dat de tegenstand van den vijand
gefnuikt is en dat de Turken over de Sa-
karia terug trekken.
Uit gezaghebbende bron verklaart men
dat de krijgsverrichtingen zich voor de
Grieken gunstig ointwkkelen en dat alle
Turksche berichten, die van overwinning
gewag maken, valsch zijn.
OPPEIR-SILtBZIë.
Bij Bresla.ii zijn vier leden van een Op-
per-Silezisohe zelfverdedigingscorps ver
moord gevomdien.
Uit Rybnik wordt gemeld dat zich te
genwoordig afdeelingen van het geregel
de Poolsche leger, tezamen ongeveer
10.000 man sterk, in O. S. ophouden.
POINGARé OVER HET OPPER-SILE-
ZISOHE VRAAGSTUK.
Wij maakten reeds melding van het
artikel door den oud-president van
Frankrijk, PoincaTé over het feit, dat nu
de Volkenbond met meerderheid van
stemmen zijn advies over het Sile-zisohe
vraagstuk kan geven. Maar dat zal niet
beletten, dat een vraagstuk, dat in de
hoogste mate van belang is niet slechts
voor de toekomst van een bevriende na
tie, van Polen, maar voor onze'e-igen na-
ti'onale veiligheid, per slot geregeld wordt
door landen, die er alles van te leeren
hebben van a tot z, schrijft Poimcaré.
De vraag of in den Volkenbond de
Fransche opvatting de meerderheid zal
verwerven, beantwoordt Podncaré als
volgt:
De aangenomen procedure maakt het
succes van de Fransche opvatting, hoe
zeer 'deze ook strooken mag met den
uitslag van <je volksstemming, met de
iH*ciitvasw*igkeijd eö het IkA-':1--' y\r>. al -u
vrcue, 'svtcas AccV-oriJTfa'::', (her.. 1,3
zij op een miisiuikkng uit, dan zullen ive
ongetwijfeld den uitweg hebben de rech
ters te vervloeken, die Liovd George be
weert, dat wij ons gegeven hebben. Maar
welk oen zonderling sohouw-suel overwin
nende naties te zien niet, die zich vrij
willig rechtere geven, maar wel, die zich
blindelings onderwerpen aan een advies,
dat ze niet kennen 1 en hoe ellendig hen
te hooien bekennen, dat rij zicb niet in
staat voelen zelf partij van hun overwin
ning te trekken.
Toendezer dagen, vervolgt Poincaré,
Paul Reynaud, een jong Kamerlid van
groot talent, in een artikel in de Revue
Hebd'onnaidaire sprak over den waren
vrede, „de vrede, die zoo mooi wais ge-
dlunende den oorlog", was hij toen te
streng voor den vrede, dien de hondge-
noofen zich thans bereiden? „Wat mij
tegenstaat van de Historie, z-eide ik ge
loof mevrouw du Deffand, is te denken,
dat, wat ik niu zie, eenmaal geschiede
nis zal zijn."
§£2$£M0F. EUITFHL
EEN ZELDZAME WASKAARS.
Tc New-York is men bezig met de ver
vaardiging van een waskaars ter lengte
van 18 Eng. vt„ welke van voldoende ca
paciteit zal zijn om 5000 achtereenvolgende
jaren op Allerzielendag te branden. De
kaars is bestemd om te worden geplaatst
in de kerk van de Ma-donna van Pompei
te Napels. De vervaardiging zal tien we
ken duren en 't stuk zal 1000 Eng. ponden
wegen. Indien liet onafgebroken gebrand
werd zou het dertien jaar en zeven maan
den licht kunnen geven. De reusachtige
kaars is bedoeld als geschenk van een
weeshuis, dat gedurende langen tijd 10.000
p. st. 'sjaars van den grooten zanger Ca
ruso placht te ontvangen. Zij zal voor
diens ziele-heil branden.
De redactie van het Fransche blad
„L'Oeuvre" heeft gesnuffeld in oude aan-
vVRIJ HAAR HET DUITSOL
TWEEDE DEEL,
•lW,ee\-?iL°°v-Jat glJ raii den
laatsten tijd leehjk verwaarloosd hebt
gij booze man? Nu geen aanvalle/
meer van boosheid of kwade luim
hoort ge? En denk er aan, dat ik over
morgen jarig ben. Ik verwacht een
mooi cadeau, dat mijn grootmoedigen
man vaardig is."
„De ponies zullen op disn dag hunne
opwachting maken, daarvoor is ge
zorgd. Eigenirk is het jammer, dat
gij het weet, ia.„t nu is het geen ver
gassing meer,maar gij hebt ze uitdrukke
lijk voor feestgeschenk gewenscht.
®n zoo liet 2ich dat niet zonder uwe
Voorkennis doen.'
„0, ik ben overtuigd, dat de verras
sing desniettegenstaande niet uit zal
,/VM' 2«ide. Augusta op schalken
n, terwijl zij heimelijk de uitwerking
toer woorden in zijn trekken trachtte
to te vorschen.
„Hoe meent gij dat
„Doe maar niet zoo onnoozel. Alsof
ik niet wist, dat mijn lieve, goede,
edele man mij slechts daarom zoo
norsch antwoordde, toen ik hem over
den koop van het kasteeltje sprak om
mij eens zooveel vreugde...."
„Gij vergist u," viel Guthbridge haar
in de rede en, een diepe plooi kwam
tusschen zijn wenkbrauwen. „Zet deze
gedachte uit uw hoofd."
„Maar
„Geen maar het gaat niet, het is
onmogelijk. Ik heb in den laatsten tijd
grove uitgaven gehad, en zal vermoe-
delijkKortom, er kan niets van
komen." Hij begon in de ka...er opge
wonden heen en weer te loopen.
Augusta keek hem een poos teleur
gesteld aan. Groote uitgaven Haar
vermoeden zou dus uitkomen hij
speelde aan de beurs en had groots som
men verloren.
x Guthbridge was voor haar blijven
SLaan. „Het spijt mij wezenlijk, Augus-
ta maar gelijk ik u gezegd heb, mijn
middelen reiken oogenblikkelijk niet
zoo ver. Eigenlijk begrijp ik ook niet,
waarom gij op het bezit van dat ge
bouw zoo verzot bent."
Augusta naaide spijtig de schouders
op. „Alweer een bewijs hoe goedkoop
mooie woorden zijn. Vijf minuten gele
den noemdet gij mij nog uw lieveling
en nu is u een klein offer al te veel. Nu,
wij willen er niet meer over spreken.
A propos, ik heb een boodschap, van
mijnheer Muller aan u."
„Van wien riep Guthbridge ver
schrikt uit.
„Van een zekeren rpijnheer Muller,
dien ik toevallig op straat ontmoette.
Hij zeide, dat hij een uwer oudste vrien
den was en verzocht mij u zijn visite
voor een van deze dagen aan te kondi
gen."
Guthbridge w«s in zijn leuningstoel
gezonken. „Welken schurkenstreek
heeft hij nu weer in zijn hoofd Waar
om wen-lt hij zich tot u Ik.."hij
ontwaarde plotseling dsn half verwoi-
lerd, half verschrikt op hem rustenden
blik zijner vrouw „ik ben veront
waardigd, dat die man onbeschaamd
genoeg is om u op de open straat aan
te spreken," zeide hij, terwijl hij zich
afwendde en den schrillen toon zijner
stem matigde. „Hoe kwam hij daar
toe Kent hij u dan
„Hij hoorde mijn naam van de fa
milie Wallhagen, hij was bij hen."
,-Bij hen Bij wien Bij de fami
lie Wallhagen
Hij had deze vragen geuit alsof een
plotselinge kramp hem de keel toekneep,
Zijn gelaat had een valen lijkkleur aan
genomen en in zijn oogen vertoonde
zich eene uitdrukking, waarmede een
onbarmhartig gejaagde en van alle
zijden ingesloten vos den jager aan
ziet, half woede en half vertwijfeling.
„Ja, hij was bij de familie Wall
hagen," hernam Augusta angstig. Hij
scheen met hen bevriend te zijn."
Zij sprak niet verder, want Guth
bridge keerde zich om en verliet met
onzekere stappen het vertrek.
XIX.
Verscheidene dagen verliepen. Guth
bridge had zich weer in zijn vertrekken
Pget-lt/tan en nam daar ook zijn maal-
tijJjn. Augusta wandelde in verveling
door de groote, leege vertrekken, ging
hier en daar voor een paar uur zitten,
maar vond, naar het scheen, nergens
dat, wat zij zocht. Haar handwerk boe
zemde haar afkeer in de romans en
novellen, waarmede zij zich anders
zoo gaarne onledig hield, hadden plot
seling. geen belang meer voor haar.
Nog meer dan de verveling plaagde
haar de pjinliike ongerustheidWie
was die mijnheer Muller Waarom
vreesde haar echtgenoot hem Hoe
meer zij er over nadacht, hoe grooter
hare bezorgdheid werd. De gedachte
aan een mislukte onderneming had zij
lang opgegeven, om in plaats daarvan
een andere, veel ergere zorg ruimte te
geven. Was Guthbridge in de macht
van dezen geheimzinnigen vreemde
ling Bestonden de groote uitgaven,
waarvan hij gesproken had, in het geld,
dai hij moest geven om daarvoor het
zwijgen te koopen Bij zijn laatste
bezoek op Guruguh had de bediende
hem als „een man" aangemeld des
tijds kon hij dus nauwelijks in de klee
ding, die hij nu droeg, met een fonke
lenden diamanterring aan den vinger,
zijn verschenen. Waar had hij sedert
dien tijd het geld vandaan gehaald
om dat alles te koopen En, indien
het zoo was, als zij vreesde, wat ver
leende hem dan deze macht over haren
echtgenoot
Hem een verklaring te vragen zou
nutteloos zijn. De eenige weg om de
oplossing van het raadsel te vinden,
was, alle schreden haars mans zorg
vuldig gade te slaan en zoo mogelijk
zijn volgend onderhoud met Muller
b'! te wonen. Verwoedeliik zon dit in
de bibliotheek plaats hébben, en indien
dit zoo was, zou het niet moeilijk zijn
haar plan ten uitvoer te brergen. Eens
nauwe, met een zwaar fluweelen gor
dijn bedekte deur leidde namelijk van
daar in een Ongebruikt torenkamertje-,
en niets was gemakkelijker dan zich
daar te verschuilen.
In alle stilte nam zij hare maatrege
len. De hengsels der deur werden zorg
vuldig geolied, om ieder verraderlijk
geluid te verhinderen; dan plaatste
zij in de nabijheid van het eer.ige raam
een begonnen schilderstukje, verspreid
de eenige tijdschriften over de tafel
en gaf aan het geheeie vertrekje het
aanzien alsof het bewoond was. Betrap
te men haar nu, dan had zij een verkla
ring voor haar aanwezigheid in dit
bekoorlijk, tot de studie en' den arbeid
zoo geschikt kamertje bij de hand.
Nadat zij alles tot hare volkomen te
vredenheid had ingericht, sloeg zij haar
hoofdkwartier in de bibliotheek zelf
op. Var. de diepe vensternis uit overzag
men een groot gedeelte van den weg,
die naar den hoofdingang van het kas
teel leidde, en men kon reeds uit de ver
te iederen bezoeker zien.
Wordt vervolgd.
