„OMS SLAD" 1
BUITENLAND
No. 300
WOENSDAG 5 OCTOBER 1921
1
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
VOORZICHTIG BELEID.
Dit Amsterdam
HONGARIJE.
Van Noord en Zuid.
Arthur tervoren.
De Volkenbond,
De toestand in Ierland,
FEU1LLETON.
DE VIOOL.
i
NOORD
-e JAARuANU
1 1
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. 1
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames,
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen Jot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,
Gisteren is een wetsontwerp ingediend,
klein van omvang, maar van verstrekken
de beteekenis. Het bedoelt te zijn een rem
tegen al te royale nitvoering van de be
palingen der nieuwe Onderwijswet, welke
betrekking hebben op scholenbouw.
Wij hebben al meermalen in ons blad
uiteengezet, dat zuinigheid en bezadigdheid
ten deze plicht was van allen. Wij zeggen
van allen; want het lawaai in een deel der
linksche pers, opgestoken tegen de chris
telijke schoolbesturen is in velerlei opzicht
onbillijk» zoo al niet onoprecht. Wanneer
de opgeschroefde berichten over al te vrij
gevige katholieke en christelijke gemeente
raden, die naar het heet bedragen
voor scholenbouw voteeren, vèr uitgaande
boven de draagkracht der gemeente, waar
zouden zijn, zou men nog niet anders
doen, dan wat elders onder de oude wet
jaren en jaren lang vrijzinnige stadsbe
stuurderen voor de openbare school heb
ben gedaan. Maar eerstens zijn die berich
ten schrikbarend overdreven, tweedons zijn
ze eenzijdig, 't Zijn niet alleen de katho
lieke en protestantsche schoolbesturen,
welke een halve eeuw lang in zorg en
verdrukking hebben geleefd en welke thans
hun wettelijke rechten laten gelden. De
wet is voor iedereen; en iedereen maakt er
ook gebruik van.
Daarom is het goed, dat in den over
gangstijd, welke tevens samenvalt met een
period* van algemeene malaise, wordt toe
gezien, dat bij toepassing der nieuwe be
palingen de uiterste zuinigheid wordt be
tracht. Het voorgestelde noodwetje, waar
bij de Kroon de toestemming tot uitvoering
van raadsbesluiten betreffende den bouw
van nieuwe openbare en bijzondere scho
len voor één jaar aan zich trekt, is een
daad van wijs beleid. Deze uit te spelen
tegen de christelijke schoolbesturen zou al
heel dwaas zijn. Baron van Wijnbergen
herinnert er in een onzer Katholieke bla
den aan, hoe reeds dazen zomer een maat
regel van volkomen gelijkstelling, als thans
door de Regeering wordt voorgesteld, voor
de katholieke scholen reeds getroffen
werd door de Bisschoppen van Nederland.
Door den directeur van het R.-K. Onder
wijsbureau is n.m. aan alle schoolbesturen
namens het Episcopaat medegedeeld, dat,
zoodra omtrent schoolbouw meeningsver-
schil zelfs maar te verwachten is, of tegen
de verwachting in voorkomt, men zich heeft
te verstaan met den bisschoppelijken in
specteur; verder, zoo noodig, met den di
recteur van het Bureau, terwijl, wordt ook
dan nog geen overeenkomst verkregen, het
schoolbestuur de zaak aan het oordeel van
den betrokken Bfsschop onderwerpt, wiens
machtiging noodig is voor eventueel hoo-
ger beroep bij het burgerlijk gezag.
Zoo is van Roomscbe zijde al aanstonds
tegen verkwisting gewaakt. En onze chris
telijke regeering grijpt al een jaar na in
voering der gelijkstelling van bijzonder en
openbaar onderwijs in, om de staatsuit
gaven door de kosten voor het onderwijs
alleen niet overmatig te belasten.
Ha<Jden liberale regeeringen in vroeger
jaren eenzelfde wijsheid aan den dag ge-
legdl
grond tredende Katholieke geestelijken van
Hongarije, de ZeerEerw. pater A. Bangha
S.J. naar ons land komt met een opdracht
van den Kardinaal-primaat van Hongarije.
Pater Bangha zal deze gelegenheid benut
ten om in verschillende sleden van ons land
op te treden om te spreken (in Fransch of
Duitsch) over het Katholicisme in Honga
rije, den strijd met de revolutionaire ele
menten, de pas geleden verdrukking onder
het bolsjewistisch bewind enz.
Pater Bangha, die midden in het Ka
tholieke leven staat, zal bovendien nog vele
andere belangwekkende dingen weten te
vertellen,
Hongarije was nog niet zoo heel lang
geleden, een ver, vreemd land, waar wij
weinig of niets van hoorden. Door lijden
en tegenspoed is het ons na gekomen. In de
couranten hebben wij met dat oude, fiere
Roomsche volk meegeleefd toen het zich
als een muur opwierp tegen het bolsje
wistisch gevaar, dat uit Rusland heel Eu
ropa bedreigde; zijn kinderen hebben wij
opgenomen, verpleegd en gevoed; zijn
groote mannen zijn naar hier gekomen en
wij hebben naar hen geluisterd; thans kun
nen wij uit den mond van dezen Hongaar-
schen Jezuietenpater nog veel meer verne
men.
Katholieke vereenigingen welke pater
Bangha gaarne een avond in haar midden
zouden hebben, kunnen zich wenden tot
pater dr. J. van Vessem, S.J., St. Ignatius-
college, Hobbemakade, Amsterdam.
dezer dagen een der
wordt ons bericht, dat
meest op den voor-
"(Van onzen bijzonderen correspondent).
VII.
DUBLIN', 29 Sept. 1921.
Wat Ncord en wat Zuid is, weet in
Nederland iedereen, maax wat het Noor
dén en het' Zuiden Van: Ierland" is, daar
zullen lang niet allen achter zijn.
Immers, het meest Noordelijke punt
van het eiland ligt in het Zuiden, ten
minste volgens Lloyd George.
Er is wel een beetje goochelen voor
ncodig .geweest om dat zoo netjes voor
elkaar te krijgen, maar het is dan toch
geluktomdat do Engelschen dat voor
hun politiek ten opzichte van Ierland
nu eenmaal noodzakelijk achtten.
Die geschiedenis zit zoo in elkaar.
Ierland bestaat uit vier provinciën:
Ulster, in het Noorden, Connaught, in
Westen, Munster, in het Zuiden en Gein
ster in het Oosten.
Van de drie andere mogen we bij
ons te lande minder hooren, van Ul
ster des te meer, daar van die pro
vincie, met Belfast als hoofdplaats, het
verzet uitgaat van de afscheiding van
Engeland.
Daar wonen do Ulstermannen waarop
Engeland zich steeds beweegt als het er
op aankomt zich te verdedigen tegen
zijn verzet tegen de zelfstandigheid van
Ierland.
Ze zijn het er immers zelf lang piet
over eens, over die afscheiding; kijk
maar naar Ulster, het trouwe Ulster,
dat Engeland blijven wil.
Ulster dat Engeland blijven wil! Het
lijkt er niet naar.
Zooals men weet is Ierland in hoofd
zaak katholiek, alleen in Ulster wonen
een betrekkelijk grcot aantal protestanten
Nu zijn er in de heele provincie Ul
ster volgens de laatste volkstelling
891.881 protestanten en 689.816 katho-
pci>; bulten beschouwing en rekent alleen
do zes overige als tot Noord-Ierland
'te. hehcoren, de rest, ook Donegal (zie
lieken, waaruit zoo oppervlakkig zou bte, fheet hij de Engelsche Itegee-
ken, dat de Engelsche Regeering hiér
op een flinke meerderheid kan steunen.
Dit is echter alles behalve waar. Want
onder de protestanten zijn er heel veel,
die nationalist zijn en dus in zake een
vrij Ierland met de katholieken meegaan.
Toch wilde Engeland voor het oog der
wereld kunstmatig een meerderheid in
Ulster vormen en het heeft dat gedaan
gekregen, door Ulster te verdeelen. Het
grootste deel der protestantsche uniois-
ten woont in Belfast, de hoofdstad van
Ulster, want, al heeft de geheele pro
vincie, zooals wij zagen hl meerderheid
van ruim 200,000 protestanten, wanneer
we de stad Belfast niet meetellen, dan
is er reeds een, zij het ook geringe,
katholieke meerderheid (597.176 protes
tanten en 597.573 katholieken). In het
algemeen kan gezegd worden, dat de
graafschappen Antrim en Down (op hij-
gaand kaartje met gekruiste lijnen aan
gegeven) een greote protestanlsche meer
derheid hebben, de graafschappen Lon
donderry en Armagh (op het kaartje
horizontaal gearceerd) een geringe, ter
wijl Tyrone en Eermanach (verticaal ge
arceerd een nationalistische meerderheid
hebben. In Donegal, öaran en Monaghan
is de meerderheid overweldigend katho
liek (260.655 tegen 70.310).
Wat deed nu Engeland?
Hoewel de provincie Ulster op de
kaart aangegeven door een dikke lijn
al deze negen graafschappen bevat, laat
rmg „Zuid-Ierland". Op deze wijze is
het den Engelschen staatslieden gelukt 'n-
„Ncdrd-Ierland" bij elkaar te scharrelen,
waarin een unionistische meerderheid ge
vonden wordt. „Oarsonia", noemen de na
tionalistische Ieren deze zes willekeurig
van de provincie afgescheurde graaf
schappen, naar Sir Edward Carson, de
hoogste machthebber in dit Engelsche
„Ulster".
Dat echter lang niet alle inwoners van
dit „Oarsonia" het met de Ulstermannen
eens zijn, terwijl wel de deputatie, die
deze week hier hij president De Valera,
namens 100.000 ingezetenen van Belfast
is komen prostesteeren tegen de afschei
ding van Ulster van het overige Ier
land, o.a. op grond van het feit, dat
feitelijk alleen do twee graafschappen
Antrim en Down protestant zijn, alle
zeven andere tot de provincie Ulster be-
hcorende graafschappen te samen hebben
een meerderheid van 493.000 katholieken
tegen 303.000 protestanten.
en deze laatsten zijn het, waarop En- het, waar het officieel over „Ulster'
gehand zijn verti ouwen gesteld heeft. J spreekt, de drie katholieke graafschap-
Amendementen op het pact.
De vergadering nam het volgende voor
stel betreffende de amendementen aan:
„Amendementen op het tegenwoordige
pact, die met een meerderheid van der
vergadering waaronder alle leden van
den Raad, die op de zitting aanwezig zijn
zijn aangenomen, zullen in werking tre
den, zoodra zij geratificeerd zijn door die
leden van den Volkenbond, die in den Raad
zitting hebben en door de meerderheid van
hen, wier vertegenwoordigers de Verga
dering vormen. Indien na 22 maanden na
de stemming, een voldoend aantal ratifi
caties niet is geschied, blijft het besluit om
het amendement aan te brengen, zonder
gevolg.
De secretaris-generaal zal den leden van
het in werking treden van een amendement
berichten. Elk lid der Vergadering, die op
dat oogenblik het amendement nog niet ge
ratificeerd heeft, is vrij om aan den secre
taris-generaal binnen een jaar te berich
ten, dat hij weigert het aan te nemen. Hij
houdt in dat geval op lid van den Volken
bond te zijn."
De begrooting.
De Vergadering nam de begrooting van
den Volkenbond voor 1922 aan, groot in
het geheel 20.858.945 fr.
DE WASHINGTONSGHE CONFERENTIE.
Een telegram uit Tokio aan de „Asso
ciated Press" meldt, dat volgens de „Asaki
Shimbun" het Japansehe kabinet besloten
heeft de agenda voor de Washinglonsche
conferentie, zooals die door de Veieenigde
Staten is voorgesteld, te aanvaarden.
Uit gezaghebbende bron wordt medege
deeld, dat Amerika de kwestie der gealli
eerde schulden niet geschikt acht voor be
spreking op de ontwapeningsconferentie.
Amnestie-beweging.
De .Daily Chron." verneemt uit Dublin
dat de Iersche conferentie-gedelegeerden
gisteren van Londen zouden vertrekken.
Te Dublin is een beweging gaande, om
amnestie te krijgen voor allen, die onder
den invloed der vroegere gebeurtenissen
geïnterneerd zijn. Het aantal dezer gein-
terneerden bedraagt 4000. Zij worden ge
vangen gehouden als verdacht van mede
werking aan de Sinn Fein-beweging, doch
zijn tot dusverre niet veroordeeld.
Af en toe zijn ernstige klachten inge
diend over het kampleven dier geïnterneer
den en dat heeft een slechten invloed op
de openbare meening in Ierland. Een am
nestie zou zeker een gunstige atmosfeer
scheppen in verband met de a.s. onderhan
delingen.
Een orgaan van Dail Eireann.
De „Weslra. Gazet" verneemt uit Dublin,
t.ui de Dalï EirëSite viornefliens is een
dagblad uit te geven, waaruit geconclu
deerd wordt, dat men goede resultaten van
de Iersche conferentie verwacht, aangezien
anders een. dergelijke onderneming te veel
risico zou dragen.
Een krasse beschuldiging.
Volgens de „Morn. Post" 'heeft Sir Daw
son Bates, minister van bimnenlandsche za
ken in Ufsler, Vrijdagavond in een rede
voering te Belfast gezegd, dat niemand an
ders dan de autoriteiten in Dublin Castle
verantwoordelijk waren voor de vrccselij-
ke tooneelen, die te Belfast hebben plaats
gehad.
Het kwam hem voor, dat de autoriteiten
onder den dekmantel van een wapenstil
stand, de militaire en politie-autoritciten te
Belfast aan banden hadden gelegd. Hij
bracht hulde aan de buitengewone politie
en wekte alle loyale burgers op, zich bij
hem aan le sluiten. Men kan niet regeeren
met geweerkogels; de beste wijze van re
geeren was door bet volk en met liet volk.
Hij was, zeide hij, thans gelijk aan een ko
ning zonder koninkrijk, omdat hij geen
macht had, voordat alle diensten zouden
zijn overgedragen aan de Ulster-rcgeering.
De plicht, orde en recht te handhaven, be
rustte thans nog in Dublin Castle. De loya
listen konden er van verzekerd zijn, dat,
zoodra zijn ministerie de volle macht zou
hebben en hij hoopte dat dit spoedig het
geval zou wezen recht en orde zouden
worden gehandhaafd zonder aanzien van
geloof of klasse.
DE HULPACTIE VOOR RUSLAND.
Het gevaar bestaat, dat de onderschei
dene organisaties, die opgericht zijn lot
hiet lenigen van den hongersnood in Rus
land, zullen ineenstorten tengevolge van
de omstandigheid, dat de regeering in ge
breke blijft, <te noodige credieten te ver-
leenen.
De „Manchester Guardian" publiceerde
een hartstochtelijk artikel betreffende de
verwerping van Nansens beroep op de
mogendheden om een voorschot tot een
bedrag van zestig millioen gulden. Het
blad zegt; „De wereld heeft nog niet zoo n
moorddadige nalatigheid aan de menscli-
beid aanschouwd als (1. ze. begaan door
mogendheden, „die mopperen over het
gemeenschappelijk verlies van zestig mil
lioen gulden als de prijs voor twintig
millioen Europeesclie levens."
Noi de Volkenbond er niet in geslaagd
i.s de noodige gelden te verkrijgen van
de regeeringen, vestigt men thans alle
hoop op de conferentie te Brussel.
Reuter verneemt dat van de 22 staten,
die tot de te Brussel te houden coiife-:
rentie inzake de hulp aan Rusland te ver
teehen, zijn uitgenoodigd, niet medegere-
kend de in den Oppersten Raad verte
genwoordigde mogendheden, tot nog toe
alleen Roemenië en Tsjecho-Slowakije de
uitnoodigiug formeel hebben aangenomen.
Verwacht wordt dal ook Zwitserland eeiï
vertegenwoordiger zal zenden, eveneens
de Vereenigde Staten, laatstgenoemden;
vermoedelijk in officieuze hoedanigheid.
Ter voorbereiding van de eonferentie
le Brussel a.s. Donderdag van de Inter
nationale commissie voor het verleeneni
van hulp aan Rusland, zijn de onder
scheidene regeeringsdepartementen te Lon
den bezig met het invenlariseeren van de
uit den oorlog overgebleven voorraden,
die de regeering bereid is te verschepen,
tot hulp aan de hongersnoodlijdcnde
Russen. Aanzienlijke voorraden kleeding-
stukken, voedingsmiddelen en medicijnen
zullen voor dit doel worden bestemd. De
Britscihe regeering zou gaarne zien, dal de
andere mogendheden die aan den oorlog
hebben deelgenomen, desgelijks handelen*
Het is mogelijk, dat deze goederen 'ter be
schikking worden gesteld van de Roode
Kruis-vcreenigingen. I
DE VERKIEZINGEN IN ZWEDEN.
Officieel wordt thans als uitslag der
verkiezingen in Zweden gemield, dat voor
de Tweede Kamer van den Rijksdag ge
kozen zijn: 93 soci-dai-dèmo,'ra'ien, 02 cou-,
servalieven41 liberalen, 21 kleine boeren,
7 communisten en 6 radicale socialisten.
De socialisten en communisten hebben
gezamenlijk - 24 zetels gewonnen. Zij be
schikken echter, zooals men -weet, noch
ill de Tweede noch in de Eerste Kamer
(waar zij slechts 53 ,van de 150 zetels
bezetten) over de volstrekte meerderheid.
De geheele Zweedsclie pers bespreekt
het vraagstuk van de vorming van liet
Kabinet. Het leidende radicale orgaan
„iDayens Nyheter" schrijft: „De liberale
belangen slaan de vorming van een so
ciaal-democratisch Kabinet op grond van
den uitslag der verkiezingen niet in den:
weg, Een sociaal-democratisch Kabinet is
zelfs van liberaal standpunt op het oogen
blik het meest gewensclit, indien een niet-,
socialistische politiek, welke een zoodani
ge regeering volgens de sociaal-democra
tische pers zal loepassen, gevoerd wordt
op een wijze, dal zij komt binen bet raam
der-liberale politiek. De libéralen kunnen
een soc.-ckmocratiselhc regeering niet door
dik en dun volgen, doch nemen op zich
met haar samen te wenken bii d.e uitvoe
ring van eèn program, dat zxcli van het
begin af aan angstvallig houdt binnen het
raam der liberale politiek.
HET CONFLICT OVER WEST- '^f|'
HONGARIJE. I
In OedenbuTg werd Maandagmiddag
plechtig. West-Hongarijc aan Oostenrijk
overgedragend. w. z. de Hongaarsche ge
volmachtigde overhandigde den voorzitter
van de commissie een protocol, waarin
wordt verklaard, dol Hongarije bet ge-
Roman" door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch door Hen
ri ëtte v. d. Waarden.
„Vanmiddag spraken we over waar
heid, en hoe twee zaken, die lijnrecht
tegenover elkander staan, beide waar
kunnen ijn. Herr Doctor zegt, dat
dit^ komt omdat de waarheid vele
zijden heeft, maar daar kom ik tegen
op. De waarheid is een stralend wit
licht en wij zijn het brandglas. Het
licht valt er op als op een prisma. Als
het licht op een scherpen hoek valt,
breekt het in vele tinten. De een zai
alles purper zien, de ander rood, en
voor een derde is alles blauw. Als
wij vele zijden hebben zien wij veel
kleuren. Alleen hij, die duidelijk on
derscheidt, die het licht zonder onder
breking laat binnendringen, ziet alles
harmonisch, in het licht der waarheid.
„Ja, zei de Dokter, dat is zeer waar-
Als wij onze persoonlijke opvatting
stellen tegenover de werkelijkheid,
4ls wij slechts denken aan, hoe het zijn
woest, ontstaat er een hoek. Ik geloof,
jat het de grootste levenskunst is,
ie dingen te zien, zooals ze zijn, en
Ach er naar-te voegen. Wij kunnen
Mo weinig veranderen 1 Als de kleu-
Jyj ons verblinden is de schuld aan
onze scherpe kanten en niet aan het
licht.
„Wat worden wij toch ernstig",
merkte Lynn op. „Ik neem iederen
dag maar zooals hij is."
„Een dag", herhaalde de Meester,
„wat kan daar veel in gebeuren
„Wat zei de dichter ook weer van
Herr Columbus O, daar weet ik het
weer. Een dag waarin we geleefd ge
hoopt en bemind hebben, weegt op
tegen alle aardsche genietingen."
„Daar steekt de schoonheid in",
zei de Dokter, dat één dag voldoende
is. Een oude dame, die eens gevallen
was en zich erg had bezeerd, zeide tot
mij
„Dokter, hoe lang moet ik hier lig
gen
„Heb geduld, lieve mevrouw", zei
ik ,,U kunt slechts één dag tegelijk
leven. Wees in dien dag zoo tevreden
als ge kunt en laa de rest wachen,
zooals een knóp, tot dat de zon kkomt
om u de roos te toonen
„Is ze beter geworden", vroeg Lynn.
„Natuurlijk, waarom niet?"
„Zijn ieken worden altijd beter"
zei Fraulein Frederika verlegen. De
vriend van „mein bruder" is zeer knap"
Ze ging de tafel dekken voor het
eenvoudige Zondagsmaal, en Lynn
zei, dat hij weg moest.
„Neen, neen", wierp de Meester
tegen. Je moet blijven".
„Dat zou ons heel aangenaam zijn",
verzekerde Fraulein heel beleefd.
„Ja, zeide de Dokter, je moet ons
een genoegen doen en blijven".
„Het is erg vriendelijk van u, ant
woordde Lynn, maar ze verwachten
mij huis, en ik mag hen niet teleur
stellen.
„Dan wil je ons toch het genoegen
wel doen iets voor ons te spelen?"
„Zeker, als Herr Kaufmann het goed
vindt, en als ik een viool van hem mag
leenen".
„O zeker".
De Meester klauterde de trappen zon
der loopers op, en kwam terug met een
eigen gemaakte viool. Lynn speelde
zonder accompagnement en de Dok
ter zat enthousiast te knikken. Herr
Kaufmann keek het raam uit en sloeg
niet de minste acht op de uitvoering.
„Zeer mooi", zei de Dokter, ;,ik
heb er van genoten."
„Daa- ben ik blij om," zei Lynn
nederig. Met een kleur van genoegen
over deze lofuiting wendde hij zich
tot den Meester.
„Ga ik vooruit?" vorschte hij.
„Vindt u dat ik vorderingen maak
„Ja," antwoordde de Meester droog,
„tegen de volgende week zul je wel een
Paganini zijn".
Gewond door zóóveel sarcasme, ging
Lynn huiswaarts en na de thee groe
peerde het kleine gezelschap zich als
gewoonlijk. Herr Kauffman en de
Dokter zaten in hun leunstoelen en
onderhielden elkander slechts door
af en toe een opmerking te maken.
Fraulein Frederika was weggedoken
in haar hoekje en sprak ook maar
weinig, vervuld als ze was met bewon-
derin g.
„Die jongen" zei de dokter na een
lange stilte, „heeft talent".
De wassende maan verspreidde een
zacht licht in de schemering en een
verdwaald roodborstje zocht met moe.
de vleugeltjes zijn nest op in de ahorn
De koele schaduw werkte weldanig
in op het kleine huis, dat den geheelen
dag de hitte van de zon gedragen had.
„Het is mogelijk", zei de Meester
„maar hij mist hart en gevoel. Hij is
een en al techniek."
Er ontstond op nieuw een lange
stilte.
„Ken je zijn moeder?" vroeg de
Dokter.
„Neen, ik ontmoet geen vrouwen,
behalve „mein" zuster."
„Zij is een beminnelijke dame".
„Zoo
Het was duidelijk, dat de Meester
geen belang stelde'in Margaret Irving,
maar de Dokter kon haar nog niet
uit zijn gedachten zetten. Ze was ge
heel verschillend van alle anderen in
Oost-Lancaster, en hij bewonderde
haar zeer.
„Die jongen", zei de Dokter weer",
■^eeft hare oogen."
„Van wie
„Van zijn moeder.''
„Zoo?"
Ze zaten nog èen uur zwijgend bij
elkaar, toen sloeg de keukenklok tien
A w -r -r V""X/--
„Ik ga nu," zei de dokter opstaande.
„Nog niet", zei de Meester „kom
mee 1"
Ze gingen samen naar de werkplaats
Dit was wel meer voorgekomen, of
schoon het een hooge uitzondering
was en de dokter verwachtte de grootst
mogelijke gunst van zijn vriend te
ondervinden. Herr Kaufmann ver
dween in zijn slaapkamer en bleef een
tijd lang weg.
In de werkplaats was het donker,
en de dokter durfde zich niet verroe
ren uit vrees, op hout, dat voor violen
bestemd was te-trappen. Een krekel
sjirpte vroolijk in een hoek, en hield
plotseling op, toen de Meester met een
brandende kaars terug kwam.
„Een oogenblik, Herr Dokter!"
Hij ging weer weg en was in een wip
terug met iets onder zijn arm, dat in
vele lappen zijde gehuld was. Eén
voor één deed hij deze er af en ten laat
ste was de kostbaarheid onthuld.
Hij hield haar op armslengte waar
het volle licht op hare schoonheid kon
vallen en waar zij beveiligd was tegen
een toevallige aanraking. De Dokter
uitte den lof, dien men van hem kon
verwachten, maar hij sprak voor doove
ooren.
Het fijne gezicht van den Meester
was begeesterd door meer dan aard
sche vreugde en hij streelde vol lief
de de bruine romp.
„Mein" Cremonafluisterde hij.
„Mein", geheel „mein", -
V III
Een menschelijk wrak.
„De aanwezigen uitgezonderd",
zei Lynn, „zijn alle menschen in dit
dorp hun tijd ten achter".
„Op welken leeftijd wordt men een
fossiel?" vroeg tante Peace met tin
telende oogen. „Als men vijf en ze
ventig is
„Dat is niet mooi", antwoordde
Lynn verwijtend. ,,U is de jongste
van ons allen, tante Peace U bent
vijf-en-zeventig jaar jong.
„Dat ben ik ook," anrwoordde ze
vroolijk.
Ze harmonieerde uitstekend tt et
j dezen slanken, welgemaakten jongen
man, die frisch leven in haar huis
houding had gebracht. Een Maartsche
wind, die plotseling in haar - "trek
ken zou binnen stuiven, zou fde
uitwerking gehad hebben.
„Ben ik een fossiel vroeg Margaret
die het gesprek gevolgd had.
„U bent nog een kind, moeder.
U bent nooit volwassen. Ik kan met
u doen wat ik wil"'.
Hij tilde haar van den grond op,
en hoewel ze blozend protesteerde,
droeg hij haar naar den stoel, waar
ze het liefst in zat en liet haar zacht
er in vallen.
lAVordt vprvoloB
