125 jaar Sociale Arbeid.
Feestvierende Bonds-
broeders.
Instellingen van den Bond.
Voorzitters
Geestelijke Adviseurs:
Lr is' wel vastheid van karakter noo-
i iig om te midden van zulk een we-
reld geloof en deugd te bewaren.
Zonder Gods genade kan dit niet.
De Volksbond werke er dus op om
het geloof te versterken en herinnere
de arbeiders eraan, dat zij kinderen
Gods zijn, vrijgekocht door het bloed
van Christus; dat hier op aarde hun
voornaamste taak is: God te dienen
en daardoor in den Hemel gelukkig te
zijn.
De Bond vorme zijne leden tot man
nen van rotsvast geloof, die onwan
kelbaar staan te midden van alle ver
leiding, die zich weten te beheerschen
die deugd weten aan te leeren, die zich
zelf vormen naar het voorbeeld van
Christus, den Meiisehgeworden Zoon
van God.
De arbeider moet weten, waarom hij
Katholiek is, hij moet zich rekenschap
kunnen geven van zijn geloof, hij moet
in staat zijn de Kerk te verdedigen en
bij aanvallen van ongeloovigen het
antwoord niet schuldig blijven.
De arbeidsvrije tijd moet niet in le
digheid en vermaak worden doorge
bracht, maar worden besteed aan ont
wikkeling, aan de opvoeding der kin
deren, aan het bijwonen der godsdienst
oefeningen. Veel meer moet geduren
de de week de H. Mis worden bijge
woond en de H. Communie worden
ontvangen.
Dan pas zal de Volksbond sterk zijn
door onverwoestbare levenskracht. Die
kracht moet worden versterkt en be
waard door een voortdurend meeleven
met de Kerk en door het nauwkeurig
opvolgen van alle voorschriften en
wenken van het Kerkelijk Gezag.
De geschiedenis der Kerk, welke
reeds 19 eeuwen onvergankelijk staat
te midden van den haat en vervolging
der wereld, moet ook meer worden
gekend; dan zal ook duidelijker blij
ken, hoe ontzaglijk veel de Katholieke
Kerk altijd heeft gedaan voor het wel
zijn der volken; dan zal men zien, dat
het de volkeren goed ging, wanneer
zij naar het woord van Christus' Kerk
luisterden, maar dat zij dwaalden
en hun verderf te gemoet gingen, zoo
dikwijls zij zich van de Kerk los
scheurden.
Nu, in onze dagen, bij die hopeloo-
ze verwarring van ideeën, bij die voort
durende wisseling van systemen, is
de Katholieke Kerk als een vuurtoren
in de woeste wereldzee, welke de vei
lige haven aanwijst.
Zij is „de zuil en het fundament der
waarheid", zooals St. Paulus haar
noemde. Zij is de leerares der volke
ren, de Bewaarster van Christus' leer.
Zij kan in haar prediking niet dwa
len, omdat Christus met haar is.
Alles verdwijnt, alles verandert, al
les vergaat: Christus' Kerk alleen
blijft en zal blijven, altijd!
Non praevalebunt: de machten der
hel zullen haar niet overweldigen: hoe
ook gehaat, hoe ook bestreden; open
lijk en in het geheim, nooit zal de
Kerk ten onder gaan, maar onverwoest
baar vaststaan, zoolang de wereld du-1
ren zal.
Hiervan vooral dienen de arbeiders
ten diepste overtuigd te wezen: wan
neer zij de leiding der Kerk volgen,
wanneer zij luisteren naar hare woor
den, wanneer zij zich houden aan de
onveranderlijke grondbeginselen, door
haar ten allen tijde verkondigd, dan
zijn zij zeker op den goeden weg te
zijn en niet te' dwalen.
De encycliek Rerum Novarum van
30 jaar geleden is nog altijd de grond
wet' van onze sociale werkzaam
heid, terwijl de socialistische stelsels
telkens veranderen, uiteen vallen en
elkander bestrijden.
Zoo vergaat het menschenwerk, zoo
blijft het Goddelijke.
Hoe trouwer dus aan de Kerk, des
te sterker het geloofsleven, hoe ster
ker het geloofsleven, des te sterker de
organisatie; hoe meer men katholiek
denkt en handelt, met des te grooter
resultaat zal men kunnen werken aan
de vernieuwing der maatschappij,
want als men anderen wil verbeteren,
moet men eerst beginnen bij zich zelf.
Moeilijk is de taak van onze katho
lieke organisaties, moeilijk voor de le
den, maar moeilijk vooral voor dege
nen, die leiding moeten geven.
Hevig zal de strijd zijn van het on
geloof tegen het geloof, maar ook mis
kenning, ondank, verdachtmaking
zelfs in eigen kring zal men som
tijds moeten ondervinden; dikwijls zal
het werk vruchteloos schijnen. Maar
toch: vooruit, altijd verder. De levens
kracht van den Volksbond moet be
stand zijn tegen alles en moet alles
overwinnen.
Volharden dus te midden van alle
moeilijkheden, uit liefde tot God, die
ons werken ziet en dit ook zal beloo
nt".
Volharden voor God en Kerk, Vor
stin en Land!
Volharden onder de bescherming
van St. Willibrord!
Geen moedeloosheid, geen verslap
ping, geen achteruitgang, neen, Voor
uit!
Vooruit! een ieder hou zich sterk!
Vooruit! met ons misprezen werk.
Vooruit tot spijt van die 't benijdt,
Vooruit spijts onverschilligheid
En lafheid en kwaadwilligheid,
Spijts ontrouw en spijts misverstand.
Spijts vijand en spijts dwingeland,
VOORUIT!
B. H. C. HOSMAN,
Geest. Adviseur.
Een boekdeel zou er noodig zijn, om
volledig weer te geven, wat in de vijf-
en-twintig jaren van zijn bestaan door
den Ned. R. K. Volksbond is tot
stand gebracht.
Het is slechts een zeer algemeen over
zicht, wat hier kan volgen.
Bij den drang naar verbetering der
sociale toestanden, was ook te Alk
maar onder de Katholieken het verlan
gen levendig geworden zich te gaan
organiseeren; vooral na het verschij
nen van de encycliek „Rerum Nova
rum" in 1891, stond bij velen het be
sluit vast, aan den oproep des Pau
sen gehoor te geven en met alle kracht
tegen het opkomend socialisme stel-
Z. H. PAUS LEO XIII, r. g.
ling te nemen. Het woord van Leo
XIII had de wonden van de maat
schappij aangetoond en tevens de
juiste geneesmiddelen aangegeven.
Deze geneesmiddelen zou men nu
ook hier ter stede krachtiger gaan
toepassen.
In de maand October van het jaar
1894 werd door eenige bakkersgezel
len in de plaatselijke bladen een op
roep gedaan tot bijwonen van een ver
gadering in het lokaal van den heer
Konijn op den Dijk, waar de Heeren
Smit en Appelman van liet Centraal
Bestuur van den Ned. R. K. Volks
bond als sprekers zouden optreden.
Door verschillende personen was aan
den oproep gehoor gegeven, doch toen
men bijeen was, moest men vernemen,
dat de sprekers niet konden komen;
deze teleurstelling heeft de aanwezi
gen niet ontmoedigd: na eenige bespre
kingen werd besloten tot nauwere
aaneensluiting en tot oprichting van
een vereeniging van katholieke man
nen, die de oprichting van een afdee-
ling van den Bond zouden voorberei
den.
Dit geschiedde op den 14en Juli
1895, toen werd opgericht de „Volks
kring".
De Bestuursleden waren: J. J. Bak,
R. Snel, N. J. Obdam, J. A. Mannes,
P. A. Fransen, J. Coppens en C. van
't Hoff.
Begonnen met 15 a 20 leden, was dit
aantal na een jaar tot ruim 100 opge
klommen en was reeds een ondersteu
ningsfonds in wording.
Toen werd ingezien, dat niet langer
moest gewacht worden en 27 Septem
ber 1896 werd door Mgr. Konings,
Centraal Adviseur, de Alkmaarsche
afdeeling opgericht; het voorloopig be
stuur bestond uit de Heeren: P. Mes-
selaar, P. J. Boom, A. Klisters, J. A.
Mannes, P. A. Fransen, B. A. Al, J.
A. Coppens, C. van 't Hoff; Geestelijk
Adviseur was kapelaan J. P. H. Ra
makers.
De „Volkskring" werd o'"-eheven,
■le gelden 120 gulden werden
bestemd voor het opgerichte onder
steuningsfonds, dat begon met bijna
100 leden. Ook „Hulp in Nood" werd
•tanstonds in het leven geroepen.
J. W. SMIT,
Centraal-Presiilent van den Ned. R. K.
Volksbond.
Op 15 Januari 1897 werd het defi
nitieve bestuur gekozen bestaande uit
dezelfde heeren, met in plaats van den
heer Mannes, den heer J. J. Bak, die
het grootste aantal stemmen kreeg en
bij de verdeeling der functies voor
de taak van Voorzitter werd aange-
w< zen.
Mr. A. Dorbeck werd verzocht als
rechtskundig advieseur den Volksbond
te willen ter zijde staan; dit werd door
deze met de meeste bereidwilligheid
aanvaard; tot op heden toe is Mr,
Dorbeck de rechtskundige raadsman
van den Bond.
De Alkmaarsche afdeeling van den
Volksbond was dus opgericht, het le
dental bestond uit ongeveer 300, waar
van 115 van den vroegeren Volks
kring. Een zware taak was er te ver
richten en zeer vele moeilijkheden wa
ren er te overwinnen, doch alles kwam
tot een goed einde, dank zij vooral de
kundige leiding van den Voorzitter,
den heer J. J. Bak. Deze gaf zich ge
heel aan zijn taak, niet alleen wilde
hij als werkgever een vader zijn voor
zijn eigen werklieden, maar tevens
met alle krachten medewerken aan de
maatschappelijke verbetering der ar
beiders.
„Ik hoop nuttig te zijn voor den
werkman, nuttig voor den Bond",
sprak hij bij zijn verkiezing.
Dit deed hij zes jaar als Voorzitter,
daarna wijdde hij zich geheel aan de
door hem opgerichte spaarbank, 14
jaar lang, tot aan zijn dood toe. Daar
bij bleef hij in de werkzaamheden van
den Bond een zeer werkzaam aandeel
nemen, zoodat ook zeer terecht na zijn
overlijden de toenmalige Voorzitter
hem kon noemen: „de vader van den
Volksbond."
De overige leden van het eerste be
stuur hebben niet minder groote ver
diensten: Messelaar was twee, Fransen
vijf jaar Voorzitter, Kusters is 13 jaar
Secretaris geweest, terwijl de anderen
met taaie volharding al de zorgen van
het begin hebben gedeeld.
In die eerste jaren bestond de Volks
bond uit mannen van allerlei rang en
stand: het waren degenen, die hun
tijd begrepen en de toestanden wilden
verbeteren, die meer wilden doen dan
alleen hun eigen belangen behartigen.
Eerst had nu de Volksbond te zor
gen voor ouderlingen steun bij ziekte
en moeilijke dagen: het Comité „Hulp
in Nood" bracht hulp, waar deze noo
dig was, het Ondersteuningsfonds
stelde ieder in de gelegenheid zich te
verzekeren tegen loonderving bij
ziekte.
De ontwikkeling der leden was een
voornaam punt, van het program: men
moest hen het vereenigingsleven lee
ren en hen de middelen tot verbete
ring der maatschappelijke toestanden
doen kennen.
Visser hield de eerste lezing over de
inname van Rome, welke hij als zouaaf
had meegemaakt. Vlaming over de
rechten en plichten van den werkman,
kapelaan Huilmand behandelde in een
reeks lezingen het maatschappelijk
vraagstuk. Mgr. Konings sprak over
de vorming der jeugd. Pater Orie over
de Pers en over de vraag: Kan een
Katholiek Socialist zijn, Kapelaan Mes
zette de encycliek Rerum Novarum
uiteen terwijl in 1904 de eerste sociale
Cursus werd gehouden, welke ook in
volgende jaren steeds werd voortge
zet.
Terstond ook werd de vakorganisa
tie ter hand genomen; in Maart 1897
kwam er een schrijven binnen van den
Centraal President Pastoors over vak-
afdeelingen, 4 September 1897 kwam
Kok over dit onderwerp een lezing
houden en 1 Mei 1898 Pastoors. Het
was geen gemakkelijke taak de vak-
genooten bijeen te brengen: 20 Fe
bruari 1902 werd een Commissie voor
vakorganisatie ingesteld.
De afd. Bouwvakarbeiders bestond
van het begin af, in 1902 kwamen de
typografen en fabrieks- en losse ar
beiders, 1903 de kalk- en steenbewer
kers en de tabaksbewerkers, in 1904
de metaalbewerkers.
De sociale werkzaamheden werden
niet nagelaten, zoo werd bijvoorbeeld
in 1897 reeds gesproken over pensi
oen voor bejaarde arbeiders, over een
arbeidsraad, in 1898 werd een motie
aangenomen, waarin de wenschelijk-
heid werd betoogd, dat de weekloo-
nen op Vrijdag, in plaats van op Za
terdag zouden worden uitbetaald, aan
den Gemeenteraad werd een request
gezonden ten einde te bewerken, dat
de gemeente dit ook bij hare werklie
den zou invoeren. In Maart 1899 werd
ingesteld een Commissie van Advies
in zake Ongevallenwet en Wet op de
rusttijden voor volwassenen; in No
vember 1900 voorstel tot oprichting
van een Arbeidsbeurs; 1903 Commis
sie in zake beroepswet, 1904 in zake
tariefwet. Verschillende adressen wer
den gezonden naar den Gemeenteraad
in zake loonregeling en hoofdelijken
omslag, enz.
De Teekencursus, opgericht door de
afdeeling Bouwvakken in Augustus
1898 werd in Juni 1899 door den Bond
overgenomen.
Op 16 September 1900 hield Rector
Clarijs een lezing over Spaarzaam
heid en uitte daarbij den wensch: mo
ge ook hier een spaarbank komen.
Op 24 Februari 1901 werd bespro
ken het voorstel tot oprichting van
een Spaarbank, welk voorstel was in
gediend door de afd. Gecoinb. Bouw
vakken en op 28 April van hetzelfde
jaar werd de eerste zitting gehouden
in het St. Vincentiushuis. Deze instel
ling nam zeer in bloei toe, zoodat in
1914 een bedrag van bijna 30.000 gul
den was ingelegd.
Op 25 October 1903 had de heer Bak
als Voorzitter bedankt en was als zoo
danig opgevolgd door den heer P.
Messelaar, deez legde op 8 October
1905 zijn functie neer, terwijl de heer
P. A. Fransen hem opvolgde.
Onvermoeid werden de werkzaam
heden voortgezet: in 1904 werd de eer
ste sociale cursus gehouden, in het
zelfde jaar werd ook een voorstel ge
daan maatregelen te nemen opdat ook
minvermogenden in het katholieke zie
kenhuis zouden kunnen worden opge
nomen; het gevolg was, dat de St. Ca-
tharina-vereeniging, welke in de St.
Dominicus-parochie was tot, stand ge
komen, ook in de St. Laurentius-pa-
rochie werd opgericht,
10 April 1904 werd „Winterzorg"
opgericht.
In Februari 1906 werd de oprich
ting van een vakbibliotheek bespro
ken, een informatie-bureau voor goe
de kosthuizen werd ten huize van den
Voorzitter gevestigd.
In December 1907 werd de teeken-
school opgeheven en met St. Nicolaas
een welgeslaagd kinderfeest gehouden;
een voorstel tot oprichting van een
voorschotbank werd ingediend in 1908
van een werkloozenfonds in 1909, van
een coöperatieve bakkerij in 1910.
Langzamerhand begon de Volks
bond een zuivere arbeidersorganisatie
te worden: de oprichting van de Mid-
denstandsvereeniging „De Hanze" in
1907 en van de R. K. Handelsreizigers
werkte daar aan mede. Door de op
richting van de propagandaclub in
1909 werd door deze vele ontwikke
lingsavonden gehouden, wat op alge
meen terrein door de Kath. Soc. Ac
tie eveneens werd verricht.
Zoo zien wij in deze jaren de Bond
zich vooral bezig houden met het op
richten van vakafdeelingen en treed hij
ook krachtig op tegen de in die dagen
op groote schaal gevoerde socialisti
sche propaganda.
De ontwikkeling der vakorganisa
tie deed de aandacht en belangstelling
wat te veel richten op de vakactie. Er
kwam bij sommigen een streven om de
vakvereeniging boven de standsorgani
satie te gaan stellen en ook de stands-
belangen in de vakvereeniging te gaan
behandelen. Dit gaf somtijds aanlei
ding tot wrijving en oneeniglieid, tot
dat in het Bisschoppelijk commuqué
van 26 September 1916 de taak van
vak- en standsorganisatie nauwkeurig
werd omschreven.
Op 9 October 1910 had de heer Fran
sen zijn functie als Voorzitter neerge
legd, en was opgevolgd door den heer
P. van Kessel, die op zijn beurt op 16
October 1911 aftrad; in zijn plaats
kwam de heer J. Baart. Veel werd er
in dat jaar gedaan voor de Zondags
rust, het Comité: Eerbied in Gods
Huis werd opgericht, Rector Stroomer
hield een lezing over Sociale Wetge
ving. De afd. Gemeente-werklieden
kwam 4 December 1911 tot stand.
Een lang gekoesterde wensch ging
nu ook worden vervuld. Reeds in 1900
was er gesproken over een eigen ge
bouw, later kwam dit onderwerp nog
meerdere malen ter tafel. In Mei
1908 had een vergadering plaats van
alle katholieke vereenigingen om tot
de oprichting van een eigen gebouw
te komen; dit leidde tot geen resul
taat.
Op 4 December 1911 bracht de K.
S. A. een rapport uit, waarin de wen-
schelijkheid werd uitgesproken, dat de
exploitatie niet van een vereeniging
zou uitgaan, maar van een Naaml.
Vennootschap. Het besluit was, dat de
Volksbond het gebouw zou exploitee-
ren, terwijl de andere organisaties hun
medewerking toezegden.
Het perceel Bierkade 9 werd ge
huurd en voor vereenigingsgebouw
ingericht; op 16 Juni 1912 werd daar
de eerste vergadering gehouden.
13 April 1913 werd een Arbeids
beurs opgericht.
In het voorjaar van 1914 werd de
ziekenfonds-kwestie druk besproken.
Bij het uitbreken van den oorlog
werd het gebouw tevens ingericht voor
militair Tehuis.
Gedurende den grooten oorlog stond
de werkzaamheid van den Bond ge
heel in het teeken v. d. crisis-tijd. Veel
werd er gedaan voor werkverschaffing;
de werkloozen werden gesteund, actie
werd gevoerd voor goedkoope levens
middelen en brandstoffen, aan de pa
troons werden circulaires gezonden
voor loonsverhooging. Comité van Ac
tie tegen de duurte werd opgericht
enz.
Het Bondsgebouw kon zich finanti-
eel niet langer staande houden en
werd in Januari 1916 opgeheven. De
Spaarbank, maakte een moeilijken tijd
door, door de waardevermindering der
geldswaardige stukken en werd na
den dood van den heer Bak door de
Banzebank overgenomen in Maart
1916. Op 27 Maart 1916 werd de Be
stuursraad ingesteld, 20 Juli 1916 werd
het voorstel gedaan tot oprichting van
een R. K. Bouwvereeniging.
Op den 2en Pinksterdag 1917 had
met de overige afdeelingen van Nrd-
Holland een prachtig geslaagde bede
vaart plaats, met muziek en vaandels
naar O. L. Vrouw ter Nood te Heiloo.
De behoefte aan een goede gelegen
heid om te vergaderen deed zich drin
gend gevoelen. Toen dan ook het So
cialistische Vereenigingsgebouw „Voor
waarts" op de Oudegracht werd opge
heven, werd dit gehuurd door een
Commissie van eenige heeren, welke
den Volksbond in de gelegenheid stel
den voor een geringe huur daar te
vergaderen. De eerste vergadering in
„St. Willibrord" had plaats 12 Novem
ber 1917.
Een voorstel tot oprichting van een
Bureau van Advies werd besproken,
in December 1917 werd besloten om
de vele kosten daartoe niet over te
gaan maar van het inlichtingsbureau
der St. Vincentius-vereeniging gebruik
te maken.
De November-gebeurtenissen van
1918 waren voor den Volksbond van
groot belang: in het Comité tegen de
revolutie had de Voorzitter van den
Volksbond de leiding; op een en den
zelfden avond vergaderde iedere vak-
afdeeling afzonderlijk om de leden in
te lichten aangaande hetgeen er in het
land dreigde te geschieden.
Treffend was de eenstemmigheid en
geestdrift, waarmede allen waren be
zield om het wettige gezag te hand
haven. Een meeting op het Doden
veld werd gehouden, waar o.a. Hulsel
mans als spreker optrad, terwijl aan
de groote demonstratie op 28 Novem
ber de leden van den Volksbond ir
zeer groot getal deelnamen.
De kracht van de Katholieke orga
nisaties was nu duidelijk gebleken, de
ongeorganiseerden waren wakker ge
schud, het ledental van den Bond ging
sterk vooruit: in de vergadering van
Februari werden een honderdtal nieu
we leden geinstalleerd, in die van Ju
ni: 94.
4 December 1918 was de heer Baart
als Voorzitter afgetreden en was in
zijne plaats de heer van Veen geko
zen.
In het jaar 1919 werd een cursus
gehouden voor Bestuursleden, een so
ciale en apologetische cursus, de Pro-
paganda-club Pius X werd opnieuw
opgericht eveneens het Bureau van
Advies en de Voorschotbank.
J. J. BAK, z. g.
Eerste Voorzitter van ile Afdeeling Alkmaar
van den Ned. It. K. Volksbond.
14 Juli 1919 werd aangenomen het
voorstel een gesalarieerd ambtenaar
aan te stellen en werd als zoodanig be
noemd de heer G. van Veen.
19 November 1919 werd opgericht
„Weduwensteun"; in dezelfde maand
verscheen het eerste nummer van het
maandblaadje: „Roomsche Arbeid".
In 1920 werd opgericht de leesbi
bliotheek en het muziekkorps; een
commissie tot oprichting van een ver-
bruiks-coöperatie en van een werk-
loozenkas voor ouden van dagen werd
ingesteld.
Op 1 Augustus werd met de andere
afdeelingen van Noord-Holland een
prachtig geslaagde optocht gehouden
naar O. L. Vrouw ter Nood.
De oprichting der zangvereeniging
geschiedde 14 Februari 1921.
In voorbereiding' zijn de oprichting
van een reiskas, van een afd. Slagers
gezellen en een afd. van R. K. Poli
tic-agenten.
Terecht mag de afdeeling Alkmaar
van den Ned. R. K. Volksbond feest
vieren, niet alleen omdat zij vijf en
twintig jaren bestaat, maar vooral om
dat zij vijf en twintig jaren lang socia
len arbeid heeft verricht.
Voor allen, die daaraan hebben me
degewerkt geldt het woord van Paus
Leo XIII in de Rerum Novarum: „In
hooge mate zeker zijn zeer velen der
onzen te prijzen, die deugdelijk door
schouwend, wat de tijdsomstandig
heden van hen vorderen, onderzoe
hen en beproeven op welke manier
.zij met geoorloofde middelen de werk
lieden in beteren toestand vermo-
„geu te brengen."
B. H. C. HOSMAN,
Geest. Adv.
W. C. J. PASSTOORS, z. g.
Oprichter van den Ned. It. K. Volksbond.
J. J. Bak,
P. Messelaar,
P. A. Fransen,
P. van Kessel
J. Baart,
G. van Veen,
M. H. Kempen,
1896—1903
1903—1905
1905—1910
1910—1911
1911—1918
1918—1920
1920—
J. P. H. Ramakers 1896—1897
C. F. A. Huilmand 1897—1899
J. Castelein 18991900
J. B. Höppener 19001907
H. A. Quant 1907—1908
J. M. C. Nuijen, 1908—1913
W. H. Kooy 1913—1918
B. H. C. Hosman 1918—
Men verzoekt mij, als Voorzitter van
het Feestcomité, in onze Feestcourant
een klein verslag te geven, van de
voorbereidende werkzaamheden tol
viering van het 25-jarig Jubileum van
onzen Roomscli Kath. Volksbond, afd
Alkmaar, aan welk verzoek ik dan
ook gaarne voldoe. Toen in Octo
ber 1920 de vergadering besloot tot
oprichting van een feestcomité en te
vens dat de leden een jaar lang 5 ct.
per week zouden bijdragen, toen was
reeds een begin gemaakt met de
werkzaamheden. En in de eerste co
mité-vergadering werd besloten een
25-tal personen uit te noodigen die
zich zouden belasten met de inning
van de 5 ets-bijdragen en welke per
sonen later in sub-comité's werden
ondergebracht, zooals comité van ii-
nanciën, muziek, zang en tooneel, lo
terij, vermakelijkheden, controle en
tentoonstelling.
Ook is door ons samengesteld een
eere-comité, dat bestaat uit personen,
die zich zeer verdienstelijk hebben ge
maakt voor den R. K. Volksbond.
Na al deze werkzaamheden is het
mij een behoefte mede te deelen, de
goede medewerking welke allen heb
ben getoond, om te trachten ons feest
zoo schitterend mogelijk te doen sla
gen. Niet alleen onze bondsleden die
door hun wekelijksche bijdrage van 5
cent een bedrag van ruim f 1200 bijeen
hebben gebracht, maar ook door ve
le welgestelden in onze stad, die door
hun belangsteling voor onzen Bond
ook hun ruime gaven brachten, waar
door het mogelijk zal zijn het 25-jarig
feest te vieren, zoo als wij dat gaarne
wilden doen. Want f 1200 hoe
groot bedrag ook het is te kort
voor zóó'n feest. En dankbaar waren
wij ook, toen bedragen van f 40, -f 25
f 10, f5 enz. bij onzen penningmees
ter binnen kwamen voor onze feesten,
waarvan de kinderfeesten zulk een
groot, deel uitmaken.
Door deze medewerking is ook ge
toond, dat algemeen de sympathie
voor den Volksbond groot is. 't Is 'n
mooi voorbeeld van samenwerking
tussehen de verschillende standen eet,
samenwerking welke somtijds te ver
geefs gezocht wordt. Nu ziet men de
waarde van den Volksbond in.
Want zeker is de Roomsch Kath.
Volksbond er op de eerste plaats voer
de verzorging van onze geestelijke
belangen. Maar daarnaast ook de
Moeder van onze Roomscli Kath. Vak
organisaties, welke ons 'alle dierbaar
zijn en waarvoor wij gaarne de groot
ste ofers willen brengen. Maar dan
mogen wij ook den Roomsch Kath.
Volksbond niet minder achten, want
ieder kind moet zeer dankbaar zijn
tegenover zijne ouders voor de goede
opvoeding, en de R. K. Volksbond
heeft dat voor de R. K. Vakorganisa
ties. En nu, feestvierende Bondsbroe-
ders, heerlijke dagen staan ons te
wachten. Het Kerkelijke feest, liet Tri
duüm is bij 't verschijnen van ons
feestnummer reeds voorbij. Laten wij
hopen, dat alle leden er van geprofi
teerd hebben en allen tot de H. Tafel
genaderd zijn en de Hoogmis hebben
bijgewoond om God te bedanken voor
het vele, dat Hij ons geschonken heeft
zoo wel in het gezin als op gebied van
Organisatie. En dan, Bondsbroeders,
onze feesten in „Harmonie" en „Gal
den Vlies"! Laten wij ons daar ver
maken zooveel als gepast is. Gaat niet
uw vrouw of meisje naar de uitvoerin
gen komt de tentoonstelling bezoeken
en vooral ook deel nemen aan de ver
makelijkheden.
Zendt uwe kinderen naar de groote
feesten. En laten allen medewerken,
om ons feest zoo schitterend mogelijk
te doen slagen, opdat onze kinderen
liefde en nog meer vuur voor onzen
R. K. Volksbond gaan voelen, en op
dat wij allen na jaren met welgevallen
op onze feesten kunnen terugzien. Zoo
moet het gaan. Zoo zij het!
II. E. BOSMAN,
Voorz. Feestcommissie.
Ts het nog noodig, thans, nu wij liet
feit herdenken, dat onze Volksbond
voor vijf-en-twintig jaren werd ge
sticht, aan onze leden kenbaar te ma
ken, de Instellingen, in onzen Boils'
aanwezig? Zou het waar zijn, dat ei
thans nog leden zijn, die nog niet we
ten, dat behalve de vakafdeelingen,
er nog andere afdeelingen of instellin
gen, deel uitmaken van onzen Bond
Wij hebben er aan getwijfeld, en
ten slotte moeten wij zeggen. Neen.
dat gelooven wij niet, ieder Volksbon-
der weet wel, dat verschillende instel
lingen, die of een sociaal doel be
oogen of tot nut en vermaak strek
ken in zijnen Volksbond aanwezig
zijn.
Toch kan het zijn nut hebben, de
verschillende instellingen, in den Bond
aanwezig, aan eene bespreking te on
derwerpen, opdat het nut of de nood
zakelijkheid hiervan, nog meer bekend
moge geraken.
Het is, met dit doel, dat wij ons
neerzetten, om in dit Feestnummer
eenige besprekingen te wijden, aan de
Instellingen in onzen Volksbond aan
wezig.
Wij zullen dan beginnen, met zeker
de oudste instelling, nl. Het Comité
„Hulp in Nood".
Het doel hetwelk „Hulp in Nood"
beoogt, behoeven wij niet nader te om
schrijven, „Hulp in Nood" de naam
zegt het reeds heeft ten doel, de bonds
