J ONS BLAD' Alkmaar's Roem BUITENLAND VRIJDAG 14 OCTOBER 1921 Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: redactie' Brievers uit Polen. FEUILLETON. De 0pper=8i!ezisdie kwestie. PRIMA GEURIGE PIJPTABAK gefabriceerd door de Tabaksfabriek X R. HEUSS - ALKMAAR Meemt proef met deze prima kwaliteiten in fraai® verpakking. Vraagt ze Uwen winkelier ©Ei, iUSÏEIL BERICHTEN. OE VIOOL. tumzoekers te maken. Het kapitaal Zolang8 iUltige?et ,®n ,je. këiSt- ,de rente A V No. 308 14e JAARGANG Abonnementsprijs; Per kwartaal voor Alkmaar j 2. Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. ADMINISTRATIE No. 433 No. 633 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-, uitbetaling per plaatsing f 0.60. L_ gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400, f 200, f 100, f 6Q, f 35,—, f 15,—. IV. Nu is het de tijd, om eens te spre ken over het congres. De organisators van het congres waren niet geheel .en al zonder ongerustheid Sedert de laatste helft van do acht tiende eeuw toch hadden do Polen geen gelegenheid gehad, om weer eens „re- unie" te houden. Wat stond ons wel te wachten bij het eerste samentreffen van deze menschen, die elkaar nog nooit ontmoet hadden? Bovendien was er nog rekening te hou den met het -vraagstuk van de huisves ting, bijna even onoplosbaar als te War schau. Zonder nog te spreken van de moeilijkheden én de. ontzettend hcoge kos ten van het reizen. Desondanks was de groötc menigto ge arriveerd. En vanaf het cogenblik, dat het congres geopend was, konden de or ganisators gerust zijn. De grcote kerk van den H. Verlosser, waarin de kardinaal-aartsbisschop van Warschau de openingsmis zou opdragen, Was vóór het uur van aanvang reeds stampvol. Toen wij binnen kwamen, had den de commissarissen van de 'orde de greotst mogelijke moeite, om ons een weg te hanen en ons te doen belanden op de plaats, welke voor ons in het prie sterkoor gereserveerd was. Het hoofd van den Staat was ook aanwezig. Teen de H. Mis ten einde was, werd de eerste algemeene vergadering gehou den in de schitterende hall van do poly technische sch ol een gebouw van zes verdiepingen hoog. Men vertelt ons, dat er 6000 plaatsen waren en toch was er geen plaatsje onbezet. De redenaarstribune bevond zich op gelijke hcogte als de tweede etage, zoo dat we ons afvroegen, hoe de spTekers - zichvanaf die. hoogte verstaanbaar zou den kunnen maken vc'or de ontzaglijke mensch enm ën igte. Gelukkig "bleek de acou tick in.de zaal uitstekend tc zijn. Het Pcoïsehe- Staatshoofd had plaats, genomen- p „de midden-tribune, van de eerste verdieping; rechts war n de kardi naal en de bisschoppen gezeten, links do buitenlandsche afgevaardigden. De Vergadering werd gcgresideeid door den rector vah Krakau. De afgevaardig den van Frankrijk, België, Hongarije, Zwitserland en dc Veroonigdc Staten van Ncord-Ametika namen achtereenvolgens het woord. Levendig herrinneren wij ons nog de vurige toespraak van den Belgischen ge delegeerde, (den cok in Rusland) wel bekenden Pater R. P. Rutten O. P. Deze spreker achtte zich gelukkig hier de tolk te mogen wezen van al zijn land- gen oten, door te getuigen van zijn be wondering, zijn toegenegenheid en zijn dankbaarheid. Van zijii bewondering op de eerste plaats! In den brief', welken het Belgische Episcopaat het vorig jaar in alle ker ken heeft doen voorlezenheeft kardi naal Mercier t zco duidelijk gezegd: „Polen, -de ridderlijke natie, welke wij Vanaf -onze kindsheid als vanzelf be schouwd hebben als onze zuster." De geschiedenis getuigt het: Gij zocht nimmer Uw grondgebied uit te breiden, dcor aanvallende oorlogen. Gij waart en kel maar onhandelbaar, wanneer het zaak was, de onschendbaarheid van Uwr grond gebied te dóen eerbiedigen. Gedurende meer dan een eéuw beeft nien U zoo veel men verkcos kunnen bedreigen U gevangen zetten, U uitplunderen, U verbannen. Gij behieldt echte: Jw zco krach- tige oorspronkelijkheid, Uw zoo fiere per- sconlijheid en Uw zoo rein vertrouwen. Men verdeelde Uw grond in drie groote lappen, afgescheiden door bijna onover komelijke grenzen. Maar een volk is als. een mensch.- Het leeft door zijn ziel, en de ziel van Polen is sterk len gehei ligd, zooals Christus' kleed zonder naad, dat de beulen zelfs geëerbiedigd hebben. Een ridderlijke natie! Gij waart dat reeds in de tijden, toen Polen bet e-enigste inlellectueele centrum van Oost-Europa vormde, toen Po len zich aureoolde met den roem van zijn geleerden, zijn letterkundigen, zijn kunstenaars en vooral van zijn geluk zaligen, die vanuit den hemel over 11 wa ken. Uw grondgebied was zeer uitgebreid en uw macht geducht, maar de u ingebo ren edelmoedigheid wist beier een over winning te verdienen dan er profijt van te trekken. Het slaat u altijd tegen, een verslagen vijand af te maken. We mogen het gerust eens. bedenken: indien gij 'in 1410 na den veldslag van Grünwald min der de Teulonische manier van optreden hadt verafschuwd, dan zouden de Teuto- nen er nooit toe gekomen zijn, 'liet mili- lairistische Pruisen te stichten, dat over heel Europa zoowel rampen ontketende Geve God, dat alle geallieerden, verlicht door de lessen van hel verleden, eindelijk begrijpen mogen, rlat gij slechts dit ééne wilt: uw altijd bcgeerige en roofzuchtige buren verhinderen, wederom hun ver- wensdhte praclijken te beginnen. Onze toegenegenheid voor u is even groot als onze bewondering. Wij zijn u ook een blijvende dankbaar heid verschuldigd, want gij zijl het uit verkoren volk, dat, geheel alleen of bijna alleen, den Azi-atbchen horden weerstand bood. Monlalemibert schreef na den Pool- schen opstand tegen Rusland in 1830 deze profetische woorden: „Moge Polen, dal zoo .lang gestreden heeft voor zijn vrijheid cn het. geloof zijner vaderen, zuiver en zonder smel bewaard, zijn plaats onder üe volkeren wederom innemen:" Helaas, bëiva cèn ccuW moest er ver- loepen. alvorens flle voorspelling in ver vulling giing En nu eerst schijnt men te begrijpen, dat een vereenigd en krachtig P.olem door. zijn.aardrijkskundige ligging, onmisbaar is voor het behoud - van" het Europeés'che evenwicht Doch -aldus vervolgde de spreker zijn gloedvolle rede. ik wil mij niet bepa len tot 'lofspraak- hoe verdiend de lof spraak ook is. ze mag nooit ontaarden- in vleierij, 11 onwaardig, en daarom zij 't mij vergund hier ook te wijzen op enkele gebreken. In hun gebreken verlooncn de Polen een frappante overeenkomst met de Bel gen. Niels is meer verklaarbaar, uit psycho logisch oogpunt. De Belgen zijn aan vech ten zoo gewoon, dat zij zoodra de vijand van buiten hen met rust laat aanstonds onder elkaar beginnen te vech ten. Mannen, die, vandaag zoowel als giisle- ren, slechts ëén hart en één ziel zouden hebben, wanneer zij van buiten werden aangevallen, diezelfde mannen vermo-el 1 ijken of vertragen, ja durven zelfs in ge vaar brengen het economise!» en morCef herstel, door binnenlandsche twisten, waarvan een (niet over het hoofd te zien) gevolg is, dat zij een partijgeest doen ge boren worden, die gemakkelijk leidt tot een de menschen verblindend vooroordeel Juist; omdat de Polen en de Belgen zoo zeer .gestreden hebben voor het recht, zijn zij méér dan anderen geneigd, zich te laten meeslecpsn door hen. die verge len, dat de algemeene verwarring, welke het gevolg is van een catastrophe zonder weerga, gelijk is aan een diepe wonde, die weliswaar te genezen is, doch die zich .niet zoo .maar aanstonds sluit. Een verheven zending rust in dit uur op de Katholieke volken: hoe benauwend de economische en financieele toestand ook moge zijn, hoe geweldig ook de strijd om het dagelijksch brood, wij moeten onophoudelijk herhalen en overal doen begrijpen, dat de groots-te rijkdom van een volk is: de zedelijke waarde van de bur gers, uit welke het volk bestaat. Onze bezieling puttend uit het pracht- prpgram, vastgelegd in de encycliek „Re- rum Novarum" moeten wij vastbesloten voortgaan o»p den weg eener waarachtig- chrislelijke democratie en overal sociale werken stichten, welke de kroon zetten op onze godsdienstige,, liefdadige werken en o,p hetgeen wij reeds op onderwijsge bied gepresteerd hebben. Dan zullen wij aan de arbeidende klas se, aan de landbouwende klasse en aan de kleine burgerij meer houvast geven voor het tegenwoordige en meer zeker heid voor de toekomst. Briand heeft Woensdagavond den tekst van het advies van den Raad van den Volkenbond -betreffende de verdeeking van Opper-SLlezië ontvangenHij heeft aan de geallieerde regeeringen daarop van dit ad- vie s mede deeling gedaan. Hoe de beslissing tot stand kwam. De „Vos-s, Ztg." verneemt van oen vol komen betrouwbare zijde,, die goed op de hoogte is van de onderhandelingen in den raad vr.m den Volkenbond gevoerd ..over Opper-SLlezië omtrent de procedure, daar gevolgd, deze bijzonderheden. Men begon met een verdceMrg zuiver van poli kiek standpunt bek eken. Nadat deze sohei- dingslrn was getrokken de Sforzalinie vroeg, men advies aan de beide ecomo^ mjische deskundigen, den gewezen direc- ieur van de Zwitser suae spoorwegen: en den secretaris-generaal van het verbond van Indus tri-celen in. Tsjec-Iio-Siowalrije. Beiden -kwamen spoed'# tot de overtui ging; dat de politieke verdce-ling econo misch ónmogelijk was. Zij adviseerden een speciaal economisch gebied in Oppec- Sólezlë te stichten, bestaande uit het Duitse!! O pp er-Silezise.be industrie gebied en het aangrenzende Poolsche kolenbek ken. Bn d'll voorstel is de-basis geworden, waarop de- definitieve beslissing berust. Wat zal Duifschland doenf Het kan natuurlijk niet ontkend wor den, dat de positie van'het ka'bmet-WirUh eenigszins wankel is geworden. Ni-el alleen dc redevoeringen van dei^ rijkskanselier en andere ministers, wadrin verklaard- is, daf een ongunstige beslissing orfolrent' Op- per-Sifezië onvereen'gbaar zou zijn met het aanblijven van deze regeering, kun nen dit kabinet onder den neus gehouden worden, ook het feit, dat enkele dagen, geleden te Wiesbaden een verdrag is ge sloten met Frankrijk, waarbij Dultschlaud uitging van de veronderstelling, dat men 'heb.de mogelijkheid wilde geven zijn ver plichtingen te kunnen nakomen, zal van invloed zijn op de pos! ie der regeering. En het zou eigenlijk logisch zijn, indien na de belis-sing van Genève het kaïbinet- Wirth zijn ontslag aanbood. Formed log'seh échter. Niet praetisch. Want een werkelijk aftreden zou de verwarring in Duilschlaiid nog veel grooter maken Deze regeering heeft het vertrouwen van de meerderheid der bevolking, en wat In de tegenwoordige, omstandigheden nog meer waard is, van de gewezen vijanden. De Berlijiisehe correspondent van hét „Hibl." seinde gisterenmiddag over den politieken toestand het volgende: Naar ik ze; ven uit re-gë ëringskringen verneem, slaat op het oogenbMk rijkskan selier Wirlh met de meerderheidssoolalis- liscihe rijksministers op het standpunt, dat het voor Duitschlar.d tenslotte het aller beste is, wanneer hij ook na de beslissing •inzake Opper-Silezlë niet als rijkskanselier afIreedt. Vermoedelijk zullen de politieke gebeurtenissen in Duitschland zich als volgt afspelen: Als gevolg van de beslis sing inzake Opper-Silezlë za het geheele kabinet aftreden. Rijikspresiident Eibert zal echter dc. Wirlh onmiddellijk weer op dracht geven tot -het "vormen van een nieuvfe regeering, waarbij deze geheel ge reorganiseerd zal worden. Het schijnt reefrs" vast te staan, dat in dü geval de rljiicsTiwnisler -van buitenlandsche zaken, dr. Rosen, niet meer op zijin post zal ierugkeeren. Interessant is, mede te dee- len, dal in kringen van liet kabinet zeif heden reeds met groole zekerheid er aan gedacht wordt, den tegenwoordigen minis ter van. wederopbouw, dr. Walter Ralhe- nau voor het ministerie van buitenblind- s.ché zak-eji te bestemmen. Het schijnt, dat dr. Wirlh er reeds over gedacht heeft, •naast zijn fuinctae Van rijkskanselier ook het ministerie 'van builénilamdschezaken te nemen, doch dezegedachte heeft laten vanen.. Met zekerheid, is te verwachten, dat het nieuwgevormde kahinet-Wirth met groote meerderheid een vertrouwensvo tum van den Rijksdag zal krijgen. De toestand in Ierland. De Iersehe conferentie. De Daily Expess" meent te welen, dat de commissie voor het bestand niet tot overeen stemming is gekomen in zake de vrijlating" der gein tern eerden, daar de Britten weigerden op grond van het effect van den maal regel ingeval de conferentie mislukt. De „Morning Post" blijft consequent fuiminéeren tegen de Iersehe conferentie. Zoo merkt het blad in een hoofdartikel op, dat Michael Collins, een der iersehe onderhandelaars door de politie wordt gezocht omdat hij betrokken is bij het vermoorden - van niet minder dan 69 per sonen, waaronder de 14 officieren, die op een mórgen te Dublin in hun bed werdén vermoord. Thomas de Quincey vatte liet denkbeeld op van een club, bestaan-tb uit dilettanten in de schoone kunst vah den moord, maar wij veronderstellen niet al- diis de -,.M. P," dat zelfs onder den opium damp. zijn buHeiiS]>orige verbeelding zoo- vór pi hg .dit hij zich voorstelde, dat zulk een c club bijeenkwam iri D.ow.ningslrect No. 0. Neen, dat was een fictie overge laten voor de groole meesteres, de waar heid. EV;iflai). wijst liet blad er verder nog opi-^^^le^Tmliiie sedert dwri wapenstil stand in Ierland slechts met revolvers is bewapend. Vóór dien wapenstilstand had den de rebellen de revolvers en de politie de geweren; nu is het juist andersom. Boven zijn verslag van de Iersehe con ferentie zet de „Morning Post": De Ier sehe Conferentie geopend. Nog geen dooden of gewonden. Dezer dagen is. naar de „Morning Post" meldt, bij de Cenotaaf in White hall een lauwerkrans neergelegd met een rco-d-wi te-blauw lint (de Britsche kleuren) en 'n kaart erbij met het opschrift „Ter nagedachtenis van 586 officieren, onder officieren en manschappen van Zr. Ms. leger, vloot en politiecorpsen, die, na in den groolen oorlog voor koning en land gevochten tc hebben, sedert lafhartig zijn vermoord door 's konings vijanden in Ier land." Een toepasselijke bijbeltekst was aan het opschrift toegevoegd. Een draadloos N. T. A.-bericht uit Lon den meldt omtrent het inachlneinen van het bestand in Ierland, dal er in het algemeen weinig onverwachte incidenten lubben plaats gehad, maar dat in som mige distrieten aanhangers van Sinn Fëin zich builen kijf hebhen overgegeven aan excessen, die, klaarblijkelijk een verbreking van het bestand vormen. Verder hebben op vele plaatsen openlijk oefeningen plaats van het rcpublikeinsohe leger. In hun begeerte om een uilbars ting te voor komen, hebben de autoriteiten hiertegen over veel verdraagzaamheid betoond, doch van den aanvang af is het noodzakelijk geacht, dat het een der eerste taken van de conferentie was, hiernaar een onder zoek in te stellen. De „Manchester Guardian" wijst erop, dat de partijen ter conferentie een ge meenschappelijk belang hebben bij de handhaving van het bestand. Er is, zegt het blad, een kleine groe>p extremisten in Ierland, die vensdbt, dat de confe rentie mislukt. In Sinn Fein-tkringen wensclit men evenwel in liet bijzonder, dal dis wijze waarop en de stemming waar in de onderhandelingen worden gevoerd, alsniede het resultaat ervan zoodanig zul len zijn, dal zij aan diezen afbrekend™ geest i zoo weinig mogelijk macht in den toestand geven. Veel wat door de Sinn F-ein-leiiders ge zégd is en den Emgelschen en vreemde lingen onoodig provoceerend leek, moet opgevat worden in het licht van dit ge vaar. De Conferentie te Washington. De ministers Viviani en Sarrant, alsmede Jusserand zullen Brdand naar Washing ton vergezellen. Ook Llogd GeoTcjel Iïet is vrijwel zeker, zegt de „Daily Telegraph", dat de eerste-iminisler zidh naar Washington zal begeven voor de opening der a.s. conferentie. Indien er op het laatste oogenhlik niet iets onver wachts geschiedt om het te verhinderen, zal Lloyd GeorgC waarschijnlijk begin No vember uit Engeland verlreklken. Hij denkt ongeveer zes weken weg te.blijven. Dil besluit is genomen, aldus hel blad, op bijzonderen wenseh van zijn collega's in hel kabinet, die van gevoelen zijn, dat de eerste minister zelf tot eiken iprijs hel eersie stadium der conferentie moet hlij- wonen ten einde op de meest gezagheb bende wijze uiting te geven aan de in zichten van Gr.-BriUannië. Zij meenen dat de conferentie zulk een beslissender! invloed ten goede of len kwade zal ■hebhen op 's Werelds onmiddellijke toe komst, dat de tegenwoordigheid van Lloyd George zeer wenschelijlk is. Een andere reden, welke zich doet gelden, is de wensch van den premier en zijn collega's president Harding en het geheele Ameri- kaansche volk te looncn dat zij niets on gedaan willen laten, dat zou kunnen bij dragen lot de waardigheid, het gezag en den invloed- der door den president bij eengeroepen conferentie. In Amerika werd voortdurend de wensch geuit dat Lloyd George naar Washington zou komen. Men meende evenwel, dat zijn aanwezigheid in Londen noodzakelijk was met het oog op de Iersehe kwestie en het probleem der werkloosheid. Het feit, dat hij fhans naar Washington zal gaan, wordt een gunstig voorteeken geacht voor de ontwikkeling dezer beide problemen. De „Times" zegt dat de meerderheid der Brilsehe delegatie den 5en November naar Washington za! vertrekken. Het b'lad verneemt, dat Schanzer. de Ilaliaansche minister van financien, Ita lië zal vertegenwoordigen. Portugal heeft formeel de uitnoodiging lot liet bijwonen der conferentie aan vaard. De Amerikaansohe regeering heeft dc kwestie der draadlooze verbindingen loc- gevoegd aan de onderwerpen, welke ter be handeling op de conferentie zijn voorge steld. In zijn antwoord op den brief van een ■dame, die hem aanspoort te streven naar algemeene ontwapening, heeft president Harding nog verklaard, naar Reuters bij zondere dienst meldt, dat volstrekte ont wapening wellicht zelfs onwenschelijk is, doch dat een redelijke beperking een prae tisch voorstel vormt. De mooie geest, waarin de leidende mogendheden de uit noodiging hebben aanvaard, geeft recht te vertrouwen, dat er tastbare resultaten zullen worden bereikt. Hoe lichter de last der bewapening is, hoe geringer het ge. vaar voor gewapende conflicten. DE- HULPACTIE VOOR RUSLAND. De Zweedsche hulpexpeditie naar Rus land zal waarschijnlijk 2 November van Stockholm vertrekken en over Reval en Petersburg naar Samara gaan. De eerste trein zal 38 wagens met levensmiddelen tel len. O.a. wordt een volkskeuken meege voerd, ingericht voor de voeding van 8000 menschen dagelijks. ENGELAND EN DE RUSSISCHE SCHULDEN. Ee£« bizondere correspondent van de „Manchester Guardian" zegt, -dat men aah. het Londen sche departement van buiten landsche zaken verontwaardigd is over de kritiek, welke Sir Philip Lloyd Graeme's voorstel op de Brusselsche conferéntie on dervonden heeft. Van gezaghebbende zijde is hem verklaard, dat liet Russische pro bleem moet gescheiden blijven in: le. de onmiddellijke steunverlëening; 2e. het fun- damenteele probleem van het economisch herstel.' Voor het eerste heeft de Rritsdhé regeering 250.000 pd. st. in geld "gegeven, en zij is bereid om zoo mogelijk nog meer te doen. Ten opzichte van 'het' laatste, oor- dC'iit men in Britsche officieele kringen, dat er geen alternatief is ten aanzien van het door den Britschen vertegenwoordiger te Brussel aanvaarde richtsnoer. De kan selier der schatkist heeft niet devbevoegd- heid een andere- regeering credieten te ver- leenen, behalve volgens het gewone^ eco nomische beginsel van wederzijdsch ver trouwen. dat op zich zelf gebaseerd is op de volledige erkenning der nationale schuld. De wensch bestaat geenszins Rusland zijn schuld an eens te laten betalen, doch slechts om een formeele erkenning te ver krijgen van hetgeen het schuldig is. Zonder zulk een erkenning kan er geen waarborg bestaan tegenover de volgende Russische regeering welke de schulden der huidige Russische regeering zou kunnen afwijzen. Officieel kan niet worden afgeweken van het fundamenteele beginsel eenër'continuï teit in de nationale verplichtingen, welke regeering er ook aan het bewind moge zijn. Zoolang Moskou dus niet de Russische schuld erkent, kan er geen sprake zijn van credieten. De eenige andere mogelijkheid zou zijn het schenken van een gift in geld aan Rusland. Maar deze kan niet door den kanselier, van de schatkist worden ge schonken. doch slechts door het Lager huis. De Britsche regeering meent dat het conflict fusschen tsaristisch en bolsjewis tisch Rusland de kwestie dn het minst niet raakt. EEiN GEKETENDE GEVANGENE ONTSNAPT VAN EEN. SCHIP. Geruimen tijd' geleden werd melding gemaakt van de geschiedenis van een employé van het abatloir in dc Parijsche wijk La Viletle. Een algemeen geacht bur- Roman door MYRTLE REED. Vertaald uit het Engelsch door Hei* riëtte v. d. Waarden, i -24- „Ik heb het huis aan Margaret nage laten, ging ze moeilijk voort, want het komt haar rechtens toe, na haar, komt het aan Lynn, maar er is een duidelijke bepaling, dat het jouw tehuis is, zoolang je leeft en je op dat recht aanspraak wilt maken. Margaret heeft me beloofd je hij zich te houden. Als Lynn trouwt, wat den een of anderen dag gebeuren zal, hebben Margaret en jij elkander. Het jonge meisje had haar gezicht in de handen verborgen en haar lichaam schokte van het snikken. i> Huil nu niet zoo, smeekte tante eace zachtwees nu flink. Zie me aan en lach tegen me. Toe nou, lieve- ng toe nou 1 ..Ik laat je genoeg na, om zonder zor- gen te zijn,ging ze na een poosje voort, aar.niet genoeg, dat het een zorg fni°/ worcll; 1 °f om je een prooi voor gedachte heschr. je leeft. Ik heb je ook eenige nissen nagelaten, dit alles even - hier aarzelde ze even, m een papier dat Dokter Brinkerhoff heeft. Hij is zoo goed voor ons geweest, lief kind. Hij is zoo veel als je pleegva- der, want wij hebben je samen gevon den. Hi] is een heer, zeide zij, met iets van haar oude pittigheid, ofschoon hij geen maatschappelijke positie bekleedt. Maatschappelijke positie is zoo jemig tante Peace, naast de dingen, oie we. ketak tellen, vindt u dat ook nieÉ ■i '1 ïWef z niet> lieveling, maar ik heb wel een anderen kijk op veel za ken gekregen sinds ik hier lig. t>en nooit ziek geweest ik ben vijf-en- zeventig jaar oud geworden, zonder ooit langer dan een dag ziek te zijn, 1 et is heel hard." „Het is ook hard, tante Peace, maar wij hopen, dat u gauw weer beter bent. „Neen kind, antwoordde zij, ik ben bang van niet. Maar laat ons geen zor gen scheppen en laat mij je iets vertel len, wat je troosten moet. Als je ver driet hebt, kindje hier zochten de oude oogen vol liefde de jongere denk dan, dat je mij gelukkig gemaakt hebt. Je hebt de zon in mijn leven gebracht en boven alles heb je mij jong gehouden Ik weet, dat je me in het begin streng gevonden zult hebben, maar ik weet nu zeker, dat je het begrijpt. Je bent mijn eigen lieve dochter geweest, Iris. Als je mijn eigen vleeseh en bloed was, kon je niet meer voor mij geweest zijn. Margaret kwam binnen en Iris ging bitter schreiend heen- Tante Peace zjchtte zwaar. Hare wangen waren, vuurrood en haar oogen schitterden als sterren. „Ik ben bang, dat u zich vermoeid heeft, zei Margaret zacht. „Ben ik te lang weg geweest „Neen, zeker niet. Iris is bij me-ge weest en ik voel me beter vandaag." „Probeert u te slapen, kalmeerde Margaret." Gehoorzaam sloot tante Peace de oogen, maai o eens z; t ze weer rechtop. Ik ben zco warm, zei ze wrevelig. Waar is Dokter Brinkerhoff „Hij is nog niet terug, maar hij zal er wel zoo zijn." „Mzrg.ret?" „Ja, uante Peace." „Wil je het recept van die koekjes voor hem over schrijven Er zal wel iemandanders zijn, die ze voor hem ma ken wil, ofschoon het natuurlijk niet hetzelfde zal zijn. „Ja, ik zal het -doen." „Het staat in mijn boek. Ik heb ze „dokter Brinkerhoffs koekjes"genoemd Zul je het niet vergeten „Neen, ik zal het niet vergeten. Kunt u nu slapen „Ik zal het probeeren." Even daarna bewees de diepe, regel matige ademhaling, dat ze ingeslapen was. Iris kwam terug met dikke' oogen en Margaret nam haar mee in de hall. Ze zaten daar lang samen, hand in. hand te wachten, maar er kwam geen geluid uit de andere kamer. „Ik kan het niet dragen, steunde Iris, met tevenden mond. Ik kan tante Peace niet laten sterven." Het leven he ft vele bedoelingen, zei Margaret, maar zijn waarde krijgt het door wat wij zelf er van maken. De slin ger gaat van den dageraad tot het don ker wordt, maar alles wat je ondervin den moet, gebeurt ten'slotte tot je eigen bestwil, en je moet met vreugde en leed je voordeel doen. iris leunde tegen haar aan, het was of er balsem op de schrijnende wonde in haar hart gegoten werd. „Zij zou de eerste zijn, om je te zeg gen, dat je niet i a j treuren, ging Mar garet voort, ofscl oon haar stem teïfde, doch wij behoeven de smart zooals de wereld niet buiten den nacht kan. Wij kunnen niet altijd in de zon leven. Wij kunnen wat tot ons komt, dapper aan vaarden, zooals het hoogstaande vrou wen betaamt maar aanvaarden moe ten wij, lief kind, er is geen uitweg. Lang daarna herinnerde Iris zich de uitdrukking van Margaret's gelaat toen ze dit zei, ofschoon de tranen haar toen verblindden. Tegen de schemering, kwam Dokter Brinkerhoff terug, bezorgd en uitgeput, toch bereid en verlangend zijn taak hier weer op te nemen. Den geheelen nacht waakte hij bij haar, volkomen in de zorg voor haar opgaand en zijn persoonlijke d'oefheid'terwille van de anderen be- dwingend.- De laatste dagen waren deze twee elkaar zeer na geworden. Als de droo- men kwamen hield hij haar in zijn ar men, tot de storm afnam en suste haar in slaap. „Dokter,zeide zij eens, sinds ik hier lig, heb ik zooveel nagedacht. Vroeger scheen ik daar nooit geen tijd voor te hebben. Het is heel. goed, dat men tén laatste daar nog tijd voor krijgt, want dan-ziet men zooveel helderder. „U hebt altijd helder gezien, mijn lie ve mevrouw, zei de dokter heel teeder." „Niet altijd," zei ze, haar hoofd schud dend. ik zie nu veel fouten. De mist heeft mij dikwijls ingesloten, maar nu zijn de nevelen voor goed opgetrokken. We zijn schepen op de levenszee, ging ze voort. Mijn kee s leidde door kalme wateren, meestal was de lrcht stralend blauw boven mij. Ik ben altijd beschut geweest en ik zie nu, dat ik st rker cn beter zou geworden zijn, als ik tegen den storm had moeten kampen. Mijn kapitein heeft het echter niet gewild en nu ik de branding voel bruis n en zie den en de storm buldert in de zeilen waarboven uit ik kleur moet bekennen, ben ik niet bang. Het einde kwam 's Zondags juist te gen zonsondergang, terwijl de klokken den avonddienst inluidden. De wassen de maan wiegelde rustig in het Oosten, en een enkele ster glinsterde zacht. Sunset and evening star, herhaalde zij zacht. And one clear call fór me. „Wilt u het verder zeggen Bijna stikkende in zijn tranen zegde Dokter Brinkerhoff het vers tot hij aan 't laatste couplet kwam, waar hij geen woord meer kon uitbrengen.. For though from ontour bourne of time a id place The flood may bear me-far, I hope to see my Pilot face to face When Ihave crossed the bar. eindigde zij, toen lceek zij hem aan, met een verheerlijkt gelaat. Het is mooi, zeide zij, niet waar, mijn vriend De schemering trad in, en Margaret vond hen daar, toen zij met 'n branden de kaars binnen kwam. De dokter zat op den rand van het bed stijf, maar rechtop, en de tranen stroomden langs zijn gerimpeld gezicht. Tegen z'n schou der leunde als een vermoeid kind tante Peace eindelijk had zij voor goed haar keten van Volmaakte Vreugde omhan gen Wordt vrrvolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1