"■I „ONS BLAD98
BUITENLAND.
feuilleton
J 2- j Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon REDACTIE
Onder Valsche Vlag
No.
WOFNSDAG U SEPTEMBER 1921
14e JAARGANG
HOQRD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Wuj'ifi ■iiiiniwo—atBm—mii M—Ml a—
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
ADMINISTRATIE No. 433
No. 633
0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
A^fTaÏÏTabönrié's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen Verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 2Q0,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,-
Sfaüdssi in den R.-K« brouwen-
fï®üd.
Te 's-Hertog-einbosch is een vergadering
gehouden van den R.-K. Vrouwenbond,
welke hoofdzakelijk was belegd ter reor
ganisatie van den R.-K. Vrouwenbond.
Ben quaes tie, welke al heel wat slof
heeft doen opwaaien.
Er was actie opgezet tegen de verdeeling
van den bond in groepen.
De oppositie was dan ook voornamelijk
gericht tegen de twee volgende artikelen
van het concept Iluisli. reglement:
1. De R.-K. Vrouwenbond, Afd. 's-Her-
iogenboscb, wordt administratief ingedeeld
in zoovele groepen, als voor de vruchtbare
werking van dien Bond wordt nuttig ge
acht.
Een nieuwe groep wordt eerst als dus
danig erkend, wanneer de oprichting ervan
joor der leden van het Hoofdbestuur is
goedgekeurd.
2. Als groepen worden nu erkend:
Groep A. de R.-K. Organisatie van vrou
wen en meisjes uit den arbeidersstand.
Groep B. de groep, waarvan de kern
wordt gevormd door vrouwen en meisjes
uit den werknemenden middenstand.
Groep G de groep, waarvan de kern
wordt gevormd door vrouwen en meisjes
uit den mdustrieelen en h andel dr ij ven den
middenstand.
Groep D. de overige leden van den R.-K.
Vrouwenbond.
Tegen deze artikelen werd namens vele
leden van den R.-K. Vrouwenbond het
volgende amendement ingediend:
„Alle artikelen en bepalingen aangaand»,
groepen" en „groepsbesturen" te schrap
pen en den R.-K. Vrouwenbond te be
schouwen als één gélieel, zooals tot heden
dus zonder verdeeling in z.g. „groepen".
Eene memorie van toelichting van den
volgenden inhoud vergezelde het amende
ment:
Verdeeling van den R.-K. Vrouwenbond
in groepen achten wij onchristelijk, niet
democratisch en bovendien nadeelig voor
den bond.
Onchrisieïijk, om-dat door de indeeling-
van den bond in groepen deze onvermij
delijk zal worden: Een Rijk, dat in zich
zelve verdeeld is". Wie trekt de juiste
grens tusschen de groepen? IJdelheid,
verwaandheid of h-oogmoed, vnlsche
schaamte zullen een krachtig woord mee
spreken, waardoor afgunst en dergelijke
onchristelijke begrippen zullen binnenslui
pen, om verwarring te brengen en de
Roomsche eenheid te verbreken. Dergelij
ke toestanden zouden in strijd zijn met het
christelijk solidarisme en indirect een na
deel voor onze Roomsche kracht zijn, die
toch voornamelijk gelegen is in onze een
heid.
Niet democratisch: Immers, volgens art.
4 zouden de groepen haar werkzaamheid
bepalen tot het houden van vergaderin
gen, het geven van cursussen en lezingen,
wat met a.w. beteekent: aan de leden ont
wikkeling bijbrengen. Het gaat dus niet
cm vak- of slandsbelangen, het gaat alleen
om dc ontwikkeling der Roomsche vrouw:
ergo, mag er niet over standen of groepen
gesproken worden. Wanneer in zake ont
wikkeling in den Bond behoorlijk „elk
wat wils" geboden wordt, dan nullen allen
tevreden zijn en ieder voor zich die les
sen en lezingen volgen, die voor haar be
vattingsvermogen en persoonlijk inzicht de
juiste zijn.
Hel intellect der vrouwen te willen be
palen naar wat men „stand" noemt, is
een foutieve zienswijze. Het verstand, als
directe gave Gods den mensch in meerdere
oi mindere mate toebedeeld, geeft in on
zen demoeratischen tijd den doorslag. Wat
*lan-d heet, treedt daarbij <«p den acliter-
JAARBEURS TE UTRECHT
Stand der Aon. Lood- en Zink plette rij A. D. Hantenger, Utrecht. Bovenstaande af
beelding stelt voor een kamer, geheel van lood opgetrokken. De geheele meubilec-
ring is uit lood en zink samengesteld. Zelfs de lamp, die op tafel staat, waarvan de
jranjc goed zichtbaar is, bestaat uit looddraden. De vloer bestaat uit blokken lood
in tegélvorm. Het geheel is ontworpen door den architect, den heer De Haas,
directeur der school voor Kunstnijverheid te Utrecht.
grond. En zoo komt het, dat vrouwen van
verschillende „standen" denzelfden aan
leg kunnen hebben en dus niet behooren
gedrongen, te worden in het keurslijf eener
„siandsgroep".
De beste oplossing, om de schakels te
vormen, welke in den Bosschen R.-K.
Vrouwenbond worden gemist, is o.i. de op
richting eener onlwikkelingscommissiie.
Deze kan door het doen houden eener
breede reeks middag- en avondcursussen
alle leden bereiken en aan aller verlangens
tegemoet komen.
De bewering als zouden de vrouwen uit
den industri-eelen, handetd rij ven den en
werknemenden middenstand de groepver-
dceling hebben verlangd, houdt geen
steek. De kwestie alleen is deze: dat het
bewustzijn der vrouwelijke kracht zich pas
hedendaags waarneembaar gaat ont
plooien, wat zeker mede het gevolg is
van het verkregen kiesrecht.
Was dat bewustzijn over de geheele
vrouwelijke linie eerder geopenbaard ge
worden, dan zou de Bond niet slechts
hónderden, doch reeds duizenden leden tel
len uit alle standen.
Nadeelig voor den Bond is die verdee
ling in groepen, omdat al het onchriste
lijke en niet democratische, wat den Bond
door het groepensteïsel aankleeft, de vrou
wen mei ruimere opvattingen afkeerig zal
maken en zoo de uitbouw van den Bond
belemmerd wordt.
oorzichtiglieidshalve hadden de oppo
santen het amendement en de Memorie van
Toelichting voorgelegd aan Mgr. J. Pom
pen, Vicaris-Generaal van het bisdom Den
Bosch, en diens advies ingewonnen.
Ondanks de verdediging van den gees
telijken adviseur en het bestuur aangaan
de het groepensteïsel, dat een unicum is
onder de R.-K. Vrouwenbonden van Ne
derland, bleven de opposanten zich verzet
ten tegen het van elkaar gescheiden zijn
der standen.
Vooral de Memorie van Toelichting
werd krachtig aangevallen, maar ook met
klem verdedigd.
Echter het besluit van Z. D. H. Mgr. A.
F. Diepen, bisschop van 's-Hertogenboscli,
dat de leden van den R.-K. Werklieden-
bond afdeel ing Vrouwen een af deeling moe
ten vormen van den R.-K. Vrouwenbond,
had reeds den Bond in twee groepen ver
deeld en de opposanten wenschten, dat het
nu zoo zou blijven. Doch onvermijdelijk
volgt er uit, dat nu de arbeidende stand
oen afzonderlijke groep vormt, ook ande
re standen, indien dat gewenscht is, om
gnoepeering kunnen vragen. Doch zoolang
Mgr. Diepen nog geen uitspraak gedaan
heeft over de stichting, van groep B en
groep C, wilde de overgroole meerderheid
der vergadering die beide groepen vol
strekt niet inschakelen en viel dan ook het
voorstel van het bestuur, om den bond in
4 groepen te verdeelc*. Wel is de mogelijk
heid geopend, dat later een aantal leden
de vorming eener nieuwe groep kan aan
vragen.
De toestand ia DuitschSand.
De staking te Berlijn.
Even plotseling als de staking van het
technisch en administratief personeel der
electriciteitswerken en gasfabrieken Maan
dag de Berlijnsche bevolking heeft over
vallen, even verrassend snel is zij gelukkig
weer bijgelegd. Dinsdagochtend zouden de
trams weer gewoon rijden, Ook de elec-
triciteits- en gasvoorziening zou weer nor
maal zijn.
Na de bindende verklaringen van den
rijksminister van erbeid, verklaarde de
staking sickling zich bereid de staking on
middellijk op te heiven en begaven twee
enipioyé's zich naar de eleclrisohe cen
trale te Rummelsbu.g om daar opdracht
le geven onmiddellijk Berlijn weer van
stroom te voorzien. Maandagavond zijn
in de bedrijven stemmingen gehouden over
het al of niet aannemen van de uitspraak
van het scheidsgerecht. Van welingelichte
zijde wordt vernomen, dat volgens een op
pervlakkige telling ongeveer drie vijfden
vóór en twee vijfden legen de aanneming
slemden. Met groote waarschijnlijkheid
kan men dus verwachten, dat liet eindre
sultaat een meerderheid voor de aanne
ming za! opleveren. Ook in de kringen van
dc stedelijke ambtelijke kringen meent men
zeker ie zijn van de aanneming van de
uilsipraak.
De schade, die de gemeente door die sla
king van één dag lijdt, wordt op I'/ mil-
lioen mark geschat.
De toestand in München.
In welingelichte parlementaire kringen
te Berlijn neemt men inzake de nog niet
opgehelderde situatie in Miinchen een af
wachtende houding aan. Men is in parle
mentaire kringen van meening, dat de
rijksregeering lot onderhandelen bereid is.
Het altreden van liet geheele Beiersclio
ministerie wordt in toonaangevende par
lementaire- kringen als een zuiver fonncele
daad beschouwd, die gebaseerd is op de
letter var. de Beiersche grondwet. De rijks-
regeering heeft zich in den Maandag ge
houden ministerraad nog niet mot de
Beiersche kwestie bezig gehouden; zij wil
eerst op verdere berichten uit Beieren
wachten. In toonaangevende Beiersche
kringen te Berlijn worden de geruchten
over Pulsch-pogingen van kolonel von
Xylander met beslistheid tegengesproken.
Naar el „Berl. Tag." uit Miinchen ver
neemt, keert de héér von Kahr ter voort
zetting v,'n) zijn vacantie naar Berchtes-
gaden b y it liet is thans aan liet bureau
van den Landdag, om het seniorenconvent
bijeen te roepen, dat dan over de bijeen
komst van den Beierschen Landdag moet
beslissen. Van het opnieuw zenden van een
delegatie naar Berlijn heeft men afgezien.
De democratische en socialistische pers
noemt het aftreden van het kabinet een
succes voor de rechterzijde. Deze heeft er
in de laatste dagen met kracht op aange
stuurd, een crisis voor het geheele ministe
rie te doen ontstaan, indien zij haar te
gen Berlijn gerichte politiek niet in de co
alitie kon doorzeilen. Het aftreden van het
geheele kabinet, zou volgens de meening
van de aanstichters, ongetwijfeld de mo
gelijkheid openen, om niet alleen minister
president von Kahr, maar ook de midden
partij (Duit9ch-nationaien) in de regee-
ringseoalitie te behouden. Opgemerkt moet
worden, dat het afgetreden kabinet de za
ken voorloopig verder behandelt; daardoor
is tenminste tijd gewonnen.
Men meent echter, dat de democraten
in geen geval inet den terugkeer van Von
Kahr en Roth genoegen zullen nemen, en
dat een nieuwe regeeringscoaldtie, bestaan
de uit de Middenpartij (Duitsch-Nationa-
ien), Beiersche Volkspartij (Centrum) en
Boerenbond in nog veel hooger mate dan
de tot nu toe bestaande coalitie van de
scherpe oppositie der linkerzijde verzekerd
Kan zijn. In een te houden coalitie-bespre
king zai omtrent dit standpunt der demo
craten geen twijfel worden gelaten.
De Conferentie te Washington.
Unit Washington wordt gemeld, dial de
Britsdhe ambassade er het departement
van BuiilenJiaadisdhe Zaken van heeft ver
wittigd, dat de Britsdie delegatie ter Was-
llingtonsdu' Conferentie uit ongeveer vijf
tig personen zou bestaan, waarvan waar
schijnlijk zes leiders.
Senator Underwood heeft Harding's udt-
noodtfging om deel uit znatkèn van de Amc-
ri'knaiirsche delegatie Ier Ontwapenings
conferentie aanvaard. Underwood is de
eenige democraat in de dielegatie. Hij ver-
fclaarde diat er ter conferentie van partij
politiek geen sprake kon zijn. De delegatie
was ongetwijfeld voor ontwapening op
..'AAiJBFJJFS JE UTRECHT,
ÏH.IE
0«HDEA(,Bo»HregsWjBEftsw.<Q(.Codol
Stand der Vereeniging ro„r te thet-culltmr in Ned.-lndiê te Amsterdam. Boven
staand is een afbeelding van het thee-salon dezer Vereeniging in het vaste Jaar
beurs-gebouw. Van 25 uur n.m. wordt daar gratis een kopje Java-thee geschonken
en gepresenteerd. Van de thee die in 1920 in ons land gebruikt werd, slaat de Java-
thee met SO pCt. een record, dat elk jaar verbetering belooft.
een schaal, welke wezenlijk effect zou
hebben.
De correspondent van de „Associated
Press" te Tokio verneemt uit China, dat
Japan een verzoenende politiek tegenover
China overweegt door de intrekking van
de bekende eenentwintig eisoben van 1915.
Briand zal, maar uit Parijs wordt ge
seind, naar Washington worden vergezeld
door den minister vam koloniën Sarraut,
cud-gouverneur-generaal van Indo-Chiua,
die daar de kwestie zal ter sprake bren-.
gen van de belangen dezer Framsche be-:
zittingen.
Engeland en Ierland. j
De houding van Sinn Fein.
De correspondent van de „Times" le
Dublin meldt, dat een door Michael Coi-.
lins, den leider der republikeinsohe troe-,
pen, te Rathfarnhaim, in het graafschap
Down, gehouden rede, en een door de
„Local Government Department" van het
Dail Eirearan uitgegeven document bij het
Iersche volk en de Brilsohe regeering d-eni
indruk moeten wekken, dat de bereid
vaardigheid van het Dail om te Inverness
te confereeren, niet in zich sluit de ver-,
zwatkking van ook maaT een van zijn
edsehen of pretenties.
Co.iiins redevoering wiais een aanklacht
tegen de Brilsohe autoriteiten wegens do
beliain deling van geïnterneerde Ieren, die
volgens CotlMns dienden te worden be.
sohouwd óf als politieke gevangenen óf
ais krijgsgevangenen en wier Machten
dienden te worden omdenzodht itoag een
gemengd lichaam van „de EngeistAe en
Iersche regeeringen."
Het door de „Local Government De
partment" uitgegeven document spreekt
van eischen wegens moedwillig gepleegd
onrecht en waarschuwt de Iersche solda
ten, dat zij niet moeten pogen hun eischen
te verhalen op 's Jaunts belastingen, doch
dat uit aangerichte oorlogsschade voort,
spruitende eischen dienen te worden vast.
gesteld tusschen de met elkaar in conflict
zijnde regeeringen bij het einde van de.
vijandelijkheden. Het document eindigt
met den volgenden zin: „Voor het door
die troepen van de Bnitsöhe regeering,
moedwillig gepleegd onrecht is uitsluitend
deze regeering, en niet de plaatselijke ge-;
meensehappeu, verivntwoordelijk, en van;
deze regeering moe, vohlóeKpg worden
gevraagd bij welkin vrede ook, die een
eind niaaJkt aan ouzé worsieJurig. "Sue v -
anlwoordelij.kheid van deze ^rogeering
moet wordien erkend en bililijike schalde,
loossteliumg moet aan hen wien owreolit ii
aangedaan, wordien toegekend."
Het bericht dat het antwoord van SinmÉ
Fein een voorwaarde bevat ten aanzien,
van de trouw aan de Brische Kroon,
wordt volgens de „DaiJy News" door eenl
vooraanstaand Iersoh republikein als een
„slechte voorspelling" verworpen. Hef
blad legt den nadruk op bet verlangen
naar vrede aan beide zijden, hetgeen tot
succes zal leiden.
SEBf. BBfTIML BEStSOlTEMi
CONCENTRATIE VAN ROODE LE
GERS.
De „Daily Tel." verneemt dat de gene
rale staven en regieringen der nieuwe
Baltische staten 'hoe langer hoe ongeruster
worden over de concentratie der roode
legers ten noordwesten zuiden en zuidwes
ten van Pelrograd. Die concentratie houdt
ook, 'behalve groote troepen infanterie,
artillerie en cavalerie, in tanks en zwaar
geschut. Hoewel Tjitejerin in een nota
aan de regeeringen der Baltische staten
deze troepen-cohcenlraties heeft verdedigd!
als defensieve maatregelen, 'beeft 't er den
schijn van, dat hij beweert dat er anti-
sovjet-samenzweringen in die staten plaats
hebben en hij daarom naar een reden
zoekt om daar een inval le k'unnen doen.
Dat geschiedde onlangs reeds in Bessara-
bië. Te Londen acht men den toestand
niet zoo ernstig. In de sovjet-hoofdkwar
tieren is men zenuwachtig en wil men de
troepen verwijderd houden van de onrusti
ge centra. Elke aanval der sovjets op dit
.VRIJ NAAR HET DUITSCH,
TWEEDE DEEL.
„Wat scheelt mevrouw Guthbridge
aan eigenlijk vroeg de c'okter onder
weg. „Die ziekte moet zeer plotseling
zijn gekomen."
De bediende aarzelde
„Nu
„Ja, u moet het toch weten," hernam
ie gevraagde, eenigszins verlegen.
„Sommigen van ons iebbsa gisteren
'biddag reeds bemerkt, dat dat «te-
vrouw er zoo zonderling uitzag en al
lerhande vreemdsoortige dingen deed.
Des avonds laat ontdekte juffrouw
Jeannette de kamenier, weet u, dat
mevrouw was verdwenen. Eerst werd in
t geheele huis naar haar gezocht, en
toen zij nergens was te vinden, in het
park en de belendende ge-Louwen. Te
gen één uur dezen nacht' hebben wij
naar eindelijk gevonden;zij lag bewuste
loos buiten in het natte gras. De huis
houdster en juffrouw Jeannette hebben
haar met veel moeite tot bewustzijn ge-
m" ™aSff se<^ert dien tijd
vroeg de dokter weder, toen
fle bediende zweeg.
„Sedert dien tjjd moet zij kurjnkiznnig
zijn, en n emand kan haar bedaren.
Men was in 't kasteel aangekomen.
Bleek en afg tobd kwam Baptist hen
id; vestibule tegen.
„God zij' dank, dokter, dat u hier is.
Kom maar gauw bij mevrouw. Zij is,
naar het schijnt, krankzinnig geworden.
XXII.
Op het terras van het kasteel Guru-
guh was een kleine groep van gelukkige
menschen vergaderd. Het middelpunt
vormde Elfriede met haar jongsten
spruit, die zoo even tot groot vermaak
zijner moeder en zijner bewonderende
grootmoeders lachte wezenlijk
lachte. Tita, die evenals mevrouw
Rankhorst in 't kasteel woonde, zat
eenige schreden verwijderd in haar
wagentje en keek met vochtig scheme
rende oogen van het vierjarig blondkop
je, dat met zijn prentenboek naast
haar stond, op het lachende, kleine
schepseltje, hetwelk haar ter eere den
naam Josephine droeg.
„Daar komt visite, Elfriede," riep
op dit oogenblik een jeugdige stem, en
een elegante dame, waarin men op het
eerste gezicht nauwelijks de wilde Greta
van voorheen zou herkennen, kwam
met een boek in de hand, langzaam de
tot het terras leidende trappen op.
„Hoe jammer De roode lippen van
Elfriede namen een half lachende, half
knorrige uitdrukking aan, „Wie is het
Ik weet het niet. Zoo even kwam
een rijtuig door de laan dat is alles,
wat ik u kan zeggen."
„Papa Papa riep plotseling de
oudste zoon des huizes, terwijl hij zijn
k rta beentjes in beweging bracht en
d n nomende te gemoet waggelde.
De;e nam hem op zijn schouder en
roeJ den van plezier schreeuwenden
n spartelenden kleinen jongen naar
ijn echtgenoote, die, nadat de eerste
beg oeting was afgeloopen, vader
wa, verscheidene weken afwezig ge
weest natuurlijk niets haastigershad
te doen, dan haren man te vertellen hoe
ief zijn jongste dochter zoo even gela
chen had. Een poging haar deze kunst
nog eens te doen vertoonen, mislukte
echter en had het tegenovergestelde
uitwerksel.
„Jammer zeide Elfriede teleurge
steld. „Ga zitten Max, gij zult wel ver
moeid en hongerig zijn. Hoe komt het,
dat gij nu reeds in plaats van met den
laatsten trein aankomt.
„Ik ben vroeger klaar gekomen, dan
ik dacht. Hoe gaat het Helena Is het
een jongen of een meisje,? Leo telegra
feerde niets dan I „Gelukkige vader."
„Het is een jongen," hernam me
vrouw Walihagen. „Helena is buiten
gewoon wel. Ik ben dezen nacht op
Brennerhof gebleven, omdat zij het
wenschte."
„De moeder van Leo is dus niet geko
men vroeg Mak,
„Neen zij schijnt zich door haren
val toch erger te hebben bezeerd, dan
wij eerst dachten."
„A propos," zeide Elfriede, „gisteren
was mijnheer Weber hier. Hij vertelde
mij, dat mijnheer Gelther een lange reis
heeft ondernomen en niet denkt terug
te komen vóór het volgend jaar."
„Een reis riep Max verrast. „Dan
is het tusschen hem en Constance tot
een verklaring gekomen en zij heeft hem
afgewezen."
Elfriede keek haar echtgenoot met
een beteekenisvollen blik aan. Zij ge
loofde te weten, waarom Constance
tegenover hare vereerders zoo hard
vochtig was.
„Wat zegt mijnheer Weber daarvan?'
vroeg mevrouw Rankhorst.
„Ik geloof, dat hij zich te gelijker tijd
verlicht en teleurgesteld gevoelt. Hij
zou natuurlijk Constance gaarne'als de
gelukkige echtgenoote van een braven
man zien, maar hij vreest ook weer de
scheiding van zijn lievelingsdochter. En
daar mevrouw Ulmach weer getrouwd
is, kan hij haar ook slecht missen."
„Ik heb nog iets nieuws voor u, Max,"
zeide zijn moeder na een kleine pauze.
„Gisteren avond is een brief aangeko
men van Wanda met het bericht harer
verloving. Denk eens, de bruidegom is
een man van ruim vijf en veertig jaar,
die in den oorlog een arm heeft verloren
en buiten zijn pensioen als eerste luite
nant, geen cent bezit. Zij schijnt echter
volkomen gelukkig te zijn."
Max lachte. „Wanda is een origineel
en kon niet anders dan een eigenaardige
keuze doen. Zij is meerderjarigdus
kon Leo, al wilde hij, er niets aan doen.'
„O, Leo vindt hare keuze zeer goed
Hij meent, dat graaf Winterfeld juist
de rechte man voor haar is. Hij kent
hem namelijk van vroeger en spreekt
met de grootste achting van zijn karak
ter."
„Nu, geld heeft zij immers voor hen
beiden. Heeft Hedwig gedurende mijn
afwezigheid niets van zich laten hoo-
ren
„Jawel, zij en haar man hebben bei
den geschreven. De brieven zult gij op
uw schrijftafel vinden," zeide Elfriede.
„Waar zijn zij dan nu
„In Genève. Zij willen daar nog een
paar weken blij vu en dan recht
streeks naar huis faan."
„Ik denk, het wordt ook tijd, dat zij
de terugreis aanvaarden riep Greta.
„Eene huwelijksreis kan toch niet
eeuwig duren."
„Hoe lang denkt gij uit te blijven,
als de beurt eens aan u komt," schertste
Max.
„De beurt zal in het geheel niet aan
mij komen. Mama en ik hebben zoo'n
gezellig leven, dat ik volstrekt geen ver
andering verlang.'
„Misschien zult gij op zekeren dag
nog eens inzien, dat uw tegenwoordig
geluk toch nog voor verhooging vat
baar is," zeide Elfriede, terwijl zij haar
dochtertje aan het hart drukte.
De blikken der echtgenooten ont
moetten elkander in de blijdschap hun
ner harten.Zij waren vervuld van dank
baarheid jegens God, die hen zoo rijke
lijk had gezegend.
En Augusta In een met hooge mu
ren omringden tuin wandelt dag aan
dag een, niettegenstaande hare jeugd,
reeds neergebogen gedaante met sneeuw
witte haren en droevige, meestal in de
leege ruimte starende oogen, rusteloos
heen en weer.
Zelden sj; lekt zij een woord, meestal
bree zij hare dagen in stille mijmering
h'K., Van tijd tot tijd echter schijnt
een onbepaalde herinnering van het ver
leden in haar op te komen dan ver
haast zij haar stappen zij wringt de
handen als in radeloozen angst, en hare
lippen fluisteren altijd dezelfde woor
den „Gods molen maalt langzaam,
maar ontzettend fijn."
Zou het sluimerend verstand vóór
haar dood nog eens in haar ontwaken
Zal haar de genade van een waar be
rouw geschon en worden, alvorens zij
voor den rechterstoel van den eeuwigen
God moet verschijnen Wie weet het
Zij heeft zwaar gezondigd, maar zij boet
oc-V zwaar enGod is barmhartig.
(Einde.)
