ONS BLAD1 IIÏÜEi h CWZ CWTVEBEENIOIHG IK 14e JAARGANG PARimnnm mmm, pa* X ASJES Ez. Indische Kroniek. feuilleton. BINNEHLANDSCH NIEUWS. De nieiïwe regeling van den Dienstplic t. DE VIOOL. No. 321 2ATERDAG 29 OCTOBER 1921 NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD *m~.-sgeazsm?.] Abonnementsprijs Per kwartaal voor Alkmaarf 2. Voor buiten Alkmaar f 2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Advertentieprijs; Van 15 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanboo" bij voor uitbetaling pe: plaat; ng f 0.60. Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot èen bedrag van f 500,f 400,f '200,f 100,—, f 6Q,f 35,f 15,- RWTBÏÖFAB&ÏEK - ALKMAAR Slot dor inter pellatie-Drion - De Grondwetsherziening. Het was te voorzien, <lat, nu de Minis ter van Arbeid zijn grof geschut tegen de reactionnaire Vrijheidsbonders had los gebrand, dezen er 't zwijgen niet toe zou den doen. De heer Dresseihuys trachtte den zwaren kogel te kaatsen door zijn gewijzigde houding tegenover de Ar beidswet te toetsen aan de novelle, welke bij den Hoogen Raad van Arbeid om ad vies is en waarbij de Minister evenzeer blijk geeft met de wijziging der econoini- rche omstandigheden rekening te hemden en tegemoet komt aan het verlangen dat bij alle klagers voorzit, om meer soepel heid aan de toepassing van het wetsvoor- jchrift te geven. Een feit, dat in zijn be- teekenis niet gewijzigd wordt, doordat de Minister er aan verbindt, een eersten be scheiden stap in de richling van zijn ide aal eener arbeidswetgeving, waarbij aan hetgeen opkwam uit het bedrijfsleven zelf wettelijke sanctie wordt gegeven. Een geduchte aanval bad de leider van den Vrijheidsbond en met hem die hee- le Bond te doorstaan, in de rede van der. heer Marohant, die hem minderwaar- t'ige politiek verweet door den Minister als 't ware te vereenzelvigen met de roode fractie. Als resultaat van de interpellatie-Drion kan genoteerd worden, dat de Minister de wet naar haar geest en strekking zal toe passen, rekening houdende met den hij zonderen toestand waarin dé industrie verkeert, waar we voor ons zelf den vensch aan vastknoopen, dat de verhou ding tusschen werkgevers en werknemers, een veel betere wordt, don zij in den laat- sten tijd was. De algemeene beschouwingen bij de Grondwetsherziening levérden op den eer- iten dag niet die jnteressante gezichtspun ten op, die zich hij vorige herzieningen hebben voorgedaan. De heeren Marchant, Troeistra en Wijnkoop hieven achtereenvolgens klaag liederen aan. Voor den vrij zinnig-democratise hen. leider was deze herziening weinig aanne melijk, daar er z.i, van de in 1918 in uit zicht gestelde versterking van den volks invloed al heel weinig in deze ontwerpen te bespeuren valt. Het zijn volgens hem eenige, weinig samenhangende wijzigingen, onvoldoende toegelicht en de groote lijnen uit den weg gaande. Mr. Marohant betwijfelde daar om de noodzakelijkheid van deze herzie ning en hij vreesde, dat deze tekort schie tende herziening de verdere ontwikkeling zal tegenhouden. Natuurlijk mo-esten ook de voorstéllen over de Eerste Kamer het bij hem ontgelden (bij andere sprekers trouwens niet minder). Mr. Troeistra gaf eenige niet onbelang rijke beschouwingen over de tegenwoor dige verhouding tusschen wetgevende en uitvoerende macht, waar'ijj de eerste z.i. in bijna alle opzichten bij de laatste ten achter staat. De zwakte van „het tegen woordige fut'looze parlement" eenerzijds tegenover de Regeerir-g, anderzijds tegen over de economische krachten buiten het "Parlement, wordt z.i. nog duidelijk in 't licht gesteld door de instelling van aller lei Raden en Comdté's. waarop en waarin het volk onmachtig is, zijn invloed uit té oefenen. Bij de behandeling der amende menten zal gelegenheid zijn, om de ge neesmiddelen weike mi Troeistra tegen deze parlementaire zwakte wil toepassen, nader te beschouwen. Natuurlijk was de communist, de heer Van Ravesteyn niet minder teleurgesteld dan de leider der socialisten; een grondi ge herziening was toegezegd en dit was ongeveer niets. Hij had op zijn m-inst stap pen verwacht in de richting van verzwak king of afschaffing van het Koningschap, aangezien alle vormen van republieken z.i. meer democratisch zijn dan onze monar chale regeeringsvorm. Ook de "sovjet-re publiek werd tot dezen democratiseren regeeringsvorm gerekend, waarmee wij het volstrekt niet eens zijn. Als curiositeit verdient vermelding, dat de heer Van Ra vesteyn van meaning is, dat een oorlogs verklaring alleen na een volksstemming Steeds in voorraad vee! nieuwe en gebruikte rijtuigen. Repareeren alles op rijtuiggebied vlug en tegen bi'lijke prijs. Carrosserien voor personen en vrachtvervoer. Diverse modellen in aanbouw. Ontwerpen met prijsopgave gratis. mogelijk moet zijn. Bij een aanval zou ons tand zich zonder volksstemming mo gen verdedigen. Gelukkig! De beminnelijke heer Van de Kaar ver klaarde zich op grond van de vrijheid, een tegenstander van de processie-vrijheid te zijn, omdat de Frotestanten op het plat teland met allerlei midid'éien gedwongen worden godsdiensligen eerbied te toornen voor dingen, die- hun allerminst heilig zijn. Een tweede roden tot ontstemming gaf deze spreker nog aan zijn katholieke mede-afgevaardigden, toen hij in zijn be toog tot behoud van het monarchale stel sel, er op wees. dat de voorkeur voor de monarchie bij de katlidlieken alleen voort vloeit uit hun kerkvorm, en niet zooals hij de Protestanten, op grond van onze historie, voortspruit uit een anverbreek- bare liefde voor het Oranjehuis. Daar was eens.... ik weet niet 0- het een sprookje is of wel harde werke lijkheideen Amerikaansch milliqf nair, die voor een gesticht ter verple ging van behoeftigen en zwakken een groote som gelds wegschonk. Inder daad kwam daarmede een mooie in richting tot stand, die voor vele men- sciten een weldaad werd. Evenwel, het gebeurde, dat deze miilionair zooals het meer gaat door een voor hètn noodlottige samen loop van omstandigheden, zijn geheele fortuin verloor. Zelfs kwam hij zoozeer in nooddruftige omstandigheden, dat vele behoeftigen.... weten wij dat allen wel Behoeftigen naar lichaam zoowel ais naar geest. Daar zijn ër millioenen Ik schrijf geen parabels. Ik vraag iechts zal hun geweigerd worden, wat zij behoeven Zalig is het te geven Geven, zijn persoon, als 't moet zijn leven Ziet, ae Missionaris, werkend niet slechts in Indië als velen te midden der Indiërs, voor de Indiërs, voor deze armen van geest de rijkdommen van het Koninkrijk der Hemelen, betalend met hun persoon de schuld van eeuwen die rust op Nederland. Weten zijn? landgeuooten dat allen wel -f Ik weet het niet. Ik weet het niet, als ik zie hoe onze Indische missie nog- niet overal bovenaan staat in de waar deering der Nederlandsche Katho lieken. Daar zijn er méér, die geven hun werk voor het Indische volk, voor het lichamelijk welzijn dezer menschen, die zelfs nog niet weten hoeveel ver betering zij daarbij behoeven. Men zegt en'ik weet dat het zoo is dat de stoffelijke welvaart der Indiërs slechts zal worden verkregen na .langdurigen, geduldig en onver poosden arbeid men zegt, dat de Inlander daarvoor innerlijk geheel veranderen moet, en dat men niet ongestraft den inlander n et grootere stappen maatschappelijk omhoog kan doen klimmen, dan in zijn zelf ver worven vermogen ligt. Dpch de. Christelijke naastenliefde hoeft zich daardoor niet in te laten toornen, en niemand zal zeggen dat de verzorging der Inlander's licha melijke kwalen onnut wordt gegeven. - Waarom zouden wij dan nietveven? Roomsche ziekenverpleging. hij, van misère en tegenslag ten éindeL ,Nu kent men in Indië onze Katho- raad, er toe kwam als behoeftige aan 'ieke ziekenzusters te kloppen bij de inrichting, dié door zijne schenking, tot stand was ge komen. Doch het gesticht was vol, men kende hem niet meer. En men wees hem terug. Lezer, ik- schrijf geen parabels. Insulir.de Een gordel van smaragd, zich slingerend om den evenaar.... Nu ja, dat weten wij allen wel. Dat dichterlijke woord is al zoo vaak her haald. En ik schrijf geen gedichten noch sprookjes of parabeis. Indonesië is een land, dat sinds eeuwen millioenen deed vloeien naar Nederland. Dat is historisch, sinds 1600 of zoo wat, toen Jan Pieterszoon Coen het beroemde woord sprak, dat er wat groots te verrichten was in het In dische land. Wellicht spreekt men daarom wel eens van de „historische" taak van Nederland ten aanzien van Indië. De schepenladingen van peperdure koloniale producten, resultaat van den specerij-handel der „Generale Nederlandsche Geoctroyeerde Oost- Indische Compagnie" de millioenen- bedragen der „batige sloten" op de Indische begrooting, resultaat van de handige exploitatie-politiek van het Nederlandsch-Indisch Gouvernement de gouden stroom van dividenden der Nederlandsche, in Indië werkzame maatschappijen en vennootschappen, resultaat ja, ik weet het wel dat allesresultaat van Nederlandschen durf en Nederlandschen ondernemingsgeest, is behaald in, gehaaid uit het rijke land der Indiërs. In werkelijkheid, de rijkdommen in Indië vergaard zijn fabelachtig! Het volk van Indië. Een volk van Maar nog sinds kort. Het was bij het Eeuwfeest van het herstel der jezuieten-orde, dat door de Katholieken van Java aan Z, D. IJ. Mgr. S. Luypen, defi Apostolisch Vicaris van Batavia, 11- som.gelds werd aangeboden als begin-fonds voor een te stichten Roomsch Ka holiek zie kenhuis te Batavia. Het werd door de" moeilijke tijdsomstandigheden 7 Octo ber 1918 dat de Liefdezusters van St. Carolus Boromeus den voet aan Java's wal zetten, en nog duurde het ettelijke maanden alvorens het Katholieke Ziekenhuis en dan nog voor een déél van het grootsche ontwerp in gereedheid was gebracht om de eerste zieken op te nemen. Sinds dien hebben de kamers maar zeer weinig leeggestaan. De Zusters v. St. Carolus Boromeus behoefd611 niet lang te werken, om den goeden naam van het eerste R. K. Ziekenhuis in Indië te vestigen. De sympathie van het publiek maakte goed wat enkelen door tegenwerking en de BurgerlijkeGefieeskundigc Dienst door gebrek aan medewerking aan nadeel brachten. Er konden zieken- paviljoens worden bijgebouwd en onze liefdezusters konden zich ook gauw geven aan het liefdewerk, dat haar wel het liefste was de verpleging van armen en behoeftigen. 1 Sept. van dit jaar werd door deze zelfde zusters een zickeninric],^ng geopend te Bandoeng. En wat geen onzer vijf jaren geleden had durven voorspellen op verschillende andere plaatsen werkt men met succes aan de voorbereiding tot stichting van nieuwe Katholieke Ziekenhuizen.De Samarang gaat men in Maart 1922 den eersten steen leggen voor een nieuw gebouw onzer Roomsche Charitas. M®. 2 ZANDBLAD 10 Cis BANK-ASSOCBATIE Kapiiaa! en Reserve f 19.500.000.— Kantoor ALKMAAR BREESSTRAAT tl Correspondentschap HOORN GROOTE NOORD 146 Direct.K. VAN NIENES Jr. VAN HER 1*017 a DE VLAM EINDHOVEN. Elk dezer plannen kost geld, méér geld, méér geld- dan de Indische Ka tholieken gering in aantal als zij zijn bijeen kunnen brengen. Ik zou voor elk dezer reeds gestichte en nog te stichten ziekenhuizen aan de Nederlandsche geloo'fsgenooten kun nen vragen met milde hand te geven, en ik zou daarmede een nuttig en feitelijk ook noodzakelijk werk doen. Maar er is één plan, waarvoor ik ditmaal de bijzondere aandacht wil vragen, omdat het zoo gemakkelijk is om daarvoor in Nederland te geven. Sinds geruimen tijd zijn loten ver krijgbaar van de 'liejdadigheidsloierij voor den bouw-van een R. K. Ziekenhuis op Java, voor Inlanders van elke ge zindtes Daar'te Moontilan komt de Roomsche Oharf&s onze Missonarissen bij hun Missie, werk te hulp. Weten de Ncder- landscae Katholieken wel van welk groot Éeianghet is om te zorgen, dat dit ontwojpëïi Ziekenhuis er binnen den kortst-mogelijken.tijd korntte staan? Weten; onze Katholieken, dat vele lnlaiïcAchc Katholieken v/orden opge nomen' in het -Petronclla-iiospitaal van qe Protestaotsche Zending te Djoci:-.<gwaar de Pri t rs* geen ver gunning' bekomen, oni. aan de zieken en i.x 'venden de Heilige Sacramenten ie Vréfigon Y' Roomsche Nederlanders, doet nu 'niet enkel verontwaardigd tegen deze onverdraagzaamheid, die in elk geval de Protestanten volgens hun beginsel achten.. Geeft dezen keer eens goed, en zorgt, dat onze Katholieke Javanen kunnen worden opgenomen in een Katholiek ziekenhuis, dat Javanen v?n elke gezindte kunnen ervaren wat Roomsche naastenliefde geven kan. Koopt de loten, die door het Comité van Uitvoering te Delft worden uit gegeven. Daar zijn er nog vele be schikbaar, méér dan wenschelijk is voor bet welslagen van deze mooie onderneming van de Delftsche Missie vrienden. Waarheid blijft het, dat het zaliger is te geven dan te nemen S. VoorzitterG. Vrijmoed O. F. M. Penningmeester C. G. van der Kroon Oude Langendijk 8, Delft. CredSö'eïa, Beposüe's» Aan- Verkoop van Effecten. ALLE BANKZAKEN. Aan hot Voorioopig Verslag over het hernieuwde afdeelingsonderzoek door de Tweede Earner van - het wetsontwerp nieuwe regeling van den Dienstplicht ontleenen wij de volgende bijzonderheden: Ernst gemist. Verschillende leden hebben den indruk, dat het defensie-belcid der regcering, dat toch een zoo hij uitstek belangrijk deel der regeeringstaak vormt, door het tegenwoordige Kabinet niet met den noodigen ernst wordt gevoerd. Hetgeen te dezen opzichte in de laatste maanden is geschied, getuigt van zeer weinig vastheid in de opvatting van dit Eabi- Roman door MYRTLE REED. Vertaald uit het Engelsch' door Her- nette v. d. Waarden. Eindelijk komt zij, met de viool on der haar arm, in haar mantel gerold. Ik heb maar een oogenblik, zegt ze; ze willen mij hier vandaan hebben, we kunnen el kander nooit weerzien. Daarom geef ik je Jit. Je moet haar bewaren, en als je be droefd bent, zal zij je zeggen, hoezeer ik je heb liefgehad, hoezeer ik je altijd zal olijven liefhebben. Je zult me niet vergeten, zegt zij. Nog één oogenblik zijn We samen, emringd door donder en bliksem, dan ben r1 m.el m'jn viool. ™,„i - het nu? Er moet altijd /l^n- lieve God heeft mijn instru- L'pwm,t!?lnaak' en ')en °P dezelfde wijze nachten e"i °el<tleusd en ook ik heb lange ïlorm n 100r«kt. Ik heb ook den ïooa|s W0(?d« der elementen gekend. ODJvi'iric m. heb ik gestreefd, ben ik gegroeid, heb ik mijn best ge daan, Anders zon ik mijn cnemona niet kunnen bespelen, zou ik niet waardig zijn haar aan te raken en dus ben ik toch te vreden. Ik heb mijn roem gehad, ging hij voort, met het verdriet dat knaagde aan mijn hart heb ik gestudeerd en gewerkt tot •ik een groot artist geworden ben. Als je het niet gelooft, kan ik je de couranten toonen, waarin veel over mij en mijn viool geschreven werd. Vrouwen weenden als ik speelde en wierpen mij roode rozen toe. Ik had de techniek én toen de smart mijn hart vaneen reet, was ik onmiddellijk een artist. Ik begreep, ik kon spelen ik kon allen, die verdriet hadden tot mij trekken en opbeuren, omdat ik zelf geleden had. - Mijn zoon. begrijp je het nu? Je kunt slechts geven, wat je bezit. Als er droefheid m je hart is en als je de schoonheid en -iet edele ervan hebt ïeeren inzien, dan kun je anderen hetzelfde Ïeeren. Je kunt hen ïeeren hoe erboven te staan, zooals de boom, die levenslang leed en die eindigde in mijn cremona, om allen die hooren wil len e helpen. Hij, die het instrument be speelt, moet uit dezelfde slof gemaakt zijn, moet onder dezelfde invloeden gestaan hebben hij moet de pijn, den nacht en de kou verduurd hebben. Uit zachtheid wordt niets goeds geboren, want er moet altijd gestreden worden. 1Niets op de geheele wereld is vrij net over militaire aangelegenheden, en dóet bovendien de vraag rijzon, of het niet naast de belangen der landsver dediging ook wel eens redenen van par tij-politiek zijn geweest, welke de regee- ringtot het inslaan van een bepaalde richting deden besluiten. Hoe tosh is het anders te verklaren, dat hetzelfde Kabinet van vóór de crR sis, gereconstrueerd, thans éen voitfstsl aan het oordeel der Kamer onderwerpt, waarin wordt tegemoet gekomen aan de wenschen, destijds door een betrekke lijke kleine minderheid in de Kamer geuit, en toen niet alleen door den toen- maligen Minister van Oorlog, maar door de geheele regeering met kracht afge wezen En hoe is het anders te verklaren, dat, terwijl die afwijzing in hoofdzaak plaats had op grond van de verhooging van kosten, welke de voorgestelde wijzi ging met zich zou brengen, thans door de regeering zelf wijzigingen in het ontwerp zijn aangebracht,, die het eind cijfer der toekomstige oorlogshegrootingen zonder twijfel veel hooger zullen doen rijzen, dan het ontwerp in zijn oqrspron- kelijken vorm zou geweest zijn? En dit nog wel, terwijl intusschen een nieuwe Minister van Einanaiën is opgetreden, die overigens geen gelegenheid laat voor bijgaan te toonen, dat hij zich bewust is van den moeilijken finaneieelen toestand, waarin ook ons land verkeert, en die als het ware onder het uitsproken 'van den eisch van bezuiniging, zijn porte feuille hééft aanvaard. Verschillende wenschen. Van andere zijde is er intusschen op gewezen, dat door de wijzigingen, welke de regeering in het ontwerp heeft aan gebracht, niet alleen is tegemoet geko men aan de wenschen van een kleine minderheid in de Kamer, doch, door het terugbrengen van de liehting6terkte tc't 19500 man, eveneens is rekening gehou den met het inzicht der destijds be staande meerderheid. Dat deze wijzigingen oorzaak zouden zijn dat de oorlogshegrooting in den ver volge weer een veel hooger eindcijfer zou toonen, is van dezelfde zijde ton stelligste ontkend. Laten wachten. Verscheidene leden zijn van meening, dat de regeering beter zou gedaan heb ben met, het legorvraagstak nog eenigen tijd te laten liggen, en niet te trach ten in deze op schier elk gebied zoo moeilijken tijd, daaraan een defenitieve oplossing te geven. Vele andere leden kunnen zich met deze oplossing niet vereenigen. Langer uitstel van de definitieve oplossing van de hangende vraagstukken met betrek king tot onze weermacht zou niet in 's lands belang zijn. Een jormcele handteekening. Sommige leden vragen of aan de onder de tweede nota van wijzigingen voorko mende handteekening van den Minister Binnen!andseke Zaken slechts een lormeele beteekenis is te hechten, dan wel of er een bewijs in moet worden gezien, dat de voorstellen van Minister van Dijk de instemming hebben van het geheele Kabinet. Ontwapening. Verschillende leden hebben opnieuw een pleidooi gehouden van al geheele ontwapening. Zij kunnen hun stem niét géven aan het wetsontwerp. Van verschillende zijden is er op gewezen dat, gezien den huidigen in ternationalen toestand, op dit oogen blik aan algeheele ontwapening in hel geheel niet gedacht kan worden en beperking van bewapening ook niet in die male mogelijk is als door velen, gaarne zou worden gezien. Geen go-'.d leger. Verscheidene leden, die zich met het ontwerp evenmin kunnen vereerd-1 gen, meenen dat de aangebrachte wij zigingen allerminst verbeteringen kun nen zijn. Terwijl in liet stelsel-Pop, dat op recht was en er op wees, dat hef eindcijfer der begrooting niet naar bo-1 ven zou gaan, een klein goed geoefend leger verkregen werd, dat slechts wei nig beroepskader behoeft, geeft hef thans voorgedragen stelsel een grooter en onvoldoend geoefend leger, waar van de kosten aanmerkelijk hooger zullen blijken te zijn. t Andere leden, die, omdat de dienst plichtwet een behoorlijke oefening van het leger moet verzekeren, hun slem aan de voorstéïicn-Pop niet hadden gegeven, gaan wel mee met het voor-1 gestelde ontwerp, omdat dit een leger geeft dat een eenheid vormt, in ge talsterkte niet volkomen onheteekenead is, en hi zijn geheel een minimum van oefening heeft gehad, dat voldoende is te achten. ""Dat bovendien op de ruimst moge lijke schaal de gelegenheid gegeven, wordt om de geheele militaire op leiding buiten de kazernes te ontvan gen, is een voordeel van groote be teekenis. De kosten1 Verscheidene 'eden zijn bevreesd, dat, niettegenstaande de optimistische verwachtingen der regeering de uit voering van de voorstellen weer tot aanzienlijke verhooging dér uitgaven zal leiden, maar vele leden zijn met de regeering van oordeel, dat het voor gestelde stelsel tot aanmerkelijke be zuiniging op de legeruitgaven zal kun nen leiden en stéllen deze bezuiniging zeer op prijs, nu ze zonder verzwak king der weermacht kan worden be- reikt, De vooroefening. Verscheidene leden wensch en 's Mi nisters ooraeet over net instituut der vooroefening te hooren. Zal hij dit instituut'verdedigen, omdat het wets ontwerp, dal hij bij zijn optreden vond, nu eenmaal daarop gebaseerd is, of is hij daarvan zelf ecu overtuigd voor stander?. Mocht dit laatste het geval zijn, dan meenden zij te mogen ver wachten, dat de Minister door eeji krachtig optreden den tegenstand zal breken, welken hel instituut tot heden van de zijdie van het Département en van het leger heeft ondervonden. H. i. bestaat er noch voldoende sa menwerking tusschen de inspectie van den vrijwilligen landstorm en het De partement van Oorlog, noch tusschen de genoemde inspectie en het com mando van het veldleger. dan de zon en de frissohe lucht cn het water dat men drinkt. Voor al het andere moeten we dnnr betalen. Ik heb mijn roem gehad en ik heb mijn prijs betaald, maar het is eenzaam in die hoogere regionen en somtijds denk ik, dat het beter is in het dal te loopen met de hand eener vrouw in de mijne. Maar in het begin vóór i!k wist, koos ik. Ik zei: „Ik wil artist zijnl en dat ben ik, maar ik heb betaald, o, mijn zoon, ik heb betaald en ik betaal nogl Er is geen eindel Het gebat van den Meester was vaal en ingezonken, maar zijn oogen brandden. Lynn zag, wat bet hem gekost had deze geheime kamer te openen -deze oude wonde bloot te 'leggen. En ik, zei hij schor, ik heb de Cremona aangeraakt? Ja, zei de Meester treurig, dien eer sten dag heb je mijn Cremona aangeraakt, en tot op vandaag heb ik je niet vergeven. Er was een wrok in mijn oude hart tegen je, boewei ik trachtte dien ter zijde te zet ten. Hare handen rustten er het laatst op de hare en de mijne. Als ik haar aan raakte was het de plaats waar. hare witte vingers gerust hadden, waar ik dikwijls mijn lippen op drukte om de pijn in mijn •hart te doen bedaren. Ein jij, jij hebt dat van me weggenomen! Als ik het maar geweten had, fluister de Lynn. Maar je wist het niet, zei de Meester vriendelijk; en vandaag heb ik je vergeven. Dank u, antwoordde Lynn, met een brok in zijn keel; dat is edelmoedig. Soms, zuchtte de Meester, als ik ont moedigd was, hongerde ik maar iemand, die me zou begrijpen, iemand om mijn le ven te veraangenamen, mijn moode oogen te streelen; mij te doen vergeten door haar lieve manieren. Dat heb ik alles in mijn verbeelding doorgemaakt en meer. Als ik den berg afging naar het post kantoor, waar nooit een brief van haar was en de kinderen met uitgebreide armp jes naar mij toe kwamen gesneld, opdat ik ze op zou nemen, dan voelde ik, dat de prijs, dien ik betaalde te hoog was. Maar altijd begTeep ik weer, dat men ten minste een tijd lang alleen moet zijn om de hoog ten te kunnen beklimmen in den bulderen den storm en temidden van donder en blik sem. Als ik een zoon gehad had, zou hij zijn geweest zooals jij, een fijne, slanke, jonge kerel met een eerlijk gezicht en ron de manieren, maar jij bent beschut gewor den. en dat kon ik niet gedaan hebben. Ik zou je van het begin af hebben laten groeien en je alles hebben laten doormaken zoo spoedig als je kon. Ik heb mijn vader nooit gekend, zei Lynn, diep ontroerd, maar als ik kiezen kon, zou ik u kiezen. Zoo, zei de Meester, en zijn oogen vulden zich. Toen sloten zich hun handen in een vasten, begrijpclijken druk. Ik ben nu al rijker geworden, zei Lyun na een tijdje. Ik weet nu, wat ik vroeger niet wist. Het gezicht van den jongen was nog bleek, maar de blik van malelooze wan hoop was vervloeid in een, die aanduidde, dat hij zou ïeeren berusten. De Meester hield zijn hand nog vast. Als je artist wilt worden, zei hij nog eens moet jij niet hang zijn voor het leven. Je moet je openstellen voor liet zwaarste kruis. Je moet koude, warmte, armoede, honger, den brandenden weg door de woes tijn, de met sneeuw bedekte toppen, de fel le pijn, cn het geluk over je laten komen, alles dient voor het eene doel je diep te maken. Je moet al de smart van de we reld kennen, van aangezicht tot aangezicht, als je hen, die haar dragen, helpen moet. Het scherpe voelen brengt je groote pijn, maar ook de groote vreugde. De weeg schaal is in evenwicht. Heer Doctor heeft me dat verteld. Hij is zeer wijs; hij weet het. Ik weet het nn, antwoordde Lynn; ik zal nooit bang meer zijn. Dat, zei de Meester met een stralend gezicht, dat is de ware moed van mijn zoon. Aanvaard het met opgeheven hoofd, je tanden op elkaar, en met een geloovig hart. Vrees niets en veel zal je teruggege ven worden geloof je dat niet? Laat het leven zijn gang gaan je zult nooit, te pletter loopen, als je zelf niet wilt. De ne derlaag is alleen voor degenen, die haar uilnoodigen. Ik weet het nu, zei Lynn weer; ik dank u met mijn heele hart. Hij ging spoedig daarna heen, onbewust getroost. Des nachts had hij zijn erfdeel, de smart gekregen, had hij 't meisje, dat hij liefhad verloren, en in spoedige verzachting had hij vriendschap bij den Meester gevon den Deze verheven figuur droomde lang naar zijn visioen, hij was bijna grijs, maar de elasticiteit der. jeugd had hem niet verla ten hij was eenvoudig vriendelijk en toch indrukwekkend; ejen die zijn smart aativaard had en, door oen wonderlijke loo- verkrachl haar aanwendde lot troost van velen, om le spreken door de Cremona, lot allen de hooren .konden f Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1