r
handelaar, die een arm in den ban
droeg, maar er anders frisch en vroo-
lijk uitzag. Ook hij was op h#t bureau ge
komen om een verslag over het ge
vecht uit te brengen, maar zag echter
tot zijn leedwezen', dat Go-Ahead hem
was voor geweestdit verhinderde hem
tvenwel niet met den machinist vriend
schap te sluiten en dezen zelfs later
ondanks zijn blindheid aan zijn, za
ken" te laten deelnemen. Twee echte
.Yanket'Zielen hadden elkaar P-evriTV
en wat mijn duc
„De
smid hier, die zich Sigurd
I sus
jonge -
Holmberg noemt, heeft heden morgen
zijn gemeene hand tegen een jonker
van adellijk geslacht opgeheven, te
gen uwen bloedverwant, heerSturea,
jonker Jens. En het staat aldus geschre
ven in Bornholms wetBij twist tus-
schen edelen, beslist het zwaai d, -
maar vergrijpt een laaggeborene Heli
aan een edelman, dan moet m»n hem
vatten en veroordeelen en straffen
RU?} der rechterhand!.
Daarom kniel neder, Sigurd Holm
berg," besloot de vorst, „om den ridder
slag'van uw koning te ontvangen en
ik zou willen zien," voegde hij er met
een dreigenden blik op de groep der drie
'mannen bij, „wie de hand waagt te
schenden, die koning Christiaan tot
dank warm heeft gedrukt."
Tot in de ziel bewogen boog de jonge
ling de knie voor zijn koninklijken heer,
maar vóór deze het zwaard uit de schee-
do had getrokken, trad tie oude smid
de phonograaf: „Hoe wordt zij ge
maakt? Wat is het?" vroeg hij maar
voort.
Om van al dat vragen af te zijn, ant
woordde zijne moeder ongeduldig:
„De phonograaf is een electn-
sche papagaai; daar, nu weet je t.
Iemand anders liet zich aldus over
het toestel uit, om zijne bewondering
te kennen te geven
Verwonderlijk! Verbazend! Ik noem
het de menscbeUike sletn gebalsemd!
trein wachtte het teeken tot vertrek,
toen de zuid-westenwind het donderen
van het geschut uit de verte overdroeg.
Ondanks het ongeduld der reizigers
moest men nu in dezer eigen belang,
voor alles echter in het belang van het
materieel, het vertrek tot den volgen
den dag verschuiven. Niettemin wilde
men zoo weinig mogelijk tijd verliezen.
Op 22 Februari 18.reeds te drie uur
in den morgen, vertrok trein 83 bij
friscjt_en,.Kel d erwfylsx. uit Fay et tet o wn.
stavënjdië evenwijdig aan de rivier
voortliepen, om vervolgens een hollen
weg in te buigen. Op dit oogenbhk
schrikte de stoker, een gewoonlijk
zwijgende persoonlijkheid, die de ma
chine juist van kolen voorzien had en
riep eensklaps uitGo-Ahead
Wat is er vriend," vroeg John.
"Heb je niets buitengewoons ge-
hoord?"
„Heelemaal niets, goede Joe!
Nadat hij_djt antwoord fegpven had.
onkelen blik had hij de stellingen der
beide legers verkend.
„Ziet ge," sprak hij tot zijn stoker,
„ziet ge, Smith, hoe de slag zich ont
wikkeld heeft
„Ik," antwoordde de arme Joe, „ik
zie alleen maar rook."
„Let nu eens op, houd dien rook eens
in het oog Rechts van ons staan op de
heuvels de kanonnen der separatisten
die sinds een uur dit helsch .lawaai
-S begaM
"^HiUs krankzinnig, volkomen krank
zinnig'," zei Smith m zich wlven, die
volstrekt niet begeerig was deznn roera
'n ^Voor het overige, Smith," voegde
de machinist er op een toon bij, die geen
tegenspraak toeliet, „is het onze phch
op het bepaalde uur te Benton ville aan
t.e komen, zoowaar ik Gq-/ihegp.he5i;v
