r—s,ONS BLAD53 p®
BUITENLAND
ss sr
HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon tsssts^4
Brieven uit België.
Geen belangenstrijd.
DE ViOOL.
- *£XOü AA»
MAANDAG 7 NOVEMBER 1921
He JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
P 1 —I—f Advertentieprijs:
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar2.—
Voor buiten Alkmaar T
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooge
Z^nmT^bonné's17ordt op aanvrage gratis een
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75; Ru iriek „Vraag en aanboo" uïj voor-
uitbetaling pe: piaat; ng f 0.60.
polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500,-, f 400,-, f 2Q0,-, f 100, f 60, f 35, f 15,
(Van onzen correspondent).
Brussel, 3 Nov..
DE NIEUWE BURGEMEESTER VAN
ANTWERPEN.
De benoeming van Mr. Dr. van Cauwe-
faei-i, den leider der Vlaamsche Beweging,
dié door zijn talrijke voordrachten in de
vergaderingen van ..Gelo f en Wetenschap
in Holland een zeer gekende persoonlijk
heid is, lot burgemeester van Antwerpen, is
■wellicht de grootste overwinning, die de
Vlamingen de laatste 50 jaar hebben be-
jaaid.
De groote beteekenis van deze benoeming
is dan ook niet zoozeer gelegen in den per
soon van Van Cauwclaert, maar wel in de
gedachte, die duizenden in Vlaanderen dier
baar is en in Van Cauwclaert wordt beli
chaamd.
Die gedachte is op de eerste plaats een
katholieke gedachte en op de tweede plaats
een Vlaamsche gedachte.
Wie zou het kunnen gelooven, dat Ant
werpen, de oude citadel van het geestes-
doodende, zelfzuchtige liberalisme een ka
Mioliek burgemeester kreeg?
En dit door de schuld van de liberalen
elft
Luister naar de voorgeschiedenis.
De drie voornaamste partijen, die in
Int werpen iets in de pap te brokken heb
ben, zijn: de katholieken, de liberalen en
de socialisten. De liberalen waren tot hier
toe steeds meester van de stad, eensdeels
door hun financieele kracht, anderdeels
smdat zc aansluiting zochten of kartel slo
ten met de socialisten. Bij de gemeente
raadsverkiezingen van dit jaar nu pakte
die aansluiting niet meer. Noch bij de so
cialisten, noch bij de Katholieken; zoodat
'edere partij voor eigen rekening opkwam.
Het lag nu voor de hand, dat, wanneer deze
drie partijen ongeveer even sterk uit de
stembus te voorschijn kwamen, de stad
zou bestuurd worden door een drieledig
jchepen-' of wethoudcrscollege. De katho
lieken, bestaande uit verschillende fracties,
zooals daar zijn conservatieven, werklie
den, middenstanders en Vlamingen, waren
vóór en ook direct na de kieziug voorstan
ders van een drieledig college. Toen de
airslag der verkiezing echter uitwees, dat
de drie partijen ongeveer even sterk ston
den, begon het gekonkclfoes. De liberalen
wilden onder geen voorwaarde naast de
socialisten in oen drieledig college zitten
en zochten aansluiting bij de katholieken.
Een deel der katholieken had daar wel
ooren naar. Wat gebeurde er?
Aangezien de katholieke partij uit ver
schillende fracties bestond en de leiding
daarvan was toevertrouwd aan een comi
té, waarin al deze fracties vertegenwoor
digd waren, was het niet anders dan bil
lijk dal dit comiteit werd samengeroepen
om het voorstel der liberalen om een twee
ledig college te vormen, te onderzoeken.
Doch het comité kreeg daartoe de gele
genheid niet. De fractie der conservatieven
besloot op eigen hand, buiten weten der
andere fracties om, dat zij het voorstel der
liberalen aannam.
Doch de andere katholieken, de zooge
naamde katholieke democraten, waren
daarmede niet accoord. Zij wilden niets
hooren van aansluiting met liberalen, die
jarenlang blijk gegeven hadden van het
geweldigste anti-papisme, dat maar denk
baar is en die in Antwerpen jaren lang
de katholieken op do gemeenste en genie-
pigste wijze vervolgd hadden. Nu gingen de
poppen voor goed aan het dansen. De ka
tholieke democraten hielden zich vast aan
hun princiep van een drieledig college, de
socialisten eveneens. Daardoor ontstond er
een zekere toenadering tot de katholieke
democraten en de socialisten, die absolute
gelijkstelling der scholen beloofden. Op de
eerste gemeenteraadszitting kwam het tot
botsing. De meerderheid van den raad,
katholieke democraten en socialisten, spra
ken zich uit voor een drieledig college. De
liberalen en de katholieke conservatieven,
verklaarden er zich tegen en verlieten de
raadszaal. Bij de wethoudersverkiezing, die
toen plaats had, werden er twee zetels ter
beschikking van de liberalen opengehou
den. Ook thans staan die zetels nog open.
Aangezien van de twee partijen, die nu
op 't stadhuis zaten, de katholieken het
sterkst uit de slembus gekomen waren, gin
gen de socialisten ermede aceoord, dat de
burgemeester onder dc katholieken zóu be
noemd worden. Van Cauwclaert, de leider
der katholieke democratische fractie, werd
candidaat-burgcmeester uitgeroepen.
Toen begonnen de kuiperijen in de lioo-
gerc kringen. Ecu storm van modder en
drek brak los boven het hoofd van Van
Cauwclaert. De liberale en franskiljonsche
pers was als razend. Nooit werd er walge
lijker schouwspel vertoond.
De intrigues in dc ministeries en aan het
hof hielden de benoeming van Van Cau
wclaert langer dan drie maanden tegen.
Zelfs toen de Vlaamsche Kamergroep, be
staande uit pl.m. 49 Kamerleden, zich ten
voordeeie van deze benoeming uitsprak, en
minister Vandevijvere met ontslag dreigde,
wanneer deze benoeming niet plaats had,
kwam er geen oplossing. Eerst toen minis
ter Vandevijvere oen tweede maal dreigde,
na het aftreden der 4 socialistische minis
ters en men geen andere oplossing meer
zag. kwam het gewenschte gevolg.
den de machtigste is, op de spits gedreven
en tot onnatuurlijke afmetingen opgezweept
wordt. Voor enkele jaren waren het meer
dere producenten, welke de natuurlijke
verstoring, door achterhouden van waren
enz. nog verscherpten, thans zijn liet ver
bruikers, welke door hel opschorten van
orders in afwachting van eventueel lagere
prijzen, de crisis aanwakkeren.
„Dergelijke kortzichtige beïnvloeding
wreekt zich spoedig; reeds nn wordt me
nig verbruiker zich bewust, uit verminder
de dividenden, waardevermindering, dat hij
niet alteen verbruiker was, doch tevens
eer. gelijkwaardig belang had bij de pro
ductie; binnenkort, als tal van bedrijven
misschien zullen zijn stop gezet, als wer
keloosheid hand over hand toeneemt, de
Staat door groote offers den nood moet
lenigen, dc belastingen daardoor noodza
kelijk nog veel drukkender zullen worden,
dan zal menigeen beseffen, dat er geen be-
Daarmee bezit Antwerpen dus een ka- iangenslrijd bestaat tusschen producenten
tholiek burgemeester en kunnen de Ant-verbru;kcrSi doch s,ech,s sprake kan
werpsche katholieken eindelijk na zooveel
lange jaren eens herademen.
Want Van Cauwclaert is een katholiek
van de daad. Heel zijn leven is een heer
lijk opstijgen geweest naar het cliristelijk-
katlioliek ideaal. Tnsschen zijn leven als
mensch en zijn leven als katholieke voor
man, werd de harmonie der christelijke ge
dachte ongeschonden gehouden. God gave
dat alle Belgische katholieken- waren als
bijl
Over de tweede gedachte, die hij beli
chaamt, behoeven we niet breedvoerig uit
te weiden.
Alles wat de katholieke partij in Vlaan
deren aan levende krachten telt, staat ach
ter hem. Levende krachten, die den nood
van den tijd en van hun volk als grondslag
leggen van hun arbeid, die geen tweespalt
voelen tusschen hun Vlaamsch zijn en hun
katholiciteit, omdat beide begrippen tot een
heerlijk geheel zijn opgegroeid.
Dat deze benoeming van den Vlaamschen
voorman lot burgemeester van Antwerpen
ontzaglijke gevolgen zal hebben voor de
Vlaamsche Beweging, behoeft geen betoog.
Het is als het ware de officieele erkenning
van de Vlaamsche Beweging door het
hoogste gezag in het land.
En voor de a.s. Kamerverkiezingen is het
een geweldig wapen in 1 randen der katho
lieke Vlamingen.
Zonder twijfel zal deze benoeming zijn
weerslag hébben in het gehcele land.
Van den Directeur eener Geldersche
meubelfabriek ontvingen wij ter plaatsing
een artikel, dat wij om meerdere redenen
niet onverkort en zonder commentaar kun
nen opnemen, maar dat toch eenige opmer
kingen bevat, welke wel waard zijn onder
ieders aandacht te komen.
„De felle crisis," aldus luide.de aanhef
van bedoeld schrijven, „welke thans
heerscht en met ontzelting doet vragen,
hoe ver en hoe lang nog deze vernietigende
invloed zal doorwerken, hoeveel bedrijven
aan haar ten offer zullen vallen, aleer baar
sloopend werk uit verzadigdheid een eind
zal nemen, en óf deze ramp wel uit zich
zelve tot stilstand zal komen; deze econo
mische verlamming is evenzeer een gevolg
van de sterke verstoring in de normale ver
houding tusschen vraag .en aanbod, als de
„gunstige" conjunctuur van enkele jaren
geleden dat was.
„Een dergelijke verstoring geeft aanlei
ding tol een strijd tusschen productie en
verbruik, doch ontaardt daarbij in een
strijd, tusschen producenten en verbruikers,
waarbij de verstoring door die groep, wel
ke op dat oogenblik door de omstandighe-
zijn van aanpassing van productie en ver
bruik aan elkaar, waarbij de mensch in
plaats van verscherpend, regelend moet
optreden.
„Degenen, die in hun partieele functie
van verbruikers, door onnoodig opschor
ten van orders aan de crisis voedsel geven
en daardoor de productie bemoeilijken, zul
len als gevolg van deze handelwijze, de be
drijven gedecimeerd nit de slachting te voor
schijn zien komen en daardoor de kiem
leggen^voor later beperkter productie', te
gering aanbod en hernieuwde verstoring
van het evenwicht tusschen vraag en aan
bod, maar nu naar den anderen kant.
„De kortzichtige verbruiker zal alles zien
inzinken, behalve dc staatszorg en de be
lastingen,
„Een middel om de crisis tegen le
gaan, bestaal in het zooveel mogelijk op
gang houden der bedrijven, door die werk
zaamheden, welke rijp zijn Ier uitvoering,
die oroers, welke kunnen worden uitge
geven, nu ook inderdaad op te dragen, nu,
dal de bedrijven daaraan behoefte hebben,
om te kunnen blijven bestaan. De crisis
dient tegemoet getreden te worden, wil ze
niet doorwoekeren tot er niets meer te ver
nielen valt."
Om aan bovenstaande meening krach! bij
te zetten, levert de schrijver verder een
zeer optimistisch beloog over hel tijdperk
van materieele welvaart, hetwelk wij zijns
inziens te gemoet gaan. Hij beroept zich
daarvoor op den rijkdom aan schecps-
ruimte, welke ondanks den oorlog
grooter is dan ooi! ie voren; op de uitbrei
ding en verbetering van het fabriekswezen;
op dc vervaardiging van kunstmest uit de
lucht, machinale landbewerking enz. Wij
wachten slechts op organisatie, op het ein-
delijke inzicht der noodzakelijkheid van
eenheid van belangen tusschen producenten
en consumenten, om 'n beteren tijd ingang
te doen vinden. De huidige crisis, aldus
besluit de schrijver, bestaat slechts voor
10 procent uit werkelijk ingetreden eco
nomische ontwrichting; voor het overige is
zij een denkbeeldig element, namelijk de
vrees voor uitbreiding der malaise.
Dit laatste zijn wij niet met "hem eens. De
economische ontwrichting der geheele we
reld is zoo groot, dat spoedig herstel niet
te wachten lijkt. Ook weten wij niet, of wij
inderdaad al op het hoogtepunt der crisis
gekomen zijn en een langzaam verbeteren
de toestand gaat intreden.
Maar in dal opzicht heeft de schrijver ge
lijk, dal een krachtig middel' om dc ma
laise in eigen land zooveel mogelijk tegen
te gaan is, de. binnenlaudsche nijverheid
zoo krachtig mogelijk' le steunen, in het
groot en in liet klein.
Er wordt zoo vaak geroepen om be
scherming der eigen Nedcrlandsohe in
dustrie. Nooit is dc verleiding zoo groot ge
weest om met zijn bestellingen naar het
buitenland le gaan als thans, bij den lagen
stand der buitenlandsobe valuta's. En toch
hecfl de schrijver van bovenstaande gelijk;
men bedriegt zichzelf, zoowel door op
prijsverlaging te wachten, die misschien
nooit komt als door te profiteeren van den
lagen slamd van mark of franc, 't Js dc
economie van hem, die kans ziet een rijk
ameublement legen een lagen prijs te koo-
pen en nu ter wille van dien inboedel een
veel'grooter huis neemt. Het voordeeltje
van die meubels heeft hij maar éénmaal
maar de meerdere kosten van zijn huis blij
ven jaren lang op zijn budget drukken.
Dat doen ook zij, die lie! leven in eigen
land duur maken, oin oen vermeend oogen
b'iktelifk voordeel.
In dezen tijd van malaise mocht daar
aan wel eens worden gedacht!
Idioewcl cijfers in het algemeen niet
bevorderlijk zijn voor de lezing van een ar
tikel, méenen wij toch ter illustratie enkele
getallen te moeten noemen, waaruit de ont
zaglijke! toename blijkt van de uitkeeringen
welke (Je werkeloosheid veroorzaakt.
Dc onderstaande bedragen omvatten uit
keeringen aan de wcrkloozen, welke uit
keeringen echter slechts een klein deel van
het gewone loon inmaken.
1910; f 593.000.—
1917; 779.000.—
1918: 1.204.000.
1919; f 1.822.000.—
1920; f 14,522.000.—
De ConfereiUie te Washington.
Prins Tokoegawa, ihoofcï der Japansche
delegatie, heeft aan dert correspondent der
„Matin" gezegd: Japan heeft maar één ge
dachte, namelijk te werken aan de verste
viging van den vrede. De openbare mec-
ning bij ons verlangt beperking van bewa
pening. Die zouden we ter conferentie eerst
willen behandelen, daarom zijn we bereid
van de Engelsche alLiantie af te zien. Als
blijkt dat thans de vrede in de Stille Zuid
zee beter door een entente van vier dan
door een alliantie van twee Is verzekerd,
willen we deze door gene vervangen. Wat
China aangaat, staken de Japanners alle
mededinging en doen ze niets zonder zich
met de anderen te verslaan. Met China
willen ze eindeloos geduld hebben.
llil Washington wordt gemeld, da-t de
voorbereidingen voltooid zijn voor de ope
ning van den kabel van Yap naar Guam tij
dens de conferentie. De overeenkomst zal
worden geleekend door de Ver. Staten en
Japan, en goedgekeurddoor Engeland,
Frankrijk en Italië, waarschijnlijk deze
week.
HET VOORZITTERSCHAP VAN DEN
RAAD VAN DEN VOLKENBOND.
Wellingion Koo, waarnemend voorzitter
van den raad van den Volkenbond, die zich
als afgevaardigde van China naar de Was-
hinglonsche conferentie begeeft, heelt aan
den heer Hyinans verzocht, de functie van
president van den raad van den Volken
bond op zich te nemen.
De raad had destijds besloten, dat het
voorzitterschap beurtelings zal worden uit
geoefend door ieder van zijn leden in al
fabetische volgorde van de namen der lan
den. In die rangorde komt België het
eerst. Hyjnans heeft de functie van presi
dent reeds aangenomen.
FE.UILLETOM.
Na den staatsgreep van Karei van
Habsburg.
De onitroningswet.
Gelijk reeds gemeld, heeft de Hongaar-
sclit Nationale Vergadering'het wetsont
werp in behandeling g«nomen, waarbij
koning Karet en de leden van het huis
Habsburg van den troon var. Hongarije ver
vallen worden verklaard. Nadat de afge
vaardigde Rubinac de aanneming van het
wetsontwerp verdedigd had, verklaarde
graaf Bethlen, de minister-president, dat
■het wetsontwerp niet de consecpuentie was
van de ontwikkeling van het normale con-
slitntioneeie leven, maar een gevolg van de
gebeurtenissen van de laatste twee weken.
Bij deze gelegenheid moes? hij, zoowel na
mens de Hongaarsohc regeering, als na
mens de Hongaarsche nalie plechlig verzet
aantcekenen tegen elke builenlandschc in
menging (levendige toejuichingen)De
Hongaarsche regeering had alles wat zij
gedaan heeft, uit eigen aandrift gedaan. Er
moet ook plechlig tegen geprotesteerd wor
den dat er cischen gesteld zijn, die veel
verder gaan dan en in strijd zijn me! hei
verdrag van Trianon.
Betreffende de eischen, wier gevolg hel
omerhavige wetsontwerp is, zeide dc mi
nister-president, dat het Hongaarsche volk
een vreedzamen weg moest bewandelen. Dc
vei klaring is daarin te zoeken, dat Hon
garije nog steeds zijn aantrekkingskracht
heeft behouden voor dc in het bekken van
de Karpathen wonende volken. Ten slolle
leg! hij er den nadruk op, dat Hongarije
blijft bij het vredesverdrag.
Daarna sprak graaf Apponyi. Hij pro
testeerde tegen de schending van het vre
desverdrag van Trianon door bedreiging
met een gewapend ingrijpen en de eisebcii
van de kleine entente nopens haar deel
nemen aan de ontwapening van Hongarije.
Bij de besprekiog van den eisch d*»r kleine
entente tot onttroning var de Habsburgcrs,
zeide spreker, dat de I-we-lie van der
staativorm een binnenlnrdseh Hongaarsche
kwestie is. Toen de regeering den terugkeer
van den koning met geweld Van wapenen
had verhinderd, hadden de buurtstatcn
hieivun met bevrediging moeten kennis ne
men. Zij stelden zich daarmede echter niet
tevreden.
Zaterdag heeft de Nationale Vergadering
het wetsontwerp in eerste en tweede le
zing aangenomen.
Naar verluidt, zal de rcge'cring, na de
afwikkeling van den toestand, aftreden.
Het lot van Karei.
Karei en Zita zijn Vrijdagochtend met
een bijzonderen trein uit Orsova vertrok
ken, Zij zouden des avonds te Galatz aan
komen en onmiddellijk aan boord worden
gebracht van het Engelsche schip Cardiff,
dat door een vice-admiraal wordt gecom
mandeerd. Wegens den lagen waterstand
van den Donau kon het Engelsche schip
niet lol Galatz opvaren.
Karei wordt bewaakt door Engelsche po
litie en de Cardiff zal worden begeleid door
4 Roemeenschc hooien.
Dt kinderen van den gewezen koning
Karei zullen voorloopig mei hertogin Ma
ria Theresia hun intrek nemen in hel
kaslocl Warlegg bij Rorschach, waar het
gewezen keizerlijke gezin, vóór hel naar
Zwitserland ging, eerst vertoefde.
IERLAND.
Ulster.
Craig, dc woordvoerder voor Ulster,
heeft vandaag met Lloyd George en Cham
berlain beraadslaagd.
Tot een verlegenwoorduger van de pers
ie Belfast, zeide Craig, dat hij schikkingen
'had gemaakt, waardoor Ulster op de con
ferentie zal worden vertegenwoordigd, a'is
en wanneer de belangen -van Uister er bij
betrokken zijn, en -ook, dat er niets zal
worden -gedaan achter den rug van Ulster.
Plunderingen.
Vrijdagavond as de poli tóe-kazerne te
Kcsh (Ierland) geplunderd loor gewapen
de mannen. De vier politiemannen, die
binnen waren, werden in- bedwang gehou
den. De plunderaars zamelden alle wape
nen en munitie bijeen en namen die mede.
De politiemannen zijn ongedeerd, en er is
geen schade aangericht.
Roman door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch door Hen-
nette v. d. Waarden.
33
Maar ik begrijp hel wel, zei ze fel.
TT ,Dal ,ku"t u als u vader niet
hebt liefgehad.
Hf ik hield van een ander, zei
Margaret met moeite; maar ze wilde niet
sis oppervlakkig veroordeeld worden.
Lynn keek haar scherp aan.
En is dat nog zoo?
Margaret boog het hoofd.
Ja, fluisterde zij, het is nog zoo!
Moeder! riep hij uit. In een oogwenk
karen zijn armen om haar heen en snik le
Zlj tegen zijn schouder: Moeder, deide hij,,
"rcrgeef me! Te denken dat ik het nooit
geweten heb!
T°en hadden ze een lang gesprek, in-
kensi e"iant''crs verborgenheden opzoe-
k"ben er^s'1Cdapp®r Slagen, hÜ-
verm„Ai Tan' da' niemand het ooit
'"tot. De Meester zei me on-
fcven rrr -n'e' ',aa= m<>csl zijn voor het
dikwijls zoo gebeurt. Wij kennen het ge
luk slechts door contrast.
'Geluk en ellende, Jicht en duisternis,
zonneschijn en storm, leven en dood,
peinsde Lynn. Geluk: een positieve ver
vulling, of negatief afwezigheid van zorg?
Ja, het is door contrast, maar zooals de
Meester zegt, de weegschaal is zuiver. Ik
wou, dat u hem kende, moeder; hij heeft
mij geholpen. Ik heb mijn vader nooit ge
kend, dus is het niet verkeerd van mij te
zeggen, dat ik wilde, dat hij mijn vader
was geweest.
Margaret werd zoo koud als ijs, en
haar zintuigen werden bedwelmd, toen
ging het als een vuurstroom door haar
lichaam.
Kom, zei ze, haar eigen woorden
niet hoorend, het ls laat.
In de eenzaamheid van haar kamer,
ZÜ de kostbare gedachte uit haar
schuilplaats, en vond het edelste goud. Het
was alsof al de bitterheid in haar hart
Een vcitbinddiigs-officier uit Belfast van
het Iersche reputóikeinsche leger zegt
dat de plundering niet door het leger h
uitgevoerd.
Desmond Fitzgerald de minister -van
Sinn Fein, heeft gezegd, naar aanleiding
van de verklaring van Craig, -dat deze
waarsdhijlijik bedoelt, dat, aangezien de
Engelsche regeering verantwoordelijk is
oor den toestand, «fre geschapen is door
de verdeciingarwet, zij besprekingen wdl
houden met Graag en zijn collega's, betref
fende middelen, om dezen misslag to her
stellen. Hij voegde er aan toe: de con-
feren'tie is natuurlijk beperkt tot het ac-
crediteeren van de ver.tegenwoordiïgers van
het Engelsche en van het Iersche volk.
MIJNWERKERSSTAKl-NG IN DE V-E&.
STATEN.
Daar de Amerikaansche mijn-directies
hadden begoten om niet voort ie gaan
met hei gebruik, ten behoeve van <le mijn-
wérkersvakbonden de door de leden dier
bonden verschutdsgde wekeiijksche vak-
bondcontritmtie, van liet loon af le hou
den (om het aan den vakbond af 1c
dragen) hebben de vakbondtbesturen beslo
ten, dat er gestaakt zal worden. Het begin
van de staking is bepaaüd op 7 'November
te middernacht.
Hei gebruik van het afhouden der con-
i ibulies door de xnijndireetiés ten be
hoeve van de vakbonden was onlangs bij
rechterlijke besflising verboden verklaard'.
De vakbonden aija nu van die uitspraak
in -booger beroep gegaan.
DE BEGRAFENIS VAN DEN EX-KONING
VAIN EEI'ERE'N.
Uit Mtmchen werd Zaterdag aan de
Rhednkch WestfaKsche Zlg. gemeld: Van
nacht zijn de lijkkisten van den laatster
Beiersdhen koning en diienö gemalin,
slechts door een eerewadht begeleid, naai
de LudrwigskiixJhe overgebracht, waar ge
durende den nacht nonnen de dooden-
wake hebben gehouden. Vanochtend is
hel weer wal beter en voor dag en dauw
ziel men de menschen al eeng oedpll a a Isje
zoeken dm' den stoat te kunnen zien. Om
zeven uur 's ochtends is in het centrum
der stad het verkeer geheel an de war.
De LudvvigslkircCie is eenvoudig met
dennegroen versierd. Op de 17 pijlers dei*
kerk liggen talloozen kransen, o.w. een
van den gewezen keizer, een van den
koning van Spanje en verder van ai&e vor
stelijke families diie mot het huis Wiltels-
badh vermaagschapt zijn. Verder vek
kransen van vereeüig-ingen.
Uit de vesting Lansberg is ook een
krans gekomen, mi. van graaf Arco, Eis
ner's moordenaar.
De grafkelder zelf blijft onversierd.
Om achit uur 's ochtends begint de
plechtigheid die geheel volgens het pro
gram verloopt.
Langs de straten slaan dichte rijen men
schen en voor alle vensters ziel men tal
rijke belang stellenden.
Uit Berlijn werd Zaterdag nog aan de
N. (Rt. Ct. gemeld:
Hedenochtend om 8 uur begonnen van
alle iorens in de stad Münster de klokken
te luiden en ond^r IromgeroTel zette de
stoet aan de Hof.gartenipoorl zich in be
weging naar de Ludwigskerk, waar inlus-
schen de kop van den stoel zich reeds had
opgesteld. De bonte uniformen, dc wui
vende vederbossen, dc breede 3'inlen, de
shako's en de bebnen, ert daar'uusscfien
bel eigenaardig wit van de ridders van
S-t. Joris vormden 'n kleurrijke tegënsteling
tot de ambtenaren in het zwart, die aan
de overzijde waren opgesteld. Onder de
buiten!andscihe vorstelijke personen, die
de rouwplechlighei'd (hebben bijgewoond,
merkte men op: de gewezen koningen van
Buügarije en van Saksen, den hertog en
de hertogin van Brunswijk, den groother
tog van Luxemburg, en den prins en de
prinses van Saksen.
Beide kisten, eerst die van den koning
en daarna die van de koningin, werden op
den trap van de Ludwigskerk neergezet en
toen trad uit de kerk de geestelijkheid
met de leden van het koninklijk huis
door de
jaren naar boven was gegToeid
en dezen dag ontloken was tot een vol
maakte roos.
VXIII,
Lynn vmdt zichzelf.
Op het postkantoor lag een brief voor
mevrouw Irving. Lynn nam hem op met
een brok sn zijn keel. ofschoon hij haar
schrift nooit gezien had, wist hij door een
zesde antuig, dat hij van Iris was. Waar
schijnlijk was het een korte, me-dedeeling,
want de enveloppe bevatte slechts een'
enkel vel. De regelmatige, schuine letters
van het adres deden ouder we tsch aan. Hei
was geheel verschillend van de moderne,
hoekige hand, die een heele lijn voor twee
of drie woorden noodig heeft.
Het was alsof deze brief haar dichter
bij hom bracht, en in de schaduw van
den ahorn, Vlak bij bet huis, kliste liij het
a dies voor hij den brief in 'zijn porte
feuille stak.
Hij wachtte gespannen terwijl zijn moe.
der hem las. Het was niet veel meer dan
een mededeeiing, dat zij was geïnstalleerd
in een groote zit- en slaapkamer van een
pension en dat ze bet gebruik had van de
piano in de ontvangkamer, dat ze twee
maal in de week les nam. en dat ze veel
studeerde. Ze noemde den naam van haar
leeraar, zeide, dat ze het goed maakte, en
gaf vriendelijke groeten voor allen, die
naar haar zouden informeeren.
Met de intuïtie eener vrouw las Mar
garet verdriet tusschen- de regels. Ze wist,
dat de brief kort was omdat Iris zich zelf
niet vertrouwde meer le schrijven. Ze
noemde Lynn niet, maar hel was niet,
omdat zc hem vergeten had.
Margaret gaf den brief aan Lynn, en
wendde zich toen af, opdat ze zijn gezicht
niet zou zien.
- Ik schrijf hnar dezen namiddag, zei ze
zal ik ook een boodschap van jou over
brengen.
Neen antwoordde Lynn, met een
korten bi tie ren lach, ik heb geen bood
schap te zendén.
Ze voelde haar har! samenkrimpen in
sympathie, want ze mat de -diepte van zijn
leed aan haar eigen smart. Ze wist, dat de
veerkracht der jeugd hier falen zou dat
Lynn niet hoorde bij degenen, die ver
gaten.
Mijn zoon, zei ze teeder, ik wou dal
ik het voor jou dragen kon.
Dat zou ik ndet dulden, moeder, al
kom u het. U hebt uw deel gehad. Herr
Kaufmanm zegt, dat u mij altijd beschermd
hebt, en dat het verkeerd is geweest.
Was het verkeerd geweest? Margaret
verdiepte er zich in toen Lynn weg was.
Ze had hem beschermd dat was waar.
Hij had nooit door harde ervaring ge
leerd als zij er die macht loe had, had zij
hem altijd gespaard. Als zijn vader geleefd
had.
Voor den eersten keer dacht Margaret
aan haar vrijheid als een twijfelachligen
zegen. Toen nam ze nogeens de kostbare
gedachle uit den diepsten schuilhoek van
haar har!. Daar was ze aanwezig als een
juweel van het zuiverste water daar
was ze stralend in haar eigen, onuitspre
kelijke schoonheid.
Lynn ging naar hel postkantoor den
brief posten.
Dokter Brinkerhoff was aa,n 't praten
met den postdirecteur, maar toen hij Lynn
zag aankomen, kwam hij haastig naar
hem foe. x
Miss Iris, begon hij gretig, hebt u
misschien iels van haar gehoord?
Ja, antwoordde Lynn loom, terwijl
hij den brief tusschen zijn vingers' liet
glij'dén.
Maakt ze het goed?
Kort vertelde Lynn hem, wat Iris ge
schreven had.
- Het is lief van haar, d-e vriendelijke
groeien !e doen aan allen, die naar haar
vragen zullen, peinsde de Dokter; zoo is
mijn pleegdochter; ze denkl altijd aan an
deren. Ze wist dat ik de eerste zijn zou,
die naar haar vragen zou. Als u mij het
adres wilt geven, zal het een genoegen
voor mij zijn, haar te schrijven. Ze moei
zich wel eenzaam voelen.
Lynn gaf hem het adres. Haar brief
was thuis, maar ieder woord, lot het pro
zaïsche adres toe, stond mei vurige letters
in zijn brein gegrift.
Dank u, zei de Dokter, toen hij het
genoteerd had; vanavond schrijf ik. Zal
ik een boodschap van u overbrengen?
Neen! riep Lynn uit.
O, lachte de Dokter, ik begrijp het,
u schrijft zelf. Ik zal naar vast zeggen,
dat er oen brief van u op komst is.
Goeden middag!
Hij ging zijns weegs en liet Lynn achter.
Rood van het hoofd tot de voelen. Hij
was geneigd den Dokter terug le roepen,
hem le zeggen zijn naam niet tegen Iris
le noemen, toen bedacht hij, dal een uit
leg noodig zou zijn. Iris zou het in ieder
geval wel begrijpen. Ze zou weten, dat hij
niet van plan was te schrijven dat hij
geen boodschap gezonden had.
'Maar het stond geschreven, dat Iris drie
dagen later zou béven op hel gezicht van
Lynn's naam in een brief uit Oost-Lan
caster,
Ik denk, dat hij gauw zal schrijven,
had dokter Brinkerhoff geschreven. Mijn
heer Irving is een zeer fijn man, en ik adit
hem heel hoog.
Mij schrijven!! herhaalde Iris. Hij
zou niet durven! War om zou hij mij
schrijven?
Ze legde den brief terzijde, en herlas de
.drie anonieme brieven van Lynn en tracht
te ze tevergeefs met zijn persoonlijkheid
overeen te brengen.
Ondertusclien leerde Lynn het lijden
kennen. Hij sliep sJeöhLs onrustig, en wend
altijd wakker met het gevoel of hij slikken
zou, en of zijn hart werd uitgerukt. Overal
zag hij Iris. Er was geen kamer in hél
huis, behalve zijn eigen, die niet door
trokken was van den zaohien geur, die bij
haar scheen le hooren. Soms achtervolg
den hem zijn droombeelden, tot hij niet
meer verdragen kon. Margaret zag hem
dikwijls het boek, dat hij aan het lezen
was, wegwerpen en naar builen vluchten.
Uren lang had hij er voor gezeten zonder
een bladzijde om le sftan, het bock was
maar een voorwendsel.
Sinds hei vertrek van Iris had hij zijn
viool niet meer aangeraakt. Meer dan al
het andere sprak de viool van haar. „Be
drieger niet de viool", scheen er op ge
schreven voor de geheele wereld te le
zen. Vaag begreep hij, dat werk de eenige
panacee was voor harleleed, maar liij kon
zich niet er toe zetten voorl te «aan me{
zijn machinale studie.
((Wordt vevvoigd.J
