ONS BLAD
BUITENLAND
DONDERDAG 29 SEPTEMBER 1921
lie JAARGANG
ss
s3
De UAL Universiteit een
belang voor allen.
feuilleton.
DE VIOOL.
6EM. BüSTiSSL BERIGjTEN.
No. 295 -
NOORD-HOLLANDSCH
Abonnementsprijs: lb^c ai If&SAAP administf
Per kwartaal voor AlkmaarJ 2— BurOaii: HOF 0, ALKMAAK. 1 6l©TO©il. redactie
Voor buiten Alkmaar,f 285
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
No- 633
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.25; elkeregel meer f 0 25; Reclames
per regelt Ó75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500, f 400, f 200, f 100, f 60, f 35, f 15.
Rest ons nog de vraag te beantwoorden,
waarom de stichting van een R.-K. Univer
siteit de zaak is van alle Nederlandsche Ka
tholieken, onverschillig van welken stand.
Wie onze vorige beschouwingen over het
aut en de noodzakelijkheid eener Katholie
ke Hoogeschool onderschrijft, heeft eigen
lijk geen verder antwoord op deze vraag
noodig. Immers bleek daaruit, dat de
stichting van een Katholieke Universiteit
de kroon is op het werk van het bijzonder
onderwijs, de laatste vrucht der overwin
ning van den met zooveel moeite en opof
feringen bevochten schoolstrijd.
Wanneer de Paus een Katholieke Hoo
geschool in onzen tijd onmisbaar noemt
in een land, waar de godsdienst bloeit en
welvaart lieerscht, wanneer de bisschoppen
de stichting eener Katholieke Hoogeschool
een plicht tegenover God, de wetenschap
en het volk noemen, wie kan dan nog zeg
gen: „maar dat is mijn zaak niet?"
Toöh kunnen wij ons voorstellen, dat
velen aldus redeneeren: een Roomsche
Hoogeschool is een mooi ding; ze zal wel
nuttig en noodzakelijk wezen; maar laten
zij daarvoor zorgen, wier zonen en doch
ters daarvan eens de vruchten zullen pluk
ken.
Wanneer wij deze rt'déneering eens con
sequent doorvoerden, ve zouden er dan al
liet voor steun aan de R.-K. Universiteit bui
ten aanmerking blijven! Vooreerst de groo
te scharen van tienduizenden uit den arbei
denden stand en groote groepen midden
standers, die nu al reeds meenen le welen
dat hun kinderen nimmer aan een Uni
versiteit zullen komen. Maar ook de vele
ongehuwde rijken en de rijke kinderiooze
gezinnen en ook de goed gesitueerden, die
•ceds volwassen kinderen hebben.
Men ziet, dat het overblijvende groepje,
hij ton dergelijk egoistische rcdenec-ring si
heel klein zou zijn. Moest het directe eigen
belang alleen meespreken, onze bisschop
pen hadden hun schitterenden brief over
de stichting eener R.-K. Hoogeschool on
geschreven kunnen laten.
IVij behoeven echter stellingen als deze
laatste maar op le zetten, om cle valschheici
van de zelfzuchtige redeneering te doen
uitkomen. Wanneer een ijveraar of ijve
raarster straks bij een rijken vrijgezel komt
en een gift vraagt voor de R.-K. Universi
teit cn hij of zij zou dan tot bescheid krij
gen; daar doe ik niet aan; ik hen onge
huwd en lieb dus mot een Universiteit niets
te maken, dan zou het antwoord toch voor
de hand liggen. Waarde heer, zou men dien
aurks zeggen; wanneer 'gij straks een dok
ter noodig hebt of een advocaat, zult gij
dan ook zeggen, dat gij niets met de Uni
versiteit hebt uit te staan?
En dit geldt voor ieder, van welken
staat of sland hij ook is.
Over de medische wetenschap behoeven
wij niet eens le spreken. Ons geslacht
vooral weet de zegeningen voor de mensc-h-
lieid te prijzen, welke zij ons dagelijks
brengt. De huisdokter, die steeds klaar
slaat om niet hulp, niet raad en advies le
dienen: op wien men zich bij ziek ten ver
laat en die zoo vaak uilkomst en kalmte
lu-engt in angstige oogenblikken; do
chiruroh, die in de ziekenhuizen vooral de
laatste jaren de meest hopelooze gevallen
weer tot een goed einde brengt en dierbare
levens met Gods toelating weet te behouden;
de specialiteiten, die tot de geheimste wer
kingen van de menschelijke organen zijn
doorgedrongenwie weet er voor zich
of zijn nabestaanden niet van te gewagen?
En hun kennis staat in onze sociaal-
voelende gemeenschap voor ieder, ook
voor den armste, open.
Zoo is het met den rechter in de recht
zaal, den advocaat op zijn kantoor, op hel
bureau van rechtskundige adviezen of
pleitend voor de rechtbank. En zoo zouden
wij een lange reeks van omstandigheden
kunnen noemen, waarbij ieder in zijn dage-
lijksch leven met de mannen der weten
schap, de mannen der Universiteit, in aan
raking komt.
En er is nog een ander terrein, waarop
wij herhaaldelijk, direct of indirect, hun
invloed ondervinden. Vergelijk eens ons
ustig Nederland, waar het leven in gladde
banen zoo gemakkelijk zijn gang gaat, met
onbeschaafde of half beschaafde volkeren.
Waaraan hebben wij onze rust en open
bare orde, onze welvaart en veiligheid
voor een groot deel te danken? 't Is aan
de leidende mannen in de staatsburcaux
publiekrechtelijke lichamen; aan de
ven er niel aan te twijfelen zal zich ze
ker in dit opzicht een sociaal instituut too-
nen, dat alle begaafden zonder onderscheid
van maatschappelijken stand, tot zich zal
trekken.
Zoo mogen wij verwachten, dat de stichf
ting eener Nederlandsche Roomsche Uni
versiteit nu een kwestie is van korten tijd,
omdat door de propaganda voor deze aller
heilzaamste instelling ieder Katholiek wel
dra zal inzien, dat een Roomsche Hooge
school zijn eigen zaak is.
werkers in de laboratoria, wier vindingen
aan handel en industrie ten goede komen:
die waken over de volksgezondheid.
Er wordt in een beschaafd land dage
lijks door bestudeerde mannen in stilte
zoo onnoemelijk veel werk gedaan!
Wanneer zij allen te samen eens één dag
hun zegenrijken arbeid zouden staken, zou
eerst eens recht blijken, hoeveel wij hun
verschuldigd zijn.
En nu spreken wij nog niet van het on
derwijs aan gymnasia cn hoogere burger
scholen, wier leeraren toch ook grooten
deels aan de Hoogeschool gevormd moeten
worden.
Dit lieele terrein overziende, mogen wij
met Z. H. den Paus onze verwondering er
over uitspreken, dat een land als Nedcrl
met een zoo groote en vurige Katholieke
bevolking, die op ieder gebied van open
baar leven haar eigen weg wil bewandelen,
dal diezelfde Roomsche Nederlanders aan
de Katholieke Universiteit nog niet zijn
toegekomen.
Maar er behoeft niet aan getwijfeld te
worden: wanneer aan ons Roomsche volk
maar even de oogen geopend zijn en hel
inziet, dat de Katholieke Hoogeschool een
algemeen Ropmsche zaak is, zal met geest
drift aan den bouw gewerkt worden en
zal straks in de wel wat laat tot stand
gekomen inrichting de Hollandsche dege
lijkheid weer worden gerociv.
En die overtuiging, dat de Roomsche
Universiteit ons aller zaak is, zal weldra
algemeen veld winnen. Immers, al zijn wij,
Roomschen, niet voor een '.velleerings-
systeem als socialisten en communisten; ai
erkenen wij onderscheid van standen en
van gaven en volgen wij Gods beslel ten
deze in de natuur van menschen en dingen;
wij staan toch op het standpunt, dat geld
gebrek alleen de deuren der Hoogeschool
voor begaafden uit le" minder bedeelde
klassen niet mag sluiten, 't Was juist de
Katholieke Onderwijsspecialiteit in de
Tweede Kamer, die hij den Minister, en
mol succes, aandrong op het beschikbaar
stellen van beurzen voor hoogere studie
ten behoeve van min-vermogenden.
De Katholieke Universiteit we behoe
Frankrijk en Buitschland.
De sancties worden opgeheven.
Briand doelde in den ministerraad me
de, dat Duitschland d-e voorwaarden heeft
aanvaard, vastgelegd in de overeenkomst
getroffen tusschen de geallieerden betref
fende de controle op de in- en uitvoer-
ren aan den Rijn na de opheffing der eco
nomische sancties.
Aan den Duitschen gezant Mayer heeft
Briand meegedeeld, dat de economische
sancties 30 September zullen worden opge
heven.
Het accoord van Wiesbaden.
Binnen niet al te langen tijd moeten de
wetgevende lichamen van Frankrijk cn
Duitschland een beslissing nemen in zake
de, nog steeds niet gepubliceerde, over
eenkomst, door Rathenau en Loueheur te
Wiesbaden in hoof dl V ïén vastgesteld. Over
het algemeen schijnt men in Frankrijk wel
met de regeling, voor zoover bekend, te
vreden té zijn. Bij de beoordeeling spe
len, vooral in regeermgskringen, zeer ze
ker, behalve economische en financieele,
ook zuiver politieke overwegingen een rol.
Ook Rathenau heeft zich ongetwijfeld be
halve door economische, tevens én niet het
minst door politieke inzichten laten lei
den, teneinde 7zo mogelijk bet bewijs te
leveren, door krachtigen fteuo te verlee-
nen hij den wederopbouw .ui N-oord-
Frankrijk, van Duitscliland's jecLon wil.
De vraag is intusschen, naar thans de
„Köln. Ztg." opmerkt, hoe deze politiek
van Duitschland is overeen te brengen met
die. van. Frankrijk?
De Parijsclie correspondent van het blad
er n.l. dezer dagen op, dat, naar velen in
Fran sell e politieke kringen meenen, de
Poinoaré-Pertinax-Tardleu campagne be
treffende den Imker-Rijnoever niet zoo
zeer bedoelt Clemenccau een bak te zetten
over diens slappe houding ter zake in de
dagen van Versailles, dan wel om gedaan
le krijgen, dat op de a.s. conferentie te
Washington de kwestie van Frankrijk's be
scherming en veiligheid wordt ter sprake
gebracht ten einde zoodoende een recht
vaardiging te scheppen voor Frankrijk's
weigering in afzienbaren t"d zijn bewape
ning te verminderen en den linker-Rijn-
oever als waarborg vast te houden.
Tegenover de politiek uit dit kamp staat
die in het'kamp van Briand-Loucheur in
scherpe tegenspraak.
Deze tegenspraak nu, betoogt de „Köln.
Ztg." moet worden ontzenuwd, voordat de
Wiesbadensche regeling door den Rijks
dag wordt goedgekeurd. De vraag moet
n.l. gesteld worden of het mogelijk is, dat
een dergelijke overeenkomst, waarbij aan
Duitschland geweldige economische en fi
nancieele lasten worden opgelegd, kan
worden gesloten, vóórdat men van de
Fransche reg; ing öe verzekering heeft
ontvangen, dat niet achter de Poincaré-
campagne meer steekt dan de bespreking
van een academische vraag. Het blad zou
het gewèbscht achten, dat zoowel Briand
als Loueheur de vraag wordt voorgelegd,
of zij gelooven, dat eenige Duitsche re
geering haar industrie, arbeidersklasse, fi
nancieele wereld en het geheele belasting
betalende Duitsche volk drukkende lasten
zou kunnen opleggen, wanneer aan den
anderen kant ernstig werk ervan gemaakt
wordt het economisch meest waardevolle
Roman door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch door Heil'
r riëtte v. d. Waarden.
U) -
„Iris! nep Lynn verv/ijtend uit,
„hoe kon je dat doen?"
„Wat bedoel je
Hoe kon je zoo iets afschuwelijks
schilderen
„Mijn lieve jongen/' zei miss Temple
beschermend, haar mooi hoofdje een
beetje schuin houdend, je bent nog
niet wereldwijs. Het was mij niet te
doen om mijn eigen smaak te bevre
digen, maar om Fraulein een genoegen
te doen. Het zou heel wat aardiger
zijn als menschen, die op den voor
grond stelden iemand een pieizier te
doen, eerst eens met de wenschen van
degenen, die zij iets- geven willen te
rade gingen, en hun eigen smaak
de tweede plaats lieten- komen.
Zelfs jij zult opgemerkt i.ebben, dat
smaken verschillen. Persoonlijk voel
Ik niets voor een verguld mandje met
rozen beschilderd ik zou het in mijn
fluts niet dulden, maar ik moest baar
eên eenoecen doen, niet mijzelf."
„Ik zou wel eens willen weten of ik
ook ergens mee gelukkig kan
maken," zei Lynn, half bij zi*;h zelf.
„Maak de een of andere kleini heid
voor haar," opperde Iris. „Daar breng
je haar in de zevende hemel mee.
Ze heeft bijvoorbeeld van een ton een
stoeltje gemaakt, een pakkist heeft
zich ontpopt in eer. dressoir, en bed
in een divan, ze heeft zelfs uit een tin
nen beker een luciferdoosje geklopt
met zijde bespannen en van binnen ver-
.guld, om niet van een massa andere
zaken te spreken."
„Wat blijft er dan voor mij over
Is er nog iets van dien aard, dat ik
kan maken
„Heb maar geduld," zei Iris, „je
zult wel zien." Vroolijk liep ze weg,
zachtjes een wijsje neuriënd, in eem
oogenblik was ze terug met een vei
ligheidsspeld, oranje zijden papier, een
struisvogelveer en verf.
"\u j heme'srlaam," begon Lynn.
„Wordt nu maar niet ongeduldig,
je moet eerst de veiligheidsspeld ver
gulden, maar de kop moet zwart ge
verfd worden, dan zal ik je wel verder
vertellen wat je te doen hebt."
toch niet alleen te
doen
„Natuurlijk moet je het alleen doen
het is toch jouw geschenk, ik help
je alleen met mijn kostbaren raad."
Onhandig verguldde Lynn de vei
ligheidsspeld en stak ze op het kussen
van een stoel om te drogen.
Ik hoop maar, dat ze het mooi
vindt," zei Lynn. „Eens wees ze naar
mij en zei iets in het Duitsch tegen
haar broer. Ik begreep niet wat ze zei,
maar ik onthield de woorden en thuis
zocht ik ze op in mijn dictionnaire.
ik heb toen uitgemaakt, dat ze me
ongeveer kenschetste als een groote,
lo npe lum.-ui.
„Esn hen aaiende vrouw," consta
teerde Iris.
„Neem dit zijdepapier en rol het
zoo stijf ineen als je kunt, strijk het
dan weer glad en doe deze bewerking
zoo dikwijls tot het heel zacht en ver-
fronseld is, dan zal ik het je verder ver
tellen."
Lynn volgde haar raadgevingen op
tot zij beweerde, dat het de bewerking
niet meer doorstaan kon, zonder te
scheuren.
„Nu moet je zwarte strepen op
de veiligheidsspeld schilderen."
„Zou je me nu eindelijk eens willen
vertellen wat het nu worden moet
„Wacht en je zult zien."
Hij voerde haar bevelen letterlijk
uit, en bevestigde het papier stevig
om het midden van de speld, en streek
het zorgvuldig aan beide zijden uit.
De hoekjes werden afgesneden in den
vorm van vleugels en hier en daar
werden cirkels aangebracht. Iris legde
de laatste hand bij wijze van voel
horens lijmde ze aan den kop twee
stukjes van den struisveer.
-« .7:'
„O," riep Lynn aangenaam verrast,
„een vlinder."
te blij'ven en oim op 23 Nov. te New-York
de „Paris" weer te nemen om terug te
keeren. Zijn aanwezigheid zon zoodoende
niet langer dan vier weken duren. Het
is nog niet besloten, wie Briand daarna
als vertegenwoordiger van Frankrijk op
de conferentie zal vervangen. Waarschijn
lijk zal dil vanmorgen in den minister
raad worden besproken en beslist.
De correspondent van do „Times te
New York meldt, da't de Amcrikaansdhe
regeening de hoop voedt, dat de Wasüiing-
ton'sche conferentie het eens zal worden
over maatregelen, die voorzien in alge-
meene overeenkomsten in de plaats van
liet Engelseh-Japansohe verdrag en van de
verdragen tussohen Japan en de Wesler-
sohe mogendheden 'betreffende China. De
regeering koestert bet denkbeeld:, aan le
sturen op feitelijk identieke- verdragen
tusschen Gh-ma en eTk der mogendheden,
waarin n: keurig de rechtmatige aan
spraken der vreemde mogendheden wor
den omschreven, zoodat men na de confe
rentie met een schoone lei zou kunnen
beginnen, hetgeen wil zeggen dat alle
mogendheden pet beginsel van de „open
deur" en der gelijke commercieele en in-
-duistrieete kansen dient te onderschrijven.
DE VOLKENBOND.
De zesde commissie, voor politieke aan
gelegenheden. heeft heden een begin ge
maakt met de bespreking van den hon
gersnood in Rusland. Molta diende het
rapport der sub-commissie ad hoe in,
welke constateert, dat de toestand in Rus
land zeer ernstig is en spoedige hulp
noodig. Uit aan de commissie afgelegde
vei-Varingen blijkt intusschen dat ver
se 'ene regeeringen op het oogenblik
geen kredieten voor dit doel beschikbaar
kunnen slell-n. De sub-commiissie stelt
■daarom voor een beroep te doen op alle
particuliere vereenigingen voor hulpver-
leeïT'inig en uit den wensch, dat alle re-
lee ringen more (Ten en financieelen steun
aan deze vereenigingen zullen verleen en.
Nadat lord Robert enkele amendemen
ten op het rapport had voorgesteld, is de
bespreking lot morgen verdaagd.
DE HONGERSNOOD IN RUSLAND
De correspondent van de „Manchester
Guardian" meldt uit Saratoff, dat de hon
gersnood in het gebied van Pokrof-Sk zóó
gioo-t is, dat, volgens mededeeïmg van
commissaris GunitsJ, den voorzitter varn de
distriqtssovjet, de vrouwen in de rlorpen in
zijn district haar kinderen uit wanhoop in
putten werpen en ook dat in zijn district
jongens tusschen zeven en acht jaar in een
bazar ten gevolge van zwakte waren
neergevallen, waar rif mot hondenvleesch
waren gevoed. De correspondent heeft
verschillende gebouwen bezocht, waar de
Sovjet de 'kinderen voedt, en vastgesteld
dat de kinderen verschrompelde gezichten
hebben, als oude mannen en vrouwen,
armen en beenen zoo dun als bezemstelen.
Kinderen worden des nachts 'heimelijk
aan de ingaing,en der Sovjet-instellingen
achtergelaten door ouders, die niet langer
in staat zijn, ze te voeden.
De toestand in de stad Saratoff zelf is
acuut, doch in de zeven districten der
provincie gelijkt hij op een catastrofe cn is
een groot aantal kinderen louler levende
geraamten. Het sterftecijfer is enorm cn
zoo er vóór 1 December geen hulp wordt
geboden, zullen de kinderen in de ergst
getroffen districten niet onwaarschijnlijk
geheel worden uitgeroeid. Treinen vol
kinderen worden naar het Westen wegge
stuurd. Hot aantal kinderen te Saratoff
bedraagt ongeveer 60,000 en van Je zeven
getroffen districten 400,000. Op -t oogen
Mik heerschen er gélukkig nog geen epi
demische ziekten.
Brand in de Printeinps.
Uit Parijs werd gisteren gemeld:
Een geweldige brand heeft vanochtend
der bovenverdiepingen uitgebroken cn,
gevoed door groote hoeveelheden koop
waar, nam hij weldra een reusachtige af
meting aan. Dc hooge koepet van de
rmtemps, die boven alle gebouwen in de
buurt uitstak, is ingestort. De brand is
uitgebroken voor de opening van den win
kel. Men spreekt van enkele slachtoffers
onder het personeel. De schade is zeer
groot.
Het noorden van Parijs was geheel
overdekt door de enorme rook wolken.
Toewei er groote hoeveelheden water op
de twee gebouwen werden gespoten, nam
het vuur steeds toe. Het verkeer in den
omtrek der Printemps was geheel ontred
derd.
I-aler werd nog gemeld:
Om negen uur is de voorgevel van dé
vernieuwde gebouwen der Printemps aan
den boulevard Haussmaim ingestort. Een
half-verstikte brandweerman is naar het
ziekenhuis gebrach.t. Tot dusver heeft men
de oorzaak van den brand niet kunnen
vaststellen. Het vuur heeft zich zeer snel
door het geheele gebouw verspreid
HET POLITIESCHANDAALTE
CHICAGO.
Uit New-York wordt aan de „Daily
Mail gemeld, dat de autoriteiten een on-
dei-zoek iheb'ben Ingesteld naar de beschul
diging, geuit door den boofd-commissaris
van politie, dat de helft van het politieper
soneel betrokken is bij den clandestienen
drankhandel.
Uit de verhooren, die reeds hebben!
plaats gehad, is gebleken, dal kroeghou
ders reeds maanden lang h.un inkoopen
hebben gedaan bij verkoopers die lot de
politie behoorden. Dezen leverden zendin
gen whisky in de politiewagens, die ge
woonlijk dienen voor het vervoer van ge
vangenen. De politie berekende een exi ra-
belooning van vijf dollars voor elke kist
whisky die op die wijze werd bezorgd. Er
is een lijst opgemaakt van honderd poli
tiebeambten die bij dezen drankhandel
zijn betrokken. Een bende mannen, hoofd
zakelijk bestaande uit politie-b-ambten,
had de laatste maanden een winst v«a
meer dan i.ooo.ooo dollar gemaakt mei
deze georganiseerde overtreding van het
drankverbod.
V olgens de „Daily Mail" heeft alder
man Bonstred in den armenraad van Mile!
End medegedeeld, dat een van de werk-
loozen, die óm onderstand vroeg, uit zijn
gezin een wekelijksch inkomen had van
p.st. 7.10 sb. po) en zeer venbolg-n
was, toen men heni bedeeling weigerde. Er
waren andere gevallen, waarin de leden
van het gezin 4 p.st. en 5 p.st. in de week
inbrachten en het was een schandaal,
meende hij, dal zulke gegadigden om on
derstand vroegen, vooral daar sommige
leden van den armenraad niet eens zulle
een inkomen hadden.
In Zuid-Wa'les wordt de e.risis steeds
scherper. De heer Llewellyn, beheerder e.i
eigenaar van meer kolenmijnen in Wak;
dan eenig ander, heeft verklaard dat de
stoomkool-mijnen in September acht tot
tien shilling per ton zullen verliezen en ve
le mijnen zullen moeten sluiten. Reeds
zullen veie mijnen dadelijk moeten wor
den stopgezet.
Te Falmouth is dezer dagen me-vr.
William Rogers overleden. Zij was 104
iaar oud.
Smith, de Britsche vlieger, die ver
leden jaar van Engeland naar Australië is
gevlogen, is van plan, nu een vlucht om
de wereld heen te doen.
De „Daily Mail" verneemt, dat hij zijp
plan nog vóór den winter denkt uit te
voeren met een amphibie-vliegluig, dal
zoowel op water als op land kan neerda
len.
Zijn route zo-u zijn Engeland, dwar;
door Midden-Europa, Mesopotamia, Indie,
China, Japan, vandaar noordwaarts over
de Beliring-zee, Canada en Brilscti-Colum-
bië.
In plaats van wijlen Tmmborn heeft
de Cenlrumsgroep in den Rijksdag giste-1
de pas voltooide nieuwe winkels van de ren lot voorzitter den afgevaardigde Marx
gedeelte van DuitscJiland voor onbepaalden
tijd van hel rijk te scheiden.
Frankrijk moet, aldus concludeert de
„Köln.", zijn politiek tegenover Duitsch
land grondig herzien, ivil de overeenkomst
van Wiesbaden überhaupt zin en beteeke-
nis hebben.
Bij de a.s. interpellaties van nationalisti
sche zijde in de Fransche Kamer zal waar
schijnlijk spoedig blijken in hoever Briand's
positie sterk genoeg is om weerstand te
kunnen bieden aan den druk van rechts.
Hetgeen van niet minder gewicht is voor
de ontwikkeling van de betrekkingen tus
schen Duitschland en Frankrijk dan de
consolideering van de democratische repu
bliek in Duitschland.
De toestand in Ierland.
Het antwoord van Sinn Fein.
De bladen melden, dat hel ontwerp-
antwoord van den premier aan Sinn Fein
thans door alle leden van het kabinet
is goedgekeurd', waaronder Balfour, Fis
her en Baldwin, die te Gei ;ve zijn. De
inhoud van het antwoord is nog niet aan
te duiden, doch het bevat geen wijziging
van de houding der regeering met name
ten adnzien der weigering om den eisch
van Ierland lot volledige afscheiding te
overwegen. Het uitstellen van het ant
woord heeft de spanning in Ierland ver
hoogd. waartoe ook bijdroegen de onlus
ten te Belfast en het opnieuw mohilisee-
ren der speciale konstabels in Ulster.
De onlusten te Belfast.
Het blijkt er Zondagavond te Belfast
warm: te zijn toegegaan. Gewapende Sinn
Feinels. voorzien van palroontasschen,
losten! salvo's in de Newtonards-road,
waarj zich unionisten ophielden. Dezen
verdedigden zich hardnekkig doch zonder
succet met steenen en andere projectielen
De sJijd duurde met tusschenpoozen twee
uren.Ren slotte werden er twee hommen
gewo'foen. die echter niemand troffen.
koTteli tijd later werden door een nieu
we Kfcm, die over het dak van een huis
heen jp worp en werd; een aantal personen
gewöj|»l. De troepen deden toen '11 krach
tige T oging om de onlusten te onder-
drukiy/i. Zij losten eenige salvo's op de
Sinn-r'r-iners en ten slotte werd de orde
hersijM.
De mfereniie to Washington.
Lr.! George toch naar Washington
- |-,-g-safe— News" verrfêcmï cfat dc pre
mier hij zijn terugkeer te Londen het
proefprogram voor de Washingtonsche
conferentie zal bestudoe ren en zich bezig
houden met de samenstelling van de dele
gatie: Het blad aeiht liet nog altijd niel
uitgesloten dat de premier naar Washing
ton- zal gaan, vooral indien de conferen
tie wat uitgesteld zou kunnen worden,
In de Engelsche bladen is dezer dagen
het bericht verschenen, dat Bonar Law
Britlannië ter Washingtonsche conferentie
zou vertegenwoordigen. De „Manchester
GuaTdian" meldt thans, dat Lloyd George
Bonar Law nog slechts persoonlijk heeft
gepolst of hij bereid zou zijn 1e gaan, zoo
hij werd ui-tgenoodigd. Iets definitiefs is
echter niet vastgesteld.
In officieele kringen te Londen tas! men
nog altijd in het duister omtrent de wij
ze, waarop de conferentie zal worden ge
leid. De gang van zaken wordt geheel te
Washington geregeld. Men beschouwt het
echter als waarschijnlijk, dat geheel de
zelfde procedure zal worden gevolgd als
in de bijeenkomsten van den Oppersten
Raad, nl. dat de voltallige conferentie de
algemeene lijnen van een bepaald vraag
stuk zal onderzoeken en het daarna naar
een commissie van deskundigen zal ver
wijzen, om het weer le enlameeren zoo
dra het uit de commissiekamer komt.
De Fransche deelneming.
Omtrent de Fransche deelneming aan
de Washingtonsche conferentie wordt nog
geme-ld, dat Briand waarschijnlijk 29 Oc
tober met de „Savoie" van de Compagnie
Transallantique vertrekken zal. Hij heeft
geen oorlogsschip voor zich willen mo-
bilisceren. Briand zou van plan zijn niet
langer dan veertien dagen 1e Washington Printemps verwoest. De brand is op een gekozen.
„Wat monsterachtig zei Margaret,
en ze bleef in de deuropening staan.
„Dat zullen jullie mij toch niet aan
willen doen
„Het is voor Fraulein" antwoordde
iris en ze ruimde haar verf netjes weg.
Ly.a heeft nem heelemaal zelf ge
maakt.
Lynn bekeek den vlinder kritisch
j-i zei
„Ik snap niet, hoe hij het uithoudt.'
„Ik heb hem er eens naar gevraagd,"
zei Iris, „ik begreep ook niet hoe hij
zulke dwaze dingen in zijn huis duldde,
maar hij haalde de schouders op. Wat
zou ik voor genot in mein kunst kunnen
vinden, vroe hij, als zij maakte dat
ik niet met mijn zuster leven kan.
Frederika l.oudt van helle kleuren,
zooals je ze buiten ziet, maar mein
oogen doen ze pijn. Moet ik nu, omdat
ik de gebroken vaas en al die prullen
schreeuwend leelijk vind, de gevoelens
van mein zuster kwetsen We hebben
een groot huis. Frederika heeft de bo
ven- en ik de benedenverdieping. Als
ik die schelle tinten niet langer verdra
gen kan, kan ik ze mein rug toedraaien,
en uit het raam kijken, of ik kan naar
mein werkplaats gaan, naar mijn violen,
Daar is geen gewarrel van kleuren en
ik hoef er niets te ontzien. Lynn was
geamuseerd, maar Margaret diejgespan-
nen luisterde, glimlachte treurig.
Toen de jongen 's middags met den
vlinder aan een koordje bengelend,
den heuvel besteeg, werd hij van alle
kanten door de Unaeren met kreten
van verrukking begroet. Hij belde aan,
in stilte hopend, dat hij hier ook succes
zou oogstenFraulein maakte open.
Toen ze zag, wie de bezoeker was,
betrok haar gezicht onmiddellijk.
„Mem Bruder is r.iet thuis," zei ze
stijf.
„Dat weet ik," antwoordde Lynn
met een innemenden glimlach, „maar
ik kwam om u, kijk, dit heb ik voor
u meegebracht."
Verwondering en verrukking straal
den uit haar 0 igen, toen ze hen aannam
„Voor mij
„Ja zeker voor u, ik heb hem ge
maakt."
„Hebt u hem heelemaal zelf voor
mij gemaakt
„Neen, miss Temple heeft mij ge
holpen."
„Misss Temple," herhaalde Fraulein,
„wat lief van haar en van u ook,"
haastte ze zich er bij te voegen. „Wat
zou ik het aardig vinden als miss Tem
ple en u morgenavond bij mij op de
thee kwamen."
„Ik zal het haar zeggen," antwoord
de hij, „en wel bedankt."
Zoo sloot Lynn vrede met Fraulein
Frederika.
Lachend als onbezorgde, blijde kin
deren gingen ze samen op het bepaalde
uur den heuvel op. Lynn had armen vol
wilde appelbloesems, waar hij heel wat
moeite voor gedaan had, en Iris droeg
twee potjes inmaak als haar bijdrage
voor het feest.
Hun gastheer en gastvrouw wacht
ten hen op bij de deur. F;aulein Fre
derika was uitgedost in haar mooiste
kleed, en haar scherpe oogen stonden
vriendelijk. De Meester was in zwart-,
dat sporen droeg van uitgemaakte
vlekken en veelvuldig oppersen.
„Wat lief van u," zei hij hoffelijk
tot Iris, en ook gij, jonge man, zijt
hartelijk welkom, als altijd."
Iris vond een steenen kan en rang
schikte de appelbloesems er in. Het fij
ne, oude gezicht van den Meester straal
de, toen hij de zachte geur van dat teer
rose en wit inademde.
„Het is tooverachtig," zei hij. „ik
stel me voor, dat in iederen boom zich
een mooi, jong meisje bevindt -zooals
ze in de sprookjes beschreven zijn
een jong meisje, cat op miss Iris moet
lijken. Den geheelen winter slaapt ze,
beschut tegen de koude in haar zachte
bed, dat gesneden is uit het zijdeachtig
omhulsel van den stam. Opeens krijgt
de zon warmte, en het roodborstje zingt
haar wakker. Hoe, zegt ze, is het nu
al lente Jk moet direct aan het werk-,
en voor mijn appelbloesems zorgen.
Dan buigt ze zich neder en neemt aarde
in haar handen, ze vangt regen op
drenkt er de aarde mee. Vervolgens
spreekt ze eer. tooverformule uit en ze
raakt met haar tooverstokje alle zaad
jes aan.
V/ordt vervolgd.)
1
