„ONS BLAD»
BUITENLAND
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
FEUILLETON
Ondsr Valsche Vlag
MAANDAG 5 SEPTEMBER Mf
14e JAARGANG
Advertentieprijs:
ei 8E9EBUNDSGHE JAAR
BEURS.
De Volkenbond.
Ierland.
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarf- 2-—
Voor buiten Alkmaar 1 ff?
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
REDACTIE No. 633
Van 1—5 regels f 1.25; elkeregel meer f0 25; Reclames!
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij' voor.]
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aon aïig a^nnéTwordtop aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,—-]
Morgenochtend wordt voor de vijfde
maal de Nederlandsche Jaarbeurs te
Utrecht geopend.
Te samen mei een veertigtal collega s,
uit heel het land opgekomen, hadden wij
Zaterdag j.l. een bespreking met den lieer
GraadI van Roggen, den bekwamen en
ijverigen secretaris van den Raad van Be
heer van het Nederlandsche Jaarbeurs-
instituut. Daardoor is liet ons mogelijk
reeds aan den vooravond der opening de
ter vijfde jaarbeurs het een en ander mee
te deelen over deze Hollandsche Jaarbeurs
1921, wat tc meer gewenscht blijkt, nu er
inderdaad veel nieuws en vee! interessants
te vertellen valt.
Waarom, is natuurlijk de eerste vraag,
welke opkomt, waarom wordt dit jaar de
iJtrecbtsche Beurs in September gehouden,
in plaats van in Februari en Maart, zooals
de gewoonte was?
Daarop zij vooreerst opgemerkt, dat dit
jaar nog geen voorjaarsbeurs gehouden is.
Er ligt tusscheu de ide en 5de Jaarbeurs
een tusschenruimte van anderhalf jaar.
De reden hiervan is ten eerste hierin ge
legen, dat in den vorigen winter de toe
stand van handel en industrie, de „con
junctuur" zoo ongunstig was. dat men
voor een fiasco vreesde. In het najaar
hoopte men op economisch herstel. Die
verwachting is wc) niet vervuld, maar,
wat er gebeurd is, is het intreden van een
itabielen toestand. Verleden jaar zomer
zag men de malaise komen en hoe langer
hoe grooter worden. Sinds een half jaar
is er nu een toestand van stilstand, van
niet voor- of achteruitgaan. En nu kan
deze beurs als barometer dienen, om zoo
zuiver mogelijk aan te geven, hoe groot dé
economische druk eigenlijk is. Wij willen
opmerken, dat dus evengoed in het voor
jaar een beurs had kunnen gehouden wor
den, maar willen daarbij in oogeijschouw
nemen, dat er een lange tijd van voorbe
reiding noodig is, en die lijd, met zijn da
lende conjunctuur was zeker weinig aan
moedigend om een nieuwe beurs uit te
schrijven, te. meer waar de internalionali-
seering san de Nederlandsche Jaarbeurs
op het program stond.
Voortaan zullen echter zulke overwegin
gen niet meer mogen geiden. Want
en dit ziel het jaarbeurs-bestuur terecht
in aan „slagen" of „niet slagen" vair
een jaarbeurs moet men niet denken, even
min als men de instelling van de Amsler-
damsche Koopmans- cn Effectenbeurs
misprijst, wanneer er een dag of een week
zoo goed als geen zaken worden gedaan.
Een andere reden, waarom dit jaar tot
September werd gcv'acht was, omdat men
bet voor het welslagen van de eerste in
ternationale beurs noodig achtte, dat het
nieuwe, vaste jaarbeursgebouw in gebruik
kon worden genomen. En dit niet zoozeer
voor de buitenlandsche als wel voor de
Nederlandsche industrie, welke zoo goed
mogelijk tegenover den buitenlandschen
concurrent moet kunnen uitkomen. Het
nieuwe, groote jaarbeursgebouw toch
waarover straks meer is lot stand ge
komen door de medewerking van de Ne
derlandsche industrieelen. Voor de aandee-
len, welke zij hebben genomen in het be-
noodigde kapitaal, hebben zij een voor
keursrecht bij bet kiezen van de stands.
Gevolg is dan ook, dat de Nederlandsche
inzenders hoofdzakelijk in het vaste ge
bouw zijn ondergebracht; enkele laatko
mers kwanten met de meeste buitenlanders
op het tweede terrein.
Het houden van een jaarbeurs in Sep
tember zal echter in de toekomst regel
worden. De Nederlandsche Jaarbeurs is
n.m. zóó ver gevorderd, dat voortaan tc
Utrecht, op voorbeeld van het buitenland,
een vóór- en najaarsbeurs zal (jehouden
xvorden: een in Februari-Maart en een in
September. De voorjaarsbeurs zal dan de
voornaamste zijn. Want voor verschillen
de industrieën heeft het geen zin, om op de
najaarsbeurs te komen. Zoo b.v. voor de
cacaofabrieken, die haar bestellingen voor
St. Niicolaas in het vóórjaar moeten op-
Mcineu, om tijdig gereed te komen. Deze
vijfde Nederlandsche jaarbeurs te Utrecht
zal dus, zoowel omdat zij voor de eerste
maal internationaal is, als ook omdat zij
een uitgestelde beurs is, een geflattgerd
karakter hebben. Ditmaal zullen er nog
verschillende industrieën vertegenwoordigd
zijn, die men voortaan alleen op de voor
jaarbeurs zal onlmoefln.
De voorbereiding voor deze vijfde
jaarbeurs is mei groote moeilijkheden ge
naard gegaan. De ingetreden malaise wij
wezen er reeds op lokte niet erg tot
deelname. De inschrijvingen kwamen dan
ook meerendeels op het laatste oogen-
blik. Maar het bestuur wanhoopte niet.
De practijk in het buitenland (Lyon, Brus
sel, Bazel) heeft n.m. bewezen, dat de
meeste inzenders zich pas op het laatste
oogenblik opgeven. Daarom waagde men
het er op, de beurs ruim op te zetten.
Behalve het groote, .nieuwe vaste gebouw,
v.-erd ook een terrein aan de Kanaal
straat in gereedheid gebracht.
En de verwachting werd niet beschaamd.
Op 1 Juli bedroeg het aantal deelnemers
nog maar 1078; tot 1 September kwam
daar nog 40 pet. bij, zoodat thans 1476
firma's vertegenwoordigd zullen zijn.
Wat nu de huisvesting van deze vijfde
Jaarbeurs betreft, terecht heeft het bestuur
voldaan aan de wenschen van een groot
deel belanghebbenden om de stands niet
meer over zes of zeven plaatsen te ver
spreiden, maar zooveel mogelijk te con-
centreeren. Men stond hier echter voor
groote moeilijkheden. Voor een Jaarbeurs
in haar eerste levensjaren is het n.m. nood
zakelijk, om haar zooveel mogelijk in liet
centrum van een stad te houden. Is de in
stelling echter voldoende hekend, dan kan
men desnoods een terrein buiten de stad
kiezen. Dit heeft o.a. Brussel geleerd. Het
bestuur slaagde er na vele moeilijkheden
in, om het vaste Jaarbeursgebouw op een
druk punt te plaatsen. Een tweede terrein
ruoest echter elders gezocht worden. Aan
de Kanaalstraat, een groot stuk grond voor
huizenbouw bestemd, hééft men de beken
de zwarte houten huisjes opgericht en
daar onder toezicht van een architect één
dragelijk geheel gemaakt. Op dit terrein
zijn de textiel- en confectiefabrikanten on
dergebracht, welke dit keer veel heter dan
vorige jaren vertegenwoordigd zijn; daar
ook vindt men de groepen glas- en aarde
werk, leder- en schoenindustrie, automo
bielen, papier en kartonnage met de (dit
maal zeer kleine) chemische groep, de
voedings- en genotmiddelen en bouwmate
rialen en houtbewerking. Hier is ook een
vergaderlokaal, waar, gedurende de jaar
beurs organisaties van fabrikanten enz. bij
een zullen komen.
Het streven is om de groepen zooveel
mogelijk hijeen te houden. Dit is echter
thans nogniet gelukt, gevolg van het
recht op voorkeur, dat de Nederlandsche
industrieelen, tevens aandeelhouders van
het vaste JaaTbëürsgebouw met recht van
voorkeur op een plaats in dat gebouw,
hebben. Wel is in het hoofdgebouw zelf
de groepsindeeling gehandhaafd.
Wanneer men er nu in slagen kan nog
een tweede gebouw te stichten, zal de
groepenindeeling kunnen worden doorge
voerd. In dat tweede gebouw zal dan voor
namelijk de machineindustrie worden on
dergebracht. Parterre moet daar dan een
machinehal komen met glas afgedekt,
welke tevens als permanente machine-
riën-tentoonstelling kan dienen. Een ba
lustrade met open balcons geeft dan van
boven af een kijk op de expositie beneden.
In tegenstelling daarmede is het thans reeds
voltooide, vaste gebouw ingericht met af
gesloten gangen, waaraan zich de ver
schillende monsterkamers bevindem De
vijf verdiepingen van dat gebouw zijn in
vijf verschillende kleuren gehouden: rood,
blauw, bruin, geel cn groen. Zoodoende
kan men zich in het gebouw steeds uitne
mend oriënteeren. Men kan zich later her
inneren: ik heb dit of dat gezien in een
bruine of groene kamer in den linker- of
rechter hoek.
Deze oriëntatie is voor jaarbeursibc-
zoekers van het grootste belang. Toen
dan ook onlangs de burgemeester van
Lyon, de stichter van de moderne jaar
beurzen, een bezoek braoht aan Utrecht,
was hij over de inrichting en indeeEng
enthousiast.
Thans een enkel woord over «en der
voornaamste eigenschappen van deze
5d-e Utrcchtso.he „Messe", n.m. over haar
internationaal karakter - Men kent den
strijd, die hierover in de kringen van be
langhebbenden, cn belangstellenden is ge
voerd; de handel was natuurlijk voov
de internationalisatie, de industrie bang
voer de buitenlandsche concurrentie, was
er tegen.
De eerste Beurs in 1916 was van zelf
sprekend nationaal. Wie dacht er in de
zen oorlog aan, om buitenlanders tot
zich te 'rekken? Het Nederlandsche fabri
kaat heeft toen een goeden kans gehad.
De vraag is maar, of onze industrie daar
wel voldoende van heeft geprofiteerd.
Bij de tweede Jaarbeurs reeds kwam de
idee van internationalisatie op. Bij de
opening in tegenwoordigheid van H. M. de
Koningin wierp van Zeist dien knuppel in
het hoenderhok met te wijzen op de wen-
«chelijikiheid van buitenlandsche deelne
ming.
Ook het bestuur was het daarmee eens,
maar het stuwde langzaam en geleidelijk
in de gewenschte richting. De Jaarbeurs
1920. wais nog nationaal, zij het dan ook,
dat men er buiten]anders kon tellen. Toen
is de beslissing doorgedreven. De zaak
kwam bij den Nijvenheddsiraadbij de
maatschappij van Nijverheid (jaarvergade
ring Arnhem) welke er zich vóór ver
klaarde; tot de ledenvergadering van de
Vereenjging tot het houden van Jaarbeur
zen in Nederland- zich in Mei 1920
niet groote meerderheid vóór internatio
nalisatie uitsprak.
Ook de Regeering werd om advies ge
vraagd cn zij stemde volmondig jnet, het
genomen besluit in.
Maar met het nemen van een besluit
over het internationaal kraTaikter van een
Jaarbeurs is men er niet.
Twee vragen dienen dan ook thans be
antwoord te worden:
lste heeft de Nederlandsche industrie
ziali na het nemen van dit besluit niet
teruggetrokken en 2de: zijn er zóóveel
buitenlanders opgekomen, dirt inen wer
kelijk van een internationale Jaarbeurs
kan spreken?
De eerste vraag kan gelukkig ontken
nend beantwoord worden. De Nederland
sche industrie, welke beteekenis heeft, is
en haar eigen toekomst gelooft, is weer
verschenen. Er zijn zelfs op deze Jaarbeurs
Nederlandsche namen, die tot nog toe oniU
broken hebben, noemen wij b.v. „Werk
spoor'. De Nederlandsche industrieelen
zijn liet thans 'blijkbaar met den handel
eens, dat de Hollandsche Jaarbeurs zon
der buitenlandsche inzendingen een mis
lukking wordt.
En nu de tweede en voornaamste vraag:
in hoeverre neemt het buitenland aan
deze 5de Utreclhtscihe Beurs deel? Men
heeft gezegd, dat dit zou worden een
Duitsche Beurs. Welnu, tegenover 843 Ne
derlandsche zijn er 108 Duitsche firma's
direct en 150 door buitenlandsche firma's
ver tegenw o o rdigij.
Van de buitenlandsche deelnemers zijn
de Duitschers uiteraard wel in de meer
derheid, maar de deelneming van de zijde
van Engeland, Frankrijk, België en Zwit
serland mag toch ook verblij dend worden'
genoemd. v
Ziellier den stand op 1 September:
buitenl. firma's
directe door Nederl. agenten
deelneming vertegenwoordigd.
'Nederland
843'
Duitsohland
109
150
Engeland
48
57
België
53
27
Frankrijk
20
43
Zwitserland
13
19
Amerika
4
21
Tsjeeho
Slowakije
8
8
Italië
6
0
Oostenrijk
6
5
Zweden
1
1
Finland
2
0
Oostr-Afrika
1
0
Denemarken
1
2
Portugal
0
2
Griekenland
.0
1
Kroatië
0
1
Spanje
0
4
Hongarije
1
0
1124
352
Samen
1476.
Hel bestuur is over dit resultaat zeer
tevreden.
Wij durven niet zeggen, of hiermee over
het internationaal karakter van de Jaar
beurs is beslist. Wel is de verhouding van
352 buitieii.laTi-d.schc tegenover 1124 Neder,
landsche deelnemers niet onbevredigend,
vooral, wanneer men op de Jaarbeurzen
van Leipzig en Lyon Iet, die nog altijd
Duitsche en F rans the beurzen moeten
worden genoemd en ook, wanneer men
bedenkt, dat voor het eerst eens getracht
is van Utrecht een middenpunt van inter
nationale industrie en handel te maken.
Toch willen wij voorzichtig zijn met de
beantwoording onzer tweede vraag in be
vestigenden zin. De toekomst zal moeten
leeren, of de buitenlandsche belangstelling
dn toenemende mate blijvend is en ook zal
niet alleen het getal, maar ook de om
vang en het gehalte der buitenlandsche
deelneming aan deze Jaarbeurs in de
komende dagen geweten moeten, worden.
Het bestuur heeft zich overigens wel
veel moeite gegeven om buitenlanders 1e
trekken. Er is een groote propaganda op
touw gezet, waarbij men het geluk had,
dat de werkgeversorganisaties in de
groote buitenlandsche stoeien zeer sympa
thiek tegenover deze Utrechlsche beurs
standen en haar leden tot deelname aan
spoorden.
Ook de Nederlandsche Kamer van
Koophandel te New-York deed belangrijk
propagandistisch werk.
Van de zijde der koopers schijnt de be
langstelling dilmaal ook veel grooler dan
ecnig jaar te voren. Waren er het vorig
jaar vóór de opening 10.900 drie-daagsche
entréekaarten verkocht, t'ans bedraagt
dit cijfer reeds 25,000.
De heer Graadt van Roggen oonslaieer-
de, dat deze geheele maand voor die 5de
Jaarbeurs een beslist willige stemming,
bestond.
Wij zouden nu kunnen overgaan lol een
beschrijving van het nieuwe jaarbeurs
gebouw op Vredenburg, waar wij zijn
rondgeleid. Maar wij meen/en dit beter tot
na de opening der tentoonstelling te kun
nen bewaren, wanneer dan tevens het een
en ander over de inzendingen kan worden
gezegd. Laten wij thans alleen vermelden,
dat rechts van den hoofdingang van dit
imposante, vijf verdiepingen hooge ge
bouw, een restaurant is ingericht door de
Zuid-'Hollandsohe Bierbrouwerij, welke
•ook „Central" in Den Haag exploiteert.
Hier vindt men een luxe, welke in de
eerbiedwaardige Bisschopslad verhaast,
een luxe en verfijning, zooals maar weinig
restaurants in Amsterdam of den Haag
■bieden. In de groote eetzaal werd aan de
journalisten door de direotie een keurige
lunch aangeboden, waarbij de heer C. R.
Th. baron Krayenhoff, ohef an de af-
deeEng publiciteit der Nederlandsche
spoorwegen en Ed van den Raad van be
heer der Jaaybeurs, voorzat.
De ontioapeningskwestie.
De commissie voor de beperking van
bewapening heeft onder leiding van
-Sciianzi r, Italië, vergaderd en zich niet
naime bezig gehouden met de rapporten
van de tweede subcommissie over de
antwoorden, gegeven o,p den door de
Alg. Verg. van Jen Volkenbond geuiten
wenisoh tot beperking van wapening te
land, ter zee en in de lucht. De meeste
antwoorden spreken zich weliswaar uit
ten gunste van het beginsel van ontwa
pening, maar dragen niettemin het ken
merk van de onzekerheid die den poli-
tieken toestand thans karakteriseert.
Vervolgens heeft de commissie enkele
voorstellen overwogen, oa. dat .van Frank
rijk, door Bourgeois namens zijn regee
ring ingediend. De Fransehe afgevaardig
de Noblemaire lichtte het voorstel toe
cn betoogde dat de Fransehe regeering
in de onhvapeningskwestie hetzelfde stand
punt is blijven innemen; zij lieeft inder
tijd' de Vredesconferentie voorstellen van
dezelfde strekking als het onderhavige
gedaan.
Daaruit blijkt, aldus seint het corres
pondentiebureau, de onjuistheid van liet
vaak tegen Frankrijk geuite verwijt van
mililairiisme.
Als Frankrijk in het belang van den
algeimeenien vrede en ter verzekering van
het verdrag dat alle geallieerden hebben
onderteek-end verplicht is zijn zonen on
der de wapenen te houden, dan vervult
het naet voor zijn genoegen de rol van
gendarme, die de omstandigheden het
opleggen.
Frankrijk heeft steeds beliiigcl dat het
den weg naar ontwapening zal betreden,
zoochv zekere voorwaarden, onontbeerlijk
voor zijii veiligheid, zij,n vervuld.
De commissie heeft daarop het Fransehe
voorstel om advies verwezen naar de
raadgevende militaire commissie.
De Matin wijst er op, dat de moreole
positie van Frankrijk in den Volken
bond in de meaning der wereld gisteren
zooveel duidelijker geworden is, dat er
nu van onduidelijkheid geen sprake mc:r
kan zijn. In de commissie betreffende
de bewapening heeft Noblemaire, die bij
afwezigheid van Viviani de conferentie
voorzat, gelegenheid gekregen de hou
ding van Frankrijk in het onfwapanings-
vraagstuk uiteen te zetten. Noblemaire 1
n arau naar het duitsch.
j TWEEDEDEEL.
Augusta staarde hem eenige oogen-
blikken sprakeloos aandan richtte
zij zich in haar volle lengte op ea stak
de hand uit naar de schel.
„Ik denk, dat u verstandiger doet
geen getuigen te roepen, mevrouw,"
zei Muller, terwijl hij het eene been over
het andere sloeg. „Wil u dat echter
toch doen, zoo heb ik er niets tegen.
De gevolgen zijn voor uw rekening."
Augusta liet de hand zakken. „Wat
heeft u mij te zeggen vraagde zij
met benauwde stem.
„Neem, als het u belieft, eerst plaats,'
hernam Muiier op spotachtigen toon.
„De mededeeling die ik u te doen heb,
zal u vermoedelijk meer of minder
.aandoen. Ik weet wel is waar niet, of
aanleg heeft om flauw te vallen, maar
het is beter op alles bedacht te zijn.''
Een dreigende plooi vertoonde zich
tusschen de Wenkbrauwen van mevrouw
Guthbridge. „Is u krankzinnig of...."
„Of dronken, wil u zeggen. Noch 't
een, noch het ander, mevrouw, of
schoon ik moet bekennen, datikvoor'n
goeden borrel volstrekt niet uit den
weg ga. leder mensch heeft "zoo zijn
zwakke zijde, gelijk u weet,"
„Ik moet u nog eens verzoeken, da
delijk met de zaak te beginnen," zei
Augusta met een blik op de pendule.
Zij slaagde er niet geheel in, hare op-
gewondep.heid te verbergen.
„Goed, u wil dus'van de jeugd van
uw echtgenoot liever niets hooren. Nu,
wij zullen er nog wel eens op terugko
men. Ik verschijn voor u als handelaar,
mevrouw. Ik ben namelijk bereid u mijn
stilzwijgen te verkoopen, indien u een
aannc-melijken prijs biedt."
Augusta haalde de schouders op.
„Of u zwijgt of spreekt is mij volkomen
onverschillig.''
„Dat zegt u, omdat u met de zaak
niet bekend is. Uw echtgenoot dacht
anders over de waarde van mijn aanbod,
dat verzeker ik u."
„Zijne zienswijze behoeft daarom
nog niet de mijne te zijn wellicht had
hij redenen, die niet meer bestaan."
„Die reden kan ik noemen. Ik ben
in 't bezit van een klein geheim dat,
indien ik het had bekend gemaakt,
hoogstwaarschijnlijk mijnheer uw echt
genoot voor de rest zijns levens achter
slot had gebracht. Hij toonde zich
daarom ook gaarne bereid, eiken ge-
vraagden prijs voor mijn stilzwijgen
te betalen."
Inderdaad? Dan is zijn dood voor u
een zwaar geldverlies, want ik ben vol
strekt niet van plan zijn voorbeeld te
volgen."
„Ook niet, wanneer ik u zeg, dat het
slechts van mij afhangt u uit dit kasteel
hetgeen u voor uw eigendom houdt,
te verdrijven vroeg deze met een
sluwen blik.
„Augusta we. d bleek. „U zegt maar
wat. Dit kasteel, en over 't algemeen
de geheele nalatenschap van mijn over
leden man is door een wettig testament
op mij overgegaan."
„Men kan slechts dan over een zaak
beschikken, wanneer zij ons eigendom
is, mevrouw."
„Natuurlijk. Het recht van mijn man
op het vermogen, dat sedert lange jaren
in zijn bezit was, staat toch boven
twijfel, naar ik meen."
„Hij was de eenige erfgenaam van
den heer Braunsberg, niet waar
Augusta knikte.
„Heeft u ooit het testament van den
heer Braunsberg gelezen
„Neen, waarvoor? Het bestaan er
van is een bekende en bewezen zaak."
„Zeker, het is mij zelf gelukt er een
afschrift van te krijgen, en daarom
kan ik u over de bepalingen, die er in
zijn, de nauwkeurigste inlichtingen
geven. De zin, waar het hier om te doen
is, luidt aldus
„Ik laat aan mijn neef William
Sidney Guthbridge mijn geheel ver-
zeide, dat- Frankrijk, dorr hst amende
ment in te dienen, dat strekt om een
permanent toezicht in het leven te roe
pen op den staat van bewapening der
naties, vooreerst heeft "willen bevestigen,
dat het de algemeene ontwapening wil.
Het bedoelde toezicht moet een vol
strekt nauwkeurig toezicht zijn, dat zich
over alle landen zonder onderscheid
moet uitstrekken. Maar het spreekt van
zelf, dat het Fransehe argument eerst
ten volle nitgevce d zal kunnen worden
van het oogenblik af, waarop de be
langhebbende regeeringen van oordeel
zullen zijn, dat het mogelijk is, dat
dit stelsel van kracht wordt. Frankrijk
w.ensoht even oprecht als w:lk an Ier iand
ook verlichting van de militaire lasten,
die op de volken drukken.
Maarschalk Fayolle sloot zich bij dé
verklaringen van Noblemaire aan.
Het Opper-Silattisch-e vraagstulc.
De Engelsche bladen uiten hunvol
doening over het besluit van den raad
van den Volkenbond om de Opper-Sile-
zisehe kwestie te verwijzen naar do ver
tegenwoordigers van vier „neutrale" na
ties: Etazilië, Spanje, China en België.
Het besluit wordt beschouwd als een
heelo vooruitgang in de behandeling van
internationale aangelegenheden.
De Daily Telegraph ziet er e?n tref
fend bewijs in van de erkenning van
zedelijke boven materieels kracht als
overheersehende factor bij het regelen
van internationale betrekkingen, gelijk
die ook in den Volkenbond belichaamd
is.
De Iersche JiO'Dgerstaikers die te Spite
Island geïnterneerd zijn, beginnen weer
te eten.
In ShHi-Feinjiringen verwachtte men
dat de Valera's antwoord gisteren, Zon
dag, te Londen en Dublin bekend z-ou ge
maakt worden. Het 'bericht dat Ltoyd
George een kabinetsraad bijeen heeft ge
roepen, wordt als een aanwijzing be
schouwd, dat de dingen nu hun climax
bereikt hebben en dat een definitieve be
slissing binnenkort zal genomen worden.
Het katihoilieilte weekblad Universe
merkt oip, dat, zoodra de dominion-sta
tus aan Ierland verleend zal zijn, alle toe-
komsitge kwesties tussohen Engeland en
Ierland door de rijiksconferenlie geregeld
zullen moeten worden. Maar als dit zoo
is, vraagt het blad, waarom niet dadelijk
een begin gemaakt en de rijiksconferen
lie laten oord eel en en beslissen over de
vraagstukken, die nu hangende zijn?
Waarom zou niet zulk een conferentie
te Kaapstad, ver buiten den invloed va
de Engelsche partijpolitiek bijeengeroepen
worden, om een oordeel te vellen over
de punten, die nu nog den voortgang be
[emmeren? Ierland zou daar even goed
als Engeland vertegenwoordigd moeten
zijn en heiden zich moeten verbinden de
beslissing te aanvaarden. Het parlement
zou haar moeten bekrachtigen, maar de
regeering zou daar geen ernstige belem
mering van hebben te verwachten. Men
mag van de Biritsche dominions, die hun
zonen voor het rijk ten offer hebben ge
bracht. niet vreezen dat zij niet voor de
veiligheid van het moederland zouden
waken.
Gelijk gemeld is, is het te Belfast nu
rustig. In den nacht van Donderdag op
Vrijdag zijn in het ziekenhuis nog twee
jongens van zestien jaar aan hun wou
den bezweken. Het getal der dooden bü
de jongste onlusten is daardoor tol 18
gestegen. Men beweert d'at verscheidene
gekwetsten, door uitzetbarc kögers gé-
troffen ziin.
NADER WORDT GEMELD, DAT
.DE BRITSCHE VOORSTELLEN
DOOR HET TERSCHE LARLEMENT
VERWORPEN ZIJN.
DE HULP AAN RUSLAND.
Robert Gyllenboegel, de Vrijdag te Ilel-
sing'fors aangekomen Fomsohe gezant te
Moskou, heeft als oorzaak van de ont
binding van het al-Russische hulp-comité
genoemd de meeniing, d'at de sowjet-re-
geering meent den toestand in het hon-
gergebied thans zelf meester te kunnen,
worden. Volgens d Prawda beschikt de
sowjet-regeering thans over 9 millioen
poed zaadkoren en ziet den toestand niet
zoo donker in. De politieke toestand is
nog onveranderd'. De kleine communisti
sche groep blijft heersclren door energie
en schrikbewind. Het landbezit is weer#
hersteld. Iedereen kan ook ondernemin.
gen paclilen en ze voor eigen rekening
exploiteeren.
Nansen heeft in een redevoering lot
vertegenwoordigers van de Russische
stounco nvmissie in Engeland de bijzon der-
heden. uiteen gezet van zijn overeen
komst met de sowyet-regeering, alsook
de plannen, die hij heeft gevormd als di
recteur van de Russische steuncommissie,
die ingesteld' is door het Roode Kruis Ie
Genève. De tekst van de overeenkomst
zal binnen enkele dagen worden open-
baai* gemaakt, nadat dit dooT d'en gehee-
len raad is overwogen. De sowjets bo
den aan:: alle privileges, dóe door Hoo
ver waren gewaarborgd1, alsook nadere
waarborgen, die zelfs van nog. grooter be
lang zijn voor een gemakkelijke werking
van den steun. Hoover zal een andere
methode toepassen, o-mdat hij zich zal
bepalen tot de taak van het voeden van
kinderen in zekere centra, terwijl Nan
sen voorziet in de hulp in liet algemeen,
w.o. valt dej toevoer van levensmiddelen,
granen en geneesmiddelen. Nansen moet
mitsdien g^oolendeels werken met plaat
selijke Russische autoriteiten.. De sowjets
"hebben volledig lie* principe erkend vati
het toezicht door vtrtegenWoordi'gers van
Nansen.
buitenl. berhwte^
DE ARRESTATIE VAN RAADS- s
LEDEN. i
In Poplar zijn Zaterdag nieuwe inhech
tenisnemingen uitgevoerd in verband met
de weigering van den gemeenteraad om
belastingen te heffen voor de openbare
metropolitaaiisehe diensten. Behalve ver
schillende raadsleden, werd nu ook een-
alderman weggevoerd. Toen dleze uit. zim
huis kwam, om in de auto van de politie
te slappen, zong de menigte op straat henr
■de Red Flag toe.
In heel Poplar worden nu toebereidselen
getroffen voor de huurdcrssta'king als ant
woord op die ^hechtenisnemingen. Gister
avond zou een verdedigingsbond van huur
der-s opgericht worden. Het plan is, om in
elke straat van de wijk té posten. De man,
nen, die de huur komen ophalen, zullen'
aangemaand worden om „dool" te Ioopen".
In het geheel werden Zaterdag in Po
plar zes. raadsleden in hechtenis genomen.
Er zijn nog negentien in vrijheid o.w.
Lansbury, de hoofdredacteur van de
„Daily Herald", en zijn zoon. -■
-
Laler wordt nog gemeld1
Er zijn nog vijf gemeenteraadsleden van
Poplar gevangen genomen, w.o. Lansbury,
de ho'ofdredacteur van dé „Daily Herald",
en zijn zoon. Er zijn thans 18 van de 30
aangehouden. Vijf vrouwelijke leden zul
len Maan-iag worden gearresteerd. De ar
restaties hadden in volkomen orde plaats,
maar dg menigte juichte de gearresteerde
gemeenteraadsleden loe, toen zij ilaar de
gevangenis te Brixton werden vervoerd-
Aan het ministerie van binnenlandsche za
ken is verzocht, aan Lansbury faciliteiten
te verleenen, waardoor hij in slaat zou
zijn, de „Daily Herald" te blijven redigee-
ren, terwijl (hij in de gevangenis is, maar
dit verzoek is geweigerd. Dergelijke fa cl,
liteiten ziin ioegeslaan aan William Stead,
den bekenden journalist, die indertijd de
„Pall Mall Gazette" redigeerde, en we
gens ten technisch misdrijf tot gevangenis
straf werd veroordeeld.
De vijftigjarige herdenking van de
doorboring van den Mont-Cénis op 17
September a.s. zal het karakter aannemen
van een groote Fransch-Italiaanschc ma
nifestatie. Te Bardormèche zal 'n herinne
ringsplaat worden ingewijd door den Ita-
liaanschen minister Faota. Herinnerd
wordt, d:I eigenlijk ten onrechte de lunne,
door dl; Alpen ter plaatse Mont-Ccnis .ge
noemd wordt. De tunnel locli ligt juist
onder den top van den Mont-Fréjus.
Dezer dagen werd uit Berlijn een ge
val van vrcuwenmoord op groote schaal
gemeld, gelijk aan dat van den Franschen
blauwbaard Landru. Het thans ingestelde
voor'ioopig onderzoek brengt steeds grieze
liger bijzonderheden aan het licht. De man
moet met niet minder dan 60 vrouwen
en kinderen sadistischehandelingen heb
ben gepleegd en ten minste 15 vrouwen
hebben vermoord. Bovendien heeft het on
derzoek uitgewezen, dat G. zijn slachtof
fers heeft ontleed, de beenderen uit het
vleesch gehaald cn dit ten deele op een
blok fijngehakt. Deze omstandigheid
maakt het in verband met getuigenverkla-
mogen enz. na. Zou genoemde William
Sidney Guthbridge vóór mij overlijden,
dan bepaal ik, dat mijn neef Robert
Wallhagen in zijne plaats treedt, en dus
mijn geheele nalatenschap op hem of
zijn rechtmatige erfgenamen zal over
gaan." Ik weet niet of het woordelijk
zoo luidt, maar volgens den zin is het,
gelijk is zeg."
Augusta haalde de schouders op.
„Wel, wat zou dat
„U weigerde zoo even de geschiedenis
uws echtgenoots te hooren."
„V/at heeft die met het testament
te maken
„Zeer veel. Zal ik u die geschiedenis
nu mededeelen
Augusta antwoordde niet. Een zeker
gevoel van angst trok haar hart te
zamen.
„Ik wil uw zwijgen voor toestemming
aannemen, mevrouw. U zal mij ver
ontschuldigen, dat ik eerst van mijn
persoon spreek, omdat dit noodig is
om het geheel te kunnnen begrijpen.
Ik ging als jonkman, naar Amerika,
waar ik hoopte eerder fortuin te maken
dan hier. Nu het komt er niet op aan,
hoe het mij in mijn nieuw vaderland
ginggenoeg, ik sloot mij, kort na het
uitbreken van de zoogenaamde Cali-
fornische goudkoorts, aan bij een
troepje jongelui, die hun geluk in de
goudvelden wilden gaan zoeken. Onder
weg werd ik ziek. Mijn makkers trokken
natuurlijk verder, en ik bleef verlaten
in een armoedige, vuile hut achter,
waarvan de eigenares, een oude Iersche,
mij goed verpleegde zoolang mijn geld
reikte. Dan echter handelde zij geheel
anders. Misschien zou ik het leven er
niet afgebracht hebben, indien niet een
dame, die met haar zoon, een
jonkman van zeventien of achtiten
jaren, in de nabijheid woonde, zich
over mij had ontfermd. Zij was zelye
arm en sukkelend, "maar het weinige
dat zij had, deelde zij met mij. Ik
kwam weer bij krachten en begon
ezastig over mijn vertrek te denken.
[Wordt vervolgd.)
