1
f
DE TROONREDE.
BUITENLAND
lin 6sn gsdeelte
jingisfi
1 Markt
Bureau: HOF 6, ALKMAAR.
o,—.
Weer een kink in de kabe!
GEÜ. iUSTEHL BERIGSHlTEfh
DE VIOOL
■Jöijj
|lNG-,! ®Tlg[ r-p
Minister var
an op nonactivii
|ep, van Eet wa
■met ingang, vatj
.ven dienst her
eg. infanterie.
Een, wordt ge<
plaatst bij den
lAN TRIJNTJE,
oOER.
het slachtoffer
moordaanslag.
Ijf, Mej. Trijntje
Is vooruitgaan-
ren keert lang-
i Stand
Madïiel, z. v,
linen en Jantje
eren. Willeiniha
an Stuijvenberg
'vuiji. Hendrikus
Boom en Geer-
Adrianus Wei-
Geels.
DE TROON-
plechliglreid van
Jerde.1 op enkele
waar da slaat
a mannen cn
u.ian niet op-
enendael moet
|)iitBlooie$®igeat-
oulstond ei
Koningin ®j
en een can-
It de troonrede,
een geroep
moet vrij
bn onmiddellijk
[nifeslaiilen, een
Jiwen, 0R1 ze op
Inen bezig was
preu weerklonk
Ig een nieuw ge
lige verwarring;
Liniaal geroepen
leleid. Tusschen
ft zich de eciit-
|lvolUiek, lid der
IG.
19 Sept. Zor.-f
I., een smid aar.
|t in een cafe
„Passard', al-
een schot in
ge:, o. f en, da1
f rentin g in hit
LV o-iten
Iioime.i.
ING-.
1 Sept. Ha c e-
li heden arrest
lan de 53-'arlge
lasteer van de
{in.11 urbaan ha'?
flag van f '28f'G
_el<dé beklaa ,r
Igev.-straf. Jre
I D' or de recht
lijd vêrcord-e
"nisstraL
TLIJNEN.
TB. MIJ.
Sept. v. Amst
stle p. Palern
tar.
Sept. v. Ar
OYD.
r.) pass. IS S
L9 Sept. Ba
it. v. Rotterda...
:rtr. 16 Sept. v
«KA LIJN.
N.-Orleans n
ich 18 Sept. 12
X) mijl W. var
6 Sept. v. Rott.
D. MAÏLD.
Sept. v. Guaya-
Sept. v. Amst.
19 Sept. v. Dan-
ER1KA LIJN.
pass. 19 Sept.
Sept. Do aardap-
reden: Friese nt
cigenh. Ie soort
t f 6—6.50, Spui-
.20, id. bl. eigen li.
t 3.25, Zeeuwsche
d. bonte f 77.50,
id. bL eigenli,
2 ladingen.
I I
N00RD-H0LI
21 STPTFA'FF.R 1921
14e JAARGANG
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarj 2.—
Voor buiten Alkmaar J
Met Geïllustreerd Zcyautagsblad 0 60 f --g
■«kilfafrtrkM» ADMINISTRATIE No. 433
UUIB. REDACTIE No 633
Advertentieprijs:
Van 1-5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0 60
Aan
'TnT^bönné'rworclt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 6~0,—f 35,-T
Het laatste jaar van het kabmet-Rnys
vóór de groote verkiezingen! Uiteraard is
de Tróonrecle daarom vandaag sóber. zon
der veel beloften van nieuwe wellen of
regeeringsmaafregelen. Te minder was
dal noodijg, omdat deze christelijke Rc-
geering op een vruchtbaar arbeidsveld
mag terugzien De groote beloften van
1918 zijn in vervulling gegaan: voor de
reorganisatieplannen van de Minis-ters de
Visser en Aalberse haalde menigeen onge-
Joovig zijn schouders op. Men kende van.
ouds den loomen slag van den Neder-
landsohen wetgevenden molen. Zouden
deze Christelijke Ministers in staat zijn
om in een paar jaar te doen, waaraan
het Hollaindsche parlement gewoon Is een
tiental jaren te ploeteren?
Maar weldra bleek, dal de Kamers de
Ministers niet konden bijhouden: de de
partementen van Onderwijs en Arbeid
verstonden den polsslag van den tijd. tot
dat er een prijzenswaardige wedijver ont
stond lusschen Regeering en parlement.
Waarlijk, er moge in de laatste jaren
over arbeidsschuwheid geklaagd zijm, in
den# Haag is dal niet het geval geweest.
Zoodat heden kan worden volstaan met
„üe afdoening van de in hel afgesloten
tijdvak voorbereide wettelijke maatrege
len
Daaronder wordt terecht op de eerste
plaats genoemd de aanhangige herziening
van de Grondwet, die, al gaat zij menig
een niet ver genoeg, toch op tal van pun
ten van diep ingrijpenden aard is.
Maar daarbij zal de Regeering het niet
laten: een volksbelang van den eersten
rang, het 1 e vensve rz ekerings bed rijf, zal
nog in dit zittingsjaar een betere wette
lijke regeling krijgen; aan degenen, die
gemoedi&bczaren hebben legen den mili
tairen dienst wordt vrijstelling bij de
wet beloofd; de veel gelaakte wettelijke
bepalingen der pachloverenkomsl zullen
worden herzien; de reeds aangekondigde
"wijzigingen van arbeids- en invaliditeits
wet staan voor dit zittingsjaar op 't pro
gram. Voeg daarbij enkele netelige wets
voorstellen, welke de Regeering bij .deze
Troonrde nog aanhangig maakt: verster-
king van .de. vloot ^voo-r de verdediging
van de Koloniën en de herziening van het
RegeeringsTegleanent van Nederlandsch-
Jndüë, dan mag gezegd worden, dal Gods
zegen niel voor niets over dat laatste jaar
wordt afgebeden.
De Regeering blijft zich zelf gelijk in
groote werkkracht, in zorg voor het alge
meen landswelzijn; zij wil diL laatste jaar
niet op haar lauweren rusten, maar ook
met geen schoonschijnende wefsontwei-
pen de groote verkiezingen van 1922 te
gemoet gaan
Het grootste deel van de Troonrede is
een ernstige vermaning lot parlement en
volk om dezen moei el ijken tijd in een
geest vam spaarzaamheid en arbidzaam-
heid le beleven. Woorden, die van zóó
booge plaats gesproken, indruk mogen
maken. Want inderdaad, al zijn wij voor
den oorlog gespaard, de gevolgen onder-
Winden wij dagelijks. De Regeering wil
voorgaan met den belastingdruk niet ster
ker te maken: terecht voorziet zij daar
van meer kwaad dan goed. Maar,dan dient
„liet publieke leven ook op meer beschei
den voet le worden ingericht," zegt de
Troonrede. Wait echter weinig zal baten,
wanneer niet ieder in zijn privaat leven 't
voorbeeld van de Ovenheid volgt De som
ber gestemde inleiding der Troonrede
moge velen vandaag tot nadenken bren
gen! IJ
(Vau onzen specialen verslaggever.)
LONDEN, 15 September 1921.
Daar zit ik nu in Londen gestrand
als het ware.
Gisteren hier aangekomen, zou ik van
avond de reis naa: Inverness aanvaarden,
waar ik dan Zaterdag tegen i2 uur zou
aankomen, om den lezers van dit blad te
kunnen vertellen van de conferentie, die er
Dinsdag zou worden gehouden lussohen
Lloyd George en de Sinn Fein-afgevaar
digd en.
Iedereen in Engeland was hoopvol,
iedereen verlangde er naar, dat nu einde
lijk de kwestie eens opgelost zou wordien.
Ik hoorde het al op de boot, die me naar
Engeland bracht. Daar waren aan boord
een aanlal Engelschen, die in den Haag
als afgevaardigden het wereld-pluimvee-
cor.gres hadden bijgewoond en die nu
naar hun land terugkeerden.
Die hadden het druk over Holland, waar
zij blijkbaar zeer genoten hadden en zij
verleiden mij allemaal, dat ze Holland zoo
mooi vonden, dat ze er zoo goed ontvan
gen waren, en dat de menschen er voor
vreemdelingen zoo behulpzaam warén. En
dan, dat was wel, wat hun het meest ge
troffen had, ze hadden heelemaal geen
moeite gehad met de taal, iedereen ver
slond hen. „Vooral in Amsterdam", merk
te er een op, „daar verstaat nu letterlijk
iedereen je. Een tramconducteur, wien ik
een. 'inlichting vroeg, gaf me in vlot En-
gelsch ten antwoord; een werkman, wien
ik op straat aansprak, bleek tenminste zoo
veel van onze taal te kennen, dat hij mij
kon. terecht wijzen, zooiets he'b ik nog ner
gens ter'wereld meegemaakt.
Maar hoe vol ze ook waren van Hol
land, telkens kwam er ook weer een of an
dere opmerking over Ierland lussohen
door.
„Ik heb in Holland nog met heel wat
menscheii gesproken," ze: er bijvoorbeeld
een, „en dat. is nu wel uit die gesprekken
gebleken, dat iedereen er al even blij is,
dat de oorlog eindelijk uit is, als wij zelf,
die er midden in gezeten hebben."
Waarop dan een ander: „De Hollanders
hebben ook reden om blij te zijn, maar
Wij? Zoolang die geschiedenis met Ierland
niel van de baan is, ben ik tenminste nog
lang niet in m'n schik."
Maar alien meenden ze, dat nu toch het
ergste leed wel geleden zou zijn en de con
ferentie te Inverness de zaak wel voor el
kaar zou brengen. De Ieren waren toch
ook een reasonable people en ten slotte
ja. gcljjk. hadden ze toch eigenlijk, erken
den ze
Maar jawel, met die conferentie zóu het
zoo vlot niet gaan als we allen hoopten en
verwachtten.
De „Daily Mail" was vanmorgen het
eerste blad, dat den I-ondenaars en met
hen ook mij de tijding bracht, dat de
conferentie was afgelast.
Als een donderslag uit helderen hemel
werkte dit bericht op de menschen hier. Ik
heb menschen woedend hooren uilvaren te
gen, die „kwajongens-vertooning", tegen al
dat praten en schrijven en niets doen.
„Wat schieten we daarmee op? Nu krijgen
we natuurlijk weer een stelletje brieven en
het eenige gevolg is, dat de onaangename
verhouding nog wat langer duurtal
leen maar wat langer, want een oplossing
komt er loch!"
Daar had je weer een van die uitingen
van het optimisme, dat hier iedereen be
zielt - niemand gelooft, dat het weer tot
vechten zal komen, zelfs nu niet. En dat
gevoelen is riet alleen geboren uit den
wensch om den vrede te bewaren, om
wille van den vrede zelf, maar ook uit
sympathie voor de Ieren.
Want dat heeft mij hier wel bijzonder
getroffen, dat hier lang. niet iedereen den
Ieren in hun eisohen ongelijk geeft. Ik zou
haast durven zeggen, de meesten niet.
En een Ier. hier in het hotel, zelf een
Sinn-Feiner die nog geen krant gelezen
had en wien ik het nieuws vertelde, zei,
doodgewoon, zoo langs z'n neus weg, alsof
hij iels beweerde, waarvan hij wel wist,
dat niemand het zou tegenspreken: „Weet
u wat ze moesten doen? Ze moesten De
Valera doodschieten; die denkt te veel
„voor mij zelf alleen".
Een aardige zinspeling op den naam
Sinn Fein, die, zooals men misschien wel
weet, wfl zeggen: voor ons zelf alleen,
maar waaruit tevens wel heel duidelijk
blijkt, dal niel alle Ieren even onverzette
lijk zijn als hun leider.
En dat Meekook wel, toen laier op den
dag de speciale edities der Londenschc
bladen verschenen met over de volle pagi
na-breedte in vette letters gedrukte hoofd
jes als: „Consternation in Dublin", („Eve
ning Standard") of „Irish hope not yet
abandoned" („Westminster Gazette") enz.
En die Iersche bladen zelf? Ook die wil
len van een afbreken der onderhandelin
gen niets weten. „Irish News" bijvoor
beeld vertelt vernomen te hebben, dat de
Britsche regee'ring van plan is nieuwe al-
gemeene verkiezingen uit te schrijven en
voegt daar dan aan toe: „Mocht dit ge
rucht waarheid bevatten, dan zou de
macht van het Iersche vólk-<!e gelegenheid
krijgen, een weloverlegde uitspraak te
doen, in zake hetgeen het meest, het le
vensbelang raakt van hun eigen land, van
henzelf en van de generalies, die na hen
zullen komen. Voor het oogenblik kunnen
wij volstaan met te zeggen, dat het gezond
versland en de rechtvaardigheid eischen,
dat een onbelemmerde en faire gelegen
heid zal worden gegeven, om zulk een uit
spraak le doen".
Men ziet het: duidelijk komt hier de
hoop tot uiting, dat liet toch maar niet tot
een definitieve breuk moge komen.
En het leidende Sinn-Fein blad, „Free
man's Journal", dat natuurlijk De Valera
niet gebeel kan afvallen, zegt, dat alles op
een misverstand berust, dat Lloyd George
uit den. brief van de Valera -die ik bier,
evenmin als het antwoord van den Engel
schen pre,mier niet zal weergeven, daar de
telegrammen u die natuurlijk reeds hebben
bekend gemaaktniet bad mogen opma
ken. dat hij, door de conferentie voortgang
te doen hebben, ook' dadelijk er in toe
stemde, dat Ierland aanstonds een vrije
republiek zou worden, vrij c.m haar eigen
weg te gaan en zich los te maken van hel
Britsche Rijk. En dan voegt het blad er
aan toe: „Men moei wel bedenken, dal
Ierland vele jaren geleden een sotivereine
Slaat was in het verband van liet Britsche
Rijk. Het weer-opeisdien van die souve-
reiniteit houdt echter nog niet noodzakelijk
losmaking uit dat verband en scheiding
in"
Ook hier dus weer een pogen, om de
zaak *nóg te redden én er valt' cian'öok,
waar èn hier, cn in Ierland zoo naar een
eerlijke en duurzame vrede verlangd
wordt, niet aan te twijfelen., of ook nu zal
weer een uitweg gevonden worden.
Ik acht het dan ook volstrekt niet on
mogelijk, dat ik tóch nog naar Inverness
zal moeten gaan, zij'het dan ook een paar
dagen later.
ARTHUR TERVOOREN.
De toestand in Ierland.
Dreigende spoorwegstaking.
De staking der werklieden in de spoor-
weg werk plaatsen te Dublin, wegens de
loonsverlaging van 6 sli., dreigt ten gevolge
te zullen hebben een staking op de hoofd
lijnen der spoorwegen in Ierland. De goe
derendienst op het net der Great Southern
is reeds gestaakt.
Verwarring in Dublin.
Volgens den correspondent van de „Ti
mes" te Dublin, heeft de jongste gedach-
lenwisseling tusschen De Valera en LJoyd
George den toes-land verward, moeilijke,r
doch niet hopeloos doen worden. Verward,
omdat de openbare meening nauwelijks
vlug genoeg is om het rappe spel der twee
hoofdpersonen te volgen; moeilijker, om
dat hun brieven meer en meer van de
noodzakelijke werkelijkheid afdwalen; niet
hopeloos, omdat de eerste minister en De
Valera even begeerig zijn naar vrede.
Alles wat de correspondent op liet oogen
blik kan gewaar worden, is dat Sinn Fein
niet wankelt ten opzichte van zijn theore-
lisohen eisch, dat Ierland als een souverei-
ne en onafhankelijke staat moet worden
beschouwd. Elke Ier weet echter dat deze
moeilijlieden snel en stellig zouden ver-
dwijnen^f:indien "de beide partijen in een
conferentie tot elkaar konden worden ge
bracht. ween enkele Ier verwacht inder
daad d£jt Lloyd George of De Va
lera .huic logisch standpunt zullen prijsge
ven, al 'hopen zij allen ernstig, dat er eeni
ge oplossing zal worden gevonden. Een of
andere handige formule zou den Gordiaan-
schen kroop doorhakken. De hoop van het
Iers.che volk is thans, dat deze formula zal
worden opgesteld tijdens het gelukkige uit
stel van enkele dagen, hetwelk liet resul
taat is van de ongelukkige ziekte van den
premier.
De Westminsterover De Valera
De „Wesfem. Gaz." Iaat in een hoofdar
tikel sterk uitkomen, dat De Valera zich
op een, veel te hoog voetstuk plaatsit.
„Laten wij den heer De Valera onder
het oog brengen,"zegt dit blad, „dat hij
beter zou doen, zich tevreden te stellen
met „een eenvoudige zwarte jas" en zijn
„hoeden en pluimen achterliet in Ierland"'.
Zelfs de hoogstgeplaatsten doen dat wel
eens en zien daar niets vernederends in.
Wij- begrijpen volkomen de moeilijkheid
van zijn posrliè en weten dat zijn gebazuin
en teergevoeligheden bestemd zijn voor zijn
volgelingen en niet voor onss. Hij heeft de
laatste jaren hooge eischen gesteld en hij
moet toenen dat hij zich niet eenvoudig
overgeeft door toe le stemmen in een con
ferentie met de Britsche regeering. Maar
hij moet niet vergelen'dal ook de Britsche
regeering heeft te bewijzen dat zij het
Britsche rijk niet verraadt door met hem te
confereereh en dat zij van haar standpunt
een buitengewone concessie heeft gedaan
door voorstellen, te doen aan personen, die
verklaard hadden dat zij opstandelingen
waren. Dat wordt erkend dooi* de geheele
wereld en dat moet Sinn Fein ook erken
nen als het in Ierland vrede verlangd.
Aan dat verlangen twijfelen wij niet. Het
blijkt uit De Valera's telegrammen en het
wordt bevestigd door alle berichten uit
Ierland. Tiet verwerpen der aangeboden
voorwaarden om een vormelijkheid zou
zeker <hr eenheid der Iersche beweging in
Amerik&n de Dominions, en vermoedelijk
in Ierland zelf, verbreken. Ieren en Brit
ten, beleen hebben genoeg van dien vvree-
den oóérog, die beiden leed bracht en
geen Mo in Engeland, noch één fanatiek
in Iéfkiid wil dien oorlog hernieuwen.
Doch ibe^verlengen van verdachtmaking.
4*tüi - scb. boycot^ hepft geen
enkel doel. Ierland kan niet méér krij
gen-dan heigeen het nu is aangeboden en
hetv zou minder kunnen krijgen.
De Siirn Feiner dient te begrijpen, dat
de nationalistische beweging, die sedert bet
einde van den oorlog door de wereld ging,
vermoedelijk aan bet tanen is. De wereld
krijgt, een beetje genoeg van al die eischen
van "nationaliteiten, die op zich zei ven wil
len leven en voor zich zeiven alléén. Zij
ziet dat al die eischen, verder gedreven dan
redelijkheid en gezond verstand willen,
schadelijk zijn voor liet beschaafde leven
en zij zoekt naar nieuwe economische groe
peeringen en federale relaties, die de vol
ken in staat zullen stellen samen te leven
met hun buren en de gëheele menschlieid.
„Het is niet de quaeslicbesluit bet blad,
„boe Ierland naar de -conferentie góat,
doch hoe het er vandaan komt, en elke
conferentie moet beginnen zonder vooroor-
deden in dien zin dat geen der beide par
tijen kan of zal aannemen een vooraf
klaargemaakte oplossing."
BEIEREN EN HET RIJK.
De afgetreden Beiersche minister-presi
dent, dr. Von Kahr, heeft in een brief
aan de Landdag commissie der Beiersolie
Volkspartij verklaard, dat hij zijn herbe
noeming als minister-president niet kan
aannemen. In dit schrijven zegt hij, dat
hij als herkozen minister-president ge
dwongen zou zijn geweest, zich le stellen
op de basis van het besluit van de per
manente Landdagcommissie van 11 Sep
tember, dat indertijd aanleiding-heeft ge
geven lot zijn ontslag. Hij kan ook lihans
eöhter niet van zijn principieel standpunt
in zake de verhouding tuscshen het rijk
en de bondsstaten afwijken, en om deze
reden was bij niet in staat de aanbieding"
van de B.V.P. aan te nemen. Het schrijven
eindigt met wanne zegenwenschen voor
het Diutsehe volk en voor een gezond
rijk.
Hiermede is het eerste gedeelte van de
Beiersche miuister-crisis voojloopig geëin-
jjdigd. Of de lieer Von Kahr voor den
i nieuwen post van staatspresident zal wor
den voorgedragen en of hij de vereisChte
twee derde meerderheid zal krijgen, kan
als met-actueel voorloopig buiten beschou
wing blijven. Voor minister-president zal
de Beiersche Volkspartij thans waur-
schijnlijik staatssecretaris Sfcingl van het
rijksministerie van posterijen voorstellen.
Het aftreden van den heer Von Kalhr
heeft reeds van het oogenblik af, dat het
zeker was, een gunstige uitwerking gehad
op, de verhouding tusschen Beieren en het
rijik. De vooruitzichten voor de overeen-
slemming zijn. zooals wij uit parlemen
taire kringen vernemen, zeer snel en zeer
ver gevorderd, schrijft de Berlijnsche
correspondent van het „Hbi." Zij wordt
alleen nog verhinderd door het gemis van
een Beiersclh kabinet. Het rijik acht de
Beiersche tegenvö or stellen aannemelijk,
met uitzondering van iwee punten. In poli
tieke kringen te Müüdhen verwacht- men
met zekerheid, dal de conservatieven in
het nieuwe kabinet niet vertegenwoordigd
zuilen zijn, zoodat de samenstelling der
Beiersche regeering het gemakkelijker zal
maken, met de rijksregeering lot overeen
stemming le komen. De vorming van het
Beiersche kabinet zal, naar men verwacht
nog wel eenigen tijd op zich laten wach
ten.
In parlementaire kringen zijn in d.e laat
ste dagen meer dan eens. berichten uit
Beieren ontvangen, die van een oimiid-
dellijlk voor de deur staan den Putsch in
Münclien spraken. Aile socialistische
hl; n publiceerden dergelijike berichten.
Bij een onderzoek- bleek echter, dat al
deze berichten sterk overdreven waren,
doch tevens bleek opnieuw, dat er in
Beieren reohts-radicale groepen beslaan,
die met verschillende ontoelaatbare for
maties in Noord- en Midden-Siilezië in
verbinding staan. Deze bonden vormen
naar de meerling van deze politieke krin
gen een ernstig gevaar. Gistermiddag is
'•f'Lds
bespreking gehouden tusschen diéiï rijks
kanselier, den rijksminister van binnen-
Iandsche zaken, den minister van weder
opbouw en den Pruisischen minister van
binnenlandscihe zaken, benevens vertegen
woordigers van andere regeeringsiic'ha-
men, waarbij deze. toestanden in Beieren
en Siiezië werden besproken. De bespre
kingen gingen in hoofdzaak over de
methode van bestrijding van deze ontoe
laatbare bonden. De genomen besluiten
waren van verlrouweiijken aard.
Naar het „Berl. Tagebl." verneemt, komt
in parlementaire kringen de meening tot
uiting, dat met het oog op de ernstige
nadeelen in de binnen- en buitenlandsche
politiek, die een voortduren van de tegen
woordige verhouding met Beieren tenge
volge zou hebben, eenige verdere tegemoet
koming van het rijk tegenover Beieren
aanbevolen moet worden. Naar het blad
verneemt, wordt voorgesteld, bij geschil
len, in de eerste plaats over de couran
ten-verboden, die vaak zullen voorkomen,
de beslissing aan een rijk sins tan Lie, het
„Reiohsgericht" of den economiscfhen
rijksraad over te dragen. Over een voor
stel, dat in deze richting ging, werd gis
termiddag een bespreking gehouden tus
schen rijksminister dr. Gradnauer en rijks-
president Ebert. Definitieve besluiten wer
den nog niet genomen, daar men eerst de
kabinetsvorming in Beieren wil afwach
ten.
DE WASHINGTONSGHE CONFERENTIE
Reuter verneemt dat ,de Japanische re
geering, evenals de andere geallieerden
een korte nota uit Washington heeft
ontvangen, waarin in breede, algemeene
termen de voorgestelde agenda voor de
conferentie wordt aangegeven. Tot mi is
geen antwoord gezonden, daar de Japan-
sche ministers bezig zijn de Ameriikaan-
sdhe nota te béstuideeren, terwijl hel in
middels ndet vastgesteld is of hel Japan-
scibe antwoord nnet een verzoek om ver
dere inlichtingen zal bevatten. Tot nm
toe zijn geen Japainsche gedelegeerden
voor Washington aangewezen.
Naar Reuter tevens verneemt zal uiift
de overcenikomsi Lm", ke Yap blijken dat
T'okiiio er in toegestemd heeft dat Ame
rika den vrijen toegang tot het eiland zal
hebben met het oog op de kabels.
Op deze uitzondering na is het goh eet e
bestuur van Yap in handen gelalen van
Japon, overeenkomstig hot verdrag van
Versailles. Japan's gezag als mandaat-
miogendkeid blijft onaangetast.
GRENSOVERSCHRIJDING DOOR DE
SERVIëRS.
Volgens inticbhimgen van hel Hongaar-
scihe Corr. Bureau zouden Servische sol-
dolen de grenslijn, door het verdrag van
Trianon vastgesteld, hebben overschre
den in het oomitaat BaTanya en fcouden
zij op het Hongaarsdhe territoir zijn door
gedrongen nabij Silklos. waar een Hoii-
gaarsdhe patrouille moet zijn ontwapend.
DE MOORDENAARS VAN ERZBERGER.
Heit onderzo-eik in zake den moord op
Eirzberger is voorloopig gesloten. De
Badensdhe commissie vam. onderzoek is
uit Mumcfhen vertrokken. Er bestaat net
meer de geringste twijfe1 aan de schuld
van Sdhulz en Tillksen. Tot nu toe ont
breekt van hen echter nog elk spoor.
DE DUlTSCHiE BANKBILJETTEN IN
BELGIë.
Övor de zes milliard Duitscbe bank
biljetten, die zich tijdens den oorlog
in Düiiibsdh'Iauid zelf en later in
België hebben opgehoopt, was reeds
lusschen den gewezen mn-nister van
financiën Erzberger en de Belgische re-
geering een overeenkomst getroffen, die
echter niet is geratificeerd. Sedert eeni
gen tijd worden opnieuw besprekingen
gevoerd, die thans weldra zullen worden
afgesloten. Deze besprekingen gingen om
de volgende grondslagen: 4 milliard Duit
scbe marken zullen lot een koers van
1.25 frames door Duilschland worden
overgenomen. Duitschland verplicht zadh
dit bedrag im 30 termijnen met een rehte
van 3 pet. le betalen. De verdere 2 mil
liard zullen legen een k-oers van 25 cen
times per mark worden overgenomen.
België ziet in ruil daarvoor af vain het
ge sequ es teerde Duit sche eigendom.
„Hbld."
VERIIOOGING SPOORWEGTARIEVEN i
IN DUITSCHLAND.
De Duitsolie regeerimg beeft tlians be--
paald, dat de spoorwegtarieven voor pas
sagiersvervoer met ingang van 1 Decern-1
ber met 30 pcL. verhoogd zullen worden.
DE KU KLUX KLAN.
De „Daily Mail'' verneemt uit Montreal
dat de Kr. Klux Klan, de anti-neger-ver-
eenigung. zich oofc Ln Canada uitbreidt.
Gemeld wordl dat een afdeeling der orde
zioh gevormd heeft te Londen in Ontario.
De leden zullen een optocht in auto's
houden in „spookachtige" wille gewaden,
waarop het roode SI. George Kruis. Te
Montreal wordt de volgende week een
katholieke conventie gehouden mot het
doel de orde le doen verbieden, daar
deze niet sa Heen is gekant legen de ne
gers, doclL' ook tegen katholieken, joden
en vreemdelingen.
CHARLIE CHAPLIN.
Charlie heeft Londen verlaten om zich
voor eenl'gen lijd naar Parijs te begeven
Vóór zijn vertrok heeft hij met een DuiG
sohe filmmaatschappij een contract af
gesloten. waarhij deze maatschappij hef
vertooninigsrecht voor Engeland heeft ge-
FEUILLETON.
Roman door MYRTLE REED.
hertaald uit het Engelsch door Hen.
riëtte v. d. Waarden.
Fiaulein Kaufmann verliet de kamer
naar hield den vleugel met haar kost
baren last in 't vizier.
Franz Franz riep ze, kom eens
/lier
Een oogenblik Zijn stem was diep
en muzikaal, en had een zangerïgen
klank. In dd gang hadden zij een korte
maar scherpe woorden wisseling in ver
ontwaardigd Duitsch.
Ik heb v/el in de gaten, dacht Lynn
bij zich zelf, dat ik niet met Herr Kauf
mann zal studeeren.
Op bet zelfe oogenblik kwam deze
binnen, wierp een vluggen achterdoch
ten blik op Lynn, nam de Cremona,
®n ging weg, Hij bleef zoo lang afwezig,
dat Lynn bssloot om netjes den aftocht
te blazen. Hij pikte zijn hoed op, en was
half uit zijn stoel gerezen, toen hij
Voetstappen hoorde en wachtte.
Zoo, zoo, zeide de Meester,wensch-
u mij te spreken
Hij had een middelmatige gestalte,
doordringende donkere oogen, borsteli
ge wenkbrauwen, een frissche kleur, en
een massa grijs haar, dat hij af en toe
met een ruk naar achteren wierp.
Zijn handen stempelden den violist.
Ja, antwoordde Lynn, ik zou graag
van u leeren.
Wat leeren Herr Kaufmann's
stem klonk brusk.
Viool, lichtte Irving kleurend toe.
Zoo Maakt u violen
Neen ik zou graag vioolles van
u hebben.
- O, zeide de ander, hem scherp op
nemend is het om te spelen U kunt
van mij niets leeren.
Hij stond op als om te kennen te ge
ven, dat het onderhoud geëindigd was,
maar Lynn liet zich niet zoo gemakke
lijk afschepen.
Herr Kaufmann, begon hij, ik ben
van heel ver gekomen om onder uw lei
ding te studeeren.
We hebben onze huishouding opge
broken en zijn in Oost-Lancaster komen
wonen, enkel en alleen voor dat *doel.
Ik voel me gevleid, merkte de
Meester droog op. Mag ik vragen hoe u
mijlen ver weg van mij gehoord hebt?
Wel, iedereen kent u. Ik herinner
me, dat mijn moeder mij als kind al ver
telde dat ik eens van den grooten Herr
Kaufmann les zou krijgen. Het is haar
levensdroom en de mijne.
Een verkeerde droom, zei de vio
list kort. Mag ik den naam van uw moe
der weten
Mevrouw Irving, Margaret Ir
ving.
Margaret, herhaalde de oude man
op veranderden toon. Margaret
Er viel een lange stilte, toen de jon
gen weer
U neemt me aan, is 't niet
Een oogenblik scheen het alsof de
Meester zonder bedenking toe wilde
stemmen, maar hij kwam met een schok
tot zich zelf.
Een oogenblik,. zei hij, hij kuchte
een schorheid weg. Waarom hebt u
„mein" Cremona aangeraakt
De doordringende oogen waren op
hem gevestigd en Lynn kleurde tot aan
de slapen, maar hij doorstond den blik
eerlijk.
Ik kan het zelf nauwelijks verkla
ren, antwoordde hij. Ik was alleen hier,
ik had al een heelen tijd gewacht, en het
is voor mij altijd iets van zelf sprekends,
violen te bekijken. Ik geloof dat ieder
wel eens dingen doet, waar hij geen re
kenschap van kan geven. Het lag niet in
mijn bedoeling iets verkeerds te doen of
iemand te beleedigen. Het spijt me ont
zettend.
Ach, zuchtte de meester, ik had
haar ook weg moeten bergen. Er komen
zelden vreemdelingen hier, maar toch
deed ik er verkeerd aan. Frederika
geeft zich zelf de schuld^ ze vindt dat
ze niet had moeten gaan schrobben, bij
u blijven, doch daar ben ik het niet mee
eens. Het is „mein" cremona, ging hij
bitter voort, niemand raakt haar aan
dan ik.
Zijn droefheid was echt, en voor het
eerst gevoelde Irving sympathie. Hoe
onredelijk het ook was, hoe week
en kinderachtig, hij zag toch in dat hij
onbewust een teere plek had aange
raakt. Al de liefde van het kloeke, oude
hart was gecentraliseerd op de houten,
onbezielde viool onbezield neen,
iets dat geliefde en kind tegelijk is, kan
niet onbezield zijn.
Herr Kaufmann, zei Lynn, geloof
mij, alles zou ik willen doen, op dit
zelfde oogenblik, als ik mijn aanraking
doen uitwisschen. Nu kan ik alleen ver
giffenis vragen.
We zullen er niet langer over spre
ken, antwoordde de Meester, met rusti
ge waardigheid, we zullen trachten te
vergeten.
Hij keek uit het raam en stond een
tijd lang met zijn rug naar Irving.
Wat heb ik toch misdaan, vroeg
Lynn zich af. Ik heb haar enkel opgeno
men en weer neergelegd. Ik heb haar
niet beschadigd.
Hij was te jong om in te zien, dat het
niet in de eigenlijke aanraking zat
maar dat de oude man deze aanvoelde
als een minnaar, die zijn geliefde 'in de
armen van een ander ziet. Het frissche
blauwachtige waas van de vrucht af, de
•geur der roos was weggenomen. Meer
clan vijf en twintig jaren was de Cremo
na behoed geweest voor ontwijding.
De gedachten van den Meester wa
ren met één sprong een kv/art eeuw
terug. Weer stond hij in het bosch van
Oost-Lancaster, de lucht was bedekt
met dreigende wolken, en dorre blade
ren stoven verschrikt uiteen, als de
Noordenwind er doorheen joeg. Een
meisje van twintig jaar met een bleek
gezichtje, stond naast hem en haar lie
ven mond trilde.
Neem haar," zeide ze. Ze is van
mij, en ik kan er mee doen, wat ik wil,
niemand hoeft het ooit te weten. Als
iemand er naar vraagt, zal ik er wel iets
op vinden. Wat ik je geef is een stuk
van me zelf, zoodat je, door alle tijden
heen, mij niet zult vergeten. Als je haar
aanraakt zal het zijn, als- f je mijn hand
in de jouwe hield. Als je h .r wilt laten
zingen, zal het mijn stem zijn, die je
zegt, dat ik je liefheb, en je zult de
vreugde van dit korte jaar herleven.
Het leed zal weggevaagd zijn, alleen
het geluk er van zul je voelen het ge
luk, dat wij nooit zullen bezitten
Haar stem brak in een snik, toen ver
dween het visioen in een nevel van
verblindende tranen. Dof rommelde de
donder in de verte en een oogenblik
voelde hij haar lippen op de zijne ge
drongen. Toen hij tot zich zelf kwam,
hoorde hij de storm woeden, en was
alleen,
Irving wachtte vol ongeduld, want
hij was rusteloos, en hij verlangde er
naar om weg te komenmaar hij durfde
niet spreken. Eindelijk keerde de ouuo
man zich van het raam af met een bleek
bedroefd gezicht.
Neemt u me aan vroeg Lynn met
een smeekenden toon in zijn vraag.
Ja, zuchtte de Meester. Kom dan
Dinsdags en Vrijdags om tien uur.
Breng uw viool mee en de muziek, die
ge hebt. Ik kan dan oordeelen,
hoe ver u bent en wat we doen kunnen.
Tot ziens.
Hij scheen Lynn's uitgestoken hand
niet op te merken en de jongen ging
heen met het pijnlijk gevoel, dat hij iets
misdaan had,waar hij zelf de draagwijd
te niet van begreep.
Voor hij naar huis ging, dwaalde hij
een uur door het bosch, en in antwoord
op de vragen die ze hem thuis stelden,
zei hij alleen dat hij een tijd had moe
ten wachten, maar dat alles nu in orde
was.
Vind je hem geen ouwe lieveling
vroeg Iris.
Ik weet het heusch niét, antwoord
de Lynn.
Wordt vervolgd.)
1
