ONS BLAD
BUITENLAND
.pf-uii,leton_
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: gffiSRK
Brieven uit Frankrijk
No. 2?S
VRIJDAG 9 SEPTEMBER 1921
/4e JAARGANG
ft Sy|
LSaj#'
s§
Abonnementsprijs:
Ptr kv.-s.fci»! «r AlkmMf 2
B»«i f—
Aan alls
No. 433
633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
vvordt"op"aanvrag9 gratisT een potis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag vanJ 500,—. f 4QQ,—f 2Q0,—, f 100,—, f 60,—f 35—, f 15,—.
M 0 NT M AR T R fc.
Me en meer verdwijnt net ouae
Mont "ire, om plants te maken voor
nieuwe gebouwen die niet bijdragen de
schoonheid van dit historische Parijs
te verhooge.-i. lede/ huisje had
herinnering aan vervlogen tijden, aan
beroemde kunstenaars die er gewerkt,
aan bekende persoonlijkheden die er
gtw end hebben. Een van die gebou
wen, waaraan meer neg dan aan vele
andere de geschiedenis is verbonden,
gaat verdwijnen. Niets doet thans meer
vermoeden dat deze rume, een tem
pel 'Vras, waar des Zondags de H, Kis
v/erd gelezen. De tand des tijds, di'
aan alles knaagt, zeker als het niet
onderhouden wordt, heeft hier zijn
we t volbracht, en het is b-grijpelijk
do: sloopershanden de muren omver
zullen halen.
ziehier in het kort de geschiedenis
van c'eze kapel, die de laatste jaien,
zoo geheel in strijd met het oorspronke
lijk. doel, diende voor cabaret artis
icue en zelfs een tijdlang als ver-
eenigingslokaal voor revolutionnairen
werd gebruikt. Waardiger dan deze
beiden was in ieder geval neg c'e vod
denkoopman die er eveneens tijdelijk
heeft gehuisd. Deze kapel, waar de
pasteer van Montmartre op Zon- en
'eestdegen geregeld de H. Mis kwam
szen, werd in 1579 geb-uwd door
J acqses Ligier die heer van M mtmartrc
was en tevens schatbewaarder van den
kar..imal de Bourbon. De Bisschop
van Pafij's had hem deze grootc gunst
toegestaan, met het ocg op zijn slechte
gezond hei'.!, cie'hem belette, geregeld
in. clo parochiekerk van Montmartre
ce H.-'Mi bij te wonen. -Deze gunst geld
echterspeciaal hem cn zijn gezin,
want uitdrukkelijk was er bij vermeld
dat het bij wonen
/an de H. Mis in deze
kapel van de H. Drievul igheid de
bov/iners- yen .M ntmartre niet vrij
stelde Vin het verplichte bijwonen
dor diensten in hun eigen parochiekerk.
In 1531 is Jacques Ligier overleden en
te Saint-L'everin begraven. Zijn zoon,
cie hem opvolgde, verzocht en ver
kreeg ca', dagelijks de H. Mis in die ka
pel zou-worden opgedragen. Gedu
rende tv.ee eeuwen - gold deze kapel
eveneens ais rustplaats voor de pro
cessie val St. Denis die eens'in de zeven
jaren Mmtmartre- bezocht. De revo
lutie van 1792 maakte een einde aan
de daar- gehouden godsdienstige plech
tigheden en sedert dien lijd ging het
oude gebiuw een zekeren ondergang
tegemoet, al bewees het in die aller
eerste jaren nog goede diensten als
onderdak van de brandweer. Dit
gebouw nu gaat verdwijnen om plaats
te maken voor de steeds meer terrein
winnende cinema. Deze heilige plek
waar eens de heer van Montmartre in
stille devotie neerknielde, zal nu ont
wijd werden, door een van dis smak
lcoze bioscoop-paleizen, .die niet alleen
van binnen, maar ook uiterlijk vaak,
zoo weinig goeden smaak vertoonen,
iet is in ieder geval te wenschen dat
ie leider van deze nieuwe instelling,
niet ce grofheid zal hebben, zijn bios-
- -V e naam't ge n cie aan 't zo
verleden van deze kapel her
innert. Het is beter aan de vergetelheid
te worden- prijs 'gegeven dan op deze
wijze voort te leven bij het tegenwoor
dige en komende geslacht. Gelukkig
v/as deze kapel maar een van de ge
heiligde plaatsen op Montmartre, ge
lukkiger nog is het dat zich thans de
basilique van het H. Hart, hoog boven
Parijs, cp Montmartre verheft. Meer
dan de roem der kunstenaars, de oude
re herinneringen aan zooveel piekjes
verbonden, zal in de toekomst dit
grootsone kerkgebouw de roein en de
trotsch van dit stadsgedeeltefuitma-
ken. Heerlijk rijst dit Romaansch-
Byzantijnsche kunstwerk in 1875 be
gonnen, voor ons op. Aanschouwen
wij het op menige plaats in de beneden
stad. Te midden van het gewemel en
rumoer der wereldstad, voert ons een
blik naar die tempel Gods, omhoog
naar de stille rust, waar ter eeuwig
durende aanbidding het Allerheiligste
:s uitgesteld. Nog niet geheel ge-reed
is dit kerkgebouw, dat als 't ware, als
een waarschuwend teeken boven alles
uitstekend en den wereldling ver
maant het oog omhoog te richten.
Meer dan 30 millioen is reeds aan dit
mootsche werk ten koste gelegd, maar
n g st eis gaat me i voort het in en uit
wendig te verfraaien, terrassen aan te
leggen en het geheel te voltooien.
Een wijdsche koepel, van 80 meter
hoogte, kroont het gebouw en de gevel
is rijk aan beeldhouw-werk. In 1891
werd voor het eerst dit Godshuis voor
den dienst opengesteld en van af dat
oogenblik hebben de geloovigen niet
opgehouden bij dag en bij nacht hun,
hulde aan den verborgen God der al
taren te brengen. Eere-wachten heb
ben zich gevormd om in de stille uren,
als het duister over Parijs is gevallen,
'aar neer te knielen en te waken bij
het heilig Sacrament. Geen 'nacht is
voorbijgegaan of minstens een tiental
geloovigen offerden de rust op om van
hun liefde te deen blijken, maar ook
de nachten dat er honderden neer
knielden waren niet zeldzaam. Men
moet er zelfs in die uren geweest zijn
om te weten, welk een diepen indruk
zulk een bezoek teweeg brengthoe
men er doordrongen wordt van de groot
heid Gods en de vreugde dat deze tem
pel steeds openstaat orn eerbiedige hul
de te kunnen betuigen. Zoo dikwijls
voert mijn v/eg naar deze basilique
ep ae meest verschillende uren en tel
kens tref ik velen aan die er eenige
oogenblikken komen vertoeven, de
grocte afstand is geen beletsel, de vele
-treden die zij moeten opklimmen;
weerhoudt hen niet, een oefening bij te
wonen of in alle stilte gebeden te stor
en. Schooner van architectuur, be-
1 ngrijker door historisch er eden, zijn
veis Kerken in het oude Parijs, maar
geen die zoo tot ons spreekt als de
Basilique du Sacré Coeur", die op
den troon van Montmartre geheel Pa
rijs aan haar voeten ziet en tot zich
roept. En geheel in overeenstemming
met het doorleefde daarbinnen, is het
panorama dat zich in alle grootheid
aan onze oogen vertoont als wij het
kerkgebouw verlaten. Ook in de schep
pingen Gods ontwaren wij Zijn groot
heid en diep doordrongen van Zijn Al
macht dalen wij langs de trappen die
ons terugvoeren in het rumoer van het
dagelijksche leven.
Parijs, 31 Augustus 1921.
Mr. P. v. S.
HERFSTMAAND,
September is vaak een schitterende
maand, met heerlijk frisch weer. Vooral
de ochtenduren, 's Middags kan 't nog
lekker warm zijn, hoewel cle zomer
hitte voorbij is. In 1919 v/as Septem
ber warm,.in 1920 koud; we hadden
verloden jaar maar 108 uur zon, tegen
131 uren normaal voor. September.
De hoeveelheid neerslag gemiddeld
over het geheele iand bedroeg slechts
37 m.M. tegen 64 m.M. normaal, vrij
gelijkmatig over de maand verdeeld,
Slechts op enkele plaatsen kwam een
heldere dag voor.
We naderen nu snel het najaar.
De avonden vallen al vroeg in en
als we geen zomertijd hadden was 't
nog een uur vroeger donker. Dat zul
len we plotseling merken als in 't laatst
van de maand weer de normale tijd
wordt ingevoerd. 1 September komt
de zon op 6.10 en gaat ze onder 7.48;
30 September (normale tijd) 6 uur op
en 5.38 onder. Dat scheelt, dan ruim
2 uur, dat het vroeger donker wordt.
Zoogdieren.. Hazen werpert nog wel
eens voor de vierde maal, doch deze
jongen komen gewoonlijk om.
Vogels. Het wordt nu stiller. Veel
trekvogels verlaten onsde ooievaar
(als hij niet reeds in Augustus is heen
gegaan), de nachtzwaluw, de zwart
kop, de grasmusschen, de rietzanger
de zanglijoter, de hop, de kwartel,
de tortelduif, de huiszwaluw, en soms
ook al de boerenzwaluw.
Groote troepen meezen, spreeuwen,
roeken en kieviten zwerven nu al rond.
Amphibieèn en reptielen. De afne^
mende temperatuur maakt deze koud
bloedige dieren minder levendig. Ze
komen 's morgens veel later voor den
dag en betrekken 's middags veel
vroeger hun nachtverblijf. Slangen
en hagedissen vervellen nog. Sala
manders en kikkers bergen zich al op;
maken er ten minste een begin mede.
Insecten. De insectenwereld is thans,
evenals in Augustus, nog sterk be
volkt, maar als we over de helft zijn,
wordt 't minder. De wespen- en hom-
melkölonies worden nu opgebroken
er vliegen nu groote massa's van deze
insecten. Het is van 't jaar een echt
wespenjaar geweest, evenals een bui
tengewoon bladluizenjaar. Dat staat
in verband met de droogte.
September is een echte rupsenmaand.
Men vindt nu, evenals in A.ugustus,
de mooiste rupsen, waaruit de prach
tigste vlinders komen. De koninginne-
page op schermbloemen, de witjes op
koolpianten, de ligusterpijlstaart op
liguster, sering, esch, sneeuwbal, spi
rea en radijsboompje. De lindepijl-
staart op linde en iep. De populieren
pijlstaart en wilgenpijlstaart op popu
lier en wilg. De wapendragers en de
mooie berkenspanners op allerlei hoo
rnen. Verder verschillende Vanessa's
Ap brandnetels. - a
Er zijn altijd nog veel elzen- en
wilgenhaantjes, evenals vele libel'en.
Wespen- en hommelnesten, die iu
den grond zitten, kunnen zonder ge
vaar worden uitgegraven, als zij ver
laten zijn. Het is dan merkwaardig
te'zien, hoeveel „sloopers," insecten
en mijten, bezig zijn de nesten te „ver
werken," af te breken. De natuur kent
geen blijvende woningen.
De groene sabelsprinkhanen kun
nen wij op onze avondwandelingen
nog steeds hooren. Zij leggen hun
eieren in den grond.
Soms komt de gevaarlijke winter-
vlinder al voor den dag.
Tegen boomstammen zitten mooie,
gele vlinders, die precies een verdord
geel blaadje gelijken. Er vliegen nu
nog mooie dagvlinders, maar dan
moet het zonnetje schijnen.
De schitterende Atalanta is als een
wondere verschijning.
Allerlei soorten vliegen zitten nog
op de bloemensommige op lagere
bladplanten.
Veel darren en hommels op de zon
nebloemen die vererberen hun „gal-
genmaal," want ze zijn allen ten doode
opgeschreven.
Zie vooral de koolpianten nadie
zitten in de rups. Mei moet nu wat
O. L. Heersbeestjes verzamelen, en
die in den rozentuin zetten. Ze ruimen
bladluizen op en helpen ons ook het
volgende jaar, want zij overwinteren
in den tuin. De verzamelde O. L.
Heersbeestjes doet men in een flesch
met eenige verdroogde blaadjes en
zet dit op een koude plaats op zolder
of in een schuurtje.
In huis hebben we nog voortdurend
last van muggen en vliegen maak ze
dood. Ze zullen trachten in huis te
overwinteren, wat haar belet moet
worden.
Andere, dieren. Slakken leggen nu
nog eieren, dieoverwinteren. Daarom
moeten wij zooveel mogelijk de slak
ke" nu dooden. De regenwormen halen
de winterprovisie bij elkaar. Zij be
staat uit afgevallen" bladeren, die zij
naar «n hol trekken. Men ziet'overal
de bladeren rechtop in den grond staan.
In de vrije natuur en in de parken. De
klimop bloeitdeze heester of boom
is de laatste, die druk door de insecten
wordt bezocht. Nu bloeien nog de
herfsttijloos, eenige veelknoopen, de
melde, de koekoeksbloem, de stin
kende kamille en eenige -andere. Vele
herfstbloemen, zooals dahlia's, hsrfst-
chrysanten in de parken.
Vruchten zijn nu in te zamelen van
esch, eschdoorn, berberis, asperge,
vlier, kastanje, eik, lijsterbes en Mei
doorn. De vogels zitten nu druk aan
sommige vruchten te smullen. Van-
veel planten kunnen wij nu de zaden
inzamelen.
Paddo: toelen treden in grooten ge
tale op.
In de huiskamer. In deze maand (ge
woonlijk half Sept.) worden weer.veel
planten naar binnen gehaald. Men
maakt de potten en kuipen, eerst goed
schoon. Wie knol- en bolgewassen
wil forceeren, moet ze nu gaan op
potten.
De toestand in Ierland.
Sinn Fein tot een conferentie
met het Britsche kabinet uit-
noodigd.
D-e Engelsche bladen melden, dat Sinn
Fein is uïtgenoodigd vertegenwoordigers
tc zenden vöor een conferentie niet leden
van Fret Brilscihe kabinet in Inverness, 20
September a.s., op voorwaarde, dat de re
publikein sche eisch volledig wordt prijs
gegeven. en dat Ierland een deel van het
r»j- blijft^
De „Daily News" zegt, dat indien de Sinn
Feiners het denkbeeld eener republiek
prijs geven, de ministers hun vertegen
woordigers zullen ontmoeten in de vaste
overtuiging dat overeenstemming kan wor
den bereikt. Het vredesverlangen in bet
kabinet is groot, en er is geen oorlogspartij
aanwezig. De ontsteltenis onder de vredes-
vrienden en het groeiend ongeduld onder
de vijanden van den Iersche vrede hebben
het kabinet overtuigd, dat de nota-wisse
ling, welke nergens toe leidt, vervangen
moet worden door een beter middel van
onderhandelingen: n.l. „round-table" be
sprekingen.
De kabinetsraad te Inverness.
De „Manchester Guardian", die vertelt
dat het rustige stadje Inverness een inva
sie van de Londen sche Whitehall (de wijk
der ministeries) te verduren heeft, herin
nert er aan, dat het niet de eerste keer is
dat het Britsche kabinet in Schotland over
Iersche aangelegenheden beraadslaagt. In
1913 kwamen Asquifch, destijds premier,
Lloyd George, Churchill en andere leden
van het kabinet in Brodich Castle, op een
eilandje nu de FirtFi of Clyde samen om
over Ierland te spreken.
De toestand in Duitschïaod.
Een interview met dr. Wirth.
De Beriijnsche correspondent van de
„Daily Mail" heeft den rijkskanselier, dr.
Wirth op zijn 42-slen verjaardag geinter-
viewd. De rijkskanselier verklaarde, op
het oogenblik geen monarchistisohen coup
d'état ie vreezen, maar, zeide hij, wij moe
ten steeds op onze hoede zijn. Het Duitsche
volk past zich geleidelijk aan de beginse
len dér democratie aan. In de toekomst zal
het zichzelf moeten regeeren en de vraag
stukken zijner verantwoordelijkheid onder
de oogen moeten zien, in plaats van enkel
,.jr." en „neen" tc zoggen, zooals onder de
monarchie. Het is mogelijk, zoo vervolgde
de rijkskanselier, dat wij steeds een monar
chistische agitatie zullen hebben. Zij kan
zelfs oen nuttige rol speien in de oppositie
door de andere partijen van het republi
kein sche bloc bijeen te'brengen. Frankrijk
heeft lang na de slichting der derde repu
bliek een monarchistische partij gehad.
Thans heeft de monarchistisch-miiita-
rislische beweging haar centrum in Beie
ren, maar niet 'alle Beieren zijn monar
chisten en niet alle monarchisten zijn Beie
ren. Ik ben vast besloten geen ruzie te ma
ken met Beieren. Het is een land, dal
steeds een sterken geest van plaatselijke-
onafhankelijkheid heeft gehad, maar ik
geloof, dat het met ons tot overeenstem
ming zal komen, zooals het ten slotte ook
deed in zake" de ontwapening en de Bm-
wohnerwehren.
Over de schadevergoeding sprekende,
zeide dr. Wirtti, dat het heel moeilijk was
geweest aan de bepalingen te voldoen. De
aankoop van buitenlandsch'e fondsen de-
precieerde de Duitsche Mark nog meer,
'hetgeen weer saiarisverhooging noodig
maakte voor het personeel in rijksdienst.
Daardoor zijn de landsuitgaven met 10
milliard Mark gestegen.
Bovendien werkten speculanten op de
effectenbeurs, die wisten dat wij tegen 1
September moesten beialen, ons tegen door
fondsen, met het oog op een stijging, ach
ter te houden. Als de mark nog meer daait,
zal er ten slotte een tijd komen, dat de we
reld erkent, dat de grens onzer betaiimgs-
capaciteit is bereikt.
Maar wij zulten doorgaan met betalen
tot aan die gnenaen van 'het mogelijke,
zelfs ai moeten wij daaronder lijden. Wij
zullen geen protesten meer tadienien in
den vom van nota's of memoranda
niemand leest ze maar wij zullen door
gaan tot ten slotte, ails het moet, die feiten
voor zichzelf zulten spreken.
Schier alles, zoo besloot dr. Wirth,
haingt af van de oplossing van het Qpper-
Sdleziische vraagstuk. Daaraan en aan de
opheffing der strafmaatregelen aan den
Rijn hechten wij het hoogste gewicht. Wij
kunnieu in het geheel niet ibegrijpèn, wat
het doel is van het denkibeeld, dial de
economische sancties zouden worden op-
geheven, terwijl de mlüibadTe blijven.
Stegerwald over den toestand.
De Pruisische minister-president Steger-
wald heeft over den politieleen toestand
in het rijk en fa Pruisen aan een vertegen
woordiger van het dhr. vakveroenigings-
bilad „Der Deutsche" een belangrijke uit
eenzetting gegeven. 'Hij zeilde o.a.:
Waarom het op het ooigenblik gaat is de
vraag, of reeds thans in Draitisdbland het
beslissend uut tussohen rechts en liiniks ge
komen. is. Stegerwald imeent, dat dit uur
nog niet is gekomen. Hij verwacht voor
de volgende tien jaar een sterke midden
partij. Düitschlanid heeft rust en 'Stabiliteit
noodig in zijn politiek; die slechts door
een compact midden, niet inbegrip van
een stanken arlbeadersvleaigell, te bereiken
zijn. Dat er binnen afzienbaren lijd iai
Duitschlianid niet aan een »nomardhie ge
dacht kan worden, is, zeide St'egerwald,
gemeengoed van minstens 80 van het
Duitsche volk. Het is op'het oogenblik,
naar de meenin'g van Stegenvald, niet
moeilijk in 't rijk en in Pruisen een sterk
coaJïtidbJok te vormen, dat geneigd is de
tegenwoordige grondwet met alle machts
middelen van den staat naar alle zijlden
te verdedigen.
Een onthulling
De „Role Fahne," het orgaan der com
munisten, heeft een brief in banden ge
kregen, dien het blad reproduceert, door
graaf MoJlike begin Augustas uit het Huls
Doorn geschreven aan den Duitsch-natdo-
nalen hoogleeraar ér. R. Oesterrei-ah te
■Berlijn.
In 'd'it schrijven aangenomen idiat het
eclht is kondigt graaf Moiïtlke aain, dat
hij 6 September naar Berlijn terugkeert,
doch reeds thans „vertrouwelijk" wemscht
mede te dealen dat de tabeten van Z. M.,
geheel opnieuw opgesteld, verbeterd en
aangevuld in den herfst zulten uitkomen.
De ,,oud'e" zijn dus niet onvoorwaardelijk
betrouwbaar niee/r op alle punten, voegt
de briefschrijver eraan toe, die voorts
mededeelt, dat de overbrenger van den
brief de „tooogvefra-der" Nissen is, „mijn
uilstcikiendê Secretaris en strijdgenoot voor
onzen iceiizier". De briefschrijver spreekt
de hoop uit, dat de geadresseerde cenis
met dezen overbrenger zal spreken ook
in politieke richting en vertelt dat hij,
Moibke, razend veel te doen heeft.
Mag men de „Role Fahne" ge!ooven,
dan zouden de „tabellen", waarover in
d'en brief wordt gesproken, alle belang
rijke data en feilen uit het leven van'den'
'keizer bevatten.
Er blijkt volgens het ooiinmuinislische
Wad uit het schrijven, welke draden ei
tussdhen het Huis Doorn én het politieke
centrum van Dui'tschland loopen.
De „Obeuprasident" van Hannover, de
bekende oud-tminisler Noske, heeft tokimem
de provincie Hanniover alle betoogingen,
waahbij, zooals de Nèdeiiandisiche vakterm
duidt, „getrokken" wordt, van de eene
plaats naar de andere, verboden op grond
van de verordening van dien rijksiprcsd-
dent, daar in den laats ben tijd daarbij ge
welddaden tegen personen en goederen:
zijn gepleegd, en voor die toekomst moe
ten gewreeisd worden.
Het ministerie van Baden heeft vier re,
gimenltsfeesten, die te Rastat't zonden ge
houden worden, verboden, omdat vol
gens de ervaringen bij dergelijke' feesten
opgedaan, de gegronde vrees bestaat, dat
dteze bijeenkomsten kunnen worden mis
bruikt voor uitlatingen, waartegen tie
rijksverordening Van 29 Augustus zich
rijoht.
De Duitsclie offiederdborad, bet natio
nale verbond van Duitsohe officieren en
de „Reichsoffilzierslbund: 1920" hebben bi]
den ijksipreisid'ent met nadiruilc geprotes
teerd tegen bet verlbiod t<*t het dragen van
uinifotrinen door ontslagen officieren, dat
volgens hen in strijd is met de gmoinldiwet.
De arbeiders van alle grootbedrijven:
in die ihetaaliinidaistrn'e te Maagdenburg en
eenige andere bedrijven hebben besloten
na gehouden irefeaiendium den arbeid neer.
te leggen. Er zijn 30 4 40,000 arbeiders
b(j betrokken. Geëisoht wordt een looms-
verboogiiirg van 2 mark per uur.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON,
De „Times" zegt dut, ondanks de te
genovergestelde verwachtingen, de baraadi-
slagingen,, welke aan de conferentie te
Washington vooraif gaiain, onverwijld in
Loimden zullen worden gehouden. Het
wedk van het opstellen der agenda is nu
zoo ver gevorderd, dat bet mogelijk Is
niet-foirmieiele besprekingen aan te van
gen. t us sollen de veirtegenwoordiigdie mo
gendheden aangaande de nauwkeurige
vaststelling der te 'bespraken punten.
HET VRE DES VERDRAG TUSSDHEN
DUITSCHLA'ND EN AMERIKA.
De AmerikOinin'sihie regeering beeft stap
pen gedaan om de geallieerde mogend
heden niet-formeel er van in kennis te
stellen, dat er onderhandelingen gaande
zijin over die uitwerking van het vredes
verdrag tussohen Diustsohloind en de Ver-
Stalen. De nadruk wordt gelegd op dien
niet-form celen aard dezer medededlng,
welke als een' daad van hoffelijkheid ge
daan wordt. i
Vóór de publicatie van den tekst van
het Duiltscbe verdrag hadden Amerilkaan-
-sche ambtenaren reden te gcloov-o dat
het verdrag bij die geallieerden niet op
verzet zou stuiten.
GEM. ElfJTElL BlftltiHi»
ZWEN D EL AR IT MET „LIEBES-
GABEN".
Voor de woekerrechtbank le Ber
lijn wordt sedert eenige dagen eerl straf
proces gevoerd tegen d'e Duitsch-Ameri-
kaansohe Virginia Moll, die indertijd we
gens een reusachtige zwendelarij niet
„Liobesg-aben" gearresteerd werd. De be
klaagde bad een „Wirtschaftshilfe, A.me-
rikaansche steun verleening te, Berlijn" ge-
sücht, een onganisalie, die in werkelijikheid
slechts tót dekmantel moet gediend hebben
voor een buitengewóón omvangrijke sluik
handel, die de beklaagde met hulp van
eenige anderen bedreef. Zij moet den in-
voeraulpriteiten van ijiet rijk hebben vóór-
Ónder Valsche Vlag
ft VRIJ NAAR HET DUITSCH,
ÏWEEDE DEEL,
Augusta ging, zonder te antwoorden
naar het raam en keek een wijle zwij
gend naar buiten. J
„Nu?"
„Gij dwingt mij het zij zoo. Wan
neer gij van de groote poort rechtsom
langs de muur van het park gaat, vindt
ofigeveex* in het midden er van een
poortje. Ik zal zorgen, dat het dezen
avond tegen acht uur open is."
Muller knikte. „Goed en dan
„indien u door dit poortje in 't park
kornr, is u in de onmiddellijke nabijheid
van een rietr.- paivtlioen daar wil ik u
wachten,
„Zeer goed. Op slag van acht uur zal
tor plaatse zijn." Buitengewoon te
vreden met den uitslag zijner onder-
tun«tahri g nam Muller afscheid.
Augusu bleef nog eenige minuten on-
beweegfijk aan 't raaro staandan
keerde zij zich om en verliet de kamer.
BapSst, die haar in de vestibule tegen
kwam, keek haar verwonderd na, toen
zij met langzame, loome schreden hem
voorbijging, klaarblijkelijk zonder hem
te zien. Even als in een droom ging zij
de trap op naar haar slaapkamer. Hier
wierp zij zich met een luiden, wanhopi-
gen schreeuw op haar bed en barstte in
een krampachtigen aanval van tranen
uit.
Eindelijk werd zij bedaarderzij
richtte zich op en liet haar blikken lang
zaam over de voorwerpen glijden, die
haar omgaven. Deze weelderige in
richting, de kostbare kleine snuisterijen,
zelfs de kleederen, die zij droeg, behoor
den in werkelijkheid aan de familie
Wallbagen.
Augusta sprong op, al het bloed
scheen plotseling als een gloeiende
stroom naar haar hart te dringen, en zij
had een gevoel, alsof zij moest stikken.
Zij wandelde door de ruime kamer, eerst
met wankelende, langzamerhand ech
ter met vastere schreden altijd haastiger
als door eene onzichtbare macht ge
dreven. In haar binnenste woedde een
storm.
„Die ellendeling knarste zij, ter
wijl zij hare gebalde vuistals krankzin
nig schude. „Maar hét is een leugen, het
kan niet waar zijn Een uur geleden
nog was ik gelukkig, en nu, nunu
is alles uitHoe kan ik mij voortaan
ook maar een oogenblik gelukkig gevoe
len, met dit zwaar van Damocles boven
mijn hoofd, overgeleverd aan een ellen
deling, die in zijn gelddorst geen ontfer
ming kent. Zijn verkwisting zal mij tot
den bedelstaf brengen
„En MaxMaxO hemel, laat
mij sterven Ik kan dit leven niet
langer verdragen..... O, waarom kan
ik niet sterven
Zij bleef staan drukte beide handen
tegen haar kloppende slapen, en keek
met starende oogen in de verte. „Max
Max prevelde zij halfluid.
„Hoe hard, hoe bitter hard ben ik
gestraft voor mijne dwaasheid Hoe
oneindig gelukkig had ik nu kunnen
zijn
Ik heb deze ellende over mij ge
bracht.... Geen hoop, geen hoop!
Voor mij is alles ten einde. Een bedela
res, de weduwe van een bedrieger, van
een moordenaar
Een wilde wanhoop maakte zich
van haar meester haar polsen klopten:.
haar adem joeg. Allerhande gedaanten
kwamen voor haar oogen zij schenen
haar te bespotten en met de vingers op
haar te wijzen de vriendinnen van
Erzenbach, die zij had willen vernede
ren, haar tante, Elfriede, Max.... zij
allen trokken in een wonderlijken op
tocht aan haar voorbij, terwijl zij haar
hoonden en bespotten. En dan zag zij
zich zelf weder, gelijk zij zich eenige
uren geleden in haar eerzuchtige droo-
men had gezien als benijde bezitster
van millioenen, als mi,dde!punt van alle
feesten, ter wijl zij vorstinnen en prinses
sen in de schaduw stelde, en aan haar
zijde als deelgenoot van haar eer, den
man, dien zij beminde en dia nu voor
haar verloren was.
Reeds een geruimen tijd stond Jean-
nette, de Fransche kamenier luisterend
in de belendende kleedkamer.V7at zou
er toch wei. zijn gebeurd? Duidelijk
hoorde zij het onophoudelijk heen en
weerloopen harer mevrouw, en van tijd
tot tijd drong een onverstaanbaar ge
prevel in haar oor. Het was dwaasheid
tc gelooven, dat mevtouw door den
'dood van haar echtgenoot in zulke op
gewondenheid verkped". Jpannette
moest onwillekeurig glimlachen bij die
gedachte zij wist zeer juist welke ge
voelens mevrouw ten opzichte van haar
ouden,knorrigen echtge toot had gekoe-
stérd. Kon die mijnheer, die daar zoo
even bij mevrouw was geweest, er de
oorzaak van zijn Of was mevrouw
misschien ziek Het laatste vermoeden
scheen het waarschijnlijkste, e i na kort
overleg, besloot zij te kloppen en haar.
diensten aan te bieden. Eerst zacht, dan
luider klopte zij, maar zonder het ver
wachte „binnen" te vernemen. Ee
poging om door het sleutelgat te kij.ke
mislukte. Hoofdschudden trok de
kamenier zich terug om met Tem te,
overleggen, wat zij moest doen.
De opgewondenheid van Augusta,
nam van minuut tot minuut toe. Van
het kloppen ra de deur had zij niets ge
hoord. .Zou er dan geen middel zijn om
den dreigenden ondergang af te wenden
Neen.zq was in de macht van dien man,
en niets kon haar uit haar wanhopige
positie redden. Opnieuw het bróód der
ondergeschikten eten, op nieuw verne
derd en vertrapt te worden Liever
sterven
Sterven! Indien hij stierf..hij! Hij
hield van- drinken.,., indien hij zich
dood dro-ik Ee.i o igeluk.. hoe iicnt
kon hem eer. ongeluk treffen Zijn dood
zou haar -redding z».
Zijn dpd Niet ver van het'tui huis,
waar hij haar-z-u verwachte, was eea
dL.,e vijver. L.uien lier i-aviêl eu ver
dronk
Huiverend sloot Augusta de cogen.
Haar koortsig opgewo. oe'verbeeld ,s
kracht too„de haar "den doode.- i
vijand, hoe hij tuimele .d.va j de„ 'over
matig genoten wijn,, aan de ra .d va.i
het water liep, hoe hij la gs de stenen
oe.v,.afgleed, sneller-e snelier -tot hij in
den zwarten .poel verdween. Zn -zag hem
worstelen om zijn leven,-wa honig de
handen uitsteken om hulp te'vèfgeefs
en eindelijk zinken, orn niet Lieer te
voofschijn te komen.
Augusta uitte. een.kreet. van.ontzet
ting zij wilde die verschrikkelijke beel
den van zich afweren, maar hare verbeel
dingskracht .was sterker dan baar wil.
Was Muiier dood of had zij gedroomd?
Neen, hij leefde nog, haar ten ongeluk.
Een-vergiftig insect vertrapt men. Hem
vertrappen, ja, maar hoe? Zou zij 'Het
gelukkig toeval, dat hare verbeeldt g
r.aar had voorgetooverd tot werkelijk
heid maken Wat koil zij doen Ach 1
