v „ONS BLAD" 1
BUITENLAND
DONDERDAG 13 OCTOBER 1921
Bureau* HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon; REDAcfiERNo!E6,33 433
Brieven uit Frankrijk.
De Opper=Silezische kwestie.
feuilleton.
DE VIOOL.
IERLAND.
GEftl. BUITëNL. BEBIiMTENa
„J a, dat geloof ik wel. Hij zegt, dat ik
307 uviiu£«uflu iD uvj uütK imi 14e JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaare f 2.
Voor buiten Alkmaar ..Ï2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel t 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
nn f onn t inn f cr» t oe x c
EEN WELKOM DOKTERSOORDEEL
ÉNHOE MEN IN FRANKRIJK
ROOKT
Hel is een verheugend nieuws voor een
sterk rooker, en dat is bijna iedere Hol
lander, te lezen dat rooken niet alleen een
genot is, maar zelfs een uitmuntend mid
del 0111 ons voor sommige kwalen tc be
hoeden.
Het is dr. Pun toni. die na eenige on
derzoekingen, ons deze aangename tij
ding komt brengen. Hij ontkent niet ai-
leen dat het rooken schadelijke gevolgen
heeft, en niet aansprakelijk is voor de
vele slechte gevolgen, die er vroeger aan
werden toegeschreven, hij beweert zelfs
dat talrijke microben er door gedood
worden en het speciaal een uitstekend
voorbehoedmiddel is tegen griep en cho
lera. In het midden gelaten wat hiervan
waar is, is zijn mcening in ieder geval
een troost voor de vele gebruikers van
het nicotiaansche kruid. Men komt er
•hier anders eerder dan in Holland toe het
rooken af te schaffen. Wie gewend is
aan de voortreffelijke Hollandsche siga
ren, kan slechts moeilijk? aan de produc
ten van de France he regie gewoon raken.
Je probeert alle soorten, de goedkoope en
de duurdere, maar telkens weer kom je
tot de vaste overtuiging dat de Holland
sche rookrollctjes verreweg de voorkeur
verdienen. Vrienden, die Parijs bezoeken,
kun-nen geen weükomer geschenk mee
brengen dan een 20-ta'l sigaren die men
recht heeft de grenzen mee over te ne
men, Zonder twijfel, ook de gesmokkelde
Smaken niet minder lekker, maar niet
gaarne zou ik iemand aanraden, zich aan
«leze wetsovertreding schuldig te maken.
Al te vaak heb ik de ellende meege
maakt die een dergelijke goed bedoelde
vriendelijkheid voor den reiziger mee
bracht. Hij begint bij bet naderen van de
grens al in angst te zitten voor zijn goed
verborgen sigaren, en juist die angst is
het die hem op bet bepaalde moment ver
raadt, want op niets let men aan de Fran-
sclie grens zoo sterk als op het smokkelen
van sigaren en cigaretten. Kwam men er
in het ergste geval met een boete af, men
zou het op de rekening van zijn verblijf
in Parijs kunnen plaatsen en zoo heel erg
zou -liet niet zijn, men stelt zich daarnaast
bloot aan een zoo nauwkeurig onderzoek,
dat de lust om een andermaal hetzelfde le
idoen, zelfs den meest geweldigen rooker
vergaat. Troosten wij ons dus hier met
het bekende gezegde, dat, „als men niet
heeft, waarvan men houdt, men moet
houden van wat men Wel heeft."
En bovendien men went aan alles, zelfs
aan dingen, die nog hgel w^it belangrijker
zijn dan hel in de lucht blazen van min
der geurige sigaren. Betrekkelijk van
grootere beteekenis acht jk de weinig
commercieele wijze waarop hier het ta
bakswezen is ingericht. Wie niet precies
Öen weg kent of liever de plekjes waar
zich een sigarenmagazijn bevindt, zal lan
gen tijd kunnen rondloopen, zonder er één
Ie vinden. Niet als bij ons in Holland,
,waar iedere straat minstens één sigaren
winkel lelt, is het hier er mee gesteld. De
staat "heeft het monopolie en geeft derhal
ve aan een zeker aantal personen het
recht als verkooper op le treden. In de
meeste gevallen zijn dit de houders van
café's, kleine bars, op groote afstanden
van elkaar gelegen, waar tevens postze
gels en briefkaarten zijn te verkrijgen.
Gedurende den oorlog toen de cigaretten,
vooral, zeer moeilijk waren te verkrijgen,
was die vereeniging van bar en.labaks.ver-
kooper aanleiding tot misbruiken. Wie
nieit eerst aan de toonbank een glaasje
had genomen, hoorde meestal een „niet
voorradig'', als hij een pakje „gele of
blauwe" kwam vragen. En nu zelfs nog,
heeft men vaak de grootste moeite een
pakje sigaretten te veroveren, doch dit
ligt hem meer aan de le geringe hoeveel
heid die de slaat van bepaalde soorten
maakt. De-staat loont zich in dit opzicht
een slechte koopvrouw en allen die zoo
raag yoor staatsexploitatie hun stem doen
liooren, moeien hier maar eerst eens hun
licht komen opstoken, alvorens verder te
ïaan. Waar concurrentie is uitgesloten, de
staal alles te zeggen heeft. laai niet alleen
de hoedanigheid van het artikel maar ook
de wijze van exploitatie veel le wenschen
over. Een energiek koopman zou uit het
tahaksrnonopolie heel wat meer halen, al
zijn de baten op zichzelf een sterke steun
van de Franscbe schatkist. Zij brachten
het vorig jaar, meen ik zelfs 4 millioen
meer op, dan de belasting op het inko
men. Dit is echter geen reden, om bet be
drijf niet nog voordecliger tc maken, wat
zeker mogelijk zon zijn, als de kwaliien
beter, het aantal verkcopers grooter en de
aanmaak van sommige soorten sigaretten
ruimer was. De latere jaren hebben
ook enkele sigarenmagazijnen, waar spe
ciaal buitcnlandscho merken verkrijgbaar
zijn, zich in ruimer aantal hier gevestigd.
De Hollandsche sigaar heb ik er echter
le midden van de Havanna's, Mexica
nen en Peirlugeczen. nog niet aangetroffen
en toch geloof ik, dat er in deze, al zijn
de douanerechten zeer hoog, wel» iels tc
doen zou zijn. Hoevelen zijn er niet in 'n
stad als Parijs, diie gaarne een franc voor
een goeden HoHandschen blazer zouden
geven. Aan buitenlandsche cigaretten is
geen gebrek en de prijzen vallen in ver
houding nogal mee, zeker als men don
tegenwoondigen koers rekening houdt. Be
ter duur dan niet le koop" geldt boven
dien ook voor dit luxe artikel, vooral in
een lijd waar alles een geduchte verhoo
ging heeft ondergaan. Een verbetering
mag het zeker heeten dat liet verbod is
opgeheven om in de restaurants, sigaren
en cigaretten verkrijgbaar te stellen. Dit
verbod was niet alleen lastig maar werkte
ook het heimelijk overtreden in de hand.
Wat de zaak zelf niet mocht verschaffen,
reikte de kellncr over tegen een belooning
die een diep in den zak lasten, noodig
maakte. De protesten daartegen hebben
dan ook hel goede gevolg gehad, dit voor
schrift te wijzigen. De Franschman heeft
de groote -handigheid zelf zijn cigaretten
te maken, een kjoit» paniertje, een pakje
tabak,' zijn hem voldoende, om binnen en
kele'séconden'd-em blauwen rook tc doen
opdwarrelen. Het volk vooral heeft zicli
deze gewoonte eigen gemaakt en bespaart
zich daartl-oor groote kos-ten. Wij Hollan
ders zijn te veel gewoon ons rookgerei
kant en klaar le koopen, om spoedig die
vingervlugheid over te nemen. Ziedaar
enkele bijzonderheden over een onder
werp, dat wel niet wereldschokkend is;
over een gebruik dat desnoods kon wor
den achterwege gelaten maar dat toch een
belangrijke plaats in ons dagelijksch le
ven inneemt. Naast zoovele illusies die
men ziet vervliegen, is het opgaan in rook
van onze sigaren toch altijd nog verkiese
lijker en om le besluiten waar mee ik be
gonnen ben, het oordeel van den genoem
den medicus, doet de deur toe, in dit ge
val de douir van een sigarenwinkel voor
on-s open. Een Holland-er zonder sigaar is
als een Amerikaan zonder „kauwgum
Over smaak valt wel niet te twisten,
maar ik voor mij houd -het met mijn roo-
kende landgeiioolen.
Parijs, 5 October 1921.
Mr. P. v. S.
De verdeeling den feit.
Zooals de telegrammen reeds meldden,
staat de ve.rdeeling van Opper-Silezië nu
wel vast, ook de verdeeling van het in
dustrieel gebied.
Aan Duitschland zouden zijn toegewezen
de districten Gleiwitz, Hindenburg en een
gedeelte van het district Beu then met in
begrip van. de stad, aan. Polen de districten
Königshütte, Kattowilz met de voornaam
ste plaatsen en een gedeelte van het dis
trict Beuthen, de zuidelijke districten Pless
en Rybnick en ten slotte enkele gedeelten
van de distrieten Tarnowitz en Lublinitz.
Alle andere O.-S. districten worden aan
Duitschland toegewezen.
Een voorloopige commissie van drie le
den zal gedurende tien jaren het economi
sche leven der heide afgescheiden gedeel
ten regelen.
Da Cunha, gezant van Brazilië te Parijs,
lid der commissie van vier, verklaarde aan
de „Matin", dat de commissie overtuigd is
een goed gefondeerd advies aan den Op
persten Raad te hebben gegeven. Na nog
gezegd te hebben, dat geen enkele invloed
i-s uitgeoefend op de beslissing der vier,
voegde Da Cunha hier aan toe, dat de
Raad van den Volkenbond eenstemmig het
plan tot verdeeling van Opper-Silezië aan
nam.
De indruk in Parijs.
Men verwacht, dat hedenavond de be
slissing van den Volkenbond inzake Op
per-Silezië aan Briand zal worden mede
gedeeld, seinde gisteren de Parijsche cor
respondent van het „Hbld." Ze zal niet te
gelijk worden gepubliceerd, omdat de ge
allieerde regeeringen zich eerst over de
maatregelen, noodig voor de uilvoering,
hebben te verstaan; zij zal vermoedelijk pas
aan het eind der week hekend worden. In-
tusschen zal tusschen Londen en Parijs
over de te nemen politie-maatregelen, ten
einde troebelen te voorkomen, langs nor
malen diplomatieken weg worden beraad
slaagd. Een nieuwe bijeenkomst der pre
miers wordt volstrekt onnoodig geacht,
omdat immers vooruit afgesproken was,
dat de beslissing van den Volkenbond zou
worden aanvaard.
Korrespondenz" wijst ér op, dat liet weg
nemen van Opper-Silezië in den voorge-
stél'den omvang de geheele politiek van
het kabinet-Wi-rlh" omver zou werpen. Met
den val van het kabinet zelf zou échter
ook d< coalitie moeilijk te handhaven
zijn, tenminste niet niet een program van
vervuiling van het ultimatum.
De officieuse „Sozialiisbisohe Kon-esp on.
ctenz" is eveneens van meening, dat bij een
afscheiding van Opper-Silezië van Duilseh-
land het' ultimatum van 10 Mei van dit
jaar niet vervuld kan worden.
Zooais te verwachten- was, hebben de.
jongste berichten uit Geneve an Silezië en
Opper-Silezië zeer veel ongerustheid ge
wekt. Men-zjet, in liet nieuw^_verdcelinigs-
pilan .è-ëii sléc-ht. verheelden roof van liet
industriegebied.
De 'stad Breslau heeft al haar /inwo
ners opgeroepen om Vrijdag twee groote
prolesl-demonslraifcies le houden. Verinoe-
delijtk-zuiden sprekers van alle partijen het
woordvoeren. De opwinding ónder de be
volking is buitengewoon groot. Het een,
truni, dè" democraten en de sociaal-demo
craten hebben de rijiksregeering 'hun stand
punt aklus-uiteengezet, dat zij het blijven
van de vertegenwoordigers hunner par
tijen in de 'regeering in geval van een dèr-
gelii'ke -beslissing ondenkbaar achten. De
Duitsche commissie voor Opper-Silezië
heeft een telegram aan den rijkskanselier
gezonden, -waarin gezegd wordt: „Wij
éischén ons recht, maar wij eischen ook
van het rijk; dat het voor ons recht zal
vechten." Uit alle cteeten van Duilscihland
komen berichten van demonstraties, tegen
de vênrünfking van Opper-Silezië.
Hoe kri,tiek de toestand op het .0Ogen
blik wordt beschouwd, blijkt uit het vol
gende bericht van den „Lokal Anz.":
Dinsdagavond- vertoefden eènigc leden van
hel Rijksverband der Dui-tsche industrie bij
den rijkskanselier om met hem over dc
credietactie le spreken. Ben belangrijk
Wat het fond der beslissing betreft, lijkt punt van bespreking vormde natuurlijk
liet in weerwil van de officieels geheimzin- ook hiér de quaestie van Opper-Silezië.
nigheid, niet twijfelachtig, dat de Volken-j Naar heb-blad- van zeer goed ingelichte
bond bet mijngebisd verdeelt, het grootste zijde vtrneenir zijn landbouw, handel en
•deel aan Duitschland toekent, waaronder j industrie" vast besloten, ten aanzien van
ook Beuthen, terwijl Kattowilz en Königs- door/, de - dieslissi ng van deir Volken-
hütte met Pies en Rybnik aan Polen ko
men. Een gemengde commissie moet, in
dien de „Raad", door den Volkenbond te
geven, wordt opgevolgd, voor de economi
sche eenheid in het aldus politiek geschei
den bekken zorgen. Aandacht verdient, dat
bond ohtstanen p.olïLieken toestand een
zeer gereserveerde houding aan -te nemen.
Wel z^|in>g.d'eze week de credielovercên-
kouist worden- opgesteld, doch toonaan
gevende kringen achten het'volkomen uit
gesloten, dal de Duilselhe industrie ila éen
deze oplossing gunstiger voor Polen wordt r r\ ei 4» e
0 j eventueel verlies van Opper-Silezie ol de
geacht dan eenige andere, dje zich tijdens r L i.- j -
e - 1 verdeebng van het industriegebied nog m
de conferentie van Augustus liet voorzien. s 0
Wat op dat oogenblik van Briand's kant
vooral een middel leek om een toegeven
van Frankrijk zooveel mogelijk te beman
telen en door de rechterzijde in het Fran
Roman door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch door Hen.
riëtte v. d. Waarden.
23.
Lynn begreep er evenveel van als
wanneer Herr Kaufmann in een vreem
de taal gesproken had.
„Ik zal een tijdje moeten uitschei
den, zei hij, want tante is ziek, en ik kan
niet studeeren.
„Studeer hier maar, antwoordde de
Meester onverschillig." Frederika zal
er niets op tegen hebben. Of studeer bij
„mein" vriend, den dokter, hij vindt het
heel goed. Hij is een fijne man, maar
hij heeft geen gehoor en geen smaak.
Tot je een harmonica hebt, kun je wel
doorgaan met de viool.
„Mijn moeder, begon Lynn, wii dat
ik artist wordt i"
„Artist 1" herhaalde de Meester, en
"li lachte bitter.
„Je n-.oeder hier wachtte hij even
keek Lynn scherp aan.Hij was ge
troffen een lang vergeten herinnering
kwanr boven. Ze gelooft in je is 't
niet
„Ja, ze heeft steeds in mij geloofd."
»Wel, zei de Meester met een nauw
flierxbaren schok van zijn schouders,
w» u0e,ten ,haar niet teleurstellen. Je
net als „ein," trouwe papegaai en ik
rn.a00!'te onderwijzen. Het is maar
vred'e °e(*€rS 200 8emakke'9k ie-
scbe parlement te doen aanvaarden, wordt
aldus waarlijk een oplossing, die iels gun
stiger voor Polen is dan eerst verwacht
mocht worden. Briand zal bij de interpel
laties, die hem de volgende week reeds da
delijk wachten, niet nalaten van deze om
standigheid gebruik te maken.
Tegenover insinuaties van sommige kan
ten, verklaart men zich hier thans algemeen
oprecht overtuigd, dat Engeland niets ge
daan heeft om op de beslissing van den
Volkenbond dwang uit te oefenen, hetgeen
naar men terecht opmerkt, trouwens het
beste middel zou zijii geweest om den
Volkenbond definitief in den grond le bo
ren.
Men meent hier algemeen, dat de beslis
sing, eenmaal uitgesproken, ten slotte door
Duitschland zal worden aanvaard en dat
Wirth zal aanblijven, indien de pangerma-
nisten hem dit niet geheel onmogelijk ma
ken. Niettemin is Mayer gisteren nog eens
bij Briand komen betoogen, dat een verdee
ling van het industriegebied niet overeen
komstig het Verdrag van Versailles zou
zijn.
Duitsche meeningen.
De partij-officieusc „Zentrums Pari. Éui DdUsdOaud uiivafL
staab zal zijn aande' eischen te "voldoen
die met 'liet sluiten van de credielovereen-
•komst verbonden zouden zijn. .Als de
credi et overeenkomst, niettegenstaande dé
beslissing omtrent Opper-Siilezië nog niet
bekend is, toch nog wordt uiigewertkl, is
•dat omdat men oip alle gebeurlijkheden
voorbereid wil zijn. De kringen der Duit
sche industrie zulten echter, vólgens de
door den „Lokal Anz." ingewonnten in
lichtingen, van hun voornemen afzien, in
dien de beslissing omtrent Opper-Silezië
ten ongunsle van Duitschland uitvalt.
Het Rijikskabiuet Is g i s teren o cih lend om
negen uur weder bijeengekomen. Sedert
den terugkeer van den rijkskanselier,
Maandagavond, is dit reeds de vierde keer,
kelgeen reeds een bewijs is van den moei
lijken toestand, waarin, de regeering zich
bevindt.
Naar wij vernemen, heeft de minister-
mad ook tlhans nog geen authentieke be
richten over de uil spraak, die over bet lot
van Oipper-Silezië zal beslissen, ontvangen.
Integendeel meent men in weüngelficihte
kringen, del de beslissing nog wel ©enige
•dagen op zich zal laten wachten. Ook de
kabinetsraad van gisteren zou zich slechts
bezighouden met de vraag, wat er moet
gebeuren als de beslissing ten ongunste
Volgens de „Tinnes" bezocht Dinsdag de
Duitsche ambassadeur Sthumer, na zijn
terugkeer uit Berlijn, den minister van
buitenlandsche zalken, Curzon. Hij deelde
heirt Ibet verlangen van de Duitsche re
geering mede, de Opper-Sitezi'sehe quaestie
opgelost te zien op een voor de Duitsche
aanspraken bevredigende wijze. Anders
•zou het voortbestaan van liét kabinet-
Wirlh er me© gemoeid zijn. Sthamer's ont
vangst door Gurzon was, met liet oog op
de omstandigheden, waaronder de Oipper-
Sitezische beslissing bereikt -wérd, ©enigs
zins koel.
De sociaal-democratische partij in Op
per-Silezië heeft het partijbestuur in Ber
lijn geseind, dat, indien de beslissing om
trent Oipiper-Silezië voor Duitschlaind on
gunstig mocht uitvallen, zij verwacht, dat
den social isti schen leden van de rijk.sre-
geering het bevel gegeven zal worden uit
het Kabinet te treden.
Gelijksoortige letegraonmeii zijn door de
de inde ra lische en ©èiitram partij in Opper-
Silezië aan den rijkskanselier gezonden*
DE'CRISIS IN ZWEDEN.
B.ranliug heeft eten koning de volgende
lijst van ministers voorgelegd: premier en
•mini«ter van builendandsehe zaken, Bran-
ting; sociale aangelegenheden Herman
Lindquist. tlandverdediging P. A, Hanssonf
financiën Thomson; eeredienst Olof OIs-
sen; landbouw Sigurd Linder, en handel
G. E. Svensson.
De Conferentie.
Men gelooft, dat de conferentie in Dow
ning Street onder gunstige auspiciën be
gonnen is.
De Daily News zegt, dat alles tot dus
ver in de richting van een vredelievende
regeling wijst. Maar ook is le verwachten
dat de onderhandelingen langdurig en
uitvoerig zullen zijn, dat het af en toe tot
een crisis zal komen, maar niet tot een
breuk.
Men. hecht eenige beteekenis aan de
keuze vail de secretarissen voor de con
ferentie. De seeretarissen van de Engel
sch e-regeering zijn: Thomas Jones, „prin
cipal assistant- secretary'^ va*1 het kabi
net, die een erkende autoriteit is op het
gebied van staathuishoudkunde, ©n Lio
nel'Curtis, een van de voornaamste auto-
rilcLLem op het. gebied van Britsehe im
periale en constitutioneel© vraagstukken.
Men heeft hem wel den voornaamslen
idealist van het rijk genoemd. Na in den
bóeren-oorlog aan Ëngelschen kant ge
vochten te hebben, bracht hijc-en com
missie van-Boeren en Ëngelschen bij el
kaar om een regeling le ontwerpen èn
het gevolg' van haar werk was de ver
maarde oplossing van Campbell Banner-
man. Hij is ook grootendeéls aansprake
lijk geweest voor de algeineene beginselen
van Montagu's plan voor hervorming van
het bestuur in Tndië.
Secretaris van de Ierscbe delegatie is
John Chartres, lid van een bekende Du-
bJinsche familie van Enge'Iscihe advocaten
en schrijver van verscheidene juridische
standaardwerken. Hij heeft voor Engeland
in den oorlog belangrijk werk gedaan.
De volgende vergadering wordt beden
gehouden.
De Conferentie te Washington.
Australië uitgesloten.
Dozer dagen heelt Hughes, de Austra
lische premier, in hel parlement ver
klaard, op een opmerking van den La-
bohl'-afgevaardigde Oharllon, die het zon
derling noemde dat de Rijksconferentie te
Londen destijds heeft bestolen, dat de
Dominions niet op de conferentie te Was
hington vertegenwoordigd behoeven te
zijn, - dat de Rij.ksconferenlie zeer zc-
ikcr van oordeel was dat Australië en
Nieuw-Zeeland vertegenwoordigd dienden
te zijn, en dat hiernaar gedurende maan
den is gestreefd. „Toen de Ver. Staten'*
aldus Hughes, de deur in ons gezicht
dichtsmeten, hebben wij onze pogingen
opgegeven."
De correspondent van de „Daily Tele
graph" te Washington meldt dat deze
woorden van Hugihes eenige beroering
hebben gewekt. Hem is verzekerd dat
zulik een verklaring geenszins dc meenin'g
van president Harding en liet Staals'de-
partement weergeeft. Sinds echter dc Do
minions, van het standpunt van Washing
ton uit bezien, „internationaal" niet méér
beteekenen dan de staten der Amerikaan-
sche Unie, meende het staatsdepartemenl
dat de Britschc regeering alleen het pri
vilege bezit om tezamen met de Domi
nions een beslissing te nemen over een
kwestie als die der vertegenwoordiging
van de Dominions te Washington.
President Harding zal actief deelnemen'
aan de voorbereidende werkzaamheden
der ontwapeningsconferentie, en waar
schijnlijk eenige zittingen bijwonen. In do
eerste zitting zullen vier algemeene on
derwerpen ter sprake komen: lo. de na
tionale politiek, waaraan elke regeering
gebonden is; 2o. do samenvatting van de
inlichtingen omtrent den juisfen toestand
der Oostersche kwesties; 3o. gegevens
over den toestand der legers.
Hughes zal den gedelegeerden presi-.
dent Ilardings inzichten kenbaar maken,
terwijl alle gedelegeerden een memoran
dum zullen ontvangen, hetwelk alles zal
behelzen wat in diplomaliek opzicht ter
voorbereiding der conferentie is gedaan.
DE „MATIN" TEGEN GLBMËNGEAU.
De „Matin" bevat een heftig artikel van
de Jouvenel tegen Basil Zaharoff, die,
Griek van origine, zoo grooton invloed op
de Engelsehe regeering zou hebben, dat
haar houding in het nabije Oosten daar
door grootendeels zou worden bepaald.
Gedurende den oorlog, schrijft de Jóu-
venei, trachtte hij door middel van een
persagentschap ook op de Franschc pu
blieke opinie te werken. Toen Clemenceau
aan het bewind kwam, werd Zaharoff's
invloed bedreigd; maar, zoo vervolgt de
Jouvenel, de zaak werd blijkbaar keurig
gearrangeerd, want een paar dagen later
kreeg Zaharoff hel grootkruis van. het le
gioen van eer. Sinsdién is een dsel var»
de familie van Clemenceau in de zaken
wan Zaharoff getreden; als Clemenceau uit
IndiS terug is, gaat hij het eerst bij Za
haroff een bezoek brengen en het is Za
haroff, die direct of indirect de voor-
naamsle connnanditaris zal zijn van hét
Mad, dat de clemencistische groep gaat
opzetten. De Jouvenel besluit, dat hij Za.
haroff geen verwijt maakt, omdat deze
zijn rijkdom en politieken invloed aan
wendt voor zijn geboorteland; het .schan
daal ligt in de medewerking, die hij vindt:
laat ons de volken beklagen, die zich jn
dienst laten sletten van bet internationale
kapitaal. i
AFSTAND VAN KONING ALEXANDER?
De „Chicago Tribune" beweert, dat ko
ning Alexander, van Servië fZuid-Slavië
is natuurlijk bedoeld) in den loop van
een onderhoud, dat hij gisteren te Ver
sailles had met den eersten minister Pas-
jilsj, besloot om afstand te doen van den,
troon ten behoeve van zijn oudsten broe
der prins George.
(Prins George werd indertijd gedwon
gen afstand te doen van zijn rechten op
de erfopvolging omdat hij zioJh door zijn
particulier leven het Iieelle o.a. dat hij
een zijner bedienden had doodgeslagen
onmogelijk had gemaakt. Red.)
EEN KWESTIE VAN OVERWERK.
Te Bradford is een poging van de.
werkgevers in de woltextlel-industrie.. om
overwerk te laten verrichten boven de
Herr Kaufmann, smeekte de jongen,
zeg mij, zal ik ooit een artist worden
„Ja, ik denk het wel."
„Wanneer
„Als de rivier de berg opstroomt en
de zon in het Westen opkomt."
Plotseling werd Lynn's gezicht bleek.
ik""jT^ r'e'5 hartstochteliJku't
He wil een artist worden, ik wil, zeg ik
„Misschien," antwoordde de Meester.
ftei",. ar,was hil onbewogen, maar
IaLr toen Lynn weg was, betreurde hij
zijn. hardheid. J
Ik kan .me..vergissen, bekende hij
zichzelf onwillig. Er kan toch wel iets
in den jongen zitten. Hij is nog jong
en zijn moeder gelooft in hem. Kom
we zullen zien
Lynn ging langs een grooten omweg
naar huis. Aan de grens van Oost-Lan
caster was een uitgestrektheid bosch-
land, die hij nog ni t onderzocht had.
De woorden van Herr Kaufmann klon
ken hem onophoudelijk in de ooren en
voor 't eerst voelde hij twijfel aan zich
zelf opkomen. Hij ging op een rotsblok
zitten om alles, te overdenken. Hij zei
dat ik de techniek had peinsde hij, maar
waarom moet ik me bedroefd gevoelen?
Na er,rijpelijk over gedacht te hebben
concludeerde hij, dat de Meester, excen
triek was, zooals men het dikwijls aan
treft-bij genieën en hij besloot zich er
niet verder in te verdiepen. Maar dat
was gemakkelijker gezegd dan gedaan.
,;Je speelt als;„em" papegaai, die
weinige woorden spookten door zijn
brein en hadden hem diep gewond,
want ze waren als een vergiftige pijl
door het pantser van zijn eigenliefde
heengedrongen. Hij doorkruiste het
bosch en stond stil bij een groep rotsen,
waar een helder beekje door stroomde.
Het was alsof de natuur daar een al
taar had opgericht ter eere van de
Godheid, maar op den top van een der
rotsen was door menschenhanden een
symbool aangebracht, het was een ge
beiteld kruis.
Wie zou dat gedaan hebben, vroeg
Lynn zich af, en met welk doel Hij
plukte wat bessen, die hij zorgvuldig in
bladeren wikkelde en was er zeker van
tante Peace hier een genoegen mee te
doen.
Maar toen hij thuis kwam, was tante
Peace er verre van af bessen te kunnen
genieten. Ze ijlde en haar roepen was
vreeselijk om aan te hooren. Iris was
zoo wit als een geest, en Margaret was
doodelijk ongerust.
„Lynn, zei ze, ga niet meer heen, ik
heb je noodig, waar ben je toch ge
weest
„Naar mijn les en toen heb ik gewan
deld. Herr Kaufmann heeft gezegd, dat
ik. bij hem studeeren mag, en Dokter
Brinfeerhoff zou er ook niets tegen heb
ben als ik daar heen ging, dacht hij.
„Dat is heel vriendelijk en ik ben er
ook zeker van, dat de dokter er niets
tegen heeft. Maak je goede vorderingen?
Ze vroeg het achteloos, en verwachtte
nauwelijks een antwoord, maar Lynn
keerde zijn gelaat af en wilde haar blik
niet ontmoeten.
„Neen, niet erg, zei hij zacht."
„Hoe komt het vent Je studeert
toch genoeg
de techniek heb en een goede streek,
maar ik speel als een papegaai, ik kan
er alleen mee amuseeren. Hij zei, dat
ik maar een harmonica moest gaan be
spelen
Margaret glimlachte.
„Dat is juist iets voor hem. Ga maar
door, jongen, en doe je uiterste best.
„Maar ik wil u niet teleurstellen,
moeder, ik moet artist worden."
„Lynn, lieve jongen, je zult me nooit
teleurstellen, je bent mijn troost ge
weest van den dag af, dat je geboren
werd.
Wat zou ik zonder jou gedaan heb
ben, in al die jaren, dat ik alleen ge
weest ben
Ze trok zijn grooten kop naar zich
toe en kuste hem, maar Lynn ontweek
echt jongensachtig zijn moeder's wee
moedige vraag en veranderde ze in een
grap.
„Dat is echt Iersch, moeder, wat
u zonder mij gedaan zou hebben in al
den tijd dat u alleen was. Hoe is het met
onze zieke
„Hooge koorts, zuchtte Margaret, en
Dokter Brinkerhoff ziet het heel ern
stig in(
Ik hoop niet, dat ze sterven zal, zei
Lynn vormelijk kan ik iets doen
„Neen niets als wachten." O, wat is
wachten toch hard, de ergste zekerheid
is beter te dragen, dan het ontzenuwen
de wachten.
Die dag had zijn gewoon verloop. We
ken gingen sinds voorbij, en nog streed
tante Peace dapper tegen haar vijand.
Dokter Brinkerhoff sloeg zijn tentén op,
op de groote logeerkamer en verliet
slechts het huis als zijn hulp dringend
ergens anders noodig was. Hij verscheen
zelfs-Zondag's middags niet meer bij
Herr Kaufmann en Fraulein. Frederika
had heimelijk, verdriet.
„Frederika, zei de Meester zacht, de
zieken hebben onzen vriend noodig, wij
mogen niet zelfzuchtig zijn.
„Onze vriend is zeer knap, antwoord
de Fraulein met rustige waardigheid.
Denk je, dat hij ons zal vergeten, Franz?
„Ons vergeten Neen, wees daar
niet bang voor Frederika enkel flauwe
liefde en flauwe vriendschap kan ver
geten worden. Aan banden, die verbro
ken kunnen worden'heeft men niets.
Herr Doctor zegt dat zelf, en hij weet
het wel. Laten, we geduldig zijn en
wachten.
„Wachten, herhaalde Frederika, dat
is wel het allermoeilijkste."
„Ja, zei de Meester vaag glimlachend,
maar als men geleerd heeft geduldig
te wachten, dan heeft men ook geleerd
te leven.
Intusschen werd tante Peace steeds
zwakker, en de spanning matte allen
af. Dokter Brinkerhoff had zijn jeugdig
heid verloren, hij was een oude man.
Margaret, die diep meeleed, vond
slechts verlichting in haar onvermoeide
zorg voor de zieke. Iris at bijna niets,
sliep nog minder en sloop door het huis
als de geest van wat ze eens geweest was.
Alleen Lynn handhaafde zijn vroolijk-
heid.
„Iris, zei tante Peace, een van die
dagen, kom eens hier."
„Ik ben hier, zei het meisje, zij kniel
de bij het bed neer en streelde met haar
koele hand de brandende wangen van
de zieke."
„Wat kan ik voor u doen
„Niets, lieveling." Ik zou wel beter
kunnen worden, geloof ik, als ik niet
zulke vreeselijke droomen had.
Iris sidderde en toch was ze dankba. r
dat tante Peace haar ijlkoortsen „droo
men" kon noemen.
„Den laatsten tijd, ging tante Peace
voort, ben ik bang geweest dat ik niet
meer beter wordt."
„Zeg dat niet, stootte Iris scherp uit,
en ze verborg haar gezicht.
„Liefje, liefje, zei de andere troostend;
wees mijn dapper meisje, wij moeten
samen spreken.
Als de droomen terugkomen, ken ik
je niet meer, maar nu nog wel. Ik ben
sterker vandaag en we zijn alleen niet
waar Waar zijn de anderen
„De dokter is uitgegaan om iemand
die zwaar ziek is te bezoeken," Lynn
heeft mevrouw Irving overgehaald tot
een wandeling.
„Daar ben ik blij om, zei tante Peace
teeder. Margaret is zoo goed voor mij,
en jullie allemaal."
Iris streelde zacht het opgewonden
gelaat der zieke met haar koele hand.
In haar oogen stond liefde en verlangen
te lezen en het verdriet van haar voor
voelde eenzaamheid.
„Lieveling, ging tante Peace voort,
luister, nu ik de kracht nog heb te spre
ken. Al je papieren zijn in een ijzeren
doos, in een koffer op de vliering. Daar
in zul je alles vinden wat bekend is van
jeVader en je Moeder. Ik bedoel niet,
dat het noodig is, dat je alles inziet,
rftaar je moet weten, waar je het vinden
kunt.
{Wordt vervolgd.)