ONS BLAD1
IIÏÜEi h CWZ CWTVEBEENIOIHG IK
14e JAARGANG
PARimnnm mmm, pa* X ASJES Ez.
Indische Kroniek.
feuilleton.
BINNEHLANDSCH NIEUWS.
De nieiïwe regeling van den
Dienstplic t.
DE VIOOL.
No. 321
2ATERDAG 29 OCTOBER 1921
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
*m~.-sgeazsm?.]
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Advertentieprijs;
Van 15 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanboo" bij voor
uitbetaling pe: plaat; ng f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot èen bedrag van f 500,f 400,f '200,f 100,—, f 6Q,f 35,f 15,-
RWTBÏÖFAB&ÏEK - ALKMAAR
Slot dor inter pellatie-Drion -
De Grondwetsherziening.
Het was te voorzien, <lat, nu de Minis
ter van Arbeid zijn grof geschut tegen de
reactionnaire Vrijheidsbonders had los
gebrand, dezen er 't zwijgen niet toe zou
den doen. De heer Dresseihuys trachtte
den zwaren kogel te kaatsen door zijn
gewijzigde houding tegenover de Ar
beidswet te toetsen aan de novelle, welke
bij den Hoogen Raad van Arbeid om ad
vies is en waarbij de Minister evenzeer
blijk geeft met de wijziging der econoini-
rche omstandigheden rekening te hemden
en tegemoet komt aan het verlangen dat
bij alle klagers voorzit, om meer soepel
heid aan de toepassing van het wetsvoor-
jchrift te geven. Een feit, dat in zijn be-
teekenis niet gewijzigd wordt, doordat de
Minister er aan verbindt, een eersten be
scheiden stap in de richling van zijn ide
aal eener arbeidswetgeving, waarbij aan
hetgeen opkwam uit het bedrijfsleven zelf
wettelijke sanctie wordt gegeven.
Een geduchte aanval bad de leider van
den Vrijheidsbond en met hem die hee-
le Bond te doorstaan, in de rede van
der. heer Marohant, die hem minderwaar-
t'ige politiek verweet door den Minister
als 't ware te vereenzelvigen met de
roode fractie.
Als resultaat van de interpellatie-Drion
kan genoteerd worden, dat de Minister de
wet naar haar geest en strekking zal toe
passen, rekening houdende met den hij
zonderen toestand waarin dé industrie
verkeert, waar we voor ons zelf den
vensch aan vastknoopen, dat de verhou
ding tusschen werkgevers en werknemers,
een veel betere wordt, don zij in den laat-
sten tijd was.
De algemeene beschouwingen bij de
Grondwetsherziening levérden op den eer-
iten dag niet die jnteressante gezichtspun
ten op, die zich hij vorige herzieningen
hebben voorgedaan.
De heeren Marchant, Troeistra en
Wijnkoop hieven achtereenvolgens klaag
liederen aan.
Voor den vrij zinnig-democratise hen.
leider was deze herziening weinig aanne
melijk, daar er z.i, van de in 1918 in uit
zicht gestelde versterking van den volks
invloed al heel weinig in deze ontwerpen
te bespeuren valt.
Het zijn volgens hem eenige, weinig
samenhangende wijzigingen, onvoldoende
toegelicht en de groote lijnen uit den weg
gaande. Mr. Marohant betwijfelde daar
om de noodzakelijkheid van deze herzie
ning en hij vreesde, dat deze tekort schie
tende herziening de verdere ontwikkeling
zal tegenhouden. Natuurlijk mo-esten ook
de voorstéllen over de Eerste Kamer het
bij hem ontgelden (bij andere sprekers
trouwens niet minder).
Mr. Troeistra gaf eenige niet onbelang
rijke beschouwingen over de tegenwoor
dige verhouding tusschen wetgevende en
uitvoerende macht, waar'ijj de eerste z.i.
in bijna alle opzichten bij de laatste ten
achter staat. De zwakte van „het tegen
woordige fut'looze parlement" eenerzijds
tegenover de Regeerir-g, anderzijds tegen
over de economische krachten buiten het
"Parlement, wordt z.i. nog duidelijk in 't
licht gesteld door de instelling van aller
lei Raden en Comdté's. waarop en waarin
het volk onmachtig is, zijn invloed uit té
oefenen. Bij de behandeling der amende
menten zal gelegenheid zijn, om de ge
neesmiddelen weike mi Troeistra tegen
deze parlementaire zwakte wil toepassen,
nader te beschouwen.
Natuurlijk was de communist, de heer
Van Ravesteyn niet minder teleurgesteld
dan de leider der socialisten; een grondi
ge herziening was toegezegd en dit was
ongeveer niets. Hij had op zijn m-inst stap
pen verwacht in de richting van verzwak
king of afschaffing van het Koningschap,
aangezien alle vormen van republieken z.i.
meer democratisch zijn dan onze monar
chale regeeringsvorm. Ook de "sovjet-re
publiek werd tot dezen democratiseren
regeeringsvorm gerekend, waarmee wij
het volstrekt niet eens zijn. Als curiositeit
verdient vermelding, dat de heer Van Ra
vesteyn van meaning is, dat een oorlogs
verklaring alleen na een volksstemming
Steeds in voorraad vee! nieuwe en
gebruikte rijtuigen. Repareeren
alles op rijtuiggebied vlug en tegen
bi'lijke prijs. Carrosserien voor
personen en vrachtvervoer. Diverse
modellen in aanbouw. Ontwerpen met
prijsopgave gratis.
mogelijk moet zijn. Bij een aanval zou
ons tand zich zonder volksstemming mo
gen verdedigen. Gelukkig!
De beminnelijke heer Van de Kaar ver
klaarde zich op grond van de vrijheid, een
tegenstander van de processie-vrijheid te
zijn, omdat de Frotestanten op het plat
teland met allerlei midid'éien gedwongen
worden godsdiensligen eerbied te toornen
voor dingen, die- hun allerminst heilig
zijn. Een tweede roden tot ontstemming
gaf deze spreker nog aan zijn katholieke
mede-afgevaardigden, toen hij in zijn be
toog tot behoud van het monarchale stel
sel, er op wees. dat de voorkeur voor de
monarchie bij de katlidlieken alleen voort
vloeit uit hun kerkvorm, en niet zooals
hij de Protestanten, op grond van onze
historie, voortspruit uit een anverbreek-
bare liefde voor het Oranjehuis.
Daar was eens.... ik weet niet 0-
het een sprookje is of wel harde werke
lijkheideen Amerikaansch milliqf
nair, die voor een gesticht ter verple
ging van behoeftigen en zwakken een
groote som gelds wegschonk. Inder
daad kwam daarmede een mooie in
richting tot stand, die voor vele men-
sciten een weldaad werd.
Evenwel, het gebeurde, dat deze
miilionair zooals het meer gaat
door een voor hètn noodlottige samen
loop van omstandigheden, zijn geheele
fortuin verloor. Zelfs kwam hij zoozeer
in nooddruftige omstandigheden, dat
vele behoeftigen.... weten wij dat
allen wel Behoeftigen naar lichaam
zoowel ais naar geest. Daar zijn ër
millioenen
Ik schrijf geen parabels.
Ik vraag iechts zal hun geweigerd
worden, wat zij behoeven
Zalig is het te geven
Geven, zijn persoon, als 't moet
zijn leven
Ziet, ae Missionaris, werkend niet
slechts in Indië als velen te midden
der Indiërs, voor de Indiërs, voor deze
armen van geest de rijkdommen van
het Koninkrijk der Hemelen, betalend
met hun persoon de schuld van eeuwen
die rust op Nederland. Weten zijn?
landgeuooten dat allen wel -f
Ik weet het niet. Ik weet het niet,
als ik zie hoe onze Indische missie nog-
niet overal bovenaan staat in de waar
deering der Nederlandsche Katho
lieken.
Daar zijn er méér, die geven hun
werk voor het Indische volk, voor
het lichamelijk welzijn dezer menschen,
die zelfs nog niet weten hoeveel ver
betering zij daarbij behoeven.
Men zegt en'ik weet dat het zoo
is dat de stoffelijke welvaart der
Indiërs slechts zal worden verkregen
na .langdurigen, geduldig en onver
poosden arbeid men zegt, dat de
Inlander daarvoor innerlijk geheel
veranderen moet, en dat men niet
ongestraft den inlander n et grootere
stappen maatschappelijk omhoog kan
doen klimmen, dan in zijn zelf ver
worven vermogen ligt.
Dpch de. Christelijke naastenliefde
hoeft zich daardoor niet in te laten
toornen, en niemand zal zeggen dat de
verzorging der Inlander's licha
melijke kwalen onnut wordt gegeven.
- Waarom zouden wij dan nietveven?
Roomsche ziekenverpleging.
hij, van misère en tegenslag ten éindeL ,Nu kent men in Indië onze Katho-
raad, er toe kwam als behoeftige aan 'ieke ziekenzusters
te kloppen bij de inrichting, dié door
zijne schenking, tot stand was ge
komen.
Doch het gesticht was vol, men
kende hem niet meer.
En men wees hem terug.
Lezer, ik- schrijf geen parabels.
Insulir.de Een gordel van smaragd,
zich slingerend om den evenaar....
Nu ja, dat weten wij allen wel. Dat
dichterlijke woord is al zoo vaak her
haald. En ik schrijf geen gedichten
noch sprookjes of parabeis.
Indonesië is een land, dat sinds
eeuwen millioenen deed vloeien naar
Nederland.
Dat is historisch, sinds 1600 of zoo
wat, toen Jan Pieterszoon Coen het
beroemde woord sprak, dat er wat
groots te verrichten was in het In
dische land. Wellicht spreekt men
daarom wel eens van de „historische"
taak van Nederland ten aanzien van
Indië.
De schepenladingen van peperdure
koloniale producten, resultaat van
den specerij-handel der „Generale
Nederlandsche Geoctroyeerde Oost-
Indische Compagnie" de millioenen-
bedragen der „batige sloten" op de
Indische begrooting, resultaat van de
handige exploitatie-politiek van het
Nederlandsch-Indisch Gouvernement
de gouden stroom van dividenden der
Nederlandsche, in Indië werkzame
maatschappijen en vennootschappen,
resultaat ja, ik weet het wel dat
allesresultaat van Nederlandschen durf
en Nederlandschen ondernemingsgeest,
is behaald in, gehaaid uit het rijke land
der Indiërs.
In werkelijkheid, de rijkdommen in
Indië vergaard zijn fabelachtig!
Het volk van Indië. Een volk van
Maar nog sinds
kort.
Het was bij het Eeuwfeest van het
herstel der jezuieten-orde, dat door de
Katholieken van Java aan Z, D. IJ.
Mgr. S. Luypen, defi Apostolisch
Vicaris van Batavia, 11- som.gelds werd
aangeboden als begin-fonds voor een
te stichten Roomsch Ka holiek zie
kenhuis te Batavia. Het werd door de"
moeilijke tijdsomstandigheden 7 Octo
ber 1918 dat de Liefdezusters van St.
Carolus Boromeus den voet aan Java's
wal zetten, en nog duurde het ettelijke
maanden alvorens het Katholieke
Ziekenhuis en dan nog voor een
déél van het grootsche ontwerp
in gereedheid was gebracht om de
eerste zieken op te nemen.
Sinds dien hebben de kamers maar
zeer weinig leeggestaan.
De Zusters v. St. Carolus Boromeus
behoefd611 niet lang te werken, om
den goeden naam van het eerste R. K.
Ziekenhuis in Indië te vestigen. De
sympathie van het publiek maakte
goed wat enkelen door tegenwerking
en de BurgerlijkeGefieeskundigc Dienst
door gebrek aan medewerking aan
nadeel brachten. Er konden zieken-
paviljoens worden bijgebouwd en
onze liefdezusters konden zich ook
gauw geven aan het liefdewerk, dat haar
wel het liefste was de verpleging van
armen en behoeftigen.
1 Sept. van dit jaar werd door deze
zelfde zusters een zickeninric],^ng
geopend te Bandoeng. En wat geen
onzer vijf jaren geleden had durven
voorspellen op verschillende andere
plaatsen werkt men met succes aan de
voorbereiding tot stichting van nieuwe
Katholieke Ziekenhuizen.De Samarang
gaat men in Maart 1922 den eersten
steen leggen voor een nieuw gebouw
onzer Roomsche Charitas.
M®. 2 ZANDBLAD 10 Cis BANK-ASSOCBATIE
Kapiiaa! en Reserve f 19.500.000.—
Kantoor ALKMAAR BREESSTRAAT tl
Correspondentschap HOORN GROOTE NOORD 146
Direct.K. VAN NIENES Jr.
VAN HER 1*017 a DE VLAM
EINDHOVEN.
Elk dezer plannen kost geld, méér
geld, méér geld- dan de Indische Ka
tholieken gering in aantal als zij
zijn bijeen kunnen brengen. Ik
zou voor elk dezer reeds gestichte en
nog te stichten ziekenhuizen aan de
Nederlandsche geloo'fsgenooten kun
nen vragen met milde hand te geven,
en ik zou daarmede een nuttig en
feitelijk ook noodzakelijk werk doen.
Maar er is één plan, waarvoor ik
ditmaal de bijzondere aandacht wil
vragen, omdat het zoo gemakkelijk is
om daarvoor in Nederland te geven.
Sinds geruimen tijd zijn loten ver
krijgbaar van de 'liejdadigheidsloierij
voor den bouw-van een R. K. Ziekenhuis
op Java, voor Inlanders van elke ge
zindtes
Daar'te Moontilan komt de Roomsche
Oharf&s onze Missonarissen bij hun
Missie, werk te hulp. Weten de Ncder-
landscae Katholieken wel van welk
groot Éeianghet is om te zorgen, dat dit
ontwojpëïi Ziekenhuis er binnen den
kortst-mogelijken.tijd korntte staan?
Weten; onze Katholieken, dat vele
lnlaiïcAchc Katholieken v/orden opge
nomen' in het -Petronclla-iiospitaal
van qe Protestaotsche Zending te
Djoci:-.<gwaar de Pri t rs* geen ver
gunning' bekomen, oni. aan de zieken
en i.x 'venden de Heilige Sacramenten
ie Vréfigon Y'
Roomsche Nederlanders, doet nu
'niet enkel verontwaardigd tegen deze
onverdraagzaamheid, die in elk geval
de Protestanten volgens hun beginsel
achten..
Geeft dezen keer eens goed, en
zorgt, dat onze Katholieke Javanen
kunnen worden opgenomen in een
Katholiek ziekenhuis, dat Javanen
v?n elke gezindte kunnen ervaren wat
Roomsche naastenliefde geven kan.
Koopt de loten, die door het Comité
van Uitvoering te Delft worden uit
gegeven. Daar zijn er nog vele be
schikbaar, méér dan wenschelijk is
voor bet welslagen van deze mooie
onderneming van de Delftsche Missie
vrienden.
Waarheid blijft het, dat het zaliger
is te geven dan te nemen S.
VoorzitterG. Vrijmoed O. F. M.
Penningmeester C. G. van der Kroon
Oude Langendijk 8, Delft.
CredSö'eïa, Beposüe's» Aan- Verkoop van Effecten.
ALLE BANKZAKEN.
Aan hot Voorioopig Verslag over het
hernieuwde afdeelingsonderzoek door de
Tweede Earner van - het wetsontwerp
nieuwe regeling van den Dienstplicht
ontleenen wij de volgende bijzonderheden:
Ernst gemist.
Verschillende leden hebben den indruk,
dat het defensie-belcid der regcering,
dat toch een zoo hij uitstek belangrijk
deel der regeeringstaak vormt, door het
tegenwoordige Kabinet niet met den
noodigen ernst wordt gevoerd. Hetgeen
te dezen opzichte in de laatste maanden
is geschied, getuigt van zeer weinig
vastheid in de opvatting van dit Eabi-
Roman door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch' door Her-
nette v. d. Waarden.
Eindelijk komt zij, met de viool on
der haar arm, in haar mantel gerold. Ik
heb maar een oogenblik, zegt ze; ze willen
mij hier vandaan hebben, we kunnen el
kander nooit weerzien. Daarom geef ik je
Jit. Je moet haar bewaren, en als je be
droefd bent, zal zij je zeggen, hoezeer ik
je heb liefgehad, hoezeer ik je altijd zal
olijven liefhebben. Je zult me niet vergeten,
zegt zij. Nog één oogenblik zijn We samen,
emringd door donder en bliksem, dan ben
r1 m.el m'jn viool.
™,„i - het nu? Er moet altijd
/l^n- lieve God heeft mijn instru-
L'pwm,t!?lnaak' en ')en °P dezelfde wijze
nachten e"i °el<tleusd en ook ik heb lange
ïlorm n 100r«kt. Ik heb ook den
ïooa|s W0(?d« der elementen gekend.
ODJvi'iric m. heb ik gestreefd, ben ik
gegroeid, heb ik mijn best ge
daan, Anders zon ik mijn cnemona niet
kunnen bespelen, zou ik niet waardig zijn
haar aan te raken en dus ben ik toch te
vreden.
Ik heb mijn roem gehad, ging hij
voort, met het verdriet dat knaagde aan
mijn hart heb ik gestudeerd en gewerkt tot
•ik een groot artist geworden ben. Als je
het niet gelooft, kan ik je de couranten
toonen, waarin veel over mij en mijn viool
geschreven werd. Vrouwen weenden als ik
speelde en wierpen mij roode rozen toe.
Ik had de techniek én toen de smart mijn
hart vaneen reet, was ik onmiddellijk een
artist. Ik begreep, ik kon spelen ik kon
allen, die verdriet hadden tot mij trekken
en opbeuren, omdat ik zelf geleden had.
- Mijn zoon. begrijp je het nu? Je kunt
slechts geven, wat je bezit. Als er droefheid
m je hart is en als je de schoonheid en
-iet edele ervan hebt ïeeren inzien, dan kun
je anderen hetzelfde Ïeeren. Je kunt hen
ïeeren hoe erboven te staan, zooals de
boom, die levenslang leed en die eindigde
in mijn cremona, om allen die hooren wil
len e helpen. Hij, die het instrument be
speelt, moet uit dezelfde slof gemaakt zijn,
moet onder dezelfde invloeden gestaan
hebben hij moet de pijn, den nacht en
de kou verduurd hebben. Uit zachtheid
wordt niets goeds geboren, want er moet
altijd gestreden worden.
1Niets op de geheele wereld is vrij
net over militaire aangelegenheden, en
dóet bovendien de vraag rijzon, of het
niet naast de belangen der landsver
dediging ook wel eens redenen van par
tij-politiek zijn geweest, welke de regee-
ringtot het inslaan van een bepaalde
richting deden besluiten.
Hoe tosh is het anders te verklaren,
dat hetzelfde Kabinet van vóór de crR
sis, gereconstrueerd, thans éen voitfstsl
aan het oordeel der Kamer onderwerpt,
waarin wordt tegemoet gekomen aan de
wenschen, destijds door een betrekke
lijke kleine minderheid in de Kamer
geuit, en toen niet alleen door den toen-
maligen Minister van Oorlog, maar door
de geheele regeering met kracht afge
wezen
En hoe is het anders te verklaren,
dat, terwijl die afwijzing in hoofdzaak
plaats had op grond van de verhooging
van kosten, welke de voorgestelde wijzi
ging met zich zou brengen, thans door
de regeering zelf wijzigingen in het
ontwerp zijn aangebracht,, die het eind
cijfer der toekomstige oorlogshegrootingen
zonder twijfel veel hooger zullen doen
rijzen, dan het ontwerp in zijn oqrspron-
kelijken vorm zou geweest zijn? En dit
nog wel, terwijl intusschen een nieuwe
Minister van Einanaiën is opgetreden,
die overigens geen gelegenheid laat voor
bijgaan te toonen, dat hij zich bewust is
van den moeilijken finaneieelen toestand,
waarin ook ons land verkeert, en die
als het ware onder het uitsproken 'van
den eisch van bezuiniging, zijn porte
feuille hééft aanvaard.
Verschillende wenschen.
Van andere zijde is er intusschen op
gewezen, dat door de wijzigingen, welke
de regeering in het ontwerp heeft aan
gebracht, niet alleen is tegemoet geko
men aan de wenschen van een kleine
minderheid in de Kamer, doch, door het
terugbrengen van de liehting6terkte tc't
19500 man, eveneens is rekening gehou
den met het inzicht der destijds be
staande meerderheid.
Dat deze wijzigingen oorzaak zouden
zijn dat de oorlogshegrooting in den ver
volge weer een veel hooger eindcijfer
zou toonen, is van dezelfde zijde ton
stelligste ontkend.
Laten wachten.
Verscheidene leden zijn van meening,
dat de regeering beter zou gedaan heb
ben met, het legorvraagstak nog eenigen
tijd te laten liggen, en niet te trach
ten in deze op schier elk gebied zoo
moeilijken tijd, daaraan een defenitieve
oplossing te geven.
Vele andere leden kunnen zich met
deze oplossing niet vereenigen. Langer
uitstel van de definitieve oplossing van
de hangende vraagstukken met betrek
king tot onze weermacht zou niet in
's lands belang zijn.
Een jormcele handteekening.
Sommige leden vragen of aan de onder
de tweede nota van wijzigingen voorko
mende handteekening van den Minister
Binnen!andseke Zaken slechts een
lormeele beteekenis is te hechten, dan
wel of er een bewijs in moet worden
gezien, dat de voorstellen van Minister
van Dijk de instemming hebben van het
geheele Kabinet.
Ontwapening.
Verschillende leden hebben opnieuw
een pleidooi gehouden van al geheele
ontwapening. Zij kunnen hun stem niét
géven aan het wetsontwerp.
Van verschillende zijden is er op
gewezen dat, gezien den huidigen in
ternationalen toestand, op dit oogen
blik aan algeheele ontwapening in hel
geheel niet gedacht kan worden en
beperking van bewapening ook niet
in die male mogelijk is als door velen,
gaarne zou worden gezien.
Geen go-'.d leger.
Verscheidene leden, die zich met
het ontwerp evenmin kunnen vereerd-1
gen, meenen dat de aangebrachte wij
zigingen allerminst verbeteringen kun
nen zijn.
Terwijl in liet stelsel-Pop, dat op
recht was en er op wees, dat hef
eindcijfer der begrooting niet naar bo-1
ven zou gaan, een klein goed geoefend
leger verkregen werd, dat slechts wei
nig beroepskader behoeft, geeft hef
thans voorgedragen stelsel een grooter
en onvoldoend geoefend leger, waar
van de kosten aanmerkelijk hooger
zullen blijken te zijn. t
Andere leden, die, omdat de dienst
plichtwet een behoorlijke oefening van
het leger moet verzekeren, hun slem
aan de voorstéïicn-Pop niet hadden
gegeven, gaan wel mee met het voor-1
gestelde ontwerp, omdat dit een leger
geeft dat een eenheid vormt, in ge
talsterkte niet volkomen onheteekenead
is, en hi zijn geheel een minimum van
oefening heeft gehad, dat voldoende
is te achten.
""Dat bovendien op de ruimst moge
lijke schaal de gelegenheid gegeven,
wordt om de geheele militaire op
leiding buiten de kazernes te ontvan
gen, is een voordeel van groote be
teekenis.
De kosten1
Verscheidene 'eden zijn bevreesd,
dat, niettegenstaande de optimistische
verwachtingen der regeering de uit
voering van de voorstellen weer tot
aanzienlijke verhooging dér uitgaven
zal leiden, maar vele leden zijn met
de regeering van oordeel, dat het voor
gestelde stelsel tot aanmerkelijke be
zuiniging op de legeruitgaven zal kun
nen leiden en stéllen deze bezuiniging
zeer op prijs, nu ze zonder verzwak
king der weermacht kan worden be-
reikt,
De vooroefening.
Verscheidene leden wensch en 's Mi
nisters ooraeet over net instituut der
vooroefening te hooren. Zal hij dit
instituut'verdedigen, omdat het wets
ontwerp, dal hij bij zijn optreden vond,
nu eenmaal daarop gebaseerd is, of is
hij daarvan zelf ecu overtuigd voor
stander?. Mocht dit laatste het geval
zijn, dan meenden zij te mogen ver
wachten, dat de Minister door eeji
krachtig optreden den tegenstand zal
breken, welken hel instituut tot heden
van de zijdie van het Département en
van het leger heeft ondervonden.
H. i. bestaat er noch voldoende sa
menwerking tusschen de inspectie van
den vrijwilligen landstorm en het De
partement van Oorlog, noch tusschen
de genoemde inspectie en het com
mando van het veldleger.
dan de zon en de frissohe lucht cn het
water dat men drinkt. Voor al het andere
moeten we dnnr betalen. Ik heb mijn roem
gehad en ik heb mijn prijs betaald, maar
het is eenzaam in die hoogere regionen en
somtijds denk ik, dat het beter is in het
dal te loopen met de hand eener vrouw in
de mijne. Maar in het begin vóór i!k wist,
koos ik. Ik zei: „Ik wil artist zijnl en dat
ben ik, maar ik heb betaald, o, mijn zoon,
ik heb betaald en ik betaal nogl Er is geen
eindel
Het gebat van den Meester was vaal en
ingezonken, maar zijn oogen brandden.
Lynn zag, wat bet hem gekost had deze
geheime kamer te openen -deze oude
wonde bloot te 'leggen. En ik, zei hij schor,
ik heb de Cremona aangeraakt?
Ja, zei de Meester treurig, dien eer
sten dag heb je mijn Cremona aangeraakt,
en tot op vandaag heb ik je niet vergeven.
Er was een wrok in mijn oude hart tegen
je, boewei ik trachtte dien ter zijde te zet
ten. Hare handen rustten er het laatst op
de hare en de mijne. Als ik haar aan
raakte was het de plaats waar. hare witte
vingers gerust hadden, waar ik dikwijls
mijn lippen op drukte om de pijn in mijn
•hart te doen bedaren. Ein jij, jij hebt dat
van me weggenomen!
Als ik het maar geweten had, fluister
de Lynn.
Maar je wist het niet, zei de Meester
vriendelijk; en vandaag heb ik je vergeven.
Dank u, antwoordde Lynn, met een
brok in zijn keel; dat is edelmoedig.
Soms, zuchtte de Meester, als ik ont
moedigd was, hongerde ik maar iemand,
die me zou begrijpen, iemand om mijn le
ven te veraangenamen, mijn moode oogen
te streelen; mij te doen vergeten door haar
lieve manieren. Dat heb ik alles in mijn
verbeelding doorgemaakt en meer.
Als ik den berg afging naar het post
kantoor, waar nooit een brief van haar
was en de kinderen met uitgebreide armp
jes naar mij toe kwamen gesneld, opdat ik
ze op zou nemen, dan voelde ik, dat de
prijs, dien ik betaalde te hoog was. Maar
altijd begTeep ik weer, dat men ten minste
een tijd lang alleen moet zijn om de hoog
ten te kunnen beklimmen in den bulderen
den storm en temidden van donder en blik
sem. Als ik een zoon gehad had, zou hij
zijn geweest zooals jij, een fijne, slanke,
jonge kerel met een eerlijk gezicht en ron
de manieren, maar jij bent beschut gewor
den. en dat kon ik niet gedaan hebben. Ik
zou je van het begin af hebben laten
groeien en je alles hebben laten doormaken
zoo spoedig als je kon.
Ik heb mijn vader nooit gekend, zei
Lynn, diep ontroerd, maar als ik kiezen
kon, zou ik u kiezen.
Zoo, zei de Meester, en zijn oogen
vulden zich. Toen sloten zich hun handen
in een vasten, begrijpclijken druk.
Ik ben nu al rijker geworden, zei
Lyun na een tijdje. Ik weet nu, wat ik
vroeger niet wist.
Het gezicht van den jongen was nog
bleek, maar de blik van malelooze wan
hoop was vervloeid in een, die aanduidde,
dat hij zou ïeeren berusten. De Meester
hield zijn hand nog vast.
Als je artist wilt worden, zei hij nog
eens moet jij niet hang zijn voor het leven.
Je moet je openstellen voor liet zwaarste
kruis. Je moet koude, warmte, armoede,
honger, den brandenden weg door de woes
tijn, de met sneeuw bedekte toppen, de fel
le pijn, cn het geluk over je laten komen,
alles dient voor het eene doel je diep te
maken. Je moet al de smart van de we
reld kennen, van aangezicht tot aangezicht,
als je hen, die haar dragen, helpen moet.
Het scherpe voelen brengt je groote pijn,
maar ook de groote vreugde. De weeg
schaal is in evenwicht. Heer Doctor heeft
me dat verteld. Hij is zeer wijs; hij weet
het.
Ik weet het nn, antwoordde Lynn;
ik zal nooit bang meer zijn.
Dat, zei de Meester met een stralend
gezicht, dat is de ware moed van mijn
zoon. Aanvaard het met opgeheven hoofd,
je tanden op elkaar, en met een geloovig
hart. Vrees niets en veel zal je teruggege
ven worden geloof je dat niet? Laat het
leven zijn gang gaan je zult nooit, te
pletter loopen, als je zelf niet wilt. De ne
derlaag is alleen voor degenen, die haar
uilnoodigen.
Ik weet het nu, zei Lynn weer; ik
dank u met mijn heele hart.
Hij ging spoedig daarna heen, onbewust
getroost. Des nachts had hij zijn erfdeel, de
smart gekregen, had hij 't meisje, dat hij
liefhad verloren, en in spoedige verzachting
had hij vriendschap bij den Meester gevon
den
Deze verheven figuur droomde lang naar
zijn visioen, hij was bijna grijs, maar de
elasticiteit der. jeugd had hem niet verla
ten hij was eenvoudig vriendelijk en
toch indrukwekkend; ejen die zijn smart
aativaard had en, door oen wonderlijke loo-
verkrachl haar aanwendde lot troost van
velen, om le spreken door de Cremona, lot
allen de hooren .konden
f Wordt vervolgd).