J
ONS BLAD'
Alkmaar's Roem
BUITENLAND
VRIJDAG 14 OCTOBER 1921
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: redactie'
Brievers uit Polen.
FEUILLETON.
De 0pper=8i!ezisdie kwestie.
PRIMA GEURIGE PIJPTABAK
gefabriceerd door de Tabaksfabriek
X R. HEUSS - ALKMAAR
Meemt proef met deze prima kwaliteiten in
fraai® verpakking. Vraagt ze Uwen winkelier
©Ei, iUSÏEIL BERICHTEN.
OE VIOOL.
tumzoekers te maken. Het kapitaal
Zolang8 iUltige?et ,®n ,je. këiSt- ,de rente
A
V
No. 308
14e JAARGANG
Abonnementsprijs;
Per kwartaal voor Alkmaar j 2.
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor-,
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
L_ gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400, f 200, f 100, f 6Q, f 35,—, f 15,—.
IV.
Nu is het de tijd, om eens te spre
ken over het congres.
De organisators van het congres waren
niet geheel .en al zonder ongerustheid
Sedert de laatste helft van do acht
tiende eeuw toch hadden do Polen geen
gelegenheid gehad, om weer eens „re-
unie" te houden.
Wat stond ons wel te wachten bij het
eerste samentreffen van deze menschen,
die elkaar nog nooit ontmoet hadden?
Bovendien was er nog rekening te hou
den met het -vraagstuk van de huisves
ting, bijna even onoplosbaar als te War
schau. Zonder nog te spreken van de
moeilijkheden én de. ontzettend hcoge kos
ten van het reizen.
Desondanks was de groötc menigto ge
arriveerd. En vanaf het cogenblik, dat
het congres geopend was, konden de or
ganisators gerust zijn.
De grcote kerk van den H. Verlosser,
waarin de kardinaal-aartsbisschop van
Warschau de openingsmis zou opdragen,
Was vóór het uur van aanvang reeds
stampvol. Toen wij binnen kwamen, had
den de commissarissen van de 'orde de
greotst mogelijke moeite, om ons een weg
te hanen en ons te doen belanden op
de plaats, welke voor ons in het prie
sterkoor gereserveerd was. Het hoofd
van den Staat was ook aanwezig.
Teen de H. Mis ten einde was, werd
de eerste algemeene vergadering gehou
den in de schitterende hall van do poly
technische sch ol een gebouw van zes
verdiepingen hoog. Men vertelt ons, dat
er 6000 plaatsen waren en toch was er
geen plaatsje onbezet.
De redenaarstribune bevond zich op
gelijke hcogte als de tweede etage, zoo
dat we ons afvroegen, hoe de spTekers
- zichvanaf die. hoogte verstaanbaar zou
den kunnen maken vc'or de ontzaglijke
mensch enm ën igte.
Gelukkig "bleek de acou tick in.de zaal
uitstekend tc zijn.
Het Pcoïsehe- Staatshoofd had plaats,
genomen- p „de midden-tribune, van de
eerste verdieping; rechts war n de kardi
naal en de bisschoppen gezeten, links
do buitenlandsche afgevaardigden.
De Vergadering werd gcgresideeid door
den rector vah Krakau. De afgevaardig
den van Frankrijk, België, Hongarije,
Zwitserland en dc Veroonigdc Staten van
Ncord-Ametika namen achtereenvolgens
het woord.
Levendig herrinneren wij ons nog de
vurige toespraak van den Belgischen ge
delegeerde, (den cok in Rusland) wel
bekenden Pater R. P. Rutten O. P.
Deze spreker achtte zich gelukkig hier
de tolk te mogen wezen van al zijn land-
gen oten, door te getuigen van zijn be
wondering, zijn toegenegenheid en zijn
dankbaarheid.
Van zijii bewondering op de eerste
plaats!
In den brief', welken het Belgische
Episcopaat het vorig jaar in alle ker
ken heeft doen voorlezenheeft kardi
naal Mercier t zco duidelijk gezegd:
„Polen, -de ridderlijke natie, welke wij
Vanaf -onze kindsheid als vanzelf be
schouwd hebben als onze zuster."
De geschiedenis getuigt het: Gij zocht
nimmer Uw grondgebied uit te breiden,
dcor aanvallende oorlogen. Gij waart en
kel maar onhandelbaar, wanneer het zaak
was, de onschendbaarheid van Uwr grond
gebied te dóen eerbiedigen. Gedurende
meer dan een eéuw beeft nien U zoo
veel men verkcos kunnen bedreigen
U gevangen zetten, U uitplunderen, U
verbannen.
Gij behieldt
echte:
Jw zco krach-
tige oorspronkelijkheid, Uw zoo fiere per-
sconlijheid en Uw zoo rein vertrouwen.
Men verdeelde Uw grond in drie groote
lappen, afgescheiden door bijna onover
komelijke grenzen. Maar een volk is als.
een mensch.- Het leeft door zijn ziel,
en de ziel van Polen is sterk len gehei
ligd, zooals Christus' kleed zonder naad,
dat de beulen zelfs geëerbiedigd hebben.
Een ridderlijke natie!
Gij waart dat reeds in de tijden, toen
Polen bet e-enigste inlellectueele centrum
van Oost-Europa vormde, toen Po
len zich aureoolde met den roem
van zijn geleerden, zijn letterkundigen,
zijn kunstenaars en vooral van zijn geluk
zaligen, die vanuit den hemel over 11 wa
ken. Uw grondgebied was zeer uitgebreid
en uw macht geducht, maar de u ingebo
ren edelmoedigheid wist beier een over
winning te verdienen dan er profijt van
te trekken. Het slaat u altijd tegen, een
verslagen vijand af te maken. We mogen
het gerust eens. bedenken: indien gij 'in
1410 na den veldslag van Grünwald min
der de Teulonische manier van optreden
hadt verafschuwd, dan zouden de Teuto-
nen er nooit toe gekomen zijn, 'liet mili-
lairistische Pruisen te stichten, dat over
heel Europa zoowel rampen ontketende
Geve God, dat alle geallieerden, verlicht
door de lessen van hel verleden, eindelijk
begrijpen mogen, rlat gij slechts dit ééne
wilt: uw altijd bcgeerige en roofzuchtige
buren verhinderen, wederom hun ver-
wensdhte praclijken te beginnen.
Onze toegenegenheid voor u is even
groot als onze bewondering.
Wij zijn u ook een blijvende dankbaar
heid verschuldigd, want gij zijl het uit
verkoren volk, dat, geheel alleen of bijna
alleen, den Azi-atbchen horden weerstand
bood.
Monlalemibert schreef na den Pool-
schen opstand tegen Rusland in 1830 deze
profetische woorden: „Moge Polen, dal
zoo .lang gestreden heeft voor zijn vrijheid
cn het. geloof zijner vaderen, zuiver en
zonder smel bewaard, zijn plaats onder
üe volkeren wederom innemen:"
Helaas, bëiva cèn ccuW moest er ver-
loepen. alvorens flle voorspelling in ver
vulling giing En nu eerst schijnt men te
begrijpen, dat een vereenigd en krachtig
P.olem door. zijn.aardrijkskundige ligging,
onmisbaar is voor het behoud - van" het
Europeés'che evenwicht
Doch -aldus vervolgde de spreker zijn
gloedvolle rede. ik wil mij niet bepa
len tot 'lofspraak- hoe verdiend de lof
spraak ook is. ze mag nooit ontaarden- in
vleierij, 11 onwaardig, en daarom zij 't
mij vergund hier ook te wijzen op enkele
gebreken.
In hun gebreken verlooncn de Polen
een frappante overeenkomst met de Bel
gen.
Niels is meer verklaarbaar, uit psycho
logisch oogpunt. De Belgen zijn aan vech
ten zoo gewoon, dat zij zoodra de
vijand van buiten hen met rust laat
aanstonds onder elkaar beginnen te vech
ten.
Mannen, die, vandaag zoowel als giisle-
ren, slechts ëén hart en één ziel zouden
hebben, wanneer zij van buiten werden
aangevallen, diezelfde mannen vermo-el
1 ijken of vertragen, ja durven zelfs in ge
vaar brengen het economise!» en morCef
herstel, door binnenlandsche twisten,
waarvan een (niet over het hoofd te zien)
gevolg is, dat zij een partijgeest doen ge
boren worden, die gemakkelijk leidt tot
een de menschen verblindend vooroordeel
Juist; omdat de Polen en de Belgen zoo
zeer .gestreden hebben voor het recht,
zijn zij méér dan anderen geneigd, zich
te laten meeslecpsn door hen. die verge
len, dat de algemeene verwarring, welke
het gevolg is van een catastrophe zonder
weerga, gelijk is aan een diepe wonde, die
weliswaar te genezen is, doch die zich
.niet zoo .maar aanstonds sluit.
Een verheven zending rust in dit uur op
de Katholieke volken: hoe benauwend de
economische en financieele toestand ook
moge zijn, hoe geweldig ook de strijd
om het dagelijksch brood, wij moeten
onophoudelijk herhalen en overal doen
begrijpen, dat de groots-te rijkdom van een
volk is: de zedelijke waarde van de bur
gers, uit welke het volk bestaat.
Onze bezieling puttend uit het pracht-
prpgram, vastgelegd in de encycliek „Re-
rum Novarum" moeten wij vastbesloten
voortgaan o»p den weg eener waarachtig-
chrislelijke democratie en overal sociale
werken stichten, welke de kroon zetten
op onze godsdienstige,, liefdadige werken
en o,p hetgeen wij reeds op onderwijsge
bied gepresteerd hebben.
Dan zullen wij aan de arbeidende klas
se, aan de landbouwende klasse en aan
de kleine burgerij meer houvast geven
voor het tegenwoordige en meer zeker
heid voor de toekomst.
Briand heeft Woensdagavond den tekst
van het advies van den Raad van den
Volkenbond -betreffende de verdeeking van
Opper-SLlezië ontvangenHij heeft aan de
geallieerde regeeringen daarop van dit ad-
vie s mede deeling gedaan.
Hoe de beslissing tot stand kwam.
De „Vos-s, Ztg." verneemt van oen vol
komen betrouwbare zijde,, die goed op de
hoogte is van de onderhandelingen in den
raad vr.m den Volkenbond gevoerd ..over
Opper-SLlezië omtrent de procedure, daar
gevolgd, deze bijzonderheden. Men begon
met een verdceMrg zuiver van poli kiek
standpunt bek eken. Nadat deze sohei-
dingslrn was getrokken de Sforzalinie
vroeg, men advies aan de beide ecomo^
mjische deskundigen, den gewezen direc-
ieur van de Zwitser suae spoorwegen: en
den secretaris-generaal van het verbond
van Indus tri-celen in. Tsjec-Iio-Siowalrije.
Beiden -kwamen spoed'# tot de overtui
ging; dat de politieke verdce-ling econo
misch ónmogelijk was. Zij adviseerden
een speciaal economisch gebied in Oppec-
Sólezlë te stichten, bestaande uit het
Duitse!! O pp er-Silezise.be industrie gebied
en het aangrenzende Poolsche kolenbek
ken. Bn d'll voorstel is de-basis geworden,
waarop de- definitieve beslissing berust.
Wat zal Duifschland doenf
Het kan natuurlijk niet ontkend wor
den, dat de positie van'het ka'bmet-WirUh
eenigszins wankel is geworden. Ni-el alleen
dc redevoeringen van dei^ rijkskanselier
en andere ministers, wadrin verklaard- is,
daf een ongunstige beslissing orfolrent' Op-
per-Sifezië onvereen'gbaar zou zijn met
het aanblijven van deze regeering, kun
nen dit kabinet onder den neus gehouden
worden, ook het feit, dat enkele dagen,
geleden te Wiesbaden een verdrag is ge
sloten met Frankrijk, waarbij Dultschlaud
uitging van de veronderstelling, dat men
'heb.de mogelijkheid wilde geven zijn ver
plichtingen te kunnen nakomen, zal van
invloed zijn op de pos! ie der regeering.
En het zou eigenlijk logisch zijn, indien
na de belis-sing van Genève het kaïbinet-
Wirth zijn ontslag aanbood. Formed
log'seh échter. Niet praetisch. Want een
werkelijk aftreden zou de verwarring in
Duilschlaiid nog veel grooter maken Deze
regeering heeft het vertrouwen van de
meerderheid der bevolking, en wat In de
tegenwoordige, omstandigheden nog meer
waard is, van de gewezen vijanden.
De Berlijiisehe correspondent van hét
„Hibl." seinde gisterenmiddag over den
politieken toestand het volgende:
Naar ik ze; ven uit re-gë ëringskringen
verneem, slaat op het oogenbMk rijkskan
selier Wirlh met de meerderheidssoolalis-
liscihe rijksministers op het standpunt, dat
het voor Duitschlar.d tenslotte het aller
beste is, wanneer hij ook na de beslissing
•inzake Opper-Silezlë niet als rijkskanselier
afIreedt. Vermoedelijk zullen de politieke
gebeurtenissen in Duitschland zich als
volgt afspelen: Als gevolg van de beslis
sing inzake Opper-Silezlë za het geheele
kabinet aftreden. Rijikspresiident Eibert zal
echter dc. Wirlh onmiddellijk weer op
dracht geven tot -het "vormen van een
nieuvfe regeering, waarbij deze geheel ge
reorganiseerd zal worden. Het schijnt
reefrs" vast te staan, dat in dü geval de
rljiicsTiwnisler -van buitenlandsche zaken,
dr. Rosen, niet meer op zijin post zal
ierugkeeren. Interessant is, mede te dee-
len, dal in kringen van liet kabinet zeif
heden reeds met groole zekerheid er aan
gedacht wordt, den tegenwoordigen minis
ter van. wederopbouw, dr. Walter Ralhe-
nau voor het ministerie van buitenblind-
s.ché zak-eji te bestemmen. Het schijnt, dat
dr. Wirlh er reeds over gedacht heeft,
•naast zijn fuinctae Van rijkskanselier ook
het ministerie 'van builénilamdschezaken
te nemen, doch dezegedachte heeft laten
vanen.. Met zekerheid, is te verwachten,
dat het nieuwgevormde kahinet-Wirth met
groote meerderheid een vertrouwensvo
tum van den Rijksdag zal krijgen.
De toestand in Ierland.
De Iersehe conferentie.
De Daily Expess" meent te welen, dat
de commissie voor het bestand niet tot
overeen stemming is gekomen in zake de
vrijlating" der gein tern eerden, daar de
Britten weigerden op grond van het effect
van den maal regel ingeval de conferentie
mislukt.
De „Morning Post" blijft consequent
fuiminéeren tegen de Iersehe conferentie.
Zoo merkt het blad in een hoofdartikel
op, dat Michael Collins, een der iersehe
onderhandelaars door de politie wordt
gezocht omdat hij betrokken is bij het
vermoorden - van niet minder dan 69 per
sonen, waaronder de 14 officieren, die op
een mórgen te Dublin in hun bed werdén
vermoord. Thomas de Quincey vatte liet
denkbeeld op van een club, bestaan-tb uit
dilettanten in de schoone kunst vah den
moord, maar wij veronderstellen niet al-
diis de -,.M. P," dat zelfs onder den opium
damp. zijn buHeiiS]>orige verbeelding zoo-
vór pi hg .dit hij zich voorstelde, dat zulk
een c club bijeenkwam iri D.ow.ningslrect
No. 0. Neen, dat was een fictie overge
laten voor de groole meesteres, de waar
heid.
EV;iflai). wijst liet blad er verder nog
opi-^^^le^Tmliiie sedert dwri wapenstil
stand in Ierland slechts met revolvers is
bewapend. Vóór dien wapenstilstand had
den de rebellen de revolvers en de politie
de geweren; nu is het juist andersom.
Boven zijn verslag van de Iersehe con
ferentie zet de „Morning Post": De Ier
sehe Conferentie geopend. Nog geen
dooden of gewonden.
Dezer dagen is. naar de „Morning
Post" meldt, bij de Cenotaaf in White
hall een lauwerkrans neergelegd met een
rco-d-wi te-blauw lint (de Britsche kleuren)
en 'n kaart erbij met het opschrift „Ter
nagedachtenis van 586 officieren, onder
officieren en manschappen van Zr. Ms.
leger, vloot en politiecorpsen, die, na in
den groolen oorlog voor koning en land
gevochten tc hebben, sedert lafhartig zijn
vermoord door 's konings vijanden in Ier
land." Een toepasselijke bijbeltekst was
aan het opschrift toegevoegd.
Een draadloos N. T. A.-bericht uit Lon
den meldt omtrent het inachlneinen van
het bestand in Ierland, dal er in het
algemeen weinig onverwachte incidenten
lubben plaats gehad, maar dat in som
mige distrieten aanhangers van Sinn Fëin
zich builen kijf hebhen overgegeven aan
excessen, die, klaarblijkelijk een verbreking
van het bestand vormen. Verder hebben
op vele plaatsen openlijk oefeningen
plaats van het rcpublikeinsohe leger. In
hun begeerte om een uilbars ting te voor
komen, hebben de autoriteiten hiertegen
over veel verdraagzaamheid betoond, doch
van den aanvang af is het noodzakelijk
geacht, dat het een der eerste taken van
de conferentie was, hiernaar een onder
zoek in te stellen.
De „Manchester Guardian" wijst erop,
dat de partijen ter conferentie een ge
meenschappelijk belang hebben bij de
handhaving van het bestand. Er is, zegt
het blad, een kleine groe>p extremisten
in Ierland, die vensdbt, dat de confe
rentie mislukt. In Sinn Fein-tkringen
wensclit men evenwel in liet bijzonder,
dal dis wijze waarop en de stemming waar
in de onderhandelingen worden gevoerd,
alsniede het resultaat ervan zoodanig zul
len zijn, dal zij aan diezen afbrekend™
geest i zoo weinig mogelijk macht in den
toestand geven.
Veel wat door de Sinn F-ein-leiiders ge
zégd is en den Emgelschen en vreemde
lingen onoodig provoceerend leek, moet
opgevat worden in het licht van dit ge
vaar.
De Conferentie te Washington.
De ministers Viviani en Sarrant, alsmede
Jusserand zullen Brdand naar Washing
ton vergezellen.
Ook Llogd GeoTcjel
Iïet is vrijwel zeker, zegt de „Daily
Telegraph", dat de eerste-iminisler zidh
naar Washington zal begeven voor de
opening der a.s. conferentie. Indien er
op het laatste oogenhlik niet iets onver
wachts geschiedt om het te verhinderen,
zal Lloyd GeorgC waarschijnlijk begin No
vember uit Engeland verlreklken. Hij
denkt ongeveer zes weken weg te.blijven.
Dil besluit is genomen, aldus hel blad,
op bijzonderen wenseh van zijn collega's
in hel kabinet, die van gevoelen zijn, dat
de eerste minister zelf tot eiken iprijs hel
eersie stadium der conferentie moet hlij-
wonen ten einde op de meest gezagheb
bende wijze uiting te geven aan de in
zichten van Gr.-BriUannië. Zij meenen
dat de conferentie zulk een beslissender!
invloed ten goede of len kwade zal
■hebhen op 's Werelds onmiddellijke toe
komst, dat de tegenwoordigheid van Lloyd
George zeer wenschelijlk is. Een andere
reden, welke zich doet gelden, is de
wensch van den premier en zijn collega's
president Harding en het geheele Ameri-
kaansche volk te looncn dat zij niets on
gedaan willen laten, dat zou kunnen bij
dragen lot de waardigheid, het gezag en
den invloed- der door den president bij
eengeroepen conferentie.
In Amerika werd voortdurend de wensch
geuit dat Lloyd George naar Washington
zou komen. Men meende evenwel, dat zijn
aanwezigheid in Londen noodzakelijk was
met het oog op de Iersehe kwestie en het
probleem der werkloosheid. Het feit, dat
hij fhans naar Washington zal gaan,
wordt een gunstig voorteeken geacht voor
de ontwikkeling dezer beide problemen.
De „Times" zegt dat de meerderheid
der Brilsehe delegatie den 5en November
naar Washington za! vertrekken.
Het b'lad verneemt, dat Schanzer. de
Ilaliaansche minister van financien, Ita
lië zal vertegenwoordigen.
Portugal heeft formeel de uitnoodiging
lot liet bijwonen der conferentie aan
vaard.
De Amerikaansohe regeering heeft dc
kwestie der draadlooze verbindingen loc-
gevoegd aan de onderwerpen, welke ter be
handeling op de conferentie zijn voorge
steld.
In zijn antwoord op den brief van een
■dame, die hem aanspoort te streven naar
algemeene ontwapening, heeft president
Harding nog verklaard, naar Reuters bij
zondere dienst meldt, dat volstrekte ont
wapening wellicht zelfs onwenschelijk is,
doch dat een redelijke beperking een prae
tisch voorstel vormt. De mooie geest,
waarin de leidende mogendheden de uit
noodiging hebben aanvaard, geeft recht te
vertrouwen, dat er tastbare resultaten
zullen worden bereikt. Hoe lichter de last
der bewapening is, hoe geringer het ge.
vaar voor gewapende conflicten.
DE- HULPACTIE VOOR RUSLAND.
De Zweedsche hulpexpeditie naar Rus
land zal waarschijnlijk 2 November van
Stockholm vertrekken en over Reval en
Petersburg naar Samara gaan. De eerste
trein zal 38 wagens met levensmiddelen tel
len. O.a. wordt een volkskeuken meege
voerd, ingericht voor de voeding van 8000
menschen dagelijks.
ENGELAND EN DE RUSSISCHE
SCHULDEN.
Ee£« bizondere correspondent van de
„Manchester Guardian" zegt, -dat men aah.
het Londen sche departement van buiten
landsche zaken verontwaardigd is over de
kritiek, welke Sir Philip Lloyd Graeme's
voorstel op de Brusselsche conferéntie on
dervonden heeft. Van gezaghebbende zijde
is hem verklaard, dat liet Russische pro
bleem moet gescheiden blijven in: le. de
onmiddellijke steunverlëening; 2e. het fun-
damenteele probleem van het economisch
herstel.' Voor het eerste heeft de Rritsdhé
regeering 250.000 pd. st. in geld "gegeven,
en zij is bereid om zoo mogelijk nog meer
te doen. Ten opzichte van 'het' laatste, oor-
dC'iit men in Britsche officieele kringen,
dat er geen alternatief is ten aanzien van
het door den Britschen vertegenwoordiger
te Brussel aanvaarde richtsnoer. De kan
selier der schatkist heeft niet devbevoegd-
heid een andere- regeering credieten te ver-
leenen, behalve volgens het gewone^ eco
nomische beginsel van wederzijdsch ver
trouwen. dat op zich zelf gebaseerd is op
de volledige erkenning der nationale
schuld.
De wensch bestaat geenszins Rusland
zijn schuld an eens te laten betalen, doch
slechts om een formeele erkenning te ver
krijgen van hetgeen het schuldig is. Zonder
zulk een erkenning kan er geen waarborg
bestaan tegenover de volgende Russische
regeering welke de schulden der huidige
Russische regeering zou kunnen afwijzen.
Officieel kan niet worden afgeweken van
het fundamenteele beginsel eenër'continuï
teit in de nationale verplichtingen, welke
regeering er ook aan het bewind moge zijn.
Zoolang Moskou dus niet de Russische
schuld erkent, kan er geen sprake zijn van
credieten. De eenige andere mogelijkheid
zou zijn het schenken van een gift in geld
aan Rusland. Maar deze kan niet door den
kanselier, van de schatkist worden ge
schonken. doch slechts door het Lager
huis. De Britsche regeering meent dat het
conflict fusschen tsaristisch en bolsjewis
tisch Rusland de kwestie dn het minst niet
raakt.
EEiN GEKETENDE GEVANGENE
ONTSNAPT VAN EEN. SCHIP.
Geruimen tijd' geleden werd melding
gemaakt van de geschiedenis van een
employé van het abatloir in dc Parijsche
wijk La Viletle. Een algemeen geacht bur-
Roman door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch door Hei*
riëtte v. d. Waarden,
i -24-
„Ik heb het huis aan Margaret nage
laten, ging ze moeilijk voort, want het
komt haar rechtens toe, na haar, komt
het aan Lynn, maar er is een duidelijke
bepaling, dat het jouw tehuis is, zoolang
je leeft en je op dat recht aanspraak wilt
maken. Margaret heeft me beloofd je
hij zich te houden. Als Lynn trouwt,
wat den een of anderen dag gebeuren
zal, hebben Margaret en jij elkander.
Het jonge meisje had haar gezicht
in de handen verborgen en haar lichaam
schokte van het snikken.
i> Huil nu niet zoo, smeekte tante
eace zachtwees nu flink. Zie me
aan en lach tegen me. Toe nou, lieve-
ng toe nou 1
..Ik laat je genoeg na, om zonder zor-
gen te zijn,ging ze na een poosje voort,
aar.niet genoeg, dat het een zorg
fni°/ worcll; 1 °f om je een prooi voor
gedachte
heschr.
je leeft. Ik heb je ook eenige
nissen nagelaten, dit alles
even - hier aarzelde ze even,
m een papier dat Dokter Brinkerhoff
heeft. Hij is zoo goed voor ons geweest,
lief kind. Hij is zoo veel als je pleegva-
der, want wij hebben je samen gevon
den. Hi] is een heer, zeide zij, met iets
van haar oude pittigheid, ofschoon hij
geen maatschappelijke positie bekleedt.
Maatschappelijke positie is zoo
jemig tante Peace, naast de dingen,
oie we. ketak tellen, vindt u dat ook nieÉ
■i '1 ïWef z niet> lieveling, maar
ik heb wel een anderen kijk op veel za
ken gekregen sinds ik hier lig. t>en
nooit ziek geweest ik ben vijf-en-
zeventig jaar oud geworden, zonder
ooit langer dan een dag ziek te zijn, 1 et
is heel hard."
„Het is ook hard, tante Peace, maar
wij hopen, dat u gauw weer beter bent.
„Neen kind, antwoordde zij, ik ben
bang van niet. Maar laat ons geen zor
gen scheppen en laat mij je iets vertel
len, wat je troosten moet. Als je ver
driet hebt, kindje hier zochten de
oude oogen vol liefde de jongere denk
dan, dat je mij gelukkig gemaakt hebt.
Je hebt de zon in mijn leven gebracht
en boven alles heb je mij jong gehouden
Ik weet, dat je me in het begin streng
gevonden zult hebben, maar ik weet nu
zeker, dat je het begrijpt. Je bent mijn
eigen lieve dochter geweest, Iris. Als je
mijn eigen vleeseh en bloed was, kon je
niet meer voor mij geweest zijn.
Margaret kwam binnen en Iris ging
bitter schreiend heen- Tante Peace
zjchtte zwaar. Hare wangen waren,
vuurrood en haar oogen schitterden
als sterren.
„Ik ben bang, dat u zich vermoeid
heeft, zei Margaret zacht. „Ben ik te
lang weg geweest
„Neen, zeker niet. Iris is bij me-ge
weest en ik voel me beter vandaag."
„Probeert u te slapen, kalmeerde
Margaret."
Gehoorzaam sloot tante Peace de
oogen, maai o eens z; t ze weer rechtop.
Ik ben zco warm, zei ze wrevelig.
Waar is Dokter Brinkerhoff
„Hij is nog niet terug, maar hij zal er
wel zoo zijn."
„Mzrg.ret?"
„Ja, uante Peace."
„Wil je het recept van die koekjes
voor hem over schrijven Er zal wel
iemandanders zijn, die ze voor hem ma
ken wil, ofschoon het natuurlijk niet
hetzelfde zal zijn.
„Ja, ik zal het -doen."
„Het staat in mijn boek. Ik heb ze
„dokter Brinkerhoffs koekjes"genoemd
Zul je het niet vergeten
„Neen, ik zal het niet vergeten.
Kunt u nu slapen
„Ik zal het probeeren."
Even daarna bewees de diepe, regel
matige ademhaling, dat ze ingeslapen
was. Iris kwam terug met dikke' oogen
en Margaret nam haar mee in de hall.
Ze zaten daar lang samen, hand in.
hand te wachten, maar er kwam geen
geluid uit de andere kamer.
„Ik kan het niet dragen, steunde Iris,
met tevenden mond. Ik kan tante
Peace niet laten sterven."
Het leven he ft vele bedoelingen, zei
Margaret, maar zijn waarde krijgt het
door wat wij zelf er van maken. De slin
ger gaat van den dageraad tot het don
ker wordt, maar alles wat je ondervin
den moet, gebeurt ten'slotte tot je eigen
bestwil, en je moet met vreugde en leed
je voordeel doen.
iris leunde tegen haar aan, het was of
er balsem op de schrijnende wonde in
haar hart gegoten werd.
„Zij zou de eerste zijn, om je te zeg
gen, dat je niet i a j treuren, ging Mar
garet voort, ofscl oon haar stem teïfde,
doch wij behoeven de smart zooals de
wereld niet buiten den nacht kan. Wij
kunnen niet altijd in de zon leven. Wij
kunnen wat tot ons komt, dapper aan
vaarden, zooals het hoogstaande vrou
wen betaamt maar aanvaarden moe
ten wij, lief kind, er is geen uitweg.
Lang daarna herinnerde Iris zich
de uitdrukking van Margaret's gelaat
toen ze dit zei, ofschoon de tranen haar
toen verblindden.
Tegen de schemering, kwam Dokter
Brinkerhoff terug, bezorgd en uitgeput,
toch bereid en verlangend zijn taak hier
weer op te nemen. Den geheelen nacht
waakte hij bij haar, volkomen in de zorg
voor haar opgaand en zijn persoonlijke
d'oefheid'terwille van de anderen be-
dwingend.-
De laatste dagen waren deze twee
elkaar zeer na geworden. Als de droo-
men kwamen hield hij haar in zijn ar
men, tot de storm afnam en suste haar
in slaap.
„Dokter,zeide zij eens, sinds ik hier
lig, heb ik zooveel nagedacht. Vroeger
scheen ik daar nooit geen tijd voor te
hebben. Het is heel. goed, dat men tén
laatste daar nog tijd voor krijgt, want
dan-ziet men zooveel helderder.
„U hebt altijd helder gezien, mijn lie
ve mevrouw, zei de dokter heel teeder."
„Niet altijd," zei ze, haar hoofd schud
dend. ik zie nu veel fouten. De mist
heeft mij dikwijls ingesloten, maar nu
zijn de nevelen voor goed opgetrokken.
We zijn schepen op de levenszee, ging
ze voort. Mijn kee s leidde door kalme
wateren, meestal was de lrcht stralend
blauw boven mij. Ik ben altijd beschut
geweest en ik zie nu, dat ik st rker cn
beter zou geworden zijn, als ik tegen
den storm had moeten kampen. Mijn
kapitein heeft het echter niet gewild en
nu ik de branding voel bruis n en zie
den en de storm buldert in de zeilen
waarboven uit ik kleur moet bekennen,
ben ik niet bang.
Het einde kwam 's Zondags juist te
gen zonsondergang, terwijl de klokken
den avonddienst inluidden. De wassen
de maan wiegelde rustig in het Oosten,
en een enkele ster glinsterde zacht.
Sunset and evening star, herhaalde zij
zacht. And one clear call fór me.
„Wilt u het verder zeggen
Bijna stikkende in zijn tranen zegde
Dokter Brinkerhoff het vers tot hij aan
't laatste couplet kwam, waar hij geen
woord meer kon uitbrengen..
For though from ontour bourne of time
a id place
The flood may bear me-far,
I hope to see my Pilot face to face
When Ihave crossed the bar.
eindigde zij, toen lceek zij hem aan, met
een verheerlijkt gelaat.
Het is mooi, zeide zij, niet waar, mijn
vriend
De schemering trad in, en Margaret
vond hen daar, toen zij met 'n branden
de kaars binnen kwam. De dokter zat
op den rand van het bed stijf, maar
rechtop, en de tranen stroomden langs
zijn gerimpeld gezicht. Tegen z'n schou
der leunde als een vermoeid kind tante
Peace eindelijk had zij voor goed haar
keten van Volmaakte Vreugde omhan
gen
Wordt vrrvolgd.)