■1 „ONS ÜL.AP
UITENLAND.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
De Eerste Kamer.
f" EUILLETON.
Brieven uit Frankrijk. J
DE VIOOL.
^oSvS1^ rdingcn volgen'
De 0pper=Silezische kwestie.
GEM. MlïEiL. BERIGHTEN.
Nö. 312
WOENSDAG 19 OCTOBEk 1921
NOORD
14e JAARGANG
DAGBLAD
35
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
...f2—
f 2 85
0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanboo" bij voor
uitbetaling pei plaat; ng f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen
De door 4/ Rtgecring ingediende wij
zigingsvoorstellen lol reorganisatie der Eer
ste Kar. hebben nog al wat pennen in
beweging ^bracht. Niel omdat die voor
stellen zoo geweldig radicaal zijl, maar
om de eigenaardige vermoedelijk niet
voorziene gevolgen, welke zij zullen
hebben.
Na de invoering van het Evenredig Kies
recht, had de Regeering eerst voorgesteld,
de leden der Eerste Kamer niet volgens een
lijsïenstclsei te laten kiezen, maar het Kies
college (de Provinciale Staten) het pcm-
nenstelsel 1e laten volgen. Er versohecr
toen een brochure van mr. G. v. d. Bcrgh,
waarin de onhoudbaarheid van het perso-
iien.itel.sel in bet systeem van Evenredige
Vertegenwoordiging werd aangetoond, en
wel zóó afdoende, dat de Regeering met
een wijzigingsvoorstel kwam en nu ook
voor de Eerste Kamer bet lijsïenstclsei wil
invoeren.
Gevolg, dat er dan voortaan tusschen
Eerste en Tweede Kamer geen ander ver
schil meer zal zijn, dan dal de laatste 100
en de eerste 50 leden zal tellen. Immers, ie
kiesvereenigingen kunnen nu heel gemak
kelijk de verkiezing der leden van de Eer
ste Kamer bevorderen en de leden Jer
Provinciale Staten worden de strooman-
nen.
Deze loop van omstandigheden draagt
natuurlijk koren op den molen van de te
genstanders der Eerste Kamer; opnieuw
en nu niet geheel zonder grond wordt
gevraagd; waarom moeten wij de Eerste
Kamer behouden, wanneer zij niet anders
is als een doublure van de Tweede? Wij
lezen zelfs in de „Nieuwe Rottcrdamsche
Courant" een pleidooi "om de Eerste Ka
mer maar af te schaffen en daarvoor het
referendum, de volksstemming, ingje plaats
te stellen.
Nu hunnen wij ons deze laalste redelive
ring V goed begrijpen. Een sprong van
de Eerste Kamer tot de Volksstemming
hadden wij wel van het „Volk" of de „Tri
bune", maarniet van dit liberale blad ver
wacht, te meer niet, waar met deu dag al
meer de onbruikbaarheid van het rcferen
dr.7.1 blijkt. Wanneer regeering en parle
ment in conflict zijn over een of ander
moeilijk probleem van wetgeving, zal dan
het volk wijzer zijn, dan de mannen, die
net zelf als de beste gekozen heeft?
X i wij in deze impasse zijn geraakt,
om, als vanzelf de vraag weer naar vo
ren; het niet beier de Eerste Kamer in
de "lijn van de democratische ontwikkeling
van onzen tijd te la.en worden een lichaam,
dat buiten en boven de politiek staat, dat
een beeU geeft van hei openbare leven,
zooa.s hel zich hoe langer hoe meer in
organisaties ordent/
Het bedrijfsleven zou daarin natuurlijk
een zeer voorname plaats moeten innemen;
en daarnaast komen vele andere belangrij
ke groepen, die haar vertegenwoordigers
direct naar de Kamer van revisie zouden
kuuTi-n zenden.
Het denkbeeld is al meer ter sprake ge
weest; bij de aanhangige Grondwelsher-
zicmng werd het zelfs in hel Voorloopig
stelde regceringsontwerp wet, dan is de
Eerste Kamer daarmee veroordeeld.
Laat men dus nu, op het daarvoor aan
gewezen oogenbiik, de moeilijkheden, wel
ke zich zeker bij de omwerking der Eer
ste Kar.i^r tot een instelling van Groeps-
vertege-vwoor Jiging zullen voordoen, moe
dig aandurven.
Dal zal vermoedelijk de veiligste weg
zijn om ongowoisclitè schokken in de onl-
wikkeling var ons parlementair stelsel voor
de naaste toekomsl te vermijden.
naar voren ge-
Vers'-g der Tweede Kamer
bracht. Maar de Regeering zeide er niet
.voor te voelen, omdat de tijden er nog niet
ryp voor "waren.
t Kan zijn; maar wal is nu beter; een
kleinen sprong te wagen ol" een onhoudba-
ren teestand te scheppen, die vast en ze
ker tot afschaffing der Eerste Kamer voe
ren moet? Want wordt hei thans vooree-
Zomer zonder einde; automoblelen-
tenfosnstelling; onveilig verkeer.
't Kan verkeeren, zei Bredero,en ik sta
er dus niet voor in dat op het oogen-
blik dat deze brief onder het oog mij
ner lezers komt, de toestand nog de
zelfde is, als nu. Hoe het ook zij, op
het oogenbiik heerscht hier een zomer-
sche temperatuur, die je in staat doet
zijn, bij het scheiden van de markt,
*n dit geval de zomertijd, nog een
nieuwen stroohoed te koopen. Bont
jassen doen je belachelijk aan in de
uitstalkasten en wie over het plaatsen
van kachels durft te praten, verdient
gelijk men hier zegt, een plaatsje in
Charrenton een uitdrukking die over
eenkomst vertoont met ons Meeren-
berg, beide althans plaatsen, waar
men achter slot en grendel wordt
gezet? Het begint 's morgens al,
,,il fait chaud" als of het midden
Augustus was, en het eindigt 's a-
vonds met de ongelooflijke opmerking
„heerlijk dat het afkoelt" en dat in
een maand, waarin je gewoonlijk wat
huiverig, je ontbijtkamer binnenstapt
en direct een conversatie begint of je
vandaag al dan met een turfje zult
stoken. Dat ik gerechtvaardigd ben
deze correspondentie met deze ont
boezeming te beginnen, alvorens tot
een ander onderwerp over te gaan,
bewijst wel het feit, dat ees dergelijke
hitte .in October, sezljri 1.157,
voorgekomen
Meer dan \y2 eeuw is het geleden
dat onze voorouders even verbaasd
waren als wij nu, en al is dat inderdaad
vrij lang, het toont ons toch alweer
aan, dat. er niets nieuws „onder de
zon", thans speciaal „aan" de zon is.
Tot dusverre was de hoogst bereikte
warmtegraad 26.5 in October 1917,
dit jaar hebben wij het record bereikt
met 28.2. Deze gegevens door het
observatorium te Parijs verstrekt,
gelden speciaal voor de stad, in
Frankrijk zijn zij nog verre overtrof
fen en Biarritz noteerde zelfs het onge
kende getal 33 op 2 October van dit
jaar. Men zoekt naar een reden, en
brengt de droogte in verband met den
strakken hemel, waaraan geen onweers
wolkje, dat de verfrissching moet
brengen, is te zien. Wij gewone sterve
lingen, profeten die brood eten op het
gebiecf der weerkunde, verdiepen ons
niet in de oorzaken en voorspellen
niet hoe het worden zal, wij genieten
van den nazomer, iederen dag opnieuw
gelukkig dat liet einde er nog niet is.
In die weldoende zon baadde het
grand "Palais, toen ik e? binnen trad
om de opening van de Automobielen-
tentoonstelling door Minister Diér,
mede te maken. Hoogst interessant is
dit jaar (in 1920 werd er geen gehou
den) de salon, de deelname is zeer
groot, 800 ongeveer hebben grootere
of. kleinere stands in het ontzaglijke
gebouw opgeslagen. In het midden
gedeelte onder den koepel en rondom
in de talrijke zalen gelijkvloers, staan
de allernieuwste wagens ons op te
wachten luxe auto's in alle mogelijke
Kleuren, voorzien van alles wat smaak
en vernuft heeft kunnen uitvinden,
Roman door MYRTLE REED.
Vertaal uit het Engelsch door Hen-
Ji fitte v. d. Waarden.
v
28.)
Xïir.
Aan Iris.
„Doch.tv voi; tic Moerassen, de wind
heeft bic to.vertrouwd, dat je bedroefd
bent. Als ik kon zou ik het voor je dra
gen, maar er bestaat geen weg, waarop
<lc een, oen ander's lasten dragen mag.
"ik zou zoo graag bij je komen, maar
mi je verdriet -Vbf, wil ik om geen t
Wagen, zelfs niet om een bloem on het
"mnuiurtje. Ik zoi je altijd gelukkig wil-
o zien, liefste, mijn liefde dat bo-
altes willen koopen van .Ie Goden
t»uw diepe oogen zouden nooit omsluierd
gen zijn door een mist van tranen.
"Weel je. waar liet moeras is, Iris? Ik
t'"al ie a! vele jaren in Oost-
vmden te W,00n,t' t0®*1 betwijfel ik of je bet
Wint i ,ll V' s remand je den weg niel
\n -i' bet 1e vinden moet je de rivier
Kp m d« bergen, zoo ver, dip ik de
ririerhe"!?, "°°il. 8evon'den heb, begint het
der beekje'He"*tón' krisl<Tlhel-
rijn rotsachtige beddb^ he^^n"LT
zon onderging, en mijn hari
die schoonheid aanschouwde, omdat Te m«
to jou herinnerde. J
„Hoe kan ik je de wonderlijke schoon
heid va:i het moeras verhalen, die wilde
waterachtige oppervlakte, beplant met
vreemde gewassen? Slanke, teedere biezer.
staan daar, sierlijk buigend als de wind o)
doorvaar;, en de teerste muziek voortbren
gend. Ker. je liet lici van hei moeras, als
de wind rulscht door de halmen en ze be
speelt, alsof het snaren waren? Eens zal ik
je daarmee naar toe nemen, dan zullen we
samen luisteren en jij zult me vertellen wat
het botcekent,
„Hier en daar is een poel, die als een
juweel glinstert tusschen de biezen. Da.ii
weer een uitgestrektheid grasland, waar
kleine gele bloempjes als sterren in schitte
ren, of een lelie, rustend op haar bladeren,
die mei omhoog geheven kelk de schoon
heid van den dag indrinkt, en niet meer
denkt aan den doolhof van slijk en troebel
water, waaraan zc zich ontworsteld heeft.
Ik geloof, dat onze zielen daaraan gelijk
zijn, Iris, we bloeien op in de wereld,
ondanks al haar duisternis; door een nooit-
falende kracht worden wji opgetrokken
om het den toerist aangenaam te
maken wagen; voce meer bescheiden
doch steeds goedgevulde beurzen,
van 8 a 12 p k met een minimum ge
bruik van 9 liter benzine per 100 K. M:
vrachtwagens die hoe mooi ook op
een tentoonstelling, je met schrik-aan
hun snelle vermeerdering op de open
bare wegen doen denken en de kleine
bébéwagen, die in het niet verzinkt
bij ai die colossen. Vol bewondering
aanschouwen wij aandachtig die pro
ducten der Fransche autoindustrie en,
zonder overdrijving mogen wij zeggen
dat zij hierin haars gelijken niet heeft.
De Amerikanen mogen wijzen op de
lagere prijzen en de voortreffelijkheid
van hun motoren, de Franschen doen
daar niet in. onder, ntaar geven een
afwerking te zien die tot in.depuntjes
is verzorgd. Zie het lakwerk der prima
Fransche merken, de degelijkheid van
de carosserie, de slankheid van bouw
en zet daarnaast, de misschien wel
practisch maar blikkerig aandoende
Amerikaansche wagens. Een leek zal
dan begrijpen waarom er prijsverschil
moet wezen. Op de bovenverdieping
alweer tallooze zalen, die uren tijds
vorderen, en waar rijwielen, motor
fietsen en alles wat daaraan yerwant
is, zijn ondergebracht. Heel licht ge
bouwde fietsen met smalle banden
trokken onze aandacht evenals het
feit dat de Fransche fiets veel meer een
gebogen houding van den berijder
vordert dan de Hollandsche of En-
gelsche.De werkelijk eerste klas rij
wielen zijn nog zeer hoog in prijs,
die van 800—1200 frs, zijn geen uit
zonderingen, maar zeer bekende fir
ma's leveren ook een alleszins brui'
baar rijwiel vanaf 200 frs.
Dit alles en nog veel meer, valt
heden te bewonderen in het zoo schit
terend aan de „TEsplanade des Inva
lides" gelegen paleis. Honderden auto's
niet alleen binnen, maar ook buiten
het gebouw, geven op zich zelf reeds
een aanblik die de moeite waard is.
Wel heerscht in het gebouw zelf dit
jaar niet de v.eelde van decoratie en
i rU-ch-',gr -: -g-"3 gro<tr v oor
den oorlog, maar een bekwame archi
tectenband heeft toch een milieu- ge
schapen, mooi door eenvoud en waar
dig tot omlijsting van het geëxpo
seerde te dienen. Van harte hoop ik
dat" de Fransche industrie de goede
gevolgen van deze salon moge onder-
vindèn. De tijden in 1919 zoo uitne
mend voor dezen tak van Nijverheid,
zijn gekeerd maar wie weet'of „aan
zien doet gedenken" de bordjes, al
thans niet gedeeltelijk zal verhangen.
Wel groot zijn de tegenstellingen in
het leven. Juist verliet ik deze ten
toonstelling, waar alles spreekt van
leven, vooruitgang en weelde waar
„tout Paris" den openingsdag luister
bijzette en het mondaine element in de
Parijsche sportwereld hoogtij vierde,
toen in het late middaguur het bericht
van een groot spoorwegongeluk tot
mij doordrong. Uitvoerig zullen u de
bladen reeds hebben ingelicht over
deze ramp aan de Gare St. Lazare
die aan 26 reizigers het leven heeft
gekost, maar de plotselinge overgang
van dat paleis vol licht, naar die
tunnel der duisternis was te groot,
om hier niet met een enkel woord er
van te gewagen. Wel heel groot is het
aantal spoorwegongelukken het laat
ste jaar in Frankrijk. Sedert Januari
1921 vond n er 43 plaats met een
aantal slachtoffers dat niet ver be
neden de 700 blijft, en waarbij 140
het leven tieten. De veiligheid van
verkeer eischt krachtige maatregelen,
straf waar schuld of zelfs onverant
woordelijke slordigheid, va!t te be
speuren technische herziening waar
constructiefouten, zouden schuilen
scherper toezicht en betere bewaking,
waar het gevaar door misdadige hand
o L^evallen tot een bedrag van f
v aardt teweeg gebracht. Het is niet
sj hts de automobiehntentoonstel-
Vv die mij het besef bij brengt dat
r'outo het meest veilige verkeers-
F'Sdel is, het is vooral de ongelukken-
(stick der spoorwegen, dat mij
hSfcvan overtuigt.
.■varijs 12 Oct. '21. Mr. P. V. S.
De toestand in Ierland.
Een schadevergoeding.
Ve réchter te Cork heeft, zooals wij reeds
ri eén enkel woord meldden, aan de wc-
iP Ven van twee officieren schadevergoe-
.g toegekend, om-dat hun echtgenooten
Sinn Feincrs gefusilleerd waren. Een
ii vrouwen was mevr. Gladys Cornplo-n
S Uli, die een schadevergoeding vain
i*,"jÖ0 pd. st. kreeg. Een uur voor zijn
c.. lil schreef hij een afscheidsbrief aan
zojfèchtgenoolie', waarin hij haar o.a. vroeg
horloge te gevei: aan den officier, die
1 executie had geleid, als bewijs, dat hij
iii.1t man geen kwaad hart -had toegedra-
g;' en die 'alleen had gedaan, heigeen hij
ii Vu de dat zijn plicht was.
J'.i een anderen brief, gericht tot de
met: van het regiment, waarin hij had
'.„„J, die, evenals die aan zijn gade,
biiAle behandeling- van den schadevergoe-
d ".Jseiseh in de gerechtszaal werd voorge-
n had de majoor geschreven, dat hij
en,g sterven met een glimlach en vergifte-
m-Woor hen, die hem veroordeeld hadden,
li- verklaarde, dat de Sinn Feiners hem
gj -1 behandeld hadden en dat 'hij hoopte,
da, ,zijn dood debitterheid tusschen Enge-
VaV'ï en Ierland niet zou vergrooteu, doch
ve'ninderen. „De Si nil Feiners', schreel
h,,heh i*k keren kennen meer als ïdea-
lj7in, -dan als moordenaars."
Ulster.
Ait Belfast w-ordt gemeld, dat liesloten is
dc «Ulster-vrijwilligers weder te oTganisee-
r negens de werkloosheid der Britsohe
T ering cm het hoofd te bieden aan de
•S', Feiners, die kampen oprichten in
ur'p.oistische streken en openlijk met gc-
v. ten en machinegeweren oefenen.
i'uaig heeft in antwoord op de critiek,
<1, .sir Sinn Fein op zijn jongste rede ge-
o ■fad, gCj&eg-dj dn. (te z-es Xrlster-gtrr
!f-*nen één gelieel vormden; inmenging
"wiWivMe zou ine! toegéslaan. Hij
verwierp 'krachtig het denkbeeld, dal bi
ster een sjacher-object zon zijn bij *te hui
dige onderhandelingen. Ulster wilde ndets
hebben, maar wenschte zijn eigen bestem
ming le bepalen.
Een wenk aan De, Val era.
De Amerikaansche bladen publiêeeren
■een interview met den heer Bryan Kennelly
■vree-président van de Harriman National
Bank, waarin deze zegt, dat hij De Vale
ra enkele weken geleden heeft gewaar
schuwd, dat als er niet spoedig vrede mei
Engeland wordt gesloten, de Sinn Fein-
beweging niet verder op finaneieelen steun
van de vrienden van Ierland in de V. S.
moet rekenen.
Sir Eric Drummond, de secretaris-ge
neraal van den Volkenbond, wordt heden
te Parijs verwacht: Het is waarschijnlijk,
dat hem verzocht zal worden aanvullende
verklaringen le geven van de ambassa
deurs-conferentie inzake het Geneefsche
advies.
De Conferentie te Washïi (ton.
De „Chicago-Tribune" meldt, dat de of-
ficieelè naam van de Washingtonscihe con
ferentie zal zijn: „Conferentie inzake de
beperking van bewapening" en verder
•niets, dal er op zou wijzen, dal de gedele
geerden het vraagstuk van den Stillen
Oceaan en het Verre Oosten zullen behan
delen.
De Engclsche delegatie.
Reuter verneemt, dat liet vrijwel zeker
is, dat Balfour naar Washington zal gaan.
Ten aanrien van den premier is de be
slissing nog niet absoluut definitief. In
dien de premier, wat nog altijd niet on
waarschijnlijk is, naar Washington ver
trekt, zij het voor korten tijd, zal Iiij in
gezelschap van Balfour de „Acquitanaa"
nemen, welke een paar dagen vroeger dan
in het voornemen lag, zal vertrekken. Het
is waarschijnlijk, dat Balfour het hoofd
der delegatie 'blijft, als de premier weer
500,-, f 400,-, f 200,-, f 100,-, f 60,-, f 35,—, f 15,-
Opper-Silezië.
maar Engeland terugkeert, terwijl de Brit
sohe gezant te Washington een der drie
gedelegeerden zou zijn. De eerste lord der
Admiraliteit en drie ambtenaren van Bua-
t-enlandsehe Zaken -vertrekken de "volgende
wedk per „Olympic".
De Japansche delegatie.
De correspondent van de „Times" te To
kio meldt, dat er op bet oogenbiik niet min
der dan vijf Japansche delegaties op weg
zijn naar Amerika met het al-gemeene doel,
de betrekkingen tusschen de bedde landen
te verbeteren. Een paar dagen geleden zijn
twee vrouwendelegalies, als vertegenwoor
digers van Japansche V rouwenvereenigin-
gen in Tokio, vertrokken met hel doel, de
onderhandelingen der Conferentie ga.de te
slaan en de loestawden in Amerika na te
gaan.
Ook is burggraat Sjiboesawa niet een
-gt/eiscb.ap, wis aerlegenwoortfiger van het
Japansoh-Amei ikaanscn Comité vóór goe
de betrekkingen, naar Washington ver
trokken.
DE MOORD OP ERZBERGER.
De „Mi'mcher. -Augsbnrger Abendzeitung"
verneemt uit Offenburg, dat er een nieuw
incident zich -heeft voorgedaan bij hel on
derzoek in zake den moord op Erzberger.
Twee Berlijnsohe politic-ambtenaren, die
het handschrift onderzocht hebben van de
beide naar het buitenhuid gevluchte daders,
zijn in hun dienstbetrekking geschorst en
zullen vervolgd worden.
EEN SOVJET-VERTEGEN WOORDIGER
VERMOORD.
TseilHn, een vertegenwoordiger der sov-
jet-regeering is door onbekenden vermoord
toen hij zich te W-ladiwoslock schuil hield
in verband met een beraamden communis-
lischen staatsgreep.
POLEN EN DU1TSCHLAND.
Hel Poolsche Ccrr.-Bur. meldt:
Bij gelegenheid van de aanbieding van
zijn geloofsbrieven aan presiden-l Ebert,
heeft de nieuwe Poolsche gezant in Ber
lijn, dr. Madeys-ki, een rede in hel Poolsch
uitgesproken. De gezant zeide o.a.' Ver
gun mij, mijnheer de president, u de ver
zekering te geven, dat ik al het mogelijke
zal doen, om de goede betrekkingen die al
tusschen onze landen bestaan, te bevorde
ren, gelijk dat voor naburige landen als
DuiIschium! en Polen wensclhelijk is. Het
vredesverdrag heelt oen .geschiedkundig;
tijdperk afgesloten; er zilt nu een nieu-w be-,
giinnen, en het is dus noo-dig, dat de vroe-_
gere relaties tusschen onze heide landen op
een nieuwe basis worden gebracht, waarbij
men geleid moet worden door een groole
kennis van de bestaansvoorwaarden, den
economischen toestand en de psychologie
der beide landen. Alleen door oen -loyale
samenwerking van alle beschaafde landen
is een economische wederopbouw moge
lijk en zal de'Crisis, die de wereld nu door
maakt, -kunnen eindigen. Polen is be?,ig de
basis te leggen voor zijn toekomstig poli
tiek leven onder buitengewone moeilijkhe
den. Maar daar Polen vertrouwen heeft in
zijn ontwikkeling en in de missie, die het
in de -lieschaafde wereld heeft te vervullen,
staat het altijd gcroad mee te werk on aait
'den vooruitgang en den vrede. Ik heb dus
hel voorrecht de hoop uit te spreken, dat
de 'bedoelingen van de regeering van mijn
lanid door de Duitsche regeering altijd ge
waardeerd zullen worden. Zij zijn trouwens
in het belang van -beide naties, en zij druk
ken het verlangen van de lieele bevolking
uil."
•President Ebert antwoordde, dat hij ei
den nadruk op wilde leggen, dut hij geheel
het inzicht deelt wat betreft de noodzake-:
lij'k'heid, dat alle 'beschaafde landen moe
ten samenwerken om uit den tegenwoordi-
gen moeilijken economiisehen toestand te
geraken. President Ebei'l eindiglde: „Ik
oop, da> uw werkzaamheden hier goede
vruchten zullen afwcTpen. En voor het
doel, dat u hoopt te bereiken, kunt gij
altijd rekenen op de medewerking en den
sleii-n van de. Duitsche regeering."
BEN CONFLICT IN HET BERLIJNSCHE
DRUKKERS® BDRIJF.
•De organisaties van 'Beriijnsehe -kranten
uitgevers -hebben Maandagavond een ge
meenschappelijke verklaring gepubliceerd,
waarin gezegd wordt, dat de larief-com-
niissie der Duitsche boekdrukkers den
25eTi September krachtens gemeenisclh'aippe-
lij'k eenstemmig besluit van vertegenwoor.
dagers der werkgevers en werknemers do
loonen heeft geregeld tot 31 December
1921. De arbeiders hij Rudolf Mosse heb
ben zich niet aan diil continet gestoord,
toen zij in den vorm van een ultimatum
anet een fatale termijn van drie uur
de inwilliging eischten van een hooger
loon, hij voorbaat de bemiddeling van
welken kart ook verwerpende. De firma
Mosse kon hierop slechts antwoorden,
dat hel wijzigingen in Ihet contract alleen
met toestemming van dé organisatie m-oclit
aanbrengen. De arbeiders legden hierop
Zaterdagmiddag het werk neer.
„Voor de Beriijnsefhe krantenuitgevers
staat er nu geen andere weg dan z-iclh met
deze firma solitair te verklaren, wijlen zij
het bedreigde turiefrecht voor ondergang
ibcho-eden. Dit geschiedt niet alleen uit
noodweer, doch -ook met het oog op het
in stand .houden van 'het gthoele econo
mische leven dn Du-itschland-, dat met het
lariefwezen staat en valt. Wie een con
tract breekt, breekt zijn woord. En de
krantenuitgevers zijn 'hel er over eens, dat
hel herstel van DuitscMand alleen moge
lijk Is indien iedere Duitsdhcr zijn woord
gestand doet."
Deze verklaring wekte het vermoeden,
naar boven, tot wij het einde bereiken, dat
wij geleerd hebben als den Heme! te be
schouwen, maar dat niets anders is dan
het opbloeien in. het Licht.
„Van al de lachende Schoonheid van
liet moeras is liet stralendste dal ge
deelte, dal jouw purperen naambloem
draagt. Hier en daar tusschen de biezen,
ais de draad van ee:i zeldzaam weefsel,
slingert zij zich, voor een oogenbiik mis
schien verborgen, maar nooit verloren. Ik
heb een armvol van die bloesems geplukt,
en met gesloten oogen mijn gezicht erin
verborgen, en ik droomde dal jij het was
- - jij, die ik altijd beschouw ais iele dat
te mooi is om door mij aangeraakt te wor-
'Fu jij, die ik slechts uil de verte mag
liefhebben.
„Ik heb je gezegd, dal ik komen zou als
dc Irissen bloeiden, maar nu het moeras
purper is van die heerlijke banieren, durf
ik niei. He: is niet alleen omdat je nu
verdriet hebt, ofschoon ik je voor de lieele
wereld nu niet lastig zou willen vallen,
maar ook, omdat ik bang ben.
„Slechts in mijn wild-ste oogenblikken
durf ik hopen jij bent niei bestem
™or zoo iemand als ik. Overdag buigt
mijn ziel zich voor je ter neer in schaam
te over mijn eigen onwaardigheid, maar
's nachts dan. verlicht je, als een vallende
ster de onherbergzame duisternis, het land
mijner droomen.
„Soms ben ik bang, dat ik liet je nooij
durf zeggen; dat hc-t altijd zoo zaï blijven,
jaar op jaar. Als je wist, wie je minnaar
was, zoo overmoedig en toch zoo be
vreesd, denk ik, dat je hem in toorn van
je af zou werpen. Dus is het beter voor
mij te vertrouwen, ofschoon dal vertrou
wen geen grondslag heeft, is het beter
voor mij te hopen, dan absoluut te moeten
wanhopen. Zonder jou d-iiiït' ik mij het le
ven niet in te denken.
„Zooals het moeras strekken dc jaren
zich voor mij uit, een onmetelijke uit
gestrektheid, waarin slechts de onzekerheid
zeker is. Ze zijn vol valstrikken, vol diep
ten en geheimzinnigheden, 'die ik niet pei-
ieil kan, vol onoverkomelijke slaghoomen,
die ik, kleinmoedige, eens ouder hel oog
moet zien.
„De nacht is er over uil-gespreid, en ik
kan mijn weg niet vinden. De storm valt
mij aan, en doet mii mijn koers verliezen.
De bewolkte dag eindigt in de schemering
en de kristallen poelen, die ik beschouw
als mijlpalen, worden btoedroode bakens.
„Hel Etanusvuur trekt mij in het slijk,
waar de biezen ziel: om mij heen slingeren
en mij trachten le verslikken. Maar de
nachtwind wuift mij koelte toe uil hel Oos
ten, waar de dageraad sluimer! en de sna
ren van het moerasgras fluisteren een lied
je. „Iris! I-rist" zingen zij; dan wordt mijn
schrijnend hart opeens met een zeldzame
vreugde vervuld, wan', ï-t mij ook overko
men kan, ik zai de 'herinnering aan jou be
zitten.
„Zooals de irissen liet Ulocras schoon
maken en hun feeërie er over uitspreiden,
zoo verlicht jij de eenzame woestenij van
mijn leven, k kan je nooit geheel verliezen,
je bent altijd bij mij, en gegrift in mijn.
hart, zoonis jouw symbool, de fieiir-de-
lis."
XIV.
Haar Bloemennaam.
Zoo goed e:-i zoo kwaad als het ging,
sleten dc dagen. Iris al machinaal en deed
luiar huishoudelijke plichten mei haar ge
wone accuraatheid. Woensdagsavonds ver
scheen Dokter Brinkei-hoff, ais gewoonlijk
en Margaret's oogen vulden zich, toen ze
Iictu aan zag komen.
Gebogen, oud en vermagerd, kwam hij
het voetpad op, verlangend om zijn oude
plaats in le nemen, en er tevens voor te
rugschrikkend. Iris kwam hem te gemoet
met een droevig klein glimlachje, en hij
boog zicli met schokkend» schouders even
over haar hand. Toen slrcklc hij zich als
een soldaat onder het geweervuur.
Miss Iris, zeide Dij, wij zijn verbon
den door een gemeenschappelijke smarl,
en door meer dan dal, ik heb ren belofte
le vervuilen. Zij, hier aarzelde hij
even eh ging toen voo.rl zij boef-I me ge
vraagd de plaats van een vader bij je in te
nemen, en ik beloofde, dat ik hel probeeren
zou.
Ik heb u altijd zoo lu-sc.houwd, ant
woordde Iris op /achten toon.
Lynn was weer geheel zichzelveu, en zijn
vroolijkc gesprekken wekten de anderen
bijna tegen hun zin, op. Ze moesten dik
wijls genoeg om hem lachen en loch was
er een weemoedige ondertoon, want de
wond was slechts aan de oppervlakte ge
heeld.
Het is hard, zei de dokter droevig,
maar wij moéten zooveel harde dingen
slikken. Misschien, als wij heter leefden, en
ons geloof sterker was, zou do dood ons
het liurl niet zóó verscheuren. Het is .ons
gemeenschappelijk lot, zonder aanzien des
persoons komt het vroeger of later tol ons
allen,
We moeten onzen gcésl acoomrnodcercn
aan dil onvermijdelijk feit.
-Hel Leven, antwoordde Lyim, is als
de toonhoogte van een ork-cst, en wij zijn
de instrumenten.
Dokter Brinkerhoff knikte.
Dat is heel wartr. Eén dissonant of
liet -springen tyan één snaar kan het geheel
nog niet aantasten, en ik denk, dat God,
die alles -kent, de symphonic waardceren
zul, ondanks de valsehc lonen, die wij er
doorheen spelen.
t.
T(Wordt vervolgdL;
