Alkmaar's M©e;
BUITENLAND.
33
©NS BLA D33
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
AgrPalle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen Jot een bedrag van f 500,—, f 400—f 200,—, f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,-
Indische Kroniek.
xv-
GEM. BUiTENL. B1IROTE&
Bhiiienlandsch fhsuws,
FEUILLË
DE VfOOL.
No. 284
VRIJDAG 16 SbPi'ÊMBER 1921
14e JAARGANG
6
-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
m ir-nii* i
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
...f2.—
f 2 85
0 60 f hooger.
633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regelt 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Daar is in Indië over het ontreden der
„politie" heel vaak spottend l proken.
En inderdaad zijn de verrichtingen van
de dienaren van den H. Hermandad' zoo
wel in dc stad en op het platteland, of
om op zrn Indisch te spreken in de bin
nenlanden niet immer zoodanig geweest,
dat het nret immer gemakkelijk viel daar
over met lof te spreken.
En toeh, de veiligheid van persoon en
godderen behoort zeker tot de zaken, waar
voor in de allereerste plaats gezorgd moet
worden. Er zijn zelfs op Java enkele
slreken, waar de onveiligheid een ernstig
^letsel is voor de economische opheffing
weinig-bezittende inlandsche bevol
king; het heeft weinig zin om tot spaar
zaamheid op tèT'wekken, indien er vrijwel
geen waarborg "^gegeven kan worden, dat
he» opgespaarde den bezitter niet wordt
ontstolen.
Hoe van de te velde staande gewassen
somtijds groote oppervlakten werden leeg
geroofd, zouden zoowel de Europeesclie
cuultuurondememing-leiders als de inland
sche landbouwers ongeloofelijke voorbeel
den kunnen verhalen.
Het is nog pas enkele jaren geleden, dat
de hoofd-ambtenaar belast met de reorga
nisatie der veldpolitie door den admini
strateur van een der suikerondernemingen
werd rondgeleid langs riet-aanpiantingen,
die door plundering de helft van hun ge
was verloren hadden. En daar de eerste
daarvan weinig verwondering toonde,
merkte de administrateur op: „U schijnt
dat niet zoo heel erg te vinden?" Waarop
hij antwoord ontving: „Neen, want we
hebben cassave-velden gezien, waar slechts
enkele plantjes waren overgelaten."
Dergelijke voorvallen typeeren de treu
rige toestanden.
Doch zeker mag en moet daarbij in aan
merking genomen worden, dat de taak
der politie-leiders een buitengewoon zware
is Men denke eens aan de ontzaggelijke
uitgestrektheden, die moeten worden be
waakt, waar des nachts de alles omvat
tende duisternis op velden en wegen en in
dorpen ternauwernood wordt doorbroken
door enkele olie- of petroleum-Iampjes,
■binnenshuis opgestoken; men zou zich
wellicht verwonderen, dat diefstal er niet
nog grootér buit neemt.
Uit het „Koloniaal Verslag" van 1920
licht ik een enkele passage die een kijkje
geeft op het vele wat in de bewaking van
personen en goederen ontbreekt:
„De klachten over de onveiligheid en de
brutaliteit der slechte elementen onder de
bevolking worden steeds talrijker en lui
der. De ter verzekering van orde en veilig
heid ten dienste staande middelen zijn ver
ouderd en niet langer toereikend om onder
de veranderde omstandigheden de veilig
heid te waarborgen.
„De dessapolitie is een instituut dat als
verdienste een element van gemoedelijk
heid bevat, maar dat voor het overige
slechts weinig vertoont van de deugden,
die een politiecorps sieren. Zij is slecht
uitgerust, slecht bewapend, weinig ge
controleerd, ongedisciplineerd, uit de be
volking-zelve der dessa gerecruteerd en
daardoor veelal mee- belanghebbendein
elk geval belangstellende in kuiperijendie
juist moeten worden ontward om een zaal<
tot klaarheid te brengen.
„De besluurspolitie is te weinig politio
neel geschoold, om als orgaan ster hand
having van rust en veiligheid de beteeke-
nis te kunnen hebben die zij zou moeten
bezitten. Noch de dessa- noch de be
sluurspolitie is dan oo-k als middel ter
handhaving en tot net doen eerbiedigen
van gezag en prestige van het bestuur
van beteekenis.
„Het voornaamste bezwaar evenwel is,
dat de dessa- zoowel als de besluurspolitie
'berekend is op het bewaren van orde en
lust binnen de grenzen van een betrekke
lijk klein res>ort. Of, en in welke mate, de
veiligheid daarbuiten te wensclien laat,
behoort niet tol haar zorgen.
Het gevolg hiervan is, dat door activiteit
harerzijds het kwaad veeleer met meer of
minder snelheid verplaatst dan uitgeroeid
oi onderdrukt wordt; en dat de bestuurs
ambtenaar, wien het gelukt zijn ressort
schoon" te houden, hierdoor niet altijd
bijdraagt tot verhoogen van de veiligheid
cp geheel Java."
b moik!e van den „verslaggever" doel
de Regeering hier wel heelc krasse dingen
zeggen over eigen tekortkomingen. Even
wel, laat ik dit duidelijk er bij zeggen, zij
dienen als argumentatie yoor de plannen
tol krachtige versterking der politiemacht.
Na er- op gewezen te hebben, dat „waar
met tfracht opgetreden of de veiligheid in
een gebied van groote uitgestrektheid ver
zekerd moest worden, een beroep werd
gedaan op de gewapende politie of het le
ger", die beiden toch een andere laak
hebben, geeft de Regeering in het „Kolo
niaal Verslag over 1920" een uiteenzet
ting van de plannen tot stichting van een
talrijk en goed toegerust corps veldpolitie.
Om deze te behoeden voor een „gemoede
lijke gemeenzaamheid" met de bevolking
wordt zij in kazernes gelegerd en op de
verschillende plaatsen samengesteld
uit mannen niet afkomstig uit de stre
ken, waar zij moeten ageeren.
De Regeering is dus voornemens te doen
wat zij kan om aan de groote onveilig
heid een einde te maken, doch een zeer
groote moeilijkheid, die het welslagen ha-
rer plannen in den weg zal staan, is de
aanwerving van geschikt personeel. Om in
voldoend aantal bruikbare mannen voor
de politie te vinden was reeds bij de ge
ringe uitgebreidheid van het vroegere po-
litei-corps een onmogelijkheid.
Dat de leiding geheel berust bij Euro
peanen vermag patuurlijk de gehalte
van het lagere personeel niet le verbefe
ren.
Een frappant staaltje van deze laatste
„betrouwbaarheid" las ik in een der laalst
hier ontvangen nummers van de „Loco
motief".
Dc historie, daarin vermeld, is inder
daad vermakelijk, en mogelijk, hoewel ik
den Hollandschen lezer van te voren «waar
schuwen wil om daarin niet een algeineenc
karakteristiek te zien van het geheele po
litiecorps.
In een der hoofdplaatsen van Java was
er onder leiding van een Europeesch po
litieman een inval gedaan in een dobbel
huis. Hoewel het niet gelukte de aanwezige
dobbelaars te vatten, moesten deze toch
hun speelgeld in handen der politie laten.-
Een bedrag van 90 werd in beslag, geno
men en bij den landrechter ten bewijze
gedeponeerd.
3 overval was dus goed geslaagd.
Zoo gced geslaagd, dat enkele Inlandsfche
pelitie-mannen, die daaraan .hadden deel
genomen, op het lumineuze idee kwamen
om ten eigen bate een dergelijken overval
te arrangeeren.
Een hunner wist van het bestaan van
een dergelijk dobbelhuis en nadat zij tot
meerder machtsvertoon zich hadden voor
zien van de revolver van den wachtscom-
mandant, werd de inval in het speelhuis
geheel „en règle" uitgevoerd. Aan de drie
listige veiligheidsbewaarders viel een be
drag van f 150 in handen.
Doch deze slim bedachte Köpenickira-
de kreeg een onverwacht besluit.
Het gevie! namelijk, dat de recherche
zelf reeds eenige dagen deze speel-gele-
genlieid aan het bespionneeren was, en
zoo liepen de drie helden bij het verlaten
van het geplunderde huis regelrecht in de
armen van hun collega's, die onder de be
velen stonden .van een Europeesch politie-
opziener.
Deze bracht hen op naar de naastbij ge
legen po li tie-post.
De aanwezige post-commandant vond-
het een ongewoon geval, peinsde diep, en.
gaf de drie booswichten het bevel zich te
begeven naar den sectie-commandant.
Doch vermits hij vergat deze politie
dienaren" onder £>olilie-geleide te stellen,
wacht de sectie-commandant nu nog op
hen.
Tja, in Indië zijn er minder dwazen dan
men dwazelijk. neemt; al blijft het moeilijk
een goede politie te verkrijgen.
S.
De moord op Erzberger.
In München zijn in de zaak-Erzberger
weer drie personen gearresteerd, zoodat
het aantal arrestanten thans tot tien is ge
stegen. De nu in hechtenis genomen be-
hooren tot dezelfde kringen als de overi
gen. Naar de méèning van het O.M. in
Beieren zal het aantal arrestaties in Miin-
éhen hiermede waarschijnlijk zijn afgeslo
ten.
Afgevaardigde dr. Heim maakt zelf aan
de geruchten omtrent zijn betrekkingen
tot de heide moordenaars van Erzberger
een einde, doordat liij mededeelt, dat hij
behalve Schuiz en Tillcssen nog twee ande
re hem aanbevolen officieren van de des
tijds ontbonden marinebrigade-Ehrhardt
hij de „Landwirtschaftliche Zenlraïe Ge-
nossenschaft" van de Beiersche Boerenver-
eeniging in Regensburg als volontairs heeft
ondergebracht.
Schuiz had als vrijwilliger aan den oor
log deelgenomen en was daar officier ge
worden; hij is tweemaal gewond en heeft
als lid van de sloruj-compagnie II van de
marine-brigade aan de gevechten in Ber
lijn, München en Opper-Siiezië deelgeno
men. Tillcssen was luitenant ter zée, ge
raakte bij Scapa Flow in Engeische ge
vangenschap en nam, daaruit ontslagen,
midden Maart 1920 in de marine-brigade
Ehrhardt dienst. Te zaïnen maakfen beiden
van 1920 tot midden April 1921 hun op
leidingsjaar bij de „Landwirtschaftliche
Genossenschaft" door en verhuisden daar
na naar München, dus sedert het begin van
het jaar heeft dr. Heim hen uit het oog
verloren. Andere persoonlijke of maat
schappelijke belrekkingen heeft dr. Heim
met de volontairs niet onderhouden. Zij
werden hem als plichtsgetrouwe en be
scheiden menschen afgeschilderd, die ijve-
rig hun best deden zich in hun nieuw be
roep in te leven.
De kwestie in Beieren.
Inlanclsch dorp.
Cursiveering van mij S.
Meer en meer blijkt, dat de lieer von
Kahr, de minister-president, niet zal- terug-
ke-eren. Dal ziet men langzamerhand in
4e met hem in. relatie slaande kringen
thans ook in. Karakteristiek is in verband
hiermede de uitlating van de officieuse
„Bayrische Staatszet hing", die schrijft:
„Het valt niet te ontkennen, dat er stroo
mingen beslaan in den boezem der coa-
liie, die er op aansturen, dat de minister
s-president niet opnieuw za) worden be
noemd, en bet schijnt alsof deze slroo-
mingen zeer sterk zijn. Toch zou het voor
barig zijn, zegt hét blad, daaruit conclu
sies te trekken, zooals hier en daar reeds
wordt gedaan.
Karakteristiek is verder, dat ook de
„Muncli. N. Nachr." haar lot nu toe in
acht genomen terughouding opgeeft en
sterker dan lot nu toe in het algemeen
gedaan is, tegen rechts stelling neemt. Het
dient te worden afgewacht, of de Beier
sche Duilsch-nal'ionalen dezelfde conse
quenties uit de situatie zullen trekken als
de heer von ICahr. Het zou echter niet
te verwonderen zijn, indien de Duilsch-
nationalen zelfs thans nog 'n poging zou
den d-oen ohi onder opoffering van den
minister van justitie Roth in de coalitie
te blijven. Dat hun dit gelukken -zou,
schijnt met het oog op de stemming van
de laatste dagen uitgesloten.
De Beiersche Landdag zal waarschijn
lijk tegen Woensdag 21 September wor
den bijeengeroepen, 0111 den nieuwen mi
nister-president te verkiezen. In de
Woensdag gehouden zitting van de Land
dag-commissie las de voorzitev 't schrij
ven van den minisler-president von Kahr
voor, waarin het aftreden van het ge
heele ministerie wordt medegedeeld. Dc
afgevaardigde Held protesteerde legen
de- bewering, dat hij den min is Ier-presi
dent ten val had gebracht, en betoogde,
dat hij in alle belangrijke kwesties hel
met den heer von Kahr eens was ge
weest. Ilij wees nogmaals met nadruk de
bewering van de hand, dat hij den lieer
van Kahr ten val had gebracht om zelf
diens opvolger te wonden. Na de revolutie
had-hij me er, dan eens gelegenheid gehad
minister te wórden, dooli hij had tel
kens uil prinefpe bedankt. Dc meerder
heids-socialist Timm sprak de overtui
ging "uit, dat Held bij de jongste beslis
singen uil zuiver zakelijke overwegingen
bad gehandeld, en verklaarde, dat hij
(fe aanvallen op hem betreurenswaardig
en beschamend achtte en als een tecken
beschouwde van de lage trap, waarop de-
Duitsehe politiek slaat.
Duitschland en Amerika.
De „Framkf. Zlg." meldt, dat verschil-
lende lezers in.de Ve.reenigde Stalen na
drukkelijk de aandacht vestigen op een
brief, onlangs in de „New- York Times*"
Verschenen, waaraan gewicht wordt- ge-^
hecht.
In dien brief wordt o.a. hel volgende
gezegd:
Het Duilsehe volk moet vooral goed be
grijpen, dat Amerika zal wensclien een
ander soort vertegenwoordigers va-n de
vroegere vijandelijke landen in dip] oma-
tiek'en en consukiiren dienst te zien ver
schijnen. De beste vertegenwoordigers, die
Duitschland naar de Nieuwe Wereld kan
.zenden oni bij le dragen tot het herstel der
wederzijdsche vriendschappelijke betrek
kingen, moeten oprechte democraten zijn,
werkelijke vertegenwoordigers van het
DuitscHe volk, mannen van wetenschap,
kunst en cultuur, vooral ook mannen met
een internationalen gezichtskring, welken
zij gekregen hebben door studie en nauw
keurige kennis van de psychologie en de
idealen van die naties, waarmede Duitsch
land weder hartelijke betrekkingen wil
aanknoopen.
De „Frabkf. Zlg." acht deze vermaning
van den Amerikaanscihen schrijver inder
daad van- het grootste gewicht en eischt
van hel ministerie van buitenlandsehe
zaken te Berlijn behartiging van dien
wensch. Dc a s. benoemingen voor den
diploma heken en consulfliren dienst in
Amerika zal een de belangrijkste maatre
gelen zijn, welke' dal departement t
nemen heeft. Hel zal niet alleen zaak
zijn een g'eschikien ambassadeur le vin
den, maar ook om hem geschikt personeel
toe te voegen, terwijl van niet minder
beteékenis de keuze der consuls zat zijn.
Be toestand in Ierland.
Een deputatie uit Londonderry.
Een deputatie, gevormd door vijf leden
van den gemeenteraad van Londonderry
heeft De Valera bezocht en hem medege
deeld dal de meerderheid der burgers van
Londonderry gekant is legen de verdeeli.ng
van Ierland en dat de,stad zicli volkomen
schaart aan de zijde van hen, die een ver
deeling van Ierland willen tegenwerken.
De Valera verklaarde dat de Dail Eireann
zeker rekening zal houden mei de po
sitie van Londonderry, even goed als hij
de belangen van andere deelen van Ulster
in het oog zal houden bij de verder te
voeren onderhandelingen.
Het antwoord van Sinn Fein wordt
niet vóór Zaterdag verwacht.
De staking in Noord-Frankrijk.
Het „Journal" geeft de volgende uiteen
zetting van het standpunt van werkgevers
en werknemers in de textielindustrie. Naar
men weet heeft de slaking in dezen lak
van nijverheid tot de algemeene slaking
in Roubaix en Tourcoing geleid.
De werkgevers hebben in 1919 en 1920
een periode van grooten voorspoed be
reikt. Zij ontrukten elkaar de arbeiders en
betaalden hooge loonen. Toen kwamen de
crisis en de concurrentie der andere lex-
tiel-ceutra, zooals de weer Fransoh ge
worden Elzas. De bestellingen werden
schaarscher. De arbeiders werkten gemid
deld niet meer dan 24 a 30 uur per week.
De werkgevers redeneerden loen aldus, dat
de Iconen te zeer drukten op de productie
kosten en hun beletten te concurreeren.
Daarom ach Hen zij het in liet belang der
industrie de loonen le veriagen en wel met
20 centimes per uur.
Daartegen voeren d'e. werknemers arm,
Wat is s
baron van Voorst tot Voorst, voorzitter
van den A B. T. B, en lid van Ged. Sta
ten van Gelderland, die het eerst in aan
merking kpmt ter vervulling van .de vaca
ture-de Wijkejrslooth de Weerdësteijn,
voorne'voor 't Kamerlidmaatschap
te bed a a,ven.
De tweede plaatsvervanger is do' beer
H. Th. Hoogvekb
Voorzitter Eerste Kamer. Tót voor
zitter van de Eerste Kanïer der' Slafcen-
Generaal over het zittingjaar 1921—1922
is door de Koningin wederom benoemd
de heer J. J. G. baron van Voorst tol
Voorst.
VAN HET HOF.
Naar wij vernemen is de Koninklijke
Familie voornemens om, na het bezoek
aan Zeeland, n*og eenogen tijd intrek te
nemen' in "t landhuis de Ruigenliock on
der Seheveningen.
dat o.a. in Gent en Verviers de w eik gevers
terug zijn gekomen op htm besluit om de
loonen le verlagen wegens de toenemende
duurte ten gevolge van dë droogte. Ook
beroepen zij er zich op, dat nien hun een
loonsverhooging wil onthouden, weilke hun
verleden jaar werd toegekend ingevolge
arbitrale uitspraak van -den mi hi ster van
arbeid Jourdaiii.
De werkgevers beloogen. dat dóe ver-
hoögiiig gestort wordt in de kassen voor
den gezinsbijslag. Zij willen niet recht
streeks met de delegatie uit dé arbeiders
onderhandelen, oni dat sómmige leden
daarvan' eenige industrieëlèn -van Roubaix
en Tourcoing hebben bëleedógd.
Bij" hun onderhoud met den minister
van arbeid hebben de* werkgevers .zich
erop beroepen, dat de loonen ïn Roubaix
en Tourcoing hooger zijn dan gerechtvaar
digd wordt door de cijfers, vastgesteld
door de commissie in zake de kosten van
levensonderhoud in het Noorden.
DE PARIJSCHE RATTENJAQHT.
Dinsdag; aiduS meldt de ,!N.R.Ct." was
het een jaar geleden,-dat te Parijs dë jacht
op "dë' ratten begon, naar aanleiding van
een paar gevallen vaii pest, welke zich in
de hoofdstad hadden verged aan. Een
week lang was de ratten jacht de meest ge
liefkoosde sport, maar toen de pest*gewc-
ken was, bleek de animo voor deze wrëede
liefhebberij meteen dood te zijn.Alleen
enkele „broodjagers" bleven zich op de
jacht toeleggen, daar zij voor elk'e rat
vijf stuivers kregen. Zij hebben in het af-
gèloopen jaar 570.114 ratten gedoöd, wat
de stad, w<dke behalve de vijl" 'stuivers aan
dien jager, ook den vuilnisman, die met
de inzameling belast is een stuiver geeft
per rat, 171.034 fr. 20 gekost heeft. Dat
is niet veel, zegt Paul Gordcaux in de
„Echo de-Paris", aangezien de ratten zich
een twd/JigrrraaT's jaars voortplanten en
dit half millioen dus millioenen ratten
vertegenwoordigt, waarvan de stad bevrijd
is. Er blijven er echter nog - de statis
tici welen alles 6 millioen over. Geluk
kig verscheuren dc ratten elkaar (en nog
wel zonder dat het de slad zes stuivers' vervolgens voorstellen vcor rcore.ni-
salie té doen en met name c-jar-..-.] te be
antwoorden de vraag, in hóevërrè het
DE WERK LOOZENj-UITKEERINGEN
DER GEMEENTEN.
De .voorwaarde vöor Rijkssteun.
Wanneer de gemeentebes luren aan het
Rijk vragen om exlra-steiin in de kosten
van ondersteuning aan werklooze arbei
ders, adviseeren Ged. Stalen, van een en
kele provincie ongunstig, zoo zij van oor
deel zijn, dat het bestuur van de betrok
ken gemeente niet altijd zuinig genoeg is.
Blijkens een circulaire aan Ged. Staten
acht de minister dit standpunt juist.
De min. zal hel dan ook op prijs stel
len, als de colleges'van Ged. Staten
voortaan bij hun adviezen wilden doen
weten, of, naar I11111 opvatting, het be
stuur der betrokken gemeente in de laat
ste jaren een gepaste zuinigheid al dan
niet in acht heeft genomen.
Commissie betreffende de landsgebouu)en
De Mi n is ter van Wa Iers! aat liéeft gis
teren £einstc!!?cr'l een commissie, die het
volgende moét doen: zkJi cp de hoogte
stéllen van de wijze, v. aarep de dienst
dor Landsgobouwen l'.aus w::'Vt, van -de
bezwaren, welke a,%n dcrè- \v'.'zë van wer
ken moei.:i z"a verhoud n, teneinde
per staart kost). De rattenïijfcën zijn ver
brand iii de gemeentelijke vuilverbran
dingsinrichting, welke meststoffen en
nfetselsteenen uit het huisvuil maakt, zoo
dat 7)j nu helpen het koren in Beauce te
laten groeiep of den een of anderen armen
drommel in het verwoeste gebied tot schut
zijn.
Sluiting St aten-Gene raai. Bij K. R.
is bepaald, dat de tegenwoordige zitting
der Slaten-Geneaal zal worden gesloten
op Zaterdag 17 September 1921, des na
middags te drie uur en d-at de Minister
van Binnenlandsclie Zaken wordt ge
machtigd om alsdan in een vereen'gde
vergadering der beide Kamers de zitting
in naam der Koningin te sluilep.
DE MANUFACTURENHANDEL.
Onder bovenstaand en titel verscheen
het eerste nummer van het officieel or
gaan van den Ned. R.K. Bond van Han
delaren in Manufacturen en aanverwan
te vakken. Het blad ziet er in zijn licht
bruinen omslag goed uit. en wordt uil-
gegeven door de N. V. v.li. de Erven H.
van Munster en Zoon te Amsterdam.
VACATURE TWEEDE KAMER.
Naar de Msb. verneemt, is de heer L.
wenschelijk isen bij bevestigende be
antwoording, op welke wijze particu
liere architecten te doen deelnemen aan
het tot standkomen van belangrijke rijks
gebouwen.
Derde binilenschcepvaart-congres. Te
Rotterdam wordt 28 en 29 September het
derde B'mnensoheepvaart-Congres gehou
den. Verschillende prac-adviczen zullen
worden behandeld.
Iiulpverleening priesters. Bij het
Prieslercomité tot hulpverleening aan de
Geestelijkheid v.:a Oc henrijk en tippigarik.
(Zwijsenstrc: t 5 T'-Iburg), is ingekönipn
van 1 tot en niet Tl Argustus 1921:
f 3.976.30; Kr. 39.093; R.M. 150.—;
Vorige opgave bedroeg 16.688:81^;
Kr. 169.711.70; R.M. 8.355-45; Frs. 25.—.
Zoodat in totaal is ingekomen:
20.655.14 Kr. 208.804.70; R.M. 8.5'"5.I5
Frs. 25.
Zware vrachten op wegen.
Het bestuur van de Vereeniging van
Noord-Hollarrl'sehe Waterschappen hc >it
aan Gedeputeerde Staten van Nöor<l-Ii<
land verzocht le bevorderen, dac spoedig 01
het reglement op dc wego.: >,or
den opgenomen, waardoor de -n
daarin gelegen kunstwerken wor_.
vciligd legen verdere vernieling ten g oi-
r; M
V I
Roman door MYRTLE REED.
IVertaald uit het Engelsch door Hen-
riëtte v. d. Waarden.
Het vuur smeulde, Iris boog zich en
legde een blok op de gloeiende asch.
Hét vatte spoedig vuur en weer werd de
kamer tooverachtig verlicht
„Zing wat kindje," zei tante Peace
droomerig, maar Iris mompelde iets
tegen.
Kunt u zingen, miss Temple
vroeg Irving beleefd.
Neen, antwoordde ze, maar het is
veel waard, dat ik wéét dat ik het niet
kan, maar tante Peace hoort mij echter
graag.
.Wij zouden u oo'k zoo graag eens
hooren zingen, zei mevrouw Irving,
CP zulk een innemenden tpon, 'dat ze
moeilijk kon weigeren.
Heel verlegen ging ze naar de piano,
die in de aangrenzende kamer stond,
en sloeg een paar tonen aan. Het instru
ment was oud en versleten, maar de
Hank was nog mooi. Iris begon weife-
■®nd, maar vergat spoedig haar toehoor
ders en zong een ouderwetsch liedje. Ze
"■ad een diepe alt, vol en trillend, maar
wigeschoold. Toch kon men bemerken
,dat ze volgens een goede methode stu-
aeeruë.
Nog vóór ze geëindigd hsd, stond
Irving naast haar met zijn elleboog op
de piano leunend.
Toen de laatste toon weggesmolten
was, vroeg hij
Van wien hebt u les gehad
Van Herr Kaufmann-, antwoordde
ze beschVoomd.
ik dacht dat hij vioolleeraar was
Dat is hij ook.
Hoe kan hij dan zangles geven
Hij geeft geen zangles.
Irving vroeg niets meer Miss Tem
ple voelde wel, dat ze kortaf geweest
was en haastte zich het goed te maken.
Ik bedoel, legde ze uit, dat ik zijn
eenige leerling ben. Lang geleden heb ik
|es gehad van een dame, 'die den zomer
hier door kwam brengen, en na dien
tijd heeft hij me altijd geholpen. Dat
is alles. Hij zegt, dat het er niet op aan
komt of iemand stem heeft of niet als
ze een hart hebben kan hij ze leeren
zingen.
Speelt u veel
Jatamelijk. Ik accompagneer
hem soms,
Wilt u dan ook met mij spelen
Misschien.
Wanneer?.... Morgen?
Ik zal nog wel eens zien, lachte Iris
U lijkt wel een advocaat, in plaats van
een violist. Ik heb een gevoel alsof ik
een verhoor onderga.
Mijn vader was advocaat, dat .heb
ik misschien van hèm.
Iris had een vraag op de lippen,waar
hieiu 2ê liU
Hij is dood, ging hij vOCft, 2Jsöf
hij haar onuitgesproken vraag beant
wo.ordde. Hij stierf, toen ik ongeveer
vijf jaar was, en ik kan hem mij slechts
vaag herinneren.
Ik herinner mij mijn vader, noch
mijn_jnped£l. zeide zij. Ik had een erg
ongelukkige jeugd, en als ik denk aan
wat ik toen doormaakte, ril ik nog.
Juist toen het op zijn ergst was, toen
ik onmogelijk méér kon verdragen, ver
scheen tante Peace. Ze nam mij aan
en sinds dien tijd ben ik gelukkig ge
weest, behalve als ik denk aan de ellen
de, die ik niet vergeten kan.
Eigenlijk is ze dus uw tante niet
Neen,.volgens de wet ben ik haar
dochter, maar al kon ik het, ze zou niet
willen, dat ik haar moeder noemde.
In de andere kamer bepaalde het ge
sprek zich tot korte zinnetjes, aange
vuld door een prettige stilte. Iris kwam
terug, en mevrouw Irving dankte haar
voor haar zang.
Dank u voor uw aandacht, ant
woordde Iris hé tante Peace, u knikke
bolt
Ja, kindje, is het al laat
Bij tienen tante.
Op haar voorname manier wenschte
miss Field haar gasten wel te rusten.
Iris stak een kaars aan. en volgde haar
op de breede wenteltrap. Het was een
bekoorlijk gezicht.... het kaarslicht
weefde een stralenkrans om het witte
haar der oude dame in haar slepende
japon, <ïr, het nt5i?ie achter haar keek
lachend over de leuning en wuifde
vriendelijk tot afscheid.
Lynn, die dol op zijn moeder was,
vond dat zijn moeder er buitengewoon
bekoorlijk uit zag, met den rossen schijn
van het vuur op haar gelaat. Hij hield
van het donkere haar, dat op haar laag
voorhoofd viel, van haar mooie, zach
te huid en de geheimzinnige diepten
van haar oogen..Zoolaffg hij zich herin
neren kon, droeg ze zwart, met zacht
wit plooisel aan den hals en om de pol
sen.
Het is tijd, voor onze wandeling,
zeide hij.
Vanavond niet, mijn jongen, ik ben
moe.
Dat komt er niets op aan, u moet be-'
weging hebben.
Het is heusch te vochtig bui-ten.
Lynn was al uit het gehoor, op zoek
naar haar mantel. Hij sloeg geen acht
op haar tegenwerpingen, hielp haar met
haar overschoenen, en vóór ze 't wist
stond ze buiten in den Aprilnacht en
voelde zich weldadig aangedaan door
zijn rustige beslistheid.
De storm was gaan liggen en de om
sluierde maan teekende zilveren randen
om de wolken.
Een bescheiden sterretje gluurde
hier en daar voorzichtig door het zacht-1 bloemen, die het beekje omzoomde::,
gordijn der wolken alleen de poolster J Lynn schrikte haat op uit haar ge
schitterde onafgebroken als
lige bz-k. Ds lucht was geurig van den
rè*gen, die haar gedrenkt had, er vielen
nog druppels van de boomen die zacht
op den grond neertikten.
Ze liepen het met olmenboomen om
zoomde pad af, de jongen vond het
heerlijk de onbekende plaats te verken
nen bij zijn moeder wisselden vreugde
en leed elkander af, nu zij in haar ge
boorteplaats was teruggekeerd.
Gelukkig zij, wier wonden door den
tijd, den grooten heeler worden ver
zacht. Als men dan op zijn herinnerin
gen terugkomt, gelijkt de ontstuimig-
voortstuwende rivier, een rustig beekje,
het groote, eenzame woud, maar een
boschje te midden van lachende velden,
en de uitgestrekte prairiën slechts een
dor plekje te midden eener oase.
Toentij daar samen op de brug ston-
den en het ruischende water beschouw
den, voelde Margaret, dat het riviertje
zijne bekoorlijkheid voor haar verloren
had en ze zuchtte. Het kind, dat zoo
vaak aan zijn oevers gespeeld had, was
eene vrouw geworden, waar het leven
zijn stempel op had gedrukt en het te
vens verrijkt met zijne diepste aandoe
ningen maar het riviertje was onver
anderd gebleven. Door alle tijden heen
zou het hetzelfde zijn, gevoed door on
zichtbare bronnen, terwijl geslacht na
geslacht zou vergaan, zooals de lente-
dachten.
Wat zou ik het prettig vinden, U
als kind gekend te hebben, Moeder, zei
hij.
Waarom
Omdat ik er zeker van ben, dat het
verrukkelijk' moet zijn.geweest, met-u
te spelen. U zou me geholpen hebben,
die aardige zandpuddinktjes te maken.
We hebben ze dikwijls samen ge
maakt, maar jij wa drie, en ik vijf en
twintig. Ik herinner me, dat k me
vreeselijk schaamde, als je vader mij
betrapte.
Heb ik zijn karakter
Deze vraag had hij al vaak gedaan, en
haar antwoord was teeds het zelfde
geweest. Ja, je heet heel veel van hem.
Hij was een edel mensch, Lynn.
Lijk ik op hem
Ja, behalve je oogen.
Hebt u Herr Kaufmann gekend,
toen u hier woonde
Ja, van aanzien.
Hij keek haar strak aan, maar on
danks de duisternis, had ze haar ge
zicht afgewend.
We zagen hem dikwijls p straat,
ging ze voort op veranderden toon. Hij
was stuent en scheen weing menschen
te kennen. Hij zou ich mij niet herinne-~
ren.
(Wordt vervolgd.)
