v „ONS BLAD" 1 BUITENLAND DONDERDAG 13 OCTOBER 1921 Bureau* HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon; REDAcfiERNo!E6,33 433 Brieven uit Frankrijk. De Opper=Silezische kwestie. feuilleton. DE VIOOL. IERLAND. GEftl. BUITëNL. BEBIiMTENa „J a, dat geloof ik wel. Hij zegt, dat ik 307 uviiu£«uflu iD uvj uütK imi 14e JAARGANG NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Abonnementsprijs Per kwartaal voor Alkmaare f 2. Voor buiten Alkmaar ..Ï2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames per regel t 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60. nn f onn t inn f cr» t oe x c EEN WELKOM DOKTERSOORDEEL ÉNHOE MEN IN FRANKRIJK ROOKT Hel is een verheugend nieuws voor een sterk rooker, en dat is bijna iedere Hol lander, te lezen dat rooken niet alleen een genot is, maar zelfs een uitmuntend mid del 0111 ons voor sommige kwalen tc be hoeden. Het is dr. Pun toni. die na eenige on derzoekingen, ons deze aangename tij ding komt brengen. Hij ontkent niet ai- leen dat het rooken schadelijke gevolgen heeft, en niet aansprakelijk is voor de vele slechte gevolgen, die er vroeger aan werden toegeschreven, hij beweert zelfs dat talrijke microben er door gedood worden en het speciaal een uitstekend voorbehoedmiddel is tegen griep en cho lera. In het midden gelaten wat hiervan waar is, is zijn mcening in ieder geval een troost voor de vele gebruikers van het nicotiaansche kruid. Men komt er •hier anders eerder dan in Holland toe het rooken af te schaffen. Wie gewend is aan de voortreffelijke Hollandsche siga ren, kan slechts moeilijk? aan de produc ten van de France he regie gewoon raken. Je probeert alle soorten, de goedkoope en de duurdere, maar telkens weer kom je tot de vaste overtuiging dat de Holland sche rookrollctjes verreweg de voorkeur verdienen. Vrienden, die Parijs bezoeken, kun-nen geen weükomer geschenk mee brengen dan een 20-ta'l sigaren die men recht heeft de grenzen mee over te ne men, Zonder twijfel, ook de gesmokkelde Smaken niet minder lekker, maar niet gaarne zou ik iemand aanraden, zich aan «leze wetsovertreding schuldig te maken. Al te vaak heb ik de ellende meege maakt die een dergelijke goed bedoelde vriendelijkheid voor den reiziger mee bracht. Hij begint bij bet naderen van de grens al in angst te zitten voor zijn goed verborgen sigaren, en juist die angst is het die hem op bet bepaalde moment ver raadt, want op niets let men aan de Fran- sclie grens zoo sterk als op het smokkelen van sigaren en cigaretten. Kwam men er in het ergste geval met een boete af, men zou het op de rekening van zijn verblijf in Parijs kunnen plaatsen en zoo heel erg zou -liet niet zijn, men stelt zich daarnaast bloot aan een zoo nauwkeurig onderzoek, dat de lust om een andermaal hetzelfde le idoen, zelfs den meest geweldigen rooker vergaat. Troosten wij ons dus hier met het bekende gezegde, dat, „als men niet heeft, waarvan men houdt, men moet houden van wat men Wel heeft." En bovendien men went aan alles, zelfs aan dingen, die nog hgel w^it belangrijker zijn dan hel in de lucht blazen van min der geurige sigaren. Betrekkelijk van grootere beteekenis acht jk de weinig commercieele wijze waarop hier het ta bakswezen is ingericht. Wie niet precies Öen weg kent of liever de plekjes waar zich een sigarenmagazijn bevindt, zal lan gen tijd kunnen rondloopen, zonder er één Ie vinden. Niet als bij ons in Holland, ,waar iedere straat minstens één sigaren winkel lelt, is het hier er mee gesteld. De staat "heeft het monopolie en geeft derhal ve aan een zeker aantal personen het recht als verkooper op le treden. In de meeste gevallen zijn dit de houders van café's, kleine bars, op groote afstanden van elkaar gelegen, waar tevens postze gels en briefkaarten zijn te verkrijgen. Gedurende den oorlog toen de cigaretten, vooral, zeer moeilijk waren te verkrijgen, was die vereeniging van bar en.labaks.ver- kooper aanleiding tot misbruiken. Wie nieit eerst aan de toonbank een glaasje had genomen, hoorde meestal een „niet voorradig'', als hij een pakje „gele of blauwe" kwam vragen. En nu zelfs nog, heeft men vaak de grootste moeite een pakje sigaretten te veroveren, doch dit ligt hem meer aan de le geringe hoeveel heid die de slaat van bepaalde soorten maakt. De-staat loont zich in dit opzicht een slechte koopvrouw en allen die zoo raag yoor staatsexploitatie hun stem doen liooren, moeien hier maar eerst eens hun licht komen opstoken, alvorens verder te ïaan. Waar concurrentie is uitgesloten, de staal alles te zeggen heeft. laai niet alleen de hoedanigheid van het artikel maar ook de wijze van exploitatie veel le wenschen over. Een energiek koopman zou uit het tahaksrnonopolie heel wat meer halen, al zijn de baten op zichzelf een sterke steun van de Franscbe schatkist. Zij brachten het vorig jaar, meen ik zelfs 4 millioen meer op, dan de belasting op het inko men. Dit is echter geen reden, om bet be drijf niet nog voordecliger tc maken, wat zeker mogelijk zon zijn, als de kwaliien beter, het aantal verkcopers grooter en de aanmaak van sommige soorten sigaretten ruimer was. De latere jaren hebben ook enkele sigarenmagazijnen, waar spe ciaal buitcnlandscho merken verkrijgbaar zijn, zich in ruimer aantal hier gevestigd. De Hollandsche sigaar heb ik er echter le midden van de Havanna's, Mexica nen en Peirlugeczen. nog niet aangetroffen en toch geloof ik, dat er in deze, al zijn de douanerechten zeer hoog, wel» iels tc doen zou zijn. Hoevelen zijn er niet in 'n stad als Parijs, diie gaarne een franc voor een goeden HoHandschen blazer zouden geven. Aan buitenlandsche cigaretten is geen gebrek en de prijzen vallen in ver houding nogal mee, zeker als men don tegenwoondigen koers rekening houdt. Be ter duur dan niet le koop" geldt boven dien ook voor dit luxe artikel, vooral in een lijd waar alles een geduchte verhoo ging heeft ondergaan. Een verbetering mag het zeker heeten dat liet verbod is opgeheven om in de restaurants, sigaren en cigaretten verkrijgbaar te stellen. Dit verbod was niet alleen lastig maar werkte ook het heimelijk overtreden in de hand. Wat de zaak zelf niet mocht verschaffen, reikte de kellncr over tegen een belooning die een diep in den zak lasten, noodig maakte. De protesten daartegen hebben dan ook hel goede gevolg gehad, dit voor schrift te wijzigen. De Franschman heeft de groote -handigheid zelf zijn cigaretten te maken, een kjoit» paniertje, een pakje tabak,' zijn hem voldoende, om binnen en kele'séconden'd-em blauwen rook tc doen opdwarrelen. Het volk vooral heeft zicli deze gewoonte eigen gemaakt en bespaart zich daartl-oor groote kos-ten. Wij Hollan ders zijn te veel gewoon ons rookgerei kant en klaar le koopen, om spoedig die vingervlugheid over te nemen. Ziedaar enkele bijzonderheden over een onder werp, dat wel niet wereldschokkend is; over een gebruik dat desnoods kon wor den achterwege gelaten maar dat toch een belangrijke plaats in ons dagelijksch le ven inneemt. Naast zoovele illusies die men ziet vervliegen, is het opgaan in rook van onze sigaren toch altijd nog verkiese lijker en om le besluiten waar mee ik be gonnen ben, het oordeel van den genoem den medicus, doet de deur toe, in dit ge val de douir van een sigarenwinkel voor on-s open. Een Holland-er zonder sigaar is als een Amerikaan zonder „kauwgum Over smaak valt wel niet te twisten, maar ik voor mij houd -het met mijn roo- kende landgeiioolen. Parijs, 5 October 1921. Mr. P. v. S. De verdeeling den feit. Zooals de telegrammen reeds meldden, staat de ve.rdeeling van Opper-Silezië nu wel vast, ook de verdeeling van het in dustrieel gebied. Aan Duitschland zouden zijn toegewezen de districten Gleiwitz, Hindenburg en een gedeelte van het district Beu then met in begrip van. de stad, aan. Polen de districten Königshütte, Kattowilz met de voornaam ste plaatsen en een gedeelte van het dis trict Beuthen, de zuidelijke districten Pless en Rybnick en ten slotte enkele gedeelten van de distrieten Tarnowitz en Lublinitz. Alle andere O.-S. districten worden aan Duitschland toegewezen. Een voorloopige commissie van drie le den zal gedurende tien jaren het economi sche leven der heide afgescheiden gedeel ten regelen. Da Cunha, gezant van Brazilië te Parijs, lid der commissie van vier, verklaarde aan de „Matin", dat de commissie overtuigd is een goed gefondeerd advies aan den Op persten Raad te hebben gegeven. Na nog gezegd te hebben, dat geen enkele invloed i-s uitgeoefend op de beslissing der vier, voegde Da Cunha hier aan toe, dat de Raad van den Volkenbond eenstemmig het plan tot verdeeling van Opper-Silezië aan nam. De indruk in Parijs. Men verwacht, dat hedenavond de be slissing van den Volkenbond inzake Op per-Silezië aan Briand zal worden mede gedeeld, seinde gisteren de Parijsche cor respondent van het „Hbld." Ze zal niet te gelijk worden gepubliceerd, omdat de ge allieerde regeeringen zich eerst over de maatregelen, noodig voor de uilvoering, hebben te verstaan; zij zal vermoedelijk pas aan het eind der week hekend worden. In- tusschen zal tusschen Londen en Parijs over de te nemen politie-maatregelen, ten einde troebelen te voorkomen, langs nor malen diplomatieken weg worden beraad slaagd. Een nieuwe bijeenkomst der pre miers wordt volstrekt onnoodig geacht, omdat immers vooruit afgesproken was, dat de beslissing van den Volkenbond zou worden aanvaard. Korrespondenz" wijst ér op, dat liet weg nemen van Opper-Silezië in den voorge- stél'den omvang de geheele politiek van het kabinet-Wi-rlh" omver zou werpen. Met den val van het kabinet zelf zou échter ook d< coalitie moeilijk te handhaven zijn, tenminste niet niet een program van vervuiling van het ultimatum. De officieuse „Sozialiisbisohe Kon-esp on. ctenz" is eveneens van meening, dat bij een afscheiding van Opper-Silezië van Duilseh- land het' ultimatum van 10 Mei van dit jaar niet vervuld kan worden. Zooais te verwachten- was, hebben de. jongste berichten uit Geneve an Silezië en Opper-Silezië zeer veel ongerustheid ge wekt. Men-zjet, in liet nieuw^_verdcelinigs- pilan .è-ëii sléc-ht. verheelden roof van liet industriegebied. De 'stad Breslau heeft al haar /inwo ners opgeroepen om Vrijdag twee groote prolesl-demonslraifcies le houden. Verinoe- delijtk-zuiden sprekers van alle partijen het woordvoeren. De opwinding ónder de be volking is buitengewoon groot. Het een, truni, dè" democraten en de sociaal-demo craten hebben de rijiksregeering 'hun stand punt aklus-uiteengezet, dat zij het blijven van de vertegenwoordigers hunner par tijen in de 'regeering in geval van een dèr- gelii'ke -beslissing ondenkbaar achten. De Duitsche commissie voor Opper-Silezië heeft een telegram aan den rijkskanselier gezonden, -waarin gezegd wordt: „Wij éischén ons recht, maar wij eischen ook van het rijk; dat het voor ons recht zal vechten." Uit alle cteeten van Duilscihland komen berichten van demonstraties, tegen de vênrünfking van Opper-Silezië. Hoe kri,tiek de toestand op het .0Ogen blik wordt beschouwd, blijkt uit het vol gende bericht van den „Lokal Anz.": Dinsdagavond- vertoefden eènigc leden van hel Rijksverband der Dui-tsche industrie bij den rijkskanselier om met hem over dc credietactie le spreken. Ben belangrijk Wat het fond der beslissing betreft, lijkt punt van bespreking vormde natuurlijk liet in weerwil van de officieels geheimzin- ook hiér de quaestie van Opper-Silezië. nigheid, niet twijfelachtig, dat de Volken-j Naar heb-blad- van zeer goed ingelichte bond bet mijngebisd verdeelt, het grootste zijde vtrneenir zijn landbouw, handel en •deel aan Duitschland toekent, waaronder j industrie" vast besloten, ten aanzien van ook Beuthen, terwijl Kattowilz en Königs- door/, de - dieslissi ng van deir Volken- hütte met Pies en Rybnik aan Polen ko men. Een gemengde commissie moet, in dien de „Raad", door den Volkenbond te geven, wordt opgevolgd, voor de economi sche eenheid in het aldus politiek geschei den bekken zorgen. Aandacht verdient, dat bond ohtstanen p.olïLieken toestand een zeer gereserveerde houding aan -te nemen. Wel z^|in>g.d'eze week de credielovercên- kouist worden- opgesteld, doch toonaan gevende kringen achten het'volkomen uit gesloten, dal de Duilselhe industrie ila éen deze oplossing gunstiger voor Polen wordt r r\ ei 4» e 0 j eventueel verlies van Opper-Silezie ol de geacht dan eenige andere, dje zich tijdens r L i.- j - e - 1 verdeebng van het industriegebied nog m de conferentie van Augustus liet voorzien. s 0 Wat op dat oogenblik van Briand's kant vooral een middel leek om een toegeven van Frankrijk zooveel mogelijk te beman telen en door de rechterzijde in het Fran Roman door MYRTLE REED. Vertaald uit het Engelsch door Hen. riëtte v. d. Waarden. 23. Lynn begreep er evenveel van als wanneer Herr Kaufmann in een vreem de taal gesproken had. „Ik zal een tijdje moeten uitschei den, zei hij, want tante is ziek, en ik kan niet studeeren. „Studeer hier maar, antwoordde de Meester onverschillig." Frederika zal er niets op tegen hebben. Of studeer bij „mein" vriend, den dokter, hij vindt het heel goed. Hij is een fijne man, maar hij heeft geen gehoor en geen smaak. Tot je een harmonica hebt, kun je wel doorgaan met de viool. „Mijn moeder, begon Lynn, wii dat ik artist wordt i" „Artist 1" herhaalde de Meester, en "li lachte bitter. „Je n-.oeder hier wachtte hij even keek Lynn scherp aan.Hij was ge troffen een lang vergeten herinnering kwanr boven. Ze gelooft in je is 't niet „Ja, ze heeft steeds in mij geloofd." »Wel, zei de Meester met een nauw flierxbaren schok van zijn schouders, w» u0e,ten ,haar niet teleurstellen. Je net als „ein," trouwe papegaai en ik rn.a00!'te onderwijzen. Het is maar vred'e °e(*€rS 200 8emakke'9k ie- scbe parlement te doen aanvaarden, wordt aldus waarlijk een oplossing, die iels gun stiger voor Polen is dan eerst verwacht mocht worden. Briand zal bij de interpel laties, die hem de volgende week reeds da delijk wachten, niet nalaten van deze om standigheid gebruik te maken. Tegenover insinuaties van sommige kan ten, verklaart men zich hier thans algemeen oprecht overtuigd, dat Engeland niets ge daan heeft om op de beslissing van den Volkenbond dwang uit te oefenen, hetgeen naar men terecht opmerkt, trouwens het beste middel zou zijii geweest om den Volkenbond definitief in den grond le bo ren. Men meent hier algemeen, dat de beslis sing, eenmaal uitgesproken, ten slotte door Duitschland zal worden aanvaard en dat Wirth zal aanblijven, indien de pangerma- nisten hem dit niet geheel onmogelijk ma ken. Niettemin is Mayer gisteren nog eens bij Briand komen betoogen, dat een verdee ling van het industriegebied niet overeen komstig het Verdrag van Versailles zou zijn. Duitsche meeningen. De partij-officieusc „Zentrums Pari. Éui DdUsdOaud uiivafL staab zal zijn aande' eischen te "voldoen die met 'liet sluiten van de credielovereen- •komst verbonden zouden zijn. .Als de credi et overeenkomst, niettegenstaande dé beslissing omtrent Opper-Siilezië nog niet bekend is, toch nog wordt uiigewertkl, is •dat omdat men oip alle gebeurlijkheden voorbereid wil zijn. De kringen der Duit sche industrie zulten echter, vólgens de door den „Lokal Anz." ingewonnten in lichtingen, van hun voornemen afzien, in dien de beslissing omtrent Opper-Silezië ten ongunsle van Duitschland uitvalt. Het Rijikskabiuet Is g i s teren o cih lend om negen uur weder bijeengekomen. Sedert den terugkeer van den rijkskanselier, Maandagavond, is dit reeds de vierde keer, kelgeen reeds een bewijs is van den moei lijken toestand, waarin, de regeering zich bevindt. Naar wij vernemen, heeft de minister- mad ook tlhans nog geen authentieke be richten over de uil spraak, die over bet lot van Oipper-Silezië zal beslissen, ontvangen. Integendeel meent men in weüngelficihte kringen, del de beslissing nog wel ©enige •dagen op zich zal laten wachten. Ook de kabinetsraad van gisteren zou zich slechts bezighouden met de vraag, wat er moet gebeuren als de beslissing ten ongunste Volgens de „Tinnes" bezocht Dinsdag de Duitsche ambassadeur Sthumer, na zijn terugkeer uit Berlijn, den minister van buitenlandsche zalken, Curzon. Hij deelde heirt Ibet verlangen van de Duitsche re geering mede, de Opper-Sitezi'sehe quaestie opgelost te zien op een voor de Duitsche aanspraken bevredigende wijze. Anders •zou het voortbestaan van liét kabinet- Wirlh er me© gemoeid zijn. Sthamer's ont vangst door Gurzon was, met liet oog op de omstandigheden, waaronder de Oipper- Sitezische beslissing bereikt -wérd, ©enigs zins koel. De sociaal-democratische partij in Op per-Silezië heeft het partijbestuur in Ber lijn geseind, dat, indien de beslissing om trent Oipiper-Silezië voor Duitschlaind on gunstig mocht uitvallen, zij verwacht, dat den social isti schen leden van de rijk.sre- geering het bevel gegeven zal worden uit het Kabinet te treden. Gelijksoortige letegraonmeii zijn door de de inde ra lische en ©èiitram partij in Opper- Silezië aan den rijkskanselier gezonden* DE'CRISIS IN ZWEDEN. B.ranliug heeft eten koning de volgende lijst van ministers voorgelegd: premier en •mini«ter van builendandsehe zaken, Bran- ting; sociale aangelegenheden Herman Lindquist. tlandverdediging P. A, Hanssonf financiën Thomson; eeredienst Olof OIs- sen; landbouw Sigurd Linder, en handel G. E. Svensson. De Conferentie. Men gelooft, dat de conferentie in Dow ning Street onder gunstige auspiciën be gonnen is. De Daily News zegt, dat alles tot dus ver in de richting van een vredelievende regeling wijst. Maar ook is le verwachten dat de onderhandelingen langdurig en uitvoerig zullen zijn, dat het af en toe tot een crisis zal komen, maar niet tot een breuk. Men. hecht eenige beteekenis aan de keuze vail de secretarissen voor de con ferentie. De seeretarissen van de Engel sch e-regeering zijn: Thomas Jones, „prin cipal assistant- secretary'^ va*1 het kabi net, die een erkende autoriteit is op het gebied van staathuishoudkunde, ©n Lio nel'Curtis, een van de voornaamste auto- rilcLLem op het. gebied van Britsehe im periale en constitutioneel© vraagstukken. Men heeft hem wel den voornaamslen idealist van het rijk genoemd. Na in den bóeren-oorlog aan Ëngelschen kant ge vochten te hebben, bracht hijc-en com missie van-Boeren en Ëngelschen bij el kaar om een regeling le ontwerpen èn het gevolg' van haar werk was de ver maarde oplossing van Campbell Banner- man. Hij is ook grootendeéls aansprake lijk geweest voor de algeineene beginselen van Montagu's plan voor hervorming van het bestuur in Tndië. Secretaris van de Ierscbe delegatie is John Chartres, lid van een bekende Du- bJinsche familie van Enge'Iscihe advocaten en schrijver van verscheidene juridische standaardwerken. Hij heeft voor Engeland in den oorlog belangrijk werk gedaan. De volgende vergadering wordt beden gehouden. De Conferentie te Washington. Australië uitgesloten. Dozer dagen heelt Hughes, de Austra lische premier, in hel parlement ver klaard, op een opmerking van den La- bohl'-afgevaardigde Oharllon, die het zon derling noemde dat de Rijksconferentie te Londen destijds heeft bestolen, dat de Dominions niet op de conferentie te Was hington vertegenwoordigd behoeven te zijn, - dat de Rij.ksconferenlie zeer zc- ikcr van oordeel was dat Australië en Nieuw-Zeeland vertegenwoordigd dienden te zijn, en dat hiernaar gedurende maan den is gestreefd. „Toen de Ver. Staten'* aldus Hughes, de deur in ons gezicht dichtsmeten, hebben wij onze pogingen opgegeven." De correspondent van de „Daily Tele graph" te Washington meldt dat deze woorden van Hugihes eenige beroering hebben gewekt. Hem is verzekerd dat zulik een verklaring geenszins dc meenin'g van president Harding en liet Staals'de- partement weergeeft. Sinds echter dc Do minions, van het standpunt van Washing ton uit bezien, „internationaal" niet méér beteekenen dan de staten der Amerikaan- sche Unie, meende het staatsdepartemenl dat de Britschc regeering alleen het pri vilege bezit om tezamen met de Domi nions een beslissing te nemen over een kwestie als die der vertegenwoordiging van de Dominions te Washington. President Harding zal actief deelnemen' aan de voorbereidende werkzaamheden der ontwapeningsconferentie, en waar schijnlijk eenige zittingen bijwonen. In do eerste zitting zullen vier algemeene on derwerpen ter sprake komen: lo. de na tionale politiek, waaraan elke regeering gebonden is; 2o. do samenvatting van de inlichtingen omtrent den juisfen toestand der Oostersche kwesties; 3o. gegevens over den toestand der legers. Hughes zal den gedelegeerden presi-. dent Ilardings inzichten kenbaar maken, terwijl alle gedelegeerden een memoran dum zullen ontvangen, hetwelk alles zal behelzen wat in diplomaliek opzicht ter voorbereiding der conferentie is gedaan. DE „MATIN" TEGEN GLBMËNGEAU. De „Matin" bevat een heftig artikel van de Jouvenel tegen Basil Zaharoff, die, Griek van origine, zoo grooton invloed op de Engelsehe regeering zou hebben, dat haar houding in het nabije Oosten daar door grootendeels zou worden bepaald. Gedurende den oorlog, schrijft de Jóu- venei, trachtte hij door middel van een persagentschap ook op de Franschc pu blieke opinie te werken. Toen Clemenceau aan het bewind kwam, werd Zaharoff's invloed bedreigd; maar, zoo vervolgt de Jouvenel, de zaak werd blijkbaar keurig gearrangeerd, want een paar dagen later kreeg Zaharoff hel grootkruis van. het le gioen van eer. Sinsdién is een dsel var» de familie van Clemenceau in de zaken wan Zaharoff getreden; als Clemenceau uit IndiS terug is, gaat hij het eerst bij Za haroff een bezoek brengen en het is Za haroff, die direct of indirect de voor- naamsle connnanditaris zal zijn van hét Mad, dat de clemencistische groep gaat opzetten. De Jouvenel besluit, dat hij Za. haroff geen verwijt maakt, omdat deze zijn rijkdom en politieken invloed aan wendt voor zijn geboorteland; het .schan daal ligt in de medewerking, die hij vindt: laat ons de volken beklagen, die zich jn dienst laten sletten van bet internationale kapitaal. i AFSTAND VAN KONING ALEXANDER? De „Chicago Tribune" beweert, dat ko ning Alexander, van Servië fZuid-Slavië is natuurlijk bedoeld) in den loop van een onderhoud, dat hij gisteren te Ver sailles had met den eersten minister Pas- jilsj, besloot om afstand te doen van den, troon ten behoeve van zijn oudsten broe der prins George. (Prins George werd indertijd gedwon gen afstand te doen van zijn rechten op de erfopvolging omdat hij zioJh door zijn particulier leven het Iieelle o.a. dat hij een zijner bedienden had doodgeslagen onmogelijk had gemaakt. Red.) EEN KWESTIE VAN OVERWERK. Te Bradford is een poging van de. werkgevers in de woltextlel-industrie.. om overwerk te laten verrichten boven de Herr Kaufmann, smeekte de jongen, zeg mij, zal ik ooit een artist worden „Ja, ik denk het wel." „Wanneer „Als de rivier de berg opstroomt en de zon in het Westen opkomt." Plotseling werd Lynn's gezicht bleek. ik""jT^ r'e'5 hartstochteliJku't He wil een artist worden, ik wil, zeg ik „Misschien," antwoordde de Meester. ftei",. ar,was hil onbewogen, maar IaLr toen Lynn weg was, betreurde hij zijn. hardheid. J Ik kan .me..vergissen, bekende hij zichzelf onwillig. Er kan toch wel iets in den jongen zitten. Hij is nog jong en zijn moeder gelooft in hem. Kom we zullen zien Lynn ging langs een grooten omweg naar huis. Aan de grens van Oost-Lan caster was een uitgestrektheid bosch- land, die hij nog ni t onderzocht had. De woorden van Herr Kaufmann klon ken hem onophoudelijk in de ooren en voor 't eerst voelde hij twijfel aan zich zelf opkomen. Hij ging op een rotsblok zitten om alles, te overdenken. Hij zei dat ik de techniek had peinsde hij, maar waarom moet ik me bedroefd gevoelen? Na er,rijpelijk over gedacht te hebben concludeerde hij, dat de Meester, excen triek was, zooals men het dikwijls aan treft-bij genieën en hij besloot zich er niet verder in te verdiepen. Maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. ,;Je speelt als;„em" papegaai, die weinige woorden spookten door zijn brein en hadden hem diep gewond, want ze waren als een vergiftige pijl door het pantser van zijn eigenliefde heengedrongen. Hij doorkruiste het bosch en stond stil bij een groep rotsen, waar een helder beekje door stroomde. Het was alsof de natuur daar een al taar had opgericht ter eere van de Godheid, maar op den top van een der rotsen was door menschenhanden een symbool aangebracht, het was een ge beiteld kruis. Wie zou dat gedaan hebben, vroeg Lynn zich af, en met welk doel Hij plukte wat bessen, die hij zorgvuldig in bladeren wikkelde en was er zeker van tante Peace hier een genoegen mee te doen. Maar toen hij thuis kwam, was tante Peace er verre van af bessen te kunnen genieten. Ze ijlde en haar roepen was vreeselijk om aan te hooren. Iris was zoo wit als een geest, en Margaret was doodelijk ongerust. „Lynn, zei ze, ga niet meer heen, ik heb je noodig, waar ben je toch ge weest „Naar mijn les en toen heb ik gewan deld. Herr Kaufmann heeft gezegd, dat ik. bij hem studeeren mag, en Dokter Brinfeerhoff zou er ook niets tegen heb ben als ik daar heen ging, dacht hij. „Dat is heel vriendelijk en ik ben er ook zeker van, dat de dokter er niets tegen heeft. Maak je goede vorderingen? Ze vroeg het achteloos, en verwachtte nauwelijks een antwoord, maar Lynn keerde zijn gelaat af en wilde haar blik niet ontmoeten. „Neen, niet erg, zei hij zacht." „Hoe komt het vent Je studeert toch genoeg de techniek heb en een goede streek, maar ik speel als een papegaai, ik kan er alleen mee amuseeren. Hij zei, dat ik maar een harmonica moest gaan be spelen Margaret glimlachte. „Dat is juist iets voor hem. Ga maar door, jongen, en doe je uiterste best. „Maar ik wil u niet teleurstellen, moeder, ik moet artist worden." „Lynn, lieve jongen, je zult me nooit teleurstellen, je bent mijn troost ge weest van den dag af, dat je geboren werd. Wat zou ik zonder jou gedaan heb ben, in al die jaren, dat ik alleen ge weest ben Ze trok zijn grooten kop naar zich toe en kuste hem, maar Lynn ontweek echt jongensachtig zijn moeder's wee moedige vraag en veranderde ze in een grap. „Dat is echt Iersch, moeder, wat u zonder mij gedaan zou hebben in al den tijd dat u alleen was. Hoe is het met onze zieke „Hooge koorts, zuchtte Margaret, en Dokter Brinkerhoff ziet het heel ern stig in( Ik hoop niet, dat ze sterven zal, zei Lynn vormelijk kan ik iets doen „Neen niets als wachten." O, wat is wachten toch hard, de ergste zekerheid is beter te dragen, dan het ontzenuwen de wachten. Die dag had zijn gewoon verloop. We ken gingen sinds voorbij, en nog streed tante Peace dapper tegen haar vijand. Dokter Brinkerhoff sloeg zijn tentén op, op de groote logeerkamer en verliet slechts het huis als zijn hulp dringend ergens anders noodig was. Hij verscheen zelfs-Zondag's middags niet meer bij Herr Kaufmann en Fraulein. Frederika had heimelijk, verdriet. „Frederika, zei de Meester zacht, de zieken hebben onzen vriend noodig, wij mogen niet zelfzuchtig zijn. „Onze vriend is zeer knap, antwoord de Fraulein met rustige waardigheid. Denk je, dat hij ons zal vergeten, Franz? „Ons vergeten Neen, wees daar niet bang voor Frederika enkel flauwe liefde en flauwe vriendschap kan ver geten worden. Aan banden, die verbro ken kunnen worden'heeft men niets. Herr Doctor zegt dat zelf, en hij weet het wel. Laten, we geduldig zijn en wachten. „Wachten, herhaalde Frederika, dat is wel het allermoeilijkste." „Ja, zei de Meester vaag glimlachend, maar als men geleerd heeft geduldig te wachten, dan heeft men ook geleerd te leven. Intusschen werd tante Peace steeds zwakker, en de spanning matte allen af. Dokter Brinkerhoff had zijn jeugdig heid verloren, hij was een oude man. Margaret, die diep meeleed, vond slechts verlichting in haar onvermoeide zorg voor de zieke. Iris at bijna niets, sliep nog minder en sloop door het huis als de geest van wat ze eens geweest was. Alleen Lynn handhaafde zijn vroolijk- heid. „Iris, zei tante Peace, een van die dagen, kom eens hier." „Ik ben hier, zei het meisje, zij kniel de bij het bed neer en streelde met haar koele hand de brandende wangen van de zieke." „Wat kan ik voor u doen „Niets, lieveling." Ik zou wel beter kunnen worden, geloof ik, als ik niet zulke vreeselijke droomen had. Iris sidderde en toch was ze dankba. r dat tante Peace haar ijlkoortsen „droo men" kon noemen. „Den laatsten tijd, ging tante Peace voort, ben ik bang geweest dat ik niet meer beter wordt." „Zeg dat niet, stootte Iris scherp uit, en ze verborg haar gezicht. „Liefje, liefje, zei de andere troostend; wees mijn dapper meisje, wij moeten samen spreken. Als de droomen terugkomen, ken ik je niet meer, maar nu nog wel. Ik ben sterker vandaag en we zijn alleen niet waar Waar zijn de anderen „De dokter is uitgegaan om iemand die zwaar ziek is te bezoeken," Lynn heeft mevrouw Irving overgehaald tot een wandeling. „Daar ben ik blij om, zei tante Peace teeder. Margaret is zoo goed voor mij, en jullie allemaal." Iris streelde zacht het opgewonden gelaat der zieke met haar koele hand. In haar oogen stond liefde en verlangen te lezen en het verdriet van haar voor voelde eenzaamheid. „Lieveling, ging tante Peace voort, luister, nu ik de kracht nog heb te spre ken. Al je papieren zijn in een ijzeren doos, in een koffer op de vliering. Daar in zul je alles vinden wat bekend is van jeVader en je Moeder. Ik bedoel niet, dat het noodig is, dat je alles inziet, rftaar je moet weten, waar je het vinden kunt. {Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1