(ioiS BLAD" p—
BUITENLAND
Bur@BU' HOF 6, ALKMAAR. T©I©fooo: REDAcfiERNo!E633 433
Een aanval op een gewtcii-
tigen maatregel van
bezuinigtng.
feuilleton.
PARLEMENTAIRE KRONIEK.
GEM. BUSTENL. BERICHTEN.
DE VIOOL.
WOENSDAG 9 NOVEMBER 1921
l4e JAARGANG
ffO 329 ULIIOU/IU J7 A KMCM
NOORD- HOLLAKDSCH DAGBLAD
I Ariufirtentlecriis:
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.
Voor builen Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elkeregei meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 5 5: Ru -riek „Vraag en aanboo" bij voor
uitbetaling pe. piaat; ig f 0.60
alle abonné's wordt op aanvrage gratis een "j^ïis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-. f 400,-, f 200,-, f 100, f 6Q. f 35, f 15.
Binnenkort zullen in de Tweede Kamer
voorstellen behandeld worden om den
Zomertijd af te schaffen. Deze poging
werdt gesteund door politici van allerlei
richting: christelijke, katholieke, vrijzin
nige en socialistische, die slechts dit ééne
gemeen hebben, dat zij voor de boeren op
komen.
Nu is het in het algemeen prijzenswaar
dig voor dezen hoogst nuttigen, ja, onont-
heerlijken stand, waaraan ons volk en ons
land zooveel te danken heeft, in het krijt
fe treden. En wanneer wij zien, hoe veler-
ï'i groepen der bevolking steeds warme
pleitbezorgers voor hun belangen in het
parlement, hebben, dan kómen de landbou
wers nog wel eens te kort.
Toch gelooven wij, dat de voorsteller.-,
to' afschaffing van den zomertijd niet ver
standig deden in dezen tijd met hun actie
t. komen. Slaagden zij in hun opzet, zij
zonden er ons volk en ook den boeren
geen dienst mee bewijzen.
Wij hebben indertijd met aandacht en
belangstelling kennis genomen van het
sterk gedocumenteerde verweerschrift^ dat
uit Twente aan de Tweede Kamer werd ge
richt en waarin afschaffing van den
zomertijd werd geeischt. Hierin was wel
alles vervat, wat ook uit andere streken
van het land tegen het afwijken van den
zomertijd is aangevoerd.
Loten wij nu eens aannemen, dat in al
die klaagschriften geen woord overdreven
is, mag dan op die gronden weer tot den
ouden, vóór-oorlogschen toestand besloten
worden? De ongemakken komen hoofd
zakelijk hier op neer, dat de houders van
melkvee moeilijkheden ondervinden bij het
verzetten van de klol voor de sladsmen-
schen. Het vee vraagt er nu eenmaal niet
naar. of op bevy! yan hooger hand de
wijzer van de klok wordt teruggedraaid;
ne. regelt zich eenvoudig naar de zon en
ook de boer'volgt de natuur. Zoo is het
aok met het werken op het land, dat te
nat heet te zijn, wanneer men een uur
vroeger beginnen moet.
Nu staat het voo. ons echter nog niét
onomstootelijk vast, of met wat goeden
wi; niet veel van die ongemakken waren
te verhelpen. De oorlog en de distributie-
tijd hebben ons geleerd, dat heel veel
mogelijk was, wat vroeger voor onmoge-
li:k werd gehouden. En 'al was dat niet het
geval, zijn wij verantwoord nu den zo
mertijd op fe heffen? Men bedenke wel:
zes maanden lang staan bij de regeling van
den zomertijd honderdduizenden gezinnen
ia ens land een uur vroeger op cn gaan
eer uur vroeger naar bed. Dat bcteekenl
een enorme besparing van huisverlichling,
dus van kolen. En waar ons land nu al het
duurste van heel Europa is, mogen wij
dan een uitzondering maken op de ons om
ringende landen en dezen grooten zuinig
heidsmaatregel opheffen?
De meerdere uitgaven, die daarvan het
gevolg zouden zijn, zouden het leven al
weer duurder maken en dus even goed
drukken op den boerenstand.
ij geven toe, dat het terugzetten van de
mel aUiJa kan.blijven voortduren. Er
>s .els bespottelijks in, dat ieder jaar volgens
wel ^Paald wordt, dat de klok weer zes
maanden zal liegen.
Maar op den duur is zoodoende mis
schien te bereiken, wat wij vroeger al eens
senreven, dat de stadsmcnschen er zich
- aan gewennen, wat meer rekening niet de
zon te houden en des zomers een uur
vrceger op le staan. Is dat gebruik een
maal goed ingeburgerd, dan behoeft het
publieke leven, (de kantoren, fabrieken,
posterijen, telegrafie, spoorwegdienst, ker
ken en scholen enz) zijn aanvangsuur .des
zemers slechts een uur te vervroegen en
de klok behoeft niet meer te worden ver-
ze-
/Iet voordeel van den zomertijd mogen
wi'' echter nooit meer opgeven; het is een
overwinning op den lang slapenden ste
deling behaald, welke te mooi is, om er
nog ooit afstand van te doen.
in plaats van afschaffing van den zomer
tij" durven wij daarom dan ook vragen:
welk Kamerlid neemt bij deze gelegenheid
eens het initiatief om de regeering te ver
zoeken, onzen Nederlandschen zomertijd
eerder te laten oeginnen en later (eind
October) te laten eindigen?
Wij zijn nu, vergeleken bij België, Frank
rijk en Engeland, het land met den kori
sten zomertijd. En dat, naar onze meening,
zonder een afdoende reden.
Grondwetsherziening. Troonopvolging.
De débatten leveren niet veel zaaks op.
De desbetreffende voorstellen in zate
do eigenlijke troonopvolging van do
Staatscommissie, zijn door do Begeering
geheel overgenomen. Van dezen grond
slag dient me.i uit te gaan, tot goed be
grip van de discussies in do Tweede Ka
mer. Deze voorstellen hebben in 't
algemeen deze strekking, dit „die be
palingen, welke anderen, dan nakome
lingen van de thans regcerende vorstin
tot de regeering kunnen roopeu, worden
geschrapt, terwijl Se troonopvolging,
indien mannelijke, uit manneïi gekomen
nakomelingen ontbreken, beperkt wordt
tot het tweede geslacht uit den laatst
overleden koning gesproten." (Rapport,
eer s.aatseommi siej. De voornaam :té be
doeling bij deze wijziging is dus, om
het eens vooral onmogelijk te maken, dat
do troon zou worden bestegen door een
buitenlandschen prins, die met ons volk
in geen enkels betrekking staat.
Wij achten dit zeer goed gezien en
in 't algemeen was men het in de Ka
mer or mee een3. Slechts de anti-revo-
lutionnaire heer De Monté Verloren, wil
de per"eé de bestaande bepalingen hand
haven. Hij vond de rogeermgsvoorstel-
len leienkelijk, zóó bedenkelijk zelfs, dat
ze de geheele herziening der Grondwet
voor hem onaannemelijk maken. Zijn be-
itoog kwam hierop neer, dat, door de
regeeringsvoorstelien de zekerheid van
het behoud tot in verre toekomst van
onzen huidige staatsvorm uitermate ver
zwakt wordt, waartegen het voorkomen
van het nadeel van een vreemden prins
op onzen troon niet kan opwegen, te
minder waar deze pretendent „zich hier
to lande voor zijn taak zal kunnen voor
bereiden."
Ook do partijgenooten van den heer
Do Monté Verloren, de heeren- Rutgers
on Snoeck Henkemans hadden bezwa
ren, maar deze waren van minder prin-
cipiëele beteekenis. Het spreekt van zelf,
dat de Minister van Binnenlandsche Za
ken zich geenszins met de zienswijze van
den lieer Verloren kon vereenigen.
Van socialistische en communistische
zijde wordt getracht, ca dit stelselmatig,
de voorstelling te wokken, dat liefde
voor- en gehechtheid aan het Oranje
huis eigenlijk slechts in sommige, de
z.g. kapitalistische, groepen van ons volk
werkelijk te vinden is. De arbeiders
zoo poogt men van dio zijde den in-
jlruk te vestigen - staan, zooal niet
vijandig, dan toch onverschillig tegen
over onze dynastie. Mr. Troelstra. is,
gedurende de vorige dagen, met een
nadrukkelijke poging om dezen indruk
te vestigen bezig geweest en van revo-
revolutionnaire zijde heeft men deze wijze
van voorstelling gretig overgenomen. Na
dat de heer Kolthek had betoogd, dat
do beteekenis van onze Koningin dooi
de andere partijen slechts iu zooverre
erkend wordt, als men haar persoon Kan
misbruiken voor politieke demonstraties
de spr. .doelde daarbij n.b.' op- tie
treffend spontane en geestdriftige hulde;
welke .zoo goed als geheel het volk II.M:
in de bange dagen van November 1918
heeft gebracht heeft de communist
Van Ravesteyn, die ten stelligste ont
kend had, dat de arbeidersklasse van
liefde voor het Oranjehuis vervuld zóu
zijn, opnieuw onomwonden als zijn mee-
ping verklaard, dat deze gehechtheid-
aan ons vorstenhuis „mot een histori-
schen, doch een kapitalistischen wortel
heeft,"
Het moet ons van 't hart: veel zaaks
heeft do vergadering yan Donderdag en
Vrijdag niet opgeleverd.
De gevoerde debatten stonden van so
cialistische en communistische zijde in
't teeken der partij-reclame. Het was'
over en weer tusschen do socia
listen en communisten een kruisvuur
van persoonlijke hatelijkheden en vin
nigheid jes.
De Washingtonsche Conferentie.
Len mededeeling, welke de Japansche
opvatting- van de conferentie weergeeft,
zegt onder andere, dat Japan ervan over
tuigd is, da't de toekomst van zijn nationa-
len vooruitgang langs eommercieele en in-
dustrieele lijnen loopt, voor niemand wijkt
in zijn intensief verlangen naar den vrede,
die alleen in slaat stelt de 'economische
ontwikkeling van Japan mogelijk te ma
ken. Het-voelt niet minder zwaar dan elke
andere natie den verpletterenden last, wel
ken de bewapening het oplegt en koestert
deswege hartelijke sympathie met de hooge
vredeski ea len, welke president Harding
voor oogen stonden, toen hij zijn uitnoo-
digingen voor de conferentie verzond.
De Amerikaansehe pers meldt, dat pre
sidént Harding en zijn adviseurs bereid-
zijn om, voorzoover mogelijk, tegemoet te
komen aan de bijzondere behoeften van de
onderscheidene grog te mogendheden. Zij
deelt thans aan het publiek mede, dat Har
ding „niet bepaald tegen de handhaving is
van een groote vloot door Groot-Briltun-
niö", op grond van de overweging, dat
„wanneer Engeland wordt beroofd van
zijn geëigende zeemacht, het met een na
tional e ramp zou worden bedreigd'', dat
Harding, „sympathiseert met Japan's be
hoef le aan uitbreiding en gaarne zou zien,
dat Japan zijn doel zou bereiken zonder
zich gedwongen te zien ervoor, te vechten"':
en dat Harding gelooft „dat de Conferentie
middelen moet vinden om Frankrijk zijn
veiligheid in de toekomst te verzekeren."
De Washingtonsche „Post" stelt naar
aanleiding hiervan de vraag, welke toe
zeggingen de president in naam van de
Veieenigde Staten kan doen, die de an
dere mogendheden zullen voldoen en kun
nen dienen als een substituut voor de ze
kerheid van een verbond. Het blad meent
dat beperking van bewapening alleen mo
gelijk is door een of anderen vorm van
verdrag, dat een waarborging vervat houdt
van de noodzakelijke internationale rege
lingen, die zware bewapeningen niet lan
ger noodig maken ten behoeve van be
paalde nationale doeleinden en aspiraties.
Het blad meent dat het de plicht der Ver-
eenigde Stalen is „een middel uiL te den
ken, om een internationaal doel te berei
ken door nieuwe internationale middelen."
Briand in Washington,
New-York heeft aan Briand, het eersite
hoofd van een buitenlandsché regeering,
dat in de Vereenigde Staten komt, een
bijzondere hartelijke ontvangst bereid. De
bijzondere correspondent van de „Matin"
meldt, dat Briand, in zijn eerste onderhoud
met journalisten, hun gezegd heeft, dat hij
niet gekomen was om lang te praten, maar I door liet feit, dat er geen oplossing was
om te handelen, ten einde aan a He naties gevonden voor de Iersche quaestie.
van goeden.wil den af te leggen weg ge
makkelijker en aangenamer te maken. Dé
Fran-clie delegatie, zei de" Briand, zou alles
doen pm le Washington een resultaat te
bereiken.
V66r Briand met de overige leden van
de Fransche delegatie Washington verliet,
heeft hij een boodschap tot het Amerikaan
sehe v-olk gericht, waarin hij uitdrukking
geéfl aan F rank r ijk's wil om de wereld
vraagstukken op vreedzame wijze op te
lossen. Juist omdat Frankrijk méér dan
eenigö andere natie van den oorlog ge
leden heeft, is bet bereid welgezind aan de
.ontwapeningsconferentie deel te nemen.
Onder voorbehoud echter, dat Frankrijk
zekerheid heeft niets te vreezen te hebben
voor zijn.eigen veiligheid, is het bereid elke
poging te ondersteunen, die ten doel heeft
een nieuw conflict le vermijden.
Een protest.
Volgens den Sovjet-ventegenwoordiger
te fieldngl'ors, heeft Tsjitsjerin 'den 2den
November een nota gericht aan alle groote
mogendheden, om le prelesteereu tegen de
uitsluiting van -de Sovjet-verlegenwoordi-
geis van de Wasiiingionsehe conferentie.
Hij zegt in deze nota, dat Rusland zich alle
vrijheid voorbehoudt ten aanzien van alle
kwesties, die op de conferentie worden be
handeld.
De toestand in Ierland.
De ondcrhandelingen.
De onderhau'deIdngen in zake de Iersdlie
regeih-ng zijn een stap gevorderd, nadat
Sir James Craig, de premier van Noord-
Ie rl and, opnieuw een ondeihoud had ge
had met Lloyd George. In een verklaring
Maandagavond door Craig openhaar ge
maakt, Avirdt gezegd, dat het resultaat
deizer belangrijke bijeenkomst is, dat de
leden vaai het kabinet van Noord -Ierland
naar Londen worden oiïliboden. Zij zuJilen,
■met den organisator der Ulster-partij in
het iBritsebe parlement en den „chairman
of committees" van het parlement van Ul
ster volledig in kennis worden gesteld van
de feilen in verband anet den huldigen
•toestand. Lloyd George heeft er. in toege-
slemdihet kabinet van Ulster Donderdag
middag le ontmoeten.
C3y>nes, do leider der Labour-party in
het Lagerhuis, heeft izieh in een rede ver
klaard tegen het Ihöu&en van een alge-
mccA -verkiezing over de Iersche quaes
tie. Daardoor «ou, meende hij niets wor
den. geregeld, daar een besluit der kie
zers de Ieren; noch in het Noorden, noch
in het Zuiden1; er toe zou brengen zich aan
iets te onderwerpen,, waartegen zij vastbe
sloten waren zich te verzetten. De tijd
moest, naar het oordeel van Clynes, een
factor vormen bij bet boelen der geschil
len tusschen het Noorden en het Zuiden.
Slechts door conferee ren en onderhande
len kan men hopen dit eeuwenoude pro
bleem op te lossen.
Ex-president Wilson over
de Iersche quaestie.
•De „Westminster Gazette" begint niet
de publicatie van Uittreksels uit een boek
van den heer Joseph P. Tumulty, die elf
jaar secretaris is geweest van ex-president
Wilson, getiteld: „Woödrow Wilson zoo
als ik hem ken". Het eerste uittreksel
heeft betrekking op Wilson's bonding ten
aanzien der Iersdlie quaestie. De ex-presi
dent was ion nieening, dat het Iersche
probleem niet kon worden opgelost door
geweld van een van beide kan-ten. Toen
er in 1913—'14 een opstand in Uister
dreigde, zei de Wilson: ,.Ik zou wel in de
plaats van Asquilh (toenmaals premier)
willen zijn. Ik zou dien rebel (Carson)
dan eens laten zien of hij het 'gezag van
de regeeri ng wilde erkennen of 'het wilde
negeeren. Hij behoorde wegens verraad Id
worden opgehangen.
Wilson betreurde hel, dat de hcele poli
tiek van Groot-B riltaniiië tegenover Ier
land werd gegrond op een politiek van
vrees en niet op een politiek van vertrou
wen in het Iersche volk. Hpe prachtig,
zoo voegde de ex-prcsideiil eraan toe, i's
in liet geval van de Boeren het resultaat
geweest van de politiek van vertrouwen.
Herhaaldelijk had Wilson te kennen ge
geven, dat de betrekkingen tusschen En
geland en Amerika werden benadeeld
Ulster.
tDe Manchester Guardian geeft, in een
bespreking van dén stainu der 'Iersche on
derhandelingen de 'opinie weer, van een
actief politicus der Uis'ter-partij, die van
oordeel is, dat hel ^Noordelijke 'PaiiLemënii
ibij Engelschen druk naar rede izail luis
teren en -de voorkeur zou geven aan een
haadhaving vani hel zes graafschappen
gebied anet deelneming aan het parlement
voor geheel Ierland, boven een herziening
der Ulster-grenzen. Ofschoon Ulster uiterst
thail'starrig blijft doen, meent hel blad dat
er geen reden i«s om le wanhopen aan
Ulster's frontverandering.
■DfE REIS VAN 'DE HERiSTEiLCO M M IS S IE
NAAR BERLIJN.
Aan de „Chicago Tribune" ontleent hel
,jHlbtl." de anededeeling dat de Amerika
nen, die als „waarnemers" zitting hebben
in de Commissie van Herstel, met de
commissie zullen meegaan naar Berlijn,
die, zooals men wéét, er zicli van wenscht
le vergewissen, of Duitschland zijn beta-
lings verplichtingen nakomt.
UIT DFjN DUITS'OHEN RIJKSDAG.
De Rijksdag begon Maandag met de be
spreking van de nieuwe belasting-ontwer
pen. Hieraan werd verbonden een bespre
king van. de Duilscili-.nationale interpella
tie over het dalen vaai do Duitsche valuta.
De afgevaardigde dr. Braun, soc. deun.,
betoogde, (Jéit de Fransclien. Belgen en
Engelschen geen genoegen zouden nemen
met een bankroetveiklaring va.n Duitsch
land. Zood'ra onze grondstoffen verwerkt
zijn, zullen wij róet in staat zijn nieuwe
ie koop en. De arbei d'er slk'laisse heeft or
hét grootste belaaitg bij de ineenstorting
le verhinderen. Zij is bereid voor dit doel
groote offers te brengen, indien ook de
bezittende klassen dut doen.
De afgevaardigde Herold (cenilrum) zet
te uiteen^ dat oen onderzoek maar de mo
gelijkheid van Duitschland oui het ver
drag van Versailles en het ullimaiLnni na
te komen in hét belang is van alle be-
langh ebhendten
De afgevaardigde Dietrich (idem.) zei:
De opvatting van dé entente, dalt Duiiseh-
lümd zelf schuldig zou zijn aan de slechte
valuïia is volkomen onjuist. Het stabiel
maken van de mark-waarde is het groote
doel. Maar zijn partij is er tegen, de laaB-
stè voorraden van de rijksbank aan dit
experiment le wagen.
De rijksminister voor economische aan
gelegenheden Schmidt kondigde een wets
ontwerp aan, waarbij de vrije handel in
deviesen en aan de beurs beperkt zal wor
den. Dan wierp hij de vraag op of Duitsch
land toch niet zou moeten Vragen aan
het buifteniland behulpzaam te zijn bij hét
uit hét buitenland heden' van de daar ge
deponeerde deviesen.
De afgevaardigde Dr. Helfferioh (Duitsch-
nat.) eischte maatregelen van dé regcé-
ring tegen de uitzuiging van Duitschland
door het buitenland. De gedachte van
Rathenau om mu!te.niaalïeveringen té doen
in plaats van goudleverinigen, is goed ge
weest. Doch hij 'heeft dat program laten
veranderen. Bij een matige Taming wallen
de uitgaven voor deze niateriaaHeverin-
igen per jaar bedragen' 4 milüandi, dat is
per hoofd der bevolking een belasiliing
van 7000 maak per jaar.- Geen belasting
zal genoeg kunnen opbrengen, om den
waanzin van Versailles na te leven.
Wktlh's politiek van vervulling is vol
komen mislukt. De eer gebiedt dat
Dtuitschlainld openlijk verklaart, dat hel
rijm. verplichtingen r,'el kan nakomen.
DIR. W1RTH OVER OPRER-SlLEZIë.
In de comanwsiié voor de buitenlanld-
schc aangelegenheden uit den Rijksraad!,
heeft de aftredende Rijkskanselier, een
verklaring afgelegd. Hij wensdhte in aint-
v.'ooikl op die afwijzing van het Duiltsche
profes! legen' de uiteen'scbeuriug vam Op-
por-Silezië, te copstateeren, dat d'oo-r het
antwoord van de gezanlenconferenlie hef
fei't, dat door DiuiitecMamd een beroep
gedaan was o,p liet recht, miët was le
Wiet gedaan.
Het afwijzen van bet .protest, baid' helt
profest zelf niet van de baan verwijderd.
I-tót protest blijft in de geschiedenis
voor altijd voortleven.
DE NIEUWE PRUISISCHE REGlF.ERING.
In een brief nam Leiriert, den voorzitter
van den Pruisdschen Landdag, deeit Otto
Braun (meerderheids! socialist) mede, d'Slt
hij zijai verkiezing lot Pruisisch minister
president aanneemt.
-DE INTIERiN. ARREI'ÖS«)'NF'EREiNTIE.
Het B. T. A. meldt uit Gemève, da!t de
adbeidsoonfereWtie een on'twerp-regeliing
aannam om de loontrekkende landarbei
ders le doen vallen onder do (bepalingen
betreffende de anfoeidaongevalien.
Verder wordt vernomen, dat hel gc-
'Sohil tus,schen de NederJandsohe regee
ring en de valkvereeniigingeni betreffende
een gedelegeerde vam deze weldra tot een
oplossing mil komen. De conferentie zou
die goede trouw van de Nederlandsclhc
regeering erkennen en dó door haar aan
gewezen gedefegeendien zouden de confe
rentie blijven bijwonen. Voor de toekom,slt
zou echter de 'Nedterlamdsclie regeering
evenals 'de amdere regeeringien volgens het
■vredlesvenchrag gedelegeerden moeiten aan
wijzen uit de grootste verecniging in het
land.
DE STORM.
Uit alle doelen van Duitschland Komen
'berichten vam verwoestingen ten gevolge
van dien storm. In Kiel ging <fe slor-m
gepaard «net ovefstroomingen, die in de
slad en voorsteden groote schade veroor
zaakten. Een aantal vissoherepirsken zijm
gezonken; Een paar stoomschepen zijm
gestrand in het westelijk dleel van de
Oostzee.
Het sneeuwt in Hannoveir en Dresden.
Vele telegraaf- en tetefoouleidingien zijm
gebroken. In Meissen (Saksen) zijn c-lcc-
trische Kabels gebroken Stad' en land er
om r helen zijn voor het groolste deel zon
der licht en stroom.
In het Reuizengebergte ligt de sneeuw
een meter hoog.
Uit Dusseldorf werti gisteren gemeld:
Hot ruwe weer duurt voort. De vei.
woes'timgen van de telefoon- en telegraaf
draden zijn zeer aan-zjenitijk. Het telefo
nische verkeer tusschen industrieel ge
bied en Nedertand is volkomen gestoord,
In Keulen is ongeveer een derde van al
le telefonische aansluitingen defect.
•Eten dmaad'loos N.T.A.-teïegram uit
..Londen meldt nader dat d'e storm groote
schade heeft toegebracht aan de scheep
vaart. De trawler „Laureate", vam Lowe
stoft, heeft gisteren dte overlevende leden
van het Noorsche .stoomschip „Alf Ladft",
dat op ongeveer 60 mijl ten Noorden vam
Lowestoft gestrand was, aan 'land 'ge
bracht. Het aan land spoelen van zes lij
ken op de Noordkust van Comwallis
wijst op een schipbreuk die daar heeft
plaats gehad;
Ook in Frankrijk heeft de storm gewel
dig huiisge'bicudien. Uit verschillende dee-
len van hot land' komen 'berichten over
groote materieele schade. Te Boulogne
zijm twee mensctoem verdronken.
Naar Havas'uit Straatsburg meldt,
heeft de Fransche regeering beslag laten
leggen op alle exemplaren van een in het
Duitsch opgestelde vragenlijst, die in El-
zas-i.Vharingen is verspreid door een or
ganisatie, wier zetel in 'hot groothertog
dom Baden is gevestigd. De vragen heb
ben betrekking op de autonomie van El-
zas-Lotharimgen en d'e schelling tusschen
kerk en staat, en het antwoord moet ge
zonden worden naar het secretariaat vam
den Volkenbond te Gemève. De afzenders
van deze vragenlijst hebben daaraan, om
er hen, die verondersteld worden de vra
gen te zullen beantwoorden, te laten dn-
loopen, het uiterlijk van een officieel do
cument gegeven. De opstellens 'hebben e,r
blijkbaar op gerciknd van mogelijke in
komende antwoorden als hef zoogenaam
de resultaat van een volksstemming ge
bruik te maken, ten einde een neutralisli-
sc'ne beweging in liet leven le roepen.
Een door deprefecten in Elzas-Lotlva-
nlragen aan idie burgemeesters in dat ge
bied gezonden circulaire noodigt dezen
uil de mdsleidirig van de vragenlijst aan
de kaak le stellen en de bevolking te
■waarschuwen legen een -manoeuvre, waar-
Roman door MYRTLE REED.
Vertaald uit het Engelsch door Hea
riette v. d. Waarden.
.41
„iiwM ri zc^n' dat ze van
gedachten veranderd was, dat ze zijn ge
zelschap met langer verkoos, dal hii ae
rust naar beneden kon gaan om o,p Hen-
Ka ufnüinn te wachten.
In de pijnlijke stilte, die volgde verzoii
2ii verschillende uitvluchten, en eindelijk
Klaarde haar gezicht op.
Nu u toch hier bent, zei ze, om op
„uiein" huis te passen, zou ik wel op
groenten uit kunnen gaan voor het di-
ner van „mein" Bruder. Hij zal zoo hon
gerig zijn van zijn langen lochl, Cn zoo
als u ziet, gaat het nog niet regenen.
m'i svel even excuseeren, ja?
Met het grootste pleizier, anfwoord-
„nu opreehl,
fteel
■el D-'1n ,k'*'!1 ik 00k gerust gaan, hel is
vriendelijk van u.
£e Was pa5
tnen .ij. „1 paar minuten weg,
"lm liet ,hl e "iMf
heel nieuwe emotie over hem. Hij zou nu
een poosje alleen kunnen zijn, alleen
en loch beschut tegen den storm.
Soms. na een droevige of blijde erva
ring bekijkt men de Ievenlooze dingen
0111 zicli heen met verwondering. De ge
broken vaas, al de eigenaardige dingen
im deze kamer spraken van het Verleden.
Hier had iiij onnadenkend de Cremona
aangeraakt, en zich de tijdelijke vijand
schap van Frau'lcin op den hals gehaald.
Haar afkeer van hem was pas vermin
derd, loen hij en Iris dien afschuwelijken
vlinder gemaakt hadden, die in een hoek
prijkte. Zijn geest ging terug naar d.en
dag, loen zij hem gemaakt hadden, alleen
in de groole eetkamer. Hij zag den lieven
ernst op het gezicht van het meisje toen
ze de voelhorens er aan lijmde.
Nu was de eetkamer ledig, alleen de
geest van het verleden spookte er in rond.
Tante Peace rustte op het kerkhof, de
koorts was ten einde, en Iris, Iris was
wegl een schrijnende leegte achterlatend.
De vlinder was overgebleven, dat
waardelooze papderen ding. De schoone
gedachten, waar zijn geest zich mee be-
zifl .gehouden had, waren verdwenen. In
hun plaats was een zielepijn gekomen,
die met de dagen groeide en waarvoor
de nacht geen verlichting bracht.
In het begin had Lynn zich absoluut
alleen voelen staan. Nu begon hij te ge
voelen, dat hij verbroederd was met zoo
vele anderen. Hij voelde zich als in een
opgepakte schouwburg als de lichten
eensklaps uitgaan, absoluut geïsoleerd en
zich loch bewust, dat hij omringd is door
mcnschen, die dezelfde emoties deelen.
De donder rolde door het dat, en de
bliksem spleet de wolken. De grijze regen
zweepte -tegen de ruilen en het huis
kreunde in den wind. Toen nam de storm
bijna zoo plotseling af als hij was opge
komen, en een glimlach vertoonde zich
aan Lynns mond.
Diamanten schitterden op lederen lak
en het gras was er mee bezaaid. Het ge
lach van blijde kinderen klonk in zijn
ooren en een regenboog van levende kleu
ren spande zich over het dal.
Lynn zuchtte zwaar want de schoon
heid van dit alles zond een golf van pijn,
sidderend door zijn geheele lichaam. De
viool van den Meester lag op de piano en
hij nam haar op, alleen ziende, dut het
de Cremona niet was.
Toen zijn vingers de snaren aanraakten,
voelde hij het instrument opeens als een
oude bekende, als een vrienld. dien men
na een scheiding weer terug ziet. Hij
zette de snaren vast, nam den strijkstok,
en begon te spelen.
Het was het adagio van het concert
stuk, waarvan de Meester gezegd had,
dat het vol vam harlepijn' was. In de
geheele muziekgeschiedenis was piels ge
schreven, dat zoo volmaakt' op zijn stem
ming pasle.
Hij stond met zijn'gezicht naar liet
raam, zijn oogen nog gevestigd op den
regenboog, en diepe, trillende tonen ont
snapten de riool. Oogenbliikkelijk voelde
Lynn zijn meesterschap. Hij speelde zoo
als de grooten voor hem gedaan hadden,
met hartslochl en oneindige smart. Al de
schoonheid van de wereld hoefde er in,
de zon, do wijde velden, en de zo
merregen; maanlicht en hef geklater van
vete waleren, de donkere nachten van het
heelal, Iris en de schoonheid van de moe-
russen, waar haar naambloem als een
purperen draad doorheen liep, een ko
ninklijk lapijl wevend. Hier boven uit
klonk de schoonheid van den geest, die
alles gelooft, alles verdraagt, en ten
laatste triomfeert door zijn lijden en ho
pen.
De diepste mensc'helijkc aandoeningen
.spraken uit het adagio, aanzwellend in
overweldigende lonen liefde én
duisternis en dood. Het was de
kreet van een gewonde ziel, zich inspan
nend om le ontsnappen, worstelend le
gen de keienen, die haar omsnoeren, om
haar rechtmatige plaats in' te nemen hij
degenen, die geleerd hebben te teven.
Lynn beefde als een riet, dat door den
wind bewogen wordt, cn zijn adem ging
moeielijik. Toen kwam het majestueuze
crescendo, dat de boodschap dor onsterfe
lijkheid bracht: „Verdraag en gij zult
overwinnen; wacht, en uwe oogen zullen
opengaan." Geheimzinnige, donkere smart
domineerde het geheel.
Onder de beloovering der muziek zag
hij alles duidelijk voor zich de overal
triomfeerende geest, die geen rekening
houdt met het tijdelijke, omdat hij deel
uitmaakt van de eeuwigheid; die geen
rekening houdt met het individu, omdat
hij allen beheersciht. Zijn verdriet was
niet langer persoonlijk, maar hel kwam
tot hem als zijn vriend, hét wacht-
woórd, den grondtoon, hot parool, dat
hem toegang gaf tot het Walhalla, waar
de helden-zielen der on ster fel ijken de
o verwinning,steekenen dragen.
De ondergaande zon zette den regen
boog in brand. Lynn speelde nogeens het
adiago, weer trilden de wereld-oude wel
len. Hij was zoo geileri ziel. dat de sna
ren in zijn vingers sneden, zonder dal hij
het bemerkte, hij speelde, ton volle begrij
pend; met een algeheel vertrouwen de
meeslecpende accoorden van het crescendo
tot het einde.
Daar klonk een weifelende slap op de
trap; een tasten naar de klink. Het was
de Meesier, blind van tranen, zijn be
minde Cremona in de uitgespreide han
den.
Hier riep hij gebroken uit
Zoon van „mein" hart! Speen
XIX.
De Geheime Kamer.
Hij 'heeft haar nog lief. De heinne-
ring aan deze woorden waren balsem
voor Margaret's hart. Er was geen twij
fel mogelijk, want dokter Brinkcrhoff liad
het zeer beslist gezegd. Het was de
schoone, stralende werkelijkheid. Al dien
lijd had zij gedacht, dat hij vergeten had,
nu bleek het, d<at rij zich vergist had.
Nu kwam er een gedachte in haar op,
.die haar het bloed naar de wangen joeg.
Al dien tijd, dat ze in Oost Lancaster
was geweest, was ze bang geweest, dat
hij op de een of andere manier haar te
genwoordigheid te weten zou komen, en
nu wa? er niets wat zij zoo zeer verlang
de. Als tante Peace geleefd had. zou ze
het nauwelijks gewaagd hebben, de ken
nis met hem weer aan te knoopen, want
zooals Doktor Brinkcrhoff, was de Mees-
Ier zonder maatschappelijke positie.
Iris was ook weg niemand behoef
de het le welen dan Lynn. Herr Kauf-
nuann wist den naam van den man waar
mee ze gelrouwd was niet, en hij dacht,
dat hij Lvnn's moeder niet kende. Het
zou heel gemakkelijk zijn den Meestor
cen briefje le zenden, dat Lynn's moe
der hem gaarne persoonlijk bedanken
wilde voor alles wat hij voor Lynn ge
daan bad, en hem vragen een bezoek te
brengen.
t (W_ordt vervolgd
